KIO 1391/16 Sygn. akt: KIO 1416/16 Sygn. akt: KIO 1418/16 WYROK dnia 18 sierpnia 2016 r.

Sygn. akt: KIO 1391/16 

Sygn. akt: KIO 1416/16 

Sygn. akt: KIO 1418/16 

WYROK 

z dnia 18 sierpnia 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Luiza Łamejko 

Protokolant:   

Agata Dziuban 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniach  11  i  16  sierpnia  2016  r.  w  Warszawie  odwołań 

wniesionych do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej: 

A.  w  dniu  28  lipca  2016  r.

  przez  wykonawcę  S.J.  prowadzący  działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  J.S.  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowo-

Usługowe „Elekropaks”, Łuszczów-Kolonia 95, 21-010 Łęczna (KIO 1391/16) 

B.  w dniu 29 lipca 2016 r.

 przez wykonawcę Electrum Sp. z o.o., ul. Watykańska 13, 

15-638 Białystok (KIO 1416/16) 

C.  w  dniu  29  lipca  2016  r.

  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:

  Elektrobudowa  S.A.  i  „Energoserwis  Kleszczów  Sp.  z  o.o.,  

ul. Porcelanowa 12, 40-246 Katowice (KIO 1418/16) 

w postępowaniu prowadzonym przez 

PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A., 

ul. Węglowa 5, 97-400 Bełchatów 

przy udziale:

A.  wykonawcy 

Przedsiębiorstwo  Budownictwa  Elektroenergetycznego  Elbud 

Warszawa  Sp.  z  o.o.,  aleja  Krakowska  264,  21-010  Warszawa  zgłaszającego 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  1391/16,  

KIO 1416/16 oraz KIO 1418/16 po stronie zamawiającego, 

B.  wykonawcy 

SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.,  ul.  Marynarki  Polskiej  87,  80-557 

Gdańsk zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt 

KIO 1391/16 po stronie zamawiającego, 

C.  wykonawcy 

S.J.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  J.S. 

Przedsiębiorstwo 

Produkcyjno-Handlowo-Usługowe 

„Elekropaks”, 

Łuszczów-Kolonia  95,  21-010  Łęczna  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania 

odwoławczego 

o 

sygn. 

akt 

KIO 

oraz  

KIO 1418/16  po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  oddala odwołania,  

2.  kosztami  postępowania  obciąża  wykonawców

  S.J.  prowadzący  działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  J.S.  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowo-

Usługowe  „Elekropaks”,  Łuszczów-Kolonia  95,  21-010  Łęczna,  Electrum  Sp.  z 

o.o.,  ul.  Watykańska  13,  15-638  Białystok,  oraz    wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia: Elektrobudowa S.A. i „Energoserwis 

Kleszczów Sp. z o.o., ul. Porcelanowa 12, 40-246 Katowice i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

60  000  zł  00  gr 

(słownie: sześćdziesiąt tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawców

 S.J. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  J.S.  Przedsiębiorstwo 

Produkcyjno-Handlowo-Usługowe  „Elekropaks”,  Łuszczów-Kolonia  95,  21-010 

Łęczna, 

Electrum 

Sp. 

z 

o.o., 

ul. 

Watykańska 

15-638  Białystok,  oraz    wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:  Elektrobudowa  S.A.  i  „Energoserwis  Kleszczów  Sp.  z  o.o.,  

ul. Porcelanowa 12, 40-246 Katowice tytułem należnych wpisów od odwołań, 

zasądza  od  wykonawców

  S.J.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod 

nazwą  J.S.  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowo-Usługowe  „Elekropaks”, 

Łuszczów-Kolonia 95, 21-010 Łęczna, Electrum Sp. z o.o., ul. Watykańska 13, 15-

638  Białystok,  oraz    wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia: 

Elektrobudowa 

S.A.  

i  „Energoserwis  Kleszczów  Sp.  z  o.o.,  ul.  Porcelanowa  12,  40-246  Katowice  na 

rzecz

  PGE  Górnictwo  i  Energetyka  Konwencjonalna  S.A.,  ul.  Węglowa  5,  97-400 

Bełchatów  kwotę  10 800  zł  00  gr  (słownie:  dziesięć  tysięcy  osiemset  złotych  zero 

groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu 

wynagrodzenia  pełnomocnika,  w  tym  kwotę

  3 600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

sześćset  złotych  zero  groszy)  od  wykonawcy

  S.J.  prowadzący  działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  J.S.  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowo-

Usługowe  „Elekropaks”,  Łuszczów-Kolonia  95,  21-010  Łęczna, kwotę  3 600  zł  00 

gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) od wykonawcy Electrum Sp. z 

o.o.,  ul.  Watykańska  13,  15-638  Białystok  oraz  kwotę  3 600  zł  00  gr  (słownie:  trzy 

tysiące sześćset złotych zero groszy) od

 wykonawców wspólnie ubiegających się o 

udzielenie 

zamówienia: 

Elektrobudowa 

S.A.  

i „Energoserwis Kleszczów Sp. z o.o., ul. Porcelanowa 12, 40-246 Katowice.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  

7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim. 

Przewodniczący:  

………………………… 

Sygn. akt: KIO 1391/16 

Sygn. akt: KIO 1416/16 

Sygn. akt: KIO 1418/16 

U z a s a d n i e n i e 

PGE  Górnictwo  i  Energetyka  Konwencjonalna  S.A.

  (dalej:  „zamawiający”)  prowadzi  

w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn. 

„Stacja  transformatorowo-rozdzielcza  110/30  kV  Sgs-6  „Osiny”.  Postępowanie  to 

prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień 

publicznych  (Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164  ze  zm.),  zwanej  dalej:  „ustawa  Pzp”.  Ogłoszenie  

o  przedmiotowym  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej z dnia 26 kwietnia 2016 r. pod pozycją 2016/S 081-144604.  

W  postępowaniu  tym  odwołania  wnieśli  następujący  wykonawcy:  w  dniu  28  lipca 

2016  r.  wykonawca  S.J.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  J.S. 

Przedsiębiorstwo 

Produkcyjno-Handlowo-Usługowe 

„Elekropaks”  

(sygn. akt KIO 1391/16), w dniu 29 lipca 2016 r.

 przez wykonawcę Electrum Sp. z o.o. (sygn. 

akt  KIO  1416/16),  w  dniu  29  lipca  2016  r.

  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia:  Elektrobudowa  S.A.  i  „Energoserwis  Kleszczów  Sp.  z  o.o.  

(sygn. akt KIO 1418/16).  

Wykonawca  S.J.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  J.S. 

Przedsiębiorstwo 

Produkcyjno-Handlowo-Usługowe 

„Elekropaks” 

(dalej: 

odwołujący 

Elektropaks) wniósł odwołanie wobec następujących czynności i zaniechań zamawiającego: 

zaniechania  wykluczenia  w  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. z powodu nie wykazania spełnienia warunków udziału 

w  postępowaniu,  a  w  konsekwencji  nie  odrzucenia  oferty  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  pomimo 

istnienia podstawy faktycznej, jak i prawnej; 

dopuszczenia do udziału w aukcji elektronicznej wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. 

pomimo istnienia przesłanek do odrzucenia oferty tego wykonawcy; 

zaniechania  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  odwołującego 

Elektropaks,  bowiem  z  uwzględnieniem  okoliczności,  o  których  mowa  w  pkt  1-2  powyżej  

i  wskazanych  procedur,  jakie  powinien  przeprowadzić  zamawiający,  za  najkorzystniejszą 

winna  być  uznana  oferta  złożona  przez  odwołującego,  z  pominięciem  przeprowadzenia 

aukcji elektronicznej; 

przeprowadzeniu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  sposób 

niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców. 

Odwołujący Elektropaks zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

art.  24  ust.  2  pkt  4  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  24  ust.  4  ustawy  Pzp,  poprzez 

nieuprawnione  niewykluczenie  wykonawcy  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  z  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  a  w  konsekwencji  nieodrzucenie  oferty  SAG  Elbud 

Gdańsk  S.A.  z  powodu  niewykazania  przez  wykonawcę  spełnienia  warunków  udziału  

w postępowaniu, pomimo istnienia uzasadnienia faktycznego, jak i prawnego do dokonania 

tej czynności przez zamawiającego; 

art. 91 a ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 91 b ust. 1 ustawy Pzp, poprzez zaproszenie 

do  udziału  w  aukcji  elektronicznej  wykonawcy  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.,  pomimo  istnienia 

okoliczności uzasadniających odrzucenie oferty tego wykonawcy, a w konsekwencji - zamiar 

przeprowadzenia aukcji elektronicznej niezgodnie z dyspozycją art. 91 a ust. 1 ustawy Pzp, 

podczas  gdy  ze  stanu  faktycznego  sprawy  wynika,  że  nie  zachodzą  przesłanki  do 

przeprowadzenia aukcji elektronicznej, ze względu na złożenie w postępowaniu tylko dwóch 

ofert niepodlegających odrzuceniu; 

art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez zaniechanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty 

złożonej przez odwołującego, bowiem z uwzględnieniem okoliczności, o których mowa w pkt 

1-2  powyżej  i  wskazanych  procedur,  jakie  powinien  przeprowadzić  zamawiający,  za 

najkorzystniejszą winna być uznana właśnie oferta złożona przez odwołującego; 

art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, jako pochodna naruszenia przepisów wskazanych w pkt 1-3 

powyżej,  poprzez  przeprowadzenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców, 

w  tym  brak  wykluczenia  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  wykonawcy 

SAG Elbud Gdańsk S.A.  

Odwołujący  Elektropaks  stwierdził,  że  posiada  interes  we  wniesieniu  odwołania,  

w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, ponieważ ubiega się o udzielenie przedmiotowego 

zamówienia  publicznego,  a  gdyby  nie  zaniechanie  zamawiającego  w  zakresie  braku 

wykluczenia  wykonawcy  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  z  postępowania  i  w  konsekwencji  - 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  tego  wykonawcę,  oferta  odwołującego 

zostałaby  uznana  za  najkorzystniejszą.  Jednocześnie,  nie  byłyby  spełnione  ustawowe 

przesłanki do przeprowadzenia aukcji elektronicznej, bowiem w postępowaniu, jako ważne - 

tzn.  niepodlegające  odrzuceniu  -  zostałyby  złożone  tylko  dwie  oferty  (oferta  odwołującego 

Elektropaks  jako  najkorzystniejsza  wg.  określonych  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia  kryteriów  oceny  ofert)  oraz  oferta  wykonawcy  Przedsiębiorstwo  Budownictwa 

Elektroenergetycznego  Elbud  Warszawa  Sp.  z  o.o.  Z  powyższego  wynika,  jak  wskazał 

odwołujący  Elektropaks,  że  zarzucane  zamawiającemu  naruszenia  mogą  doprowadzić  do 

poniesienia  szkody  po  stronie  odwołującego  w  postaci  nieudzielenia  przedmiotowego 

zamówienia publicznego.  

Odwołujący  Elektropaks podniósł,  że  z  przekazanej  przez  zamawiającego  informacji  

z  dnia  19  lipca  2016  r.  wynika,  że  jako  oferta  podlegająca  odrzuceniu  nie  została  uznana 

oferta  wykonawcy  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.,  pomimo  istnienia  uzasadnionej  podstawy 

faktycznej  i  prawnej,  tj.  niewykazania  spełniania  przez  tego  Wykonawcę  warunków  udziału  

w  postępowaniu. W  ocenie  odwołującego  Elektropaks,  zamawiający  po  dokonaniu  badania 

ofert,  a  następnie  wezwaniu  w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  do  uzupełnienia  oferty 

wykonawcy  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  winien  był  stwierdzić,  że  wykonawca  ten  nie  wykazał 

spełnienia warunków udziału w postępowaniu (art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp w zw. z art. 24 

ust.  4  ustawy  Pzp).  Zdaniem  odwołującego  Elektropaks,  na  tej  podstawie  zamawiający 

winien  był  dokonać  wykluczenia  ww.  wykonawcy,  a  w  konsekwencji  odrzucić  ofertę  tego 

wykonawcy.  Odwołujący  Elektropaks  wskazał,  że  zamawiający  nie  dokonał  tych  czynności, 

mimo istnienia uzasadnionej podstawy faktycznej i prawnej, z czym odwołujący Elektropaks 

się nie zgodził.  

Ad.1 - zarzut naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy  Pzp  w  zw.  z art. 24 ust. 4 ustawy Pzp 

poprzez nieuprawnione niewykluczenie wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. z postępowania 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  a  w  konsekwencji  nieodrzucenie  oferty  wykonawcy 

SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  z  powodu  niewykazania  spełnienia  warunków  udziału  

w  postępowaniu,  pomimo  uzasadnienia  faktycznego,  jak  i  prawnego  do  dokonania  tej 

czynności przez zamawiającego 

Odwołujący  Elektropaks  zauważył,  że  wykonawca  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  nie 

wykazał spełniania warunku dysponowania kierownikiem budowy zgodnie z postanowieniami 

SIWZ  (pkt  5.2.1).  Jak  zauważył  odwołujący  Elektropaks,  wykonawca  SAG  Elbud  Gdańsk 

S.A.  na  stronie  5  złożonej  oferty  oświadczył  w  Wykazie  Pracowników,  że  dysponuje 

odpowiednim  potencjałem  technicznym  oraz  osobami  zdolnymi  do  wykonania  zamówienia,  

w  tym  dysponuje  kierownikiem  budowy  posiadającym  odpowiednie  uprawnienia  budowlane 

do  projektowania  i  kierowania  robotami  bez  ograniczeń  w  specjalności  instalacyjnej  

w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych, w osobie Pana 

P.S.. Przedstawiony przez ww. wykonawcę kierownik budowy - Pan P.S., nie spełnił jednak 

wymogu  postawionego  w  punkcie  5.2.1.  SIWZ,  gdyż  nie  posiadał  wymaganego  przez 

zamawiającego doświadczenia na stanowisku kierownika budowy - tj. nie wykazał, że osoba 

ta  w  ciągu  ostatnich  siedmiu  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres 

zatrudnienia  jest  krótszy  -  w  tym  okresie,  zrealizowała  budowę  co  najmniej  dwóch  stacji 

transformatorowo-rozdzielczych WN/SN. 

W przedstawionym przez ww. wykonawcę do oferty dokumencie pod nazwą: „Wykaz 

obiektów  zrealizowanych  w  ciągu  ostatnich  7  lat  przed  upływem  składania  ofert”  (str.  13 

oferty)  wykonawca  wskazał,  iż  Pan  P.S.  uczestniczył  w  realizacji  czterech  robót 

budowlanych,  wskazanych  z  nazwy,  które  swym  zakresem  nie  odpowiadają  jednak 

wymogom  SIWZ.  Odwołujący  Elektropaks  stwierdził,  że  niezależnie  od  okoliczności,  że 

„Wykaz  obiektów  zrealizowanych  w  ciągu  ostatnich  7  lat  przed  upływem  składania  ofert” 

wobec braku jakichkolwiek dat przy podanych w jego treści inwestycjach nie potwierdza, aby 

wskazane  w  jego  treści  roboty  budowlane  były  realizowane  w  okresie  ostatnich  7  lat  przed 

terminem  składania  ofert  (zgodnie  z  wymogiem  SIWZ),  to  należy  podnieść,  iż  

z  przedstawionego  przez  wykonawcę  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A  ww.  wykazu  jednoznacznie 

wynika, że Pan P.S. był kierownikiem budowy na wskazanych robotach budowlanych od poz. 

1  do  poz.  3  wykazu,  ale  zakres  tych  zadań  dotyczył  prac  wykonanych  na  napięciu  30/6kV, 

czyli  SN/SN,  natomiast  zamawiający  wymagał,  by  prace  te  były  wykonywane  na  napięciu 

110/30 kV, czyli WN/SN. 

Dodatkowo,  jak  zauważył  odwołujący  Elektropaks,  zamawiający  wymagał,  by 

wykonawca  przedstawił  doświadczenie  kierownika  budowy  w  zakresie  budowy  co  najmniej 

dwóch  (2)  stacji  transformatorowo-rozdzielczych  WN/SN,  czyli  110/30kV,  podczas  gdy 

wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A. przedstawił doświadczenie Pana P.S. w zakresie tylko 

jednej (1) budowy (pozycja nr 4 ww. dokumentu). Dodatkowym aspektem, przemawiającym 

za  zakwestionowaniem  także  i  wspomnianej  wyżej  pozycji  numer  4  „Wykazu  obiektów  (...)” 

jest, w opinii odwołującego Elektropaks, fakt, że Pan P.S. pełnił tam funkcje „Koordynatora z 

ramienia służb eksploatacyjnych Zamawiającego”, a nie, jak wymagał zamawiający w SIWZ, 

„kierownika budowy”. Z tych względów nie można było, zdaniem odwołującego Elektropaks, 

uznać,  by  wykonawca  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  spełnił  warunek  w  zakresie  dysponowania 

potencjałem 

technicznym  

i  osobami  zdolnymi  do  wykonywania  przedmiotowego  zamówienia  w  osobie  kierownika 

budowy  posiadającego  uprawnienia  budowlane  do  kierowania  robotami  budowlanymi  bez 

ograniczeń  w  specjalności  instalacyjnej  w  zakresie  sieci,  instalacji  i  urządzeń  elektrycznych  

i elektroenergetycznych. 

Odwołujący  Elektropaks  zauważył,  że  w  dniu  15  czerwca  2016  r.  zamawiający 

wezwał  wykonawcę  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  na  podstawie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  do 

uzupełnienia  dokumentów  potwierdzających  spełnienie  przez  wykonawcę  warunku  udziału  

w  postępowaniu  w  zakresie  ww.  pkt  5.2.1  SIWZ  odnośnie  udokumentowania,  że  osoba 

wykazana  przez  wykonawcę  do  pełnienia  funkcji  kierownika  budowy,  w  ciągu  ostatnich 

siedmiu lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres zatrudnienia jest krótszy -  

w  tym  okresie,  zrealizowała  budowę  co  najmniej  dwóch  stacji  transformatorowo- 

rozdzielczych  WN/SN.  W  odpowiedzi  złożonej  na  wezwanie  zamawiającego  w  dniu  

20 czerwca 2016 r. ww. wykonawca oświadczył, iż spełnia warunek udziału w postępowaniu 

oraz,  że  Pan  P.S.  posiada  wymagane  w  SIWZ  doświadczenie  zawodowe,  co  zostało 

wykazane  w  załączniku  do  złożonej  oferty  pod  nazwą  „Wykaz  obiektów  zrealizowanych  w 

ciągu ostatnich 7 lat przed upływem składnia ofert”, na dowód czego wykonawca ponownie 

przedłożył  przedmiotowy  „Wykaz  (...)”.  Jednocześnie  wykonawca  przedstawił  argumentację 

odnoszącą się do prawidłowej - w jego ocenie - kwalifikacji wykazanych przy Panu P.S. robót 

budowlanych,  jako  budowy  co  najmniej  dwóch  stacji  transformatorowo-rozdzielczych 

WN/SN, 

o 

napięciu 

wymaganym 

w 

SIWZ.  

Jak  wskazał  odwołujący  Elektropaks,  swoje  twierdzenia  wykonawca  wywodzi  z  normy  

PN-92/E-50601  „Słownik  terminologiczny  elektryki.  Wytwarzanie,  przesyłanie  i  rozdzielanie 

energii  elektrycznej.  Pojęcia  ogólne.”  będącej  tłumaczeniem  międzynarodowej  normy  

IEC 50(601)-1985, w którym wskazuje się m.in. na znaczenie takich zwrotów jak: „napięcie 

niskie”, „napięcie wysokie” oraz „napięcie średnie”. 

Odwołujący podał, że zgodnie z powyższym: 

-  „napięcie  niskie”  -  dowolne  napięcie  stosowane  w  sieci  rozdzielczej,  którego  wartość  

w przypadku prądu przemiennego nie przekracza 1000V.”, 

- „napięcie wysokie”: 

w znaczeniu szerszym: wszystkie napięcia powyżej niskiego napięcia, 

w znaczeniu  węższym:  napięcie najwyższe, stosowane do przesyłania  wielkiej ilości 

energii.”, 

-  „napięcie  średnie”  -  wszystkie  napięcia  zawarte  między  napięciem  niskim  i  napięciem 

wysokim  (użytym  w  znaczeniu  węższym  zgodnie  z  definicją  napięcia  wysokiego  pkt  2 

powyżej). 

Zastrzeżona  była  również  uwaga,  zgodnie  z  którą:  „Granica  między  napięciem  średnim  

i wysokim nie jest określona dokładnie i zależy od okoliczności i tradycji lokalnych. Granica ta 

mieści się zazwyczaj w przedziale 30...100kV”. 

Odwołujący Elektropaks zwrócił uwagę, że wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A. przy 

tym samym piśmie, w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia oferty w trybie art. 26 ust. 3 

ustawy  Pzp  o  dokument  składany  na  potwierdzenie,  że  dysponuje  osobami  zdolnymi  do 

wykonania przedmiotowego zamówienia, w tym w szczególności w zakresie pełnienia funkcji 

kierownika  budowy,  o  którym  mowa  w  pkt  5.2.1.  SIWZ,  przedłożył  dokumenty  dotyczące 

Pana  J.D.  wraz  z  kserokopiami  uprawnień  oraz  wykazem  zrealizowanych  przez  niego 

obiektów (na potwierdzenie warunku z pkt 5.2.1. SIWZ). 

Zamawiający,  dokonał  oceny  złożonych  przez  wykonawcę  oświadczeń  i  uzupełnień  

i na tej podstawie zakwalifikował ofertę SAG Elbud Gdańsk S.A. jako spełniającą wymagania 

wyrażone w SIWZ. 

W ocenie odwołującego Elektropaks, zamawiający nie zwrócił uwagi na podstawowy 

fakt,  że  wykonawca  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.,  mimo  złożonych  oświadczeń  i  uzupełnień 

dokonanych  w  odpowiedzi  na  wezwanie  zamawiającego,  nadal  nie  wykazał  spełnienia 

warunku  udziału  w  postępowaniu,  o  którym  mowa  w  pkt  5.2.1.  SIWZ.  Odwołujący 

Elektropaks wskazał na odpowiedzi zamawiającego na pytania wykonawców nr 3-29 z dnia 

25 maja 2016 r. Odwołujący Elektropaks zwróćił szczególną uwagę na pytanie i odpowiedź 

nr  57,  z  których,  w  ocenie  odwołującego  Elektropaks  wprost  i  jednoznacznie  wynika,  że 

zamawiający  oznaczając  wymagania  dotyczące  doświadczenia  osoby  pełniącej  funkcję 

kierownika  budowy  co  najmniej  dwóch  stacji  transformatorowo-rozdzielczych  i  podając 

napięcie tych stacji jako WN/SN, miał na myśli napięcie 110kV/SN.  

Chcąc  doprecyzować  zagadnienie  związane  z  normą  PN-92/E-50601  odwołujący 

Elektropaks  wskazał,  że  powołana  przez  wykonawcę  w  piśmie  z  dnia  20  czerwca  2016  r. 

norma  z  1985  r.  nie  odzwierciedla  w  istocie  szczegółowego  zakresu  wysokości  napięć 

właściwych  dla  każdego  z  ww.  terminów,  tj.  niskie  napięcie,  średnie  napięcie  i  wysokie 

napięcie,  dlatego  tok  myślenia  wykonawcy  wydaje  się  odwołującemu  Elektorpaks  być  

mocno chybiony. 

Odwołujący  Elektropaks  zauważył,  że  szczegółowym  określeniem  nazewnictwa  

i  oznaczenia  napięć  w  zakresie  przedmiotowej  normy  PN-92/E-50601,  na  której  treść 

powołuje  się  wykonawca  zajmował  się  dr  inż.  E.M.,  znany  autorytet  w  dziedzinie  elektryki 

(branży  elektrycznej),  będący  także  inżynierem  europejskim,  który  w  publikacji  pt. 

„Nazewnictwo  i  oznaczenie  napięć”  zawartej  w  Biuletynie  SEP  z  2004  r.  podjął  się 

komentarza  zapisów  tej  właśnie  normy  i  wprost  wskazał,  co  oznaczają  terminy  niskie 

napięcie i średnie napięcie: 

„(...) niskie napięcie (skrót: nn) 

Dla  celów  niniejszej  normy  napięcie  stosowane  przy  dostarczaniu  energii  elektrycznej, 

którego górna graniczna, skuteczna wartość znamionowa wynosi 1kV;  

ś

rednie napięcie (skrót: SN) 

Dla  celów  niniejszej  normy  napięcie  stosowane  przy  dostarczaniu  energii  elektrycznej, 

którego znamionowa wartość skuteczna zawarta jest w przedziale od 1kV do 35 kV”.  

Jak  wskazał  odwołujący  Elektropaks,  biorąc  pod  uwagę  komentarz  dr  inż.  E.M.  do 

ww. normy PN- 92/E-50601, na której treść powołuje się wykonawca oraz treść dokumentu 

wykonawcy  dołączonego  do  oferty  pod  nazwą  „Wykaz  obiektów  zrealizowanych  w  ciągu 

ostatnich 7 lat przed upływem składnia ofert”, który miał dowodzić faktu spełnienia przez tego 

wykonawcę  warunków  udziału  w  przedmiotowym  postępowaniu,  stwierdzić  należy,  że 

wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A. wykazał wymagane doświadczenie kierownika budowy 

P.S.  jedynie  na  średnim  napięciu,  tj.  SN/SN  (do  35  kV),  a  nie,  jak  wymagał  tego 

zamawiający,  na  napięciu  WN/SN  (110kV/SN),  co  nie  potwierdza  spełnienia  przez  tego 

wykonawcę  warunku  udziału  w  postępowaniu,  o  którym  mowa  w  pkt  5.2.1  SIWZ.  Jedynie 

poz.  4  „Wykazu  (...)”,  tj.  „Budowa  stacji  Sgs-7  stacja  110/30kV  Odkrywka  Tomisławice”, 

dotyczyła robót budowlanych wykonywanych na napięciu WN/SN (110/30 kV). 

Odwołujący  Elektropaks  podał  ponadto,  że  przytoczona  przez  wykonawcę  treść 

normy  PN-92/E-50601  pochodzi  z  1985  r.,  niemniej  jednak  istnieje  jeszcze  jedna  norma 

opublikowana  w  2002  r.,  a  następnie  znowelizowana  w  latach  2004,  2008  oraz  w  2010  r.,  

tj.  norma  PN-EN  50160  -  „Parametry  napięcia  zasilającego  w  publicznych  sieciach 

rozdzielczych”,  będąca  tłumaczeniem  normy  europejskiej  EN  50160:1999.  Norma  ta  była  

w  wielu  krajach  europejskich  podstawą  do  stworzenia  uregulowań  prawnych  w  zakresie 

parametrów  jakości  energii  elektrycznej  dostarczanej  odbiorcom.  Standardy  jakościowe 

parametrów  napięcia  zasilającego  wskazane  w  znowelizowanej  normie  odnoszą  się  do 

miejsc  dostarczania  energii  elektrycznej  do  odbiorców  przyłączonych  do  publicznych  sieci 

zasilających  o  napięciu  niskim,  średnim  oraz  wysokim.  Jednocześnie,  norma  wskazuje 

dokładnie ramy kV, na podstawie których można stwierdzić, z jakim rodzajem napięcia mamy 

do czynienia, i tak: napięcie niskie nn (do 1kV), napięcie średnie SN (powyżej 1kV do 36 kV) 

oraz wysokie WN (powyżej 36 kV do 150 kV).  

Przytoczona  wyżej  norma  PN-EN  50160  (znowelizowana  w  2010  r.)  potwierdza,  jak 

zauważył  odwołujący  Elektropaks,  iż  roboty  wykonywane  przez  Pana  P.S.  jako  kierownika 

budowy  to  realizacje  inwestycji  na  średnim  napięciu,  a  zatem  nie  odpowiadające  swym 

zakresem wymogom SiWZ.  

Odnosząc  się  do  złożonej  przez  wykonawcę  odpowiedzi  na  wezwanie  do 

uzupełnienia dokumentów na potwierdzenie, że dysponuje osobami zdolnymi do wykonania 

przedmiotowego zamówienia, w tym w szczególności w zakresie pełnienia funkcji kierownika 

budowy, odwołujący Elektopaks wskazał, że wykonawca przedłożył jeszcze dokumenty Pana 

J.D. wraz z kopiami uprawnień oraz wykazem zrealizowanych przez niego obiektów, zgodnie 

z  pkt  6.2.1.1  SIWZ.  Jednak,  zdaniem  odwołującego  Elektropaks,  wykonawca  w 

przedstawionym 

dokumencie 

pod 

nazwą 

„Wykaz 

obiektów 

zrealizowanych  

w  ciągu  7  lat  przed  upływem  składania  ofert”  nie  wykazał,  że  Pan  J.D.  spełnia  warunki 

określone w 5.2.1 SIWZ. Z załączonego przez wykonawcę wykazu nie wynika bowiem, jakie 

dokładnie roboty budowlane wchodziły w zakres tych realizacji, oraz w jakich okresach były 

one  przeprowadzane  (tj.  czy  faktycznie  zostały  wykonane  w  okresie  ostatnich  7  lat  przed 

terminem składania ofert).  

Ponadto,  w  opinii  odwołującego  Elektropaks,  zamawiający  pominął  istotny  z  punktu 

widzenia  wymogów  postępowania  fakt,  że  Pan  J.D.,  nie  spełnia  podstawowego  warunku 

nałożonego  na  kierownika  budowy,  którym  ma  dysponować  wykonawca  ubiegający  się  o 

udzielenie 

zamówienia 

Pan 

J.D. 

nie 

legitymuje 

się 

wymaganymi  

w  punkcie  5.2.1.  SIWZ  uprawnieniami  budowlanymi  do  kierowania  robotami  budowlanymi 

„bez  ograniczeń”  -  w  ramach  uzupełnienia  oferty  w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp 

wykonawca  przedstawił  kopię  uprawnień  Pana  J.D.,  które  nie  spełniają  wymagań  pkt  5.2.1 

SIWZ.  

Odwołujący  Elektropaks  stwierdził,  że  zgodnie  z  załączonym  do  pisma  wykonawcy  

z dnia 20 czerwca 2016 r. dokumentem pod nazwą „Decyzja o stwierdzeniu przygotowania 

zawodowego  do  pełnienia  samodzielnych  funkcji  technicznych  w  budownictwie”  z  dnia  

23  grudnia  1992  r.,  Pan  J.D.  posiada  tytuł  naukowo  -  zawodowy  „technik  elektronik”. 

Powołaną 

decyzją 

zostały 

mu 

nadane 

uprawnienia 

do 

kierowania 

budową  

i robotami w specjalności instalacyjno-inżynieryjnej w zakresie sieci i instalacji elektrycznych 

-  obejmujących  instalacje  elektryczne,  napowietrzne  i  kablowe  linie  energetyczne,  stacje  

i  urządzenia  elektroenergetyczne.  Z  treści  decyzji  wynika  również,  że  Pan  J.D.  jest 

upoważniony  do:  1)  kierowania,  nadzorowania  i  kontrolowania  budowy  i  robót, kierowania  i 

kontrolowania,  wytwarzania  konstrukcyjnych  elementów  sieci  i  instalacji  elektrycznych  oraz 

oceniania i badania stanu technicznego w zakresie sieci i instalacji elektrycznych, stacji oraz 

urządzeń elektroenergetycznych o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych, 2) 

sporządzania  w  budownictwie  rodzinnym,  zagrodowym  oraz  innych  budynków  o  kubaturze 

do 

m3 

projektów 

sieci 

i 

instalacji 

elektrycznych  

o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych i schematach technicznych.  

Odwołujący  zauważył,  że  podstawą  prawną  do  wydania  przedmiotowej  decyzji  było 

rozporządzenie  Ministra  Gospodarki  Terenowej  i  Ochrony  Środowiska  z  dnia  20  lutego  

1975  r.  w  sprawie  samodzielnych  funkcji  technicznych  w  budownictwie  (Dz.  U.  z  1975  r.,  

Nr  8,  poz.  46  ze  zm.),  zgodnie  z  treścią  którego,  osoby  ze  średnim  wykształceniem 

techniczne  (jak  Pan  Dąbrowski  -  technik  elektronik),  mogły  pełnić  samodzielną  funkcję 

techniczną obejmującą kierowanie, nadzorowanie i kontrolowanie techniczne budowy i robót, 

wyłącznie  przy  budowie  budynków,  budowli  i  instalacji  o  powszechnie  znanych 

rozwiązaniach  konstrukcyjnych,  objętych  daną  specjalnością  techniczno-budowlaną  (vide:  

§  5  ust.  2  powołanego  rozporządzenia).  Jednocześnie,  w  odniesieniu  do  osób,  które 

ukończyły  wyższą  szkołę  techniczną  i  posiadały  wymaganą  praktykę  na  budowie, 

rozporządzenie  nie  wprowadzało  ograniczenia  przysługujących  im  uprawnień  do 

powszechnie znanych rozwiązań konstrukcyjnych. 

W  ocenie  odwołującego  Elektropaks,  wyraźne  zawężenie  przyznanych  Panu  D. 

uprawnień  do  kierowania  i  kontrolowania,  wytwarzania  konstrukcyjnych  elementów  sieci  i 

instalacji 

elektrycznych 

oraz 

oceniania 

i 

badania 

stanu 

technicznego  

w  zakresie  sieci  i  instalacji  elektrycznych,  stacji  oraz  urządzeń  elektroenergetycznych  

o  powszechnie  znanych  rozwiązaniach  konstrukcyjnych  wskazuje  -  przy  średnim 

technicznym  wykształceniu  Pana  D.  i  przytoczonym  §  5  ust.  2  rozporządzenia  -  na 

posiadanie  przez  wykazaną  osobę  uprawnień  budowlanych  w  ograniczonym  zakresie,  

tj.  niezgodnie  z  SIWZ.  Odwołujący  Elektropaks,  mając  na  względzie  dyspozycję  art.  104 

ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016, poz. 290) podał, że osoby, 

które przed dniem wejścia w życie ustawy (tj. przed 1 stycznia 1995 r.), uzyskały uprawnienia 

budowlane  lub  stwierdzenie  posiadania  przygotowania  zawodowego  do  pełnienia 

samodzielnych  funkcji  technicznych  w  budownictwie,  zachowują  uprawnienia  do  pełnienia 

tych  funkcji  w  dotychczasowym  zakresie,  zatem  wykluczona  jest  jakakolwiek  rozszerzająca 

interpretacja zakresu uprawnień przysługujących Panu D., a ich treść należy weryfikować w 

odniesieniu  do  przepisów,  na  mocy  których  zostały  nadane.  Odwołujący  Elektropaks 

przywołał wyroki Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 lipca 2015 r., sygn. akt KIO 1320/15, 

KIO 1330/15, oraz z dnia 31 sierpnia 2010 r., sygn. akt KIO 1752/10.  

Odwołujący  Elektropaks  zauważył  również,  że  sam  wykonawca  w  uzupełnionym  na 

wezwanie  zamawiającego  Wykazie  pracowników,  w  tabeli  „Uprawnienia/świadectwa 

kwalifikacji”,  przy  nazwisku  Pana  D.  podał  jedynie:  „uprawnienia  budowlane  do  kierowania 

robotami  w  specjalności  instalacyjnej  w  zakresie  sieci,  instalacji  i  elektrycznych  – 

obejmującej  instalacje  elektryczne,  napowietrzne  i  kablowe  linie  energetyczne,  stacje  

i  urządzenia  elektroenergetyczne”  nie  określając  zakresu  uprawnień  budowlanych 

przysługujących tej osobie, podczas gdy w tej samej kolumnie przy nazwisku Pana S. wpisał: 

„uprawnienia  budowlane  do  projektowania  i  kierowania  robotami  bez  ograniczeń  w 

specjalności  instalacyjnej  w  zakresie  sieci,  instalacji  i  urządzeń  elektrycznych  

i  elektroenergetycznych”.  Powyższe  działanie  wykonawcy  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  może, 

zdaniem  odwołującego  Elektropaks,  sugerować,  że  wykonawca  ma  wiedzę  na  temat  braku 

stosownych, wymaganych SIWZ uprawnień budowlanych Pana D. i celowo pomija złożenie 

zamawiającemu oświadczenia dotyczącego ich zakresu. 

Wobec  powołanych  argumentów  odwołujący  Elektropaks  stwierdził,  że  wykonawca 

SAG Elbud Gdańsk S.A. zarówno wykazując w ofercie uprawnienia i doświadczenie Pana S., 

jak i Pana D. (w wyniku wezwania zamawiającego na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp) 

nie potwierdził, że dysponuje osobą wymaganą zgodnie z pkt 5.2.1 SIWZ, co potwierdza, jak 

zauważył  odwołujący  Elektropaks,  że  wykonawca  nie  potwierdził  spełnienia  ww.  warunku 

udziału 

w 

postępowaniu 

i 

powinien 

podlegać 

wykluczeniu  

z  postępowania,  a  jego  ofertę  zamawiający  winien  był  uznać  za  odrzuconą.  Odwołujący 

Elektropaks  przywołał  uchwałę  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  28  listopada  2011  r.,  

sygn. akt KIO/KU 84/11.  

Z  uwagi  na  powyższe,  w  ocenie  odwołującego  Elektropaks,  uznac  należy,  że  

w zakresie wymogu postawionego przez zamawiającego w punkcie 5.2.1. SIWZ wykonawca 

SAG  Efbud  Gdańsk  S.A.  nie  spełnił  warunku  w  nim  postawionego,  bowiem  nie  posiada 

wymaganego  potencjału  technicznego,  w  tym  osoby  na  stanowisku  kierownika  budowy 

posiadającego  uprawnienia  budowlane  do  kierowania  robotami  budowlanymi  „bez 

ograniczeń”,  pomimo  wezwania  przez  zamawiającego  do  uzupełnienia  dokumentów 

potwierdzających  spełnienie  przez  wykonawcę  warunku  udziału  w  postępowaniu 

określonego w pkt 5.2.1. SIWZ. 

Ponadto,  odwołujący  Elektropaks  podniósł,  że  wykonawca  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A. 

nie  spełnił  wymagań  zamawiającego  postawionych  w  pkt  5.2.3.  i  6.2.1.3.  SIWZ,  bowiem  

w  swojej  ofercie  na  stronie  numer  5,  w  dokumencie  o  nazwie  „Wykaz  Pracowników”  nie 

wykazał,  że  powołane  przez  niego  osoby  na  stanowisku  elektromonter  w  ogóle  posiadają 

wymaganą  przez  SIWZ  wiedzę  i  minimum  5  letnie  doświadczenie  w  budowie  „obiektów” 

określonych  w  punkcie  5.2.3.1;  5.2.3.2;  5.2.3.3.;  5.2.3.4.;  5.2.3.5  SIWZ.  W  ocenie 

odwołującego  Elektropaks,  udokumentowanie  tego  doświadczenia  i  wiedzy  było  warunkiem 

koniecznym by oferta SAG Elbud Gdańsk S.A. mogła zostać uznana za spełniającą warunki 

udziału  w  przedmiotowym  postępowaniu,  niezależnie  od  zakresu  żądanych  przez 

zamawiającego  w  SIWZ  dokumentów.  W  przeciwnym  razie  wymagania  zamawiającego 

dotyczące wiedzy i doświadczenia osób, o których mowa w pkt 5.2.3 i nast. SIWZ należałoby 

uznać  za  iluzoryczne.  Co  więcej,  jak  zauważył  odwołujący  Elektropaks,  zamawiający  

w  powyższych  punktach  SIWZ  wskazał  wprost,  w  zakresie  jakich  robót  budowlanych 

pracownicy  wykonawcy  winni  wykazać  się  doświadczeniem  (pkt  5.2.3.  SIWZ).  Odwołujący 

Elektropaks  stwierdził,  że  wykaz  osób  załączony  na  stronie  numer  5-7  oferty  SAG  Elbud 

Gdańsk S.A. zawierał wyłącznie dane w postaci imienia i nazwiska, zakresu wykonywanych 

czynności  (stanowiska)  oraz  świadectwa  kwalifikacji  uprawniającego  do  zajmowania  się 

eksploatacją urządzeń, instalacji i Siecie elektroenergetycznych w zakresie bez ograniczenia 

napięcia (grupa „E”). Ponadto, jak wskazał odwołujący Elektropaks, w zakresie pracowników 

przewidzianych  do  realizacji  przedmiotowego  zadania  wykonawca  wskazał  Pana  P.G., 

którego  świadectwo  kwalifikacji  (grupa  E)  nr  337/E/80/2011  załączone  na  stronie  24  oferty 

było na dzień składania ofert, tj. 1 czerwca 2016 r. nieważne - świadectwo nr 337/E/80/2011 

było ważne do dnia 8 maja 2016 r.  

Mając powyższe na uwadze odwołujący Elektropaks stwierdził, że także i w zakresie 

wymogu  postawionego  przez  zamawiającego  w  pkt  5.2.3.  SIWZ  wykonawca  SAG  Elbud 

Gdańsk  S.A.  nie  spełnił  warunku  w  nim  postawionego,  bowiem  nie  posiada  wymaganego 

potencjału technicznego, w tym osób posiadających świadectwo kwalifikacyjne uprawniające 

do zajmowania się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci elektroenergetycznych w zakresie 

bez  ograniczenia  napięcia  (grupa  „E”),  legitymujących  się  odpowiednią  wiedzą  i  okresem  

5-Ietniego  doświadczenia  w  budowie  co  najmniej  dwóch  obiektów,  przy  realizacji  których 

pracownik ten brał udział. 

Z  uwagi  na  powyższą  argumentację  uzasadniającą  wykluczenie  wykonawcy  SAG 

Elbud  Gdańsk  S.A.  z  postępowania,  a  co  za  tym  idzie,  odrzucenie  jego  oferty,  w  opinii 

odwołującego Elektropaks, zamawiający nie był zobowiązany do wzywania ww. wykonawcy 

celem uzupełnienia jego oferty o dokumenty potwierdzające spełnienie warunku określonego 

w  pkt  5.2.3  SIWZ,  bowiem,  jak  stanowi  art.  26  ust.  3  zdanie  pierwsze  ustawy  Pzp, 

zamawiający  jest  zwolniony  z  obowiązku  wystosowania  wezwania,  o  którym  mowa  w  tym 

przepisie,  jeżeli  oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu,  co  w  ocenie  odwołującego 

Elektropaks, miało miejsce w odniesieniu do wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. W ocenie 

odwołującego  Elektropaks,  biorąc  pod  uwagę  fakt,  iż  wykonawca  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A. 

nie  wykazał  posiadania  osób  legitymujących  się  wiedzą  i  odpowiednim  doświadczeniem 

zarówno  na  stanowisku  kierownika  budowy,  jak  i  na  stanowisku  elektromontera,  uznać 

należy,  że  wykonawca  ten  nie  potwierdził  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu 

postawionych przez  zamawiającego w pkt 5.2.1 SIWZ oraz w pkt 5.2.3. SIWZ, a zatem nie 

daje  rękojmi  należytego  wykonania  przedmiotowego  zamówienia  oraz  nie  gwarantuje 

pewności, co do rzetelnego i prawidłowego wykonania tego zamówienia. 

Ubocznie odwołujący Elektropaks zwrócił uwagę, że wykonawca SAG Elbud Gdańsk 

S.A.  nie  spełnił  także  wymogu  określonego  w  pkt.  10.2  SIWZ –  na  stronie  27  i  31  złożonej 

oferty  przedstawił  certyfikaty  wystawione  przez  Spółkę  PFISTERER.  Certyfikaty  te  zostały 

sporządzone w języku angielskim i na dzień składania ofert (tj. 1 czerwca 2016 r.), ani też na 

dzień złożenia odpowiedzi na wezwanie zamawiającego do uzupełnienia oferty (tj. na dzień 

20  czerwca  2016  r.),  nie  zostało  złożone  tłumaczenie  tych  dokumentów.  Zamawiający  nie 

wykazał  także  woli  zwolnienia  wykonawcy  od  obowiązku  składania  w  niniejszym 

postępowaniu wszystkich dokumentów w jeżyku polskim.  

W  świetle  tych  wszystkich  okoliczności,  biorąc  pod  uwagę  uzasadnione  wątpliwości 

co do treści złożonych przez wykonawcę SAG Elbud Gdańsk S.A. oświadczeń i dokumentów 

w  zakresie  potwierdzenia  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu,  należy  uznać, 

zdaniem odwołującego Elektropaks, że zaistniała dostateczna podstawa do stwierdzenia, że 

w  niniejszej  sprawie  wykonawca  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  nie  wykazał  spełnienia  warunku 

udziału  w  postępowaniu  (warunek  dysponowania  osobami  zdolnymi  do  wykonania 

zamówienia),  co  w  konsekwencji  winno  doprowadzić  do  wykluczenia  tego  wykonawcy  

z przedmiotowego postępowania. 

Ad  2  -  naruszenie  art.  91a  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  91  b  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez 

zaproszenie do udziału w aukcji elektronicznej wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A., pomimo 

istnienia okoliczności uzasadniających odrzucenie oferty tego wykonawcy, a w konsekwencji 

zamiar przeprowadzenia aukcji elektronicznej niezgodnie z dyspozycją art. 91a ust. 1 ustawy 

Pzp,  podczas  gdy  ze  stanu  faktycznego  sprawy  wynika,  że  nie  zachodzą  przesłanki  do 

przeprowadzenia aukcji elektronicznej, ze względu na złożenie w postępowaniu tylko dwóch 

ofert niepodlegających odrzuceniu 

Ad 3 - art. 91 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie  wyboru jako najkorzystniejszej oferty 

złożonej  przez  odwołującego,  bowiem  z  uwzględnieniem  okoliczności,  o  których  mowa  

w  pkt  1-2  powyżej  i  wskazanych  procedur,  jakie  powinien  przeprowadzić  zamawiający,  

za najkorzystniejszą winna być uznana właśnie oferta złożona przez odwołującego. 

Jak zauważył odwołujący Elektropaks, do dnia wniesienia odwołania zamawiający nie 

przekazał  odwołującemu  za  pośrednictwem  drogi  elektronicznej  zaproszenia  do  udziału  

w  aukcji,  tym  niemniej  należy  wnioskować,  zdaniem  odwołującego,  że  wobec  braku 

odrzucenia  oferty  wykonawcy  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  (zgodnie  z  treścią  zawiadomienia 

zamawiającego z dnia 19 lipca 2016 r.), wykonawca ten zaliczany jest w poczet podmiotów 

dopuszczonych  przez  zamawiającego  do  udziału  w  aukcji.  Odwołujący  Elektropaks 

stwierdził,  że  wobec  istnienia  okoliczności  przemawiających  za  wykluczeniem  z  udziału  

w  postępowaniu  Wykonawcy  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.,  zamawiający  za  najkorzystniejszą 

powinien  uznać  ofertę  złożoną  przez  odwołującego  Elektropaks,  w  świetle  określonych  

w  SIWZ  kryteriów  oceny  ofert.  Odwołujący  wskazał,  że  zaniechanie  wykluczenia  

z  postępowania  wykonawcy  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  i  dopuszczenie  tego  podmiotu  do 

udziału w aukcji elektronicznej, pomimo przesłanek uzasadniających odrzucenie oferty tego 

wykonawcy  i  wybór  (z  pominięciem  aukcji  elektronicznej)  jako  najkorzystniejszej,  oferty 

złożonej  przez  odwołującego  Elektropaks,  stanowi  naruszenie  przepisów  w  zakresie 

ustawowych zasad przeprowadzenia aukcji elektronicznej. 

Ad 4 - naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp jako pochodna naruszenia przepisów wskazanych 

w  pkt  1-3  powyżej,  poprzez  przeprowadzenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  

w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania 

wykonawców, w tym brak wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego 

wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. 

Odwołujący  Elektropaks  podniósł,  że  w  konsekwencji  naruszenia  przez 

zamawiającego art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp w zw. z art. 24 ust. 4 ustawy Pzp, art. 91a ust. 

1 ustawy Pzp w zw. z art. 91b ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, doszło do 

zachwiania  zasady  uczciwej  konkurencji  oraz  zasady  równego  traktowania  Wykonawców  

w  przedmiotowym  postępowaniu.  Odwołujący  podał,  że  wobec  uzyskania  w  dniu  19  lipca 

2016  r.  informacji  o  odrzuceniu  ofert  (wykonawcach  wykluczonych),  odwołujący  powziął 

wiedzę na temat zakończenia przez zamawiającego etapu badania ofert, a co za tym idzie - 

o  pozytywnym  zweryfikowaniu  ofert  pozostałych  wykonawców,  w  tym  oferty  złożonej  przez 

wykonawcę  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.,  której  błędna  ocena  jako  spełniającej  wymagania 

SIWZ  wpływa  nie  tylko  na  krąg  wykonawców  mogących  ubiegać  się  o  udzielenie 

przedmiotowego  zamówienia,  ale  także  na  bezzasadne  przeprowadzenie  aukcji 

elektronicznej przez zamawiającego.  

Odwołujący Elektropaks wniósł o: 

wykluczenie  wykonawcy  SAG  Elbud  Gdańsk  S.A.  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, a w konsekwencji uznanie oferty tego wykonawcy za odrzuconą; 

po wykonaniu czynności, o których mowa w pkt 1 - dokonanie przez zamawiającego 

ponownego badania oraz oceny ofert i wyboru oferty najkorzystniejszej, 

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  postępowania  odwoławczego  z  uwzględnieniem 

dowodów załączonych do niniejszego pisma i na wskazane w nim okoliczności; 

zasądzenie  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego,  w  tym  kwoty  wynagrodzenia  pełnomocnika  odwołującego,  zgodnie  

z przedłożoną na posiedzeniu fakturą. 

Wykonawca  Electrum  Sp.  z  o.o.  (dalej:  odwołujący  Electrum)  wniósł  odwołanie  od 

niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego polegającej na odrzuceniu oferty 

odwołującego z uwagi na błędne uznanie, że treść tej oferty nie odpowiada treści specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  z  uwagi  na  bezpodstawne  uznanie,  iż  oferta 

odwołującego  Electrum  jest  niezgodna  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia,  tj.:  jedno  z  urządzeń  zaproponowane  przez  wykonawcę  w  ramach  oferty  - 

rozdzielnica 30 kV produkcji ABB Sp. z o.o. typu ZX2 nie spełnia wymogów SIWZ, podczas 

gdy  wymienione  urządzenie  objęte  ofertą  wykonawcy  spełnia  wszelkie  wymogi  SIWZ  

i  zapewnia  zakładaną  przez  zamawiającego  funkcjonalność  i  kompatybilność  z  systemem 

nadzoru  nad  układem  elektroenergetycznym  istniejącym  u  zamawiającego,  do  którego 

stacja, której wykonanie jest przedmiotem zamówienia, będzie włączona. 

art.  30  ust.  4  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  brak 

wskazania  w  SIWZ  lub  w  odpowiedziach  na  zapytania  parametrów  technicznych,  jakie 

zamawiający  uznaje  za  istotne  dla  wykazania  równoważności,  podczas  gdy  dopuszczenie 

rozwiązania  równoważnego  nie  może  oznaczać,  że  inne  zaproponowane  w  ramach  tej 

równoważności  urządzenie  ma  spełniać  wszystkie  wymagania  przedmiotu  referencyjnego 

wskazanego w treści SIWZ; a w konsekwencji: 

a) 

uznanie,  iż  jedno  z  urządzeń  zaproponowane  przez  wykonawcę  w  ramach  oferty,  

tj. rozdzielnica 30 kV produkcji ABB Sp. z o.o. typu ZX2 nie jest równoważna do rozdzielnicy 

NXPLUS,  podczas  gdy  kompatybilność  i  funkcjonalność  jako  parametry  wskazane  przez 

zamawiającego  jako  kryteria  oceny  równoważności  rozwiązań  zaproponowanych  przez 

odwołującego (pkt 4 odpowiedzi na zapytanie nr 3 do SIWZ z dnia 20 maja 2016 r.) powinny 

prowadzić do uznania ich za równoważne z rozwiązaniami z SIWZ; 

b) 

wymaganie  tożsamości,  nie  zaś  równoważności  rozwiązań  proponowanych  przez 

wykonawcę  z  tymi  wskazanymi  przez  zamawiającego  w  SIWZ,  podczas,  gdy 

zaproponowana  przez  wykonawcę  rozdzielnica  30  kV  produkcji  ABB  Sp.  z  o.o.  typ  ZX2 

spełnia  wszelkie  wymagania  zarówno  techniczne,  jak  i  funkcjonalne  zamawiającego 

przedstawione  w  SIWZ  i  w  odpowiedziach  na  pytania  do  SIWZ  jako  parametry  minimalne  

w stosunku do samego urządzenia „rozdzielnica” opisanego w treści SIWZ. 

c) 

ocenę  równoważności  w/w  rozdzielnicy  z  uwzględnieniem  elementów  dodatkowych 

stanowiących  wyposażenie  rozdzielni  30  kV,  a  nie  stanowiących  części  składowych  samej 

rozdzielnicy  typu  NXPLUS  produkcji  SIEMENS  (tj.  przekładniki  ziemnozwarciowe, 

przekaźniki  zabezpieczeń,  oprzewodowanie  przedziałów  nn)  (przewidzianej  w  projekcie 

wykonawczym stanowiącym element Specyfikacji Technicznej - Załącznik nr 1 do SIWZ).  

art. 26 ust. 4 w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 87 ust. 1 i 2 pkt 3 ustawy Pzp 

poprzez  zaniechanie  wezwania  odwołującego  do  wyjaśnienia  oferty  i  wyjaśnienia 

załączonych do niej dokumentów w zakresie: 

a) 

parametru  napięcia  pomocniczego  dla  napędu  włącznika  -  poza  parametrem 

pomocniczym  dla  napędu  włącznika  wszystkie  pozostałe  parametry  napięciowe  dotyczą 

prądu stałego, tylko jeden prądu zmiennego, co wskazuje na pomyłkę w przedłożonej ofercie 

dostawcy rozdzielnicy; 

b) 

braku informacji w ofercie na temat legalizacji przekładnika napięciowego, uzwojenia  

I klasy 0,2FS5 oraz rdzenia I klasy 0,2FS5 (pole transformatora) i automatycznym uznaniu, 

ż

e brak jest takowej legalizacji dla ww. urządzeń; 

c) 

ilości pól w rozdzielnicy objętej ofertą wykonawcy; 

ewentualnie poprawienia omyłki polegającej na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych 

warunków  zamówienia  (napięcie  pomocnicze  dla  wyłącznika  jest  220V  AC,  a  powinno  być 

220V DC), niepowodującej istotnych zmian w treści oferty wykonawcy, 

w  konsekwencji  zaś,  pozbawienie  wykonawcy  prawa  do  wyjaśnienia  wątpliwości 

zamawiającego  w  zakresie  zaproponowanego  urządzenia  w  odniesieniu  do  parametrów, 

które w żaden sposób nie wpływają na zmianę funkcjonalności. 

art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  ocenę  oferty  wykonawcy  z  naruszeniem  zasady 

uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  tj.  analizę  oferty  w  zakresie 

zaproponowanego 

równoważnego 

urządzenia: 

rozdzielnicy 

kV 

typu 

ZX2  

z  uwzględnieniem  wymogów  dla  całej  rozdzielni  30  kV,  wymaganie  takich  właściwości 

rozdzielnicy,  które  nie  mają  znaczenia  dla  spełnienia  celu  i  funkcjonalności,  któremu  ma 

służyć  przedmiot  zamówienia,  a  które  powodują  lub  wręcz  eliminują  konkurencję  na  rynku,  

a dla wykonawcy możliwość przedstawienia rozwiązań równoważnych. 

art.  27  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  niezachowanie  formy  komunikowania  się  

z  wykonawcą  wybranej  przez  zamawiającego  zgodnie  pkt.  7.3  SIWZ  („Oświadczenia, 

wnioski,  pytania  do  treści  SIWZ,  zawiadomienia  oraz  informacje  związane  z  prowadzonym 

postępowaniem  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  należy  przekazywać  pisemnie  (na 

adres  wskazany  w  pkt  2.2),  lub  drogą  elektroniczną  (na  adresy  wskazane  w  pkt  7.2)”, 

poprzez przesłanie pisma z dnia 19 lipca 2016 r. do Electrum Sp. z o.o. wyłącznie faksem. 

W  uzasadnieniu  odwołania  odwołujący  Electrum  wskazał  na  następujące 

okoliczności: 

Ad. 1 

Jak zauważył odwołujący Electrum, odrzucenie oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 

2  ustawy  Pzp  może  nastąpić  tylko  w  przypadku,  gdy  występuje  zasadnicza  i  nieusuwalna 

niezgodność  postanowień  oferty  z  zapisami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia. 

Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ powinna być oceniania z uwzględnieniem definicji 

oferty  zawartej  w  art.  66  KC,  tj.  niezgodności  złożonego  oświadczenia  woli  wykonawcy  

z  wymaganiami  zamawiającego,  odnoszącymi  się  do  merytorycznego  zakresu  przedmiotu 

zamówienia,  a  więc  materialnej  sprzeczności  zakresu  zobowiązania  zawartego  w  ofercie  

z  zakresem  zobowiązania,  którego  zamawiający  oczekuje  dla  spełnienia  swoich 

uzasadnionych potrzeb, zgodnie z postanowieniami SIWZ. 

Odwołujący  Electrum  stwierdził,  że  nie  występują  jakiekolwiek  niezgodności 

pomiędzy  urządzeniem  zaproponowanym  przez  odwołującego  Electrum  jako  równoważne  

w  stosunku  do  rozdzielnicy  30  kV  NXPLUS  Siemens.  W  ocenie  odwołującego  Electrum, 

zamawiający błędnie oceniał zaproponowane urządzenie wymagając od niego identyczności 

w  stosunku  do  tego, które  wskazał  w  specyfikacji  technicznej,  nie  zaś  pod  względem  tego, 

czy  jest  ono  urządzeniem  równoważnym.  Odwołujący  Electrum  podkreślił,  iż  rozdzielnia 

30kV  typu  ZX2  produkcji  ABB  Sp.  z  o.o.  jest  urządzeniem  równoważnym  w  stosunku  do 

rozdzielnicy  NXPLUS,  dlatego  też  w  okolicznościach  niniejszej  sprawy  nie  występuje 

jakakolwiek  niezgodność  oferty  w  odniesieniu  do  treści  SIWZ.  Zdaniem  odwołującego 

Electrum,  wskazane  przez  zamawiającego  w  piśmie  z  dnia  19  lipca  2016  r.  rzekome 

„niezgodności”  są  skutkiem  błędnej  oceny  oferty  przez  zamawiającego  bez  uwzględnienia 

istoty  równoważności,  a  zatem  zamawiający  nie  miał  podstaw  do  odrzucenia  oferty 

odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. 

Odwołujący  Electrum  zwrócił  również  uwagę,  że  w  niniejszej  sprawie  zarzucane 

niezgodności  dotyczą  jednego  urządzenia  -  rozdzielnicy  30kV,  którego  dostawa  i  montaż 

stanowi  nieznaczną  część  realizacji  zamówienia  (około  10-12%  wartości  zamówienia)  

i  dosłownie  kilku,  spośród  kilkuset  innych  parametrów,  do  tego  nieistotnych  z  punktu 

widzenia  funkcjonalności  urządzenia.  Odwołujący  Electrum  wskazał,  że  zamawiający 

odrzucił ofertę odwołującego mimo, że: 

a) 

zarzucane w niej niezgodności w zakresie postanowień SIWZ miały charakter 

nieistotny  z  punktu  widzenia  oczekiwań  i  potrzeb  zamawiającego  określonych  SIWZ.  Jako 

nieistotne  należy  je  też  ocenić  w  aspekcie  technicznym  w  kontekście  prawidłowego  

i niezakłóconego działania w/w urządzenia, a tym samym możliwości realizacji zamówienia; 

b) 

występujące  zarzucane  niezgodności  mogły  zostać  usunięte  w  trybie 

wyjaśnienia treści oferty lub poprawienia. 

W  związku  z  powyższym,  zdaniem  odwołującego  Electrum,  zamawiający  odrzucając  ofertę 

odwołującego  naruszył  normę  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp,  albowiem  nie  zaistniały 

przesłanki dla odrzucenia tej oferty. 

Ad. 2 

Jak  zauważył  odwołujący  Electrum,  zamawiający  odrzucił  ofertę  odwołującego  na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  wskazując,  że  zaproponowane  w  ofercie 

odwołującego urządzenie, tj. rozdzielnica 30 kV produkcji ABB typu ZX2 nie jest równoważna 

do  rozdzielnicy  NXPLUS.  W  uzasadnieniu  wskazano  kilka  elementów,  którymi,  zdaniem 

zamawiającego,  zaproponowane  przez  odwołującego  urządzenie  różni  się  od  urządzenia, 

które  wskazano  w  dokumentacji  projektowej.  Różnice  zaś  nie  dyskwalifikują  możliwości 

uznania  urządzeń  za  równoważne,  a  tak  w  niniejszej  sprawie  interpretuje  równoważność 

zamawiający.  Odwołujący  Electrum  wskazał,  że  zgodnie  z  najnowszym  orzecznictwem 

Krajowej Izby Odwoławczej, oferta równoważna to taka, która przedstawia produkt, który nie 

jest  identyczny,  tożsamy  z  produktem  referencyjnym,  ale  posiada  pewne,  istotne  dla 

zamawiającego,  zbliżone  do  produktu  referencyjnego  cechy  i  parametry.  Pojęcie 

równoważności nie może oznaczać tożsamości produktów, ponieważ przeczyłoby to istocie 

oferowania  produktów  równoważnych  i  czyniłoby  możliwość  oferowania  produktów 

równoważnych  pozorną  i  w  praktyce  niemożliwą  do  spełnienia.  Rozwiązanie  równoważne 

zaś  nie  może  oznaczać,  że  inne  zaproponowane  w  ramach  tej  równoważności  urządzenie 

ma  spełniać  wszystkie  parametry  konkretnego  urządzenia,  określonego  producenta, 

przyjętego przez projektanta, gdyż naruszałoby to zasadę równego traktowania wykonawców 

i uczciwej konkurencji. 

a) 

Opisując  parametry  równoważności  zamawiający  wskazał,  iż  szczegółowy  opis 

przedmiotu zamówienia jest określony w specyfikacji technicznej stanowiącej Załącznik nr 1 

do  SIWZ,  zaś  parametry  tam  zawarte  należy  traktować  jako  wymagania  minimalne 

akceptowalne  przez  zamawiającego,  przy  czym  to  wykonawca  ma  zapewnić,  że 

zastosowane  rozwiązania  pozwolą  osiągnąć  zakładaną  funkcjonalność  i  kompatybilność  

z  systemem  nadzoru  nad  układem  elektroenergetycznym  istniejącym  u  zamawiającego 

(odpowiedź zamawiającego na zapytanie nr 3 do SIWZ z dnia 20 maja 2016 r.). Odwołujący 

Electrum  podkreślił,  że  zamawiający  nie  określił,  które  z  parametrów  są  dla  niego  istotne, 

stwierdził  jedynie,  że  wytyczną  dla  oceny  równoważności  jest  efekt,  to  jest  osiągnięcie 

oczekiwanej funkcjonalności systemu. 

Odwołujący  Electrum  podniósł,  że  zgodnie  z  ugruntowanym  już  stanowiskiem 

doktryny  i  orzecznictwa,  wszelkie  niejasne,  nieprecyzyjne  wymogi  SIWZ nie  mogą  wpływać 

negatywnie  na  sytuację  wykonawcy  w  postępowaniu,  a  więc  przede  wszystkim  nie  mogą 

prowadzić  do  odrzucenia  oferty,  czy  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania.  Odwołujący 

Electrum  wyraził  pogląd,  iż  przedstawiając  swoją  ofertę  zastosował  się  do  wymogów 

zamawiającego  i  wskazał  na  urządzenie  funkcjonalnie  odpowiadające  temu,  które  zostało 

wskazane  w  dokumentacji  projektowej,  spełniające  minimalne  wymagania  techniczne 

urządzenia  wymienione  przez  zamawiającego  w  specyfikacji  technicznej  stanowiącej 

Załącznik  nr  1  do  SIWZ.  Na  etapie  oceny  ofert  Zamawiający  nie  może  wskazywać,  że 

konkretne  parametry  są  dla  niego  ważne,  skoro  nie  określił  tego  w  SIWZ,  nie  może  też 

obecnie, oceniając ofertę określać, że każdy parametr jest dla niego istotny, skoro podkreślił, 

ż

e  wykonawca  oferując  rozwiązanie  równoważne  ma  zapewnić  osiągnięcie  zakładanej 

funkcjonalności  i  kompatybilności  z  systemem  nadzoru  nad  układem  elektroenergetycznym 

istniejącym u zamawiającego. 

b) 

Ocena  równoważności  nie  może  się  odbywać  poprzez  automatyczne  

i  mechaniczne  porównanie  wszystkich  parametrów  -  urządzenia  wskazanego  przez 

zamawiającego oraz urządzenia proponowanego przez wykonawcę jako równoważnego, jak 

to się dzieje, zdaniem odwołującego Electrum, w przedmiotowym postępowaniu. Odwołujący 

Electrum  uznał,  że  zamawiający  wymaga,  aby  przedstawione  w  ofercie  jako  równoważne 

rozwiązanie,  urządzenie,  materiał  było  faktycznie  tożsame,  identyczne  z  produktem  przez 

niego  wskazanym,  przy  takim  założeniu  uprawnienie  do  przedstawienia  przez  wykonawcę 

rozwiązań  równoważnych  pozostaje  pozorne  i  niemożliwe  do  implementowania  w  ramach 

postępowania. 

Odwołujący Electrum przywołał wyroki Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 30 kwietnia 

2014  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  738/14,  oraz  z  dnia  14  października  2011  r.  w  sprawie  

o sygn. akt KIO 2132/11.  

Zdaniem  odwołującego  Electrum,  ocena  parametrów  rozdzielnicy  typu  ZX2  ABB  

Sp.  z  o.o.  została  dokonana  przez  zamawiającego  mechanicznie,  jeżeli  zamawiający  nie 

odnalazł  w  ofercie  ABB  stanowiącej  element  oferty  wykonawcy  dotyczącej  rozdzielnicy 

któregokolwiek  mało  istotnego  parametru  wskazanego  w  Projekcie  wykonawczym  dla 

rozdzielni  (o  tym  szczegółowo  dalej)  uznawał,  że  oferta  odwołującego  nie  spełnia  w  tym 

zakresie  wymagań  SIWZ,  podobnie  w  przypadku  jakiejkolwiek  niezgodności  tych 

parametrów (bez jakiejkolwiek refleksji z uwzględnieniem podstawowej wiedzy elektrycznej). 

c) 

Odwołujący  Electrum  wskazał  ponadto,  iż  w  Projekcie  wykonawczym  „Stacji 

transformatorowo  -  rozdzielczej  110/30  kV  Sgs  -  6  Osiny”  w  pkt.  1.5  określone  zostały 

wymogi  zamawiającego  dla  rozdzielni  30  kV.  Zgodnie  zaś  z  definicją,  rozdzielnia  to  zespół 

urządzeń  rozdzielczych  określonego  napięcia  umożliwiających  dokonywanie  czynności 

łączeniowych  pomiędzy  liniami,  transformatorami  i/lub  innymi  urządzeniami  elektrycznymi, 

będący  częścią  stacji  elektroenergetycznej  lub  tworzący  stację  rozdzielczą  (Por.:  Biuletyn 

SEP  INPE,  2013,  nr  162  -163,  Instalacje  i  urządzenia  elektroenergetyczne.  Terminy  

i  definicje,  s.  91  -  99)  lub,  zgodnie  z  inną  definicją  -  wydzielone  pomieszczenie,  zespół 

pomieszczeń  lub  wydzielony  teren,  na  którym  znajduje  się  rozdzielnica.  W  rozdzielni  mogą 

znajdować  się  także  urządzenia  pomocnicze,  nie  wchodzące  w  skład  rozdzielnicy  (Por. 

Poradnik Inżyniera Elektryka, red.: dr inż. Grażyna Pieśniewska, tom. 3, wyd. 4 zm., s. 266). 

A zatem, jak stwierdził odwołujący Electrum, zamawiający nie może porównywać rozdzielni  

i  zestawiać  jej  z  rozdzielnicą,  a  w  konsekwencji  na  etapie  oceny  ofert  ustalać  parametru 

równoważności i twierdzić, że jest nim posiadanie przez rozdzielnicę wszystkich elementów 

rozdzielni.  Takie  bowiem  założenia  są  sprzeczne  z  zakresem  pojęciowym  „rozdzielni”  

i „rozdzielnicy”. 

Rozdzielnica bowiem, jak zaznaczył odwołujący Electrum, zgodnie z przywoływanym 

słownikiem  pojęć,  to  urządzenie  elektroenergetyczne  przeznaczone  do  rozdziału  energii 

elektrycznej  oraz  do  zasilania  i  sterowania  odbiorników  tej  energii  wykonane  całkowicie  

u wytwórcy lub zestawione w miejscu zainstalowania z części o znacznym stopniu scalenia - 

wykonanych u wytwórcy. Z technicznego punktu widzenia rozdzielnica stanowi więc jedynie 

fragment  rozdzielni  i  sama  w  sobie  nie  jest  w  stanie  funkcjonować  bez  urządzeń 

pomocniczych,  które  zazwyczaj  są  dostarczane  osobno  i  zabudowywane  zgodnie  

z  projektem  w  pomieszczeniu  rozdzielni  lub  w  specjalnie  przygotowanych  przestrzeniach 

montażowych rozdzielnicy (w tzw. przedziałach niskiego napięcia, szafkach) przeznaczonych 

właśnie  to  tego  celu,  tak  wydzielonych  konstrukcyjnie  w  rozdzielnicy  by  było  możliwe 

zabudowanie  w  nich  elementów  dowolnego  producenta  (w  przedmiotowym  postępowaniu 

np.  elementów  produkowanych  przez  firmę  Schneider)  przez  generalnego  wykonawcę 

danego obiektu. 

Odwołujący  Electrum  zwrócił  uwagę,  że  na  taki  podział  znaczeniowy  rozdzielni  

i  rozdzielnicy  wskazuje  też  analiza  zapisów  Projektu  wykonawczego.  Projektant  bowiem 

wymienia  na  str.  11  Tomu  D1  Projektu  elementy  składowe  rozdzielni  następnie  wskazując, 

ż

e  producentem  i  dostawcą  rozdzielnicy  jest  firma  Siemens,  nadto  na  str.  14  podaje,  że 

pomieszczenie  rozdzielni  30kV  zaprojektowano  tak,  aby  można  było  w  tym  pomieszczeniu 

ustawić  rozdzielnice  firm  ABB  i  Schneider.  Tak  wiec  już  na  etapie  projektowania 

przewidziano, zdaniem odwołującego, Electrum, że w rozdzielni będzie mogło znajdować sie 

urządzenie  -  rozdzielnica  innych  firm  niż  opisanej  w  projekcie  –  tj.  SIEMENS  Sp.  z  o.o. 

Energy Management EM DG. 

Odwołujący Electrum zaznaczył, że zgodnie z art. 30 ust. 5 ustawy Pzp wykonawca, 

który  powołuje  się  na  rozwiązania  równoważne  opisywanym  przez  zamawiającego,  jest 

obowiązany  wykazać,  że  oferowane  przez  niego  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane 

(równoważne) spełniają wymagania określone przez zamawiającego. 

Tymczasem  odwołujący  Electrum,  jak  zauważył,  w  ofercie  na  str.  135  wskazał  jako 

równoważne  urządzenie  tylko  rozdzielnicę  30  kV,  nie  zaś  wszystkie  urządzenia  znajdujące 

się  w  rozdzielni,  których  wykonanie  oferuje  zgodnie  z  projektem  wykonawczym,  zaś 

zamawiający brak uwzględnienia jako elementów rozdzielnicy wyposażenia rozdzielni uznaje 

za niezgodność oferowanego jako równoważne urządzenia z wymogami SIWZ (pkt B ppkt c 

odwołania poniżej). 

Ad. 3 

 Odwołujący  Electrum  przywołał  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  15  maja 

2015  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  918/15.  Stwierdził,  że  zamawiający  w  przedmiotowej 

sprawie,  w  stosunku  do  oferty  wykonawcy  nie  dopełnił  obowiązków  określonych  ww. 

przepisami,  każda  ze  stwierdzonych  przez  zamawiającego  „niezgodności”  rozdzielnic 

wymieniona  w piśmie z  dnia 19 lipca 2016 r. decydująca o odrzuceniu oferty odwołującego 

mogła  być  usunięta  w  trybie,  o  którym  mowa  powyżej,  nawet  bez  dodatkowego  załączania 

dokumentów, jedynie poprzez stosowne, rzeczowe wyjaśnienia. 

Ad. 4 

Jak  zauważył  odwołujący  Electrum,  w  przedmiotowej  sprawie  zamawiający, 

dopełniając  obowiązku  ustawowego,  przewidział  możliwość  zastosowania  rozwiązań 

równoważnych, jednakże oceniał te rozwiązania (materiały, urządzenia) wymagając od nich 

tego,  aby  były  identyczne  pod  względem  każdego  parametru  do  rozwiązań  wskazanych  

w dokumentacji projektowej. Tym samym, faktycznie wyłączył zastosowanie w tym zakresie 

zasady uczciwej konkurencji, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Takie postępowanie 

zamawiającego  potwierdza,  w  opinii  odwołującego  Electrum,  że  wymagał  od  wykonawców 

tylko i wyłącznie rozwiązań, urządzeń producentów wskazanych w dokumentacji projektowej. 

Stawia  to  oferentów  (wykonawców)  w  bardzo  niekorzystnej  sytuacji,  nie  mają  oni  bowiem 

możliwości  negocjowania  cen  z  innymi  dostawcami,  producentami,  a  ci  wskazani  

w  dokumentacji  projektowej  jako  monopoliści  dyktują  warunki  dostaw,  często  bardzo 

niekorzystne  dla  wykonawcy.  Odwołujący  przywołał  wyroki  Krajowej  Izby  Odwoławczej  

z  dnia  14  października  2011  r.,  sygn.  akt  KIO  2132/11,  oraz  z  dnia  10  czerwca  2015  r.,  

sygn.  akt  KIO  1112/15.  W  ocenie  odwołującego  Electrum,  sposób  oceny  rozwiązań 

zaproponowanych  jako  równoważne  przez  zamawiającego  w  przedmiotowej  sprawie  jest 

przejawem naruszenia zasad prowadzenia postępowania wskazanych w art. 7 ust. 1 ustawy 

Pzp. 

Ad. 5 

Odwołujący  Electrum  zwrócił  uwagę  na  dyspozycję  art.  27  ust.  1  ustawy  Pzp. 

Wskazał,  że  zamawiający  dokonał  wyboru  formy  komunikowania  się  w  treści  SIWZ  w  pkt. 

7.3.  wskazując,  że  „Oświadczenia,  wnioski,  pytania  do  treści  SIWZ,  zawiadomienia  oraz 

informacje związane z prowadzonym postępowaniem o udzielenie zamówienia publicznego, 

należy  przekazywać  pisemnie  (na  adres  wskazany  w  pkt  2.2),  lub  drogą  elektroniczną  (na 

adresy  wskazane  w  pkt  7.2).  W  przypadku  oświadczeń,  wniosków,  pytań  do  treści  SIWZ, 

zawiadomień  oraz  informacji  przekazanych  za  pomocą  drogi  elektronicznej,  każda  ze  stron 

na  żądanie  drugiej  strony  niezwłocznie  potwierdza  fakt  ich  otrzymania,  a  oryginały 

dokumentów  w  wersji  papierowej  dostarczy  niezwłocznie”.  Odwołujący  Electrum  stwierdził, 

ż

e zamawiający nie zastosował się do tego wymogu przesyłając odwołującemu pismo z dnia 

19 lipca 2016 r. z informacją o odrzuceniu oferty jedynie faksem. 

Odnosząc  się  szczegółowo  do  wskazań  zamawiającego  w  zakresie  niezgodności 

oferty  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  odwołujący  Electrum  podniósł, 

ż

e: 

a)  odwołujący  Electrum  zaproponował  zastosowanie  rozdzielnicy  30  kV  produkcji 

ABB  typu  ZX2,  która  nie  jest  równoważna  rozdzielnicy  NXPLUS  z  uwagi  na  napięcie 

pomocnicze dla napędu włącznika 220 DC, a jest 220 AC 

Jak  wskazał  odwołujący  Electrum,  na  stronie  135  oferty  w  pkt  2  specyfikacji 

technicznej dotyczącej rozdzielnicy ABB wskazano trzy wartości napięcia pomocniczego: 

a) 

dla obwodów wtórnych: 220 V DC; 

b) 

dla napędu wyłącznika: 220 V AC; 

c) 

dla napędu trójpozycyjnego: 220 V DC; 

Odwołujący  Electrum  stwierdził,  że  wszystkie  wartości  napięcia  powinny  dotyczyć 

prądu  stałego  (DC),  nie  zaś  zmiennego  (AC),  zaś  parametr  wartości  napięcia  dla  napędu 

wyłącznika  omyłkowo  ABB  Sp.  z  o.o.  wskazała  w  odniesieniu  do  prądu  zmiennego. 

Odwołujący Electrum zaznaczył, że żaden parametr w specyfikacji technicznej rozdzielnicy - 

ofercie ABB Sp. z o.o. stanowiącej element oferty odwołującego - str. 136 - 161 - nie odnosi 

się  do  prądu  zmiennego.  Opisywane  okoliczności  były,  zdaniem  odwołującego  Electrum, 

podstawą  dla  wyjaśnienia  zaistniałych  niejasności  w  ofercie  przez  zamawiającego  w  trybie 

art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  ewentualnie  zamawiający  mógłby  je  poprawić  jako  omyłkę 

polegającą na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, która nie 

powodowała istotnych zmian w treści oferty. 

Jak wyjaśnił odwołujący Electrum, ABB Sp. z o.o. oferuje rozdzielnice umożliwiające 

zasilanie  napędów  pomocniczych  prądem  stałym  oraz  przemiennym,  nie  ma  to  wpływu  na 

funkcjonalność oraz cenę rozdzielnicy. Formułując ofertę, omyłkowo nie zmieniono wartości 

parametru  napięcia  pomocniczego  wyłącznika  z  AC  na  DC,  jak  to  uczyniono  przy 

parametrach  dla  pozostałych  napięć  pomocniczych.  Ponadto,  jak  zauważył  odwołujący 

Electrum,  na  pomyłkę  wskazuje  też  fakt,  że  oferowana  specyfikacja  rozdzielnicy  SN 

przedstawia  jedynie  jej  podstawowe  parametry  elektryczne,  nie  zawiera  schematów 

szczegółowych,  dla  których  zmienione  były  by  jej  parametry  napięcia  z  DC  na  AC. 

Odwołujący  Electrum  przywołał  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  14  maja  2015  r.  

w sprawie o sygn. akt KIO 891/15.  

W  ocenie  odwołującego  Electrum,  zważywszy  na  to,  że  zarówno  w  doktrynie,  jak  

i  orzecznictwie,  przeważającym  jest  stanowisko,  zgodnie  z  którym  zamawiający  powinien 

wykorzystać wszystkie możliwe dopuszczone ustawą środki, aby uniknąć sytuacji, w której to 

nadmierny  formalizm  spowoduje  odrzucenie  oferty  obarczonej  niewielkimi  błędami,  

w  omawianym  przypadku  zaniechanie  wezwania  odwołującego  do  wyjaśnień  treści  oferty  

i  arbitralne  odrzucenie  oferty  należy  potraktować  jako  naruszenie  zasady  uczciwej 

konkurencji i równego traktowania wykonawców. Odwołujący powołał się na wyrok Krajowej 

Izby  Odwoławczej  z  dnia  31  sierpnia  2015  r.,  sygn.  akt  KIO  1792/15  stwierdzając,  że 

wszystkie wymienione w nim przesłanki zaistniały w przedmiotowej sprawie.  

Odwołujący  Electrum  stwierdził,  że  parametr  napięcia  pomocniczego  dla  napędu 

wyłącznika bez względu na odniesienie się do prądu stałego, czy zmiennego pozostaje bez 

wpływu  na  funkcjonalność  urządzenia,  albowiem  obydwa  napięcia  pomocnicze  są 

powszechnie  stosowane  i  dopuszczane.  W  konsekwencji,  jak  najbardziej  możliwym  

i  pożądanym  było  skorzystanie  przez  zamawiającego  w  omawianej  sytuacji  z  prawa  do 

poprawienia zaistniałej omyłki. 

b) Odwołujący Electrum zaproponował zastosowanie rozdzielnicy 30 kV produkcji ABB typu 

ZX2, która nie jest równoważna rozdzielnicy NXPLUS z uwagi na: 

• 

rdzeń  I  klasy  0,2FS5  (pole  transformatora)  powinien  być  legalizowany  -  w  ofercie 

brak; 

• 

przekładnik  napięciowy,  uzwojenie  I  klasy  0,2FS5  powinno  być  legalizowane  -  

w ofercie brak. 

Odwołujący  Electrum  podniósł,  że  zamawiający  w  treści  specyfikacji  technicznej  - 

Projekcie  wykonawczym  w  tabeli  (Tom  D1,  pkt.  2.3)  pt.  Zestawienie  pól  rozdzielni  30  kV 

wskazał  każdorazowo  opisując  części  składowe  poszczególnych  pól  rozdzielnicy, 

wymieniając  rodzaj  przekładników,  iż  ich  rdzenie  i  uzwojenia  mają  być  „legalizowane”.  Nie 

zostało określone, kiedy ta legalizacja ma nastąpić, w jaki sposób i w odniesieniu do jakich 

norm, a ponadto co wykonawca (jaki dokument) ma przedstawić na dowód posiadania takiej 

legalizacji.  Odwołujący  Electrum  zaznaczył,  że  nieprecyzyjne  wymogi  SIWZ  nie  mogą 

wpływać negatywnie na sytuację wykonawcy w postępowaniu, a przede wszystkim nie mogą 

prowadzić do odrzucenia oferty, czy wykluczenia wykonawcy z postępowania. 

Jak zauważył odwołujący Electrum, zgodnie z ustawą z dnia 11 maja 2001 r. „Prawo 

o miarach” (Dz.U. Nr 63, poz. 636 ze zm.), legalizacja jest to zespół czynności obejmujących 

sprawdzenie,  stwierdzenie  i  poświadczenie  dowodem  legalizacji,  że  przyrząd  pomiarowy 

spełnia  wymagania.  Legalizacji  dokonują  organy  administracji  miar  oraz  podmioty 

upoważnione  do  przeprowadzania  legalizacji  pierwotnej  określonych  rodzajów  przyrządów 

pomiarowych (art. 8b ust. 3 pkt 3 w/w ustawy). Zgodnie z art. 8j, legalizacja pierwotna albo 

legalizacja  jednostkowa  przyrządu  pomiarowego  jest  dokonywana  na  wniosek  producenta 

lub  jego  upoważnionego  przedstawiciela  lub  importera.  Kontrola  legalizacyjna  może  być 

przeprowadzana  w  siedzibie  organu  administracji  miar;  w  punkcie  legalizacyjnym,  a  także 

miejscu zainstalowania lub użytkowania przyrządu pomiarowego, jeżeli wynika to z wymagań 

oraz  miejscu  wykonywania  legalizacji  pierwotnej  lub  legalizacji  ponownej  przez  podmiot, 

któremu  Prezes  udzielił  upoważnienia  do  wykonywania  legalizacji  pierwotnej  lub  legalizacji 

ponownej.  Przy  czym  zgodnie  z  art.  8n  ust.  4  ww.  ustawy,  legalizacja  traci  ważność  m.  in.  

w przypadku uszkodzenia przyrządu pomiarowego, ewentualnie zmiany miejsca instalacji lub 

użytkowania  przyrządu  pomiarowego,  w  którym  legalizacja  była  wykonana.  Jak  podkreślił 

odwołujący  Electrum,  powszechną  praktyką  jest  legalizowanie  przyrządów,  w  tym 

przekładników  po  ich  zainstalowaniu  w  miejscu  ich  użytkowania,  a  zatem  w  swojej  ofercie 

ABB  Sp.  z  o.o.  nie  mogło  stwierdzić  o  tym,  iż  ww.  elementy  rozdzielnicy  są  legalizowane. 

Legalizacja  jest  usługą  wykonywaną  przez  podmioty  uprawnione,  koszt  tej  usługi  został 

wkalkulowany  w  cenę  oferty  wykonawcy.  A  zatem,  zdaniem  odwołującego  Electrum,  brak 

informacji co do legalizacji w/w elementów rozdzielnicy nie może być uznany automatycznie 

przez  zamawiającego  jako  pominięcie  tego  elementu  przez  wykonawcę.  Odwołujący 

Electrum  załączył  ofertę  Siemens  Sp.  z  o.o.  dotyczącą  rozdzielnicy  uwzględnionej  

w  Projekcie  wykonawczym  wskazując,  że  oferta  ta  również  nie  obejmuje  legalizacji  rdzeni  

i uzwojeń pomiarowych, co potwierdza wyżej wskazaną praktykę. 

Bezpodstawnym  jest  wobec  powyższego,  zdaniem  odwołującego  Electrum, 

stwierdzenie zamawiającego co do tego, że brak określenia w ofercie ABB Sp. z o.o. wyżej 

wskazanych  elementów  jako  legalizowanych  należy  uznać  automatycznie  jako  „brak 

legalizacji”. 

Odwołujący  Electrum  stwierdził  ponadto,  że  w  omawianym  przypadku  ponownie 

zamawiający nie skorzystał w stosunku do odwołującego z procedury wezwania do złożenia 

wyjaśnień  potwierdzających  spełnianie  przez  oferowane  urządzenie  wymagań  określonych 

przez zamawiającego (art. 26 ust. 4 ustawy Pzp). 

c) 

odwołujący  Electrum  zaproponował  zastosowanie  rozdzielnicy  30  kV  produkcji  ABB 

typu ZX2, która nie jest równoważna rozdzielnicy NXPLUS z uwagi na: 

• 

pole odpływowe i pole transformatora potrzeb własnych - brak przekładników 

ziemnozwarciowych (pkt. 2 a tiret 4 pisma zamawiającego z dnia 19 lipca 2016 r.); 

• 

oferta  w  części  dotyczącej  rozdzielnicy  30  kV  nie  obejmuje  następujących 

elementów  „przekaźniki  zabezpieczeń  oraz  oprzewodowanie  przedziałów  nn  nie  stanowią 

zakresu oferty” (pkt. 2b pisma zamawiającego z dnia 19 lipca 2016 r.). 

Odwołujący  Electrum  podał,  że  w  realiach  przedmiotowej  sprawy  przekaźniki 

zabezpieczeń,  oprzewodowanie  przedziałów,  przekładniki  ziemnozwarciowe  to  elementy 

układu  urządzeń,  jakim  jest  rozdzielnia,  nie  musza  one  stanowić  elementu  rozdzielnicy  

i  powszechną  praktyką  jest,  że  nie  są  wraz  z  nią  dostarczane,  a  zatem  nie  są  zawarte  

w  ofercie  dostawcy  rozdzielnicy  i  te  elementy  nie  mogą  wyznaczać  kryteriów  dla  oceny 

równoważności  proponowanej  rozdzielnicy  z  rozdzielnicą  Siemens  uwzględnioną  

w  projekcie.  Tym  bardziej,  że  wyżej  wymienione  elementy,  jak  już  wskazuje  projekt,  będą 

produkowane przez innych producentów, nie Siemens. 

-  przekładniki  ziemnozwarciowe  będą  produkowane  przez  Zakład  Produkcyjno  -  Usługowy 

Magnon Sp. z o.o. 

- zespoły zabezpieczeń serii MICOM P139 firmy SCHNEIDER ELECTRIC.  

Odwołujący  Electrum  podkreślił,  że  powszechną  praktyką  w  Polsce  jest  dostawa 

rozdzielnic  nie  wyposażonych  w  ww.  elementy,  które  są  następnie  dobudowywane  przez 

wykonawcę  jako  elementy  składowe  rozdzielni.  Zaznaczył,  że  w  swojej  ofercie  oferuje 

wykonanie  tych  elementów  całkowicie  zgodnie  z  projektem  wykonawczym,  w  oparciu  

o  producentów  wskazanych  w  Projekcie  wykonawczym  i  ich  zabudowanie  w  miejscach 

wskazanych przez projekt wykonawczy. 

Odwołujący  Electrum  zwrócił  uwagę,  że  w  tym  zakresie  nie  przedstawiał  rozwiązań 

równoważnych  i  formułując  ofertę  uwzględnił  w  cenie  koszt  dostawy  i  montażu  ww. 

urządzeń,  wymienionych  w  Projekcie  Wykonawczym.  W  związku  z  powyższym,  

w opisywanym w niniejszym punkcie zakresie nie występuje niezgodność zaproponowanego 

urządzenia z wymaganiami zamawiającego. 

d) 

Odwołujący  Electrum  zaproponował  zastosowanie  rozdzielnicy  30  kV  produkcji  ABB 

typu ZX2, która nie jest równoważna rozdzielnicy NXPLUS z uwagi na: 

• 

oferowana  konfiguracja  rozdzielnicy  jest  niezgodna  z  wymaganiami  projektu.  Jeden  

z  łączników  poprzeczno  -  podłużnych  zrealizowany  jest  w  polu  nr  15  i  16,  a  projekt 

przewiduje jego usytuowanie w polu nr 16 i 17; 

• 

rozdzielnica ABB posiada 20 pól, natomiast rozdzielnica z projektu pól 19. 

Jak stwierdził Odwołujący Electrum, zamawiający wskazał, iż dopuszcza rozwiązania 

równoważne, przy czym to wykonawca ma zapewnić, że zastosowane rozwiązania pozwolą 

osiągnąć  zakładaną  funkcjonalność  i  kompatybilność  z  systemem  nadzoru  nad  układem 

elektroenergetycznym  istniejącym  u  zamawiającego.  Tymczasem,  wyżej  wskazane  zarzuty 

odwołującego  dotyczące  rozdzielnicy  ABB  wskazują  na  wymóg  Zamawiającego  co  do 

identyczności, tożsamości oferowanych jako równoważne urządzeń.  

Ilość  pól  rozdzielnicy  jest  pochodną  wymagań  projektowych  oraz  typów  dostępnych 

pól. 

Odwołujący  Electrum  wyjaśnił,  że  w  przypadku  rozdzielnicy  ZX2,  która  została 

zaoferowana  jako  urządzenie  równoważne,  pole  łącznika  sprzęgłowego  (oznaczone  

w  dokumentacji  technicznej  jednym  numerem  10)  jest  realizowane  za  pomocą  dwóch  pól 

stanowiących  jeden  komplet:  pola  sekcjonującego  z  wyłącznikiem  i  pola  wzniosu  (pole  10  

i  pole  11  naszej  oferty).  W  związku  z  powyższym,  zmianie  uległa  również  numeracja 

pozostałych pól. 

Odwołujący  Electrum  podał,  że  nieznaczne  zwiększenie  wymiarów  rozdzielnicy  SN 

nie powoduje zmniejszenia np. przejścia technicznego, czy przejścia lub drogi ewakuacyjnej, 

ponadto  zmiany  nie  powodują  przesunięcia  np.  ściany  nośnej.  Zmiany  te  nie  zmieniają 

zgodnie z  zapisami Prawa Budowlanego, tym bardziej, że projektant przewidział możliwość 

zainstalowania w rozdzielni zarówno rozdzielnicy ABB jak i Siemens: 

- zakresu objętego projektem zagospodarowania działki lub terenu, 

-  charakterystycznych  parametrów  obiektu  budowlanego:  kubatury,  powierzchni  zabudowy, 

wysokości, długości, szerokości i liczby kondygnacji, 

- zmiany zamierzonego sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, 

-  ustaleń  miejscowego  planu  zagospodarowania  przestrzennego  lub  decyzji  o  warunkach 

zabudowy  i  zagospodarowania  terenu  oraz  nie  wymaga  uzyskania  opinii,  uzgodnień, 

pozwoleń i innych dokumentów, wymaganych przepisami szczególnymi. 

Dowodem  powyższego  są  schematy  załączone  do  specyfikacji  rozdzielnicy.  Zastosowanie 

wyłącznika  zamiast  rozłącznika  jest,  jak  stwierdził  odwołujący  Electrum,  rozwiązaniem 

korzystniejszym  dla  zamawiającego,  co jest  oczywistym  wnioskiem  dla  osoby  dysponującej 

wiedzą  z  dziedziny  elektryki,  ze  względu  na  wyższe  parametry  elektryczne  wyłącznika,  

a zatem wprowadzone rozwiązanie polepsza funkcjonalność parametry rozdzielnicy. 

W związku z powyższym, w ocenie odwołującego Electrum, ponownie w opisywanym 

w  niniejszym  punkcie  zakresie  nie  występuje  niezgodność  zaproponowanego  urządzenia  

z  wymaganiami  zamawiającego.  Zapewniona  jest  funkcjonalność  urządzenia  z  pozostałymi 

elementami układu stacji. 

Podsumowując  odwołujący  Electrum  podniósł,  że  zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  2 

ustawy  Pzp  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Analizując 

ww. przepis należy mieć na względzie definitywny charakter ww. przepisu. W orzecznictwie 

wskazuje  się,  jak  zauważył  odwołujący  Electrum,  że  niezgodność  treści  oferty  z  treścią 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  musi  mieć  charakter  nieusuwalny  i  winna 

odnosić się do niezgodności pomiędzy przedmiotem zamówienia określonym w specyfikacji 

oraz przedmiotem zmówienia wskazanym w złożonej ofercie, przy czym ta niezgodność musi 

dotyczyć  istotnych  elementów  oferty.  Odrzucenie  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2 

ustawy  Pzp  powinno  nastąpić,  gdy  nie  ma  wątpliwości  co  do  niezgodności  treści  oferty  

z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  co  potwierdza  wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  z  dnia  24  lutego  2009  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO/UZP  158/09  oraz  wyrok 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  22  października  2008  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  

KIO/UZP  1104/08.  Jednak  dodatkowo,  jak  wskazał  odwołujący  Electrum,  w  celu  ustalenia 

niezgodności  treści  oferty  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  -  w  toku 

badania  i  oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących 

treści  złożonych  ofert  na  podstawie  art.  87  ust.  1  zdanie  pierwsze  ustawy  Pzp.  Zdaniem 

odwołującego  Electerum,  w  przedmiotowym  postępowaniu  zamawiający  ani  nie  dokonał 

rzetelnej  oceny  merytorycznej  oferty  odwołującego  w  całości,  gdyż  odniósł  się  w  treści 

uzasadnienia  swojej  decyzji  jedynie  do  oferty  ABB  Sp.  z  o.o.  stanowiącej  jedynie  część 

oferty,  ani  też  nie  wezwał  do  wyjaśnienia  treści  złożonej  oferty.  Odwołujący  Electrum 

podkreślił,  że  gdyby  zamawiający  takiej  czynności  dokonał,  wówczas,  zważywszy  na  ww. 

wyjaśnienia,  nie  miałby  podstaw  dla  uznania  niezgodności  przedstawionej  w  ofercie 

rozdzielnicy ZX 2 produkcji ABB Sp. z o.o. z wymogami SIWZ. 

Odwołujący 

Electrum 

stwierdził, 

ż

e 

odrzucenie 

oferty 

odwołującego  

w  przedmiotowym  postępowaniu  rażąco  narusza  zasadę  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowania  wykonawców,  dlatego  też  odwołujący,  w  celu  udowodnienia  słuszności  swego 

stanowiska,  na  wypadek,  gdyby  argumenty  przytoczone  w  niniejszym  odwołaniu  miały 

okazać  się  niewystarczające,  składa  ewentualny  wniosek  o  dopuszczenie  dowodu  z  opinii 

biegłego z zakresu elektroenergetyki. 

Odwołujący Electrum wniósł o: 

uwzględnienie odwołania w całości zgodnie z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp; 

unieważnienie  czynności  zamawiającego  polegającej  na  odrzuceniu  oferty 

odwołującego Electrum; 

przeprowadzenie ponownej oceny oferty złożonej przez odwołującego Electrum; 

uwzględnienie  oferty  odwołującego  Electrum  i  dopuszczenie  odwołującego  Electrum 

do udziału w aukcji elektronicznej zmierzającej do wyłonienia najkorzystniejszej oferty; 

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  z  dokumentów  wymienionych  

w uzasadnieniu odwołania; 

dopuszczenie 

i 

przeprowadzenie 

dowodu 

z 

opinii 

biegłego 

z 

zakresu 

elektroenergetyki  na  okoliczność  stwierdzenia,  czy  urządzenie  zaproponowane  przez 

odwołującego Electrum w ramach oferty - rozdzielnica 30 kV produkcji ABB Sp. z o.o. typu 

ZX2 spełnia wymogi SIWZ (wniosek ewentualny, na wypadek, gdyby argumenty przytoczone 

w niniejszym odwołaniu miały okazać się niewystarczające); 

obciążenie zamawiającego na rzecz odwołującego Electrum kosztami postępowania, 

w  tym:  kosztami  wpisu  od  odwołania,  przy  czym  wykonawca  zastrzegł,  że  ostateczne 

rozliczenie kosztów postępowania przedstawi na rozprawie. 

Wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia:  Elektrobudowa  S.A.  

i  „Energoserwis  Kleszczów  Sp.  z  o.o. (dalej:  „odwołujący  Elektrobudowa)  wnieśli  odwołanie 

wobec czynności i zaniechań zamawiającego polegających na: 

odrzuceniu  oferty  odwołującego  Elektrobudowa  z  uwagi  na  no,  że  jej  treść  nie 

odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia; 

zaniechaniu  wezwania  odwołującego  Elektrobudowa  do  uzupełnienia  braków  

i  przedstawienia  wyjaśnień  w  zakresie:  (i)  danych  rozdzielnicy  30  kV  produkcji  Schneider 

typu  GHA  (schematu  strukturalnego  rozdzielnicy  z  ilością  pól,  celek,  podziałem  na  sekcje, 

typu  i  parametrów  oferowanych  do  zabudowy  rozdzielnic  aparatów  i  urządzeń,  podziału 

konstrukcyjnego  pola  i  rozmieszczenia  poszczególnych  elementów,  sposobu  posadowienia  

i gabarytów rozdzielnicy); (ii) danych rozdzielnicy 110 kV typu Optima 145 (prąd znamionowy 

dla  poszczególnych  pól  sprzęgłowych,  posiadania  legalizacji  przez  ujęte  w  ofercie 

przekładniki prądowe oraz napięciowe); 

które to działania nie były prawidłowe,  

Odwołujący  Elektrobudowa  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  następujących 

przepisów: 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez jego błędne 

zastosowanie  i  uznanie,  że  treść  oferty  złożonej  przez  odwołującego  Elektrobudowa  

nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  ze  względu  na  to,  że 

rozdzielnica 110 kV F35 produkcji Alstom zamieszczona w SIWZ ma być przystosowana do 

pracy  w  zakresie  temperatur  od  -25°C  do  +40°C,  a  przedstawiona  w  ofercie  odwołującego 

Elektrobudowa  jako  rozwiązanie  równoważne  rozdzielnica  110  kV  typu  Optima  145  jest 

przystosowana do pracy w zakresie temperatur od -5°C do +40°C, 

podczas gdy: 

(a) 

w  treści  odpowiedzi  zamawiającego  na  pytanie  nr  3  do  treści  SIWZ  (pismo 

zamawiającego  z  dnia  20  maja  2016  r.)  zamawiający  dopuścił  stosowanie  przez  oferentów 

rozwiązań równoważnych w ofertach  

(b) 

w treści odpowiedzi zamawiającego na pytanie nr 27 (pismo z dnia 25 maja 2016 r.) 

będącym  pytaniem  szczegółowym,  dotyczącym  wyłącznie  kwestii  minimalnej  temperatury 

pracy  dla  urządzeń  wnętrzowych  wyjaśnił,  że  „proponowane  rozwiązania  równoważne 

muszą być zgodne z wymaganiami normy PN-EN 62271-203 Rozdzielnice z izolacją gazową 

w  osłonach  metalowych  na  napięcie  znamionowe  wyższe  niż  52  kV”,  zaś  Norma  ta 

przewiduje,  że  rozdzielnice  z  izolacją  gazową  w  warunkach  normalnych  wnętrzowych 

przykładowo mogą pracować także przy minimalnej temperaturze otoczenia -5°C lub -25°C, 

nie ograniczając wykonawcy w doborze tego parametru; 

powyższa  wykładnia  literalna  odpowiedzi  na  pytanie  nr  27,  stanowiącej  element  SIWZ  jest 

zgodna i spójna z pozostałymi elementami SIWZ, bowiem: 

(c) 

opracowany  na  potrzeby  zamawiającego  przez  ENERGOPROJEKT  POZNAŃ  S.A. 

projekt  wykonawczy  (stanowiący  Załącznik  nr  1  do  SIWZ)  nie  wskazywał  w  swojej  treści 

wymogu co do zakresu temperatur, do jakiego ma być przystosowana rozdzielnica F 35; 

(d) 

budynek rozdzielnic 110 kV, 30 kV i pomieszczeń pomocniczych (zgodnie z Tomem 

B3  projektu  (str.  13))  spełnia  wymagania  izolacyjności  cieplnej  przegród  dla  temperatury 

wewnętrznej 8°C<t<16°C; 

(e) 

w tym samym pomieszczeniu w budynku rozdzielni mają znajdować się również inne 

urządzenia: m.in. szafy FW1-FW11, w których to umieszczone będą zabezpieczenia MiCOM 

C434,  które  są  przewidziane  (zalecane)  do  pracy  przy  minimalnej  temperaturze  nie  niższej 

niż -5°C; 

(f) 

w  treści  części  opisowej  projektu  wykonawczego  znalazły  się  informacje  

o  parametrach  rozdzielnicy  110  kV  GIS,  w  których  nie  zawarto  informacji  o  wymaganych 

zakresie temperatur w pomieszczeniach; 

(g) 

w  pomieszczeniu  rozdzielnic  110  kV,  wg  dokumentacji  w  Tomie  D7  (str.  8)  będą 

zamontowane  grzejniki  akumulacyjne  wraz  z  regulatorem  temperatury  w  zakresie  od  +5°C 

do +30°C, 

co  w  konsekwencji  doprowadziło  do  błędnej  oceny  oferty  odwołującego  Elektrobudowa  

i dowolnym przyjęciu, że rozdzielnica zaoferowana przez odwołującego nie spełnia wymagań 

SIWZ,  podczas gdy  rozdzielnica  110  kV  typu  Optima  145  produkcji  Lidera  Konsorcjum jest 

rozwiązaniem  równoważnym  i  spełnia  wymagania  Normy  w  zakresie temperatury  pracy  dla 

urządzeń wnętrzowych oraz spełnia pozostałe warunki techniczne określone w dokumentacji 

przetargowej; 

art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  ich 

niezastosowanie  i  zaniechanie  wezwania  odwołującego  Elektrobudowa  (jako  jedynego 

spośród  oferentów)  do  złożenia  dodatkowych  dokumentów  w  przedmiocie:  (i)  schematu 

strukturalnego  rozdzielnicy  30  kV  produkcji  Schneider  typu  GHA,  (ii)  typu  i  parametrów 

rozdzielnicy  30  kV  (iii)  podziału  konstrukcyjnego  pola  i  rozmieszczenia  poszczególnych 

elementów w rozdzielnicy 30 kV, (iv) sposobu posadowienia i gabarytów rozdzielnicy 30 kV - 

w  sytuacji,  gdy  odwołujący  złożył  kartę  katalogową  i  certyfikat  dla  tej  rozdzielnicy,  a  jeśli 

zamawiający  powziął  wątpliwości  co  do  nieznajdujących  się  w  przedstawionych 

dokumentach  danych  technicznych  tej  rozdzielnicy,  to  zobowiązany  był  do  żądania  od 

odwołującego  Elektrobudowa  dokumentów  potwierdzających  spełnienie  warunków  udziału  

w postępowaniu, co w konsekwencji doprowadziło do odrzucenia oferty odwołującego; 

art. 26 ust. 3 oraz 4 w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

poprzez  ich  niezastosowanie  i  zaniechanie  wezwania  odwołującego  Elektrobudowa  (jako 

jedynego  spośród  oferentów)  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  przekazanych  przez 

odwołującego  Elektrobudowa  informacji,  tj.:  zawartego  (w  odniesieniu  do  rozdzielnicy  110 

kV)  na  schemacie  w  polu  sprzęgłowym  prądu  znamionowego  1600A,  poprzestając  na 

stwierdzeniu,  że  w  projekcie  wymagano  prądu  znamionowego  2500A,  podczas,  gdy  

w danych gwarantowanych odwołującego Elektrobudowa (na str. 132 oferty) podano wartość 

3150A,  a  wartość  podana  na  schemacie  była  efektem  pomyłki,  którego  odwołujący 

Elektrobudowa nie miał możliwości poprawić wobec braku wezwania do wyjaśnień ze strony 

zamawiającego, które to działania  zostały podjęte  wbrew  wynikającej z art. 7 ust. 1 ustawy 

Pzp  zasadzie  zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,  co  

w konsekwencji doprowadziło do odrzucenia oferty odwołującego Elektrobudowa, pomimo że 

brak było podstaw do takiej decyzji zamawiającego; 

art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  ich 

niezastosowanie i zaniechanie zażądania przez zamawiającego od wykonawcy dokumentów 

potwierdzających  spełnienie  warunków  udziału  w  postępowaniu,  wynikające  z  dowolnego 

przyjęcia  przez  zamawiającego,  że  w  zawartej  w  ofercie  odwołującego  Elektrobudowa 

rozdzielnicy  110  kV  typu  Optima  145  odwołujący  nie  planuje  stosować  legalizowanych 

przekładników prądowych i napięciowych, podczas gdy odwołujący w ofercie nie deklarował 

w  żaden  sposób  zastosowania  przekładników  prądowych  i  napięciowych  bez  legalizacji,  

a  zatem  zamawiający  nie  dysponował  oświadczeniami  odwołującego  Elektrobudowa,  które 

pozwalałby na odrzucenie jego oferty i w razie wątpliwości winien był zażądać dodatkowych 

dokumentów od odwołującego; 

ewentualnie 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 26 ust. 3 oraz 4 ustawy Pzp w zw. z art. 25 

ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  ich  niezastosowanie  i  przyjęcie  przez  zamawiającego,  że  

w  zawartej  w  ofercie  odwołującego  rozdzielnicy  110  kV  typu  Optima  145  odwołujący 

Elektrobudowa 

nie 

planuje 

stosować 

legalizowanych 

przekładników 

prądowych  

i  napięciowych,  a  także  zaniechanie  wezwania  odwołującego  do  złożenia  w  powyższym 

zakresie  oświadczeń  lub  dokumentów  w  sytuacji,  gdy  odwołujący  Elektrobudowa  w  ofercie 

nie deklarował w żaden sposób zastosowania przekładników prądowych i napięciowych bez 

legalizacji,  i  której  to  kwestii  odwołujący  nie  mógł  doprecyzować  ze  względu  na  brak 

wezwania do złożenia wyjaśnień lub dokumentów ze strony zamawiającego. 

Na  podstawie  art.  190  ust.  1  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  190  ust.  3  ustawy  Pzp 

odwołujący  Elektrobudowa  wniósł  o  dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z  opinii 

biegłego  z  zakresu  instalacji  i  urządzeń  elektrycznych  oraz  polecenie  mu,  na  podstawie 

dokumentów  złożonych  do  akt  sprawy  (w  tym  dokumentów  postępowania)  sporządzenia 

opinii  na  okoliczność:  czy  w  świetle  treści  całego  projektu  wykonawczego,  dołączonego  do 

SIWZ  w  postępowaniu  proponowana  przez  odwołującego  rozdzielnica  110  kV  typu  Optima 

145  jest  rozwiązaniem  równoważnym  do  rozdzielnicy  110  kV  F35  produkcji  Alstom,  biorąc 

pod  uwagę  przeznaczenie  rozdzielnic  oraz  właściwości  pomieszczenia,  w  których  ma  się 

znajdować rozdzielnica. 

Ad. 1 

Odwołujący  Elektrobudowa  wskazał,  że  zamawiający  opisując  warunki  udziału  

w  zamówieniu  w  odniesieniu  do  temperatur  otoczenia,  w  zakresie  których  ma  pracować 

rozdzielnica 110 kV - ustalił następujące wymagania: 

(a)  w  treści  Załącznika  nr  1  do  SIWZ,  tj.  projektu  wykonawczego  sporządzonego  na 

rzecz  zamawiającego  przez  ENERGOPROJEKT  POZNAŃ  S.A.  projektant  wskazał,  że  

w  pomieszczeniu  zainstalowana  ma  być  rozdzielnica  110  kV  produkcji  ALSTOM. 

Rozdzielnica oferowana przez odwołującego Elektrobudowa jest rozdzielnicą 110 kV; 

(b)  w  treści  odpowiedzi  zamawiającego  na  pytanie  nr  3  do  treści  SIWZ  (pismo 

zamawiającego  z  dnia  20  maja  2016  r.)  zamawiający  dopuścił  stosowanie  przez  oferentów 

rozwiązań  równoważnych  w  ofertach  przy  założeniu  wykazania  przez  oferentów,  że 

oferowane  rozwiązania  spełniają  wymagania  określone  przez  zamawiającego  poprzez 

załączenie do oferty stosownych kart katalogowych, rysunków, certyfikatów, itp.; 

 (c) 

projekt  wykonawczy  (stanowiący  Załącznik  nr  1  do  SIWZ)  nie  wskazywał  w  części 

opisowej  wymogu  w  zakresie  temperatury  otoczenia,  do  jakiej  ma  być  przystosowana 

rozdzielnica 110 kV; 

(d)  załączone  w  Tomie  D1  projektu  (w  języku  angielskim)  materiały  fabryczne 

zawierające  ogólną  charakterystykę  (nie  zaś  „parametry  techniczne”)  rozdzielnicy  110  kV 

(pkt.  3.2  materiałów  ALSTOM,  str.  11  tego  opracowania)  wskazywały,  że  rozdzielnice 

produkcji  ALSTOM  są  przystosowane  do  pracy  w  zakresie  temperatur  od  -25°C  do  +40°C. 

Kolumna zawierająca wartości, na które powołuje się zamawiający w informacji o odrzuceniu 

oferty  zatytułowana  jest  „ALSTOM  values”,  co  oznacza  „wartości  ALSTOM”.  W  żadnym 

miejscu  SIWZ  ani  w  odpowiedzi  na  zapytania  do  SIWZ  nie  wskazano,  że  są  to  wartości 

referencyjne dla każdej równoważnej rozdzielnicy lub wartości bezwzględnie wymagane; 

 (e) 

w  treści  części  opisowej  projektu  wykonawczego  znalazły  się  informacje  

o parametrach rozdzielnicy 110 kV (str. 9-10 Tomu D1 w Załączniku nr 1 do SIWZ). Ta część 

projektu nie zawiera informacji o wymaganym zakresie temperatur, w jakich rozdzielnica ma 

pracować; 

 (f) 

w  toku  postępowania  jeden  z  wykonawców  zadał  zamawiającemu  pytanie  do  treści 

SIWZ  (Zapytanie  nr  27)  o  następującej  treści:  „Zgodnie  z  wymaganiami  normy  PN-EN 

62271-203 Rozdzielnice z izolacją gazową w osłonach metalowych na napięcie znamionowe 

wyższe  niż  52  kV  minimalna  temperatura  pracy  dla  urządzeń  wnętrzowych  wynosi  -5°C. 

Ponieważ  w  pomieszczeniu  rozdzielnicy  GIS,  gdzie  zainstalowano  również  urządzenia 

elektroniczne,  automatykę  zabezpieczeniową,  instalacje  wod-kan,  temperatura  nigdy  nie 

powinna  spadać  poniżej  -5°C,  czy  Zamawiający  dopuszcza  minimalną  temperaturę  pracy  

-5°C  dla  rozdzielnicy  GIS?”.  W  odpowiedzi  udzielonej  przez  zamawiającego  (pismo  z  dnia  

25 maja 2016 r.) zamawiający wyjaśnił: „Zgodnie z odpowiedzią na zapytanie nr 3, zawartą  

w piśmie znak PM/PMR/KWB.0780/2016/TZ z dnia 20 maja 2016 r., opublikowaną na stronie 

internetowej  Zamawiającego.  Proponowane  rozwiązania  równoważne  muszą  być  zgodne  

z  wymaganiami  normy  PN-EN  62271-203  Rozdzielnice  z  izolacją  gazową  w  osłonach 

metalowych na napięcie znamionowe wyższe niż 52 kV”, 

 (g) 

norma PN-EN 62271-203 „Rozdzielnice z izolacją gazową w osłonach metalowych na 

napięcie znamionowe wyższe niż 52 kV", na którą powołuje się zamawiający w treści Tablicy 

nr 101 (str. 8 normy) wskazuje, że rozdzielnice z izolacją gazową w warunkach normalnych 

wnętrzowych przykładowo mogą pracować przy minimalnej temperaturze otoczenia -5°C lub 

-25°C,  przy  czym  norma  nie  ogranicza  wykonawcy  w  doborze  minimalnej  temperatury 

otoczenia.  

Odwołujący  Elektrobudował  podał,  że  zamawiający  w  swojej  odpowiedzi  na  pytanie 

nr  27,  które  jest  jedynym  pytaniem  szczegółowym  dotyczącym  zakresu  pracy  temperatur,  

w  których  rozdzielnica  ma  pracować,  odwołał  się  wyłącznie  do  Normy,  nie  zaś  do 

jakichkolwiek innych warunków lub wymagań. Zdaniem odwołującego Elektrobudowa, skoro 

pytania i odpowiedzi, tym bardziej szczegółowe, stanowią element SIWZ, to prawidłowe było 

przyjęcie przez odwołującego - zgodnie z wykładnią literalną SIWZ, że w zakresie poziomu 

temperatur,  w  których  rozdzielnica  ma  pracować,  odwołującego  obowiązują  wyłącznie 

wymagania lub warunki pracy urządzenia przewidziane w Normie. 

Powyższa  wykładnia  literalna  SIWZ  jest  spójna,  w  ocenie  odwołującego 

Elektrobudowa, z pozostałymi warunkami zamówienia, w szczególności: 

(a)  treścią Załącznika nr 1 do SIWZ, zgodnie z którym w pomieszczeniu, w którym będzie 

posadowiona  rozdzielnica  110  kV  zainstalowane  zostaną  między  innymi  również  szafy 

napięciowe  FW1-FW11,  w  których  znajdują  się  zabezpieczenia  MiCOM  C434.  Zgodnie  

z  instrukcją  użytkowania  tych  zabezpieczeń,  zalecanym  dla  nich  zakresem  temperatur  jest 

od -5°C do +55°C (a zatem minimalny poziom pracy jest taki sam jak rozdzielni oferowane 

przez odwołującego); 

 (b) 

treścią  Załącznika  nr  1  do  SIWZ  (Tom  B3.  Budynek  rozdzielni  110  kV,  30  kV  

i  pomieszczeń  pomocniczych  -  str.  13),  z  którego  wynika,  że  budynek  spełnia  wymagania 

dotyczące izolacyjności cieplnej przegród dla temperatury wewnętrznej od 8°C do 16°C; 

 (c) 

treścią Załącznika nr 1 do SIWZ (Tom D7 - str. 8), zgodnie z którym w pomieszczeniu 

rozdzielni  110  kV  będą  zamontowane  również  grzejniki  akumulacyjne  wraz  z  regulatorem 

temperatury w zakresie od 5°C do 30°C (rysunek instalacji zawarty w Tomie D7 - str. 59). 

Powyżej  przedstawione  dane  wskazują,  jak  zauważył  odwołujący  Elektrobudowa,  że  

w  pomieszczeniu,  w  którym  będą  zainstalowane  rozdzielnice,  temperatura  otoczenia  nie 

powinna osiągnąć poziomu poniżej 0°C. Odwołujący Elektrobudowa stwierdził, że wykładnia 

literalna  SIWZ  (w  części  sprecyzowanej  odpowiedzią  na  pytanie  nr  27  jest  zgodna  zatem  

z pozostałymi warunkami zamówienia. 

W  opinii  odwołującego  Elektrobudowa,  powyższa  wykładnia  nie  stoi  w  sprzeczności  

z  odpowiedzią  na  pytanie  nr  28  o  następującej  treści:  „Czy  Zamawiający  potwierdza,  że 

minimalne parametry techniczne projektowanego urządzenia muszą być zgodne z załączoną 

specyfikacją techniczną producenta rozdzielnicy typu F35, firmy Aistom, zawartą w tomie D1 

„Urządzenia  wysokiego  napięcia  rozdzielni  110  kV  i  30  kV  w  budynku?”.  W  reakcji  na  to 

pytanie  (pytanie  nr  28  z  dnia  25  maja  2016  r.)  zamawiający  odpowiedział  twierdząco. 

Odwołujący Elektrobudowa zauważył, że odpowiedzi na pytanie nr 27 oraz pytanie nr 28 były 

udzielone  w  tym  samym  czasie,  w  jednym  piśmie.  W  konsekwencji,  odpowiedzi  te 

odwołujący  rozumiał  (i  do  takich  wniosków  prowadzi  wykładnia  literalna  oraz  systemowa 

SIWZ), że: 

(a)  Odpowiedź  na  pytanie  nr  27  dotyczyło  sprecyzowania  warunków  pracy  rozdzielnicy  

w  określonej temperaturze  -  i  tu  zamawiający  odwołał  się  wyłącznie  do  Normy.  Jest  to tym 

bardziej  uzasadnione,  że  „Temperatura  otoczenia”  nie  jest  „parametrem  technicznym” 

urządzenia, a jedynie warunkiem zewnętrznym wobec urządzenia, a marginesie Odwołujący 

wskazuje, iż Norma jednoznacznie wskazuje, iż temperatura -5°C lub -25°C jest warunkiem 

pracy  rozdzielnicy,  a  nie  jak  wskazuje  zamawiający  specyfikacją  techniczną  urządzeni,  ani 

jego parametrem technicznym. 

Co  więcej,  jak  wskazał  odwołujący  Elektrobudowa,  z  treści  Normy  nie  wynika  żaden 

obowiązek  jakoby  charakterystyką  rozdzielni  miała  być  możliwość  pracy  w  temperaturze  

-5°C  lub  -25°C,  a  jedynie  luźna  sugestia  i  to  w  dodatku  podana  jako  forma  przykładu 

możliwych progów temperaturowych. 

Odwołujący  Elektrobudowa  zwrócił  uwagę,  że  również  w  załączniku  nr  1  do  SIWZ 

opisującym rozdzielnicę Alstom norma temperaturowa pracy urządzenia  określana jest jako 

„General Characteristic”, a nie jako Technical Date. 

(b) 

Odpowiedź  na  pytanie  nr  28  dotyczy  parametrów  technicznych  sensu  stricte 

rozdzielnicy; 

(c) 

Odpowiedź  na  pytanie  nr  27  dotyczyła  zatem  kwestii  szczegółowej  (samej  kwestii 

temperatury)  względem  odpowiedzi  na  pytanie  nr  28  dotyczące  ogólnych  wymagań 

technicznych. 

W  opinii  odwołującego  Elektrobudowa,  przyjęcie  odmiennej  interpretacji  nie  jest 

możliwe i oparte byłoby na założeniu, że zamawiający działa niekonsekwentnie. 

Odwołujący  Elektrobudowa  wskazał,  że  postanowienia  SIWZ  wzbudziły  wątpliwości 

wykonawców,  wobec  czego  zwrócili  się  oni  do  zamawiającego  w  trybie  art.  38  ustawy  Pzp  

o ich wyjaśnienie. W pierwszej kolejności wątpliwości wzbudziła możliwość wprowadzania do 

ofert  rozwiązań  równoważnych.  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  3  dopuścił 

składanie  ofert  opartych  na  rozwiązaniach  równoważnych  z  zastrzeżeniem  spełnienia 

warunków 

wskazanych 

w 

tej 

odpowiedzi. 

Następnie 

wykonawcy 

zwrócili 

się  

o doprecyzowanie stanowiska zamawiającego w zakresie niezbędnej do przyjęcia w ofercie 

temperatury  w  pomieszczeniu,  w  której  zostaną  zainstalowane  rozdzielnice.  Zamawiający  

(w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  27)  potwierdził,  że  przedmiot  zamówienia  powinien  być 

wykonany zgodnie z normą PN- EN 62271-203 „Rozdzielnice z izolacją gazową w osłonach 

metalowych  na  napięcie  znamionowe  wyższe  niż  52  kV”.  Odwołujący  Elektrobudowa 

stwierdził, że zamawiający w treści udzielonych odpowiedzi dokonał modyfikacji treści SIWZ 

wskazując,  że  dopuszczalna  temperatura  otoczenia  ma  być  ustalona  na  podstawie  Normy  

i  był  treścią  tych  wyjaśnień  związany  podczas  dokonywania  oceny  złożonych  

w  postępowaniu  ofert.  Odwołujący  Elektrobudowa  przywołał  wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  z  dnia  10  kwietnia  2015  r.,  sygn. akt  KIO  621/15.  Odwołujący  Elektrobudowa  

z  powyższego  wywiódł,  że  zamawiający  w  przetargowej  dokumentacji  projektowej  oraz 

poprzez swoje wyjaśnienia dopuścił, aby w pomieszczeniu rozdzielnic panowała temperatura 

otoczenia  od  -5°C  do  +40°C.  Co  więcej,  zastosowanie  temperatury  otoczenia  od  -5°C  do 

+40°C z punktu widzenia prawidłowości budowy, a następnie efektywności działania całego 

przedmiotu  zamówienia  jest  konieczne  i  uzasadnione  technologicznie,  a  zatem  wykładnia 

językowa  i  literalna  odpowiedzi  na  pytanie  nr  27  jest  spójna  z  pozostałymi  warunkami 

zamówienia oraz celem zamówienia.  

Jak zauważył odwołujący Elektrobudowa, w swojej ofercie zaproponował zastąpienie 

wskazanej  w  projekcie  rozdzielnicy  110  kV  F35  (produkcji  ALSTOM)  rozdzielnicą  110  kV 

typu  Optima  145,  która  jest  przystosowana  do  pracy  w  zakresie  temperatur  od  -5°C  do 

+40°C. Zawarta w ofercie rozdzielnica spełnia wymagania w zakresie temperatury otoczenia 

wynikające  z  normy  PN-EN  62271-203  „Rozdzielnice  z  izolacją  gazową  w  osłonach 

metalowych  na  napięcie  znamionowe  wyższe  niż  52  kV”  oraz  dokumentacji  projektowej 

załączonej do SIWZ.  Dodatkowo,  zaproponowana  przez  odwołującego  rozdzielnica  110  kV 

spełniała  wszystkie  dodatkowe  wymogi  postawione  przez  zamawiającego  w  postępowaniu, 

 a więc była rozwiązaniem równoważnym.  

Odwołujący  Elektrobudowa  podkreślił,  że  równoważność  rozwiązań  nie  oznacza  ich 

tożsamości,  ponieważ  przeczyłoby  to  istocie  oferowania  produktów  równoważnych  

i  czyniłoby  ją  pozorną,  a  w  praktyce  niemożliwą  do  spełnienia.  Nie  można,  zdaniem 

odwołującego  Elektrobudowa,  przyjąć,  iż  równoważny  produkt  ma  mieć  wszystkie  cechy 

identyczne  do  produktu  wskazanego  w  dokumentacji  zamawiającego  (tak  w  szczególności: 

wyrok  KIO  z  dnia  20  grudnia  2013  r.,  sygn.  KIO  2844/13,  wyrok  KIO  z  dnia  29  kwietnia  

2015 r., sygn. KIO 740/15, wyrok KIO z dnia 13 stycznia 2015 r., sygn. KIO 2716/14, wyrok 

KIO z dnia 24 lutego 2014 r., sygn. KIO 256/14). 

W ocenie odwołującego Elektrobudowa, jeżeli ze względów znanych zamawiającemu 

(których  jednak  zamawiający  w  trakcie  postępowania  nie  ujawnił  i  nieznajdujących 

dostatecznego uzasadnienia w treści dokumentacji przetargowej), rozdzielnica 110 kV miała 

być  przeznaczona  do  pracy  w  temperaturze  od  -25°C,  wówczas  zamawiający  powinien  był 

wskazać taki fakt w sposób precyzyjny i jednoznaczny. Zamawiający winien był określić (np. 

w  treści  odpowiedzi  na  pytanie  nr  27),  że  oczekuje,  że  wszystkie  równoważne  rozdzielnice 

będą  przystosowane  do  pracy  w  takich  warunkach  temperaturowych.  W  takiej  sytuacji 

zamawiający  powinien  był  również  wprost  wskazać,  że  kwestia  temperatury  będzie 

przesądzała o uznaniu danego rozwiązania za równoważne (tak: wyrok KIO z dnia 25 maja 

2015 r., sygn. akt KIO 978/15). Odwołujący Elektrobudowa przywołał również wyrok Krajowej 

Izby Odwoławczej z dnia 24 września 2013 r., sygn. akt KIO 2134/13.  

W  związku  z  tym,  że,  jak  podał  odwołujący  Elektrobudowa,  zamawiający  żadnej 

czynności wskazanej powyżej nie dopełnił, nie jest w tym momencie możliwe oparcie decyzji 

zamawiającego o odrzuceniu oferty odwołującego z powodu niesprostania przez rozdzielnicę 

odwołującego  wymogu  przystosowania  do  pracy  w  temperaturze  otoczenia  do  -25°C. 

Odwołujący  Elektrobudowa  podkreślił,  że  takiego  wymogu  nie  dało  się  wyinterpretować  

z treści SIWZ i odpowiedzi na pytania do treści SIWZ. Odwołujący Elektrobudowa przywołał 

wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 lipca 2013 r., sygn. akt KIO 1483/13. 

Jak  zauważył  odwołujący  Elektrobudowa,  zamawiający  mógł  ocenić  równoważność 

zaoferowanych  produktów  jedynie  poprzez  porównanie  ich  parametrów  z  parametrami 

produktów opisanymi w SIWZ. Istotne jest, jak stwierdził odwołujący Elektrobudowa, podanie 

przez  zamawiającego  na  etapie  sporządzenia  SIWZ  parametrów,  które  jego  zdaniem  są 

istotne dla oceny, czy dany produkt jest produktem równoważnym. Zamawiający winien nie 

tylko  wskazać  dopuszczalność  rozwiązań  równoważnych,  ale  także  wskazać  granice  - 

zakres  tej  równoważności  (tak:  uchwała  KIO  z  dnia  21  października  2014  r.,  sygn.  akt 

KIO/KD  95/14),  skoro  tego  nie  dokonał,  to  oznacza,  że  zamawiający  nie  stawiał 

szczególnych  warunków  „równoważności”.  Odwołujący  przywołał  również  uchwałę  Krajowej 

Izby Odwoławczej z dnia 7 września 2015 r., sygn. akt KIO/KD 50/15. 

Powyższe  działanie  zamawiającego  stanowi,  w  opinii  odwołującego  Elektrobudowa, 

naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, że 

treść  oferty  złożonej  przez  odwołującego  w  postępowaniu  nie  odpowiada  treści  SIWZ,  ze 

względu na to, że rozdzielnica 110 kV F35 produkcji Alstom zamieszczona w SIWZ ma być 

przystosowana  do  pracy  w  zakresie  temperatur  od  -25°C  do  +40°C,  a  przedstawiona  

w ofercie odwołującego jako rozwiązanie równoważne rozdzielnica 110 kV typu Optima 145 

jest  przystosowana  do  pracy  w  zakresie  temperatur  od  -5°C  do  +40°C.  Co  więcej,  jak 

wskazał  odwołujący  Elektrobudowa,  zawarta  w  ofercie  odwołującego  równoważna 

rozdzielnica  30  kV  jest  również  przystosowana  do  montażu  w  pomieszczeniach,  gdzie 

wartość temperatury otoczenia mieści się w granicach od -5°C do +40°C (strona 152 oferty 

odwołującego).  Rozdzielnica  30 kV  będzie  zainstalowana  w  tym  samym pomieszczeniu,  co 

rozdzielnica  110  kV.  Odwołujący  Elektrobudowa  stwierdził,  że  fakt  ten  nie  został  przez 

zamawiającego w żaden sposób zakwestionowany. 

Zdaniem odwołującego Elektrobudowa, nawet jeżeli uznać, że treść SIWZ i wyjaśnień 

zamawiającego  nie  była  w  zakresie  wymaganej  temperatury  otoczenia  precyzyjna,  fakt  ten 

nie  może  obciążać  odwołującego.  Odwołujący  Elektrobudowa  wskazał,  że  według  wyroku  

z dnia 15 października 2014 r., sygn. akt KIO 2013/14 niejednoznaczne postanowienia SIWZ 

nie  mogą  działań  na  niekorzyść  wykonawców  biorących  udział  w  postępowaniu.  Również 

brak  precyzji  po  stronie  zamawiającego  nie  może  obciążać  wykonawców  (tak:  wyrok  

KIO z dnia 10 października 2014 r., sygn. akt KIO 1986/14). Na uwagę zasługuje, zdaniem 

odwołującego  Elektrobudowa,  również  rozstrzygnięcie  KIO  w  wyroku  z  dnia  24  czerwca  

2010 r., sygn. KIO 1096/10  

Odwołujący  Elektrobudowa  podniósł,  że  zamawiający,  również  ze  względu  na  brak 

wykazania  równoważności,  odrzucił  ofertę  złożoną  przez  Electrum  Sp.  z  o.o.,  co  

w  konsekwencji  doprowadziło  do  sytuacji,  gdy  żadna  z  ofert  nieodrzuconych  przez 

zamawiającego  nie  przedstawiała  rozwiązań  równoważnych.  Prowadzi  to,  zdaniem 

odwołującego Elektrobudowa, do konkluzji, że dopuszczenie przez zamawiającego składania 

ofert z rozwiązaniami równoważnymi było iluzoryczne. Odwołujący Elektrobudowa podał, że 

jak  wskazuje  się  w  orzecznictwie,  nie  można  przyjąć,  że  dopuszczenie  rozwiązań 

równoważnych  wiąże  się  z  koniecznością  wykazywania  zgodności  co  do  wszystkich 

szczegółowych  parametrów  danego  elementu  przedmiotu  zamówienia.  Gdyby  taką 

interpretację przyjąć, dopuszczenie rozwiązań równoważnych uznać należy za pozorne (tak: 

wyrok  KIO  z  dnia  22  marca  2016  r.,  sygn.  akt  KIO  317/16,  KIO  320/16,  KIO  327/16,  

KIO 328/16). 

Co 

więcej, 

jak 

stwierdził 

odwołujący 

Elektrobudowa, 

opisane 

działania 

zamawiającego  zostały  podjęte  wbrew  wynikającej  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  zasadzie 

zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.  

Odwołujący  Elektrobudowa  zwrócił  uwagę,  że  zamawiający  w  piśmie  zawierającym 

informację  o  odrzuceniu  oferty  dwołującego  wskazał,  że  odwołujący  nie  złożył  w  toku 

postępowania  dokumentów  w  przedmiocie:  (i)  schematu  strukturalnego  rozdzielnicy  30  kV 

produkcji  Schneider  typu  GHA,  (ii)  typu  i  parametrów  rozdzielnicy  30  kV  (iii)  podziału 

konstrukcyjnego  pola  i  rozmieszczenia  poszczególnych  elementów  w  rozdzielnicy  30  kV,  

(iv)  sposobu  posadowienia  i  gabarytów  rozdzielnicy  30  kV.  Tym  samym,  w  ocenie 

zamawiającego,  odwołujący  Elektrobudowa  nie  wykazał,  że  proponowane  rozwiązanie  jest 

równoważne do rozdzielnicy 30 kV zawartej w dokumentacji projektowej. 

Odwołujący  Elektrobudowa  stwierdził,  że  zamawiający  zaniechał  jednak  wezwania 

odwołującego  do  złożenia  brakujących  w  jego  ocenie  dokumentów,  pomimo,  że  obowiązek 

taki wynika z przepisów ustawy Pzp. Jak zauważył odwołujący Elektrobudowa, zgodnie z art. 

26  ust.  1  ustawy  Pzp  zamawiający  żąda  od  wykonawcy  dokumentów  potwierdzających 

spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu,  jeżeli  wartość  zamówienia  jest  równa  lub 

przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Odwołujący  Elektrobudowa  podniósł,  że  bezzasadne  zaniechanie  wezwania  odwołującego 

do  złożenia  dodatkowych  dokumentów  potwierdzających  spełnienie  przez  odwołującego 

warunków  udziału  w  postępowaniu  w  sytuacji,  gdy  zamawiający  powziął  wątpliwości  co  do 

treści informacji pochodzących od odwołującego, stanowi oczywiste naruszenie art. 26 ust. 1 

ustawy Pzp. 

Odwołujący  Elektrobudowa  podkreślił,  że  odwołujący  był  jedynym  podmiotem,  do 

którego  zamawiający  nie  zwrócił  się  w  trybie  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp,  co  pozwoliło 

odwołującemu aż do dnia zapoznania się z informacją o odrzuceniu oferty sądzić, że dopełnił 

niezbędnych 

warunków. 

W 

ocenie 

odwołującego 

Elektrobudowa, 

zaniechanie 

zamawiającego  spowodowało  również  naruszenie  ujętej  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  zasady 

zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców.  Odwołujący 

Elektrobudowa przywołał wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 30 maja 2016 r., sygn. akt 

KIO 826/16.  

Jak wskazał odwołujący Elektrobudowa, w treści oferty odwołującego (w odniesieniu 

do  rozdzielnicy  110  kV)  na  schemacie  w  polu  sprzęgłowym  wskazano  prąd  znamionowy 

1600A, a w projekcie dostarczonym przez zamawiającego wymagano prądu znamionowego 

minimum  2500A.  Odwołujący  Elektrobudowa  podniósł,  że  zamawiający  całkowicie  pominął, 

ż

e  w  danych  gwarantowanych  odwołującego  (na  str.  132  oferty)  podano  wartość  3150A,  

a  więc  wartość  zgodną  z  założeniami  dokumentacji  projektowej  i  uznał,  że  odwołujący  nie 

wykazał równoważności produktu z oferty również z tego powodu. 

W  ocenie  odwołującego  Elektrobudowa,  zamawiający  zaniechał  wezwania 

odwołującego  do  wyjaśnienia  znajdującej  się  w  treści  oferty  rozbieżności,  pomimo,  że  był 

związany  dyspozycją  przepisów  ustawy  Pzp.  Tym  samym,  zdaniem  odwołującego 

Elektrobudowa,  zamawiający  naruszył  art.  26  ust.  1  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp.  

W  efekcie  tego  naruszenia  odwołujący  nie  miał  możliwości  poprawić  omyłki  wobec  braku 

wezwania  do  wyjaśnień  ze  strony  zamawiającego.  Brak  realizacji  przez  zamawiającego 

ustawowego obowiązku nie może, w opinii odwołującego Elektrobudowa, być przyczyną do 

podjęcia  negatywnych  decyzji  wobec  odwołującego.  Skoro  ustawodawca  zagwarantował 

wykonawcy  możliwość  rozwiania  wątpliwości  co  do  złożonych  dokumentów  i  oświadczeń,  

o których mowa w przepisie art. 25 ust. 1 ustawy Pzp, to zamawiający uprawnienia tego nie 

może  pomijać  (tak  np.  wyrok  KIO  z  dnia  1  września  2014  r.,  sygn.  akt  KIO  1703/14).  Jak 

podał odwołujący Elektrobudowa, przedmiotowe działania zostały podjęte wbrew wynikającej 

z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp zasadzie zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania 

wykonawców,  gdyż  odwołujący  jako  jedyny  nie  został  przez  zamawiającego  wezwany  do 

złożenia wyjaśnień. 

Odwołujący  Elektrobudowa  wskazał,  że  w  treści  informacji  o  odrzuceniu  oferty 

odwołującego  zamawiający  wyjaśnił,  że  w  zawartej  w  ofercie  odwołującego  w  zakresie 

rozdzielnicy  110  kV  typu  Optima  145  odwołujący  nie  planuje  stosować  legalizowanych 

przekładników prądowych i napięciowych. Odwołujący Elektrobudowa stwierdził, że fakt ten 

zamawiający ustalił nie mając ku temu dostatecznych informacji.  

Przede  wszystkim,  jak  zauważył  odwołujący  Elektrobudowa,  odwołujący  w  żadnej 

części  oferty  nie  deklarował  zastosowania  przekładników  prądowych  i  napięciowych  bez 

legalizacji.  Zdaniem  odwołującego  Elektrobudowa,  zamawiający  zaniechał  żądania  od 

odwołującego przedłożenia dokumentów  zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy Pzp lub  wezwania 

odwołującego  na  podstawie  art.  26  ust.  3  oraz  4  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  25  ust.  1  ustawy 

Pzp  do  złożenia  w  powyższym  zakresie  oświadczeń  lub  dokumentów.  Jak  zauważył 

odwołujący  Elektrobudowa,  stosownie  do  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  zamawiający  wzywa 

wykonawców,  którzy  w  określonym  terminie  nie  złożyli  wymaganych  przez  zamawiającego 

oświadczeń  lub  dokumentów,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  ustawy  Pzp,  lub  którzy  nie 

złożyli  pełnomocnictw,  albo  którzy  złożyli  wymagane  przez  zamawiającego  oświadczenia  

i dokumenty, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp zawierające błędy lub którzy złożyli 

wadliwe  pełnomocnictwa,  do  ich  złożenia  w  wyznaczonym  terminie,  chyba  że  mimo  ich 

złożenia  oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby  unieważnienie 

postępowania.  Złożone  na  wezwanie  zamawiającego  oświadczenia  i  dokumenty  powinny 

potwierdzać spełnianie przez wykonawcę warunków udziału w postępowaniu oraz spełnianie 

przez  oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane  wymagań  określonych  przez 

zamawiającego,  nie  później  niż  w  dniu,  w  którym  upłynął  termin  składania  wniosków  

o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  albo  termin  składania  ofert.  Odwołujący 

Elektrobudowa  podał,  iż  jak  wskazuje  się  w  orzecznictwie  (tak  np.  wyrok  KIO  z  dnia  

12 stycznia 2015 r., sygn. akt KIO 2820/15), z dyspozycji art. 26 ust. 4 ustawy Pzp wynika, 

ż

e  zamawiający  ma  obowiązek,  nie  zaś  tylko  uprawnienie,  do  wezwania  do  złożenia 

wyjaśnień w wyznaczonym przez siebie terminie. Dodatkowo, jako naruszające art. 26 ust. 4 

ustawy Pzp uznaje się zaniechanie wezwania do złożenia wyjaśnień w zakresie dokumentu, 

jeżeli  okoliczności  budzące  wątpliwości  prowadzą  następnie  do  wykluczenia  wykonawcy  

z  postępowania  (tak  uchwała  KIO  z  dnia  12  listopada  2015  r.,  sygn.  akt  KIO/KU  59/15). 

Zdaniem  odwołującego  Elektrobudowa,  brak  jest  argumentów  pozwalających  uznać,  że 

ostatniej z przywołanych tez nie można zastosować również w przypadku odrzucenia oferty. 

Odwołujący Elektrobudowa podniósł ponadto, że zgodnie z art. 26 ust. 4 ustawy Pzp 

zamawiający  wzywa  także,  w  wyznaczonym  przez  siebie  terminie,  do  złożenia  wyjaśnień 

dotyczących oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp.  

W  ocenie  odwołującego  Elektrobudowa,  bezzasadne  zaniechanie  wezwania 

odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  przekazanych  przez  odwołującego 

informacji technicznych rozdzielnicy w sytuacji, gdy Zamawiający powziął wątpliwości, co do 

treści  tych  informacji,  stanowi  oczywiste  naruszenie  art.  26  ust.  3  i  4  w  zw.  z  art.  25  ust.  1 

ustawy  Pzp.  Zaniechanie  zamawiającego  spowodowało  również,  zdaniem  odwołującego 

Elektrobudowa,  naruszenie  ujętej  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  zasady  zachowania  uczciwej 

konkurencji i równego traktowania wykonawców.  

Opisane  powyżej  działania  i  zaniechania  zamawiającego  stanowiły,  w  opinii 

odwołującego Elektrobudowa, naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 26 ust. 

3 oraz 4 ustawy Pzp w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy Pzp, które w konsekwencji doprowadziło 

do odrzucenia oferty odwołującego, pomimo braku ku temu zasadnych podstaw. Odwołujący 

Elektrobudowa podkreślił, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie, 

np.  w  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  8  października  2015  r.,  sygn.  akt  

KIO 2079/15.  

Odwołujący  Elektrobudowa  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  o  nakazanie 

zamawiającemu: 

1. unieważnienia czynności odrzucenia oferty odwołującego Elektrobudowa; 

zażądania 

od 

odwołującego 

Elektrobudowa 

przedstawienia 

dokumentów 

potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu poprzez przedstawienie: 

i. 

schematu strukturalnego rozdzielnicy 30 kV produkcji Schneider typu GHA; 

ii. 

typu i parametrów rozdzielnicy 30 kV; 

iii. 

podziału  konstrukcyjnego  pola  i  rozmieszczenia  poszczególnych  elementów  

w rozdzielnicy 30 kV; 

iv. 

sposobu posadowienia i gabarytów rozdzielnicy 30 kV; 

v. 

informacji  co  do  zawartego  (w  odniesieniu  do  rozdzielnicy  110  kV)  na 

schemacie w polu sprzęgłowym prądu znamionowego; 

vi. 

wyjaśnień  w  zakresie  stosowania  legalizowanych  przekładników  prądowych  

i napięciowych w rozdzielnicy 110 kV; 

ewentualnie  nakazanie  zamawiającemu  wezwania  odwołującego  Elektrobudowa  do 

złożenia oświadczeń lub dokumentów lub złożenie wyjaśnień w zakresie: 

i. 

zawartego  (w  odniesieniu  do  rozdzielnicy  110  kV)  na  schemacie  w  polu 

sprzęgłowym prądu znamionowego; 

ii. 

stosowania  legalizowanych  przekładników  prądowych  i  napięciowych  

w rozdzielnicy 110 kV; 

ponowienia  czynności  oceny  ofert  z  uwzględnieniem  oferty  złożonej  przez 

odwołującego  Elektrobudowa  i  nakazania  zamawiającemu  zaproszenia  odwołującego 

Elektrobudowa do udziału w aukcji elektronicznej; 

zasądzenie  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego, w tym kosztów wpisu od odwołania oraz kosztów zastępstwa procesowego. 

Krajowa 

Izba 

Odwoławcza, 

rozpoznając 

złożone 

odwołania 

na 

rozprawie  

i  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy  w  sprawie,  w  tym  w  szczególności  treść 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  wraz  z  załącznikami,  wyjaśnienia  treści 

specyfikacji  z  dnia  20  maja  2016  r.  oraz  25  maja  2016  r.,  treść  ofert  złożonych  przez  SAG 

Elbud Gdańsk S.A., odwołującego Electrum oraz odwołującego Elektrobudowa, treść pisma 

zamawiającego  z  dnia  19  lipca  2016  r.,  dokumenty  wskazane  w  treści  uzasadnienia,  jak 

również stanowiska stron i uczestników postępowania zaprezentowane na piśmie i ustnie do 

protokołu, ustaliła i zważyła co następuje. 

Izba  ustaliła,  że  rozpoznawane  przez  Izbę  odwołanie  dotyczy  postępowania  

o udzielenie zamówienia publicznego, które zostało wszczęte przed dniem 28 lipca 2016 r., 

tj.  przed  dniem  wejścia  w  życie  przepisów  ustawy  z  dnia  22  czerwca  2016  r.  o  zmianie 

ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 

1020).  Izba  rozpoznała  niniejsze  odwołanie  w  oparciu  o  przepisy  ustawy  Pzp  w  brzmieniu 

sprzed wejścia w życie ww. nowelizacji.  

Izba,  rozpoznając  odwołania  w  granicach  zarzutów  w  nich  podniesionych,  uznała,  

ż

e podlegają one oddaleniu. 

Izba stwierdziła, że odwołujący Elektropaks (sygn. akt KIO 1391/16) nie ma interesu 

we  wniesieniu  odwołania  oraz  nie  poniósł  i  nie  może  na  tym  etapie  postępowania  ponieść 

szkody  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp.  Nie  została 

spełniona  zatem  przesłanka  warunkująca  możliwość  merytorycznego  rozpoznania 

odwołania, o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Wskazać należy, że termin na wniesienie odwołania należy liczyć od dokonania przez 

zamawiającego  czynności  podlegającej  zaskarżeniu  lub  zaniechania  dokonania  takiej 

czynności, jeżeli zamawiający był do jej dokonania zobowiązany. W przedmiotowej sprawie 

zamawiający  w dniu 19 lipca 2016 r. poinformował o odrzuceniu ofert dwóch wykonawców, 

jednak nie zaprosił pozostałych wykonawców do udziału w aukcji elektronicznej. Tymczasem 

o  zaniechaniu  czynności,  do  której  zamawiający  był  zobowiązany  w  postaci  odrzucenia 

oferty  kolejnego  wykonawcy  można  by  mówić  w  momencie  skierowania  przez 

zamawiającego  zaproszenia  do  udziału  w  aukcji,  bowiem  wraz  z  dokonaniem  tej  czynności 

można  mówić  o  pewności,  iż  zamawiający  zakończył  badanie  i  ocenę  ofert.  Powyższe 

wynika  z  dyspozycji  art.  91a  ust.  1  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którym  jeżeli  postępowanie 

prowadzone  jest  w  trybie  przetargu  nieograniczonego,  przetargu  ograniczonego  lub 

negocjacji  z  ogłoszeniem  zamawiający  po  dokonaniu  oceny  ofert  w  celu  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  przeprowadza  aukcję  elektroniczną,  jeżeli  przewidział  to  

w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  oraz  złożono  co  najmniej  3  oferty  niepodlegające  odrzuceniu. 

Treść powyższego przepisu ustawy Pzp wprost obliguje zamawiającego do przeprowadzenia 

badania i oceny złożonych ofert przed zaproszeniem wybranych wykonawców do udziału  w 

aukcji  elektronicznej.  Wobec  braku  upływu  terminu  na  stwierdzenie  ww.  zaniechania,  brak 

jest  możliwości  jego  skarżenia  przez  odwołującego  Elektropaks.  Termin  na  wniesienie 

odwołania  wobec  zaniechania  wykluczenia  z  postępowania  SAG  Elbud  S.A.,  dopuszczenia 

do  udziału  w  akcji  ww.  wykonawcy,  jak  też  zaniechania  wyboru  oferty  odwołującego 

Elektropaks  jako  najkorzystniejszej,  tj.  czynności,  wobec  których  wniesione  zostało 

odwołanie  objęte  przedmiotowym  postępowaniem  odwoławczym,  rozpocznie  bieg  od 

momentu  wystosowania  przez  zamawiającego  zaproszenia  do  udziału  w  aukcji 

elektronicznej.  

Z uwagi na powyższe, Izba stwierdziła, że odwołanie wniesione przez odwołującego 

Elektropaks podlega oddaleniu.

Rozpoznając  sprawę  z  odwołania  odwołującego  Electrum  (sygn.  akt  KIO  1416/16) 

Izba  miała  na  uwadze  okoliczność,  iż  dopuszczając  odpowiedzią  na  pytanie  nr  3  z  dnia  

20  maja  2016  r.  rozwiązania  równoważne  zamawiający  wskazał,  że  parametry  zawarte  

w opisie przedmiotu zamówienia należy traktować jako wymagania minimalne akceptowalne 

przez  zamawiającego.  Zamawiający  wymagał  też  wykazania,  że  oferowane  rozwiązania 

spełniają  wymagania  określone  przez  zamawiającego  poprzez  załączenie  do  oferty 

stosownych  kart  katalogowych,  rysunków,  certyfikatów,  itp.  Zamawiający  oczekiwał  też 

zapewnienia,  aby  oferowane  rozwiązania  równoważne  pozwoliły  osiągnąć  zakładaną 

funkcjonalność  i  kompatybilność  z  systemem  nadzoru  nad  układem  elektroenergetycznym 

istniejącym u zamawiającego, do którego stacja będzie włączona. Izba zważyła również, że 

zgodnie  z  dyspozycją  art.  30  ust.  5  ustawy  Pzp  wykonawca,  który  powołuje  się  na 

rozwiązania  równoważne  opisywanym  przez  zamawiającego,  jest  obowiązany  wykazać,  że 

oferowane przez niego dostawy, usługi lub roboty budowlane spełniają wymagania określone 

przez zamawiającego.  

W  zakresie  stwierdzonego  przez  zamawiającego  w  piśmie  z  dnia  19  lipca  2016  r.  

braku  równoważności  zaoferowanej  przez  odwołującego  rozdzielnicy  30kV  produkcji  ABB 

typu  ZX2  do  rozdzielnicy  NXPLUS  z  uwagi  na  wskazanie  przez  odwołującego  Electrum 

napięcia  pomocniczego  dla  napędu  włącznika  220AC  zamiast  220DC  Izba  stwierdziła,  że 

brak  było  podstaw  do  uznania,  że  ww.  parametr  został  przez  odwołującego  Electrum 

wskazany  omyłkowo  –  na  powyższe  nie  wskazuje  treść  oferty.  Za  niewystarczającą  do 

uznania  wartości  napięcia  pomocniczego  dla  napędu  włącznika  jako  omyłki  Izba  uznała 

okoliczność,  iż  żaden  parametr  w  specyfikacji  technicznej  rozdzielnicy  nie  odnosi  się  do 

prądu  zmiennego,  czy  też  że  przedmiotowy  parametr  znajduje się  w  innej  linii  na  karcie  ze 

strony  135  oferty.  Jak  stwierdził  odwołujący,  ABB  Sp.  z  o.o.  produkuje  rozdzielnice 

umożliwiające  zasilanie  napędów  pomocniczych  prądem  stałym  oraz  przemiennym,  stąd 

zamawiający nie miał podstaw do uznania, że przedmiotowy parametr stanowi omyłkę.  Bez 

znaczenia  pozostają  przy  tym  rozważania  na  temat  wpływu  wartości  i  rodzaju  napięcia 

pomocniczego  na  funkcjonalność  samej  rozdzielnicy  –  oferowany  parametr  nie  mógł 

pozostawać w sprzeczności z wymaganiem minimalnym określonym w specyfikacji. Z uwagi 

na  powyższe,  a  także  ze  względu  na  okoliczność,  iż  zgodność  oferty  z  treścią  specyfikacji 

wykonawca  zobowiązany  jest  wykazać  na  dzień  składania  ofert,  bez  wpływu  na  ocenę 

przedmiotowego zarzutu pozostaje złożone na rozprawie pismo ABB Sp. z o.o.  

Nie  potwierdził  się  również  zarzut  dotyczący  oceny  przez  zamawiającego  oferty 

złożonej  przez  odwołującego  Electrum  w  zakresie  braku  w  ofercie  odwołującego  Electrum 

oświadczenia  co  do  legalizacji  rdzenia  I  klasy  0,2FS5  oraz  przekładnika  napięciowego, 

uzwojenia  I  klasy.  Izba  wzięła  pod  uwagę  okoliczność,  że  odwołujący  zobowiązany  był  nie 

tylko  wykazać  równoważność  oferowanego  urządzenia,  ale  również,  zobowiązany  był 

dowieść,  że  oferowane  rozwiązania  równoważne  pozwolą  osiągnąć  zakładaną 

funkcjonalność  i  kompatybilność  z  całością  rozwiązania.  Wobec  powyższego,  wykonawca 

oferujący  rozwiązanie  równoważne  powinien  był,  w  ocenie  Izby,  dołożyć  szczególnej 

staranności  w  celu  wykazania  zamawiającemu  prawidłowości  proponowanego  rozwiązania. 

Powyższe  uzasadnione  jest  tym  bardziej,  że  w  projekcie  wykonawczym  Tom  D1  zostało 

wskazane,  że  poszczególne  elementy  będą  legalizowane.  Z  tego  względu  Izba  stwierdziła, 

ż

e  wymagania  zamawiającego  dotyczące  wskazania  legalizacji  należy  uznać  za  zasadne. 

Nie  ma  przy  tym  znaczenia  czy  cena  zaoferowana  przez  Siemens  odwołującemu 

obejmowała  koszty  legalizacji.  Istotne  jest,  że  projekt  obejmował  legalizację,  a  co  za  tym 

idzie, w celu wykazania równoważności, odwołujący zobowiązany był wskazać na legalizację 

w ofercie.  

Za  zasadny  Izba  uznała  zarzut  dotyczący  braku  w  ofercie  odwołującego  Electrum 

oświadczenia  w  zakresie  oferowania  przekładników  ziemnozwarciowych,  przekaźników 

zabezpieczeń  oraz  oprzewodowania  przedziałów  nn.  Izba  przychyliła  się  do  stanowiska 

odwołującego,  iż  w  sytuacji,  gdy  zgodnie  z  oświadczeniem  złożonym  na  stronie  133  oferty 

odwołującego  Electrum,  rozwiązanie  równoważne  dotyczy  rozdzielnicy  SN  typu  ZX2 

produkcji ABB w zamian za rozdzielnicę SN typu NXPLUS produkcji Siemens, zamawiający 

powinien był przyjąć, że inne elementy innych producentów stanowią treść oferty. Powyższe 

uzasadnione  jest  tym  bardziej,  że  zamawiający  nie  wymagał  od  wykonawców,  na  oferty 

których  składały  się  urządzenia  przewidziane  w  projekcie,  składania  osobnych  oświadczeń 

co do poszczególnych elementów oferty. Ewentualne wątpliwości w przedmiotowym zakresie 

zamawiający  powinien  był  rozwiać  w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp.  Uwzględnienie 

przedmiotowego  zarzutu,  wobec    nie  uznania  za  zasadne  pozostałych  zarzutów,  zgodnie  

z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, pozostaje bez wpływu na wynik postępowania.  

Odnośnie  stwierdzenia  przez  zamawiającego,  że  oferowana  przez  odwołującego 

Electrum  konfiguracja  rozdzielnicy  jest  niezgodna  z  wymaganiami  projektu,  bowiem  jeden  

z  łączników  poprzeczno-podłużnych  zrealizowany  jest  w  polu  nr  15  i  16,  zaś  projekt 

przewidywał  jego  usytuowanie  w  polu  nr  16  i  17,  oraz  z  uwagi  na  to,  że  rozdzielnica  ABB 

posiada  20  pól,  podczas  gdy  rozdzielnica  z  projektu  19  pól,  Izba  stwierdziła,  że  wobec 

zaistniałej  sprzeczności  w  ofercie  odwołującego  wobec  danych  ze  strony  136  oferty  ze 

schematem  zamieszczonym  na  stronach  155-156  oferty  zamawiający  zobowiązany  był  do 

wezwania  odwołującego  Electrum  na  podstawie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  do  wyjaśnienia 

powstałych  nieścisłości.  Jednak  z  uwagi  na  nie  uwzględnienie  przez  Izbę  części  zarzutów, 

stwierdzenie  podstawy  do  wyjaśnień  w  tym  przedmiocie  pozostaje  bez  wpływu  na  wynik 

postępowania.  

Za niezasadny Izba uznała zarzut odwołującego Electrum dotyczący przesłania przez 

zamawiającego  pisma  z  dnia  19  lipca  2016  r.  wyłącznie  faksem,  wbrew  ustalonemu  

w  specyfikacji  sposobowi  komunikacji.  Zamawiający  przedstawił  dowody  przesłania 

przedmiotowego pisma pocztą elektroniczną oraz pisemnie.  

Na  podstawie  art.  190  ust.  4  ustawy  Pzp  Izba  nie  przychyliła  się  do  wniosku 

odwołującego  Electrum  o  dopuszczenie  dowodu  z  opinii  biegłego  z  zakresu 

elektroenergetyki  na  okoliczność  stwierdzenia  czy  urządzenie  zaproponowane  przez 

odwołującego  w  ramach  oferty  –  rozdzielnica  30kV  produkcji  ABB  Sp.  z  o.o.  typu  ZX2 

spełnia  wymogi  SIWZ.  Izba  uznała,  że  stwierdzenie  zgodności  oferty  z  treścią  specyfikacji 

jest  czynnością,  do  której  dokonania  zobowiązany  jest  zamawiający.  Izba  zaś  kontroluje 

działania  zamawiającego.  W  przedmiotowej  sprawie  nie  budziły  wątpliwości  Izby 

postanowienia specyfikacji, jak też treść oferty odwołującego Electrum, stąd Izba stwierdziła, 

ż

e ustalenie stanu faktycznego przedmiotowej sprawy nie wymaga wiadomości specjalnych.   

  Mając  powyższe  na  uwadze  Izba  stwierdziła,  że  odwołanie  wniesione  przez 

odwołującego Electrum podlega oddaleniu.  

Nie znalazł potwierdzenia podniesiony przez odwołującego Elektrobudowa (sygn. akt 

KIO 1418/16) zarzut dotyczący temperatury pracy rozdzielnicy 110kV F35 produkcji Alstom. 

Izba  po  analizie  odpowiedzi  zamawiającego  na pytania  wykonawców  do  treści  specyfikacji,  

w  tym  w  szczególności  odpowiedzi  na  pytania  nr  3,  27  i  28  stwierdziła,  że  podane  przez 

zamawiającego informacje należy czytać łącznie. W szczególności należy zwrócić uwagę, iż 

w  odpowiedzi  na  pytanie  27,  gdzie  wykonawca  zwrócił  się  z  prośbą  o  informację  czy  

zamawiający  dopuszcza  minimalną  temperaturę  pracy  -5ºC  dla  rozdzielnicy  GIS 

zamawiający  wskazał  na  wymóg  zgodności  z  odpowiedzią  na  zapytanie  nr  3,  gdzie  z  kolei 

ustanowił  wymóg  zgodności  rozwiązania  równoważnego  z  wymogami  minimalnymi 

określonymi w specyfikacji. Należy też wziąć pod uwagę, że określony przez zamawiającego 

wymóg minimalny  w zakresie temperatury pracy rozdzielnicy, tj. -25ºC jest zgodny z normą 

PN-EN  62271-203:2012.  Izba  zważyła  ponadto,  że  charakterystyka  rozdzielnicy  110kV 

stanowiła  część  dokumentacji  postępowania  obowiązującej  każdego  z  wykonawców 

ubiegających  się  o  przedmiotowe  zamówienie.  Co  za  tym  idzie,  brak  jest  podstaw  do 

uznania,  że  zaproponowana  przez  odwołującego  Elektrobudowa  jako  rozwiązanie 

równoważne  rozdzielnica  110kV  typu  Optima  145  przystosowana  do  pracy  w  temperaturze  

-5ºC  do  +40ºC  jest  równoważna  do  rozdzielnicy  opisanej  w  specyfikacji,  a  tym  samym,  że 

jest zgodna z treścią specyfikacji. Nie mają przy tym znaczenia okoliczności, iż w tym samym 

pomieszczeniu  rozdzielni  mają  znajdować  się  inne  urządzenia  przewidziane  do  pracy  przy 

minimalnej  temperaturze  nie  niższej  niż  -5ºC,  jak  też  że  budynek  spełnia  wymagania 

dotyczące  izolacyjności  cieplnej  przegród  dla  temperatury  wewnętrznej  od  8ºC  do  16ºC, 

bowiem  wymaganie  zamawiającego  w  przedmiocie  temperatury  pracy  rozdzielnicy  110kV 

było  jednoznaczne.  Ewentualne  wątpliwości  wypływające  z  argumentów  podniesionych 

przez  odwołującego  Elektrobudowa  powinny  były  zostać  podniesione  przez  wykonawcę  na 

wcześniejszym etapie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.  

Za  bezzasadny  Izba  uznała  również  zarzut  podniesiony  przez  odwołującego 

Elektrobudowa  dotyczący  stwierdzonego  przez  zamawiającego  zaniechania  złożenia  przez 

odwołującego  w  ofercie  dokumentów  dotyczących  oferowanej  rozdzielnicy  30kV  produkcji 

Schneider typu GHA, tj. schematu strukturalnego rozdzielnicy z ilością pół, celek, podziałem 

na  sekcje,  informacji  na  temat  typów  i  parametrów  oferowanych  do  zabudowy  rozdzielnic 

aparatów  i  urządzeń,  podziału  konstrukcyjnego  pola  i  rozmieszczenia  poszczególnych 

elementów, sposobu posadowienia i gabarytów. Izba stwierdziła, że w odpowiedzi na pytanie 

nr 3 zamawiający jednoznacznie wskazał na wymóg wykazania, że rozwiązanie równoważne 

spełnia minimalne wymogi opisane w specyfikacji poprzez m.in. dołączenie stosownych kart 

katalogowych,  rysunków,  certyfikatów  itp.  Dokumenty  mające  na  celu  wykazanie 

równoważności  stanowią  element  oferty  opisujący  oferowany  przedmiot,  a  zatem  nie 

podlegają  uzupełnieniu.  Podkreślić  należy,  że  zgodnie  z  art.  30  ust.  5  ustawy  Pzp,  to  na 

wykonawcy  spoczywa  obowiązek  wykazania,  że  proponowane  rozwiązanie  równoważne 

opisywanemu przez zamawiającego spełnia wymagania zamawiającego. 

Izba  stwierdziła,  że  w  ofercie  odwołującego  Elektrobudowa  zaistniała  sprzeczność  

w  zakresie  podanej  wartości  prądu  znamionowego  wyłącznika.  Sprzeczność  ta  dotyczy 

danych  wskazanych  na  stronie  132  oferty  oraz  schematu  zamieszczonego  na  stronie  126 

oferty. Wątpliwości w tym zakresie powinny były zostać wyjaśnione przez zamawiającego na 

podstawie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp.  Jednak  z  uwagi  na  nie  uwzględnienie  pozostałych 

zarzutów, zasadność przedmiotowego zarzutu pozostaje bez wpływu na wynik postępowania 

(art. 192 ust. 2 ustawy Pzp). 

Izba nie uwzględniła zarzutu dotyczącego stwierdzonego przez zamawiającego braku 

oświadczenia w ofercie odwołującego Elektrobudowa dotyczącego legalizacji przekładników 

prądowych  i  napięciowych.  Analogicznie,  jak  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1416/16  Izba 

stwierdziła,  że  wykonawca  oferujący  rozwiązanie  równoważne  powinien  był  złożyć 

oświadczenie  w  przedmiotowym  zakresie  mając  na  uwadze  obowiązek  wykazania 

prawidłowości proponowanego rozwiązania tym bardziej, że w projekcie wykonawczym Tom 

D1 zostało wskazane, że poszczególne elementy będą legalizowane.  

Na  podstawie  art.  190  ust.  4  ustawy  Pzp  Izba  nie  przychyliła  się  do  wniosku 

odwołującego Elektrobudowa o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu instalacji i 

urządzeń  elektrycznych  na  okoliczność  stwierdzenia  czy  w  świetle  treści  całego  projektu 

wykonawczego dołączonego do SIWZ proponowana przez odwołującego rozdzielnica 110kV 

typu  Optima  145  jest  rozwiązaniem  równoważnym  do  rozdzielnicy  110kV  F35  produkcji 

Alstom  biorąc  pod  uwagę  przeznaczenie  rozdzielnic  oraz  właściwości  pomieszczenia,  

w którym ma się znajdować rozdzielnica. Izba stwierdziła, wobec zawartego w odpowiedzi na 

pytanie  nr  3  z  dnia  20  maja  2016  r.  wymagania,  aby  wykonawca  oferujący  rozwiązania 

równoważne  traktował  podane  w  dokumentacji  parametry  jako  wymagania  minimalne 

akceptowalne  przez  zamawiającego,  że  obowiązkiem  odwołującego  Elektrobudowa  było 

zaoferowanie  urządzenia  o  parametrach  nie  gorszych  niż  podane  przez  zamawiającego  

w  dokumentacji.  Ustalenie  stanu  faktycznego  w  przedmiotowym  zakresie  nie  wymaga 

wiadomości specjalnych. Wydanie przez biegłego opinii na temat przeznaczenia rozdzielnic 

oraz  właściwości  pomieszczenia  jest  niecelowe  wobec  nie  spełnienia  przez  odwołującego 

Elektrobudowa ww. wymagania.   

Z uwagi na powyższe, Izba stwierdziła, że odwołanie wniesione przez odwołującego 

Elektrobudowa podlega oddaleniu.

Mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze 

oraz ust. 2 ustawy Pzp orzeczono jak w sentencji.  

Orzekając o kosztach postępowania Izba oparła się na art. 192 ust. 9 oraz 10 ustawy 

Pzp.  W  oparciu  o  wskazane  przepisy  obciążyła  nimi  odwołujących  S.J.  prowadzący 

działalność  gospodarczą  pod  nazwą  J.S.  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno-Handlowo-

Usługowe „Elekropaks”, Electrum Sp. z o.o., oraz  wykonawców wspólnie ubiegających się o 

udzielenie  zamówienia:  Elektrobudowa  S.A.  i  „Energoserwis  Kleszczów  Sp.  z  o.o.  Wśród 

kosztów postępowania odwoławczego Izba uwzględniła - stosownie do regulacji zawartej w § 

3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym  w  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238)  –  koszty  wpisów 

uiszczonych  przez  odwołujących  w  łącznej  kwocie  60 000,00  PLN.  Za  uzasadnione  Izba 

uznała również koszty wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego w kwocie 10 800,00 zł 

(na podstawie § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia).  

Przewodniczący:  

…………………………