KIO 1846/16 WYROK dnia 20 października 2016 r.

str. 1 

Sygn. akt KIO 1846/16 

WYROK 

z dnia 20 października 2016 r. 

    Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

                                             Przewodniczący:      Emil Kawa 

                                                     Protokolant:        Aneta Górniak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  18  października  2016  roku  w  Warszawie,  odwołania 

wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej  przez wykonawcę ubiegającego się o 

udzielenie zamówienia 

ITMdoctor Sp. z o.o., ul. Lucjana Rydla 33/47, 30-087 Kraków  w 

postępowaniu  prowadzonym  przez 

Naczelną  Dyrekcję  Archiwów  Państwowych    ul. 

Rakowiecka 2D, 02-517 Warszawa 

przy udziale wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia  

ITTI Sp. z o.o. ul. 

Rubież 46, 61-612 Poznań,  zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania 

odwoławczego  po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1. uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu: unieważnienie czynności wyboru oferty 

najkorzystniejszej;  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty  odwołującego  oraz 

powtórzenie czynności oceny ofert, 

kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego: 

Naczelną  Dyrekcję  Archiwów 

Państwowych, ul. Rakowiecka 2D, 02-517 Warszawa, i:  

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych) uiszczoną przez odwołującego  

zasądza  od  zamawiającego: 

Naczelnej  Dyrekcji  Archiwów  Państwowych,  

ul.  Rakowiecka  2D,  02-517  Warszawa,  na  rzecz  odwołującego:  ITMdoctor  Sp.  z  o.o.,  

ul.  Lucjana  Rydla  33/47,  30-087  Kraków,  kwotę  18 600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście 

tysięcy  sześćset  złotych,  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika 

str. 2 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164, z późn. zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego 

w Warszawie.  

Przewodniczący: ……………………………….. 

str. 3 

Sygn. akt KIO 1846/16 

Uzasadnienie 

Naczelna  Dyrekcja  Archiwów  Państwowych  z  siedzibą  w  Warszawie,  dalej  zwana 

„Zamawiającym”  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego 

na 

”opracowanie 

projektu 

logicznego 

Archiwum 

Dokumentów 

Elektronicznych 

oraz 

usługi 

w 

zakresie 

nadzoru 

nad 

wykonaniem 

systemu 

teleinformatycznego  według  projektu  logicznego  wraz  z  ewentualnymi  zmianami  w 

projekcie”,  ogłoszonego  w  Dzienniku  Urzędowym  UE  w  dniu  10  lutego  2016  roku  pod 

numerem: 2016/S 028-045454. 

W  dniu  23  września  2016  roku  Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wyborze 

najkorzystniejszej  oferty  w  postępowaniu,  za  którą  została  uznana  oferta  wykonawcy  ITTI 

Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu, który to wykonawca skutecznie przystąpił do postępowania 

odwoławczego.  

Od  takiej  czynności  Zamawiającego  wykonawca  ITMdoctor    sp.  z  o.o.,  ul.  Lucjana 

Rydia 33/47, 30-087 Kraków wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.  

We  wniesionym  odwołaniu  zarzucił  Zamawiającemu  niezasadne  odrzucenie  jego 

oferty, a w szczególności naruszenie:    

art.  92  ust.  1  pkt  2  m.in.  w  powiązaniu  z  art.  90  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  poprzez  zaniechanie  przesłania  informacji  o  odrzuceniu  ze  wskazaniem 

uzasadnienia faktycznego, 

art.  89  ust.  1  pkt  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  bezpodstawne  i 

wadliwe  przyjęcie,  że  oferta  Odwołującego  jest  niezgodna  z  ustawą  Prawo  zamówień 

publicznych w zakresie przyjętych w ofercie kosztów pracy, 

art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  bezpodstawne  i  wadliwe 

przyjęcie, że oferta Odwołującego zawiera rażąco niską cenę, 

art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  bezpodstawne  i 

wadliwe przyjęcie, że oferta Odwołującego zawiera błędy w obliczeniu ceny, 

art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  bezpodstawne  i 

wadliwe przyjęcie, że oferta Odwołującego stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, 

art.  131L  pkt.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  poprzez  odrzucenie  oferty 

Odwołującego na podstawie przesłanek innych niż opisane w art. 89 ust. 1 bez ich opisania 

w SIWZ w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, 

art. 90 ust. 1 i ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez zaniechanie przez 

Zamawiającego  uwzględnienia  w  badaniu  i  ocenie  ofert  i/lub  wadliwą  ocenę  wyjaśnień 

str. 4 

udzielonych  przez  Odwołującego  na  wezwanie  Zamawiającego  dot. kalkulacji  cenowych  za 

poszczególne etapy realizacji przedmiotu zamówienia, 

art.  7  ust.  1  i  .ust.  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  poprzez  naruszenie 

zasady zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców, 

art.  91  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  ocenę  oferty 

Odwołującego  niezgodnie  z  kryteriami  zdefiniowanymi  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia  i  w  ten  sposób  odrzucenie  oferty  najkorzystniejszej  zgodnie  z  kryteriami 

zdefiniowanymi w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, 

art.  192  ust.  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  poprzez  niezastosowanie  się 

Zamawiającego  do  treści  wyroku  KIO  1295/16  w  powiązaniu  z  art.  196  ust.  4  w  zakresie 

podważania przez Zamawiającego faktów, które Izba uznała za udowodnione oraz dowodów 

na których się oparła. 

Biorąc pod uwagę powyższe zarzuty wniósł o nakazanie Zamawiającemu : 

unieważnienia czynności wyboru oferty dokonanej przez Zamawiającego, 

unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego, 

unieważnienia czynności badania i oceny ofert, 

nakazanie  Zamawiającemu  przeprowadzenia  ponownego  badania  i  oceny  ofert  z 

uwzględnieniem oferty Odwołującego, 

Na  wstępie  podniesionych  zarzutów  Odwołujący  stwierdził,  iż  kanwą  niemal 

wszystkich  wskazanych  w  informacji  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  zarzutów  wobec 

jego  oferty,  było  stwierdzone  przez  Zamawiającego  występowanie  rażąco  niskich  cen  w 

odniesieniu  do  cen  każdego  z  etapów  prac  badanych  z  osobna.  Nadto  podstawą 

merytoryczną  dla  właściwie  wszystkich  uzasadnień  zdefiniowanych  przez  Zamawiającego 

było rzekome zaniżenie ceny oferty w elemencie kosztów, dot. kosztów pracy.  Zamawiający 

błędnie  dokonuje  analizy  oferty  pod  kątem  występowania  rażąco  niskiej  ceny  w  kontekście 

zapisu  art.  90  ust.  1  Pzp,  który  mówi  o  „elementach  oferty  mających  wpływ  na  wysokość 

ceny",  a  Zamawiający  powołuje  się  w  swoich  uzasadnieniach  na  brak  ujęcia  przez 

Odwołującego  w  złożonych  wyjaśnieniach  i  zawartej  w  nich  kalkulacji  kosztów,  które  nie 

stanowiły „elementów oferty" i nie wynikały z SIWZ.   

Zwrócił  uwagę  iż  Zamawiający  pomija  w  toku  badania  i  oceny  oferty  kluczowe  fakty 

dot. analizy powyższego elementu kosztów: 

a) 

pomija  fakt,  że  nawet  przy  przyjęciu  prezentowanej  przez  Zamawiającego  kalkulacji 

kosztów  pracy  (2231,29  zł),  w  miejsce  kosztów  wskazanych  przez  Odwołującego,  każdy  z 

wycenionych  odrębnie  etapów  oferty  Odwołującego  nadal  wykazuje  zysk  -  tym  samym 

sugerowana  przez  Zamawiającego  korekta  poziomu  kosztów  nie  powoduje  sytuacji  braku 

pokrycia  kosztów,  przychodami  z  realizacji  prac  w  każdym  z  etapów  zamówienia    i  dlatego 

nie może tym samym stanowić podstawy do wnioskowania o rzekomej rażąco niskiej cenie, 

str. 5 

b) 

Zamawiający  myli  dwa  pojęcia:  „wynagrodzenie  brutto”  pracownika  wynikające  z 

ustawy  w  kwocie  1850  zł  brutto  (której  to  kwoty  nie  narusza  oferta  Odwołującego),  z 

„całkowitymi kosztami pracy” w kwocie łącznej 2231,29 zł (o których ustawa nic nie mówi) i 

bazując  na  tym  błędzie  wywodzi  dalsze  konsekwencje  w  szczególności  w  zakresie 

niezgodności  oferty  z:  SiWZ,  z  ustawą,  błędem  w  obliczeniu  ceny  i  czynem  nieuczciwej 

konkurencji 

c) 

Zamawiający w interpretacji danych dot. wynagrodzeń pracowników i kalkulacji ceny 

zawartych w wyjaśnieniach Odwołującego z dnia 18 kwietnia br. pomija wszystkie obszerne i 

wyczerpujące  dalsze  wyjaśnienia  udzielone  przez  Odwołującego  w  toku  kilku  kolejnych 

wezwań  do  wyjaśnień  (z  7  września  br.,  12  września  br.)  -  Zamawiający  dokonuje  więc 

interpretacji treści selektywnie, jak gdyby kolejne wyjaśnienia nie miały wcale miejsca - tym 

samym pojawia się również pytanie o zasadność dokonywania kolejnych wezwań skoro nie 

są uwzględniane w procesie badania i oceny oferty przez Zamawiającego, 

d) 

dokonuje  interpretacji  danych  z  wyjaśnień  Odwołującego  wprost  niezgodnie  z 

literalnie  złożonymi  oświadczeniami  i  wyjaśnieniami  Odwołującego  przyjmując  w 

uzasadnieniu  odrzucenia  założenia  i  dalej  tezy  uzasadnienia  całkowicie  niezgodne  z 

wyjaśnieniami  Odwołującego,  pomijając  na  przykład  celowo  fakt,  że  poza  kosztami  pracy 

Odwołujący  przewidział  również  inne  „bufory”  w  kalkulacji  ceny  na  pozostałe  i 

nieprzewidziane koszty, które przyjęte są właśnie na wypadek ponoszenia różnych kosztów 

dodatkowych,  Zamawiający  przyjmuje  do  swoich  wywodów  inne  „własne”  stawki 

wynagrodzeń  brutto  pracowników  Odwołującego  niż  zadeklarowane  w  wyjaśnieniach  przez 

Odwołującego, 

e) 

Zamawiający  tworzy  własne  kalkulacje  wyceny  oferty  Odwołującego  bazujące  na 

nowych  nie  opisanych  w  SIWZ,  a  co  więcej  niezgodnych  z  zasadami  gry  rynkowej, 

konkurencji oraz ekonomii założeniach, stwierdzając, że są one prawidłowe i jedyne słuszne 

i z tego wywodząc niepoprawność ceny ofertowej Odwołującego, 

f) 

na  bazie  własnych  kalkulacji  zawartych  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty 

Zamawiający orzeka o błędzie w wyliczeniu ceny, kiedy żadne kalkulacje nie były elementem 

składowym  oferty  i  oferta  jako  taka  żadnego  błędu  w  tym  zakresie  zawierać  nie  może  - 

formularz oferty był zdefiniowany przez Zamawiającego i został poprawnie wypełniony przez 

Odwołującego, 

g) 

pomija specyficzny charakter sposobu realizacji prac w Etapie II, które wyceniane są 

zgodnie  z  wzorem  umowy,  każdorazowo  przez  Wykonawcę  w  toku  trwania  etapu  i  nie  są 

zdeterminowane  w  żaden  sposób  na  etapie  składnia  ofert  w  zakresie:  przedmiotu,  czasu 

realizacji i ceny, 

h) 

jako podstawę i uzasadnienie odrzucenia oferty Zamawiający wskazuje częściowo te 

same podstawy i uzasadnienia, które były już przedmiotem poprzedniego odwołania. 

str. 6 

 KIO  w  wyroku  (1295/16)  orzekła  o  ich  niezasadności  (m.in.  ponownie  podnoszony  zarzut 

przenoszenia  kosztów  z  Etapu  II  do  Etapu  I).      W  szczególności  przedmiotem  analizy  KIO 

1295/16  były  stawki  jednostkowe  prac  w  ramach  Etapu  II  [str.  65  Wyroku  KIO].  KIO  nie 

wniosła  zastrzeżeń do  złożonych przez Odwołującego w toku postępowania odwoławczego 

wyjaśnień.  Izba  wprost  wskazała  (za  wyrokiem),  że;  „(...)  trudno  uznać,  że  ceny  1 

roboczogodziny  podane  w  ofertach  wykonawców  wyczerpują  przesłanki  naruszenia 

niesprecyzowanych  przez  zamawiającego  dobrych  obyczajów,  czy  sprzedaży  usług  poniżej 

kosztów ich wytworzenia 

i) 

powołuje  się  w  uzasadnieniu  odrzucenia  na  fakt  niskich  w  ocenie  Zamawiającego 

wynagrodzeń  pracowników  Odwołującego  wnioskując  z  tego  o  ich  nieadekwatności 

względem wymaganych przez Zamawiającego specjalistów IT, a więc ocenia de facto ofertę 

na bazie właściwości podmiotowych Odwołującego. Kwalifikacje osób, które będą realizować 

przedmiot  zamówienia  są  badane  przez  Zamawiającego  w  ramach  spełniania  warunków 

udziału  w  postępowaniu  tj.  ustalania  dysponowania  przez  Odwołującego  osobami  zdolnymi 

do  wykonania  zamówienia.  Skoro  w  ramach  tego  elementu  dokonywania  spełniania 

warunków  udziału  w  postępowaniu  Zamawiający  nie  ma  zastrzeżeń,  to  podnoszenie  tego 

typu zastrzeżeń na etapie oceny ofert jest niedopuszczalne. Podnosząc taką argumentację, 

Zamawiający łamie podstawowe  zasady  wyrażone w ustawie Prawo zamówień publicznych 

zakazujące dokonywania oceny ofert na podstawie właściwości wykonawcy. 

j) 

nawet  gdyby  faktycznie  miała  miejsce  sytuacja  jaką  opisuje  Zamawiający,  tj. 

Odwołujący  popełniłby  błąd  w  składanych  wyjaśnieniach  w  opisie  poziomu  ponoszonych 

kosztów  (które  są  wielkością  szacowaną),  to  nadal  jest  to  tylko  i  wyłącznie  błąd  w 

wyjaśnieniach  (w  jednym  z  elementów  kalkulacji  ceny),  a  nie  błąd  w  złożonej  ofercie.  Co 

więcej  jeżeli  korekta rzekomego  błędu  w  opisie  kosztów  w  ramach  złożonych  wyjaśnień  do 

wartości  postulowanej  przez  Zamawiającego  nada!  nie  zmienia  sytuacji  uzyskiwania  przez 

Odwołującego  zysku  na  każdym  z  etapów  -  to  nie  może  ona  stanowić  o  uznaniu  rażąco 

niskiej  ceny,  gdyż  w  rzeczywistości  nie  ma  ona  miejsca  (mimo  rzekomego  błędu  w 

szacowaniu kosztów). 

Tym  samym  cała  podstawa  zdefiniowanych  przez  Zamawiającego  zarzutów  ma 

charakter  fikcyjny,  bazuje  na  spreparowanej,  zmanipulowanej,  selektywnej  i  często 

nieprawdziwej interpretacji danych z oferty i z dostarczonych przez Odwołującego wyjaśnień, 

co  więcej  bazuje  na  sprzecznie  przyjmowanych  w  poszczególnych  wywodach 

Zamawiającego założeniach, każdorazowo pasujących do planowanej do postawienia przez 

Zamawiającego tezy/zarzutu. 

Odwołujący w zakresie zarzutu dotyczącego niezgodności treści oferty z ustawą Pzp 

tj. przepisem art. 89 ust.1 pkt 1 Pzp podał, że  przyjęte na dzień sporządzania oferty wartości 

wynagrodzeń  pracowników  przez  Odwołującego  nie  były  niższe  od  kwoty  1850,00  zł. 

str. 7 

Dlatego  całość  obliczeń  Zamawiającego  jest  niezasadna,  gdyż  założenia  obliczeniowe 

Zamawiającego  zostały  oparte  na  stawce  2231,29  zł,  jako  jednolitej  dla  każdej  podstawy 

dysponowania  osobami,  definiowanym  przez  Zamawiającego  ustawowym  minimum  kosztu 

pracy.  Takie  podejście  jest  niezgodne  z  wyrokiem  KIO  w  przedmiotowej  sprawie  (1295/16, 

str.  61),  gdzie  KIO  stwierdziła  iż  „W  stanie  faktycznym  sprawy,  zamawiający  żądał 

przedstawienia  cen  za  dwa  etapy  przedmiotu  zamówienia  odrębnie  obliczonych  z 

uwzględnieniem  zakresów  etapów,  ale  bez  wskazania  cenników,  czy  zasad  wyceny. 

Przepisy  ustawy  precyzując  wymagania  co  do  kosztów  pracy  osób  zatrudnionych, 

zobowiązują  wykonawców  do  uwzględnienia  w  cenie  oferty  kosztów  pracy,  których wartość 

przyjęta  do  ustalenia  ceny  oferty,  nie  może  być  niższa  od  minimalnego  wynagrodzenia  za 

prace (...) Aktualnie ustawowym minimalnym kosztem pracy przyjętym do kształtowania ceny 

oferty jest kwota 1850 zł. Jeżeli zamawiający nie konkretyzuje żądania co do kosztów pracy 

przez  wskazanie  w  opisie  sposobu  obliczenia  ceny  oferty  kosztów  na  innym  poziomie  niż 

wynikający z ustawy, brak jest podstaw do zarzutu niezgodności oferty z treścią SIWZ, skoro 

w SIWZ nie zamieszczono takiej treści”. 

Podkreślił  także  że  Zamawiający,  jako  faktyczne  koszty  pracy  podaje  rzekomo 

deklarowane  wynagrodzenia  brutto  pracowników  na  poziomie  1533,87  PLN  (Odwołujący 

nigdy takiej wartości nie deklarował!). W ten sposób uzasadnia rzekome naruszenie ustawy 

o wynagrodzeniu minimalnym, a kilka zdań dalej przyjmuje całkowicie odmiennie, że kwota 

1850 zł jest faktycznym wynagrodzeniem brutto pracownika i oblicza dla niego koszty pracy 

na  poziomie  2231,29  zł,  tylko  po  to  aby  tym  razem  uzasadnić  inny  zarzut  tj.  zbyt  niskiego 

szacowania kosztów do oferty i tym samym wnioskować z tego o rażąco niskiej cenie oferty, 

który również jest fikcyjny, bo nawet przy tej kwocie oferta Odwołującego wykazuje zyska w 

każdym  z  etapów.  Już  sam  fakt  takiego  manipulowania  założeniami  w  budowanych 

uzasadnieniach, które są wzajemnie sprzeczne, prowadzi do wniosku, że co najmniej jedno z 

tych  założeń  jest  nieprawdziwe,  a  więc  przynajmniej  jeden  z  zarzutów  Zamawiającego  nie 

może być zasadny. 

W  zakresie  kolejnego  zarzutu  dotyczącego  rażąco  niskiej  ceny  oferty  podał,  że  nie 

ma  żadnych  przesłanek  wskazujących  na  wystąpienie  rażąco  niskiej  ceny,  gdyż  nawet  w 

sytuacji hipotetycznego przyjęcia w kalkulacji kosztów oferty Odwołującego podwyższonego 

poziomu  kosztów  pracy,  zgodnie  z  postulatem  Zamawiającego,  to  i  tak  każdy  z  etapów  z 

osobna  w  ofercie  Odwołującego  nadal  wykazuje  zysk.  Tym  samym  zmiany  kosztów 

proponowane  przez  Zamawiającego  nie  mogą  stanowić  uzasadnienia  i  potwierdzenia  dla 

rażąco niskiej ceny w ofercie Odwołującego. Natomiast Odwołujący wykazał, że cena oferty 

za  wykonanie  całości  zamówienia,  jaki  i  każdego  z  etapów  z  osobna  została  skalkulowana 

rzetelnie,  gwarantując  Wykonawcy  nie  tylko  pokrycie  kosztów  realizacji  zamówienia,  lecz 

także zapewniając Odwołującemu zysk. 

str. 8 

W kolejnym zarzucie dotyczący tego, że złożona została oferta przez Odwołującego  

zawiera  błędy  w  obliczeniu  ceny,  które  nie  mogą  być  poprawione  jako  oczywiste  omyłki 

rachunkowe podał, że złożona przez Odwołującego oferta nie zawiera, wbrew twierdzeniom 

Zamawiającego,  żadnych  błędów  w  obliczeniu  ceny.  Odwołujący  zgodnie  z  wymaganiami 

treściowymi Formularza oferty załączonego do SIWZ prawidłowo wypełnił formularz oferty, w 

tym w zakresie sposobu obliczenia ceny, która w pełni odpowiada przedmiotowi zamówienia. 

Zwrócił  uwagę  na  fakt  że  sposób  wyliczenia  ceny  w  ofercie  Odwołującego  był  już 

przedmiotem  badania  w  toku  rozprawy  KIO  1295/16  i  w  tym  zakresie    Zamawiający  nie 

zgłosił  żadnych  zastrzeżeń  co  do  sposobu  obliczenia  ceny,  a  wręcz  przeciwnie  w  toku 

rozprawy  potwierdzona  została  poprawność  jej  obliczenia  w  ofercie  Odwołującego. 

Natomiast jego zdaniem to Zamawiający na bazie dostarczonych  w  wyjaśnieniach danych i 

kalkulacji ceny ofertowej Odwołującego dokonał samodzielnych dowolnych i niezrozumiałych 

dla  Odwołującego,  a  przede  wszystkim  nie  wynikających  z  SIWZ,  zmian  w  kalkulacji 

Odwołującego.  Kalkulacja  Odwołującego  dodatkowo  opisana  w  wyjaśnieniach  zawiera 

dodatkowe  bufory  na  różne  koszty  oraz  obejmuje  planowany  zysk,  który  ma  charakter 

szacunkowy. Jest także  buforem dla kosztów i finalnie będzie wynikiem odjęcia od ustalonej 

ceny  kosztów  faktycznie  poniesionych,  jest  więc  zmienny  stosownie  do  poniesionych 

kosztów. Tym samym to cena ofertowa jest wielkością stałą, a nie zysk jak założył w swojej 

kalkulacji Zamawiający  wyciągając na tej podstawie całkowicie nieprawdziwe  wnioski, które 

stanowią dla Zamawiającego podstawę odrzucenia oferty. 

W  kolejnym  zarzucie  dotyczącym  tego,  że  złożenie  oferty  przez  Odwołującego 

stanowiło  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji, podał iż wskazana przez Zamawiającego ta podstawa odrzucenia oferty była już 

przy  poprzednim  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  podstawą  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  i  przedmiotem  analizy  i  orzeczenia  KIO  1295/16  dot.  niniejszego 

postępowania - poprzednio Zamawiający na bazie tej samej podstawy prawnej (art. 89 ust. 1 

pkt. 3) odrzucił ofertę Odwołującego, powołując się na to samo uzasadnienie merytoryczne, 

twierdząc,  że  Odwołujący  zaniżył  cenę  Etapu  II  do  poziomu  nie  pokrywającego  rzekomo 

kosztów  Etapu  li  i  przeniósł  część  tych  kosztów  do  Etapu  I  i  w  ten  sposób  popełnia  czyn 

nieuczciwej  konkurencji  -  obecnie  powtarza  ten  sam  zarzut  jako  uzasadnienie  odrzucenia 

oferty  Odwołującego  mimo,  że  był  on  już  przedmiotem  badania  KIO  i  został  w-  wyroku 

odrzucony jako niezasadny - tym samym ponownie mamy tu do czynienia z niestosowaniem 

się  Zamawiającego  do  wyroku  KIO.  Dodał,  że  Zamawiający  nie  wskazał  również  w 

uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  Odwołującego  w  jaki  sposób  konkretnie  działania 

Odwołującego  uniemożliwiły  lub  znacznie  utrudniły  uzyskanie  zamówienia  innym 

wykonawcom  -  wszystkie  zarzuty  Zamawiającego  tyczą  się  wyłącznie  poziomu  ceny 

Odwołującego,  a  ponieważ  cena  ta  pokrywa,  jak  wykazano,  koszty  realizacji  prac,  jest  ona 

str. 9 

obiektywnym  elementem  gry  rynkowej  i  konkurencji  wykonawców  -  tym  samym  to 

Zamawiający  wprowadzając  dodatkowe  ograniczenia  i  indywidualne  zasady  oceny  ofert 

powoduje  ograniczenie  tej  konkurencji  i  ograniczenie  w  możliwości  uzyskania  zamówienia 

przez Odwołującego. 

Odwołujący  podniósł  także  zarzut  naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisu  art. 

131L Pzp, jednakże na wskazanie Izby iż przepis ten odnosi się do zamówień w dziedzinach 

obronności to Odwołujący nie podtrzymał dalej zarzutu opartego na tym przepisie. 

W  kolejnym  zarzucie  odnoszącym  się  do  naruszenia

  art  90  ust  1  i  ust.  3  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  poprzez  zaniechanie  przez  Zamawiającego  uwzględnienia  w 

badaniu  i  ocenie  ofert  i/lub  wadliwą  ocenę  wyjaśnień  udzielonych  przez  Odwołującego  na 

wezwanie  Zamawiającego  dot.  kalkulacji  cenowych  za  poszczególne  etapy  realizacji 

przedmiotu  zamówienia  podał,  że  Zamawiający  dwukrotnie  wezwał  Odwołującego  do 

wyjaśnień  dot.  kalkulacji  ceny  w  dniach  31  sierpnia  br.  i  9  września  br.  Jednakże 

Zamawiający  zrealizował  powyższe  wezwania  w  sposób  pozorny,  gdyż  analizując 

dokumentację i budując uzasadnienia dla podstawy odrzucenia oferty Odwołującego powołał 

się na argumentację, która jest w sprzeczności z oświadczeniami złożonymi w wyjaśnieniach 

przez  Odwołującego.  Tym  samym  Zamawiający  dokonał  odrzucenia  oferty  Odwołującego 

bazując  wyłącznie  na  wyjaśnieniach  złożonych  przez  Odwołującego  w  dniu  18  kwietnia  br. 

nie biorąc pod uwagę dalszych wyjaśnień składanych przez Odwołującego.   

Odwołujący odnosząc się do zarzutu naruszenia przez Zamawiającego zasady z art. 

7 ust.1 i 3Pzp wskazał iż naruszenie to polegało na kreowaniu indywidualnych metod oceny 

oferty  Odwołującego,  nie  wynikających  z  SIWZ,  poprzez  określenie  własnego  sposobu 

obliczenia  ceny  przez  Zamawiającego  i  ocenę  oferty  Odwołującego  na  bazie  tego 

indywidualnego obliczenia, a nie na bazie treści SIWZ, kryteriów oceny ofert i treści oferty. 

Nadto  sformułował  zarzut  iż  Zamawiający  dokonując  ponownego  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty

  nie  zastosował  się    do  treści  wyroku  KIO  1295/16  w  powiązaniu  z 

art.  196  ust  4  w  zakresie  podważania  przez  Zamawiającego  faktów,  które  Izba  uznała  za 

udowodnione  oraz  dowodów  na  których  się  oparła.  Podał,  że  Zamawiający  po  raz  drugi 

wybiera  tego  samego  wykonawcę,  którego  wybór  był  już  unieważniony  wyrokiem  KIO 

1295/16. Zamawiający zastosował się do powyższego wyroku  w sposób selektywny/pozorny 

- tj. zrealizował ponowne badanie i ocenę ofert, jednak dokonując tego badania i oceny nie 

kierował się już ustaleniami z rozprawy, a wręcz podjął działania niezgodne z treścią wyroku. 

W  szczególności  Zamawiający  jako  podstawę  odrzucenia  wskazał  zarzuty,  które  były  już 

przedmiotem odwołania Odwołującego i KIO dokonało uznania zasadności tego odwołania. 

Zamawiający    w  pisemnej  odpowiedzi  na  odwołanie  wniósł  o  jego  oddalenie  z 

powodu  bezzasadności  podniesionych  zarzutów.  Stwierdził  iż  w  wyczerpującym 

uzasadnieniu  faktycznym  wskazał,  że  zgodnie  z  wyjaśnieniami  Odwołujący    ustalił    koszt 

str. 10 

zaangażowania  pracowników  w  projekt  na  poziomie  nie  wyższym  niż  1850  zł  brutto  dla 

każdej z ról zdefiniowanych w zespole Wykonawcy i na tej podstawie ustalił swój oczekiwany 

zysk  dla  każdego  z  etapów,  w  szczególności  dla  Etapu  II.  Jednocześnie  zgodnie  z 

brzmieniem  art.  90  ust  1  pkt  1  PZP  koszty  pracy,  których  wartość  została  przyjęta  do 

ustalenia  ceny  nie  może  być  niższa  niż  minimalne  wynagrodzenie  za  pracę  ustalone  na 

podstawie  art.  2  ust.  3-5  ustawy  z  dnia  10  października  2002  roku  o  minimalnym 

wynagrodzeniu  za  pracę.  Wypłata  minimalnego,  zgodnego  z  Pzp  wynagrodzenia  dla 

pracownika  w  wysokości  1850  zł  brutto  wymaga  od  pracodawcy  (Wykonawcy)  poniesienia 

całkowitych  kosztów  pracy  (bez  uwzględniania  kosztów  pozapłacowych  związanych  z 

wynagrodzeniem  pracownika)  w  kwocie  2.231,29  zł  i  tylko  przyjęcie  takiej  -  prawidłowej 

kwoty  do  szacowania  ceny  oferty  pozwalało  na  skalkulowanie  jej  w  sposób  zgodny  z 

wymaganiami ustawy PZP. 

Jeżeli wykonawca przyjął, że jego kosztem pracy byłoby 1850 zł- tak jak dokonał tego 

w kalkulacji oferty, to faktyczne wynagrodzenie brutto dla pracownika wynosiłoby 1.533,87 zł 

- co stanowi zarówno naruszenie art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy, jak i stanowi rażąco niską cenę 

z uwagi na niezachowanie przepisów prawa powszechnie obowiązującego w tym zakresie. 

Jednocześnie  zastosowanie  błędnej  minimalnej  określonej  przepisami  wartości  kosztów 

pracy spowodowało błędną kalkulację cenową dla każdego z etapów, a w konsekwencji dla 

całości oferty, co nie mogło zostać poprawione jako oczywista omyłka rachunkowa, czy inna 

omyłka w trybie art 87 Pzp. 

Przyjęcie  stawek  na  wynagrodzenie  pracownika  na  poziomie  1850  zł  jako  kosztu 

pracodawcy, czyli 1.533,87 zł wynagrodzenia brutto dla pracownika, stanowi koszty nie tylko 

niezgodne  z  Pzp,  ale  także  nierealne  nie  gwarantujące  pokrycia  kosztów  wszystkich 

czynności  jakie Wykonawca  musi  podjąć,  by  zrealizować  przedmiot  zamówienia,  o  którego 

udzielenie się ubiega, zarówno z uwagi na fakt, że nie uwzględnia żadnych pozapłacowych 

kosztów  pracy  (np.  niezbędnych  kosztów  delegacji),  jest  też  wynagrodzenie  nierealne  dla 

wysokospecjalizowanych  pracowników  z  branży  IT,  których  zaangażowania  (z  uwagi  na 

sprecyzowane w SIWZ posiadane kwalifikacje i doświadczenie) wymaga Zamawiający. 

Przystępujący do postepowania odwoławczego wykonawca ITTI Sp. z o.o. z siedzibą 

w Poznaniu  zarówno  w  złożonym piśmie procesowym jak i w trakcie składania oświadczeń 

podczas  rozprawy,  poparł  stanowisko  Zamawiającego  co  do  zasadności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego z powodów wskazanych w informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty. 

str. 11 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  złożone  odwołanie  na  rozprawie  i 

uwzględniając  dokumentację  z  niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  akt  sprawy  z  postępowania  o  sygn.  KIO  1295/15  oraz  stanowisk  stron 

postępowania  i  przystępującego  przedstawione  na  piśmie  i  do  protokołu  rozprawy, 

ustaliła i zważyła co następuje.  

 Biorąc  pod  uwagę  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  Izba  uznała  iż     

odwołanie  zasługuje na uwzględnienie. 

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek 

ustawowych  skutkujących  odrzuceniem  odwołania  wynikających  z  art.  189  ust.  2  ustawy 

Pzp. Jednocześnie Izba stwierdziła, że wypełniono materialno-prawną przesłankę interesu w 

uzyskaniu zamówienia, określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Na  wstępie  podkreślenia  wymaga  fakt  iż  przedmiotowe  postępowanie  odwoławcze 

jest  drugim,  jakie  toczy  się  pomiędzy  tymi  samymi  stronami  w  ramach  tego  samego 

postepowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Poprzednie  postepowanie  zostało 

zakończone  wyrokiem  KIO  z  dnia  10  sierpnia  2016  roku  o  sygn.  akt  KIO  1295/16.  W 

orzeczeniu  tym  KIO  uwzględniła  zarzuty  podniesione  w  odwołaniu  i  nakazała 

Zamawiającemu 

unieważnienie 

czynności 

wyboru 

najkorzystniejszej 

oferty 

oraz 

unieważnienie  odrzucenia  oferty  Odwołującego  oraz  nakazała  ponowne  badanie  i  ocenę 

ofert.  Od  powyższego  wyroku  KIO  nie  została  wniesiona  skarga  do  sądu,  a  tym  samym 

ustalenia  Izby  zawarte  w  tym  orzeczeniu  korzystają  z  powagi  rzeczy  osądzonej  i  nie  mogą 

podlegać  ponownej  ocenie  Izby,  ani  być  kwestionowane  przez  strony  postepowania. 

Powyższe stwierdzenie ma szczególne znaczenie ze względu na fakt iż wskazana podstawa 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  w  informacji  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  z  dnia  6 

lipca  2016  roku  jest  w  znacznej  części  zbieżna  z  podstawą  odrzucenia  wskazaną  w 

informacji Zamawiającego z dnia 23 września 2016 roku.  

Ponadto  rozstrzygnięcia  Izby  poczynione  w  poprzednim  postepowaniu,  np.  co  do 

kosztu zatrudnienia osób z powodu ich niezaskarżenia mają istotne znaczenie dla Izby przy 

orzekaniu w tym postępowaniu.  W zakresie zbieżności podanych podstaw odrzucenia oferty 

Odwołującego  Izba  ustaliła  (biorąc  pod  uwagę  ww.  informacje  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej  oraz  stanowiska  stron  podane  do  protokołu  rozprawy),  iż  w  pierwszym 

wyborze  oferty,  zamawiający  odrzucił  ofertę  odwołującego  z  powodu  jej  niezgodności  z 

treścią  SIWZ-u  oraz    popełnienia  czynu  nieuczciwej  konkurencji.  Natomiast  w  tym  wyborze 

zostały  powtórzone  powyższe  podstawy  odrzucenia,  plus  dodatkowo  wskazano  jako 

podstawę rażąco niską cenę oraz niezgodność złożonej oferty z ustawą i błąd w obliczeniu 

ceny.  

str. 12 

Zamawiający  na  rozprawie  podał,  iż  podstawą  do  wywodzenia  zarzutów  do 

odrzucenia  oferty  odwołującego  w  tym  postepowaniu  było  niewłaściwe  skalkulowanie 

kosztów  pracy,  za  które  to  koszty  Zamawiający  uznaje  kwotę  minimalnego  wynagrodzenia 

pracowniczego  plus  elementy  kosztowe  ponoszone  przez  pracodawcę  w  myśl 

obowiązujących  przepisów.  Natomiast  przy  pierwszym  odrzuceniu  oferty  Odwołujacego 

podstawą tej czynności było przeniesienie przez Odwołującego kosztów wykonania Etapu II 

do Etapu I. Nadto Zamawiający do protokołu rozprawy stwierdził iż podstawą poprzedniego 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  nie  była  kwestia  rażąco  niskiej  ceny,  gdyż  kwestia  ceny  

wzbudziła  wątpliwości  Zamawiającego  dopiero  po  przedstawieniu  na  poprzedniej  rozprawie 

przez  Odwołującego  przyjęcia,  jako  podstawy  wynagrodzenia  pracowników  kosztu  pracy  w 

wysokości 1850 zł. Zamawiający badając w tym aspekcie złożoną przez odwołującego ofertę 

uznał,  że  naruszenie  zasady  takiej  kalkulacji  skutkuje  zarówno  uznaniem,  iż  zaoferowana 

cena  jest  rażąco  niska, a  także,  iż  jest  podstawą  do  przyjęcia  złożenia  oferty  w  warunkach 

czynu  nieuczciwej  konkurencji  oraz  uznania  naruszenia  przepisów  o  minimalnym 

wynagrodzeniu pracowników co skutkowało uznaniem naruszania przepisu art. 89 ust 1 pkt 

1, 3, 4 i 6 Pzp. 

Niespornym  także  pomiędzy  stronami  postępowania  były  kwestie  iż  Zamawiający  w 

SIWZ przewidział za wykonanie zamówienia  formę wynagrodzenia ryczałtowego, a także to, 

ż

e  Zamawiający  nie  postawił  w  SIWZ  wymagania,  aby  dla  wykonania  tego  zamówienia  

Wykonawca winien zatrudnić osoby na podstawie umów o pracę - jak stwierdził Zamawiający 

wykonawcy mieli w tym zakresie pełną swobodę.  

Osią sporu pomiędzy stronami była kwestia, po pierwsze, czy Odwołujący kalkulując 

koszty  wynagrodzenia  pracowników  winien  był  ująć  w  kosztach  osobowych  koszt 

wynagrodzenia  osób  na  poziomie  minimum  2  231,29  zł,  a  nie  1850  zł,  oraz  po  drugie,  czy 

Zamawiający  jako  podstawę  do  uznania  rażąco  niskiej  ceny  może  przyjąć  tylko  sposób 

kalkulacji kosztu wynagrodzenia. 

Odnosząc się do zarzutu  dotyczącego zaniechania przez Zamawiającego przesłania 

pełnej  informacji  o  podstawach  odrzucenia  jego  oferty,  Izba  uznaje  powyższy  zarzut  za 

niezasadny.  W  tym  zakresie  wskazać  należy  iż  Zamawiający  zobowiązany  jest  do 

wyczerpującego  wyjaśnienia  przesłanek  dokonanego  rozstrzygnięcia  oraz  jednoznacznego 

wskazania wszystkich podstaw, na których oparł decyzję o odrzuceniu oferty. Powyższe jest 

niezwykle istotne m.in. z uwagi na prawo do obrony  wykonawcy, przez  wniesienie środków 

ochrony  prawnej  i  podnoszenie  argumentów  na  własną  korzyść.  Wskazany  zakres  i 

podstawy odrzucenia zakreślają wykonawcy krąg potencjalnych zarzutów, które wykonawca 

może  podnieść  wobec  tej  czynności  Zamawiającego.  Podkreślić  należy  iż  w  uzasadnieniu 

faktycznym  Zamawiający  zobowiązany  jest  do  wyczerpującego  wyjaśnienia  przesłanek 

dokonanego  rozstrzygnięcia  oraz  jednoznacznego  wskazania  wszystkich  podstaw,  na 

str. 13 

których  oparł  decyzję  o  odrzuceniu  oferty.    Izba  biorąc  pod  uwagę  treść  przekazanego 

uzasadnienia  odrzucenia  oferty  uznaje,  iż  jest  ono  wystarczające  i  dawało  możliwość 

Odwołującemu zakwestionowania tej czynności Zamawiającego, co też Odwołujący uczynił. 

Nadto za wyrokiem Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 9.04.2015 sygn. akt VII Ca160/15 

należy podkreślić iż przepisy art. 92 ust. 1 pkt 2  Pzp nie zostaje naruszony, gdy faktyczne 

zawiadomienie  wykonawcy  o  odrzuceniu  jego  oferty  jest  zwięzłe  i  tym  samym  nie  musi 

przedstawiać i omawiać wszystkich dowodów.  

Kolejnym zarzutem wymagającym szerszego omówienia przez Izbę jest zarzut rażąco 

niskiej  ceny  oferty  Odwołującego.  Zarzut  ten,  jest  w  sposób  bezpośrednio  powiązany  z 

pozostałymi  wskazanymi  podstawami  odrzucenia  oferty  w  oparciu  o  przepis  art.  89  ust.1 

Pzp,  gdyż  Zamawiający  z  tej  okoliczności  wywodził,  iż  tak  skalkulowana  cena  oferty  w 

oparciu  o  niezgodną  z  ustawą  kalkulacją  kosztu  wynagrodzenia,  utrudniała  innym 

wykonawcom dostęp do tego zamówienia, była rażąco niska, stanowiła błąd w jej obliczeniu.  

Przywołania  wymaga  stanowisko  Zamawiającego  podane  w  odpowiedzi  na 

odwołanie, gdzie Zamawiający wskazuje kiedy jego zdaniem cena ofertowa może także być 

uznana za cenę rażąco niską. Opierając się w szczególności na przywołanym orzecznictwie 

stwierdził,  iż  ceny  jednostkowe,  jako  ceny  do  zapłaty,  mogą  być  rozpatrywane  w  kategorii 

rażąco niskiej ceny w odniesieniu do danego kosztowego elementu oferty. Nadto stwierdził iż 

samo zaoferowanie wyceny kosztów pracy, poniżej minimum ustawowego przesądza wręcz 

o potwierdzeniu przez Odwołującego, że zaoferował cenę rażąco niską. W takim przypadku 

wtórną kwestią pozostaje fakt, czy Odwołujący faktycznie jest w stanie zaoferować realizację 

zamówienia(…)

Odnosząc  się  do  powyższego  Izba  stwierdza  niezasadność  stanowiska 

Zamawiającego  w  tym  zakresie.  Wieloletnia  linia  orzecznicza,  jak  również  stanowisko 

doktryny,  jednoznacznie  uznają  iż  z  rażąco  niską  ceną  mamy  do  czynienia  wtedy,  gdy 

wskazana  o  ofercie  cena  za  wykonanie  zamówienia  nie  tylko  nie  gwarantuje    wykonawcy 

ż

adnego  zysku  transakcyjnego,  lecz  naraża  go  na  straty,  wymuszające  poszukiwanie 

niedozwolonych  oszczędności,  lub  nawet  prowadzi  do  porzucenia  realizacji  przedmiotu 

zamówienia.    Za  rażąco  niską  cenę  należy  uznać  taką  cenę  która  jest  niewiarygodna  dla 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  i  jest  całkowicie  oderwana  od  realiów  rynkowych. 

Możemy  mówić  o  wystąpieniu  takiej  sytuacji  gdy  oczywiste  jest,  że  przy  zachowaniu  reguł 

rynkowych wykonanie zamówienia przez wykonawcę byłoby dla niego nieopłacalne. 

 W  tym  postępowaniu  nie  mamy  takie  sytuacji,  sam  Zamawiający  w  odpowiedzi  na 

odwołanie pośrednio przyznaje, iż Odwołujący  wykazuje zysk  na realizacji zarówno całego 

zamówienia,  jak  i  obu  jego  etapów  stwierdzając,  iż  „Sam  fakt  wykazywania  zysku  dla 

każdego  z  etapów  nie  przesądza  o  braku  przesłanki  rażąco  niskiej  ceny,  w  szczególności 

kiedy  to  po  stronie  Wykonawcy  leży  obowiązek  udowodnienia,  że  cena  rażąco  niska  nie 

str. 14 

jest”.  Nadto  w  informacji  o  odrzuceniu  oferty  (str.  4)  Zamawiający  podaje  iż  Odwołujący 

zaniżył z tytułu przyjęcia niewłaściwego kosztu pracy cenę brutto oferty o kwotę 20 049,18 zł. 

Jednocześnie  skutecznie  nie  kwestionując  iż  wskazany  przez  Odwołującego  tzw.  bufor 

rezerwy    nazwany  zyskiem,  dla  obu  etapów  postepowania  wynosi  ponad  200  tys.  złotych. 

Dodatkową  rezerwę  stanowi    także  kwota  wymieniona  w  pozycji  „koszty  pozostałe  netto” 

która dla I etapu wynosi  34 tys. złotych.  

Odnosząc  się  do  stanowiska  Zamawiającego  iż  z  przywołanego  w  odpowiedzi  na 

odwołanie orzecznictwa  wynika, ze cena jednostkowa danej pozycji mająca wpływ na cenę 

oferty  może  być  podstawą  przyjęcia  w  ofercie  rażąco  niskiej  ceny,  Izba  zauważa  iż 

przywołane  zostało  orzecznictwo  w  większości  odnoszące  się  do  wynagrodzenia 

kosztorysowego,  gdzie  wskazana  cena  jednostkowa  ma  z  reguły  bardzo  istotny  wpływ  na 

cenę  końcową.  Również  w  zamówieniach  z  wynagrodzeniem  ryczałtowym  możliwa  jest 

analiza  nie  tylko  ceny  końcowej  (ofertowej),  ale  także  cen  dotyczących  etapów  realizacji 

zamówienia  wskazanych  w  SIWZ  np.  przy  zaliczkowych  płatnościach  za  wykonanie  części 

zamówienia. Dla przykładu we wskazanym przez Zamawiającego  wyroku SO w Olsztynie V 

Ga  106/12,  cena  jednostkowa  przy  wynagrodzeniu  ryczałtowym  podlegała  badaniu  przez 

Zamawiającego,  ale  dotyczyło  to  „ceny  jednostkowego  towaru  sprzedawanego  w  pakiecie, 

który  to  pakiet  został  określony  jako  przedmiot  zamówienia”,  a  to  jest  zupełnie  inny  stan 

faktyczny niż koszt wynagrodzenia pracownika w tym postepowaniu.  

Podkreślić należy iż Zamawiający przytoczył wybrane fragmenty uzasadnień wyroków 

KIO zawierające generalne tezy, z którymi na pewnym poziomie ogólności, w oderwaniu od 

konkretnych  okoliczności  stanu  faktycznego  danego  postępowania,  nie  sposób  się  nie 

zgodzić.  Natomiast  każdy  z  przywołanych  wyroków  został  wydany  w  oparciu  o  odmienny 

stan  faktyczny  co  w  sposób  zdecydowany  determinuje  treść  orzeczenia  Izby.  Nadto  każdy 

skład  Izby,  wydając  rozstrzygnięcie  w  sprawie  konkretnego  odwołania  nie  jest  związany 

innym orzeczeniem Krajowej Izby Odwoławczej z innego postępowania. Ocenie Izby podlega 

czynność  lub  jej  zaniechanie  w  danym  postepowaniu  przez  Zamawiającego  przy 

uwzględnieniu  obowiązującego  prawa,  ustalonego  stanu  faktycznego  i  dowodów 

przedstawionych przez strony (art. 190 ust.1 i 7 Pzp). 

Podkreślić  należy,  iż  nawet  niewłaściwa  wycena  danej  pozycji  kosztowej  składającą 

się na cenę ofertową w  świetle przepisów mających zastosowanie  w tym postepowaniu nie 

może  być  samodzielna  podstawą  do  uznania  rażąco  niskiej  ceny  oferty,  a  co  najwyżej  do 

niezgodności treści oferty z treścią postanowień SIWZ. Takiego zarzutu Zamawiający wobec 

oferty Odwołującego w ogóle nie podnosi.  Rażąco niską cenę oferty należy odnosić do ceny 

oferty  jako  całości.  Odrzucając  ofertę  Zamawiający  musi  wykazać  pewność,  że  nie  jest 

możliwe  zrealizowanie  zamówienia  za  zaoferowaną  cenę.  Natomiast  w  tym  postepowaniu, 

nawet  w  sytuacji  kwestionowania  prawidłowej  wyceny  kosztów  wykonania  etapu  II 

str. 15 

Zamawiający na rozprawie nie wykazał, że koszty wykonania zamówienia będą większe niż 

koszty przychodu uzyskane z tego tytułu i stwierdził iż wg. jego wyliczeń, biorąc pod uwagę 

prawidłowo  przyjęte  koszty  wynagrodzenia  osób  to  zysk  wykonawcy  na  drugim  etapie 

wynosiłby nie jak podał Odwołujący ponad 11 tys. złotych, ale tylko około 119 zł.  

W  zakresie  oceny  stanowiska  Zamawiającego  co  do  braku  właściwego  wyliczenia 

kosztów  pracy  osób  zatrudnionych  przy  wykonywaniu  zamówienia  należy  na  wstępie 

zauważyć  iż  kwestia  minimalnego  poziomu  kosztu  pracy  osób  mających  realizować  to 

zamówienie  została  przez  Izbę  w  poprzednim  wyroku  (KIO  1295/16)  jednoznacznie 

rozstrzygnięta, str. 61 uzasadnienia, cyt.” Aktualnie ustawowym minimalnym kosztem pracy 

przyjętym  do  kształtowana  ceny  oferty  jest  kwota  1850  zł.  Jeżeli  zamawiający  nie 

konkretyzuje  żądania  co  do  kosztów  pracy  przez  wskazanie  w  opisie  sposobu  obliczenia 

ceny  oferty  kosztów  na  innym  poziomie  niż  wynikający  z  ustawy,  brak  jest  podstaw  do 

zarzutu  niezgodności  oferty  z  treścią  SIWZ,  skoro  w  SIWZ  nie  zamieszczono  takiej  treści.” 

Mimo  tego  Zamawiający  całość  podstaw  do  odrzucenia  oferty  Odwołującego  w  tym 

postepowaniu  buduje  właśnie  na  przyjęciu  założenia  iż  wskazana  kwota  minimalnego 

wynagrodzenia w obowiązującej obecnie wysokości  winna być powiększona o obowiązkowe 

koszty  pracodawcy,  na  które  składają  się  składki  na  ubezpieczenie  emerytalne,  rentowe, 

wypadkowe,  fundusz  pracy  oraz  Fundusz  Gwarantowanych  Świadczeń  Pracowniczych- 

łącznie daje to dodatkową kwotę obciążeń wg. wyliczeń Zamawiającego w wysokości 381,29 

zł, a łączny koszt pracy to nie kwota 1850,00 zł lecz minimum 2 231,29 zł. 

Izba  wskazuje,  że  z  przepisu  art.  90  ust.1  Pzp  jednoznacznie  wynika  iż  wartość 

kosztów  pracy  przyjętych  dla  kalkulacji  ceny  oferty  nie  może  być  niższa  od  minimalnego 

wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na  podstawie  art.  2  ust.  3–5  ustawy  z  dnia  10 

października  2002  r.  o  minimalnym  wynagrodzeniu  za  pracę  (Dz.  U.  Nr  200,  poz.  1679,  z 

2004  r.  Nr  240,  poz.  2407  oraz  z  2005  r.  Nr  157,  poz.  1314).  Tak  więc  w  tym  przepisie 

ustawodawca  ustalił  minimalny  koszt  pracy,  a  nie  kwotę  minimalnego  wynagrodzenia.  Tym 

samym  wykonawca

  niezależnie  od  formy,  w  jakiej  zatrudni  osoby,  nie  może  wykazywać 

kosztów pracy mniejszych, niż minimalne wynagrodzenie za pracę.  

 Oczywistym  jest,  że  w  sytuacji  kiedy  Zamawiający  skorzystałby  z  przepisu  art.  29  ust.  4 

ustawy  Pzp  i  określił  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  wymagania  związane  z  realizacją 

zamówienia,  dotyczące  zatrudnienia  na  podstawie  umowy  o  pracę  przez  wykonawcę  lub 

podwykonawcę  osób  wykonujących  czynności  w  trakcie    realizacji  zamówienia,  to 

niewątpliwym  byłoby  iż  wykonawca  musiałby  wliczyć  do  ceny  oferty  dodatkową  kwotę 

obciążeń  z  tytułu  konieczności  opłacania  ww.  składek.  Takich  ustaleń  co  potwierdził  na 

rozprawie sam Zamawiający w SIWZ niema.    

Niesporym  w  sprawie  jest  także  fakt,  iż  Odwołujący  korzystając  z  braku  innych 

uregulowań  w  SIWZ  złożył  Zamawiającemu  wyjaśnienie  z  7  września  2016  roku,  iż 

str. 16 

Odwołujący  celem  optymalizacji  kosztów  pracy  i  w  ramach  tego  przewiduje  stosowanie 

umów  cywilno-  prawnych  w  postaci  umów  zlecenia  i  o  dzieło.  W  tym  miejscu  należy 

wskazać,  że  koszty  pracodawcy  przy  umowach  cywilnoprawnych  są  niższe  od  kosztów 

ponoszonych  z  tytułu  umów  o  pracę,  chociażby  z  tytułu  nieopłacania  składek  na  Fundusz 

Pracy  i  FGŚP.  Jako  przykład  możliwości  wystąpienia  różnych  sytuacji  kiedy  kwota  składek 

opłacanych  przez  pracodawcę  będzie  niższa  niż  przy  umowie  o  pracę  można  wskazać 

chociażby stanowisko ZUS O/ Lublin podane w indywidualnej interpretacji z dnia 14.09.2016 

r.,  znak:  WPI/200000/43/968/2016,  gdzie  ZUS  stwierdził  iż  „dla  celów  ZUS  za  pracownika 

uważa się m in. osobę, która co prawda zawarła umowę zlecenia z innym podmiotem niż ten, 

z którym łączy ją stosunek pracy, lecz wykonuje ją na rzecz własnego pracodawcy. W takim 

przypadku  zleceniodawca nie  zgłasza  zleceniobiorcy do ubezpieczeń  i nie nalicza  za niego 

ż

adnych składek do ZUS”.  Ponadto wysokość tych kosztów zależy także od tego czy osoba 

zatrudniona  na  umowę  cywilnoprawną  posiada  już  prawo  do  ubezpieczenia  społecznego  z 

innego tytułu. Z powyższego wynika iż błędne jest zarówno samo twierdzenie, jak i dokonane 

wyliczenia  Zamawiającego,  iż  wykonawca  zamówienia  niezależnie  od  podstawy  prawnej 

dysponowania  osobami  dla  wykonania  zamówienia,  zawsze  będzie  obciążony  kosztem 

pracy w wysokości 2 231,29 zł. 

Ponadto  podkreślić  ponownie  należy  iż  Odwołujący  wskazywał  na  rezerwę  kosztów 

netto oraz tzw. bufor, gdzie jako zabezpieczenie na dodatkowe lub nieprzewidziane wydatki  

zabezpieczono  kwotę  ponad  200  tys.  zł  i  w  kwocie  tej  znajdują  się  także  środki  na 

poniesienie  dodatkowego  kosztu  pracy,  czego  Zamawiający  nie  kwestionował.  W  żaden 

sposób Zamawiający nie obalił wyjaśnień Odwołującego w tym zakresie, a w szczególności 

nie wykazał iż nawet doliczenie dodatkowych kosztów pracy może spowodować sytuację, iż  

koszty  wykonania  zamówienia  będą  większe  niż  kwota  przychodu  uzyskana  z  tytułu  jego 

zrealizowania. 

W tej sytuacji brak jest podstaw do uznania  zasadności odrzucenia oferty  z powodu 

rażąco  niskiej  ceny  oferty  spowodowanej  niewłaściwym,  zdaniem  Zamawiającego, 

skalkulowaniem  kosztów  pracy,  a  także    wystąpienie  z  tego  tytułu  niezgodności  oferty  z  

ustawą, tj. wystąpienia przesłanki do odrzucenia z art. 89 ust.1 pkt 1 Pzp.   

Izba  przy  uwzględnieniu  ww.  okoliczności  i  podstaw  odrzucenia  oferty  nie  znajduje 

podstaw  do  przyjęcia  iż  sposób  kalkulowania  przez  Odwołującego  ceny  ofertowej,  a  w 

szczególności  kosztu  pracy,  spowodował  sytuację  na  rynku  zamówień,  która  miałaby 

utrudnić innym wykonawcom udział w tym postępowaniu. Również zasadności tej podstawy 

odrzucenia oferty nie uzasadnia stanowisko Zamawiającego podane w informacji o wyborze 

najkorzystniejszej  oferty,  gdzie  Zamawiający  stwierdził,  iż  Wykonawca  potwierdził  fakt 

przeniesienia  kosztów  związanych  z  realizacją  etapu  II  do  wynagrodzenia  należnego  za 

realizację  etapu  I,  co  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  o 

str. 17 

« 

zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji.  W  tym  zakresie  przywołać  wskazać  należy  iż  Izba  w 

poprzednim postępowaniu odwoławczym rozpatrywała już tą kwestie i uznała niezasadność 

takiego  zarzutu  (str  64  uzasadnienia)  wskazując  iż  niewątpliwie  Odwołujący  przyjął  sposób 

kalkulacji  ceny  odpowiadający  wymaganiom  ustawowym  oraz  pozwalający  na  uzyskanie 

możliwie  najkorzystniejszej  punktacji.  Ponadto  Izba  stwierdziła  iż  to  sam  Zamawiający 

poprzez niedopuszczalne nadanie różnej wagi, temu samemu kryterium oceny ofert, tj, ceny, 

sam  zachęcił  wykonawców  do  takiego  sposobu  przedstawienia  ofert.  Izba  także  w  tym 

orzeczeniu  (KIO  1295/16)  stwierdziła,  że  cena  oferty  Odwołującego    nawet  w  przypadku 

uznania  takiego  przesunięcia  jest  i  tak  najniższa  ze  wszystkich  ofert  złożonych  w 

postępowaniu i jakiekolwiek przesunięcia ceny nie mają znaczenia, a tym samym jest ofertą 

najkorzystniejszą  biorąc  pod  uwagę  przyjęte  kryteria  oceny.  Ponadto  Izba  w  tymże  wyroku 

stwierdziła także, że w przypadku kalkulacji kosztów pracy, brak jest podstaw do uznania, że 

odwołujący  w  tym  zakresie  zaoferował  stawki  mogące  utrudniać  uczciwą  konkurencję  na 

rynku. 

Odnosząc  się  do  powyższego  stwierdzić  należy  iż  Zamawiający  dokonując 

ponownego  badania  i  oceny  ofert,  zastosował  się  tylko  do  ww.  orzeczenia  Izby  w  zakresie 

nakazania  ponownego  badania  i  oceny  ofert,  natomiast    pominął  istotne  ustalenia  Izby 

zawarte w uzasadnieniu orzeczenia, czyniąc je ponownie podstawą odrzucenia oferty.   

Izba  odnosząc  się  do  treści  wyjaśnień  Odwołującego  w  zakresie  ceny  ofertowej, 

udzielonych  Zamawiającemu  nie  uznaje,  aby  mogły  być  podstawa  dla  Zamawiającego  do 

przyjęcia rażąco niskiej ceny złożonej oferty. 

Kolejnym  zarzutem  podniesionym  wobec  oferty  Odwołującego,  który  Zamawiający 

uczynił  podstawą  odrzucenia  oferty  jest  zarzut  naruszenia  z  art.  89  ust.1  pkt  6  Pzp 

dotyczącego błędu w obliczeniu ceny  wywodzony jak i wyżej omówione  zarzuty  z ustalenia 

niewłaściwego kosztu pracy osób dedykowanych do wykonania tego zamówienia.  

Odnosząc  się  do  powyższego,  przy  przywołaniu  przedstawionego  stanowiska  Izby  co  do 

zarzutów  powyżej  ocenionych  Izba  stwierdza,  że  brak  jest  jakichkolwiek  podstaw  do 

przyjęcia – przy braku opisania w SIWZ innego wymagania Zamawiającego w tym zakresie, 

ż

e  sposób  przyjęcia  kwot  do  obliczenia  kosztu  pracy  jest  niezgodny  z  przepisami  Pzp. 

Zamawiający  odnosząc  się  do  tej  kwestii  w  odpowiedzi  na  odwołanie  podał  iż  „Charakter 

błędu Wykonawcy w kalkulacji ceny ofertowej (przyjęcie złej podstawy do wyliczenia kosztów 

pracy)  nie  pozwala  Zamawiającemu  na  skorzystanie  z  uprawnienia  art.  87  ust.  2  pkt  2) 

ustawy PZP. W związku z powyższym uznać należy, że oferta Wykonawcy zawiera błędy w 

obliczeniu ceny niemożliwe do poprawienia na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 2) ustawy PZP i w 

konsekwencji na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 6) ustawy PZP podlega odrzuceniu”.  

str. 18 

Izba  uznając  brak  błędu  Odwołującego  w  sposobie  dokonania  przyjęcia  kosztu  pracy  dla 

osób dedykowanych do wykonania tego zamówienia,  stwierdza brak podstaw do przyjęcia iż 

złożona oferta zawiera błąd w obliczeniu ceny. 

Za  istotną  kwestię,  Izba  uznaje  potrzebę  podkreślenia,  że  Zamawiający  ustalił 

ryczałtową formę wynagrodzenia za wykonanie tego zamówienia. Wynagrodzenie ryczałtowe 

oznacza  wynagrodzenie  za  całość  dzieła  lub  usługi  w  jednej  sumie  pieniężnej  lub  wartości 

globalnej. Jego istotę stanowi określenie tego wynagrodzenia przysługującego wykonawcy z 

góry, bez przeprowadzenia szczegółowej analizy kosztów wytwarzania zamawianego dzieła 

czy  usługi.  Ryczałt  polega  więc  na  umówieniu  z  góry  wysokości  wynagrodzenia  w  kwocie 

absolutnej,  przy  wyraźnej  lub  dorozumianej  zgodzie  stron  na  to,  że Wykonawca  nie  będzie 

się  domagać  zapłaty  wynagrodzenia  wyższego,  ale  również  Zamawiający  nie  może  żądać 

obniżenia  ustalonego  wcześniej  przez  strony  ryczałtu.  W  wyroku  SO w  Białymstoku 

z 19.05.2006 r., II Ca 417/06

 Sąd stwierdził także, że Choćby zamawiający określił, że cena 

za przedmiot zamówienia ma być ceną ryczałtową, lecz w specyfikacji wyraźnie domagał się 

także  dołączenia  do oferty  kosztorysu  ofertowego,  to złożenie  oferty  z pominięciem 

kosztorysu powoduje, iż nie odpowiada ona treści specyfikacji”.  

W  tym  postepowaniu  Zamawiający  żadnych  wymagań  co  do  sposobu  kalkulacji 

kosztu  pracy  w  SIWZ  nie  przedstawił,  a  pomimo  tego,  uczynił  tą  kwestię  podstawą  oceny  i 

odrzucenia  oferty.  Próba  wywodzenie  takiego  obowiązku  z  powszechnie  obowiązujących 

przepisów prawa, Izba w świetle uregulowań wynikających z przepisu art. 29 Pzp  uznaje za 

niezasadne.  Powyższy  przepis  nakłada  na  Zamawiającego  obowiązek  jednoznacznego  i 

wyczerpującego  opisu  w  SIWZ  przedmiotu  zamówienia  wraz  potrzebą    ustalenia  danych 

kontraktowych, w tym także tych od których uzależniony jest sposób obliczenia ceny.  

Ten  brak  jednoznaczności  opisu  przejawia  się  w  szczególności  zarówno  w  braku 

ustalenia w SIWZ oczekiwanego sposobu kalkulacji kosztu pracy, jak i w sposobie zlecania 

zadań  w  zakresie  realizacji  Etapu  II,  gdzie  Zamawiający  zastrzegł,  iż  wykonawca  po 

otrzymaniu zlecenia winien w terminie 3 dni określić niezbędny nakład pracy i przedłożyć go 

do  zatwierdzenia  Zamawiającemu,  który  może  odmówić  akceptacji,  co  będzie  oznaczało 

rezygnację  zlecenia wykonawcy danej usługi nadzoru. Sytuacja taka nie ma rzeczywistości 

ż

adnego powiązania z ustaloną ilością 5 tys. godzin usługi nadzoru, gdyż w przypadku braku 

akceptacji Zamawiającego przedłożonej kalkulacji, może nie dojść do realizacji II etapu przez 

wybranego wykonawcę.   

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania i ustalenia, Izba postanowiła jak w sentencji 

wyroku, orzekając na podstawie przepisów art. 190 ust. 1 i 7; 191 ust. 2 oraz 192 ust.1,2,3 

pkt 1 ustawy Pzp,      

str. 19 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 

9 i 10 ustawy Pzp, oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt.1a) i b) rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  roku  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. Nr 41 poz. 238).   

                                             Przewodniczący:              …………………………