KIO 190/16 WYROK dnia 29 lutego 2016 r.

Sygn. akt: KIO 190/16 

WYROK 

z dnia 29 lutego 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Grzegorz Matejczuk 

Protokolant:              Łukasz Listkiewicz 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 12 lutego 2016 r. przez 

Odwołującego – T.L. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą „TE-EL” ELEKTROENERGETYKA-

TELEKOMUNIKACYJNA,  ul.  Tadeusza  Kotarbińskiego  4,  41-400  Mysłowice,  w 

postępowaniu  prowadzonym  przez 

Zamawiającego  –  TAURON  Dystrybucja  S.A.,  ul. 

Jasnogórska 11, 31-358 Kraków, 

przy  udziale  wykonawcy  – 

Landis+Gyr  Sp.  z  o.o.  Al.  Jerozolimskie  212,  02-486 

Warszawa,  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiającego, 

orzeka: 

oddala odwołanie; 

2. kosztami postępowania obciąża

 Odwołującego, i: 

2.1.   zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.   zasądza od 

Odwołującego na rzecz Zamawiającego kwotę 3 600 zł 00 (słownie: 

trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą zwrot kosztów postępowania 

odwoławczego poniesionych z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.U.2015.2164  j.t.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Krakowie. 

Przewodniczący:      ……………………………. 

Sygn. akt: KIO 190/16 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  TAURON  Dystrybucja  S.A.,  ul.  Jasnogórska  11,  31-358

  Kraków  – 

prowadzi  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień  publicznych 

(Dz.U.2015.2164  j.t.)  –  dalej:  Pzp  lub  Ustawa;  postępowanie  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  na  „Dostawę  statycznych  wielostrefowych  4-kwadrantowych  liczników 

energii elektrycznej klasy dokładności 0.2.” 

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE w dniu 

9 grudnia 2015 r., pod nr: 2015/S 238-433133. 

W  dniu  12  lutego  2016  r.,  Odwołujący  –  T.L.  prowadzący  działalność  gospodarczą 

pod  nazwą  „TE-EL”  ELEKTROENERGETYKA-TELEKOMUNIKACYJNA,  ul.  Tadeusza 

Kotarbińskiego  4,  41-400  Mysłowice  –

  wniósł  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

odwołanie  od  czynności  Zamawiającego  dokonanej  w  dniu  3  lutego  2016  r.  polegającej  na 

odrzuceniu oferty Odwołującego i zaniechaniu odrzucenia oferty wykonawcy, którego oferta 

jest sprzeczna z siwz, zarzucając Zamawiającemu: 

mające istotny wpływ na wynik postępowania naruszenie art. 7 ust. 1 i 3, art. 89 ust. 1 

pkt 2 Pzp., poprzez bezprawne i bezpodstawne odrzucenie oferty Odwołującego; 

mające istotny wpływ na wynik postępowania naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 art. 87, art. 

26 ust. 3 Pzp, poprzez zaniechanie wezwania do wyjaśnień i uzupełnień dotyczących 

oferty Odwołującego; 

mające istotny wpływ na wynik postępowania naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 art. 89 ust. 1 

pkt 2 Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Landis+Gyr sp. z o.o., 

mimo iż oferta jest sprzeczna z siwz; 

mające istotny wpływ na wynik postępowania naruszenie art. 7 ust. 1 i 3 art. 87, art. 

26 ust. 3 Pzp, poprzez zaniechanie wezwania do wyjaśnień, uzupełnień dokumentów 

dotyczących oferty Landis+Gyr sp. z o.o. 

Na podstawie powyższych zarzutów Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i 

nakazanie Zamawiającemu: 

powtórzenia czynności badania i oceny ofert, 

odrzucenia  oferty  wykonawców  Landis+Gyr  sp.  z  o.o.  względnie  wezwanie  do 

wyjaśnień lub uzupełnień, 

wyboru oferty Odwołującego. 

Odwołujący podniósł, że jest jednym z czołowych dostawców sprzętu pomiarowego i 

telekomunikacyjnego  w  Polsce,  a  w  wyniku  czynności  Zamawiającego  został  pozbawiony 

prawa i możliwości uzyskania przedmiotowego zamówienia, a tym samym został naruszony 

jego  interes. W  wyniku  dokonanych  przez  Zamawiającego  czynności  interes  Odwołującego 

doznał uszczerbku w postaci utraconych korzyści, w związku z czym nie ulega wątpliwości, 

ż

e jest on legitymowany do wnoszenia środków ochrony prawnej. 

W  uzasadnieniu  Odwołujący  odnosząc  się  do  wskazanych  przez  Zamawiającego 

powodów odrzucenia oferty Odwołującego stwierdził, że: 

AD 1 podstawy odrzucenia: 

W  ofercie  podano  właściwy  numer  fabryczny,  format  i  składnia  tego  numeru  jest 

nadawana indywidualnie przez jego wytwórcę i głównie według jego technologii. Numer ten 

służy 

jednoznacznej 

identyfikacji 

danego 

egzemplarza 

urządzenia. 

Podważanie 

wiarygodności  certyfikatu,  którego  wystawcą  jest  firma  trzecia,  jest  nieuprawnione.  W 

certyfikacie  są  wszelkie  dane  dające  możliwości  jednoznacznej  identyfikacji  wzorcowanego 

urządzenia.  W  przypadku  wątpliwości,  Zamawiający  powinien  był  zastosować  procedurę  w 

trybie  wyjaśnień  lub  wezwania  do  uzupełnienia  oferty.  Istniała  także  możliwość  weryfikacji 

ś

wiadectwa  wzorcowania  i  licznika,  na  który  został  wystawiony  certyfikat,  bezpośrednio  w 

laboratorium PAFAL S.A. 

Nadmienić  należy,  że  niepokojącym  Odwołującego  zjawiskiem  jest  dokonywanie 

ocen  technicznych  dotyczących  prawidłowości  certyfikatu  przez  osobę  pana  K.W.,  który 

zajmuje kierownicze stanowisko w konkurencyjnym względem wystawcy certyfikatu (PAFAL 

S.A.)  laboratorium,  należącym  do  grupy  kapitałowej  Zamawiającego  (Tauron  Dystrybucja 

Pomiary sp. z o.o.). 

AD 2 podstawy odrzucenia: 

Licznik  odpowiada  wymaganiom  specyfikacji  pkt.  1.10  Załącznika  10  do  SIWZ  i 

posiada  4  wejścia  do  sterowania  przełączaniem  taryf  zewnętrznie  poprzez  podłączenie 

napięcia do zacisków 13/15; 14/15; 33/15 i 34/15. Zamawiający nigdzie w SIWZ, włącznie z 

cytowanymi  odpowiedziami,  nie  wskazuje,  że  musi  istnieć  jednoczesna  możliwość 

sterowania  przełączaniem  zewnętrznym  i  wewnętrznym  w  oparciu  o  RTC  (zegar 

wewnętrzny). Zadane przez nas pytanie dotyczyło udzielenia wyjaśnień o to, jak ma zostać 

skonfigurowany  wzór  licznika.  Odpowiedź  Zamawiającego  podkreślała  konieczność  zmiany 

tej konfiguracji oprogramowaniem narzędziowym, tym samym nie było istotne, jak ustawiony 

zostanie  wzór licznika. Ponadto taka możliwość istnieje, licznik przełącza taryfy po podaniu 

sygnału  na  zaciski  wymienione  powyżej.  Jednocześnie  zegar  RTC  pracuje  i  jest 

wykorzystywany  np.  do  obsługi  dziennika  zdarzeń,  profilu  obciążenia,  zamykania  okresu 

obrachunkowego.  Jest  więc  zupełnie  nieuprawnione  twierdzenie,  że  licznik  nie  spełnia 

wymogów  pkt.  1.10  załącznika  10  specyfikacji.  Rozwiązanie  oferowane  w  LZQJ-XC  w 

niczym nie ustępuje konkurencyjnemu. Jeśli Zamawiający miał wątpliwości powinien wezwać 

Oferenta  np.  do  udzielenia  pomocy  technicznej  podczas  sprawdzania  funkcjonalności 

licznika. 

AD 3 podstawy odrzucenia: 

Odwołujący potwierdził, że licznik posiada protokół dlms na wszystkich interfejsach tj. 

na  interfejsie  optycznym  oraz  na  obu  interfejsach  elektrycznych  typu  RS485.  Sama 

dostępność  tego  protokołu  komunikacji  nie  ogranicza  funkcjonalnie  samego  licznika  i  w 

sensie  protokolarnym  istnienie  tego  sposobu  transmisji  jest  niezależne.  Obecność 

interfejsów szeregowych tj. RS485 nie ogranicza możliwości korzystania z protokołu dlms na 

interfejsie optycznym. Tym samym spełniony jest zapis z wymagania 1.15 załącznika 10 do 

SIWZ. 

Odnośnie pytań, zadanych zamawiającemu i jego wyjaśnień, istotą rzeczy zadanego 

pytania  było  doprecyzowanie  o  jaką  niezależność  chodzi.  Czy  o  niezależność  i  możliwość 

współistnienia  funkcjonalnego  samego  protokołu  na  wszystkich  dostępnych  w  liczniku 

interfejsach,  czy  może  o  pełną  niezależność  protokolarno-czasową  i  możliwość 

jednoczesnego  wykorzystania  wszystkich  interfejsów  i  protokołu  dlms  na  dostępnych 

interfejsach  w  liczniku.  Zamawiający  w  swej  odpowiedzi  nie  napisał  wyraźnie,  że  „nie 

zaakceptuje  takiego  rozwiązania"  lub  „zaakceptuje  takie  rozwiązanie".  W  swej  odpowiedzi 

Zamawiający  powołał  się  ponownie  na  niejasny  zapis  pkt.  1.15  pozostawiając  tym  samym 

nieścisłość w tym zakresie i możliwość jego interpretowania w dowolny sposób. 

Niemniej  warte  podkreślenia  jest,  że  Zamawiający  musiał  dokonać  skutecznego 

potwierdzenia  obecności  protokołu  dlms  na  dostępnych  w  liczniku  interfejsach  w  tym  na 

interfejsie  „opto",  skoro  argumentował  brak  możliwości  jednoczesnej  pracy  na  interfejsie 

szeregowym RS485 podczas odczytu danych przez interfejs optyczny. 

AD 4 podstawy odrzucenia: 

W  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  zgodnie  z  opisem  w  pkt.  3  Zamawiający  (cytat) 

„...stwierdził że licznik nie posiada niezależności w zakresie portu komunikacyjnego RS485 z 

interfejsem  optycznym."  Stanowi  to  dowód  na  potwierdzenie  dostępności  danych  poprzez 

port  optyczny  w  protokole  dlms.  Po  drugie,  Zamawiający  dokonał  sprawdzenia  dostępności 

protokołu  poprzez  oprogramowanie,  które  nie  posiada  obsługi  tego  protokołu  komunikacji. 

Oprogramowanie  narzędziowe  Combi-Master  służy  do  odczytu  i  ustawiania  (konfiguracji) 

licznika, przy czym nie jest aplikacją do transmisji danych w protokole dlms. Taka aplikacja 

nie  była  wymagana  przez  Zamawiającego.  Po  trzecie  Zamawiający  posiada  wiedzę  i 

doświadczenie  w  użytkowaniu  liczników  LZQJ-XC  oraz  systemy  odczytowe,  które 

potwierdzają dostępność protokołu dlms w oferowanym liczniku. Odrzucenie i argumentacja 

jest  więc  niezasadna,  z  uwagi  na  nierzetelnie  przeprowadzone  testy  dostarczonego  wzoru 

licznika. 

AD 5 podstawy odrzucenia: 

Opisana przez Zamawiającego sytuacja, spowodowana była błędnie przeprowadzoną 

procedurą parametryzacji, o czym świadczy brak lektury dołączonego do oferty opracowania 

o  nazwie  „Podręcznik  testera  liczników  LZQJ-XC”.  Stosowne  instrukcje  zostały  również 

podane Zamawiającemu w trybie wyjaśnień na pytania udzielone w dniu 21 stycznia 2016r. 

Prawdopodobnie Zamawiający zastosował w ustawieniach hasła niższego poziomu dostępu 

do konfiguracji, przez co licznik podczas wysyłania danych część z nich przyjął, a część (ze 

względu  na  niższy  poziom  hasła)  została  przez  licznik  odrzucona.  Tym  samym  program 

zasygnalizował,  że  część  z  wysyłanych  parametrów  (trudno  ocenić,  ile  zmian  Zamawiający 

próbował  wysłać  do  licznika)  nie  została  do  licznika  wgrana  poprzez  stosowny  komunikat. 

Komunikat  ten  zawierał  również  prośbę  o  ponowne  przesłanie  konfiguracji.  Jest  to  na  tyle 

istotne,  że  podczas  wgrywania  do  licznika  danych,  istnieje  możliwość  pojawienia  się 

zakłócenia,  które  spowodowało  błędną  transmisję  części  danych  do  licznika.  W  tej  chwili 

trudno  jest  nam  ocenić,  gdzie  podczas  parametryzacji  Zamawiający  popełnił  błąd.  Stąd  w 

ramach  wyjaśnień,  o  które  pytał  Zamawiający,  pojawiła  się  z  naszej  strony  propozycja, 

dotycząca  wezwania  do  pomocy  w  obsłudze  licznika  samego  wykonawcy  lub  bardziej 

doświadczonego pracownika Tauron Dystrybucja lub Tauron Dystrybucja Pomiary, którzy na 

co  dzień  zajmują  się  programowaniem  liczników  LZQJ-XC.  Zapewne  asysta  techniczna 

pozwoliłaby na rzetelną ocenę sposobu działania aplikacji i poprawną jej konfigurację. 

Oferta  Odwołującego  jest  w  pełni  zgodna  z  siwz.  Zamawiający  bezpodstawnie 

dokonał  czynności  odrzucenia  oferty,  nie  wyjaśnił  w  sposób  wystarczający  wątpliwości,  a 

winien  był  uzyskać  pewność  w  przedmiocie  wskazanych  podstaw  odrzucenia.  Wykonawca 

wyjaśniał,  że  był  gotowy  do  dalszych  wyjaśnień,  wreszcie  mógł  na  prośbę  Zamawiającego 

osobiście  okazać  wymagane  funkcjonalności  urządzenia.  Zamawiający  uniemożliwił  jednak 

powyższe  ograniczając się  jedynie  do  wykorzystania  drogi formalnej jedynie  do  osiągnięcia 

odrzucenia oferty, a nie wyjaśnienia wątpliwości. 

Odwołujący  podniósł  następnie,  że  po  analizie  oferty  firmy  Landis+Gyr  Sp.  z  o.o. 

zwraca uwagę na fakty, świadczące o jej niezgodności z treścią siwz: 

VI. 

Dozwolony  zakres  temperatur  pracy  jednostki  komunikacyjnej  B4+  (zgodnie  z 

załączonymi do oferty danymi technicznymi na stronie nr 2) zawiera się w przedziale 

od  -20  do  +55  °C.  Jednostka  komunikacyjna  jest  nieodzownym  elementem  licznika 

typu  ZMQ202  -  licznik  bez  jednostki  B4+  będzie  posiadał  tylko  jeden  interfejs 

elektryczny do komunikacji, a wymagane są dwa niezależne interfejsy komunikacyjne 

RS485  (wymóg  Załącznika  nr  10  do  SIWZ,  pkt.  1.32).  Zgodnie  z  pkt  1.9  tego 

załącznika,  licznik  musi  pracować  w  przedziale  temperaturowym  co  najmniej  od  -25 

do  +55  °C.  W  związku  z  powyższym  widać  wyraźnie,  że  jeden  z  nieodzownych 

elementów licznika, jakim w tym przypadku jest jednostka komunikacyjna, nie spełnia 

wymagań SIWZ - ma zbyt wąski zakres temperatur pracy. 

VII. 

Dodatkowo  należy  zauważyć,  że  także  sam  licznik  ZMQ202  nie  spełnia  kryterium 

temperatury  pracy.  Licznik  ten  w  aktualnie  załączonym  polskim  dokumencie 

„ZMQ202 - Dane Techniczne" ma wyszczególnione następujące Zakresy temperatur:  

-Funkcjonalny (od -25  do +55 °C), 

- Magazynowanie i transport z baterią (od -25 do +55 °C), 

- Magazynowanie i transport bez baterii (od  -25 do +70 °C). 

Tymczasem  w  obowiązującym  do  niedawna  takim  samym  polskim  dokumencie 

widniał  jeszcze  zakres  temperatur  pomiarowy,  zgodny  z  normą  IEC  62052-11,  w 

którym przedział temperaturowy był zdecydowanie mniej korzystny, tj. od -10 do +45 

°C. Co ciekawe, pobrany  w dniu dzisiejszym (04 luty 2016) ze strony hiszpańskiego 

oddziału Landis+Gyr dokument z danymi technicznymi dla licznika ZMQ202 zawiera 

tenże zakres temperatur (pomiarowy), w mniej korzystnym zakresie od -10 do +45 °C. 

Pobrane  z  kilku  innych  źródeł  dane  techniczne  dla  licznika  ZMQ202  w  wersji 

angielskiej  potwierdzają,  że  licznik  ten  ma  zakres  temperatur  pomiarowy,  zgodny  z 

normą  IEC  62052-11  od  -10  do  +45  °C  -  czyli  zakres  mniejszy,  niż  wymóg  SIWZ. 

Wygląda  więc  na  to,  że  polski  odział  Landis+Gyr  celowo  usunął  niekorzystny  dla 

siebie parametr, bo w związku z nim nie mógłby wystartować w postępowaniu, gdyż 

licznik ewidentnie nie spełnia wymagań SIWZ zawartych w pkt. 1.9 Załącznika nr 10 

do  SIWZ.  Licznik  bowiem  jest  urządzeniem  pomiarowym  i  jego  główna  funkcja  to 

pomiar  energii  czynnej.  W  związku  z  powyższym  rozumiemy  wymaganie  pkt.  1.9  w 

taki  sposób,  że  to  właśnie  zakres  temperatur  pomiarowy  powinien  być  w  przedziale 

od -25 do +55 °C, aby licznik mierzył w sposób właściwy energię, co jest jego główną 

funkcją  i  celem  zakupu  przez  Zamawiającego.  Nasze  przekonanie  potwierdza 

dodatkowy  parametr,  który  został  wpisany  w  danych  technicznych  licznika  ZMQ 

załączonych  w  ofercie.  Jest  to  współczynnik  temperaturowy,  który  posiada  zakres 

tylko w przedziale od -10 do +45 °C, co oznacza, że licznik poprawnie mierzy energię 

tylko w takim zakresie temperaturowym. 

VIII. 

Zgodnie  z  pkt.  1.11  Załącznika  nr  10  do  SIWZ  licznik  musi  posiadać  minimum  8 

programowanych  wyjść  impulsowych,  dla  których  powinna  istnieć  możliwość 

przypisania  w  liczniku  zadanych  wielkości  pomiarowych.  Tymczasem  oferowany 

licznik  ZMQ202  posiada  tylko  6  wyjść  programowalnych  -  pozostałe  2  wyjścia  są 

zaprogramowane na stale - jako wyjścia impulsowe dla energii czynnej pobór (jedno 

wyjście)  i  oddawanie  (drugie).  W  związku  z  powyższym  licznik  taki  nie  spełnia 

wymogów SIWZ. 

IX. 

Opis  podłączenia  na  schemacie  licznika  (pod  klapką  licznika)  nie  jest  wykonany  w 

języku polskim. 

X. 

Deklaracja CE producenta, dołączona do oferty informuje, że oferowany licznik ZMQ 

w  zakresie  klasy  pomiaru  energii  biernej  spełnia  jedynie  wymogi  dla  klasy  2  i  3. 

Tymczasem  pkt.  1.3  Załącznika  nr  10  do  SIWZ  wymaga  od  oferowanych  liczników 

spełnienia klasy 1 dla pomiaru energii biernej. Zwracamy uwagę, że czym innym jest 

klasa  pomiaru,  a  czym  innym  zmierzone  podczas  badań  laboratoryjnych  błędy 

pomiarowe.  Nawet  jeśli  pomierzone  dla  danego  egzemplarza  licznika  błędy  są 

niewielkie  i  wynoszą  np.  0,02%,  nie  oznacza  to  automatycznie,  że  licznik  ma  klasę 

pomiaru  równą  0,2.  Istotne  jest  to,  co  zadeklarował  w  dokumencie  producent.  W 

związku  z  powyższym  licznik,  dla  którego  producent  deklaruje  w  oficjalnym 

dokumencie,  jakim  jest  deklaracja  zgodności  (CE),  że  zgodność  ta  została 

sprawdzona  z  normami  obowiązującymi  dla  liczników  statycznych  energii  biernej 

(klasy 2 i 3) nie spełnia wymogów SIWZ, a w szczególności pkt. 1.3 Załącznika nr 10 

do SIWZ. 

XI. 

Punkt  1.25  Załącznika  nr  10  do  SIWZ  stanowi,  że  „Licznik  musi  posiadać 

wytrzymałość  izolacji minimum 4kV, 50Hz przez 1 minutę". 

Tymczasem  na  stronie  77  oferty  firmy  Landis+Gyr  (dane  techniczne  licznika 

ZMQ202)  wyraźnie  jest  napisane,  że  niektóre  z  parametrów  wytrzymałości  izolacji 

licznika ZMQ202 są istotnie niższe niż wymagane 4kV - wynoszą konkretnie 2kV. W 

związku  z  powyższym  zaoferowany  licznik  ZMQ202  nie  spełnia  wymogów  SIWZ  w 

tym konkretnym parametrze. 

XII. 

Dostarczony wraz z ofertą licznik ZMQ202 posiada prąd bazowy 5A. Nie jest możliwe 

jego  sparametryzowanie  na  prąd  1A  bez  fizycznej  ingerencji  w  hardware  licznika 

(zdjęcie  plomb  zabezpieczających,  ingerencja  w  obwody  wejściowe  prądowe, 

ponowne wykonanie wzorcowania licznika). W podręczniku użytkownika licznika ZMQ 

w punkcie 2.5.2 (Obwody wejściowe) istnieje następujący zapis: „Licznik może zostać 

zaadaptowany  do  żądanego  zakresu  prądowego  (1A  lub  5A)  poprzez  wymianę 

rezystorów  obciążeniowych  transformatorów  prądowych".  W  świetle  tego  faktu 

uważamy,  że  licznik  nie  spełnia  wymogów  SIWZ,  ponieważ  nie  da  się  zmienić  jego 

prądu bazowego tylko dzięki samej parametryzacji programem serwisowym. 

XIII. 

Na stronie nr 2 oferty (dół strony, Formularz Oferty) firmy Landis+Gyr jest napisane: 

„...ZMQ202C.8r4af6 z modułem komunikacyjnym B4..." 

Zaoferowano  więc  licznik  z  modułem  B4,  a  tymczasem  wszystkie  pozostałe 

dokumenty, w tym próbki, dotyczą innego modułu - B4+. 

Moduły te różnią się pomiędzy sobą technicznie oraz cenowo. Moduł B4 ma mniejszą 

funkcjonalność niż B4+, a także jest starszy technologicznie (od ok. 10 lat nie jest już 

oferowany przez firmę Landis+Gyr). Jest możliwe, że w ten sposób firma Landis+Gyr 

Sp. z o.o. chce wysprzedać stare zapasy magazynowe modułów B4, których w inny 

sposób nie byłaby w stanie się pozbyć. 

Odwołujący na potwierdzenie prawdziwości swoich twierdzeń w zakresie okoliczności 

skutkujących odrzuceniem powołał się na orzeczenia Zespołu Arbitrów z dnia 15 lipca 2004 

r.  (sygn.  akt  UZP/ZO/O-1058/04),  komentarz  J.  Pieróg,  „Prawo  zamówień  publicznych. 

Komentarz", C.H. Beck 2004, str. 223, teza 4), wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 26 

marca 2008 r. sygn. akt: KIO/UZP 218/08, orzeczenie KIO z dnia 6 marca 2008 r., sygn. akt: 

KIO/UZP 151/08, wyrok z dnia 28 listopada 2005 r. SO w Warszawie, sygn. akt V Ca 398/05, 

wyrok SO w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 28 września 2005 r. sygn. akt II Ca 29/05, wyrok 

ZA z 28 stycznia 2005 r. sygn. akt UZP/ZO/0-121/05, orzeczenie ZA  z 24 stycznia 2005 r., 

sygn. akt UZP/ZO/0-82/05, wyrok KIO z dnia 23 grudnia 2008 r., sygn. akt KIO/UZP 1429/08, 

wyrok KIO z dnia 12 lutego 2009 r., sygn. akt KIO/UZP 133/09.  

W odpowiedzi Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w całości. 

W odniesieniu do zarzutu I, Zamawiający wskazał: 

Stosownie do punktu 1.1. Załącznika nr 10 do SIWZ, oferowane liczniki: 

winny  spełniać  wymagania  zawarte  w  normach  PN-EN  62052-11,  PN-EN  62053-22 

oraz PN-EN 62053-24; 

winny zostać poddane wzorcowaniu przez uprawnione Laboratorium Akredytowane; 

 do  każdego  licznika  winno  zostać  dołączone  Świadectwo  Wzorcowania  zawierające 

wynik  pomiarów  potwierdzające  spełnienie  wymagań  dotyczących  dokładności 

wskazań. 

Bezsporne  w  sprawie  jest  to,  że  przedłożone  przez  Odwołującego  Świadectwo 

Wzorcowania  zostało  wystawione  dla  licznika  typu:  LZQJ-XC  o  numerze  fabrycznym: 

5380144.  Z  kolei,  Odwołujący  w  postępowaniu  przedstawił  próbkę  licznika  typu:  LZQJ-XC 

P2FB-BB-GPD-D4-080014-F50/Q o numerze fabrycznym 05380144. 

Wskazać przy tym należy, że na próbce licznika widnieją oba  w/w numery, niemniej 

za  prawidłowy  Odwołujący  wskazał  numery  zaczynający  się  od  „0"  tj.  05380144. 

Doprecyzowanie  przez  Odwołującego  numeru  próbki  licznika  nastąpiło  w  odpowiedzi  na 

wezwanie  Zamawiającego  do  złożenia  wyjaśnień  (pismo  z  dnia  19.01.2016  r.  -  por.  pkt.  2 

wezwania). Mianowicie, w piśmie tym Zamawiający zwrócił się o wyjaśnienie rozbieżności w 

numerach  fabrycznych  licznika  umieszczanych  w  różnych  miejscach  tabliczki  znamionowej 

oraz zapisanego w pamięci urządzenia w rejestrach: 0.0.0 oraz C.1.0. 

W otrzymanej odpowiedzi  z dnia 21.012016 Wykonawca stwierdził,  że  właściwy jest 

numer  05380144.  Z  wyjaśnień  tych  wynika  ponadto,  że  numer  5380144  jest  numerem 

stosowanym  przez  producenta,  dostosowanym  do  jego  technologii  produkcji  (logistyka, 

systemy magazynowe, certyfikaty ISO, etc). 

Załączone świadectwo badania licznika jest wystawione dla urządzenia o nr 5380144, 

a  wiec    różniącym    się    od    przytoczonego    powyżej    (właściwego  zgodnie    z  odpowiedzią 

Wykonawcy). Z tego wynika wniosek, że dostarczony jako próbka licznik o nr 05380144 nie 

posiada świadectwa badania. 

Rozbieżności  w  numerach  nie  można  również  oceniać  w  kategorii  błędu,  a  tym 

bardziej omyłki podlegającej poprawie na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy PZP. W oparciu o 

wyjaśnienie  udzielone przez Odwołującego można stwierdzić,  że oznaczenie próbki licznika 

numerem 05380144 nie jest dotknięte błędem. 

Proponowana  przez  Odwołującego  w  złożonych  wyjaśnieniach  „(...)  możliwość 

weryfikacji  świadectwa  wzorcowania  i  licznika,  na  który  został  wystawiony  certyfikat, 

bezpośrednio  w  laboratorium  PAFAL  S.A,"  jest  obecnie  niemożliwa.  W  jaki  sposób 

laboratorium  PAFAL  miałoby  zweryfikować  treść  wystawionego  przez  siebie  świadectwa 

wzorcowania  dla  konkretnego  egzemplarza  licznika  w  posiadaniu,  którego  jest  obecnie 

Zamawiający. Konfrontacja taka była możliwa do czasu, gdy laboratorium dysponowało tym 

licznikiem. 

Na marginesie Zamawiający wyjaśnia, że w numerach fabrycznych urządzeń znaki w 

postaci  cyfry  „0",  umieszczone  przed  innymi  cyframi  ,  nie  są  nieznaczące,  gdyż  mają 

krytyczne  znaczenie  dla  systemów  informatycznych,  w  tym  również  dla  systemów 

Zamawiającego. Stąd z punktu widzenia identyfikacji licznika numery 05380144 i 5380144 są 

różnymi numerami fabrycznymi identyfikującymi różne urządzenia, jeden, bowiem składa się 

z  ośmiu  znaków  a  drugi  złożony  jest  ze  znaków  siedmiu.  Zamawiający  złożył  załącznik 

(przyjęcie licznika LZQJ~XC do systemu GAP) pokazujący przyjęcie na stan magazynowy w 

systemie Gospodarki Aparatury Pomiarowej dwóch urządzeń. 

Również  na  marginesie  Zamawiający  wyjaśnia,      że  Pan  K.W.,  reprezentując 

akredytowane    laboratorium,  nie  dokonuje  oceny  technicznej  prawidłowości  certyfikatu,  a 

jedynie  na  drodze  wzorcowania  weryfikuje  deklarowaną  klasę  dokładności  licznika  z  tą 

rzeczywistą wynikającą z pomiarów. 

W odniesieniu do zarzutu II, Zamawiający wskazał: 

Zgodnie  z  pkt.  1.10.  Załącznika  nr  10  do  SIWZ,  licznik  musi  posiadać  minimum  3 

wejścia pozwalające na sterowanie rejestracją energii.  

W udzielonych w dniu 31 grudnia 2015 r. wyjaśnieniach do treści SIWZ, Zamawiający 

wskazał:  „Zamawiający  wymaga  realizacji  punktu  1.10.  Załącznika  10  do  SIWZ  pod  kątem 

sterowania  rejestracją  zużycia  energii  w  oparciu  o  zegar  RTC  licznika,  jak  i  wymagane 

wejścia sterowania rejestracją energii". 

Powyższe  wyjaśnienia  Zamawiającego  są  jednoznaczne  i  nie  pozostawiają 

wątpliwości,  iż  wymaganie  jest  spełnione  w  przypadku  jednoczesnego  sterowania  taryfami 

za  pomocą  zegara  RTC  jak  i  wejść  zewnętrznych.  Zaoferowany  licznik  nie  posiada  takiej 

możliwości. 

Odpowiedź  na  zadane  pytanie  dotyczące  konkretnego  punktu  SIWZ  (pkt.  1.10 

Załącznika  nr  10)  nie  wyklucza  jednoczesnego  spełnienia  innych  wymagań  zawartych  w 

pozostałych  punktach  tego  Załącznika  tj.:  1.16  „Licznik  musi  posiadać  możliwość 

zaprogramowania  minimum  czterech  stref  czasowych",  1,17  „Licznik  musi  posiadać 

możliwość  zaprogramowania  taryf  na  minimum  9  lat  dla:  a)  -świąt  stałych,  b)  świąt 

ruchomych, c) dni specjalnych, d) automatycznej zmiany czasu zima/lato, lato/zima". 

W toku badania ofert Zamawiający stwierdził, że złożona przez Odwołującego próbka 

licznika  nie  posiada  powyższej  funkcjonalności.  Mianowicie,  nie  istnieje  możliwość 

jednoczesnego sterowania rejestracją energii za pomocą zegara RTC i wejść sterujących.  

Ponadto  Odwołujący  w  treści  odwołania  jednoznacznie  przyznaje  się  do  braku 

spełnienia  przedmiotowego  wymagania  pisząc,  iż:  „(...)  licznik  przełącza  taryfy  po  podaniu 

sygnału  na  zaciski  wymienione  powyżej.  Jednocześnie  zegar  RTC  pracuje  i  jest 

wykorzystywany  np.  do  obsługi  dziennika  zdarzeń,  profilu  obciążenia,  zamykania  okresu 

obrachunkowego".  Wynika  z  tego,  że  zmiana  sposobu  przełączania  taryfy  na  wejścia 

sterownia  rejestracją  energii,  powoduje  iż  sterowanie  taryfami  jest  niemożliwe  z  użyciem 

zegara  RTC.  Zegar  ten w  tym  trybie  jest  używany  wyłącznie  do  obsługi  dziennika  zdarzeń, 

profilu obciążenia, zamykania okresu obrachunkowego. 

Zamawiający  przedstawił  zrzuty  z  oprogramowania  serwisowego  o  nawie:  EMH-

COMBi-MASTER  2000  (Wersja:  02.06.09.014  (EMH))  prezentując  brak  spełnienia 

wymagania punktu 1.10 Załącznika nr 10 do SIWZ. 

Podsumowując,  w  świetle  wymagań  SIWZ  i  udzielonej  odpowiedzi,  staje  się 

oczywiste,  iż  Zamawiający  wymagał  sterowania  rejestracją  energii  zarówno  poprzez 

wzmiankowane 3 wejścia, jak i poprzez zegar kalendarzowy (i określony program czasowy). 

Przy czym, jeden ze sposobów nie może wykluczać drugiego. Ma to bardzo duże znaczenie 

praktyczne.  W  przypadku  oferty  Odwołującego  (tj.  liczników  typu  LZQJ-XC)  spełnienie 

punktu 1.10 wyklucza spełnienie punktów 1.16 i 1.17. i odwrotnie. 

W odniesieniu do zarzutu III, Zamawiający wskazał: 

Zgodnie  z  pkt.  1.15  Załącznika  nr  10  do  SIWZ:  „Licznik  musi  posiadać  możliwość 

obsługi  protokołu  komunikacyjnego  DLMS  niezależnie  na  wszystkich  interfejsach 

komunikacyjnych".  Odnośnie  tego  zapisu,  w  toku  postępowania  jeden  z  wykonawców 

sformułował pytanie „Czy Zamawiający zaakceptuje rozwiązanie, które posiada wbudowane 

interfejsy:  optyczny  (1);  podstawowy  RS485  (2)  oraz  dodatkowy  RS485  (3),  w  którym 

niezależność  (czasowa  oraz  protokolarna)  występuje  pomiędzy  oboma  interfejsami 

szeregowymi  RS485  (2  i  3)  oraz  interfejsem  optycznym  i  dodatkowym  interfejsem 

elektrycznym  (RS485  (1  i  3)?".  W  odpowiedzi  na  to  pytanie,  Zamawiający  jednoznacznie 

potrzymał  wymaganie  niezależności  protokołu  komunikacyjnego  DLMS  na  wszystkich 

interfejsach komunikacyjnych. 

Wbrew  sugestii  Odwołującego,  z  kontekstu  postawionego  wyżej  pytania 

jednoznacznie  wynika,  iż  stawiający  je  wykonawca  uznał,  że  przez  „niezależność",  o  której 

mowa  w  pkt.  1.15  Załącznika  nr  10  należy  rozumieć  pełną  niezależność  protokolarno-

czasową  i  możliwość  jednoczesnego  wykorzystania  wszystkich  interfejsów  i  protokołu 

komunikacyjnego DLMS na dostępnych interfejsach w liczniku. Pytanie to w istocie zmierzało 

do  zmodyfikowania  oczekiwań  stawianych  w  SIWZ,  poprzez  dopuszczenie  przez 

Zamawiającego  urządzeń  o  funkcjonalności  przedstawionej  w  pytaniu.  Tym  samym 

Odwołujący  sam  przyznaje,  że  dostarczona  próbka  licznika  nie  posiada  wymaganej 

funkcjonalności. 

Zdaniem  Zamawiającego  treść  punktu  1.15.  Załącznika  10  do  SIWZ  nie  budzi 

ż

adnych  wątpliwości,      tj.,  że      wymagana    jest      pełna      niezależność      pracy    wszystkich   

interfejsów  w  standardzie  DLMS  w  tym  samym  czasie.  Wymaganie  jest  całkowicie  jasne  i 

przejrzyste, stąd Zamawiający zapis ten w odpowiedzi podtrzymał. 

Zamawiający  w  trakcie  przeprowadzenia  czynności  badania  oferty  Odwołującego 

ustalił,  że  równoczesna  komunikacja  na komunikacyjnym  interfejsie  optycznym  i  pierwszym 

komunikacyjnym interfejsie elektrycznym RS485 jest niemożliwa, co potwierdza przedłożony 

przez Odwołującego dokument pt. „Instrukcja obsługi licznika LZQJ XC" w punkcie 3.4.5.2 na 

stronie 42. 

Zamawiający  w  dniu  11.01.2016  roku  otrzymał  od  Pana  W.B.  przedstawiciela  na 

Polskę  firmy  EMH  metering  GmbH  &  Co.  KG,  (producenta  liczników  oferowanych  przez 

Odwołującego) maila, który został załączony do odpowiedzi na odwołanie, w którym wprost 

potwierdził brak spełniania wymagania punktu 1.15 Załącznika nr 10 do SIWZ. 

Mając  powyższe  na  uwadze  nie  podlega  wątpliwości  fakt,  że  dostarczona  przez 

Odwołującego wraz z ofertą próbka licznika nie posiada wymaganej funkcjonalności. 

W odniesieniu do zarzutu IV, Zamawiający wskazał: 

Stosownie do pkt. 1.18 Załącznika nr 10 do SIWZ, „Licznik musi posiadać możliwość 

odczytu  zarejestrowanych  danych  w  przypadku  uszkodzenia  wyświetlacza  LCD  poprzez 

interfejs optyczny (optozłącze) według protokołu komunikacyjnego DLMS". 

Podczas prowadzenia czynności badania i oceny ofert, po wprowadzeniu do licznika 

ustawień  odpowiednich  dla  protokołu  komunikacyjnego  DLMS  dla  interfejsu  optycznego,  tj. 

8N1, prędkość transmisji 9600b/s, Zamawiający otrzymał z oprogramowania o nazwie: EMH-

COMBl-MASTER  2000  (Wersja:  02.06.09.014  (EMH))  komunikat  o  treści:  „Komunikacja  - 

timeout",  Komunikacja  nie  została  nawiązana  w  efekcie  dane  pomiarowe  nie  zostały 

odczytane. 

Znamienny  jest  również  zarzut  Odwołującego,  stosownie,  do  którego,  użyte  przez 

Zamawiającego oprogramowanie COMBI-Master nie posiada funkcjonalności umożliwiającej 

sprawdzenie wspomnianej właściwości licznik. W ocenie Zamawiającego, w kontekście tego 

oświadczenia,  oferta  Wykonawcy  nie  powinna  zostać  złożona  w  postępowaniu,  albowiem 

brak zaimplementowanej funkcjonalności w oprogramowaniu serwisowym wskazuje na brak 

funkcjonalności w dostarczonej przez Odwołującego próbce licznika. 

Ponadto, Zamawiający podczas prowadzenia czynności badania i oceny ofert zwrócił 

się  z  zapytaniem  do  Towarzystwa  DLMS  User  Association  o  potwierdzenie  posiadania 

protokołu  komunikacyjnego  DLMS  na  interfejsie  optycznym  przez  licznik  typu  LZQJ-XC.  Z 

otrzymanej odpowiedzi od Pana G.K. (President of the DLMS User Association) wynika, że 

interfejs optyczny w dostarczonej przez Odwołującego próbce licznika nie posiada protokołu 

komunikacyjnego  DLMS  tylko  jego  modulacje  (Modę  E),  Komunikacja  na  interfejsie 

komunikacyjnym  zawsze  jest  uruchamiana  w  innym  protokole  komunikacyjnym  o  nazwie:    

IEC, a dopiero potem następuje jego przełączenie. Zamawiający złożył ww. korespondencję 

mailową.  Zamawiający  stwierdził  końcowo,  że  dostarczona  wraz  z  ofertą  próbka  licznika  

przez   Odwołującego nie posiada takiej funkcjonalności. 

W odniesieniu do zarzutu V, Zamawiający wskazał: 

Stosownie do pkt. 1.36 Załącznika nr 10 do SIWZ, „Licznik musi posiadać możliwość 

zaprogramowania  pomiaru  po  stronie  pierwotnej  i  wtórnej  przekładników  pomiarowych". 

Wbrew  zarzutom  Odwołującego,  weryfikacja  tego  parametru  została  dokonana  zgodnie  z 

instrukcją  licznika  i  wyjaśnieniami  Wykonawcy.  Mianowicie,  dokonano  wprowadzenia 

wartości  przekładni  prądowej  oraz  napięciowej  do  parametryzacji  licznika  (okno: 

„Parametryzacja  ->  Przekładnie  przekładników  i  ilości  cyfr")  i  wprowadzenia  licznika  w  tryb 

SET. 

Podczas  próby  wysyłania  wprowadzonych  parametrów,  na  ekranie  monitora 

generowany  był  komunikat:  „Wysyłanie  konfiguracji  do  licznika  nie  powiodło  się,  należy 

wysłać konfigurację ponownie!". 

Wskazuje  to  na  brak  przyjęcia  przez  licznik  zadanej  zmiany  konfiguracji.  Nie 

wykonując  powtórnego  wysyłania  zmiany  konfiguracji,  odczytując  parametryzację  licznika 

stwierdzono, iż licznik przyjął ustawienia wysłane w nieudanej operacji. 

Nie   ulega   najmniejszej   wątpliwości   fakt,   że   oprogramowanie   serwisowe   o   

nazwie:  EMH-COMBI-MASTER  2000  (w  wersji:  02.06.09.014  (EMH))  wprowadza 

użytkownika w błąd powodując, iż nie posiada on pełnej kontroli nad zmianą parametryzacji  

licznika.  Tym  samym,  oferta  Wykonawcy  nie  spełnia  wymagania  określonego  w  pkt.  1.36 

Załącznika nr 10 do SIWZ. 

W  odniesieniu  do  zarzutów  skierowanych  wobec  oferty  Landis+Gyr  Sp.  z  o.o., 

Zamawiający wskazał, że: 

W odniesieniu do zarzutu nr VI: 

Podany  zakres  temperatur  dotyczy  modułu,  jako  urządzenia  samodzielnego. 

Natomiast  w  zestawie  z  licznikiem,  moduł  B4  jest  chroniony    przed  wpływami  

ś

rodowiskowymi (wilgotność wpływająca na zakres temperatury, sama temperatura) poprzez 

zamknięcie  w  obudowie  licznika  -  nie  ma  do  niego  żadnego  bezpośredniego  dostępu  po 

zamknięciu  licznika.  Stąd  odporność  na  warunki  środowiskowe,  w  tym  temperaturę,  jest  w 

takim przypadku taka sam jak dla licznika, o czym mówi instrukcja modułu komunikacyjnego 

w punkcie 1.2.2 (strona 143 oferty stanowiąca tajemnicę przedsiębiorstwa). 

Zamawiający podczas badania dostarczonych wraz z ofertą próbek licznika pozyskał 

tę wiedzę. Powyższe nakazuje przyjąć, iż oferta Wykonawcy Landis+Gyr Sp. z o.o. spełnia 

wymagania SiWZ. 

W odniesieniu do zarzutu nr VII: 

Firma Landis+Gyr Sp. z o.o, produkuje różne wersje liczników dla różnych krajów np. 

liczniki  typu:  ZMQ202  produkowany  dla  Hiszpanii  różni  się  zdecydowanie  od  liczniki  typu: 

ZMQ202  produkowanego  dla  Polski.  Stąd  posługiwanie  się  dokumentacjami  lokalnych 

oddziałów firmy na całym świecie może prowadzić do błędnych wniosków. 

Sama  norma  62052-11,  określająca  warunki  środowiskowe,  przewiduje  badanie 

dokładności  licznika  w  zakresie  temperatur  od  -10  do  +45  stopni,  stąd  współczynnik 

temperaturowy  błędu  licznika  określany  jest  tylko  dla  tego  zakresu  i  badany  tylko  dla  tego 

zakresu  (gdyż  szerszy  sposób  przebadania  licznika  nie  jest  w  ogóle  unormowany).  Z  tych 

względów, w niektórych dokumentach podawano pomiarowy zakres temperatur, dla którego 

określano współczynniki temperaturowe, aby zapisy pozostawały w zgodzie z normą 62052-

Oczywiście nie oznacza to, że licznik może pracować tylko w tym zakresie temperatur 

lub że tylko w tym zakresie cechuje się wymaganą dokładnością - zgodnie z dokumentem z 

oferty  "ZMG202  -  Dane  Techniczne"  (strona  77  oferty)  zakres  temperaturowy 

funkcjonowania, (czyli pracy) licznika wynosi -25 do +55 stopni, co jest zgodne z wymogiem 

1.9 SIWZ. 

Powyższe  nakazuje  przyjąć,  iż  oferta  Wykonawcy  Landis+Gyr  Sp.  z  o.o.  spełnia 

wymagania SIWZ. 

W odniesieniu do zarzutu nr VIII: 

Na  wstępie  należy  zaznaczyć,  że  wszystkie  wyjścia  w  urządzeniu  Wykonawcy 

Landis+Gyr  Sp.  z  o,o.  są  programowalne  w  zakresie  wagi  i  długości  trwania  impulsu,  więc 

wymóg o ich programowalności jest spełniony. 

Zgodnie  z  wymaganiem  punktu  1.11  Załącznika  nr  10  do  SIWZ  „Licznik  musi 

posiadać  minimum  8  programowanych  wyjść  impulsowych  dla  których  powinna  istnieć 

możliwość  przypisania  w  liczniku  zadanych  wielkości  pomiarowych."  Standardowymi 

zadawanymi wielkościami pomiarowymi są wielkości energii, przy czym energia czynna, jako 

podstawowa  dla  rozliczeń  jest  zadawana  zawsze  (stąd  przypisana  do  pierwszych  dwóch 

wejść). 

Powyższe  nakazuje  przyjąć,  iż  oferta  Wykonawcy  Landis+Gyr  Sp.  z  o.o.  spełnia 

wymagania S!WZ. 

W odniesieniu do zarzutu nr IX: 

Jest  to  opis  bez  jakiegokolwiek  znaczenia  dla  obsługi  licznika  informujący  o 

wewnętrznym  numerze  dokumentu  opisującego  zaciski,  a  nie  opisie  podłączenia.  Pod 

obudową  licznika  z  pewnością  znajdują  się  jeszcze  inne  sława  obcojęzyczne.  W 

dostarczonej  przez  Odwołującego  próbce  licznika  na  jego  tabliczce  znamionowej  również 

znajduje się nieprzetłumaczony opis, który nie ma znaczenia dla pracy licznika. 

Zamawiający  wymagał  instrukcji,  dokumentacji  technicznej  oraz  oprogramowania 

serwisowego do próbki licznika w języku polskim. 

Powyższe  nakazuje  przyjąć,  iż  oferta  Wykonawcy  Landis+Gyr  Sp.  z  o.o.  spełnia 

wymagania SIWZ. 

W odniesieniu do zarzutu nr X: 

W  momencie  deklarowania  CE  nowa  norma  dla  energii  biernej  nie  była  jeszcze 

dostępna  (gdyż  obowiązuje  dopiero  1,5  roku).  Stąd  odwołano  się  do  normy  uprzednio 

obowiązującej. To oczywiście nie oznacza, że licznik nie może mieć klasy dokładności 1 dla 

energii  biernej,  gdyż  ZMQ  jako  liczniki  najwyższej  precyzji  zostały  wykonane  z  nadmiarem 

pozwalającym na spełnienie wyższych norm dotyczących klas błędów (widać to po protokole 

wzorcowania,  gdzie  błędy  są  niemal  10-krotnie  niższe  niż  wymagają  to  odnośne  normy). 

Stąd  licznik  ZMQ  ze  sporą  rezerwą  spełnia  wymagania  klasy  dokładności  1  dla  energii 

biernej.  Poza  tym  w  dokumencie  Opis  Skrócony  stanowiącym  tajemnicę  przedsiębiorstwa 

(strona 85 oferty), w punkcie 1 istnieje wyraźny zapis zaczynający się od słów: „Licznik jest 

wykonany  w  klasie  dokładności  (...)."  Jest  on  potwierdzony  dalej  w  punkcie  1.1.2  na  tejże 

stronie. Oba zapisy potwierdzają prawdziwość powyższych wyjaśnień. 

Powyższe  jest  również  poświadczone  w  postaci  napisu  "KI.  0,5"  na  tabliczce 

znamionowej licznika. 

Należy  też  zaznaczyć,  że  deklaracja  zgodności  określa  jedynie  zgodność  z 

wybranymi normami, a nie określa klasy dokładności samego przyrządu. Ta sama deklaracja 

zgodności obowiązuje dla liczników zarówno w klasie 0,2, jak i klasie 1, o różnych prądach i 

napięciach bazowych etc. 

Powyższe  nakazuje  przyjąć,  iż  oferta  Wykonawcy  Landis+Gyr  Sp.  z  o.o.  spełnia 

wymagania SIWZ. 

W odniesieniu do zarzutu nr XI 

Wymaganie  z  punktu  1.25  Załącznika  nr  10  do  SIWZ  mówi  o  wytrzymałości  izolacji 

licznika jako całości (a więc izolacji licznika względem otoczenia), a nie izolacji wewnętrznej 

licznika  pomiędzy  jego  obwodami.  Tym  samym  z  pewnością  można  stwierdzić,  że  licznik 

zaoferowany przez Landis+Gyr posiada wytrzymałość izolacji 4kV 50Hz przez 1 minutę dla 

wszystkich obwodów względem ziemi (jak i dodatkowo narażonych na zakłócenie obwodów 

pomiarowych  względem  wszystkich  innych  obwodów),  o  czym  mówi  informacja  z  Danych 

Technicznych  stanowiące  tajemnicę  przedsiębiorstwa  na  stronie  77  oferty  tego  wykonawcy 

(mowa tu o zapisie zaczynającym się od słów:: „Wszystkie obwody względem ziemi………."). 

Informacje  o  wzajemnej izolacji  poszczególnych  obwodów  wewnętrznych  licznika  są 

jedynie informacjami dodatkowymi. 

Powyższe  nakazuje  przyjąć,  iż  oferta  Wykonawcy  Landis+Gyr  Sp.  z  o.o.  spełnia 

wymagania SIWZ. 

W odniesieniu do zarzutu nr XII 

Odwołujący powołał się na zapis z nieaktualnej dokumentacji dot. poprzedniej wersji 

licznika (H02), w której pojawia się punkt 2.5.2. W dokumentacji złożonej w przedmiotowym 

postępowaniu przez Wykonawcę Landis+Gyr Sp. z o.o. o obwodach wejściowych mowa jest 

w innym punkcie, tj. w pkt 1.5.2 i nie zawiera on zapisu: „Licznik może zostać zaadaptowany 

do żądanego zakresu prądowego (1A lub 5A) poprzez wymianę rezystorów obciążeniowych 

transformatorów prądowych". 

Natomiast  w  dokumencie  Opis  Skrócony  stanowiącym  tajemnicę  przedsiębiorstwa 

(strona  88  oferty),  w  punkcie  2.2.2  istnieje  wyraźny  zapis  o  wejściach  prądowych  nie 

zawierających przedmiotowej wzmianki. 

Zamawiający  podczas  badania  próbki  licznika  bezproblemowo,  bez  jakiejkolwiek 

fizycznej  ingerencji  w  hardware  licznika  dokonał  parametryzacji  licznika  w  zakresie  zmiany 

prądu bazowego pomiędzy 5A i 1A. 

Powyższe  nakazuje  przyjąć,  iż  oferta  Wykonawcy  Landis+Gyr  Sp.  z  o.o.  spełnia 

wymagania SIWZ. 

W odniesieniu do zarzutu nr XIII 

Nazwa podstawowa modułu komunikacji brzmi B4 i do niej odnosi się dokumentacja i 

certyfikaty.  Na  samym  urządzeniu  może  pojawić  się  uzupełnienie  oznaczenia  "/+",  które 

odnosi się do tego samego urządzenia opisywanego przez dokumentację. Warto zauważyć, 

ż

e  na  pierwszej  stronie  Danych  Technicznych  modułu  B4  znajdujemy  oba  oznaczenia 

(strona 102 oferty). 

Ukazuje  to,  że  dokumentacja  opisująca  moduł  B4  odnosi  się  także  do  sprzętu  z 

dodatkowym opisem "/+". Rozszerzenie nazwy "/+" dotyczy  zastosowania określonego typu  

interfejsu    RS232  (ze  sterowaniem  modemem  zewnętrznym),  który  to  interfejs  w  ogóle  nie 

jest  wymagany  przez  Zamawiającego,  więc  z  punktu  widzenia  SIWZ  jest  zbędny.  Próbka, 

będąca  wzorcem  dla  późniejszych  dostaw,  wyposażona  jest  w  najnowszy  moduł  B4  z 

rozszerzeniem      "/+"      opisującym  typ  interfejsu  RS232,  jednakowoż  nieistotnego  w 

niniejszym postępowaniu. 

Ponadto  Zamawiający  wymaga  wyraźnie,  że  urządzenia  winny  być  wyprodukowane 

zgodnie  z  rokiem    dostawy,  więc  podejrzenie  firmy  Landis+Gyr  o  próbę  upłynnienia  

rzekomych zapasów magazynowych sprzed ponad 10 lat jest nieprawdziwe. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  zgłosił 

wykonawca Landis+Gyr Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 212, 02-486 Warszawa. Izba stwierdziła 

skuteczność  zgłoszonego  przystąpienia  i  dopuściła  ww.  wykonawcę  do  udziału  w 

postępowaniu w charakterze uczestnika.  

Przystępujący  w  złożonym  piśmie  procesowym  podniósł  w  pierwszej kolejności  brak    

interesu  prawnego  Odwołującego  w  kierowaniu  zarzutów  w  stronę  Przystępującego  do 

odwołania  i  jego  oferty.  Zdaniem  Przystępującego,  Odwołujący  nie  posiada  interesu  w 

zarzucaniu niezgodności oferty Przystępującego z SIWZ. 

Należy  zauważyć,  że  kierowanie  zarzutów  w  kierunku  Przystępującego  jest 

niezasadne,  ponieważ  oferta  Odwołującego  jest  tańsza  od  oferty  przystępującego.  Nie  ma 

zatem znaczenia czy oferta Przystępującego zostałaby odrzucona czy też nie - bo to oferta 

Odwołującego, jako że jest tańsza, zostałaby wybrana. 

Kluczowy  w  sprawie  jest  fakt,  że  oferta  Odwołującego  została  odrzucona  jako  nie 

odpowiadająca treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia („SIWZ"). 

Z  uwagi  na  to,  że  oferta  Odwołującego  została  odrzucona,  jego  żądanie  do 

odrzucenia  oferty  Przystępującego  -  w  przypadku  jego  uznania  -  doprowadziłoby  do 

unieważnienia  postępowania  z  uwagi  na  brak  choćby  jednej  oferty  odpowiadającej  SIWZ. 

Skutkiem  zatem  zarzutu  podnoszonego  przez  Odwołującego  byłaby  konieczność 

unieważnienia przedmiotowego postępowania. 

Takie  działanie  i  jego  potencjalne  skutki  było  szeroko  komentowane  w 

dotychczasowych  orzeczeniach  Krajowej  Izby  Odwoławczej.  Przystępujący  wskazał  na 

orzeczenia  KIO  o  sygn.  akt  1412/11;  KIO  2605/14;  KIO  1447/15;  KIO/UZP  1549/09;  KIO 

341/15;  KIO  2173/13;  KIO  977/13;  KIO  246/13;  KIO  1812/12;  KIO  1824/12;  KIO  1680/11. 

Uznać  zatem  należy,  że  zarzucanie  ofercie  Przystępującego  niezgodności  z  treścią  SIWZ 

jest działaniem, które ma na celu - albo przynajmniej, którego skutkiem jest - unieważnienie 

postępowania.  Taki  bowiem  byłby  efekt  odrzucenia  oferty  Przystępującego,  biorąc  pod 

uwagę,  że  w  przedmiotowym  postępowaniu  nie  istnieje  inna  oferta,  która  spełniałaby 

wszystkie wymogi określone w SIWZ. 

Odnosząc się do poszczególnych zarzutów odwołania Przystępujący wskazał, że: 

AD 1 podstawy odrzucenia. 

Znaki  zer,  nawet  jeśli  znajdują  się  na  początku  numeru  urządzeń,  nie  mogą  być 

traktowane  jako  nieznaczące,  gdyż  mają  istotne  znaczenie  dla  systemów  informatycznych 

przedsiębiorstwa. Numery 05380144 i 5380144 są różnymi numerami, identyfikującymi różne 

urządzenia.  Podkreślić  należy,  iż  wymagane  Świadectwo Wzorcowania  zgodnie  z  punktem 

1.1  Załącznika  nr  10  do  SIWZ  musi  odnosić  się  do  konkretnego  licznika,  który  posiada 

własny  numer  identyfikacyjny.  Ten  numer  służy  do  identyfikacji  urządzeń,  stąd rozbieżność 

pomiędzy numerem na próbce oraz numerem na Świadectwie Wzorcowania świadczy o tym, 

ż

e  Świadectwo  dotyczy  jednego  urządzenia  o  numerze  5380144,  zaś  Odwołujący  złożył 

wraz  z  ofertą  próbkę  licznika  z  innym  numerem  fabrycznym  05380144.  Odwołujący  był 

wzywany  do  złożenia  wyjaśnień  i  rozbieżność  tę  potwierdził.  Powyższy  fakt  świadczy  o 

istotnej różnicy w numerze fabrycznym, która skutkowała odrzuceniem oferty Odwołującego. 

AD 2 podstawy odrzucenia. 

Jak  stanowi  Załącznik  nr  10  do  SIWZ,  w  punkcie  nr  1.10.  licznik  musi  posiadać 

minimum trzy wejścia pozwalające na rejestrację energii. 

Powyższe  zostało  potwierdzone  przez  samego  Zamawiającego,  w  ramach 

udzielonych stosownych wyjaśnień. 

Przystępujący  zwraca  uwagę,  że  z  udzielonej  przez  Zamawiającego  odpowiedzi  na 

zadane pytanie dotyczące konkretnego punktu SIWZ (1.10) wynika, iż Zamawiający wymaga 

jednoczesnego wypełniania innych wymagań zawartych w pozostałych punktach SIWZ, a w 

szczególności  odnoszących  się  do  zegara  RTC  licznika,  o  których  mowa  w  pkt.  1,16.  oraz 

1.17. Załącznika nr 10 do SIWZ. 

Podsumowując  wymagania  SIWZ  jak  również  udzielone  przez  Zamawiającego 

odpowiedzi,  należy  uznać  za  oczywiste  i  nie  pozostawiające  wątpliwości,  że  Zamawiający 

wymaga  sterowania  taryfową  rejestracją  energii  jednocześnie  poprzez  wzmiankowane  3 

wejścia, jak i poprzez zegar kalendarzowy (i określony program czasowy). 

Należy  zwrócić  uwagę,  że  liczniki  LZQJ~XC  nie  spełniają  wszystkich  wymagań 

jednocześnie.  Skuteczne  bowiem  będzie  realizowanie  w  konkretnym  czasie  tylko  wymagań 

wskazanych albo w pkt. 1.10. albo w pkt. 1.16. i 1.17. Załącznika nr 10 do SIWZ. 

AD 3 podstawy odrzucenia. 

Zgodnie  z  pkt.  1.15.  Załącznika  nr  10  do  SIWZ  licznik  musi  posiadać  możliwość 

obsługi  protokołu  komunikacyjnego  DLMS  niezależnie  na  wszystkich  interfejsach 

komunikacyjnych.  Zamawiający  wymagał,  że  licznik  będzie  wyposażony  w  trzy  interfejsy 

komunikacyjne:  dwa  interfejsy  elektryczne  RS485  (punkt  1.32  Załącznika  nr  10  do  SIWZ) 

oraz jeden interfejs optyczny (punkt 1.18 Załącznika nr 10 do SIWZ) 

Zamawiający  nie  dopuścił  do  stosowania  liczników,  w  których  3  interfejsy  nie  mogą 

niezależnie obsługiwać interfejsu komunikacyjnego DLMS. 

Stanowisko  to  Zamawiający  potwierdził  w  udzielonych  przez  niego  odpowiedziach  z 

dnia 31 grudnia 2015 roku, w których podtrzymał określone w Załączniku nr 1 do SIWZ (pkt. 

1.15.) - wymaganie. 

Ponadto  Przystępujący  zwraca  uwagę,  że  Zamawiający  wymaga,  aby  obsługa 

protokołu DLMS była niezależna, i to tak na optycznym  interfejsie komunikacyjnym jak i na 

pozostałych dwóch elektrycznych interfejsach RS485. 

AD 4 podstawy odrzucenia. 

Zamawiający  w  punkcie  1.18  Załącznika  nr  10 do SIWZ jednoznacznie wskazał,  

iż  oferowany  „licznik    musi  posiadać  możliwość  odczytu    zarejestrowanych    danych    w  

przypadku  uszkodzenia  wyświetlacza  LCD  poprzez  interfejs  optyczny  (optozłącze)  według 

protokołu komunikacyjnego DLMS". 

Brak  takiej  możliwości  odczytu  jednoznacznie  powoduje,  iż  oferowany  licznik  nie 

spełnia  wymogów  SIWZ.  Dlatego  odrzucenie  oferty  w  związku  z  jej  niezgodnością  z 

wymaganiem  określonym  w  pkt.  1.18.  Załącznika  nr  10  do  SIWZ,  należy  uznać  za 

uzasadnione. 

AD 5 podstawy odrzucenia. 

Wymóg  określony  w  punkcie  1.36  Załącznika  nr  10  do  SIWZ  jest  jednoznaczny 

„licznik  musi  posiadać  możliwość  zaprogramowania  pomiaru  po  stronie  pierwotnej  i  wtórnej 

przekładników  pomiarowych”.  Oferowany  licznik  musi  spełniać  ten  wymóg,  a  do  jego 

weryfikacji  Zamawiający  winien  przeprowadzić  stosowne  testy.  W  związku  z  brakiem 

wypełnienia  przez  Odwołującego  wymagań  wskazanych  w  Załączniku  nr  10  do  SIWZ,  w 

punkcie 1.36., jego oferta została w pełni zasadnie przez Zamawiającego odrzucona. 

W  zakresie  zarzutów  dotyczących  oferty  złożonej  przez  Przystępującego, 

przedstawiono z ostrożności procesowej następujące stanowisko: 

AD VI 

Przystępujący  zwraca  uwagę,  że  moduł  komunikacyjny  może  być  stosowany  jako 

urządzenie samodzielne przy zastosowaniu stosownego adaptera oraz moduł komunikacyjny 

może być częścią składową licznika. 

Załączona  karta  katalogowa  dotyczy  modułu  komunikacyjnego  B4,  który  może  być 

oferowany jako urządzenie samodzielne. 

Natomiast  w  przedmiotowym  postępowaniu  oferowany  licznik  dostarczany  przez 

Przystępującego  jest  wyposażony  w  część  składową,  którą  jest  moduł  komunikacyjny  B4, 

który  na  czynniki  zewnętrzne  jakim  jest  również  temperatura  reaguje  analogicznie  jak  cały 

licznik. 

Zgodnie  zaś  z  dokumentem  Dane  Techniczne  oferowany  przez  Przystępującego 

licznik  ZMQ202  (jako  całość  włączając  w  to  moduł  komunikacyjny  B4  stanowiący  część 

składową)  spełnia  wymagany  przez  Zamawiającego  zakres  temperatur  -25  do  +55  stopni 

Celsjusza 

Powyższe informacje były znane Zamawiającemu, ponieważ Przystępujący przekazał 

stosowne dokumenty, które stanowiły tajemnicę przedsiębiorstwa. 

Reasumując  oferowany  przez  Przystępującego  licznik  zawierający  jako  część 

składową moduł komunikacyjny B4, spełniał wymogi SIWZ w zakresie temperatur i żądania 

Odwołującego co do odrzucenia oferty są bezzasadne. 

AD VII 

W  związku  z  operowaniem  przez  Przystępującego  na  rynku  globalnym,  posiada  on 

liczniki  produkowane  dla  konkretnych  państw  -  których  parametry  i  właściwości 

niejednokrotnie  się  różnią.  Dlatego  nie  należy  używać  czy  też  wyciągać  wniosków  z 

dokumentów, które dotyczą liczników z innych fili Landis+Gyr - innych niż Polskiej, ponieważ 

nie są one takie same. 

Warunki  środowiskowe  są  sprecyzowane  w  Normie  PN-EN  62052-11.  Zapisy  tejże 

normy dotyczące badań licznika, zalecają aby do badań stosować zakres temperatur od -10 

do +45 stopni Celsjusza. 

Z uwagi na powyższe, skoro nie jest potrzebne badanie licznika w szerszym zakresie, 

nie  powinno  budzić  wątpliwości,  że  zakres  współczynnika  temperaturowego  błędu  licznika 

jest określany tylko dla tegoż konkretnie określonego zakresu. 

Odnosząc  się  do  wymogów  Zamawiającego  sformułowanych  w  punkcie  1.9 

Załącznika 10 do SIWZ „temperatura pracy licznika musi wynosić co najmniej od -25 do +55 

stopni  Celsjusza",  stwierdzić  należy,  iż  Zamawiający  wymaga  aby  „temperatura  pracy 

licznika" była ściśle przestrzegana. 

Przystępujący  jednoznacznie  wskazuje,  iż  zgodnie  z  dokumentem  z  oferty 

Przystępującego  "ZMQ202  -  Dane  Techniczne"  (strona  77  oferty)  zakres  temperaturowy 

funkcjonowania (czyli poprawnej pracy, włączając w to funkcje pomiarowe) licznika wynosi -

25 do +55 stopni Celsjusza, a zatem temperatura pracy jest spełniona. 

Podnoszone  przez  Odwołującego  argumenty  dotyczące  innych  nie  załączonych  do 

oferty Przystępującego dokumentów technicznych nie znajdują uzasadnienia i prowadzą do 

błędnych wniosków Odwołującego. 

Reasumując  oferowany  przez  Przystępującego  licznik  jest  zgodny  z  wymaganiami 

Zamawiającego określonymi w punkcie 1.9 Załącznika nr 10 do SIWZ. 

AD VIII 

Zgodnie z punktem 1.11 Załącznika nr 10 do SIWZ „licznik musi posiadać minimum 8 

programowalnych  wyjść  impulsowych  dla  których  powinna  istnieć  możliwość  przypisania  w 

liczniku zadanych wielkości pomiarowych". 

Zamawiający  wymagał  aby  wyjścia  impulsowe  były  programowalne  oraz  aby  można 

było przypisać tym wyjściom impulsowym zadane wielkości pomiarowe. 

Oferowany  przez  Przystępującego  licznik  ZMQ202  jest  wyposażony  w  8 

programowalnych  wyjść  impulsowych,  które  mogą  być  programowane  w  zakresie  czasu 

trwania impulsu czy też  częstotliwości impulsu. I taką programowalność wyjść impulsowych 

zapisał w wymaganiach Zamawiający. 

Ponadto wyjścia impulsowe można zaprogramować w taki sposób, aby możliwe było 

przypisanie  im  zadanych  wielkości  pomiarowe  takie  jak  energia  czynna  pobrana  i  oddana, 

energia bierna pobrana i oddana, straty 

Zamawiający  wyraźnie  wskazał  w  analizowanym  wymogu  „dla  których  powinna 

istnieć  możliwość  przypisania  w  liczniku  zadanych  wielkości  pomiarowych",  nie  jest  to 

wymóg „musi" ale „możliwość przypisania". 

Oferowany przez Przystępującego licznik zapewnia „możliwość przypisania zadanych 

wielkości pomiarowych" wyjściom impulsowym. 

A  zatem  wymogi  Zamawiającego  są  spełnione  i  podnoszone  przez  Odwołującego 

argumenty nie zasługują na uwzględnienie. 

AD IX 

Podnoszony przez Odwołującego zarzut dotyczący opisu podłączenia na schemacie 

licznika  (znajdującym  się  na  wewnętrznej  stronie  plombowanych  drzwiczek  licznika,  nie 

widocznym z  zewnątrz) w języku obcym jest całkowicie bezzasadny  w świetle postanowień 

SIWZ. 

Zgodnie  bowiem  z  punktem  4.2.1.12  SIWZ,  Zamawiający  wymagał  aby  w  języku 

polskim  były  przedłożone  wyłącznie  „instrukcje  obsługi  (licznika  i  oprogramowania)".  Tym 

samym podnoszony przez Odwołującego zarzut jest nieuzasadniony. 

AD X 

Zarzut  jakoby  licznik  oferowany  przez  Przystępującego  nie  spełniał  wymogu 

określonego  w  punkcie  1.3  Załącznika  nr  10  do  SIWZ  „licznik  musi  posiadać  klasę 

dokładności  dla  energii  biernej  minimum  1"  nie  znajduje  potwierdzenia  w  przedstawionych 

przez Przystępującego dokumentach. 

Zdaniem Przystępującego  warto nadmienić, że określenie klasy dokładności licznika 

nie  jest  przedmiotem  deklaracji  zgodności  CE.  Tylko  bowiem  zgodność  urządzenia  z 

konkretnymi normami jest deklarowana przez powyższą deklarację zgodności. 

Ponadto Przystępujący wskazuje, że dla liczników w klasie tak 0,2 jak i 1 - deklaracja 

zgodności jest taka sama. 

Tymczasem  wiążąca  dla  Przystępującego  jest  treść  Oferty,  zgodnie  z  którą 

oferowane  liczniki  są  wykonane  w  klasie  dokładności  0,5  dla  energii  biernej  (lepszej  niż 

wymóg  Zamawiającego).  Informacje  te  były  znane  Zamawiającemu,  albowiem  zostały  mu 

przekazane w stanowiącej tajemnicę przedsiębiorstwa części oferty mojego Mocodawcy. 

Dlatego  mając  na  uwadze  powyższe,  należy  uznać,  że  Zamawiający  posiadł 

konieczne  informacje  oraz  stosowną  wiedzę  o  spełnieniu  właściwych  wymogów  przez 

Przystępującego. 

Potwierdzeniem  twierdzeń  Przystępującego  jest  zapis  „Kl.0.5.",  znajdujący  się  na 

tabliczce  znamionowej  licznika,  który  został  dostarczony  Zamawiającemu  jako  wymagana 

próbka. 

Przystępujący  wskazuje  jednocześnie,  że  niepodważalnym  dowodem  na  klasę 

oferowanego  przez  niego  licznika,  jest  dołączone  świadectwo  wzorcowania  wystawione 

przez  Kierownika  Laboratorium  Liczników  Energii  Elektrycznej  w  TAURON  Dystrybucja 

Pomiary  Sp.  z  o.o.  -  Pana  J.B..  Stąd  też  podnoszone  przez  Odwołującego  zarzuty  są 

nieuzasadnione i nie zasługują na uwzględnienie. 

AD XI 

Zgodnie z punktem 1.25 Załącznika 10 do SIWZ „licznik musi posiadać wytrzymałość 

izolacji minimum 4kV, 50 Hz przez 1 minutę". 

Wskazać należy, że oczekiwana przez Zamawiającego wytrzymałość dotyczy izolacji 

licznika względem otoczenia tzn. należy traktować licznik jako pewną całość. 

Licznik  zaoferowany  w  przedmiotowym  postępowaniu  przez  mojego  Mocodawcę 

posiada  izolację  której  wytrzymałość  wynosi  wymagane  przez  Zamawiającego  4kv  50Hz 

przez 1 minutę - dla wszystkich obwodów względem ziemi. 

Potwierdzenie powyższego znajduje się w informacjach z Danych Technicznych (str. 

77 oferty). 

Przystępujący  wskazuje,  że  jedynie  za  dodatkowe  należy  traktować  wszelkie 

informacje  o  jakiejkolwiek  wzajemnej  izolacji  poszczególnych  obwodów  licznika,  albowiem 

nie  zostały  wskazane  żadne  wymagania  w  tym  zakresie  przez  Zamawiającego.  A  zatem 

wymóg wytrzymałości izolacji jest spełniony przez liczniki oferowane przez Przystępującego, 

a podnoszone zarzuty Odwołującego są nieuzasadnione. 

AD XII 

Zgodnie z punktem 1.6 Załącznika nr 10 do SIWZ „licznik musi posiadać możliwość 

pracy z prądem znamionowym 1A lub 5A". 

Przytoczone  przez  Odwołującego  argumenty  wynikające  z  podręcznika  użytkownika 

licznika  ZMQ  nie  stanowią  wiarygodnego  źródła  albowiem  ten  podręcznik  o  takiej  treści 

obowiązywał 10 lat temu w 2006 roku i nie jest załączony do Oferty Przystępującego. 

Jednocześnie,  zgodnie  z  informacjami  stanowiącymi  tajemnicę  przedsiębiorstwa 

Przystępującego,  które  znajdują  się  w  zastrzeżonej  części  oferty  (strona  88  oferty) 

Przystępującego  potwierdzają,  iż  licznik  oferowany  przez  Przystępującego  ma  możliwość 

pracy z prądem znamionowym 1A bez jakiejkolwiek ingerencji w Hardware. 

Ta  informacja  została  również  potwierdzona  w  testach  przeprowadzonych  przez 

Zamawiającego,  dlatego  też  argumenty  Odwołującego  jako  bezzasadne  nie  zasługują  na 

uwzględnienie. 

AD XIII 

Moduł 

komunikacyjny 

stanowiący 

część 

składową 

oferowanego 

przez 

Przystępującego  licznika  ma  oznaczenie  „B4".  Żadne  z  przedstawionych  wraz  z  Ofertą 

Przystępującego dokumentów nie zawiera oznaczenia „B4+". Jedynie na próbkach znajduje 

się  oznaczenie  „/+"  po  nazwie  modułu  komunikacyjnego  „B4"  oddzielone  spacją,  które  to 

oznaczenie nie jest elementem nazwy modułu komunikacyjnego. 

Takie oznaczenie „/+" wskazuje, rodzaj interfejsu „RS232/+", który w przedmiotowym 

postępowaniu nie był wymagany. 

Zarzut dotyczący sprzedaży zapasów magazynowych jest całkowicie nieuzasadniony, 

albowiem  zgodnie  z  wymogami  SIWZ  urządzenia  winny  być  wyprodukowane  zgodnie  z 

rokiem dostawy tj. w 2016 roku. Podniesiony zatem zarzut Odwołującego dotyczący innych 

modułów komunikacyjnych jest całkowicie bezzasadny i nie zasługuje na uwzględnienie. 

Na rozprawie strony i uczestnik podtrzymali swoje stanowiska i argumentację.  

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Rozpoznając  odwołanie  Izba  w  pierwszej  kolejności  stwierdziła,  że  nie  zachodzą 

przesłanki  do  odrzucenia  odwołania,  a  Odwołujący  posiada  legitymację  do  wniesienia 

odwołania  wymaganą  w  art.  179  ust.  1  Pzp  w  zakresie  zarzutów  dotyczących  czynności 

Zamawiającego  polegającej  na  odrzuceniu  oferty  Odwołującego,  jako  niezgodnej  z  treścią 

specyfikacji.  

Rozpoznając odwołanie Izba kierowała się dyrektywami wynikającymi z art. 190 ust. 1 

Pzp,  zgodnie  z  którym  strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są  obowiązani 

wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, jak również z 

art.  192  ust.  7  Pzp  w  myśl,  którego  Izba  nie  może  orzekać,  co  do  zarzutów,  które  nie  były 

zawarte w odwołaniu.  

Po 

przeprowadzeniu 

rozprawy, 

uwzględniając 

zgromadzony 

materiał 

dowodowy,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron  oraz 

uczestnika postępowania Izba uznała, że odwołanie podlega oddaleniu.  

Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie 

odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 

pkt 3.  

W  realiach  niniejszej  sprawy  dla  kierunku  wydanego  przez  Izbę  rozstrzygnięcia  w 

postaci  oddalenia  odwołania,  wystarczyło  żeby  którakolwiek  z  pięciu  podstaw  faktycznych, 

wskazanych przez Zamawiającego, jako uzasadnienie zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp,  

nie  została  skutecznie  podważona  przez  Odwołującego  i  została  uznana  przez  Izbę  za 

podstawę prawidłową i znajdującą oparcie w treści specyfikacji. Taką ocenę Izba przyjęła w 

odniesieniu do podstawy nr 2, 3 i 4. 

W  zakresie  powyższych  podstaw  Izba  w  pełni  podzieliła  argumentację 

Zamawiającego oraz Przystępującego, przyjmując ją w konsekwencji za własną. Dodatkowo, 

Izba wskazuje następujące motywy przyjętej oceny: 

W zakresie 2 podstawy faktycznej zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, Zamawiający 

wskazał w piśmie z dnia 3 lutego 2016 r., że: 

„Zgodnie z wymaganiem pkt 1.10 Załącznika 10 do SIWZ: „Licznik musi posiadać minimum 3 

wejścia  pozwalające  na  sterowanie  rejestracją  energii”.  Złożona  przez  Wykonawcę  wraz  z 

ofertą  próbka  licznika  nie  posiada  przedmiotowej  funkcjonalności.  Podczas  prowadzenia 

czynności  badania  i  oceny  ofert  Zamawiający  stwierdził,  że  nie  istnieje  możliwość 

jednoczesnego sterowania rejestracją energii za pomocą zegara RTC i wejść sterujących. W 

udzielonych w dniu 31 grudnia 2015 r. wyjaśnieniach dot. treści SIWZ Zamawiający napisał 

„Zamawiający wymaga realizacji punktu 1.10 Załącznika 10 do SIWZ pod kątem sterowania 

rejestracją  zużycia  energii  w  oparciu  o  zegar  RTC  licznika,  jak  i  wymagane  wejścia 

sterowania  rejestracją  energii”.  Dostarczona  próbka  licznika  ma  możliwość  wyboru 

sterowania taryfami za pomocą zegara RTC lub wejść sterujących”. 

W zakresie wskazanej podstawy faktycznej spór koncentrował się na wykładni treści 

specyfikacji.  Główną  podstawą,  z  której  Odwołujący  wywodził  korzystne  dla  siebie  wnioski, 

było  twierdzenie,  że  Zamawiający  nigdzie  nie  wyartykułował  obowiązku  zapewnienia 

jednoczesnego  sterowania  taryfami  (vide:  protokół  z  rozprawy:  „Zamawiający  nigdzie  nie 

wyartykułował,  że  istotą  wymogu  jest  zapewnienie  jednoczesnego  sterowania  trafami”; 

„Oprócz tego, że ani w SIWZ ani w odpowiedziach nie pojawiło się pojęcie jednoczesności, 

to  zamawiający  dodatkowo  nie  pofatygował  się,  by  opisać,  co  rozumie  pod  pojęciem 

jednoczesności.”). 

W  ocenie  Izby  wymóg,  by  oferowany  produkt  dawał  możliwość  jedoczesnego 

sterowania rejestracją energii za pomocą zegara RTC i wejść sterujących wynika w sposób 

logiczny  i  jednoznaczny  z  całościowej  analizy  załącznika  nr  10  do  SIWZ,  jak  również  z 

odpowiedzi Zamawiającego na pytanie nr 16 z dnia 31 grudnia 2015 r.  

Treść  pkt.  1.10  załącznika  do  SIWZ,  jak  również  treść  odpowiedzi  została 

przytoczona powyżej (w ramach uzasadnienia wskazanego przez Zamawiającego w piśmie z 

dnia  3  lutego  2016  r.). Należy  w  tym  miejscu  przytoczyć  także  treść  zadanego  pytania:  „W 

związku z koniecznością posiadania przez licznik minimum 3 wejść do sterowania rejestracją 

energii, proszę o informację czy dostarczony wzór ma posiadać konfigurację do sterowania 

zużyciem energii w oparciu o wymagane wejścia czy w oparciu o zegar RTC licznika?”. 

W toku rozprawy Odwołujący wskazał, że pytanie nie dotyczyło wymogu zapewnienia 

jednoczesności  sterowania  taryfami,  ale  „dotyczyło  zupełnie  innej  kwestii,  to  jest  jak 

sparametryzować wzorzec i jak ustawić wstępnie próbkę (…) Pytanie zmierzało do tego, czy 

przełączanie  ma  być  wewnątrz  czy  z  zewnątrz  i  pod  jakim  kątem  ma  być  przygotowany 

wzorzec próbki” (vide: protokół z rozprawy).  

W  udzielonej  odpowiedzi  Zamawiający  nie  koncentrował  się  na  tym,  jak  ma  zostać 

przygotowany wzorzec próbki, w tym czy ma ona dawać alternatywę rozwiązań wskazanych 

w  pytaniu,  lecz  Zamawiający  odniósł  odpowiedź  do  treści  i  istoty  wymogu  z  pkt  1.10 

Załącznika  10  do  SIWZ  („Zamawiający  wymaga  realizacji  punktu  1.10...pod  kątem 

sterowania  rejestracją  zużycia  energii  w  oparciu  o  zegar  RTC  licznika,  jak  i  wymagane 

wejścia sterowania rejestracją energii”).  

Zamawiający  wskazał  więc  przytoczoną  odpowiedzią,  co  musi  być  spełnione  w 

oferowanym  produkcie,  by  mógł  on  zostać  uznany  za  zgodny  z  oczekiwaniami 

Zamawiającego wyrażonymi  w Opisie przedmiotu zamówienia. I tak, Zamawiający  wskazał, 

ż

e  wymóg  z  pkt  1.10  Załącznika  nr  10  do  SIWZ  zostanie  zrealizowany,  gdy  licznik  będzie 

umożliwiał  rejestrację  zużycia  energii  w  oparciu  o  zegar  RTC  jak  i  wymagane  wejścia 

sterowania  rejestracją  energii.  Dla  osiągnięcia  celu  w  postaci  możliwości  sterowania 

rejestracją  energii  Zamawiający  wymagał  więc,  by  oba  te  rozwiązania  działały  łącznie  (i 

jedno  i  drugie  rozwiązanie,  a  nie  by  trzeba  było  dokonywać  zmiany  konfiguracji 

oprogramowania i korzystania bądź z jednego rozwiązania bądź drugiego). W konsekwencji 

jest  też  dla  Izby  oczywiste,  że  wymagając  łącznie  i  jednego  i  drugiego  rozwiązania 

Zamawiający czynił to nie po to, by trzeba było wybierać jedno rozwiązanie lub drugie, ale po 

to,  by  mieć  zapewnioną  możliwość  jednoczesnego  sterowania  za  pomocą  obu  tych 

rozwiązań i by przy tym jednoczesnym sterowaniu za pomocą obu tych rozwiązań spełnione 

zostały także inne wymogi z załącznika nr 10 do SIWZ.  

Mając  na  uwadze  fakt,  że  spór  w  zakresie  omawianej  podstawy  faktycznej 

koncentrował  się  na  interpretacji  treści  specyfikacji  warto  w  tym  miejscu  przytoczyć  pogląd 

wyrażony w uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2015 

r., sygn. akt XXIII Ga 257/15, zgodnie z którym: „Definiując pojęcie wykładni należy wskazać, 

iż  wykładnia  prawa  nazywamy  proces  myślowy,  który  polega  na  ustaleniu  właściwego 

znaczenia  przepisu  prawnego  w  oparciu  o  wypracowane  przez  naukę  dyrektywy  wykładni. 

Wyróżnić można kilka klasyfikacji wykładni. Podstawowy podział opiera się na zastosowaniu 

metody  interpretacji  i  tak  wykładnia  językowa  polega  na  odczytywaniu  znaczenia  danego 

przepisu  prawnego  z  punktu  widzenia  języka,  w  którym  dany  przepis  prawny  został 

napisany,  tj.  poprzez  wykładnię  przepisu  w  oparciu  o  znaczenie  użytych  dla  jego 

sformułowania  wyrazów.  Zgodnie  z  wykładnią  systemową  przepis  interpretowany  jest  z 

uwzględnieniem tego, że ogół przepisów tworzy jeden system prawny, stąd koniecznym jest 

uwzględnienie wzajemnych relacji między przepisami i ich miejscem w systemie. Wykładnia 

funkcjonalna  uwzględnia  funkcje  prawa,  jego  przeznaczenie  społeczno-gospodarcze. 

Wykładnia  celowościowa  uwzględnia  natomiast  cele  regulacji,  jakie  przepis  ma  realizować 

(…)  Do  zastosowania  kolejnych  wykładni,  w  tym  celowościowej  możemy  przejść  dopiero  w 

wypadku, gdy wykładnia językowa nie doprowadziła do wyjaśnienia wątpliwości związanym z 

danym zapisem, co nie miało w tym stanie faktycznym sprawy miejsca” 

Powyższe reguły wykładni znajdują zastosowanie także wobec treści specyfikacji.  

W  niniejszej  sprawie  wykładnia  językowa  nie  budzi  wątpliwości,  co  do  wymogu 

jednoczesności.  Izba  w  pełni  podzieliła  argumentację  Zamawiającego,  iż  funktor  „i”  został 

użyty  właśnie  dla  podkreślenia  wymogu  jednoczesności.  Odwołujący  podjął  próbę 

przeforsowania tezy, że odpowiedź Zamawiającego wskazywała na alternatywę – „że może 

być to i wewnątrz, czyli w oparciu o zegar RTC licznika jak i z zewnątrz, czyli poprzez wejścia 

sterowania.  Była  to  taka  alternatywa,  natomiast  zamawiający  w  odpowiedzi,  a  wcześniej  w 

podstawach  odrzucenia,  prezentuje  stanowisko,  że  i  to  i  to  jednocześnie  należało  spełnić” 

(vide:  protokół  z  rozprawy).  W  ocenie  Izby  nie  sposób  doszukać  się  w  odpowiedzi 

Zamawiającego  alternatywy  prezentowanej  przez  Odwołującego.  Zamawiający  wyraźnie 

wskazał dla pkt 1.10, że rejestracja zużycia energią ma być w oparciu o zegar RTC licznika, 

jak i wymagane (podkreślenie Izby) wejścia sterowania rejestracją energii. Użyty zwrot „jak i 

wymagane”, nakazuje zdaniem Izby wniosek, że oba te rozwiązania łącznie (a więc „i to i to”) 

muszą  być  dostępne  jednocześnie.  Izba  tym  samym  w  pełni  podzieliła  stanowisko 

Zamawiającego,  który  trafnie  podsumował  istotę  problemu  w  tym  zakresie  wskazując  na 

rozprawie,  że  „Pytanie  zostało  więc  zadane  czy  dopuszczalna  jest  alternatywa,  a 

zamawiający w odpowiedzi wskazał, że wymaga i tego i tego” (vide: protokół z rozprawy).  

Zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  potwierdzał  jednoznacznie,  że  próbka 

złożona  przez  Odwołującego  nie  pozwala  na  jednoczesne  sterowanie  rejestracją  energii  za 

pomocą zegara RTC i wejść sterujących. Okoliczność ta wynika już z samego faktu podjęcia 

próby  przeforsowania  odmiennej  wykładni  treści  specyfikacji  (w  celu  wyeliminowania 

wymogu  jednoczesności).  Wynika  także  z  samej  argumentacji  Odwołującego,  z  której 

Zamawiający trafnie wypunktował, że zmiana na wejścia sterowania skutkuje tym, że zegar 

RTC  nie  pozwala  na  sterowanie  taryfami, gdyż  ma  on  wówczas  ograniczone  funkcje  –  jest 

używany  wyłącznie  do  obsługi  dziennika  zdarzeń,  profilu  obciążanie,  zamykania  okresu 

obrachunkowego. Niezależnie od tego przedstawione zrzuty z oprogramowania, jak również 

informacja ze str. 74 Instrukcji obsługi programu EMH Combi-Master 2000, potwierdzają, że 

nie  ma  możliwości  jednoczesnego  sterowania  taryfami  za  pomocą  zegara  RTC  i  wejść 

zewnętrznych. 

W zakresie 3 podstawy faktycznej zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, Zamawiający 

wskazał w piśmie z dnia 3 lutego 2016 r., że: 

„Zgodnie z wymaganiem pkt 1.15 Załącznika 10 do SIWZ: „Licznik musi posiadać możliwość 

obsługi  protokołu  komunikacyjnego  DLMS  niezależnie  na  wszystkich  interfejsach 

komunikacyjnych.  Złożona  przez  Wykonawcę  wraz  z  ofertą  próbka  licznika  nie  posiada 

przedmiotowej  funkcjonalności.  Podczas  prowadzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert 

Zamawiający  stwierdził,  że  licznik  nie  posiada  niezależności  w  zakresie  portu 

komunikacyjnego  RS485  (wewnętrzny)  z  interfejsem  optycznym.  W  udzielonych  w  dniu  31 

grudnia 2015 r. wyjaśnieniach dot. treści SIWZ na pytanie jednego  z wykonawców o treści: 

„Czy  Zamawiający  zaakceptuje  rozwiązanie  które  posiada  wbudowane  interfejsy:  optyczny 

(1);  podstawowy  RS485  (2)  oraz  dodatkowy  RS485(3),  w  którym  niezależność  (czasowa 

oraz protokolarna) występuje pomiędzy oboma interfejsami szeregowymi RS485 (2 i 3) oraz 

interfejsem optycznym i dodatkowym interfejsem elektrycznym RS485 (1 i 3)? Zamawiający 

udzielił  jednoznacznej  odpowiedzi  podtrzymującej  wymaganie  niezależności  protokołu 

komunikacyjnego DLSM na wszystkich interfejsach komunikacyjnych”.  

W  powyższym  zakresie,  w  ocenie  Izby,  spór  również  koncentrował  się  na  wykładni 

treści specyfikacji, w tym przypadku na rozumieniu „niezależności”. 

Wykładnia  językowa  treści  specyfikacji  nie  budzi  natomiast  wątpliwości,  co  do 

sposobu  rozumienia  powyższego  wymogu.  Izba  w  pełni  podzieliła  stanowisko 

Zamawiającego, że przez „niezależność”, o której stanowił pkt 1.15, należało rozumieć pełną 

niezależność  protokolarno-czasową  i  możliwość  jednoczesnego  wykorzystania  wszystkich 

interfejsów i protokołu komunikacyjnego DLMS na dostępnych interfejsach w liczniku, a więc 

ż

e  była  wymagana  także  pełna  niezależność  pracy  wszystkich  interfejsów  w  standardzie 

DLMS, w tym samym czasie (podkreślenie Izby). 

Zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  nakazywał  przyjęcie  wniosku,  że  w 

przypadku oferty Odwołującego komunikacja początkowo zaczyna się protokołem innym niż 

DLMS.  

W  toku  rozprawy  Odwołujący  złożył  dowód  z  certyfikatu  nr  1556.  W  ocenie  Izby, 

dowód  ten  dodatkowo  potwierdził  zasadność  stanowiska  Zamawiającego.  W  kolumnie 

„Testowany  interfejs”  w  pozycji  „Test  3  optyczny”  w  kolumnie  „Nawiązanie  połączenia” 

wskazano informację o treści „MODE_E”.  

W  toku  rozprawy  Zamawiający  wskazał,  że  powyższe  oznacza,  iż:  „rozpoczynając 

połączenie  za  pomocą  interfejsu  optycznego  zawsze  zaczyna  się  od  protokołu  innego  niż 

DLMS  (…)  MODE_E  to  jest  protokół  komunikacyjny  IEC,  który  jest  wykorzystywany  przez 

cały  czas  trwania  transmisji,  zmienia  się  jedynie  prędkość  tej  komunikacji  jeżeli 

oprogramowanie jest do tego przystosowane. Tryb MODE_E to jest tryb, w którym  zmienia 

się  tryb  protokołu  z  IEC  na  DLMS  oraz  zmienia  się  prędkość,  czyli  jeżeli  „zapytać”  to 

urządzenie w protokole DMLS to urządzenie to nie odpowie.” (vide: protokół z rozprawy). 

Przystępujący  wskazał:  „Modulacja  E  jest  to  specjalny  tryb  modulacji,  w  której 

komunikacja  z  licznikiem  zaczyna  się  protokołem  innym  niż  DLMS  (o  nazwie  IEC),  a 

następnie następuje negocjacja między tymi protokołami” (vide: protokół z rozprawy). 

Odwołujący  wskazał  z  kolei,  że:  „Co  do  trybu  MODE_E,  to  jest  to  jeden  z  trybów 

warunkujących  pracę  protokołem  DLMS.  Jest  trybem  protokołu  DLMS.  (…)  w  pkt  1.15 

załącznika  nr  10  zamawiający  nie  precyzował,  że  wykluczał  tryb  MODE_E.  Na  optozłączu 

jest to tryb naturalny dla tego protokołu. Pkt 1.15 opisuje sposób komunikacji i nie stanowi o 

tym,  że  nie  może  to  być  początkowo  komunikacja  za  pomocą  innego  trybu,  ale  nadal  w 

protokole  DMLS.  Jest  to  kolejna  nadinterpretacja  zapisów  faworyzująca  przystępującego. 

Wskazuje  na  pytanie  nr  21  i  odpowiedź  zamawiającego  dotyczące  trybu  MODE_E  gdzie 

zamawiający  podtrzymał  wymaganie  wcale  nie  pisząc,  że  tryb  MODE_E  jest 

niedopuszczalny.  Dla  odwołującego  z  odpowiedzi  tej  wynika  jasno,  że  liczyła  się 

funkcjonalność, czyli możliwość obsługi protokołu, a nie sposób w jaki to się odbywa” (vide: 

protokół z rozprawy). 

Stanowisko  Odwołującego  pozostawało  więc  w  zasadzie  zbieżne,  co  do  twierdzeń 

Zamawiającego  i  Przystępującego  w  tej  części,  która  dotyczyła  specyfiki  trybu  MODE_E, 

polegającej  na  tym,  że  komunikacja  z  licznikiem  zaczyna  się  w  tym  przypadku  protokołem 

innym niż DLMS. Odwołujący wyciągał jedynie odmienne wnioski, co do istoty wymogu z pkt 

1.15, – a więc, że ważna jest sama możliwość obsługi protokołu komunikacyjnego DLMS, a 

nie  w  jaki  sposób  się  to  odbywa  (a  contrario,  że  nie  ważne  jest  to,  że  początkowo 

komunikacja  zaczyna  się  od  innego  protokołu  -  IEC).  Izba  nie  uznała  tej  argumentacji  za 

zasadną i odpowiadającą wymogowi niezależności w rozumieniu, jaki został nadany w treści 

specyfikacji.  

W  ocenie  Izby  z  treści  specyfikacji  jednoznacznie  wynika,  że  wymagana  była  pełna 

niezależność  protokolarno-czasowa.  Innymi  słowy  komunikacja  na  każdym  z  interfejsów 

elektrycznym  i  interfejsie  optycznym,  dla  wypełnienia  warunku  niezależności,  musiała  m.in. 

od  początku  odbywać  się  w  protokole  komunikacyjnym  DLMS,  a  więc  także  na  etapie 

połączenia  –  co  pozwalało  właśnie  na  zachowanie  niezależności  nie  tylko  w  ujęciu 

protokolarnym,  ale  i  czasowym  (jak  wskazał  Zamawiający:  pełna  niezależność  pracy  w 

standardzie DLMS w tym samym czasie). Złożony przez Odwołującego certyfikat potwierdza 

natomiast,  że  licznik  Odwołującego  na  interfejsie  optycznym  nie  posiada  protokołu 

komunikacyjnego  DLMS  tylko  jego  modulacje  (Mode  E),  a  więc,  że  przy  rozpoczęciu 

połączenia  za  pomocą  interfejsu  optycznego  komunikacja  zaczyna  się  od  protokołu  innego 

niż  DMLS  –  co  już  wskazuje  na  brak  pełnej  niezależności.  W  odniesieniu  do  wymaganej 

przez  Zamawiającego  niezależności  bez  znaczenia  pozostaje  więc  fakt,  że  Tryb  MODE_E 

pozwala na zmianę tego innego protokołu na protokół DLMS.  

Istotne  dla  przyjętej  przez  Izbę  oceny  było  to,  że  istota  wymogu  z  pkt  1.15  była 

oczywista  dla  podmiotów  zainteresowanych  tym  zamówieniem.  W  sytuacji,  gdy  istota  tego 

wymogu  była  zrozumiała  nie  tylko  dla  Przystępującego,  z którym  Odwołujący  konkurował  o 

zamówienie, ale była zrozumiała także dla samego producenta liczników oferowanych przez 

Odwołującego,  z  którym  Odwołujący  współpracuje,  to  albo  Odwołujący  sam  tej  istoty  nie 

odczytał  w  sposób  prawidłowy  (co  nie  jest  zawinieniem  Zamawiającego),  albo  na  etapie 

odwołania starał się przeforsować korzystną dla siebie wykładnię treści specyfikacji, inną od 

tej treści, która dla innych zrozumiała była od początku.  

Z treści pytań nr 20 i 21 wprost wynika, że od początku istota wymogu z pkt. 1.15 była 

rozumiana,  jako  pełna  niezależność  protokolarno-czasowa  protokołu  komunikacyjnego 

DLMS na wszystkich interfejsach komunikacyjnych, a więc także zrozumiałe było, że chodzi 

o 

możliwość 

jednoczesnego 

wykorzystania 

wszystkich 

interfejsów 

i 

protokołu 

komunikacyjnego DLMS na dostępnych w liczniku interfejsach.  

Jeżeli zadane pytania dotyczące pkt 1.15 (oznaczone nr 20 i 21) brzmią: 

Nr  20  –  Czy  Zamawiający  zaakceptuje  rozwiązanie  które  posiada  wbudowane  interfejsy: 

optyczny  (1);  podstawowy  RS485  (2)  oraz  dodatkowy  RS485(3),  w  którym  niezależność 

(czasowa  oraz  protokolarna)  występuje  pomiędzy  oboma  interfejsami  szeregowymi  RS485 

(2  i  3)  oraz  interfejsem  optycznym  i  dodatkowym  interfejsem  elektrycznym  RS485  (1  i  3)? 

Zamawiający  udzielił  jednoznacznej  odpowiedzi  podtrzymującej  wymaganie  niezależności 

protokołu komunikacyjnego DLSM na wszystkich interfejsach komunikacyjnych?”. 

Nr  21  –  Czy  Zamawiający  zaakceptuje  rozwiązanie  posiadające  dostępne  oba  protokoły 

transmisji  danych  pomiarowych  62056-21  oraz  dlms  dostępne  na  interfejsie  optycznym 

odpowiednio w trybach Mode C (IEC) oraz Mode E (dlms) i rozpoznawane automatycznie na 

interfejsach elektrycznych?  

-  to  oczywiste,  w  ocenie  Izby,  jest  to,  że  pytanie  zmierza  do  uzyskania  informacji,  czy 

proponowane  rozwiązanie  będzie  odpowiadało  potrzebom  Zamawiającego  i  czy  będzie 

zgodne  z  treścią  wymogu.  Oczywiste  jest  więc  także  to,  że  skoro  następuje  propozycja 

rozwiązania  to  podmiot  pytający  ma  świadomość,  że  tego  rozwiązania  nie  przewidziano  w 

specyfikacji (nie dopuszczono jeszcze, jako rozwiązanie możliwe do zastosowania).  

Z treści udzielonej odpowiedzi jasno wynika m.in. to, że Zamawiający nie dopuścił, by 

DLMS  na  interfejsie  optycznym  było  dostępne  poprzez  protokół  komunikacyjny  IEC 

zmieniany (przełączany) dopiero, poprzez tryb MODE_E, w protokół komunikacyjny DLMS.  

Krytycznie należało ocenić argumenty Odwołującego, że Zamawiający nie napisał, że 

tryb  MODE_E  jest  niedopuszczalny.  W  treści  pytania  21  odwołano  się  do  trybu  MODE  C 

(IEC) oraz MODE_E (dlms). Skoro Zamawiający odpowiedział, że podtrzymuje wymaganie z 

pkt  1.15  to  dał  tym  samym  jasny  wyraz  temu,  że  propozycja  pytającego  –    a  więc,  że 

proponowana dostępność DLMS poprzez IEC i  Mode_E – nie przystaje do istoty wymogu i 

ż

e  Zamawiający  wymogu  tego  nie  będzie  zmieniał,  a  przeciwnie  nadal  go  podtrzymuje. 

Wykluczenie  dopuszczalności  braku  protokołu  komunikacyjnego  DLMS,  w  zamian  za  jego 

modulację  (Mode  E)    jest  jednoznaczne  i  zrozumiałe,  gdyż  wynika  w  sposób  naturalny  z 

formy i celu zadanego pytania oraz treści odpowiedzi.  

Odnośnie dowodu z korespondencji mailowej z dnia 11 stycznia 2016 r. to w ocenie 

Izby dowód ten potwierdza jednoznacznie, że przedstawiciel producenta, rozumiał wymóg w 

ten  sam  sposób,  jak  Zamawiający,  co  tylko  potwierdza,  że  specyfikacja  od  początku  była 

jasna  i  zrozumiała  w  tym  zakresie.  Analiza  przedmiotowego  maila  wskazuje,  że  jego  autor 

dążył  do  zmiany  tego  wymagania  i  odstąpienia  od  wymogu  w  takim  kształcie,  jaki  został 

zawarty w specyfikacji, wskazując m.in., że przyjęcie innego rozwiązania niż te zawarte w pkt 

1.15  pozwoliłoby  na  złożenie  tańszych  ofert  –  a  więc  w  domyśle  Zamawiający  mógłby 

oszczędzić,  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do  postawienia  pytania,  czy  –  cytując  –  „ta 

literalna niezależność wszystkich dostępnych interfejsów ma wymiar praktyczny i warta jest 

tak dużych kwot”. Dla Zamawiającego widocznie ta niezależność jest warta i istotna z punktu 

widzenia  potrzeb,  którym  służyć  ma  realizacja  tego  zamówienia.  Zamawiający  dał  temu 

wyraz  także  na  rozprawie  wskazując,  że  „zamawiającemu  zależy  na  spełnieniu  tego 

wymogu,  gdyż  jest  to  ważne  ze  względu  na  systemy  informatyczne  klientów  i 

zamawiającego” (vide: protokół z rozprawy). 

Izba  za  mało  przekonujące  uznała  argumenty,  że  zadane  pytanie  przez 

przedstawiciela  producenta  było  działaniem  dotyczącym  jakiejś  hipotetycznej  sytuacji.  Za 

wysoce  wątpliwe  Izba  uznaje,  by  przedstawiciel  producenta,  odwołujący  się  do  pytań 

zadawanych  w  tym  postępowaniu,  wskazując  oznaczenie  licznika,  działał  niejako  „w 

oderwaniu”  od  wykonawcy,  który  z  tym  producentem  współpracuje,  w  tym  korzysta  z  jego 

zasobów  (gdzie  chociażby  data  zobowiązania  do  udostępnienia  zasobów  jest  tożsama  z 

datą  zadanego  pytania; Odwołujący  w  treści  uzasadnienia  dokonywał  wykładni  pytania,  tak 

jakby  pochodziło  od  niego,  a  nie  podmiotu  trzeciego).  Niezależnie  jednak  od  tego,  nawet 

jeżeliby  uznać,  że  treści  tego  maila  z  dnia  11  stycznia  2016  r.  i  zawartych  w  nim  pytań  i 

oświadczeń,  nie  można  uznawać  za  stanowisko  Odwołującego  na  etapie  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia,  to  wskazana  korespondencja  stanowi  potwierdzenie,  że  nawet  dla 

producenta  liczników,  które  zaoferował  Odwołujący,  istota  wymogu  była  zrozumiała. 

Odwołujący  w  kwestii  przedmiotowego  maila  sam  wskazał,  że  „Jest  własną  interpretacją 

zapisów  SIWZ  osoby  wysyłającej  maila”  (vide:  protokół  z  rozprawy).  Skoro  przedstawiciel 

producenta rozumiał wymóg specyfikacji, zgodnie ze stanowiskiem Zamawiającego i miało to 

miejsce  na  wczesnym  etapie  postępowania  to  tylko  dodatkowo  potwierdza  wniosek,  że 

specyfikacja była w tej materii jasna i powinna być zrozumiała także dla Odwołującego, jako 

podmiotu profesjonalnego i działającego od lat w tej branży.  

Izba  uznała  znaczenie  okoliczności  wynikających  z  ww.  korespondencji  mailowej. 

Sam  fakt  zaistnienia  tej  korespondencji  o  treści,  jak  w  złożonym  wydruku  e-maila,  nie  był 

kwestionowany przez Odwołującego. Za istotny dowód Izba uznała także przytoczony przez 

Zamawiającego  pkt  3.4.5.2  –  str.  42  Instrukcji  obsługi  licznika  załączonej  do  oferty 

Odwołującego,  gdzie  wyraźnie  zastrzeżono,  że  równoczesna  transmisja  na  interfejsie 

optycznym i pierwszym interfejsie elektrycznym nie jest możliwa. Za pozbawione znaczenia i 

wartości  dowodowej  Izba  uznała  natomiast  dowody  przedłożone  przez  Odwołującego. 

Odnosiły się one do interfejsu elektrycznego, a nie interfejsu optycznego.  

Izba  podzieliła  także  zasadność  podstawy  wskazanej  pod  nr  4,  dotyczącej 

niezgodności z wymaganiem z pkt 1.18 załącznika 10 do SIWZ.  

W zakresie 4 podstawy faktycznej zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, Zamawiający 

wskazał w piśmie z dnia 3 lutego 2016 r., że: 

„Zgodnie z wymaganiem pkt 1.18 Załącznika 10 do SIWZ: „Licznik musi posiadać możliwość 

odczytu  zarejesrtowanych  danych  w  przypadku  uszkodzenia  wyświetlacza  LCD  poprzez 

interfejs  optyczny  (optozłącze)  według  protokołu  komunikacyjnego  DLMS”.  Złożona  przez 

Wykonawcę  wraz  z  ofertą  próbka  licznika  nie  posiada  przedmiotowej  funkcjonalności. 

Podczas  prowadzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert  po  wprowadzeniu  do  licznika 

ustawień  odpowiednich  dla  protokołu  komunikacyjnego  DLMS  dla  interfejsu  optycznego 

(optozłącza)  tj.  8N1,  prędkość  transmisji  9600b/s  Zamawiający  otrzymał  z  oprogramowania 

serwisowego o nazwie EMH-COMBI-MASTER 2000 (w wersji: Wersja: 02.06.09.014 (EMH)) 

komunikat o treści: „Komunikacja – timeout”. Komunikacja nie  została  nawiązana w efekcie 

dane pomiarowe nie zostały odczytane”.  

Nie  powielając  argumentacji  Zamawiającego  i  Przystępującego,  które  Izba  w  tym 

zakresie także podzieliła w całości, warto wskazać dodatkowo, że skoro interfejs optyczny w 

próbce  złożonej  przez  Odwołującego  posiada  jedynie  modulacje  protokołu  DLMS  –  co 

skutkuje  tym,  że  początkowo  komunikacja  na  tym  interfejsie  zawsze  jest  uruchamiana  w 

innym  protokole  komunikacyjnym,  to  tym  samym  logiczne  i  uzasadnione  jest  stanowisko 

Zamawiającego, iż brak jest funkcjonalności pozwalającej na odczytanie danych z interfejsu 

optycznego  według  protokołu  komunikacyjnego  DLMS.  Jak  wskazał  to  obrazowo 

Zamawiający, w tej sytuacji „jeżeli „pyta się” to urządzenie w protokole DLSM to urządzenie 

to po prostu nie odpowiada” (vide: protokół z rozprawy).   

Izba  krytycznie  oceniła  przy  tym  argumentację  Odwołującego  nakierowaną  na 

wykazanie,  że  Zamawiający  użył  niewłaściwego  oprogramowania.  W  pkt  3.3.1  SIWZ 

wskazano, że  wymaga się, aby oferowane statyczne  wielostrefowe 4-kwandrantowe liczniki 

energii  elektrycznej  klasy  dokładności  0,2  spełniały  wymagania  określone  w  Opisie 

Przedmiotu Zamówienia stanowiącym Załącznik nr 10 do SIWZ. Na potwierdzenie spełnienia 

powyższego  wymagania  wykonawca,  obok  próbki,  miał  załączyć  do  oferty  także 

oprogramowanie serwisowe nagrane na nośnik elektroniczny (np. CD/DVD) wraz z instrukcją 

użytkowania w języki polskim dedykowane do parametryzacji wzorca licznika.  

W  ocenie  Izby,  dostarczone  przez  Odwołującego  oprogramowanie,  musiało  dla 

prawidłowości  oferty,  pozwalać  na  sprawdzenie  wymogu  z  pkt  1.18.  To,  że  Zamawiający 

wskazał,  że  oprogramowanie  ma  być  dedykowane  do  parametryzacji  w  żaden  sposób  nie 

pozwalało  na  takie  rozumienie  specyfikacji,  że  można  było  nie  dołączać  oprogramowania, 

które  pozwalałoby  na  sprawdzenie  istnienia  wymagań  opisanych  w  Załączniku  nr  10  do 

SIWZ. Całościowe spojrzenie na pkt 3.3.1 SIWZ wskazuje, że oprogramowanie miało także 

służyć  potwierdzeniu  spełnienia  wymagań  określonych  w  tym  załączniku.  Należało  więc 

złożyć takie oprogramowanie, które pozwalało na sprawdzenie wymaganych funkcjonalności. 

Przyjęcie  argumentacji  Odwołującego,  że  „inne  jest  oprogramowanie  do  testowania,  a  inne 

do  odczytywania.  Dołączone  do  oferty  oprogramowanie  było  do  używania  i  parametryzacji” 

(vide: protokół z rozprawy) nakazywałoby wniosek, że Odwołujący od razu przy ofercie złożył 

oprogramowanie  nie  nadające  się  do  sprawdzenie  (przetestowania)  wymaganej 

funkcjonalności. Składanie takiego oprogramowania, gdyby przyjąć wykładnię Odwołującego 

co pkt 3.3.1.2., podważałoby sens wymogu żądania oprogramowania, które – co zastrzeżono 

na  wstępie  pkt  3.3.1  SIWZ  –  miało  być  także  składane  po  to,  by  potwierdzić  spełnienie 

wymagań określonych w Załączniku nr 10. Zamawiający słusznie wskazał w odpowiedzi, że 

w kontekście takich oświadczeń, oferta Wykonawcy nie powinna  zostać  w ogóle złożona  w 

postępowaniu,  gdyż  jakie  jest  uzasadnienie  do  składania  oferty  z  oprogramowaniem,  które 

nie  ma  zaimplementowanej  funkcjonalności  pozwalającej  na  sprawdzenie  wymagań 

postawionych w Załączniku nr 10 do SIWZ.  

Zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  nakazywał  przy  tym  przyjęcie,  że 

problem  nie  leży  w  braku  funkcjonalności  dołączonego  oprogramowania  –  Zamawiający 

wskazał,  że  na  str.  99  Instrukcji  obsługi  licznika,  załączonej  do  oferty  Odwołującego,  dla 

oprogramowania  EMH-COM,  jak  i  EMH-COMBI  MASTER  2000  przewidziano,  jako  jedne  z 

najważniejszych funkcji, m.in. odczytywanie danych pomiarowych – lecz związany jest z tym, 

ż

e  interfejs  optyczny  w  próbce  dostarczonej  przez  Odwołującego  nie  posiada  protokołu 

komunikacyjnego  DLMS  tylko  jego  modulacje  (Mode  E).  W  myśl  zaś  wymogu  z  pkt  1.18 

Załącznika  nr  10  to  właśnie  według  protokołu  DLMS  powinna  istnieć  możliwość  odczytu 

danych poprzez interfejs optyczny.  

Dowody  złożone  przez  Odwołującego  w  zakresie  tej  podstawy  Izba  oceniła 

analogicznie, jak przy omówieniu podstawy nr 3.  

Jednocześnie,  Izba  podkreśla,  że  w  niniejszym  postępowaniu  próbce  przypisany 

został  szczególnych  charakter.  W  ocenie  Izby  składana  próbka  wypełniała  treść  oferty, 

stanowiła zmaterializowaną postać oświadczenia  woli  wykonawcy o  zamiarze zaoferowania 

produktu  o  takich  cechach  i  funkcjonalnościach,  jakie  składane  próbka  właśnie  posiadała. 

Powyższą  ocenę  Izba  wywodzi  z  treści  formularza  oferty,  gdzie  wykonawca  podawał  w 

istocie  typ  licznika  odpowiadający  próbce,  ale  przede  wszystkim  z  tego,  że  w  pkt  3.3.1.1. 

SIWZ,  Zamawiający  wskazał,  iż  „Próbka  dostarczona  przez  wykonawcę,  z  którym 

Zamawiający  zawrze  umowę  stanowić  będzie  wzorzec  dla  liczników  dostarczanych  przez 

tego wykonawcę w ramach realizacji umowy”. W konsekwencji to, co prezentowała złożona 

próbka było tym, co wykonawca miał następnie dostarczać Zamawiającemu.  

Mając powyższe na uwadze, Izba uznała, że niedopuszczalne jest traktowanie w tym 

przypadku  próbki  jedynie  w  kategorii  dokumentów  o  charakterze  przedmiotowym  i 

niedopuszczalne  jest  stosowanie  art.  26  ust.  3  Pzp.  Skoro  złożona  próbka  określonych 

funkcjonalności i wymagań technicznych nie spełniała to przyzwolenie na uzupełnianie tego 

„dokumentu”,  czy  zamianę  na  inną  próbkę,  prowadziłoby  do  niedopuszczalnej  zmiany  lub 

uzupełnienia  treści  oferty  po  terminie  składania  ofert.  Brak  było  również  podstaw  do 

stosowania  art.  87  ust. 1  Pzp,  zgodnie  z  którym  w  toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający 

może 

żą

dać 

od 

wykonawców 

wyjaśnień 

dotyczących 

treści 

złożonych 

ofert. 

Niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji 

dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem  ust.  1a  i  2,  dokonywanie  jakiejkolwiek 

zmiany  w  jej  treści.  W  tym  przypadku  nie  zaistniały  wątpliwości,  których  wyjaśnienie 

wymagałoby  informacji  od  wykonawcy.  Próbka  Odwołującego  posiada  funkcjonalności,  ale 

nie  takie,  jakie  wynikają  z  treści  specyfikacji  (dotyczy  to  funkcjonalności  omówionych  w 

zakresie  podstawy  2,  3  i  4).  Ewentualne  wyjaśnienia  nie  doprowadziłyby  do  „uzdrowienia” 

próbki. Odwołujący dla obrony swojej oferty podjął próbę przekonania o innej treści wymogu, 

niż  przyjął  Zamawiający.  Jak  wskazano  wcześniej  Izba  nie  znalazła  jednak  podstaw,  by 

podzielić stanowisko prezentowane przez Odwołującego.  

Odnośnie wniosków Odwołującego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, Izba 

na rozprawie postanowiła ich nie uwzględniać.  

Należy  wskazać,  że  zgodnie  z  art.  190  ust.  4  Pzp,  Izba  może  powołać  biegłego 

spośród osób wpisanych na listę biegłych sądowych prowadzoną przez prezesa właściwego 

sądu  okręgowego,  jeżeli  ustalenie  stanu  faktycznego  sprawy  wymaga  wiadomości 

specjalnych.  

Jak wynika z powyższego dowód z opinii biegłego jest dopuszczalny, gdy niezbędne 

jest to dla ustalenia stanu faktycznego. W tej sprawie stan faktyczny był jasny i mógł zostać 

ustalony bezpośrednio na podstawie  zgromadzonego materiału dowodowego, bez potrzeby 

sięgania  do  wiedzy  specjalistycznej.  Jasne  było  przede  wszystkim  to,  że  próbka  licznika 

Odwołującego nie spełniała wymagań z pkt 1.10, 1.15, 1.18 załącznika nr 10 do SIWZ, w taki 

sposób,  w  jaki  wymagania  te  wynikały  z  treści  specyfikacji,  a  nie  według  wykładni 

prezentowanej przez Odwołującego.  

Z  tych  też  względów  Izba  oddaliła  przedmiotowe  wnioski  dowodowe,  na  podstawie 

art.  190  ust.  6  Pzp,  gdyż  fakty,  do  których  wnioski  te  referowały  zostały  ustalone  innymi 

dowodami  i  nie  istniała  w  tej  materii  konieczność  posiadania  wiadomości  specjalnych,  a 

ponadto wnioski te zostały powołane jedynie dla zwłoki.  

W zakresie podstawy 1 oraz 5 brak było podstaw do uznania działań Zamawiającego 

za  prawidłowe.  Niezależnie  od  uwag,  jakie  można  w  tej  części  odnieść  do  procedowania 

Zamawiającego i wskazanego uzasadnienia swojej decyzji, to nie mogło to zmienić kierunku 

rozstrzygnięcia  Izby,  gdyż  wskazane  powyżej  podstawy  uznania  oferty  za  niezgodną  ze 

specyfikacją były zdaniem Izby zasadne i należycie wykazane przez Zamawiającego.  

Odnośnie  podstawy  nr  1  to  Izba  uznała,  argumentację  Odwołującego,  jak  również 

złożony  dowód.  Ponadto,  w  ocenie  Izby,  stanowisko  Zamawiającego  jest  wyrazem 

nadmiernego  formalizmu.  Sprowadzało  się  ono  do  tego,  że  z  uwagi  na  podanie  przez 

wykonawcę nr fabrycznego 05380144 i złożenie Świadectwa Wzorcowania dla licznika o nr 

fabrycznym  5380144,  Zamawiający  uznał  de  facto,  że  wykonawca  nie  złożył  Świadectwa 

Wzorcowania dla oferowanego licznika.  

Wykonawca  przedstawił  Zamawiającemu  rzeczowe  powody  tego  stanu  rzeczy  i 

Zamawiający miał podstawy do tego, by uznać, że złożone Świadectwo zostało wystawione 

dla  tego  licznika,  którego  próbkę  złożono  w  ofercie.  Zamawiający  wskazywał,  że  znaki  w 

postaci cyfry „0” umieszczone przed innymi cyframi, mają krytyczne znaczenie dla systemów 

informatycznych.  Z  punktu  widzenia  identyfikacji  licznika  numery  05380144  i  5380144  są 

różnymi  numerami  identyfikującymi  różne  urządzenia.  Jednak  te  kwestie  i  ewentualne 

trudności  dla  Zamawiającego  nie  zostały  wskazane  w  treści  pkt.  1.1.  Załącznika  nr  10  do 

SIWZ, na którym oparł się Zamawiający.  

Odnośnie  podstawy  nr  5  wskazanej  przez  Zamawiającego,  jako  uzasadnienie 

zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, Izba wskazuje, że pkt 1.36 Załącznika nr 10 do SIWZ 

brzmi:  „Licznik  musi  posiadać  możliwość  zaprogramowania  pomiaru  po  stronie  pierwotnej  i 

wtórnej  przekładników  pomiarowych”.  Z  uzasadnienia  wskazanego  przez  Zamawiającego 

wynika,  że  głównym  powodem  uznania  oferty  za  niezgodną  z  powyższym  wymogiem,  nie 

było w istocie to, że licznik takiej możliwości faktycznie nie ma, lecz to, że oprogramowanie 

wprowadziło  Zamawiającego  w  błąd.  Z  treści  pkt  1.36  Załącznika  nr  10  nie  wynika  jednak 

nic,  co  by  odnosiło  się  do  wprowadzania  w  błąd.  Jest  to  o  tyle  wadliwa  podstawa,  gdy 

weźmie się dodatkowo pod uwagę, że sam Zamawiający wskazał w zawiadomieniu na to, że 

licznik  jednak  przyjął  ustawienia  –  głównym  problemem  nie  był  więc  techniczny  brak 

możliwości  zaprogramowania,  lecz  to,  że  oprogramowanie  mogło  wprowadzać  użytkownika 

w błąd. W tym zakresie Zamawiający powinien był umożliwić wykonawcy ustosunkowanie się 

do zaistniałego błędu, korzystając z art. 87 ust. 1 Pzp.  

Powyższe uwagi, co do przyjętej przez Zamawiającego podstawy nr 1 i  5 nie mogły 

zmienić  końcowego  wyniku  sprawy,  a  więc  uznania,  że  oferta  Odwołującego  została 

zasadnie odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, gdyż zastosowanie tego przepisu 

znajduje oparcie w podstawach nr 2, 3 i 4. W kontekście uznania zasadności zastosowania 

art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp Izba za niezasługujące na uwzględnienie uznała zarzuty dotyczące 

naruszenia pozostałych przepisów wskazanych w petitum odwołania.  

Jednocześnie  Izba  podkreśla,  że  poza  zakresem  oceny  musiały  pozostać  te 

wszystkie argumenty, w których Odwołujący koncentrował się na samej procedurze badania 

próbki, jaką w tym postępowaniu przyjął Zamawiający.  

Zamawiający  wskazał  pkt  3.3.1.1.,  że  dostarczona  próbka  zostanie  poddana 

badaniom  technicznym  przez  Zamawiającego  w  celu  potwierdzenia  zgodności  ich 

parametrów  z  wymaganiami  opisanymi  w  Załączniku  nr  10  do  SIWZ.  W  aktach  sprawy 

znajdują  się  protokoły  badania  technicznego,  prezentujące  wynik  na  zasadzie:  spełnia/nie 

spełnia.  

To  Zamawiający  jest  podmiotem  dokonującym  badania  oferty.  Nie  można 

przypisywać Zamawiającemu bądź to niewiedzy, bądź złej woli, tylko na podstawie tego, że 

protokół  badania  technicznego  nie  prezentuje  w  sposób  szczegółowy  dojścia  do 

stwierdzonych wyników. Oczywiście, Zamawiający ma prawo dopuścić bądź to prezentację, 

bądź inną formę uczestnictwa wykonawców w ocenie oferty.  

W  tym  postępowaniu  na  etapie  ogłoszenia  treści  specyfikacji  Odwołujący  mógł 

podnosić  żądania  bardziej  szczegółowego  opisania  sposobu  badania  technicznego  i 

sposobu  udokumentowania  wyników  badań.  Podstawę  tego  rodzaju  żądań  mogłaby 

stanowić  wynikająca  z  art.  8  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  jawność 

postępowania,  będąca  fundamentalną  zasadą  postępowania  o  zamówienie  publiczne.  Jej 

wyrazem  jest  prawo  wykonawców  do  wglądu  ofert  konkurencyjnych  i  transparentność 

postępowania,  pozwalająca  zainteresowanym  wykonawcom  na  dostęp  do  dokumentów 

postępowania,  w takim zakresie i kształcie, jaki był przedmiotem oceny dokonywanej przez 

Zamawiającego.  Wynika  z  niej  obowiązek  udokumentowania  dokonywanych  przez 

zamawiającego  czynności,  a  następnie  udostępnienia  dokumentów  zainteresowanym 

wykonawcom,  jeśli  tylko  taką  chęć  wyrażą.  Obowiązek  ten  nie  doznaje  ograniczenia  w 

odniesieniu  do  próbki,  (innego,  aniżeli  ustawowe  ograniczenia,  takie  jak  wynikające  z 

tajemnicy  przedsiębiorstwa),  skoro  próbka  stanowi  element  oferty  i  służy  do  jej  oceny. 

Próbka  w  danym  postępowaniu  może  mieć  różny  przedmiot  –  może  nim  być  rzecz, 

poddawana  oględzinom  i  namacalnemu  badaniu  pod  względem  określonych  cech 

fizykochemicznych  lub  jej  walorów  użytkowych,  może  polegać  na  zaprezentowaniu 

określonego  działania  lub  procesu,  a  nawet  mieć  postać  pokazu  umiejętności  osób,  które 

będą  świadczyć  określoną  usługę.  Próbka  służy  bowiem  namacalnemu,  empirycznemu 

zbadaniu  oferty,  stanowi  najbardziej  bezpośrednią  formę  jej  oceny.  Udokumentowanie 

badania  oferty  i  składającej  się  na  nią  próbki  powinno  jak  najdokładniej  oddawać  przebieg 

czynności,  które  dały  podstawę  określonej  jej  oceny,  co  może  być  trudne,  jeśli  badanie 

polega  nie  tylko  na  oględzinach  przedmiotu  próbki,  ale  polega  przede  wszystkim  na 

sprawdzeniu  jej  działania,  zbadaniu  jej  w  określonej  aktywności.  W  takim  wypadku  nawet 

najbardziej wierny i szczegółowy opis dokonanych czynności i ich rezultatów będzie jedynie 

reasumpcją  dokonanych  spostrzeżeń  osób  dokonujących  obserwacji  i  sporządzających 

ewentualny  protokół.  Wykonawcy  zarazem  nie  przysługuje  prawo  żądania  innego 

udokumentowania  tej  czynności  aniżeli  w  formie  protokołu,  nawet  jeśli  byłoby  ono 

wygodniejsze,  czy  w  bardziej  optymalny  sposób  pozwalało  na  zapis  dokonywanych 

czynności.  

Niezależnie  jednak  od  sfery  udokumentowania  czynności  badania  próbki, 

niejednokrotnie charakter próbki a także sposób jej badania, to jest gdy będzie ono polegało 

nie jedynie na oględzinach ale także na sprawdzeniu jej działania, przemawia za uznaniem, 

ż

e realizacja zasady jawności poprzez samo tylko zapoznanie się z protokołem dotyczącym 

dokonanych  bez  udziału  wykonawców  czynności,  nie  będzie  spełniona.  Jeśli  bowiem 

przedmiotem  próbki  jest  rzecz,  której  badanie  ma  charakter  statyczny,  polegający  na 

oględzinach, to każdorazowo zapoznanie się z przedmiotem próbki, a także dotyczącym jej 

badania protokołem będzie prowadziło do tych samych rezultatów, zaś dokonane następczo 

zapoznanie się z przedmiotem próbki, co do zasady, powinno doprowadzić do tego samego 

rodzaju  doznań  poznawczych,  jakie  miało  miejsce  w  trakcie  badania  próbki.  Inaczej  jest 

jednak,  gdy  przedmiotem  badania  nie  jest  rzecz,  ale  określone  działanie:  testowanie 

działania sprzętu czy sprawdzenie jego funkcjonalności i procesów. Każde badanie, które ma 

za  przedmiot  pewien  proces,  jakąś  aktywność  a  nie  jedynie  namacalnie  dające  się  poznać 

cechy  i  właściwości  fizyczne  przedmiotu,  będzie  aktem  niepowtarzalnym.  Badanie  próbki 

polegające  na  jej  uruchomieniu,  sprawdzeniu  jej  działania  i  zbadanie  funkcjonalności  i 

realizacji określonych procesów będzie miało postać już nie oględzin statycznego przedmiotu 

próbki,  ale  swego  rodzaju  eksperymentu,  zwyczajowo  określanego  prezentacją  lub 

demonstracją  systemu. W takim  wypadku  czynność  badania  ma  charakter  niepowtarzalny  i 

nie  dający  się  powtórzyć  dokładnie  tak  samo,  jak  miało  to  miejsce  w  trakcie  jego 

dokonywania 

przez 

zamawiającego. 

Każda 

próba 

zrekonstruowania 

przebiegu 

poddawanego  ocenie  procesu  będzie  miała  charakter  pośredni  i  odtwórczy  w  stosunku  do 

tego,  co  stanowiło  podstawę  określonych  wniosków  osób  dokonujących  oceny  (vide: 

uzasadnienie  wyroku  KIO  z  dnia  17  grudnia  2015  r.,  sygn.  akt  KIO  2578/15,  KIO  2580/15, 

KIO 2585/15). 

Zastrzeżenia,  co  do  sposobu  badania  próbki,  potrzeby  uczestnictwa  bądź  asysty 

wykonawców,  czy  też  inne  kwestie  dotyczące  przyjętej  procedury  badania  i  sposobu 

dokumentowania  wyników  tych  badań,  Odwołujący  mógł  –  chociażby  w  kontekście  zasady 

jawności  –  podnosić  na  wcześniejszym  etapie.  Obecnie,  wszystkie  te  argumenty  Izba 

musiała uznać za spóźnione i nie przydatne dla rozstrzygnięcia sprawy.  

Odnośnie  zarzutów  skierowanych  wobec  oferty  Przystępującego  Izba  wskazuje,  że 

zgodnie z art. 179 ust. 1 Pzp, środki ochrony prawnej przysługują wykonawcy, jeżeli ma lub 

miał  interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w 

wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów niniejszej ustawy. 

W realiach tej sprawy spełnienie przesłanek z art. 179 ust. 1 Pzp mogło odnosić się 

tylko  do  czynności  odrzucania  oferty  Odwołującego.  Tylko  ta  czynność  Zamawiającego 

mogła  bowiem  narazić  wykonawcę  na  szkodę.  Przepis  art.  179  ust.  1  Pzp  wymaga 

kumulatywnego spełnienia przesłanki interesu i poniesienia bądź zagrożenia szkodą. Tutaj to 

nie  wybór  oferty  Przystępującego,  lecz  jedynie  odrzucenie  oferty  Odwołującego  było 

ź

ródłem,  z  którego  wynikała  i  w  którym  zamykała  się  jednocześnie  przesłanka  w  postaci 

możliwości  poniesienia  szkody.  Samo  ewentualne  przywrócenie  oferty  Odwołującego  do 

postępowania, skoro oferta ta była tańsza, eliminowałoby zagrożenie możliwości poniesienia 

szkody, niezależnie od tego, co stałoby się z ofertą Przystępującego. Powyższe zwalniało w 

istocie  Izbę  z  obowiązku  merytorycznej  oceny  zarzutów  skierowanych  wobec  oferty 

Przystępującego. Odwołujący podkreślał, że nie dąży do unieważnienia postępowania, tylko 

do wyboru swojej oferty – dla tego zaś wystarczające i jedynie możliwe było kwestionowanie 

decyzji Zamawiającego względem swojej oferty.  

Niezależnie  od  powyższego,  także  w  zakresie  zarzutów  postawionych  ofercie 

Przystępującego,  Izba  nie  stwierdziła,  by  zasługiwały  one  na  uwzględnienie.  Zamawiający 

oraz Przystępujący przedstawili, w odniesieniu do każdej z pozycji, rzeczowe i przekonujące 

argumenty  przemawiające  za  zgodnością  oferty  Przystępującego  z  treścią  specyfikacji.  W 

zakresie wyspecyfikowanych przez Odwołującego pozycji Izba uznała przy tym, że  w dużej 

mierze  podstawy  do  twierdzeń  o  niezgodności  zostały  oparte  na  własnej,  subiektywnej 

interpretacji treści specyfikacji. Złożone przez Odwołującego dokumenty także nie stanowiły 

materiału  dowodowego,  który  jednoznacznie  nakazywałby  uznanie,  że  określony  wymóg 

techniczny  nie  został  faktycznie  spełniony. W  wyroku  z  dnia  23  stycznia  2015  r.,  sygn.  akt 

KIO  70/15,  Izba  wskazała,  że  „Artykuł  89  ust.  1  pkt  2  p.z.p.  nakazuje  zamawiającemu 

odrzucenie  oferty,  której  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia.  Dla  uznania  oferty  za  niezgodną  z  SIWZ  i  odrzucenia  jej  na  podstawie  tego 

przepisu  konieczne  jest  wykazanie  ponad  wszelką  wątpliwość,  że  oferowany  przedmiot  nie 

odpowiada treści SIWZ. Nie jest w takim wypadku wystarczające zasianie wątpliwości co do 

cech  przedmiotu,  czy  też  jego  zgodności  z  SIWZ”.  Odwołujący  nie  udowodnił  swoich  tez 

ponad  wszelką  wątpliwość,  a  złożone  dowody  należało  ocenić  krytycznie,  także  w  świetle 

rzeczowej argumentacji Zamawiającego i Przystępującego, odnoszącej się do braku wartości 

dowodowej złożonych dokumentów.  

Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w sentencji wyroku.  

O  kosztach  postępowania,  stosownie  do  wyniku,  orzeczono  na  podstawie  art.  192 

ust.  9  i  10  Pzp.  Izba  zaliczyła  w  poczet  kosztów  wpis  uiszczony  przez  Odwołującego,  

a  w  związku  z  oddaleniem  odwołania  Izba  zasądziła  od  Odwołującego  na  rzecz 

Zamawiającego  –  na  podstawie  faktury  złożonej  do  akt  sprawy  –  uzasadnione  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia  pełnomocnika  (§  5  ust.  3 

pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w 

sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w 

postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238). 

Przewodniczący: ……………………………….