KIO 2099/16 WYROK dnia 22 listopada 2016 r.

Sygn. akt KIO 2099/16 

WYROK 

z dnia 22 listopada 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Magdalena Grabarczyk 

Protokolant:             Aneta Górniak  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  22  listopada  2016  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  7  listopada  2016  r.  przez

Elektromontaż-Lublin  Sp.  z  o.o.  w  Lublinie  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  TAURON 

Dystrybucja S.A. w Krakowie  

przy  udziale  wykonawców  ZPUE  S.A.  we  Włoszczowej  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1. oddala odwołanie; 

2. kosztami postępowania obciąża Elektromontaż-Lublin Sp. z o.o. w Lublinie i: 

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr

 (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Elektromontaż-Lublin  Sp.  z  o.o.  w 

Lublinie Warszawie  tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza  od  Elektromontaż-Lublin  Sp.  z  o.o.  w  Lublinie  na  rzecz  TAURON  Dystrybucja 

S.A. w Krakowie kwotę 4.319 zł 62 gr

 (słownie: cztery tysiące trzysta dziewiętnaście złotych 

sześćdziesiąt  dwa  grosze)

  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika oraz dojazdu pełnomocnika na posiedzenie. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Krakowie. 

Przewodniczący:      ……………………… 

Sygn. akt KIO 2099/16 

Uzasadnienie 

Zamawiający –  TAURON Dystrybucja S.A. w Krakowie – prowadzi w trybie przetargu 

nieograniczonego  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  roku  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164),  dalej  jako:  „ustawa”  lub  „Pzp”  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia,  którego  przedmiotem  jest  dostawa  stacji  transformatorowych 

prefabrykowanych SN/nN, część nr 3 - Dostawa stacji transformatorowych prefabrykowanych 

SN/nN  do  Oddziałów  w  Gliwicach,  Częstochowie  i  Będzinie.  Ogłoszenie  o  zamówieniu 

opublikowane zostało w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 2 marca 2016 r. pod numerem 

2016/S  043-071807.    Wartość  zamówienia  jest  większa  niż  kwota  wskazana  w  przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

W  związku  z  przesłaniem  przez  zamawiającego  informacji  o  unieważnieniu 

postępowania    Elektromontaż  –  Lublin  Sp.  z  o.o.  w  Lublinie  wniósł  odwołanie  7  listopada 

2016  r.  Zachowany  został  termin  ustawowy  na  wniesienie  odwołania  i  obowiązek 

przekazania zamawiającemu kopii odwołania.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:  

1)  art.  7  ust.  1  Pzp  w  zakresie  niezachowania  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowania  wykonawców  przez  preferowanie  jednego  wykonawcy  -  ZPUE  SA  w 

formie  stosowania  wobec  niego  złagodzonych  wymagań  i  akceptacji  jego  ofert 

niezgodnych  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia,  dalej  również  jako 

„SIWZ”; 

2)   art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez bezpodstawne odrzucenie oferty odwołującego pomimo 

spełnienia  wymogów  szczegółowych  zawartych  w  przedłożonych  dokumentach  i 

złożonych  wyjaśnieniach,  tj.:  raportów  z  testów  badań  i  oceny  technicznej  głowic 

konektorowych, wobec braku występowania na rynku krajowym i unijnym certyfikatów 

zgodności  na  te  głowice  konektorowe,  przy  równoczesnym  wykazaniu  przez 

odwołującego  spełnienia  wymagań  szczegółowych  norm  wymaganych  przez 

zamawiającego  i  certyfikatu  na  zaciski  V-klema  spełniającej  wymogi  normy  PN-EN 

947-7-1:2012  jako  w  pełni  spełniającego  wymogi  zamawiającego,  przy  braku 

spełnienia  normy  PN-EN  -  947-7-2:2012  nie  mającej  zastosowania  dla  przedmiotu 

zamówienia; 

3)   art. 93 ust. 1 pkt 1 przez bezpodstawne unieważnienie postępowania przetargowego 

opierającego  się  na  stwierdzeniu,  że  oferta  odwołującego  nie  była  zgodna  z 

wymogami SIWZ. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  zamawiającemu 

unieważnienie  unieważnienia  postępowania  w  części  3,  unieważnieniu  odrzucenia  oferty 

odwołującego i dokonanie wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej. 

W  uzasadnieniu  odwołujący  powołał  treść  pisma  z  28  października  2016  r.,  którym 

zamawiający  poinformował  odwołującego  o  unieważnieniu  postępowania  w  części  3.  W 

uzasadnieniu  tej  czynności  zamawiający  wskazał,  że  oferta  odwołującego  podlega 

odrzuceniu. Jako przyczynę powołał niezgodność oferty odwołującego z wymogami SIWZ, tj. 

nie  przedstawienie  certyfikatu  zgodności  dla  głowic  kablowych  konektorowych  SN  oraz 

nieprzedłożenie  certyfikatu  zgodności  dla  zacisków  nN  montowanych  poza  aparatem 

potwierdzającego zgodność z normą PN-EN-60947-7-2:2002.  

Odwołujący przywołał, że  zgodnie z pkt 3.3.1.1. ppkt h) SIWZ zamawiający wymagał 

Certyfikatu Zgodności dla głowic kablowych konektorowych SN, którego żaden producent nie 

posiadał na dzień składania oferty.  Zamawiający nie odstąpił od tego wymagania, ani przez 

zmianę  SIWZ,  ani  też  w  wyjaśnieniach  udzielonych  na  stronie  internetowej  dotyczącej 

postępowania przetargowego. 

Odwołujący  ocenił,  że  w  związku  z  brakiem  certyfikatów  zgodności  dla  głowic 

kablowych  konektorowych  SN  na  rynku  europejskim,  w  tym  takich  renomowanych  firm  jak 

Nexans  z  Francji,  NKT  z  Danii,  czy  korporacji  międzynarodowej  Tyco  Electronics,  brak 

takiego certyfikatu nie powinien być brany pod uwagę i stanowić podstawy odrzucenia oferty. 

Wskazał,  że  wobec  braku  certyfikatu  do  oferty  dołączył  raport  z  testu  nr  TE213  1401dla 

głowicy K430TB i K300PB oraz raport z testu nr TE 213 09 14 dla głowicy K158LR, a także 

Ocenę  Techniczną  IEn  -  EWP-819/2011  z  pismem  EWP/150/2014  dla  ww.  głowic 

konektorowych potwierdzające parametry i normy żądane przez zamawiającego. 

Wyjaśnienia te nie zostały uznane przez zamawiającego, który – dokonując ponownej 

oceny ofert nakazanej orzeczeniem Izby z 8 sierpnia 2016 r. -  pismem z 29 września 2016 r.  

wezwał odwołującego do uzupełnienia certyfikatu. 

Zarzucił, że brak złożenia certyfikatu przez ZPUE S.A. nie stanął na przeszkodzie zawarcia z 

tym wykonawcą umowy dotyczącej części I. 

W  odniesieniu  do  drugiej  z  podstaw  niezgodności  oferty  z  SIWZ  odwołujący 

przypomniał, że zamawiający żądał w SIWZ przedłożenia certyfikatu zgodności na zaciski V-

klema  spełniającej  wymogi  normy  PN-EN  947-7-1:2012  i  PN-EN  947-7-2:2012.  Wobec 

dołączenia do oferty Certyfikatu zgodności Nr 049/15/Z wyłącznie na zgodność z normą PN-

EN  947-7-1:2012,  zamawiający  pismem  z  6  czerwca  2016  r.  wezwał  odwołującego  do 

złożenia następującego wyjaśnienia: 

„Zgodnie  z  pkt  3.3.11.  ppkt  k)  SWZ  Zamawiający  wymagał  dostarczenia  Certyfikatu 

Zgodności  dla  zacisków  nN  montowanych  poza  aparatem  potwierdzającego  zgodność  z 

normami  określonymi  W  [N24]  i  [N25]  lub  [N44j  i  [N45]  Załącznika  nr  1  do  Standardu 

Technicznego. Do oferty dołączyli Państwo Certyfikat Zgodności potwierdzający zgodność z 

normą PN-EN- 60947-7-1:2012. Prosimy o wyjaśnienie.” 

Odwołujący pismem z 17czerwca 2016 r.  udzielił następującego wyjaśnienia:  

„Wyjaśniamy  że,  Certyfikat  Zgodności  Nr  049/15/Z  potwierdza  zgodność  z  normą  PN-EN 

947-7-1:2012,  która  jest  wymagana  przez  Zamawiającego,  natomiast  norma  PN-EN  947-7-

2:2012  według  większości  producentów  zacisków  nN  praktycznie  na  rynku  polskim  nie  jest 

stosowana.  Wobec  powyższego  Producenci  zacisków  nN  kierując  się  zapotrzebowaniem 

rynkowym  w  swoich  certyfikatach  nie  badali  zacisków  na  zgodność  z  normą  PN-EN  947-7-

2:2012  traktując,  że  norma  PN-EN  947-7-1:2012  na  „...listwy  zaciskowe  do  przewodów 

miedzianych”  zawiera  w  sobie  „...listwy  zaciskowe  przewodu  ochronnego  do  przewodów 

miedzianych”.  Ponadto  informujemy,  że  zaproponowane  w  ofercie  zaciski  nN  zgodne  z 

normą  PN-EN  947-7-1:2012  były  dotychczas  stosowane  dla  wszystkich  koncernów 

energetycznych w Polsce”. 

Odwołujący  wskazał  ponadto,  że  w  dodatkowych  wyjaśnieniach  z  7  lipca  2016  r. 

doprecyzował, że Certyfikat Zgodności Nr 049/15/Z na zaciski typu „V” potwierdza zgodność 

z  normą  PN-EN  947-7-1:2012,  która  jest  wymagana  przez  zamawiającego.  Natomiast 

certyfikat  ten  nie  potwierdza  zgodności  z  normą  PN-EN  947-7-  2:2012,  która  to  norma 

obowiązuje  do  zacisków  pod  przewody  i  kable  o  przekroju  maksymalnym  120  mm

.  Te 

zaciski nie mogą być stosowane do podłączania kabli o przekroju 240mm

, które występują 

przy  podłączeniach  urządzeń  będących  przedmiotem  tego  zamówienia  publicznego. 

Odwołujący  powołał,  że  wyjaśnienia  zostały  potwierdzone  pismem  Instytutu  Energetyki 

dotyczącym  polskich  norm  na  V-klemy.  Podniósł,  że  identyczne  stanowisko  przedstawił 

ZPUE S.A. dołączając pismo Stowarzyszenia Elektryków Polskich - Biuro Badawcze Jakości 

z  26 kwietnia  2016 r.  Pismo  to  zostało  uznane przez  zamawiającego  przy  pierwszej  ocenie 

ofert i zamawiający zawarł ze ZPUE S.A. umowę dotyczącą części I postępowania.  

Odwołujący zarzucił również, że zamawiający powtarzając czynność oceny ofert nie wzywał 

odwołującego do wyjaśnień lub uzupełnień w odniesieniu do normy PN-EN 947-7-1:2012.  

Wykonawca ZPUE S.A. we Włoszczowej przystąpił do postępowania odwoławczego po 

stronie  zamawiającego,  zachowując  termin  ustawowy  oraz  obowiązek  przekazania  kopii 

przystąpienia  zamawiającemu  i  odwołującemu.  Przystępujący  wniósł  o  odrzucenie 

odwołania,  powołując  się  na  upływ  terminu  związania  ofertą  odwołującego.  Alternatywnie 

wniósł o oddalenie odwołania. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  rozpoznała  odwołanie  na  podstawie  stanu  prawnego  obowiązującego  przed 

wejściem  w  życie  ustawy  z  dnia  22  czerwca  2016  r.  o  zmianie  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 1020). Stosownie bowiem do 

art. 16 ust. 1 tej ustawy nowelizującej do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego 

wszczętych  i  niezakończonych  przed  dniem  wejścia  w  życie  ustawy  nowelizującej  oraz  do 

odwołań i skarg do sądu dotyczących tych postępowań stosuje się przepisy dotychczasowe.  

Odwołujący  zgłosił  opozycję  przeciwko  dopuszczeniu  ZPUE  S.A.  do  udziału  w 

postępowaniu odwoławczym po stronie zamawiającego. Argumentował, że oferta ZPUE S.A. 

została odrzucona przez zamawiającego w wykonaniu wyroku Izby, w związku z tym podmiot 

ten  nie  jest    już  wykonawcą  uczestniczącym  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia, 

zatem  nie  ma  interesu  w  popieraniu  stanowiska  zamawiającego  co  do  unieważnienia 

postępowania.  

Izba  postanowiła  oddalić  opozycję.  Dostrzeżono,  że  definicja  pojęcia  „wykonawca” 

wskazana  w  art.  2  pkt  11  ustawy  nie  wiąże  statusu  wykonawcy  z  postępowaniem  o 

udzielenie zamówienia publicznego (jak czyni to art. 179 ust. 1 Pzp wskazując wprost „dane 

postępowanie o udzielenie zamówienia”) ale z zamówieniem publicznym tj. zgodnie z art. 2 

pkt 11 Pzp umową dotyczącą przedmiotu zamówienia, jaką zamawiający zamierza zawrzeć.  

W  orzeczeniu  wydanym  w  sprawie  C-689/13  Trybunał  Sprawiedliwości  UE  wyraził 

pogląd,  że  wykonawcy  są  uprawnieni  do  wnoszenia  środków  ochrony  prawnej  nawet  w 

sytuacji, gdy  skutkiem miałoby być unieważnienia postępowania, gdyż wówczas wykonawcy 

mogą ubiegać się o te zamówienie publiczne w kolejnym postępowaniu. Trybunał przywołał 

również  orzeczenie  w  sprawie  C-100/12. 

  Skoro  zatem  wykonawca  jest  uprawniony  do 

wniesienie odwołania, nawet jeśli jego skutkiem byłoby unieważnienie postępowania, to tym 

bardziej  nie  można  odmówić  prawa  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  wykonawcy, 

który popiera decyzję o unieważnieniu postępowania z powodu braku ważnych ofert, mając 

nadzieję na uzyskanie zamówienia w kolejnym postępowaniu. 

System  środków  ochrony  prawnej  stanowi  realizację  postulatów  dyrektywy  odwoławczej  i 

podstawowe  pojęcia  warunkujące  dostęp  wykonawców  do  systemu  środków  ochrony 

prawnej powinny być interpretowane z uwzględnieniem wykładni proeuropejskiej. 

Ponadto  art.  185  ust.  2  Pzp  stanowi  o  interesie  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia 

korzystnego  dla  strony  do  której  zgłosiło  się  przystąpienie.    Izba  nie  miała  wątpliwości,  że 

ZPUE  S.A.  ma  interes  w  utrzymaniu  czynności  unieważnienia  postępowania,  gdyż  otwiera 

mu  to  możliwość  do  wzięcia  udziału  w  kolejnym  postępowaniu  i  uzyskanie  zamówienia,  o 

które się ubiegał. 

Izba  postanowiła  nie  odrzucać  odwołania  na  podstawie  art.  189  ust  2  pkt  2  Pzp. 

Przepis ten nakazuje Izbie odrzucenie odwołania wniesionego przez podmiot nieuprawniony. 

Wniosek  o  odrzucenie  odwołania  motywowany  był  tym,  że  termin  związania  ofertą  złożoną 

przez odwołującego upłynął, zatem oferta tego wykonawcy nie może być wybrana zgodnie z 

przepisami  ustawy  i  tym  samym  odwołujący  nie  jest  już  podmiotem  uprawnionym  do 

wnoszenia środków ochrony prawnej.  

Izba w składzie rozpoznającym odwołanie wyraża pogląd, że termin związania ofertą 

jest  doniosły  na  gruncie  przepisów  ustawy,  zamawiający  może  dokonać  wyboru  oferty 

wykonawcy  w  sytuacji,  kiedy  jest  on  związany  złożoną  przez  siebie  ofertą.  Pomimo  tego 

odwołanie wykonawcy, który nie jest związany swoją ofertą, nie powoduje obligu odrzucenia 

odwołania  na  podstawie  art.  189  ust  2  pkt  2  Pzp.  Nie  można  uznać  za  podmiot 

nieuprawniony wykonawcy, który ubiega się o zamówienie publiczne w danym postępowaniu, 

nie  został  prawomocnie  wykluczony  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  ani  też  jego 

oferta nie została odrzucona przez zamawiającego.  

Izba  uznała,  że  odwołujący  jest  uprawniony  do  wniesienia  odwołania  zgodnie  z  art. 

179  ust.  1  Pzp.  Materialnoprawne  przesłanki  dopuszczalności  odwołania  wskazane  w  tym 

przepisie należy bowiem badać w odniesieniu do wskazanych przez odwołującego zarzutów 

naruszenia  przepisów  ustawy.  W  konsekwencji,  w  okolicznościach  sprawy,  gdzie  spór 

dotyczy odrzucenia oferty odwołującego z racji jej niezgodności z wymaganiami specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia oraz unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia, 

fakt  braku  związania  odwołującego  ofertą,  którą  złożył  zamawiającemu,  nie  skutkuje 

oddaleniem odwołania na podstawie art. 179 ust. 1 Pzp.  

Okoliczności  faktyczne  sprawy  nie  są  sporne.  Rozstrzygnięcia  wymaga  natomiast 

kwestia,  czy  zamawiający  uprawniony  był  do  odrzucenia  oferty  odwołującego  na  podstawie 

art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. 

Odwołanie  podlega  oddaleniu,  pomimo  tego  że  zarzuty  odwołania  znalazły 

potwierdzenie. 

Izba  zważyła  przede  wszystkim,  że  z  powołanego  przez  zamawiającego 

uzasadnienia orzeczenia Izby wydanego w związku z badanym postępowaniem o udzielenie 

zamówienia  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  1345/16  i  KIO  1353/16  nie  wynika  dyrektywa 

odrzucenia  oferty  odwołującego  z  przyczyn  powołanych  przez  zamawiającego.  Izba  nie 

badała  we  wskazanym  postępowaniu  odwoławczym  oferty  odwołującego,  ani  też  nie 

odnosiła  się  do  wykładni  postanowień  SIWZ,  które  stały  się  przyczyną  odrzucenia  oferty 

odwołującego. 

Z  uzasadnienia  powołanego  rozstrzygnięcia  Izby  można  wysnuć  tezę  o  obowiązku 

zamawiającego  dokonywania  wykładni  postanowień  SIWZ  tak  jak  zostały  one  napisane,  a 

zatem  wykładni  literalnej,  jako  sprzyjającej  zachowaniu  zasady  równego  traktowania 

wykonawców  oraz  uczciwej  konkurencji.  Izba  w  tym  składzie  orzekającym  zgadza  się  z  tą 

tezą.  Dostrzec  jednak  trzeba,  że  w  przypadku  wykazywania  przez  wykonawców  zgodności 

oferowanych  dostaw  z  opisanymi  wymaganiami  zamawiającego  należy  wziąć  pod  rozwagę 

nie  tylko  SIWZ  w  literalnym  brzmieniu,  ale  również  przepisy  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  19  lutego  2013  r.  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może  żądać 

zamawiający  od  wykonawcy  oraz  form,  w  jakich  dokumenty  te  mogą  być  składane  (Dz.U. 

poz.  231).  §  6  ust.  1  pkt  2  tego  rozporządzenia  pozwala  zamawiającemu  na  żądanie 

zaświadczenia  niezależnego  podmiotu  uprawnionego  do  kontroli  jakości  potwierdzającego, 

ż

e  dostarczone  produkty  odpowiadają  określonym  normom  lub  specyfikacjom  technicznym. 

Rozporządzenie  w  sprawie  rodzajów  dokumentów  stanowi  jednak  w  §  6  ust.  4,  że  jeżeli 

wykonawca nie może złożyć zaświadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4 może złożyć inne 

dokumenty  potwierdzające  odpowiednio  stosowanie  przez  wykonawcę  równoważnych 

ś

rodków zapewnienia jakości. 

Z  powołanych  norm  należy  wysnuć  wniosek,  że  w  sytuacji  nie  złożenia  przez 

odwołującego certyfikatów wymaganych w SIWZ, zamawiający powinien dopuścić możliwość 

potwierdzenia  spełniania  swoich  wymagań  innymi  dokumentami.  Zatem  w  sytuacji,  gdy 

odwołujący  nie  złożył  zamawiającemu  certyfikatu  zgodności  dla  głowic  kablowych  SN,  lecz 

inne  dokumenty  –  raporty  z  testów  oraz  pismo  niezależnego  instytutu  –  zamawiający 

powinien poddać je ocenie. 

Przyczyny  dla  których  zamawiający  nie  uznał  dokumentów  złożonych  przez  odwołującego 

zamiast  certyfikatu  powinny  być  wskazane  w  informacji  o  odrzuceniu  oferty,  co  w 

okolicznościach  sporu  nie  nastąpiło.  W  informacji  o  unieważnieniu  postępowania 

zamawiający  powoływał  bowiem  wyłącznie  fakt  nie  złożenia  certyfikatu.  W  tej  sytuacji 

toczenie  na  rozprawie  sporu  co  do  tego,  czy  raporty  z  testu  potwierdzają  spełnianie 

wymagań zamawiającego jest niedopuszczalne (art. 192 ust. 7 Pzp). 

Taką  samą  ocenę  Izba  wyraża  wobec  zarzutu  dotyczącego  certyfikatu  zgodności  z 

normą  PN-EN-60947-7-2-2012.  Dodatkowo  należy  podkreślić,  że  w  tym  wypadku, 

zamawiający, jeśli uznał, że sam certyfikat PN-EN-60947-7-1-2012 nie potwierdza spełniania 

jego  wymagań  lub  że  nie jest  dokumentem równoważnym,  powinien  wezwać  odwołującego 

do  uzupełnienia  braku  na  podstawie  art.  26  ust. 3  Pzp,  a  dopiero, gdy  wezwanie  okaże  się 

bezskuteczne, mógł odrzucić ofertę odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. 

Skoro  zamawiający  odrzucił  ofertę  z  naruszeniem  ustawy,  to  unieważnienie 

postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 1 Pzp jest bezpodstawne. 

W ocenie Izby zamawiający naruszył również art. 7 ust.1 Pzp. Przyczyny, dla których 

odrzucił ofertę odwołującego, zamawiający znał  od dnia otwarcia ofert. Nie były one jednak 

dla niego przeszkodą do udzielenie zamówienia w 1 części postępowania ZPUE S.A., który 

również  nie  złożył  wymaganych  certyfikatów.  Kwestię  tę  zamawiający  badał  w  czasie 

postępowania,  jednak  wyniki  tego  badania  przyniosły  odmienne  skutki  w  przypadku  ofert 

odwołującego i ZPUE S.A. Stosowanie w takich samych stanach faktycznych innych miar w 

stosunku  do  różnych  wykonawców  stanowi  oczywiste  naruszenie  art.  7  ust.  1  Pzp,  którego 

zamawiający się dopuścił. 

Stwierdzone przez Izbę naruszenia przepisów ustawy nie przyniosły jednak skutku w 

postaci uwzględnienia odwołania.  

Izba w składzie rozpoznającym odwołanie wyraża pogląd, że wybór najkorzystniejszej oferty 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  może  nastąpić  wyłącznie  w  sytuacji, 

gdy  nie  upłynął  termin  związania  wykonawcy  tą  ofertą.  Związanie  ofertą  ma  znaczenie  z 

punktu  widzenia  osiągnięcia  celu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  czyli 

zawarcia umowy z wykonawcą, który złożył najkorzystniejszą ofertą z poszanowaniem zasad 

uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.  

W sytuacji, gdy termin związania ofertą upłynął, jego przywrócenie nie jest możliwe. Pogląd 

przeciwny  prowadziłby  do  tego,  że  zamawiający  byłby  zdany  na  swobodną  decyzję 

wykonawcy, czy zechce zawrzeć umowę w sprawie zamówienia publicznego na warunkach 

wskazanych  w  ofercie,  czy  też  nie.  Zawarcie  umowy  nie  byłoby  w  takim  przypadku 

zabezpieczone  przez  wniesione  wadium,  gdyż  zamawiający  nie  może  zatrzymać  wadium 

wykonawcy, który nie jest związany swoją ofertą.  Wyrażenie przez wykonawcę zgody, który 

nie  jest  związany  swoją  ofertą,  na  zawarcie  umowy  z  zamawiającym,  nie  jest  udzieleniem 

zamówienia  w  postępowaniu  prowadzonym  w  trybie  przetargu  nieograniczonego,  lecz  sui 

generis  negocjacjami,  co  w  sformalizowanym  postępowaniu  przetargowym  jest 

niedopuszczalne.   

Jest  niesporne  między  stronami,  że  zamawiający  wezwał  odwołującego  do 

przedłużenia  terminu  związania  ofertą.  Wezwania  tego  zamawiający  zgodnie  z  art.  85  Pzp 

może  dokonać  tyko  jeden  raz.  W  tej  sytuacji  to  na  odwołującym  spoczywała  powinność 

dbania  o  to,  aby  termin  związania  ofertą  nie  upłynął,  a  odwołujący  tego  nie  uczynił. 

Znajomość  przepisów  prawa  oraz  wynikających  z  nich  następstw  mieści  się  w  modelu 

staranności oczekiwanej od wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia. 

Nie  ma  też  znaczenia,  że  odwołujący  nie  odebrał  wadium,  wniesionego  w 

postępowaniu. 

Termin związania ofertą i zabezpieczenie oferty wadium to dwie odrębne instytucje prawne, 

dwa niezależne od siebie wymogi. Z faktu, że odwołujący nie odebrał wniesionego wadium, 

nie można domniemywać, że przedłużył termin związania ofertą. Postępowanie o udzielenie 

zamówienia  ma  charakter  sformalizowany  i  zgodnie  z  art.  9  ust.  1  Pzp  prowadzi  się  je  w 

formie pisemnej. Nie ma w nim zatem miejsca na czynności konkludentne.    

 W  tym  stanie  rzeczy  Izba  na  podstawie  art.  192  ust.  1  i  2  Pzp  orzekła,  jak  w  pkt  1 

sentencji.  

O  kosztach  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp,  uwzględniając  koszty 

wynagrodzenia  pełnomocnika  zamawiającego  (ograniczając  je  do  kwoty  3.600  zł)  oraz 

koszty dojazdu na posiedzenie w łącznej kwocie 4.319 zł 62 zł, zgodnie z § 3 pkt 2 lit. a i b 

rozporządzenia Prezesa Rady  Ministrów  z dnia  15 marca 2010r. w sprawie  wysokości oraz 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). 

Przewodniczący: