KIO 246/16 Wyrok dnia 7 marca 2016 r.

Sygn. akt: KIO 246/16 

Wyrok 

z dnia 7 marca 2016  r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Andrzej Niwicki 

Protokolant:             Aneta Górniak 

po rozpatrzeniu na rozprawie dnia 7 marca 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  24  lutego  2016  r.  przez

  wykonawcę 

ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia 

Zakład  Instalacji  Sanitarnych  i  Robót 

Inżynieryjnych  SANEL  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Rudzie  Śląskiej  w  postępowaniu 

prowadzonym przez

 PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą w Warszawie 

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia

 Konsorcjum: 

Przedsiębiorstwo  Budownictwa  Inżynieryjnego  ENERGOPOL  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Krakowie (pełnomocnik wykonawców) i ZUE S.A. z siedzibą w Krakowie zgłaszających 

swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

                                                                  orzeka: 

1.  Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru 

oferty najkorzystniejszej, nakazuje ponowienie czynności badania i oceny ofert mając 

na  uwadze,  że  oferta  przystępującego  podlega  odrzuceniu  z  uwagi  na  fakt,  że  jej 

treść jest niezgodna z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 

2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia

Konsorcjum: 

Przedsiębiorstwo 

Budownictwa 

Inżynieryjnego 

ENERGOPOL  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą w  Krakowie  (pełnomocnik wykonawców)  i  ZUE 

S.A. z siedzibą w Krakowie i : 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

20  000  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Zakład 

Instalacji Sanitarnych i Robót Inżynieryjnych SANEL Sp. z o.o. z siedzibą w Rudzie 

Ś

ląskiej tytułem wpisu od odwołania; 

2.2.  zasądza  od  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

Przedsiębiorstwo  Budownictwa  Inżynieryjnego  ENERGOPOL  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w Krakowie (pełnomocnik wykonawców) i ZUE S.A. z siedzibą w Krakowie na rzecz 

wykonawcy 

Zakład Instalacji Sanitarnych i Robót Inżynieryjnych SANEL Sp. z o.o. z 

siedzibą w Rudzie Śląskiej kwotę 23 600 zł 00 gr  (słownie: dwadzieścia trzy  tysiące 

sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu wpisu od odwołania i  wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego  Warszawa - Praga w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………………….. 

Sygn. akt: KIO 246/16 

Uzasadnienie 

Zamawiający:  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.  W    Warszawie,  w  imieniu  której  działa 

Centrum  Realizacji  Inwestycji  Region  Południowy  w  Krakowie  prowadzi  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem 

jest:  „Realizacja  robót  budowlanych  wraz  z  wykonaniem  dokumentacji  wykonawczej  w 

ramach  zadania  „Budowa  przystanku  osobowego  Kraków  Sanktuarium na  linii  nr  94”  (znak 

sprawy: IREZA3e-216-07/2015). 

Odwołujący: Zakład Instalacji Sanitarnych i Robót Inżynieryjnych SANEL sp. z o.o. w Rudzie 

Ś

ląskiej  wniósł  odwołanie  i  zarzucił  zamawiającemu,  iż  zaniechał  odrzucenia  oferty 

Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia,  tj.  Przedsiębiorstwa 

Budownictwa Inżynieryjnego ENERGOPOL sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie oraz ZUE S.A. z 

siedzibą w Krakowie, dalej: „Konsorcjum Energopol”, czym naruszył następujące przepisy: 

art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia 

oferty  Konsorcjum  Energopol,  pomimo  iż  jest  ona  niezgodna  z  treścią  pkt  13.8  SIWZ-IDW 

oraz zawiera nieusuwalny błąd w obliczaniu ceny, 

art.  7  ust.  1  Pzp  poprzez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  naruszający  zasadę 

zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  oraz  wybór  oferty 

niezgodnie z Pzp, 

inne przepisy wskazane lub wynikające z uzasadnienia odwołania. 

Wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, 

dokonania ponownej czynności badania i oceny ofert, 

odrzucenia oferty Konsorcjum Energopol, 

uznania,  iż  ofertę  najkorzystniejszą  złożył  Sanel  i  dokonania  wyboru  oferty 

Odwołującego i zawarcia umowy z Odwołującym. 

W  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego  w/w  przepisów  ustawy  Odwołujący  poniósł 

szkodę.  Wadliwe  czynności  Zamawiającego  uniemożliwiają  Odwołującemu  uzyskanie  i 

realizację  zamówienia  i  tym  samym  interes  Odwołującego  został  naruszony.  W  przypadku 

prawidłowego działania Zamawiającego, polegającego w szczególności na odrzuceniu oferty 

Konsorcjum  Energopol,  oferta  Odwołującego  powinna  zostać  uznana  za  ofertę 

najkorzystniejszą  spośród  ofert  złożonych  w  Postępowaniu,  co  wywołuje  skutek  w  postaci 

obowiązku zawarcia umowy o zamówienie publiczne. 

Uzasadniając  zarzuty i żądania odwołujący wskazał, co następuje. 

Przedmiotem  Zamówienia  jest:  „Realizacja  robót  budowlanych  wraz  z  wykonaniem 

dokumentacji  wykonawczej  w  ramach  zadania  „  Budowa  przystanku  osobowego  Kraków 

Sanktuarium  na  linii  nr  94”.  Realizacja  Zamówienia  została  podzielona  na  dwa  oddzielnie 

wyceniane etapy. 

a.  Etap  I  obejmuje  wykonanie  niezbędnych  prac  w  zakresie  określonym  w  dokumentacji 

projektowej  z  wyłączeniem  wielobranżowych  robót  budowlanych  związanych  z  realizacją 

obiektu M2 tj. kładki dla pieszych w km 5,237, 

b.  Etap  II  obejmuje  wykonanie  niezbędnych  prac  w  zakresie  realizacji  wszelkich 

wielobranżowych  robót  budowlanych  związanych  z  realizacją  obiektu  M2  tj.  kładki  dla 

pieszych w km 5,237. 

Zamawiający  zastrzegł  m.in.  w  pkt  13.8  ID  W,  iż  przedmiot  zamówienia  może  być 

ograniczony poprzez rezygnację Zamawiającego z realizacji Etapu II w całości lub w części. 

W celu uniemożliwienia manipulacji ceną (poprzez zawyżenie ceny realizacji Etapu I i 

jednoczesne  zaniżenie  ceny  wykonania  Etapu  II)  Zamawiający  w  pkt  13.8  IDW  postawił 

warunek,  aby  cena  wykonania  Etapu  II  była  nie  mniejsza  niż  32,0%  ceny  całej  oferty  (tj. 

sumy  ceny  za  wykonanie  Etapu  I  i  Etapu  II)  -  warunek  ten  w  dalszej  części  odwołania 

nazywany jest także: „proporcją cen”. 

a. 

W  tym  samym  punkcie  IDW,  Zamawiający  wskazał,  iż  jeżeli  wskazane  przez 

Zamawiającego proporcje nie zostaną zachowane to uzna on, że treść oferty nie odpowiada 

treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  i  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2)  Pzp 

odrzuci ofertę Wykonawcy. 

b. 

Ww.  podkreślenie  było  zasadniczo  zbędne,  a  jego  zamieszczenie  w  SIWZ  należy 

uznać, za podkreślenie znaczenia tego warunku dla Zamawiającego. 

c. 

SIWZ  nie  zawiera  żadnych  postanowień  „łagodzących”  ww.  wymóg  poprzez 

dopuszczenie wyjątków, zaokrągleń, przeliczników etc. 

Początkowo  treść  oferty  Konsorcjum  Energopol  była  zgodna  z  ww.  wymaganiami.  Jednak 

Zamawiający wykonując ustawowy obowiązek (por. art. 87 ust. 2 Pzp) dokonał jej poprawy. 

a. 

W  dniu  15  lutego  2016  r.  Zamawiający  poinformował,  o  dokonaniu  poprawienia 

oczywistych omyłek pisarskich i rachunkowych w ofertach wykonawców oraz wynikających z 

nich konsekwencji rachunkowych. 

b. 

Fakt  dokonania  poprawy  i  sposób  dokonania  poprawy  (tj.  ustalenie  poprawnych 

wartości  rachunkowych)  nie  został  zakwestionowany  przez  Konsorcjum  Energopol,  co 

oznacza, iż oferta po poprawce jest zgodna z jego rzeczywistym zamiarem. 

c. 

Po poprawieniu omyłek w ofercie Konsorcjum Energopol: 

•  cena  za  wykonanie  całego  Zamówienia  wynosi:  26  808  394,78  zł  brutto  (słownie: 

dwadzieścia  sześć  milionów  osiemset  osiem  tysięcy  trzysta  dziewięćdziesiąt  cztery  złote 

• 

cena za wykonanie II etapu Zamówieni wynosi: 8 577 230,00 zł brutto (słownie: osiem 

milionów pięćset siedemdziesiąt siedem tysięcy dwieście trzydzieści złotych 00/1000; 

• 

proporcja cen wynosi 31,9945676%. 

Podsumowując, prezentacja ceny wygląda następująco: 

a. 

cena netto całej oferty: 21 795 442,91 zł; 

b. 

cena netto za wykonanie etapu II: 6 973 357,72 zł; 

c. 

cena brutto całej oferty: 26 808 394,78 zł; 

d. 

cena brutto za wykonanie etapu II: 8 577 230,00 zł; 

e. 

proporcja ceny wynosi: 31,9945676%. 

Skoro  cena  za  wykonanie  II  etapu  Zamówienia  wynosi  31,9945676%  ceny  za  wykonanie 

całego  Zamówienia,  to  jest  to  mniej  niż  wartość  wymagana  przez  Zamawiającego. 

Zamawiający jednoznacznie wskazał, iż wymaga, by wartość ta wynosiła nie mniej niż 32,0% 

wartości  całej  oferty.  Tym  samym  oferta  jest  niezgodna  z  wymaganiami  wskazanymi  w  pkt 

13.8 IDW i podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i pkt 6, czego Zamawiający 

nie dokonał. 

II. 

Brak podstaw do dokonania zaokrąglenia proporcji cen. 

Postanowienie  IDW  określone  przez  Zamawiającego  w  pkt  13.8  IDW  jest 

sformułowane w sposób jasny i nie wymaga interpretacji. Postanowienie to nakłada sankcję 

na  wykonawców  w  postaci  odrzucenia  oferty,  jeżeli  proporcja  cen  jest  niższa  niż  32,0%. 

Niewątpliwie,  w  ofercie  Konsorcjum  Energopol  cena  za  wykonanie  etapu  II  jest  niższa  niż 

32,0% ceny za wykonanie całości zamówienia. 

Z notatki sporządzonej przez Komisję Przetargową w dniu 15 lutego 2016r. wynika, iż 

Zamawiający  po  dokonaniu  poprawy  zdawał  sobie  sprawę,  iż  oferta  Konsorcjum  Energopol 

podlega odrzuceniu za względu na treść postanowień pkt 13.8 IDW. 

a. 

Niezrozumiałym  jest  zatem  zachowanie  „chroniące”  ofertę  Konsorcjum  Energopol 

przed  odrzuceniem  (zachowanie  to  polega  na  zastosowaniu  zaokrąglenia  proporcji  cen  w 

taki  sposób  by  uzyskać  zgodność  z  SIWZ)  -  świadczy  to  m.in.  o  naruszeniu  zasad 

wyrażonych w art. 7 Pzp. 

b. 

Zamawiający - jak sam wskazał - zastosował zasady zaokrągleń określone w pkt 13.5 

IDW,  czyli  zastosował  mechanizm  zaokrąglenia  wartości  wyrażanej  w  złotówkach  w 

pozycjach  Rozbicia  Ceny  Ofertowej  (dalej:  „RCO”),  które  powinny  być  przedstawione 

zgodnie z zaokrągleniem matematycznym, do 2 miejsc po przecinku. 

Działanie  Zamawiającego  jest  błędne  i  sprzeczne  z  pkt  13.8  IDW.  Nie  było 

postanowień  SIWZ,  które  uprawniałyby  Zamawiającego  do  dokonywania  zaokrąglenia 

wskazanej wartości procentowej, czyli de facto zmianie SIWZ w zakresie proporcji pomiędzy 

ceną za wykonanie II Etapu i ceną całej oferty. 

Zamawiający  dopuścił  w  SIWZ  zaokrąglenie  ceny  w  RCO  ale  nie  dopuszczał  takiej 

operacji dla proporcji cen. 

a.  Proporcja  cen  była  ustalona  „sztywno”  bez  jakiejkolwiek  tolerancji  -  tym  samym 

stosowanie analogii jest niedopuszczalne. 

b. 

Analogia  jest  jednym  z  „narzędzi”  prawniczych  stosowanych  wtedy,  gdy  tekst  (tu: 

SIWZ - IDW) ma tego rodzaju braki, iż nie można w sposób logiczny wytłumaczyć jego treści 

lub nie można dokonać subsumcji. 

c. 

Stosowanie  analogii  jest  niedopuszczalne  i  prowadzi  do  wypaczenia  zamiaru  autora 

tekstu wówczas, gdy treść tego tekstu jest zrozumiała. 

W  niniejszej  sprawie  IDW  w  pkt  13.8  wskazywała  na  zaokrąglenia  (zasady  i 

przesłanki zastosowania) dla-RCO, ale nie przewidywała takich mechanizmów dla proporcji 

cen. Proporcja cen wyrażona w procentach nie mogła być mniejsza niż 32,0 - innymi słowy 

stosowanie zaokrąglenia jest w tym przypadku co do samej zasady błędne. 

a. 

Zaokrąglenia  stosuje  się  po  to,  by  w  prosty  sposób  przedstawić  wynik  maksymalnie 

zbliżony do prawdziwego. 

b. 

W  konsekwencji  stosowanie  zaokrągleń  w  przypadku,  gdy  Zamawiający  wymaga 

„więcej”  lub  „mniej”  niż  32,0  jest  zbędne,  gdyż  wymóg  odnosi  się  nie  tyle  do  działania 

matematycznego  samego  w  sobie,  co  do  cechy  tego  wyniku.  Cechą  jest  to,  że  wynik  jest 

większy lub mniejszy niż 32,0. 

Na.  marginesie  należy  podkreślić,  iż  nawet  jeśliby  uznać  zasadność  zastosowania 

analogii, to Zamawiający błędnie dokonał zaokrąglenia. 

a. 

Procentowa wartość zadania nr 2 w stosunku do wartości całego zamówienia wynosi 

b. 

Zaokrąglenie  „do  dwóch  miejsc  po  przecinku”  oznacza,  że  prezentacja  wyniku 

następuje z dokładnością do „setnych” wedle schematu X,YY. 

c. 

Przy  dokonaniu  takiej  czynności,  cena  za  wykonanie  etapu  II  stanowiłaby  31,99% 

wartości całkowitej ceny (31,9900000 - gdyż trzecią liczbę po przecinku należało zaokrąglić 

„w  dół”),  co  oznacza,  iż  w  dalszym  ciągu  oferta  Konsorcjum  Energopol  jest  niezgodna  z 

SIWZ 

Problem  przedstawiania  wyników  działań  matematycznych  oraz  dokonywania  ich 

ewentualnych zaokrągleń był już poruszany w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej. 

a.  W  wyroku  KIO  2295/12,  KIO  2297/12,  KIO  2301/12,  KIO  2303/12,  KIO  2305/12,  KIO 

2307/12,  KIO  2310/12  potwierdzono,  iż  w  wypadku  braku  postanowień  dotyczących 

zaokrąglania wartości uzyskiwanych na skutek wykonania działań matematycznych, nie ma 

podstaw  do  ich  zaokrąglania.  W  takiej  sytuacji  zasadnym  jest  odcięcie  liczb  następujących 

po wskazanym przez Zamawiającego zakresie dokładności (w przywoływanej sprawie był to 

zakres  dwóch  miejsc  po  przecinku):  „Rozpatrując  powyższy  zarzut  Izba  wskazuje,  że 

zgodnie  z  treścią  Rozdziału  VII  pkt  III  ppkt  1.2.1;  2.2  i  3  Zamawiający  postanowił,  że 

"punktacja  będzie  łiczona  z  dokładnością  do  dwóch  miejsc  po  przecinku".  Tym  samym, 

przedmiotem  sporu  pomiędzy  stronami  i  przystępującymi  jest  kwestia  sposobu  obliczenia 

wyniku procentowego wg. podanego w SIWZ wzoru i ustalenia czy należy przyjąć najbardziej 

dokładny wynik poprzez jego zaokrąglenie czy też przybliżony wynik dzielenia, poprzestając 

na odcięciu powyżej dwóch miejsc po przecinku, kolejnych liczb. 

Należy  wskazać,  że  zarówno  w  europejskim  jaki  polskim  systemie  prawnym  kwestia  zasad 

ustalania  wyniku  obliczeń  z  dokładnością  do  określonej  ilości  miejsc  po  przecinku  jest 

kwestią  sporną.  W  tym  zakresie  umownie    obowiązują  dwie  zasady  ustalania  dokładności 

wyliczeń. Jeśli chodzi o ceny i kwoty wyrażone w PLN, to obowiązuje zasada jak i przepisy iż 

wynik  jest  zaokrąglany  do  dwóch  miejsc  po  przecinku.  Drugi  sposób  polega  na  ustaleniu 

takiej  precyzji  obliczania,  która  najczęściej  pojawi  się  na  ekranie  urządzenia  obliczającego, 

czyli poprzez odcięcie kolejnych liczb powyżej zakładanej dokładności. 

Tym samym można jednoznacznie stwierdzić, że czym innym będzie ZAOKRĄGLENIE, a co 

innego  WYŚWIETLANIE  z  zadaną  ilością  cyfr  po  przecinku.  Co  do  zasady  zgodnie 

rozporządzeniem  Ministra  Finansów  z  dnia  22.  marca  2002r.  w  sprawie  wykonania 

niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (§35 

ust.  5,  Dz.  U.  nr  27,  poz.  268  z  zm.)  podany  jest  algorytm,  według którego  zaokrąglane  są 

kwoty  na  fakturach:  "Kwoty  wykazywane  w  fakturze  zaokrągla  się  do  pełnych  groszy,  przy 

czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się 

do 1 grosza." Innych kwestii przepisy wprost nie regulują. 

Odnosząc się do powyższych ustaleń i stanowisk stron i uczestników, zdaniem Izby zasadne 

jest  przyjęcie  stanowiska,  że  aby  ustalać  wynik  do  określonej  ilości  miejsc  po  przecinku 

dokonując  zaokrąglenia  ostatniej  cyfry,  niezbędne  jest  użycie  stwierdzenia,  że  "wynik 

zaokrągla  się". W  innym  przypadku  brak  jest  przeszkód  aby  ustalić  wynik  do  dwóch  miejsc 

po przecinku poprzez odcięcie trzeciej i kolejnej cyfry. 

W  tym  zakresie  Izba  przychyla  się  do  stanowiska  prezentowanego  w  opinii  prof. 

Purczyńskiego  iż  Odwołujący  oparł  swój  wywód  na  niewłaściwej  interpretacji  sposobu 

wykonania  obliczeń  z  zadaną  dokładnością  przeciwstawiając  temu  sposobowi  zasadę 

prezentacji  wyniku  z  określoną  liczbą  miejsc  po  przecinku  dokonując  w  tym  celu 

zaokrąglenia  wartości,  którą  otrzymać  można  w  wyniku  przeprowadzenia  obliczenia  z 

większa dokładnością niż była wymagana. 

Tym  samym  biorąc  pod  uwagę  treść  postanowień  SIWZ  za  niezasadny  należy  uznać 

zdaniem  Izby  zarzut  Odwołującego,  że  obliczony  przez  Zamawiającego  wynik  dzielenia 

winien podlegać zaokrągleniu. ” 

b.  Prawidłowość  rozstrzygnięcia  dokonanego  w  tym  zakresie  przez  Izbę  została 

potwierdzona wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 3 czerwca 2013 r., sygn. akt: 

V Ca 533/13, w którym Sąd orzekł, iż: „Podkreślić przy tym należy, że decyzja co do sposobu 

ustalania  punktacji  pozostawiona  jest  zamawiającemu,  który  powinien  stosować  się  do 

podanych  w  SIWZ  zasad.  Zdaniem  sądu  okręgowego  przyjęta  przez  zamawiającego 

wykładnia zawartego w SIWZ sposobu naliczania punktacji jest prawidłowa i zgodna z jego 

literalnym  brzmieniem,  a  skarżący  w  żaden  sposób  nie  wykazał,  że  zamawiający  ustalił 

punktację  oferentów  nieprawidłowo,  w  sposób  pozostający  w  sprzeczności  z  warunkami 

sformułowanymi  w  SIWZ.  Nie  można  zatem  podzielić  podnoszonych  w  skardze  zarzutów 

naruszenia przepisu art. 91 ust. I oraz ust. 4 Pzp w związku z art. 2 pkt. 5 Pzp oraz art. 7 ust. 

I,  2  i  3  Pzp  poprzez  niewłaściwe  ich  zastosowanie,  co  doprowadziło  do  sytuacji,  w  której 

pozostała  utrzymana  błędna  i  niezgodna  z  treścią  SIWZ  dokonana  przez  zamawiającego 

ocena  ofert.  Z  powyższych  względów  bez  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia  pozostawały 

przedłożone  do  akt  opinie  matematyków  dotyczące  zasad  zaokrąglania  liczb.  Decydujące 

znaczenie  miała  analiza  sformułowań  zawartych  w  SIWZ,  tym  samym  nie  można  podzielić 

zarzutu skarżącego naruszenia przez KIO przepisu art. 190 ust. 7 Pzp i art. 192 ust.  

l Pzp poprzez dowolną i wybiórczą ocenę dowodów prowadzącą do przyjęcia, iż przyznanie 

przez  zamawiającego  punktów  skarżącemu  w  ramach  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w 

SIWZ było prawidłowe. ” 

Powyższe  orzeczenia  potwierdzają,  iż  w  przypadku  braku  postanowień  SIWZ 

dotyczących zaokrąglenia proporcji cen, Zamawiający nie mógł zaokrąglić wyniku „do pełnej 

liczby”. 

III. 

Nie ulega jakiejkolwiek wątpliwości, iż bez dokonywania zaokrągleń proporcji cen dla 

oferty  Konsorcjum  Energopol,  wartość  ta  jest  niższa  od  32,0%.  Zabiegi  Zamawiającego 

doprowadziły  do  pozornej  zgodności  treści  ofert  z  treścią  SIWZ,  ale  czynności  te  jako 

sprzeczne  z  prawem  nie  zasługują  na  ochronę  i  nie  wywołują  skutków  prawnych.  Oferta 

powinna być odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i pkt 6 Pzp. 

W  orzecznictwie  Izby  przyjęty  został  pogląd,  iż  w  takiej  sytuacji  przekroczenie 

chociażby  o  promil  wartości  granicznej  podanej  przez  Zamawiającego  stanowi  błąd  w 

obliczeniu  ceny,  który  skutkuje koniecznością  odrzucenia  oferty.  Za reprezentatywny  w  tym 

zakresie  można  uznać,  m.in. Wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  2  września  2014  r., 

sygn.  akt:  KIO  1716/14,  w  którym  Izba  orzekła  m.in.  iż:  „Izba  nie  podzieliła  także 

argumentacji odwołującego związanej z zaokrągleniem uzyskiwanych procentów do pełnych 

jedności.  W  ocenie  Izby  postanowienia  IDW  w  tym  zakresie  były  jednoznaczne  tj. 

zamawiający  zakazał  przekroczenia  wartości  2%  łącznej  ceny  netto  oferty,  zatem  każde 

przekroczenie choćby w promilach stanowiło błąd w obliczeniu ceny i zamawiający nie miał 

obowiązku  doprecyzowywania,  że  uzyskane  wartości  po  przekroczeniu  założonej  przez 

niego  wartości  procentowej  będą  lub  nie  zaokrąglane  zgodnie  z  regułami  matematycznymi 

Oczekiwanie wskazywania ilości miejsc po przecinku przy przekroczeniu wartości 2%, przez 

podane np. 2, 00%, w ocenie Izby jest powoływane na obecnym etapie jedynie na potrzeby 

niniejszego odwołania. Sam odwołujący w przypadku dwóch pozostałych limitów w poz. 1 i 5 

przestrzegał zasady nieprzekroczenia limitów, a więc przyjmował, że  wartość graniczna nie 

może być w żaden sposób przekroczona. ” 

Zamawiający powinien ściśle przestrzegać ukształtowanych przez siebie postanowień 

SIWZ  oraz  dokonywać  czynności  w  Postępowaniu  w  oparciu  o  ich  podstawowe,  literalne 

brzmienie  -  rzeczy  jasne  nie  podlegają  interpretacja  (a  zatem  stosowanie  analogii  jest 

niedopuszczalne). 

Zamawiający de facto dokonał zmiany wymagań zawartych w SIWZ co jest sprzeczne 

z  art.  38  ust.  4  Pzp.  SIWZ  jednoznacznie  wskazuje  na  to,  że  proporcja  cen  nie  może  być 

mniejsza  niż  32,0%.  Zastosowanie  -  poprzez  analogię  -  zaokrąglenia  zmodyfikowało  ten 

wymóg.  Takie  działania  stanowią  naruszenie  zasad  uczciwej  konkurencji  oraz  równego 

traktowania wykonawców, co potwierdzają m.in. orzeczenia Krajowej Izby Odwoławczej: 

a. Wyrok KIO 2267/14: „ Ogólnie wskazać tu należy, podzielając w tym zakresie stanowisko  

Izby  wyrażone  w  uzasadnieniu  wyroku  KIO  868/10,  iż  specyfikacja  istotnych  warunków 

zamówienia,  od  momentu  jej  udostępnienia,  jest  wiążąca  dla  zamawiającego  -  jest  on 

obowiązany do przestrzegania warunków  w niej umieszczonych. Jak wskazuje art. 701 § 3 

kc jest to zobowiązanie, zgodnie z którym organizator od chwili udostępnienia warunków, a 

oferent od chwili złożenia oferty, zgodnie z ogłoszeniem aukcji albo przetargu są obowiązani 

postępować zgodnie z postanowieniami ogłoszenia, a także warunków aukcji albo przetargu. 

Z  uwagi  na  to,  że  obok  ogłoszenia  zamawiający  konkretyzuje  warunki  przetargu  zarówno 

odnośnie  do  zamówienia  (umowy),  jak  i  prowadzenia  postępowania  w  specyfikacji,  to  siwz 

należy  uznać  za  warunki  przetargu  w  rozumieniu  K.c.  Udostępnienie  siwz  jest  zatem 

czynnością  prawną  powodującą  powstanie  zobowiązania  po  stronie  zamawiającego,  który 

jest  związany  swoim  oświadczeniem  woli  co  do  warunków  prowadzenia  postępowania  i 

kształtu  zobowiązania  wykonawcy  wymienionych  w  siwz.  Zaznaczyć  przy  tym  należy,  iż  co 

do  zasady,  dla  oparcia  i  wyprowadzenia  konsekwencji  prawnych  z  norm  siwz,  jej 

postanowienia  winny  być  sformułowane  w  sposób  precyzyjny  i  jasny.  Precyzyjne  i  jasne 

formułowanie warunków przetargu, a następnie ich literalne i ścisłe egzekwowanie jest jedną 

z  podstawowych  gwarancji,  czy  wręcz  warunkiem  sine  qua  non,  realizacji  zasady  uczciwej 

konkurencji i równego traktowania wykonawców. 

b. Wyrok KIO/UZP 67/09: „ Uchybienia Zamawiającego polegające na braku wystarczającej 

precyzji  przy  formułowaniu  dokumentacji  postępowania  nie  powinny  obciążać  wykonawców 

stosujących się do literalnego brzemienia postanowień SIWZ. Obowiązkiem Zamawiającego 

jest  dokonywanie  oceny  jedynie  na  podstawie  sformułowanych  w  siwz  zasad  i  wymagań. 

Obowiązek  przestrzegania  na każdym  etapie  postępowania  postanowień  siwz  jest  nie  tylko 

wyrazem  formalizmu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Stanowi  również 

realizację zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców wynikającej z ark 

7  ust.  1  Pzp.  Zamawiający  nie  może  po  dokonaniu  czynności  otwarcia  ofert  dokonywać 

reinterpretacji  treści  dokumentów  postępowania,  gdyż  godzi  to  w  prawa  wykonawców 

biorących udział w postępowaniu." 

Zamawiający w piśmie, które wpłynęło dnia 3 marca 2016 r. oświadczył, że „przyjmuje 

w całości odwołanie firmy Zakład Instalacji Sanitarnych i Robót Inżynieryjnych SANEL sp. z 

o.o. ul. 11 Listopada 36, 41-705 Ruda Śląska z dnia 23 lutego 2016 r.  

Przystępujący  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  wniósł  o 

oddalenie  odwołania  i  wskazał,  że  gdyby  cytowane  wyżej  pismo  zawiadamiającego  zostało 

potraktowane jako uwzględnienie w całości zarzutów odwołania, to na zasadzie art. 186 ust. 

4 ustawy pzp  zgłasza sprzeciw wobec tego uwzględnienia i wnosi o oddalenie odwołania w 

całości. 

Odnosząc się do zarzutów odwołania wskazał w złożonym piśmie, że są one bezzasadne.  

Wskazał  na  treść  pkt  13.8  IDW,  w  którym  podano  dokładność,  z  jaką  należy  wyliczyć 

niniejszy  procent,  tj.  z  dokładnością  do  jednego  miejsca  po  przecinku  na  co  wskazuje 

wielkość 32,0%. 

Zgodnie  z  powyższym  zaokrąglenie  31,9945676%  wartości  oferty  za  wykonanie  całości 

zamówienia do jednego miejsca po przecinku daje 32,0%, czyli jest zgodne z pkt 13.8 IDW. 

Zauważył,  że  w  niniejszym  przypadku  nie  mamy  do  czynienia  z  zaokrąglaniem  ceny,  czyli 

wartości wyrażonej w PLN, lecz z sytuacją zaokrąglania stosunku procentowego obliczonego 

w oparciu o przedstawione w ofercie wykonawcy ceny. Uznał za prawidłowe zaokrąglenie do 

1  miejsca  po  przecinku,  co  można  wywodzić  z  dokładności  wskazania  proporcji  (32,0%)  i 

przyznał,  że  niedopuszczalne  byłoby  i  nie  miało  zastosowania  zaokrąglenie  z  pkt  13.5 jako 

nie dotyczące proporcji lecz wartości cenowych.  

Wskazał,  że  dla  obliczenia  proporcji  należało  wziąć  pod  uwagę  liczby  mające  podobne 

części  składowe  i  zacytował  treść  odpowiedzi  na  pytanie  466,  w  której  zamawiający 

potwierdził , że warunek będzie wyliczany w oparciu o wartość całej oferty, tj. łącznie z kwotą 

warunkową.  Uwzględniając  nadto  postanowienia  warunków  kontraktów  przedstawił 

porównawcze wyliczenie proporcji ceny etapu do całej wartości mając na uwadze, że kwota 

warunkowa (5%) winna być uwzględniona przy obliczaniu obydwu kwot porównywanych. W 

efekcie  uzyskał  wynik  ze  stosunkiem  procentowym  w  wysokości  33,59429601%,  a  po 

zaokrągleniu do 1 miejsca po przecinku 33,6%, co ma wskazywać na spełnienie warunku z 

pkt 13.8 IDW. 

Niezależnie od powyższego wskazał na cele regulacji Prawa zamówień publicznych służące 

zabezpieczeniu  racjonalności  wydatkowania  środków  publicznych  z  zachowaniem  zasad 

gospodarności.  Zauważył,  że  nieumyślna  omyłka  w  obliczeniu  ceny  została  poprawiona  o 

łącznie  6.500,02  zł  przy  całkowitej  wartości  robót  etapu  I  oszacowanej  na  kwotę 

13.784.206,96  zł,  co  stanowi  mniej  niż  0,05%  wartości  robót  I  etapu  i  mniej  niż  0,03% 

wartości netto oferty przystępującego. Stwierdził, że zamawiający mógł dokonać poprawienia 

omyłki  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  pzp  w  ten  sposób,  by  cel  spełnienia 

wszystkich  kryteriów  siwz  został  spełniony.  Na  poparcie  stanowiska  wskazał  na 

orzecznictwo.  Podkreślił  także,  że  cena  jego  oferty  była  niższa  o  612.997,98  zł  od  ceny 

zaoferowanej przez odwołującego. Oferta była także korzystniejsza pod względem drugiego 

kryterium  tj.  okresu  gwarancji  dwukrotnie  wyższego  niż  okres  zaproponowany  przez 

odwołującego.  

Wskazał  na  skutki  w  postaci  zmarnotrawienia  środków  publicznych  w  razie  przyjęcia 

zarzutów odwołania opierających się wyłącznie na literalnej i błędnej wykładni treści siwz. 

Na posiedzeniu Izby Zamawiający oświadczył, iż jego stanowisko zawarte w piśmie z 

dnia 3.03.2016 r. oznacza uwzględnienie zarzutów odwołania. 

W toku rozprawy strony i uczestnik przedstawili stanowiska.  

Odwołujący  podtrzymał  odwołanie  wraz  z  zawartą  argumentacją.  Wskazał  na  kolejne 

czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  tj.  złożenie  ofert,  poprawienie  oferty, 

zaokrąglenie i wynik oceny. Przypomniał postanowienia IDW gdzie w punkcie 13.5 wskazano 

na  regułę  zaokrąglenia  matematycznego  do  dwóch  miejsc  po  przecinku  dla  każdej  pozycji 

rozbicia  ceny  ofertowej  wyrażonej  w  PLN.  Wskazał  następnie  na  pkt  13.8  IDW,  gdzie 

ustalono  proporcje  ceny  etapu  do  ceny  całości  oferty  i  zauważył  jak  w  odwołaniu,  że 

przedstawiona wielkość 32,0% nie podlega zaokrągleniu ze wskazaniem, iż koszt realizacji w 

drugim etapie nie może być mniejszy niż powyższy procent wartości całej oferty. Wskazał na 

treść formularza „Rozbicie ceny ofertowej” - zbiorcze zestawienie kosztów z postanowieniami 

dotyczącymi  wymaganych  proporcji  cenowych  oraz  kwoty  warunkowej  stanowiącej  5% 

zsumowanej  wartości  etapu  pierwszego  i  etapu  drugiego.  Zauważyła,  że  przystępujący  nie 

kwestionował  faktu  popełnienia  omyłki  oraz  czynności  poprawienia  omyłki  w  ofercie  przez 

zamawiającego. Wskazał na treść pisma przystępującego, w tym zawartą na stronach od 5 

do  7,  która  zawiera  w  jego  ocenie  interpretację  dotyczącą  kwoty  warunkowej  niezgodną  z 

postanowieniami SIWZ. Zauważył, iż przystępujący w swoim piśmie na stronie 3 potwierdził 

proporcje  wartości  etapu  do  całości  zamówienia  w  wysokości  31,9945676%  uznając  za 

poprawne zaokrąglenie tej wielkości do wartości 32,0% co uznaje za zgodne z pkt 13.8 IDW. 

Dalej  w  piśmie  przystępujący  potwierdził,  iż  nie  mamy  do  czynienia  z  zaokrąglaniem  ceny, 

czyli wyrażonej w PLN, lecz z sytuacją zaokrąglenia stosunku procentowego obliczonego w 

oparciu  o  przedstawione  w  ofercie  wykonawcy  ceny.  Podkreślił,  że  strona  przeciwna  nie 

przedstawiła  argumentów  co  do  dopuszczalności  dokonywania  zaokrągleń  w  zakresie 

proporcji cenowych.  

Zamawiający podtrzymuje stanowisko wyrażone na piśmie i w trakcie posiedzenia. 

Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymał argumentację zawartą w złożonym 

piśmie. Zauważył, że  wielkość z pkt 13.8 IDW wyrażona jako 32,0% determinuje ocenę, że 

ten stosunek ma być wyrażony z zaokrągleniem do jednego miejsca po przecinku. Zgodną z 

tym  ocenę  dokonała  komisja  przetargowa  dokonując  prawidłowego  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej.  Niezależnie  od  powyższego  podzielił  pogląd,  iż  postanowienia  punktu 

13.5  IDW  dotyczą  zaokrąglenia  kwot  wyrażonych  w  PLN.  Na  poparcie  stanowiska  złożył 

uzyskaną  opinię  prawną  z  Zespołu  Radców  Prawnych  Urzędu  Miasta  Krakowa,  które  jest 

zainteresowane  zamówieniem  ze  względu  na  udział  w  finansowaniu  zamówienia. 

Przypomniał  argumentację  zawartą  we  własnym  piśmie  na  temat  kwoty  warunkowej  w 

kontekście sposobu jej ustalenia wskazanego w rozbiciu ceny ofertowej – ZZK i odpowiedzi 

na pytanie 466 oraz zacytowanych w piśmie postanowień warunku kontraktu – klauzula 13.5 

(strona  5  pisma  procesowego).  Wskazał  na  cel  postępowania,  zasady  racjonalności, 

gospodarności,  okoliczności  społeczne  realizacji  zamówienia,  a  także  nieistotność 

popełnionej omyłki w relacji do wartości przedmiotu zamówienia. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  po  rozpatrzeniu  sprawy  na  rozprawie  z  udziałem  stron  i 

uczestnika, biorąc pod uwagę stanowiska przedstawione na piśmie i do protokołu rozprawy 

oraz  dokumentację  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym 

postanowienia 

specyfikacji 

istotnych 

warunków 

zamówienia 

oraz 

treść 

oferty 

przystępującego,  ustaliła i zważyła, co następuje. 

Niesporne  jest,  iż  zamawiający  zastrzegł  w  pkt  13.8  IDW  warunek,  aby  cena  wykonania 

Etapu  II  była  nie  mniejsza  niż  32,0%  ceny  całej  oferty.  W  tym  samym  punkcie  IDW, 

wskazano,  iż  jeżeli  wskazane  przez  Zamawiającego  proporcje  nie  zostaną  zachowane  to 

uzna on, że treść oferty nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia i 

na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2) Pzp odrzuci ofertę Wykonawcy. 

Sposób  rozumienia  tak  przedstawionej  proporcji  cen  stanowi  istotę  sporu  w 

niniejszym  postępowaniu  odwoławczym.  Zauważyć  należy,  że  podana  wielkość,  nazywana 

proporcją cen nie zawierała dodatkowych dookreśleń w postaci np. zasad zaokrąglania. 

W  wyniku  niekwestionowanego  poprawienia  przez  zamawiającego  treści  oferty  o 

Konsorcjum  Energopol  zawierającej  nieumyślną  omyłkę  rachunkową  cena  za  wykonanie 

całego  Zamówienia  wyniosła  26  808  394,78  zł  brutto,  cena  za  wykonanie  II  etapu 

Zamówienia: 8 577 230,00 zł brutto, a w efekcie proporcja cen zdefiniowana w powołanym w 

pkt 13.8 Instrukcji Dla Wykonawców wyniosła 31,9945676%. 

Powyższy wynik obliczenia proporcji nie został zakwestionowany w toku sprawy, jakkolwiek 

przystępujący w złożonym piśmie przedstawił alternatywny sposób obliczenia proporcji, który 

w  ocenie  składu  orzekającego  nie  zasługuje  na  aprobatę  wobec  przyjęcia  przesłanek  nie 

wynikających  ze  sposobu  ustalenia  kwoty  warunkowej  w  zbiorczym  zestawieniu  kosztów  i 

wyjaśnień co do tej kwoty w odpowiedzi zamawiającego na pytanie 466.  

Odnosząc się do przedstawionego powyżej wyniku stwierdzić należy, że  cena za wykonanie 

II etapu Zamówienia wyniosła 31,9945676% ceny za wykonanie całego Zamówienia, a liczba 

ta jest mniejsza niż  wartość wymagana przez Zamawiającego. Zamawiający jednoznacznie 

wskazał,  iż  wymaga,  by  wartość  ta  wynosiła  nie  mniej  niż  32,0%  wartości  całej  oferty.  W 

ocenie  Izby  brak  jest  podstaw  prawnym  jak  również  brak  było  podstaw  przewidzianych  w 

siwz  do  przyjęcia  możliwości  zaokrąglania  wyliczenia  proporcji  cen,  w  tym  zaokrąglania  w 

sposób  sugerowany  przez  przystępującego,  do  1  miejsca  po  przecinku.  Niesporne  jest  że 

mamy  tu  do  czynienia  z  dwiema  konkretnymi  skończonymi  wielkościami  wyrażonymi  w 

procentach,  z  których  jedna  jest  mniejsza  od  drugiej.  Przy  jednoczesnym  jednoznacznym 

wymogu,  by  przedmiotowa  wartość  była  nie  mniejsza,  co  należy  rozumieć  jako  równa  lub 

większa,  wynik  obliczenia  proporcji  cen  oznacza,  że  nastąpiła  niezgodność  treści  oferty  z 

treścią  powołanego  wymogu  siwz  opisanego  w  pkt  13.8  IDW.  Konsekwencją  stwierdzenia 

jest uznanie, że zachodzi w odniesieniu do oferty przystępującego przesłanka z art. 89 ust. 1 

pkt 2 ustawy pzp. 

Oceniając przedstawione okoliczności, orzeczono jak w sentencji.  

Izba uwzględniła odwołanie na podstawie art. 192 ust. 2 ustawy pzp.   

   O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  wyniku  na  podstawie  art.  192  ust.  9 

oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 2 

pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości 

i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).  

Przewodniczący: 

………………………….…