KIO 271/16 WYROK dnia 11 marca 2016 r.

Sygn. akt: KIO 271/16 

WYROK 

z dnia 11 marca 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Ewa Sikorska 

Protokolant:             Wojciech Świdwa 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  26  lutego  2016  r.  przez 

Doosan  Babcock 

Energy  Polska  Spółkę  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Rybniku  w  postępowaniu 

prowadzonym  przez

  Tauron  Ciepło  Spółkę  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w 

Katowicach 

przy  udziale  wykonawcy 

Zakłady  Remontowe  Energetyki  Katowice  Spółka  Akcyjna  w 

Katowicach,  zgłaszającej  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie 

kosztami  postępowania  obciąża

  odwołującego  –  Doosan  Babcock  Energy  Polska 

Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Rybniku i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego 

Doosan  Babcock  Energy  Polska  Spółkę  z  ograniczoną  odpowiedzialnością w 

Rybniku tytułem wpisu od odwołania, 

2.2. zasądza od odwołującego 

Doosan Babcock Energy Polska Spółki z ograniczoną 

odpowiedzialnością  w  Rybniku  na  rzecz  Tauron  Ciepło  Spółki  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  w  Katowicach,  kwotę  4  984  zł  20  gr  (słownie:  cztery  tysiące 

dziewięćset  osiemdziesiąt  cztery  złote  dwadzieścia  groszy),  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia  pełnomocnika  i 

dojazdu na posiedzenie Izby. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień 

publicznych 

(Dz. 

U. 

z 

r. 

poz. 

na 

niniejszy 

wyrok,  

w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia,  przysługuje  skarga,  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej, do Sądu Okręgowego w 

Katowicach. 

……………………………… 

Sygn. akt: KIO 271/16 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Tauron  Ciepło  Sp.  z  o.o.  w  Katowicach  –  prowadzi  postępowanie  o 

udzielenie zamówienia publicznego pod nazwą: „Komponent - Remont kapitalny bloku BCF-

100 - turbozespół TK-120/13"  

Postępowanie  prowadzone  jest  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

2004  roku  –  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2015  roku,  poz.  2164),  zwanej  dalej 

ustawą P.z.p. 

W  dniu  26  lutego  2016  roku  wykonawca  Doosan  Babcock  Energy  Polska  Spółkę  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Rybniku  (dalej:  odwołujący)  wniósł  odwołanie  wobec 

czynności  zamawiającego  oraz  zaniechań  przez  zamawiającego  czynności,  do  których  był 

on zobowiązany z mocy ustawy. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

art.  89  ust.  1  pkt.  4  ustawy  P.z.p.  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

przystępującego zawierającej rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia; 

art.  90  ust.  2  ustawy  P.z.p.  poprzez  jego  niezastosowanie,  a  tym  samym  brak 

prawidłowej  analizy  i  oceny  czynników  mających  wpływ  na  wysokość  ceny  oferty 

przystępującego; 

art.  90  ust.  3  ustawy  P.z.p.  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  przystępującego, 

pomimo,  że  złożone  przez  wykonawcę  wyjaśnienia  nie  potwierdzają,  że  oferta  nie  zawiera 

rażąco niskiej ceny; 

art. 91 ust. 1 ustawy P.z.p. poprzez dokonanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty 

przystępującego, która powinna zostać uznana za odrzuconą i nie powinna podlegać ocenie; 

art. 91 ust. 1 ustawy P.z.p. poprzez zaniechanie wyboru oferty przystępującego jako 

oferty najkorzystniejszej w postępowaniu; 

art.  7  ust.  1  ustawy  P.z.p.  poprzez  brak  zachowania  przez  zamawiającego  zasady 

uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców  polegający  na  zaniechaniu 

dokonania prawidłowych czynności związanych z oceną ofert w postępowaniu; 

art.  26  ust.  3  w  zw.  z  24  ust.  1  pkt  3  ustawy  P.z.p.  poprzez  zaniechanie  wezwania 

przystępującego do złożenia wymaganego przez zamawiającego dokumentu zaświadczenia 

z ZUS, pomimo iż przedłożony przez przystępującego dokument zawierał błąd polegający na 

podaniu błędnych danych identyfikujących przystępującego; 

art.  26  ust.  3  w  zw.  z  24  ust.  1  pkt  9  ustawy  P.z.p  poprzez  zaniechanie  wezwania 

przystępującego do złożenia wymaganego przez zamawiającego dokumentu zaświadczenia 

z  Krajowego  Rejestru  Karnego  dla  podmiotu  zbiorowego,  pomimo  iż  przedłożony  przez 

przystępującego  zawiera  błąd  polegający  na  podaniu  błędnego  zakresu  danych 

podlegających weryfikacji w Krajowym Rejestrze Karnym; 

art.  26  ust.  3  w  zw.  z  24b  ust.  3  ustawy  P.z.p.  poprzez  zaniechanie  wezwania 

przystępującego  do  uzupełnienia  dokumentu  listy  podmiotów  należących  grupy  kapitałowej 

przystępującego,  zawierającej  dane  wszystkich  podmiotów  rzeczywiście  należących  do  tej 

grupy. 

W związku z powyższym odwołujący wniósł o: 

merytoryczne rozpatrzenie oraz uwzględnienie odwołania w całości; 

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z  dokumentacji  postępowania  na 

okoliczności wskazane odwołaniem, w szczególności w zakresie wadliwości dokonania przez 

zamawiającego wyboru oferty przystępującego jako oferty najkorzystniejszej; 

unieważnienie  czynności  zamawiającego  polegającej  na  dokonaniu  badania  i  oceny 

oraz wyborze oferty przystępującego jako najkorzystniejszej w postępowaniu; 

nakazanie zamawiającemu dokonania ponownej oceny ofert w postępowaniu, a w jej 

wyniku odrzucenie oferty przystępującego ze względu na fakt, iż zawiera rażąco niską cenę; 

ewentualnie, w przypadku nieuwzględnienia wniosku zawartego w punkcie 4 powyżej, 

nakazanie  zamawiającemu  dokonania  ponownej  oceny  ofert  w  postępowaniu,  w  tym  w  jej 

ramach,  wezwania  wykonawcy  do  złożenia  prawidłowych  dokumentów:  zaświadczenia  z 

ZUS,  zaświadczenia  z  KRK  dotyczącego  podmiotu  zbiorowego  oraz  listy  podmiotów 

należących do grupy kapitałowej przystępującego; 

zasądzenie  od  zamawiającego  na  rzecz  przystępującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego,  w  tym  wynagrodzenia  pełnomocnika  przystępującego,  według  norm 

przypisanych oraz na podstawie przedłożonej faktury VAT. 

Odwołujący  podniósł,  że  jest  uprawniony  do  wniesienia  odwołania  albowiem 

spełnione  zostały  przesłanki  określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy  P.z.p..  Odwołujący  ma 

interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  gdyż  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  ww. 

przepisów  ustawy  P.z.p  interes  odwołującego,  jako  zainteresowanego  uzyskaniem 

przedmiotowego  zamówienia  w  postępowaniu  doznał  uszczerbku.  Odwołujący  złożył  ofertę 

niepodlegającą  odrzuceniu,  która  została  sklasyfikowana  jako  druga  w  kolejności,  a 

wyłącznie w wyniku dokonania ww. naruszeń przez zamawiającego oferta odwołującego nie 

została  wybrana  jako  oferta  najkorzystniejsza.  W  przypadku  uwzględnienia  niniejszego 

odwołania oferta odwołującego będzie ofertą z najniższą ceną, a przez to uzyska najlepszy 

wynik w procesie oceny ofert niepodlegających odrzuceniu w postępowaniu. 

W  zakresie  zarzutu  rażąco  niskiej  ceny  w  ofercie  przystępującego,  odwołujący 

podniósł, że, zgodnie z protokołem postępowania, szacowana przez zamawiającego wartość 

przedmiotu zamówienia wynosi 12.915.000,00 złotych brutto. 

W postępowaniu złożono następujące oferty cenowe o następujących wartościach: 

i. 

przystępujący - 8.284.425,15 złotych brutto, 

ii. 

odwołujący -12.250.800,00 złotych brutto. 

Zgodnie  z  postanowieniami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (s.i.w.z.) 

obowiązującej  w  postępowaniu,  kryteriami  oceny  ofert  są  cena  90%  i  gwarancja  10%.  Na 

podstawie  powyższych  kryteriów  zamawiający  dokonał  punktacji  ofert  oraz  wybrał  jako 

najkorzystniejszą ofertę przystępującego, która otrzymała największą liczbę punktów. W dniu 

17 lutego 2016 roku zamawiający dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej w postępowaniu, 

o  czym  poinformował  na  swojej  stronie  internetowej  oraz  zawiadomił  wykonawców  za 

pośrednictwem faksu i poczty elektronicznej. 

W  ocenie  odwołującego,  opisany  powyżej  sposób  przeprowadzenia  oceny  oferty 

odwołującego  jest  nieprawidłowy  i  niezgodny  z  P.z.p.  oraz  narusza  jego  uzasadnione 

interesy. 

Odwołujący  podkreślił,  że  cena  oferty  przystępującego  stanowi  zaledwie  ok.  64% 

wartości  przedmiotu  zamówienia  oszacowanej  przez  zamawiającego  oraz  ok.  68%  ceny 

oferty  została  sklasyfikowana  jako  druga  w  kolejności  tj.  oferty  odwołującego.  Tak  duża 

rozbieżność  pomiędzy  wartością  oferty  przystępującego,  a  wartością  oferty  złożonej  przez 

odwołującego,  jak  również  pomiędzy  dokonanymi  z  należytą  starannością  szacunkami 

zamawiającego  dowodzi,  iż  cena  wykonawcy  jest  ceną rażąco  niską. Wynika to  z faktu,  że 

co do zasady istnieje domniemanie poprawności kalkulacji ceny zawartej w złożonej ofercie 

jak  i  domniemanie  co  do  tego,  że  nie  ma  ona  charakteru  rażąco  niskiej.  To  domniemanie 

zakłada,  że  oferty  wskazują  ceny  za  wykonanie  zamówienia  skalkulowane  w  sposób 

rynkowy, obejmujące wszystkie koszty wykonania zamówienia ponoszone przez wykonawcę, 

a także pewien zysk. 

Odwołujący zwrócił uwagę, iż obowiązek badania ofert, w stosunku do których istnieje 

wątpliwość co do ceny wynika również wprost z przepisów Dyrektywy 2004/18/WE. Zgodnie 

z art. 55 ust. 1 Dyrektywy, jeżeli w przypadku danego zamówienia, oferty odnoszące się do 

ś

wiadczenia wydają sie rażąco niskie, instytucja zamawiająca, przed odrzuceniem tych ofert, 

zwraca  się  na  piśmie  do  oferenta  o  podanie  szczegółów,  dotyczących  tych  składowych 

elementów ofert, które uważa za istotne. Jak wynika z ust. 2 tego artykułu, przez konsultacje 

z  oferentem,  instytucja  zamawiająca  weryfikuje  składowe  elementy  oferty,  uwzględniając 

dostarczone dowody. 

Odwołujący  podniósł,  że  z  uwagi  na  ograniczoną  i  ogólną  treść  wyjaśnień, 

zamawiający  nie  mógł  i  nie  powinien  był  uznać,  że  cena  oferty  wykonawcy  nie  jest  ceną 

rażąco  niską.  Zgodnie  bowiem  z  przepisem  art.  90  ust.  2  ustawy  P.z.p.,  złożone  przez 

wykonawcę  wyjaśnienia  powinny  wskazywać  na  obiektywne  czynniki,  które  pozwalają  mu 

zaoferować  cenę  niższą  niż  konkurencja  czy  szacunki  zamawiającego.  Dodatkowo, 

wyjaśnienia  dotyczące  ceny  oferty  powinny  wyraźnie  wskazywać  na  argumenty 

potwierdzające  realność,  opłacalność  i  rynkowość  dokonanej  wyceny.  W  swoich 

wyjaśnieniach  dotyczących  rażąco  niskiej  ceny  wykonawca  musi  wykazać,  iż  różnica 

pomiędzy  ceną  ofertową  oraz  cenami  konkurencji  bądź  też  ceną  oszacowaną  przez 

zamawiającego  jest  uzasadniona  względami  obiektywnymi,  które  pozwalają  na  wykonanie 

zamówienia  bez  poniesienia  straty  finansowej  lub  bez  konieczności  finansowania 

zamówienia z innych źródeł niż wynagrodzenie umowne. 

W  ocenie  odwołującego,  przedstawione  przez  przystępującego  wyjaśnienia  ceny 

oferty  są  zdawkowe,  wymijające,  a  przede  wszystkim  niewyczerpujące  w  stosunku  do 

zakresu pytań zadanych przez zamawiającego. Co więcej, wyjaśnienia, pomimo precyzyjnie 

sformułowanych  pytań,  nie  wskazują  na  konkretne  okoliczności,  które  racjonalnie 

uzasadniałyby  możliwości  wykonania  tak  skomplikowanego  przedmiotu  zamówienia,  w  tak 

krótkim terminie, za cenę zaoferowaną przez przystępującego. 

Odwołujący wskazał na nieprawidłowość wyceny przystępującego w zakresie punktu 

5.7  Formularza  cenowego  w  związku  z  pkt.  9  ppkt.  5  załącznika  nr  1  do  projektu  umowy 

(dokument pod nazwą: 2015_TC_04661_Wzór umowy (zmieniony)) o treści: „Brak szczeliny 

pomiędzy  płytą  fundamentową,  a.  tylną  częścią  korpusu  NP  i  stojakiem  łożyskowym  nr  3". 

Odwołujący podkreślił, że – aby dotrzymać gwarancji braku szczeliny, o której mowa w ww. 

postanowieniu  –  należy  zdemontować  wszystko  co  się  znajduje  na  omawianej  płycie 

fundamentowej, 

wykonać 

prace 

związane 

z 

dopasowaniem 

płaszczyzny 

płyty 

fundamentowej  i  dolnych  powierzchni  przylegania  korpusu,  a  potem  ponownie  to  wszystko 

zamontować. W ocenie odwołującego czas wymagany do przeprowadzenie ww. prac to ok. 

1900 RBG. 

Z  oferty  przystępującego  (w  tym  z  wyjaśnień)  można  natomiast  wywnioskować,  iż 

przystępujący  przewiduje  na  wykonanie  ww.  prac  jedynie  ok.  292  RBG,  co  w  ocenie 

odwołującego jest czasem absolutnie nierealnym. 

Odwołujący  wskazał,  iż  częścią  zakresu  prac  jest  „Odwirowanie,  kontrola  i 

ewentualna  korekta  wyważenia  wirnika  (na  obrotach  nominalnych)  -  z  uwzględnieniem 

transportu wirnika", odpowiednio dla wirnika WP w punkcie 8.11 cennika a dla wirnika NP w 

punkcie  9.10  Jeżeli  w  zakresie  prac  w  postępowaniu  wymagane  jest  wycenienie  czynności 

związanych  z  odwirowaniem  wirników  (wyważaniem  wysokoobrotowym),  należy  to  zrobić  z 

należytą  starannością  tak  aby  podczas  realizacji  remontu  móc  w  pełni  wypełnić  swoje 

zobowiązania wobec zamawiającego. 

Odwołujący  podniósł,  że  wyważanie  wysokoobrotowe  wykonać  można  tylko  w 

odpowiednio przygotowanych do tego miejscach. Potrzebne są specjalne, duże bunkry, które 

w  Polsce  posiada  jedynie  GE  (Alstom).  Poza  tym  prace  te  mogą  zostać  wykonane  w 

Niemczech (Siemens) oraz w Czechach (Skoda). 

W  ofercie  przystępującego  na  stronach  56-57  zamieszczono  informację  nt.  zakresu 

prac,  jakie  przystępujący  zamierza  podzlecić.  Na  str.  57  wymieniono:  „wyważenie  i 

odwirowanie wirnika na obrotach nominalnych z przepływem prądu przez uzwojenia podczas 

pomiarów"  -  jest  to  pkt.  21.24  cennika  -  praca  wykonywana  przez  EthosEnergy  (zgodnie  z 

wyjaśnieniami  i  ofertą  podwykonawcy).  W  wykazie  brakuje  jednak  prac  związanych  z 

odwirowaniem i wyważeniem wirników WP i NP (pkt 8.11 i 9.10 cennika). W wyjaśnieniach, 

w załączniku nr 1 wykazano pozycję „Prace warsztatowe na wirnikach wraz z odwirowaniem 

-  wycena  Wydziały  Regeneracji  Wirników  Przemysłowych  ZRE  Katowice  S.A.  za  cenę:     

530 000,00 netto (651900,00 brutto), podczas gdy z Formularza ofertowego wynika jedynie 

kwota 440 000,00 netto. 

Odwołujący  podkreślił,  że  przystępujący  nie  posiada  odpowiedniego  wyposażenia, 

aby  wykonać  te  prace  we  własnym  zakresie,  a  zatem  odesłanie  w  wyjaśnieniach  do  parku 

maszynowego jest nieprawdziwe. 

Odwołujący podniósł, że dla prac wykazanych w pozycjach 8.11 i 9.10 przystępujący 

nie  wykazał  żadnej  oferty  podwykonawcy.  Biorąc  pod  uwagę  metodę  przygotowania 

wyjaśnień,  bez  wątpienia  można  uznać,  iż  przystępujący  prace  te  zamierza  wykonać 

samodzielnie, co biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia, jest fizycznie niewykonalne. Tym 

samym  wyjaśnienia  złożone  przez  Wykonawcę  są  niespójne,  gdyż  można  wnioskować,  iż 

prac  związanych  z  wyważeniem  wysokoobrotowym  (odwirowaniem)  wirników  w  ogóle  w 

ofercie nie uwzględniono. 

Odwołujący 

podniósł, 

ż

e 

w 

ofercie 

przystępującego 

UKŁAD 

OLEJU.SMARUJĄCEGO,  łączna  wartość  brutto  ww.  prac  to:  237  391,23  zł,  co  daje  netto 

wartość: 194 105,67 zł 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  iż  w  zestawieniu  elementów  mających  wpływ  na  cenę 

oferty przystępującego, stanowiącym załącznik nr 1 do wyjaśnień, przystępujący wskazał, iż 

wykonanie  czyszczenia  olejowego  będzie  kosztowało  157.500  złotych  netto  (brutto:          

193  725,00  zł)  (oferta  podwykonawcy).  W  ocenie  odwołującego  widać  tu  ewidentną 

niespójność. Tym bardziej, iż z załączonej do wyjaśnień oferty podwykonawcy - spółki Ecol 

Sp.  z  o.o.  z  17  grudnia  2015  roku,  wynika  jednak  jednoznacznie,  iż  koszt  tej  usługi  to 

193.000,00 złotych netto, a nie 157.500 złotych netto. Dodatkowo przystępujący przedstawił 

także korespondencję elektroniczną pochodzącą od ww. podwykonawcy, w której wskazano, 

iż  koszt  omawianej  usługi  to  150.000,00  złotych  (po  udzieleniu  upustu).  Korespondencja  ta 

pochodzi  jednak  z  27  stycznia  2016  roku,  a  zatem  z  daty  przypadającej  na  12  dni  po  dniu 

składania  ofert  w  postępowaniu.  Wycena  usług  zaprezentowana  w  tej  korespondencji  nie 

mogła  zatem  być  brana pod  uwagę  przez  przystępującego  w  momencie składania  oferty  w 

postępowaniu,  i  –  biorąc  pod  uwagę  ceny  zaoferowane  w  ofercie  –  nie  była.  Zdaniem 

odwołującego, nie budzi zatem żadnych wątpliwości, iż z opisywanej obniżki wykonawca nie 

mógł,  a  przynajmniej  nie  powinien  uwzględnić  w  swojej  ofercie,  gdyż  na  dzień  składania 

ofert,  był  jedynie  w  posiadaniu  oferty  Ecol  opiewającej  na  kwotę  193.000,00  PLN  netto.  Z 

powyższego  wynika  niebudząca  wątpliwości  niespójność  wyjaśnień  przystępującego. 

Odwołujący podkreślił, że wyjaśnienia powinny odnosić się do już złożonej oferty i w żaden 

sposób nie mogą wprowadzać do niej zmian. 

Odwołujący  wskazał,  że  zaakceptowanie  przez  zamawiającego  lakonicznych  i 

wymijających  wyjaśnień  przystępującego,  a  w  efekcie  brak  odrzucenia  oferty  wykonawcy 

stanowi  naruszenie  przepisu  art.  7  ustawy  P.z.p.,  zgodnie  z  którym  zamawiający  ma 

obowiązek  przeprowadzić  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający 

zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców oraz z zachowaniem 

zasady obiektywizmu i bezstronności. 

Odwołujący stwierdził, że – z uwagi na powyższe - zamawiający, zgodnie art. 90 ust. 

3,  art.  89  ust.  1  pkt  4  oraz  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  P.z.p.,  winien  był  odrzucić  ofertę 

przystępującego jako zawierającą cenę rażąco niską w stosunku do przedmiotu zamówienia 

lub  z  uwagi  na  fakt,  iż  złożenie  takiej  oferty  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji. 

Zamawiający powyższego nie uczynił, przez co doszło do naruszenia ww. przepisów ustawy 

P.z.p. 

W zakresie zarzutu dotyczącego zaniechania wezwania przystępującego do złożenia 

prawidłowego  zaświadczenia  z  ZUS,  odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  nie  wezwał 

przystępującego do złożenia prawidłowego zaświadczenia z ZUS o niezaleganiu w opłacaniu 

składek,  mimo  że  jako  wnioskodawca  w  ww.  zaświadczeniu  został  wskazany  podmiot 

działający pod firmą ZRE KATOWICE S.A. Odwołujący podkreślił, że – zgodnie z wpisem w 

Krajowym  Rejestrze  Sądowym  –  firma  przystępującego  brzmi:  „Zakłady  Remontowe 

Energetyki  Katowice  S.A.”,  a  użycie  skrótu  „ZRE  KATOWICE  S.A  "  jest  nieuprawnione  w 

ś

wietle  obowiązujących  przepisów,  w  szczególności  KSH.  Nie  tylko  bowiem  wprowadza  w 

błąd, ale dodatkowo poddaje w wątpliwość fakt, czy dokument został wydany dla właściwego 

podmiotu. 

Odwołujący  podkreślił,  że  zamawiający  winien  był  zatem  w  pierwszej  kolejności 

zweryfikować,  czy  zaświadczenie  zostało  wydane  dla  przystępującego  oraz  czy  zawiera 

prawidłowe  informacje.  Po  analizie  winien  był  stwierdzić,  że  przedłożony  przez 

przystępującego  dokument  nie  jest  prawidłowy  i  wezwać  do  złożenia  właściwych 

dokumentów  na  podstawie  art.  26  ust.  3  ustawy  P.z.p.  Nie  sposób  bowiem  przyjąć,  że 

zamawiający może uwzględnić dokumenty tylko częściowo prawidłowe lub zawierające tylko 

część  wymaganych  przez  niego  informacji  albo  identyfikujące  tylko  częściowo  wykonawcę, 

którego  dokumenty  dotyczą.  Byłoby  to  bowiem  sprzeczne  z  zasadą  przejrzystości  i 

formalizmu  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Wszystkie  dane  w 

przedkładanych zamawiającemu dokumentach winny być w całości prawidłowe i niebudzące 

ż

adnych  wątpliwości.  Zdaniem  odwołującego,  należy  również  pamiętać,  że  prawidłowe 

określenie  nazwy  podmiotu  ma  dla  jego  identyfikacji  szczególnie  istotne  znaczenie. 

Jednocześnie,  nawet  gdyby  uznać,  że  wystarczające  jest  właściwe  podanie  numeru  NIP  i 

REGON,  można  byłoby  analogicznie  akceptować  dokumenty,  które  zawierają  prawidłowy 

NIP  ale  nieprawidłowy  REGON,  prawidłową  nazwę,  ale  nieprawidłowy  NIP  itd.,  co mogłoby 

prowadzić do oczywistych nieprawidłowości. 

Ponadto, jak jednoznacznie wskazuje się w doktrynie: „Z brzmienia art. 305 § 2 k.s.h. 

wynika; że dopuszczalność skrótu firmy w obrocie można odnosić tylko do dodatku ("S.A. ”). 

Nie mogą być skracane korpusy. Wypada podkreślić, że w komentowanym przepisie mowa 

jest  o  używaniu  w  obrocie.  Pojęcie  obrotu  odnosić  należy  do  obrotu  stricte gospodarczego, 

jak  i  wszelkich  stosunków  poza  takim  obrotem.  Obrotem  jest  więc  każda  sprawa  ze 

stosunków  pozaspółkowych.  Dotyczy  to  w  szczególności  wpisów  do  ksiąg  wieczystych, 

wpisów  do  rejestrów  administracyjnych,  zezwoleń  i  koncesji,  a  także  oznaczenia  stron  w 

postępowaniu cywilnym i administracyjnym, występowania przed organami państwowymi czy 

samorządowymi" 

Konkludując,  odwołujący  stwierdził,  że  przystępujący  przedstawił  dokument 

zawierający  nieprawidłowe  informacje,  a  tym  samym  niewłaściwy,  co  powinno  skutkować 

wezwaniem  go  przez  zamawiającego  do  złożenia  wymaganego  przez  zamawiającego 

dokumentu,  a  w  braku  dokonania  uzupełnienia,  wykluczeniem  przystępującego  z 

postępowania. 

W zakresie zarzutu dotyczącego zaniechania wezwania przystępującego do złożenia 

prawidłowego  dokumentu  zaświadczenia  z  Krajowego  Rejestru  Karnego  wydawanego  dla 

podmiotu zbiorowego, odwołujący wskazał, że w rubryce zakres danych wskazano „czy dane 

Spółki  ZRE  Katowice  S.A.  są  zagrożone  w  Krajowym  Rejestrze  Karnym".  Trudno 

jednoznacznie stwierdzić co oznacza to sformułowanie. Przedłożony dokument nie może być 

zatem  uznany  za  prawidłowy.  Zgodnie  bowiem  z  treścią  analizowanego dokumentu  zostało 

potwierdzone,  iż  przystępujący  nie  figuruje  w  Kartotece  Podmiotów  zbiorowych  Krajowego 

Rejestru Sądowego w zakresie danych mieszczących się w odpowiedzi na pytanie „czy dane 

Spółki  ZRE  Katowice  SA  są  zagrożone  w  Krajowym  Rejestrze  Sadowym  (punkt  5 

zaświadczenia). Zakres żądanych danych nie potwierdza  zatem, że wykonawca nie spełnia 

przesłanki wykluczenia określonej w art. 24 ust. 1 pkt 9 ustawy P.z.p. 

Odwołujący  podniósł,  że  –  podobnie  jak  w  przypadku  zaświadczenia  z  ZUS  – 

przystępujący  posłużył  się  w  sposób  nieuprawniony  skrótem.  W  związku  z  powyższym 

zamawiający  winien  był  wezwać  przystępującego  do  złożenia  prawidłowych  dokumentów, 

czego nie uczynił. 

W zakresie zarzutu dotyczącego zaniechania wezwania  wykonawcy do uzupełnienia 

kompletnej  listy  grupy  kapitałowej  przystępującego,  odwołujący  wskazał,  że  przystępujący 

nie  złożył  kompletnej  listy  grupy  kapitałowej,  do  której  należy.  Odwołujący  wskazał  bowiem 

dwie  spółki  niewyróżnione  w  przedłożonej  liście,  a  które  de  facto  znajdują  się  w  grupie 

kapitałowej  przystępującego.  Jest  to  spółka  Turboland  -  Diagnostyka  Turbin  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą  w  Katowicach  oraz  spółka.  Przedsiębiorstwo  Wielobranżowe  KORD  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą  w  Chorzowie.  Przedłożenie  niepełnej  listy,  tak  jak  uczynił  to  przystępujący  w 

postępowaniu, skutkuje koniecznością wykluczenia go z postępowania na podstawie art. 24 

b  ust.  3  ustawy  P.z.p.,  po  wyczerpaniu  procedury  określonej  w  art.  26  ust.  3  ustawy  P.z.p. 

Zamawiający  zaniechał  jednak  wezwania  do  uzupełnienia  listy,  a  zatem  w  sposób 

niebudzący wątpliwości naruszył przepisy ustawy P.z.p. w tym zakresie. 

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie z dnia 9 marca 2016 roku wniósł o:: 

Odrzucenie  odwołania  z  uwagi  na  brak  doręczenia  zamawiającemu  załączników  do 

odwołania z 26 lutego 2016 roku. 

Na wypadek nieuwzględnienia wniosku wskazanego w pkt 1 - oddalenie odwołania w 

całości z uwagi na brak podstaw faktycznych i prawnych uzasadniających zarzuty i żądania 

odwołującego. 

Zasądzenie  od  odwołującego  kosztów  postępowania  odwoławczego  w  wysokości 

3.600 zł, wraz z pozostałymi kosztami, w tym związanych z dojazdem na rozprawę w oparciu 

o stosowny wykaz i dokumenty, które zostaną przedstawione na rozprawie, zgodnie z treścią 

§  3  pkt.  2  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.,  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania. 

Przeprowadzenie dowodu z dokumentów wskazanych w ramach uzasadnienia pisma 

na okoliczności w nim zakreślone. 

Zamawiający  wskazał,  że  z  uwagi  na  niedochowanie  warunków  formalnych 

wniesienia  odwołania,  odwołanie  winno  zostać  odrzucone.  Co  prawda,  w  istocie  znaczna 

część  załączników  stanowi  dokumentację  przetargową  znaną  zamawiającemu,  niemniej już 

w odniesieniu do załączników nr 14 i 15, nie są to dokumenty, które zamawiający posiada z 

urzędu.  Nie  jest  też  rolą  zamawiającego  kompletowanie  dokumentacji  celem  rozeznania 

zarzutów merytorycznych odwołującego.  

W zakresie zarzutu braku odrzucenia oferty przystępującego z uwagi na rażąco niską 

cenę,  zamawiający  podniósł,  że  –  wbrew  bowiem  wyrażonemu  przez  odwołującego 

stanowisku,  przepisy  art.  90  ust.  1  i  3  ustawy  P.z.p.  –  nie  ustanawiają  bynajmniej 

domniemania  rażąco  niskiej  ceny  w  sytuacji  w  której  zamawiający  wzywa  wykonawcę  w 

trybie  art.  90  ust.  1  ustawy  P.z.p.  do  wyjaśnień  w  przedmiocie    złożonej    oferly.  Należy  

bowiem  odróżnić  sytuację,  w  której    zamawiający  ma  obowiązek  wezwania  wykonawcy  do 

złożenia  wyjaśnień  zgodnie  z  art.  90  ust.  1  ustawy  P.z.p.,  od  ustawowego  domniemania 

rażąco niskiej ceny.  

W ocenie zamawiającego, odwołujący pomija istotną okoliczność, że to, czy cena jest 

rażąco  niska,  nie  zależy  od  wezwania  przez  zamawiającego,  ale  od  okoliczności,  czy 

umożliwia ona wykonawcy w sposób należyty zrealizować zamówienie.  

Zamawiający podniósł, że odwołujący w swojej argumentacji pomija okoliczność, iż to 

na  odwołującym  ciąży  obowiązek  wykazania,  iż  cena  wskazana  w  kontestowanej  przez 

niego  ofercie  budzi  wątpliwości:  Podobnie  należy  ocenić  kwestie  związaną  z  zarzutem 

odwołującego,  iż  przesłane  przez  przystępującego  wyjaśnienia  nie  są  wyczerpujące,  gdyż 

nie stanowią odpowiedzi na zadane przez zamawiającego pytania, jakkolwiek odwołujący w 

swym  piśmie  zaniechał  przytoczenia  kluczowej  z  punktu  widzenia  stawianego  zarzutu 

argumentacji,  to  jest  nie  wskazał,  w  czym  wyraża  się  ów  brak  wyczerpującego  charakteru 

wyjaśnień.,  w  szczególności  z  jakich  powodów  zamawiający  nie  powinien  był  na  podstawie 

przedłożonych  wyjaśnień  uznać,  że  zaproponowana  przez  przystępującego  cena  jest 

prawidłowa.  

W  ocenie  zamawiającego,  samą  różnica  ceny  pomiędzy  wykonawcami,  nie  stanowi 

podstawy  uznania,  że  oferowana  cena  jest  rażąco  niska.  W  końcu  różnice  w  oferowanych 

cenach  stanowią  element  rywalizacji  rynkowej  między  oferentami.  Podobnie,  nie  zasługuje 

na uwzględnienie argumentacja odwołującego, iż wykonywanie podobnej działalności przez 

podmioty  rywalizujące  w  przetargu,  winno  skutkować  oferowaniem  cen  na  podobnym 

poziomie.  Taka  teza  jest  zaprzeczeniem  wolnej  konkurencji  i  poszukiwania  przez 

wykonawców  zgodnych  z  prawem  metod  na  obniżenie  kosztów  realizacji,  przy 

jednoczesnym  zachowaniu  jakości  wykonywanych  usług.  Zamawiający  zauważył,  że  w 

przypadku,  w  którym  w  postępowaniu  zgłoszono  jedynie  dwie  oferty,  trudno  mówić  o 

rzetelnym porównaniu złożonych ofert, również z uwagi na tak specyficzny i specjalistyczny 

przedmiot zamówienia.  

Podobnie,  w  ocenie  zamawiającego,  wartość  szacunkowa  nie  może  być  a  priori 

brana pod uwagę jako miernik rażąco niskiej ceny,  

Zamawiający  podniósł,  że  odwołujący  zupełnie  abstrahuje  od  okoliczności,  iż  jeżeli 

wykonawca  wykaże,  że  zaproponowana  przez  niego  cena  jest  ceną  rynkową,  pozwalającą 

na  prawidłowe  wykonanie  zamówienia,  bez  znaczenia  pozostają  złożone  przez  innych 

wykonawców  oferty.  Nie  ma  wszak  przesłanek  do  przyjęcia,  że  wykonawca  potrafiący 

skonstruować ofertę za znacznie niższą cenę niż pozostali oferenci, ma ponosić negatywne 

skutki  optymalizacji  prowadzonej  przez  siebie  działalności.  Gołosłowne  pozostają  przy  tym 

zaprezentowane  w  pkt  11  odwołania  twierdzenia  odwołującego,  który  twierdzi,  że  za 

zaoferowaną cenę przystępujący nie jest w stanie należycie zrealizować zamówienia, skoro 

argumentacja odwołującego zawarta w pkt. 30-39 odwołania nie odnosi się do całości oferty, 

lecz jedynie zaledwie do kilku składników ceny zaoferowanej przez przystępującego.  

Zamawiający wskazał, że przystępujący, w odpowiedzi na pismo zamawiającego z 25 

stycznia  2016  roku,  pismem  z  28  stycznia  2016  udzielił  wyjaśnień  w  przedmiocie  sposobu 

kalkulacji  zaproponowanej  przez  siebie  oferty.  W  udzielonych  wyjaśnieniach  wskazano  na 

następujące podstawy wyliczenia ofert: 

— 

oferty podwykonawców na poszczególne zakresy prac, 

— 

posiadany przez przystępującego park maszynowy oraz infrastrukturę techniczną, 

— 

przyjęte stawki godzinowe oraz ilość roboczogodzin dla danego zakresu. 

Zamawiający zauważył, że realność którejkolwiek z ofert podwykonawców nie została 

zakwestionowana przez odwołującego, w stosunku do żadnej z ofert nie został podniesiony 

zarzut  iż  jest  ona  zaniżona,  podobnie  nie  zostały  zakwestionowane  stawki  roboczogodzin 

przyjęte  przez  przystępującego.  W  ocenie  zamawiającego,  nie  można  jednocześnie,  jak  to 

czyni odwołujący, czynić przystępującemu zarzutu, że nie ustosunkował się on do wszystkich 

z  podanych  przez  zamawiającego  czynników  mogących  mieć  wpływ  na  zaproponowaną, 

cenę. Jest bowiem oczywiste, że przystępujący ustosunkował się jedynie do tych przyczyn, 

które  miały  wpływ  na  zaproponowaną  przez  niego  cenę.  Treść  zapytania  skierowanego 

przez  zamawiającego  w  zakresie  składników  cenotwórczych  stanowiło  powtórzenie 

przepisów  ustawy,  wobec  czego,  jeśli  inne  czynniki  aniżeli  wskazane  w  zapytaniu  miały 

wpływ na cenę, to przystępujący je wskazał. 

Zamawiający stwierdził, że odwołujący pomija okoliczność, iż o tym, czy wyjaśnienia 

złożone  przez  wykonawcę  są  wyczerpujące,  decyduje  przede  wszystkim  charakterystyka 

danego  przedmiotu  zamówienia.  W  zależności  bowiem  od  tego,  co  jest  przedmiotem 

zamówienia,  inaczej  są  ukierunkowane  wyjaśnienia.  Nie  zawsze  bowiem  wykonawca  może 

przedstawić  jednoznaczne  dowody  na  poparcie  zasadności  przyjętych  przez  siebie 

kalkulacji.  W  okolicznościach  niniejszej  sprawy  takie  kalkulacje  zostały  przez 

przystępującego  przedstawione,  wobec  tego  tym  bardziej  wątpliwym  pozostaje 

kwestionowanie  przez  odwołującego  wskazanych  wyjaśnień.  Zamawiający  podkreślił,  że 

jedyne  konkretne  zarzuty  odnoszące  się  do  rzekomo  nierzetelnych  wyliczeń,  odnoszą  się 

tylko do pkt 5.7 formularza cenowego, jakkolwiek wymaga zauważenia, że w komunikacie nr 

5 zamawiający dopuścił różne metody wykonania prac opisanych w tym punkcie. 

Zamawiający stwierdził, iż znanych jest kilka metod usunięcia usterki, o której mowa 

w pkt 5.7: 

• 

zastosowanie    materiałów  kompozytowych    wypełniających  powstałą  szczelinę      -  

bez  demontażu kadłuba i stojaka, 

• 

zainstalowanie  dodatkowych  elementów  przenoszących  siły  ze  stojaka  na 

fundament— bez demontażu kadłuba i stojaka, 

• 

demontaż i ponowny montaż/korekta położenia kadłuba NP oraz stojaka nr 3S 

• 

regulacja  położenia  kadłuba  i  stojaka  śrubami  regulacyjnymi  podparć  sprężynowych 

kondensatora  -bez demontażu kadłuba i stojaka. 

Ostateczna decyzja o przyjętej metodzie wykonania naprawy należy do  wykonawcy, 

zaś  z  uwagi  na  pozostawiony  wybór  sposobu  naprawy,  przyjęta  ilość  roboczogodzin  nie 

mogła  wzbudzić  wątpliwości  zamawiającego,  albowiem,  zgodnie  z  jego  wiedzą,  wykazana 

ilość roboczogodzin wystarczy do wykonania tej części prac. 

Zamawiający  stwierdził  także,  iż  przeprowadził  weryfikację  wyjaśnień  poprzez 

porównanie stawek roboczogodzin przystępującego ze stawkami roboczogodzin określonymi 

w  zawartych  przez  zamawiającego  w  ostatnich  latach  umowach  na  realizację  robót:  o 

podobnym  charakterze  (wymagających  wysoko  wykwalifikowanej  kadry  pracowników),  a 

także w otrzymanych kosztorysach na realizację robót. Z dokonanych przez zamawiającego 

ustaleń wynika, iż stawki przyjęte przez przystępującego są wyższe niż stawki funkcjonujące 

na rynku wykonawców takich robót, co stanowi kolejny argument wskazujący na okoliczność, 

iż zaproponowana cena nie jest rażąco niska. 

W  ocenie  zamawiającego,  nie  sposób  również  uznać  za  uzasadnioną  treść  zarzutu 

zawartego w pkt 32-37, odnoszącego się do podanych przez odwołującego cen w zakresie 

pkt  8.11,  9.10  i  21.24  formularza  cenowego.  Po  pierwsze,  odwołujący  w  zupełnie  błędny 

sposób  zakłada,  że  skoro  przystępujący  nie  przedłożył  oferty,  to  oznacza  to,  że  będzie 

wykonywał  te  prace  samodzielnie.  Nie  sposób  bowiem  racjonalnie  założyć,  że  już  na 

obecnym  etapie  przystępujący  ma  wybranych  podwykonawców  dla  wszystkich  zakresów, 

jakie  ma  zamiar  zlecić  podwykonawcom.  Ponadto  zaoferowane  przez  przystępującego 

stawki są wyższe aniżeli stawki odwołującego. 

Zdaniem zamawiającego, bez znaczenia pozostają również  zarzuty sformułowane  w 

odniesieniu do pkt 18 formularza cenowego zawarte w pkt 38-39 odwołania. Odwołujący sam 

przyznaje  w  odwołaniu,  że  załączona  oferta  podwykonawcy  jest  niższa  aniżeli  wartość 

wskazana  w  formularzu  cenowym,  zaś  oferta  podwykonawcy  nie  jest kwestionowana  przez 

odwołującego. Wobec powyższego, już z tego powodu nie można mówić, aby oferta w tym 

zakresie  była  rażąco  niska.  Co  więcej,  w  swojej  ofercie  odwołujący  wycenił  owe  prace  na 

kwotę  188.000  złotych,  zatem  różnica  pomiędzy  przedmiotowymi  zakresami  to  jedynie  ok. 

5%.  Przedstawiona  przez  przystępującego  oferta  kwotowa  w  korespondencji  elektronicznej 

jest  natomiast  kolejnym  potwierdzeniem,  że  przedmiotowe  prace  można  wykonać  jeszcze 

niższym  kosztem  aniżeli  po  kosztach  wskazanych  w  ofercie  przystępującego.  Wszak 

procedura  wyjaśniania  rażąco  niskiej  ceny  nie  służy  wprost  do  wykazania  przez 

przystępującego, jakie koszty będzie ponosił przy wykonania zamówienia, lecz w jaki sposób 

skalkulowana  została  cena.  Wszystkie  przedłożone  przez  przystępującego  dokumenty 

potwierdzają realność cen przyjętych do oferty. 

Zamawiający  w  toku  badania  zweryfikował  również,  czy  podawane  przez 

odwołującego pod wątpliwość ceny ofertowe przystępującego dotyczące punktów 5.7, 8.1.1, 

9.10  i  18  arkusza  kalkulacyjnego  mogłyby  mieć  realny  wpływ  na  ew.  zmianę  oceny  ofert 

przez  komisję  przetargową.  W  wyniku  przeprowadzonej  symulacji  ustali,  iż  kwestionowane 

przez  odwołującego  ceny  przystępującego  mają  wartość  mniejszą  niż  10%  wartości  jego 

oferty i nawet, gdyby przystępujący przyjął ceny równe cenom odwołującego dla ww. prac, to 

oferta przystępującego nadal byłaby bardziej korzystna finansowo dla zamawiającego. 

Zamawiający  wskazał  też,  iż  porównanie  formularza  cenowego  przystępującego  i 

odwołującego wykazało, iż w wielu pozycjach odwołujący zaoferował ceny nawet kilkukrotnie 

niższe od cen przystępującego, a łączna wartość tej różnicy wynosi ponad 1.500.000,00  

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  braku  wezwania  przystępującego  do  uzupełnienia 

zaświadczenia  z  ZUS  oraz  Krajowego  Rejestru  Karnego,  zamawiający  podniósł,  że 

odwołujący  błędnie  jednak  interpretuje  zasadę  formalizmu  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Formalizm  ten,  wyrażający  się  koniecznością  dokonywania 

odpowiednich czynności zarówno przez wykonawców, jak i zamawiającego, nie jest bowiem 

celem,  lecz  jedynie  środkiem  służącym  realizacji  zadań  jakie  ustawodawca  postawił 

zamawiającym  w  toku  prowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Postawione 

zarzuty  nie  dotyczą  w  swej  istocie  treści  przedłożonych  dokumentów,  lecz  ich  formy.  Nie 

dotyczą  braku  spełnienia  przez  przystępującego  wymogów  udziału  w  postępowaniu,  lecz 

jedynie wadliwości dokumentów, jakie przedłożył przystępujący. 

Zamawiający podkreślił, że zarówno zaświadczenie z ZUS, jak i z Krajowego Rejestru 

Karnego,  są  dokumentami  wydawanymi  przez  organy  państwowe,  zatem,  kwestionując 

przedłożone  przez  przystępującego  dokumenty,  odwołujący  kwestionuje  prawidłowość 

działania  organów  państwowych.  Co  więcej,  w  sposób  nieuprawniony  wiąże  odwołujący 

formalizm 

postępowania 

z 

brakiem 

obowiązku 

weryfikacji 

merytorycznej 

przez 

zamawiającego  przedłożonych  dokumentów.  Zamawiający  wskazał,  że  celem  przedłożenia 

czy  to  zaświadczenia  z  ZUS,  czy  to  zaświadczenia  z  Krajowego  Rejestru  Karnego  jest 

weryfikacja  konkretnej  okoliczności,  tj.  ustalenie,  że  wykonawca  nie  podlega  wykluczeniu  z 

postępowania  (oczywiście  z  uwzględnieniem  konieczności  wezwana  do  uzupełnienia 

dokumentów).  Stąd  też zamawiający,  otrzymując  dokumenty  i  oświadczenia  od  wykonawcy 

ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia,  winien  sprawdzić,  czy  na  podstawie 

przedstawionych  dokumentów  możliwe  jest  przesądzenie,  iż  nie  istnieją  podstawy  do 

wykluczenia  .wykonawcy.  Jeśli  zaś  przedstawione  dokumenty  potwierdzają,  że  wykonawca 

może  ubiegać  się  o  udzielenie  zamówienia,  brak  jest  podstaw  do  żądania  innych 

dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy P.z.p. Zamawiający zauważył, że bez znaczenia 

dla  okoliczności  sprawy  pozostają  przytoczone  przez  odwołującego  w  pkt  51  odwołania 

stanowiska  dotyczące  sposobu  posługiwania  się  przez  przedsiębiorcę  własną  firmą.  Istotą 

omawianej  sprawy  nie  jest  bowiem  bierne  posługiwanie  się  firmą  przystępującego,  lecz 

przesądzenie  okoliczności,  iż  przedłożone  dokumenty  pozostają  w  zgodzie  z  przepisami 

ustawy  P.z.p.  W  okolicznościach  niniejszej  sprawy  zamawiający  stwierdził,  że  przedłożone 

dokumenty dowodzą, iż w postępowaniu brak jest podstaw do wykluczenia przystępującego 

z  postępowania.  Zamawiający  wskazał,  że  zgodnie  z  art.  16  ust.  3  ustawy  z  2  lipca  2004 

roku  o  swobodzie  działalności  gospodarczej,  przedsiębiorcę  (a  takim  niewątpliwie 

przystępujący  jest)  identyfikuje  sie  za  pomocą  numeru  identyfikacji  podatkowej,  zatem 

składając  wniosek  do  ZUS  w  przedmiocie  niezalegania  ze  składkami,  jako  dane 

identyfikujące zgodnie z obowiązującymi należy uznać numer identyfikacji podatkowej, który 

to numer został podany w odniesieniu do przystępującego w sposób prawidłowy, a co za tym 

idzie,  przedłożone  zaświadczenie  dotyczy  przystępującego  i  tym  samym  uznać  należy,  że 

przystępujący w sposób prawidłowy złożył wymagany dokument. Nie ma bowiem podstaw do 

twierdzenia,  iż  osoba  dokonująca  czynności  materialno-techniczne  w  postaci  uzyskania 

danych  z  zasobów  ZUS  w  sposób  nieprawidłowy  dokonała  identyfikacji  przystępującego (tj. 

nie  posłużyła  się  numerem  NIP),  a  co  za  tym  idzie,  że  przystępujący  nie  przedłożył 

stosownego  zaświadczenia.  Zamawiający  stwierdził,  że  przedłożone  przez  przystępującego 

zaświadczenie z ZUS jest wystarczające w świetle przepisów prawa zamówień publicznych. 

W  przypadku  zarzutu  dotyczącego  zaświadczenia  z  Krajowego  Rejestru  Karnego, 

zamawiający zwrócił uwagę na sposób pozyskiwania informacji z tego rejestru. Po pierwsze, 

w  przypadku  zapytania  skierowanego  do  Krajowego  Rejestru  Karnego  bez  wątpienia  w 

sposób  prawidłowy  oznaczono  dane  wnioskującego  o  pozyskanie  informacji.  Wątpliwości 

odwołującego  wynikają  z  oznaczenia  zakresu  informacji  o  jakie  wnioskował  przystępujący. 

We wniosku, jako podstawę żądanych danych, wskazano art. 24 ust. 1 pkt 9 ustawy P.z.p., a 

jako  że  art.  6  ustawy  o  KRK  nie  upoważnia  zamawiających  do  .żądania  danych  o 

wykonawcach, nie może budzić wątpliwości, że wykonawca Zakłady Remontowe Energetyki 

Katowice  S.A.  wnioskował  ..o  udzielenie  informacji  o  sobie,  ponieważ  nie  wykazał,  aby  był 

uprawniony  do  uzyskania  informacji.  na  temat  innych  podmiotów,  Po  drugie,  zgodnie  z  §  3 

ust.  2  rozporządzenia  Ministra  Sprawiedliwości  z  7  lipca  2015  roku  w  sprawie  udzielania 

informacji o osobach oraz o podmiotach zbiorowych na podstawie danych zgromadzonych w 

Krajowym  Rejestrze  Karnym  (Dz.  U.  2015  poz.  1025),  podmioty  składające  wniosek  o 

udzielenie  danych  identyfikuje  się  na  podstawie  danych  z  Krajowego  Rejestru  Sądowego 

(które to dane zostały prawidłowo określone we wniosku), zaś § 9 ust. 2 tego rozporządzenia 

stanowi, że gdy istnieją rozbieżności między danymi z KRS a danymi z wniosku, informacje o 

tych rozbieżnościach umieszcza sie we wniosku. W niniejszej sytuacji takiej informacji brak, 

zatem brak wątpliwości co do podmiotu, którego dotyczy zapytanie. Po trzecie, zamawiający 

zauważył, że odwołujący w przedłożonym przez siebie zaświadczeniu z KRK określił zakres 

żą

danych  informacji  jako  „pełny".  Ustawa  ani  rozporządzenie  nie  określają  takiego  zakresu 

informacji. Zamawiający podkreślił, że nie można utożsamiać zakresu żądanych informacji z 

podmiotem,  który  o  te  informacje  występuje.  Legitymację  do  wystąpienia  z  wnioskiem  o 

uzyskanie  informacji  z  KRK  określa  bowiem  ustawa,  a  w  praktyce  podstawa  prawna 

wniosku, która zostaje wskazana na stosownym wniosku. Natomiast zakres informacji odnosi 

się w tym przypadku nie do określenia podmiotu, którego informacje dotyczą, lecz charakteru 

informacji  o  jakie  wnioskuje.  Nie  można  bowiem,  tak  jak  to  czyni  odwołujący,  w  sposób 

wybiórczy, oderwany od innych regulacji prawnych, określać sposobu uzyskiwania informacji 

z Krajowego Rejestru Karnego. Powyższe świadczy zatem jednoznacznie o okoliczności, iż 

wskazanie  .zakresu  żądanych  informacji  ma  charakter  wtórny  w  stosunku  do  samego 

prawidłowego  oznaczenia  wnioskodawcy,  określenie  zakresu  informacji  jest  dotąd  bowiem 

nieistotne,  dopóki,  nie  jest  ono  określone  w  sposób  zawężający  względem  wymogów  z 

ustawy P.z.p. 

W zakresie zarzutu w przedmiocie braku wezwania przystępującego do uzupełnienia 

listy podmiotów z grupy kapitałowej, zamawiający wskazał, iż na podstawie przedstawionych 

przez odwołującego odpisów KRS nic sposób stwierdzić, aby zarówno Turbolab-Diagnostyka 

Turbin  sp.  z  o.o.  (zapewne  omyłkowo  określona  w  odwołaniu  jako  Turboland),  jak  również 

Przedsiębiorstwo Wielobranżowe KORD sp. z o.o. należały do tej samej grupy kapitałowej co 

Zakłady Remontowe Energetyki S.A. w Katowicach. 

Zamawiający  wskazał,  iż  zgodnie  z  art.  24  ust.  2  pkt.  5  ustawy  P.z.p.,  o 

przynależności  do  grupy  kapitałowej  decyduje  kwalifikacja  dokonana  wedle  ustawy  z  16 

lutego  2007  roku  o  ochronie  konkurencji  i konsumentów  (dalej jako  u.o.k.i.k.).  Art.  4  pkt  14 

u.o.k.i.k,  definiujący  pojęcie  grupy  kapitałowej,  odwołuje  się  do  posiadania  pośredniej  lub 

bezpośredniej  kontroli  nad  innym  przedsiębiorcą.  I  choć  sam  przepis  art.  4  pkt  14  u.o.k.i.k, 

takiego  bezpośredniego  odesłania  nie  zawiera,  to  jednak  przyjąć  należy,  że  chodzi  tu  o 

kontrolę,  o  której  mowa  w  art.  4  pkt  4  u.o.k.k.,  czyli  możliwość  wywierania  decydującego 

wpływu  na  innego  przedsiębiorcę.  Formy  wywierania  bezpośredniego  lub  pośredniego 

wpływu  na  przedsiębiorcę  opisane  w  powołanym  przepisie  opierają  się  co  do  zasady  na 

posiadaniu bezpośrednio lub pośrednio bądź to większości głosów na walnym zgromadzeniu 

akcjonariuszy  czy  też  zgromadzeniu  wspólników,  bądź  to  uprawnieniu  do  powoływania  

większości  członków    zarządu  bądź  to  na  tzw.  unii    personalnej.  Nie  stanowi  podstaw  do 

uznania,  iż  przedsiębiorcy  należą  do  tej  samej  grupy  kapitałowej,  posiadanie  jakichkolwiek 

udziałów lub akcji, w przeciwnym razie przedsiębiorca posiadający drobny udział w kapitale 

zakładowym kilku przedsiębiorców tworzyłby „swoją własną" grupę kapitałową. 

Zamawiający  stwierdził,  iż  nie  można  formułować  twierdzenia,  by  ZRE  Katowice 

posiadało  ww.  uprawnienia.  W  przypadku  Turbolab--Diagnostyka  Turbin  sp.  z  o.o.  ZRE 

Katowice  posiada  połowę,  ale  nie  większość  udziałów  w  spółce,  a  zatem  nie  została 

spełniona  przesłanka  określona  w  art  4  ust.  4  pkt  1  u.o.k.i.k.,  podobnie  jeśli  chodzi  o 

Przedsiębiorstwo  Wielobranżowe  KORD  sp.  z  o.o  Wykonawca  posiada  zaledwie  18% 

udziałów w Spółce.  

Zamawiający  stwierdził,  iż  nawet  gdyby  lista  podmiotów  należących  do  grupy 

kapitałowej  złożona  przez  przystępującego  była  niepełna,  nie  mogłoby  to  skutkować 

uwzględnieniem  odwołania.  Pamiętać  bowiem  należy,  że  zgodnie  z  art.  192  ust.  2  p.z.p. 

uwzględnienie odwołania jest możliwe li tylko w sytuacji, w której uchybienie przepisom miało 

lub  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  W 

okolicznościach  niniejszej  sprawy,  z  uwagi  na  fakt,  iż  jest  jedynie  dwóch  wykonawców 

biorących udział w postępowaniu, jest rzeczą oczywistą, że w postępowaniu nie brak udziału 

inni  wykonawcy,  którzy  choćby  potencjalnie  mieli  należeć  do  grupy  kapitałowej  wykonawcy 

ZRE Katowice  

Przystępujący  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  poparł 

stanowisko zamawiającego i wniósł o oddalenie odwołania. 

Izba ustaliła, co następuje: 

Zamawiający  wszczął  postępowanie  poprzez  przekazanie  do  publikacji ogłoszenia  o 

zamówieniu  w  dniu  20  listopada  2015  roku.  Zgodnie  z  postanowieniami  s.i.w.z.,  kryteriami 

oceny ofert są cena 90% i gwarancja 10%. 

Szacowana  przez  zamawiającego  wartość  przedmiotu  zamówienia  wynosi 

12.915.000,00 złotych brutto. 

W postępowaniu złożono następujące oferty cenowe o następujących wartościach: 

i. 

przystępujący - 8.284.425,15 złotych brutto, 

ii. 

odwołujący -12.250.800,00 złotych brutto. 

W  toku  postępowania  zamawiający  wezwał  przystępującego  pismem  z  dnia  25 

stycznia  2016  roku  do  złożenia  wyjaśnień  w  przedmiocie  zaoferowanej  w  ofercie  ceny. 

Pismem  z  28  stycznia  2016  roku  przystępujący  złożył  wyjaśnienia  w  przedmiocie  sposobu 

skalkulowania oferty. W dniu 17 lutego 2016 roku zamawiający dokonał wyboru oferty. Jako 

oferta najkorzystniejsza wybrana została oferta przystępującego. 

Przystępujący  złożył  wraz  z  ofertą  zaświadczenie  z  ZUS.  Przystępujący  w  ww. 

zaświadczeniu został wskazany podmiot działający pod firmą ZRE KATOWICE S.A. 

Przystępujący  złożył  wraz  z  ofertą  zaświadczenie  z  Krajowego  Rejestru  Karnego 

wydawanego  dla  podmiotu  zbiorowego.  W  rubryce  zakres  danych  wskazano:  „czy  dane 

Spółki ZRE Katowice S.A. są zagrożone w Krajowym Rejestrze Karnym". Na zaświadczeniu 

widnieje adnotacja, iż podmiot nie figuruje w Krajowym rejestrze Karnym. 

Przystępujący  złożył  listę  podmiotów  grupy  kapitałowej.  Nie  umieścił  na  niej 

podmiotów:  Turbolab  -  Diagnostyka  Turbin  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Katowicach  oraz. 

Przedsiębiorstwo Wielobranżowe KORD Sp. z o.o. z siedzibą w Chorzowie. 

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie jest bezzasadne. 

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, iż odwołujący jest uprawniony do korzystania 

ze środków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p. 

 Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy P.z.p., jeżeli cena oferty wydaje się rażąco niska w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzi  wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez 

zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów, w szczególności jest niższa o 30% 

od  wartości  zamówienia  lub  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert, 

zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących 

elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny, w szczególności w zakresie:  

1) oszczędności metody wykonania zamówienia, wybranych rozwiązań technicznych, 

wyjątkowo  sprzyjających  warunków  wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  wykonawcy, 

oryginalności  projektu  wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia 

ceny nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie 

art. 2 ust. 3–5 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę 

(Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1314);  

2) pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów.  

Zgodnie  z  art.  90  ust.  2  ustawy  P.z.p.,  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie  zawiera 

rażąco niskiej ceny, spoczywa na wykonawcy. 

Analiza  treści  wskazanego  przepisu  pozwala  na  wniosek,  iż  zamawiający  jest 

obowiązany żądać od wykonawcy udzielenia stosownych wyjaśnień każdorazowo, gdy tylko 

poweźmie  wątpliwości  co  do  zaoferowanej  ceny  pod  względem  jej  rażącego  zaniżenia. 

Zamawiający  obowiązany  jest  zbadać  zaoferowaną  cenę  w  odniesieniu  do  danych,  którymi 

dysponuje.  

Izba  stwierdziła,  iż  w  rozpoznawanej  sprawie  zamawiający  zasadnie  wezwał 

przystępującego  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  elementów  oferty  mających  wpływ  na 

wysokość  zaoferowanej  ceny.  Cena  oferty  przystępującego  stanowi  ok.  64%  wartości 

przedmiotu  zamówienia  oszacowanej  przez  zamawiającego  oraz  ok.  68%  ceny  oferty 

odwołującego.  

Jednocześnie  odwołujący  zakwestionował  tylko  niektóre  pozycje  formularza 

cenowego, zatem Izba stwierdziła, iż zarzut rażąco niskiej ceny dotyczy jedynie wskazanych 

w odwołaniu pozycji i rozpoznała odwołanie w granicach podniesionego zarzutu. 

Odnosząc  się  do  pozycji  5.7  formularza  cenowego  -  „Brak  szczeliny  pomiędzy  płytą 

fundamentową, a. tylną częścią korpusu NP i stojakiem łożyskowym nr 3", Izba stwierdziła, iż 

odwołujący  oparł  swój  zarzut  na  technologii  wykonania  zadania,  którą  sam  przyjął 

konstruując  ofertę.  Odwołujący  nie  uwzględnił,  iż  zamawiający  dopuścił  rozmaite  sposoby 

zlikwidowania szczeliny, o czym poinformował wszystkich wykonawców.  

Zamawiający  podniósł,  iż  istnieje  co  klika  metod  wykonania  wskazanej  części 

zamówienia, w tym: 

• 

zastosowanie  materiałów  kompozytowych  wypełniających  powstałą  szczelinę  -  bez 

demontażu kadłuba i stojaka, 

• 

zainstalowanie  dodatkowych  elementów  przenoszących  siły  ze  stojaka  na 

fundament— bez demontażu kadłuba i stojaka, 

• 

demontaż i ponowny montaż/korekta położenia kadłuba NP oraz stojaka nr 3S 

• 

regulacja  położenia  kadłuba  i  stojaka  śrubami  regulacyjnymi  podparć  sprężynowych 

kondensatora - bez demontażu kadłuba i stojaka. 

Odwołujący nie zakwestionował stanowiska zamawiającego. Nie odniósł się także do 

metody  likwidacji  usterki,  jaką  zamierza  zastosować  przystępujący.  Przyjęta  przez 

odwołującego kalkulacja dotyczy metody bardzo praco- i czasochłonnej i – co za tym idzie – 

bardziej kosztownej. Brak ustosunkowania się do technologii przyjętej przez przystępującego 

jest równoznaczne z przyjęciem, iż odwołujący nie udowodnił w tym zakresie podnoszonego 

zarzutu. 

Odnosząc  się  do  zarzutu  dotyczącego  układu  oleju  smarującego,  Izba  wskazuje,  iż 

przystępujący  mógł  –  w  warunkach  danego  postępowania  –  posłużyć  się  dowodami, 

powstałym  po  terminie  składania  ofert.  Podnieść  należy,  iż  w  warunkach  prowadzonej 

działalności  gospodarczej  nie  sposób  wymagać  od  wykonawców,  by  na  etapie 

przygotowywania  oferty  gromadzili  wszystkie  dokumenty,  które  –  być  może  –  będą 

obowiązani  złożyć  zamawiającemu  w  celu  wykazania,  iż  zaoferowana  przez  nich  cena  nie 

jest  rażąco  niska.  Oczywistym  jest,  że  gros  ustaleń  pomiędzy  wykonawcami  i  ich 

podwykonawcami,  odbywa  się  w  formie  bezpośrednich  negocjacji,  niekoniecznie 

potwierdzonych  pisemnym  dowodem.  Dla  oceny  postawionego  zarzutu  istotne  jest,  iż 

przystępujący był w stanie potwierdzić, iż zaproponowana przez niego wartość jest realna. 

Nie  mniej  istotny  jest  fakt,  iż  zakwestionowana  przez  odwołującego  wartość  jest 

nieznaczna wobec  wartości zamówienia oraz zaoferowanej ceny. W orzecznictwie Krajowej 

Izby  Odwoławczej  przyjmuje  się,  iż  zarzut  rażąco  niskiej  ceny  winien  dotyczyć  całej  ceny  a 

nie  jej  poszczególnych  składników.  Oczywistym  jest  przy  tym,  iż  ocena  zarzutu  nierzadko 

polega na badaniu wartości pojedynczych pozycji, ale badanie to nie powinno odbywać się w 

oderwaniu od ogólnej ceny oferty. W ocenie Izby wartość wskazanej pozycji nie wpływa na 

cenę w sposób, który przesądzałby o jej rażąco niskim charakterze.  

Podobnie  należy  ocenić  podniesiony  zarzut  w  zakresie  pkt  8.11,  9.10  i  21.24 

formularza  cenowego.  Zakwestionowane  przez  odwołującego  pozycje,  z  uwagi  na  ich 

niewielką  wysokość  w  stosunku  do  ceny  oferty,  nie  uzasadniają  stwierdzenia,  iż 

przystępujący zaoferował rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

W ocenie Izby, zarzut naruszenia art. 26 ust. 3 w zw. z 24 ust. 1 pkt 3 ustawy P.z.p. 

poprzez  zaniechanie  wezwania  przystępującego  do  złożenia  wymaganego  przez 

zamawiającego  dokumentu  zaświadczenia  z  ZUS,  pomimo  iż  przedłożony  przez 

przystępującego  dokument  zawierał  błąd  polegający  na  podaniu  błędnych  danych 

identyfikujących przystępującego, należy uznać za bezpodstawny. 

W  myśl  art.  3  ust.  1  pkt  2  ustawy  z  dnia  13  października  1995  roku  o  zasadach 

ewidencji  i  identyfikacji  podatników  i  płatników  (Dz.  U.  z  2012  roku,  poz.  1314  ze  zm.), 

identyfikatorem podatkowym jest NIP – w przypadku podmiotów podlegających obowiązkowi 

ewidencyjnemu,  o  którym  mowa  w  art.  2.  W  myśl  art.  2  ust.  1  wskazanej  ustawy,  osoby 

fizyczne,  osoby  prawne  oraz  jednostki  organizacyjne  niemające  osobowości  prawnej,  które 

na  podstawie  odrębnych  ustaw  są  podatnikami,  podlegają  obowiązkowi  ewidencyjnemu. 

Stosownie do art. 12a, przepisy dotyczące podatników, stosuje się odpowiednio do płatników 

podatków i płatników składek ubezpieczeniowych. 

Z  powyższego  wynika,  iż  NIP  jest  ustawowym  identyfikatorem  podmiotów  będących 

płatnikami  składek  ubezpieczeniowym.  Zasadniczym  elementem  przedłożonego  przez 

przystępującego zaświadczenia z ZUS jest zatem jego NIP, nie zaś skrót firmy. Tym samym 

fakt  posłużenia  się  w  zaświadczeniu  zakwestionowanym  skrótem  pozostaje  bez  wpływu  na 

identyfikację przystępującego i informacje zawarte w zaświadczeniu. 

Izba uznała za niezasadny art. 26 ust. 3 w zw. z 24 ust. 1 pkt 9 ustawy P.z.p poprzez 

zaniechanie  wezwania  przystępującego  do  złożenia  wymaganego  przez  zamawiającego 

dokumentu zaświadczenia z Krajowego Rejestru Karnego dla podmiotu zbiorowego, pomimo 

iż przedłożony przez przystępującego zawiera błąd polegający na podaniu błędnego zakresu 

danych podlegających weryfikacji w Krajowym Rejestrze Karnym 

Zgodnie z art. 20 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 maja 2000 roku o Krajowym Rejestrze 

Karnym (Dz. U. z 2015, poz. 1036 ze zm.), informacja o podmiocie zbiorowym, sporządzona 

na podstawie danych zgromadzonych w Rejestrze, zawiera dane o podmiocie zbiorowym w 

zakresie  objętym  zapytaniem  lub  wnioskiem  albo  stwierdzenie,  że  podmiot  zbiorowy  nie 

figuruje w Rejestrze. 

Przystępujący  przedłożył  zaświadczenie  z  KRK  dotyczące  informacji  o  podmiocie 

zbiorowym  z  adnotacją,  iż  podmiot  ten  nie  figuruje  w  Rejestrze.  Fakt  nieumieszczenia 

podmiotu w rejestrze oznacza, iż wobec danego podmiotu nie orzeczono kary, o której mowa 

w  art.  24  ust.  1  pkt  9  ustawy  P.z.p.,  tj.  zakazu  ubiegania  się  o  zamówienia  na  podstawie 

przepisów  o  odpowiedzialności  podmiotów  zbiorowych  za  czyny  zabronione  pod  groźbą 

kary, bez względu na zakres wskazany we wniosku. 

Izba  nie  uwzględniła  zarzutu  naruszenia  art.  26  ust.  3  w  zw.  z  24b  ust.  3  ustawy 

P.z.p.  poprzez  zaniechanie  wezwania  przystępującego  do  uzupełnienia  dokumentu  listy 

podmiotów  należących  grupy  kapitałowej  przystępującego,  zawierającej  dane  wszystkich 

podmiotów rzeczywiście należących do tej grupy. 

Ze złożonych przez odwołującego odpisów z KRS Turbolab - Diagnostyka Turbin Sp. 

z o.o. z siedzibą w Katowicach oraz Przedsiębiorstwa Wielobranżowego KORD Sp. z o.o. z 

siedzibą  w  Chorzowie,  wynika,  że  –  w  przypadku  Turbolab--Diagnostyka  Turbin  sp.  z  o.o. 

przystępujący  posiada  połowę  udziałów  w  spółce,  a  w  Przedsiębiorstwie  Wielobranżowym 

KORD sp. z o.o - 18% udziałów w Spółce.  

Zgodnie  z  art.  24  ust.  2 pkt.  5  ustawy  P.z.p.,  o  przynależności  do  grupy  kapitałowej 

decyduje kwalifikacja dokonana wedle ustawy z 16 lutego 2007 roku o ochronie konkurencji i 

konsumentów.  Art.  4  pkt  14  ustawy  definiujący  pojęcie  grupy  kapitałowej,  odwołuje  się  do 

posiadania  pośredniej  lub  bezpośredniej  kontroli  nad  innym  przedsiębiorcą.  Należy  zgodzić 

się  z  zamawiającym,  że  -  choć  sam  przepis  art.  4  pkt  14  u.o.k.  takiego  bezpośredniego 

odesłania  nie  zawiera  -  to  jednak  przyjąć  należy,  że  chodzi  tu  o  kontrolę,  o  której  mowa  w 

art.  4  pkt  4  u.o.k.k.,  czyli  możliwość  wywierania  decydującego  wpływu  na  innego 

przedsiębiorcę.  Formy  wywierania  bezpośredniego  lub  pośredniego  wpływu  na 

przedsiębiorcę  opisane  w  powołanym  przepisie  opierają  się  co  do  zasady  na  posiadaniu 

bezpośrednio  lub  pośrednio  bądź  to  większości  głosów  na  walnym  zgromadzeniu 

akcjonariuszy  czy  też  zgromadzeniu  wspólników,  bądź  to  uprawnieniu  do  powoływania  

większości  członków    zarządu  bądź  to  na  tzw.  unii    personalnej.  Nie  stanowi  podstaw  do 

uznania,  iż  przedsiębiorcy  należą  do  tej  samej  grupy  kapitałowej,  posiadanie  jakichkolwiek 

udziałów lub akcji, w przeciwnym razie przedsiębiorca posiadający drobny udział w kapitale 

zakładowym kilku przedsiębiorców tworzyłby „swoją własną" grupę kapitałową. 

W ocenie Izby odwołujący nie udowodnił, iż wskazane podmioty należą do tej samej 

grupy  kapitałowej,  co  przystępujący,  poprzestając  jedynie  na  wykazaniu,  że  przystępujący 

jest  właścicielem  części  udziałów  we  wskazanych  podmiotach.  W  ocenie  Izby,  z  uwagi  na 

wskazane wyżej przepisy ustawy, nie jest to wystarczające dla stwierdzenia przynależności 

do tej samej grupy kapitałowej.  

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania. 

………………………………………