KIO 338/16 WYROK dnia 23 marca 2016 r.

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

Sygn. akt:  

KIO 338/16 

WYROK 

z dnia 23 marca 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Marek Szafraniec 

Protokolant:             Paulina Zielenkiewicz 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  w  dniu  7  marca  2016  r.  przez  wykonawcę: 

Monrol  Poland  Ltd  sp.  z  o.o.  w  Warszawie  (00-549),  ul.  Piękna  15  lok.  12  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  Centrum  Onkologii  –  Instytut  im. 

Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie (02-034), ul. Wawelska 15B 

przy  udziale  wykonawcy:  Eckert  &  Ziegler  f-con  Deutschland  GmbH,  Nicolaus-August-

Otto-Str. 

7a, 

Holzhausen, 

Niemcy 

zgłaszającego 

swoje 

przystąpienie  

do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę:  Monrol  Poland  Ltd  sp.  z  o.o.  

w  Warszawie  i  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  

15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  

przez  wykonawcę:  Monrol  Poland  Ltd  sp.  z  o.o.  w  Warszawie  tytułem  wpisu  

od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164),  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Warszawie

Przewodniczący:      …………………………… 


Sygn. akt: KIO 338/16 

U z a s a d n i e n i e 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  prowadzone  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  

na  realizację  zadania:  „Dostawa  preparatu  18F-FDG  (fluorodeoksyglukoza)  do  diagnostyki 

nowotworów metodą PET/C” zostało wszczęte przez Centrum Onkologii – Instytut im. Marii 

Skłodowskiej-Curie 

Warszawie, 

zwany 

dalej 

Zamawiającym. 

Ustalona  

przez  Zamawiającego  wartość  zamówienia,  zgodnie  z  informacją  zawartą  w  doręczonym 

Prezesowi  Izby  piśmie  z  dnia  9  marca  2016  r., przekraczała kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164),  zwanej  dalej  ustawą  Pzp.  Ogłoszenie  

o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  (2016/S  

002-001364) w dniu 5 stycznia 2015 r. 

W  dniu  7  marca  2016  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wniesione  przez  wykonawcę:  Monrol  Poland  Ltd  sp.  z  o.o.  w  Warszawie,  zwanego  dalej 

Odwołującym.  Odwołanie  zostało  wniesione  wobec  wykluczenia  Odwołującego  z  udziału  

w postępowaniu o udzielenie  zamówienia, a konsekwencji również  wobec uznania  złożonej 

przez  niego  oferty  za  odrzuconą,  a  ponadto  także  wobec  zaniechania  wezwania 

Odwołującego do złożenia dokumentu zobowiązania do oddania do jego dyspozycji zasobów 

podmiotu trzeciego. 

Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie: 

1.  „art.  7  ust.  1  PZP  poprzez  przeprowadzenie  przez  Zamawiającego  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej  konkurencji 

oraz nierówne traktowanie wykonawców, 

2.  art.  22  ust.  1  pkt  2  PZP  poprzez  bezprawne  i  bezpodstawne  uznanie,  iż  Odwołujący  

nie spełnia warunku dotyczącego posiadania wiedzy i doświadczenia, 

3.  art. 24 ust. 2 pkt 4 PZP poprzez bezprawne i bezpodstawne wykluczenie Odwołującego, 

pomimo iż Odwołujący wykazał spełnianie warunków udziału w postępowaniu, 

4.  art.  26  ust.  2b  PZP  poprzez  bezprawne  i  bezpodstawne  uznanie,  iż  przedstawione  

przez  Odwołującego  zobowiązanie  podmiotu  trzeciego  do  udostępnienia  zasobów  

nie spełnia przewidzianego przez Zamawiającego wymogu, 

5.  art.  26  ust.  3  PZP  poprzez  zaniechanie  wezwania  Odwołującego  do  złożenia 

dokumentów potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu, w sytuacji 

gdy Zamawiający stwierdził, iż złożone przez Odwołującego dokumenty zawierają błędy, 


6.  art.  89  ust.  1  pkt  5)  PZP  poprzez  bezprawne  i  bezzasadne  odrzucenie  oferty 

Odwołującego”. 

Uzasadniając  tak  sformułowane  zarzuty,  wyjaśniał,  że  w  odpowiedzi  na  wezwanie  z  dnia  

15  lutego  2016  r.  uzupełnił  on  wykaz  dostaw  oraz  odpowiednią  referencję,  wraz  z  którymi 

przedstawił  nadto  Zamawiającemu  zobowiązanie  do  udostępnienia  mu  zasobów  

przez  podmiot  trzeci  w  kopii  poświadczonej  za  zgodność  z  oryginałem.  I  to  właśnie  ta 

okoliczność  –  złożenie  powołanego  zobowiązania  w  kopii,  a  nie  w  oryginale  –  stała  się 

podstawą  do  wykluczenia  go  z  udziału  w  postępowaniu.  Odwołujący  stał  na  stanowisku,  

ż

e  Zamawiający  w  sposób  nieuprawniony  próbuje  przenieść  na  niego  negatywne 

konsekwencje  swoich  błędów  i  omyłek.  W  jego  opinii,  w  żadnym  punkcie  Specyfikacji 

Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) Zamawiający nie wskazał, że wymaga dokumentów 

jedynie  w  oryginale.  A  nadto  drugie  tego  rodzaju  zobowiązanie  (w  zakresie  środków 

finansowych),  przedstawione  wraz  z  ofertą  również  w  kopii  poświadczonej  za  zgodność  

z  oryginałem,  Zamawiający  uznał  za  odpowiadające  jego  wymaganiom.  W  tym  kontekście 

Odwołujący  twierdził,  że  odpowiadając  na  wezwanie  do  uzupełnienia  dokumentów  działał  

w  zaufaniu  do  racjonalności  Zamawiającego.  W  opinii  Odwołującego  przedstawione  

przez  niego  dokumenty  potwierdzają  to,  że  spełnia  on  warunek  udziału  w  postępowaniu,  

a formalne wymogi nie mogą przysłonić tego, że wykazując spełnianie warunku gwarantuje 

on  tym  samym  prawidłowe  wykonanie  zamówienia.  Zdaniem  Odwołującego  z  zapisów 

rozdziału IX SIWZ wynikać miało, że Zamawiający dopuszcza złożenie również tego rodzaju 

zobowiązań  podmiotów  trzecich  w  formie  kopii  poświadczonej  za  zgodność  z  oryginałem,  

a  te  same  zasady  powinny  być  zastosowane,  wg  pouczenia  zawartego  w  wezwaniu  z  dnia 

15  lutego  2016  r.,  do  dokumentów  złożonych  w  ramach  uzupełnienia  w  odpowiedzi  

na  to  właśnie  wezwanie.  Odnosząc  się  do  regulacji  przepisu  art.  26  ust.  2b  ustawy  Pzp 

Odwołujący twierdził, że możliwość polegania na zasobach podmiotu trzeciego może zostać 

udowodniona  Zamawiającemu  w  dowolny  sposób.  Tym  bardziej,  w  zestawieniu  

z  postanowieniami  SIWZ,  działanie  Odwołującego  winno  zostać  przez  Zamawiającego 

uznane za wystarczające. 

Niezależnie  od  powyższego  Odwołujący  twierdził,  że  z  uwagi  na  treść  wezwania  z  dnia  

15  lutego  2016  r.  i  zawarte  tam  pouczenie  o  odpowiedniej  formie,  w  jakiej  miały  zostać 

przedstawione  Zamawiającemu  uzupełnianie  dokumenty,  właściwym  jest  wezwanie  go,  

w tak zaistniałej sytuacji, po raz drugi do uzupełnienia złożonych przez niego dokumentów – 

tym razem jedynie do przedstawienia ich w odpowiedniej, wymaganej przez Zamawiającego, 

formie.  Obecnie  rozstrzygnięcie  przez  Zamawiającego,  że  Odwołujący  nie  wykazał 


spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  miało  być,  zdaniem  Odwołującego, 

przedwczesne. 

Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący wnosił o” 

1)  unieważnienie czynności badania i oceny ofert; 

2)  unieważnienie czynności wykluczenia Odwołującego; 

3)  unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego; 

4)  unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej; 

5)  nakazanie  Zamawiającemu  wezwanie  Odwołującego  do  złożenia  zobowiązania 

podmiotu trzeciego do udostępnienia zasobów w oryginale, 

6)  nakazanie 

Zamawiającemu 

powtórzenia 

czynności 

badania 

oceny 

ofert,  

z uwzględnieniem oferty Odwołującego; 

7)  nakazanie  Zamawiającemu  uznania,  że  Odwołujący  spełnia  warunek  dotyczący 

posiadania  wiedzy  i  doświadczenia,  zaś  oferta  Odwołującego  spełnia  wymogi  SIWZ  i 

wyboru oferty Odwołującego jako oferty najkorzystniejszej”. 

W  dniu  10  marca  2016  r.  wykonawca  Eckert  &  Ziegler  f-con  Deutschland  GmbH, 

Holzhausen,  Niemcy,  zwany  dalej  Przystępującym,  doręczył  Prezesowi  Izby  zgłoszenie 

przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego.  Izba  uznała, 

wbrew zastrzeżeniom zgłaszanym przez Odwołującego, powołane zgłoszenie za skuteczne. 

Zgodnie z przepisem art. 185 ust. 7 ustawy Pzp do postępowania odwoławczego stosuje się 

odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego 

(kpc)  o  sądzie  polubownym  (arbitrażowym),  jeżeli  ustawa  Pzp  nie  stanowi  inaczej.  

Tym  samym  przepisy  kpc  znajdą  zastosowanie  w  postępowaniu  odwoławczym  jedynie  

we  wskazanym  tam  wąskim  zakresie  i  to  z  zastrzeżeniem,  że  przepisy  ustawy  Pzp  

nie  stanowią  inaczej.  Podobnie  Izba  w  sprawach  KIO  1045/12,  KIO  692/12,  

czy  też  w  połączonych  sprawach  KIO  1126/11;  KIO  1154/11;  KIO  1158/11.  Brak  zatem  

w  takim  przypadku  podstaw,  aby  oczekiwać,  że  przedstawiane  Izbie  dokumenty  będą  

co  do  zasady  tłumaczone  przez  tłumaczy  przysięgłych  lub  opatrywane  tzw.  klauzulą 

apostille, jak chciał tego Odwołujący. Zgodnie  z  § 19 ust. 3 Rozporządzenia Prezesa  Rady 

Ministrów z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu 

odwołań  (t.j.  Dz.U.2014.964)  wszystkie  dokumenty  przedstawia  się  Izbie  w  języku  polskim,  

a  jeżeli  zostały  sporządzone  w  języku  obcym,  strona  oraz  uczestnik  postępowania 

odwoławczego,  który  się  na  nie  powołuje,  przedstawia  ich  tłumaczenie  na  język  polski. 

Jedynie  w  uzasadnionych  przypadkach  skład  orzekający  może  żądać  przedstawienia 

tłumaczenia  dokumentu  na  język  polski  poświadczonego  przez  tłumacza  przysięgłego. 

Tymczasem  Odwołujący  nie  podjął  nawet  próby  wykazania,  że  załączony  do  zgłoszenia 


przystąpienia  wydruk  nie  opisuje  w  sposób  odpowiadający  rzeczywistości  grona  osób 

uprawnionych  do  reprezentacji  Przystępującego.  Nie  poddał  on  też  w  wątpliwość  –  

nie kwestionował treści konkretnych jego zapisów – rzetelności złożonego wraz z wydrukiem 

tłumaczenia. 

Co 

do 

tego, 

ż

postępowaniu 

udzielenie 

zamówienia,  

a  także  w  postępowaniu  odwoławczym,  nie  jest  wymagane  dołączanie  do  dokumentów  

tzw.  klauzuli  apostille  Izba  wypowiadała  się  w  m.in.  sprawach  KIO/UZP  643/09,  KIO/UZP 

1684/09 oraz KIO/UZP 303/10. Zgodnie z art. 3 zdaniem drugim sporządzonej w Hadze dnia 

5  października  1961  r.  konwencją  znosząca  wymóg  legalizacji  zagranicznych  dokumentów 

urzędowych (Dz. U. z 2005 r., Nr 112, poz. 938) dołączanie klauzuli apostille nie może być 

wymagane,  gdy  ustawy,  inne  przepisy  prawne  lub  praktyka  obowiązująca  w  państwie,  

w  którym  dokument  jest  przedłożony,  lub  umowa  między  dwoma  lub  większą  liczbą 

umawiających  się  państw,  zniosły  lub  uprościły  legalizację  lub  zwolniły  taki  dokument  

z  legalizacji.  Jak  zauważył  w  tym  kontekście  P.  C.  w  artykule  „Nieprawidłowości  

w stosowaniu konwencji haskiej o zniesieniu wymogu legalizacji zagranicznych dokumentów 

urzędowych”  opublikowanym  w  „Europejskim  Przeglądzie  Sądowym”  (EPS  2006/4/24-28): 

Interpretując  a  contrario  [art.  3  zd.  2  konwencji  haskiej  o  zniesieniu  wymogu  legalizacji 

zagranicznych  dokumentów  urzędowych]  -  klauzul  apostille  można  wymagać  jedynie  tam, 

gdzie prawo krajowe nakazywało dotychczas legalizację dokumentów. Żądania co do klauzul 

apostille na dokumentach zagranicznych przeznaczonych do użycia w Polsce należy stawiać 

więc  jedynie  wówczas,  gdy  dokumenty  te  dotyczą  przeniesienia  własności  nieruchomości 

położonej  w  Polsce  lub  też  budzą  wątpliwości  co  do  autentyczności.  (...)  Nie  można  wię

żą

dać poświadczenia dokumentu klauzulą apostille w sytuacjach, gdy polskie prawo krajowe 

nie  stawia  wymogu  legalizacji  (...)  Tymczasem  nagminnie  są  stawiane  żądania  ze  strony 

polskich  urzędów  odnośnie  do  klauzul  apostille  na  wszelkich  dokumentach  zagranicznych. 

Wynika to przede wszystkim z pobieżnej analizy treści konwencji przez polskich prawników. 

Artykuł 1 konwencji precyzuje, że może mieć ona zastosowanie względem różnych kategorii 

dokumentów.  Skutkuje  to  żądania  co  do  poświadczania  klauzulami  wszelkich  dokumentów 

urzędowych  przedkładanych  do  przetargu  publicznego,  wyciągów  z  rejestrów  sądowych, 

dokumentów  administracyjnych  przedkładanych  urzędom  administracji  krajowej  etc. 

Tymczasem  ignoruje  się  istnienie  art.  3  zd.  2”.  W  kontekście  powyższego  dostrzeżenia 

wymaga  to,  że  Odwołujący  sformułował  jedynie  ogólną  tezę,  iż  nie  jest  on  w  stanie 

stwierdzić,  czy  osoby  wskazane  w  powołanym  wydruku  faktycznie  są  uprawnione  

do reprezentowania podmiotu, w imieniu którego dokonano zgłoszenia przystąpienia. Mając 

to  na  uwadze,  Izba  uznała,  że  nie  zostało  wykazane,  aby  powołanego  zgłoszenia 

przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  nie  można  było 

uznać za skuteczne. Tym samym wykonawca, który zgłoszenia tego dokonał, uzyskał status 

uczestnika postępowania odwoławczego. 


W  dniu  14  marca  2016  r.  Zamawiający  doręczył  Prezesowi  Izby  odpowiedź  na  odwołanie,  

w  której  zawarł  oświadczenie  o  uwzględnieniu  w  całości  zarzutów  przedstawionych  

w odwołaniu. 

Izby  wykluczyła  w  odniesieniu  do  rozpoznawanego  odwołania  to,  aby  wypełniona  została 

którakolwiek 

przesłanek 

odrzucenia 

odwołania 

ustanowionych 

art. 

ust. 2 ustawy Pzp. 

Przystępujący,  w  toku  posiedzenia  Izby  z  udziałem  Stron,  oświadczył,  że  wnosi  sprzeciw 

wobec uwzględnienia w całości zarzutów przedstawionych w odwołaniu. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  stron  oraz  uczestnika  postępowania 

odwoławczego,  na  podstawie  zebranego  materiału  dowodowego,  z  uwzględnieniem 

stanowisk stron oraz uczestnika postępowania odwoławczego, skład orzekający Izby ustalił i 

zważył, co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu,  w  świetle  przepisu  art.  179  

ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo  wniesienia odwołania  w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.  

Izba  postanowiła  zaliczyć  w  poczet  materiału  dowodowego  dokumenty  przekazane  

przez Zamawiającego w odpowiedzi na wezwanie Prezesa Izby i poświadczone przez niego 

za zgodność z oryginałem. 

Mając  na  celu  ocenę  zasadności  zarzutów  podnoszonych  w  odwołaniu,  Izba  ustaliła,  

ż

e  Zamawiający,  w  pkt  VIII.1  SIWZ  pouczył  Wykonawców,  że  wykaz  dokumentów 

niezbędnych  do  dokonania  przez  Zamawiającego  oceny  spełniania  przez  Wykonawcę 

warunków, o udziału w postępowaniu zawiera rozdział IX SIWZ. 

Zgodnie  z  pkt  IX.3  SIWZ  Zamawiający  w  celu  potwierdzenia,  że  Wykonawca  posiada 

niezbędna wiedzę i doświadczenie, wymagał złożenia „wykazu wykonanych, a w przypadku 

ś

wiadczeń  okresowych  lub  ciągłych  również  wykonywanych  głównych  dostaw  w  okresie 

ostatnich  trzech  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia 

działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie,  wraz  z  podaniem  ich  wartości,  przedmiotu,  dat 

wykonania  i  podmiotów,  na  rzecz  których  dostawy  zostały  wykonane  oraz  załączeniem 

dowodów potwierdzających, czy zostały wykonane lub są wykonywane należycie – do oferty 

należy dołączyć wypełniony załącznik nr 7 do SIWZ. Warunek powyższy zostanie spełniony, 

jeżeli  Wykonawca  wykaże,  że  wykonał  co  najmniej  1  dostawę  rodzajowo  odpowiadającą 

przedmiotowi  zamówienia  o  wartości  nie  mniejszej  niż:  1.200.000,00  PLN,  w  okresie 


ostatnich  trzech  lat  przed  upływem  terminu  składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia 

działalności  jest  krótszy  –  w  tym  okresie,  z  podaniem  ich  wartości,  przedmiotu,  dat 

wykonania  i  podmiotów,  na  rzecz  których  dostawy  zostały  wykonane  oraz  załączenie 

dowodów  czy  zostały  wykonane  należycie.”  Poniżej,  w  tym  samym  punkcie  SIWZ  kursywą 

(odmiennie  od  reszty  tekstu  w  tym  punkcie)  zapisane  zostało  następujące  pouczenie: 

Wykonawca  może  polegać  na  wiedzy  i  doświadczeniu  innych  podmiotów,  niezależnie  

od charakteru prawnego łączących go z nim stosunków, przedstawiając w tym celu pisemne 

zobowiązanie  takich  podmiotów  do  oddania  mu  do  dyspozycji  niezbędnych  zasobów  

na okres korzystania z nich przy wykonywaniu zamówienia.” 

W końcowej części rozdziału IX SIWZ, poniżej pkt IX.7, Zamawiający pouczył wykonawców, 

ż

e  „W  przypadku  Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  oraz  

w przypadku podmiotów, z których zasobów korzysta Wykonawca na zasadach określonych 

w  art.  26  ust.  2b  upzp,  kopie  dokumentów,  dotyczących  odpowiednio  Wykonawcy  lub  tych 

podmiotów, są poświadczane za zgodność z oryginałem przez Wykonawcę lub te podmioty.” 

oraz „Wymagane dokumenty w pkt. IX SIWZ powinny być dostarczone w oryginale lub jako 

poświadczona za zgodność z oryginałem kopia przez Wykonawcę. Poświadczenia dokonuje 

osoba  upoważniona  do  podpisywania  oferty  w  imieniu  Wykonawcy.  Odnośnie  dokumentu 

wymaganego  w  ppkt.  7.1.  wymagane  jest  złożenie  upoważnienia  w  oryginale  lub  kopii 

uwierzytelnionej  przez  notariusza.  Poświadczenia  Wykonawcy  na  dokumentach  oferty 

muszą  być  opatrzone  imienną  pieczątką  i  podpisem  Wykonawcy.  W  razie  braku  pieczątki 

imiennej  konieczne  jest  złożenie  czytelnego  podpisu  przez  Wykonawcę  (lub  pełnomocnika) 

umożliwiającego weryfikację jego tożsamości (dotyczy podmiotów występujących wspólnie i 

podmiotów, na których zasobach Wykonawca polega zgodnie z art. 26 ust. 2b).” 

Przed upływem terminu składania ofert, zgodnie z przywołanym w pkt 9 pisemnego protokołu 

postępowania  zbiorczym  zestawieniu  ofert,  do  Zamawiającego  wpłynęły  3  oferty,  w  tym  te, 

które zostały złożone przez Odwołującego i Przystępującego. 

Zamawiający pismem z dnia 15 lutego 2016 r. wezwał, odwołując się do przepisu art. 26 ust. 

3  ustawy  Pzp,  do  wskazania  wartości  wykonanych  dostaw  w  okresie  od  25  maja  2015  r.,  

tj.  od  dnia  zawarcia  umowy,  do  dnia,  w  którym  upływał  termin  składania  ofert,  

tj.  10  lutego  2016  r.  Zauważył  przy  tym,  że  w  złożonym  wraz  z  ofertą  wykazie  wskazana 

została  umowa  zawarta  w  dniu  29  maja  2015  r.  na  okres  24  miesięcy,  w  odniesieniu,  

do  której  ujawniona  została  jej  łączna  wartość.  Poniżej  tak  sformułowanego  wezwania 

zawarte  zostało  następujące  pouczenie:  „Powyższe  dokumenty  powinny  być  sporządzone  i 

podpisane  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia  obowiązującej  w  niniejszym  postępowaniu  i  powinny  potwierdzać  spełnianie 


przez  Wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu  i  wykazaniu  braku  podstaw  

do  wykluczenia  nie  później  niż  w  dniu,  w  którym  upłynął  termin  składania  ofert,  

tj. 10 lutego 2016 r.” 

W  odpowiedzi  na  tak  sformułowane  wezwanie  Odwołujący  wraz  z  pismem  z  dnia  

19  lutego  2016  r.  przedstawił  Zamawiającemu  wykaz  dostaw,  w  którym  ujawniona  została 

dostawa  inna,  niż  wykazywana  w  wykazie  złożonym  z  ofertą,  której  realizacja  miała  być 

potwierdzona  załączonym  do  uzupełnionego  wykazu  dokumentem  referencyjnym.  

Obok  powołanego  wykazu  złożone  zostało  również  Zamawiającemu  zobowiązanie  

do  udostępnienia  zasobów  wystawione  przez  podmiot  trzeci  –  zostało  ono  przedstawione 

Zamawiającemu  w  formie  kopii  poświadczonej  za  zgodność  przez  pełnomocnika 

Odwołującego. 

Pismem z dnia 26 lutego 2016 r. Zamawiający poinformował wykonawców o wyborze oferty 

najkorzystniejszej  –  za  taką  uznał  on  ofertę  złożoną  przez  Przystępującego.  Odwołujący 

został  decyzją  Zamawiającego  wykluczony  z  udziału  w  postępowaniu  na  podstawie  

art.  24  ust.  2  pkt  4)  ustawy  Pzp.  Zdaniem  Zamawiającego  Odwołujący,  składając  mu 

zobowiązanie  podmiotu  trzeciego,  nie  dochował  w  przy  tym  wymaganej  przepisem  

art.  26  ust.  2b  ustawy  Pzp  odpowiedniej  formy  tego  dokumentu.  Zamawiający  stał  

na  stanowisku,  że  koniecznym  było,  aby  zobowiązanie  podmiotu  trzeciego  złożone  było  

w  formie  pisemnej,  nie  zaś  kopii  poświadczonej  za  zgodność  z  oryginałem  

przez Wykonawcę. 

Wobec powyższego Odwołujący wniósł odwołanie do Prezesa Izby. 

Izba,  kierując  się  przepisem  art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp,  odwołanie  wniesione  

przez Odwołującego rozpoznała w granicach zarzutów w nim zawartych i popieranych w toku 

postępowania odwoławczego. 

Skład  orzekający  Izby,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  oraz 

zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszedł  do  przekonania,  iż  sformułowane 

przez Odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, 

a tym samym rozpoznawane odwołanie, jako takie, nie zasługuje na uwzględnienie. 

Nie  było  spornym  w  rozpoznawanej  sprawie,  że  to  Odwołujący  był  zobowiązany  

do  wykazana  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Jest  to  wszak  oczywistym  

w  świetle  regulacji  art.  26  ust.  2a  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którą  wykonawca  na  żądanie 

zamawiającego i w zakresie przez niego wskazanym jest zobowiązany wykazać nie później 

niż  na  dzień  składania  ofert,  spełnianie  warunków,  o  których  mowa  w  art.  22  


ust.  1  ustawy  Pzp,  i  brak  podstaw  do  wykluczenia  z  powodu  niespełniania  warunków,  

o  których  mowa  w  art.  24  ust.  1  ustawy  Pzp.  Z  powołanym  tu  przepisem  koresponduje  

w  sposób  oczywisty  art.  24  ust.  2  pkt  4)  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którym  z  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się  wykonawców,  którzy  nie  wykazali  spełniania 

warunków  udziału  w  postępowaniu.  Zatem  to  na  wykonawcy  spoczywa  obowiązek 

udowodnienia  tego,  że  spełnia  on  warunki  opisane  przez  Zamawiającego  i  to  on  ponosi 

konsekwencje  (w  postaci  wykluczenia  go  z  udziału  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia) nie wypełnienia tego obowiązku. 

Dostrzeżenia 

przy 

tym 

wymagają 

również, 

co 

oczywiste, 

obowiązki 

ciążące  

na  Zamawiającym,  które  wypływają  w  tym  zakresie  z  przepisu  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp.  

Jak  wskazała  to  Izba  w  sprawie  KIO  1020/14,  KIO  1055/14:  „Izba  stwierdziła,  

ż

e  w  tym  przypadku  nie  mógłby  znaleźć  zastosowania  art.  26  ust.  4  pzp,  gdyż  treść 

uzupełnionego wykazu odnośnie kwalifikacji osoby wskazanej w poz. 5 jest jasna i nie budzi 

wątpliwości, że nie potwierdza spełniania wymagania (...). Jest to błąd wykazu, który mógłby 

ewentualnie  być  podstawą  do  wezwania  do  uzupełnienia  dokumentu  w  trybie  art.  26  

ust.  3  pzp,  gdyby  nie  to,  że  błąd  ten  zawiera  wykaz  złożony  w  wyniku  zastosowania  tego 

przepisu. Tymczasem z uwagi na zasady wyrażone w art. 7 ust. 1 pzp w orzecznictwie Izby i 

sądów okręgowych jednolicie interpretuje się art. 26 ust. 3 pzp jako możliwość jednokrotnego 

wezwania do uzupełnienia dokumentów. Wezwanie do wyjaśnień w trybie art. 26 ust. 4 pzp 

nie  może  służyć  do  obejścia  art.  26  ust.  3  pzp,  gdyż  oba  przepisy  regulują  odrębne 

instytucje,  wzajemnie  się  uzupełniające,  jednak  –  co  do  zasady  –  o  rozłącznym  zakresie 

zastosowania, tzn. ten sam brak dokumentu podlega jednokrotnemu uzupełnieniu, natomiast 

dany dokument może być wielokrotnie wyjaśniany, jednak nie może to prowadzić do zmiany 

treści  dokumentu  w  zakresie  braku  wymagającego  uzupełnienia.  Natomiast  zarówno 

instytucja wyjaśnień  z art. 26 ust. 4 pzp, jak i instytucja uzupełnienia dokumentów  z art. 26 

ust. 3 pzp – mają charakter wyjątku od zasady, że wykonawcy w złożonych wnioskach mają 

obowiązek  wykazać  potwierdzenie  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu.  

Jeżeli  wykonawca,  niezależnie  od  przyczyn  takiej  sytuacji,  nie  załącza  w  ogóle  dokumentu 

potwierdzającego  spełnianie  warunku  udziału  w  postępowaniu,  to  musi  się  liczyć  

z niekorzystnymi konsekwencjami takiego postępowania. Zamawiający dokonując wezwania 

mają  bowiem  obowiązek  wskazać  na  czym  polega  stwierdzony  brak.  W  przypadku 

niezłożenia  w  ogóle  dokumentu,  brak  ten,  siłą  rzeczy,  będzie  wskazany  ogólnie  

jako  niezłożenie  określonego  dokumentu  na  potwierdzenie  danego  warunku.  Natomiast  

w  razie  złożenia  dokumentu  nie  w  pełni  potwierdzającego  spełnianie  warunku,  wykonawca 

może  i  powinien  otrzymać  od  zamawiającego  precyzyjne  wskazanie,  jakiego  elementu 

warunku  nie  potwierdził  i  gdzie  w  dokumencie  występuje  brak.  Może  to  mieć  kapitalne 


znaczenie  w  przypadku  konieczności  wykazania  przez  wykonawców  potwierdzania 

spełniania  rozbudowanych  i  skomplikowanych  warunków  udziału  w  postępowaniu,  

jak w przedmiotowym postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego.” 

Podobnie Izba w sprawie KIO 529/13: „Zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy zamawiający wzywa 

do  złożenia  nie  złożonych  oświadczeń  lub  dokumentów  lub  oświadczeń  lub  dokumentów 

zawierających błędy. Zgodnie zatem z literalnym brzmieniem art. 26 ust. 3 zdanie 2 ustawy 

zamawiający  ma  nie  tylko  prawo  ale  i  obowiązek  wskazać,  jakiego  oświadczenia  lub 

dokumentu  oczekuje.  Wezwanie  do  uzupełnienia  dokumentów  musi  być  bowiem 

jednoznaczne i konkretne, tak, aby wykonawca był w stanie stwierdzić, czego w jego ofercie 

brakuje  lub  na  czym  polegał  błąd  w  złożonym  dokumencie.  Nie  oznacza  to  jednak,  

ż

e  wykonawca  nie  może  przedłożyć  innych  dokumentów  czy  oświadczeń  niż  wezwane. 

Należy  bowiem  zwrócić  uwagę  odwołującemu  na  treść  art.  24  ust.  2  pkt.  4  ustawy,  

który  zezwala  zamawiającemu  na  wykluczenie  wykonawcy  z  postępowania  jedynie  w takiej 

sytuacji,  gdy  wykonawca  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu.  

Tym  samym  wykonawca  może  uznać,  że  inny  niż  żądany  przez  zamawiającego  dokument 

czy  oświadczenie,  będące  w  posiadaniu  wykonawcy  lepiej  potwierdza  spełnienie  warunku 

udziału  w  postępowaniu  i  przedłożyć  go  w  miejsce  wezwanego.  Ryzyko  takiego  działania 

obciąża  wykonawcę,  który  może  źle  odczytać  wezwanie  zamawiającego  i  w  efekcie  złożyć 

dokument  nie  odpowiadający  wymaganiom  zamawiającego,  a  więc  nie  potwierdzający 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Jednocześnie  wykonawca  decydując  się  

na 

samodzielne 

określenie 

sposobu 

dowodzenia 

spełniania 

warunku 

udziału  

w  postępowaniu,  w  przypadku  błędu  pozbawia  się  możliwości  ponownego  skorzystania  

z dobrodziejstwa art. 26 ust. 3 ustawy.” 

W  kontekście  stawianych  przez  Odwołującego  zarzutów  zwrócić  należy  również  uwagę  

na  przepis  art.  26  ust.  2b  ustawy  Pzp.  Zgodnie  z  jego  treścią  wykonawca,  powołując  się  

na  potencjał  podmiotów  trzecich,  zobowiązany  jest  udowodnić  zamawiającemu,  iż  będzie 

dysponował tymi zasobami w trakcie realizacji zamówienia, w szczególności przedstawiając 

w  tym  celu  pisemne  zobowiązanie  tych  podmiotów  do  oddania  mu  do  dyspozycji 

niezbędnych  zasobów  na  potrzeby  wykonania  zamówienia.  W  przepisie  tym  mowa  

o  pisemnym  zobowiązaniu,  przy  czym  ustawa  Pzp  nie  definiuje  tego  pojęcia,  

stąd  też  przez  art.  14  ustawy  Pzp,  koniecznym  jest  odwołanie  się  do  regulacji  

art. 78 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) Kodeks 

cywilny.  Przepis  ten  stanowi,  że  do  zachowania  pisemnej  formy  czynności  prawnej 

wystarcza  złożenie  własnoręcznego  podpisu  na  dokumencie  obejmującym  treść 

oświadczenia  woli.  Mając  to  na  uwadze,  Izba  stanęła  na  stanowisku,  iż  dla  zachowania 


odpowiedniej formy (z zastrzeżeniem przepisów o oświadczeniach woli złożonych w postaci 

elektronicznej  opatrzonych  bezpiecznym  podpisem  elektronicznym  weryfikowanym  

przy  pomocy  ważnego  kwalifikowanego  certyfikatu)  zobowiązania  podmiotu  trzeciego  

w świetle art. 26 ust. 2b ustawy Pzp koniecznym jest przedstawienie go w formie pisemnej, 

tj. opatrzonego własnoręcznym podpisem osób uprawnionych do składania oświadczeń woli 

w  imieniu  podmiotu  udostępniającego  wykonawcy  własne  zasoby.  W  odniesieniu  do  tego 

szczególnego 

dokumentu 

nie 

znajdą 

zastosowania 

bowiem 

przepisy  

§  7  ust.  1  i  2  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  19  lutego  2013  r.  w  sprawie 

rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich 

te  dokumenty  mogą  być  składane  (Dz.  U.  z  2013  r.  poz.  231),  zwanego  dalej 

rozporządzeniem  w  sprawie  dokumentów.  Przepisy  te  znajdują  zastosowanie  jedynie  

do  dokumentów,  do  których  odnosi  się  to  rozporządzenie.  Tymczasem  pisemne 

zobowiązanie  podmiotu  trzeciego  wskazane  zostało,  nie  w  powołanym  rozporządzeniu,  

a wprost w ustawie Pzp, w art. 26 ust. 2b. Stąd też twierdzenie o możliwości przedstawienia 

Zamawiającemu jedynie kopii zobowiązania podmiotu trzeciego uznać należy  za sprzeczne  

z  art.  26  ust.  2b  ustawy  Pzp.  Podobnie  Izba  w  sprawie  KIO  865/15:  „Powołany  przepis 

wskazuje  jeden  ze  sposobów  udowodnienia  dysponowania  zasobem  niezbędnym  

do  realizacji  zamówienia  udzielanym  przez  podmiot  trzeci  -  tj.  możliwość  przedstawienia 

pisemnego  zobowiązania.  Wykonawca  dysponuje  prawem  dowodzenia  tej  kwestii  

na  podstawie  innych  dowodów,  jednak  w  sytuacji,  gdy  zdecyduje  się  na  skorzystanie  

ze  sposobu  określonego  w  przepisie  art.  26  ust.  2b  Pzp,  to  przedkładany  zgodnie  

z tym przepisem dowód powinien odpowiadać wymogom ustawowym, w tym powinien czynić 

zadość  przyjętej  przez  ustawodawcę  formie  zobowiązania,  tj.  formie  pisemnej.”,  

a także np. w sprawach KIO 812/15, KIO 2610/14, KIO 2043/14, KIO 1469/14, KIO 293/14, 

KIO 294/14, KIO/KD 113/13 czy KIO 1982/13. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  Izba  dokonała  oceny  zasadności  twierdzeń  formułowanych 

przez Odwołującego. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  uznała,  że  nie  znajduje  uzasadnienia  w  treści  SIWZ  i  jej 

systematyce  poczyniona  przez  Odwołującego  wykładania  postanowień  SIWZ  odnoszących 

się do wymaganej przez Zamawiającego formy poszczególnych dokumentów. 

W ocenie Izby z przytoczonych przez Odwołującego zapisów rozdziału IX SIWZ nie wynika, 

aby  Zamawiający  w  sposób  wyraźny  pouczył  wykonawców,  aby  pisemne  zobowiązanie 

podmiotu  trzeciego  mogło  zostać  złożone  w  postaci  kopii  poświadczonej  przez  wykonawcę 

za  zgodność  z  oryginałem.  Zawarte  zaś  w  ostatnim  akapicie  rozdziału  IX  SIWZ  pouczenie  

o  treści  „Wymagane  dokumenty  w  pkt.  IX  SIWZ  powinny  być  dostarczone  w  oryginale  lub 


jako  poświadczona  za  zgodność  z  oryginałem  kopia  przez  Wykonawcę”  odnosić  należy  

do  poszczególnych  dokumentów  wprost  wymaganych  przez  Zamawiającego  i  opisanych  

poszczególnych 

punktach 

rozdziału 

IX 

SIWZ, 

zatem 

tych,  

których  zgodnie  z  rozporządzeniem  w  sprawie  dokumentów  Zamawiający  mógł  i  powinien 

żą

dać od wykonawców – w przypadku spornego warunku dotyczącego posiadania wiedzy i 

doświadczenia  dokumentami  takimi  był  zgodnie  z  pkt  IX.3  SIWZ  wykaz  dostaw  oraz 

załączone  do  niego  dowody  potwierdzające  należyte  wykonanie  wykazywanych  dostaw. 

Pouczenia  tego  nie  powinno  się  odnosić  do  dopuszczonego  przez  Zamawiającego  

w  tym  zakresie  pisemnego  zobowiązania  podmiotu  trzeciego.  Dokument  ten,  

nie  był  wymaganym  w  pkt  IX  SIWZ  –  wykonawca  mógł  wykazać  spełnienie  warunku  

nie  składając  takiego  pisemnego  zobowiązania,  wystarczającym  był  bowiem  wykaz  

z  załączonym  odpowiednim  poświadczeniem.  Zasadą  jest  bowiem  to,  że  wykonawca  jest 

zobowiązany  samodzielnie  wykazać  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu,  

a  jedynie  na  drodze  wyjątku  jest  uprawniony  do  odwołania  się  do  potencjału  podmiotu 

trzeciego.  Tym  samym  przedstawienie  pisemnego  zobowiązania  podmiotu  trzeciego  było 

uprawnieniem  wykonawcy  i  mógł  on  to  uczynić  jedynie  w  przypadku,  gdy  chciał  oprzeć  się 

na  udostępnionym  mu  potencjale  innego  podmiotu.  Tym  samym,  co  do  zasady  pisemne 

zobowiązanie  podmiotu  trzeciego  nie  należało  do  katalogu  niezbędnych  dla  wykazania 

spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  dokumentów  i  oświadczeń.  Zamawiający, 

zgodnie z przepisem art. 26 ust. 2b ustawy Pzp dopuścił jedynie możliwość złożenia takiego 

zobowiązania,  czyniąc  o  tym  wzmiankę  niejako  na  marginesie  pkt  IX.3  SIWZ  –  pouczenie  

o  dopuszczalności  złożenia  takiego  zobowiązania  zostało  zapisane  kursywą  wyraźnie 

odcinającą się od reszty tekstu pkt IX.3 SIWZ. Nadto pouczenie to zostało zamknięte w treść 

stanowiącą  w  odpowiednich  fragmentach  powtórzenie  postanowień  powołanego  przepisu 

art. 26 ust. 2b ustawy Pzp. Nie bez  znaczenia jest też w tym przypadku wynikający wprost  

z  tego  przepisu  obowiązek  złożenia  pisemnego  zobowiązania  podmiotu  trzeciego,  

w  przypadku  gdy  wykonawca  podjął  decyzję  o  powołaniu  się  na  zasoby  takiego  podmiotu 

trzeciego.  Odwołujący,  jako  profesjonalista,  winien  znać  przepisy  ustawy  Pzp  i  wynikające  

z nich obowiązki, które na nim ciążą. Fakt niedopełnienia przez niego obowiązku nałożonego 

na  wykonawców  wprost  przepisami  ustawy  Pzp  (obowiązek  przedstawienia  zobowiązania 

podmiotu  trzeciego  w  formie  pisemnej  zgodnie  z  art.  26  ust.  2b  ustawy  Pzp),  nie  mógł  być 

tłumaczony  przez  Odwołującego  dokonaną  przez  niego  zbyt  daleko  idącą  wykładnią 

postanowień SIWZ. 

Niezależnie od powyższego, osobnej analizy wymagało wezwanie z dnia 15 lutego 2016 r., 

którym  Zamawiający  zobowiązał  Odwołującego  do  uzupełnienia  wykazu  dostaw  

o  odpowiednie,  wymagane  w  opisie  warunku,  dane.  W  ocenie  Izby  wezwanie  to  było 


jednoznaczne  w  swej  treści  i  nie  pozostawiało  wątpliwości  co  do  tego,  jaki  element 

przedstawionego  wraz  z  ofertą  wykazu  nie  potwierdza  zdaniem  Zamawiającego  warunku 

opisanego  w  pkt  IX.3  SIWZ.  Zamawiający  wprost  odniósł  się  do  wartości  wykazywanej 

dostawy  żądając  wyraźnego  wskazania,  jaka  była  wartość  dostaw  wykonanych  

przed  upływem  terminu  składania  ofert.  Innymi  słowy,  Zamawiający  oczekiwał 

przedstawienia  mu  nowego  wykazu,  który  byłby  uzupełniony  o  wskazanie  odpowiedniej 

kwoty.  I  to  do  tego  właśnie  nowego  wykazu  odnosiło  się  pouczenie  o  tym,  że  uzupełnione 

dokumenty  muszą  zostać  sporządzone  i  podpisane  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  

w  SIWZ.  W  piśmie  tym  brak  jakiegokolwiek  innego  sformułowania,  które  zostałoby 

skonstruowane  wprost wbrew przepisowi art. 26 ust. 2b ustawy Pzp, czy też nawet samym 

zapisom  SIWZ.  Nieuzasadnionym  było  zatem  twierdzenie  Odwołującego,  że  z  pisma  tego 

można  było  wywieść,  iż  Zamawiający  błędnie  pouczył  go  co  do  dopuszczalnej  formy,  

w  jakiej  mógł  on  przedstawić  mu  dokumentujące  udostępnienie  zasobów  pisemne 

zobowiązanie podmiotu trzeciego. W ocenie Izby w piśmie brak takich sprzecznych z ustawą 

Pzp  pouczeń  –  odwołania  co  do  formy  odnosiły  się  jedynie  do  dokumentów  i  oświadczeń 

wyraźnie wskazanych w treści wezwania, a rozciąganie ich zakresu na inne, niewymienione 

w tym piśmie dokumenty nie znajdowało uzasadnienia, tak w treści tego pisma, jak i w treści 

SIWZ, czy ustawy Pzp.  

Tym  samym,  w  rozpoznawanej  sytuacji,  Odwołujący  będąc  wezwanym  do  uzupełnienia 

odpowiednio  sporządzonego  wykazu  dostaw,  podjął  ryzyko  powołania  się  na  inną,  

niż  wskazana  w  wykazie  złożonym  wraz  z  ofertą,  dostawę,  a  tym  samym  przedstawienia 

nowego  wykazu  dostaw,  a  wraz  z  nim  zobowiązania  podmiotu  trzeciego.  Nie  zostało  ono 

jednak  przedstawione  Zamawiającemu  w  odpowiedniej,  wymaganej  przepisem  art.  26  

ust.  2b  ustawy  Pzp,  formie.  W  tej  sytuacji,  zgodnie  z  prezentowaną  powyżej  wykładnią 

przepisu  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  wyłączona  została  możliwość  ponownego  wzywania 

Odwołującego,  tym  razem  do  złożenia  Zamawiającemu  pisemnego  zobowiązania  podmiotu 

trzeciego.  Działanie  takie  stanowiłoby  naruszenie  zakazu  wielokrotnego  wzywania 

wykonawcy  do  uzupełnienia  tego  samego  dokumentu,  tak  jak  to  zostało  wskazane  

w  powołanych  powyżej  orzeczeniach  Izby  wydanych  w  sprawach  KIO  529/13,  

czy  KIO  1020/14,  KIO  1055/14.  Izba  przychyliła  się  bowiem  do  stanowiska  wyrażonego  

w  sprawie  KIO  336/14,  zgodnie  z  którym:  „zobowiązanie  podmiotu  trzeciego  aby  mogło 

zostać  uznane  za  dowód  potwierdzający  dysponowanie  zasobami  tego  podmiotu,  musi 

posiadać  zarówno  stosowną treść,  z  której  będzie  wynikało,  że  podmiot  ten  zobowiązał  się 

do  udostępnienia  wykonawcy  określonych  zasobów  na  okres  korzystania  z  nich  

przy  wykonaniu  zamówienia,  jak  i  formę  pisemną  oraz  dla  swej  skuteczności  musi  takż


zostać  złożone  przez  osobę  uprawnioną  do  reprezentowania  podmiotu  trzeciego  

w powyższym zakresie”. 

Dostrzeżenia  wymaga  również  to,  że  fakt  przeoczenia  przez  Zamawiającego  w  procesie 

badania  ofert  tego,  iż  Odwołujący  złożył  także  inne  zobowiązanie  podmiotu  trzeciego  

(w związku z innym warunkiem udziału w postępowaniu - dotyczącym sytuacji ekonomicznej 

i  finansowej),  również  bez  zachowania  odpowiedniej,  pisemnej  formy,  nie  może  prowadzić  

do  zaakceptowania,  jako  prawidłowo  przedstawionego  Zamawiającemu,  spornego 

zobowiązania złożonego w odpowiedzi na wezwanie z dnia 15 lutego 2016 r. Przeoczenie to, 

wobec treści art. 26 ust. 2b ustawy Pzp, nie mogło prowadzić również do innej interpretacji 

postanowień  SIWZ,  czemu  zresztą  dał  wyraz  Zamawiający  w  piśmie  informującym 

Odwołującego o wykluczeniu go z udziału w postępowaniu. 

Kierując  się  tak  dokonanymi  ustaleniami,  Izba  uznała,  że  Odwołujący  nie  wykazał,  

aby Zamawiający dopuścił się naruszenia przepisów ustawy Pzp wskazanych w odwołaniu. 

Uwzględniając  tak  poczynione  ustalenia  i  dokonane  rozstrzygnięcia,  Izba,  działając  

na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  

i  10  ustawy  Pzp,  stosownie  do  wyniku  postępowania,  oraz  w  oparciu  o  przepisy 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).  

Przewodniczący:      ……………………………