KIO 737/16 KIO 739/16 WYROK dnia 24 maja 2016 r.

WYROK 

z dnia 24 maja 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Protokolant: Aneta Górniak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie 

24  maja  2016  r.  w  Warszawie  odwołań  wniesionych 

2 maja 2016 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej przez wykonawców: 

A.  COIG S.A. z siedzibą w Katowicach – sygn. akt KIO 737/16 

B.  Asseco Data Systems S.A. z siedzibą w Gdyni – sygn. akt KIO 739/16 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Zakup  Systemu  Zarządzania 

Zasobami Ludzkimi i Wynagrodzeń (nr postępowania DOA-ZP-VII.271.59.2015) 

prowadzonym przez zamawiającego: 

Miasto Łódź 

przy  udziale  wykonawców  zgłaszających  swoje  przystąpienia  do  postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego:  

A.  Asseco Data Systems S.A. z siedzibą w Gdyni – w sprawie o sygn. akt KIO 737/16 

B.  COIG S.A. z siedzibą w Katowicach – sygn. akt KIO 739/16 

orzeka: 

1.  Uwzględnia  odwołanie  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  737/16  i  nakazuje 

zamawiającemu  –  Miastu  Łódź:  unieważnienie  wyboru  najkorzystniejszej  oferty, 

a przy powtórnym wyborze oferty najkorzystniejszej według kryteriów oceny ofert 

określonych  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  –  przeprowadzenie 

oceny  ofert  w  kryterium  jakości  zgodnie  z  zasadami  określonymi  w  pkt  13.4  tej 

specyfikacji. 

2.  Oddala odwołanie w sprawie o sygn. akt KIO 739/16. 

3.  Kosztami postępowania w sprawie o sygn. akt KIO 737/16 obciąża zamawiającego – 

Miasto Łódź i: 

3.1.   zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez 

odwołującego – 

COIG S.A. z siedzibą w Katowicach tytułem wpisu od odwołania, 

3.2.   zasądza od zamawiającego – Miasta Łódź na rzecz odwołującego – COIG S.A. 

z  siedzibą  w  Katowicach  kwotę  15000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy 

złotych zero groszy) 

– stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione 

z tytułu uiszczonego wpisu od odwołania. 

4.  Kosztami  postępowania  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  739/16  obciąża  Asseco  Data 

Systems  S.A.  z  siedzibą  w  Gdyni  i  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania 

odwoławczego  kwotę 

15000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy) 

uiszczoną przez powyższego 

odwołującego tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w 

Łodzi. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

{KIO 737/16, KIO 739/16} 

Zamawiający  –

  Miasto  Łódź  –  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego, 

na podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U. 

z 2015  r.  poz.  2164  ze  zm.)  {dalej  również”  „ustawa  pzp”  lub  „pzp”}  postępowanie 

o udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Zakup  Systemu  Zarządzania  Zasobami  Ludzkimi 

i Wynagrodzeń (nr postępowania DOA-ZP-VII.271.59.2015). 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej  16  grudnia  2015  r.  pod  nr  2015/S_243-440954,  w  tym  samym  dniu 

Zamawiający zamieścił ogłoszenie o zamówieniu w swojej siedzibie na tablicy ogłoszeń oraz 

na swojej stronie internetowej {http://przetargi.bip.uml.lodz.pl}, na której również od tego dnia 

udostępniono  specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  {dalej  również:  „specyfikacja”, 

„SIWZ” lub „s.i.w.z.}, a także zmiany i wyjaśnienia jej treści.  

Wartość  przedmiotowego  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp.  

22  kwietnia  2016  r.  Zamawiający  zawiadomił  wykonawców  o  rozstrzygnięciu 

postępowania – wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez

 Asseco Data Systems 

S.A. z siedzibą w Gdyni {dalej również: „Asseco”}. 

{KIO 737/16} 

2  maja  2016  r.  Odwołujący  –  COIG  S.A.  z  siedzibą  w  Katowicach

  {dalej  również: 

„COIG”}  –

  wniósł  w  formie  pisemnej  odwołanie  do Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

(zachowując wymóg przekazania kopii odwołania Zamawiającemu) od powyższej czynności.

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  następujące  naruszenia  przepisów  ustawy  pzp 

{lista zarzutów}: 

1.  Art. 7 ust. 1 w zw. z art. 91 ust. 1 – przez dokonanie oceny ofert niezgodnie z zasadami 

tej  oceny  określonymi  w  SIWZ,  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do  dokonania  wyboru 

oferty najkorzystniejszej według innych kryteriów niż określone w SIWZ, w tym zaniżenia 

oceny oferty COIG oraz zawyżenia oceny oferty Asseco w kryterium „Jakość”. 

2.  Art.  7  ust.  1  w  zw.  z  art.  91  ust.  1  –  przez  dokonanie  wyboru  jako  najkorzystniejszej 

oferty Asseco, pomimo że z punktu widzenia kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ 

oferta ta nie jest ofertą najkorzystniejszą. 

3.  Art.  7  ust.  1  w  zw.  z  art.  91  ust.  1  –  przez  zaniechanie  wyboru  oferty  COIG  jako 

najkorzystniejszej,  pomimo  że  przedstawia  najkorzystniejszy  bilans  ceny  i  pozostałych 

kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ przez Zamawiającego. 

4.  Art. 7 ust. 1 i ust. 3 – przez oparcie pracy komisji przetargowej oceniającej merytorycznie 

oferty wykonawców na osobach niezapewniających obiektywizmu. 

5.  Art.  7  ust.  1  w  zw.  z  art.  91  ust.  1  –  przez  zaniechanie  oceny  ofert  w  postępowaniu 

w kryterium  „Jakość”  indywidualnie  przez  każdego  z  merytorycznych  członków  komisji 

przetargowej i przyjęcie za podstawę do wyboru oferty najkorzystniejszej ocen pani D.P. 

i pani D.M-S., które nie były ocenami indywidualnymi. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:  

1.  Unieważnienia wyboru jako najkorzystniejszej oferty Asseco. 

2.  Powtórzenia oceny ofert według kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ, tzn. zgodnie 

z  zasadami  wynikającymi  z  SIWZ,  w  szczególności,  aby  ocenie  podlegały  obszary 

ustalone we wzorze karty oceny ofert oraz aby członkowie komisji przetargowej oceniali 

oferty indywidualnie. 

3.  Wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez Odwołującego.  

Odwołujący  sprecyzował  powyższą  listę  zarzutów  przez  wskazanie  następujących 

okoliczności prawnych i faktycznych uzasadniających wniesienie odwołania.  

{Uzasadnienie dla zarzutów 1-3} 

W odwołaniu zrelacjonowano następujące okoliczności.  

Zamawiający  ustalił  w  SIWZ  następujące  kryteria  oceny  ofert  {kolejno:  nazwa 

kryterium  –  znaczenie  procentowe  –  maksymalna  liczba  punktów  jaką  może  otrzymać 

oferta}:  1.  Cena  oferty  brutto  (C)  –  30%  –  30  pkt.  2.  Jakość  (J)  –  40%  –  40  pkt.  3. 

Funkcjonalność  (F)  –  20%  –  20  pkt.  4.  Prace  dodatkowe  (cena  za  roboczogodzinę)  (PD) – 

10% – 10 pkt. Łącznie można było uzyskać 100 pkt.  

Zamawiający następująco ocenił w powyższych kryteriach dwie złożone oferty: 

1. COIG: C – 30,00 pkt, PD – 10 pkt, J – 19,22 pkt, F – 5,83 pkt, łącznie 65,05 pkt. 

2. Asseco: C – 14,31 pkt, PD – 5,33 pkt, J – 37,92 pkt, F – 10,49 pkt, łącznie 68,05 pkt. 

Z protokołu postępowania wynika, że w kryterium „Jakość”: 

– Suma średnich ocen: COIG – 7,21, Asseco – 14,22 

–  Suma  średnich  ocen  razy  ilość  członków  komisji  (liczba  pkt):  COIG  –  122,50,  Asseco  – 

– Maksymalna możliwa ilość pkt  do zdobycia – 255,00 

– Kryterium JAKOŚĆ: COIG – 19,22, Asseco – 37,92  

Brzmienie pkt 13.4 SIWZ: Zasady oceny ofert wg kryterium "Jakość" – w przypadku 

kryterium  "Jakość"  ocena  ofert  dokonana  zostanie  przez  członków  merytorycznych 

Zamawiającego  na  podstawie  indywidualnej  karty  oceny  prezentacji.  Karta  indywidualnej 

oceny  prezentacji  stanowi  załącznik  do  niniejszego  sposobu  oceny  ofert.  Oferta  otrzyma 

zaokrągloną  do  dwóch  miejsc  po  przecinku  ilość  punktów  wynikającą  z  działania  {J  =  (Ji  / 

Jmax) x 40} gdzie:  

J –  Ilość punktów jakie otrzyma badana oferta za kryterium "Jakość” 

J max – Maksymalna możliwa do uzyskania ilość punktów za ocenę prezentacji w kryterium 

"Jakość" (15 x liczba członków merytorycznych) 

Ji  –Suma  ilości  punktów  za  ocenę  prezentacji  w  kryterium  "Jakość"  przyznanych  przez 

każdego członka merytorycznego 

INDYWIDUALNA OCENA PREZENTACJI 

Lp 

Wymaganie 

Definicja – co podlega ocenie 

Ocena 

1 pkt 

2 pkt 

3 pkt 

Wygląd aplikacji 

czytelność / przejrzystość / szata graficzna 
/ układ pól na ekranie 

Intuicyjność w zakresie 
obsługi 

chronologia działań / logiczne działania 

Złożoność wprowadzania 
danych/wykonywania 
poleceń 

liczba  operacji  do  uzyskania  wyniku  /  czy 
system uwzględnia skróty klawiszowe  

Nazewnictwo 

język  zrozumiały  dla  użytkownika  np.:  czy 
opis  pól  jest  adekwatny  dla  modułu;  czy 
stosowane skróty są zrozumiałe  

Pomoc dla użytkownika z 
poziomu aplikacji 

łatwość  wyszukiwania  informacji  /  zawiera 
ścieżki postępowania 

Zdaniem  Odwołującego  przytoczone  zasady  oceniania  ofert  w  kryterium  „Jakość” 

pozwalały  członkom  komisji  przetargowej  na  bardzo  subiektywną  ocenę  złożonych  ofert. 

Z uwagi  na  ten  szeroki  zakres  subiektywizmu  szczególnego  znaczenie  ma  przestrzeganie 

w tym postępowaniu przez Zamawiającego określonej w art. 91 ust. 1 pzp  zasady, zgodnie 

z którą  zamawiający  wybiera  ofertę  najkorzystniejszą  na  podstawie  kryteriów  oceny 

określonych  w  specyfikacji.  Zamawiający,  ustalając  w  SIWZ  kryteria  oceny  ofert  i  zasady 

oceniania  ofert  w  ramach  poszczególnych  kryteriów,  winien  na  etapie  oceny  ofert 

bezwzględnie przestrzegać ustalonych zasad. 

Odwołujący zarzucił, że  wskutek niezgodnej z zasadami określonymi w SIWZ oceny 

ofert  w  kryterium  jakości  oferta  COIG  została  oceniona  zbyt  nisko,  a  oferta  Asseco  zbyt 

wysoko, co spowodowało wybór jako najkorzystniejszej oferty Asseco zamiast oferty COIG. 

Odwołujący  podniósł  w  szczególności,  że  gdyby  oferty  zostały  ocenione  przez 

Zamawiającego  zgodnie  z  SIWZ  (tzn.  gdyby  pod  uwagę  przy  ocenie  zostały  wzięte  te 

aspekty,  które  ustalił  Zamawiający  w  SIWZ),  oferta  Odwołującego  otrzymałaby  w  kryterium 

jakości  20,78  pkt,  natomiast  oferta  Asseco  36,24  pkt,  co  przełożyłaby  się  na  zmianę 

w sumarycznej  punktacji    –  oferta  COIG  otrzymałaby  66,61  pkt,  natomiast  oferta  Asseco 

otrzymałaby 66,37 pkt. 

Odwołujący stwierdził na podstawie udostępnionych mu 28 kwietnia 2014 do wglądu 

kart  oceny  ofert  załączonych  do  protokołu  postępowania,  że  Zamawiający  bezpodstawnie 

zmienił i rozszerzył aspekty brane pod uwagę przy ocenie w kryterium jakości, gdyż oceniane 

było w kolejnych wymaganiach {w zestawieniu z tym, co powyżej przytoczono jako element 

podlegający ocenie}:   

(1) Wygląd aplikacji:  

1. Czytelność raportów  

2. Układ elementów graficznych na ekranie  

3. Zastosowanie paska menu i paska narzędzi  

4.  Rozmieszczenie  okien  na  ekranie  aplikacji  (kilka  okien  aktywnych  –  poruszanie  się 

pomiędzy oknami) 

(2) Intuicyjność w zakresie obsługi:  

1. Chronologia wykonywania operacji / logiczne działanie  

2. Sposób uzupełniania słowników 

(3) Złożoność wprowadzania danych / wykonywania poleceń:    

1. Liczba operacji/kroków potrzebnych do uzyskania oczekiwanego wyniku dla konkretnego 

działania 

2. Konfigurowalność raportów 

3. Personalizacja interfejsu użytkownika 

4. Skróty klawiszowe (umożliwiające szybsze poruszanie się po aplikacji) 

(4) Nazewnictwo: 

1. Nazwy i opisy ikon używanych w aplikacji 

2. Opis pól adekwatny do modułu 

3. Stosowane skróty 

4. Komunikaty i zapytania dla użytkownika 

(5) Pomoc dla użytkownika z poziomu aplikacji: 

1. Łatwość wyszukiwania  

2.  Ścieżki  postępowania  (np.  komunikaty  o  błędnym  wprowadzaniu  danych,  podpowiedź  w 

jakim formacie 

3. Komunikaty i zapytania do użytkownika 

4.  Funkcje  autouzupełniania  (po  wprowadzeniu  minimalnego  zakresu  danych,  aplikacja 

podpowiada pozostałe 

Odwołujący  sprecyzował,  że  przy  dokonywaniu  oceny  w  kryterium  jakości 

uwzględniono  następujące  aspekty, które  nie  były  pierwotnie  określone w  SIWZ {wskazane 

pkt odnoszą się do wyliczenia z poprzedniego akapitu}: 

(1) Wygląd – pkt 3 i 4 

(2) Intuicyjność w zakresie obsługi – pkt 2 

(3) Złożoność wprowadzania danych – pkt 2 i 3 

(4) Nazewnictwo – pkt 1 i 4 

(5) Pomoc dla użytkownika z poziomu aplikacji – pkt 3 i 4. 

Według Odwołującego gdyby w ocenie ofert pominąć punkty przyznane za powyższe 

aspekty, które nie zostały w SIWZ wskazane jako podlegające ocenie, punktacja w kryterium 

„Jakość” ukształtowałaby się następująco: 

– Suma średnich ocen: COIG – 7,79, Asseco – 13,59 

–  Suma  średnich  ocen  razy  ilość  członków  komisji  (liczba  pkt):  COIG  –  132,50,  Asseco  – 

– Maksymalna możliwa ilość pkt  do zdobycia – 255,00 

– Kryterium JAKOŚĆ: COIG – 20,78, Asseco – 36,24  

Odwołujący podniósł również, że składając ofertę nie miał wątpliwości, że jego oferta 

podlegała będzie ocenie w tych aspektach, które zostały zdefiniowane przez Zamawiającego 

w obowiązującym wzorze karty oceny. Ocena w innych aspektach ma również jest istotnym 

naruszeniem  wskazanych  przepisów  ustawy  pzp  z  tego  względu,  że  przedmiotem 

zamówienia jest system, który można modyfikować w zależności od preferencji użytkownika. 

Gdyby  Odwołującemu  znane  były  aspekty,  które  były  brane  pod  uwagę,  mógłby  tak 

dopracować  swój  produkt,  aby  maksymalnie  zwiększyć  swoje  szanse  na  wysokie  oceny 

swojej oferty w postępowaniu. 

{Uzasadnienie dla zarzutów 4-5} 

Zdaniem  Odwołującego  określenie,  że  karty  oceny  ofert  będą  „indywidualne”  nie 

pozostawia  miejsca  na  wątpliwości  i  musi  być  rozumiane  w  ten  sposób,  że  każdy  członek 

komisji oceni oferty samodzielnie, zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą.  

Dokonując  wglądu  do  protokołu  postępowania,  Odwołujący  ustalił,  że  komisja 

przetargowa przyjęła taki system pracy, w którym każdy członek komisji przy każdej ocenie 

punktowej  zamieszczał  krótkie  uzasadnienie  swojej  decyzji  o  licznie  przyznanych  punktów. 

Po szczegółowej analizie kart oceny poszczególnych członków komisji przetargowej, 

Odwołujący  stwierdził,  że  karty  ocen  pani  D.P.  i  Pani  D.M-S.  są  tożsame.  Identyczna  jest 

suma przyznanych punktów (co samo w sobie nie mogłoby stanowić podstawy dla zarzutów 

Odwołującego), ale identyczne są również uzasadnienia przyznawanej punktacji.  

Odwołujący  zarzucił,  że  oceny  dokonane  przez  powyższe  osoby  nie  były  ocenami 

indywidualnymi, a przez  to zostały dokonane niezgodnie z zasadami określonymi w SIWZ. 

Ocena  była  albo  przygotowywana  wspólnie,  albo  została  przygotowana  przez  jednego 

członka komisji za obydwu członków. Zdaniem Odwołującego ocenianie ofert w taki sposób 

jest nieprawidłowe i narusza przepisy pzp wskazywane w części wstępnej odwołania. 

Odwołujący  stwierdził,  że  gdyby  oceny  dokonane  przez  powyższe  osoby  nie  były 

uwzględnione przy ocenie ofert, jego oferta również zostałaby uznana za  najkorzystniejszą, 

gdyż w kryterium „Jakość” COIG otrzymałby 20,71 pkt i sumarycznie 66,54 pkt, a Asseco – 

odpowiednio 36,27 pkt i 66,40 pkt. 

W  złożonej  na  posiedzeniu  24  maja  2016  r.  odpowiedzi  na  odwołanie  {datowanej 

na 16  maja  2016  r.}  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający  wniósł  o  jego  oddalenie, 

w następujący sposób odnosząc się do poszczególnych zarzutów. 

{zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 oraz art. 91 ust. 1 pzp} 

Zamawiający potwierdził treść pkt 13.4 SIWZ zacytowaną w odwołaniu. Zamawiający 

stwierdził,  że  wskazał,  jakie  elementy  będzie  brał  pod  uwagę  w  ramach  oceny  jakościowej 

oraz  doprecyzował  poszczególne  podkryteria,  które  będzie  brał  pod  uwagę  {w  tym  miejscu 

przywołano nazwy poszczególnych wymagań i opis elementów podlegających ocenie według 

tabeli tzw. indywidualnej oceny prezentacji}. 

Zamawiający uważa, że ocena dokonana członków komisji została wykonana zgodnie 

ze  wzorem  karty  oceny  załączonej  do  SIWZ,  gdyż  ocenie  podlegało  pięć  aspektów  {w  tym 

miejscu  przywołano  nazwy  wymagań},  zgodnie  z  ich  definicjami  zapisanymi  w  SIWZ.

Według  Zamawiającego  nie  wprowadził  nowych  kryteriów,  ani  ich  nie  rozszerzył. 

Jednakże  zawarte  w  pkt  13.4  SIWZ  doprecyzowanie  nie  wyeliminowało  pewnego  zakresu 

subiektywności oceny dokonywanej samodzielnie przez członków komisji przetargowej. Jest 

to  immanentna  cecha  tego  rodzaju  kryterium.  Istotne  jest,  aby  element  swobodnej  oceny 

członków  komisji  przetargowej  mieścił  się  w  przyjętych  wcześniej  ramach  opisu  tego 

kryterium oceny ofert („tak KIO 1825/14”), co zostało zachowane w tym postępowaniu. 

Zamawiający  podniósł,  że  w  takim  przypadku  obowiązkiem  członków  komisji  jest 

szczegółowe  uzasadnienie  liczby  przyznanych  punktów,  motywów  i  przyczyn  takiej  oceny 

poszczególnych  kryteriów  i  podkryteriów  w  ramach  kryterium  jakości.  Podane  w  treści  kart 

indywidualnej  oceny  ofert  opisy  uzasadniające  liczbę  przyznanych  punktów  stanowią 

wskazanie  motywów,  jakimi  kierowali  się  członkowie  komisji  przetargowej.  Według 

Zamawiającego  mieszczą  się  one  w  granicach  wyznaczonych  przez  zawarty  w  SIWZ  opis 

kryterium „Jakość”. 

Zamawiający  w  następujący  sposób  odniósł,  się  do  poszczególnych  podkryteriów 

i uzasadnień  przyznanej  punktacji,  w  odniesieniu  do  pkt,  których  usunięcia  domaga  się 

Odwołujący. 

(1)  Wygląd  aplikacji:  pkt  3  (Zastosowanie  paska  menu  i  paska  narzędzi)  i  4 

[Rozmieszczenie  okien  na  ekranie  aplikacji  (kilka  okien  aktywnych  –  poruszanie  się 

pomiędzy  oknami]  zawierają  się  w  ogólnej  definicji  podanej  w  SIWZ  (czytelność  / 

przejrzystość / szata graficzna / układ pól na ekranie), gdyż podlegają wszystkim powyższym 

aspektom, mają wpływ na szatę graficzną, decydują o czytelności i przejrzystości aplikacji, a 

dodatkowo rozmieszczenie okien na ekranie ma bardzo istotny wpływ na wygląd aplikacji. 

(2) Intuicyjność w zakresie obsługi –  pkt 2 (Sposób uzupełniania słowników) zawiera 

się  w  ogólnej  definicji  podanej  w  SIWZ  (chronologia  działań  /  logiczne  działanie),  gdyż 

sposób  uzupełniania  słowników  jest  bardzo  ważny  podczas  wprowadzania  danych  i  może 

zakłócać  logiczne  działanie  oraz  chronologię  działań,  powinien  być  intuicyjny  dla 

użytkownika.  Konieczność  przerywania  wprowadzania  danych  i  wychodzenia  z  formatek 

służących  do  ich  wprowadzania,  tylko  po  to,  aby  uzupełnić  słowniki  o  brakujące  wartości, 

zaburza  w  sposób  istotny  logikę  działania.  Aplikacja  charakteryzująca  się  intuicyjnością 

w zakresie obsługi powinna zapewnić prostą i szybka obsługę słowników. 

(3)  Złożoność  wprowadzania  danych  i  wykonywania  poleceń  –  pkt  2 

(Konfigurowalność  raportów)  i  3  (Personalizacja  interfejsu  użytkownika)  zawierają  się 

w ogólnej  definicji  podanej  w  SIWZ  (Liczba  operacji  do  uzyskania  wyniku  /  czy  system 

uwzględnia skróty klawiszowe), gdyż wpływają bezpośrednio na liczbę operacji niezbędną do 

uzyskania  oczekiwanego  wyniku.  Sposób  personalizacji  interfejsu  zaproponowany  przez 

COIG  jest  bardzo  złożony  i  nieprzyjazny  dla  użytkownika,  co  powoduje,  że  wprowadzanie 

danych  i  wykonywanie  poleceń  przez  użytkownika,  a  co  za  tym  idzie  liczba  operacji 

niezbędnych do uzyskania oczekiwanego wyniku, wymaga dużej liczby kroków. 

(4)  Nazewnictwo  –  pkt  1  (Nazwy  i  opis  ikon  wykorzystywanych  w  aplikacji)  i  4 

(Komunikaty  i  zapytania  do  użytkownika  np.:  czy  opis  pól  jest  adekwatny  do  modułu;  czy 

stosowane  skróty  są  zrozumiałe)  zawierają  się  w  ogólnej  definicji  podanej  w  SIWZ  (Język 

zrozumiały  dla  użytkownika),  gdyż  w  obydwu  tych  pkt  Zamawiający  oceniał  aspekty 

językowe.  Nazwy  i  opisy  jednoznacznie  kojarzą  się  z  nazewnictwem.  W  ocenie  pkt  4 

Zamawiający  brał  pod  uwagę  zrozumiałość  i  czytelność  komunikatów,  poprawną  składnię 

językową. 

(5)  Pomoc  dla  użytkownika  z  poziomu  aplikacji    –  pkt  3  (Komunikaty  i  zapytania  do 

użytkownika) i 4 [Funkcje autouzupełniania (po wprowadzeniu minimalnego zakresu danych, 

aplikacja  podpowiada  pozostałe)]  –  zawierają  się  w  ogólnej  definicji  podanej  w  SIWZ 

(Łatwość wyszukiwania informacji / zawiera ścieżki postępowania), gdyż niektóre komunikaty 

generowane przez system wprowadzały użytkownika w błąd, były mylące zamiast stanowić 

pomoc  przy  rozwiązaniu  problemu.  Autouzupełnianie  danych  w  aplikacji  jest formą  pomocy 

dla użytkownika, między innymi w sposób istotny ogranicza możliwość popełnienia błędów. 

Niezależnie od powyższego Zamawiający podkreślił, że zgodnie z definicją językową 

słowa  „wygląd”  (według „Słownika  języka  polskiego”  PWN)  to  zespół  cech  składających  się 

na zewnętrzność czyjąś lub czegoś. Natomiast w świetle literatury informatycznej Wygląd – 

interfejs  powinien  być  podzielony  na  różne  obszary  przeznaczone  do  różnych  celów. 

Zamawiający  dodał,  że  każdy,  kto  użytkuje  jakikolwiek  system  czy  aplikację  informatyczną, 

zwraca  uwagę  na  rozmieszczenie  podstawowych  dla  użytkownika  rzeczy  tj.  paska  menu, 

paska  narzędzi  czy  obszaru  roboczego,  i  to  ich  przejrzystość  stanowi  między  innymi  o 

komforcie użytkowania danej aplikacji. 

 Ponadto  w  wymaganiu  Nazewnictwo  Zamawiający  w  SIWZ  wskazał,  że  będzie 

oceniał  język  zrozumiały  dla  użytkownika,  co  też  to  uczynił:  ocenił  język  zastosowany  w 

zaprezentowanym systemie przez pryzmat analitycznych aspektów, takich jak: zastosowane 

nazwy  i  opisy  ikon,  treści  w  komunikatach  i  zapytaniach  do  użytkownika,  zrozumiałość 

zastosowanych skrótów czy opisy językowe pól prezentowanych na ekranie monitora. 

{zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  1  i  3  pzp  oraz  zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  1  poprzez 

zaniechanie oceny ofert w kryterium jakość indywidualnie przez każdego z członków komisji 

przetargowej} 

Dla Zamawiającego nie ulega wątpliwości, że: 

–    zgodnie  z  zapisami  SIWZ  ocena  w  ramach  kryterium  jakość  odbywała  się  w  oparciu 

o indywidualną ocenę dokonywaną przez członków komisji przetargowej; 

–  co do zasady indywidualna ocena polega na tym, że każdy członek komisji przetargowej 

ocenia osobiście według najlepiej rozumianej i posiadanej wiedzy i doświadczenia w ramach 

możliwych ocen.  

Zamawiający podniósł, że nigdzie w SIWZ nie określono (w tym w w pkt 13.4 SIWZ), 

jak  ma  wyglądać    indywidualna  ocena  dokonywana  przez  członków  komisji.  Fakt,  że  dwie 

karty  indywidualnej  oceny  pani  D.P.  i  pani  D.M-S.  (odpowiadających  za  ten  sam  obszar 

zadań) są identycznej treści, nie przesądza, że nie jest to ich indywidualna ocena. Stanowi to 

jedynie  dowód,  że  w  tym  przypadku  członkowie  wypracowali  wspólne  stanowisko  co  do 

przyznania  określonej  liczby  punktów  za  dane  właściwości  jakościowe.    Według 

Zamawiającego  zawarty  w  pkt    13.4  SIWZ  zapis  wskazuje,  że  zarówno  dopuszczalne  były 

indywidualne  oceny  poszczególnych  członków,  jak  również  oceny  wypracowane  wspólnie 

przez  kilku  członków.  Jednakże  przyjęcie  takiej  wspólnej  oceny  nie  oznacza,  że  nie  jest  to 

indywidualna ocena członków, jak również nie wskazuje, że została ona przeprowadzona w 

sposób niezgodny, w tym sprzeczny z SIWZ. Zamawiający podkreślił, że SIWZ nie określał 

formy  dokonania  oceny  tj.  czy  indywidualne  stanowiska  każdego  z  członków  czy 

wypracowanie wspólnych stanowisk poszczególnych członków.  

Zamawiający  dodał,  że  do  komisji  są  powołane  osoby  o  różnych  kwalifikacjach 

i  specjalnościach,  a  wyżej  wymienione  osoby  wykonują  pracę  w  ramach  jednego  zespołu, 

co predysponowało sporządzenie wspólnej oceny, w ramach kryterium jakość.   

6 maja 2016 r. wpłynęło do Prezesa Izby w formie pisemnej zgłoszenie przez Asseco 

Data  Systems  S.A.  z  siedzibą  w  Gdyni  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie Zamawiającego. 

Ponieważ  powyższe  przystąpienie  zostało  zgłoszone  w  odpowiedniej  formie, 

z zachowaniem 3-dniowego terminu (od przekazania kopii odwołania przez Zamawiającego) 

i wymogu przekazania jego kopii Stronom, a także nie zgłoszono co do niego opozycji, Izba 

nie miała podstaw do stwierdzenia jego nieskuteczności. 

Przystępujący Asseco wniósł o oddalenie odwołania. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony – podlegało rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła,  aby  

odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 pzp. 

Na  posiedzeniu  z  udziałem  Stron  i  Przystępującego  nie  zostały  również  złożone  w  tym 

zakresie odmienne wnioski. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego,  sprawa  została  skierowana  do  rozpoznania  na  rozprawie,  podczas  której 

Odwołujący, Zamawiający i Przystępujący podtrzymali dotychczasowe stanowiska.  

Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Uczestników  postępowania odwoławczego 

(Odwołującego,  Zamawiającego  i  Przystępującego),  uwzględniając  zgromadzony 

materiał dowodowy, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska zawarte 

w odwołaniu,  odpowiedzi  na odwołanie,  zgłoszeniu  przystąpienia  i  piśmie  z  24  maja 

2016  r.,  a także wyrażone  ustnie  na rozprawie  i odnotowane w protokole, Izba  ustaliła 

i zważyła, co następuje: 

Zgodnie  z  art.  179  ust.  1  pzp  odwołującemu  przysługuje  legitymacja  do wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  legitymuje  się  interesem  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia,  w którym złożył  ważną ofertę, która została sklasyfikowana na drugim miejscu 

w rankingu 

ofert. 

Jednocześnie 

objęte 

zarzutami 

odwołania 

naruszenia 

przez 

Zamawiającego  przepisów  ustawy  pzp  dotyczą  wybranej  oferty,  a  zatem  narażają 

Odwołującego  na  szkodę,  gdyż  w  przeciwnym  razie  mógłby  realnie  liczyć  na  uzyskanie 

przedmiotowego zamówienia. 

Biorąc  pod  uwagę  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  poczynione  ustalenia 

faktyczne  oraz  rozpoznając  sprawę  w  granicach  zarzutów  zawartych  w  odwołaniu,  Izba 

stwierdziła, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie.  

{ad pkt 1-3 listy zarzutów} 

Izba  zaznacza,  że  zarzuty  wyszczególnione  na  wstępie  odwołania  w  trzech 

pierwszych  punktach  stanowią  w  istocie  jeden  zarzut,  o  czym  świadczy  wskazanie 

na naruszenie tych samych przepisów, a przede wszystkim wspólne dla nich uzasadnienie. 

Niesporne było, że członkowie komisji przetargowej dokonali oceny ofert w kryterium 

jakościowym wypełniając inny wzór karty indywidualnej oceny prezentacji niż zamieszczony 

w specyfikacji.  

Zamawiający  potwierdził  na  rozprawie,  że  treść  pkt  13.4  s.i.w.z.  nie  uległa  zmianie, 

a wzory kart, które zostały użyte przez członków komisji przetargowych nie był udostępniany 

wykonawcom. 

 W  odwołaniu  adekwatnie  odzwierciedlono  różnice  pomiędzy  obydwu  wzorami  kart. 

O ile  nie  uległa  zmianie  liczba  i  nazwa  wymagań,  o  tyle  zmienił  się  opis  tego  co  podlega 

ocenie  w  ramach  danego  wymagania  (co  wyłącznie  w  s.i.w.z.  określane  było  również 

mianem  „definicji”).  Zmieniła  się  liczba  elementów  podlegających  ocenie  dla  wszystkich 

wymagań  z  wyjątkiem  pierwszego  lub  elementy  te  zostały  opisane  za  pomocą  innych 

sformułowań  dla  pierwszego  wymagania  (nie  biorąc  pod  uwagę  uzupełnień  opisów 

zamieszczonych  dla  pierwotnie  wskazanych  elementów  w  trzecim,  czwartym  i  piątym 

wymaganiu). 

Dodać należy, że według karty z s.i.w.z. za dane wymaganie można było uzyskać 1, 

2  lub  3  pkt,  niezależnie  od  tego  ile  wyszczególniono  dla  niego  elementów  podlegających 

ocenie.  Natomiast  faktycznie  ocena  została  dokonana  w  ten  sposób,  że  1,  2  lub  3  pkt  

przyznawano  za  elementy  ujęte  w  odrębnych  punktach  w  nowych  kartach  oceny. 

Specyficznym  przypadkiem  jest  drugie  wymaganie,  gdzie  dotychczasowe  dwa  elementy 

podlegające  ocenie  zostały  ujęte  w  pierwszym  pkt  jako  oceniane  łącznie,  natomiast  nowy 

element pojawił się w drugim pkt. 

Izba  ustaliła,  że  w  zamieszczonym  w  pkt  13.4  s.i.w.z.  opisie  sposobu  oceny  

w kryterium jakości nie przewidziano, że: 

–  dla  wymagania  Wygląd  aplikacji  ocenie  podlega  zastosowanie  paska  menu  i paska 

narzędzi oraz rozmieszczenie okien na ekranie aplikacji (kilka okien aktywnych – poruszanie 

się pomiędzy oknami), 

–  dla  wymagania  Intuicyjność  w  zakresie  obsługi  ocenie  podlega  sposób  uzupełniania 

słowników, 

–  dla  wymagania  Złożoność  wprowadzania  danych  /  wykonywania  poleceń  ocenie  podlega 

konfigurowalność raportów oraz personalizacja interfejsu użytkownika, 

–  dla  wymagania  Nazewnictwo  ocenie  podlegają  nazwy  i  opisy  ikon  używanych  w  aplikacji 

oraz komunikaty i zapytania do użytkownika, 

–  dla  wymagania  Pomoc  dla  użytkownika  z  poziomu  aplikacji  ocenie  podlegają  komunikaty 

i zapytania  do  użytkownika  oraz  funkcje  uzupełniania  (po  wprowadzeniu  minimalnego 

zakresu danych, aplikacja podpowiada pozostałe).       

Reasumując,  Izba  stwierdziła,  że  faktycznie  członkowie  komisji  przetargowej 

dokonywali punktacji w odmienny sposób niż został opisany w s.i.w.z. – według systematyki 

elementów  wymienionych  w  otrzymanych  z  niewiadomego  źródła  nowych  wzorach  kart 

indywidualnej  oceny  prezentacji.  W  konsekwencji  uzasadnienia  przyznanej  punktacji 

odnosiły  się  do  tych  elementów,  które  nie  są  tożsame  z  elementami  opisanymi  jako 

podlegające ocenie w s.i.w.z. 

Zgodnie  z  art.  91  ust.  1  pzp  zamawiający  wybiera  ofertę  najkorzystniejszą 

na podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia.  Przy  czym  ta  ostatnia  zawiera  opis  kryteriów,  którymi  zamawiający  będzie  się 

kierował  przy  wyborze  oferty,  wraz  z  podaniem  znaczenia  tych  kryteriów  i  sposobu  oceny 

ofert (art. 36 ust. 1 pkt 13 pzp). Ponadto według art. 7 ust. 1 pzp zamawiający przygotowuje 

i  przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie 

uczciwej konkurencji  oraz równe traktowanie wykonawców. 

Ustalone powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, że Zamawiający naruszył art. 

91 ust 1 pzp, gdyż dokonał oceny ofert w odniesieniu do elementów branych pod uwagę przy 

ocenie  poszczególnych  wymagań  w  sposób  odmienny  niż  opisany  w udostępnionej 

wykonawcom s.i.w.z. 

Dla  stwierdzenia  tego  naruszenia  nie  ma  znaczenia,  czy  nowy  opis  elementów 

podlegających  ocenie  stanowi  racjonalne    z  punktu  widzenia  celu  ustanowionego kryterium 

jakościowego doprecyzowanie sposobu oceny poszczególnych wymagań.  Na etapie oceny 

ofert niedopuszczalna jest zmiana sposobu oceny w stosunku do ostatecznej treści s.i.w.z., 

co  zawsze  musi  nastąpić  przed  upływem  terminu  składania  ofert.  Prowadzenie 

postępowania  w  sposób  zapewniający  równe  traktowanie  wykonawców  i  przestrzeganie 

uczciwej  konkurencji  (a  także  pisemność  postępowania  wynikająca  z  art.  9  ust.  1  i 

przywołanego  powyżej  art.  36  ust.  1  pkt  13  pzp)  wymagają,  aby  potencjalni  wykonawcy 

w pełni  mogli  zapoznać  się  przed  złożeniem  oferty  ze  sposobem  oceny  ofert  w  ramach 

przyjętych kryteriów. Jest to jeden z kluczowych aspektów, który ma wpływ nie tylko na treść 

składanych  ofert,  ale  i  na  decyzję  o  wzięciu  udziału  w  postępowaniu,  gdyż  potencjalny 

wykonawca może ocenić swoje szanse na uzyskanie zamówienia. Treść s.i.w.z. jest wiążąca 

zarówno dla zamawiającego, jak i wykonawców. Zamawiający nie może zatem oceniać ofert 

w sposób odmienny od opisanego w s.i.w.z., a wykonawca nie może się tego domagać.  

Zamawiający podnosił na rozprawie, że przyjęty ostatecznie sposób oceny kryterium 

jakościowego,  który  jego  zdaniem  polegał  na  daniu  członkom  komisji  materiałów 

pomocniczych,  służył  sprawnemu  przebiegowi  oceny  ofert,  zapewnieniu  obiektywizmu, 

równemu  traktowaniu  wykonawców  oraz  zmniejszeniu  subiektywizmu  oceny  komisji 

przetargowej.  Argumentacja  taka  nie  mogła  odnieść  zamierzonego  skutku,  gdyż  w    tej 

sprawie  przedmiotem  rozpoznania  nie  jest  wartościowanie  według  takich  kryteriów 

zmienionego  opisu  sposobu  oceny,  a  to,  czy  ocena  ofert  została  dokonana  w  sposób 

opisany  w  s.i.w.z.  Odmiennie  przedstawiałaby  się  sytuacja,  gdyby  Zamawiający  dokonał 

takiej  zmiany  treści  s.i.w.z.,  a  Odwołujący  domagałby  się  utrzymania  dotychczasowego 

sposobu  oceny  ofert.  Jeżeli  Zamawiający  uznał  sposób  oceny  zapisany  w  s.i.w.z. 

za wymagający  skorygowania  pod  tymi  względami,  mógł  i  powinien  to  uczynić  w  drodze 

zmiany  treści  s.i.w.z.,  a  nie  przez  dostarczenie  członkom  komisji  przetargowej  na  etapie 

oceny  tzw.  materiałów  roboczych,  a  de  facto  nowych  wzorów  kart  oceny  prezentacji.  Taki 

sposób postępowania rodzi wątpliwości, czy ocena ta nie została ukierunkowana pod kątem 

tej oferty, która bardziej odpowiada Zamawiającemu. 

W  konsekwencji  nie  zasługuje  również  na  uwzględnienie  argumentacja,  że  jeżeli 

dodany  element  podlegający  ocenie  mieści  się  w  zbiorze  desygnatów  nazwy  danego 

wymagania,  takie  doprecyzowanie  sposobu  oceny  należy  uznać  za  pożądane  i 

dopuszczalne.  Podobnie  nieprzekonujące  jest  twierdzenie  jakoby  dodane  elementy 

podlegające  ocenie  zawierały  się  w tzw.  definicji  wymagań  podanych  w  s.i.w.z.  Należy 

zauważyć,  że  to  co  w  s.i.w.z.  określono  mianem  „definicji”  wymagania  stanowi  w  istocie 

mniej  lub  bardziej  hasłowe  wskazanie  elementów,  które  składają  się  na  dane  wymaganie. 

Tym  samym  ze  zbioru  potencjalnych  elementów,  które  mogłyby  kryć  się  za  nazwą  danego 

wymagania  zdecydowano  się  wskazać  właśnie  takie,  a innych  nie,  kształtując  określony  w 

s.i.w.z. sposób oceny kryterium jakościowego. 

W konsekwencji: 

– jeżeli intuicyjność w zakresie obsługi zdecydowano się oceniać przez pryzmat chronologii 

wykonywania operacji i logicznego działania {takie doprecyzowanie elementów wskazanych 

w  s.i.w.z.  nie  było  przedmiotem  sporu},  nie  ma  znaczenia,  czy  w  ramach  tego  wymagania 

racjonalne,  możliwe  lub  pożądane  jest  również  ocenianie  sposobu  uzupełniania  słowników, 

gdyż takiego elementu w s.i.w.z. nie wskazano; 

–  jeżeli  złożoność  wprowadzania  danych  i  wykonywania  poleceń  zdecydowano  się  oceniać 

przez pryzmat liczby operacji (kroków) potrzebnych do uzyskania oczekiwanego wyniku dla 

konkretnego  działania  oraz  skrótów  klawiszowych  umożliwiających  szybsze  poruszanie  się 

po  aplikacji  {takie  doprecyzowanie  elementów  wskazanych  w  s.i.w.z.  nie  było  przedmiotem 

sporu}, nie ma znaczenia, czy w ramach tego wymagania  racjonalne, możliwe lub pożądane 

jest również ocenianie konfigurowalności raportów czy personalizacji interfejsu użytkownika, 

gdyż takich elementów w s.i.w.z. nie wskazano; 

–  jeżeli  użycie  języka  zrozumiałego  dla  użytkownika  (tzw.  nazewnictwo)  zdecydowano  się 

oceniać  przez  pryzmat  adekwatności  opisu  pól  do  modułu  i  zrozumiałości  stosowanych 

skrótów,  nie  ma  znaczenia,  czy  w  ramach  tak  nazwanego  wymagania  racjonalne,  możliwe 

lub  pożądane  jest  również  ocenianie  nazw  i  opisów  ikon  używanych  w  aplikacji  czy 

komunikatów  i  zapytań  kierowanych  do  użytkownika,  gdyż  takich  elementów  w  s.i.w.z.  nie 

wskazano  (nie  jest  wystarczające  poprzedzenie  wymienionych  elementów  sformułowaniem 

„na przykład”, gdyż nie precyzuje innych elementów niż wskazane); 

– jeżeli pomoc dla użytkownika z poziomu aplikacji zdecydowano się oceniać przez pryzmat 

łatwości  wyszukiwania  oraz  zawartych  ścieżek  postępowania,  nie  ma  znaczenia,  czy 

w ramach  tego  wymagania  racjonalne,  możliwe  lub  pożądane  jest  ocenianie  również 

komunikatów i zapytań kierowanych do użytkownika czy działania funkcji autouzupełniania.  

Mniej  oczywista  i  uchwytna  jest  zmiana  sposobu  oceny  wyglądu  aplikacji.  Z  jednej 

strony  Odwołujący  nie  kwestionuje  doprecyzowania  czytelności  jako  odnoszącej  się  do 

raportów,  a  ocenę  układu  elementów  graficznych  na  ekranie  uznaje  za  mieszczącą  się 

w tzw.  definicji,  która  jako  najbardziej  zbliżony  element  wskazuje  układ  pól  na  ekranie. 

Z drugiej  strony  enigmatyczna  jest  argumentacja  Zamawiającego  jakoby  zastosowanie 

paska menu i paska narzędzi oraz rozmieszczenie okien i poruszanie się między aktywnymi 

oknami  na ekranie  aplikacji  podlegało  „wszystkim  powyższym  aspektom”  (czyli  czytelności, 

przejrzystości, szacie  graficznej i układowi pól na ekranie). Z kolei Przystępujący utożsamia 

szatę  graficzną  z  układem  elementów  graficznych  na  ekranie,  a  układ  pól  na  ekranie 

z rozmieszczeniem  okien  i  poruszaniem  się  pomiędzy  aktywnymi  oknami  na  ekranie 

aplikacji.    W  ocenie  Izby  powyższa  argumentacja  Zamawiającego  i  Przystępującego 

odnośnie tego wymagania, rozpatrywana łącznie, nie jest niespójna. Zamawiający w s.i.w.z. 

nie sprecyzował, że w ramach wyglądu aplikacji będzie oceniał zastosowanie paska menu i 

paska  narzędzi.  Z kolei  układ  pól  na  ekranie  bardziej  zbliżony  jest  do  układu  elementów 

graficznych  na  ekranie.  Jednakże  hasłowe  wskazanie,  że  ocenie  podlega  czytelność, 

przejrzystość i szata graficzna aplikacji pozwala na ocenę tych cech w odniesieniu do takich 

elementów wyglądu aplikacji jak paski czy okna.  

Powinno  się  to  jednak  odbyć,  podobnie  jak  ocena  każdego  z  wymagań,  w  ramach 

przyjętego  sposobu  oceny,  czyli  polegać  na  samodzielnym  podciągnięciu  przez  danego 

członka  komisji  okoliczności  stwierdzonych  podczas  prezentacji  pod  element  podlegający 

ocenie w ramach wymagania opisanego w s.i.w.z., w tym wartościowaniu znaczenia danego 

elementu przyznania za wymaganie 1, 2 lub 3 pkt.  

Wobec  ustalonego  powyżej  odbiegania  przyjętego  sposobu  oceny  w  stosunku 

do opisanego  w  s.i.w.z.  za  nieuprawnione  należy  uznać  zawarte  w  odwołaniu  wyliczenia 

liczby  punktów,  które  powinny  zostać  przyznane  COIG  i  Asseco.  Z  uwagi  na  niewątpliwy 

(a przy  tym  niesporny)  szeroki  margines  swobody  oceny  członków  komisji  według  sposobu 

oceny  opisanego  w  s.i.w.z.,  nie  sposób  stwierdzić,  jak  dokładnie  zmieni  się  punktacja 

w kryterium  jakości,  a  w  konsekwencji,  która  oferta  będzie  najkorzystniejsza  po 

uwzględnieniu  niespornej  oceny  w  pozostałych  kryteriach.  Oznacza  to  jednak, 

ż

e dotychczasowy sposób oceny podlega uchyleniu, gdyż wpłynął na wynik przedmiotowego 

postępowania o udzielenie zamówienia. 

{ad pkt 4-5 listy zarzutów} 

Izba  stwierdziła,  że  wymieniony  w  pkt  4  zarzut  nie  podlega  rozpoznaniu,  gdyż 

w uzasadnieniu odwołania nie przedstawiono żadnych okoliczności dotyczących rzekomego 

oparcia pracy komisji przetargowej na osobach niezapewniających obiektywizmu.  

Z  kolei  zarzut  dokonania  przez  dwie  członkinie  komisji  oceny  wspólnej  zamiast 

indywidualnej  Izba  uznała  za  zarzut  alternatywny  w  stosunku  do  zarzutu  dokonania  oceny 

niezgodnie  z  zasadami  oceny  ofert  określonymi  w  s.i.w.z.  Według  treści  uzasadnienia 

odwołania  uwzględnienie  tych  zarzutów  miałoby  bowiem  prowadzić  do  odmiennych 

rezultatów  w  zakresie  oceny  ofert.  Skoro  Odwołujący  wnioskuje  o  nakazanie  ponownej 

oceny ofert zgodnie z zasadami określonymi w s.i.w.z., nie może jednocześnie domagać się, 

aby polegało to na wyłączeniu z prac komisji dwóch osób zasiadających w tym gremium. 

Nie  sposób  jednak  nie  zauważyć,  że  Zamawiający  de  facto  w  odpowiedzi 

na odwołanie potwierdził fakt dokonywania przez osoby  wymienione  w odwołaniu  wspólnej, 

a nie  indywidualnej  oceny  prezentacji.  Zupełnie  nieprzekonująca  jest  ekwilibrystyka  słowna 

Zamawiającego, który choć przyznaje, że identyczna treść uzasadnień podanych przez dwie 

różne  osoby  dowodzi  ich  współpracy,  jednocześnie  uznaje  to  za  swoistą  odmianę 

indywidualnej oceny, a w innym miejscu uznaje taką współpracę za przejaw formy wyrażenia 

indywidualnej oceny.           

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  stwierdziła,  że  naruszenie  przez  Zamawiającego 

art.  91  ust.  1    w  zw.  z  art.  7  ust.  1  pzp  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  miało  wpływ 

na wynik prowadzonego przez niego postępowania o udzielenie zamówienia, wobec czego – 

działając  na  podstawie  przepisów  art.  192  ust.  1,  2  i ust.  3  pkt  1  tej  ustawy  –  orzekła,  jak 

w pkt 1 sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku 

na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 w związku z § 3 pkt 1 oraz § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238)  –  obciążając  Zamawiającego  tymi  kosztami,  na  które 

złożył się wpis uiszczony przez Odwołującego.  

{KIO 739/16} 

2  maja  2016  r.  Odwołujący  Asseco  Data  Systems  S.A.  {dalej  również:  „Asseco”}

wniósł  w formie  pisemnej  odwołanie  do Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  (zachowując 

wymóg  przekazania  kopii  odwołania  Zamawiającemu)  od  zaniechania  czynności,  do  której 

Zamawiający  jest  zobowiązany  na  podstawie  pzp.,  tj.  zaniechania  odrzucenia  oferty  COIG, 

pomimo,  że  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  zarzucając 

Zamawiającemu, że naruszył przez to art. 89 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 90 ust. 1-3 pzp.  

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1.  Unieważnienia  oceny  ofert  i  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  oraz  powtórzenia  badania 

i oceny ofert. 

2.  Odrzucenia oferty COIG jako zawierającej rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu 

zamówienia. 

3.  Wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

Odwołujący  w  następujący  sposób  sprecyzował  spełnianie  wymogów  wynikających 

z art. 179 ust. 1 pzp.   

Według Odwołującego posiada interes w rozumieniu art. 179 ust. 1 pzp, gdyż wybór 

jego  oferty  przez  Zamawiającego  nie  ma  obecnie  charakteru  ostatecznego,  gdyż  jedyny 

konkurent,  tj.  COIG  (który  zajął  drugą  pozycję  w  klasyfikacji  ofert),  jest  uprawniony  do 

wniesienia  odwołania,  co  może  spowodować  zmianę  wyniku  postępowania  przetargowego. 

Odwołujący  podniósł,  że  zasada  koncentracji  wnoszenia  i  rozpatrywania  środków 

ochrony  prawnej  wymaga,  aby  wszystkie  możliwe  zarzuty  były  podnoszone  w  zasadzie  po 

pierwszej  ocenie  ofert  i  wyborze  oferty  najkorzystniejszej.  Powyższa  zasada  nie  zawiera 

wyłączeń dla wykonawców, którzy złożyli najkorzystniejsze oferty. Odmówienie wykonawcy, 

który  złożył  najkorzystniejszą  ofertę  uprawnienia  do  złożenia  odwołania  uniemożliwiłoby 

takiemu  wykonawcy  kontrolę  prawidłowości  ofert  złożonych  przez  konkurencję  i  właściwie 

stawiało w korzystniejszej sytuacji wykonawców, którzy złożyli mniej korzystne oferty. 

Odwołujący wskazał, że na znaczenie zasady koncentracji środków ochrony prawnej 

Krajowa Izba Odwoławcza wskazała m.in. w orzeczeniach z 9 sierpnia 2011 r. (sygn. akt KIO 

1646/11) oraz z 9 lutego 2011 r. (sygn. akt KIO 157/11). 

Odwołujący  powołał  się  na  to,  że  zgodnie  z  zasadą  koncentracji  środków  ochrony 

prawnej,  wobec  uchybienia  przez  Zamawiającego  obowiązku  odrzucenia  oferty  COIG,  

zmuszony  jest  wnieść  odwołanie.  Brak  reakcji  Odwołującego  na  tym  etapie  postępowania 

może spowodować potem zarzut spóźnionego działania Odwołującego, z uwagi na fakt, że 

powziął  informację  o  zaniechaniu  odrzucenia  oferty  COIG  z  chwilą  ogłoszenia  informacji  o 

wyborze oferty najkorzystniejszej. 

Powyższe według Odwołującego przekłada się na jego interes i możliwość zaistnienia 

po  jego  stronie  szkody  w  postaci  możliwości  utraty  przedmiotowego  zamówienia,  a  więc 

korzyści  materialnej  związanej  z  jego  uzyskaniem.  Gdyby  Zamawiający  nie  zaniechał 

odrzucenia  oferty  COIG,  obecnie  Odwołujący  byłby  jedynym  uczestnikiem  postępowania 

przetargowego, który złożył najkorzystniejszą ofertę.  

Odwołujący podniósł, że  na Zamawiającym ciąży obowiązek rozpatrzenia wszystkich 

ofert z uwzględnieniem przepisów obligujących do wykluczenia wykonawców lub odrzucenia 

ofert w sytuacjach wskazanych w pzp, do czego nie doszło w tym postępowaniu względem 

oferty COIG.  

W  konsekwencji  istnieje  sytuacja  zagrażająca  interesowi  Odwołującego,  gdyż  jest 

ryzyko,  że  COIG,  który  uzyskał  o  ok.  3  pkt  mniej  od  Asseco,  złoży  odwołanie,  którym 

doprowadzi do zmiany w rankingu ofert, choć oferta COIG winna zostać odrzucona. Sytuacja 

ta  może  prowadzić  do  powstania  szkody  po  stronie  Odwołującego  w  postaci  możliwości 

utraty przedmiotowego zamówienia. 

Z  uwagi  na  powyższe  Odwołujący,  pomimo  korzystnego  dla  niego  wyniku 

postępowania,  nie  może  biernie  czekać  z  kwestionowaniem  zaniechań  Zamawiającego  w 

stosunku  do  konkurencyjnej  oferty,  szczególnie  ze  względu  na  fakt,  że  wpływa  to  na 

możliwość utraty przez Odwołującego przedmiotowego zamówienia i utrzymania jego oferty 

jako najkorzystniejszej.  

Odwołujący podsumował, że  zgodnie z art. 179 ust. 1 pzp posiada więc legitymację 

do wniesienia odwołania, gdyż ma interes w uzyskaniu tego zamówienia oraz jednocześnie 

może  ponieść  szkodę  (w  przypadku  wniesienia  przez  COIG  odwołania,  którego 

uwzględnienie  doprowadzi  do  niekorzystnej  dla  Odwołującego  zmiany  w  rankingu  ofert), 

a ewentualna szkoda jest wynikiem naruszenia przez zamawiającego przepisów pzp. 

Ponadto  Odwołujący  w  uzasadnieniu  odwołania  wskazał  okoliczności  prawne 

i faktyczne,  które  jego  zdaniem  uzasadniają  podniesienie  zarzutu  zaniechania  odrzucenia 

oferty COIG z naruszeniem powyżej wskazanych przepisów. 

6 maja 2016 r. wpłynęło do Prezesa Izby w formie pisemnej zgłoszenie przez COIG 

S.A.  z  siedzibą  w  Katowicach  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiającego. 

Ponieważ  powyższe  przystąpienie  zostało  zgłoszone  w  odpowiedniej  formie, 

z zachowaniem 3-dniowego terminu (od przekazania kopii odwołania przez Zamawiającego) 

i wymogu przekazania jego kopii Stronom, a także nie zgłoszono co do niego opozycji, Izba 

nie miała podstaw do stwierdzenia jego nieskuteczności. 

Przystępujący COIG wniósł o oddalenie odwołania. 

24  maja  2016  r.  na  posiedzeniu  Zamawiający  złożył  pisemną  odpowiedź 

na odwołanie  {datowaną  na  16  maja  2016  r.},  w  której  oświadczył,  że  uznaje  odwołanie 

w całości.   

Przystępujący  COIG  na  posiedzeniu  zgłosił  do  protokołu  sprzeciw  co  do 

uwzględnienia przez Zamawiającego w całości zarzutów odwołania. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony – podlegało rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła,  aby  

odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 pzp. 

Na  posiedzeniu  z  udziałem  Stron  i  Przystępującego  nie  zostały  również  złożone  w  tym 

zakresie odmienne wnioski. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego,  wobec  zgłoszonego  sprzeciwu  sprawa  została  skierowana  do  rozpoznania 

na rozprawie (stosowanie do art. 186 ust. 4 pzp), podczas której Odwołujący, Zamawiający 

i Przystępujący podtrzymali dotychczasowe stanowiska.  

Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Uczestników  postępowania odwoławczego 

(Odwołującego,  Zamawiającego  i  Przystępującego),  uwzględniając  zgromadzony 

materiał dowodowy, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska zawarte 

w odwołaniu,  odpowiedzi  na odwołanie,  zgłoszeniu  przystąpienia  i  piśmie  z  17  maja 

2016  r.,  a także wyrażone  ustnie  na rozprawie  i odnotowane w protokole, Izba  ustaliła 

i zważyła, co następuje: 

Odwołanie podlega oddaleniu. 

Zgodnie  z  art.  179  ust.  1  pzp  odwołującemu  przysługuje  legitymacja  do wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy.  Z  przywołanego  przypisu 

wynika  zatem,  że  po  stronie  wykonawcy  wnoszącego  odwołanie  kumulatywnie  muszą 

wystąpić  dwie  przesłanki,  po  pierwsze  –  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  objętego  danym 

postępowaniem  o  udzielenie  zamówienia,  po  drugie  –  szkoda  pozostająca  w  związku 

z zarzucanym zamawiającemu naruszeniem przepisów ustawy pzp. Łączne zaistnienie tych 

przesłanek warunkuje skuteczność wniesionego przez wykonawcę odwołania.  

W  ocenie  Izby  o  ile  Odwołujący  w  oczywisty  sposób  legitymuje  się  interesem 

w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia, o tyle nie wystąpiła po jego stronie szkoda, gdyż 

oferta Odwołującego została uznana przez Zamawiającego za najkorzystniejszą.  

Wystąpienie  tej  szkody  nie  może  być  rozpatrywane  hipotetycznie,  w  zależności 

od tego,  czy  inny  wykonawca  uczestniczący  w  postępowaniu  może  złożyć  odwołanie,  które 

może  podważyć  dotychczasowy  wynik  postępowania.  Dopiero  jeżeli  w  wyniku  rozpatrzenia 

takiego odwołania wynik ten uległby zmianie na skutek nowej czynności zamawiającego, po 

stronie  wykonawcy,  którego  wybór  oferty  został  unieważniony,  występuje  realna  szkoda. 

Jak wskazał Sąd Okręgowy w Gliwicach w uzasadnieniu wyroku z 9 stycznia 2015 r. (sygn. 

akt  X  Ga  343/14;  niepubl.)  dopóki  w  ramach  dokonanej  oceny  ofert  oferta  wykonawcy  jest 

uznana  za  najkorzystniejszą,  dopóty  żadna  z  niżej  sklasyfikowanych  ofert  nie  może 

wyrządzić szkody.         

Sąd trafnie również zwrócił uwagę, że wnoszenie odwołań nie może być uzasadnione 

wyłącznie  zasadą  koncentracji  środków  ochrony  prawnej,  gdyż  powodowałoby  to 

występowanie  sytuacji,  w  której  każdy  z  wykonawców  z  obawy  przed  zaskarżeniem  jego 

pozycji  w  rankingu  byłby  zmuszony  skarżyć  niedoskonałości  każdej  z  ofert  złożonych 

w postępowaniu.  Tymczasem  składanie  środków  ochrony  prawnej  w  stosunku  do  ofert 

i wykonawców, którzy zajmują niższą pozycję, jest zbędne również mając na uwadze zasadę 

koncentracji  środków  ochrony  prawnej,  gdyż  w  razie  ponownej  oceny  ofert  dopiero  na  tę 

czynność będzie przysługiwało odwołanie. 

Skład  orzekający  podzielił  również  stanowisko  wyrażone  przez  Sąd  Okręgowy 

w Gliwicach,  że  w  takim  przypadku  termin  na  wniesienie  odwołania  reguluje  art.  182  ust. 1  

pkt  1  pzp,  a  termin  ten  rozpocznie  bieg  od  przesłania  przez  zamawiającego  informacji 

o wyniku powtórzonej czynności.  

Odnosząc  się  do  argumentacji  Odwołującego,  uzupełniająco  wskazać  należy, 

ż

e w razie niekorzystnego dla niego wyniku powtórnej oceny ofert, nie ma podstaw, aby jego 

odwołanie  zostało  odrzucone  na  podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  3  pzp  jako  wniesione  po 

upływie  terminu    określonego  w  art.  182  ust.  3  pkt  1  pzp,  gdyż  o  zaniechaniu  odrzucenia 

oferty  COIG  wiedział  już  uprzednio.  Przesłanki  odrzucenia  odwołania  nie  mogą  być 

rozpatrywane  w  oderwaniu  od  tego,  czy  wykonawca,  który  nawet  powziął  informację 

o okolicznościach  mogących  stanowić  podstawę  wniesienia  odwołania,  mógł  skutecznie 

wnieść takie odwołanie z uwagi na art. 179 ust. 1 pzp. Odwołanie nie może zostać uznane 

za spóźnione, jeżeli uprzednio wykonawca nie był legitymowany do jego wniesienia, choćby 

z  uwagi  na  brak  po  jego  stronie  szkody,  gdyż  jego  oferta  była  wtedy  uznana  za 

najkorzystniejszą. W przypadku Asseco, którego oferta została uznana za najkorzystniejszą, 

szkoda ta realnie wystąpi dopiero jeżeli w wyniku powtórzonych czynności wybrana zostanie 

oferta COIG. 

Podkreślić  również  należy,  że  zasada  koncentracji  środków  ochrony  prawnej  nie 

została wprost wyrażona w żadnym przepisie ustawy pzp, a w orzecznictwie jest wywodzona 

niejednolicie na podstawie różnych przepisów.    

Stwierdzenie  braku  po  stronie  Odwołującego  legitymacji  do  wniesienia  odwołania 

rozumieniu art. 179 ust. 1 pzp jest konieczną, a zarazem wystarczającą podstawą oddalenia 

odwołania. 

Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 192 ust. 1 w zw. z art. 

179 ust. 1 ustawy pzp – orzekła, jak w pkt 1 sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku, 

na podstawie  art. 192  ust.  9  i  10  pzp,  z  uwzględnieniem  art.  186  ust.  6  pkt  3  lit.  a  pzp, 

obciążając Odwołującego tymi kosztami, na które złożył się wpis, zaliczony do tych kosztów 

zgodnie  z  §  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r. 

w sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od odwołania  oraz  rodzajów  kosztów 

w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). 

Przewodniczący: 

………………………………