KIO 846/16 WYROK dnia 7 czerwca 2016 roku

Sygn. akt: KIO 846/16 

WYROK

z dnia 7 czerwca 2016 roku

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Beata Pakulska-Banach  

Protokolant:             Łukasz Listkiewicz 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  3  czerwca  2016  roku  w Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  20  maja  2016  roku 

przez wykonawców 

wspólnie 

ubiegających 

się 

o 

udzielenie 

zamówienia: 

1) Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej – Rzeszów Sp. z o.o. z siedzibą 

w Rzeszowie, ul. Gen. Władysława Sikorskiego 428, 35-304 Rzeszów,  

2)  Gminę  Ostrów  –  Zakład  Usług  Komunalnych  w  Ostrowie,  Ostrów  225,  39-103 

Ostrów,  3)  EURO-EKO  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Mielcu,  ul.  Wojska  Polskiego  3,  39-300 

Mielec,  

4)  Gminny  Zakład  Usług  Komunalnych  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą w  Ostrowie,  Ostrów  225, 

39- 103 Ostrów, 

w 

postępowaniu 

prowadzonym 

przez 

zamawiającego:

Gminę 

Trzebownisko, 

Trzebownisko 976, 36-001 Trzebownisko, 

przy  udziale  wykonawcy:

  Zakładu  Komunalnego  w  Sokołowie  Małopolskim  Sp.  z  o.o. 

z siedzibą  w  Sokołowie  Małopolskim,  ul.  Łazienna  7,  36-050  Sokołów  Małopolski, 

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego, 

orzeka: 

1.  Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty,  powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w tym 

dokonanie  czynności  odrzucenia  oferty  wykonawcy  -  Zakładu  Komunalnego 

w Sokołowie  Małopolskim  Sp.  z  o.o.  z siedzibą  w  Sokołowie  Małopolskim  na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  w  zw.  z  art.  90  ust.  3  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych. W pozostałym zakresie oddala zarzuty odwołania.  

2.  Kosztami postępowania obciąża zamawiającego -

 Gminę Trzebownisko, i: 

2.1  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia: 

1)  Miejskie 

Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej – Rzeszów Sp. z o.o. z siedzibą 

w Rzeszowie,  2)  Gminę  Ostrów  –  Zakład  Usług  Komunalnych  w  Ostrowie, 

3) EURO-EKO  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Mielcu,  4)  Gminny  Zakład  Usług 

Komunalnych Sp. z o.o. z siedzibą w Ostrowie, tytułem wpisu od odwołania; 

2.2  zasądza  od  zamawiającego  - 

Gminy  Trzebownisko  na rzecz  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia: 

1)  Miejskiego 

Przedsiębiorstwa Gospodarki  Komunalnej  –  Rzeszów  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w Rzeszowie, 2) Gminy Ostrów – Zakładu Usług Komunalnych w Ostrowie, 

3)  EURO-EKO  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Mielcu,  4)  Gminnego  Zakładu  Usług 

Komunalnych  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Ostrowie  kwotę  18  957 zł  32  gr 

(słownie: osiemnaście  tysięcy  dziewięćset  pięćdziesiąt  siedem  złotych 

trzydzieści  dwa  grosze),  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione  z  tytułu  uiszczonego  wpisu  od  odwołania,  opłaty  skarbowej 

od pełnomocnictwa,  wynagrodzenia  pełnomocnika  i  dojazdu  pełnomocnika 

na posiedzenie Izby. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego

 w Rzeszowie. 

Przewodniczący: …………………………….…... 

Sygn. akt KIO 846/16 

                                                    UZASADNIENIE 

Gmina  Trzebownisko  [zwana  dalej:  „zamawiającym”]  prowadzi  postępowanie 

o udzielenie zamówienia publicznego – w trybie przetargu nieograniczonego - na realizację 

zadania  pn.:  Odbieranie  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  pochodzących 

od właścicieli  nieruchomości  zamieszkałych  z  terenu  Gminy  Trzebownisko  w  okresie 

1.7.2016-31.12.2017  roku.  Postępowanie  prowadzone  jest  na postawie  przepisów  ustawy 

z dnia 29 stycznia 2004  r. Prawo  zamówień publicznych [j.t. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ], 

zwanej dalej: „ustawą Pzp”. 

Wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych  na podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  Pzp.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało 

opublikowane  w Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  pod  numerem:  2016/S  051-

085013 w dniu 12 marca 2016 roku.  

W  dniu  20  maja  2016  roku  wykonawcy  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:  1)  Miejskie  Przedsiębiorstwo  Gospodarki  Komunalnej  –  Rzeszów  Sp.  z  o.o. 

z siedzibą  w  Rzeszowie,  2)  Gmina  Ostrów  –  Zakład  Usług  Komunalnych  w  Ostrowie, 

3) EURO-EKO  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Mielcu,  4)  Gminny  Zakład  Usług  Komunalnych 

Sp. z o.o.  z  siedzibą  w  Ostrowie  [zwani  dalej  łącznie:  „odwołującym”]  wnieśli  odwołanie 

wobec  czynności  zamawiającego  polegającej  na  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty 

Zakładu Komunalnego Sp. z o.o. w Sokołowie Małopolskim.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:  

1.  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  przeprowadzenie  postępowania  w  sposób 

nie zapewniający  zachowania  zasad  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców biorących udział w przedmiotowym postępowaniu; 

2.  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Zakładu 

Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  z  powodu  jej  niezgodności  z 

treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia; 

3.  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Zakładu 

Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  jako  zawierającej  rażąco  niską 

cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  (przy  czym  w  trakcie  rozprawy 

odwołujący  wyjaśnił,  że omyłkowo  wskazał na „art. 89 ust. 1 pkt 3”, zamiast „art. 89 

ust. 1 pkt 4”); 

4.  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Zakładu 

Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  pomimo,  iż  wyjaśnienia  złożone 

przez Wykonawcę potwierdziły, że jego oferta zawiera rażąco niską cenę w stosunku 

do przedmiotu zamówienia. 

W  oparciu  o  powyższe  zarzuty  odwołujący  wnosił  o  uwzględnienie  odwołania  w 

całości i nakazanie zamawiającemu: 

1.  unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty Zakładu Komunalnego 

Sp. z o.o. w Sokołowie Małopolskim; 

2.  powtórzenia  czynności  badania  i  oceny  ofert  z  uwzględnieniem  zarzutów  i 

okoliczności podniesionych w odwołaniu; 

3.  odrzucenia oferty Zakładu Komunalnego Sp. z o.o. w Sokołowie Małopolskim; 

4.  wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej. 

Ponadto,  odwołujący  wnosił  o  obciążenie  kosztami  postępowania  odwoławczego 

zamawiającego w całości. 

W  uzasadnieniu  odwołania  odwołujący  podnosił,  że  oferta  złożona  przez  Zakład 

Komunalny  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  jest  zarówno  niezgodna  z  treścią  SIWZ, 

jak też zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia.  

Odnosząc  się  do  kwestii  niezgodności  oferty  złożonej  przez  Zakład  Komunalny 

Sp. z o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  z  treścią  SIWZ  odwołujący  wskazywał  na  następujące 

okoliczności.  

W 

pierwszej 

kolejności 

odwołujący 

wywodził, 

ż

e 

instalacja 

odzysku 

i 

unieszkodliwiania  odpadów  wskazana  w  ofercie  Zakładu  Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w 

Sokołowie  Małopolskim,  tj. Instalacja  w  Sigiełkach  (gmina  Krzeszów)  nie  spełnia  wymogów 

SIWZ.  Powołał  się  na postanowienie  zawarte  w  rozdziale  III  pkt  1  ppkt  3  SIWZ,  z  którego 

wynika,  że  zakres  przedmiotowego  zamówienia  obejmuje  m.in.:  „Zagospodarowanie 

odebranych  odpadów  komunalnych  w  sposób  zgodny  z  obowiązującymi  w  tym  zakresie 

przepisami”.  Ponadto, powołał  się  na  postanowienie  zawarte  w  rozdziale  III  pkt  10  ppkt  b 

SIWZ,  gdzie zamawiający  wymaga,  aby  zebrane  odpady  wykonawca  przekazywał  do 

instalacji odzysku i unieszkodliwiania odpadów, zgodnie z hierarchią odpadów wynikającą z 

przepisów ustawy z dnia 14.12.2012 o odpadach. Odwołujący podkreślił, że przepisy ustawy 

prawo  o odpadach  do  której  odsyła  SIWZ,  wyraźnie  wymagają  uwzględnienia  tzw.  zasady 

bliskości,  czyli obowiązku  przekazywania  odpadów,  które  nie  mogą  być  przetworzone  w 

miejscu ich powstania, do najbliżej położonych miejsc, w których mogą być przetworzone, co 

wynika z art. 20 ust. 2 tej ustawy. Zauważył również, że w art. 20 ust. 7 ustawy o odpadach, 

ustawodawca  wyraźnie  zakazuje  przetwarzania  zmieszanych  odpadów  komunalnych 

poza obszarem regionu gospodarki odpadami komunalnymi, na którym zostały wytworzone. 

Tymczasem,  Instalacja  w Sigiełkach  (Krzeszów)  znajduje  się  w  Regionie  Północnym 

(powiat niżański),  czyli poza Regionem  Centralnym,  w  którym  są  wytwarzane  odpady 

(powiat rzeszowski  i strzyżowski).  Odwołujący  stwierdził,  że  wprawdzie  Instalacja  w 

Sigiełkach jest instalacją zastępczą dla Regionu Centralnego, ale Zakład Komunalny Sp. z o. 

o.  nie  wykazał  by instalacje  położone  w  Regionie  Centralnym  nie  mogły  zagospodarować 

odpadów,  których  dotyczy  zamówienie.  Podkreślił,  że  najbliżej  Gminy  Trzebownisko  jest 

położona  instalacja  do odzysku  i unieszkodliwiania  odpadów  w  Rzeszowie  przy  ul. 

Ciepłowniczej  11,  bowiem  odległość  od  centrum  Trzebowniska  do  instalacji  w  Rzeszowie 

wynosi  13  km,  natomiast  odległość  od  centrum  Trzebowniska  do  instalacji  w  Sigiełkach 

wynosi ponad 50 km. 

W ocenie odwołującego, powyższe świadczy o tym, że Zakład Komunalny Sp. z o. o. 

w  Sokołowie  Małopolskim  zaoferował  zamawiającemu  wykonanie  zamówienia  w  zakresie 

zagospodarowania odpadów w sposób niezgodny z SIWZ.  

W  dalszej  kolejności  odwołujący  wywodził,  że  baza  magazynowo  -  transportowa 

wskazana w ofercie Zakładu Komunalnego Sp. z o.o. w Sokołowie Małopolskim nie spełnia 

wymogów określonych przez zamawiającego w SIWZ.  

Odwołujący  powołał  się  w  tym  zakresie  na  postanowienie  zawarte  w  rozdziale  III 

Opis przedmiotu zamówienia pkt 8 Obowiązki Wykonawcy w zakresie odbioru odpadów ppkt 

i) SIWZ, z którego wynika, iż

realizacja zamówienia odbywać się powinna przy wykorzystaniu 

posiadanej  przez  Wykonawcę  bazy  magazynowo  -  transportowej  na  terenie  Gminy 

Trzebownisko  lub  w  odległości  nie  większej  niż  60  km  od  granicy  Gminy  Trzebownisko, 

na terenie do którego Wykonawca posiada tytuł prawny oraz bazy, która spełnia wymagania 

określone  w  Rozporządzeniu  Ministra  Środowiska  z  dnia  11  stycznia  2013  r.  w  sprawie 

szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości (Dz.U  z  2013,  poz.  122).  Analogiczna  regulacja  zawarta  została  w  projekcie 

umowy  stanowiącej  załącznik  nr  8  do  SIWZ  w  §  3  ust.  1  ppkt  i),  która  to  regulacja  określa 

obowiązki umowne Wykonawcy.  

Odwołujący  zauważył,  że  Zakład  Komunalny  Sp.  z  o.o.  w Sokołowie  Małopolskim 

do realizacji zamówienia wykorzystywać będzie bazę magazynowo - transportową, położoną 

w Sokołowie  Małopolskim  przy  ul.  Łaziennej  7,  która  nie  spełnia  wymogów  określonych 

w określonych  §  2  ust.  2  pkt.  1  w/w Rozporządzenia,  zgodnie  z  którym  teren  bazy 

magazynowo - transportowej powinien być zabezpieczony w sposób uniemożliwiający wstęp 

osobom  nieupoważnionym.  Odwołujący  wskazywał,  że  teren  pod adresem:  Sokołów 

Małopolski,  ul. Łazienna  7  -  jest  niezabezpieczony,  dostępny  dla  dowolnych  osób  trzecich, 

a nadto  jest  tam  zorganizowany  gminny  plac  targowy  uruchomiony  w  2015  r.  przez  Gminę 

Sokołów  Małopolski,  czynny  codziennie  i  przeznaczony  do  bieżącej  sprzedaży  artykułów 

rolno-spożywczych,  co  zostało  stwierdzone  podczas  wizji  lokalnych  przeprowadzonych 

przez pracowników wyznaczonych przez

Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej 

w dniach 11 i 18 maja 2016 roku (na potwierdzenie czego odwołujący załączył do odwołania 

protokoły  z  wizji  lokalnej  i  dokumentację  zdjęciową).  Dodał  również,  że  informacja  o  tym, 

iż omawiane  miejsce  funkcjonuje  i  jest  urządzone  jako  plac  targowy  w  Sokołowie 

Małopolskim znajduje się na oficjalnej stronie internetowej tej gminy.  

Dalej,  odwołujący  zauważył,  że  teren  bazy,  o  którym  mowa  powyżej,  nie  spełnia 

wymogów określonych w § 2 ust. 2 pkt 4 w/w Rozporządzenia, zgodnie z którym teren bazy 

magazynowo  -  transportowej  powinien  być  wyposażony  w  urządzenia  lub  systemy 

zapewniające  zagospodarowanie  wód  opadowych  i  ścieków  przemysłowych  pochodzących 

z terenu bazy zgodnie z wymaganiami określonymi przepisami ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. 

Prawo wodne, albowiem dla tej bazy nie zostało wydane pozwolenie wodnoprawne, o którym 

mowa w art. 122 ustawy Prawo wodne.  

Następnie,  odwołujący  podnosił,  że  wykonawca  Zakład  Komunalny  w  Sokołowie 

Małopolskim  Sp.  z  o.o. w  załączniku  Nr  7  do  oferty  nie  wskazał,  że  posiadana  przez  niego 

baza  magazynowo  -  transportowa  wyposażona  jest  w  legalizowaną  samochodową  wagę 

najazdową,  czego  wyraźnie  wymaga  zamawiający  w  treści  SIWZ  (rozdział  V  A.  pkt  3.1.). 

Pomimo tego braku zamawiający nie wezwał ww. wykonawcy do wyjaśnień czy uzupełnienia 

oferty i złożenia jednoznacznego oświadczenia przez wykonawcę, że oferowana przez niego 

baza  magazynowo  -  transportowa  jest  wyposażona  w  legalizowaną  najazdową  wagę 

samochodową, co jest zdaniem odwołującego o tyle niezrozumiałe, iż w stosunku do innych 

uczestników postępowania zamawiający wystąpił z żądaniem złożenia takiego oświadczenia. 

Stwierdził  również,  że  przeprowadzone  przez  pracowników

Miejskiego  Przedsiębiorstwa 

Gospodarki Komunalnej wizje lokalne wykazały, że na terenie tej bazy brak jest jakiejkolwiek 

samochodowej wagi najazdowej.  

Z  kolei  odnosząc  się  do  kwestii  związanych  z  podniesionym  zarzutem  zaniechania 

odrzucenia  oferty  Zakładu  Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  jako 

zawierającej  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  odwołujący 

wskazywał co następuje.  

Na wstępie odwołujący podkreślił, że pismem z dnia 5 maja 2016 roku zamawiający 

wobec  ww.  wykonawcy  wszczął  procedurę  uzyskania  wyjaśnień  w  zakresie  zaoferowania 

rażąco  niskiej  ceny  w  stosunku  do przedmiotu  zamówienia  na  podstawie  art.  90  ust.  1 

ustawy Pzp. W odpowiedzi na wezwanie zamawiającego wykonawca ten złożył wyjaśnienia 

pismem z dnia 9 maja 2016 r.  

Odwołujący podnosił, że w przypadku wszczęcia przez zamawiającego postępowania 

z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp występuje domniemanie, że cena danej oferty jest rażąco niska, 

natomiast ciężar wykazania, iż tak nie jest, spoczywa na  wezwanym do złożenia  wyjaśnień 

wykonawcy, co wynika wprost z przepisu art. 90 ust. 2 ustawy Pzp. W ocenie odwołującego 

wykonawca Zakład Komunalny Sp. z o.o. w Sokołowie Małopolskim nie podołał obowiązkowi 

wynikającemu  z  art.  90  ust.  2  ustawy  Pzp,  a  złożone  przez  niego  wyjaśnienia  wręcz 

potwierdzają  dodatkowo  ocenę,  że  jego  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w stosunku 

do przedmiotu  zamówienia.  Wskazał,  iż  przedstawiony  w  ofercie  i wyjaśnieniach  tego 

wykonawcy  sposób  obliczenia  ceny  świadczy  o  rażącym  zaniżeniu  ceny,  co  wyklucza 

rzetelne i zgodne z oczekiwaniami zamawiającego wykonanie zamówienia.  

W  dalszej  kolejności  odwołujący  przedstawił  okoliczności,  które  jego  zdaniem 

uzasadniają  ocenę  zaoferowanej  przez  ww.  wykonawcę  kwoty  wynagrodzenia  jako 

zaniżonego w sposób rażący i niedopuszczalny, a mianowicie: 

1) wysokość zaoferowanej przez wykonawcę ceny jest o ponad 30% niższa od wartości jaką 

zamawiający zamierza przeznaczać na sfinansowanie zamówienia; 

2)  wysokość  deklarowanych  przez  wykonawcę  kosztów  pracowniczych  jest  o  ponad  30% 

zaniżona  w  stosunku  do  obiektywnego  minimalnego  poziomu  takich  kosztów  w  stosunku 

do przedmiotu zamówienia; 

3)  deklarowane  przez  wykonawcę  koszty  pracownicze  nie  uwzględniają  wszystkich 

obiektywnie rzeczywistych kosztów z tym związanych; 

4)  deklarowane  przez  wykonawcę  koszty  worków  na  odpady  są  o  ok.  500%  niższe 

od średniego kosztu worków wskazanego w wyjaśnieniach wykonawcy; 

5)  wykonawca  nie  uzasadnił  dostatecznie  sposobu  obliczenia  spodziewanych  kosztów 

działań edukacyjnych; 

6)  deklarowane  przez  wykonawcę  koszty  transportu  są  o  ponad  68%  niższe  w  stosunku 

do obiektywnie rzeczywistych kosztów z tym związanych; 

7) deklarowane przez wykonawcę koszty transportu nie uwzględniają wszystkich obiektywnie 

rzeczywistych kosztów z tym związanych; 

8)  wysokość  deklarowanego  przez  wykonawcę  kosztu  zagospodarowania  odpadów  jest 

o ponad  50%  niższa  aniżeli  ceny  odbioru  odpadów  stosowane  w  instalacji  wskazanej  w 

ofercie wykonawcy; 

9)  wykonawca  nie  uzasadnił  dostatecznie  sposobu  obliczenia  spodziewanych  kosztów 

obsługi pojemników i zagospodarowania odpadów; 

10)  wykonawca  nie  przedstawił  żadnego  szacunku  spodziewanych  kosztów  bazy 

magazynowo transportowej, którą wskazał w ofercie; 

11)  wykonawca  nie  przedstawił  żadnego  szacunku  spodziewanych  kosztów  pozostałych 

usług  związanych  z  realizacją  kontraktu,  a  których  konieczność  realizacji  wynika  z  treści 

SIWZ; 

12) wykonawca nie przedstawił żadnego szacunku planowanej rezerwy  na nieprzewidziane 

wydatki w toku realizacji zamówienia; 

13)  wykonawca  zaoferował  w  postępowaniu  cenę  znacznie  niższą  od  cen  zaoferowanych 

przez  tego  wykonawcę  za  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  w  sąsiednich 

gminach. 

Następnie  odwołujący  przedstawił  szczegółowe  uzasadnienie  powyższych 

okoliczności wskazując, co następuje. 

Odwołujący  zauważył,  że  już  z  prostego  porównania  kwot  wynagrodzenia 

zaoferowanego  przez  Zakład  Komunalny  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim,  tj.:  2  047 

032,00 zł oraz sumy jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia 

tj.: 3 200 000,00  zł  wynika,  że  wysokość  ceny  z  oferty  tego  wykonawcy  jest  o  30%  niższa 

od szacowanej  przez  zamawiającego  wartości  zamówienia  w  postępowaniu,  co  stanowi 

samoistną przesłankę do przyjęcia domniemania rażącego zaniżenia ceny przez wykonawcę 

i  do  wdrożenia  postępowania  z  art.  90  ustawy  Pzp.  Podkreślił  również,  że  wykonawca  w 

swoich wyjaśnieniach w ogóle nie wskazuje na planowane oszczędności metody wykonania 

zamówienia, wybrane rozwiązania techniczne, wyjątkowo sprzyjające warunki wykonywania 

zamówienia  dostępne  dla  wykonawcy,  oryginalność  projektu  wykonawcy,  czy  też  pomoc 

publiczną, którą wykonawca wykorzysta na potrzeby realizacji przedmiotowego zamówienia, 

Wskazał,  że  wyjaśnienia  te  nie  odwołują  się  do  jakiejkolwiek  z  okoliczności  wymienionych 

przykładowo przez ustawodawcę w treści art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, a jedynie ograniczają się 

do  próby  uzasadnienia  kalkulacji  planowanych  przez  wykonawcę  kosztów  realizacji 

zamówienia,  która  to  kalkulacja  tylko  potwierdza  zarzut  rażącego  i  niedopuszczalnego 

zaniżenia oferowanej ceny przez tego wykonawcę. 

Odwołujący 

podnosił, 

ż

e 

koszty 

pracownicze 

zostały 

istotnie 

zaniżone. 

Wskazał, że kalkulacja  wykonawcy  -  Zakładu  Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie 

Małopolskim zakładała zatrudnienie pracowników fizycznych - 6 etatów, przy wynagrodzeniu 

wraz z narzutami 3 300 zł x 18 miesięcy = 356 400 zł. Odwołujący jednocześnie powołał się 

na postanowienia  SIWZ  (rozdział  V  A.  pkt  3.1.)  wskazujące  na  to  jaką  ilością  pojazdów 

wykonawca  winien  dysponować.  Odwołujący  wskazywał,  że  zakładając,  iż  do  obsługi 

przedmiotowego  zamówienia  po  stronie  wykonawcy  będą  pracować  3  pojazdy: 

w tym 2 śmieciarki  oraz  1  samochód  do  selektywnej  zbiórki  odpadów  to  wymagana  będzie 

ich  obsługa  przez  minimum  3  kierowców  i po 2 pomocników  do  każdej  śmieciarki 

oraz 1 pracownik  do  obsługi  selektywnej  zbiórki  odpadów,  co  w  sumie  daje  minimum  8 

etatów  pracowników  fizycznych,  a  nie  6  etatów  jak  wynika  z  wyjaśnień  Zakładu 

Komunalnego Sp. z o.o. w Sokołowie Małopolskim Przy zakładanym wynagrodzeniu 3 300 zł 

miesięcznie, wynagrodzenie łączne z tego tytułu wyniesie 475 200 zł, czyli o 33,33 % więcej 

niż  zakłada  wykonawca.  Odwołujący  zwrócił  również  uwagę  na  to,  że  w  zadeklarowanych 

kosztach  pracowniczych  ww.  wykonawca  nie  ujmuje  w  ogóle  jakichkolwiek  innych  aniżeli 

wynagrodzenie  świadczeń  należnych  pracownikom,  a  które  obiektywnie  oceniając  muszą 

wystąpić  przy  realizacji  przedmiotowego  zamówienia,  jak  np.:  kosztów  odzieży  ochronnej 

z widocznym  logo  firmy  (wymóg  Zamawiającego  ze  str.  11,  pkt  12  SIWZ),  kosztów  prania 

odzieży  ochronnej,  kosztów  badań  okresowych  pracowników,  kosztów  szczepień 

ochronnych  pracowników,  kosztów  posiłków  regeneracyjnych,  napojów,  kosztów  innych 

obowiązkowych świadczeń socjalnych dla pracowników. 

Odnosząc  się  do  kwestii  związanej  z  kosztami  worków  na  odpady  odwołujący 

wskazywał,  że  przedstawionym  przez  Zakład  Komunalny  Sp. z o.o.  w  Sokołowie 

Małopolskim wyliczeniom szacowanych kosztów worków, tj.: 17 500 x 0,4 x 18 = 126 000 zł 

przeczą  załączone przez tego wykonawcę dowody nabycia tych  worków (faktury załączone 

do wyjaśnień). Suma z przedłożonych faktur wynosi bowiem łącznie 38 076,14 zł za 19 815 

sztuk worków, co daje średnią cenę 1 szt. worka w wysokości 1,92 zł, natomiast wykonawca 

w wyliczeniu tej pozycji zarówno w ofercie, jak też swoich wyjaśnieniach, przyjął cenę 0,40 zł 

za 1 sztukę worka, co oznacza, że koszt ten został zaniżony przez wykonawcę 5-krotnie.  

Z kolei w zakresie kosztów edukacji odwołujący podnosił, że załączone do wyjaśnień 

dowody w postaci faktur za zakup książek z okienkami, innych materiałów biurowych, usługę 

transportową,  biletów  wstępu  do  kina,  aparatów  cyfrowych  (4  szt.),  książek  dla  dzieci, 

nie określają  w  żaden  sposób,  jakie  koszty  zostaną  faktycznie  poniesione  na  działania 

edukacyjne  przez  wykonawcę.  Ponadto,  odwołujący  zauważył,  że  wykonawca  w  ogóle 

nie uzasadnia takich pozycji jak koszty wynagrodzeń pracowników, druku ulotek, materiałów 

informacyjnych, ogłoszeń itp. 

Następnie,  w  zakresie  kosztów  transportu,  odwołujący  wskazywał,  że  wykonawca 

poza  kosztami  paliwa  nie  uwzględnia  innych  kosztów,  które  wystąpią  w  związku  z 

transportem  odpadów,  a  mianowicie  nie  kalkuluje  kosztów  napraw  pojazdów,  kosztów 

utrzymania  czystości  pojazdów  (obowiązkowe  mycie  pojazdów  co  2  tygodnie  zgodnie  z 

postanowieniami  rozdziału  V  A.  pkt.  3.1.  SIWZ),  kosztów  podatku  od  środków  transportu, 

kosztów  ubezpieczenia  OC,  kosztów  zużycia  opon,  smarów,  olejów  i  innych  materiałów 

eksploatacyjnych, kosztów nawigacji GPS, kosztów leasingu pojazdów Volvo i Renault oraz 

najmu  pozostałych  pojazdów,  wskazanych  przez  wykonawcę  w  ofercie  (załącznik  nr  7  do 

SIWZ poz. 4-9) jako pojazdy posiadane przez wykonawcę na podstawie leasingu lub najmu. 

Ponadto,  zdaniem  odwołującego,  również  przedstawiona  przez  wykonawcę  kalkulacja 

kosztów  paliwa  jest  niewiarygodna,  albowiem  wykonawca  zakłada  1600  l  x  4,5  x  18  =  129 

600  zł,  nie  wykazując  przy  tym  poziomu  zużycia  paliwa  na  100  km  przez  posiadane  przez 

niego  pojazdy,  ilości kilometrów  niezbędnych  do  przejechania  przez  śmieciarki  odbierające 

odpady  na  terenie  Gminy  Trzebownisko,  odległości  od  miejsca  odbioru  do  składowiska 

odpadów do składowiska Sigiełki w gminie Krzeszów. Odwołujący stwierdził, że zakładając, 

iż  do  realizacji  zamówienia  potrzebnych  będzie  co  najmniej  3  pojazdy,  które  w  ciągu  dnia 

zużyją 40 l paliwa x średnio 22 dni robocze w miesiącu, to zużycie wynosić będzie 2 640 l x 

18 miesięcy, czyli pojazdy  zużyją łącznie 47 520 l oleju x 4,5 zł, co daje równowartość 213 

840 zł, a tymczasem wykonawca przyjął wartość paliwa 129 600 zł, co jest wartością o 68,5 

%  niższą.  Odwołujący  zwrócił  również  uwagę,  że  wykonawca  w  swoich  założeniach 

przyjmuje stałą cenę nabycia 1 litra paliwa, tj. 4,50 zł, niezmiennie przez okres 18 miesięcy 

obowiązywania  umowy  z zamawiającym  i  nie  zakłada  w  tym  przypadku  żadnej  rezerwy  w 

związku  ze  zmianami  cen  paliwa  w  czasie,  co  wyklucza  możliwość  oceny  takiej  kalkulacji 

jako wiarygodnej.  

Odnosząc  się  do  kwestii  kosztów  zagospodarowania  odpadów  odwołujący 

wskazywał,  że  z  załączonej  do  oferty  Zakładu  Komunalnego  Sp. z o.o.  w  Sokołowie 

Małopolskim  decyzji  Starosty  Rzeszowskiego  z  marca  2014  r.  wynika,  że  niesegregowane 

zmieszane  odpady  komunalne  mogą  być  przez  wykonawcę  unieszkodliwiane  tylko  poprzez 

przekazywanie ich na składowisko odpadów, nie mogą być one magazynowane, lecz muszą 

być  przetwarzane  bezpośrednio  po  ich  dostarczeniu  na  składowisko,  co  oznacza, 

ż

e wykonawca  ten  będzie  musiał  wszystkie  odpady  komunalne  odebrane  z  terenu  Gminy 

Trzebownisko  przekazywać  do  składowiska  w  Krzeszowie,  które  wskazał  w  swojej  ofercie. 

Następnie  stwierdził,  że  w  oficjalnym  cenniku  usług  przyjmowania  zmieszanych  odpadów 

komunalnych  instalacji  w  Sigiełkach  w  gminie  Krzeszów,  zamieszczonym  na  stronie 

internetowej,  została  podana  stawka  250  zł  za  1  Mg  odpadów.  Tymczasem,  wykonawca 

podaje,  że  koszt  zagospodarowania  odpadów  szacuje  na  963  032,00  zł,  co  po  podzieleniu 

przez  ilość  odpadów  szacowanych  przez  zamawiającego  w  okresie  wykonania  zamówienia 

na 7,750 Mg odpadów (rozdz. III pkt 6. SIWZ) - daje stawkę w wysokości 124,26 zł za 1 Mg 

odpadów.  Powyższe  wskazuje  na  to,  że  wykonawca  zaniżył  o  51  %  koszt  stawki  za  1  Mg 

zagospodarowania 

odpadów 

w 

stosunku 

do 

ceny 

obowiązującej 

w 

instalacji 

zagospodarowania odpadów wskazanej w ofercie wykonawcy.  

W  kwestii  wyjaśnień  dotyczących  kosztów  pojemników  i  zagospodarowania 

odpadów odwołujący zauważył, że Zakład Komunalny Sp. z o.o. w Sokołowie Małopolskim w 

sposób  niedopuszczalny  zastrzegł  jako  tajemnicę  przedsiębiorstwa  w  całości  treść  swoich 

wyjaśnień  przy  piśmie  skierowanym  do  zamawiającego  z  dnia  9  maja  2016  r.  w  zakresie 

załączników  nr 7  i  8.  Ponadto,  podnosił,  że  wykonawca  ten  nie  wskazał  w  swoich 

wyjaśnieniach  jakichś  szczególnych  okoliczności  dotyczących  zastosowanych  przez  niego 

rażąco niskich poziomów kalkulacji przedmiotowych kosztów oraz, że nie wiadomo czy poza 

cenami odbioru odpadów, wykonawca zamierza zastosować jakieś nowe technologie czy też 

inne unikatowe dla tego wykonawcy rozwiązania, które pozwalałyby mu na zaoferowanie tak 

niskiej ceny, w związku z czym wyjaśnienia wykonawcy również w tym zakresie należałoby, 

zdaniem odwołującego, ocenić jako niewiarygodne. 

Następnie odwołujący wskazywał, że wykonawca nie przedstawił w ogóle wyjaśnień 

w zakresie zakładanych kosztów utrzymania i funkcjonowania wskazanej w jego ofercie bazy 

magazynowo  -  sprzętowej,  przy czym  z  treści  oferty  wynika,  że  baza  ta  jest  przez  niego 

najmowana. Podkreślił, iż wyjaśnienia wykonawcy nie zawierają w ogóle kalkulacji kosztów: 

najmu,  mediów,  podatku  od nieruchomości,  czy  też  jakichkolwiek  innych  kosztów 

związanych z posiadaniem przez wykonawcę w/w bazy. 

Odwołujący  zauważył  ponadto,  że  ww.  wykonawca  nie  wyjaśnia  jakie  planuje 

ponieść  koszty  na  realizację  pozostałych  usług  objętych  przedmiotem  zamówienia, 

określonym  w SIWZ,  a  mianowicie:  kosztów  mobilnej  zbiórki  odpadów,  która  będzie 

prowadzona  na  terenie  10  sołectw  3  razy  w  czasie  trwania  umowy,  tj.  przez  30  dni  oraz 

zagospodarowania odpadów zebranych w czasie zbiórki mobilnej, tj. odpadów budowlanych, 

szkła  okiennego,  bioodpadów  oraz  odpadów  wielkogabarytowych;  kosztów  organizacji  i 

obsługi  Punktu  Selektywnego  Zbierania  Odpadów  Komunalnych  udostępnionego  raz  na  2 

tygodnie  dla  mieszkańców  Gminy  Trzebownisko;  kosztów  zbierania  przeterminowanych 

leków ustawienia pojemników w punktach aptecznych oraz utylizacji; kosztów  zbiórki baterii 

oraz ustawienia pojemników; kosztów kontroli spełniania przez właścicieli nieruchomości, od 

których  odbiera  odpady-segregacji  odpadów  komunalnych  oraz  dostarczenia  mieszkańcom 

harmonogramów odbioru odpadów. 

Następnie  podniósł,  że  wykonawca  nie  przewidział  jakiejkolwiek  rezerwy 

na nieprzewidziane  wydatki  w  toku  realizacji  zamówienia,  choćby  związane  z  kosztami 

zużycia  paliwa,  awarii  lub  innych  niespodziewanych  zdarzeń,  co  zdaniem  odwołującego,

ś

wiadczy o braku wiarygodności i rzetelności oferty.  

Odwołujący  podkreślił  również,  że  w  innych  postępowaniach  dotyczących 

podobnych  zamówień  jak  objęte  przedmiotowym  postępowaniem,  tj.  w  postępowaniach  na 

odbiór  i zagospodarowanie  odpadów  w  gminach  sąsiednich  dla  Gminy  Trzebownisko  (tj.  w 

gminie  Krasne  i  Sokołów  Małopolski),  wykonawca  -  Zakład  Komunalny  Sp.  z  o.o.  w 

Sokołowie  Małopolskim  zaoferował  już  znacznie  wyższe  wynagrodzenia  aniżeli  w  tym 

postępowaniu, tj. wyższe odpowiednio o 81 % i 40 %.  

Mając powyższe na uwadze odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania. 

W  dniu  25  maja  2016  roku  -  w  formie  elektronicznej  opatrzonej  bezpiecznym 

podpisem  elektronicznym,  a  w  dniu  30  maja  2016  roku  –  w  formie  pisemnej,  zamawiający 

złożył odpowiedź na odwołanie, w której wnosił o oddalenie odwołania w całości.  

Także  w  dniu  25  maja  2016  roku  wykonawca  -  Zakład  Komunalny  w  Sokołowie 

Małopolskim Sp. z o.o. z siedzibą w Sokołowie Małopolskim, zgłaszający swoje przystąpienie 

do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego,  złożył  pismo  -  w  formie 

elektronicznej  opatrzonej  bezpiecznym  podpisem  elektronicznym  -  w  którym  ustosunkował 

się do zarzutów podniesionych w odwołaniu.  

W  dniu  3  czerwca  2016  roku  –  w  toku  posiedzenia  niejawnego  z  udziałem  stron 

i uczestnika  postępowania  odwoławczego  –  odwołujący  złożył  pismo  procesowe, 

zawierające dodatkową argumentację.  

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

W  pierwszej  kolejności,  Izba  dopuściła  do  udziału  w  postępowaniu  wykonawcę  – 

Zakład Komunalny w Sokołowie Małopolskim Sp. z o.o. z siedzibą w Sokołowie Małopolskim, 

zgłaszającego 

swoje 

przystąpienie 

do postępowania 

odwoławczego 

po 

stronie 

zamawiającego [zwanego dalej: „przystępującym”].  

Zgodnie  z  art.  185  ust.  2  ustawy  Pzp  Wykonawca  może  zgłosić  przystąpienie 

do postępowania  odwoławczego  w  terminie  3  dni  od  dnia  otrzymania  kopii  odwołania, 

wskazując  stronę,  do  której  przystępuje,  i  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść 

strony, do której przystępuje. Zgłoszenie przystąpienia doręcza się Prezesowi Izby w formie 

pisemnej 

albo 

elektronicznej 

opatrzonej 

bezpiecznym 

podpisem 

elektronicznym 

weryfikowanym  za  pomocą  ważnego  kwalifikowanego  certyfikatu,  a  jego  kopię  przesyła  się 

zamawiającemu oraz wykonawcy wnoszącemu odwołanie. 

Izba  ustaliła,  że  zamawiający  w  dniu  20  maja  2016  roku  przekazał  wykonawcom 

biorącym  udział  w  postępowaniu  zawiadomienie  o  wniesieniu  odwołania  wraz  z  jego  kopią 

za pośrednictwem faksu, drogą elektroniczną oraz pocztą. 

Pismo,  zawierające  zgłoszenie  przystąpienia  wykonawcy  -  Zakładu  Komunalnego 

w Sokołowie  Małopolskim  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Sokołowie  Małopolskim  -  doręczone 

zostało  -  w  formie  pisemnej  -  Prezesowi  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  23  maja  2016 

roku,  tj. w ustawowo  określonym  terminie,  przy  czym  zgłaszający  przystąpienie  wskazał 

stronę,  do której  zgłosił  przystąpienie  i  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść  tej 

strony  oraz załączył  do  przystąpienia  dowody  przesłania  stronom  kopii  zgłoszenia 

przystąpienia.  

Wobec  powyższego  należało  uznać,  że  ww.  wykonawca  skutecznie  dokonał 

zgłoszenia  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego, 

a tym samym stał się uczestnikiem tego postępowania. 

Następnie,  Izba  ustaliła,  że  nie  ma  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  w oparciu 

o przesłanki, określone w art.189 ust. 2 ustawy Pzp.  

Ponadto,  Izba  ustaliła,  że  odwołującemu,  w  świetle  przepisu  art.  179  ust.  1  ustawy 

Pzp,  stanowiącego,  że:  środki  ochrony  prawnej  określone  w  niniejszym  dziale  przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes 

w uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy,  przysługiwało  prawo 

do wniesienia  odwołania  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

prowadzonym przez Zamawiającego, przysługiwało uprawnienie do wniesienia odwołania.  

Izba 

dopuściła 

dowody 

z 

dokumentacji 

postępowania, 

przekazanej 

przez zamawiającego  i  potwierdzonej  za  zgodność  z  oryginałem,  w  tym  z:  ogłoszenia 

o zamówieniu,  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (zwanej  dalej:  „SIWZ”),  oferty 

złożonej  przez  przystępującego,  wezwania  do  wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny 

oraz wyjaśnień złożonych przez przystępującego.  

Izba 

postanowiła 

także 

dopuścić 

dowody 

z 

dokumentów 

załączonych 

przez odwołującego do odwołania, jak również dokumenty, załączone do pism procesowych 

stron  i uczestnika  postępowania  odwoławczego,  jak  również  złożone  w  trakcie  rozprawy 

przez strony i uczestnika postępowania odwoławczego. 

Ponadto,  Izba  uwzględniła  oświadczenia  i  stanowiska  stron  oraz  uczestnika 

postępowania odwoławczego wyrażone w pismach procesowych, a także wyrażone ustnie 

do protokołu posiedzenia i rozprawy z dnia 3 czerwca 2016 roku.   

W toku rozprawy w dniu 3 czerwca 2016 roku odwołujący cofnął zarzut naruszenia 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zakresie w jakim podstawą tego zarzutu były okoliczności 

związane z brakiem pozwolenia wodnoprawnego, o którym mowa w art. 122 ustawy Prawo 

wodne  (strona  5  odwołania).  W  pozostałym  zakresie  odwołujący  podtrzymał  zarzuty 

podniesione  w odwołaniu.  Jednocześnie  odwołujący  wyjaśnił,  że  wskazując  na  podstawy 

prawne  podniesionych  zarzutów  (na  stronie  2  odwołania)  w  pkt  3  omyłkowo  wskazał  na 

„art. 89 ust. 1 pkt 3” zamiast „art. 89 ust. 1 pkt 4”.  

Rozpatrując odwołanie w granicach podnoszonych zarzutów – stosownie do art. 192 

ust. 7 ustawy Pzp - 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Izba  uznała,  że  potwierdził  się  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp 

poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Zakładu  Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie 

Małopolskim  jako  zawierającej  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia 

oraz zarzut  naruszenia  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

Zakładu Komunalnego Sp. z o.o. w Sokołowie Małopolskim pomimo, iż wyjaśnienia złożone 

przez  Wykonawcę  potwierdziły,  że  jego  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku 

do przedmiotu zamówienia. 

Przedmiotem  zamówienia  jest  Odbieranie  i  zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  pochodzących  od  właścicieli  nieruchomości  z  terenu  Gminy  Trzebownisko 

w okresie od 01.07.2016 - 31.12.2017 roku.  

Zamawiający w specyfikacji istotnych warunków zamówienia [zwanej dalej: „SIWZ”] 

w rozdziale III – Opis przedmiotu zamówienia w pkt 1 dot. przedmiotu zamówienia wskazał, 

ż

e zakres zadania obejmuje:  

„1)  Odbieranie  odpadów  komunalnych,  określonych  poniższej,  wytworzonych  na  terenie 

Gminy  Trzebownisko,  a  pochodzących  od  właścicieli  nieruchomości,  na  których 

zamieszkują mieszkańcy. Rodzaje odpadów: zmieszane odpady komunalne, szkło, papier, 

metale,  tworzywa  sztuczne,  opakowania  wielomateriałowe,  odpady  komunalne  ulegające 

biodegradacji w tym odpady zielone, przeterminowane leki, zużyte baterie. 

2)  Odbieranie  wskazanych  odpadów  od  właścicieli  nieruchomości  w  ramach  tzw.  mobilnej 

zbiórki  odpadów:  odpady  budowlane  i  rozbiórkowe,  zużyty  sprzęt  elektryczny  i 

elektroniczny,  meble  i  inne  odpady  wielkogabarytowe,  zużyte  opony,  zużyte  akumulatory, 

tekstylia, chemikalia. 

Zagospodarowanie 

odebranych 

odpadów 

komunalnych 

w 

sposób 

zgodny 

z obowiązującymi w tym zakresie przepisami. 

4)  Osiąganie  określonych  poziomów  recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia 

następujących frakcji odpadów komunalnych : papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła, 

osiąganie  określonych  poziomów  recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia  i 

odzysku  innymi  metodami  innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i 

rozbiórkowych,  a  także  ograniczenie  masy  odpadów  komunalnych  ulegających 

biodegradacji przekazywanych do składowania. 

Prowadzenie 

dokumentacji 

związanej 

z 

działalnością 

objętą 

zamówieniem 

tj. m.in. przedkładanie 

Zamawiającemu 

sprawozdań 

kwartalnych 

zgodnie 

ze 

zobowiązaniem wynikającym z art. 9n ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. 

6) Kontrola właścicieli nieruchomości w zakresie zbierania odpadów komunalnych w sposób 

niezgodny z Regulaminem utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Trzebownisko 

7) Wyposażenie nieruchomości w pojemniki i worki do gromadzenia odpadów.”.  

Wartość szacunkowa zamówienia została ustalona na kwotę: 2 928 205,88 zł netto, 

co  stanowi  701 383,47  euro  (wartość  brutto  zamówienia  wynosi  3 162 462,35  zł).  Cena 

oferty złożonej przez wykonawcę Zakład Komunalny w Sokołowie Małopolskim Sp. z o.o. z 

siedzibą w Sokołowie Małopolskim opiewa na kwotę 2 047 032,00 zł brutto. 

Zgodnie  z  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp:  jeżeli  cena  oferty  wydaje  się  rażąco  niska 

w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzi wątpliwości zamawiającego co do możliwości 

wykonania 

przedmiotu 

zamówienia 

zgodnie 

z 

wymaganiami 

określonymi 

przez zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów, w szczególności jest niższa 

o 30% od wartości zamówienia lub średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert, 

zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących 

elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny, w szczególności w zakresie: 

1)      oszczędności  metody  wykonania  zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych, 

wyjątkowo sprzyjających warunków wykonywania zamówienia dostępnych dla wykonawcy, 

oryginalności  projektu  wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia 

ceny  nie  może  być  niższa  od  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na 

podstawie  art. 2 ust.  3-5  ustawy  z  dnia  10  października  2002  r.  o  minimalnym 

wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z późn. zm.); 

2)   pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów. 

Zamawiający  w  dniu  5  maja  2016  roku  na  podstawie  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp 

zwrócił  się  do  ww.  wykonawcy  o  udzielenie  wyjaśnień  w  zakresie  zaoferowania  rażąco 

niskiej  ceny,  w  tym  złożenia  dowodów,  dotyczących  elementów  oferty mających  wpływ  na 

wysokość ceny, w szczególności w zakresie:  

1)  oszczędności  metody  wykonania  zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych, 

wyjątkowo sprzyjających warunków wykonywania zamówienia dostępnych dla wykonawcy, 

oryginalności  projektu  wykonawcy,  kosztów  pracy,  których  wartość  przyjęta  do  ustalenia 

ceny  nie  może  być  niższa  od  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  ustalonego  na 

podstawie  art. 2 ust.  3-5  ustawy  z  dnia  10  października  2002  r.  o  minimalnym 

wynagrodzeniu za pracę; 

2)   pomocy publicznej udzielonej na podstawie odrębnych przepisów. 

W  wezwaniu  tym  zamawiający  wskazał,  że  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie  zawiera 

rażąco  niskiej  ceny  spoczywa  na  wykonawcy  oraz,  że  zamawiający  odrzuca  ofertę 

wykonawcy,  który  nie  złożył  wyjaśnień  lub  jeżeli  dokonana  ocena  wyjaśnień 

wraz z dostarczonymi  dowodami  potwierdza,  że  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w 

stosunku do przedmiotu zamówienia. 

W dniu  9  maja  2016 roku  wykonawca  -  Zakład Komunalny  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie 

Małopolskim  złożył  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny,  przy  czym  wyjaśnienia  te  zawierają 

wymienienie 9 pozycji kosztowych (pozycja 7 i 8 zostały objęte tajemnicą przedsiębiorstwa, 

w stosunku  do  których,  w  części  jawnej,  wykonawca  wskazywał,  że  zawierają  one 

bezpośrednie  informacje  o  kosztach  prowadzonej  działalności,  jak  np.  indywidualnie 

negocjowane ceny odbioru odpadów, ceny pojemników). Ponadto, do wyjaśnień załączono 

faktury  związane  z  poszczególnymi  pozycjami  kosztowymi.  Wyjaśnienia  Zakładu 

Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  w  istocie  sprowadzają  się 

do przedstawienia  dowodów  w  postaci  faktur,  dotyczących  wskazanych  elementów 

mających  wpływ  na  wysokość  ceny,  nie  zawierają  zaś  żadnego  uzasadnienia 

merytorycznego,  oprócz przedstawienia  sposobu  obliczenia  poszczególnych  pozycji 

kosztowych,  które z  kolei  referują  do  pozycji  uprzednio  wskazane  w  ofercie,  za  wyjątkiem 

pozycji: „Zysk”, która nie została ujęta w ofercie.  

Wykonawca  przedstawił  kalkulację  w  części  jawnej  wyjaśnień  w  sposób 

następujący: 

„1. Pracownicze (administracja) 1000 zł x 6 osób = 6 000 zł x 18 = 108 000 zł, 

 2. Pracownicze (fizyczne) 3300 zł x 6 osób = 19 800 zł x 18 = 356 400 zł, 

3. Worki – 17 500 szt. x 04, zł = 7 000 zł x 18 = 126 000 zł, 

4. Edukacja 5 x 1600 zł = 8 000 zł, 

5. Paliwo 1600 litrów x 4,5 zł =7 200 zł x 18 = 129 600 zł, 

6. Amortyzacja 2 777,77 x 18 = 50 000 zł, 

7. –  

8. – 

9. Zysk 88 232 zł / 18 = 4 901,77 zł” 

oraz  załączył  dowody  w  postaci  faktur  w  odniesieniu  do  ww.  pozycji,  a  ponadto  w  części 

objętej tajemnicą przedsiębiorstwa wykonawca przedstawił kalkulację dla pozycji 7 i 8 wraz 

z dowodami (umową i ofertą handlową).  

Przede  wszystkim  należy  zauważyć,  że  nie  jest  wystarczające  złożenie 

jakichkolwiek wyjaśnień, lecz takich, które przekonują, że oferta nie zawiera rażąco niskiej 

ceny.  

Zgodnie  bowiem  z  art.  90  ust.  2  ustawy  Pzp  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie 

zawiera  rażąco  niskiej  ceny,  spoczywa  na  wykonawcy,  natomiast  z  art.  90  ust.  3  ustawy 

Pzp  wynika,  że:  zamawiający  odrzuca  ofertę  wykonawcy,  który  nie  złożył  wyjaśnień  lub 

jeżeli  dokonana  ocena  wyjaśnień  wraz  z  dostarczonymi  dowodami  potwierdza,  że  oferta 

zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  Na  podstawie  zaś  art. 

89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera rażąco niską cenę w 

stosunku do przedmiotu zamówienia.  

Zdaniem Izby,  ocena  wyjaśnień  złożonych  przez  Zakład  Komunalny  Sp.  z  o.o. 

w Sokołowie  Małopolskim  w  dniu  9  maja  2016  roku,  prowadzi  do wniosku,  że  są  one 

niejasne,  nieprecyzyjne  i  nie  potwierdzają  prawidłowości  kalkulacji  ceny  ofertowej. 

Wyjaśnienia  te w zasadzie  nie  przedstawiają  żadnych  szczególnych  okoliczności  leżących 

po stronie wykonawcy, a jedynie, jak słusznie zauważył odwołujący w piśmie procesowym z 

dnia  3 czerwca  2016  roku,  zawierają  bardzo  uproszczone  zestawienie  ogólnych  pozycji 

kosztów,  składających  się  na  wykonanie  zamówienia  wraz  z  kserokopiami  wybranych 

faktur.  

Izba,  w  składzie  rozpoznającym  niniejszą  sprawę,  podziela  stanowisko  wyrażone 

w wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  9  lutego  2015  r.,  wydanym  w  sprawie 

o sygn. akt: KIO 189/15, który został

powołany przez odwołującego w treści odwołania, iż: 

„W konsekwencji  wyjaśnienia  wykonawcy  składane  w  trybie  art.  90  ust.  1  P.z.p. 

Zamawiający  powinien  badać  nie  tylko  poprzez  zsumowanie  podanych  w  nim  kwot  (o  ile 

takowe  w  ogóle  są  podane),  ale  i  poprzez  realność  poczynionych  założeń,  co  do 

czasochłonności pracy, co do rzeczywistości i zgodności z prawem stawek wynagrodzenia 

oraz  do  realnego  kosztu  czynności  do  zrealizowania  celem  osiągnięcia  przedmiotu 

zamówienia.”. 

Tak naprawdę  wyjaśnienia  złożone  przez  wykonawcę  przez  Zakład  Komunalny 

Sp. z o.o.  w Sokołowie  Małopolskim  nie  zawierają  żadnego  uzasadnienia  merytorycznego 

dla zakładanej  kalkulacji  poszczególnych  pozycji  kosztowych.  Jednocześnie  należy 

zauważyć,  że  być  może  dla  niektórych  pozycji  kosztowych  taki  sposób  prezentacji 

wyjaśnień  byłby  wystarczający,  jak  np.  dla  zakładanego  zysku,  kosztów  worków  czy 

pojemników  niezbędnych  do realizacji  zamówienia  (przy  czym,  odnosząc  się  do  zarzutu 

odwołującego, iż wykonawca zaniżył koszt worków 5-krotnie z uwagi na przyjęcie zaniżonej 

ceny  za  1  sztukę  worka,  stwierdzić  należy,  że  przy  uwzględnieniu  okoliczności,  że  faktury 

przedstawione przez wykonawcę dotyczą zakupu rolek obejmujących po 10 sztuk, to w tym 

przypadku koszty te zostały skalkulowane prawidłowo). Jednak nie w przypadku wszystkich 

rodzajów  kosztów  taki  sposób  prezentacji  wyjaśnień  będzie  w  pełni  uzasadniony  z tego 

względu,  że wykonawca  powinien  odnieść  się  do  poszczególnych  elementów  oferty 

mających  wpływ  na  wysokość  ceny  (choćby  przedstawić  uzasadnienie  ilości  planowanych 

etatów, 

uzasadnienie 

kosztów 

zużycia 

paliwa, 

czy kosztów 

związanych 

z 

przeprowadzaniem działań edukacyjnych).  

Niektóre  z  pozycji  kalkulacji  są  nieadekwatne  do  przedstawionych  dowodów  i  tak 

np. wykonawca zakładał koszty amortyzacji na poziomie 2 777,77 zł miesięcznie, przy czym 

do  wyjaśnień  załączył  przykładowo  wybrane  faktury  na  zakup  części  do  pojazdów, 

czy wystawionymi  w związku  z naprawami  pojazdów.  Natomiast,  jak  słusznie  zauważył 

odwołujący, amortyzacja jest kosztem związanym ze stopniowym zużywaniem się środków 

trwałych  i  nie  można  utożsamiać  tego  pojęcia  z  kosztami  związanymi  z  bieżącą 

eksploatacją  pojazdów  i ich  naprawą.  Nadto, wykonawca  załączył  w  tym  zakresie  jedynie 

wybiórcze faktury nie wskazując w treści wyjaśnień żadnego uzasadnienia dla zakładanych 

kosztów.  

W  ocenie  Izby  wykonawca  nie  wyjaśnił  w sposób  rzetelny  wszystkich  elementów 

oferty  mających  wpływ  na  zaoferowaną  cenę.  Przede  wszystkim  wyjaśnienia  przez  niego 

złożone,  w  tym  przedstawiona  kalkulacja,  nie  przedstawiają  żadnego  uzasadnienia 

dla wszystkich  kosztów  niezbędnych  do  realizacji  przedmiotu  zamówienia.  Mianowicie, 

wykonawca w wykazie narzędzi, wyposażenia zakładu i urządzeń technicznych dostępnych 

wykonawcy  w  celu  realizacji  zamówienia,  załączonym  do  oferty  (według  wzoru 

stanowiącego  załącznik  nr  7  do  SIWZ),  wskazał,  że  dysponuje  6  pojazdami,  w  tym  4 

posiada  na  podstawie  umowy  najmu,  a  2  na  podstawie  leasingu.  Ponadto,  z  ww.  wykazu 

wynika,  że  posiada  on również  na  podstawie  umowy  najmu  bazę  magazynowo  – 

transportową  i  Punkt  Selektywnej  Zbiórki  Odpadów  Komunalnych.  Tymczasem, 

w przedstawionych wyjaśnieniach, w tym w kalkulacji kosztów, wykonawca w ogóle nie ujął 

kosztów  związanych  z  najmem/leasingiem  pojazdów  czy  najmem  bazy  transportowo  – 

magazynowej.  Przystępujący  wprawdzie  w  piśmie  procesowym  z  dnia  25  maja  2016  roku 

twierdził,  że  ujął  wszelkie  koszty  związane  z  kosztami  transportu  w  kosztach  amortyzacji, 

jednak  nie  wynika  to  w  żaden  sposób  z  wyjaśnień  tego  wykonawcy  w  zakresie  rażąco 

niskiej  ceny,  gdyż w wyjaśnieniach  przystępujący  wskazał  na  kalkulację  kosztów 

amortyzacji na poziomie 2 777,77 zł, co potwierdzać miały załączone faktury wystawione w 

związku z naprawą pojazdów czy zakupem części do pojazdów, na łączną kwotę zbieżną z 

kwotą  wskazaną  w kalkulacji.  Zatem,  nie  wynika  w  żaden  sposób  z  przedstawionych 

wyjaśnień,  że  wykonawca  ten  uwzględnił  w  kalkulacji  ceny  ofertowej  również  koszty 

najmu/leasingu  pojazdów  niezbędnych  do  realizacji  zamówienia.  Okoliczność,  że  koszty 

związane  z  posiadaniem  bazy  transportowo  –  magazynowej  są  znikome,  bo  wykonawca 

prowadzi różnego rodzaju usługi dla innych gmin, czy, że koszty najmu bazy są niewielkie 

nie została wykazana na etapie wyjaśnień.  

Słusznie  również  odwołujący  zarzucał,  że  wyjaśnienia  złożone  przez  Zakład 

Komunalny  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  nie  dotykają  kwestii  kosztów  pozostałych 

usług,  objętych  przedmiotem  zamówienia,  takich  jak:  kosztów  3  mobilnych  zbiórek 

odpadów,  które  będą  prowadzone  w  czasie  trwania  umowy  w  każdej  z  10  miejscowości 

(rozdział III pkt 5 ppkt 3 SIWZ); kosztów udostępnienia mieszkańcom Punktu Selektywnego 

Zbierania  Odpadów  Komunalnych  przynajmniej  raz  na  2  tygodnie  (rozdział  III  pkt  8  lit.  e) 

SIWZ);  kosztów  zbierania  przeterminowanych  leków  i  ustawienia  pojemników  aptekach 

(rozdział III pkt 4 ppkt 4 SIWZ); kosztów zbiórki baterii oraz ustawienia pojemników (rozdział 

III  pkt  4  ppkt 3  SIWZ).  Wprawdzie  w  piśmie  z  dnia  25  maja  2016  roku  przystępujący 

wskazywał,  że uwzględnił  wszystkie  koszty,  o  których  mowa  powyżej,  ale  nie  wynika  to 

w żaden  sposób  z  wyjaśnień  złożonych  zamawiającemu  przez  tego  wykonawcę.  Prawdą 

jest, co twierdzi przystępujący, iż zamawiający nie wymagał aż tak szczegółowej kalkulacji, 

jednakże  ocena  przedstawionych  przez  niego  wyjaśnień,  prowadzi  do  wniosku,  że 

wykonawca  w kalkulacji ceny oferty nie uwzględnił  wszystkich elementów mających wpływ 

na  wysokość  tej  ceny,  a wynikających  choćby  z  konieczności  uwzględnienia  zakresu 

przedmiotu  zamówienia.  Wykonawca  sprowadził  swoje  wyjaśnienia  w  zasadzie  do 

przedstawienia  kalkulacji  poszczególnych  elementów  kosztowych  i  z  tej  kalkulacji  wynika, 

ż

e nie jest ona zupełna i w pełni rzetelna.  

Odnosząc się do kwestii kosztów związanych z prowadzeniem działań edukacyjnych 

w zakresie edukacji ekologicznej również przyznać należy rację stanowisku odwołującego, 

ż

e załączone do wyjaśnień faktury za zakup książek, innych materiałów, druk ulotek, bilety 

wstępu do kina, pobranie aparatu fotograficznego, usługę transportową, nie określają jakie 

faktycznie  koszty  zostaną  poniesione  na  te  działania.  W  rozdziale  XIII  pkt  2  lit.  B)  SIWZ, 

dotyczącym  kryteriów  oceny  ofert  –  kryterium  „Edukacja  Ekologiczna”  zamawiający 

wskazał,  że  kryterium  to:  „będzie  rozpatrywane  na  przykładzie  zrealizowanych  kampanii 

społecznych  (przynajmniej  2  kampanie,  polegające  na  wydruku  książek,  ulotek,  plakatów 

informujących  o sposobach  zagospodarowania  odpadów  i  zorganizowaniu  spotkań  z 

dziećmi  i  młodzieżą  w szkołach  lub  podczas  pikników  rodzinnych),  podanych  przez 

Wykonawcę  w  Formularzu  Oferty”.  Przystępujący  zaoferował  zrealizowanie  5  kampanii 

społecznych  w  zakresie  edukacji  ekologicznej.  Załączone  do  wyjaśnień  faktury  są 

wybiórcze i trudno na ich podstawie zakładać rzetelność wyjaśnień w tym zakresie, nawet z 

uwagi  na  to,  że  przystępujący  w żaden  sposób  nie  uzasadniał  swojej  kalkulacji  co  do 

działań edukacyjnych. Ponadto, przystępujący nie wskazał w swoich wyjaśnianiach choćby 

kosztów  osobowych  związanych  z  realizacją  kampanii  społecznych,  a które  wydają  się 

konieczne, skoro zakłada organizację spotkań z dziećmi i młodzieżą (co też wynika z faktur 

np. na zakup biletów do kina) 

Wykonawca  –  Zakład  Komunalny  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  w  piśmie 

zawierającym  zgłoszenie  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  z  dnia  23  maja 

2016  roku  wskazywał  m.in.,  że:  „Podnoszenie  kosztów  bazy  Wykonawcy  i  kosztów 

pozostałych  usług  czy  brak  szacunku  rezerwy  jest  nieuprawnione  albowiem  koszty  te 

wliczone są w zysk Wykonawcy, można przyjąć, ze koszty te w ofercie mogą stanowić cyfrę 

zero”. Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że po pierwsze – ta okoliczność nie 

wynika  w  ogóle  z wyjaśnień  wykonawcy,  a po drugie  –  niezasadne  jest  tłumaczenie 

wykonawcy, że w przypadku konieczności poniesienia pewnych kosztów  może pokryć je z 

zakładanego  zysku.  Za  nieprawidłową  należałoby  uznać  kalkulację  przedstawiającą  zysk  i 

jednocześnie  zakładającą  pokrycie  niezbędnych  kosztów  do  realizacji  zamówienia  z  tego 

zysku.  Oczywistym  jest,  że  zawsze  mogą  wystąpić  niespodziewane  wydatki,  które 

przedsiębiorca  będzie  musiał  pokryć  kosztem  zakładanego  zysku,  jednak  w  sytuacji,  gdy 

pewne  koszty  są  przewidywalne  i  konieczne  do  realizacji  przedmiotu  zamówienia,  to  takie 

wyjaśnienie nie zasługuje na aprobatę.  

Zwrócić  należy  uwagę  także  na  fakt,  iż  wykonawca  przedstawiając  w  ofercie 

obliczenie  ceny  ryczałtowej  (wg  załącznika  nr  3  do  SIWZ)  nie  uwzględnił  zysku. 

Pozycja „zysk”  pojawia  się  dopiero  w  wyjaśnianiach  w  zakresie  rażąco  niskiej,  przy  czym 

jednocześnie  w  wyjaśnianiach  w  innej  pozycji  kosztowej  wykonawca  wskazał  na  mniejszy 

koszt  niż  wynika  z kalkulacji  ceny  ryczałtowej,  zawartej  w  ofercie.  Owa  różnica 

spowodowała uwzględnienie pozycji „zysk” w wyjaśnieniach.  

Odnosząc się do kwestii kosztów pojemników i zagospodarowania odpadów, które to 

pozycje  zostały  wyodrębnione  w  wyjaśnieniach  i  w  przedstawionej  kalkulacji  (zostały  też 

objęte  tajemnicą  przedsiębiorstwa)  to  w  tym  przypadku,  w  ocenie  Izby,  koszty  te  wynikają 

z załączonych dowodów, tj. przedłożonej oferty handlowej oraz umowy. Zdaniem Izby nie ma 

natomiast  znaczenia  czy  umowa  przewiduje  możliwość  wcześniejszego  jej  rozwiązania. 

Większość umów przewiduje taką możliwość i wcześniejsze rozwiązanie umowy jest zawsze 

wpisane  w ryzyko gospodarcze podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Trudno 

byłoby  uznać,  że  umowa,  która  przewiduje  taką  klauzulę,  nie  mogłaby  stanowić  dowodu 

na wykazanie prawidłowości przyjętej kalkulacji co do kosztów. 

Co  do  pozostałych  argumentów  odwołującego,  podnoszonych  w  ramach 

uzasadnienia zarzutu rażąco niskiej ceny, stwierdzić należy, co następuje.  

W ocenie Izby to, że wykonawca nie odniósł się w swoich wyjaśnieniach do kosztów

szacunku  planowanej  rezerwy  i  nie  uwzględnił  ich  w  kalkulacji  nie  wskazuje 

na niewiarygodność  wyjaśnień.  Takie wymaganie  zbyt  daleko  idące.  Wiadomym  jest,  że 

każda działalność gospodarcza wiąże się z określonym ryzykiem gospodarczym. Z ryzykiem 

gospodarczym wiąże się również kwestia wzrostu poziomu cen usług czy produktów, co nie 

zawsze jest możliwe do przewidzenia, w szczególności zakresu tych zmian.  

Także  argumentacja  odwołującego,  iż  wykonawca  w  tym  postępowaniu  zaoferował 

niższą  cenę  niż w sąsiednich  gminach  za  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów  nie  jest 

przekonująca.  Stwierdzić  należy,  że  każda  gmina  posiada  własną  charakterystykę 

i uwarunkowania,  różne  również  mogą  być  wymagania  zamawiających  co  do  sposobu 

realizacji zamówienia co również może mieć wpływ na cenę.  

Mając powyższe na uwadze Izba uwzględniła zarzuty naruszenia art. 89 ust. 1 pkt. 4 

i  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Zakładu  Komunalnego 

w Sokołowie Małopolskim Sp. z o.o., ponieważ wyjaśnienia złożone przez tego wykonawcę 

potwierdziły,  że  jego  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia.  

W  konsekwencji  stwierdzenia  powyższego  naruszenia  Izba  uznała,  że  potwierdził 

się  również  zarzut  naruszenia  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którym:  zamawiający 

przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób 

zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz  równe  traktowanie  wykonawców, 

w zakresie  w  jakim  ten  zarzut  podniesiony  został  w  związku  z  zaniechaniem 

przez zamawiającego  odrzucenia  oferty,  zawierającej  rażąco  niską  cenę  w  stosunku 

do przedmiotu zamówienia. 

W  pozostałym  zakresie  Izba  oddaliła  zarzuty  odwołania,  tj.  zarzut  naruszenia 

art. 89 ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Zakładu 

Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  z  powodu  jej  niezgodności  z  treścią 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  podniesiony  w  oparciu  o  okoliczności 

wskazane w treści uzasadnienia odwołania.  

Odnosząc się do kwestii niezgodności oferty ww. wykonawcy z treścią SIWZ z uwagi 

na zaoferowanie przekazywania odpadów  zebranych  w Gminie Trzebownisko do instalacji 

odzysku  i  unieszkodliwiania  odpadów  w  Sigiełkach  (gmina  Krzeszów),  która  zdaniem 

odwołującego nie spełnia wymogów określonych w SIWZ, podnieść należy co następuje.  

Zamawiający  w  postanowieniach  SIWZ,  na  które  powoływał  się  odwołujący, 

określając  zakres  zdania  oraz  obowiązki  wykonawcy  w  zakresie  zagospodarowania 

odpadów  wskazywał,  że:    „Zagospodarowanie  odebranych  odpadów  komunalnych  w 

sposób  zgodny  z obowiązującymi  w  tym  zakresie  przepisami”  (rozdział  III  pkt  1  ppkt  3 

SIWZ),  a  także:  „przekazywanie  odebranych  od  właścicieli  nieruchomości  zamieszkałych 

oraz z przeprowadzonych  na  terenie  Gminy  mobilnych  zbiórek  odpadów  selektywnie 

zebranych  do  instalacji  odzysku  i  unieszkodliwiania  odpadów,  zgodnie  z  hierarchią 

postępowania  z odpadami,  o  której mowa w  art.  17  i  18  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r. 

o odpadach (Dz. U. z dnia 8 stycznia 2013 r.)” (rozdział III pkt 10 lit. b) SIWZ)”.  

Zgodnie z przepisem art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 roku o odpadach 

[Dz.U.  z  2013  r.,  poz.  21  z  późn.  zm.],  zwanej  dalej:  „ustawą  o  odpadach”:  odpady,  które 

nie mogą  być  przetworzone  w  miejscu  ich  powstania,  przekazuje  się,  uwzględniając 

hierarchię sposobów postępowania z odpadami oraz najlepszą dostępną technikę, o której 

mowa  w  art.  207  ustawy  z  dnia  27  kwietnia  2001  r.  -  Prawo  ochrony  środowiska, 

lub technologię,  o  której  mowa  w  art.  143  tej  ustawy,  do  najbliżej  położonych  miejsc,  w 

których  mogą  być  przetworzone.  Przepis  art.  20  ust.  7  ustawy  o  odpadach  stanowi,  że: 

zakazuje  się  przetwarzania:  1)  zmieszanych  odpadów  komunalnych,  2)  pozostałości  z 

sortowania odpadów komunalnych oraz pozostałości z procesu mechaniczno-biologicznego 

przetwarzania odpadów komunalnych, o ile są przeznaczone do składowania, 3) odpadów 

zielonych -   poza obszarem regionu gospodarki odpadami komunalnymi, na którym zostały 

wytworzone,  natomiast  art.  20  ust.  8  tej  ustawy,  iż:  zakazuje  się  przywozu  na  obszar 

regionu  gospodarki  odpadami  komunalnymi  odpadów,  o  których  mowa  w  ust.  7, 

wytworzonych poza obszarem tego regionu. Jednocześnie art. 20 ust. 9 ustawy o odpadach 

zawiera  regulację,  z której  wynika,  że:  w  przypadku  wyznaczenia  instalacji  przewidzianej 

do zastępczej  obsługi  regionu  gospodarki  odpadami  komunalnymi,  o  której  mowa 

w art. 38 ust.  2  pkt  2,  poza obszarem  regionu  gospodarki  odpadami  komunalnymi,  na 

którym odpady te zostały wytworzone, nie stosuje się ust. 7 i 8. 

Pomiędzy  stronami  nie  było  sporne,  że  odpady  będą  wytwarzane  na  terenie 

Regionu  Centralnego  w  obrębie  którego  położona  jest  Gmina  Trzebownisko,  natomiast 

Regionalna  Instalacja  Przetwarzania  Odpadów  Komunalnych  w  Sigiełkach  w  gminie 

Krzeszów,  wskazana  w  ofercie  przystępującego,  znajduje  się  na  terenie  Regionu 

Północnego,  co  też  wynika  z  załącznika  Nr 1  do  Uchwały  Nr  XXIV/410/12  Sejmiku 

Województwa  Podkarpackiego  z  dnia  27  sierpnia  2012  roku  w  sprawie  wykonania  Planu 

Gospodarki 

Odpadami 

dla Województwa 

Podkarpackiego 

(przedłożonej 

przez 

zamawiającego).  Z  kolei  z  §  1  Uchwały  Nr  XIX/339/16  Sejmiku  Województwa 

Podkarpackiego  z  dnia  25  stycznia  2016  roku  w sprawie  zmiany  Uchwały  Nr  XXIV/410/12 

Sejmiku Województwa Podkarpackiego z dnia 27 sierpnia 2012 roku w sprawie wykonania 

Planu  Gospodarki  Odpadami  dla  Województwa  Podkarpackiego  wynika,  że  dla  Regionu 

Centralnego  brak  jest  funkcjonującej  regionalnej  instalacji  do przetwarzania  odpadów, 

dlatego też wyznaczono instalacje przewidziane do zastępczej obsługi tego regionu, w tym 

m.in.  sortownię  odpadów  zmieszanych  i z selektywnej  zbiórki,  kompostowania  w 

miejscowości  Sigiełki,  gmina  Krzeszów.  Zatem, nie ulega  wątpliwości,  że odpady 

komunalne  odebrane  od  właścicieli  nieruchomości  z  Gminy  Trzebownisko  mogą  zostać 

przekazane do instalacji w Sigiełkach.  

Odwołujący  w  tym  zakresie  zwracał  w szczególności  uwagę  na  tzw.  „zasadę 

bliskości”,  wyrażoną  w  art.  20  ust.  2  ustawy  o odpadach  wskazując,  że  instalacja 

w Rzeszowie  przy  ul.  Ciepłowniczej  11  jest  instalacją  najbliżej  położoną  w  stosunku 

do centrum  Trzebowniska  (odległość  –  13  km),  zaś  odległość  do instalacji  w  Sigiełkach 

wynosi  ponad  50  km  oraz  zauważył,  że  zamawiający  nie  zwrócił  się  do  wykonawcy 

o wyjaśnienia  czy  pozostałe  instalacje,  które  są  położone  bliżej  Gminy  Trzebownisko, 

odmówiły  mu  przyjmowania  odpadów  wytworzonych  na  terenie  Gminy  Trzebownisko. 

Podkreślić  należy,  że  z  art.  20  ust.  2  ustawy  o  odpadach  wynika  wprawdzie,  że  odpady 

powinny  być  przekazywane  do  najbliżej  położonych  miejsc,  w  których  mogą  być 

przetworzone,  ale  z  uwzględnieniem  hierarchii  sposobów  postępowania  z  odpadami 

oraz najlepszej  dostępnej  techniki,  o  której  mowa  w  art.  207  ustawy  z  dnia  27  kwietnia 

2001r. - Prawo ochrony środowiska, lub technologii, o której mowa w art. 143 tej ustawy.    

Powołać  w  tym  miejscu  należy  wyrok  Sądu  Najwyższego  z  dnia  z  dnia  3  marca 

2010r.,  wydany  w sprawie  o  sygn.  akt:  III  SK  37/09,  z  którego  wynika,  iż:  „priorytet 

przy wskazywaniu 

miejsc, 

w 

których 

odpady 

zostaną 

poddane 

odzyskowi 

lub unieszkodliwione,  ma nie odległość  od miejsca  powstania  odpadu,  lecz  "najlepsza 

dostępna  technika  lub technologia".  Kryterium  odległości  nie  ma  zatem  decydującego 

znaczenia, tym bardziej że przepisy nie precyzują w ogóle, w jaki sposób należy wyznaczać 

"najbliżej  położone  miejsca".  Dalej,  Sąd  Najwyższy  wskazywał,  że:  „Mając  na  względzie 

przedstawione  powyżej  obowiązki  gminy  w  zakresie  dotyczącym  uwzględnienia 

wojewódzkich  planów  gospodarki  odpadami,  w  połączeniu  ze  znaczeniem  "technologii" 

unieszkodliwiania  odpadów,  a  dopiero  w  dalszej  kolejności  z odległością  od  miejsca 

powstania,  należy  przyjąć,  że  gmina  nie  jest  zobligowana  do wyznaczania  tylko  jednego 

miejsca składowania odpadów. Respektowanie wojewódzkiego planu gospodarki odpadami 

należy rozumieć w ten sposób, że gmina ma obowiązek wyznaczenia takiego składowiska, 

które  zostało  wskazane  jako  właściwe  dla przyjmowania  odpadów  odbieranych  z  jej 

terytorium. Nie wyklucza to jednak możliwości wskazania przez gminę innych, dodatkowych 

składowisk, zwłaszcza w przypadku, gdy dysponują one lepszą "technologią" w porównaniu 

do  składowiska wskazanego  jako właściwe w  planie  wojewódzkim.”. Wprawdzie  powyższy 

wyrok  został  wydany  na podstawie  przepisów  nieobowiązującej  już  ustawy  z  dnia  27 

kwietnia  2001  r.  o odpadach,  jednak  zasada  bliskości  została  wyrażona  w  analogiczny 

sposób. Zwrócić również należy uwagę na stanowisko wyrażone przez doktrynę, iż „zasada 

bliskości  i najlepszej  dostępnej  technologii,  stanowią  zasady  równorzędne  i  znajdują 

zastosowanie  do wszystkich  odpadów  z uwzględnieniem  hierarchii  postępowania  z 

odpadami  określonymi  w  art.  17  u.o.”  [Jerzy Janusz,  Zasada  bliskości,  komentarz 

praktyczny,  LEX  nr  175349].  Zatem,  jedyną  przesłanką  dla  oceny,  iż  dana  instalacja  nie 

spełnia  wymogów,  określonych  w art.  20  ust.  2  ustawy  o  odpadach,  nie  może  być  tylko  i 

wyłącznie  kwestia  odległości.  Skoro więc,  obowiązująca  w  tym  zakresie  uchwała  Sejmiku 

Województwa  Podkarpackiego  wskazuje  kilkanaście  instalacji  do  zastępczej  obsługi 

Regionu Centralnego, to z Gminy Trzebownisko odpady mogą być przekazywane do każdej 

z instalacji wskazanych w tej uchwale.  

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  należało  uznać,  że  podnoszone  w  tym  zakresie 

przez odwołującego  zarzuty  w stosunku  do  instalacji  do  przetwarzania  odpadów 

w Sigiełkach, wskazanej w ofercie przystępującego, są bezpodstawne.  

Odwołujący  podnosił  również,  że  treść  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  –  Zakład 

Komunalny Sp. z o.o. w Sokołowie Małopolskim jest niezgodna z treścią SIWZ z uwagi na 

to,  że  baza  magazynowo  -  transportowa,  zlokalizowana  przy  ul.  Łaziennej  7  w  Sokołowie 

Małopolskim,  którą  wykonawca  ten  zamierza  wykorzystywać  przy  realizacji  zamówienia 

nie spełnia wymogów określonych w SIWZ.  

Odwołujący  powołał  się  na  postanowienie  zawarte  w  rozdziale  III  Opis  przedmiotu 

zamówienia pkt 8 Obowiązki Wykonawcy w zakresie odbioru odpadów lit. i) SIWZ, zgodnie 

z którym:  Wykonawca  obowiązany  jest  posiadać  bazę  magazynowo-  transportową  na 

terenie Gminy lub w odległości nie większej niż 60 km od granicy Gminy Trzebownisko, na 

terenie  do  którego  posiada  tytuł  prawny,  spełniającą  wymagania  określone  w 

Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 11 stycznia 2013 r. w sprawie szczegółowych 

wymagań w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (Dz.U 

z 2013, poz. 122). Zauważył też, że podobna regulacja jest zawarta w § 3 ust. 1 lit. i) wzoru 

umowy, stanowiącego załącznik nr 8 do SIWZ. W ocenie odwołującego baza magazynowo 

-transportowa  Zakładu  Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  nie  spełnia 

wymogów określonych w § 2 ust. 2 pkt 1 ww. Rozporządzenia.  

Zgodnie z § 2 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia  Ministra Środowiska z dnia 11 stycznia 

2013 r. w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie odbierania odpadów komunalnych 

od  właścicieli  nieruchomości  (Dz.U  z  2013,  poz.  122),  zwanego  dalej:  „Rozporządzeniem 

Ministra  Środowiska”

w  zakresie  wyposażenia  bazy  magazynowo  -  transportowej  należy 

zapewnić,  aby:  teren  bazy  magazynowo  -  transportowej  był  zabezpieczony  w  sposób 

uniemożliwiający wstęp osobom nieupoważnionym.  

Zdaniem  odwołującego  teren  bazy  magazynowo  -  transportowej  Zakładu 

Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  przy  ul.  Łaziennej  7  jest 

niezabezpieczony, dostępny dla osób trzecich, a nadto jest tam zorganizowany gminny plac 

targowy,  czynny  codziennie  i  przeznaczony  do  bieżącej  sprzedaży  artykułów  rolno-

spożywczych,  czego  potwierdzenie  miały  stanowić,  załączone  do  odwołania  notatki 

służbowe z wizji lokalnych z dnia 11 i 18 maja 2016 roku wraz ze zdjęciami oraz wydruk ze 

strony internetowej Gminy Sokołów Małopolski.  

W  ocenie  Izby  przedstawione  przez  odwołującego  dowody  nie  wykazują  w  sposób 

nie budzący  wątpliwości,  że  teren  bazy,  o  którym  mowa  powyżej,  jest  niezabezpieczony 

przed  dostępem  osób  nieupoważnionych.  Przystępujący  w  toku  rozprawy  przedstawił 

również  dokumentację  zdjęciową,  mającą  obrazować  zabezpieczenia  terenu  bazy 

przed wstępem osób nieupoważnionych (zamknięte bramy, tabliczki informujące o zakazie 

wstępu).  Zarówno  przystępujący,  jak  i  zamawiający  wskazywali,  że teren  bazy  jest 

ogrodzony  i ma  zamontowane  bramy  wjazdowe,  natomiast  obok  terenu  bazy  znajduje  się 

Punkt Selektywnej  Zbiórki  Odpadów  Komunalnych,  do  którego  mają  dostęp  mieszkańcy 

w celu umożliwienia pozbycia się odpadów. Wyjaśniali również,  że plac  targowy sąsiaduje 

z terenem  bazy  oraz  z PSZOK,  a  handel  odbywa  się  poza  ogrodzeniem  terenu  bazy 

magazynowo  -  transportowej.  Zdaniem  przystępującego  i  zamawiającego  zdjęcia 

przedstawione  przez odwołującego  dotyczą  PSZOK,  a nie terenu  bazy  magazynowo  - 

transportowej. Wyjaśnienia te w ocenie Izby są logiczne i wiarygodne.  

Biorąc pod uwagę powyższe Izba uznała, że odwołujący nie wykazał, że teren bazy 

magazynowo  -  transportowej  należącej  do  Zakładu  Komunalnego  Sp.  z  o.o.  w Sokołowie 

Małopolskim nie spełnia wymogów określonych w § 2 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra 

Ś

rodowiska.  

Odwołujący  w  zakresie  bazy  magazynowo  -  transportowej  wykazywanej  w  ofercie 

przez  Zakład  Komunalny  Sp.  z  o.o.  w  Sokołowie  Małopolskim  podnosił  ponadto, 

ż

e w załączniku  nr  7  do  oferty  w  pkt  1  przystępujący  nie  wskazał,  że  baza  ta  jest 

wyposażona w legalizowaną samochodową wagę najazdową czego zamawiający wymagał 

na postawie rozdziału V A pkt 3.1. SIWZ.  

W  rozdziale  V  SIWZ  zamawiający  określił  Warunki udziału  w  postępowaniu  oraz 

opis  sposobu  dokonywania  oceny  spełnienia  tych  warunków.  W  rozdziale  V  lit.  A)    w  pkt 

3.1. ppkt 1 SIWZ, na który powoływał się odwołujący, zamawiający wskazał, że o udzielenie 

zamówienia  mogą  ubiegać  się  wykonawcy,  którzy  spełniają  warunki  udziału  w 

postępowaniu  dotyczące  dysponowania  odpowiednim  potencjałem  technicznym,  tj.:  „co 

najmniej następującymi środkami technicznymi: 1) bazą magazynowo – transportową, która 

spełnia wymogi Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 11 stycznia 2013 r. w sprawie 

szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości  (Dz.U.  2013  poz.  122)  oraz  jest  wyposażona  w  legalizowaną  najazdową 

wagę samochodową”.  

W  tym  miejscu  należy  zauważyć,  że  powyższy  wymóg  odnosi  się  do  warunków 

udziału  w  postępowaniu  a  nie  do  opisu  przedmiotu  zamówienia.  O niezgodności  zaś  treści 

oferty  z treścią  SIWZ  można  mówić  w  przypadku  zaistnienia  niezgodności  merytorycznej, 

tj. w sytuacji, gdy treść złożonej oferty nie jest zgodna z merytorycznymi wymaganiami opisu 

przedmiotu  zamówienia  czy  innymi  wymaganiami  określającymi  zakres  świadczenia 

oczekiwanego przez zamawiającego.   

Tymczasem,  w  rozdziale  III  SIWZ,  w  którym  zamawiający  zawarł  opis  przedmiotu 

zamówienia, w pkt 8 określającym obowiązki Wykonawcy w zakresie odbioru odpadów w lit. 

i)  zamawiający  podał,  że:  „Wykonawca  obowiązany  jest  posiadać  bazę  magazynowo- 

transportową  na  terenie  Gminy  lub  w  odległości  nie  większej  niż  60  km  od  granicy  Gminy 

Trzebownisko, na terenie do którego posiada tytuł prawny, spełniającą wymagania określone 

w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 11 stycznia 2013r. w sprawie szczegółowych 

wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości 

(Dz.U z 2013, poz. 122).”. Ponadto, w § 3 ust. 1 lit. i) wzoru umowy, stanowiącego załącznik 

nr  8  do  SIWZ,  zamawiający  powtórzył  to  postanowienie  podając,  że  „Wykonawca 

obowiązany  jest  posiadać  bazę  magazynowo-  transportową  na  terenie  Gminy  lub  w 

odległości  nie  większej  niż  60  km  od granicy  Gminy  Trzebownisko,  na  terenie  do  którego 

posiada  tytuł  prawny,  spełniającą  wymagania  określone  w  Rozporządzeniu  Ministra 

Ś

rodowiska  z  dnia  11  stycznia  2013r.  w sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie 

odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (Dz.U z 2013, poz. 122).”.  

Jak  z  powyższego  wynika  w  stosunku  do  bazy  magazynowo  –  transportowej 

koniecznej  do  realizacji  przedmiotu  zamówienia  zamawiający  nie  określił  już  wymogu 

wyposażenia  dodatkowo  bazy  w  legalizowaną  najazdową  wagę  samochodową,  tak  jak 

przy opisie  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Z  kolei  z  przepisu  §  2  ust.  2  pkt  5  lit.  d) 

Rozporządzenia  Ministra  Środowiska  wynika,  że:  w  zakresie  wyposażenia  bazy 

magazynowo  -transportowej  należy  zapewnić,  aby:

baza  magazynowo  -  transportowa  była 

wyposażona  w legalizowaną  samochodową wagę  najazdową  -  w  przypadku  gdy  na  terenie 

bazy  następuje  magazynowanie  odpadów.  Odwołujący  nie  kwestionował  okoliczności, 

ż

e na terenie bazy magazynowo - transportowej należącej do przystępującego nie następuje 

magazynowanie  odpadów,  a  jedynie  podnosił,  że  w  rozdziale  V  A  w  pkt  3.1  SIWZ 

zamawiający postawił warunek, aby baza magazynowo – transportowa spełniała wymagania 

określone  w Rozporządzeniu  Ministra  Środowiska  oraz  była  wyposażona  legalizowaną 

najazdową wagę samochodową. 

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  należy  stwierdzić,  że  nie  potwierdził  się  zarzut 

niezgodności treści oferty z treścią SIWZ z uwagi na brak wyposażenia bazy magazynowo - 

transportowej  w  legalizowaną  najazdową  wagę  samochodową,  jako,  że  w  tym  zakresie 

zamawiający  nie  postawił  wymagania  w  opisie  przedmiotu  zamówienia.  Z  żadnych 

postanowień  SIWZ  nie  wynika,  aby  zamawiający  wymagał  do  realizacji  tego  konkretnego 

zamówienia  posiadania  bazy  magazynowo  –  transportowej  wyposażonej  w  legalizowaną 

najazdową  wagę  samochodową,  w  sytuacji,  gdy  na  terenie  tej  bazy  nie  następuje 

magazynowanie odpadów. Odnosząc się zaś do kwestii konieczności przedłożenia raportów 

wagowych,  wymaganych  na  mocy  postanowień  §  3  ust.  4  pkt  d)  oraz  §  7  ust.  2  wzoru 

umowy, stanowiącego załącznik nr 8 do SIWZ, stwierdzić należy, że skoro zamawiający nie 

określił,  że  to  wykonawca  powinien  dysponować  legalizowaną  samochodową  wagą 

najazdową,  to raporty  te  mogą  pochodzić  od  instalacji  do  przetwarzania  odpadów,  gdzie  te 

odpady  będą  przekazywane,  co  też  zamawiający  podnosił  w  trakcie  rozprawy  w  dniu  3 

czerwca 2016 roku.  

Natomiast  sam  wymóg  wyposażenia  bazy  dodatkowo  w  legalizowaną  najazdową 

wagę samochodową obok warunku spełniania wymagań określonych w ww. Rozporządzenia 

Ministra  Środowiska  należy  odnosić  jedynie  do  warunków  udziału  w  postępowaniu  w 

zakresie  dysponowania  odpowiednim  potencjałem  technicznym,  a  zarzutu  w  zakresie  nie 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  odwołujący  nie  postawił  w  treści  odwołania. 

Odwołujący uczynił to dopiero w toku posiedzenia niejawnego z udziałem stron i uczestnika 

postępowania  odwoławczego  w  dniu  3  czerwca  2016  roku,  wskazując,  iż okoliczność,  że 

baza  magazynowo  –  transportowa  przystępującego  nie  jest  wyposażona  legalizowaną 

najazdową  wagę  samochodową  stanowi  podstawę  do  wykluczenia  tego  wykonawcy  z 

postępowania  o udzielenie  zamówienia  publicznego,  a  w  konsekwencji  stanowi  dodatkową 

przesłankę do odrzucenia jego oferty.   

Zgodnie  z  art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp:  Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów, 

które nie były  zawarte  w  odwołaniu.  Zwrócić  należy  uwagę,  że  zarzut  stanowią  zarówno 

okoliczności  faktyczne,  jak  i  prawne.  Skoro  odwołujący  w  kwestii  wyposażenia  bazy 

magazynowo  –  transportowej  w  legalizowaną  najazdową  wagę  samochodową  podnosił 

w odwołaniu jedynie zarzut niezgodności treści oferty z treścią SIWZ, a nie podnosił zarzutu 

zaniechania  wykluczenia  wykonawcy,  to  uznać  należy,  że  rozstrzygnięcie  w  tym  zakresie 

stanowiłoby przekroczenie przez Izbę dyspozycji wynikającej z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp.  

W konsekwencji,  Izba,  będąc  związana  zarzutami  podniesionymi  w  odwołaniu, 

pozostawiła 

bez 

rozpoznania 

zarzut 

zaniechania 

wykluczenia 

przystępującego 

z postępowania  o udzielenie  zamówienia  oraz  zarzut  zaniechania  odrzucenia  jego  oferty, 

jako złożonej  przez  wykonawcę  wykluczonego  z  udziału  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia,  które  odwołujący  podniósł  w  trakcie  posiedzenia  niejawnego  z  udziałem  stron 

i uczestnika postępowania odwoławczego w dniu 3 czerwca 2016 roku.  

Mając powyższe na uwadze Izba orzekła jak w sentencji.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp oraz § 1 ust. 1 pkt 2, § 3 pkt 1 i 2, § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w  sprawie wysokości wpisu od odwołania oraz rodzajów 

kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).  

Izba  zaliczyła  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł 

uiszczoną 

przez 

odwołującego 

tytułem 

wpisu 

od 

odwołania 

oraz 

zasądziła 

od zamawiającego    na  rzecz  odwołującego  kwotę  18  957  zł  32  gr,  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  uiszczonego  wpisu  (15 000  zł), 

wynagrodzenia  pełnomocnika  (3 600  zł),  opłaty  skarbowej  od  pełnomocnictwa  (17  zł)  i 

dojazdu  pełnomocnika  na  posiedzenie  Izby  (340,32  zł),  zgodnie  ze  złożonym  na  rozprawie 

spisem kosztów wraz z fakturą i biletami.  

Przewodniczący: …………………………….…...