Sygn. akt: KIO 1697/17
POSTANOWIENIE
z dnia 28 sierpnia 2017 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Agnieszka Trojanowska
Protokolant:
Mateusz Zientak
po rozpoznaniu
na posiedzeniu z udziałem stron i uczestnika postępowania w Warszawie w
dniu 28 sierpnia
2017 r. odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w
dniu 14 sierpnia 2017r. przez wykonawc
ę K. R. P. Ć. i P. Spółka partnerska z siedzibą w
W., al.
(…) w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Muzeum Narodowe w W.,
Al.
(…)
przy udziale wykonawcy R. Z.
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą K.
R. P. R. Z.
z siedzibą w W., ul. (…) zgłaszającego swoje przystąpienie w sprawie sygn.
akt KIO 1697/17 po stronie zamawiającego
postanawia:
Umorzyć postępowanie
nakazuje zwrot z rachunku bankowego Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz
wykonawcy K.R. P.
Ć. i P. Spółka partnerska z siedzibą w W., al. (…) kwoty 6 750
zł 00 gr. (słownie: sześć tysięcy siedemset pięćdziesiąt złotych zero groszy)
stanowiącej 90% uiszczonego wpisu.
Zasądza od wykonawcy K. R. Prawnych Ć. i P. Spółka partnerska z siedzibą w
W., al.
(…) na rzecz Muzeum Narodowego w W., Al. (…) kwotę 3 600 zł 00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) z tytułu poniesionych kosztów
zastępstwa prawnego.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm. z 2016r. poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265,
1579) na niniejsze postanowienie -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje
skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w
Warszawie.
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt KIO 1697/17
Uzasadnienie
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na
obsługę prawną Projektu „Rearanżacja stałej ekspozycji Galerii Sztuki Starożytnej Muzeum
Narodowego w W.
” w ramach Działania 8.1 Ochrona dziedzictwa kulturowego i rozwój
zasobów kultury oś priorytetowa VIII Ochrona dziedzictwa kulturowego i rozwój zasobów
kultury Programu
Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 zostało wszczęte
ogłoszeniem zamieszczonym w Biuletynie zamówień Publicznych w dniu 265 czerwca 2017r.
za numerem 502516-N-2017r.
W dniu 9 sierpnia 2017r. zamawiający poinformował wykonawców o wyniku postępowania
oraz przyznanej wykonawcom punktacji.
W dniu 14 sierpnia 2017r. zostało wniesione odwołanie przez wykonawcę Kancelarię R. P.
Ć. i P. Spółka partnerska z siedzibą w W., al. (…). Odwołanie zostało podpisane przez
pełnomocnika działającego na podstawie pełnomocnictwa z dnia 14 sierpnia 2017r.
udzielonego przez partne
ra upoważnionego do samodzielnej reprezentacji, zgodnie z
odpisem z KRS. Kopia odwołania została przekazana zamawiającemu w dniu 14 sierpnia
2017r.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
art. 91 ust. 1 ustawy przez zaniechanie wyboru oferty najkorzystniejszej w
przedmiotowym postępowaniu z uwzględnieniem kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ,
art. 92 ust. 1 ustawy przez
nieprawidłowe dokonanie czynności poinformowania
odwołującego w zakresie punktacji w kryterium doświadczenie - co stanowi o braku
uzasadnienia faktycznego i prawnego,
art. 7 w
związku z art. 92 ust. 1 ustawy przez nierówne traktowanie wykonawców i
prowadzenie postępowania bez poszanowanie zasad uczciwej konkurencji;
art. 8 ustawy naruszenie zasady jawności postępowania o zamówienie publiczne -
przez
niepoinformowanie o przesłankach nie przyznania maksymalnej liczby punktów w
kryterium doświadczenie.
Wniósł o:
unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej przedmiotowego
postępowania,
nakazanie
zamawiającemu dokonania badania i oceny ofert, a następnie dokonanie
wyboru najkorzystniejszej oferty spośród niepodlegających odrzuceniu ofert złożonych przez
Wykonawców niewykluczonych z postępowania tj. z uwzględnieniem oferty odwołującego de
facto najkorzystniejszej - tj. zgodnie z przepisami ustawy Ustawy oraz postanowieniami
SIWZ,
przyznanie ofercie
odwołującego 40 punktów w kryterium doświadczenie,
obciążenie kosztami postępowania odwoławczego zamawiającego, w tym zasądzenie
od
zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów zastępstwa procesowego przed Krajową
Izbą Odwoławczą.
Interes
odwołującego w uzyskaniu zamówienia według niego został naruszony przez
zamawiającego w niniejszym postępowaniu, ponieważ oferta odwołującego nie podlega
odrzuceniu a sam o
dwołujący nie podlega wykluczeniu - tym samym powinna być uznana za
ofertę najkorzystniejszą. W konsekwencji, istnieje możliwość poniesienia szkody przez
odwołującego przez brak uzyskania zamówienia publicznego, a co za tym idzie, odwołujący
ma interes we wniesieniu odwołania.
Obowiązek zawiadamiania wykonawców o podejmowanych w postępowaniu czynnościach
o
kreślony w art. 92 ust. 1 ustawy, czy w oparciu o art. 93 ust. 3 pkt 2 ustawy stanowi
realizację wyrażonej w art. 8 ust. 1 ustawy zasady jawności postępowania o udzielenie
zamówienia oraz sformułowanej w art. 7 ust. 1 ustawy - zasady równego traktowania
wykonawców i zachowania uczciwej konkurencji. (KIO sygn. akt 1114/16).
Zgodnie z przepisem art. 92 ust. 1 ustawy
zamawiający informuje niezwłocznie wszystkich
wykonawców o:
wyborze najkorzystniejszej oferty, podając nazwę albo imię i nazwisko, siedzibę albo
miejsc
e zamieszkania i adres, jeżeli jest miejscem wykonywania działalności wykonawcy,
którego ofertę wybrano, oraz nazwy albo imiona i nazwiska, siedziby albo miejsca
zamieszkania i adresy, jeżeli są miejscami wykonywania działalności wykonawców, którzy
złożyli oferty, a także punktację przyznaną ofertom w każdym kryterium oceny ofert i łączną
punktację,
wykonawcach, którzy zostali wykluczeni,
wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, powodach odrzucenia oferty, a w
przypadkach, o których mowa w art. 89 ust. 4 i 5, braku równoważności lub braku spełniania
wymagań dotyczących wydajności lub funkcjonalności,
wykonawcach, którzy złożyli oferty niepodlegające odrzuceniu, ale nie zostali
zaproszeni do kolejnego etapu negocjacji albo dialogu,
dopuszcze
niu do dynamicznego systemu zakupów,
nieustanowieniu dynamicznego systemu zakupów,
unieważnieniu postępowania; podając uzasadnienie faktyczne i prawne.
Dokonując analizy znowelizowanego przepisu art. 92 ust. 1 ustawy - porównując treść tego
przepisu sprzed nowelizacji z dnia 22 czerwca 2016 r.
– według odwołującego należy dojść
do wniosku, iż intencją Ustawodawcy - zmieniającego ten przepis przez dodanie in flne
sformułowania "podając uzasadnienie faktyczne i prawne" - było przesądzenie kwestii
dotycz
ącej powinności zamawiającego co do uzasadniania wszystkich dokonywanych przez
niego czynności - w tym również czynności przyznawania punktacji poszczególnym
wykonawcom. Powyższa zmiana ma zagwarantować wykonawcom uczestniczącym w
postępowaniu o udzielenie zamówienia możliwość zapoznania się z pełnym
rozstrzygnięciem zamawiającego (oraz jego motywami). Z przepisu tego - i przyjętej przez
Ustawodawcę konstrukcji tego przepisu - wynika zatem zamiar Ustawodawcy - również
wobec wyartykułowanej w ustawie nowelizacją z dnia 22 czerwca 2016 r. zasadzie
przejrzystości - aby wykonawcy biorący udział w postępowaniu uzyskali pełny zakres
informacji co do rozstrzygnięcia wraz z jego uzasadnieniem - nie tylko co do czynności
wykluczenia, odrzucenia i wyboru oferty, ale r
ównież co do przyznawanej przez
zamawiającego punktacji poszczególnym wykonawcom, - gdyż niewątpliwie uzasadnienie
faktyczne i prawne przyznanej punktacji jest informacją istotną dla wykonawcy i wpływa
chociażby na zakres składanych przez wykonawcę środków ochrony prawnej.
Odwołujący zauważył, iż zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy zamawiający zapewniający
zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie wykonawców oraz zgodnie z zasadami
proporcjonalności i przejrzystości. Zatem przywołany przepis - po nowelizacji ustawy z dnia
22 czerwca 2016 r. -
wskazuje na wymóg stosowania w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego nie tylko - jak to miało miejsce dotychczas - zasady uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców, ale również zasady proporcjonalności i
przejrzystości. Wyrazem zasady przejrzystości jest właśnie znowelizowany art. 92 ust. 1
ustawy
, który ma być gwarantem jasności i klarowności prowadzonych przez zamawiającego
procedur przetargowych. Wobec powyższego wykonawca dopiero po zapoznaniu się z
treścią rozstrzygnięcia formułuje zarzuty i wskazuje ich uzasadnienie. Zdaniem odwołujcego
n
ie ulega wątpliwości - że samo podanie przez zamawiającego przyznanej punktacji bez
właściwego i wyczerpującego uzasadnienia faktycznego podjętej decyzji, może utrudniać
wykonawcy prawidłowe sformułowanie zarzutów, a tym. samym w sposób istotny ogranicza
jego ustawowe prawo do obrony swoich praw jako wykonawcy. Nie ulega również
wątpliwości - co niejednokrotnie zostało potwierdzone orzecznictwem Krajowej Izby
Odwoławczej - że wykonawca ma prawo posiadania pełnej wiedzy jakimi przesłankami
kierował się zamawiający rozstrzygając postępowanie o udzielenie zamówienia - co zostało
przesądzone niniejszą nowelizacją ustawy.
Brak przekazania informacji o powodach przyznanej punktacji
uniemożliwia wykonawcom
dokonanie weryfikacji czynności zamawiającego, co z kolei powoduje naruszenie zasady
równego traktowania wykonawców w postępowaniu. (Tak.: Kio sygn. akt 1227 i 1236 /16).
W Zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty z dnia 9 sierpnia 2017r. brak jest m.in.
uzasadnienia faktycznego dla obniżenia wartości punktacji oferty odwołującego.
Zamawiający podał jedynie zgodnie z dyspozycją art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy punktację
przyznaną wykonawcom (w tym również odwołującemu) w każdym kryterium oceny ofert
oraz łączną punktację. Brak było w niniejszym zawiadomieniu uzasadnienia faktycznego
przyznania
odwołującemu - takiej a nie innej punktacji.
Mimo, iż pismem z dnia 27 lipca 2017 r. zamawiający informował, iż zwracał się do instytucji
wskazanych w przedmiotowym piśmie z wnioskiem o udzielenie informacji - jednak
zamawiający nie wskazał do jakich wniosków w toku badania i oceny ofert doszedł i z jakich
przyczyn. Mając na uwadze, iż oferta odwołującego była już oceniana zgodnie z regułami
ukształtowanymi w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia - uzyskując maksymalną
liczbę punktów w kryterium doświadczenie tj. 40 % iż została uznana za najkorzystniejszą o
czym został poinformowany pismem z dnia 14 lipca 2017 r. W takim stanie rzeczy - powinien
uzyskać od zamawiającego pełną informację, dlaczego w danym kryterium nie otrzymaliśmy
maksymalnej punktacji i czym
zamawiający kierował się przyznając odwołującemu w
kiyterium: doświadczenie 20 punktów, nie zaś maksymalnej liczby 40 punktów. Wobec
powyższego w przekonaniu odwołującego, w tym przypadku doszło do naruszenia przepisu
art. 92 ust. 1 ustawy wobec niepodania przez
zamawiającego uzasadnienia faktycznego
obniżenia odwołującemu przyznanej punktacji.
Przekazanie informacji w postaci samego tabelarycznego zestawienia cyfr, nie jest w tym
przypadku żadną informacją. Nie pozwala bowiem na stwierdzenie, dlaczego jedne oferty
zostały ocenione wyżej niż inne. (sygn. akt 84/16).
Reasumując, w ocenie odwołującego oferta złożona przez odwołującego winna zostać
wybrana jako oferta najkorzystniejsza, bowiem spełnia wszystkie wymagania wskazane w
SIWZ kryteriów, a także zaoferowana cena odpowiada oczekiwaniom zamawiającego. Co
więcej, oferta została oceniona w sposób nieprawidłowy, z naruszeniem zasady równego
traktowania wykonawców jako jednej z podstawowych zasad obowiązujących na gruncie
ustawy.
W dniu 16 sierpnia 2017r. zamawiający poinformował wykonawców o wniesieniu odwołania
przekazując jego kopię.
W dniu 18 s
ierpnia 2017r. do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
przystąpił wykonawca R. Z. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą K. R. P. R. Z. z
siedzibą w W., ul. (…). Zgłoszenie podpisał właściciel firmy. Kopia zgłoszenia została
przekazana zamawiającemu i odwołującemu w dniu 18 sierpnia 2017r. Wniósł o odrzucenie
odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 6 ustawy. Przystępujący wskazał, że posiada
interes w rozstrzy
gnięciu odwołania na korzyść zamawiającego, gdyż to jego oferta została
wybrana jako najkorzystniejsza, a zatem uwzględnienie odwołania może doprowadzić do
zmiany tego wyniku.
Odwołaniem z dnia 14 sierpnia 2017 r. zarzucono zamawiającemu naruszenie przepisów:
art. 91 ust. 1 ustawy przez zaniechanie wyboru oferty najkorzystniejszej w
przedmiotowym postępowaniu z uwzględnieniem kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ;
art. 92 ust. 1 ustawy
przez nieprawidłowe dokonanie czynności poinformowania
Odwołującego w zakresie punktacji w kryterium doświadczenie (co stanowi o braku
uzasadnienia faktycznego i prawnego);
art. 7 w zw. z art. 92 ust. 1
przez nierówne traktowanie wykonawców i prowadzenie
postępowania bez poszanowania zasad uczciwej konkurencji;
art. 8 ustawy
przez naruszenie zasady jawności poprzez niepoinformowanie o
przesłankach nie przyznania maksymalnej liczby punktów w kryterium doświadczenie.
Zgodnie z art. 180 ust. 2 pkt 6) ustawy
jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp (a tak jest w
niniejszej sprawie) odwołanie przysługuje wyłącznie wobec czynności wyboru
najkorzystniejszej oferty. Zgodnie z aktualną wykładnią ww. przepisu pod pojęciem
„czynności wyboru oferty najkorzystniejszej nie mieszczą się wszelkie potencjalne
zaniechania, które mogą być przez zamawiającego popełnione w procesie wyboru oferty
najkorzystniejszej (np. zaniechanie odrzucenia oferty, która następnie została uznana za
najkorzystniejszą, bądź zaniechanie wykluczenia wykonawcy, którego oferta została za taką
uznana). Wspomniany przepis odnosi się Ii tylko do niedokonania wyboru oferty
najkorzystniejszej zgodnie z określonymi w SIWZ kryteriami oceny ofert. Powyższe ma
potwierdzenie w licznych orzecze
niach Krajowej Izby Odwoławczej („KIO", „Izba"), toteż
wydaje się zbędne przywoływanie argumentacji uzasadniającej to stanowisko.
W świetle powyższego, teoretycznie tylko jeden zarzut przedmiotowego odwołania (z
zastrzeżeniami, o których mowa poniżej) mógłby podlegać ewentualnemu rozpoznaniu, tj.
referujący do czynności zaniechania wyboru oferty najkorzystniejszej z uwzględnieniem
kryteriów oceny ofert określonych w SIWZ i oparty na naruszeniu art. 91 ust. 1 ustawy.
Pozostałe nie dotyczą „czynności wyboru oferty najkorzystniejszej", lecz, zgodnie z treścią
odwołania: „nieprawidłowego dokonania czynności poinformowania Odwołującego w
zakresie punktacji.." w kontekście uzasadnienia faktycznego i prawnego, o którym mowa w
art. 92 ust. 1 ustawy oraz zasady jawno
ści (art. 8 ustawy) i zasady równego traktowania i
uczciwej konkurencji (art. 7 ustawy). Nie ulega
dla przystępującego wątpliwości, że brak
uzasadnienia prawnego i faktycznego (zakładając hipotetycznie, że stanowiłoby to
naruszenie art. 92 ust. 1 ustawy) n
ie stanowi o bezprawności samego wyboru oferty
najkorzystniejszej (w stosunku do obowiązujących w postępowaniu kryteriów oceny ofert) ale
co najwyżej o niedopełnieniu powinności informacyjnych. Zresztą wydaje się, że analogiczne
podejście prezentuje sam odwołujący, skoro zdefiniował zarzut jako „nieprawidłowe
doko
nanie czynności poinformowania". Jak już zostało na wstępie powiedziane, w
postępowaniach poniżej tzw. progu unijnego zaskarżeniu podlega wyłącznie wybór oferty,
nie zaś zaniechania popełnione w procesie tego wyboru (tak KIO w wyroku z dnia 22 grudnia
2016 r., KIO 2313/16). W zw
iązku z powyższym, jeśli nawet zamawiający uchybił regulacjom
art. 92 ust 1 ustawy
, to od takiego zaniechania nie przysługuje odwołanie. Jedynie z
ostrożności przystępujący podniósł, że zarzut jest bezzasadny. Konieczność podania
uzasadnienia faktycznego i prawnego należy rozpatrywać odpowiednio do charakteru
kryterium (przy kryteriach ocennych, subiektywnych ma to znaczenie) i z perspektywy
możliwości dokonania wewnętrznych symulacji przez wykonawcę (zweryfikowania
prawi
dłowości działań zamawiającego. W przeciwnym razie należałoby przyjąć dosyć
kuriozalną wykładnię, że zamawiający muszą przedstawiać „uzasadnienie faktyczne i
prawne" dla punktacji w kryterium „Ceny". W niniejszej sprawie powody nieprzyznania
maksymalnej punktacji w kryterium „Doświadczenie" tracą na znaczeniu, skoro wykonawca
mógł w ramach odwołania dokładnie określić dlaczego należy mu się 40 punktów w
kryterium „Doświadczenie".
Co się zaś tyczy zarzutu naruszenia art. 91 ust. 1 ustawy przez zaniechanie wyboru oferty
najkorzystniejszej w przedmiotowym postępowaniu z uwzględnieniem kryteriów oceny ofert
określonych w SIWZ, to według przystępującego należy uznać, że został postawiony
nieskutecznie i nie podlega rozpoznaniu. Z art. 192 ust. 7 ustawy
wynika, że Izba nie może
orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. Oznacza to, że niezależnie od
wskazania w odwołaniu przepisu, którego naruszenie jest zarzucane zamawiającemu, Izba
jest uprawniona do
oceny prawidłowości zachowania zamawiającego (podjętych czynności
lub zaniechania czynności) jedynie przez pryzmat sprecyzowanych w odwołaniu okoliczności
faktycznych uzasadniających jego wniesienie. Mają one decydujące znaczenie dla ustalenia
granic kogni
cji Izby przy rozpoznaniu sprawy, gdyż konstytuują zarzut podlegający
rozpoznaniu (por. wyrok KIO z dnia 18 lipca 2016 r., sygn. KIO 1170/16, KIO 1172/16, KIO
1173/16 oraz cytowane tam obszernie orzecznictwo KIO i sądów3).
Twierdzenie, iż w postępowaniu o zamówienie publiczne wybór nastąpił sprzecznie z
przyjętymi kryteriami powinno być oparte na konkretnych powodach, tj. z jednej strony
wskazaniu odnośnych postanowień SIWZ w zakresie kryteriów oceny ofert, a z drugiej strony
przyczyn dla których dany wykonawca powinien otrzymać określoną liczbę punktów
(względnie ich nie uzyskać). Nie polega na prawdzie teza odwołującego, iż nie mógł
sformułować zarzutu błędnej oceny własnej oferty w kryterium „Doświadczenie" wobec braku
uzasadnienia punktacji ze strony zam
awiającego (choć sama w sobie stanowi przyznanie, że
w istocie takowy nie został wyprowadzony) skoro znane mu są zarówno zasady punktacji w
tym kryterium (stanowi o tym SIWZ) jak
i treść własnej oferty. Jeśli odwołujący uważał, że
powinien otrzymać maksymalną liczbę punktów w kryterium „Doświadczenie" to miał
wszelkie informacje aby precyzyjnie przywołać fakty uzasadniające takie roszczenie. W
szczególności wskazać ile powinien uzyskać punktów za konkretne usługi świadczone przez
Prawnika kluczowego wymieni
one w ofercie i dlaczego. Tymczasem w całym odwołaniu (ani
w petitom, ani w uzasadnieniu) nie ma mowy o powodach (okolicznościach faktycznych), dla
których 20 pkt przyznane odwołującemu w omawianym kryterium jest wartością zaniżoną.
Skoro nie wiadomo za co o
dwołujący oczekuje 40 punktów w kryterium „Doświadczenie" i
dlaczego kwestionuje uzyskane 20 pkt, to niemożliwa jest kontrola przez KIO czynności
wyboru oferty najkorzystniejszej. Ergo, Izba nie ma czego rozpoznawać i weryfikować.
W związku z powyższym wniosek o odrzucenie odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 6
ustawy jest uzasadniony.
Z ostrożności przystępujący wskazał, że wybór oferty najkorzystniejszej jest prawidłowy,
zgodny z SIWZ, w szczególności zamawiający właściwe ocenił ofertę odwołującego w
kryterium „Doświadczenie" mając na uwadze otrzymane w toku badania oferty informacje od
instytucji, na rzecz których odwołujący realizował referencyjne usługi.
Na posiedzeniu przystępujący podniósł również, że postępowanie jest postępowaniem o
zamówienie na usługi społeczne poniżej 750 000 euro, co oznacza, że odwołanie należy
odrzucić w oparciu o art. 189 ust. 2 pkt 1 ustawy, gdyż wyłącznie do postępowań o wartości
równej lub przekraczającej kwotę 750 000 euro odwołanie przysługuje. Natomiast dla
odwołań poniżej tej wartości na zamówienia społeczne ustawodawca nie przewidział
odesłania do działu VI ustawy.
Izba zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła, że zgłoszone przystąpienie spełnia wymogi formalne określone w art. 185 ust. 2
ustawy.
Izba dopat
rzyła się podstaw, które skutkują odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust.
2 ustawy jednakże odwołujący cofnął odwołanie przed zamknięciem posiedzenia, to samym
zgodnie z
przepisem art. 187 ust. 8 ustawy stanowi, iż odwołujący może cofnąć odwołanie do
czasu zamknięcia rozprawy; w takim przypadku Izba umarza postępowanie odwoławcze,
przy czym, jeżeli cofnięcie nastąpiło przed otwarciem rozprawy, odwołującemu zwraca się 90
% wpisu.
Uwzględniając powyższe, Krajowa Izba Odwoławcza, działając na podstawie art. 187 ust. 8
zdanie pierwsze ustawy, na posiedzeniu umorzyła postępowanie odwoławcze.
Zgodnie z art. 187 ust. 8 zdanie drugie ustawy, orzeczono o zwrocie o
dwołującemu 90%
kwoty uiszczonego wpisu.
Biorąc pod uwagę, że cofnięcie odwołania nastąpiło na mniej niż jeden dzień przed
otwarciem rozprawy, a zamawiający zgłosił wniosek o zasądzenie na jego rzecz kosztów
postępowania, to Izba nakazała odwołującemu, aby zwrócił te koszty zamawiającemu zwrot
ty
ch kosztów stosownie do art. 192 ust. 9 i 10 ustawy stosownie do wyniku spraw oraz
zgodnie z § 3 pkt. 1 i 2 lit. a i b i § 5 ust. 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41,
poz. 238 ze zm. z 2017r. poz. 47).
Przewodniczący: ……………