KIO 1706/19 WYROK dnia 17 września 2019 r.

Sygn. akt: KIO 1706/19 

WYROK 

z dnia 17 września 2019 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący:  

Jan Kuzawiński 

Protokolant: 

Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 września 2019 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  2  września  2019  r.  przez  wykonawcę 

Przedsiębiorstwo  Produkcyjno  -  Usługowe  i  Handlowe  AGROBEX  Sp.  z  o.o.,  ul. 

Kochanowskiego  7,  60-

845  Poznań  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego 

Poznańskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego Sp. z o.o., ul. Konfederacka 4, 60-

281 Poznań, 

przy udziale 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego – 

konsorcjum  Firma  Remontowo  -  Budowlana  P.  Sz.,  ul.  Ostatnia  35,  60-

102 Poznań  oraz 

„HYDRO-GAZ Swarzędz” H. W., ul. Bednarska 7, 62-020 Swarzędz, 

orzeka: 

uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutów naruszenia art. 26 ust. 3 w zw. z art. 22 ust. 

1b  pkt  3  ustawy  Pzp  i  naruszenia  art.  7  ust.  3  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie 

wezwania  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego 

– konsorcjum  Firma  Remontowo  - Budowlana  P.  Sz.,  ul. Ostatnia  35, 

102  Poznań  oraz  „HYDRO-GAZ  Swarzędz”  H.  W.,  ul.  Bednarska  7,  62-020 

Swarzędz do uzupełnienia dokumentów potwierdzających spełnianie warunku udziału 

w 

postępowaniu 

w 

zakresie 

zdolności 

technicznej  

i  zawodow

ej,  o  którym  mowa  w  pkt  V.1.2.c  SIWZ,  mimo  iż  ww.  wykonawca  nie 

wykazał,  że  posiada  doświadczenie  odpowiadające  wymaganiom  sformułowanym  

w  warunku 

i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności oceny ofert i wyboru 

oferty  najkorzystniejszej

,  powtórzenie  czynności  oceny  ofert,  w  tym  wezwanie  na 

podstawie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  ww.  wykonawcy  do 

złożenia  dokumentów 

potwierdzających  spełnianie  warunku  udziału  w  postępowaniu  o  którym  mowa  w  pkt 

V.1.2.c SIWZ,  

2.  u

marza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutu  naruszenia  art.  26  ust.  3  i  4 

ustawy Pzp w zw. z art. 22 ust. 1b pkt 3 ustawy Pzp mającego polegać na zaniechaniu 

wezwania  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego 

– konsorcjum  Firma  Remontowo  - Budowlana  P.  Sz.,  ul. Ostatnia  35, 

102  Poznań  oraz  „HYDRO-GAZ  Swarzędz”  H.  W.,  ul.  Bednarska  7,  62-020 

Swarzędz  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  doświadczenia  wskazanego  przez  tego 

wykonawcę 

na 

potwierdzenie 

spełniania 

warunku 

udziału  

w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej,  które  dotyczyło 

doświadczenia zdobytego przy realizacji zamówienia w ramach konsorcjum, 

w pozostałym zakresie oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  w  65%  obciąża  Odwołującego  -  Przedsiębiorstwo 

Produkcyjno - 

Usługowe i Handlowe AGROBEX Sp. z o.o., ul. Kochanowskiego 7, 

845  Poznań,  w  35%  obciąża  Zamawiającego  -  Poznańskie  Towarzystwo 

Budownictwa Społecznego Sp. z o.o., ul. Konfederacka 4, 60-281 Poznań i: 

4.1  zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego - 

Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Usługowe i Handlowe AGROBEX Sp. z o.o., ul. 

Kochanowskiego 7, 60-

845 Poznań, tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Zamawiającego  -  Poznańskie  Towarzystwo  Budownictwa   

Społecznego  Sp.  z  o.o.,  ul.  Konfederacka  4,  60-281  Poznań  na  rzecz 

Odwołującego  -  Przedsiębiorstwo  Produkcyjno  -  Usługowe  i  Handlowe 

AGROBEX  Sp.  z  o.o.,  ul.  Kochanowskiego  7,  60-

845  Poznań  kwotę  8 260,00 

(osiem tysięcy dwieście sześćdziesiąt złotych zero groszy), stanowiącą uzasadnione 

koszty  strony  poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  oraz  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (tekst jednolity Dz.U. 2018 poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Poznaniu. 

Przewodniczący: 

..………………………. 

Sygn. akt KIO 1706/19 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  -  Poznańskie  Towarzystwo  Budownictwa  Społecznego  Sp.  z  o.o.,  ul. 

Konfederacka 4, 60-

281 Poznań, prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie 

o  udziele

nie  zamówienia  publicznego  pn.  „Budowa  zespołu  budynków  mieszkalnych 

wielorodzinnych  z  garażem  podziemnym  na  polu  inwestycyjnym  4  MW  zlokalizowanym  

w Poznan

iu pomiędzy ulicami: Literacka/Żołnierzy Wyklętych wraz z uzyskaniem prawomocnej 

decyzji  pozwolenia 

na  użytkowanie”.  Wartość  postępowania  przenosi  kwoty  określone  

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. 

Prowadzone  przez  Zamawiającego  postępowanie  zostało  wszczęte  przez 

zamieszczenie ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 14.05.2019 r. pod 

numerem 2019/S 092-221268.    

Zamawiający  w  dniu  23.08.2019  r.  przekazał  wykonawcy  Przedsiębiorstwo 

Produkcyjno  - 

Usługowe  i  Handlowe  AGROBEX  Sp.  z  o.o.,  ul.  Kochanowskiego  7,  60-845 

Poznań (dalej również jako Odwołujący) informację o wyborze oferty najkorzystniejszej. Od tej 

czynności,  w  dniu  2.09.2019  r.  Odwołujący  wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej, zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

1.  a. art. 24 ust. 1 pkt 16, 17 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez jego 

niezastosowanie i zaniechanie wykluczenia z postępowania wykonawców wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego:  P.  Sz.  prowadzącego 

działalność gospodarczą pod firmą Firma Remontowo - Budowlana P. Sz. oraz H. 

W. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  Przedsiębiorstwo  „HYDRO- 

GAZ  Swarzędz”  H.  W.,  dalej  jako  „Konsorcjum  Sz.”,  pomimo  iż  wykonawca,  w 

wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził 

Zamawiającego  

w błąd przy przedstawianiu informacji, że spełnia warunki udziału w postępowaniu 

lub  co  najmniej  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje 

wprowadzające  Zamawiającego w  błąd,  a mające istotny  wpływ  na  podejmowane 

przez  Zamawiającego  decyzje  w  zakresie  oceny  spełniania  przez  wykonawców 

warunków  udziału  w  postępowaniu  -  dotyczy  spełniania  warunku  udziału  

w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej,  o  którym  mowa  

w pkt V.1.2) lit. c) SIWZ; 

ewentualnie w przypadku nieuwzględnienia ww. zarzutu: 

b. art. 26 ust. 3 Pzp w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp w zw. z art. 22 ust. 1b 

pkt 3 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wezwania Konsorcjum Sz. 

do uzupełnienia 

dokumentów 

potwierdzających 

spełnianie 

warunku 

udziału  

w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej,  o  którym  mowa  

w  pkt  V.  1.2)  lit.  c)  SIWZ,  mimo  iż  ww.  wykonawca  nie  wykazał,  że  posiada 

doświadczenie  odpowiadające  wymaganiom  sformułowanym  w  tym  zakresie  

w SIWZ; 

oraz ewentualnie: 

c.  art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp w zw. z art. 22 ust. 1b pkt 3 ustawy  Pzp poprzez 

zaniechanie 

wezwania 

Konsorcjum 

Sz. 

do 

udzielenia 

wyjaśnień  

w  zakresie  doświadczenia  wskazanego  przez  tego  wykonawcę  na  potwierdzenie 

spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  

i  zawodowej,  mimo  iż  ze  złożonej  referencji  wynika,  że  zamówienie  było 

realizowane  w  ramach  konsorcjum  w  związku  z  czym  Konsorcjum  Sz.  nie 

wykazało spełniania warunku udziału w postępowaniu bowiem wykonawca P. Sz. - 

Firma 

Remontowo 

– 

Budowlana 

P. 

Sz. 

jako 

jeden  

z  wykonawców  realizujących  inwestycję  nie  może  legitymować  się 

doświadczeniem  nabytym  przez  konsorcjum,  ale  wyłącznie  w  zakresie,  w  jakim 

faktycznie wykonał roboty; 

3. art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy  Pzp poprzez  zaniechanie odrzucenia oferty Konsorcjum 

Sz.

, mimo iż zawiera ona błąd w obliczeniu ceny - błędne zastosowanie 8% stawki 

podatku  VAT  w  odniesieniu  do  robót  wskazanych  Załączniku  nr  12  do  SIWZ 

Harmonogram  rzeczowo  -  finansowy  w  poz.  5.1  Uzbrojenie  terenu  w  zakresie 

„kanalizacja (ogólnospławna lub sanitarna i deszczowa)”; 

4.  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  Pzp  poprzez  niezapewnienie  zachowania  zasady  uczciwej 

konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców  i  proporcjonalności  oraz 

dokonanie  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  w  sposób  niezgodny  z  przepisami  Pzp 

(w związku z naruszeniem wyżej wymienionych przepisów ustawy), a także innymi 

przepisami wskazanymi lub wynikającymi z uzasadnienia niniejszego Odwołania. 

W oparciu o powyższe, Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, 

- d

okonania powtórnej czynności badania i oceny ofert, 

- wykluczenia Konsorcjum Sz. 

z postępowania, 

- odrzucenia oferty Konsorcjum Sz., 

ewentualnie  (w  przypadku  nieuwzględnienia  zarzutu  dotyczącego  zaniechania  wykluczenia 

Konsorcjum  Sz. 

z  postępowania  oraz  zaniechania  odrzucenia  oferty  ww.  wykonawcy)  - 

wezwania Konsorcjum Sz. 

do wyjaśnień i uzupełnienia dokumentów. 

Podstawy faktyczne i uzasadnienie odwołania. 

1.a. 

Zarzut  dotyczący  doświadczenia  Konsorcjum  Sz.  -  wprowadzenie  w  błąd  oraz  brak 

wykazania spełniania warunku udziału w postępowaniu. 

Odwołujący  informuje,  że  zgodnie  z  pkt  V.1.2)  lit.  c  SIWZ  Zamawiający  wskazał,  że  

o  udzielenie  zamówienia  może  ubiegać  się  wykonawca  spełniający  następujący  warunek 

udziału w postępowaniu w zakresie zdolności technicznej i doświadczenia: 

„Wykonawca  zobowiązany  jest  wykazać,  że  posiada  zdolność  techniczną  polegającą  na 

wykonaniu w okresie ostatnich pięciu lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres 

prowadzenia  działalności  jest  krótszy  -  w  tym  okresie  wykonał  prawidłowo,  terminowo  

i  zgodnie  z  zasadami  wiedzy  technicznej  co  najmniej  jedną  robotę  budowlaną  o  wartości  co 

najmniej 20 min zł (słownie: dwadzieścia milionów złotych) obejmującą wykonanie min. dwóch 

budynków  mieszkalnych  wielorodzinnych  lub  zespołu  budynków  mieszkaniowych 

wielorodzinnych,  wraz  z  instalacjami  i  urządzeniami  technicznymi  (elektrycznymi, 

teletechnicznymi  i  sanitarnymi,  z  kompleksową  infrastrukturą  zewnętrzną  i  urządzeniem 

terenu,  o  powierzchni  użytkowej  budynku/ów  min.  10.000,00  m

  lub  ze  100  lokalami 

mieszkalnymi, wraz z parkingiem podziemnym wielostanowiskowym o powierzchni użytkowej 

min.  1.501,00  m

,  które  są  zakończone,  odebrane  i  na  które  została  wydana  ostateczna 

decyzja o pozwoleniu na użytkowanie". 

Odwołujący  wskazuje,  że  Konsorcjum  Sz.  w  celu  potwierdzenia  spełniania  ww.  warunku 

wskazało  zarówno  w  oświadczeniu  Jednolitego  Europejskiego  Dokumentu  Zamówienia,  jak 

również w uzupełnionym w toku postępowania wykazie wykonanych robót budowlanych wraz 

z  referencją  inwestycję  wykonaną  na  rzecz  Poznańskiego  Towarzystwa  Budownictwa 

Społecznego sp. z o.o. Zgodnie z opisem doświadczenia wskazanym w wykazie Konsorcjum 

P.  Sz. 

inwestycja  obejmowała:  "Wykonanie  czterech  budynków  (dwóch  budynków 

mieszkalnych  wielorodzinnych,  budynku  mieszkalno  -  us

ługowego  i  budynku  mieszkalno  - 

usługowo  -  handlowego)  wraz  z  infrastrukturą  wewnętrzną  i  zewnętrzną,  dwoma  zjazdami  i 

ścieżką pieszo - rowerową przy ul. Palacza 134 do 140A w Poznaniu 143 lokale mieszkalne 

wraz  z  parkingiem  wielostanowiskowym  o  powierzchn

i  użytkowej  2515,  65  m2".  Konsorcjum 

oświadczyło również, że wartość wskazanych robót wyniosła 23 312 397, 04 zł brutto.  

Odwołujący  podnosi,  że  wg  jego  najlepszej  wiedzy,  doświadczenie  wskazane  przez  ww. 

Konsorcjum  nie  spełnia  wymagań  opisanych  z  SIWZ,  gdyż  wbrew  oświadczeniu  złożonemu 

przez  Konsorcjum  Sz. 

w  wykazie,  jak  również  wbrew  informacjom  wynikającym  na  pierwszy 

rzut  oka  z  referencji,  nie  obejmowały  one  wykonania  parkingu  podziemnego 

wielostanowiskowego  o  powierzchni  użytkowej  1501  m2.  Z  informacji  posiadanych  przez 

Odwołującego  wynika,  że  przedmiotowa  inwestycja  nie  obejmowała  wykonania  jednego 

garażu  spełniającego  parametr  powierzchni  opisany  w  SIWZ,  a  jedynie  wykonanie  dwóch 

oddzielnych  garaży  podziemnych,  przy  czym  każdy  o  powierzchni  mniejszej  niż  wymagane  

w  SIWZ  1501  m2.  Jeden  z  garaży  zlokalizowany  był  pod  budynkiem  nr  1  i  posiada 

powierzchnię  1219,85  m2,  natomiast  drugi  z  nich  jest  zlokalizowany  pod  budynkiem  nr  3  

i posiada powierzchnię 1295,80 m2. Odwołujący wskazuje, że zgodnie z § 102 rozporządzenia 

w  sprawie  warunków  technicznych,  jakim  powinny  odpowiadać  budynki  i  ich  usytuowanie, 

garaż  jest  obiektem  służącym  „do  przechowywania  i  bieżącej,  niezawodowej  obsługi 

samochodów  osobowych,  stanowiącym  samodzielny  obiekt  budowlany  lub  część  innego 

obiektu, będący garażem zamkniętym - z pełną obudową zewnętrzną i zamykanymi otworami, 

bądź  garażem  otwartym  -  bez  ścian  zewnętrznych  albo  ze  ścianami  niepełnymi  lub 

ażurowymi".  Zdaniem  Odwołującego,  w  świetle  powołanego  przepisu  prawa  dwa  parkingi 

podz

iemne o powierzchni 1219,85 m2 i 1295,80 m2, wydzielone od siebie i znajdujące się pod 

różnymi  budynkami  stanowią  dwa  odrębne  obiekty  i  w  żaden  sposób  nie  mogą  być 

rozpatrywane  jako  jeden  garaż  o  łącznej  powierzchni  2515,65  m

.  Odwołujący  wskazuje,  że  

wym

aganie zawarte w warunku udziału w postępowaniu w odniesieniu do powierzchni garażu 

podziemnego  było  jednoznaczne  i  precyzyjne,  z  treści  warunku  wynika,  że  Zamawiający 

wymagał  od  wykonawców  doświadczenia  w  wykonaniu  jednego  garażu  (parkingu 

podziemnego)  o 

powierzchni  minimum  1501  m2.  Odwołujący  podnosi,  że  wykonanie  dwóch 

mniejszych  garaży  nie  potwierdza,  że  wykonawca  legitymuje  się  wystarczającym 

doświadczeniem  w  świetle  sformułowanego  warunku  z  pkt  5.1.2)  lit.  c)  SIWZ.  Zdaniem 

Odwołującego  to  przesądza  o  tym,  że  Konsorcjum  Sz.,  mimo  deklaracji  zawartej  

w  wykazie  tego  wykonawcy,  nie  posiada  doświadczenia  wymaganego  w  SIWZ.  Odwołujący 

podkreśla,  że  wskazanie  w  SIWZ  na  konieczność  wykazania  się  przez  wykonawców 

doświadczeniem  w  wybudowaniu  garażu  o  powierzchni  minimum  1501  m2  nie  było 

przypadkowe  i  wynikało  z  przepisów  prawa  regulujących  warunki  techniczne,  jakim  powinny 

odpowiadać budynki. Dla wybudowania garażu o powierzchni min. 1501 m2 wykonawca musi 

spełnić  wyższe  rygory  wynikające  z  przepisów  regulujących  wymagania  techniczne  dla 

całkowitej  powyżej  1500  m2.  Zgodnie  z  §  277  ust.  4  rozporządzenia  w  sprawie  warunków 

technicznych,  jakim  powinny  odpowiadać  budynki  i  ich  usytuowanie  „W  strefie  pożarowej 

garażu  zamkniętego  należy  stosować  instalację  wentylacji  oddymiającej  uruchamianą  za 

pomocą  systemu  wykrywania  dymu,  w  przypadku  gdy  ta  strefa  nie  posiada  bezpośredniego 

wjazdu  lub  wyjazdu  z  budynku  lub  gdy  jej  powierzchnia  przekracza  1500  m. 

Odwołujący 

zaznacza,  że  dla  garaży,  których  powierzchnia  przekracza  1500  m2  wymagane  są 

samoczynne urządzenia oddymiające - wentylacja oddymiająca. W przypadku garażu, którego 

powierzchnia  nie  przekracza  1500  m2  wymagane  jest  tylko  stosowanie  wentylacji  ogólnej  

w  związku  z  czym,  nie  ma  potrzeby  stosowania  skomplikowanych  systemów  oddymiania.  

Z  powyższego  Odwołujący  wywodzi,  że  stopień  skomplikowania  wykonania  robót 

budowlanych  w  przypadku  garażu  o  powierzchni  minimum  1501  m2  jest  znacznie  większy,  

a  zatem  sformułowanie  Warunku  udziału  w  postępowaniu  w  sposób  odnoszący  się  do  ww. 

okoliczności było zamierzone i uzasadnione. Wskazuje, że wykonanie dwóch garaży, z mniej 

złożonymi  systemami,  jest  nieadekwatne  do  doświadczenia  w  wykonaniu  garażu  

o powierzchni powyżej 1500 m2, dla którego warunki techniczne przewidują bardziej złożone 

rozwiązania.  Odwołujący  zwraca  także  uwagę,  że  Zamawiający  w  pkt  V.1.2)  lit.  c)  SIWZ 

wskazał,  że  "W  przypadku  podmiotów  wspólnie ubiegających  się  o  zamówienie,  co  najmniej 

jeden musi spełniać powyższy warunek”. Zdaniem Odwołującego oznacza to, że Zamawiający 

nie  uzna  sumowania  doświadczenia  podmiotów  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie  -  

z powołanego postanowienia SIWZ wynika, że Zamawiający chciał uniknąć sytuacji, w której 

wykonawcy  

(w odniesieniu do konsorcjum) będą sumować mniejsze inwestycje tak, aby wykazać łącznie 

posiadane  doświadczenie.  Odwołujący  podnosi,  że  Konsorcjum  Sz.  dąży  do  zsumowania 

powierzchni  dwóch  podziemnych  garaży,  aby  wykazać  spełnianie  warunku  określonego  w 

SIWZ.  Takie  działanie  jest  analogiczne  do  przypadku,  którego  dotyczy  ww.  fragment  SIWZ 

tyle, że dotyczy robót zrealizowanych przez tego samego wykonawcę. Odwołujący podnosi, że 

zaakceptowanie doświadczenia wykonawcy obejmującego wykonanie dwóch mniejszy garaży 

nie  znajduje  jakiegokolwiek  uzasadnienia

,  odstąpienie  na  etapie  oceny  ofert  od 

sformułowanego  wymagania  stanowi  naruszenie  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  określającego 

zasadę  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  ubiegających  się  o 

udzielenie zamówienia. Wywodzi, że przyjęcie za prawidłowe wykonawcy legitymującego się 

wykonaniem dwóch mniejszych garaży nie znajduje także uzasadnienie w świetle przedmiotu 

zamówienia.  Zgodnie  z  art.  22  ust.  1a  „Zamawiający  określa  warunki  udziału  

w postępowaniu oraz wymagane od wykonawców środki dowodowe w sposób proporcjonalny 

do  przedmiotu  zamówienia  oraz  umożliwiający  ocenę  zdolności  wykonawcy  do  należytego 

wykonania  zamówienia,  w  szczególności  wyrażając  je  jako  minimalne  poziomy  zdolności". 

Odwołujący wskazuje, że interpretując zatem sformułowany w pkt V.1.2) lit. c) SIWZ warunek 

udziału w postępowaniu przez pryzmat jego proporcjonalności do przedmiotu 

zamówienia 

należy  zauważyć,  że  przedmiotem  niniejszego  zamówienia  jest  wykonanie  garażu  

o  powierzchni  5.807.4  m2  składającego  się  z  dwóch  stref  o  powierzchniach:  3504.46  m2  

i  2302,94  m2. 

Zdaniem  Odwołującego  również  zatem  ta  okoliczność  potwierdza,  że 

doświadczenie  Konsorcjum  Sz.  obejmującego  wykonanie  dwóch  garaży  o  powierzchni 

1219,85 m2 

i  1295,80 m2 jest  niewystarczające. Odwołujący podnosi,  że  zgodnie z art.  24 

ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp 

z  postępowania  wyklucza  się  wykonawcę,  który  w  wyniku 

zamierzonego 

działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy 

przedstawieniu  informacji,  że  nie  podlega  wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  

w  postępowaniu  lub  obiektywne  i  niedyskryminacyjne  kryteria,  zwane  dalej  "kryteriami 

selekcji", lub zataił te informacje lub nie jest w stanie przedstawić wymaganych dokumentów,  

z kolei art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp stanowi, że z postępowania wyklucza się wykonawcę, 

który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił informacje wprowadzające w błąd 

zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na jego decyzje podejmowane w postępowaniu. 

Odwołujący  powołuje  się  na  wyrok  KIO  271/19.  Zdaniem  Odwołującego  profesjonalny 

chara

kter  działalności  wykonawcy  Konsorcjum  Sz.  wskazuje  na  rażące  niedbalstwo,  

o ile nie celowe działanie wykonawcy, zmierzające do wprowadzenia Zamawiającego w błąd 

co do spełniania przez wykonane roboty wszystkich wymaganych elementów warunku udziału 

w post

ępowaniu. Podnosi, że ów wykonawca wprost w złożonym wykazie robót budowlanych 

oświadczył,  że  wykonał  jeden  garaż  o  powierzchni  2515,65  m

,  co  jest  niezgodne  

z rzeczywistością. Odwołujący zaznacza, że nawet przy przyjęciu, że wykonawca opierał się 

na  treści  referencji  wystawionej  przez  inwestora  (Poznańskie  Towarzystwo  Budownictwa 

Społecznego Sp. z o.o.), która wskazuje na taką powierzchnię, to w żaden sposób nie zwalnia 

wykonawcy  z  obowiązku  rzetelności  przekazanych  w  toku  postępowania  przetargowego 

infor

macji.  Referencja  nie  jest  dokumentem  potwierdzającym  zakres  wykonanych  robót  

i w znakomitej 

większości przypadków zawiera informacje ogólne, uproszczone, a też bardzo 

częste  w  praktyce  jest  przygotowywanie  projektu  referencji  przez  samego  wykonawcę. 

Wska

zuje,  że  wykonawca  jako  podmiot  który  zrealizował  roboty  budowlane  powinien 

dokładnie  zweryfikować  przedmiot  wykonanych  robót  pod  kątem  jednoznacznie 

sformułowanego warunku udziału w postępowaniu i podawać w toku postępowania informacje, 

które odpowiadają stanowi faktycznemu. Zdaniem odwołującego Konsorcjum Sz. nie powinno 

mieć  wątpliwości  co  do  tego,  iż  w  poprzednim  postępowaniu  zostały  zrealizowane  dwa 

oddzielne  garaże,  skoro  już  na  etapie  składania  ofert  Zamawiający  wymagał  podania  cen 

oddzielnie  za  każdy  z  nich  –  w  związku  z  powyższym  można  w  tym  przypadku  mówić  

o celowym działaniu wykonawcy.  

Odwołujący  podnosi,  że  w  przypadku  uznania  przez  Izbę,  że  brak  jest  podstaw  do 

stwierdzenia  winy  wykonawcy  w  stopniu  rażącego  niedbalstwa  lub  celowego  działania  to  

z całą pewnością działanie Konsorcjum  Sz. wypełnia znamiona co najmniej lekkomyślności i 

niedbalstwa  w  przedstawianiu  informacji  Zamawiającemu,  które  miały  istotny  wpływ  na 

decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu. Obowiązkiem wykonawcy jest 

bowiem  upewnienie  się,  czy  informacje  przekazane  Zamawiającemu  odpowiadają 

rzeczywistości,  gdyż  informacje  składane  w  toku  postępowania  przetargowego  zmierzają  do 

udzielenia  zamówienia  właśnie  temu  wykonawcy,  który  je  składa  i  w  związku  

z  tym  mają  wpływ  na  podejmowane  przez  zamawiającego  decyzje  (por.  również  wyrok  KIO  

z dnia 9 kwietnia 2018 r. KIO 531/18). 

Zdaniem 

Odwołującego powyższe okoliczności wypełniają dyspozycję zarówno art. 24 

ust.  1  pkt  16,  jak  i  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp

,  powodując  konieczność  wykluczenia 

Konsorcjum  P.  Sz. 

z  postępowania,  bez  możliwości  wezwania  go  do  uzupełnienia 

dokumentów (nie można dopuścić do sytuacji, w której wykonawca składając wprowadzające 

w  błąd  informacje  będzie  wezwany  do  uzupełnienia  dokumentów,  co  pozwoli  na  zastąpienie 

informacji nieprawdziwych prawdziwymi). 

Powołuje się na wyroki KIO 596/18 i KIO 1319/18. 

b. 

Odwołujący  z  ostrożności  procesowej,  w  przypadku  braku  podzielenia  przez  Izbę 

zasadności wykluczenia Konsorcjum Sz. z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 i 

17 ustawy Pzp, 

podnosi, że wykonawca Konsorcjum P. Sz. nie wykazał spełniania warunków 

udziału  w  postępowaniu.  Wskazana  przez  ww.  wykonawcę  robota  budowlana  nie  spełnia 

wymagań  Zamawiającego  w  związku  z  czym,  nawet  jeśli  uznać,  że  nie  mają  zastosowania 

przepisy  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  Pzp  to  Konsorcjum  P.  Sz. 

powinno  być  wezwane  do 

uzupełnienia  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  warunku  udziału  w  postępowaniu  w 

zakresie zdolności technicznej i zawodowej na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. 

c. 

Zarzut  dotyczący  doświadczenia  Konsorcjum  P.  Sz.  -  realizacja  zamówienia  

w ramach konsorcjum. 

Odwołujący podnosi, że w przypadku oddalenia zarzutu powołanego powyżej wskazuje 

na  konieczność  wezwania  Konsorcjum  Sz.  do  wyjaśnienia  czy  prace  zrealizowane  przez 

wykonawcę  (Firma  Remontowo  -  Budowlana  P.  Sz.)  w  ramach  realizacji  inwestycji 

”Wykonania  czterech  budynków  (dwóch  budynków  mieszkalnych  wielorodzinnych,  budynku 

mieszkalno  - 

usługowego  i  budynku  mieszkalno  -  usługowo  -  handlowego)  wraz  

z infrastrukturą wewnętrzną i  zewnętrzną, dwoma zjazdami i ścieżką pieszo  - rowerową przy 

ul.  Palacza  134  do  140A  w  Poznaniu" 

zostały  wykonane  w  zakresie  określonym  w  SIWZ. 

Zgodnie z referencją przedłożoną w toku postępowania przez Konsorcjum  Sz. dokument ten 

potwierdza  wykonanie  robót  wskazanych  w  wykazie  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego. Zgodnie z informacjami zawartymi  w 

referencji zamówienie było wykonywane przez konsorcjum następujących wykonawców: Firma 

Remontowo - Budowlana P. Szymanski (Lider Konsorcjum), Olmaz sp. z o.o. oraz Mar- Dom 

Przedsiębiorstwo  budowlane  M.  M.  Łączna  wartość  robót  dla  wykonanej  inwestycji  wyniosła 

04 zł brutto.  

Z tego Odwołujący wywodzi, że z treści dokumentów przedstawionych przez Konsorcjum Sz. 

w  toku  postępowania nie wynika, czy  to Firma Remontowo  -  Budowlana P.  Sz.  zrealizowała 

prace 

wymagane 

na 

potwierdzenie 

spełniania 

warunku 

udziału  

w  ramach  niniejszego  postępowania,  a  tym  samym  czy  nabył  on  doświadczenie  wymagane 

przez Zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Konsorcjum  P. 

Sz.

, którego liderem jest Firma Remontowo - Budowlana P. Sz. nie może bowiem wskazywać 

jako  własne  doświadczenie  prace,  które  zostały  wykonane  przez  pozostałych  członków 

konsorcjum,  tj.  Olmaz  sp.  z  o.o.  oraz  Mar-

Dom  Przedsiębiorstwo  budowlane  M.  M.  W 

niniejszej  sprawie  wyjaśnienie  faktycznego  zakresu  prac  wykonanych  przez  ówczesnego 

lidera 

konsorcjum 

jest 

kluczowe 

w 

szczególności  

w  kontekście  wartości  ogólnej  wykonanych  prac,  która  wyniosła  23  312  397,04  zł  brutto.  To 

oznacza, że w celu potwierdzenia niezbędnego doświadczenia zakres prac wykonanych przez 

Firmę Remontowo - Budowlaną P. Sz. powinien obejmować wszystkie elementy określone w 

pkt V.1.2) lit, c) SIWZ, ja

k również mieć wartość minimum 20 000 000 zł brutto. Powołuje się 

na 

wyrok 

Trybunału 

Sprawiedliwości 

Unii 

Europejskiej 

z 

dnia  

4 maja 2017 r., C-387/14 oraz na wyrok KIO w sprawie KIO 1524/18, 1528/18.  

W  związku  z  powyższym,  w  przypadku  oddalenia  zarzutu,  o  którym  mowa  w  pkt  1a 

uzasadnienia  odwołania  Odwołujący  podnosi,  że  zasadne  i  konieczne  będzie  wezwanie 

Konsorcjum Sz. na podstawie art. 26 ust. 3 i 4 ustawy 

Pzp do wyjaśnienia konkretnego udziału 

poszczególnych  członków  konsorcjum  w  zrealizowanych  pracach  i  ich  wartości.  Zdaniem 

Odwołującego  brak  potwierdzenia  wykonania  prac  przez  Firmę  Remontowo  -  Budowlaną  P. 

Sz. 

w zakresie niezbędnym dla potwierdzenia spełniania warunku będzie skutkował uznaniem, 

że Konsorcjum P. Sz. nie legitymuje się doświadczeniem wymaganym przez Zamawiającego. 

.  Zarzut  dotyczący  zaniechania  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  P.  Sz.  -  błąd  

w obliczeniu ceny. 

Odwołujący informuje, że zgodnie z pkt VII.5 SIWZ każdy z wykonawców ubiegających 

się  o  udzielenie  zamówienia  zobowiązany  był  do  oferty  dołączyć  harmonogram  rzeczowo  - 

finansowy (załącznik nr 12 do SIWZ). Wskazany dokument zawiera m.in. informacje o wycenie 

poszczególnych  zakresów  robót,  które  będą  wykonywane  na  etapie  realizacji  umowy. 

Wskazuje, że z harmonogramu rzeczowo - finansowego przedłożonego przez Konsorcjum P. 

Sz. 

wynika, że wykonawca ten zastosował w stosunku do pozycji 5.1 Uzbrojenie terenu razem 

„kanalizacja  (ogólnospławna  lub  sanitarna  i    deszczowa)"  stawkę  podatku  VAT  

w  wysokości  8%.  Zdaniem  Odwołującego  zastosowanie  preferencyjnej  stawki  podatku  VAT  

w stosunku do ww. robót było błędne, gdyż prawidłowa stawka podatku VAT w tym zakresie 

powinna wynosić 23%. Odwołujący podnosi, że zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od 

towarów  i  usług  stawkę  podatku  VAT  w  wysokości  8%,  stosuje  się  do  dostawy,  budowy, 

remontu,  modernizacji,  termomodernizacji  lub  przebudowy  obiektów  budowlanych  lub  ich 

części  zaliczonych  do  budownictwa  objętego  społecznym  programem  mieszkaniowym. 

Obniżona stawka  podatku VAT w  wysokości  8% nie ma  zastosowania do  robót  dotyczących 

obiektów  budownictwa  mieszkaniowego  wykonywanych  poza  budynkiem.  Powyższe  wynika  

z  uchwały  siedmiu  sędziów  Naczelnego  Sądu  Administracyjnego  z  dnia  3  czerwca  2013  r. 

sygn. akt I FPS 7/12, zgodnie z którą "Obniżona stawka podatku od towarów i usług, o której 

mowa w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 

Nr  54,  poz.  535,  ze  zm.,  w  brzmieniu  od  1  stycznia  2008  r.)  oraz 

§  6  ust.  2  rozporządzenia 

Ministra  Finansów  z  dnia  28  listopada  2008  r.  w  sprawie  wykonania  niektórych  przepisów 

ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług  (Dz.U.  Nr  212,  poz.  1336)  i  w  §  37  rozporządzenia 

Ministra  Finansów  z  dnia  24  grudnia  2009  r.  w  sprawie  wykonania  niektórych  przepisów 

ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 224, poz. 1799) nie może mieć zastosowania 

do  robót  dotyczących  obiektów  budownictwa  mieszkaniowego  wykonywanych  poza 

budynkiem." 

Naczelny Sąd Administracyjny  uzasadnieniu ww. uchwały wskazał, że jak wynika 

ze słownikowego rozumienia pojęcia „budynek”, oraz z definicji zawartej w PKOB, określenie 

to  nie  obejmuje  swoim  zakresem  żadnych  innych  elementów  i  obiektów  z  nim  funkcjonalnie 

powiązanych,  w  szczególności  objętych  pojęciem  infrastruktury  towarzyszącej.  Odwołujący 

podnosi,  że  analogiczne  stanowisko  zajęła  Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  uchwale  z  dnia  3 

sierpnia 2017 r. KIO/KD 39/17. 

Dalej  Odwołujący  wywodzi,  że    roboty  budowlane  opisane  w  pozycji  5.1  harmonogramu 

rzeczowo  -  finansowego  Uzbrojenie  terenu  razem  "

kanalizacja  (ogólnospławna  lub  sanitarna  

i  deszczowa)" 

są  robotami,  które  będą  wykonywane  poza  budynkiem  gdyż  dotyczą 

infrastr

uktury  towarzyszącej,  w  związku  z  czym,  opodatkowane  są  stawką  podatku  VAT  

w wy

sokości 23%, a nie stawką 8%, którą zastosowało Konsorcjum Sz.. Zastosowanie stawki 

8%  w  odniesieniu  do  ww.  pozycji  harmonogramu  rzeczowo  -  finansowego  wynika  

z  tego,  że  tylko  dwie  pozycje  z  rzeczonego  harmonogramu  powinny  być  w  świetle 

obowiązujących  przepisów  prawa  opodatkowane  stawką  23%:  „0.Roboty  przygotowawcze 

placu budowy” - wycenione przez Konsorcjum P. Sz. na kwotę 100.000,00 zł oraz "Uzbrojenie 

terenu" 

wycenione  na  kwotę  3 377 669,29  zł.  Odwołujący  wskazuje,  że  tym  samym  23% 

stawka  podatku  VAT  od  sumy  ww.  kwot  wynosi  799 

863,94  zł.  Wskazuje,  że  

z  harmonogramu  rzeczowo 

–  finansowego  przestawionego  przez  Konsorcjum  P.  Sz.  wynika 

natomiast,  że  23%  stawka  podatku  VAT  wynosi  579 785,85  zł,  co  oznacza,  że  wykonawca 

zastosował stawkę 8% zamiast 23% dla pozycji 5.1 harmonogramu rzeczowo – finansowego 

Uzbrojenie 

terenu 

razem 

„kanalizacja 

(ogólnospławna 

lub 

sanitarna  

i deszczowa)”. 

Odwołujący  podnosi,  że  zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp  Zamawiający 

odrzuca  ofertę  jeżeli  zawiera  ona  błąd  w  obliczeniu  ceny  lub  kosztu.  Powołuje  się  na  wyrok 

KIO  z  dnia  11  maja  2018  r.  KIO  785/18. 

Zdaniem  Odwołującego  nie  ulega  wątpliwości,  że 

wskazanie  przez  Konsorcjum  Sz. 

błędnej  stawki  podatku  VAT  w  odniesieniu  do  pozycji  5.1 

harmonogramu rzeczowo - finansowego Uzbro

jenie terenu razem "kanalizacja (ogólnospławna 

lub  sanitarna  i  deszczowa)"  powinno  skutkować  odrzuceniem  oferty  tego  wykonawcy  jako 

zawierającej  błąd  w  obliczeniu  ceny.  Podkreśla,  że  nieprawidłowa  stawka  podatku  VAT  nie 

podlega  poprawieniu  na  żadnej  podstawie  z  art.  87  ust.  2  ustawy  Pzp.  

Z oferty Konsorcjum Sz. 

wynika wprost, że intencją tego wykonawcy było zastosowanie stawki 

podatku  VAT  w  wysokości  8%  w  związku  z  czym,  nie  mamy  do  czynienia  z  omyłką,  a 

świadomym  działaniem,  które  powinno  prowadzić  do  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89 

ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. 

Do  postępowania  po  stronie  Zamawiającego  przystąpienie  skutecznie  zgłosili 

wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia publicznego – konsorcjum Firma 

Remontowo  -  Budowlana  P.  Sz.,  ul.  Ostatnia  35,  60-

102  Poznań  oraz  „HYDRO-GAZ 

Swarzędz”  H.  W.,  ul.  Bednarska  7,  62-020  Swarzędz,  (dalej  również  jako  Przystępujący), 

wnioskując o oddalenie odwołania. 

W  toku 

posiedzenia  z  udziałem  stron  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  w  dniu 

26.06.2019 r. 

Odwołujący oświadczył, że cofa zarzut 1c odwołania, dotyczący doświadczenia 

nabytego w ramach konsorcjum. 

W  dniu  12.09

.2019  r.  Zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  wniósł  

o  oddalenie  odwołania  w  całości  oraz  stwierdzenie  braku  interesu  Odwołującego  we 

wniesieniu odwołania. 

W toku rozprawy przed KIO stro

ny podtrzymały swoje stanowiska. Przystępujący złożył 

pismo, w którym wniósł o oddalenie odwołania.  

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, 

na 

podstawie 

zebra

nego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w  szcz

ególności  z  postanowieniami  ogłoszenia  o  zamówieniu,  Specyfikacją  Istotnych 

Warunków  Zamówienia  oraz  korespondencją  Zamawiającego  z  wykonawcami,  jak 

również  po  zapoznaniu  się  z  odwołaniem,  odpowiedzią  na  odwołanie  i  pismem 

uczestnika, 

po wysłuchaniu oświadczeń, jak też stanowisk stron i uczestnika złożonych 

ustn

ie  do  protokołu  w  toku  rozprawy,  jak  również  złożonymi  w  toku  rozprawy 

dowodami, 

ustaliła, co następuje.  

Izba  stwierdziła,  że  nie  zachodzą  przesłanki  do  odrzucenia  odwołania,  o  których  stanowi 

przepis art. 189 ust. 2 ustawy - 

Prawo zamówień publicznych. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  wobec  możliwości  poniesienia  szkody  w  wyniku  naruszenia 

przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179  ust.  1  ustawy  -  Prawo 

zamówień  publicznych,  co  uprawniało  go  do  złożenia  odwołania.  Izba  nie  podzieliła  poglądu 

Zamawiającego,  iż  Odwołujący  nie  posiada  interesu  we  wniesieniu  odwołania  wobec 

okoliczności, iż cena jego oferty przenosi kwotę, którą Zamawiający zamierza przeznaczyć na 

realizację zamówienia. Izba uznała, iż w sytuacji w której Odwołujący pozostaje uczestnikiem 

postępowania  tj.  jego  oferta  nie  została  prawomocnie  odrzucona  a  on  wykluczony  z  udziału  

w  postępowaniu,  to okoliczność  dotycząca  ceny  oferty  nie może skutkować uznaniem  braku 

interesu  we  wniesieniu  odwołania.  Jak  zasadnie  podnosił  Odwołujący,  budżet  przeznaczony 

na  realizację  zamówienia  może  zostać  zmieniony,  nie  jest  to  wykluczone  przepisami  prawa. 

Jest  to  okoliczność  obiektywna  i  niezależnie  od  twierdzeń  Zamawiającego  o  definitywnym 

charakterze kwoty przeznaczonej na realizację zamówienia, to stwierdzenie braku interesu po 

stronie  Odwołującego,  gdy  możliwość  uzyskania  zamówienia  zależna  jest  od  decyzji 

Zamawiającego  byłoby  zbyt  daleko  idącym  ograniczeniem  możliwości  wniesienia  środka 

ochrony praw, jakim jest odwołanie. Decyzja Izby wpisuje się w jednolity kierunek orzeczniczy, 

gdyż  Krajowa  Izba  Odwoławcza  wielokrotnie  uznawała,  iż  wykonawca  posiada  interes  we 

wniesieniu odwołania w sytuacji, gdy cena jego oferty przekraczała kwotę, jaką zamawiający 

zamierza  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia  (por.  np.  wyrok  KIO  z  11.05.2017  r.,  KIO 

803/17, z 17.05.2018 r., KIO 851/18). 

Izba ustaliła następujący stan faktyczny. 

Przedmiotem  zamówienia  jest  budowa  zespołu  budynków  mieszkaniowych  wraz 

zagospodarowaniem  terenu  na  polu  inwestycyjnym 

4MW  (zgodnie  z  podziałem  terenu  na 

kwartały  wg  MPZP).  Zakres  prac  budowlanych  wchodzących  w  skład  przedsięwzięcia 

obejmuje  budynki  mieszkalne  wraz  z  infrastrukturą  towarzyszącą,  drogami  wewnętrznymi, 

parkingami nadziemnymi i podziemnymi, dojściami, elementami małej architektury instalacjami 

i sieciami w zakresie niezbędnym do prawidłowego ich funkcjonowania.  

Zgodnie  z  pkt  V.1.2.c  SIWZ,  ubiegać  się  o  udzielenie  zamówienia  mogli  wykonawcy,  którzy 

wykazali się posiadaniem odpowiedniej zdolności technicznej  – wykonawca zobowiązany był 

„wykazać,  że  posiada  zdolność  techniczną  polegającą  na  wykonaniu  w  okresie  ostatnich 

pięciu lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności jest 

krótszy  –  w  tym  okresie  wykonał  prawidłowo,  terminowo  i  zgodnie  z  zasadami  wiedzy 

technicznej  co  najmniej  jedną  robotę  budowlaną  o  wartości  co  najmniej  20  mln  zł  (słownie: 

dwadzieścia  milionów  złotych)  obejmującą  wykonanie  min.  dwóch  budynków  mieszkalnych, 

wielorodzinnych lub zespołu budynków mieszkaniowych wielorodzinnych, wraz  z instalacjami  

i  urządzeniami  technicznymi  (elektrycznymi,  teletechnicznymi  i  sanitarnymi,  z  kompleksową 

infrastrukturą  zewnętrzną  i  urządzeniem  terenu,  o  powierzchni  użytkowej  budynku/ów  min. 

10 000,00  m2  lub  ze  100  lokalami  mieszkalnymi,  wraz  z  parkingiem  podziemnym 

wielostanowiskowym  o  powierzchni  użytkowej  min.  1 501,00  m2,  które  są  zakończone, 

odebrane i na które została wydana ostateczna decyzja o pozwoleniu na użytkowanie.  

W  przypadku  podmiotów  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie,  co  najmniej  jeden  musi 

spełniać  powyższy  warunek.  Oznacza  to,  ze  Zamawiający  nie  uzna  sumowania 

doświadczenia podmiotów wspólnie ubiegających się o zamówienie”. 

W  złożonym  wraz  z  ofertą  Jednolitym  Europejskim  Dokumencie  Zamówienia  Przystępujący, 

jako  robotę  potwierdzającą  posiadanie  odpowiedniej  zdolności  technicznej  i  zawodowej 

wskazał  roboty  budowlane  „(…)  wraz  z  parkingiem  podziemnym  wielostanowiskowym  o 

powierzchni użytkowej 2 515,65 m2”. 

Przystępujący  na  wezwanie  Zamawiającego  na  podstawie  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp  złożył 

pismo  z  dnia  26.06.2019  r.  zawierające  wykaz  robót  wykonanych  budowlanych.  W  wykazie 

tym  wskazano  wykonaną  na  rzecz  Zamawiającego  inwestycję:  „Wykonanie  czterech 

budynków  (dwóch  budynków  mieszkalnych  wielorodzinnych,  budynku  mieszkalno-usługowo-

handlowego) wraz z infrastrukturą wewnętrzną i zewnętrzną, dwoma zjazdami i ścieżką pieszo 

rowerową przy ul. Palacza 134 do 140A w Poznaniu 143 lokale mieszkalne wraz z parkingiem 

wielostanowiskowym o powierzchni użytkowej 2 515,65 m

”. 

Do  wykazu  załączył  referencje  z  dnia  1.08.  2016  r.,  w  których  Zamawiający  oświadczył,  że 

Firma Remontowo-Budowlana P. Sz. 

w konsorcjum z dwiema innymi firmami, wykonała przy 

ul. Palacza 134 do 140A w Poznaniu ga

raż podziemny o powierzchni użytkowej 2 515,65 m2. 

Izba zważyła, co następuje. 

Odwołanie podlegało uwzględnieniu w części. 

W ocenie Izby należało uznać, że Przystępujący nie wykazał spełnienia warunku udziału  

w  postępowaniu  określonego  w  pkt  V.1.2.c  SIWZ,  wobec  czego  wybór  jego  oferty  był 

n

ieuprawniony  i  Zamawiający  winien  wezwać  Przystępującego  do  uzupełnienia  dokumentów 

w tym zakresie, co przesądziło o częściowym uwzględnieniu odwołania. Do konkluzji tej Izba 

doszła  uwzględniając  następujące  okoliczności.  Izba  przyznała  rację  Odwołującemu,  że 

roboty,  na  które  powołał  się  Przystępujący  dla  wykazania  warunku  udziału  w  postępowaniu  

z  pkt  V.1.2.c 

–  tj.  wykonanie  budynków  przy  ul.  Palacza  134  do  140A  w  Poznaniu  wraz  

z parkingiem wielostanowiskowym nie potwierdzają posiadania wymaganego doświadczenia. 

W  rzeczonym  warunku  Zamawiający  wymagał  wykazania  się  wykonaniem  m.in.  „parkingiem 

podziemnym wielostanowiskowym o powierzchni użytkowej min. 1 501,00 m

”. Okolicznością 

bezsporną było, że ramach ww. inwestycji przy ul. Palacza Przystępujący wykonał dwa garaże 

podziemne 

– o powierzchni 1 219,85 m

 i 1 295,80 m

, które znajdowały się pod terenem tej 

inwestycji,  posiadały  wspólny  zjazd  i  ścianę  oporową  oraz  osobne  bramy.  Zamawiający  

i  Przystępujący  argumentowali,  że  Odwołujący  błędnie  interpretuje  przedmiotowy  warunek, 

który  dotyczy  parkingu  podziemnego,  nie  zaś  garażu.  Wskazywali  na  §  3  pkt  25 

rozporządzenia  Ministra  Infrastruktury  z  dnia  12  kwietnia  2002  r.  w  sprawie  warunków 

technicznych,  jakim  powinny  odpowiadać  budynki  i  ich  usytuowanie  (t.j.  Dz.  U.  2019  r.  poz. 

1065), zgodnie z którym parking to wydzielona powierzchnia terenu przeznaczona do postoju  

i parkowania samochodów, składając się ze stanowisk postojowych oraz dojazdów łączących 

te  stanowiska,  jeżeli  takie  dojazdy  występują.  Definicję  tę  przeciwstawiali  §  102  ust.  1  ww. 

rozporządzenia,  zgodnie  z którym garaż  może być  samodzielnym  obiektem  budowlanym  lub 

częścią  innego  obiektu,  służącą  do  przechowywania  i  bieżącej,  niezawodowej  obsługi 

samochodów  osobowych.  Z  kolei  §  105  rozporządzania  mówi    o  garażu  podziemnym  

i  wielopoziomowym  nadziemnym  (ust.  1),  garażu  wielopoziomowym  lub  np.  stanowiącym 

kondygnację  w  budynku  mieszkalnym  wielorodzinnym  oraz  budynku  użyteczności  publicznej 

(ust.  5).  Zamawiający  wraz  z  Przystępującym  wywodzili,  że  parking  nie  jest  obiektem 

budowlanym  w  rozumieniu  prawa  budowlanego,  natomiast  ga

raż  jest  obiektem  budowlanym 

lub  stanowi  część  innego  obiektu,  wobec  czego  parking  należy  rozumieć  jako  funkcję 

określonego terenu, wydzielonego w przestrzeni, nie do obiektu budowlanego. Na podstawie 

powyższego  Zamawiający  i  Przystępujący  argumentowali,  że  ponieważ  warunek  odnosił  się 

do  parkingu,  nie  zaś  garażu,  to  należy  uwzględnić  powierzchnię  obu  garaży  podziemnych 

wykonanych  w  ramach  ww.  inwestycji 

–  bowiem  na  parking  składają  się  wszystkie  miejsca 

postojowe  wraz  z  dojazdami  a  także  z  miejscami  na  powierzchni.  W  ocenie  Izby  wskazana 

argumentacja jest wadliwa i nie może zostać uwzględniona. W pierwszej kolejności zauważyć 

należy,  że  przedmiotowy  warunek  odnosił  się  do  parkingu  podziemnego  o  powierzchni 

minimalnie 1501,00 m

. Co za tym idzie, wykonawca winien wykazać się wykonaniem jednego 

parkingu, znajdującego się pod ziemią, o powierzchni co najmniej 1501,00 m

– wobec czego 

nie można dopuścić dla wykazywania spełniania warunku elementów wykraczających poza to 

określenie – takich jak np. wspólny zjazd do dwóch parkingów. Dalej Izba jako zasadny uznała 

argument  Odwołującego  o  „nieprzypadkowości”  ustalenia  minimalnej  powierzchni  parkingu  

w przedmiotowym warunku na ww. poziomie. Jak 

wywodził Odwołujący, zgodnie z § 277 ust. 

4  ww.  rozporządzenia  dla  garaży,  których  powierzchnia  przekracza  1500  m

wymagane  są 

samoczynne urządzenia oddymiające – wentylacja oddymiająca. Bezsporną była okoliczność, 

że  dla  garaży  o  powierzchni  powyżej  1 500  m

wymagania  co  do  systemów 

przeciwpożarowych i wentylacji są dużo bardziej restrykcyjne niż dla garaży o powierzchni do 

500  m2,  gdzie  wymagane  jest  tylko  stosowanie  wentylacji  ogólnej.  Mając  na  uwadze,  że 

przedmiotem  zamówienia  jest  m.in.  wybudowanie  parkingu  podziemnego  o  powierzchni 

5 807,4  m2 

(okoliczność  bezsporna)  to  logicznym  i  w  pełni  racjonalnym  było  wymaganie 

wykazania  się  doświadczeniem  w  wykonaniu  o  parkingu  powyżej  1 500  m2,  która  to 

powierzchnia  wyznacza  granicę,  od  której  obowiązują  bardziej  restrykcyjne  normy,  co 

przekłada się na wyższy poziom skomplikowania realizacji zamówienia. Takie sformułowanie 

warunku jest zatem zgodne także z art. 22 ust. 1a ustawy Pzp, zgodnie z którym zamawiający 

określa warunki  udziału  w  postępowaniu oraz  wymagane od  wykonawców  środki  dowodowe  

w  sposób  proporcjonalny  do  przedmiotu  zamówienia  oraz  umożliwiający  ocenę  zdolności 

wykonawcy  do  należytego  wykonania  zamówienia.  W  tym  miejscu  należy  zaznaczyć,  że 

jakkolwiek  zasadnie  podnosił  Zamawiający  w  toku  rozprawy,  że  treścią  warunku  nie  było 

doświadczenie  w  wykonaniu  wentylacji  odymiającej  jak  dla  parkingu  o  powierzchni  powyżej 

500  m2,  tak  wyznaczenie  w  treści  warunku  doświadczenia  w  wykonaniu  parkingu  

o  powierzchni  minimum  1501  m2  stanowi  jednoznaczną  wskazówkę  interpretacyjną,  która  – 

wraz  z  użyciem  liczby  pojedynczej  („parkingiem”)  pozwala  na  niepodważalne  ustalenie,  że 

treścią  warunku  było  wykazanie  się  wykonaniem  jednego  parkingu  podziemnego  

o  powierzchni  min.  1 

501,00  m2.  W  ocenie  Izby  ostatecznie  przesądza  to  braku  możliwości 

uwzględniania powierzchni dwóch mniejszych parkingów  – które w dodatku nie były ze sobą 

połączone,  nie  było  możliwości  przejechania  z  jednego  parkingu  na  drugi  bez  wyjazdu  na 

zewnątrz  parkingu.  Zarówno  Zamawiający  jak  i  Przystępujący  nie  twierdzili  również,  ażeby 

rzeczone  dwa  garaże  podziemne,  których  wykonaniem  legitymował  się  Przystępujący 

wykonane  zostały  z  zachowaniem  norm  odpowiednich  dla  garażu  o  powierzchni  powyżej 

500  m2.  Za  niemożnością  zsumowania  powierzchni  obu  garaży  przemawia  również 

powoływana  przez  Zamawiającego  i  Przystępującego  definicja  parkingu,  zgodnie  z  którą 

parkingiem jest „wydzielona powierzchnia terenu”  –  bezspornym  zaś było,  że oba garaże są 

rozdzielone  murem/ścianą  oporową,  posiadają  osobne  bramy  i  nie  ma  możliwości 

przejechania miedzy nimi. Zatem wydzielon

e były dwa parkingi, nie jeden. Przedłożone przez 

Zamawiającego i Przystępującego dowody nie pozwalają, na uznanie okoliczności przeciwnej. 

Objęcie jedną decyzją o pozwoleniu na budowę czy jednym planem wykonawczym obu garaży 

nie  świadczy  o  tym,  że  należy  traktować  je  jako  jeden  parking  podziemny,  o  łącznej 

powierzchni 

– tak jak nie można wywodzić z ww. dokumentów, że cztery budynki mieszkalne, 

które obejmowały, stanowiły w rzeczywistości jeden budynek. Z przedłożonych planów i zdjęć 

wprost wynika, że konstrukcyjnie były to dwa odrębne garaże, co potwierdza zarzut odwołania. 

Posiadanie  jednego  zjazdu  do  obu  garaży  (ale  do  dwóch  bram)  i  posiadanie  przez  nie 

wspólnej  ściany  oporowej  (pomiędzy  nimi),  również  w  żaden  sposób  nie  wpływa  na  ocenę 

spełniania warunku przez  Przystępującego.  Argumentację  Przystępującego  i  Zamawiającego 

dotyczącą  różnic  pomiędzy  definicjami  garażu  i  parkingu  dodatkowo  osłabia  fakt,  że  sami 

posługują  się  tymi  pojęciami  zamiennie  –  w  referencjach  podano,  że  wykonano  garaż 

podziemny,  natomiast  w  JEDZ  i 

wykazie  robót  –  parking  podziemny  (o  takiej  samej 

powierzchni). 

Okoliczności te jednoznacznie przesądzają o tym, że Przystępujący, powołując 

się  zsumowaną  powierzchnię  zrealizowanych  dwóch  garaży  podziemnych,  z  których  każdy 

miał  powierzchnię  mniejszą  niż  1 501  m2,  nie  wykazał  spełniania  warunku  udziału  

w  postępowaniu  o  którym  mowa  w  pkt  V.1.2.c  SIWZ.  Przystępujący,  powołując  się  na 

doświadczenie  zdobyte  w  realizacji  inwestycji  przy  ul.  Palacza  w  Poznaniu  nie  wykazał 

doświadczenia w wykonaniu parkingu podziemnego wielostanowiskowego o powierzchni min. 

00  m2,  gdyż  w  ramach  rzeczonej  inwestycji  nie  wykonano  takiego  parkingu.  W  tej 

sytuacji  Zamawiający  winien  był  na  podstawie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  wezwać 

Przystępującego  do  złożenia  dokumentów  potwierdzających  spełnianie  warunków  udziału  

w  postępowaniu,  a  zaniechawszy  powyższego,  dopuścił  się  naruszenia  normy  art.  26  ust.  3 

ustawy  Pzp. 

Ponadto  należało  stwierdzić,  że  z  uwagi  na  wybór  oferty  Przystępującego  jako 

najkorzystniejszej,  pomimo,  iż  nie wykazał  on  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu,  

a  Zamawiający  zaniechał  wezwania  go  do  uzupełnienia  dokumentów  w  tym  zakresie,  wybór 

oferty  nastąpił  niezgodnie z  przepisami ustawy,  co stanowiło naruszenia  art.  7  ust.  3  ustawy 

Pzp. 

Wobec powyższego Izba na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp orzekła jak w pkt 1 sentencji 

i  nakazała  Zamawiającemu  wezwanie  Przystępującego  do  złożenia  dokumentów 

potwierdzających spełnianie ww. warunku udziału w postępowaniu.  

Ad zarzutu naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba uznała przedmiotowy zarzut za bezzasadny. Odwołujący wywodził, że powołanie się 

przez  Przystępującego  na  realizację  inwestycji  przy  ul.  Palacza  w  Poznaniu  i  wskazanie,  że  

w  jej  r

amach  wykonał  parking  wielostanowiskowy  o  powierzchni  użytkowej  2 515,65  m2, 

stanowiło przedstawienie informacji  wprowadzających w  błąd  w  rozumieniu art.  24  ust. 1  pkt 

16  i  17  ustawy  Pzp

.  W  tym  miejscu  należy  podkreślić,  że  o  ile  Izba  uznała,  iż  rzeczywiście 

powołanie  się  na  parking  wykonany  w  ramach  ww.  inwestycji  nie  jest  wystarczające  dla 

wykazania 

spełnienia 

warunku, 

co 

skutkowało 

uwzględnieniem 

odwołania,  

o  tyle 

w  ocenie  Izby  nie  wypełniły  się  przesłanki  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania  

o  których  mowa  w  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp.  Do  takiego  wniosku  Izba  doszła 

uwzględniając następujące okoliczności.  

Przystępujący, powołując się na wykonanie parkingu podziemnego o powierzchni 2 515,65 

m2  podał  w  JEDZ  informację  zgodną  z  referencją  wystawioną  przez  inwestora,  którym  był 

Zamawiający.  Nie  można  więc  uznać,  by  działanie  Przystępującego  stanowiło  rażące 

niedbalstwo (art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp) czy nawet lekkomyślność lub niedbalstwo (art. 

24  us

t.  1  pkt  17  ustawy  Pzp).  Również  przypisanie  Przystępującego  zamiaru  wprowadzenia  

Zamawiającego  byłoby  bezpodstawne,  gdyż  Przystępujący  posługiwał  się  informacjami 

zgodnymi  z  referencjami, których wystawcą był  sam  Zamawiający.  Co więcej,  należy  uznać, 

że  ponieważ  skoro  to  Zamawiający  był  inwestorem  robót  referencyjnych,  to  miał  doskonałą 

wiedzę co do konstrukcji wybudowanych garaży i nie było możliwym wprowadzenie go w błąd 

w  tym  zakresie 

–  w  szczególności  mając  na  uwadze,  że  kwestionowane  informacje, 

prze

dstawione  przez  Przystępującego  pochodziły  właśnie  od  Zamawiającego.  Przyjęcie 

odmiennego poglądu prowadziłoby do uznania, że de facto Zamawiający sam wprowadził się 

w błąd, wystawiając referencję, w której wskazano, że „Powierzchnia użytkowa podziemnego 

g

arażu 2 515,65 m2” – który to garaż wykonać miał Przystępujący w ramach inwestycji przy ul. 

Palacza  w  Poznaniu.  W  świetle  powyższych  okoliczności,  Izba  uznała,  że  przedstawienie 

przez  Przystępującego  informacji  dotyczących  wykonania  garażu  podziemnego  o  ww. 

powierzchni, nie wypełniało przesłanek wykluczenia wykonawcy z postepowania określonych 

w art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp, wobec czego oddaliła omawiany zarzut. 

Ad zarzutu naruszenia art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp w zw. z art. 22 ust. 1b pkt 3 ustawy Pzp 

mającego  polegać  na  zaniechaniu  wezwania  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o udzielenie zamówienia publicznego – konsorcjum Firma Remontowo - Budowlana P. Sz., ul. 

Ostatnia  35,  60-

102  Poznań  oraz  „HYDRO-GAZ  Swarzędz”  H.  W.,  ul.  Bednarska  7,  62-020 

Swarzędz  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  doświadczenia  wskazanego  przez  tego 

wykonawcę  na  potwierdzenie  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

zdolności  technicznej  i  zawodowej,  które  dotyczyło  doświadczenia  zdobytego  przy  realizacji 

zamówienia  w  ramach konsorcjum. Izba  postępowanie w  zakresie tego  zarzutu  umorzyła na 

podstawie  art.  187  ust.  8  ustawy  Pzp  per  analogiam

,  wobec  oświadczenia  Odwołującego  o 

jego cofnięciu. 

Ad zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp poprzez zaniechanie jego zastosowania. 

Odwołujący  rzeczony  zarzut  wywodził  z  okoliczności,  że  w  dołączonym  do  oferty 

harmonogramie  rzeczowo 

–  finansowym  Przystępujący  wskazał  kwoty  za  poszczególne 

kategorie  robót  oraz  kwoty  podatków  VAT  23%  i  8%  z  których,  po  dokonaniu  odpowiednich 

obliczeń  matematycznych  wynikało,  że  przyjął  stawkę  8%  dla  robót  z  kategorii  „Uzbrojenie  

i  urządzenie  terenu”  podkategoria  „Uzbrojenie  terenu  razem:  kanalizacji  (ogólnospławna  lub 

sanitarna i deszczowa)”. Odwołujący podnosił, że roboty te powinny zostać objęte stawką 23% 

VAT, wobec czego cena w ofercie zawiera błąd w obliczeniu ceny.  

Izba  zarzut  ten  uznała  za  nieudowodniony.  Przede  wszystkim  podkreślenia  wymaga,  że 

jakkolwiek ów harmonogram mógł stanowić podstawę weryfikacji ceny, wobec zapisu pkt XIII 

SIWZ 

– „Opis sposobu obliczania ceny”, ppkt 10 – „Cena oferty powinna wynikać z kalkulacji 

przeprowadzonej  przez  Wykonawcę  oraz  być  zgodna  z  załączonym  do  oferty 

harmonogramem  rzeczowo-finansowym

”,  o  tyle  w  rzeczonym  harmonogramie  Przystępujący 

n

ie  określał,  jaką  stawkę  VAT  przyjmuje  dla  określonych  kategorii  robót.  W  rezultacie, 

ustalenie Odwołującego, dotyczące stawki VAT przyjętej przez Przystępującego uznać należy 

za  domniemanie.  Możliwym  jest  bowiem  przeprowadzenie  innych  działań  matematycznych, 

które  pozwolą  na  inne  przypisania  stawek  VAT  do  innych  kategorii  robót  z  harmonogramu 

rzeczowo 

–  finansowo.  Możliwym  wydaje  się  również  przypisanie  różnych  stawek  VAT  dla 

jednej  kategorii,  po  jej  dalszym  rozbiciu  na  podkategorie 

–  na  co  miejsca  nie  przewidywał 

harmonogram  rzeczowo 

–  finansowy,  wobec  czego  nie  mogło  to  znaleźć  odzwierciedlenia  

w  jego  treści.  Reasumując,  brak  było  podstaw  dla  jednoznacznego  przyjęcia,  że  dla  ww. 

wskazanej  kategorii  robót  uzbrojeniowych  Przystępujący  przyjął  stawkę  8%    VAT.  Nie  budzi 

natomiast  wątpliwości,  że  decyzja  o  odrzuceniu  oferty  musi  być  oparta  o  ustalone, 

jednoznaczne 

okoliczności.  Odrzucenie  oferty  skutkuje  utratą  szansy  na  uzyskanie 

zamówienia  przez  wykonawcę,  wobec  czego  nie  może  być  oparte  na  domniemaniu,  a  taka 

sytuacja miałaby miejsce w niniejszej sprawie w przypadku odrzucenia oferty Przystępującego 

na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp.  W  związku  z  powyższym  Izba  uznała,  że  nie 

doszło do naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp poprzez zaniechanie jego zastosowania  

i oddaliła przedmiotowy zarzut. 

Ad zarzutu naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp. 

Izba  rzeczony  zarzut  uznała  częściowo  za  bezpodstawny  –  w  zakresie  w  jakim  dotyczył 

naruszenia  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  poprzez  jak  wskazywał  Odwołujący,  niezapewnienie 

zasad  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców  i  proporcjonalności.  

W ocenie Izby, dla stwierdzenia naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy Pzp 

nie jest wystarczającym 

stwierdzenie  naruszenia  ustawy  Pzp,  ale 

również  ustalenie,  że  Zamawiający  prowadzi 

postępowanie  z  naruszeniem  wyrażonych  tam  zasad.  Nie każde  bowiem  naruszenie  ustawy 

Pzp  stanowi  o  naruszeniu  tych  zasad,  może  ono  wynikać  bowiem  z  błędów  formalnych 

Zamawiającego,  co  nie  musi  prowadzić  do  naruszenia  uczciwej  konkurencji  

i równego traktowania wykonawców. Stwierdzone przez Izbę naruszenie art. 26 ust. 3 ustawy 

Pzp stanowi z pewnością jednocześnie naruszenie art. 7 ust. 3 ustawy Pzp, o czym wskazano 

już w części odnoszącej się ww. uwzględnionego zarzutu. Odwołujący nie sformułował zarzutu 

naruszenia zasady przejrzystości, również wyrażonej w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, wobec czego 

Izba nie oceniała działań i zaniechań Zamawiającego w tym zakresie.

W  niniejszej  sprawie  Izba  -  co  wynika  z  sentencji  orzeczenia  - 

częściowo  oddaliła  

i  częściowo  uwzględniła  odwołanie  a  częściowo  umorzyła  postępowanie.  Izba  za  zasadny 

uznała jeden zarzut oraz za częściowo zasadny kolejny, mający charakter posiłkowy. Istotnym 

jest,  że  Izba  oddaliła  dwa  zarzuty  które  zmierzały  do  wyeliminowania  Przystępującego  

z  postępowania  (naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  i  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp).  

A  zatem  z  5  zgłoszonych  zarzutów  jedynie  jeden  zarzut  został  uwzględniony  

w  całości  i  jeden  (o  charakterze  posiłkowym)  częściowo,  przy  czym  ich  uwzględnienie  nie 

doprowadziło  do  wykluczenia  Przystępującego  z  postępowania  lub  odrzucenia  jego  oferty,  

a  jedynie  do  wezwania  o  uzupełnienie  dokumentów.  Mając  to  na  uwadze,  Izba  uznała,  że 

stosownie  do  wyniku  postępowania  jego  kosztami  w  35%  należy  obciążyć  Zamawiającego 

i  w  65%  Odwołującego.  Na  koszty  postępowania  odwoławczego  składał  się  wpis  uiszczony 

przez  odwołującego  w  wysokości  20  000  zł  oraz  koszty  poniesione  przez  Odwołującego  

z tytułu zastępstwa przed Izbą w maksymalnie dopuszczalnej wysokości 3.600 zł. Do kosztów 

postępowania Izba nie zaliczyła kosztów zastępstwa Zamawiającego przed Izbą, gdyż zgodnie 

z  §  3  ust.  2  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.U.  Nr  41,  poz.  238  ze  zm.)  uzasadnione  koszty 

stron  Izba  ustala na  podstawie rachunków  przedłożonych do  akt  sprawy  –  Zamawiający  zaś 

takiego rachunku nie złożył.  

Łącznie koszty postępowania wyniosły 23 600 zł, które w całości poniósł Odwołujący, 

tymczasem  odpowiadał  za  nie  jedynie  do  kwoty  15 340  zł  (23 600  zł  x  65%).  Wobec 

powyższego  Izba  zasądziła  od  Zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kwotę  8 260,00  zł 

–  15 340),  stanowiącą  różnicę  pomiędzy  kosztami  poniesionymi  dotychczas  przez 

Odwołującego a kosztami postępowania, za jakie odpowiadał w świetle jego wyniku. 

Przewodniczący: 

..……………………….