KIO 2035/19 WYROK dnia 31 października 2019 r.

Stan prawny na dzień: 06.12.2019

Sygn. akt KIO 2035/19 

WYROK 

z dnia 

31 października 2019 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:  

Przewodniczący:   Marek Koleśnikow  

Protokolant:  

Piotr Kur  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  2

5  i  30  października  2019  r.  w Warszawie  odwołania 

wn

iesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  13  października  2019  r.  przez 

wykonawcę GE Medical Systems Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul. Wołoska 

9,  02-583  Warszawa 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Samodzielny 

Publiczny  Z

akład  Opieki  Zdrowotnej  Wojewódzki  Szpital  Zakaźny  w  Warszawie,  ul. 

Wolska 37, 01-201 Warszawa  

przy  udziale  wykonawcy 

Synektik S.A. z siedzibą w Warszawie,  Al. Wincentego Witosa 

31,  00-710  Warszawa 

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego 

o sygn. akt: KIO 2035/19 po stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie.  


Kosztami postępowania obciąża odwołującego GE Medical Systems Polska Sp. z o.o. 

z siedzibą w Warszawie, ul. Wołoska 9, 02-583 Warszawa  

i:  

2.1) zalicza  w  pocz

et  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę  GE 

Medical  Systems  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  ul.  Wołoska  9, 

02-583 Warszawa 

tytułem wpisu od odwołania;  

zasądza  od  wykonawcy  GE  Medical  Systems  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Warszawie,  ul.  Wołoska  9,  02-583  Warszawa  na  rzecz  zamawiającego 

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzki Szpital Zakaźny 

w Warszawie, ul. Wolska 37, 01-201 Warszawa 

kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy 

tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania 

odwoławczego poniesione z tytułu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 i 2215) na niniejszy wyrok 

– w terminie 7 dni od dnia 

jego dor

ęczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący: 

………………………………  


Sygn. akt KIO 2035/19 

U z a s a d n i e n i e  

Zamawiający  Wojewódzki  Szpital  Zakaźny  w  Warszawie,  ul.  Wolska  37,  01-201 

Warszawa  wszczął  postępowanie  na  dostawy  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  pod 

nazwą »Zakup tomografu komputerowego wraz z przystosowaniem pomieszczeń«.  

09.07.2019 r. zostało opublikowane ogłoszenie o zamówieniu w Dzienniku Urzędowym 

Unii Europejskiej pod nrem 2019/S 130-318387.  

Postępowanie jest prowadzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 i 2215) zwanej dalej w skrócie 

Pzp lub ustawą bez bliższego określenia.  

02.10.2019 r. zamawiający poinformował o wyborze najkorzystniejszej oferty wykonawcy 

S.  

11.10.2019  r.  wykonawca  GE  Medical  Systems  Polska  Sp.  z 

o.o.  z  siedzibą  

w Warszawie, ul. Wołoska 9, 02-583 Warszawa, zgodnie z art. 182 ust. 1 pkt 1 Pzp, wniósł 

do Prezesa KIO odwołanie na:  

dokonanie  wyboru  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  Synektik  S.A.  z  siedzibą  

w  Warszawie,  Al.  W.  Witosa  31,  00-710  Warszawa  (dalej  wykonawca  S  lub 

przystępujący) jako najkorzystniejszej;  

2)   zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy S;  

zaniechanie dokonania wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej.  

Odwołujący sformułował zarzut naruszenia przez zamawiającego:  

art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp oraz art. 91 ust. 1 Pzp przez wybór 

oferty wykonawcy S i zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy S ze względu na to, 

że treść oferty wykonawcy S nie odpowiada treści Specyfikacji Istotnych Warunków 

Zamówienia (dalej „SIWZ”) oraz przez zaniechanie wyboru oferty odwołującego jako 

najkorzystniejszej, a tym samym naruszenie zasady uczciwej konkurencji i równego 

traktowania wykonawców;  

2)   art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp oraz art. 91 

ust. 1 Pzp przez wybór 

oferty wykonawcy S i zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy S z uwagi na błąd 

w obliczeniu ceny tj. ze względu na nieprawidłowo zastosowaną stawkę podatku od 


towarów  i  usług  (VAT)  oraz  przez  zaniechanie  wyboru  oferty  odwołującego  jako 

najkorzystniejszej, a tym samym naruszenie zasady uczciwej konkurencji i równego 

traktowania wykonawców.  

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:  

unieważnienia czynności wyboru oferty wykonawcy S jako najkorzystniejszej;  

2)   dokonania czynn

ości odrzucenia oferty wykonawcy S;  

powtórzenia  czynności  oceny  ofert  i  dokonania  wyboru  oferty  odwołującego  jako 

najkorzystniejszej.  

Argumentacja odwołującego  

Szczegółowy  opis  przedmiotu  zamówienia  został  zawarty  w  Specyfikacji 

asortymentowo-ceno

wej  stanowiącej  załącznik  nr  1  do  SIWZ,  w  załączniku  nr  5  do  SIWZ 

będącym  zestawieniem  Parametrów  wymaganych,  Programie  Funkcjonalno-Użytkowym 

(załącznik nr 6 do SIWZ) oraz w Specyfikacji Technicznej (załącznik nr 9 do SIWZ). 

W  postępowaniu  wpłynęły  dwie  oferty:  oferta  odwołującego  oraz  oferta  wykonawcy  S. 

2.10.2019  r.  za najkorzystniejszą ofertę  zamawiający  uznał  oferta  wykonawcy  S,  natomiast 

ofertę odwołującego zamawiający sklasyfikował na drugiej pozycji. 

Odwołujący zakwestionował to rozstrzygnięcie. 

I. 

Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ 

1.  W  pkt  67  zał.  nr  5  do  SIWZ  dotyczącego  parametrów  wymaganych  co  do 

multimodalnej 

stacji 

lekarskiej, 

zamawiający 

wymagał 

zaoferowania 

monitora 

multimodalnego do wyświetlania obrazów monochromatycznych i kolorowych o parametrach 

wskazanych w tym punkcie. Wykonawcy oferując w tym względzie swój asortyment musieli 

jednoznacznie  podać  producenta  i  parametry  oferowanego  monitora:  „TAK  (podać 

producenta i parametry monitora)”. Wykonawca S nie spełnił przedmiotowego wymogu i nie 

podał  w  sposób  jednoznaczny  producenta  i  nazwy  oferowanego  monitora,  w  sposób 

umożliwiający zidentyfikowanie przedmiotu oferowanego świadczenia.  

W pkt 67 zał. nr 5 do SIWZ wykonawca S wskazał jako producenta firmę Synektik S.A., 

Warszawa, Al. Witosa 31 

– ArPACS ArVIEW (Eizo Co.).  

Odwołujący podniósł, że firma Synektik S.A. nie jest producentem monitora, a ArPACS 

ArVIEW  (EIZO  CO.)  nie  jest  modelem  monitora.  W  obrocie  na  próżno  poszukiwać 

jakichkolwiek  monitorów,  których  producentem  byłaby  firma  Synektik,  a  tym  bardziej  o mo-

delu  ArPACS  ArVIEW.  Nigdzie  nie  występuje  również  dokumentacja  produktowa,  czy  też 

certyfikacyjna dotycząca monitora o nazwie Synektik ArPACS ArVIEW. 


Nie  wiadomo  jaki  monitor  (producent,  model)  został  zaoferowany  przez  wykonawcę  S,  

a w związku z tym oferta wykonawcy S powinna zostać odrzucona jako niezgodna z treścią 

SIWZ.  

Wykonawca S, w pkt 67 powinien jednoznacznie wyszczególnić jaki producent i model 

monitora  jest  oferowany.  W  zakresie  wypełnionej  kolumny  co  do  ww.  monitora  nie  można 

zidentyfikować  jaki  dokładnie  monitor  tj.  jakiego  producenta  i  jaki  dokładnie  model  jest 

przedmiotem  oferty  wykonawcy  S.  Na  rynku  występuje  szereg  urządzeń,  które  spełniają 

parametry  i  kryteria,  zadeklarowane  przez  wykonawcę  S.  Stąd  nie  można  jednoznacznie 

stwierdzić jaki dokładnie sprzęt został zaoferowany. Pozbawia to zamawiającego możliwości 

zidentyfikowania  ofertowanego  sprzętu,  a  w  konsekwencji  weryfikacji  oferowanego  sprzętu 

pod kątem spełniania parametrów oraz sprawdzenia wywiązywania się przez wykonawcę S  

z  umowy  w  tym  aspekcie,  a  wykonawcy  S  pozostawia  niedopuszczalną  możliwość 

precyzowania oferty po upływie terminu na złożenie ofert.  

Również nazwa wskazana w nawiasie „(Eizo Co.)” nie pozwala na zidentyfikowanie jaki 

typ  lub  model  urządzenia  jest  oferowany  przez  wykonawcę  S.  Firma  Eizo  produkuje  wiele 

urządzeń  tego  typu  i  nie  wiadomo  jaki  model  jest  proponowany  w  przedmiotowym 

postępowaniu. Świadczy to o niezgodności treści oferty wykonawcy S z treścią SIWZ.  

Odwołujący  przytoczył  orzecznictwo  Izby  na  poparcie  swoich  argumentów:  wyrok  z  5 

października 2016 r. o sygn. akt KIO 1759/16, z 17 kwietnia 2019 r. o sygn. akt KIO 569/19  

i z 11 stycznia 2019 r. o sygn. akt KIO 2665/18. 

W świetle tych wyroków oferta wykonawcy S 

powinna zostać odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.  

2. W pkt 98 Zał. nr 5 do SIWZ Nazwa/typ/producent robota (duplikatom) do płyt CD/DVD 

wykonawca  S  podał:  „Tak,  Synektik  S.A.  Warszawa,  Al.  Witosa  31  ArPACS  OUT  (Epson 

Co.)”.  Odwołujący,  analogicznie  jak  w  pkt  1  podnosi,  że  wykonawca  S  nie  wskazał 

prawidłowo  jaki  producent  oraz  jaki  typ  lub  model  urządzenia  jest  oferowany  przez 

wykonawcę  S,  co  nie  pozwala  na  prawidłowe  zidentyfikowanie  oferowanego  przedmiotu 

świadczenia przez wykonawcę S.  

Firma Synektik nie jest p

roducentem robotów (duplikatorów) do płyt CD/DVD. Natomiast 

nazwa  ArPACS  OUT  odnosi  się  do  oprogramowania,  a  nie  do  robota  –  duplikatora. 

Potwierdzają to m.in. – dołączone przez wykonawcę S – dokumenty zawierające Certyfikaty  

i  Deklaracje  PACS,  gdzie  w  Za

łączniku  nr  2  do  Formularza  zgłoszenia:  „Formularz  dla 

aktywnych  wyrobów  medycznych  do  im  plantacji,  wyrobów  medycznych  i  systemów  lub 

zestawów  zabiegowych”  w  opisie  wyrobu  (strona  12  paczki  dokumentów  elektronicznych 

złożonych  przez  wykonawcę  S  o  numerze  12.2)  ArPACS  OUT  został  opisany  jako 

oprogramowanie.  


Nie wiadomo zatem jaki dokładnie robot – duplikator jest oferowany przez wykonawcę S. 

Na rynku występuje szereg urządzeń, które spełniają parametry i kryteria, których spełnienie 

zadeklarował wykonawca S. Stąd nie można jednoznacznie stwierdzić jaki dokładnie sprzęt 

został zaoferowany. Pozbawia to zamawiającego możliwości zidentyfikowania ofertowanego 

sprzętu,  a  w  konsekwencji  weryfikacji  tego sprzętu  pod kątem  spełniania  zadeklarowanych 

parametrów  oraz  sprawdzenia  wywiązywania  się  przez  wykonawcę  S  z  umowy  w  tym 

aspekcie,  a  wykonawcy  S  pozostawia  niedopuszczalną  możliwość  precyzowania  oferty  po 

upływie terminu na złożenie ofert.  

Nawet nazwa wskazana w nawiasie „EPSON Co.” nie pozwala na zidentyfikowanie jaki 

typ  lub  model  urządzenia  jest  ofertowany  przez  wykonawcę  S.  Firma  Epson  produkuje 

przecież wiele urządzeń, w tym duplikatory.  

Odwołujący  na  poparcie  swojego  stanowiska  przytoczył  orzecznictwo  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  wyrok  KIO  z  11  stycznia  2019  r.  o  sygn.  akt  KIO  2665/18,  wyrok  KIO  z  17 

kwietnia  2019  r.  o  sygn.  KIO  569/19,  wyrok  KIO  z  5  października  2016  r.  o  sygn.  akt  KIO 

Dlatego 

– zdaniem odwołującego – oferta wykonawcy S powinna zostać odrzucona na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp jako 

niezgodna z treścią SIWZ.  

3. W pkt 41 zał. nr 5 do SIWZ zamawiający wymagał, aby stacja była wyposażona w je-

den  lub  dwa  monitory  medyczne  diagnostyczne  typu  LCD/TFT  o  parametrach  wskazanych  

w przedmiotowym pkt 41 zał. nr 5 do SIWZ.  

W  pkt  41  zał.  nr  5  do  SIWZ  wykonawca  S  wskazał:  „Tak,  dwa  monitory  medyczne 

diagnostyczne. Przekątnia ekranu 24,1 cala, Rozdzielczość 1920x1200, Jasność 350 cd/m2, 

Kontrast 1000:1”.  

Podobnie  jak  w  odniesieniu  do  ww.  urządzeń,  również  w  przypadku  monitorów 

wykonawca S nie ok

reślił nazwy ani producenta. W oparciu o podstawowe dane techniczne 

wpisane do zał. nr 5 odwołujący stwierdza, że przedmiotem oferty jest monitor ElZO, model 

Radiforce  MX242W,  który  jednak  jest  monitorem  klinicznym,  a  nie  monitorem 

diagnostycznym.  Jest  to 

bowiem  monitor  przeglądowy,  który  nie  może  być  stosowany  do 

diagnostyki  (tutaj  wymagana  jest  min.  klasa  II  wyrobu  medycznego).  Oznacza  to,  że  na 

monitorach zaoferowanych przez wykonawcę S można oglądać jedynie obrazy referencyjne, 

ale  monitory  tego  typu  ni

e  mogą  służyć  do  diagnozowania  tj.  na  podstawie  obrazów 

wyświetlanych  na  takich  monitorach  nie  można  wykonywać  opisów  choroby  na  stacji 

lekarskiej.  

Zgodnie z deklaracją zgodności producenta ww. monitora, jest on wyrobem medycznym 

klasy I i nie spełnia wymagań w pkt 41. Z tych też względów oferta wykonawcy S powinna 

zostać odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. 


II. Błąd w obliczeniu ceny – niewłaściwa stawka VAT 

1.  W  ocenie  odwołującego  wykonawca  S  nieprawidłowo  wskazał  stawkę  VAT  dla 

asortymentu 

zaoferowanego  w  Zał.  nr  1  poz.  1d  do  SIWZ,  gdzie  zamawiający  wymagał 

zaoferowania  Robota  (duplikatora)  do  płyt  CD/DVD.  W  ofercie  wykonawcy  S  w  przed-

miotowym punkcie został zaoferowany robot do nagrywania płyt z nazwą handlową ArPACS 

OUT (Epson Co.), w st

osunku do którego wykonawca S zastosował stawkę 8% VAT. 

Abstrahując od kwestii, że ArPACS OUT jest nazwą oprogramowania, a firma Synektik 

nie  jest  producentem  robotów  do  nagrywania  płyt  CD/DVD  (o  czym  szerzej  w  pkt  I.2 

odwołania),  odwołujący  podniósł,  że  w  stosunku  do  tego  typu  sprzętu  powinna  mieć 

zastosowanie  stawka  podstawowa  23%  VAT.  Choć  wykonawca  S  nie  podał  dokładnie  jaki 

model  urządzenia jest  oferowany  przez  wykonawcę S  (co już  jest  powodem  do  odrzucenia 

oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp)

,  to  przyjmując,  że  wykonawca  S  zamierzał 

zaoferować jeden z robotów firmy Epson (na co może wskazywać nazwa podana w nawiasie 

„Epson  Co.”)  należy  stwierdzić,  że  firma  Epson  w  swojej  ofercie  nie  posiada  robotów 

(duplikatorów)  do  płyt  CD/DVD,  które  są  wyrobami  medycznymi.  Firma  Epson  dysponuje 

jedynie robotami, w stosunku do których zastosowanie może mieć jedynie stawka VAT w wy-

sokości 23%. 

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, 

obniżona stawka w wysokości 8%, odnosi się do towarów i usług wyszczególnionych w Zał. 

nr  3  do  ustawy.  W  poz.  105  tego  załącznika  wymienione  zostały,  bez  względu  na  symbol 

PKWiU 

– „Wyroby  medyczne,  w  rozumieniu ustawy  o  wyrobach  medycznych dopuszczone 

do  obrotu  na  terytorium  Rzeczypospol

itej  Polskiej,  inne  niż  wymienione  w  pozostałych 

pozycjach  załącznika”. Także wobec treści  art.  98 ust.  2  i  3  Dyrektywy  2006/112/WE  Rady  

z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. 

U. UE L 06.347.1 ze zm.), sta

wki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów 

i  świadczenia  usług,  których  kategorie  są  określone  w  załączniku  nr  III.  W  nim  natomiast 

mowa  jest  wyłącznie  o  wyrobach  medycznych.  Z  tych  względów,  zastosowanie  przez 

wykonawcę  S  stawki  preferencyjnej  dla  produktów,  które  nie  są  wyrobami  medycznymi 

zgodnie z załącznikiem nr III do ustawy jest całkowicie bezpodstawne.  

Zdaje się zatem, że jedyną przyczyną do zastosowania przez wykonawcę S stawki VAT 

8%  do  ww.  sprzętu  było  potraktowanie  przedmiotowej  dostawy  jako  świadczenia 

kompleksowego. Jednak, w sprawie nie można również mówić o świadczeniu złożonym, czy 

też  kompleksowym.  Trybunał  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  w  wyroku  o  sygn.  akt 

C-251/05  Talacre  Beach  Caravan  Sales  Ltd  v.  Commissioners  of  Cu

stoms  &  Excise,  dał 

prymat  ochronie  zasady  nierozszerzania  zwolnienia  podatkowego  nad  traktowaniem  kliku 

dostaw  jako  świadczenia  złożonego,  opodatkowanego  wedle  zasad  dotyczących 

świadczenia  głównego.  Zgodnie  ze  stanowiskiem  TSUE  każde  odstępstwo  od  zasadniczej 


stawki  podatku  od  towarów  i  usług  powinno  być  interpretowane  ściśle.  Ochrona  tej  zasady 

została  także  zaakcentowana  w  stanowisku  Rzecznika  Generalnego  wydanego  w  tej 

sprawie:  „szósta  dyrektywa  ustanawia,  niezależnie  od  określonych  opcji  dostępnych  dla 

państw  członkowskich,  wyczerpujący  katalog  transakcji  zwolnionych  lub  opodatkowanych 

według  obniżonej  stawki  podatkowej.  Jej  celem  jest  zharmonizowanie  w  jak  największym 

stopniu opodatkowania VAT i wyłączenie w ten sposób zakłócenia konkurencji”.  

Odwołujący 

przytoczył 

fragment 

uzasadnienia 

wyroku 

Naczelnego 

Sądu 

Administracyjnego w wyroku z 1 czerwca 2011 r. o sygn. akt I FSK 869/10 oraz Naczelnego 

Sądu  Administracyjnego  przedstawionego  w  wyroku  z  17  grudnia  2013  r.,  sygn.  akt  I  FSK 

W przedmioto

wej sprawie robot (duplikator) do wypalania płyt CD/DVD stanowi odrębne 

urządzenie, które jest wykorzystywane jedynie do wypalania wyników badań wykonanych już 

za  pomocą  tomografu,  jak  i  za  pomocą  innych  urządzeń.  Robot  nie  służy  zatem  do 

zapewnienia  funkc

jonowania  tomografu  zgodnie  z  jego  przeznaczeniem,  tomograf  może 

funkcjonować  bez  robota.  Ponadto  robot  może  być  dostarczony  przez  inny,  niezależny 

podmiot,  zajmujący  się  sprzedażą  sprzętu  elektronicznego,  a  niekoniecznie  dostawą 

tomografów.  Funkcjonalny  związek  pomiędzy  robotem  a  tomografem  jest  zatem  na  tyle 

luźny,  że rozdzielenie tych urządzeń  jest jak  najbardziej  możliwe.  Nie można  zatem  mówić  

o  świadczeniu  kompleksowym.  Trudno  bowiem  uznać  dostawę  robota  za  obiektywnie 

związaną ekonomicznie z tą konkretną dostawą tomografu, gdyż robot pełni jedynie funkcję 

pomocniczą w stosunku do wyrobu medycznego. Nawet zamawiający w istocie nie przypisał 

tak  ścisłego  związku  obu  tym  urządzeniom,  gdyż  opisał  oba  urządzenia  oddzielnie, 

oczekując  również  odrębnego  skalkulowania  ceny  obu  urządzeń  w  formularzu 

asortymentowo-cenowym.  

Na  poparcie  swojego  stanowiska  odwołujący  przytoczył  wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  z  14  lutego  2019  r.  o  sygn.  akt  KIO  126/19,  wyrok  z  dnia  29  lipca  2014  r.  

o  sygn.  akt  KIO  1463/14,  wyrok  KIO  z  18  stycznia  2017  r.  o  sygn.  akt  KIO  2483/16,  wyrok 

KIO z 24 marca 2016 r. o sygn. akt KIO 349/16, wyrok KIO z 1 lutego 2016 r. o sygn. akt KIO 

2.  Wykonawca  S  zaoferował  również  nieprawidłową  stawkę  VAT  na  oferowaną 

multimodalną  stację  lekarską  (komputer)  w  pozycji  1b  zał.  nr  1  do  SIWZ  –  Specyfikacji 

asortymentowo-

cenowej,  gdzie  zaoferowano  stawkę  VAT  w  wysokości  8%,  zamiast 

prawidłowej stawki podstawowej w wysokości 23%. W ramach dostawy multimodalnej stacji 

lekarskiej  w  poz.  66  zał.  nr  5  do  SIWZ  należało  zaoferować  komputer  o  wskazanych  tam 

parametrach oraz w poz. 67 monitor. 


Odwołujący  podnosi,  że  do  sprzętu  komputerowego  oferowanego  w  ramach 

multimodalnej  stacji  lekarskiej  powinna  mieć  zastosowanie  stawka  VAT  23%,  gdyż 

oferowany  komputer  n

ie  jest  wyrobem  medycznym.  Jak  już  wskazano  w  uzasadnieniu 

zarzutu II.1 zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów  

i usług, obniżona stawka w wysokości 8%, odnosi się do towarów i usług wyszczególnionych 

w Załączniku nr 3 do ustawy. W poz. 105 tego załącznika wymienione zostały, bez względu 

na  symbol  PKWiU 

–  „Wyroby  medyczne,  w  rozumieniu  ustawy  o  wyrobach  medycznych 

dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w po-

zostałych pozycjach załącznika”.  

Oferowany komputer bez wątpienia nie jest wyrobem medycznym (nie zostały do niego 

przedstawione również deklaracje zgodności, czy też certyfikaty potwierdzające ten fakt). Nie 

może  mieć  zatem  do  niego  zastosowania  preferencyjna  stawka  VAT  w  wysokości  8%. 

Przedmiotowego  świadczenia  (dostawy  komputera)  nie  można  również  zakwalifikować  do 

świadczenia  kompleksowego,  które  to  pojęcie  zostało  wypracowane  przez  orzecznictwo  

i doktrynę (w szczególności przytoczone w uzasadnieniu do zarzutu II.1). 

Od

wołujący  wskazał  na  wyrok  NSA  z  1  czerwca  2011  r.  o  sygn.  akt  I  FSK  869/10,  

w  którym  zaakcentowano  ustawową  zasadę  oddzielności  i  samodzielności  poszczególnych 

dostaw  czy  świadczonych  usług.  Rozpoznawanie  odrębnych  świadczeń  jako  jednego 

kompleksowego świadczenia ma charakter wyjątkowy, a prymat wiedzie wyrażona w wyroku 

Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o sygn. akt C- 251/05 Talacre Beach Caravan 

Sales  Ltd  v.  Commissioners  of  Customs  &  Excise  zasada  nierozszerzania  zwolnienia 

podatkowego do pobo

cznych dostaw, gdyż każde odstępstwo od zasadniczej stawki podatku 

od towarów i usług powinno być interpretowane ściśle. 

Za  świadczenia  odrębne  należy  uznać  świadczenia  wykonywane  przez  jednego 

świadczącego  na  rzecz  nabywcy,  które  mogą  być  rozdzielone  w  sposób  obiektywnie 

uzasadniony, nawet jeśli są w pewien sposób powiązane. Takie obiektywne rozdzielenie bez 

wątpienia  występuje  w  stanie  faktycznym  sprawy,  gdyż  dostawa  komputera  mogłaby  się 

odbyć  równie dobrze bez  dostawy  tomografu.  Komputer  obiektywnie rzecz  ujmując mógłby 

być  dostarczony  przez  inny  podmiot  np.  podwykonawcę,  zajmujący  się  dostawą  sprzętów 

komputerowych.  Innymi  słowy  dostawa  ta  mogłaby  obiektywnie  nastąpić  oddzielnie  bez 

dostawy  tomografu.  Na  marginesie  dodać  trzeba,  że  przy  ocenie  owej  „obiektywności”  nie 

ma  znaczenia  czy  zamawiający  zamierzał,  aby  dany  komputer  został  dostarczony  wraz  

z dostawą tomografu, czy też nie. Chodzi tutaj o obiektywną możliwość rozdzielenia danych 

świadczeń. Jeżeli zatem z przedmiotowego świadczenia dałoby się wydzielić odrębnie różne 

świadczenia,  które  fizycznie  mogą  być  przedmiotem  odrębnych  dostaw  to  nie  zachodzą 

podstawy  do  uznania,  że  mamy  do  czynienia  ze  świadczeniem  kompleksowym 


uzasadniającym  zastosowanie  wspólnej  stawki  preferencyjnej  dla  świadczenia 

przew

ażającego, a zatem stawki preferencyjnej w wysokości 8% VAT.  

Odwołujący  na  poparcie  swojego  stanowiska  przytoczył  wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  z  14  lutego  2019  r.  o  sygn.  akt  KIO  126/19  oraz  wyrok  Naczelnego  Sądu 

Administracyjnego z 17 grudnia 2013 r., sygn. akt: I FSK 122/13.  

W świetle powyższego ooy stwierdził, że oferta wykonawcy S powinna zostać odrzucona 

na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp ze wzglądu na błąd w obliczeniu ceny. 

Odwołujący przesłał w terminie kopię odwołania zamawiającemu 11.10.2019 r. (art. 180 

ust. 5 i art. 182 ust. 1-4 Pzp).  

Zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopię odwołania innym wykonawcom 11.10.2019 

r. (art. 185 ust. 1 in initio Pzp). 

r.  wykonawca  Synektik  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie,  Al.  W.  Witosa  31, 

0 Warszawa złożył Prezesowi KIO pismo o zgłoszeniu przystąpienia do postępowania 

toczącego  się  w  wyniku  wniesienia  odwołania  po  stronie  zamawiającego.  Przystępujący 

przekazał kopie przystąpienia zamawiającemu i odwołującemu (art. 185 ust. 2 Pzp).  

Zamawia

jący wniósł odpowiedź na odwołanie do czasu zamknięcia rozprawy 24.10.2019 

r. (art. 186 ust. 1 Pzp). Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania.  

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  stron,  na  podstawie  dokumentacji 

postępowania,  wyjaśnień  oraz  stanowisk  stron  zaprezentowanych  podczas  rozprawy  – 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:  

Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że odwołanie nie jest zasadne.  

Izba  stwierdza,  że  nie  zachodzą  przesłanki  określone  w  art.  189  ust.  2  Pzp,  których 

zaistnienie skutkowałoby odrzuceniem odwołania.  

W ocenie Izby 

odwołujący wypełnił łącznie przesłanki zawarte w art. 179 ust. 1 Pzp, to 

jest 

odwołujący wykazał posiadanie interesu w uzyskaniu rozpoznawanego zamówienia oraz 

odwołujący wykazał wystąpienie możliwości poniesienia szkody przez odwołującego.  


Izba  ustaliła,  że  stan  faktyczny  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

(postanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz informacje zawarte w ogło-

szeniu o zamówieniu) nie jest sporny.  

Izba  postanowiła  jako  dowód  dopuścić  dokumentację  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  przekazaną  przez  zamawiającego,  potwierdzoną  za  zgodność  

z oryginałem.  

Izba wzięła pod uwagę dowody złożone przez:  

A)  

odwołującego:  

dowód  nr  O1  (1),  »Formularz  dla aktywnych wyrobów  medycznych […]«, gdzie na 

str. 2 w rubryce 2.014 wskazane jest, że jest to oprogramowanie również w rubryce 

2.015 software, a nie hardware;  

dowód  nr  O2  (2)  wydruk  ze  strony  internetowej  wykonawcy  S  na  okoliczność,  że 

ArPACS Arview to oprogramowanie, a nie sprzęt medyczny;  

dowód  nr  O3  (3)  informacja  firmy  EPSON  z  3.10.2019  r.,  że  roboty  (duplikatory) 

PP-

100II nie są wyrobami medycznymi i należy do nich stosować stawkę VAT 23%;  

dowód nr O4 (4) wyciąg z dokumentów złożonych przez wykonawcę S na wezwanie 

zamawiającego z art. 26 ust. 1 Pzp, z którego to wyciągu nie wynika, jaki dokładnie 

duplikator został zaoferowany przez wykonawcę S, a szczególnie nie wynika, że jest 

to Epson PP-100II;  

dowód nr O5 (5) wydruk ze strony internetowej firmy Epson na okoliczność, że firma 

Epson jest wytwórcą większej liczby typów duplikatorów niż tylko modelu PP-100II;  

dowód  nr  O6  (8A)  wyciąg  ze  specyfikacji  asortymentowo-cenowej  na  okoliczność, 

że w obrocie jest oferowana stawka mieszana w odniesieniu do multimodalnej stacji 

lekarskiej, ze względu na znajdujący się tam komputer;  

Odwołujący  składa  dowód  nr  O7  (6A)  rozporządzenie  Ministra  Zdrowia  z  dnia  18 

lutego  2011  r.  w  sprawie  warunków  bezpiecznego  stosowania  promieniowania 

jonizującego  dla  wszystkich  rodzajów  ekspozycji  medycznej  (Dz.  U.  Nr  51,  poz. 

265),  gdzie  w  załączniku  nr  1  cześć  I  ust.  1  pkt  1  i  2  odwołujący  wskazuje  na 

używanie  dwóch  rodzajów  stanowisk  opisowych  i  przeglądowych  –  200  cd/m2,  

a  w  części  IV  w  ust.  1.1  pkt  5  są  monitory  opisowe,  a  w  ust.  1.2  pkt  4  monitory 

przeglądowe o różnej minimalnej luminancji – 100 cd/m2;  

dowód  nr  O8  (6B)  rozporządzenie  Ministra  Zdrowia  z  dnia  12  listopada  2015  r. 

zmieniające  w  sprawie  warunków  bezpiecznego  stosowania  promieniowania 

jonizującego  dla  wszystkich  rodzajów  ekspozycji  medycznej  (Dz.  U.  poz.  2040) 


gdzie  na  str.  57  i  58  określono  parametry  jednorodności  oraz  luminancji  dla 

monitorów opisowych i przeglądowych;  

dowód nr O9 (7A) broszurę z oficjalnej strony internetowej producenta Eizo Global 

potwierdzającą,  że  zaoferowany  monitor  RadiForce  MX242W  jest  monitorem 

klinicznym,  czyli  poglądowym  (przeglądowym). Wers  5 tłumaczenia str.  1,  ponadto 

na  str.  5  tłumaczenia  podano,  że  zalecanym  poziomem  jasności  dla  monitora  jest 

180 cd/m2;  

dowód nr O10 (7B) samo tłumaczenie str. 2 z broszury okazanej w dowodzie nr O9;  

dowód  nr  O11  (12)  instrukcja  użytkowania  monitora  MX242W  str.  2  tłumaczenia, 

gdzie  wskazane  jest  przedmiot  zastosowania  monitorów  –  do  przeglądu  i  analizy 

przez przeszkolonych lekarzy medycyny;  

dowód  nr  O12  (13)  fragmenty  przewodnika  użytkownika  monitora  Nio  2MP  LED 

Display,  gdzie  na  str.  3  znajduje  się  informacja,  że  monitor  przeznaczony  jest  do 

wyświetlania obrazów diagnostycznych;  

dowód  nr  O13  (15)  »Instructions  for  Use  RadiForce  RX250«  wskazuje  jak  są 

opisywane w obrocie monitory diagnostyczne na str. 7 tego dowodu;  

dowód nr O14 (16) »Chapter 4 Specifications«, gdzie w specyfikacji w panelu LCD 

rekomendowano jasność 180 cd/m

 i doty

czyło to instrukcji obsługi zaoferowanego 

przez 

wykonawcę S monitora w języku angielskim;  

dowód  nr  O15  (9)  tekst  rozporządzenia  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  (UE) 

2017/745  z  dnia  5  kwietnia  2017  r.  w  sprawie  wyrobów  medycznych,  zmiany 

dyrektywy […], gdzie na str. L 117/16 w pkt 4 podano definicję wyrobu aktywnego,  

z  której  wynika,  że  monitor  diagnostyczny  jest  wyrobem  aktywnym,  a  na  str.  L 

117/143 w pkt 6.2 reguła 10 podano, że wyroby aktywne do diagnostyki należy do 

klasy  IIa  a  w  tiret  trzecie  w  sz

czególności  podano,  jeżeli  wyroby  aktywne  są 

przeznaczone do umożliwiania bezpośredniego diagnozowania;  

dowód  nr  O16  (10)  deklaracja  zgodności  monitora  MX242W,  gdzie  jest  podana 

klasa I, która jest znacznie niższa niż wymagana dla diagnostyki klasa IIa;  

dowód  nr  O17  (11)  podręcznik  dotyczący  pogranicza  i  klasyfikacji  wyrobów 

medycznych  we  wspólnotowych  ramach  prawnych,  określający  wymagania  dla 

stacji  roboczej  i  diagnostycznej  PACS  w  szczególności  w  punkcie  II  i  III  na  str.  5 

tłumaczenia, gdzie są podane dla tych kategorii w systemie PACS, w których skład 

wchodzą monitory diagnostyczne stosowanie klasy IIa lub IIb;  

dowód nr O18 (14) fragmenty polskiej normy PN-EN 62 563-1 będącej transpozycją 

normy  europejskiej,  w  której  podano  rozróżnienie  na  monitory  diagnostyczne  oraz 

przeglądowe na str. 7 w § 1;  

dowód nr O19 streszczanie wypowiedzi;  


dowód nr O20 tłumaczenia dowodów nr O18 (14), nr O13 (15) i nr O14 (16);  

dowód  nr  O21  wyciąg  z  oferty  odwołującego,  gdzie  w  wielu  miejscach  zostało 

wskazane 23% VAT. Pokazuje to, że dowód nr P5 i P4 są niewiarygodne;  

22 i 23) 

dowód  nr  O22  i  O23  (Załącznik  nr  1A  i  1B)  deklaracja  zgodności  CE  

z  tłumaczeniem  monitora  marki  BARCO  model  MDNC-2221  na  wykazanie,  że 

producenci  w  przypadku  zmiany  pierw

otnych  parametrów  produktu  producenci  do 

deklaracji zgodności wprowadzają nazwy modeli o zmienionej specyfikacji;  

24 i 25) 

dowód  nr  O24  i  O25  (Załącznik  nr  2A  i  2B)  uzupełnienie  do  modelu 

MDNC-

2221 w instrukcji obsługi na wykazanie, że takich informacji brak w instrukcji 

obsługi dla zaoferowanego przez wykonawcę S modelu MX-242W;  

26 i 27) 

dowód nr O26 i O27 (Załącznik nr 3 i 4) Instrukcja obsługi monitora RadiForce 

MX242W  z  tłumaczeniem  na  wykazanie  luminescencji  180  cd/m2,  a  nie  200  180 

cd/m2 monitora zaoferowanego przez 

wykonawcę S;  

dowód  nr  O28  (Załącznik  nr  5)  wyniki  poszukiwań  dla  eizo.pl  w  »Bazie  Whois« 

zarejestrowanych  domen  NASK  jako  głównego  rejestru  domeny  krajowej  ».pl«  na 

wykazanie

,  że  właścicielem  domeny  »eizo.pl«,  z  której  można  pobrać 

polsko

języczną  wersję  ulotki  produktowej  monitora  MX242W  jest  dystrybutor  firmy 

EIZO, czyli firma ALSTOR, a nie producent przedmiotowego monitora MX242W;  

dowód  nr  O29  (Załącznik  nr  6)  print  screen  ze  strony  identyfikującej  domenę 

eizoglobal.com  na  wyk

azanie,  że  właścicielem  domeny  eizoglobal.com,  z  której 

można  pobrać  anglojęzyczną  wersję  ulotki  produktowej  monitora  MX242W  jest 

korporacja EIZO, czyli producent przedmiotowego monitora;  

30  i  31) 

dowód nr O30 i O31 (Załącznik  nr 7A i 7B) linki do filtrów na stronie EIZO na 

wykazanie, że monitory „MX” nie są diagnostyczne ale kliniczne;  

dowód nr O32 (Załącznik nr 8) tłumaczenie przysięgłe normy PN-EN 62563-1, jako 

uzupełnienie do dowodów nr O18 (14), O13 (15) i O14 (16);  

dowód nr O33 (Załącznik nr 9) tłumaczenie fragmentów instrukcji obsługi monitora 

EIZO MX242W w wielu językach na wykazanie, że monitora nie można używać do 

bezpośredniej diagnozy, a tylko do przeglądu danych morfologicznych;  

dowód nr O34 (Załącznik nr 10) specyfikacja techniczna EPSON PP-100II i EPSON 

PP-

100N z zaznaczonymi parametrami na wykazanie więcej niż jednego urządzenia 

spełniającego wymagania zamawiającego.  

B)  

zamawiającego:  

dowód  Z1  specyfikacja asortymentowo-cenowa  z  oferty  na  wykazanie,  że  zgodnie  

z odpow

iedzią na pytanie 11 do SIWZ zamawiający dopuścił możliwość stosowania 

różnych stawek VAT i wykonawca S zastosował się do tego w ofercie wykonawcy S;  

C)  

przystępującego: 


1  i  2) 

dowód  P1  i  P2  karta  wyrobu  medycznego  klasy  IIa  oraz  deklaracja  zgodności 

wyrobu  medycznego 

na  wykazanie,  że  wyrób  wykonawcy  S  jako  Zintegrowany 

System  Medyczny  należy  zaliczyć  do  klasy  IIa,  a  w  tym  systemie  duplikator  czy 

monitor;  

dowód P3 wyciąg z bazy kodów UMDNS (na 2 stronie tłumaczenie) na okoliczność, 

że PACS to system archiwizacji obrazu i komunikacji;  

dowód P4 formularz jak w dowodzie nr O1 (1), gdzie wykonawca S wskazał w opisie 

247,  że  jest  to  zintegrowany  system  archiwizacji,  obrazu  i  komunikacji,  aby 

uniknąć, że odwołujący udowadnia, że ArPACS nie jest systemem informatycznym 

zintegrowanym, w którego skład wchodzi hardware i software;  

5  i  6) 

dowód  nr  P5  i  P6  –  wydruki  ze  stron  internetowych  opisujące  systemy  PACS 

dostępne  na  rynku,  z  których  to  dowodów  wynika,  że  oprogramowanie  i  sprzęt 

wchodzą w skład oferowanego zamawiającemu systemu 

dowód P10 Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 listopada 2010 r. w sprawie 

sposobu klasyfikowania wyrobów medycznych (Dz. U. Nr 215, poz. 1416) § 1 pkt 1 

(aktywny  wyrób  medyczny),  §  4  ust.  1  pkt  1  (reguły  klasyfikacji  nieinwazyjnych 

wyrobów  medycznych),  §  4  ust.  2  pkt  1  (reguła  1  zaliczenie  do  klasy  I  sprzętu 

nieinwazyjnych  wyrobów  medycznych),  §  4  ust.  4  pkt  2  tiret  trzecie  (reguła  10 

zaliczenie  do  klasy  IIa 

sprzętu  bezpośredniego  diagnozowania  lub  monitorowania 

życiowych procesów fizjologicznych), § 4 ust. 4pq 4 (reguła 12 zaliczenie do klasy I 

niewymienionego  sprzętu  wyrobów  medycznych),  gdzie  jest  jasno  napisane,  co 

stanowi, jaką klasę wyrobu;  

dowód  P11  deklaracja  zgodności  monitora  NEC,  JVC  KENWOOD  i  TOTOKU  na 

dowód, że inne firmy również certyfikują swoje monitory diagnostyczne w klasie I;  

dowód P12 załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011 r.  

w  sprawie  warunków  bezpiecznego  stosowania  promieniowania  jonizującego  dla 

wszystkich  rodzaj

ów  ekspozycji  medycznej  (Dz.  U.  Nr  51,  poz.  265)  str.  3248,  na 

wykazanie,  że  w  przepisach  nie  ma  mowy  o  wymaganiach  dotyczących 

klasyfikowania monitorów  diagnostycznych czy  przeglądowych  w  klasie  IIa,  a więc 

klasa monitora nie determinuje jego funkcjonalno

ści.  

W ocenie Izby zarzut  pierwszy naruszenia  art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 

Pzp  oraz  art.  91  ust.  1  Pzp 

–  przez  wybór  oferty  wykonawcy  S  i  zaniechanie  odrzucenia 

oferty  wykonawcy  S  ze  względu  na  to,  że  treść  oferty  wykonawcy  S  nie  odpowiada  treści 

Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej „SIWZ”) oraz przez zaniechanie wyboru 

oferty  odwołującego  jako  najkorzystniejszej,  a  tym  samym  naruszenie  zasady  uczciwej 

konkurencji i równego traktowania wykonawców – nie zasługuje na uwzględnienie.  


Izba 

na  wstępie  przytacza  w  pełnym  brzmieniu  przywołane  przez  odwołującego 

przepisy:  

Art.  7  ust.  1  Pzp  brzmi  »Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  

o udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający zachowanie uczciwej  konkurencji  i  równe 

traktowanie wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości«.  

Art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  brzmi  »Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  […]  jej  treść  nie 

odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 

pkt 3«.  

Art.  91  ust.  1  Pzp  brzmi 

»Zamawiający  wybiera  ofertę  najkorzystniejszą  na  podstawie 

kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia«.  

Izba  stwierdza,  że  zamawiający  określił  w  ust.  3.1  SIWZ  przedmiot  zamówienia  jako 

dostawę, montaż i instalację tomografu komputerowego wraz z dodatkowym wyposażeniem 

oraz  przystosowaniem  pomieszczeń  zakładu  Diagnostyki  Obrazowej,  zgodnie formularzami 

„Specyfikacji asortymentowo-cenowej”, „Parametrami wymaganymi”, Programem funkcjonal-

no-

użytkowym  oraz  Specyfikacją  Techniczną,  które  to  formularze  stanowiły  szczegółowe 

załączniki do SIWZ.  

Izba  stwierdza,  że  w  postępowaniu  zamówieniowym  wpłynęły  dwie  oferty,  tj.  oferta 

odwołującego  i  wykonawcy  S,  który  jest  przystępującym.  Istotne  w  sprawie  jest,  że 

wykonawca  S  jest  wytwórcą  w  rozumieniu  art.  2  ust.  1  pkt  45  lit.  b  ustawy  z  dnia  20  maja 

2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 175, 447, 534)

, który to przepis brzmi 

»Użyte  w  ustawie  określenia  oznaczają  […]  podmiot,  który  montuje,  pakuje,  przetwarza, 

całkowicie  odtwarza  lub  oznakowuje  gotowy  produkt  lub  nadaje  mu  przewidziane 

zastosowanie,  w  celu  wprowadzenia  go  do  obrotu  jako  wyrobu  pod  nazwą  własną,  z  wy-

jątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu 

ich  przewidzianego  zastosowania  przez  indywidualnego  pacjenta«.  Wykonawca  S  m.in. 

zaoferował  w  pozycji  »STACJA  ROBOCZA  LEKARSKA  TK«  [część  VIII  Parametrów 

wymaganych 

–  załącznik  nr  5  do  SIWZ]  system  do  archiwizacji  i  przesyłu  obrazów 

medycznych  ArPACS,  którego  systemu  wytwórcą  jest  właśnie  wykonawca  S.  W  skład 

systemu  weszły  oprogramowanie  i  urządzenia,  nie  tylko  oprogramowanie  jak  sugeruje  to 

odwołujący. wskazując na rubrykę 2.014 »Formularza dla aktywnych wyrobów medycznych 

[…]«, który wypełnił  wykonawca S [dowód nr O1 (1), dowód nr P4]. Jednak odwołujący nie 

uwzględnił tytułu rubryki, który brzmi »Krótki opis wyrobu i jego przewidziane zastosowanie«, 

a więc wypełniający mógł pominąć i pominął elementy opisu oczywiste, a więc wykonawca S 

skupił  się  na  oprogramowaniu  i  pominął  elementy  sprzętowe,  bez  których  to  elementów 

sprzętowych  żadne  oprogramowanie  nie  może  działać,  ale  mogą  się  stać  one  w  obecnej 

dobie komputeryzacji każdej dziedziny życia elementami pomijalnymi w krótkim opisie. Przy 

czym odwołujący również pominął rubrykę 2.011 (str. 1) tego formularza, gdzie wykonawca S 


zaznaczył,  że  w  skład  zintegrowanego  systemu  wchodzą  moduł:  ARPACS  SRV  –  serwer, 

ARPACS  ArView 

–  moduł  przeglądarki  obrazów  i  ARPACS  OUT  –  moduł  wydawania 

wy

ników i archiwizujący.  

Wykonawca  S  (przystępujący)  –  zdaniem  Izby  –  słusznie  wskazał  na  istotną  różnicę 

między  odwołującym  a  wykonawcą  S,  gdyż  odwołujący  jest  integratorem  nabywającym 

poszczególne  elementy  systemu  na  rynku  i  dostarczający  te  elementy  zamawiającemu,  

a wykonawca S jest wytwórcą, a więc wykonawca S dostarcza gotowy system, a w tym m.in. 

przytoczone wyżej moduły systemu ArPACS.  

Ponadto godne podkreślenia jest to, że zamawiający prowadzi postępowanie zwłaszcza 

na  dostawę  tomografu  komputerowego  wraz  z  wyposażeniem  i  wszystkie  zaoferowane 

urządzenia  będą  wykorzystywane  tylko  jako  wyposażenie  tego  tomografu  w  pracowni 

radiologicznej.  

Dlatego zarzut odwołującego niezgodności treści oferty wykonawcy S z treścią SIWZ ze 

względu  na  brak  podania  producenta  i  nazwy  oferowanego  monitora  czy  duplikatora  płyt 

CD/DVD nie może być przez Izbę wzięty pod uwagę, gdyż wykonawca S prawidłowo podał  

w ofercie, że to wykonawca S producentem konkretnych modułów całego systemu ArPACS, 

w  których  skład  wchodzą  m.in.  monitory,  serwer,  klawiatura,  duplikator  czy  myszka. 

Ponownie Izba musi uwzględnić wskazanie przystępującego, czyli wykonawcy S, że system 

ArPACS  nie  jest  wyłącznie  oprogramowaniem,  ale  systemem,  w  którego  skład  oprócz 

oprogramowania  wchodzą  sprzęty  takie  jak  serwer,  monitor  czy  monitory,  duplikator  itp. 

sprzęt komputerowy. A więc zarzut odwołującego, że  wykonawca S zaoferował monitor  nie 

wiadomo  jakiego  producenta

,  bo  oferowanym  przez  wykonawcę  S  produktem  jest 

Zintegrowany  System  Medyczny  ze  wszystkimi  ur

ządzeniami  niezbędnymi  do  właściwego 

działania systemu, a więc np.: monitorami, klawiaturą itd.  

Ponadto  Izba  nie  może  zaakceptować  stanowiska  odwołującego,  że  wykonawca  S 

składając  na  wezwanie  zamawiającego  w  ramach  procedury  określonej  w  art.  26  ust.  1 

zdanie pierwsze Pzp 

nie złożył dokumentów, z których by wynikało jaki dokładnie duplikator 

został  zaoferowany  przez  wykonawcę  S.  Art.  26  ust.  1  zdanie  pierwsze  Pzp  brzmi 

»Zamawiający  przed  udzieleniem  zamówienia,  którego  wartość  jest  równa  lub  przekracza 

kw

oty  określone  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8,  wzywa  wykonawcę, 

którego oferta została najwyżej oceniona, do złożenia w wyznaczonym, nie krótszym niż 10 

dni,  terminie  aktualnych  na  dzień  złożenia  oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających 

okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1«.  Wykonawca  S  wskazał  w  dokumentach 

przedstawionych  zamawiającemu  wymagane  parametry  oferowanych  urządzeń,  co  wynika 

zwłaszcza w dowodu nr O4, tak że zamawiający nie musiał korzystać z procedury wyjaśnień 

ofe

rty czy wzywania o dostarczenie dodatkowych dokumentów do oferty.  


Również Izba nie może przychylić się do zarzutu odwołującego, że wykonawca S karty 

katalogowe  i  inne  dokumenty  zaoferowanego  monitora  RadiForce  MX242W  nie 

potwierdzają, że jest to monitor diagnostyczny figurujący w klasie IIa wyrobów medycznych.  

Jednak zamawiający nie wymagał tego w SIWZ, a z przywołanych przez wykonawcę S 

przepisów  w  dowodzie  nr  P10  rozporządzenie  Ministra  Zdrowia  z  dnia  5  listopada  2010  r.  

w  sprawie  sposobu  klasyfikowani

a  wyrobów  medycznych  wynika,  że  monitor  nie  jest  

w szczególności częścią urządzenia przeznaczonego do bezpośredniego diagnozowania lub 

monitorowania życiowych procesów fizjologicznych zaliczanych do klasy IIb czy innych, które 

są  zaliczane  do  klasy  IIa.  Natomiast  z  przepisów  wskazanego  rozporządzenia  wynika,  że 

monitor ten należy zaliczyć do klasy I wyrobów medycznych. Jednak wykonawca S również 

dowiódł,  że  zaoferowany  przez  wykonawcę  S  monitor  spełnia  parametr  luminescencji  min. 

200  cd/m2,  czyli  można  ten  monitor  zakwalifikować  do  klasy  IIa  wyrobów  medycznych,  co 

zostało  wykazane  w  dowodzie  nr  O9 str.  2 kolumna  2  rubryka  10  i  str.  6  wiersz  7  od  dołu 

tłumaczenia  –  350  cd/m2.  Poza  tym  w  dowodzie  nr  O14  i  w  dowodzie  nr  O20  występuje 

wartość  180  cd/m2  w  rubryce  przetłumaczonej  jako  »jasność  skalibrowana«,  a  więc  nie 

jedyna,  którą  może  osiągnąć  ten  monitor.  A  więc  Izba  nie  może  na  podstawie  dowodów 

przedstawionych  przez  odwołującego,  że  monitor  nie  osiąga  luminescencji  o  wartości  min. 

200  cd/m2  i  nie  może  być  zaliczany  do  wymaganej  przez  przepisy  klasy  wyrobu 

medycznego.  

Ponadto odwołujący  nie napomknął  pisemnie w odwołaniu ani  w  piśmie odwołującego, 

ani  ustnie  na  rozprawie  o  naruszeniu  art.  7  ust.  1  Pzp,  dlatego  Izba  nie  może  uwzględnić 

zarzutu pierwszego w tym zakresie.  

W  związku  z  tym  Izba  musi  stwierdzić,  że  zamawiający,  mając  do  czynienia  z  ofertą 

wykonawcy S, która była bardziej korzystna od pozostałej oferty odwołującego, wybrał ofertę 

wykonawcy S jako najkorzystniejszą i nie naruszył tym wyborem art. 91 ust. 1 Pzp. Zresztą 

odwołujący nie napomknął pisemnie w odwołaniu ani w piśmie odwołującego, ani ustnie na 

rozprawie  o  naruszeniu  art.  91  ust.  1  Pzp,  dlatego  Izba  nie  może  uwzględnić  zarzutu 

pierwszego również w tym zakresie.  

Wobec  tego  Izba  nie  mogła  się  przychylić  do  zarzutu  pierwszego  naruszenia  przez 

zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp oraz art. 91 ust. 1 Pzp.  

W ocenie Izby zarzut drugi naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp 

oraz  art.  91  ust.  1  Pzp 

–  przez  wybór  oferty  wykonawcy  S  i  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

wykonawcy  S  z  uwagi  na  błąd  w  obliczeniu  ceny  tj.  ze  względu  na  nieprawidłowo 

zastosowaną  stawkę  podatku  od  towarów  i  usług  (VAT)  oraz  przez  zaniechanie  wyboru 

oferty  odwołującego  jako  najkorzystniejszej,  a  tym  samym  naruszenie  zasady  uczciwej 

konkurencji i równego traktowania wykonawców – nie zasługuje na uwzględnienie.  


Izba  na  wstępie  wskazuje,  że  przepisy  art.  7  ust.  1  i  art.  91  ust.  1  Pzp  zostały 

zacytowane 

w  pełnym  brzmieniu  wcześniej,  a  obecnie  Izba  przytacza  w  pełnym  brzmieniu 

przywołany przez odwołującego przepis art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp, który brzmi »Zamawiający 

odrzuca ofertę, jeżeli […] zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu«.  

Izba  stwierdza  za  wykonawcą  S,  że  wykonawca  S  wykazał,  że  jest  wytwórcą  wyrobu 

medycznego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 45 lit. b ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach 

medycznych.  Dlatego  wykonawca  S  może  prawidłowo  do  wytworzonego  przedmiotu 

zastosować  preferencyjną  stawkę  VAT  8%.  Natomiast  odwołujący  występujący  w  pos-

tępowaniu  zamówieniowym  nie  jako  wytwórca,  musi  oferować  urządzenia  techniczne 

(monitory,  duplikatory),  które  nie  są  z  definicji  wyrobami  medycznymi,  bez  możliwości 

zastosowania  preferencyjnej  stawki  VAT,  a  więc  odwołujący  musi  takie  urządzenia 

sprzedawać z zastosowaniem podstawowej stawki VAT w wysokości 23%.  

Przystępujący  podkreślił,  że  odwołujący  dostarcza  urządzenia  techniczne  nie  będące 

same  w  sobie  wyrobami  medycznymi  (serwery,  monitory  czy  duplikatory)  i  dlatego 

odwołujący  nie  może  stosować  do  takich  sprzętów  preferencyjnej  stawki  VAT.  Natomiast 

wykonawca  S  oferuje  finalne  moduły  np.  ArPACS  VIEW,  które  są  w  całości  wyrobami 

medycznymi,  a  nie  świadczeniami  złożonymi  czy  kompleksowymi.  Dlatego  wykonawca  S 

może stosować do wyrobów medycznych preferencyjną stawkę 8% VAT i nie stosują się do 

wykonawcy  S  przepisy  i  orzecznictwo  oraz  argumentacja  dotycząca  świadczeń  złożonych 

bądź  kompleksowych.  A  więc  uzasadnienie  odwołującego  dotyczące  świadczeń  złożonych 

czy kompleksowych 

nie może być wzięte przez Izbę pod uwagę.  

Zintegrowany  system  medyczny  oferowany  przez  wykonawcę  S  jest  wyrobem 

medycznym zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. 

poz. 2174 ze zm.) 

w związku z poz. 105 załącznika nr 3 do tej ustawy i dlatego stosuje się do 

tego  wyrobu  medycznego  preferencyjną  stawkę  VAT  8%,  gdyż  zgodnie  z  tymi  przepisami 

bez względu na symbol PKWiU stawkę tę stosuje się na »Wyroby medyczne, w rozumieniu 

ustawy  o  wyrobach  medycznych  dopuszczone  do  obrotu  na  terytorium  Rzeczypospolitej 

Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika [nr 3 – przyp. Izby]«.  

Obecny  p

ogląd  Izby  w  rozpoznawanej  sprawie  nie  jest  sprzeczny  z  orzeczeniami  KIO 

np.  w  przytoczonym 

przez  odwołującego  w  wyroku  z  29  lipca  2014  r.,  sygn.  akt  1463/14 

chodziło o dostawę wyrobu medycznego (tomografu komputerowego) razem z urządzeniami 

(duplikatorem), które nie stanowiły z tym tomografem systemu medycznego i bez których to 

urządzeń wyrób medyczny mógł działać, a więc duplikator nie był elementem koniecznym do 

prawidłowego  funkcjonowania  wyrobu  medycznego  (tomografu  komputerowego).  Dlatego  

w stanie faktycznym omawianego wyroku z 29 lipca 2014 r., sygn. akt 1463/14 chodziło Izba 

uznała,  że  nieprawidłowo  została  zastosowana  preferencyjna  stawka  VAT  na  duplikator 

natomiast  w  rozpoznawanej  sprawie  duplikator  jest  nieoddzielnym  elementem  systemu 


medycznego, dlatego należy do niego zastosować preferencyjną stawkę VAT, jak uczynił to 

prawidłowo wykonawca S.  

Podobnie  Izba  stwierdza,  że  wykonawca  S  zaoferował  prawidłową  stawkę  VAT  na 

oferowaną  multimodalną  stację  lekarską  (komputer)  w  pozycji  1b  zał.  nr  1  do  SIWZ  – 

Specyfikacji asortymentowo-cenowej. 

Izba też stwierdza, że przytoczone orzecznictwo i do-

wody  wskazane  przez  odwołującego  nie  przystają  do  stanu  faktycznego  w  rozpoznawanej 

sprawie.  

Wobec tego Izba nie mogła się przychylić do zarzutu drugiego naruszenia art. 89 ust. 1 

pkt 6 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp oraz art. 91 ust. 1 Pzp.  

Zamawiający  –  podczas  prowadzenia  postępowania  –  nie  naruszył  wskazanych  przez 

odwołującego przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.  

Z powyższych względów oddalono odwołanie, jak w sentencji.  

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10 

Pzp, 

czyli  stosownie  do  wyniku  postępowania  uznając  za  uzasadnione  koszty 

wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego w kwocie 3 600,00 zł zgodnie z § 3 pkt 2 lit. b 

rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i spo-

sobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym  

i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972).  

Przewodniczący: 

………………………………