KIO 377/19 WYROK dnia 19 marca 2019 roku

Sygn. akt: KIO 377/19 

WYROK 

z dnia 19 marca 2019 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Justyna Tomkowska 

Członkowie:   

Paweł Trojan 

Agnieszka Trojanowska 

Protokolant:   

Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  15  marca  2019  roku  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  4  marca  2019  roku  przez 

wykonawcę  Fujitsu  Technology  Solutions  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego:  Pocztę  Polską  S.A.  z  siedzibą  

w Warszawie 

przy  udziale  wykonawcy 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie 

zamawiającego: Andra Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie 

orzeka: 

umarza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  naruszenia  art.  8  ust.  3  Pzp  w 

związku  z  art.  11  ust.  2  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  poprzez 

zaniechanie  odtajnienia  wyjaśnień  wykonawcy  Andra  dotyczących  wyjaśnienia 

treści oferty na podstawie art. 87 ust. Pzp oraz uzasadnienia samego zastrzeżenia 

tajemnicy z uwagi na uw

zględnienie zarzutu odwołania przez Zamawiającego oraz 

niezłożenie sprzeciwu przez Przystępującego Andra; 

uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  4  Pzp  w  części  I 

zamówienia i nakazuje wezwanie Przystępującego do złożenia dodatkowych wyjaśnień 

co  do  ceny  oferty,  którą  kwotę  przyjęto  do  kalkulacji  cenowej,  w  odniesieniu  do  oferty 

cenowej producenta  

w pozostałym zakresie zarzuty odwołania oddala (naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp); 

kosztami  postępowania  obciąża  Zamawiającego:  Pocztę  Polską  S.A.  z  siedzibą  

w Warszawie i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnastu 

tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną przez  Odwołującego  Fujitsu  Technology 

Solutions Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza 

od 

Zamawiającego: 

Poczty 

Polskiej 

S.A. 

z 

siedzibą  

w Warszawie na rzecz 

Odwołującego Fujitsu Technology Solutions Sp. z o.o. z 

siedzibą w Warszawie kwotę  w  wysokości  18  600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnastu 

tysięcy sześciuset złotych zero groszy) tytułem zwrotu wpisu i kosztów zastępstwa 

procesowego.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (tekst  jednolity  Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1986  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  

w  terminie  7  dni  od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący: 

…………………………. 

Członkowie: 

………………………… 

…………………………. 

sygn. akt KIO 377/19 

UZASADNIENIE 

Dnia  4  marca  2019  roku  do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  Warszawie,  na 

podstawie art. 179 ust. 1 PZP w zw. z art. 180 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo 

zamówień  publicznych (Dz.  U.  z  2018  r.,  poz. 1986 j.t.),  dalej  jako „PZP”,  odwołanie złożył 

wykonawca  Fujitsu  Technology  Solutions  Sp.  z  o.o.  z  sie

dzibą  w  Warszawie,  dalej  jako 

„Odwołujący”.  

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  sektorowego  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  pn. 

„Dostawa  macierzy  dyskowych  dla  środowiska  x86  -  Część  1”, 

prowadzi 

Zamawiający  Poczta  Polska  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie.  Postępowanie 

ogłoszono  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  dnia  6  października  2018  r.  pod 

numerem 2018/S 193-437450. 

Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie: 

I. 

art.  89  ust.  1  pkt  2)  PZP  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  i  ust.  3  PZP  poprzez  jego 

niezastosowanie  i  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Wykonawcy  Andra  Sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  

w  Warszawie

,  w  sytuacji,  gdy  nie  odpowiada  ona  treści  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia,  dalej  jako:  „SIWZ”,  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do  wyboru  oferty,  która 

powinna zostać odrzucona i dokonania wyboru oferty niezgodnie z PZP; 

II. 

art.  89  ust.  1  pkt  4)  PZP  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  i  ust.  3  PZP  poprzez  jego 

niezastosowanie  i  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Andra 

ze  względu  na  rażąco  niską  cenę  

w stosunku do przedmiotu zamówienia, co w konsekwencji doprowadziło do wyboru oferty, 

która powinna zostać odrzucona i dokonania wyboru, oferty niezgodnie z PZP. 

III. 

art. 8 ust. 3 PZP w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu 

nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2018 r., poz. 419 j.t.), dalej jako: „UZNK” poprzez ich nie 

zastosowanie i zaniechanie odtajnienia wyjaśnień Andra z dnia 9 stycznia 2019 r. w zakresie 

dotyczącym  treści  samego  uzasadnienia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  oraz  w  zakresie 

dotyczącym  treści  oferty,  złożonych  w  odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego  z  dnia  27 

grudnia  2018  r.  w  trybie  art.  87  ust.  1  PZP,  mimo  że  wyjaśnienia  te  nie  powinny  zostać 

uznane za informację chronioną w rozumieniu art. 8 ust. 3 Pzp w zw. z art. 11 ust. 2 UZNK, 

Mając  na  uwadze  powyższe  Odwołujący  wnosił  o  uwzględnienie  odwołania  

i nakazanie Zamawiającemu: 

unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty; 

ujawnienie  wyjaśnień  Wykonawcy  z  dnia  9  stycznia  2019  r.  w  zakresie  dotyczącym 

wyjaśnień  treści  oferty  złożonej  przez  Andra  w  trybie  art.  87  ust.  1  oraz  ujawnienie 

uzasadnienia tajemnicy przedsiębiorstwa dołączonej do w/w wyjaśnień; 

dokonanie ponownej oceny ofert; 

odrzucenie oferty Andra; 

dokonanie wyboru oferty najk

orzystniejszej spośród ofert nieodrzuconych. 

Informacja  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  została  przekazana  Odwołującemu 

dnia  22  lutego  2019  r.,  przez  co  należy  uznać,  że  termin  do  wniesienia  odwołania  został 

zachowany. 

Kopia odwołania została prawidłowo przekazana Zamawiającemu, a Odwołujący 

uiścił wpis w wymaganej wysokości na rachunek UZP.  

Odwołujący  pozbawiony  został  możliwości  zawarcia  umowy  z  Zamawiającym  

i  osiągnięcia  przychodu  z  tytułu  jego  wykonania  (szkoda).  Oferta  Odwołującego  jest  na 

drugim 

miejscu  w  rankingu  ofert.  Gdyby  Zamawiający  postąpił  zgodnie  z  przepisami  PZP  

i odrzucił ofertę Andra, to wówczas oferta Odwołującego stałaby się ofertą najkorzystniejszą.  

Zamówienie  sektorowego  zostało  podzielone  na  dwie  części,  tj.  Część  1  -  Dostawa 

m

acierzy  dyskowych  dla  środowiska  x86,  dalej  jako:  „Część  1”,  której  dotyczy  odwołanie, 

oraz Część 2 - Dostawa elementów infrastruktury informatycznej dla środowiska x86. 

Dnia  22  lutego  2019  r.  Zamawiający  opublikował  na  swojej  stronie  internetowej 

informac

ję  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej.  Jako  oferta  najkorzystniejsza  została 

wybrana oferta Andra

, której Zamawiający przyznał łącznie 100 punktów. Druga w kolejności 

sklasyfikowana została oferta Odwołującego, której Zamawiający przyznał 65,59 punktów.  

Zamawiający pismem z dnia 27 grudnia 2018 r. wezwał Andrę do złożenia wyjaśnień 

w  zakresie  wyliczenia  ceny  oferty,  gdyż  cena  określona  w  ofercie  Wykonawcy  była  niższa  

o 79,42% od wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług oraz 

o 

50,64% od średniej arytmetycznej wszystkich cen. 

Tym samym pismem Zamawiający wezwał Wykonawcę do złożenia wyjaśnień treści 

oferty w zakresie wymogu stawianego dostarczanej macierzy, o którym mowa w punkcie 1.8, 

wiersz  1  Załącznika  nr  2  do  Umowy  część  1  -  Opisie  przedmiotu  zamówienia,  dalej  jako: 

„OPZ”, a także w odniesieniu do wymagania dotyczącego maksymalnej obsługiwanej przez 

dostarczoną  macierz  surowej  pojemności  realizowanej  za  pomocą  dysków  Flash  i  SSD, 

określonym w punkcie 1.8, wiersz 7 OPZ. 

Odwołujący  nie  zna  treści  wyjaśnień  udzielonych  przez Wykonawcę  dnia  9  stycznia 

2019 r., gdyż Wykonawca zastrzegł treść wyjaśnień jako tajemnicę przedsiębiorstwa. 

[Zarzut I - 

niezgodność oferty z treścią SIWZ] 

A. 

Zamawiający  w  punkcie  1.8  -  tabela  -  wiersz  1  OPZ  (Załącznik  nr  2  do  umowy) 

wskazał,  iż  parametr  macierzy  dyskowych  pn.  „Ilość  kontrolerów  macierzowych”  powinien 

posiadać  „minimum  cztery  kontrolery  na  każdą  macierz  dyskową.  Dla  uzyskania  większej 

wydajności,  a także  zwiększenia bezpieczeństwa macierz  musi mieć  możliwość  rozbudowy  

o kolejną parę kontrolerów w ramach jednej obudowy lub przyłączonych przez przełączniki. 

Rozwiązanie takie musi gwarantować zarządzanie z jednego interfejsu GUI, CU”. 

Jak wynika z oferty  Andra

, zaoferował on macierze dyskowe producenta IBM model 

Storwize  V7000  Gen  3.  W  wierszu  3  Specyfikacji  Technicznej  (str.  9  oferty  Wykonawcy), 

Wykonawca wskazał, że oferuje „cztery kontrolery na każdą macierz dyskową. Dla uzyskania 

większej wydajności a także zwiększenia bezpieczeństwa macierz ma możliwość rozbudowy 

o  kolejne  dwie  pary  kontrolerów  poprzez  połączenia  FC.  Rozwiązanie  takie  gwarantować 

zarządzanie z jednego interfejsu GUI, CU”. W wierszu 1 Specyfikacji Technicznej wskazano 

Typ/model macierzy jako „Storwize V7000 Gen 3". 

Powyższe  twierdzenia  stoją  w  sprzeczności  z  dokumentacją  załączoną  przez 

Wykonawcę do oferty (Data Sheet - str. 14-26 oferty Wykonawcy). 

Z

ałączony  przez  Wykonawcę  do  oferty  arkusz  danych  odnoszący  się  do 

zaoferowanego  rozwiązania  o  nazwie  „IBM  Systems  Hardware  Data  Sheet  -  IBM  Storwize 

V7000” (strona 14 - 21 oferty Wykonawcy), dalej jako: „Data Sheet”, nie potwierdza w żaden 

sposób,  że  parametry  zaoferowane  przez  Wykonawcę  w  ofercie  -  doprecyzowane  

w Specyfikacji Technicznej załączonej do oferty Wykonawcy - dotyczą macierzy dyskowych 

wskazanych  przez  Wykonawcę  w  wierszu  2  i  3  Specyfikacji  Technicznej.  Z  żadnej  części 

tego  dokumentu  Data  Sheet  nie  wynika  bowiem,  że  odnosi  się  on  do  generacji  3  dla 

macierzy dyskowych producenta IBM model Storwize V7000 Gen 3. 

Innymi s

łowy, macierze dyskowe producenta IBM model Storwize V7000 są „rodziną" 

macierzy dyskowych, na którą składają się różne generacje sprzętu o różnych parametrach, 

w  zależności  od  generacji.  Wykonawca  Andra  wskazał  w  Specyfikacji  Technicznej,  że 

oferuje  macierze  dyskowe  producenta  IBM  model  Storwize  V7000  trzeciej  generacji. 

Natomiast  Data  Sheet  nie  określa,  której  generacji  rozwiązań  z  rodziny  Storwize  V7000 

dotyczy ten dokument. Nie można więc w oparciu o ten dokument stwierdzić, że potwierdza 

on zaoferowane 

parametry, jak wymagał tego Zamawiający (Załącznik nr 2a do SIWZ, gdzie 

na  ostatniej  stronie  tego  dokumentu  Zamawiający  zaznaczył,  że  wraz  z  ofertą  należy 

dostarczyć  skany/wydruki  w  formie  papierowej  pochodzące  od  producenta  sprzętu 

potwi

erdzające zaoferowane parametry). 

W  konsekwencji  uznać  należy,  że  Wykonawca  nie  załączył  do  oferty 

skanów/wydruków  w  formie  papierowej  pochodzących  od  producenta  sprzętu 

potwierdzających  zaoferowane  parametry,  co  stoi  w  sprzeczności  z  wymogiem  określonym 

przez Zamawiającego w Załączniku nr 2a do SIWZ. Zamawiający nie może być więc pewien 

jaka  macierz  została  mu  zaoferowana.  Na  obecnym  etapie  postępowania  -  zdaniem 

Odwołującego - Zamawiający nie może tego wyjaśnić, gdyż byłoby to naruszenie art. 87 ust. 

1 PZP tj. niedopuszcz

alne negocjacje dotyczące złożonej oferty prowadzące w istocie do jej 

zmiany. Wykonawca po terminie składania ofert wskazywałby dopiero, jaki konkretnie oferuje 

model. Stanowi to podstawę do odrzucenia oferty Wykonawcy. 

B. 

Andra 

zaoferował w istocie nie cztery kontrolery na każdą macierz dyskową (jak było 

wymagane),  a  rozwiązanie,  na  które  składają  się  dwie  pary  kontrolerów  powiązanych  ze 

sobą  dla  jednej  macierzy,  co  łącznie  daje  cztery  kontrolery,  jednakże  nie  działające 

niezależnie  od  siebie.  Pary  kontrolerów  działają  bowiem  wspólnie  i  nie  jest  możliwa 

niezależna  praca  kontrolerów  wchodzących  w  skład  każdej  z  par.  Takie  rozwiązanie  stoi 

więc  w  sprzeczności  z  wymogiem  określonym  w  punkcie  1.8,  wiersz  1  OPZ,  gdyż 

Zamawiający wymagał minimum czterech kontrolerów na każdą macierz dyskową. 

Powyższe  potwierdza  załączony  przez  Wykonawcę  do  oferty  Data  Sheet. 

Początkowy fragment ostatniego akapitu zawartego na stronie 14 oferty Wykonawcy zawiera 

stwierdzenie,  że  „Obudowa  z  kontrolerami  zawiera  podwójne  redundantne  kontrolery”,  

co  oznacza,  że  zaoferowane  rozwiązanie  dotyczy  dwóch  par  zależnych  od  siebie 

kontrolerów,  a  nie  czterech,  jak  wymagał  tego  Zamawiający  w  punkcie  1.8  wiersz  1  OPZ. 

Prowadzi  to  do  wniosku,  że  Wykonawca  zaoferował  rozwiązane  niezgodne  z  wymogami 

określonymi  przez  Zamawiającego  w  punkcie  1.8,  wiersz  1  OPZ,  pomimo  że  Wykonawca 

wskazał w wierszu 3 Specyfikacji Technicznej, iż oferuje cztery kontrolery na każdą macierz 

dyskową. Stanowi to podstawę do odrzucenia oferty Wykonawcy. 

C. 

Zaoferowane  przez 

Wykonawcę  w  ofercie  rozwiązanie  nie  spełnia  wymogów  co  do 

rozbudowy macierzy, określonych przez Zamawiającego w punkcie 1.8 wiersz 1 OPZ. 

Jak  wynika  z  Data  Sheet 

(początkowy  fragment  ostatniego  akapitu  na  stronie  14 

oferty  Wykonawcy): 

„Obudowa  z  kontrolerami  zawiera  podwójne  redundantne  kontrolery, 

każdy z dwoma 8-rdzeniowymi procesorami Skyiake 1,7 GHz z 128 GB i opcjami rozbudowy 

do 1,1 TB pamięci podręcznej”. Oznacza to, że każdy z kontrolerów dla macierzy dyskowych 

zaoferowanych przez Wykonawcę posiada opcję rozbudowy do 1.1 TB pamięci cache. 

Wykonawca  zaoferował  rozwiązanie  w  ramach  rozwiązania  podstawowego 

polegające  na  oferowaniu  dwóch  par  kontrolerów  (łącznie  czterech),  z  możliwością 

rozbudowy  o  kolejne  dwie  pary  kontrolerów,  co  wraz  z  rozwiązaniem  podstawowym  daje 

sumę  ośmiu  kontrolerów  (Zamawiający  w  wierszu  1  punktu  18  OPZ  żądał  czterech 

kontrolerów  dla  jednej  macierzy  dyskowej  z  możliwością  rozbudowy  o  kolejną  parę 

kontrolerów  w  ramach  jednej  obudowy  lub  przyłączonych  przez  przełączniki).  Jeżeli  więc 

każdy  kontroler  ma  możliwość  rozbudowy  do  1.1  TB  pamięci  cache,  suma  całego 

rozwiązania,  obejmującego  rozwiązanie  podstawowe  wraz  z  rozwiązaniem  oferowanym  

w ramach rozbudowy, prowadzi do możliwości skonstruowania klastrów macierzy dyskowych 

o łącznej pamięci cache 8.8 TB (tj. 8 kontrolerów, które mają możliwość rozbudowy do 1.1 

TB pamięci cache każdy). 

Natomiast  jak  wynika  z  Data  Sheet,  klaster  macierzy  dyskowych  posiada 

maksymalną opcję rozbudowy do łącznej pamięci cache 4.6 TB, co wynika ze sformułowania 

zawartego  w  pierwszym  akapicie  strony  15  oferty  Wykonawcy  w  dokumencie  Data  Sheet: 

„Systemy klastrowe zapewniają łatwy, skalowany w poziomie wzrost wydajności i pojemności 

dzięki  maksymalnie  czterem  kontrolerom  i  związanym  z  nimi  obudowom  rozszerzającym 

działającym  jako  pojedynczy  system  pamięci  dyskowej  ze  128  rdzeniami  procesora, 

maksymalnie do 4,6 TB pamięci podręcznej, 3040 dysków i 32 PB całkowitej pojemności”. 

Skoro 

więc każdy kontroler posiada możliwość rozbudowy do 1.1 TB pamięci cache, 

to  łączna  pamięć  cache  rozbudowanego  rozwiązania  wynosi  8.8  TB  pamięci  cache  

(8  kontrolerów  po  1.1  TB  pamięci  cache).  Natomiast  maksymalna  wartość  pamięci  cache, 

zgodnie z Data Sheet, wynosi 4.6 TB. 

Powyższe  oznacza,  że  Wykonawca  może  nie  być  w  stanie  dokonać  rozbudowy 

zaoferowanego  rozwiązania  o  kolejną  parę  kontrolerów,  mimo  że  wskazał  w  Specyfikacji 

Technicznej,  że  oferuje  rozwiązanie  umożliwiające  rozbudowę  o  kolejne  dwie  pary 

kontrolerów.  Limit  łącznej  pamięci  cache  według  Data  Sheet  wynosi  4.6  TB,  natomiast  

w  przypadku  chęci  rozbudowy  (w  zależności  od  pamięci  cache  oferowanej  dla 

poszczególnych  kontrolerów  w  ramach  rozwiązania  podstawowego  oraz  rozwiązania  

w  ramach  rozbudowy)  może  dojść  do  sytuacji,  w  której  niemożliwa  będzie  rozbudowa 

rozwiązania  podstawowego,  gdyż  łączny  limit  pamięci  cache  dla  rozwiązania  według 

producenta wynosi 4.6 TB. 

Konkludując,  rozwiązanie  zaoferowane  przez  Wykonawcę  Andra  w  ramach 

rozbudowy  może  okazać  się  niemożliwe  do  zrealizowania,  a  z  informacji,  które  zawiera 

oferta (Data Sheet oraz Specyfikacja Techniczna) nie wynika jasno czy i w jakich rozmiarach 

rozbudowa jest możliwa. Wraz z faktem, że zgodnie z uzasadnieniem Odwołującego z lit. A 

(powyżej)  z  oferty  nie  wynika,  jaka  konkretnie  macierz  została  zaoferowana,  stanowi  to 

pod

stawę  do  odrzucenia  oferty  Wykonawcy,  gdyż  Zamawiający  tak  naprawdę  nie  ma 

pewności, czy rozbudowa jest możliwa i w jakim zakresie. 

D. 

Jak wynika z wymagania postawionego przez Zamawiającego w wierszu 9 punktu 1.8 

OPZ 

pn. 

„Liczba  zewnętrznych  interfejsów  FC  łączących  oferowaną  macierz  

z  przełącznikami  FC  w  tym  kable”,  wykonawcy  w  postępowaniu  mieli  obowiązek 

zaoferowania  rozwiązania  posiadającego  minimum  8  interfejsów  o  szybkości  16  Gb/s  na 

każdy kontroler macierzy dyskowej. 

Co  istotne,  jak  wynika  z  punktu  1.5  OPZ,  wszystkie  kontrolery  macierzy  dyskowych 

muszą  posiadać  taką  samą  konfigurację  i  takie  same  zainstalowane  oprogramowania. 

Oznacza  to,  że  jeżeli  określony  wykonawca  zdecyduje  się  na  używanie  interfejsów  FC,  

to powinien używać ich konsekwentnie dla wszystkich połączeń. 

W  wierszu  11  Specyfikacji  Technicznej  stanowiącej  część  oferty  Wykonawcy 

(odpowiadającym wierszowi 9 pkt. 1.8 OPZ) wskazał on, że oferuje 8 interfejsów o szybkości 

16 Gb/s na każdy kontroler macierzy dyskowej. 

Natomiast w wierszu 3 Sp

ecyfikacji Technicznej Wykonawca wskazał, że rozbudowa 

kontrolerów  będzie  następowała  poprzez  połączenia  FC.  Z  powyższego  wynika,  

że  w  przypadku  dokonywania  rozbudowy  konieczne  będzie  wykorzystanie  części  tych 

interfejsów FC, które miały zostać wykorzystane przez Zamawiającego w ramach minimalnej 

liczby wymaganych od oferowanego przez wykonawców rozwiązania. 

Fakt  oferowania  rozbudowy  poprzez  połączenia  FC  implikuje  budowę  całego 

zaproponowanego  rozwiązania  w  oparciu  o  połączenia  FC,  tak  więc  również  ilość 

zewnętrznych  portów  FC  w  inicjalnej  konfiguracji  złożonej  z  dwóch  par  kontrolerów  będzie 

mniejsza niż wymagane 8 sztuk per kontroler. 

Innymi  słowy,  ze  Specyfikacji  Technicznej  wynika,  że  Wykonawca  zaoferował 

minimalną  liczbę  interfejsów  FC,  tj. 8,  nie uwzględniając okoliczności,  że dla specyficznych 

rozwiązań  klastrowania  macierzy  oferowanych  przez  tego  Wykonawcę  konieczne  będzie 

wykorzystanie części z tych interfejsów, które zaoferował do innych celów. W konsekwencji 

więc  Zamawiający  nie  będzie  miał  możliwości  wykorzystania  interfejsów  FC  w  liczbie 

żądanej  w  OPZ,  gdyż  część  z  tych  interfejsów  Wykonawca  będzie  musiał  wykorzystać  na 

potrzeby  prawidłowego  funkcjonowania  zaoferowanego  rozwiązania  np.  do  podłączenia 

macierzy do serwera (komunikacja wewnętrzna pomiędzy kontrolerami). 

Dodatkowo wskazać należy, że rozwiązanie zaoferowane przez Wykonawcę wymaga 

połączenia kontrolerów w pary w ramach konfiguracji tzw. „Clustered Systems” (por. wiersz 3 

Specyfikacji  Technicznej).  Aby  tego  dokonać,  niezbędne  jest  wykorzystanie  kolejnych 

interfejsów  FC.  Powyższe  okoliczności  potwierdzają,  że  liczba  i  rodzaj  interfejsów 

zaoferowanych  przez  Wykonawcę  kontrolerów  uniemożliwia  zaoferowanie  rozwiązania 

spełniającego  wymogi  postawione  przez  Zamawiającego,  gdyż  część  z  zaoferowanych  

8 interfejsów będzie de facto zajęta. 

O

ferta  Wykonawcy  nie  spełnia  więc  wymogu  wiersza  9  punktu  1.8  OPZ,  gdyż 

Wykonawca  nie  zaoferował  rozwiązania,  które  zapewniłoby  zapewnienie  Zamawiającemu 

dysponowaniem minimum 8 interfejsów FC o szybkości 16 Gb/s na każdy kontroler macierzy 

dyskowej. Stanowi to podstawę do odrzucenia oferty Wykonawcy. 

E. 

W  wierszu  7  punktu  1.8  OPZ  pn. 

„Maksymalna  obsługiwana  przez  dostarczoną 

macierz  surowa  pojemność  realizowana  za  pomocą  dysków  Flash  lub  SSD  (opcja 

rozbudowy)”  Zamawiający  wskazał  następujące  wartości:  minimum  2000  TB  przy 

jednoczesnej możliwości rozbudowy do min. 3000 dysków. 

W  wierszu  9  Specyfikacji  Technicznej  Wykonawca  Andra 

stwierdza,  że  oferuje 

rozwiązanie  obsługujące  32000  TB,  przy  jednoczesnej  możliwości  rozbudowy  do  3040 

dysków. 

Z  wiersza  8  Specyfikacji  Technicznej  wynika,  że  Wykonawca  zamierza  zaoferować 

dyski 

o pojemności 1,92 TB. Biorąc pod rozwagę okoliczność, iż maksymalna ilość dysków 

obsługiwanych  przez  macierz  składającą  się  z  pary  kontrolerów  wynosi  760  (dane  zawarte  

w  wydruku  specyfikacji  dla  macierzy  dyskowych  oferowanych  przez  Wykonawcę,  założone 

do 

odwołania,  tj.  dokument  o  nazwie  „Family  2076+06  IBM  Storwize  V7000",  jest  on 

powszechnie dostępny na stronie internetowej producenta pod adresem: http://www- 

01.ibm.com/common/ssi/ShowDoc.wss?docURL=/common/ssi/rep_sm/6/872/ENUS2 

_h06/index.htmI8dang=en&requestJocale=en#SHeader_17)  należy  dojść  do  wniosku,  że 

zaoferowane  przez  Wykonawcę  rozwiązanie  pozwala  na  wygenerowanie  surowej 

pojemności  na  poziomie  1459,2  TB  (wynik  taki  stanowi  iloczyn  pojemności  jednego  dysku 

oraz  ilości  dysków  obsługiwanych przez  macierz  składającą się z  pary kontrolerów),  co  nie 

spełnia wymogów określonych przez Zamawiającego w wierszu 7 punktu 1.8 OPZ i prowadzi 

do  wniosk

u, że Wykonawca zaoferował rozwiązanie, które jest niezgodne z SIWZ. Stanowi 

to podstawę do odrzucenia oferty Wykonawcy. 

F. 

Zamawiający w punkcie 1.8, wiersz 1 OPZ wskazał, iż parametr macierzy dyskowych 

pn. 

„Ilość  kontrolerów  macierzowych”  powinien  posiadać  „minimum  cztery  kontrolery  na 

każdą  macierz  dyskową.  Dla  uzyskania  większej  wydajności,  a  także  zwiększenia 

bezpieczeństwa  macierz  musi  mieć  możliwość  rozbudowy  o  kolejną  parę  kontrolerów  

w  ramach  jednej  obudowy  lub  przyłączonych  przez  przełączniki.  Rozwiązanie  takie  musi 

gwarantować zarządzanie z jednego interfejsu GUI, CU”.  

Jak  wynika  z  deklaracji  zawartej  w  ofercie  Wykonawcy  Andra

,  zaoferował  on 

macierze dyskowe producenta IBM model Storwize V7000 Gen 3. W wierszu 3 Specyfikacji 

Technicznej, Wykonaw

ca wskazał, że oferuje „cztery kontrolery na każdą macierz dyskową. 

Dla  uzyskania  większej  wydajności  a  także  zwiększenia  bezpieczeństwa  macierz  ma 

możliwość rozbudowy o kolejne dwie pary kontrolerów poprzez połączenia FC. Rozwiązanie 

takie gwarantować zarządzanie z jednego interfejsu GUI, CU”. 

Odwołujący zauważył, że zaoferowana macierz w konfiguracji dwóch par kontrolerów 

lub  po  zadeklarowanej  przez  Wykonawcę  rozbudowie  do  czterech  par  kontrolerów  nie 

spełnia  wymagania  większej  wydajności  i  zwiększenia  bezpieczeństwa.  Kontrolery  

w macierzy V7000 Gen3 pracują tylko parami tworząc wspólną tak zwaną przez producenta 

Grupę  I/O.  W  takiej  architekturze  rozwiązania  wydajność  podsystemu  dyskowego 

podłączonego  do  tych  kontrolerów  wynika  tylko  z  ich  wydajności  i  nie  zwiększa  się  

w momencie dodania kolejnych kontrolerów. Z wymagań Zamawiającego wynika również, że 

oczekuje  on  rozwiązania  zbudowanego  z  czterech  kontrolerów  w  pojedynczej  obudowie,  

a  dopiero  ewentualna  rozbudowa  o  kolejną  parę  kontrolerów  może  być  realizowana  za 

pomocą  „przełączników”,  co  w  praktyce  należy  rozumieć  jako  w  więcej  niż  pojedynczej 

obudowie. Wykonawca zaś już w inicjalnej konfiguracji oferuję rozwiązanie złożone z dwóch 

macierzy  połączonych  poprzez  porty  FC,  ponieważ  w  zaoferowanym  modelu  V7000  Gen3 

nie  można  umieścić  więcej  niż  dwa  kontrolery  w  jednej  fizycznej  obudowie.  Powyższe 

zagadnienie 

Odwołujący zobrazował zrzutem z ekranu widoku zainstalowanych kontrolerów, 

który  jest  powszechnie  dostępny  na  stronie  internetowej  producenta  rozwiązania 

zaoferowanego przez Wykonawcę. 

Na  załączonym  zrzucie  ekranu  wyraźnie  zdaniem  Odwołującego  widać  dwa 

oddzielne  fizycznie,  ułożone  poziomo  jeden  nad  drugim  kontrolery  (w  nomenklaturze 

producenta określane jako „canister" - tłum. kanister). W tym modelu zdaniem Odwołującego 

umieszczenie większej ilości kontrolerów niż dwa jest fizycznie niemożliwe. 

Konkludując,  zakup  przez  Zamawiającego  kolejnej  pary  kontrolerów  nie  zwiększy 

wydajności  już  posiadanych  zasobów  dyskowych.  Wykonawca  deklaruję,  iż  zaoferował  74 

sztuki dysków o pojemności 1.92TB, co oznacza, że prawdopodobnie zaoferował i dostarczy 

dwie obudowy z kontrolerami oraz dwie półki dyskowe, łącznie umożliwiające podłączenie 96 

dysków  (iloczyn  liczby  oferowanej  w  ramach  zamówienia  podstawowego  dwóch  obudów  

z  kontrolerami  i  dwóch  obudów  dyskowych  oraz  liczby  maksymalnej  dysków  (24),  które 

mogą  zostać  zainstalowane  w  tych  obudowach).  Dodanie  kolejnej  pary  kontrolerów  do 

takiego rozwiązania może zwiększyć wydajność tylko w przypadku fizycznego przeniesienia 

części  dysków  do  obudowy  z  nową  parą  kontrolerów  i  utworzenia  kolejnej  Grupy  I/O. 

Rozwiązanie  takie  może  wymagać  migracji  danych  i  z  pewnością  nie  jest  rozwiązaniem 

optymalnym ze względów bezpieczeństwa. 

Architektura rozwiązania z parami kontrolerów nie prowadzi również do zwiększenia 

bezpieczeństwa. W wypadku awarii dwóch kontrolerów w ramach jednej pary nastąpi utrata 

dostępu  do  danych  w  ramach  kontrolowanych  przez  te  kontrolery  Grup  I/O.  Okoliczności 

powyższe potwierdza dokument producenta rozwiązania zaoferowanego przez Wykonawcę 

o nazwie „Implementing the IBM Storwize V7000 with IBM Spectrum Virtualize V8.1”, którego 

część  stanowi  załącznik  nr  2  do  odwołania.  Na  stronie  23  tego  dokumentu  możemy 

przeczytać:  „IBM  Storwize  V7000  z  zainstalowanym  produktem  IBM  Spectrum  Virtualize 

obsługuje  osiem  kanistrów  w  systemie  klastrowym,  który  zapewnia  cztery  grupy  l/O.  Kiedy 

serwer  (host)  wykonuje  operacje  I/O  na  jednym  z  jego  woluminów,  wszystkie  I/O  dla 

określonego wolumenu są kierowane do grupy I/Q. 

Jeden  węzeł  grupy  I/O  działa  jako  preferowany  węzeł  dla  swojego  własnego  określonego 

podzbioru  całkowitej  liczby  woluminów,  które  grupa  I/O  prezentuje  do  serwerów  (hostów) 

(maksymalnie 2048 woluminów na grupę I/O). Jednak każdy węzeł działa również jako węzeł 

przełączania  awaryjnego  dla  swojego  węzła  partnerskiego  w  grupie  I/O,  więc  węzeł 

przejmuje obciążenie I/O z jego węzła partnerskiego, jeśli jest to wymagane, bez wpływu na 

aplikację serwera”. 

Przytoczone  okoliczności  świadczą  o  tym,  że  Wykonawca  Andra  zaoferował 

ro

związanie,  które  jest  niezgodne  z  SIWZ.  Stanowi  to  podstawę  do  odrzucenia  oferty 

Wykonawcy. 

Zarzut II - 

rażąco niska cena 

Zamawiający  pismem  z  dnia  27  grudnia  2018  r.  wezwał  Wykonawcę  do  złożenia 

wyjaśnień w zakresie wyliczenia ceny oferty, gdyż cena określona w ofercie Wykonawcy była 

niższa  o  79,42%  od  wartości  zamówienia  powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów  

i  usług  oraz  o  50,64%  od średniej arytmetycznej  wszystkich cen.  Dysproporcja ta jest  więc 

rażąca  i  daje  uzasadnione  podstawy  do  powzięcia  wątpliwości  co  do  opłacalności  . 

rozwiązania zaoferowanego przez Wykonawcę. 

Wykonawca  dnia  9  stycznia  2019  r.  przedłożył  Zamawiającemu  wyjaśnienia,  które 

obejmowały  wyliczenie  ceny  oferty.  Informacje  zawarte  w  piśmie  zostały  zastrzeżone  jako 

tajemnica  przedsiębiorstwa,  przez  co  nie  zostały  udostępnione  Odwołującemu  

i w konsekwencji Odwołujący nie mógł dokonać oceny ich rzetelności a także stwierdzić, czy 

Wykonawca udowodnił, zgodnie z treścią art. 90 ust. 1 PZP, że jego oferta nie zawiera ceny 

rażąco niskiej. 

Po

mimo braku dostępu do informacji zawartych w wyjaśnieniach Wykonawcy z dnia 9 

stycznia 2019 r., powszechna wiedza rynkowa oraz doświadczenie Odwołującego wskazują 

na  nierealność  ceny  zaoferowanej  przez  Wykonawcę  za  sprzęt,  który  spełniałby  wymogi 

postawion

e przez Zamawiającego w OPZ. 

Wobec  braku  wiedzy  odnośnie  informacji  zawartych  w  wyjaśnieniach  Wykonawcy  

z  dnia  9  stycznia  2019  r.,  Odwołujący  siłą  rzeczy  musi  opierać  częściowo  swoją 

a

rgumentację na przypuszczeniach. Odwołujący wnosił więc o dokonanie przez Izbę oceny, 

czy  informacje  zawarte  w  piśmie  z  dnia  9  stycznia  2019  r.,  pozwalają  na  stwierdzenie,  że 

cena  zaoferowana  przez  Wykonawcę  nie  jest  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia, pomimo tego, że znacząco odbiega od średniej arytmetycznej wszystkich cen, 

wartości  zamówienia  powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów  i  usług,  a  także  kwoty, 

którą Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. 

Zdaniem  Odwołującego,  rzetelne  wyjaśnienia,  które  pozwoliłyby  stwierdzić,  że  cena 

zaof

erowana  przez  Wykonawcę  nie  jest  rażąco  niska,  powinny  zawierać  co  najmniej 

następujące elementy: 

Pozycja wyceny 

a) 

Macierze  dyskowe  wraz  z  gwarancją  producenta  opisaną  w  OPZ,  licencjami  do 

oprogramowania, wsparciem systemowym oraz kosztami transportu; 

b) 

Szafy  montażowe  19"  do  macierzy  o  wysokości  45U  wraz  z  osprzętem, 

okablowaniem,  patchpanelami,  organizerami,  Power  Switchami,  kosztami  transportu  

i gwarancją zgodnie z opisem w OPZ; 

c) 

Wyposażenie  dodatkowe  szaf,  w  tym  PDU,  switche  LAN  wraz  z  niezbędnymi 

akcesoriami oraz gwarancja zgodnie z opisem w OPZ; 

d) 

Dodatkowe  koszty  usług  inżyniera  dla  napraw,  usuwania  awarii  w  podwyższonym 

reżimie  zgodnym  z  wymaganiami  Zamawiającego  określonymi  w  OPZ,  przeglądów 

okresowych i aktualizacji oprogramowania Macierzy dyskowych w okresie 5 lat; 

e) 

Koszt wykonania prac instalacyjnych dostarczonego sprzętu, testów akceptacyjnych, 

dokumentacji projektowej i powykonawczej; 

f) 

Koszty sporządzenia Oferty; 

g) 

Zysk Wykonawcy. 

W  odniesieniu  do  pozycji  wskazanych  powyżej  w  punktach  a)  -  c),  zdaniem 

Odwołującego,  Wykonawca  powinien  przedstawić  dowody  w  postaci  ofert  kontrahentów,  

z  których  wynikałyby  koszty,  jakie  musi  ponieść  Wykonawca  w  związku  z  dostarczeniem 

zaoferowanych  macierzy  dyskowych,  szaf  montażowych,  a  także  wszystkich  innych 

urządzeń  wymaganych  przez  OPZ  z  określeniem  ceny  tych  urządzeń.  Koszty  te  powinny 

uwzględniać także kwoty związane z udzieleniem Zamawiającemu gwarancji na warunkach 

określonych w OPZ, a także zawierać dowody, które pozwoliłyby określić koszty transportu, 

które Wykonawca będzie musiał ponieść w związku z koniecznością dostarczenia sprzętu do 

miejsc określonych przez Zamawiającego w OPZ. 

W zakresie pozycji wskazanych powyżej w punktach d) i e), zdaniem Odwołującego, 

Wykonawca  powinien  określić  liczbę  godzin,  która  niezbędna  jest  do  wykonania  usług 

określonych  przez  Zamawiającego  w  OPZ  wraz  ze  wskazaniem  podstaw  do  takiego 

określenia,  a  także  stawki  wynagrodzenia,  która  zgodnie  z  realiami  rynkowymi  powinna 

przysługiwać pracownikom Wykonawcy, którzy będą świadczyli usługi inżyniera dla napraw 

na zasadach określonych w dokumentacji przetargowej, a więc w okresie 5 lat, a także tych, 

którzy mają wykonywać prace instalacyjnych dostarczonego sprzętu, testów akceptacyjnych, 

dokumentacji  projektowej  i  powykonaw

czej.  W  celu  udowodnienia  tych  okoliczności 

Wykonawca  powinien  załączyć  do  wyjaśnień  umowy  o  pracę  osób,  które  miałyby 

bezpośrednio wykonywać czynności, o których mowa powyżej w punktach d) i e) lub w inny 

sposób  wykazać,  że  twierdzenia  zawarte  w  wyjaśnieniach  mają  odzwierciedlenie  

w rzeczywistym stanie rzeczy.  

Wyjaśnienia  powinny  także  wskazywać  na  koszty  administracyjne,  które  musiał 

ponieść  Wykonawca  w  związku  ze  złożeniem  oferty  w  postępowaniu,  w  tym  także  tzw. 

„koszty  zarządu”.  Wykonawca  powinien  wykazać  również  wysokość  zysku,  którego 

spodziewa  się  w  związku  z  wykonaniem  zamówienia  publicznego,  a  także  koszty  ryzyk 

związanych z uzyskaniem tego zamówienia. 

Niezależnie od powyższego Odwołujący podkreślił, że również został wezwany przez 

Zamawiającego  do  udzielenia  wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  i  takie  wyjaśnienia 

sporządził,  przekazując  je  Zamawiającemu  dnia  9  stycznia  2019  r.  Pismo  zawierające 

wyjaśnienia  Odwołującego  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  zostały  objęte  zastrzeżeniem 

tajemnicy  prze

dsiębiorstwa.  Pismo  to  znajduje  się  w  dokumentacji  postępowania.  Ponadto 

wyjaśnienia Wykonawcy Andra powinny spełniać wymogi określone w art. 90 ust. 1 pkt 1 - 5 

PZP. 

D

o uznania, iż cena zaoferowana przez Wykonawcę nie jest rażąco niska, mimo że 

jest  znacz

nie  niższa  od  cen  ofert  pozostałych  wykonawców,  a  także  kwoty,  którą 

Zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  i  wartości  szacunkowej 

zamówienia,  konieczne  jest  określenie  przez  Izbę,  czy  Wykonawca  w  piśmie  z  dnia  9 

stycznia 2019 r. uwz

ględnił wszystkie koszty wskazane powyżej w punktach a) - g). Ponadto 

niezbędne jest także zweryfikowanie, czy Wykonawca składając wyjaśnienia załączył do nich 

dowody, w tym te, które Odwołujący wymienił powyżej, które wskazywałyby, że zaoferowana 

przez ni

ego cena nie jest rażąco niska. Konieczne jest zbadanie, czy Wykonawca w piśmie  

z  dnia  9  stycznia  2019  r.  przedłożył  dowody,  które  wykazywałyby  w  szczególności 

oszczędności  metody  wykonania  zamówienia,  wybranych  rozwiązań  technicznych, 

wyjątkowo  sprzyjających  warunków  wykonywania  zamówienia  dostępnych  dla  Wykonawcy, 

czy  też kosztów  pracy, których wartość  przyjęta  do ustalenia ceny  nie może być  niższa od 

minimalnego wynagrodzenia za pracę albo minimalnej stawki godzinowej. W przypadku nie 

wykazania realności ceny w sposób wyżej opisany przez Odwołującego, oferta Wykonawcy 

powinna podlegać odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 4 PZP. 

Zarzut III - 

tajemnica przedsiębiorstwa 

Odwołujący zaznacza, że nie uzyskał wglądu do treści wyjaśnień Wykonawcy z dnia 

stycznia  2019  r.  Wyjaśnienia  te  nie  zostały  Odwołującemu  udostępnione  z  uwagi  na 

objęcie ich tajemnicą przedsiębiorstwa przez Andrę. 

Odwołujący uważa, że jest to działanie bezpodstawne i sprzeczne z art. 8 ust. 3 PZP 

oraz  art.  11  ust.  2  UZNK.  Skoro  bowiem  znany  jest  producent  i  model  zaoferowanego  

w  ofercie  sprzętu,  w  tym  macierzy  dyskowych,  oraz  parametry  techniczne  tego  sprzętu 

(Wykonawca  nie  zastrzegł  w  tym  zakresie  oferty  jako  tajemnicy  przedsiębiorstwa),  to 

wyjaśnienie  przez  Wykonawcę  w  jaki  sposób  macierze  dyskowe  spełniają  wymogi 

postawione  przez  Zamawiającego  w  SIWZ  nie  może  stanowić  tajemnicy  przedsiębiorstwa 

Wykonawcy.  Nie  będzie  to  bowiem  informacja  techniczna,  technologiczna,  organizacyjna 

przedsiębiorstwa lub inna informacja posiadająca wartość gospodarczą dla Wykonawcy. 

Informacje  tego  typu  nie  stanowią  tajemnicy,  gdyż  dla  Wykonawcy  nie  mają  one 

żadnej  wartość  gospodarczej.  Dotyczą  bowiem  elementów  obiektywnych  w  zakresie 

spełniania lub nie spełniania warunków określonych przez Zamawiającego w SIWZ.  

Sposób spełnienia tych wymogów nie może być więc uznany za posiadający wartość 

gospodarczą; gdyż w swoim założeniu informacje te powinny stanowić wyłącznie porównanie 

wymogów  postawionych  przez  Zamawiającego  w  postępowaniu  z  parametrami  urządzeń 

za

oferowanych  przez  Wykonawcę  jedynie  w  tym  postępowaniu.  Skoro  więc  wyjaśnienia 

powinny  zawierać  jedynie  informacje  dotyczące  tego,  czy  oferowany  przez  Wykonawcę 

sprzęt  spełnia  wymogi  określone  w  SIWZ,  czy  też  nie,  to  nie  powinny  zostać  uznane  za 

posiadające  wartość gospodarczą i  w konsekwencji  uznane  za tajemnicę przedsiębiorstwa. 

Co  szczególnie  istotne,  skoro  informacji  tych  Wykonawca  nie  uznał  za  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  w  ofercie,  to  w  konsekwencji  uzupełniające  informacje  w  tym  zakresie 

przedstawione 

w  wyjaśnieniach,  jako  dotyczące  kwestii  jawnych,  nie  spełniają  pozostałych 

przesłanek  objęcia  ich  tajemnicą  (są  jawne,  Wykonawca  nie  poczynił  żadnych  kroków  

w ofercie wskazujących, że maja charakter niejawny). 

W 

ocenie  Odwołującego,  wyjaśnienia  Wykonawcy  składane  w  trybie  art.  87  ust.  1 

PZP  mogłyby  mieć  wartość  gospodarczą  jedynie  w  połączeniu  z  informacjami 

przedstawionymi  przez  Wykonawcę  w  ofercie.  Dane  te  mogłyby  bowiem  jako  całość 

wskazywać na pochodzenie produktów, co mogłoby stanowić pewnego rodzaju „know-how" 

w zakresie prowadzonej przez Wykonawcę działalności i dobierania odpowiedniego sprzętu 

w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego, czy też relacji Wykonawcy  z jego 

kontrahentami.  Jednakże  w  oderwaniu  od  tych  istotnych  informacji  nie  sposób  uznać  je  za 

tajemnicę przedsiębiorstwa. 

Wykonawca  nie  zastrzegł  jako  tajemnicy  przedsiębiorstwa  informacji  zawartych  

w  ofercie.  Z  oferty  wynika  więc  kto  jest  producentem  zaoferowanego  przez  Wykonawcę 

sprzętu,  w  jaki  sposób  dokonał  doboru  poszczególnych  urządzeń  oraz  parametry 

zaoferowanych  przez  Wykonawcę  urządzeń.  Są  to  jednak  dane  powszechnie  dostępne, 

gdyż w ramach zasady jawności postępowania o udzielenie zamówienia publicznego każdy 

zainteresowany podmiot może je uzyskać. 

Ponadto należy zaznaczyć, że Wykonawca Andra w sposób nieuprawniony zastrzegł, 

że  uzasadnienie  tajemnicy  przedsiębiorstwa  (o  ile  wyjaśnienia  z  dnia  9  stycznia  2019  r. 

zawierają  uzasadnienie  wykazujące,  że  zastrzeżone  informacje  stanowią  tajemnicę 

przedsiębiorstwa)  również  objęte  jest  zastrzeżeniem.  Pozostali  uczestnicy  postępowania 

zostali  bowiem  pozbawieni  narzędzi  niezbędnych  do  dokonania  oceny,  czy  rzeczywiście 

zastrzeżone  przez  Wykonawcę  informacje  mogą  stanowić  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  co 

stoi w sprzeczności z zasadą jawności postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. 

W szczególności pozostali wykonawcy mają prawo wiedzieć, dlaczego określone informacje, 

które  dotyczą  jedynie  wyjaśnień  składanych  w  trybie  art.  87  ust.  1  PZP  w  zakresie 

dotyczącym  spełniania  wymogów  postawionych  przez  Zamawiającego  w  OPZ,  nie  mogą 

zostać  ujawnione.  Za  uzasadnione  uznać  należy  zastrzeżenie  tej  części  wyjaśnień  

w zakresie dot. wyjaśnienia elementów cenowych. 

W świetle powyższego Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania.  

Po  przeprowa

dzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  i  Uczestnika  postępowania 

odwoławczego,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak również  biorąc 

pod uwagę oświadczenia i stanowiska  zawarte w SIWZ,  złożonych  w postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  wyjaśnieniach,  odwołaniu,  odpowiedzi  na  odwołanie, 

złożonych  pismach  procesowych  wraz  z  załącznikami,  a także  wyrażone  ustnie  na 

rozprawie i odnotowane w 

protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Ustalono,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem 

odwołania  w  całości  w  trybie  art.  189  ust.  2  ustawy  Pzp  i  nie  stwierdziwszy  ich,  Izba 

skierowała odwołanie na rozprawę  

Ustalono 

dalej, 

że 

wykonawca 

wnoszący 

odwołanie 

posiada 

interes  

w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowany  możliwością  poniesienia  szkody  

w  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179 

ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Nieprawidłowe  dokonanie  czynności  badania  

i  oceny  ofert,  w  tym  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Wykonawcy  zn

ajdującego  się  

w  klasyfikacji  przed  ofertą  Odwołującego  oznacza,  że  potencjalne  stwierdzenie  naruszenia  

w  tym  zakresie  przepisów  ustawy  Pzp  pozbawia  Odwołującego  możliwości  uzyskania 

zamówienia  i  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  oraz  wykonywania 

zamówienia.  Wypełnione  zostały  zatem  materialnoprawne  przesłanki  do  rozpoznania 

odwołania, wynikające z treści art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.  

Izba ustaliła, że w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego, zgłoszenie przystąpienia 

po  stronie  Zamawiającego  złożył  wykonawca  Andra  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie. 

Izba  potwierdziła  skuteczność  zgłoszonego  przystąpienia.  Przystępujący  w  złożonym  na 

rozprawie piśmie procesowym wnosił o uznanie odwołania za bezzasadne w całości.  

Na rozprawie Odwołujący podtrzymał zarzuty i żądania odwołania. 

Zamawiający  złożył  pisemną  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  uwzględnił  zarzut 

naruszenia  art.8  ust.  3  Pzp  w  związku  z  naruszeniem  art.  11  ust.  2  ustawy  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji  poprzez  zaniechanie  odtajnienia 

wyjaśnień  Przystępującego 

dotyczących  treści  jego  oferty  oraz  samego  uzasadnienia  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  

W pozostałym zakresie Zamawiający wnosił o oddalenie odwołania. 

Przystępujący  złożył  pisemne  stanowisko  procesowe,  w  którym  wnosił  o  oddalenie 

o

dwołania w całości.  

Izba  umorzyła  postępowanie  w  zakresie  zarzutu  uwzględnionego  przez 

Zamawiającego  wobec  niekorzystania  przez  Przystępującego  z  prawa  do  wniesienia 

sprzeciwu, co odzwierciedla punkt 1 sentencji orzeczenia. 

Biorąc  pod  uwagę  zgromadzony  materiał  dowodowy,  złożone  oświadczenia 

oraz poczynione samodzielnie ustalenia, Izba uznała, że odwołanie w zakresie zarzutu 

naruszania  art.  89  ust.  1  pkt  4  Pzp 

zasługiwało  na  uwzględnienie,  w  pozostałym  zaś 

zakresie (naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp) n

ie zostało udowodnione.  

Izba  ustaliła,  że  w  odwołaniu  i  pozostałych  pismach  procesowych  prawidłowo 

przywołano zarówno treść zapisów SIWZ, w tym wymagań technicznych Zamawiającego, jak 

też treść oferty Przystępującego.  

Ponadto  ustalono,  że  Zamawiający  w  dniu  27  grudnia  2018  roku  zwrócił  się  do 

wykonawcy Andra o złożenie wyjaśnień w zakresie wyliczenia ceny. Zamawiający podkreślił, 

że w trakcie badania ofert stwierdził, że cena oferty tego wykonawcy jest niższa o 79,42% od 

wartości  zamówienia  powiększonej  o  podatek  VAT  i  o  50,64%  od  średniej  arytmetycznej 

wszystkich  złożonych  ofert.  Zaznaczono,  że  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie  zawiera 

rażąco niskiej ceny spoczywa na wykonawcy oraz, że ten zobowiązany jest złożyć dowody, 

potwierdzające prawidłowość kalkulacji ceny wynikającej z oferty. 

Dodatkowo, w trybie art. 87 ust. 1 Pzp Zamawiający prosił o wyjaśnienie treści oferty 

w zakresie: 

ilości  wymaganych  kontrolerów,  gdzie  wymagano  macierzy  z  minimum  4  kontrolerami  na 

każdą  dostarczoną  macierz  dyskową  oraz  aby  dla  uzyskania  większej  wydajności  

i  zwiększenia  bezpieczeństwa  macierz  miała  możliwość  rozbudowy  o  kolejną  parę 

kontrolerów  w  ramach  jednej  obudowy  lub  przyłączonych  przez  przełączniki.  Zamawiający 

pytał,  czy  zaproponowane  rozwiązanie  ze  względów  zachowania  bezpieczeństwa  odporne 

jest  na  awarie  przynajmniej  dwóch  dowolnych  kontrolerów  bez  utraty  dostępu  do 

zaoferowanych  w  ramach  oferty  100  TB  przestrzeni  zbudowanej  z  dysków  Flash  lub  SSD,  

a także czy oferowana macierz po rozbudowie o jej kolejną parę kontrolerów zwiększy swoją 

wydajność  dla  oferowanej  100  TB  przestrzeni  zbudowanej  z  dysków  Flash  lub  SSD. 

Zamawiający  pytał  także  czy  po  rozbudowie  zwiększy  się  bezpieczeństwo  macierzy,  to 

znaczy  czy  możliwa  będzie  jednoczesna  awaria  większej  ilości  kontrolerów,  jeśli  tak  –  ilu? 

b

ez  utraty  dostępu  do  100  TB  przestrzeni  zbudowanej  z  dysków  Flash  lub  SSD. 

Zamawiający  chciał  wyjaśnień  kwestii  o  jaką  ilość  kontrolerów/par  kontrolerów  w  jednej 

obudowie lub podłączonej przez przełączniki można rozbudować zaoferowaną macierz.  

Następna kwestia  wymagająca  wyjaśnienia  w  ocenie Zamawiającego to wymagania 

dotyczące  maksymalnej  obsługiwanej  przez  oferowaną  macierz  surowej  pojemności 

realizowanej  za  pomocą  dysków  Flash  lub  SSD.  Zamawiający  wymagał  możliwości 

rozbudowy,  tak  by 

mogła  być  obsługiwana  minimum  200  TB  przy  jednoczesnej  możliwości 

rozbudowy  do  min.  3000  dysków.  Z  dołączonej  do  oferty  Wykonawcy  Andra  specyfikacji 

technicznej 

wynika,  że  para  kontrolerów  może  obsłużyć  maksymalnie  460,8  TB.  Jedna 

macierz  może  mieć  8  kontrolerów,  co  daje  wynik  1 843,2  TB.  Natomiast  ze  specyfikacji 

technicznej  producenta  zamieszczonej  na  stronie  internetowej 

wynika,  że  maksymalna 

obsługiwana przestrzeń wynosi powyżej 30 000 TB.  

Andra  w  odpowiedzi  na  wezwanie  złożyła  wyjaśnienia  co  do  ceny  i  treści  oferty, 

zastrzegając ich treść jako tajemnicę przedsiębiorstwa.  

Zarzut A odwołania 

Na  podstawie  zapisów  SIWZ  ustalono,  że  zgodnie  z  rozdziałem  X  Zamawiający 

wymagał, by na treść oferty w zadaniu 1 składały się następujące dokumenty: 

wypełniony formularz ofertowy; 

wypełniony formularz cenowy; 

wypełniona specyfikacja techniczna; 

jeżeli  wykonawca  oferował  sprzęt  produkowany  seryjnie  zmodyfikowany  do 

potrzeb  zamawiającego,  to  taka informacja  powinna wynikać z  oferty. konieczne 

było  dołączenie  stosowanego  oświadczenia  wraz  z  informacją  na  czym  będzie 

polegać modyfikacja. 

Zapisy  tego  rozdziału  SIWZ  nie  zawierały  żadnych  wymogów  przekazania  Zamawiającego 

dokumentów przedmiotowych potwierdzających cechy oferowanego sprzętu.  

Jednocześnie  z  treści  załącznika  2a  do  SIWZ  stanowiącego  wzór  specyfikacji 

technicznej,  którą  uzupełnić  mieli  wykonawcy  wynikało,  że  wraz  z  ofertą  należy  dostarczyć 

skany/wydruki  w  formie  papierowej  pochodzące  od  producenta  sprzętu  potwierdzające 

zaoferowane parametry. 

Biorąc pod uwagę powyższe postanowienia SIWZ, Izba uznała, że zarzut odwołania 

nie zasługiwał na uwzględnienie.  

Zapisy  załącznika  nr  2a  do  SIWZ  zawierały  element  dodatkowego  obowiązku  dla 

wykonawcy,  mianowicie  dołączenia  do  wypełnianej  przez  wykonawcę  specyfikacji 

technicznej skanów/wydruków pochodzących od producenta potwierdzających zaoferowane 

parametry.  Jednakże  z  uwagi  na  brak  wymienienia  tego  rodzaju  dokumentów  jako 

tworzących  ofertę  sensu  stricte  w  SIWZ,  niezałączenie  tych  dokumentów  lub  pewne 

ułomności  w  treści  dołączonego  dokumentu  nie  mogły  w  ocenie  Izby  rodzić  negatywnych 

konsekwencji dla wykonawcy. 

W takim wypadku Zamawiający ocenę zgodności treści oferty 

z  treścią  specyfikacji  przeprowadzał  na  podstawie  wypełnionej  specyfikacji  technicznej, 

innych  powsze

chnie  dostępnych  źródeł,  przy  jedynie  dodatkowym  uwzględnieniu  informacji 

zawartych w skanach/wydrukach pochodzących od producenta. Skoro bowiem Zamawiający 

w  jasny  i  klarowny  sposób  nie  określił,  że  żąda  złożenia  wraz  z  ofertą  dokumentów  o 

charakterze  prz

edmiotowym,  potwierdzających  parametry  dostarczanych  urządzeń,  to  na 

etapie oceny ofert nie można realizacji takiego wymogu egzekwować od wykonawców. Poza 

tym  stwierdzić  należy,  że  Przystępujący  jasno  określił  w  złożonej  ofercie  jaki  rodzaj  i  typ 

macierzy 

oferuje,  wypełnił  szczegółowo  specyfikację  techniczną  podając  konkretne  cechy 

proponowanej macierzy i załączył wydruki dotyczące oferowanego rozwiązania. Nawet jeżeli 

jakieś  elementy/cechy  proponowanego  rozwiązania  nie  znalazły  potwierdzenia  w  złożonym 

dok

umencie,  to  Zamawiający  mógł  dokonać  weryfikacji  treści  oferty  do  treści  SIWZ  przy 

zastosowaniu art. 87 ust. 1 Pzp lub też sprawdzić samodzielnie dane informacje. Ponadto w 

reżimie  Pzp  wystarczającym  i  praktykowanym  przecież  jest  złożenie  oświadczenia  przez 

samego  wykonawcę  o  spełnianiu  wymogów,  a  za  takie  oświadczenie  w  przedmiotowym 

postępowaniu  uznać  należało  obowiązek  szczegółowego  wypełnienia  specyfikacji 

technicznej, z podaniem konkretnych wartości, które proponowana macierz posiada.  

Zarzut B 

Zgodnie 

z zapisami części technicznej SIWZ Zamawiający wymagał w zakresie ilości 

kontrolerów  macierzowych  dostawy  „minimum  czterech  kontrolerów  na  każdą  macierz 

dyskową. Dla uzyskania większej wydajności, a także zwiększenia bezpieczeństwa macierz 

musi mieć możliwość rozbudowy  o  kolejną  parę  kontrolerów w ramach jednej  obudowy  lub 

przyłączonych  poprzez  przełączniki.  Rozwiązanie  takie  musi  gwarantować  zarządzanie  z 

jednego interfejsu GUI, CLI.” 

Odwołujący  dowodził,  że  zaoferowano  rozwiązanie,  na  które  składają  się  dwie  pary 

kontrolerów  powiązanych  ze  sobą  dla  jednej  macierzy,  co  łącznie  daje  cztery  kontrolery, 

jednakże nie działające niezależnie od siebie. 

W ocenie składu orzekającego Izby zarzutnie zasługiwał na uwzględnienie. 

Bez wątpienia z informacji przedstawionych w ofercie i złożonych wyjaśnieniach co do 

treści  oferty  wynika,  że  Przystępujący  zaoferował  rozwiązanie,  na  które  składają  się  4 

kontrolery.  Fakt  ten  potwierdza  również  oświadczenie  złożone  przez  producenta 

rozwiązania,  a  także  wskazanie  materiałów  źródłowych  znajdujących  się  na  stronie 

producenta. Dostrzeżenia wymaga, iż już sam zarzut odwołania, że kontrolery mają działać 

niezależnie  od  siebie,  nie  znajduje  potwierdzenia  w  zapisach  SIWZ.  Takie  sformułowanie 

odnoszące się do niezależnej pracy każdego z kontrolerów nie zostało przez Zamawiającego 

użyte.  Zapisy  SIWZ  odnoszą  się  jedynie  do  wymaganej  ilości  kontrolerów,  które  składać 

mają  się  na  jedną  macierz  dyskową.  Natomiast  twierdzeniom,  że  para  kontrolerów  tworzy 

jedną  macierz  dyskową  Odwołujący  nie  zaprzeczał.  W  ocenie  składu  orzekającego  Izby, 

gdyby Zamawiający oczekiwał dostawy macierzy posiadającej 4 kontrolery „wewnętrzne”, to 

jest  w  jednej  obudowie,  to  logicznym  wydaje  się,  że  w  SIWZ  użytoby  sformułowania  „4 

kontrolery w każdej macierzy”, a nie „4 kontrolery na macierz”.  

W  ocenie  Izby  spełniającym  wymogi  SIWZ  było  zarówno  rozwiązanie  oparte  o  4 

kontrolery, jak też rozwiązanie składające się z dwóch par kontrolerów powiązanych ze sobą, 

łącznie  dających  liczbę  4  kontrolerów.  Jak  słusznie  zauważył  w  odpowiedzi  na  odwołanie 

Zamawiający,  Odwołujący  zapewne  konieczność  oferowania  rozwiązania  opartego  o  4 

odrębne  kontrolery  wywodził  z  dalszego  zapisu  przywołanego  wymogu,  mianowicie,  że 

rozbudowa macierzy ma być możliwa w ramach jednej obudowy o kolejną parę kontrolerów. 

Jednakże  ten  sam  wymóg  dopuszczał  także  rozbudowę  przez  przełączniki  (cyt.  w  ramach 

jednej  obudowy  lub  przyłączonych  poprzez  przełączniki),  a  więc  Zamawiający  podał  co 

najmniej  dwie  możliwe  ścieżki  rozbudowy  macierzy,  w  zależności  od  koncepcji  realizacji 

zamówienia,  którą  przyjmie  konkretny  wykonawca.  Nie  można  natomiast  w  ocenie  Izby 

zaprzeczyć, że dwie pary po dwa kontrolery sumarycznie tworzą macierz złożoną z czterech 

kontrolerów. Dlatego też zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie. 

Zarzut C 

W  zarzucie  tym  Odwołujący  podnosił,  że  nie  został  spełniony  wymóg  co  do 

możliwości  rozbudowy  macierzy  bowiem,  jak  wynika  z  dokumentacji  producenta,  każdy  z 

kontrolerów  posiada  opcję  rozbudowy  do  1,1  TB  pamięci  cache  (co  według  Odwołującego 

daje  8,8  TB 

pamięci  cache),  a  jednocześnie  klaser  macierzy  dyskowych  posiada 

maksymalną  opcję  rozbudowy  do  łącznej  pamięci  cache  4,6  TB,  co  wynika  z  tej  samej 

dokumentacji producenta. Innymi słowy, może okazać się, że nie będzie możliwa wymagana 

przez Zamawiającego rozbudowa macierzy o kolejną parę kontrolerów.  

Skład  orzekający  Izby  w  zakresie  rozpoznawanego  zarzutu  podziela  stanowisko 

zaprezentowane  pisemnie  przez 

Zamawiającego  oraz  Przystępującego,  tym  samym  nie 

uznaje zasadności zarzutu. 

W SIWZ Zamawiający wymagał w przypadku wielkości zainstalowanej pamięci cache 

na  każdy  kontroler  minimum  256  GB  (Zamawiający  nie  dopuszczał  zastosowania  dysków 

SSD oraz kart flash jako cache). 

Z  informacji  zawartych  w  ofercie  Przystępującego  wynika,  że  oferuje  on  576  GB 

pamięci cache na kontroler w parze, co łącznie na parę daje 1,1, TB pamięci jako możliwość 

rozbudowy. 

A  w  przypadku  8  kontrolerów  daje  to  wielkość  4,5  TB,  gdzie  dokumentacja 

producenta wskazuje na maksymalną możliwość rozbudowy pamięci do wielkości 4,6 TB. 

Czyli inny

mi słowy, wielkość 1,1 TB, o której wspomina Odwołujący w zarzucie odnosi 

się  do  pary  kontrolerów,  nie  zaś  do  jednego  kontrolera  w  parze.  Potwierdza  powyższe 

dokumentacja  przywołana  przez  Odwołującego  w  odwołaniu,  natomiast  błędne  założenia 

Odwołującego  spowodowane  zostały  zapewne  błędnym  tłumaczeniem  danych  źródłowych, 

bowiem już pobieżna lektura opisu technicznego  dokumentacji wskazuje, że sformułowanie 

„każdy” (w oryginale „each”) odnosi się do 8-rdzeniowego procesora, które posiada każdy z 

kontrolerów,  nie  zaś  do  opcji  rozbudowy  pamięci  podręcznej  każdego  kontrolera.  Tym 

samym  pozostałe  dywagacje  i  wyliczenia  Odwołującego  są  jedynie  hipotecznymi 

założeniami,  nie  związanymi  w  żaden  sposób  z  rozwiązaniem,  które  zaoferował 

Przystępujący.  

Zarzut D 

Z  wymogów  SIWZ  wynika,  że  w  przypadku  liczby  zewnętrznych  interfejsów  FC 

łączących  oferowaną  macierz  z  przełącznikami  FC  w  tym  kable,  Zamawiający  wymagał 

minimum 8 

interfejsów o szybkości 16 Gb/s na każdy kontroler macierzy dyskowej. 

Zdaniem  Odwołującego  rozwiązanie  Przystępującego  nie  spełnia  powyższego 

wymogu,  co  związane  jest  z  założeniem  rozbudowy  macierzy  przez  przełączniki  FC,  czyli 

konieczne będzie wykorzystanie części tych interfejsów FC, które miały być wykorzystywane 

przez Zamawiającego w minimalnej wskazanej liczbie.  

W  przedmiocie  tego  zarzutu  dostrzeżenia  wymaga,  że  Zamawiający  nie  postawił 

żadnych  dodatkowych  wymogów  w  zakresie  zajętości,  wykorzystania  interfejsów,  nie 

definiował  ich  dodatkowych  funkcjonalności,  jak  też  nie  wskazał  do  jakich  celów  mogą  być 

lub też do jakich celów nie mogą być używane owe interfejsy. 

W ocenie Izby z 

oferty Przystępującego jasno wynika, że minimalna liczba interfejsów 

o  określonej  prędkości  została  przez  Przystępującego  zaoferowana,  czego  nie  kwestionuje 

sam Odwołujący. Natomiast kwestia w jaki sposób oraz kiedy poszczególne interfejsy będą 

wykorzystywane,  leży  poza wymogami  SIWZ, także jeżeli  wszystkie  te wymogi  odczytywać 

należy  w  sposób  łączny,  ponieważ  tylko  w  takim  przypadku  możliwe  będzie  efektywne  i 

racjonalne  użytkowanie  kupowanej  macierzy.  Specyfikacja  nie  zawierała  zapisów,  że  ta 

minimalna określona ilość interfejsów ma być w sposób nieprzerwany stale dostępna, czy też 

nie  może  być  wykorzystywana  do  innych  celów  związanych  w  użytkowaniem  macierzy. 

Zdaniem  Izby  zapi

s  specyfikacji  wskazywał,  że  oferowane  urządzenie  ma  posiadać  pewną 

minimalną  liczbę  interfejsów  FC,  bez  względu  na  to  jak  i  kiedy  będą  one  przez 

Zamawiającego wykorzystywane. Z tych powodów zarzutu nie uwzględniono. 

Zarzut E 

Zamawiający  wymagał  maksymalnej  obsługiwanej  przez  dostarczoną  macierz 

surowej pojemności realizowanej za pomocą dysków Flash lub SSD dla opcji rozbudowy w 

wielkości minimum 2000 TB przy jednoczesnej możliwości rozbudowy do min 3000 dysków. 

Z  oferty  Przystępującego  wynika,  że  oferuje  on  rozwiązanie  obsługujące  32 000 TB 

przy jednoczesnej możliwości rozbudowy do 3040 dysków. Zdaniem Odwołującego dane te 

nie  odpowiadają  prawdzie,  jeżeli  bowiem  wykonawca  zaoferował  dyski  o  pojemności  1,92 

TB,  a  maksymalna  ilość  dysków  wynosi  760,  możliwe  jest  wygenerowanie  pojemności  na 

poziomie jedynie 1 459,2 TB. 

Izba  podzieliła  stanowisko  zaprezentowane  w  odpowiedzi  na  odwołanie  przez 

Zamawiającego.  Przy  ocenie  tego  parametru  należy  wziąć  pod  uwagę  okoliczność,  że 

proponowana  przez  Przystępującego  macierz  może  obsługiwać  dyski  o  większej 

pojemności, niż wynika to z wymogów podstawowych Zamawiającego. W takcie rozbudowy 

mogą  być  zatem  użyte  dyski  o  innej  pojemności,  niż  te  określone  w  ofercie.  Dlatego  też 

prowadzenie wyliczeń w oparciu o dane zawarte w ofercie jest bezpodstawne. Mowa bowiem 

w  tym  wymaganiu  jest  o  maksymalnych  możliwościach,  które  oferowana  macierz  może 

osiągnąć,  nie zaś o możliwościach  o charakterze podstawowym,  minimalnym, które muszą 

być spełnione w momencie dostawy sprzętu.  

Poza  tym, 

jak  wskazał  Przystępujący,  pojedynczy  dysk  ma  pojemność  1,92  TB,  a 

para  kontrolerów  obsługuje  760  dysków  (gdzie  Odwołujący  założył,  że  jest  to  maksymalna 

ilość na kontroler), czyli dwie pary obsługują 1520 dysków, zaś cztery pary 3040 dysków, co 

daje  pojem

ność  na  poziomie  2918,4  TB,  przy  wymaganej  2 000  TB.  Potwierdzenie 

powyższych  faktów  znajduje  się  w  oświadczeniu  złożonym  przez  producenta  urządzenia 

oraz  w  wyciągu  z  dokumentacji  technicznej  przytoczonej  przez  Przystępującego  w  piśmie 

procesowym. 

Zarzut F 

W  zarzucie  tym  Odwołujący  referował  do  wymagania  większej  wydajności,  a  także 

zwiększenia  bezpieczeństwa  macierzy  przez  możliwość  rozbudowy  o  kolejną  parę 

kontrolerów  w  ramach  jednej  obudowy  lub  przez  przełączniki.  Zdaniem  strony  odwołującej 

zaoferowanie 

rozwiązania  opartego  na  pracy  par  kontrolerów  nie  zwiększa  ani  wydajności, 

ani  bezpieczeństwa  macierzy.  Odwołujący  ponownie  nawiązał  do  wymogu,  który  według 

niego dopuszczał rozbudowę macierzy w oparciu o jedną obudowę.  

W  odniesieniu  do  tego  wymagania  wyp

owiedział  się  producent  urządzenia,  którego 

oświadczenie  dołączono  do  wyjaśnień  Przystępującego  związanych  z  treścią  oferty,  który 

zaznaczył,  że  na  wydajność  wpływa  nie  tylko  liczba  oferowanych  dysków,  ale  także 

obciążenie  portów  wejścia/wyjścia,  większa  pamięć  podręczna  oraz  zwiększona  moc 

przetwarzania danych dzięki dwóm dodatkowym procesorom, co czyni  macierz odporną na 

awarię nawet od trzech do pięciu kontrolerów bez utraty dostępu do przestrzeni zbudowanej 

z  dysków.  Rozbudowa  zaś  macierzy  o  kolejną  parę  dysków  zwiększy  jej  wydajność  i 

bezpieczeństwo,  czego  warunkiem  jest  odpowiednia  konfiguracja  urządzenia.  Przytoczone 

zostały  także  odpowiednie  fragmenty  dokumentacji  technicznej,  które  potwierdzają  dane 

wynikające ze złożonego przez producenta oświadczenia.  

Odwołujący  na  poparcie  swych  tez  posłużył  się  natomiast  jedynie  własnym 

wyobrażeniem  proponowanego  rozwiązania  i  ponownie  odczytał  wymogi  SIWZ  jedynie 

fragmentarycznie  lub  bez  uwzględnienia  innych  możliwych  alternatywnych  podejść  do 

rozbudowy macierzy.  

W zakresie złożonego na  posiedzeniu i  rozprawie materiału dowodowego w  postaci 

schematów macierzy, dostrzeżenia w ocenie składu orzekającego Izby wymaga fakt, że jest 

to materiał opracowany przez Odwołującego na podstawie jego własnych założeń odnośnie 

sposobu  pracy  macierzy  oferowanej  przez  Przystępującego.  Powstał  on  na  podstawie 

wiedzy  Odwołującego  co  do  proponowanego  rozwiązania,  która  nie  musi  mieć 

kompleksowego  charakteru,  a  opiera  się jedynie  o  część  informacji  wynikających  z  oferty  i 

materiałów  dostępnych  w  internecie.  Nie  oznacza  to,  że  wiedza  ta  wyczerpuje  całokształt 

omawianych zagadnień, które scharakteryzować należy jako wiedzę wysokospecjalistyczną, 

a  także  związaną  ze  skomplikowanymi  urządzeniami  i  znaczną  ilością  różnorodnych 

funkcjonaln

ości  oraz  zapewne  wieloma  możliwościami  konfiguracyjnymi.  Z  tych  powodów 

materiał ten nie mógł stanowić podstawy do uznania zarzutów ze zasadne. 

Co się tyczy wyciągów z dokumentacji technicznej załączonych do odwołania, których 

fragmenty  wraz  z  tłumaczeniem  przywoływane  były  w  odwołaniu,  to  słusznie  zauważył 

Przystępujący, iż dokument ten datowany jest na styczeń 2019 roku, podczas gdy składanie 

ofert  miało  miejsce  w  listopadzie  2018  roku.  Tym  samym  więc  Przystępujący  nie  mógł 

bazować  na  danych  zawartych  w  tej  dokumentacji  i  posługiwał  się  inną,  starszą  wersją 

dokumentacji  technicznej  dedykowaną  dla  macierzy  3  generacji.  Poza  tym  dokumentacja 

załączona  do  odwołania  dedykowana  jest  dla  krajów  Azji  i  Pacyfiku,  zaś  Przystępujący 

okazał  Izbie,  że  możliwe  jest  uzyskanie  dokumentacji  technicznej  od  producenta  dla 

produktów  wprowadzanych  na  rynek  europejski.  Tym  samym  więc  zapisy  dokumentacji 

przedstawionej jako załączniki do odwołania, pomijając kwestię prawidłowości tłumaczeń, nie 

mogły być podstawą świadczącą o trafności zarzutów odwołania.  

Reasumując,  zarzuty  odwołania  nawiązujące  do  naruszenia  przez  Zamawiającego 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w całości nie zasługiwały na uwzględnienie. 

Zarzut rażąco niskiej ceny 

Złożone  przez  Przystępującego  objęte  zostały  zastrzeżeniem  jako  tajemnica 

przedsiębiorstwa.  Uprawnienia  tego  Odwołujący  nie  kwestionował,  nie  wnioskował  także  o 

ich odtajnienie. 

Powyższe implikuje jednak konieczność przedstawienia przez Izbę w jawnej 

części  orzeczenia  argumentacji  w  sposób  ogólny,  bez  możliwości  odniesienia  się 

szczegółowo do konkretnych elementów złożonych wyjaśnień. 

W  zakresie  kalkulacji  ceny  oferty 

w  wyjaśnieniach  Przystępującego  wskazano,  że 

cena  oferty  zawiera  wszystkie  koszty  bezpośrednie,  koszty  pośrednie,  zysk,  uwzględnia 

wszy

stkie 

uwarunkowania 

SIWZ 

oraz 

obciążenia 

publicznoprawne. 

Zdaniem 

Przystępującego  przedstawiona  cena  jest  ceną  realną,  wiarygodną,  gwarantującą  należytą 

realizację  zamówienia  i  zapewniającą  zysk.  Dodatkowo  dołączono  do  wyjaśnień  ofertę 

dystrybutora 

dostarc

zanego  sprzętu  z  konkretnymi  propozycjami  cenowym  dla 

wymienionego  z  nazwy  Zamawiającego  i  określonego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Przystępujący  zaznaczył  i  powtórzył  w  toku  jawnej  rozprawy,  że 

posiada statusu Autoryzowanego Partnera  Handlowego na poziomie GOLD i wycena oferty 

nastąpiła  w  oparciu  o  Specjalną  Cenę  Ofertową  (dołączoną  do  wyjaśnień).  Wskazano 

również  poziom  zastosowanego  rabatu,  a  także  kwotę  zakładanego  zysku  dla  części  I 

zamówienia.  W  wyjaśnieniach  przedstawiono  również  czynniki,  które  w  ocenie 

Przystępującego obiektywnie pozwalały obniżyć cenę oferty. 

Celnie  zauważył  w  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający,  że  nie  istnieje  jeden 

wzorzec, czy schemat konstruowania wyjaśnień. Każdy z wykonawców przygotowując ofertę 

może zwrócić  przy  wycenie uwagę na  inne aspekty  zamówienia,  każdy  z  wykonawców  ma 

własne zasady polityki cenowej, funkcjonuje w innych realiach polityki cenowej własnej firmy. 

Pozycje  wyceny,  na  które  wskazywał  Odwołujący  nie  muszą  być  jedynymi,  które  należało 

uwz

ględnić  w  kalkulacji,  nie  wyczerpują  ani  katalogu  minimalnego,  ani  nie  są  zakresem 

maksymalnym, do którego mógł odwoływać się dany wykonawca. 

Izba  uważa,  że  złożone  wyjaśnienia  przestawiają  sposób  kalkulacji  ceny  oferty  dla 

konkretnego  Zamawiającego.  Tym  niemniej  Izba  uznała,  że  przedstawione  przez 

Przystępującego  pewne  elementy  kalkulacji  cenowej  wymagają  złożenia  dodatkowych 

wyjaśnień.  Biorąc  pod  uwagę  treść  wyjaśnień  i  treść  złożonego  przez  producenta 

oświadczenia, a przede wszystkim przywołaną w nim kwotę, Izba doszła do przekonania, że 

Zamawiający  winien  dodatkowo  wyjaśnić,  na  jakiej  podstawie  Przystępujący  (a  w 

konsekwencji Zamawiający oceniający złożone wyjaśnienia) przyjęli, że wycena oferty mogła 

nastąpić  z  uwzględnieniem  kwoty  wynikającej  z  oferty  handlowej  producenta  w  jej  niższej 

wartości  niż  maksymalna  granica  kwotowa  oferty  handlowej.  Sam  Zamawiający  w 

odpowiedzi na odwołanie zauważył, że oferta handlowa producenta zawierała widełki między 

maksymalną  a  minimalną  ceną,  jaką  Przystępujący  mógł  zaoferować  w  ramach 

przedmiotowego  zamówienia,  a  cena  oferty  Andra  przekracza  wartość  minimalną  z  oferty 

handlowej 

(załącznik  nr  2  do  wyjaśnień).  Z  drugiej  strony  złożone  przez  producenta 

oświadczenie  (załącznik  nr  1  do  wyjaśnień)  odwołuje  się  do  innej  wartości  niż  kwota 

minimalna  oferty  handlowej. 

Jednocześnie  przy  przyjęciu  do  kalkulacji  górnej  granicy 

kwotowej  z  oferty  handlowej  producenta,  nie  następuje  zbilansowanie  ceny  ofertowej  z 

uwzględnieniem zysku, na który wskazywał Przystępujący.  

Izba  w  składzie  wyznaczonym  do  rozpoznania  niniejszego  odwołania  podziela 

stanowisko

,  że  choć  przepis  art.  90  ust.  1  ustawy  Pzp  nie  zawiera  ograniczenia  co  do 

jednokrotnego wezwania wykonawcy do złożenia wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny, 

to  zgodnie  z  jednolitą  linią  orzeczniczą  przyjmuje  się,  iż  wezwanie  kierowane  jest  do 

profesjonalnego  uczestnika  obrotu  gospodarczego,  wobec  którego  stosowany  jest  miernik 

podwyższonej  staranności  (art.  355  §  2  k.c.),  a  także  mając  na  uwadze  zasady  równego 

traktowania  wykonawców  i  uczciwej  konkurencji  (art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp),  wezwanie  w 

przedmiocie rażąco niskiej ceny należy, co do zasady, kierować do wykonawcy jednokrotnie. 

Powtórne  wezwanie  jest  możliwe,  jeśli  złożone  wyjaśnienia  rodzą  kolejne  wątpliwości,  na 

przykład  gdy  treść  wyjaśnień  jest  niejasna  lub  konieczne  staje  się  doprecyzowanie 

niektórych zagadnień ujętych w złożonych wyjaśnieniach.   

Skład  orzekający  Izby  uważa  w  przedmiotowej  sprawie,  że  złożone  wyjaśnienia  nie 

mogą prowadzić do jednoznacznego wniosku, że kalkulacja cenowa oferty Przystępującego 

została  przedstawiona  w  sposób  całkowicie  rzetelny,  z  drugiej  zaś  strony  –  wyjaśnień  tych 

nie można też uznać w całości za lakoniczne i gołosłowne, a w konsekwencji odrzucić oferty 

P

rzystępującego. Zdaniem Izby, złożone wyjaśnienia powinny zostać doprecyzowane, czego 

wyrazem  było  nakazanie  w  wyroku  wezwania  Przystępującego  do  złożenia  wyjaśnień  i 

dowodów  w  zakresie  kalkulacji  ceny  zawartej  w  ofercie  w  odniesieniu  do  informacji 

przedstawionych  w  oświadczeniu  producenta.  Jak  wynika  ze  stanowiska  doktryny  i 

orzecznictwa   p

owtórne  wezwanie  może  zostać  skierowane,  gdy  wykonawca  złożył 

wyjaśnienia, jednak pewne elementy zaoferowanej ceny nie zostały wyjaśnione dostatecznie 

dokładnie  i  budzą  wątpliwości  zamawiającego  (tak  wyrok  KIO  z  dnia  17  stycznia  2018  r., 

sygn. akt 34/18; wyrok KIO z dnia 23 czerwca 2015 r., sygn. akt KIO 1143/15 oraz wyrok KIO 

z dnia 18 lutego 2016 r., sygn. akt KIO 150/16). 

Podobnie wypowiedział się Sąd Okręgowy w 

Warszawie  w  wyroku  z  5  lipca  2007  r.,  V  Ca  2214/

06  oraz  Sąd  Okręgowy  w  Olsztynie  w 

wyroku  z  dnia  9  grudnia  2010  r.,  V  Ga  122/10,  gdzie 

sądy  jednoznacznie  wskazywały,  że 

brak  jest  przeszkód  do  ponownego  wzywania  wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień,  jeżeli 

pierwotne  wyjaśnienia  nie  rozwiały  wątpliwości  zamawiającego  związanych  z  rażąco  niską 

ceną. 

Konkludując,  Izba  w  tym  zakresie  uwzględniła  odwołanie  i  nakazała  ponowne 

wezwanie Przystępującego do złożenia/uzupełnienia wyjaśnień  dotyczących kalkulacji  ceny 

ofertowej. Jednocześnie Izba, na mocy art. 192 ust. 7 Pzp, uwzględniając zarzuty odwołania, 

których  zakresem  jest  związana,  nie  będąc  związana  żądaniami  odwołania,  może  orzec 

inaczej aniżeli wnosił Odwołujący. 

W tym stanie rzeczy, Izba uwzględniła odwołanie w części na podstawie art. 192 ust. 

1 zdanie pierws

ze i ust. 2 Pzp oraz orzekła jak w sentencji na podstawie art. 192 ust. 3 pkt 1 

Pzp.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (tekst  jednolity  Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  2972) 

zmienionego  rozporządzeniem  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  9  stycznia  2017  r. 

zmieniającego  rozporządzenie  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. z 2017 r., poz. 47),  w tym w s

zczególności  §  5 ust. 4. 

Przewodniczący: 

…………………… 

Członkowie: 

…………………… 

……………………