KIO 607/19 WYROK dnia 18 kwietnia 2019 r.

Sygn. akt: KIO 607/19 

WYROK 

z dnia 18 kwietnia 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  16  kwietnia  2019  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Pr

ezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  4  kwietnia  2019  r.  przez 

wykonawcę Nokia Solutions and Networks sp. z o.o. w Warszawie 

w 

postępowaniu prowadzonym przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie 

przy udziale  wykonawcy PKP Telkol sp. z o.o. w Warszawie, 

zgłaszającego przystąpienie 

do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego, 

przy  udziale  wykonawcy  Aldesa  Construcciones  Polska  sp.  z  o.o.  w  Warszawie, 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego, 

przy udziale wykonawcy Maxto sp. z o.o. s.k.a. w Modlniczce

, zgłaszającego przystąpienie 

do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego, 

przy  udziale  wykonawcy 

Kolejowe  Zakłady  Łączności  sp.  z  o.o.  w  Bydgoszczy, 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie odwołującego, 

orzeka: 

umarza postepowanie odwoławcze w części dotyczącej zarzutu VIII. 5 odwołania z 

powodu wycofania odwołania w tej części, 

umarza postępowanie odwoławcze w części dotyczącej zarzutu VIII.1, VIII.2, VIII. 4 

(w  zakresie  dotyczącym  odpowiedzi  na  pytanie  nr  531),  a  także  zarzutu 

dotyczącego odpowiedzi na pytanie nr 327 z powodu uwzględnienia ww. zarzutów 

przez zamawiającego, 

odrzuca odwołanie w zakresie zarzutu VIII. 3 odwołania, 

4.  oddala 

odwołanie w pozostałym zakresie, 

kosztami postępowania obciąża wykonawcę Nokia Solutions and Networks sp. z o.o. 

w Warszawie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnastu  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Nokia  Solutions  and  Networks  sp.  z  o.o.  w  Warszawie 

tytułem  wpisu  od 

odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Sygn. akt: KIO 607/19 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.  w  Warszawie  –  prowadzi 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

2004 r. Prawo zamówień publicznych  (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.), zwanej dalej 

„ustawą  Pzp”,  którego  przedmiotem  jest  „zaprojektowanie,  dostawa  i  instalacja  elementów 

prezentacji dynamicznej informacji pasażerskiej oraz systemu monitoringu wizyjnego wraz z 

infrastrukturą  techniczną  na  dworcach,  stacjach  i  przystankach  kolejowych.  Numer 

referencyjny: 9090/IRZU/00019/00211/19/P

”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej  21  stycznia  2019  r.,  nr  2019/S  014-029765.  W  tej  samej  dacie  na  stronie 

internetowej  zamawiającego  została  zamieszczona  specyfikacja  istotnych  warunków 

zamówienia (SIWZ). 

W  dniu  27  i  29 

marca  2019  r.  zamawiający  zamieścił  na  swej  stronie  internetowej 

odpowiedzi na wnioski 

wykonawców o wyjaśnienie treści SIWZ.  

W  dniu  4  kwietnia  2019  r.  wykonawca  Nokia  Solutions  and  Networks  sp.  z  o.o.  w 

Warszawie

,  zwany  dalej  „odwołującym”,  wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:  

1)  art. 7 ust. 1  w zw. z art. 38 ust. 1, 2, 4 i 6  ustawy Pzp 

przez zaniechanie przedłużenia 

terminu składania ofert mimo iż przekazał wykonawcom wyjaśnienia SIWZ (odpowiedzi 

na pytania wykonawców) dopiero w dniach 27 marca 2019 r. i 29 marca 2019 r., mimo 

że dokumentacja postępowania została umieszczona na stronie już w dniu 21 stycznia 

2019  r. 

Pierwotny  termin  składania  ofert  był  wyznaczony  na  dzień  7  marca  2019  r.,  a 

zatem  odpowiedzi  na  pytania  mogły  być  udzielone  przez  zamawiającego  znacznie 

wcześniej,  a  nie  na  kilkanaście  dni  przed  upływem  terminu  składania  ofert. 

Upublicznienie odpowiedzi na pytania dopiero w ww. dniach stanowi naruszenie przede 

wszystkim zasad z art. 7 ust. 1 

ustawy Pzp, albowiem zapoznanie się i przeanalizowanie 

w  ramach  tak  ogromnego  zamówienia,  jak  te  objęte  postępowaniem,  co  najmniej  559 

pytań  i  odpowiedzi  prowadzi  do  niemożności  prawidłowego  opracowania  ofert,  a 

zamawiający  nie  wykazał,  że  wcześniejsze  (proporcjonalne)  udzielenie  odpowiedzi  nie 

było możliwe (zarzut VIII.1), 

2)  art. 7 ust. 1 w zw. z art. 38 ust. 1, 2, 4 i 6 w zw. z art. 9a ust. 1 i 2 ustawy Pzp w zw. z 

art.  65  k.c.  przez  nie

przedłużenie  terminu  składania  ofert  z  uwagi  na  odpowiedzi  na 

pytania udzielone  w  dniach  27 marca  2019  r.  oraz  29  marca 2019 r.  w  zakresie pytań 

numer: 2, 15, 21, 25, 26, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 41, 51, 52, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 84, 

których  treść  dopiero  na  skutek  jej  wyrażenia  spowodowała,  że 

z

amawiający  wymaga  przyjęcia  określonych  założeń  do  wyceny  oferty,  dokonania 

określonych czynności  w trakcie wizji lokalnych, co jednak nie było znane wcześniej, a 

na  skutek  ww.  odpowiedzi  istnieje  w  niektórych  sytuacjach  konieczność  powtórzenia 

wizji,  co  wprost  nakłada  na  wykonawcę  dodatkową  pracę  w  celu  prawidłowej  wyceny 

oferty lub dokonania modyfikacji ustaleń dotychczas dokonanych ustaleń, a w takim celu 

koniecznym jest przed

łużenie terminu składania ofert (zarzut VIII.2), 

3)  art.  29  ust.  1  w  zw.  z  art.  38  ust.  2,  4  i  6  ustawy  Pzp 

przez  brak  udostępniania 

dokumentacji  w  ramach  p

ostępowania,  posiadanej  przez  zamawiającego,  o  czym 

wykonawcy powzięli informacje dopiero na skutek odpowiedzi zamawiającego z dnia 27 

marca 2019 r. i 29 marca 2019 r., co ma istotny wpływ na proces sporządzania oferty, w 

tym jej szacowanie tj. w zakresie odpowiedzi na pytania numer: 2, 15, 28, 29, 30, 34, 41, 

52, 85, 101, 419, 421, 422, 466, 482, 485, 486, 509, 551 albowiem z

amawiający nakazał 

przyjęcie  jakichś  założeń,  co  jednak  winno  skutkować  zmianą  dokumentacji 

p

ostępowania i wydłużeniem terminu składania ofert (zarzut VIII.3), 

4)  art. 38 ust. 1, 2 i 4 w zw. z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 1 ustawy Pzp przez udzielenie 

odpowiedzi  na  pytanie  nr  531  niezgodnie  z  pytaniem,  jak  też  niezgodnej  ze  stanem 

rzeczywistym,  albowiem  pomimo  że  formalnie  odpowiedź  została  udzielona,  to  nie 

wyjaśnia on treści SIWZ w zakresie o który wnosił wykonawca, gdyż w wersji TOMu IV 

RCO  cz.  2  z  dnia  21  marca  2019  r.,  nadal  pozostał  niezdefiniowany  i  nieznany 

wykonawcy  skrót  „CDDiP"  oraz  nadal  i  niezmiennie  znajduje  się  wyrażenie  „Projekt 

integracji  z  istniejącym  podsystemem  CDDIP",  co  należy  wycenić  w  ofercie  (w  ponad 

160  arkuszach),  a  poprzez  brak  wyjaśnień,  mimo  zadanego  pytania,  brak  możliwości 

skonstruowania  oferty  należycie,  skoro  nie  wiadomo  co  poprzez  ww.  wyrażenie 

z

amawiający  rozumie.  Brak  także  odpowiedzi  na  pytanie  numer  226,  w  stosunku  do 

którego  zamawiający  wskazał,  że  dokonał  modyfikacji  RCO  w  dniu  21  marca  2019  r., 

mimo iż kwestie zawarte w pytaniu nie były przedmiotem tej modyfikacji, a mimo zmiany 

RCO,  nadal  niewyjaśnione  postanowienia  są  w  nim  zawarte.  Poprzez  brak  wyjaśnień, 

mimo  zadanego  pytania,  brak  możliwości  skonstruowania  oferty  należycie,  skoro  nie 

wiadomo  co 

przez  ww.  wyrażenie  zamawiający  rozumie,  co  nie  kwalifikuje  tej 

odpowiedzi, jako poprawnie udzielonej (zarzut VIII.4), 

5)  art.  10  a  ust.  5  w  zw.  z  art.  38  ust.  2  ustawy  Pzp  przez  udzielenie  niezgodnej  z 

przepisami  prawa  odpowiedzi  na  pytanie  w  zakresie  pytania  numer  332,  dotyczącego 

formy  złożenia  oferty,  gdzie  niezgodnie  z  przepisami  i  orzecznictwem  (KIO  169/19) 

z

amawiający  dopuścił  możliwość  sporządzenia  oferty  i  podpisanie  jej  zarówno 

odręcznie,  jak  i  później  po  zeskanowaniu  dopiero  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym w formacie PAdES (zarzut VIII.5 odwołania). 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu: 

1)  zmiany 

terminu składania ofert na 15 maja 2019 r., 

2)  udzielenia  odpowiedzi  na  pytanie  numer  531  i  dokonania  stosownej  zmiany  TOM  IV 

RCO cz. 2 oraz dokonania zmiany odpowiedzi na pytanie numer 332; 

ujawnienia  jako  część  dokumentacji  postępowania,  dokumentów,  o  których  mowa  w 

zarzucie VIII.4. 

W uzasadnieniu 

zarzutów VIII.1-3 odwołania odwołujący podniósł, że wielość pytań w 

p

ostępowaniu powoduje,  że udzielenie odpowiedzi  na  nie dopiero  w  dniach 27 marca  oraz 

29 marca winno skutkować wydłużeniem terminu składania ofert. Pytań bowiem było aż 559 i 

właściwe  ich  przeanalizowanie  oraz  dokonanie  weryfikacji  planowanych  ofert,  wymaga 

znacznie dłuższego czasu niż ten, który zamawiający pozostawił wykonawcom. Zamawiający 

bowiem  w  treści  wyjaśnień  nakazał  przyjąć  nieznane  wcześniej  założenia,  jak  też  wskazał, 

co  dodatkowo  każdy  wykonawca  powinien  we  własnym  zakresie  ustalić  w  ramach 

przeprowadzanych  wizji  lokalnych.  Treść  tych  odpowiedzi  może  zatem  powodować 

konieczność powtórzenia wizji, w zakresie w jakim wcześniej nie było to konieczne. Zasada 

proporcjonalności  przez  której  pryzmat  powinny  być  wykładane  wszystkie  szczegółowe 

normy  ustawy,  wskazuje,  że zachowanie minimalnego ustawowego terminu  na  wyjaśnienia 

SIWZ  przy  tej  skali  pytań  i  tym  stopniu  ich  skomplikowania,  oraz  bez  uzasadnienia  dla 

takiego działania przez zamawiającego, godzi w prawo wykonawcy do zapewnienia czasu na 

prawidłowe przygotowanie oferty. 

Odwołujący wywiódł, że termin składania ofert, w związku ze zmianą treści SIWZ (w 

ocenie od

wołującego również w związku z prawnokszałtującą wykładnią wyjaśnień) powinien 

być  przedłużony  przez  zamawiającego  o  taki  czas,  który  zapewni  zachowanie  w 

prowadzonym  postępowaniu  zasady  uczciwej  konkurencji,  przejrzystości  i  równego 

traktowania wykonawców. Oznacza to, że okres, o jaki przedłużony zostaje termin składania 

ofert,  powinien  zapewniać,  że  wszyscy  potencjalni  wykonawcy  będą  dysponować 

wystarczającym czasem na dokonanie analizy zmian SIWZ (lub nowej wykładni), analizy ich 

wpływu  na  dotychczas  przyjęte  w  ramach  przygotowywanych  ofert  założenia,  analizy 

zakresu koniecznych zmian w przygotowywanych ofertach, na dokonanie tych zmian oraz na 

dokonanie ponownej wyceny ofert. Jednocześnie, zgodnie z ww. zasadą, przedłużony termin 

składania ofert musi być wystarczająco długi, aby nie faworyzować żadnego z wykonawców 

zainteresowanych ubieganiem się o zamówienie. 

Odwołujący  argumentował,  że  w  postępowaniu  przewidziana  została  wizja  lokalna, 

jednakże postanowienia SIWZ i wyjaśnienia zamawiającego, które miały miejsce po tej wizji, 

z których wynika, że dodatkowe niektóre warunki wykonywania zamówienia należy ocenić w 

ramach tej wizji, nie zwalniają zamawiającego z obowiązku należytego opisania przedmiotu 

zamówienia, tj. w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych 

i  zrozumiałych  określeń,  uwzględniając  wszystkie  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć 

wpływ  na  sporządzenie  oferty.  Wykonawca  nie  powinien  być  zmuszony  do  pozyskania 

dodatkowych informacji dotyczących uszczegółowienia warunków związanych z wykonaniem 

przedmiotu  zamówienia  poprzez  odbycie  wizji  lokalnej  -  czyli  w  innych  źródłach  -  poza 

dokumentem  SIWZ.  W  konsekwencji  to  na  wykonawców  został  przerzucony  obowiązek, 

który z mocy art. 29 ust. 1 ustawy Pzp ciąży na zamawiającym. Umożliwienie wykonawcom 

odbycia  wizji  lokalnej  nie może bowiem  stanowić  uzupełnienia braków  w  opisie przedmiotu 

zamówienia.  Powyższe  ma  też  zastosowanie  do  przedstawionych  założeń,  które 

z

amawiający  w  wyjaśnieniach  dopiero  nakazał  przyjąć.  Dotyczy  to  m.in.  odpowiedzi  na 

pytania numer: 2, 15, 21, 25, 26, 28, 29, 31, 32, 33, 34, 41, 51, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 103, 

Odw

ołujący  wywiódł,  że  wizja lokalna  jest czynnością w  postępowaniu  wykonywaną 

na etapie przed terminem składania ofert. Żaden z przepisów ustawy Pzp nie określa zasad i 

terminów  przeprowadzenia  takiej  wizji.  W  tym  zakresie  ma  jedynie  zastosowanie  ogólny 

zapi

s  wynikający  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp,  dotyczący  zobowiązania  zamawiającego  do 

przeprowadzenia  postępowania  z  zachowaniem  zasad  uczciwej  konkurencji  i  równego 

traktowania wykonawców oraz zgodnie z zasadami przejrzystości i proporcjonalności. 

Odwołujący wskazał, że odpowiedzi na pytania opublikowane w dniu 27 marca oraz 

29 marca nie zawierają literalnej zmiany treści SIWZ, ale zawierają nowe nieznane wcześniej 

informacje,  jak  doprecyzowanie  wymogów,  czy  też  wykładnie  postanowień  SIWZ  oraz 

informacje  o  posiadanych  w  tym  w  zakresie  przez  z

amawiającego  dokumentach,  których 

jednak ten z niewiadomych powodów nie chce udostępnić, a w oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy 

Pzp  i  art.  29  ust.  1  ustawy  Pzp 

ma  taki  obowiązek.  Dodatkowo  zamawiający  dokonał  też 

wykładni niektórych postanowień SIWZ w sposób nieznany wcześniej wykonawcom, jak też 

określił, iż w zakresie pozyskania niektórych danych, to wykonawcy powinni je samodzielnie 

uzyskać m.in. na skutek wizji lokalnych, co nie wynikało z dotychczasowej dokumentacji. Tak 

późne  upublicznienie  wyjaśnień  narusza  uczciwą  konkurencję  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp. 

Wykonawcy  bowiem  w  krótkim  czasie  muszą  zmodyfikować  swe  oferty,  stosownie  do 

wyjaśnień,  jak  też  przeprowadzić  ponownie  wizje  lokalne,  aby  zrealizować  wytyczne  co  do 

ustale

ń  w  ramach  wizji  z  wyjaśnień  zamawiającego.  Takie  działania  nie  są  zaś  możliwe  w 

pozostałym do składania ofert terminie. 

Odwołujący  argumentował,  że  specyfikacja  istotnych  warunków  zamówienia  jest 

podstawowym  dokumentem  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  a 

rozszerzanie  zawartych  w  niej  wymagań  na  etapie  oceny  ofert  narusza  zasady  Pzp. 

Specyfikacja  wraz  z  opisem  przedmiotu  zamówienia i  wzorem  umowy  precyzuje wzajemne 

prawa  i  obowiązki  stron  postępowania,  umożliwia  wykonawcom  poznanie  oczekiwań 

zamawiającego  oraz  weryfikację  predyspozycji  do  należytego  wykonania  zamówienia. 

Wskazane zasady dotyczą również wyjaśnień treści specyfikacji w trybie art. 38 ustawy Pzp. 

Wyjaśnienia  udzielane  przez  zamawiającego  w  toku  postępowania  stanowią  wykładnię 

postanowień  specyfikacji  i  są  wiążące  zarówno  dla  zamawiającego  jak  i  dla  wykonawców. 

Skoro wyjaśnienia treści SIWZ same w sobie kształtują jej brzmienie i mogą je modyfikować, 

to  oczywistym  jest,  że  wyjaśnienia  udzielone  później  uaktualniają  brzmienie  SIWZ  w 

stosunku  do  poprzedniego,  czy  to  pierwotnego  brzmienia,  czy  nadanego  innymi, 

wcześniejszymi  wyjaśnieniami.  W  tym  zaś  kontekście  należy  uznać,  że  zamawiający 

doprecyzował,  czy  nawet  rozszerzył  zakres  informacji,  jakie  wykonawcy  mają  pozyskać  na 

etapie  p

rzygotowania  ofert,  w  tym  też  w  ramach  wizji  lokalnych.  Co  więcej,  w  treści 

niektórych  odpowiedzi  na  zadane  pytania,  zamawiający  wskazał  na  konieczność  przyjęcia 

poszczególnych założeń, czego z pierwotnej treści dokumentacji  postępowania nie dało się 

wywie

źć i założyć. Już zatem w tym zakresie konieczne jest przedłużenie terminu składania 

ofert,  aby  wykonawcy  mogli  poczynić  założenia  wskazane  w  odpowiedziach  na  pytania 

z

amawiającego. 

Odwołujący  wskazał  na  niektóre  wyjaśnienia  zamawiającego,  które  wprowadzają 

nowe okoliczności, wymogi lub nową wykładnię, co ma wpływ na etap ofertowania i powinno 

skutkować przedłużeniem terminu składania ofert. Wymienił odpowiedzi na pytania nr 2, 15, 

26, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 51, 52, 77, 78, 84, 85, 101, 103, 140 i 152. 

Argumentował, że 

w 

kontekście  pytania  numer  140,  to  z  udzielonej  odpowiedzi  wynika,  że  zamawiający  ma 

porozumienia  z  PKP  S.A.  w  zakresie  umieszczenia  szaf  teletechnicznych  w  budynkach 

dworców.  Ta  odpowiedź  wpływa  na  konieczność  zmiany  wyceny  ze  względu  na 

posadowienie szaf, doprowadzenie do nich zasilania i kabli teletechnicznych. Jest to również 

nowa,  nieznana  wcześniej  okoliczność.  Odwołujący  wywiódł,  że  zasada  przejrzystości 

postępowania  obejmuje  również,  a  nawet  -  przede  wszystkim  -  jawność  przebiegu 

p

ostępowania przed wykonawcami biorącymi w nim udział. Za naruszenie tej zasady należy 

uznać  brak  przez  długi  okres  informacji,  czy  zamawiający  w  ogóle  zamierza  udzielić 

żądanych  wyjaśnień  do  SIWZ,  biorąc  pod  uwagę  stopień  skomplikowania  przedmiotu 

zamówienia i tym samym ofert - nieomal w ostatniej chwili. Przepis art. 38 ust. 1 ustawy Pzp 

posługuje  się  terminem  niedookreślonym  „niezwłocznie",  co  tłumaczy  się  najczęściej  jako 

„bez  zbędnej  zwłoki",  czy  „jak  najszybciej",  przy  czym  konkretny  okres,  któremu  te  pojęcia 

odpowiadają,  określa  się  indywidualnie.  Jeśli  zamawiający  potrzebuje  więcej  czasu  na 

opracowanie  odpowiedzi,  ma  taką  możliwość,  jednak  nie  oznacza  to,  że  wykonawcom  nie 

należy  się  stosowna  informacja  o  jego  działaniach  i  zamierzeniach.  Jest  to  tak  oczywista 

norma  postępowania,  że  wręcz  nie  wymaga  od  ustawodawcy  tworzenia  przepisu 

zawierającego  taki  nakaz.  W  takiej  sytuacji  zamawiający  powinien  niezwłocznie 

poinformować  wykonawców  o  przewidywanym  terminie  udzielenia  odpowiedzi  -  w  tym 

wypadku  „niezwłocznie”  należy  odczytywać  jako  „w  najkrótszym  terminie,  w  którym  można 

spo

rządzić i wysłać stosowne pismo” - oraz przesunąć termin składania ofert o odpowiednio 

długi okres. Gdyby zamawiający nie był w stanie pierwotnie wskazanego terminu dotrzymać, 

powini

en  ponownie  poinformować  wszystkich  wykonawców  o  nowym  terminie  udzielenia 

odpowiedzi.  

Odwołujący argumentował, że na skutek udzielonych wyjaśnień, które miały zmierzać 

do  usunięcia  wątpliwości  i  niejasności,  nadal  jest  tak,  iż  przedmiot  zamówienia  nie  jest 

określony  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie  dokładnych  i 

zrozumiałych  określeń,  uwzględnienia  wszystkich  wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć 

wpływ  na  sporządzenie  oferty.  Zaznaczył,  iż  dla  prawidłowej  realizacji  kontraktu  oraz 

poprawnego  funkcjonowania  Systemu  Dynamicznej  Informacji  Pasażerskiej,  jak  również 

zapewnienia  funkcjonalności  systemu  monitoringu  wizyjnego  potrzebne  są  szczegółowe 

techniczne i technologiczne informacje, co do których dopiero w wyjaśnieniach zamawiający 

wskazał,  że  powinien  je  sam  wykonawca  ustalić  podczas  wizji  lub  niektóre  dane  zostaną 

przekazane  dopiero  wybranemu  wykonawcy.

Udzielenie  przez  z

amawiającego  odpowiedzi 

na  pytania  wykonawców  na  kilkanaście  dni  przed  terminem  składania  ofert  stanowi 

naruszenie zasady z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp

, albowiem zapoznanie się i przeanalizowanie w 

ramach  tak  ogromnego  zamówienia,  jak  te  objęte  postępowaniem,  co  najmniej  559  pytań  i 

odpowiedzi prowadzi do niemożności prawidłowego opracowania ofert. 

Odwołujący  wywiódł,  że  kluczowymi  w  ramach  przedmiotowego  postępowania  są 

przede  wszystkim  kwestie  związane  z  możliwością  wykorzystania  istniejącej  infrastruktury 

teletechnicznej zlokalizowanej na obiektach d

worcowych, co obiektywnie wpływa na wycenę 

oferty  wykonawców.  Dodatkowo  wykonawcy  ubiegający  się  o  zamówienie  nie  mieli 

dostatecznych danych w zakresie: 

możliwości  wykorzystania  wiat  peronowych  oraz  konieczność  ich  modyfikacji 

(podwyższenia) oraz maksymalnego obciążenia konstrukcji, 

2)  doprecyzowania,  jakie  z

amawiający  posiada  narzędzia  i  aplikacje  wspierające 

zarządzanie terminalami CSDIP, 

3)  dysponowania  przez  z

amawiającego  dokumentacją  inwentaryzacyjną  przebiegu  Kabla 

Szlakowego  OTK  i/l

ub  danych  jakie  powinien  przyjąć  wykonawca  w  zakresie  długości 

kabla jakie będzie trzeba wybudować w ramach zamówienia, 

z  jakiego  materiału  i  jakie  wymiary  powinny  mieć  tablice  informacyjne  i  pamiątkowe 

zgodnie z zapisem pkt 4.11.3.18 TOMU III SIWZ (OPZ), 

wymagania dotyczące kontrolera systemu rozgłoszeniowego, 

wymagań dotyczących rozmieszczenia szaf teletechnicznych, 

konieczność  dostarczenia  i  zabudowy  dla  każdego  z  obiektów  obsługi  pasażerskiej 

lokalnego s

tanowiska zarządzania dla CSDIP. 

Odwołujący  argumentował,  że  złożenie  przez  zamawiającego  wyjaśnień  do  treści 

SIWZ,  zaw

ierających nowe informacje, które uprzednio nie zostały zawarte w dokumentacji 

postępowania  przetargowego  prowadzą  w  konsekwencji  do  konieczności  zmiany  kalkulacji 

oferty  wykonawcy. 

Wskazywał,  że  na  etapie  wyceny  wykonawcy  nie  są  w  dużej  mierze  w 

stanie  ok

reślić  zakresu robót  bez  dokumentacji,  o którą  zwracają  się  do  zamawiającego,  a 

którą  ten  posiada  (vide  odpowiedzi  na  pytania).  Przeważająca  część  obiektów  obsługi 

pasażerskiej  zamawiającego  uwzględniona  w  ramach  przedmiotowego  postępowania  o 

udzielenie  za

mówienia  powinna  posiadać  dokumentację  powykonawczą,  sporządzoną  na 

potrzeby dokonanej modernizacji. Z wizji lokalnych, co do poszczególnych obiektów obsługi 

pasażerskiej  nie  da  się  jednoznacznie  określić,  jaka  została  zabudowana  infrastruktura 

podziemna, 

teletechniczna  itp.  Dokumentacja  powykonawcza  przedmiotowych  obiektów 

pozwala  wykonawcom  szczegółowo  i  miarodajnie  wycenić  zakres  robót.  Zgodnie  z 

przepisami ustawy - 

Prawo budowlane tj. art. 22 ust. 6 w zw. z art. 60, przez dokumentację 

powykonawczą  należy  rozumieć  dokumentację  budowy  z  naniesionymi  zmianami 

dokonanymi  w  toku  wykonywania  robót  oraz  geodezyjnymi  pomiarami  powykonawczymi 

przez  kierownika  b

udowy,  co  następnie  po  zakończeniu  budowy  i  oddaniu  obiektu 

budowlanego do użytkowania, podlega przekazaniu przez inwestora na rzecz właściciela lub 

zarządcy  danej  nieruchomości.  Właściciel  ten  tub  zarządca  są  zobowiązani  przechowywać 

dokumentację powykonawczą (wraz z pozostałymi dokumentami) przez cały okres istnienia 

obiektu budowlanego. 

W związku z powyższym niezrozumiałe jest dlaczego zamawiający nie 

udostępni dokumentacji powykonawczej wykonawcom pomimo faktu, iż jest w jej posiadaniu 

i  to  pozwoli  wykonawcom  doprecyzować  zakres  przedmiotu  zamówienia  oraz  skalkulować 

ofertę zgodnie z wymaganiami zamawiającego. 

Dodatkowo 

odwołujący podniósł, że w  zakresie pytania numer 327  zamawiający nie 

wskazuje, że nie definiuje pojęcia „zakresu metropolitarnego lub regionalnego", bo są to niby 

pojęcia  powszechnie  znane.  Jednakże,  z  uwagi  na  wielość  interpretacji  tego  pojęcia, 

wykonawcy nie wiedzą, co zamawiający uważa za powszechnie znane. W tym zakresie brak 

jest  odpowiedzi  na  zadane  pytanie.  Również  w  zakresie  pytania  551  zamawiający  nie 

odpowiedział na nie prawidłowo. Wykonawca pytał o to, albowiem było to potrzebne w celu 

oszacowania  oferty,  zakresu  i  czasu  prac.  Brak  było  podstaw,  aby  zamawiający  udzielił 

odpowiedzi na tak istotne zapytanie. Szczególnie, że posiada wiedzę w tym zakresie.  

Dodatkowo  na  jakiej  podstawie  z

amawiający  przyjął  kwotę  przeznaczoną  na 

realiza

cję przedmiotowego zadania inwestycyjnego, jak nie na dokumentacji powykonawczej 

lub  inwentaryzacyjnej  obiektów  obsługi  pasażerskiej?  Odwołujący  wskazał  także,  że 

zamówienie jest na dostawy, a nie w trybie zaprojektuj i wybuduj z art. 31 ust. 2 ustawy Pzp. 

W  uzasadnieniu  zarzutu  VIII.4  odwołania  odwołujący  podniósł,  że  brak  wyjaśnienia 

skrótu  „CCDiP"  prowadzi  do  rozbieżności  w  interpretowaniu  zapisów  SIWZ.  Skrót  ten  nie 

widnieje 

nigdzie więcej niż w TOMie IV RCO cz. 2. Widniał on zarówno przed zmianą z 21 

marca  2019  r.,  jak  i  widnieje  po  tej  zmianie.  Podstawa  pytania  się  zatem  nie  zmieniła  i 

udzielenie na nie odpowiedzi nie stało się bezprzedmiotowe. Co więcej, treść postanowienia 

jest  tożsama.  Jest  to  też  element  podlegający  wycenie  w  ramach  oferty.  Wobec  tego, 

z

amawiający  udzielając  odpowiedzi  na  takie  pytanie,  powinien  rzeczywiście  na  pytanie 

odpowiedzieć, czego jednak nie zrobił. Wskazanie, że zmieniono treść TOMu IV RCO cz. 2 

w  dniu  21  marca  2019  r.  nie  zmieniło  stanu  rzeczy,  albowiem  w  aktualnej  wersji  wątpliwy 

skrót i wyrażenie nadal jest. 

Odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  mając  na  celu  zachowanie  zasady  uczciwej 

konkurencji  powinien  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący,  za  pomocą  dostatecznie 

dokładnych  i  zrozumiałych  określeń  wyjaśnić  skrót  i  rozwiać  wątpliwości  wykonawców  w 

zakresie jego interpretacji. Powinien też wyjaśnić wątpliwości objęte pytaniem. Bez tego, jak 

wykonawcy mają dokonać wyceny danej pozycji, skoro w zasadzie nie wiadomo czego ona 

dotyczy? 

Powyższa  okoliczność  może  doprowadzić  do  sytuacji,  w  której  to  oferty 

przygotowane  przez  wykonawców  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  mogą  zostać 

odrzucone  ze  względu  na  błędnie  przygotowaną  ofertę  związaną  z  niezrozumieniem 

przedmiotowego  zwrotu. 

Odwołujący  wskazał,  że  obowiązek  udzielenia  odpowiedzi  na 

pytania  do  treści  SIWZ  wynika  z  samego  faktu  zadania  pytania  dotyczącego  niejasnych 

treści. SIWZ. Ratio legis art. 38 ust. 1 ustawy Pzp polega na uzyskaniu przez wykonawców 

pewności  co  do  wymagań  zawartych  w  SIWZ,  w  szczególności  dotyczących  opisu 

przedmiotu  zamówienia,  i  w  konsekwencji  umożliwienie  podjęcia  decyzji,  czy  są  w  stanie 

złożyć oferty niepodlegające odrzuceniu. 

Obowiązkiem  zamawiającego  jest  sprostowanie  nieprawidłowo  udzielonej 

odpowiedzi.  Zaniechanie  poprawienia  odpowiedzi  może  skutkować  złożeniem  ofert 

kwalifikujących  się  do  odrzucenia  z  uwagi  na  niezgodność  z  treścią  SIWZ.  Obowiązek 

odrzucenia 

ofert  będzie  aktualizował  się,  pomimo  tego  że  zamawiający  będzie  miał 

świadomość,  iż  w  rzeczywistości  oferta dotyczy  produktu  jaki  zamawiający  chciałby  nabyć. 

Poprawienie  błędu  opisanego  w  pytaniu  będzie  polegać  na  zamieszczeniu  na  stronie 

internetowej informacji o zaistniałej sytuacji wraz z prawidłową treścią odpowiedzi na pytania 

do SIWZ. Podstawą prawną jaka znajdzie zastosowanie jest art. 38 ust. 1, 2 i 4 ustawy Pzp. 

Analogiczna argumentacja jest w zakresie odpowiedzi na pytanie numer 226. W tym 

zakresie również zamawiający tylko wskazał, że zmodyfikował dokument, ale zakres pytania 

oraz  treść  wobec  której  zadano  pytanie,  pozostała.  Zamawiający  nie  odpowiedział,  jak  to 

postanowienie należy interpretować, jak też co istotniejsze „Czy Zamawiający w ten sposób 

informuje,  że  zakres  przedmiotu  zamówienia  może  się  zmienić  (np.  ilość  stacji)  i  że  nie 

skutkuje to zmianą ceny za wykonanie?" 

W  u

zasadnieniu  zarzutu  VIII.5  odwołania  odwołujący  podniósł,  że  29  marca  2019  r. 

z

amawiający  opublikował  m.in.  odpowiedź  na  pytanie  numer  332  o  treści  „Zamawiający  w 

punkcie  12.3  oraz  14.1.3  wymaga  aby  oferta

,  a  także inne dokumenty były  sporządzone w 

formaci

e PDF i podpisane formatem podpisu PAdES. Czy zamawiający dopuszcza by oferta 

sporządzona  w  ten  sposób  była  podpisana  zarówno  podpisem  odręcznym  jak  i  podpisem 

elektronicznym  w  formacie  PAdES?" 

Zamawiający  odpowiedział  „Zamawiając  akceptuje 

sposób podpisania oferty podany prze Wykonawcę". 

Odwołujący wywiódł, że w świetle wyroku KIO z 13 lutego 2019 r. (KIO 169/19) taka 

możliwość  została  uznana  za  niezgodną  z  art.  10  a  ust.  5  ustawy  Pzp.  Wobec  tego, 

odpowiedź zamawiającego i jego działanie jest niezgodne z ww. przepisem. Odwołujący nie 

mógł wcześniej zaskarżyć treści postanowień SIWZ, albowiem taka okoliczność nie wynikała 

z  treści  tych  postanowień.  Dlatego  też  zostało  zadane  pytanie.  Na  skutek  tego  pytania, 

z

amawiający dokonał wykładni prawnokształtującej, która nie jest zgodna z przepisami PZP. 

Pierwotna  treść  dokumentacji  postępowania  nie  wskazywała,  że  dopuszczalna  jest  taka 

forma sporządzenia oferty, jak ta zadana w pytaniu. Nie można zatem uznać, że zarzut ten 

jest  zarzutem  spóźnionym.  Odwołujący  podniósł,  że  wymóg,  wynikający  z  art.  10  a  ust.  5 

ustawy  Pzp 

dotyczy  nie  tyle  samego  przekazania  (doręczenia)  oferty  w  postaci 

elektronicznej, ale odnosi się do „sporządzenia" oferty w postaci elektronicznej. Odwołujący 

w  celu  uzasadnienia  tego 

zarzutu  powołuje  się  na  argumentację  przedstawioną  w  wyroku 

KIO  w  sprawie  KIO  169/19.  Wskaz

ywał,  że  przepis  art.  78

k.c.  wyraźnie  rozróżnia  formę 

pisemną od formy elektronicznej, przy czym formy te nie są w pełni ekwiwalentne. Oznacza 

to,  że  sporządzenie  dokumentu  w  formie  pisemnej  w  sytuacji  zastrzeżenia  formy 

elektronicznej  nie  wywołuje  tych  samych  skutków  przewidzianych  dla  czynności  prawnej. 

Przy czym dla zachowania formy elektronicznej niezbędne jest spełnienie dwóch przesłanek 

tj.  złożenie  oświadczenia  woli  w  postaci  elektronicznej  oraz  opatrzenie  składanego 

oświadczenia  woli  kwalifikowanym  podpisem  elektronicznym.  Siłą  rzeczy  zaś,  aby  złożyć 

podpis własnoręczny, nie da się sporządzić dokumentu w formie elektronicznej. 

Przedmiotowa odpowiedź zamawiającego na wskazane pytanie może wprowadzić w 

błąd  wykonawców,  o  dopuszczalności  złożenia  ofert  w  sposób  opisany  pytaniem  i 

odpowiedzią,  co  jednak  nie  jest  zgodne  z  przepisami  Pzp.  Zamawiający  zaś  nie  jest 

uprawniony  do  dokonywania  modyfikacji  przepisów  Pzp  i  ich  wykładni.  Tym  samym,  dana 

odpowiedź winna podlegać zmianie. 

Zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  wskazał,  że  rozpoznawanie 

niektórych  zarzutów  stało  się  bezprzedmiotowe,  na  skutek  dokonania  modyfikacji  SIWZ  i 

odpowiedzi  na  pytania,  a 

także  przedłużenia  terminu  składania  ofert  zgodnie  z  żądaniem 

odwołującego.  W  pozostałym  zakresie  wniósł  o  odrzucenie,  względnie  o  oddalenie 

odwołania. W odpowiedzi i w trakcie rozprawy przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne 

swego stanowiska. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  odwołującego,  zachowując  termin 

ustawowy  oraz  wskazując  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść  zamawiającego 

zgłosili przystąpienie wykonawcy PKP Telkol sp. z o.o. w Warszawie, Aldesa Construcciones 

Polska  sp.  z  o.o. 

w  Warszawie,  Maxto  sp.  z  o.o.  s.k.a.  w  Modlniczce,  Kolejowe  Zakłady 

Łączności sp. z o.o. w Bydgoszczy. Wnieśli o uwzględnienie odwołania. W trakcie rozprawy 

przedstawili uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska. 

Odwołujący w trakcie rozprawy cofnął odwołanie w zakresie zarzutu VIII.5 odwołania. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  protokół  postępowania,  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia 

specyfikacji istotn

ych warunków zamówienia (SIWZ), odpowiedzi na pytania dotyczące 

treści SIWZ, modyfikacje treści SIWZ, odwołanie, odpowiedź na odwołanie, jak również 

biorąc  pod  uwagę  oświadczenia,  dokumenty  i  stanowiska  złożone  przez  strony  i 

uczestnik

ów  postępowania  w  trakcie  posiedzenia  i  rozprawy,  Krajowa  Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

W  pierwszej 

kolejności  ustalono,  że  odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych  oraz 

został uiszczony od niego wpis.  

Izba  postanowiła  dopuścić  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  w  charakterze 

uczestnik

ów  postępowania  po  stronie  odwołującego  wykonawców  PKP  Telkol  sp.  z  o.o.  w 

Warszawie, Aldesa Construcciones Polska sp. z o.o. w Warszawie, Maxto sp. z o.o. s.k.a. w 

Modlniczce,  Kolejowe  Zakłady  Łączności  sp.  z  o.o.  w  Bydgoszczy  uznając,  że  zostały 

spełnione  wszystkie  przesłanki  formalne  zgłoszenia  przystąpienia  wynikające  z  art.  185 

ustawy  Pzp,  zaś  przystępujący  wykazali  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść 

odwołującego. 

Izba  stwierdziła,  że  odwołujący  wykazał  przesłanki  dla  wniesienia  odwołania 

okre

ślone  w  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  posiadanie  interesu  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego 

przepisów  Pzp.  Na  etapie  udzielania  przez  zamawiającego  w  SIWZ  odpowiedzi  na  pytanie 

dotycz

ące treści SIWZ udzielenie odpowiedzi w sposób niejednoznaczny, niewyczerpujący a 

także nieprzedłużenie terminu składania ofert, uniemożliwia lub utrudnia wykonawcy złożenie 

oferty  i  uzyskanie  zamówienia  i  godzi  w  interes  wykonawcy  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia. Ponadto taki opis prowadzi do powstania szkody po stronie tego wykonawcy w 

postaci  utraty  korzyści,  z  jakimi  wiązać  się  może  uzyskanie  zamówienia.  Powyższe 

wyczerpuje dyspozycję art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. 

Izba,  działając  na  podstawie  art.187  ust.  8  w  zw.  z  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp, 

postanowiła umorzyć postępowanie odwoławcze w części dotyczącej zarzutu naruszenia art. 

10a ust. 5 w zw. z art. 38 ust. 2 ustawy Pzp (zarzut 

VIII.5 odwołania). W trakcie rozprawy w 

dniu  16  kwietnia  2019  r. 

odwołujący oświadczył, że cofa odwołanie w tej części. Zgodnie z 

art.  187  ust.  8  ustawy  Pzp, 

odwołujący  może  cofnąć  odwołanie  do  czasu  zamknięcia 

rozprawy;  w  takim  przypadku  Izba  umarza  postępowanie  odwoławcze.  W  przywołanym 

przepisie ustawodawca przyznał odwołującemu prawo do cofnięcia w całości środka ochrony 

prawnej.  Skoro  zatem  wykonawca  może  cofnąć  odwołanie  w  całości,  to  na  zasadzie 

wnioskowania  a  maiori  ad  minus,  należy  uznać,  że  odwołujący  może  zrezygnować  z 

popierania  jedynie  części  odwołania.  W  orzecznictwie  Izby  nie  jest  kwestionowana 

możliwość  skutecznego  cofnięcia  odwołania  w  części.  Odwołujący  w  trakcie  rozprawy 

oświadczył, że nie popiera już tych zarzutów, wobec powyższego postępowanie odwoławcze 

w  tej  części  podlegało  umorzeniu.  Dostrzec  należy,  że  Izba  związana  jest  oświadczeniem 

odwołującego  o  cofnięciu części  odwołania,  czego  skutkiem  wynikającym  wprost  z  art.  187 

ust.  8  ustawy  Pzp  jest  obowiązek  umorzenia  przez  Izbę  postępowania  odwoławczego  w 

zakresie wycofanych zarzutów. 

Izba

,  działając  na  podstawie  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp,  postanowiła  umorzyć 

postępowanie  odwoławcze  w  części  dotyczącej  zarzutu  VIII.1,  VIII.2,  VIII.  4  (w  zakresie 

dotyczącym  odpowiedzi  na  pytanie  nr  531),  a  także  zarzutu  dotyczącego  odpowiedzi  na 

pytanie nr 327 

z powodu uwzględnienia ww. zarzutów przez zamawiającego. 

Ustalono,  że  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  nie  zgłosił 

przystąpienia  żaden  wykonawca.  Ustalono  także,  że  zamawiający  w  odpowiedzi  na 

odwołanie  z  15.04.2019  r.  poinformował,  że  wykonał  żądania  odwołania  związane  w  ww. 

zarzutami.  Wskazał  na  modyfikacje  SIWZ  i  modyfikacje  odpowiedzi  na  pytania  zawarte  w 

pismach  z  dnia  5  kwietnia  2019  r.  i  12  kwietnia  2019  r.  J

ednocześnie  zamawiający 

oświadczył  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  że  –  jego  zdaniem  -  w  tej  sytuacji  rozpoznawanie 

odwołania w omawianej części jest bezprzedmiotowe. Co istotne, zamawiający nie wniósł o 

oddalenie odwołania w tej części. Odwołujący w trakcie rozprawy oświadczył, że stanowisko 

zamawiającego w przedmiocie ww. zarzutów należy rozumieć jako ich uwzględnienie, czemu 

zamawiający  i  przystępujący  nie  oponowali.  Wskazać  w  tym  miejscu  należało,  że  ustawa 

Pzp  nie 

zna  instytucji  umorzenia  postępowania  odwoławczego  w  całości  lub  w  części  z 

powodu  jego  bezprzedmiotowości.  Zarzuty  niewycofanie  i  nieuwzględnione,  muszą  zostać 

rozpoznane,  mając  na  względzie  stan  faktyczny  istniejący  na  moment  wyrokowania. 

Powyższe wynika z art. 191 ust. 2 ustawy Pzp, zgodnie z którym Izba wydając wyrok bierze 

pod uwagę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Wobec powyższego Izba stwierdziła, 

że  stanowisko  zamawiającego  co  do  spornych  zarzutów  z  odpowiedzi  na  odwołanie  –  w 

okolicznościach  danej  sprawy  -  należało  zinterpretować  jako  uwzględnienie  tych  zarzutów 

odwołania.  Zgodnie  z  art.  186  ust.  4a  ustawy  Pzp,  w  przypadku  uwzględnienia  przez 

zamawiającego zarzutów w części, gdy po jego stronie do postępowania odwoławczego nie 

przystąpił  w  terminie  żaden  wykonawca,  a  odwołujący  nie  wycofał  pozostałych  zarzutów, 

I

zba rozpoznaje odwołanie w zakresie pozostałych zarzutów.  

Izba, 

działając na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp w zw. z art. 192 ust. 1, 

postanowiła odrzucić odwołanie w zakresie zarzutu opisanego w pkt VIII. 3 odwołania.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 29 ust. 1 w zw. z art. 38 ust. 2, 4 

i 6 ustawy Pzp 

przez brak udostępniania dokumentacji w ramach postępowania, posiadanej 

przez 

zamawiającego,  co  ma  istotny  wpływ  na  proces  sporządzania  oferty,  w  tym  jej 

szacowanie  tj.  w  zakresie  odpowiedzi  na  pytania  numer:  2,  15,  28,  29,  30,  34,  41,  52,  85, 

W trakcie rozprawy 

odwołujący zmodyfikował żądanie towarzyszące temu zarzutowi. 

Sprecyzował,  że  ostatecznie  domaga  się  nakazania  zamawiającemu  uzupełnienia  treści 

SIWZ  o  dokumenty,  co  do 

których  zamawiający  przyznał  w  odpowiedziach  na  pytania,  że 

jest w ich posiadaniu. 

Izba podzieliła stanowisko zamawiającego wyrażone w odpowiedzi na odwołalnie i w 

trakcie 

rozprawy, że odwołanie w tym zakresie należało uznać za spóźnione. 

Zgodnie z art. 189 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, Izba odrzuca 

odwołalnie, jeżeli stwierdzi, 

że  odwołalnie  zostało  wniesione  po  upływie  terminu  określonego  w  ustawie.  Stosownie 

natomiast  do  art.  182  ust.  2  pkt  1  ustawy  Pzp,  o

dwołanie  wobec  treści  ogłoszenia  o 

zamówieniu,  a  jeżeli  postępowanie  jest  prowadzone  w  trybie  przetargu  nieograniczonego, 

także wobec postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia, wnosi się w terminie 

10  dni  od  dnia  publikacji  ogłoszenia  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  lub 

zamieszczenia  specyfikacji  istot

nych  warunków  zamówienia  na  stronie  internetowej  -  jeżeli 

wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na 

podstawie art. 11 ust. 8. 

Nie  było  sporne  między  stronami,  że  zamawiający  prowadzi  postępowanie  w  trybie 

przetar

gu nieograniczonego, zaś wartość zamówienia przewyższa kwoty, o których mowa w 

przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  Pzp. 

Izba  ustaliła  ponadto,  że 

zamawiający zamieścił specyfikację istotnych warunków zamówienia na stronie internetowej 

w dniu 21 stycznia 2019 r. W tej sytuacji termin na wniesienie 

odwołania wobec treści SIWZ 

upłynął  odwołującemu  w  dniu  31  stycznia  2019  r.,  tymczasem  sporny  zarzut  odwołujący 

podniósł w odwołaniu wniesionym do Prezesa Izby w dniu 4 kwietnia 2019 r.  

Nie podzielono stanowiska 

odwołującego i przystępujących po jego stronie, jakoby o 

okolicznościach  faktycznych  stanowiących  podstawę  wniesionego  zarzutu  odwołujący 

powziął  informację  dopiero  w  dniu  27  i  29  marca  2019  r.  kiedy  to  zamawiający  –  w 

przywołanych  odpowiedziach  na  pytania  -  miał  odmówić  udostępnienia  jako  części  SIWZ 

dokumentacji wnioskowanej 

przez wykonawców.  

Wzięto  pod  uwagę,  że  o  tym,  iż  zamawiający  nie  udostępnia  wykonawcom  jako 

części  treści  SIWZ  dokumentacji,  o  której  mowa  w  przywołanych  pytaniach,  wykonawcy 

wiedzieli od dnia 21 stycznia 2019 r., to jest od dnia publikacji 

postanowień SIWZ na stronie 

internetowej. 

Na  uwagę  zasługiwał  fakt,  że  już  w  pierwotnej  treści  tomu  III  SIWZ  (OPZ) 

z

najdowały się następujące postanowienia: 

Pkt 2.2.1 Ryzyko reali

zacji Zamówienia  

1. Ryzyko związane z realizacją Zamówienia:  

1)  Konieczność  pozyskania  pełnych  danych  od  Zamawiającego,  stanowiących 

niejednokrotnie tajemnicę przedsiębiorcy. (…) 

3. Ryzyko realizacji Zamówienia zostanie uwzględnione w ofercie. 

Pkt 2.2.3

. Opis stanu istniejącego  

Dla  każdego  obiektu  objętego  przedmiotem  zamówienia  Wykonawca  powinien  założyć 

konieczność wykonania:  

1)  inwentaryzacji  obiektu,  ze  szczególnym  uwzględnieniem  stanu  zabudowy 

teletechnicznej  i  sprawdzenia  warunków  przyłączenia  do  światłowodowej  sieci 

szlakowej  (pozyskania  Warunków  Technicznych 

z  biura 

merytorycznego 

Zamawiającego - właściwego dla Automatyki i Telekomunikacji),  

2) prac adaptacyjnych w zakresie posadowienia elementów konstrukcji wsporczych (m.in. 

prefabrykowanyc

h elementów fundamentowych, dodanie słupów, zawiesi itp.),  

3) budowy przyłączy (odgałęzień) od światłowodowych Lokalnych Kabli Szlakowych OTK 

do projektowanych obiektowych szaf dostępowych,  

4)  udrożnienia  i  odbudowy  istniejącej  kanalizacji  teletechnicznej  (głównie  dla  obiektów 

modernizowanych przed rokiem 2015),  

5) budowy lub rozbudowy kanalizacji teletechnicznej w przypadku jej braku lub degradacji 

(głównie dla obiektów modernizowanych przed rokiem 2015). 

Pkt 

3.3. Etapy realizacji przedmiotu zamówienia 

(…)  

3.3.2 Analiza stanu istniejącego infrastruktury - wizje lokalne  

1. Pozyskanie: wywiadów branżowych warunków technicznych, projektów powykonawczych, 

pozwoleń i uzgodnień, będących podstawą do sporządzenia koncepcji realizacji projektu o 

którym  mowa  w  pkt  3.3.4  i  dokumentacji  projektowej  –  w  stosunku  do  organów 

administracyjnych  i  jednostek  organizacyjnych  Zamawiającego  leży  po  stronie 

Wykonawcy. 

2. Wykonawca zgromadzi dostępne dokumenty, wykona wizje lokalne i przeanalizuje na ich 

podstawie stan infra

struktury oraz przedstawi wyniki i wnioski z tej analizy (…). 

Wykonawca  na  swój  koszt  uzupełni  dane  określone  powyżej,  jeżeli  realizacja  projektu 

będzie tego wymagała.  

4.  Wykonawca  sporządzi  szczegółowy  opis  rozpoznania  w  terenie,  zestawienie 

podstawow

ych  danych  technicznych  i  dokumentację  fotograficzną  najważniejszych 

elementów analizowanej infrastruktury.  

5. Rozpoznanie będzie dotyczyło wszystkich wyżej wymienionych elementów infrastruktury. 

W  trakcie  wizji  lokalnej  Wykonawca  jest  zobowiązany  do  dokonania  przeglądu 

poszczególnych elementów infrastruktury.  

6. Dane z rozpoznania zostaną zebrane i przedstawione w formie tabelarycznej i graficznej. 

Pkt 3.3.5 

Dostępne dane 

W  ramach  realizacji  zamówienia  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  pozyskania  we 

własnym zakresie i na własny koszt wszelkich danych (materiałów), niezbędnych do 

zrealizowania  pełnego  zakresu  prac  w  określonym  niniejszą  specyfikacją  terminie. 

Tymi  materiałami  mogą  być,  m.in.:  warunki  techniczne,  projekty  wykonawcze  i 

dokumentacje powykonawcze 

obiektów objętych Przedmiotem Zamówienia. 

Niektóre dane branżowe będą możliwe do pozyskania od Zamawiającego. 

4.  Zamawiający  udzieli  Wykonawcy  pomocy  w  uzyskaniu  powyższych  materiałów 

źródłowych w następujący sposób:  

1)  ustali  jedną  osobę  ze  strony  Zamawiającego  odpowiedzialną  za  koordynację 

dostarczania  Wykonawcy  wewnętrznych  danych,  będących  w  wyłącznej 

dyspozycji  Zamawiającego,  w  zakresie  niezbędnym  do  realizacji  zadania. 

Zamawiający  udostępni  powyższe  dane  na  wniosek  Wykonawcy,  o  ile  nie 

będzie to naruszało interesów Zamawiającego;  

2) wystawi oświadczenia umożliwiające wystąpienie do innych Spółek Grupy PKP, 

jak i podmiotów spoza Grupy PKP.  

5. Wykonawca powinien wziąć pod uwagę ryzyko,  że  zarówno spółki Grupy PKP, jak i 

podmioty  spoza  Grupy  PKP,  będąc  autonomicznymi  podmiotami  gospodarczymi 

niezależnymi  od  Zamawiającego  oraz  chroniąc  pewne  obszary  swoich  interesów, 

mogą  nie  udostępnić  w  części  lub  całości  danych,  o  które  Wykonawca  wystąpi. 

Wobec powyższego w takich sytuacjach, Wykonawca we własnym zakresie dokona 

rozpoznania  i  zdefiniowania  problemów,  zestawienia  niezbędnych  danych  i 

materiałów.  

6.  Wszelkie  dane  pozyskane  przez  Wykonawcę  powinny  podlegać  jego  ocenie  w 

zakresie  wiarygodności,  kompletności  oraz  aktualności,  a  wszelkie  braki  w  tym 

zakres

ie  muszą  być  przedmiotem  analizy,  komentarza  i  wdrożenia  przez 

Wykonawcę  środków  zaradczych  (między  innymi  przez  pomiary  aktualizacyjne, 

badania lub wizje lokalne). 

Analiza  przywołanych  postanowień  OPZ  prowadziła  do  wniosku,  że  od  samego 

początku  przedmiotem  zamówienia  było  opracowanie  koncepcji  realizacji  zamówienia  na 

podstawie dokumentacji

, którą wykonawca będzie zdobywał na etapie realizacji zamówienia, 

przy  wsparciu  zamawiającego.  Co  więcej  zamawiający  przesądził,  że  przerzuca  na 

wykonawców  ryzyko  pozyskania  dokumentacji  od  zamawiającego,  w  tym  również  takiej, 

która  stanowi  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Wskazał,  że  takie  ryzyko  powinno  być 

uwzględnione  w  cenie  ofertowej.  Jednocześnie,  konsekwentnie  zamawiający  nie  zamieścił 

na  stronie  internetowej  w  dacie  21  stycznia  2019  r. 

dokumentów,  o  których  uzupełnienie 

obecnie wnosi 

odwołujący. 

W  tej  sytuacji 

odwołujący,  jeśli  nie  zgadzał  się  z  takim  sposobem  opisania  przez 

zamawiającego przedmiotu zamówienia miał prawo wniesienia odwołania wobec treści SIWZ 

w  terminie  wynik

ającym  z  art.  182  ust.  2  pkt  1  ustawy  Pzp.  Odwołujący  nie  może 

utrzymywać,  że  dopiero  w  wyniku  analizy  odpowiedzi  na  pytania  powziął  informację  o 

nieudostępnieniu na etapie ofertowania dokumentacji będącej w posiadaniu zamawiającego. 

Skoro dokume

ntacja zgodnie z SIWZ miała być pozyskiwania przez wykonawcę dopiero na 

etapie  realizacji  zamówienia,  to  logicznym  jest,  że  zamawiający  nie  przewidywał  jej 

udostępnienia wcześniej, na etapie ofertowania. 

Okoliczność,  że  wykonawcy  już  na  tle  pierwotnej  treści  SIWZ  doskonale  zdawali 

sobie  sprawę  z  faktu  istnienia  dokumentacji  i  jej  nieudostępnienia  na  etapie  ofertowania 

wynikała choćby z treści zadawanych pytań. Przykładowo można wskazać na treść pytanie 

nr  2 

które  brzmiało:  „Zgodnie  z  OPZ  pkt  2.2.3.1  zamawiający  wybrał  do  niniejszego 

postępowania  obiekty  obsługi  pasażerskiej  ze  względu  na  gotowość  technologiczną  do 

zabudowy  systemami  CSDIP  oraz  SMW  remontowanych  od  2015  r. 

Wynika  z  tego,  iż 

zamawiający  posiada  aktualną  dokumentację  powykonawczą  do  tych  obiektów.  Prosimy  o 

udostepnienie  przez  zama

wiającego  posiadanej  aktualnej  dokumentacji  powykonawczej, 

która potrzebna jest do analizy, przygotowania ofert oraz dokładnego przeprowadzenia wizji 

lokalnych

”.  Na  tak  zadane  pytanie  zamawiający  konsekwentnie  udzielił  odpowiedzi,  że  nie 

udostępnia dokumentacji powykonawczej i że zapewni wykonawcy posiadaną dokumentację 

po  zawarciu  umowy.  Można  przywołać  też  pytanie  nr  29  i  odpowiedź  na  nie.  „Czy 

zamawiający  mógłby  w  zakresie  pkt  2.2.3.  ppkt  6  ,  4  tomu  II  SIWZ  (OPZ)  udostępnić 

wykonawcy  informację  o  stanie  kanalizacji  kablowej  /  teletechnicznej  na  poszczególnych 

obiektach  objętych  przedmiotem  zamówienia.  Prosimy  o  uzupełnienie  dokumentacji  w  tym 

zakresie

”.  Również  i  w  tym  zakresie  zamawiający  nie  przychylił  się  do  wniosku  o 

uzupełnienie  dokumentacji.  Zamawiający  nie  przychylił  się  także  do  prośby  wyrażonej 

przykładowo w pytaniu nr 85 o treści: „prosimy o zamieszczenie na stronie postepowania dla 

każdego z obiektów obsługi pasażerskiej map geodezyjnych z naniesioną infrastrukturą”. 

Zadawane pytania 

świadczyły o tym, że wykonawcy doskonale zdawali sobie sprawę 

z  tego, 

że SIWZ opublikowana w dniu 21 stycznia 2019 r.  nie zawiera wnioskowanej przez 

nich dokumentacji i prosili 

zamawiającego o jej uzupełnienie. Jeśli wykonawca nie odnajduje 

w 

treści  SIWZ  informacji,  które  w  jego  ocenie  są  istotne  w  celu  przygotowania  oferty,  to 

powinien  skorzystać  ze  środków  ochrony  prawnej  wobec  zaniechania  udostępnienia  takich 

danych. Sytuacja, w 

której zamawiający nie uwzględnia prośby o uzupełnienie dokumentacji 

nie  stanowi 

żadnej  nowej  okoliczności,  która  uzasadniałaby  liczenie  terminu  do  wniesienia 

odwołania  wobec  niekompletności  dokumentacji  dopiero  od  dnia  uzyskania  odpowiedzi  na 

p

rośbę.  Stan  zarzucany  w  odwołaniu,  w  postaci  zaniechania  udostępnienia  na  stronie 

wnioskowanej dokumentacji 

wynikał z pierwotnej treści SIWZ i był wynikiem przyjęcia takiej a 

nie innej koncepcji 

opisu przedmiotu zamówienia, znanej wykonawcom od dnia 21 stycznia 

2019  r.  Wobec 

powyższego  Izba  postanowiła  odrzucić  odwołanie  w  ww.  zakresie  jako 

spóźnione. Podzielono w tym zakresie poglądy prawne wyrażone przez Izbę w orzeczeniach 

wskazanych  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  które  wydano  w  analogicznych  okolicznościach 

faktycznych. 

Jednocześnie Izba stwierdziła, że informacja o częściowym umorzeniu postępowania 

odwoławczego  i  częściowym  odrzuceniu  odwołania  musi  znaleźć  odzwierciedlenie  w 

sentencji  orzeczenia,  a nie  w  uzasadnieniu. W art.  196  ust.  4  ustawy  Pzp,  określającym  w 

sposób  wyczerpujący  elementy  treści  uzasadnienia  wyroku  wydanego  przez  Izbę  nie  ma 

bowiem żadnej wzmianki o możliwości zamieszczenia w uzasadnieniu wyroku jakiegokolwiek 

rozstrzygnięcia.  Na  powyższe  zwrócono  uwagę  w  uchwale  Sądu  Najwyższego  z  dnia  17 

lutego  2016  r.  III  CZP  111/15.  Sąd  ten  uznał  za  wadliwą  praktykę  Izby  orzekania  w 

uzasadnieniu  wyroku  a  nie  w  jego  sentencji  o  części  zarzutów  i  żądań  zawartych  w 

odwołaniu.  

Co  do  konieczności  zamieszczenia  w  sentencji  wyroku  informacji  o  częściowym 

umorzeniu  postępowania  odwoławczego  podzielono  także  stanowisko  opisane  szeroko, 

interesująco i wyczerpująco w wyroku KIO z 24 września 2018 r. sygn. akt KIO 1817/18. 

Za  chybiony  uznano  zarzut  o

pisany  w  pkt  VIII.  4  odwołania,  w  części  dotyczącej 

odpowiedzi na pytanie nr 226.  

Odwo

łujący  podniósł  w  odwołaniu,  że  zamawiający  zaniechał  udzielenia  poprawnej 

odpowiedzi  na  pytanie  numer  226. 

Wywiódł,  że  w  odpowiedzi  tej  zamawiający wskazał,  że 

dokonał modyfikacji RCO w dniu 21 marca 2019 r., mimo iż kwestie  zawarte w pytaniu nie 

były przedmiotem tej modyfikacji, a mimo zmiany RCO, nadal niewyjaśnione postanowienia 

są  w  nim  zawarte.  Poprzez  brak  wyjaśnień,  mimo  zadanego  pytania,  brak  możliwości 

skonstruowania oferty należycie, skoro nie wiadomo co poprzez ww. wyrażenie Zamawiający 

rozumie, co nie kwalifikuje tej odpowiedzi, jako poprawnie udzielonej. 

Zamawiający w pkt 36 odpowiedzi na odwołanie wskazał, że nie może odnieść się do 

zarzutu,  gdyż  przytoczona  w  odwołaniu  argumentacja  nie  odpowiada  stanowi  faktycznemu 

związanemu  z  pytaniem  nr  226.  Zamawiający  zwrócił  uwagę,  że  odpowiedź  na  pytanie  nr 

ta nie dotyczyła bowiem żadnej modyfikacji SIWZ. Wskazał, że odpowiedź na pytanie nr 

226 brzmiała „patrz odpowiedź na  pytanie nr 225”. Z kolei w odpowiedzi na  pytanie nr 225 

również  nie  zamieszczono  żadnej  wzmianki  o  modyfikacji  treści  SIWZ.  Wobec  tego 

zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w tej części.  

Izba  ustaliła,  że  pytanie  nr  226  brzmiało:  „dotyczy  OPZ  pkt  6.2.  ppkt  12.  Prosimy  o 

wyjaśnienie  sposobu  postępowania  w  przypadku  jeśli  przedstawiciele  zamawiającego, 

pomimo prze

szkolenia, podczas wykonywania naprawy spowodują kolejną usterkę”. Na tak 

postawione pytanie 

zamawiający udzielił odpowiedzi: „patrz odpowiedź na pytanie nr 225”. Z 

kolei  w  odpowiedzi  na  pytanie  nr  225 

zamawiający  wskazał:  „szkolenie  musi  być  

realizowane  w  taki 

sposób  i  w  takim  zakresie,  aby  personel  Zamawiającego  był  w  stanie 

przeprowadzić  skuteczne  naprawy.  W  wyjątkowych  sytuacjach  dopuszcza  się  wsparcie 

wykonawcy w zakresie prowadzonej naprawy.

”. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę  Izba  stwierdziła,  że  rzeczywiście  udzielona  przez 

zam

awiającego odpowiedź na pytanie nr 226 nie odnosiła się do modyfikacji RCO z dnia 21 

marca 2019 r. Zarzut opisany przez odwołującego nie był zatem  związany z tym pytaniem, 

co 

przesądzało o konieczności oddalenia zarzutu. Izba wzięła pod uwagę, że odwołujący w 

trakcie rozprawy oświadczył, że dopuścił się omyłki w treści odwołania. Wskazał, że miał na 

myśli  odpowiedź  na  pytanie  nr  266.  Pomimo  to  nie  wycofał  jednak  odwołania  w  zakresie 

zarzutu 

dotyczącego odpowiedzi na pytanie nr 226, wobec czego Izba zmuszona była zarzut 

rozpoznać, uznać za chybiony i oddalić odwołanie w tej części. 

W  dalszej 

kolejności  Izba  stwierdziła,  że  nie  mogła  rozpoznać  zarzutu  dotyczącego 

odpowiedzi na pytanie nr 266. Zgodnie z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, Izba nie m

oże orzekać 

co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  Oświadczenie  odwołującego 

przedstawione  na 

rozprawie  należało  potraktować  jako  zgłoszenie  nowego  zarzutu,  który 

jednak  nie  został  podniesiony  w  treści  odwołania.  Wobec  powyższego  postanowiono 

pozostawić bez rozpoznania zarzut dotyczący odpowiedzi na pytanie nr 266. 

Stosownie  do  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp, 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie.  Orzeczenie  Izby, 

o  którym  mowa  w  pkt  4  sentencji,  miało  charakter 

merytoryczny,  gdyż  odnosiło  się  do  oddalenia  części  odwołania.  Z  kolei  orzeczenie  Izby 

zawarte  w  pkt  1,  2,  3,  5 

sentencji  miało  charakter  formalny,  gdyż  dotyczyło  odpowiednio 

umorzenia  części  postępowania  odwoławczego,  odrzucenia  części  odwołania  i  kosztów 

postępowania,  a  zatem  było  postanowieniem.  O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w 

wyroku Izby jest postanowieniem przesądził Sąd Najwyższy w uchwale z 8 grudnia 2005 r. III 

CZP 109/05 (OSN 2006/11/182). 

Z powołanego przepisu art. 192 ust. 1 ustawy Pzp wynika 

zakaz wydawania przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w innej formie aniżeli 

wyrok.  Z  uwagi  zatem  na  zbieg  w  jednym  orzeczeniu  rozstrzygnięć  o  charakterze 

merytorycznym  (pkt  4  sentencji)  i  formalnym  (pkt  1,  2,  3,  5 

sentencji),  całe  orzeczenie 

musiało przybrać postać wyroku.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w  sytuacji,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy,  które miało 

wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  W 

rozpatrywanej sprawie nie stwierdzono żadnego naruszenia przepisów ustawy Pzp. 

W konsekwencji,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp,  orzeczono  jak  w  pkt  1-5 

sentencji. 

Zgodn

ie  z  art.  192  ust.  9  ustawy  Pzp,  w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 192 ust. 10 ustawy Pzp, strony ponoszą koszty postępowania odwoławczego 

stosownie 

do jego wyniku, z zastrzeżeniem art. 186 ust. 6. Stosownie zaś do art. 186 ust. 6 

pkt 4 ustawy Pzp, koszty 

postępowania odwoławczego w okolicznościach, o których mowa w 

ust. 4a, ponosi: 

a) 

odwołujący,  jeżeli  odwołanie,  w  części  zarzutów,  których  zamawiający  nie  uwzględnił 

zostało oddalone przez Izbę, 

b) 

zamawiający,  jeżeli  odwołanie,  w  części  zarzutów, których  zamawiający nie uwzględnił, 

zostało uwzględnione przez Izbę.  

Jak  wskazuje  się  w  piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów 

postępowania odwoławczego stosownie do wyników postępowania odwoławczego oznacza, 

że  „obowiązuje  w  nim,  analogicznie  do  procesu  cywilnego,  zasada  odpowiedzialności  za 

wynik  procesu,  według  której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę 

„przegrywającą” sprawę (por. art. 98 § 1 k.p.c.)” Jarosław Jerzykowski, Komentarz do art.192 

ustawy - 

Prawo zamówień publicznych, w: Dzierżanowski W., Jerzykowski J., Stachowiak M. 

Prawo zamówień publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.  

W  niniejszej  sprawie 

odpowiedzialność  za  wynik  postępowania  odwoławczego 

ponosił  odwołujący.  Odwołanie  w  części  zarzutów,  których  zamawiający  nie  uwzględnił, 

zostało  częściowo  odrzucone  i  częściowo  oddalone.  Kosztami  postępowania  obciążono 

zatem 

odwołującego. Na koszty postępowania odwoławczego składał się wpis od odwołania 

uiszczony przez odw

ołującego w wysokości 15.000 zł. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do 

wyniku postępowania - na podstawie art. 192 ust. 9 i 10, art. 186 ust. 6 pkt 4 lit. a)  ustawy 

Pzp oraz 

w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 pkt 1 oraz § 5 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972). 

Przewodniczący:      ………………….…