KIO 673/19 KIO 801/19 WYROK dnia 20 maja 2019 r.

Sygn. akt  KIO 673/19 
 

KIO 801/19 

WYROK 

z dnia 20 maja 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Daniel Konicz 

Protokolant:            

Piotr C

egłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2019 

r. w Warszawie odwołań wniesionych do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniach 12 i 30 kwietnia 2019 r. przez Odwołującego – 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  –  Motorola  Solutions 

Systems  Polska  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krakowie,  Motorola  Solutions  Polska  sp.  z  o.o. 

z 

siedzibą  w Warszawie,  w postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  – 

Komendę Główną Policji w Warszawie, przy udziale: 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia – Indra Sistemas Polska 

sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  Rohill  Engineering  B.V.  z  siedzibą  w Hoogeveen, 

Page Communication 

sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gliwicach,  zgłaszających  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. akt KIO 673/19 po stronie Odwołującego, 

a w sprawie o sygn. akt KIO 801/19 

– po stronie Zamawiającego; 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia – SPRINT S.A. z siedzibą 

w  Warszawie,  Hytera  Mobilfunk  GmbH  z 

siedzibą  w  Bad  Munder,  zgłaszających 

przystąpienie do postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. akt KIO 673/19 po stronie 

Zamawiającego; 

orzeka: 

Oddala odwołania. 

Kosztami postępowania obciąża Odwołującego i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  w  łącznej  wysokości 

.000,00  zł  (słownie:  trzydzieści  tysięcy  złotych  00/100)  uiszczoną  przez 

Odwołującego tytułem wpisów od odwołań; 

zasądza  od  Odwołującego  na  rzecz  Zamawiającego  kwotę  w  łącznej  wysokości 

,00  zł  (słownie:  siedem  tysięcy  dwieście  złotych  00/100),  stanowiącą koszty 

postępowania 

odwoławczego 

poniesione 

przez 

Zamawiającego 

tytułem 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz.U.  z  2018  r.,  poz.  1986  j.t.  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie 7 dni  od  dnia jego 

doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………………………………. 

Sygn. akt: KIO 673/19 

KIO 801/19 

Uzasadnienie 

Komenda  Główna  Policji  (dalej: „Zamawiający”)  prowadzi,  na  podstawie  przepisów 

ustawy z dnia 29 

stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1986 j.t. 

ze  zm.),  zwanej  dalej  „Pzp”,  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  pn.:  „Modernizacja  policyjnych  sieci  radiowych  w  13  miastach 

i 

aglomeracjach  miejskich  do  systemu  standardu  ETSI  TETRA”,  zwane  dalej: 

„Postępowaniem”. 

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym 

Unii 

Europejskiej 1 września 2018 r., pod nr 2018/S 168-382059. 

2  i  26  kwietnia  2019  r.  Zamawiający  przekazał  wykonawcom  biorącym  udział 

w 

Postępowaniu protokoły prezentacji systemu stanowiącego przedmiot zamówienia. 

i 30 kwietnia 2019 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (dalej: „Izba” lub „KIO”) 

wpłynęły  odwołania  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielnie  zamówienia  – 

Motorola  Solutions  Systems  Polska  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krakowie,  Motorola  Solutions 

Polska sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (sygn. akt KIO 673/19 i KIO 801/19). 

Sygn. akt: KIO 673/19 

Odwołujący zaskarżył: 

1.  zaniechanie 

uznania przez Zamawiającego, że przeprowadzona w dniu 23 marca 

2019  r. 

prezentacja  rozwiązania  zaoferowanego  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegający  się o udzielenie zamówienia  –  SPRINT  S.A.  z  siedzibą  w Warszawie, 

Hytera Mobilfunk GmbH z 

siedzibą w Bad Munder („Konsorcjum S”) zakończyła się 

wynikiem  negatywnym,  pomimo 

że  w  toku tej  prezentacji  występowały  oczywiste 

niezgodności z wymaganiami zamieszczonymi w SIWZ oraz niezgodności z ofertą 

złożoną w Postępowaniu; 

2.  zaniechanie 

odrzucenia przez Zamawiającego oferty Konsorcjum S jako niezgodnej 

z SIWZ; 

zarzucając Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

zmiany treści protokołu prezentacji rozwiązania zaoferowanego przez Konsorcjum 

poprzez  określenie,  że  prezentacja  ta  zakończyła  się  wynikami  negatywnymi, 

w 

szczególności  w  zakresie  prezentacji  nr  3,  4  i  8,  co  jest  jednoznaczne 

z 

negatywnym wynikiem całej prezentacji; 

2.  odrzucenia oferty Konsorcjum S jako niezgodnej z SIWZ; 

3.  ewentualnie,  w  przypadku  uznania  przez 

Izbę,  że  nie  zachodzą  przesłanki  do 

dokonania czynności opisanych powyżej – nakazanie Zamawiającemu ponownego 

przeprowadzenia  prezentacji  rozwiązania  zaoferowanego  przez  Konsorcjum  S 

w 

sposób w pełni zgodny z obowiązującymi wymaganiami SIWZ w tym zakresie; 

Odwołujący podał, że posiada interes we wniesieniu odwołania w myśl art. 179 ust. 1 

Pzp

,  jest  bowiem  podmiotem  w  pełni  zdolnym  i  realnie  zainteresowanym  wykonaniem 

przedmiotu  zamówienia.  Na  skutek  wspomnianych  powyżej  naruszeń  przepisów  Pzp 

dokonanych przez Zamawiającego, Postępowanie może zostać przeprowadzone wadliwie od 

strony  formalnej,  co  zagraża  możliwości  uzyskania  przez  Odwołującego  zamówienia 

w 

Postępowaniu  i  naraża  Odwołującego  na  poniesienie  szkody  majątkowej  z  tego  tytułu. 

Jest to o tyle istotne, 

że obecna oferta Odwołującego ma najniższą cenę. 

Uzasadniając  zarzuty  odwołania  Odwołujący  podniósł,  że  zgodnie  z  pkt  VII  SIWZ, 

w 

celu  potwierdzenia,  że  oferowany  przedmiot  zamówienia  spełnia  wymagania 

Zamawiającego  określone  w  SIWZ,  Zamawiający  przeprowadzi  testy  –  prezentacje. 

Zamawiający  po  otwarciu  ofert  i  dokonaniu  wstępnej  czynności  sprawdzenia  ofert, 

przedstawi wykonawcom  pisemny 

harmonogram  przeprowadzenia  testów  oferowanego 

przedmiotu zamówienia, z dokładnym podaniem terminów. Zasady przeprowadzenia testów – 

prezent

acji zostały określone w Załączniku nr 6 do SIWZ. 

W  świetle  wspomnianego  Załącznika  nr  6  do  SIWZ,  wykonawca  prezentujący  był 

zobowiązany  do  skonfigurowania  i  zaprezentowania  działania  poszczególnych 

funkcjonalności, zgodnie z wymaganiami Zamawiającego. Ponadto, wersja prezentowanego 

systemu  musi

ała  być  zgodna  z  wersją  systemu  zgłoszonego  w  ofercie  przetargowej 

wykonawcy.  Dodatkowo  modele  terminali  mus

iały  być  zgodne  ze  zgłoszonymi  w  ofercie 

przetargowej wykonawcy. 

Zgodnie  z  pkt

7  Załącznika  nr  6  do  SIWZ,  Zamawiający  odrzuci  ofertę  wykonawcy 

prezentującego, jeśli ostateczny wynik chociażby jednej z prezentacji funkcjonalności będzie 

negatywny.  Z  kolei  na  mocy  pkt 

17  Załącznika  nr  6  do  SIWZ,  wyniki  prezentacji  będą 

dokumentowane w Protokole prezentacji systemu TETRA. 

Załącznik nr 6 do SIWZ wymagał, aby wykonawcy wypełnili wykaz terminali użytych 

w prezentacji (

model) obejmujący pozycje od MS1 do MS8. Lista terminali jest listą zamkniętą 

podobnie  jak  kroki  opisane  w  prezentacjach  i  osiągnięty  wynik  prezentacji  (dopuszczalne 

TAK/NIE). Załącznik nr 6 stanowi integralną część dokumentacji przetargowej. Co istotne ww. 

dokument  był  znany  wykonawcom  od  początku trwania  Postępowania  i  nie  budził  żadnych 

zastrzeżeń. W ramach wniosków o wyjaśnienie SIWZ pojawiły się co prawda pytania odnośnie 

przebiegu prezentacji, ale nikt nie kwestionował treści protokołu i opisanych tam scenariuszy 

testowych,  a  co  za  tym  idzie,  wszyscy  wykonawcy  zaakceptowali  warunki  konieczne  do 

skutecznego  przeprowadzenia  prezentacji  na  jego  podstawie. 

Co  również  istotne, 

Zamawiający  bardzo  precyzyjnie  wskazał  ilość  terminali  dopuszczonych  do  prezentacji. 

Sekcja 

protokołu pn.: „Wykaz terminali użytych do prezentacji (model)” jednoznacznie wymaga 

bowiem podania oznaczeń ośmiu terminali, którym przypisano jednoznaczne symbole: MS1-

MS8. 

Taka sama logika zastosowana została w stosunku do pozostałych elementów systemu 

podlegających prezentacji – dwie stacje bazowe nazwane: BS1 i BS2, cztery grupy pracujące 

w  trybie  TMO:  G1-G4  oraz  jedna  g

rupa  pracująca  w  trybie  DMO:  G1.  Tak przygotowany 

dokument  proto

kołu  z  prezentacji  stwarza  zamkniętą  listę  urządzeń  dopuszczonych  do 

przeprowadzenia prezentacji, obejmującą różne rodzaje terminali i nie może być w dowolny 

sposób  modyfikowany  (analogicznie  jak  nie  może  być  modyfikowany  formularz  oferty). 

Zamawiający  konsekwentnie  w  każdej  prezentacji  używa  nazw  poszczególnych 

radiotelefonów, stacji i grup używając podanych powyżej skrótów, precyzyjnie wskazując jaki 

krok ma zostać w danym momencie wykonany z użyciem określonego urządzenia. 

Tymczasem, 

wbrew wyraźnej treści protokołu stanowiącego załącznik nr 6 do SIWZ, 

Konsorcjum  S  wskazało  w  protokole  ze  swojej  prezentacji,  łącznie  aż  dziesięć  modeli 

radiotelefonów  (poza  wymaganymi  ośmioma,  dodatkowo  jeszcze  MS9  i  MSI0),  co  jest 

niezgodne z SIWZ. Dodatkowo, jako radiotelefony oznaczone symbolami MS1-MS8 wskazano 

wyłącznie  urządzenia  przenośne,  nie  wskazując  w  tej  grupie  żadnego  radiotelefonu 

biurkowego lub przewoźnego. Prezentacja nr 3 wymaga, aby terminal MS3 był skonfigurowany 

w  trybie  TM0/DM0 

Gateway,  co  implikuje  właściwy  dobór  urządzeń  i  konsekwentne  ich 

stosowanie w całym procesie prezentacji. Wiążący wszystkich wykonawców wzór protokołu 

został zatem naruszony i zmodyfikowany, przez dopisanie w sekcji „Wykaz terminali użytych 

w  prezentacji  (model)”  dwóch  dodatkowych  i  nie  wymaganych  procedurą  terminali  MS9 

i MS10

,  co  jest  niezgodne  z  obowiązującym  wykonawców  wzorem  stanowiącym  element 

SIWZ. 

Ponadto, radiotelefony oznaczone jako MS9 i MS10 

zostały wykorzystane w ramach 

Preze

ntacji  nr  3  i  4  zamiast  radiotelefonów  MS1-MS3,  które  powinny  zostać  użyte  zgodnie 

z 

opisem  scenariuszy  tych  prezentacji  zamieszczonym  w  Załączniku  nr  6  do  SIWZ. 

Podobnie, prezentacja  nr 

8  wymaga  użycia  wszystkich  ośmiu  terminali  dopuszczonych 

wykazem  zamieszczonym  w  protokole  prezentacji.  Pos

zczególne  prezentacje  w  sekcji 

„Konfiguracja” drobiazgowo opisują bowiem elementy infrastruktury i terminali niezbędnych do 

przeprowadzenia  prezentacji. 

W  tym  kontekście  należy  także  wskazać,  że  pkt  14  

Załącznika nr 6 do SIWZ wskazuje, że za prawidłowe skonfigurowanie infrastruktury i terminali 

niezbędnych  do  przeprowadzenia  prezentacji  odpowiada  wykonawca  prezentujący. 

W 

połączeniu  z  pkt  16  tego  Załącznika  mówiącym,  że  prezentowany  System,  BS1,  BS2, 

oraz terminale mus

zą być skonfigurowane w taki sposób, aby umożliwić ich poprawną i spójną 

współpracę  oraz  realizację  poszczególnych  usług,  bez  jakichkolwiek  wątpliwości  można 

stwierdzić, że w ramach prezentacji nie było przewidziane użycie większej liczby urządzeń niż 

zawarte w wykazie zamieszczonym w protokole prezentacji. 

Prawidłowe  skonfigurowanie  infrastruktury  (system  i  dwie  stacje  bazowe)  i  terminali 

(osiem sztuk znajdujących się w wykazie) umożliwiające ich poprawną i spójną współpracę nie 

jest  możliwe  do  spełnienia  w  sytuacji,  gdy  użyte  do  testów  zostają  dodatkowo  elementy 

nieprzewidziane  przez  Zamawiającego.  Równie  dobrze  można  byłoby  użyć  do  prezentacji 

więcej  niż  jednego  systemu  lub  więcej  niż  dwóch  wymienionych  stacji  bazowych, 

co 

oczywiście  byłoby  uznane  za  niezgodne  z  SIWZ.  Dobór  urządzeń  do  poszczególnych 

prezentacji  nie  może  być  także  przypadkowy  czy  dowolny,  a  każdy  scenariusz  prezentacji 

jednoznacznie wskazuje jaka funkcjonalność ma być testowana z użyciem danego terminala, 

stacji bazowej oraz grupy. Jeżeli zatem oferowany system i radiotelefony spełniają wymagania 

postawione w Postępowaniu, to nie istnieją żadne przesłanki do tego, aby zmieniać warunki 

brzegowe postawione przez Zamawiającego w prezentacji systemu. Ten warunek nie został 

jednak spełniony w przypadku Konsorcjum S. 

Dodatkowo  należy  wskazać,  że  w  żadnym  z  dziewięciu  scenariuszy  prezentacji 

wskazanych  w  Załączniku  nr  6  do  SIWZ  nie  zostało  przewidziane,  ani  dopuszczone, 

zastosowanie  innych  terminali  niż  terminale  oznaczone  numerami  MS1-MS8.  Tym  samym 

należy uznać, że wprowadzenie przez Konsorcjum S do protokołu prezentacji dodatkowych 

dwóch urządzeń było działaniem nie tylko niezgodnym z przyjętą przez Zamawiającego logiką 

prowadzenia testów, ale także wprost niezgodnym z SIWZ. Użycie większej ilości urządzeń 

niż osiem sztuk wymaganych protokołem, inny model tych urządzeń, żonglowanie modelami 

w zależności od prezentacji stanowi, że cały proces testów nie jest wiarygodny a uzyskane 

w 

takich warunkach pozytywne wyniki prezentacji nie mają żadnej wartości. 

Odnosząc  się  natomiast  do  kwestii  poszczególnych  prezentacji  przeprowadzonych 

z 

wykorzystaniem  urządzeń  innych  niż  wymienione  w  grupie  MS1-MS8,  należy  wskazać,  

że  w  ramach prezentacji  nr  3  wymagania konfiguracyjne  jasno określają,  że „terminal  MS3 

musi 

być skonfigurowany w trybie TMO/DMO Gateway”. Zgodnie z uwagami zamieszczonymi 

w protokole z prezentacji Konsorcjum S, wskazany w odpowiednim miejscu protokołu terminal 

MS3  (model  SC2020)  został  zamieniony  na  terminal  MS9  (model  SRG3900).  Przez  takie 

dz

iałanie  w  ewidentny  sposób  naruszono  warunki  konieczne  do  przeprowadzenia  dalszych 

kroków  prezentacji  nr  3.  Prezentacja  ta  bezwzględnie  powinna  zostać  przeprowadzona 

z 

użyciem  terminala  MS3  (model  SC2020),  co  odzwierciedla  przyjętą  logikę  prezentacji 

i jednoznaczne  wymagania  SIWZ  w  tym  zakresie. 

Zmiana  modelu  terminala  wyłącznie  do 

przeprowadzenia  tej  jednej  prezentacji  wskazuje,  że  oferowany,  podstawowy, 

terminal 

SC2020  nie  spełnia wymagań, które miały  zostać  zweryfikowane  w  tej  prezentacji. 

Zamawiający  naraża się przez  takie  działania na  wybór  rozwiązania, które nie spełnia jego 

wymagań.  Jednocześnie  podważono  poprawną  i  spójną  współpracę  oraz  realizację  przez 

system poszczególnych usług weryfikowanych z udziałem terminala MS3 w prezentacjach nr 

1 i 8, w 

których użyty został inny model terminala. Należy bowiem podkreślić, że zaoferowany 

przez Konsorcjum S terminal Sepura 

SC2020 nie obsługuje funkcji TMO/DMO Gateway. Tym 

samym z jego 

użyciem nie było możliwe przeprowadzenie prezentacji nr 3, w ramach której, 

zgodnie z SIWZ, wymagane jest zestawienie połączenia grupowego pomiędzy terminalami z 

udziałem  terminala  skonfigurowanego  w  trybie  TMO/DMO  Gateway.  Dodatkowo  zgodnie  z 

SIWZ, do przeprowadzenia tej prezentacji wymagane są 3 terminale ms1-MS3. Terminal MS3 

musi  by

ć skonfigurowany  w  trybie TMO/DMO Gateway,  czyli  powinien  być  tzw.  terminalem 

przewoźnym (taki właśnie terminal wskazał Odwołujący – MTM5400). 

Z  tego  powodu  Konsorcjum  S  w  trakcie  trwania  testów  musiało  dokonać  wymiany 

radiotelefonu pierwotnie wska

zanego jako urządzenie MS3 i zastąpić go urządzeniem spoza 

dopuszczonej przez Zamawiającego listy, tj. urządzeniem oznaczonym jako MS9. Oznacza to, 

że w protokole prezentacji w pozycji MS3, Konsorcjum S jako terminal przewoźny, którym jest 

urządzenie  SRG3900,  faktycznie  wskazało  terminal  przenośny  (SC2020).  Oznacza  to 

niezgodność modelu terminala wskazanego w protokole prezentacji z modelem zgłoszonym 

w  ofercie  przetargowej  Konsorcjum  S,  co 

–  jak  wskazano  na  wstępie  –  stanowi  z  kolei 

niezgodność  z  SIWZ.  Jako  model  przewoźny  Konsorcjum  S  wskazało  w  ofercie  właśnie 

urządzenie SRG3900. 

Takie  działania  powodują,  że  Zamawiający  nie  ma  pewności,  które  z  funkcji  będą 

działać prawidłowo w ramach systemu a które będą wymagać zmiany terminala na inny model. 

W warunkac

h operacyjnych takie działania są niedopuszczalne. Zmiana terminala na model 

spoza wymaganego wy

kazu stanowi już sama w sobie naruszenie wymagań SWZ, natomiast 

wymiana  modeli  terminali  w  zależności  od  testowanej  funkcjonalności  powoduje, 

że prezentacje  nr  1,  3  i  8  powinny  być  ocenione  negatywnie.  Taki  proces  testów  nie  jest 

wiarygodny  a  uzyskane  w  takich  warunkach  pozytywne  wyniki  preze

ntacji  nie  mają  żadnej 

wartości. 

Szczególnie  wrażliwa  jest  prezentacja  nr  8,  w  której  stacja  bazowa  podlega 

całkowitemu  obciążeniu  zaś  zasoby  są  wywłaszczane  przez  połączenie  alarmowe.  W  tej 

prezentacji  nie  użyto  właściwego  typu  terminala  MS3.  Prezentacja  nr  3  jasno  definiuje, 

że terminal  MS3  jest  szczególny,  ponieważ  obsługuje  funkcję  TM0/DM0  Gateway. 

Tym samym, 

wykonanie  prezentacji  nr  8  przy  użyciu  tylko  jednego  rodzaju  terminala  nie 

potwierdza w pełni prawidłowego działania systemu, gdyż nie zapewnia sprawdzenia funkcji 

wywłaszczenia z udziałem terminala, który obsługuje funkcję TMO/GMO Gateway. 

W związku z powyższym Odwołujący wskazał, że prowadząc prezentację rozwiązania 

zaoferowanego przez Konsorcjum S w rażący sposób naruszono wymagania ogólne stawiane 

całemu  procesowi  przeprowadzania  testów  wymagające  prawidłowego  skonfigurowania 

infrastruktury  i  terminali,  umożliwiającego  poprawną  i  spójną  współpracę  oraz  realizację 

poszczególnych usług. 

Analogicznie, w zakresie prezentacji nr 4 SIWZ wymaga konfiguracji 

obejmującej dwa 

terminale 

– MS1 i MS2. Zgodnie z uwagami w protokole terminal MS1 (model SC2020) został 

zamieniony na MS9 (model SRG3900), zaś terminal MS2 (model SC2020) został zamieniony 

na  terminal  MS10 

(model SRG3900). Przez takie działanie w ewidentny sposób naruszono 

warunki 

konieczne 

do 

przeprowadzenia 

dalszych 

krok

ów  prezentacji  nr  4. 

Jednocześnie podważono  poprawną  i  spójną  współpracę  oraz  realizację  przez  system 

poszczególnych  usług  weryfikowanych  z  udziałem  terminali  MS1  i  MS2  w  prezentacjach 

numer 1-3 oraz 5-9. 

W  konsekwencji  Zamawiający  naraża  się  na  niebezpieczeństwo,  że  funkcjonalność 

pakietowej transmisji danych będzie wymagać użycia wyłącznie modelu terminala SRG3900 

i 

nie  będzie  ona  dostępna  przy  użyciu  modelu  SC2020.  Jednocześnie  uruchomienie 

pakietowej  transmisji  danych  w  modelu  SC2020  może  negatywnie  wpłynąć  na  działanie 

funkcjonalności weryfikowanych w prezentacjach nr 1-9. 

Zamiana terminala na model spoza wymaganego wykazu stanowi już sama w sobie 

naruszenie wymagań SIWZ, natomiast wymiana modeli terminali w zależności od testowanej 

funkcjonalności  powoduje,  że  prezentacje  nr  1-9  powinny  być  ocenione  negatywnie 

i 

zakończone oceną „NIE”. W rażący sposób naruszono bowiem wymagania ogólne stawiane 

całemu  procesowi  przeprowadzania  testów  wymagające  prawidłowego  skonfigurowania 

infrastruktury  i  terminali,  w  s

posób  umożliwiający  poprawną  i  spójną  współpracę  oraz 

realizację poszczególnych usług. 

Dodatkowo  należy  wskazać,  że  terminale  MS9  i  MS10  nie  uczestniczyły  w  teście 

zajętości kanałów (prezentacja nr 8). W konsekwencji został on przeprowadzony na systemie, 

w 

którym  skonfigurowanych  zostało  10  terminali  TETRA,  a  więc  o  2  więcej,  niż  zakładały 

scenariusze  poszczególnych  prezentacji.  W  związku  z  tym  w  Postępowaniu  wobec 

rozwiązania  Konsorcjum  S  nie  zostało  udowodnione,  że  test  zajętości  kanałów  z  użyciem 

8 termi

nali  precyzyjnie  przewidzianych  w  ramach  scenariuszy  prezentacji,  zakończył  się 

sukcesem 

– tym samym powinien mieć wynik negatywny. Test ten różni się także od testu 

przeprowadzonego  przez 

Odwołującego,  w  którym  skonfigurowano,  zgodnie  z  SIWZ, 

urządzeń, z czego terminal MS3 był modelem z funkcją TM0/DM0 Gateway. 

Dodatkowo 

Odwołujący wskazał, że w procedurze testowej nie zweryfikowano wersji 

oprogramowania  systemu  i  poszczególnych  terminali,  ponieważ  nie  zostało  to  precyzyjnie 

podane w ofercie Konsorcjum S

. Tymczasem wersja oprogramowania może mieć decydujące 

znaczenie w zakresie funkcjonalności realizowanych przez ten terminal oraz ma bezpośredni, 

decydujący wpływ na jego walory użytkowe. Jest to zatem okoliczność bardzo istotna z punktu 

widzenia oceny 

spełniania przez dany produkt wymagań Zamawiającego wyrażonych w SIWZ. 

Mając  na  względzie  powyższą  argumentację  należy  uznać,  że  prawidłowo 

przeprowadzona  i  zweryfikowana  prezentacja  rozwiązania  zaoferowanego  przez 

Konsorcjum S 

powinna  się  zakończyć  wynikiem  negatywnym,  gdyż  w  szczególności 

prezentacje  3  i  4  nie  powinny  być  prowadzone  przy  użyciu  terminali  innych  niż  oznaczone 

w protokole  prezentacji  symbolami  MS1-MS8

.  W  konsekwencji  należy  wskazać,  że  oferta 

Konsorcjum  S  powinna  ulec  odrzuceniu  jako  niezgodna  w  SIWZ.  Uzyskanie  wyniku 

negatywnego  w  którejkolwiek  prezentacji  zgodnie  z  SIWZ  powinno  być  bowiem  uznane  za 

zaoferowanie rozwiązania niezgodnego z SIWZ. 

Dodatkowo  należy  wskazać,  że  sposób  przeprowadzenia  prezentacji  rozwiązania 

Konsorcjum  S  naruszał  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców 

wyrażone  w  art.  7  ust.  1  Pzp.  Prezentacja  ta  została  bowiem  przeprowadzona  z  użyciem 

większej  liczby  urządzeń  niż  prezentacja  Odwołującego  (10  urządzeń,  zamiast  8 

przewidzianych  SIWZ

,  w  tym  także  większej  liczby  terminali  przewoźnych  –  2  zamiast  1). 

Należy podkreślić, że zastosowanie większej liczby urządzeń w celu osiągnięcia tego samego 

efektu  zapewnia  większe  możliwości  konfiguracyjne  oraz  większą  łatwość  prowadzenia 

prezentacji.  Taki  sposób  przeprowadzania  prezentacji  jest  zatem  wyrazem  niejednolitego 

traktowania  poszczególnych  uczestników  Postępowania  i  udzielenia  Konsorcjum  S 

nieuzasadnionych  i  nieprzewidzianych  treścią  SIWZ  preferencji  nad  Odwołującym. 

Działanie takie z oczywistych względów nie zasługuje na ochronę prawną. 

W  piśmie  procesowym  z  14  maja  2019  r.  Odwołujący  przedstawił  dodatkową 

argumentację uzasadniającą omówione powyżej zarzuty odwołania. 

Odwołujący podkreślił, że Zamawiający w Załączniku nr 6 do SIWZ bardzo precyzyjnie 

opisał zasady prowadzenia prezentacji oferowanego przedmiotu zamówienia. Załącznik ten 

stanowi  integralną  część  SIWZ,  w  związku  z  czym  należy  uznać,  że  wszystkie  wymagania 

w zakr

esie sposobu prowadzenia prezentacji powinny zostać spełnione dokładnie tak jak to 

z

ostało  opisane  przez  Zamawiającego.  Wszelkie  modyfikacje  w  zakresie  tak  opisanej 

procedury, należy natomiast bezwzględnie uznać za niedopuszczalną zmianę w stosunku do 

wymagań  Zamawiającego,  w  rezultacie  której  prezentacja  prowadzona  na  podstawie 

zmodyfiko

wanych przez wykonawcę zasad, powinna zostać uznana za nieprawidłową. 

Z protokołu z testów Konsorcjum S wynika jednoznacznie, że wykonawca ten dokonał 

zmian  zasad  przeprowadzenia  testów  i  treści  procedur  testowych,  co  należy  uznać  za 

niedozwolone.  W  konsekwencji,  gdyby  Konsorcjum  S  przep

rowadziło  prezentacje  testowe 

w 

sposób  zgodny  z  opisaną  w  SIWZ  procedurą,  wyniki  niektórych  testów  tego  Konsorcjum 

byłyby negatywne (wynik testu „NIE”). 

Odwołujący stwierdził, że sytuacja Konsorcjum S jest zupełnie odmienna niż sytuacja 

Odwołującego w zakresie żądania zmiany wyniku testów z „TAK” na „NIE”. Istotny bowiem dla 

sprawy jest fakt, 

że cała procedura testowa Odwołującego została przeprowadzona zgodnie 

z 

opisanymi  w  SIWZ  zasadami  prezentacji. W  protokole  dokumentującym  przebieg  i  wyniki 

testów  Odwołującego  nie  znajdują  się  żadne  uwagi,  które  wskazywałby  na  jakiekolwiek 

odstępstwa od wymagań proceduralnych opisanych w SIWZ. Odwołujący przeprowadził testy 

dokładnie  zgodnie  z  wymaganiami  Załącznika  nr  6  SIWZ,  krok  po  kroku  przestrzegając 

wszystkich wymagań i uzyskując pozytywne wyniki w poszczególnych krokach. Nie zachodzi 

zatem żadna podstawa do formułowania żądania zmiany wyniku pozytywnego „TAK”, na wynik 

negatywny „NIE”, w stosunku do prawidłowo przeprowadzonych prezentacji Odwołującego. 

Sytuacja  Konsorcjum  S  jest  natomiast  odmienna.  Z  protokołu  testów  Konsorcjum  S 

wyraźnie wynika, że niektóre testy, w tym w szczególności prezentacja 3 i 4, były wykonane 

niezgodnie  z  procedurą.  Należy  w  tym  kontekście  wyraźnie  podkreślić,  że  wszelkie 

modyfikacje procedury testowej mogą prowadzić do znacznego uproszczenia przebiegu testu 

(w takiej sytuacji nie będzie on potwierdzał wymaganych kwalifikacji wykonawcy) lub też do 

wykonania  testu  odmiennego  od  zakładanego  przez  Zamawiającego  w  SIWZ.  W  obu  tych 

przypadkach  modyfikacja  taka  narusza  postanowieni

a  dokumentacji  Postępowania, 

co 

oczywiście nie może być akceptowane. 

Odwołujący dodał, że procedura prowadzenia testów opisana w SIWZ nie dopuszczała 

żadnej  zamiany  radiotelefonów  w  trakcie  prowadzonych  testów.  Procedura  ta  była  opisana 

bardzo  precyzyjnie  i  jednoznacznie,  a  katalog  wymaganych  do  testów  radiotelefonów  jest 

bezwzględnie  katalogiem  zamkniętym  –  radiotelefony  od  MS1  do  MS8  i  tylko  takie 

radiotelefony są dopuszczone w ramach prezentacji. Gdyby dopuszczona została dowolność 

w  używaniu  liczby  radiotelefonów,  nie  byłoby  celu  ani  sensu  w  ścisłym  i  precyzyjnym 

opisywaniu w procedurach prezentacyjnych, tego które radiotelefony, w którym momencie i do 

czego mają być używane. Wystarczyłoby sformułować wymaganie ogólne, np. że wymagane 

są  dowolne  terminale  niezbędne  do  przeprowadzenia  testów.  Tymczasem  Zamawiający 

bardzo  precyzyjnie  w  opisach  poszczególnych  procedur  testowych  nazywał  radiotelefony, 

które  mają  być  użyte  (od  MS1  do  MS8),  nazwał  je  także  precyzyjnie  w  zakresie  modelu 

i 

numeru seryjnego w protokołach poszczególnych prezentacji. Co istotne, radiotelefony były 

dla  procedur  testowych  absolutnie  kluczowe,  ponieważ  to  właśnie  przy  pomocy  terminali 

weryfikowano kroki po

dlegające ocenie TAK lub NIE. 

Tytułem  przykładu  Odwołujący  wskazał,  że  w  treści  scenariusza  Prezentacji  1 

zamieszczono wymóg: „Do przeprowadzenia prezentacji wymagane są 3 terminale MS1, MS2, 

MS3”, „Krok 1: Włączyć zasilanie terminali MSI, MS2, MS3”, „Krok 4: Sprawdzić czy terminale 

MS2 i MS3 odbierają bez przerw nadawaną korespondencję (Tak/Nie)”, „Krok 5: Sprawdzić 

czy  terminale  MS2  i  MS3  właściwie  identyfikują  abonenta  MS1  (Tak/  Nie)”.  W  treści 

scenariusza Prezentacji 8 zamieszczono natomiast wymóg: „Do przeprowadzenia prezentacji 

wymaganych  jest  8  terminali  MS1,  MS2

,  MS3,  MS4,  MS5,  MS6,  MS7,  MS8”,  „Krok  1: 

Włączyć zasilanie  terminali  MS1,  MS2,  MS3,  MS4,  MS5,  MS6,  MS7,  MS8”,  „Krok  4:  

Wcisnąć  i  przytrzymać  przycisk  alarmowy  w  terminalu  MS7  tak,  aby  zostało  uaktywnione 

połączenie alarmowe”, „Krok 8: Sprawdzić czy terminal MS8 właściwie identyfikuje terminal 

MS7 (Tak/Nie)”. 

Zdaniem Odwołującego naruszenie procedury testów przez Konsorcjum S dotyczy nie 

tylko  faktu, 

że  na  testy  dostarczono  więcej  niż  8  terminali,  ale  przede  wszystkim  faktu, 

że podczas  testów  wykonawca  wymieniał  radiotelefony  w  sposób  dowolny  i  niezgodny 

z 

procedurą  przewidzianą  w  SIWZ,  de  facto  manipulując  w  ten  sposób  wynikami  testów. 

Takie 

działanie powinno wzbudzić wątpliwości Zamawiającego. Można uznać, iż wątpliwości 

te faktycznie zostały potwierdzone w protokole poprzez zamieszczenie uwag o wymienieniu 

urządzeń.  Zakładamy  także,  że  tylko  dzięki  temu,  że  dokonano  wymiany  urządzeń, 

testy 

zakończyły  się  wynikiem  pozytywnym.  Jednocześnie  stwierdzamy,  iż  w  warunkach 

przeprowadzenia  testów  zgodnie  z  procedurą,  tj.  bez  wymieniania  radiotelefonów 

w 

prezentacji nr 3 i prezentacji nr 4, wyniki tych dwóch testów powinny być negatywne. 

W prezentacji nr 3 radiotelefon właściwy, który powinien zostać użyty tj. MS3, zgodnie 

z procedurą powinien zostać skonfigurowany w trybie TMO/DMO Gateway. Radiotelefon MS3 

to 

– zgodnie z protokołem prezentacji – terminal SC2020, który nie posiada funkcjonalności 

T

MO/DMO Gateway. Jest to wiedza techniczna ogólnie dostępna, wynikająca ze znajdujących 

się również na stronach internetowych broszur producenta. Zatem nie możliwe jest uzyskanie 

wyniku pozytywnego dla prezentacji nr 3 z użyciem radiotelefonu MS3 noszonego SC2020, 

a 

wynik tego testu powinien zakończyć się wynikiem negatywnym „NIE”. 

Podobnie  wygląda  sytuacja  w  prezentacji  nr  4,  w  której  Konsorcjum  S,  również 

dokonało  wymiany  dwóch radiotelefonów  na  inne niż  wymagała tego  procedura. W sposób 

oczywisty  nasuwają  się  wnioski,  że  powodem  wymieniania  urządzeń  w  testach,  jest  fakt, 

że urządzenia, które powinny zostać użyte zgodnie z procedurą, nie spełniały wymagań testów 

i dawałyby wynik negatywny. 

W prezentacji nr 4 

powinny być użyte terminale MS1 i MS2, które – według protokołu 

Konsorcjum S 

– są radiotelefonami noszonymi SC2020. Jednakże na potrzeby prezentacji nr 4 

wymieniono MS1 i MS2 

– SC2020 – na dopisane do protokołu i wykazu terminali radiotelefony 

oznaczone jako MS9 i MS10 

– radiotelefony przewoźne/terminale biurkowe SRG3900. 

Należy zauważyć, że procedura testów wymagała podłączenia MS1 do komputera PC1 

a MS2 do komputera PC2. Natomiast podczas testów do komputerów podłączono wymienione 

radiotelefony 

–  nie  były  to  radiotelefony  noszone,  a  zamienione  radiotelefony  przewoźne 

SRG3900. Pojawia się zatem kolejna wątpliwość czy radiotelefon SC2020, który powinien być 

testowany zgodnie z procedurą jako MS1 i MS2, jest w stanie zrealizować prezentację nr 4 

z 

wynikiem  pozytywnym.  Twierdzimy,  iż  taki  wynik  powinien  zostać  zakwestionowany 

i ostatecznie oceniony negatywnie 

– „NIE”. 

Kolejnym przypadkiem jest nieprawidłowe przeprowadzenie testu nr 8. W prezentacji 

nr 8 miały zostać użyte terminale od MS1 do MS8. Zgodnie z prezentacją nr 3, radiotelefonem 

MS3  musi  być  radiotelefon  przewoźny,  ponieważ  zgodnie  z  wymaganiami  SIWZ  tylko 

radiotelefon 

przewoźny 

musi 

mieć 

aktywną 

funkcję 

TMO/DMO 

Gateway.  

Natomiast w prezentacji nr 8 przeprowadzonej przez Konsorcjum S, wykorzystywane były tylko 

i  wyłącznie  radiotelefony  noszone,  a  w  teście  nie  uczestniczył,  ani  jeden  radiotelefon 

przewoźny. W związku z powyższym test nr 8 należy uznać za przeprowadzony niezgodnie 

z 

procedurą,  z  uwagi  na  pominięcie  radiotelefonu  przewoźnego.  Niezależnie  bowiem  od 

przyjmowanego  wytłumaczenia  jakichkolwiek  wymian  radiotelefonów  we  wszystkich  innych 

testach,  w  ramach  prezentacji  nr  8  musiały  zostać  przetestowane  różne  modele 

radiotelefonów,  a  w  omawianym  przypadku  tak  nie  było.  Twierdzimy,  iż  wynik  tak 

przeprowadzonej  prezentacji  powinien  zostać  zakwestionowany  i  ostatecznie  oceniony 

negatywni

e „NIE”.  Dodatkowo doszło w  tym  przypadku  do modyfikacji  przebiegu procedury 

testowej, co jest niezgodne z SIWZ. 

Dodać  należy  również,  że  wykonawca  Konsorcjum  S  skorzystało  z  możliwości 

zadawania  Zamawiającemu  dodatkowych  pytań  związanych  z  procedurą  i  pismem  z  dnia 

19.03.2019 r. 

zwróciło się do Zamawiającego z wnioskiem o zgodę na dopuszczenie do testów 

dodatkowej osoby. W odpowiedzi Zamawiający pismem z dnia 21.03.2019 r. wyjaśnił, że nie 

wyraża zgody na udział w testach większej liczby osób ze strony wykonawcy prezentującego, 

niż  zostało  to  określone  to  SIWZ  (Zamawiający  określił,  iż  dopuszcza  3  osoby  ze  strony 

wykonawcy).  Stanowisko  Zamawiającego  jest  zatem  jednoznaczne  i  potwierdza, 

iż Zamawiający nie akceptuje żadnych odstępstw od opisanej w SIWZ procedury testów. 

Analogicznie  Konsorcjum  S  miało  możliwość  zadania  pytania  Zamawiającemu  czy 

Zamawiający dopuści do procedury większą niż 8 liczbę terminali oraz czy pozwoli je dowolnie 

wymieniać  podczas  testów.  Takich  pytań  Konsorcjum  S  jednak  nie  zadało,  zdając  sobie 

zapewne  doskonale  sprawę,  że  stanowisko  Zamawiającego  będzie  odmowne,  a  uzyskanie 

oficjalnej  odpowiedzi  od  Zamawiającego  na  oficjalnie  zadane  pytanie,  pozbawi  wykonawcę 

możliwości wymiany radiotelefonów i faktycznej manipulacji wynikami podczas testów w ich 

trakcie. 

Odwołujący  podkreślił  również,  że  procedura  nie  pozwalała  ani  na  dostarczenie 

większej liczby urządzeń ani z pewnością zamienianie ich podczas testów. Szczególnie istotne 

jest  to,  że  zmieniano  modele  radiotelefonów,  aby  zakończyć  z  wynikiem  pozytywnym 

poszczególne  testy.  Gdyby  dopuścić  taką  możliwość,  można  by  stwierdzić,  że  wykonawcy 

mogliby w sposób dowolny wymieniać również inne elementy sprzętowego zestawu do testów 

– na przykład stacje bazowe – lub inne parametry konfiguracyjne jak to zrobiło Konsorcjum S, 

modyfikując  dowolnie  testy.  W  skutek  takiej  dowolności,  ewidentnie  niedozwolonej, 

Zamawiający  nie  miałby  możliwości  rzeczywistego  przetestowania  parametrów  jakie  opisał 

w SIWZ. 

W 

poszczególnych  prezentacjach  Zamawiający  wymagał  skonfigurowania  czterech 

grup pracujących w trybie TMO: G1, G2, G3, G4 (litera „G” oznacza „Grupę”) oraz jednej grupy 

pracującej w trybie DMO: G1. Można sobie zatem wyobrazić, że wykonawcy mogliby dowolnie 

zmieniać  wymagane  dane  konfiguracyjne  dla  osiągnięcia  wyniku  pozytywnego  „TAK”, 

w 

analogiczny  sposób,  jak  to  zrobił  wykonawca  Konsorcjum  S,  kiedy  wymienił  radio 

z 

konfiguracją TMO/DMO Gateway. 

Odwołujący zaznaczył, że inny wykonawca – Konsorcjum I, które oferuje identyczne 

radiotelefony  jak  Konsorcjum  S,  nie  musiał  uciekać  się  do  manipulacji  modelami, 

aby 

przeprowadzić  omawiane  prezentacje.  Konsorcjum  I  prowadziło  prezentacje  na 

oferowanym przez siebie systemie i stacjach bazowych (producent Rohill

), innych niż system 

i  stacje  bazowe  oferowane  przez  Konsorcjum  S  (producent  Hytera).  Obydwaj  powyżsi 

wykonawcy  zaoferowali  i  przeprowadzili  testy  z  użyciem  radiotelefonów  produkcji  firmy 

Sepura,  której  właścicielem  jest  firma  Hytera  (Hytera  Communications  Corporation  Ltd. 

z 

siedzibą w Shenzen, Chiny). Faktycznie więc Konsorcjum S, przez swojego konsorcjanta – 

firmę  Hytera,  miało  swobodny  dostęp  do  wsparcia  producenckiego  w  odniesieniu  do 

wszystkich  elementów  prezentowanego  systemu  i  radiotelefonów,  co  powinno  umożliwić 

Konsorcjum  S  prawidłową  konfigurację  systemu  i  dobór  urządzeń.  Zastanowić  się  zatem 

należy, czy dla Konsorcjum S problem sprawił dobór radiotelefonów do prezentacji, czy raczej 

funkcjonalności  wszystkich  innych  elementów  systemu  (węzeł  centralny,  stacje  bazowe), 

a 

może współdziałanie wszystkich elementów razem, skoro musiał zmodyfikować procedury 

prezentacyjne, aby być w stanie do nich przystąpić. 

Odwołujący  dodał,  że  Konsorcjum  I  zaoferowało  w  swojej  ofercie  takie  same 

radiotelefony jak Konso

rcjum S. Są to radiotelefony SC2020 zaoferowane jako radiotelefony 

przenośne  oraz  SRG3900  jako  radiotelefony  przewoźne  oraz  biurkowe.  Podczas  testów 

Konsorcjum  I  przestrzegało  procedury  opisanej  w  SIWZ  i  jako  radiotelefon  opisany 

w procedurze  jako  MS3  test

owano  radiotelefon  przewoźny  SRG3900.  Oznacza  to, 

że Konsorcjum I prawidłowo zrozumiało zapisy procedury prowadzenia testów wg wymagań 

Zamawiającego  opisane  w  Załączniku  nr  6  do  SIWZ.  Oznacza  to  również,  że  wymagania 

Załącznika nr 6 do SIWZ były jednoznaczne i zrozumiałe dla dwóch z trzech wykonawców, 

którzy  przygotowali  konfiguracje  sprzętowe  na  testy.  Nie  ma  zatem  wątpliwości, 

że Konsorcjum  S  również  powinno  prawidłowo  rozumieć  proste  i  przejrzyste  wymagania 

dotyczące  zasad  przygotowania  testów,  ale  mimo  tego  wymieniało  radiotelefony  podczas 

testów w celu osiągnięcia prawidłowego wyniku. 

Podejście jakie prezentuje Konsorcjum S uwidacznia w oczach Odwołującego obraz 

manipulacji  wynikami  testów,  która  jest  niedozwolona  i  powinna  być  uznana  za  czyn 

nieuczciwe

j  konkurencji.  Taka  manipulacja  wynikami  testów  nie  może  być  akceptowana 

również w kontekście realizacji przedmiotu umowy, w tym w warunkach czynności związanych 

z  odbiorem  poszczególnych  prac  w  ramach  realizacji  kontraktu.  Odwołujący  podał, 

że załącznik nr 3 do SIWZ – Projekt umowy dokładnie opisuje czynności związane z odbiorem 

realizowanych  prac.  Zgodnie  z  postanowieniami  tego  dokumentu  odbiorowi  podlegają 

Produkty  i  Etapy.  Odbiorowi  podlegają  produkty  obejmujące:  Funkcjonalność  Systemu  – 

dokonany  na  pod

stawie  testów  akceptacyjnych,  scenariuszy  i  przypadków  testowych  oraz 

dokumentacji  związanej  z  konfiguracją  urządzeń.  Można  sobie  zatem  wyobrazić  sytuację, 

w 

której wykonawca Konsorcjum S na etapie odbioru produktów, w ramach przeprowadzania 

testów  akceptacyjnych,  będzie  dokonywać  podobnych  wymian  urządzeń  i  konfiguracji, 

stwarzając nierzeczywiste warunki pracy systemu, wyłącznie w celu chwilowego osiągnięcia 

wyniku pozytywnego „TAK”. 

Co  najważniejsze,  wymienianie  urządzeń  dla  potwierdzenia  działania  danej  funkcji 

wymaganej przez SIWZ, jest niedopuszczalne na etapie normalnego, operacyjnego działania 

systemu, który będzie narzędziem codziennej pracy dla funkcjonariuszy Policji i służyć będzie 

bezpieczeństwu  publicznemu.  Nie  można  bowiem  dopuścić  do  sytuacji,  w  której 

funkcjonariusz  musi  wymienić  sobie  jeden  radiotelefon  na  inny  radiotelefon,  aby  wykonać 

połączenie o danej specyficznej funkcjonalności w nagłej potrzebie, czy nawet w trybie zwykłej 

pracy. 

Należy  również  pamiętać,  że  przedmiotem  testów  nie  były  jedynie  radiotelefony, 

ale 

cały system. Na testy należało bowiem przygotować centralny węzeł systemu SwMI oraz 

dwie stacje bazowe BS2 i BS2 plus 8 radiotelefonów. Wynik każdej prezentacji testowej zależał 

od  prawidłowej  pracy  wszystkich  elementów,  a  za  przygotowanie  testów  i  konfigurację 

wszystkich  testowanych  komponentów  sprzętowych  odpowiadał  sam  wykonawca. 

W konsekwencji 

Konsorcjum  S  ponosi  pełną  odpowiedzialność  za  przygotowanie  danej 

konfiguracji sprzętowej, a wyniki prezentacji należy uznać za podstawę do odrzucenia tej oferty 

jako niezgodnej z wymaganiami SIWZ, w tym niezgodn

ej z Załącznikiem nr 6 do SIWZ. 

Odwołujący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z treści: 

wydruku scenariusza prezentacji nr 3 i 4 z uwzględnieniem modyfikacji dokonanych 

w ich treści przez Konsorcjum S – dowód O1; 

protokołu prezentacji rozwiązań oferowanych przez Konsorcjum S –dowód O2; 

pisma Konsorcjum S z 19 marca 2019 r. w sprawie udziału w prezentacji dodatkowej 

osoby ze strony wykonawcy 

– dowód O3; 

pisma Zamawiającego z 21 marca 2019 r., stanowiącego odpowiedź na pismo z pkt 

– dowód O4. 

Do postępowania odwoławczego przystąpienia zgłosili: 

1.  Konsorcjum S 

– po stronie Zamawiającego; 

2.  Konsorcjum I 

– po stronie Odwołującego, wnosząc o uwzględnienie odwołania. 

Izba, wobec 

spełniania przez zgłoszone przystąpienia wymogów z art. 185 ust. 2 Pzp, 

postanowiła  o  dopuszczeniu  ww.  wykonawców  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym, 

zgodnie z oświadczeniami zawartymi w zgłoszonych przystąpieniach. 

W  piśmie  procesowym  z  14  maja  br.  Konsorcjum  S  wniosło  o  oddalenie  odwołania 

w 

powołaniu na niżej wskazaną argumentację. 

W  pierwszej  kolejności  Konsorcjum  S  stwierdziło,  że  po  stronie  Odwołującego 

występuje  brak  legitymacji  czynnej  do  wniesienia  odwołania  w  postaci  szkody, 

bądź możliwości jej poniesienia. Niezależnie od tego, jaka będzie decyzja KIO, a następnie 

Zamawiaj

ącego,  co  do  oferty  Konsorcjum  S,  nie  poniesie  szkody  w  wyniku  naruszenia 

przepisów  Pzp,  które  zarzuca  Zamawiającemu.  Konsorcjum  S  i  Odwołujący  zaoferowali 

w swoich ofertach te same parametry we wszystkich kryt

eriach oceny ofert z wyjątkiem ceny. 

Co  do  ceny  oferta  Odwołującego  jest  tańsza,  a  zatem  jest  to  oferta  w  świetle  kryteriów 

korzystniejsza. W konsekwencji dla ewentualnego wybo

ru oferty Odwołującego bez znaczenia 

jest  to,  czy  oferta  Przystępującego  zostanie  odrzucona  czy  nie.  Nawet  w  przypadku 

zaniechania  odrzucenia  oferty  Przystępującego,  w  świetle  kryteriów  oceny  ofert, 

wyborowi 

podlegałaby oferta Odwołującego. 

Zdaniem  Konsorc

jum  S  Odwołujący  nie  wyjaśnił  w  odwołaniu  na  czym  polega  jego 

interes w jego wniesieniu

. Wspomina jedynie, że „postępowanie może zostać przeprowadzone 

wadliwie  od  strony  formalnej,  co  zagraża  możliwości  uzyskania  przez  Odwołującego 

zamówienia”  Jednakże  nie  tłumaczy,  jaki  to  sposób  nieodrzucenie  oferty  Konsorcjum  S 

miałoby  zagrozić  udzieleniu  zamówienia  Odwołującemu.  Powoływanie  się  na  bliżej 

niesprecyzowaną potrzebę dążenia do zgodności z Pzp nie jest wystarczającym wykazaniem 

interesu do wniesienia odwołania w świetle art. 179 ust. 1 Pzp. 

Nadto  warto  zauważyć,  że  w  przypadku  merytorycznego  rozpoznania  odwołania 

i 

potwierdzenia zarzutów, odwołanie powinno podlegać oddaleniu w oparciu art. 192 ust. 2 Pzp 

z 

uwagi  na  brak  wpływu  na  wynik  Postępowania,  gdyż  niezależnie  od  tego,  czy  oferta 

Konsorcjum S 

będzie odrzucona czy nie, oferta Odwołującego jest korzystniejsza w świetle 

kryteriów oceny ofert i podlega wyborowi. 

Odnosząc się merytorycznie do odwołania Konsorcjum S wskazało, co następuje. 

Celem 

prezentacji 

by

ło  potwierdzenie  zgodności  oferowanego  systemu 

z 

wymaganiami określonymi  w  OPZ.  Świadczą o tym  liczne  postanowienia załącznika 6 do 

SIWZ. Zgodnie z pkt 5 

Załącznika nr 6 do SIWZ: „Zamawiający uzna potwierdzenie zgodności 

oferowanego systemu z wymaganiami o

kreślonymi w OPZ, o ile każda z przeprowadzonych 

prezentacji  zostanie  zakończona  wynikiem  pozytywnym,  tj.  potwierdzającym  zgodność 

badanej  funkcjonalności  z  wymaganiami  Zamawiającego.  Określona  prezentacja  zostanie 

zakończona  z  wynikiem  pozytywnym,  jeżeli  we  wszystkich  jej  punktach  (krokach) 

podlegających  ocenie  zostanie  udzielona  odpowiedź  TAK”  W  pkt  8  Załącznika  nr  6 

stwierdzono,  że  „Nieobecność  Wykonawcy  prezentującego  w  wyznaczonych  dniach 

prezentacji  zostanie  uznana  przez  Zamawiającego  za  niewykazanie  spełnienia  zgodności 

oferowanego  Systemu  z  wymaganiami  określonymi  w  OPZ”.  Pkt  17  Załącznika  nr  6: 

„Wyniki prezentacji  będą  dokumentowane  w  Protokole  prezentacji  systemu  TETRA”. 

Wzór protokołu otrzymał tytuł: „Protokół prezentacji systemu TETRA”. 

Zgodnie z 

pkt 2 Załącznika nr 6 do SIWZ do testów należało użyć terminali zgodnych 

ze zgłoszonymi w ofercie (wpisanymi przez Wykonawców w Formularzu Ofertowym). 

Konsorcjum 

S  podkreśliło,  że  spełniło  wszystkie  wymagania  przedstawione 

w 

załączniku  nr  6  do  SIWZ,  w  szczególności  użyło  podczas  prezentacji  wyłącznie  modeli 

terminali zgłoszonych w ofercie, co potwierdza proste porównanie str. 6 oferty i str. 1 protokołu 

prezentacji. 

W  żadnym  z  wymagań  SIWZ  nie  było  ograniczenia  wykorzystania  tylko  8  terminali. 

W 

szczególności Załącznik nr 6 nie zawierał zakazu użycia większej liczby terminali i istnienia 

takiego  zakazu  nie  można  wywodzić  z  tego,  że  we  wzorze  protokołu  zostawiono  8 

wykropkowanych  miejsc  na  wpisanie  terminali.  We  wzorze  protokołu  nie  przewidziano  też 

miejsca 

na wpisanie numerów fabrycznych (jest jedynie mowa o modelu) w wykropkowanych 

miejscach,  a  mimo  to  numery  fabryczne  zostały  wpisane.  Stosując  logikę  Odwołującego 

wpisanie  numerów  fabrycznych  w  tych  miejscach  było  niezgodne  z  SIWZ.  Mimo  to 

Zamawiający  sprawdził  i  wpisał  do  protokołu  numery  fabryczne  radiotelefonów  podczas 

prezentacji Konsorcjum S oraz 

Odwołującego. 

Scenariusze testów przewidywały w prezentacji nr 8 użycie największej liczby terminali, 

tj. 8 terminali, stąd zapewne we wzorze protokołu pozostawiono 8 wykropkowanych miejsc na 

wpisanie terminali. 

Testy mogły być przeprowadzane przy użyciu terminali noszonych, przewoźnych lub 

biurkowych,  przy  czym  możliwe  było  „mieszanie”  tych  typów  terminali.  Wskazuje  na  to, 

po pierwsze, brak jakichkolwiek postan

owień SIWZ, z których wynikałoby ograniczenie w tym 

zakresie, po drugie 

– merytoryczny opis poszczególnych prezentacji. Jedynie prezentacja nr 3 

była wyjątkiem, gdyż opis prezentacji nr 3 „wymuszał” użycie przynajmniej jednego terminala 

przewoźnego, gdyż scenariusz prezentacji nr 3 przewidywał, że jeden z terminali ma włączoną 

funkcję TMO/DMO Gateway. 

Konsorcjum  S  wyjaśniło,  że  tryb  TMO/DMO  Gateway  jest  charakterystyczną  cechą 

standardu  TETRA,  sieć taka  musi  być  dyspozycyjna  nawet  w  przypadku  katastrofy,  co  ma 

istotne znaczenie w pracy służb bezpieczeństwa publicznego. Funkcja ta jest wykorzystywana 

w  sytuacjach,  gdy  użytkownik  przebywa  poza  zasięgiem  sieci  (tunele,  piwnice,  itp.)  lub  na 

granicy zasięgu sieci TETRA i umożliwia realizację transmisji głosu oraz danych bez udziału 

infrastruktury. Najbardziej powszechnym i najprostszym jest scenariusz komunikacji dwóch lub 

więcej radiotelefonów bezpośrednio ze sobą. Terminal ustawiony na tryb TMO/DMO Gateway 

pełni rolę „przekaźnika, wzmacniacza”, niejako poszerza zakres działania sieci. Dzięki temu 

można  zapewnić  łączność  poza  zasięgiem  (sieci  tunele,  piwnice,  itp.).  Funkcję  TMO/DMO 

Gateway mają zasadniczo terminale przewoźne – montowane w samochodach. Funkcji tych 

nie  mają  terminale  noszone  przez  funkcjonariuszy.  Terminale  noszone  korzystają  właśnie 

z funkcji  TMO/DMO  Gateway  zapewnianej  przez  terminal 

przewoźny  (samochodowy). 

Dzięki temu  terminal  zamontowany  na  samochodzie  Policji  umożliwia  łączność 

z 

funkcjonariuszem  Policji  posługującym  się  terminalem  noszonym  a  przebywającym  poza 

zasięgiem sieci. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę  należy  stwierdzić,  że  w  prezentacji  nr  3  należało 

zastosować  przynajmniej  jeden  terminal  przewoźny.  Równie  dobrze  dla  przeprowadzenia 

prezentacji  nr  3  jak  i  każdej  innej  prezentacji  można  było  zastosować  wyłącznie  terminale 

przewoźne.  Wynika  to  z  tego,  że  wszystkie  testowane  funkcjonalności  (z  wyjątkiem  trybu 

TMO/DMO Gateway) są elementem standardu TETRA i są obsługiwane poprawnie zarówno 

przez terminale noszone jak i przewoźne i biurkowe. Z treści opisu, konfiguracji prezentacji 

nr 

1, 2, 4, 5, 6, 7, 8 i ich przebiegu nie wynika, czy należy wykorzystać terminale noszone, 

biurkowe czy przewoźne. 

Każdy  z  dziewięciu  testów  był  niezależny  od  pozostałych.  W  każdej  z  prezentacji 

w 

punkcie  „prezentowana  funkcjonalność”  Zamawiający  jasno  definiuje  badaną 

funkcjonalność systemu. 

Odwołujący  podał,  że  przykładowo  prezentacja  nr  1  miała  na  celu  ustawienie 

grupowego połączenia głosowego pomiędzy terminalami i przeprowadzenie rozmowy, nr 3 – 

z

estawienie  połączenia  grupowego  pomiędzy  terminalami  z  udziałem  terminala 

skonfigurowanego  w  trybie  TMO/DMO  Gateway,  nr  4 

–  zestawienie  połączenia  pakietowej 

transmisji danych pomiędzy terminalami, a nr 5 – wywłaszczenie zajętych zasobów wskutek 

wyge

nerowania wywołania alarmowego. 

Dlatego też nie ma żadnego uzasadnienia dla twierdzeń, że skoro w jednej prezentacji 

do  urządzenia  przypisano  numer  x,  to  w  każdej  innej  prezentacji  to  urządzenie  musi  mieć 

numer  x.  W  szczególności  nie  można  twierdzić,  że  skoro  w  prezentacji  nr  3  terminal 

skonfigurowany  w  trybie  TMO/DMO  Gateway  miał  przypisany  nr  MS3,  to  w  każdej  innej 

prezentacji, gdzie używa się trzech lub więcej terminali, terminal trzeci musi być tym samym 

terminalem, realizującym tą samą funkcję. Takie twierdzenia nie mają sensu, gdyż w każdej 

prezentacji  badano  inną  funkcjonalność,  a  w  szczególności  działanie  trybu  TMO/DMO 

Gateway  było  przedmiotem  wyłącznie  prezentacji  nr  3.  W  konsekwencji  należy  uznać, 

że oznaczenia MS1-MS8 nie musiały być „na stałe” przypisane do konkretnych egzemplarzy 

terminali. 

O niezależności poszczególnych prezentacji, a co za tym idzie o tym, że oznaczenia 

MS1-MS8 

nie  musiały  być  „na  stałe”  przypisane  do  konkretnych  egzemplarzy  terminali 

świadczy  także  to,  że  dla  przeprowadzenia  poszczególnych  prezentacji  konieczne  było 

dokonywanie zmian konfiguracyjnych. 

Przykładowo,  w  prezentacji  nr  3  terminal  MS1  musi  być  zalogowany  w  stacji  BS1, 

a 

terminal  MS3  w  stacji  BS2,  zaś  w  prezentacji  nr  8  wszystkie  terminale  muszą  być 

zalogowane  w  stacji  BS1

.  Zatem  prawidłowe  przeprowadzenie  prezentacji  nr  8  byłoby 

niemożliwe, jeśli stacje bazowe byłyby skonfigurowane w ten sam sposób jak w prezentacji 

nr 

3.  Oznacza  to,  że  każda  prezentacja  powinna  być  traktowana  osobno  i  konfiguracja 

terminali oraz systemu musi odpowiadać wymogom konkretnej prezentacji, a nie wszystkim 

jednocześnie. W przeciwnym razie wykonanie wszystkich prezentacji nie byłoby możliwe. 

Przedstawiciele 

Konsorcjum 

S 

przed  rozpoczęciem  pierwszej  prezentacji 

poinformowali  Zamawiającego,  że  zamierzają  użyć  ośmiu  terminali  noszonych  i  dwóch 

przewoźnych/biurkowych  SRG3900.  Zamawiający  potwierdził,  że  jest  to  zgodne  z  SIWZ 

i 

odpowiednia  adnotacja  pojawi  się  w  uwagach  protokołu.  Na  marginesie  trzeba  wyjaśnić, 

że Przystępujący zaoferował te same terminale SRG3900 jako przewoźne i biurkowe, co jest 

zgodne z treścią SIWZ i nie jest kwestionowane. 

Konsorcjum S 

dla wygody członków komisji przetargowej zastosowało w toku testów 

głównie terminale noszone. Dzięki temu każdy z członków komisji mógł otrzymać terminal do 

ręki  i  osobiście  stwierdzić,  czy  w  głośniku  słychać  przekazywany  sygnał. 

Zastosowanie 

terminali  przewoźnych  lub  biurkowych  utrudniłoby  członkom  komisji 

weryfikowanie  przebiegu  prezentacji,  gdyż  musieliby  oni  podchodzić  do  terminali,  aby 

zweryfikować  przesłanie  komunikatu  głosowego.  Co  więcej  mogłoby  się  zdarzyć,  że  są 

wątpliwości, co do tego, z którego terminala dochodzi głos. Trzeba mieć bowiem na względzie, 

że testy odbywały się w zamkniętej sali. Natomiast dzięki zastosowaniu terminali noszonych 

członek komisji mógł też odejść w inne miejsce sali, przyłożyć terminal do ucha, czy choćby 

się  odwrócić,  aby  mieć  pewność,  że  głos  dochodzi  z  konkretnego  terminala. 

Podstawą weryfikacji  większości  prezentacji  (za  wyjątkiem  prezentacji  4  i  5)  było 

potwierdzenie odsłuchu korespondencji głosowej na głośniku kilku terminali. 

Jak  wskazano  powyżej  prezentacja  nr  8  wymuszała  użycie  8  terminali.  Dlatego  też 

Przystępujący zastosował 8 noszonych terminali. 

W  prezentacji  3,  jak  wskazano  powyżej,  konieczne  było  zastosowanie  jednego 

ter

minala  przewoźnego/biurkowego,  dlatego  też  użyto  taki  właśnie  terminal  SRG3900, 

oznaczony w protokole numerem MS9. 

W prezentacji nr 4 użyto natomiast dwóch terminali przewoźnych/biurkowych SRG3900 

dla  lepszego  odzwierciedlenia  realnych  warunków  pracy.  Prezentacja  4  przewidywała 

transmisję danych (przesłanie pliku pdf) pomiędzy dwoma komputerami PC przy użyciu dwu 

terminali. Tego typu transmisje nie są z reguły dokonywane pomiędzy terminalami noszonymi 

– co wynika z warunków pracy funkcjonariuszy w terenie – nie mają oni przy sobie komputerów 

PC. Transmisje takie są realizowane z wykorzystaniem terminali biurkowych i przewoźnych. 

Stąd też w prezentacji nr 4 użyto dwu terminali SRG3900. Ponieważ w większości prezentacje 

przeprowadzano  przy  użyciu  terminali  noszonych,  a  ich  liczbę  8  wymuszał  test  8, 

do 

przeprowadzenia  prezentacji  3  zastosowano  jeden  terminal  przewoźny/biurkowy,  a  w 

prezentacji 4 zastosowano dwa terminale przewoźne/biurkowe SRG3900. 

Oczywiście  możliwe  było  przeprowadzenie  prezentacji  przy  użyciu  tylko  jednego 

terminala  przewoźnego/biurkowego  SRG3900  i  siedmiu  noszonych.  Jednakże  nie 

odzwierciedlałoby to realiów pracy Policji i byłoby mniej wygodne dla członków komisji. 

W ocenie Konsorcjum S 

Odwołujący wielokrotnie sugeruje, że doszło do jakiejś zmiany 

modeli terminali (np. pkt 9 i 15 odwołania). Jest to nieprawda, do testów użyto wyłącznie modeli 

oferowanych,  co  jednoznacznie  wynika  z  porównania  str.  6  formularza  ofertowego  i  str.  1 

protokołu testów. 

W  pkt  16-21 

Odwołujący  stwierdza,  że  terminal  SC2020  nie  spełnia  wymagań, 

które miały  być  zweryfikowane  podczas  prezentacji  nr  3,  starając  się  zasugerować, 

że oferowane  rozwiązanie  nie  spełnia  wymagań  Zamawiającego.  Powyżej  już  opisano, 

że funkcję TMO/DMO Gateway mają terminale przewoźne/biurkowe SRG 3900 a nie terminale 

noszone  SC2020  i  dlatego  w  prezentacji  (w  tej  prezentacji  badano  wskazaną  funkcję 

TMO/DMO  Gateway)  użyto  taki  właśnie  terminal.  Używanie  SRG  3900  w  każdej  innej 

prezentacji,  tylko  dlatego,  że  na  użytek  prezentacji  nr  3  przypisano  mu  oznaczenie  MS3, 

niczemu nie służy. W innych prezentacjach nie badano funkcji TMO/DMO Gateway. 

W  konsekwencji  nieprawdziwe  jest  twierdzenie,  że  w  protokole  prezentacji  nr  3 

w pozycji  MS3  jako 

terminal  przewoźny  wskazano  terminal  noszony  SC2020.  Z  protokołu 

(odręczne  adnotacje)  jasno  wynika,  że  w  prezentacji  nr  3  użyto  urządzenia  SRG3900, 

czyli 

terminala przewoźnego. 

Dalej  Odwołujący  stwierdza,  że  „zmiana  terminala  na  model  spoza  wymaganego 

wyk

azu  stanowi  już  sama  w  sobie  naruszenie  wymagań  SIWZ”.  Konsorcjum  S  ponownie 

zwróciło  uwagę,  że  do  prezentacji  użyto  –  zgodnie  z  wymaganiami  SIWZ  –  tych  modeli 

terminali, które zostały zaoferowane. Nie może być zatem mowy o jakieś zmianie na terminal 

spoza wykazu. 

Dalej Odwołujący stwierdza, że „wymiana modeli terminali w zależności od testowanej 

funkcjonalności  powoduje,  iż  prezentacje  nr  1,  3  i  8  powinny  być  ocenione  negatywnie. 

Taki proce

s testów nie jest wiarygodny”. 

Stanowisko  Odwołującego  jest  błędne.  Wszystkie  testowane  funkcjonalności  są 

elementem  standardu  TETRA  i  są  obsługiwane  poprawnie  zarówno  przez  terminale 

przewoźne  jak  i  terminale  noszone,  z  wyjątkiem  trybu  TMO/DMO  Gateway,  który  jest 

niedostępny  w  terminalach  noszonych.  Jest  to  norma  branżowa.  W  żadnej  z  prezentacji 

Zamawiający nie wskazuje jaki typ terminala (noszony czy przewoźny/biurkowy) powinien być 

użyty. Przyczyny zastosowania terminalu SRG3900, czyli terminala przewoźnego/biurkowego 

opisano powyżej. 

W  pkt  22-23 

Odwołujący  podkreśla,  że  szczególnie  wrażliwa  jest  prezentacja  nr  8, 

w 

której  rzekomo  „nie  użyto  właściwego  typu  terminala  MS3”.  Zdaniem  Odwołującego 

„prezentacja 3 jasno definiuje, że terminal MS3 jest szczególny, ponieważ obsługuje funkcję 

TMO/DMO  Gateway”.  Zdaniem  Konsorcjum  S  owa  „szczególność”  dotyczy  wyłącznie 

prezentacji  nr  3,  bo  tam  prezentowana  i  sprawdzana  jest  funkcja  TMO/DMO  Gateway. 

Natomiast w opisie prezentacji nr 8, w punkcie „prezentowana funkcjonalność” nie wskazano, 

że bada  się funkcję TMO/DMO Gateway;  natomiast  w  punkcie  „konfiguracja”  nie  określono 

jakiego typu terminale powinny zostać użyte w trakcie prezentacji. Fakt, że prezentacja nr 3 

wymagała  użycia  terminala  przewoźnego/biurkowego  z  funkcją  TMO/DMO  Gateway  nie 

oznacza, że takiego typu terminala należy użyć w jakiejkolwiek innej prezentacji. Gdyby tak 

było, Zamawiający z pewnością opisałby ten warunek w opisie prezentacji nr 8. Tymczasem 

w prezentacji nr 8 nie była weryfikowana funkcja TMO/DMO Gateway. W każdej z prezentacji 

w  punkcie  „prezentowana  funkcjonalność”  Zamawiający  jasno  definiuje  badaną 

funkcjonalność.  W  opisie  prezentacji  nr  3  jest  wyraźnie  napisane,  że  jej  celem  jest 

demonstracja  związana  z  działaniem  terminala  obsługującego  tryb  TMO/DMO  Gateway. 

W opisie prezentacji nr 8 nie ma informacji o 

testowaniu trybu TMO/DMO Gateway. Nie było 

zatem celem Zamawiającego testowanie w prezentacji 8 funkcjonalności TMO/DMO Gateway, 

a tym samym nie musiał być w tej prezentacji użyty terminal realizujący tę funkcję. 

Następnie, w pkt 24-25 odwołania zawarto sugestię, że Zamawiający naraża się na to, 

że funkcjonalność pakietowej transmisji danych będzie wymagać użycia wyłącznie terminala 

SRG3900  i  nie  będzie  dostępna  dla  terminali  noszonych  SC2020.  Gdyby  celem 

Zamawiającego było testowanie pakietowej transmisji danych na konkretnym typie terminala, 

Zamawiający z pewnością umieściłby tę informację w treści wymagań. Z opisu, konfiguracji 

i 

procedury  prezentacji  nr  4  nie  wynika,  że  należy  wykorzystać  terminale  noszone. 

Stosując analogiczną  argumentację  do  prezentacji  Motoroli  można  by  podnosić  takie  same 

wątpliwości.  Odwołujący  użył  w  prezentacji  nr  4  dwóch  terminali  MTP3550,  ale  zaoferował 

także terminal „MTM seria 5400” i „MTM seria 5500” jako terminal biurkowy. Skoro Odwołujący 

nie użył w prezentacji nr 4 terminala MTM seria 5400 lub 5500, to nie wykazał, że możliwa jest 

transmisja  danych  z  jego  wykorzystaniem.  Idąc  dalej  tokiem  rozumowania  Odwołującego 

można  by  stwierdzić,  że  Zamawiający  akceptując  jego  prezentacje  naraża  się  na 

niebezpieczeństwo, że funkcjonalność pakietowej transmisji danych działa jedynie pomiędzy 

tymi  samymi  modelami  terminali,  a  nie  będzie  działała  pomiędzy  różnymi  modelami  – 

do 

prezentacji nr 4 użyto przecież dwóch terminali MTP3550. 

Odnosząc się do pkt 27-28 odwołania Konsorcjum S wyjaśniło, że testowany system 

jest przeznaczony do pracy tysięcy terminali. Są to nie tylko terminale oferowane ale i także 

posiadane  obecnie  przez  Zamawiającego  (lista  modeli  jest  wymieniona  w  załączniku  9  do 

OPZ). Zatem użycie w trakcie prezentacji 10 terminali nie jest niczym nadzwyczajnym i nie 

może  przesądzać  o  niepoprawności  prezentacji.  Podczas  prezentacji  nr  8  w  systemie 

zalogowanych  było  osiem  terminali  –  po  dwa  do  każdej  z  czterech  grup.  

Zgodnie  z  wymaganiami  prezentacji,  wszystkie  osiem  terminali  było  zalogowanych  w  stacji 

BS1.  Terminale  MS9  oraz  MS10 

były  wyłączone.  Należy  zatem  stwierdzić,  że  prezentację 

przeprowadzono zgodnie ze scenariuszem określonym przez Zamawiającego. 

Celem  prezentacji  nr  8  było  przerwanie  jednego  z  trwających  połączeń  wskutek 

wez

wania  alarmowego  z  innego  terminala.  Ponieważ  częstotliwości,  które  służą  do 

komunikacji  stanowią  zasób  ograniczony,  w  sytuacjach  nadzwyczajnych  konieczne  jest 

ustalenie  priorytetów,  które  decydują  o  pierwszeństwie  połączeń.  Najwyższy  priorytet  mają 

wezwan

ia alarmowe. Połączenia o niższych priorytetach są w takich sytuacjach przerywane 

(wywłaszczane).  Przeprowadzona  przez  Konsorcjum  S  prezentacja  potwierdziła  działanie 

funkcji. Bez znaczenia jest przy tym, czy funkcja ta była prezentowana przy użyciu terminali 

noszonych, czy przewoźnych, czy obu rodzajów. Jest to bowiem funkcja systemu łączności 

TETRA  a  nie  funkcja  terminali.  Należy  zauważyć,  że  wywłaszczany  miał  być  terminal  MS1 

przez  terminal  MS7.  W  testach  prowadzonych  przez 

Odwołującego  oba  te  terminale  były 

terminalami noszonymi, tak jak w testach Konsorcjum S. 

W  pkt  29  odwołania  Odwołujący  podnosi,  że  „nie  zweryfikowano  wersji 

oprogramowania  systemu  i  poszczególnych  terminali,  ponieważ  nie  zostało  to  precyzyjnie 

podane  w  ofercie  Konsorcjum  Sprint.  Tymcz

asem  wersja  oprogramowania  może  mieć 

decydujące  znaczenie  w  zakresie  funkcjonalności  realizowanych  przez  ten  terminal”. 

Konsorcjum  S  podało,  że  zgodnie  z  treścią  protokołu  Zamawiający  zweryfikował  wersję 

systemu.  Wykonawcy  nie  byli 

natomiast  zobowiązani  do  podawania  w  ofercie  wersji 

oprogramowania  terminali.  Konsorcjum  S  jednoznacznie  i  zgodnie  z  wymaganiami  SIWZ 

zidentyfikowało oferowane terminale podając producenta, model i wersję, jeżeli dany model 

podlega wersjonowaniu. 

Na posiedzeniu Konsorcjum S złożyło dodatkowo wniosek o odrzucenie odwołania jako 

wniesionego po terminie. Na uzasadnienie wskazało, że Odwołujący nie zachował należytej 

staranności składając wniosek o udostępnienie protokołu z prezentacji rozwiązań oferowanych 

przez  Konsorcjum  S  dopiero  2  kwietnia  br.,  podczas  gdy 

sama  prezentacja  odbyła  się 

27 marca br. 

Odwołujący wniósł o oddalenie tego wniosku argumentując, że dwukrotnie, tj. 20 i 28 

marca br., 

zwracał się do Zamawiającego o udostępnienie protokołu Postępowania i wszelkiej 

korespondencji z wykonawcami

. Protokół z prezentacji przeprowadzonej przez Konsorcjum S 

otrzymał  2  kwietnia  2019  r.,  w  odpowiedzi  na  drugi  ze  wspomnianych  wniosków. 

Na 

potwierdzenie tej okoliczności wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z treści 

korespondencj

i poczty elektronicznej obejmującej wspomniane wnioski (dowód O5). 

Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania argumentując, że Odwołujący nie wykazał 

możliwości poniesienia szkody, o której mowa w art. 179 ust. 1 Pzp, jako że jego oferta została 

najwyżej oceniona, co znalazło odzwierciedlenie w wezwaniu Odwołującego, w trybie art. 26 

ust. 1 Pzp, do złożenia dokumentów podmiotowych (pismo z 15 kwietnia 2019 r.). 

Zamawiający stwierdził również, że odwołanie jest przedwczesne, bowiem kwestionuje 

czynności, które podjął organ pomocniczy kierownika zamawiającego, tj. komisja przetargowa 

oraz,  że  ewentualne  stwierdzenie  uchybień  w  procesie  oceny  oferty  Konsorcjum  S  nie  ma 

wpływu na wynik Postępowania. 

Odnosząc się merytorycznie do zarzutów odwołania Zamawiający wyjaśnił, że w treści 

SIWZ  nie  określił,  czy  w  danej  prezentacji  mają  być  testowane  terminale  noszone  czy 

przewoźne. Nie wskazywał również limitu urządzeń mających podlegać testom. Nawet gdyby 

przyjąć,  że ograniczenie  takie  zostało  wprowadzone,  to  byłoby  ono  z  niekorzyścią  dla 

Zamawiającego i spowodować mogłoby ewentualnie konieczność powtórzenia testów, a nie 

odrzucenia  oferty  Konsorcjum  S  jako  niezgodnej  z  nieistniejącymi  postanowieniami  SIWZ. 

Dodał, że oznaczenia testowanych terminali (MS1-MS8) miały charakter li tylko porządkowy. 

Sygn. akt: KIO 801/19 

Odwołujący zaskarżył: 

1.  zaniechanie 

uznania przez Zamawiającego, że przeprowadzona w dniu 25 kwietnia 

2019  r. 

prezentacja  rozwiązania  zaoferowanego  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegający  się  o udzielenie  zamówienia  –  Indra  Sistemas  Polska  sp.  z  o.o. 

z 

siedzibą  w  Warszawie,  Rohill  Engineering  B.V.  z  siedzibą  w  Hoogeveen 

w 

Holandii  oraz  Page  Communication  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gliwicach 

(„Konsorcjum  I”)  zakończyła  się  wynikiem  negatywnym,  pomimo  że  w  toku  tej 

prezentacji występowały oczywiste niezgodności z wymaganiami zamieszczonymi 

w  SIWZ, 

w  szczególności  polegające  na  braku  prawidłowej  weryfikacji  wersji 

prezentowanego systemu, oraz pomimo, iż część przedstawicieli Zamawiającego 

oceniających  prezentację  Konsorcjum  Indra  złożyło  zdanie  odrębne  w  zakresie 

wyników kroku 10 w ramach prezentacji nr 5; 

2.  zaniechanie 

odrzucenia przez Zamawiającego oferty Konsorcjum I jako niezgodnej 

z SIWZ; 

co 

–  zdaniem  Odwołującego  – stanowi  naruszenie art.  89  ust.  1 pkt  2 i  art.  9 ust.  2 w  zw.  

z art. 7 ust. 1 Pzp. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

dokonania  zmiany  treści  protokołu  prezentacji  rozwiązania  zaoferowanego  przez 

Konsorcjum  I  przez  określenie,  że  prezentacja  ta  zakończyła  się  wynikami 

negatywnymi,  w  szczególności  w  zakresie prezentacji  nr  5,  co jest jednoznaczne 

z 

negatywnym wynikiem całej prezentacji; 

2.  odrzucenia oferty Konsorcjum I jako niezgodnej z SIWZ; 

3.  ewentualnie,  w  przypadku  uznania  przez 

Izbę,  że  nie  zachodzą  przesłanki  do 

dokonania  czynności  opisanych  powyżej  –  o  nakazanie  Zamawiającemu 

ponownego  przeprowadzenia  prezentacji  rozwiązania  zaoferowanego  przez 

Konsorcjum I 

sposób w pełni zgodny z obowiązującymi wymaganiami SIWZ w tym 

zakresie; 

Odwołujący podał, że posiada interes we wniesieniu odwołania w myśl art 179 ust. 1 

Pzp

,  jest  bowiem  podmiotem  w  pełni  zdolnym  i  realnie  zainteresowanym  wykonaniem 

przedmiotu  zamówienia  w  Postępowaniu.  Na  skutek  wspomnianych  powyżej  naruszeń 

przepisów  Pzp  dokonanych  przez  Zamawiającego,  Postępowanie  może  jednak  zostać 

przeprowadzone  wadliwie  od  strony  formalnej,  co  zag

raża  możliwości  uzyskania  przez 

Odwołującego  zamówienia  w  Postępowaniu  i  naraża  Odwołującego  na  poniesienie  szkody 

majątkowej  z  tego  tytułu.  Jest  to  o  tyle  istotne,  iż  obecnie  oferta  Odwołującego  jest 

sklasyfikowana  w  rankingu  ofert  na  pierwszym  miejscu.  Z  tego  względu  dążeniem 

Odwołującego jest doprowadzenie, w wyniku rozpoznania odwołania, sposobu prowadzenia 

Postępowania, w tym oceny oferty oraz prezentacji Konsorcjum I, do pełnej zgodności z Pzp.  

Uzasadniając zarzuty odwołania Odwołujący podał, że zgodnie z punktem VII SIWZ, 

w 

celu  potwierdzenia,  że  oferowany  przedmiot  zamówienia  spełnia  wymagania 

Zamawiającego  określone  w  SIWZ,  Zamawiający  przeprowadzi  testy  –  prezentacje. 

Zasady 

przeprowadzenia testów – prezentacji zostały określone w Załączniku nr 6 do SIWZ. 

W  świetle  wspomnianego  Załącznika  nr  6  do  SIWZ,  wykonawca  prezentujący  jest 

zobowiązany  do  skonfigurowania  i  zaprezentowania  działania  poszczególnych 

funkcjonalności, zgodnie z wymaganiami Zamawiającego. Ponadto, wersja prezentowanego 

systemu musi być zgodna z wersją systemu zgłoszonego w ofercie przetargowej wykonawcy. 

Zgodnie  z  pkt 

7  Załącznika  nr  6  do  SIWZ,  Zamawiający  odrzuci  ofertę  wykonawcy 

prezentującego, jeśli ostateczny wynik chociażby jednej z prezentacji funkcjonalności będzie 

negatywny.  Z  kolei,  na  mocy  pkt 

17  Załącznika  nr  6  do  SIWZ,  wyniki  prezentacji  będą 

dokumentowane w Protokole prezentacji systemu TETRA. 

Zgodnie  ze  wz

orem  protokołu  prezentacji  systemu  TETRA  zamieszczonym 

w 

Załączniku  nr  6  do  SIWZ,  wykonawcy  mieli  obowiązek  wskazać  m.in. 

wersję prezentowanego systemu. 

Konsorcjum  I  wskazało,  że  oferowany  system  to  TetraNode  Exchange  wersja 

2.36.0.15450-R-827.  Jest  to  wer

sja  inna  niż  podana  w  ofercie  Konsorcjum  I  –  TetraNode 

Exchange R-

827, co stanowi niezgodność z punktem 2 Załącznika nr 6 do SIWZ. 

Jednocześnie,  zgodnie  z  treścią  protokołu  prezentacji,  wersję  tego  systemu 

zweryfikowano  jedynie  na  podstawie  dostarczonej  karty  katalogowej  oraz  ustnego 

oświadczenia wykonawcy, tj. bez użycia dostarczonych na testy urządzeń. Tymczasem, w tym 

kontekście należy wskazać, że dostarczona przez Konsorcjum I i wspomniana powyżej karta 

katalogowa  (będąca  załącznikiem  do  protokołu prezentacji),  dotyczy  innego  urządzenia  niż 

wskazane w protokole prezentacji. Karta ta obejmuje bowiem urządzenie TetraNode High End. 

a nie wspomniane TetraNode Exchange. 

Ponadto należy wskazać, że w omawianej karcie katalogowej na określenie systemu 

nie znajduje się sformułowanie takie jak w ofercie Konsorcjum I, tj. TetraNode Echange R-827, 

ani  takie  jak  w  protokole  prezentacji 

–  TetraNode  Exchange  wersja  2.36.0.15450-R-827. 

Dodatkowo,  dostarczona  karta  katalogowa  wskazuje 

na  szereg  innych  niezgodności 

z 

wymaganiami  SIWZ,  które  powinny  decydować  o  odrzuceniu  oferty  Konsorcjum  I  jako 

niezgodnej z treścią SIWZ. 

Dodatkowo należy wskazać, że Zamawiający nie żądał w dokumentacji Postępowania, 

ani w innej formie w toku Postępowania, dostarczenia kart katalogowych wraz z ofertą, ani w 

ramach przygotowania sprzętu na testy. Zgodnie z przyjętymi założeniami, weryfikacja sprzętu 

powinna się odbyć  przez  zaprezentowanie wersji  danego sprzętu  podanej  w  jego systemie 

wewnętrznym, a nie przez nieopisane w SIWZ i niewymagane karty katalogowe. Taki sposób 

prezentacji wersji sprzętu jest niezgodny z celem i istotą prowadzenia prezentacji oferowanych 

urządzeń. 

Ponadto nal

eży wskazać, że dostarczone w trakcie testów przez Konsorcjum I karty 

katalogowe są przygotowane w języku angielskim. Tymczasem zgodnie z pkt 12 Załącznika 

nr  6  do  SIWZ,  prezentacje  muszą  być  prowadzone  w  języku  polskim.  Podobnie, 

wszystkie dokumenty wykor

zystywane przez wykonawców w toku Postępowania powinny być 

sporządzone w języku polskim, co wynika z treści art. 9 ust 2 Pzp. Co więcej, omawiana karta 

katalogowa  nie  daje  możliwości  weryfikacji  wersji  prezentowanego  systemu,  

nawet  w  przypadku  bieglej  zna

jomości języka angielskiego i standardu TETRA. Jest zatem 

z 

tego punktu widzenia bezużyteczna. W konsekwencji omawiany dokument złożony w języku 

angielskim  nie  może  być  brany  pod  uwagę  jako  dowód  na  potwierdzenie  spełnienia  przez 

zaoferowane przez Konsorcj

um I rozwiązania wymagań SIWZ. 

Tym  samym  na

leży  uznać,  że  Konsorcjum  I  w  trakcie  prezentacji  systemu  nie 

potwierdziło wersji systemu, co było wymagane od wszystkich wykonawców uczestniczących 

w  Postępowaniu  zgodnie  z  punktem  2  Załącznika  nr  6  do  SIWZ,  a  tym  samym  jego  oferta 

powinna podlegać odrzuceniu. 

Ponadto  należy  wskazać,  że  istotą  prowadzenia  testów  jest  zaprezentowanie 

wszystkich  wymaganych  procedurą  funkcjonalności  oraz  kroków  przygotowawczych 

i 

konfiguracyjnych.  Nie  można  zatem  uznać  za  skuteczne  potwierdzenie  wersji 

prezentowanego  systemu  wyłącznie  poprzez  oświadczenie  złożone  ustnie  lub  przedłożony 

dokument.  W  omawianym  wypadku  weryfikacja  wersji  systemu  odbyła  się  więc  wbrew 

procedurze stosowanej wobec pozostałych wykonawców, bez użycia urządzeń dostarczonych 

na testy, a więc absolutnie niezgodnie z ideą testów, które miały potwierdzić zgodność oferty 

wykonawcy ze stanem faktycznym urządzeń. 

W  takiej  sytuacji  równie  dobrze  można  by  złożyć  ustne  oświadczenia  w  zakresie 

każdego  z  kroków  poszczególnych  prezentacji  i  stwierdzić  wyłącznie  na  podstawie  takiego 

właśnie  oświadczenia  ustnego,  iż  dostarczone  rozwiązanie  spełnia  dane  funkcjonalności 

i 

przechodzi dane kroki i cały test z wynikiem pozytywnym. Przyjęcie oświadczenia ustnego 

prowadziłoby  do  potwierdzenia  wszystkich  wyników  bez  przeprowadzenia  testów,  co  jest 

sprzeczne z ideą testów i treścią SIWZ. 

Należy również zwrócić uwagę, że w toku prezentacji prowadzonych przez pozostałych 

wykonawców uczestniczących w Postępowaniu, wszelkie kwestie istotne z punktu widzenia 

przebiegu i wyniku testów były prezentowane jako dane pochodzące z systemów operacyjnych 

urządzeń,  a  nie  w  formie  ustnej.  Dopuszczenie  przez  Zamawiającego  w  trakcie  testów 

Konsorcjum Indra do posługiwania się formą ustną na potwierdzenie zgodności oferowanego 

rozwiązania  z  SIWZ  stanowi  wyraz  naruszenia  zasady  równego  traktowania  wykonawców 

w 

toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, wyrażonej w art. 7 Pzp. 

Bardzo  istotnym  elementem  prezentacji  Konsorcjum  I  jest  ponadto  krok  nr  10  w  ramach 

prezentacji nr 5. Jak bowiem wynika wyraźnie z protokołu prezentacji w zakresie tego kroku, 

część członków Komisji przetargowej Zamawiającego złożyła zdanie odrębne, tzn. jak należy 

zakładać  –  oceniła  krok  negatywnie.  Należy  zatem  uznać,  że  istnieją  bardzo  poważne 

wątpliwości czy krok ten powinien zostać oceniony pozytywnie czy też raczej, kierując się ww. 

wątpliwościami  członków  Komisji,  należałoby  ocenić  go  negatywnie.  W  konsekwencji 

należałoby  przyjąć,  iż  cała  prezentacja  zakończyła  się  wynikiem  negatywnym,  a  oferta 

Konsorcjum  Indra  zatem  powinna  podlegać  odrzuceniu.  Jest  to  zatem  okoliczność  bardzo 

istotna  z  punktu  widzenia  przebiegu  i  wyniku  prezentacji  rozwiązania  oferowanego  przez 

Konsorcjum  Indra,  która  stanowi  przesłankę  niezgodności  oferty  z  wymaganiami  SIWZ. 

Zamawiający  bowiem  w punkcie  7  Zasad  prowadzenia testów  wyraźnie napisał,  iż  „odrzuci 

ofertę Wykonawcy, jeśli ostateczny wynik chociażby jeden z prezentacji będzie negatywny”. 

Zdanie  odrębne  5-ciu  członków  Komisji  Przetargowej  oznacza,  że  prezentacja  ta  powinna 

zostać oceniona ostatecznie jako negatywna, a oferta Konsorcjum I jako niezgodna z SIWZ 

powinna zostać odrzucona. 

Odwołujący załączył do odwołania protokół prezentacji rozwiązań oferowanych przez 

Konsorcjum I 

z załącznikiem w postaci karty katalogowej TetraNode High End (dowody O1), 

wnosząc o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z jego treści. 

W  piśmie  procesowym  z  14  maja  2019  r.  Odwołujący  przytoczył  dodatkową 

argumentację uzasadniającą zarzuty odwołania. 

Odwołujący podkreślił, że z protokołu prezentacji Konsorcjum I jednoznacznie wynika, 

że krok 10 w ramach prezentacji 5 powinien uzyskać wynik  „NIE”, a cały test i tym samym 

wszystkie  prezentacje  powinny  uzyskać  wynik  negatywny.  W  protokole  zapisano,  

że w zakresie tego kroku część członków Komisji przetargowej Zamawiającego złożyła zdanie 

odrębne, czyli negatywne. W konsekwencji należałoby przyjąć, że cała prezentacja zakończyła 

się wynikiem negatywnym, a oferta Konsorcjum I powinna podlegać odrzuceniu. W żadnym 

innym  p

rotokole  pozostałych  dwóch  wykonawców  nie  znajduje  się  takie  zastrzeżenie. 

Należy wskazać,  że  ww.  negatywne  głosy  w  sprawie  oceny  wspomnianego  kroku  nr  10 

w 

ramach  prezentacji  5  świadczą  o  poważnych  rozbieżnościach  w  składzie  Komisji 

przetargowej  w  zakresi

e  oceny  rozwiązania  zaprezentowanego  przez  Konsorcjum  I. 

Podkreślić przy tym należy, że głosy te pochodzą od osób z różnych komórek organizacyjnych 

Zamawiającego, co dodatkowo wzmacnia przekonanie o obiektywizmie takiej właśnie oceny 

prezentacji Konsorcjum I. 

Odwołujący podkreślił, że regulacje procedury testowej wykraczają poza przepisy Pzp 

i nie są nimi bezpośrednio objęte. Z całego sensu procedury testowej wywodzić jednak należy, 

że  wszyscy  członkowie  komisji  przetargowej  powinni  być  zgodni  co  do  wyniku  danej 

prezentacji. W każdym innym przypadku, procedura opisana SIWZ stanowi, że Zamawiający 

ma 

prawo 

zażądać 

powtórzenia 

przeprowadzenia 

danego 

kroku/testu. 

Powodem przeprowadzenia ponownie testu/

kroku zgodnie z procedurą opisaną w SIWZ może 

być  wynik  negatywny  lub  inna  okoliczność,  np.  chwila  nieuwagi  lub  nieprecyzyjność 

w zaprezentowaniu  wyniku  przez  w

ykonawcę.  Zamawiający  nie  musi  się  z  takiego  żądania 

tłumaczyć ani go motywować, wystarczy, że wyrazi żądanie w tym zakresie. Zapis taki nie był 

kwestionowany  ani  nie  był  przedmiotem  pytań  do  SIWZ  w  całym  toku  Postępowania, 

jest 

zatem  wiążący.  W  protokole  nie  została  odnotowana  uwaga  o  wyniku  negatywnym 

i 

potrzebie  powtórzenia  testu/kroku,  należy  zatem  wywodzić,  że  pięciu  członków  komisji 

przetargo

wej uznało, że krok 10 prezentacji numer 5 zakończył się niepowodzeniem i z tego 

powodu os

oby te zgłosiły zdanie odrębne. 

Z  protokołu  prezentacji  Konsorcjum  I  nie  wynika,  czy  padło  żądanie  powtórzenia 

Prezentacji nr 5 lub/i jej Kroku 10 i wykonawca nie spe

łnił tego żądania, czy też żądanie takie 

nie  padło  ze  strony  Zamawiającego,  ani  czy  zostało  chociażby  zadeklarowane  przez 

Wykonawcę,  aby  wyjaśnić  ewidentną  niezgodność  zgłoszoną  przez  pięciu  członków 

Komisji 

Przetargowej. Wyjaśnienie przez Zamawiającego tej kwestii jest niezmiernie istotne, 

ponieważ niespełnienie przez Konsorcjum I żądania powtórzenia prezentacji Zamawiającego 

jest  kolejnym,  poważnym  i  dyskwalifikującym  Konsorcjum  I  pogwałceniem  wymagań 

Załącznika nr 6 do SIWZ.  

W ocenie Odwołującego, w przypadku powstania jakichkolwiek wątpliwości w zakresie 

oceny  danej  prezentacji,  Zamawiający  powinien  wezwać  wykonawcę  do  powtórzenia  danej 

części,  a  wykonawca  powinien  powtórzyć  prezentację  w  danym  aspekcie. 

Dodatkowo, 

okoliczności  te  powinny  zostać  potwierdzone  w  treści  protokołu  z  prezentacji 

zarówno fakt wezwania do powtórzenia danego elementu prezentacji, jak i reakcja wykonawcy 

na to wezwanie. Z niezrozumiałych dla Odwołującego powodów, żadna z tych okoliczności nie 

została opisana w protokole prezentacji Konsorcjum I, pomimo że część osób wchodzących 

w 

skład  Komisji  przetargowej  wyraziła  zdanie  odmienne  (negatywne)  w  zakresie  oceny 

wyników  jednego  z  kroków  prezentacji.  Podkreślić  przy  tym  należy,  że  protokół  prezentacji 

powinien  wiernie  opisywać  jej  przebieg,  dokumentując  wszelkie  istotne  z  punktu  widzenia 

przebiegu prezentacji okoliczności i zdarzenia. Pominięcie przyczyn odmiennego głosowania 

przez część składu Komisji przetargowej stanowi, w przekonaniu Odwołującego, uchybienie w 

rzetelnym prowadzeniu 

protokołu. 

Odwołujący  zaznaczył,  że  nie  jest  możliwe  pomijanie  stanowiska  części  członków 

Komisji przetargowej w ocenie wyników testów, bez względu na liczbę negatywnych głosów. 

Taka  praktyka  mogłaby  bowiem  w  skrajnej  sytuacji  doprowadzić  do  tego,  że  nawet 

w 

przypadku oddania negatywnego głosu przez większość składu Komisji, prezentacja także 

mogłaby  się  zakończyć  wynikiem  pozytywnym.  Skoro  SIWZ  nie  przewiduje  jakichkolwiek 

progów  liczbowych  czy  głosowania  określonymi  większościami,  należy  uznać,  że  każda 

wątpliwości  i  zdanie  odrębne  poszczególnych  członków  Komisji  powinny  być  traktowane 

z 

należytą powagą i skutkować podjęciem przewidzianych w SIWZ czynności, w szczególności 

takich  jak  powtórzenie  danej  prezentacji  w  sposób  usuwający  wszelkie  wątpliwości 

przedstawicieli Zamawiającego. 

Następnie  Odwołujący  podał,  że  zgodnie  z  treścią  protokołu  prezentacji, 

wersję zaoferowanego  przez  Konsorcjum  I  systemu  zweryfikowano  jedynie  na  podstawie 

dostarczonej karty katalogowej oraz ustnego oświadczenia wykonawcy. Dostarczone na testy 

rozwiązanie nie zostało zatem poprawnie zweryfikowane pod względem zgodności z SIWZ, 

co stanowi naruszenie procedury testowej opisanej w Załączniku nr 6 SIWZ. Należy wyraźnie 

wskazać,  że  nie  miałoby  żadnego  sensu  prowadzenie  testów  przez  Zamawiającego, 

jeżeli wykonawcy  mogliby  oświadczeniami  ustnymi  lub  kartami  katalogowymi  potwierdzać 

poszczególne  wymagania  procedury  i  tym  samym  poszczególne  wymagania  SIWZ. 

Wymaganie  potwierdzenia  zgodności  oferowanego  systemu  z  systemem  dostarczanym  na 

testy,  jest  bowiem  takim 

samym  wymaganiem  jak  każde  inne  dowolne  wymaganie  SIWZ. 

Zgodnie z podejściem Konsorcjum I wykonywanie kolejnych kroków prezentacji mogłoby się 

w ogóle nie odbywać, gdyż wykonawcy mogliby dostarczyć karty katalogowe i/lub złożyć tylko 

oświadczenie  ustne  zapewniające  o  pozytywnym  wyniku  testów.  W  formularzu  oferty  takie 

pisemne oświadczenie o spełnianiu wymagań SIWZ wszyscy wykonawcy już złożyli, zaś testy 

miały  służyć  potwierdzeniu  tego  oświadczenia;  stąd  jasne  są  intencje  i  sens  prowadzenia 

testów,  aby  wszystkie  czynności  w  tym  potwierdzenie  zgodności  systemu  oferowanego 

z prezentowanym 

– odbywały się faktycznie z użyciem oferowanego sprzętu. 

Odwołujący podkreślił, że istotą prowadzenia testów jest zaprezentowanie wszystkich 

wymaga

nych procedurą funkcjonalności oraz kroków przygotowawczych i konfiguracyjnych. 

Nie  można  zatem  uznać  za  skuteczne  potwierdzenie  wersji  prezentowanego  systemu 

wyłącznie  poprzez  oświadczenie  złożone  ustnie  lub  przedłożony  dokument. W  omawianym 

wypadku  weryf

ikacja  wersji  systemu  odbyła  się  więc  wbrew  procedurze  stosowanej  wobec 

pozostałych  wykonawców,  bez  użycia  urządzeń  dostarczonych  na  testy,  a  więc  absolutnie 

niezgodnie  z  ideą  testów,  które  miały  potwierdzić  zgodność  oferty  wykonawcy  ze  stanem 

faktycznym  u

rządzeń.  Tym  samym  należy  uznać,  że  Konsorcjum  I  w  trakcie  prezentacji 

systemu  nie  potwierdziło  wersji  systemu,  co  było  wymagane  od  wszystkich  wykonawców 

uczestniczących w Postępowaniu zgodnie z punktem 2 Załącznika nr 6 do SIWZ, a tym samym 

jego oferta po

winna podlegać odrzuceniu. 

Odwołujący  stwierdził  następnie,  że  dostarczone  na  testy  rozwiązanie  (TetraNode 

Exchange) nie spełnia wymagań SIWZ, nie jest bowiem – jak wynika z zaprezentowanej przez 

Konsorcjum  I  broszury  produktu  High  End 

–  systemem,  a  jedynie  jednym  z  elementów 

systemu. Dostarczona podczas testów przez Konsorcjum I karta katalogowa dotyczy innego 

urządzenia  niż  wskazane  w  protokole  prezentacji.  Karta  ta  obejmuje  bowiem  urządzenie 

TetraNode High End, a nie wymienione w protokole TetraNode Exch

ange. Broszura ta została 

dostarczona przez samego wykonawcę w ramach oficjalnej procedury testowej, stanowi zatem 

załącznik do protokołu testów i stanowi integralną część dokumentacji przetargowej oraz oferty 

Konsorcjum I. 

Konsorcjum I dostarczyło kartę katalogową systemu TetraNode High End, w protokole 

testów wpisano TetraNode Exchange wersja 2.36.0.15450-R-827, zaś w ofercie jest wskazane 

urządzenie TetraNode Exchange R-827. 

Z karty katalogowej wynika, 

że dostarczone na testy urządzenie TetraNode Exchange 

to  jeden  z  serwerów  wchodzących  w  skład  systemu  TetraNode  High  End,  a  nie  system, 

kt

órego karta katalogowa dotyczy. Karta katalogowa nazywa systemem TetraNode High End, 

stanowiąc  że  TetraNode  High  End  jest  oparta  na  zaawansowanej  platformie  serwerowej 

AdvancedTCA. Jeden serwer kasetony zawiera jedno TetraNode Exchange. 

Dodatkowo, na stronie internetowej producent Rohill prezentuje swoje rozwiązania jako 

„Core  platform”,  czyli  „platformy  rdzeniowe”  (korowe,  szkieletowe).  Jest  to  szerokie  pojęcie 

platform 

sprzętowych/systemów,  pod  którym  producent  wymienia  trzy  platformy/systemy: 

TetraNode UltraLite, TetraNode Industrial oraz Platformę TetraNode High End. Producent nie 

wymienia  Tetra  Node  Exchange  jako  systemu.  Na  stronie  internetowej  producenta 

sformułowanie „platforma” dotyczy TetraNode High End. Z karty katalogowej wynika to samo, 

tj.  że  to  TetraNode  High  End  jest  systemem  złożonym  z  elementów  sprzętowych 

i 

aplikacyjnych wymienionych w karcie katalogowej, jak np. serwer rejestracji głosu, czy serwer 

dyspo

zytorski.  Z karty katalogowej  wynika także,  że „jeden serwer kasetowy  zawiera  jedno 

TetraNode  Exchange”,  zatem  potwierdza  to  ostatecznie,  że  TetraNode  Exchange  jest 

wyłącznie jednym z wielu elementów sprzętowych wchodzących w skład systemu/platformy 

TetraNode High End. 

Jeżeli  Konsorcjum  I  oferuje,  jak  wskazano  w  ofercie,  TetraNode  Exchange,  

to w połączeniu z informacją przekazaną podczas testów oznacza to,  że nie oferuje całego 

systemu,  a  jedynie  pojedynczy  serwer,  który  nie  spełnia  wszystkich  wymagań  SIWZ. 

Natomiast jeżeli Konsorcjum I oferuje system TetraNode High End i dlatego dostarczyło na 

testy kartę katalogową od tego systemu, wówczas oznacza to, że ofercie wskazano błędnie 

oferowane  rozwiązanie  oraz  na  testy  dostarczono  błędnie  tylko  część  systemu,  a  nie  cały 

oferowany system, jak było wymagane w SIWZ. Jeżeli Konsorcjum I faktycznie oferuje system 

TetraNode High End zgodny z przedstawioną kartą katalogową, konieczne stałoby się zatem 

dokonanie  niedopuszczalnej  zmiany  treści  oferty  i  zamienienie  oferowanego  serwera 

TetraNode  Exchange  na  system  TetraNode  High 

End.  W  każdym  przypadku  oferta 

Konsorcjum In jest niezgodna z SIWZ i powinna podlegać odrzuceniu. 

Ponadto,  na  podstawie  dostarczonej  przez  Konsorcjum  I  karty  katalogowej 

Zamawiający  nie  miał  żadnej  możliwości  zweryfikowania  zgodności  systemu  wskazanego 

w 

ofercie z rozwiązaniem dostarczonym na testy. Jest to niemożliwe, ponieważ analizując tę 

kartę  katalogową  w  żadnym  miejscu  nie  można  znaleźć  sformułowania  podanego  tak  jak 

w formularzu  oferty  wykonawcy,  tj.:  TetraNode  Exchange  R-827.  W  protokole  wpisano: 

TetraNode  Exchange  wersja  2.36.0.15450R-827.  Karta  katalogowa  dostarczona  na  testy 

wskazuje  natom

iast  urządzenie:  TetraNode  HighEnd.  Oznacza  to,  że  Karta  katalogowa 

dotyczy innego urządzenia i systemu niż wpisany do oferty. 

Następnie Odwołujący oświadczył, że z analizy dostarczonej karty katalogowej jasno 

wynika,  iż  rozwiązanie  opisane  w  karcie  nie  spełnia  wymagań  SIWZ  w  szczególności 

w 

opisanych poniżej zakresach. 

Zgodnie  z  punktem  6.4  OPZ  SIWZ  „Zmawiający  wymaga,  aby  proponowana 

architektura Systemu obejmowała co najmniej 170 BS (...)”, gdzie „BS” oznacza stację bazową 

posadowioną  w  określonej  lokalizacji  (Zamawiający  przedstawił  w  Postępowaniu  listę 

udostępnionych  przez  siebie  ponad  200  lokalizacji).  Z  informacji  zawartych  w  dostarczonej 

karcie  katalogowej  rozwi

ązania  pod  nazwą  TetraNode  High  End  jednoznacznie  wynika, 

że rozwiązanie to wspiera maksymalnie 48 lokalizacji. Jest to zatem zdecydowanie kilkakrotnie 

mnie

j  niż  wymaganie  Zamawiającego,  oferta  zatem  powinna  podlegać  odrzuceniu  jako 

niezgodna z SIWZ. 

Kolejne niespełnione przez Konsorcjum I wymaganie Zamawiającego to punkt 35.1.1. 

i 35.1.2. OPZ SIWZ, który stanowi, że „System musi być zbudowany w oparciu o przynajmniej 

dwa  redundantne  SwMl  zlokalizowane  w  Ośrodkach  wskazanych  przez  Zamawiającego 

(redundancja  geograficzna).  Elementy  fizyczne  SwMI  muszą  zostać  zdublowane  w  dwóch 

wskazanych  lokalizacjach”  (SwMI  to  węzły  centralne  systemu).  Wymaganie  to  oznacza, 

że system musi być „georedundantny”. 

Zgodnie z dostarczoną karta katalogową Konsorcjum I jako georedundantny system 

oznaczono  TetraNode  High  End  w  Opcji  R-827-GR 

Sformułowanie  „GEO”  odpowiada 

separacji geograficznej. Zatem dopiero oznaczenie R-827 z rozszerz

eniem „GR” wskazuje na 

system georedundantny. 

Ponadto, 

wskazując  na  różnice  pomiędzy  obydwoma  rodzajami  sprzętu  należy 

podkreślić,  że  Platforma  TetraNode  High  End  oparta  jest  na  platformach  zgodnych  

z  Advanced  Telecom  Computing  Architecture 

(AdvancedTCA®).  TetraNode  High  End  jest 

przeznaczony  dla  klientów  z  wymaganiami  bardzo  wysokiej  dostępności  i  bardzo  wysokiej 

wydajności  (obciążenia  ruchem)  na  głównym  przełączniku.  Nadaje  się  również  do 

agregowania  do  12  TetraNode  Exchanges  dla  klientów,  którzy  preferują  podejście  typu  

big-switch. 

Natomiast  TetraNode  Exchange  może  być  scharakteryzowany  jako  przełącznik 

uruchomiony  na  standardowych  serwerach  typu  blade  z  otwartym  systemem  operacyjnym. 

Każda  TetraNode  Exchange  w  sieci  może  oferować  połączenia  z  bramą  do:  telefonii, 

łączności IP 

dla 

terminali 

TETRA 

oraz 

kanałów 

konwencjonalnych                                                                                        

(morskie, powietrzne/naziemne,  VHF/

UHF  PMR  itp.).  Urządzenie  TetraNode  Exchange  jest 

zatem częścią składową Platformy TetraNode High End, a nie samodzielnym systemem. 

Odwołujący  wniósł  o  dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z  treści  broszury 

produktu TetraNode High End (dowód O2). 

Zamawiający  wniósł  o  oddalenie  odwołania,  przywołując  argumentację  dotyczącą 

braku  możliwości  wykazania  przez  Odwołującego  szkody  i  wpływu  na  wynik  Postępowania 

oraz przedwczesności samego odwołania. 

Następnie  Zamawiający  podkreślił  brak  wątpliwości,  że  do  testów  Konsorcjum  I 

dostarczyło urządzenie (system), które było przedmiotem oferty. Podał, że dodatkowe zarzuty 

dotyczące zgodności oferowanego rozwiązania z SIWZ są spóźnione.  

W  kwestii  zgłoszonych  zdań  odrębnych  Zamawiający  stwierdził,  że  o  pozytywnym 

wyniku  przeprowadzonej  prezentacji  decyduje  zdanie  większości  członków  komisji 

przetargowej. 

Do  postępowania  odwoławczego,  po  stronie  Zamawiającego,  przystąpienie  zgłosiło 

Konsorcjum  I,  wnosząc  o  oddalenie  odwołania.  Izba,  wobec  spełniania  przez  zgłoszone 

przystąpienie przesłanek z art. 185 ust. 2 Pzp, postanowiła o dopuszczeniu ww. wykonawcy 

(dalej  również  „Przystępujący”)  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  w  charakterze 

przystępującego po stronie Zamawiającego. 

W  piśmie  procesowym  z  13  maja  2019  r.  Konsorcjum  I  przedstawiło  następującą 

argumentację uzasadniającą wniosek o oddalenie odwołania. 

Konsorcjum I  podkreśliło,  że Odwołujący  –  w  celu uzasadnienia swoich twierdzeń  – 

odwołuje się do nieistniających wymagań i postanowień SIWZ. Najpierw Odwołujący kreuje 

rzekome  postanowienie  SIWZ,  a  następnie  żąda  odrzucenia  oferty  Przystępującego  na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. 

Przede wszystkim  Odwołujący  sugeruje,  że SIWZ przewidywał  szczegółowy  sposób 

weryfikacji/identyfikacji sprzętu dostarczanego na testy. W szczególności Odwołujący twierdzi, 

że  jedynym  przewidzianym  przez  SIWZ  sposobem  identyfikacji  sprzętu  dostarczonego  do 

testów było „zaprezentowanie wersji danego sprzętu podanej w jego systemie wewnętrznym” 

(vide 

str.  4  pkt  8  odwołania).  Należy  wyraźnie  stwierdzić,  że  wymóg  taki  nie  znajduje  się 

w 

treści SIWZ, w szczególności w zakresie załącznika nr 6 do SIWZ. Ponadto, twierdzenie o 

konieczności  identyfikacji  sprzętu  w  ten  sposób  pomija  chociażby  fakt  fizycznej  możliwości 

weryfikacji  tej  informacji  przez  sprzęt  dostarczany  przez  różnych  wykonawców.  SIWZ  nie 

określa,  w  jaki  sposób  należało  zidentyfikować  dostarczony  na  testy  sprzęt,  nie nakładał 

również ani na Zamawiającego ani na wykonawcę żadnych obowiązków, w tym konieczności 

dokonania jakichkolwiek dodatkowych czynności w celu identyfikacji sprzętu. Mając powyższe 

na uwadze należy stwierdzić, że każdy sposób identyfikacji sprzętu był akceptowalny, w tym, 

a może przede wszystkim oświadczeniem wykonawcy. Wykonawca stawiając się ze sprzętem 

na testy gwarantuje, że dostarczony przez niego sprzęt jest tym samym, który został wskazany 

w  ofercie.  Identyfikacja  sprzętu  właśnie  opierała  się  na  takim  założeniu.  Przykładowo  inne 

spr

zęty  dostarczone  przez  Przystępującego  i  innych  wykonawców  były  weryfikowane  na 

podstawie oznaczeń znajdujących się na ich obudowach. 

W ocenie  Konsorcjum I a

bsurdalne byłoby także uznanie, że naklejka na obudowie, 

która jest niczym innym niż oświadczeniem, wystarcza do identyfikacji sprzętu, a oświadczenie 

wykonawcy już nie. Byłoby to o tyle kuriozalne, że w trakcie testów były weryfikowane m.in. 

SwMI produkowane bezpośrednio przez wykonawców. Producent TNX R-827 jest firma Rohill, 

która  jest  członkiem  konsorcjum  Przystępującego,  podobnie  w  przypadku  pozostałych 

wykonawców  –  członkowie  ich  konsorcjów  są  producentami  SwMi  (Motorola  i  Hytera). 

Nie 

stanowiłoby  zatem  żadnego  problemu  wykonanie  określonego  oznakowania  sprzętu 

dostarczanego  na  testy  przez  producenta 

–  jeśli  byłoby  to  wymagane  przez  SIWZ 

(takiego 

wymogu nie ma w SIWZ). Co do zasady, firma Rohill nie dokonuje tego typu oznaczeń 

na  stojakach,  obudowach  i  szafach  ponieważ  sprzęt  swój  buduje  w  oparciu  o gotowe 

komponenty (elementy) swoich poddostawców. 

Zgodzić się z Odwołującym należy natomiast, że Zamawiający nie wymagał w SIWZ 

identyfikacji dostarczonego na testy sprzętu przez porównanie go do katalogu czy broszury. 

Nie żądano nawet dostarczenia takiego dokumentu. Podczas żadnego z przeprowadzanych 

wcz

eśniej  testów  (Odwołującego  i  Konsorcjum  S)  Zamawiający  nie  żądał  od  wykonawców 

przedstawienia  tego  typu  dokumentów.  Dokument  ten  należy  zatem  uznać  za  nadmiarowy 

i 

zbędny dla identyfikacji. Z uwagi na postanowienia SIWZ i brak ww. wymagań Przystępujący 

na 

testy nie przygotował żadnych katalogów czy broszur. Na prośbę Zamawiającego wyświetlił 

broszurę  na  laptopie  należącym  do  jednego  z  techników,  a  następnie  z  inicjatywy 

Zamawiającego  została  ona  wydrukowana.  Z  tego  powodu  dokument  ten  był  w  wersji 

oryginal

nej, bez tłumaczenia na język polski. Przystępujący nie wiedział wówczas, że broszura 

zostanie  uznana  za  element  identyfikacji  (a  przynajmni

ej  jako  taki  została  wskazana 

w 

protokole testów). 

W 

powyższym  świetle  za  całkowicie  niezrozumiały  i  bezpodstawny  należy  również 

uznać zarzut braku przedłożenia dokumentu wraz z tłumaczeniem, a tym samym naruszenia 

art.  9  Pzp

.  Katalog  oferowanego  sprzętu  był  dokumentem  nadmiarowym,  nie  wymaganym 

w 

SIWZ. Tym samym ani jego niezłożenie, ani złożenie go w niewłaściwej formie nie może 

stanowić o wadliwości przeprowadzonych testów. 

Ponadto, 

dla  poparcia  swoich  zarzutów  Odwołujący  całkowicie  w  oderwaniu  od 

postanowień  SIWZ  wydaje  się  twierdzić,  że  Zamawiający  żądał  podania  w  ofercie  wersji 

oprogramowania  wchodzącego  w  skład  systemu  SwMi.  To  twierdzenie  miało  zapewne 

posłużyć tezie o sposobie identyfikacji sprzętu przez „zaprezentowanie wersji danego sprzętu 

podan

ej  w  jego  systemie  wewnętrznym”.  Tymczasem  w  pkt  14  formularza  ofertowego 

Zamawiaj

ący żądał podania informacji o producencie i wersji Infrastruktury Systemowej oraz 

producencie wersji/modelu stacji bazowych, konsoli, radiotelefonów noszonych i przewoźnych 

i terminali biurkowych, 

Żaden  punkt  formularza  ofertowego  nie  wymagał  podania  wersji  oprogramowania 

używanego  w  SwMi  lub  w  innym  oferowanym  sprzęcie.  Co  więcej,  treść  SIWZ  wyraźnie 

odróżnia  pojęcie  Systemu,  Infrastruktury  Systemowej  oraz  Oprogramowania.  Terminy  te 

zostały jednoznacznie zdefiniowane w 1 „Definicje” projektu umowy stanowiącego załącznik 

nr 3 do SIWZ. 

Zgodnie  z  przywołanym  postanowieniem  SIWZ  ustala  następujące  znaczenie 

poszczególnych pojęć: 

„[…] 

Infrastruktura  Systemowa 

–  Infrastruktura  teleinformatyczna  (sprzęt  i  oprogramowanie) 

dostarczona i 

przekazana Zamawiającemu przez Wykonawcę w ramach realizacji Umowy. 

Oprogramowanie 

–  Całość  lub  dowolny  element  oprogramowania  wchodzącego  w  skład 

Systemu, dostarczanego lub wykonywanego w ramach realizacji Umowy 

Oprogramowanie Dedykowane 

– Oprogramowanie tworzone na potrzeby Umowy, niebędące 

Oprogramowaniem Standardowym (Systemowym lub Aplikacyjnym), w tym interfejsy API i do 

współpracy z SWDP. 

Oprogramowanie  Standardowe 

–  Standardowe  Oprogramowanie  Systemowe  oraz 

Standardowe Oprogramowanie Aplikacyjne 

swM1 

– Infrastruktura Systemowa obejmująca węzły Systemu 

System 

–  Stworzony  w  ramach  realizacji  Umowy  system  teleinformatyczny,  z  wyłączeniem 

Infrastruktury  Zamawiającego  niepodlegającej  usługom  autoryzacji,  spełniający  wymagania 

wynikające z Umowy 

[…]”. 

Z  powyższego  wprost  wynika,  że  w  ramach  ppkt  1  pkt  14  formularza  ofertowego 

wykonawcy  mieli  podać  producenta  i  wersję  Infrastruktury  Systemowej  –  SwMI, 

a nie producenta i wersję poszczególnych elementów składowych elementów tej infrastruktury, 

w 

tym oprogramowania. Gdyby tak rozumieć wymaganie Zamawiającego (co oczywiście jest 

sprzeczne  z  treścią  SIWZ),  to  obok  producenta  i  wersji  oprogramowania  należałoby  podać 

producenta  i  wersję płyty  procesorowej,  stojaka,  modułu komutacyjnego.  Mając na  uwadze 

powyższe  nie  ulega  wątpliwości,  że  Zamawiający  nie  wymagał  w  podania  w  ofercie  wersji 

oprogramowania stanowiącego element SwMI lecz podania producenta i wersji SwMl. 

N

a marginesie Przystępujący dodał, że tylko Odwołujący w swojej ofercie obok wersji 

SwMI  dodał:  „wersja  oprogramowania  z  linii  9.02”.  Pomijając  fakt,  że  wskazanie  linii  nie 

oznacza  konkretnej  wersji  oprogramowania,  to  bardziej  istotne  jest 

to,  że  Odwołujący 

informację tą podał nadmiarowo. Podobnie zresztą jak w kolejnych podpunktach pkt 14 swojej 

oferty  Odwołujący  podał  wersje  oprogramowania  stacji  bazowej,  wersje  oprogramowania 

konsoli,  wersje  oprogramowania  radiotelefonów  noszonych  i  przewoźnych  oraz  terminali 

biurkowych. Żaden z pozostałych wykonawców nie podawał tych informacji czego Odwołujący 

nie kwestionował. Także w protokole testów prowadzonych przez Odwołującego nie znalazły 

się informacje o wersji oprogramowania w zakresie terminali będących przedmiotem testów. 

Nie jest zatem jasne czy Odwołujący uznał tą informacje za zbędną dla identyfikacji terminali 

(odmiennie  niż  w  przypadku  wersji  oprogramowania  SwMi),  czy  też  terminale  dostarczone 

przez Odwołującego na testy miały inne oprogramowanie niż wskazane w ofercie. 

W  świetle  powyższych  ustaleń  należy  interpretować  cytowane  przez  Odwołującego 

jako podstawa zarzutu postanowienie pkt 2 załącznika nr 6 do SIWZ: „ Wersja prezentowanego 

systemu musi być zgodna z wersją systemu zgłoszonego w ofercie przetargowej Wykonawcy. 

Modele  terminali  muszą  być  zgodne  ze  zgłoszonymi  w  ofercie  przetargowej  Wykonawcy”. 

Już literalna wykładnia ww. postanowienia pozwala stwierdzić, że nie odnosi się on do wersji 

oprogramowania lecz systemu rozumianego jako zespół składników (tj. SwMi) pozwalających 

na  prezentację  zawartych  w  OPZ  funkcjonalności.  Do  takiego  wniosku  prowadzi  również 

systemowa  interpretacja  tego  postanowienia.  Nie 

można  bowiem  dokonywać jego  wykładni 

w 

oderwaniu do od wymagań zawartych w pkt 14 formularza ofertowego. W punkcie tym jak 

była  mowa  powyżej  Zamawiający  nie  żądał  wersji  oprogramowania  i  wykonawcy  jej  nie 

wpisywali.  Tym  samym  żądanie  takiej  informacji  na  testach  jest  o  tyle  niecelowym,  że  nie 

byłoby do czego jej porównać. 

Oczywistym  jest,  że  Zamawiający  wymagał  aby  wersja  Infrastruktury  Systemowej  – 

SwMl była tożsama z tą wskazaną w ofercie. Porównanie informacji zawartych w formularzu 

ofertowym  Przystępującego  oraz  protokole  z  testów  prowadzą  do  wniosku,  że  w  obu 

przypadkach  mamy  do  czynienia  z  tym  samym  modelem/wersją  SwMl.  Przystępujący,  

tak w ofercie, jak i protokole, 

oferowaną przez siebie infrastrukturę systemową SwMI oznaczył 

jako  TetraNode  Exchange  R827.  W  przypadku  oferowanej  Infrastruktury  Systemowej 

oznaczenie  modelu  jest  równocześnie  oznaczeniem  jej  wersji,  rozumianej  jako  jedna 

z 

konfiguracji tego sprzętu. 

Konsorcjum I wyjaśniło, że TetraNode Exchange (TNX) jest nazwą handlową urządzeń 

tetra produkowanych przez firmę Rohill. Systemy te zostały w SIWZ nazwane Infrastruktura 

Systemową  –SwMI.  Frma  Rohill  będąca  członkiem  konsorcjum  Przystępującego  produkuje 

swoje systemy TetraNode Exchange (TNX) w trzech wariant

ach/wersjach, przy czym każdy 

z nich ozna

cza dedykowaną nazwą i numerem: 

1.  TNX TetraNode UltraLite 

– numer wersji R-891; 

2.  TNX TetraNode Industrial 

– numer wersji R-828; 

3.  TNX TetraNode High End 

– numer wersji R-827. 

Każdy  z  modeli  TetraNode  Exchange  może  być  identyfikowane  zatem  i  przez 

nadawaną  indywidualnie  nazwę  jak  i  dedykowany  do  wyłącznie  jednej  wersji  numer 

katalogowy.  Oba  te  oznaczenia  są  równoważne,  ponieważ  nie  występują  w  innych 

konfiguracjach (nie ma innej wersji oznaczonej tym 

samym numerem ale inną nazwą lub o tej 

nazwie ale z innym numerem). W konsekwencji 

Przystępujący w sposób prawidłowy i możliwy 

do  identyfikacji  oznaczył  wersję  oferowanego  przez  siebie  TNX  zwanego  w  SIWZ  – 

SwMI (przez podanie jego numeru). Sam fakt nie pod

ania pełnej nazwy, tylko odwołanie się 

obok nazwy  handlowej  SwMI  do  numeru modelu było  wystarczające  i  w  pełni  odpowiadało 

wymaganiom SIWZ. 

Zauważyć  należy,  że  Zamawiający  nie  wymagał  podania  w  ofercie  pełnej  nazwy 

oferowanego sprzętu lecz podania producenta i wersji, czyli takiego oznaczenia przedmiotu 

oferty, który pozwoli na jego identyfikację. Na etapie składania ofert Odwołujący to wymaganie 

rozumiał w sposób tożsamy do Przystępującego, o czym świadczy chociażby fakt, że w swojej 

ofercie  nie  podał  pełnej  nazwy  oferowanego  przez  siebie  SwMI.  Pełna  nazwa  handlowa 

oferowanej przez Odwołującego Infrastruktura Systemowej (SwMI) brzmi: DIMETRA X Core. 

Wyłącznie pod taką nazwą rozwiązanie to jest oferowane przez firmę Motorola. Nazwa ta jako 

całość  jest  podawana  we  wszystkich  broszurach,  katalogach  czy  na  stronie  internetowej 

Odwołującego.  Stosując  logikę  argumentacji  podnoszonej  przez  Odwołującego  w  treści 

odwołania  wniesionego  przeciwko  Przystępującemu  należałoby  uznać,  że  nie  istnieje 

Infrastruktura Systemow

a o nazwie xCore, a zatem nie mogła ona być przedmiotem testów. 

Byłaby  to  jednak  argumentacja  ad  absurdum,  skrajnie  formalistyczna  i  nie  odpowiadająca 

treści  SIWZ.  Dla  wszystkich  tak  dla  Odwołującego  podczas  składania  oferty  jak  i  dla 

Zamawiającego w trakcie jej oceny było oczywiste, że wystarczającym oznaczeniem SwMi, 

które  pozwoli  zidentyfikować  jej  wersje  będzie  oznaczenie  „xCore”  (a  nie  jest  konieczne 

podawanie pełnej nazwy handlowej). 

Odnosząc  się  do  drugiego,  ogólnikowo  sformułowanego  w  odwołaniu  zarzutu 

Przystępujący  na  wstępie  podkreślił,  że  wątpliwości  wyrażane  przez  5  członków 

Komisji 

Przetargowej  są  dla  niego  niezrozumiałe,  całkowicie  bezpodstawne  i  oderwane  od 

brzmienia wymagań SIWZ. 

Niezależnie  jednak  od  oceny  faktu  wyrażenia  przez  członków  Komisji  zdania 

odrębnego  Przystępujący  wskazuje,  że  z  protokołu  testu  jasno  wynika,  że  wszystkie 

prezentacje i wszystkie kroki w tych prezentacjach Przystępujący zaliczył z oceną pozytywną. 

Nie  ma  przy  tym  żadnego  znaczenia  dla  tego  ustalenia  fakt,  że  5  na  37  członków  Komisji 

Przetargowej  wyraziło  zdanie  odrębne.  Zgodnie  bowiem  z  mającym  zastosowanie  §  17 

Regulaminu pracy Komisji Przetargowej stanowiącego załącznik nr 10 do Zarządzenia Nr 17 

Komendanta  Głównego  Policji  w  sprawie  planowania  i  udzielania  zamówień  publicznych 

w 

Komendzie  Głównej  Policji  z  dnia  13  lipca  2015  r.  (Dz.Urz.KGP  z  2015  r.  poz.  50) 

„W sprawach  spornych  komisja  przetargowa  podejmuje  rozstrzygnięcia  zwykłą  większością 

głosów. W razie równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego komisji przetargowej 

albo w przypadku jego nieobecności zastępcy przewodniczącego komisji przetargowej.” W tej 

sytuacji  mamy  do  czynienia  z  właściwym  działaniem  Zamawiającego,  który  oznaczył 

w 

protokole testów decyzję podjęta przez Komisję Przetargową jako organ kolegialny w drodze 

odpowiedniego głosowania. 

Z

a  nielogiczne  i  oderwane  od  zasad  działania  organów  kolegialnych  należy  uznać 

stwierdzenie  Odwołującego,  że  kierując  się  wątpliwościami  5  członków  Komisji  należałoby 

krok  10  w  prezentacji  nr  5  ocenić  negatywnie  i  uznać,  że  prezentacja  ta  zakończyła  się 

negatywnie,  co  powinno  skutkować  odrzuceniem  oferty  Przystępującego.  Tym  samym, 

zdaniem Odwołującego, wątpliwości 5 członków Komisji powinny mieć istotniejsze znaczenie 

niż przekonanie 32 członków komisji o prawidłowo dokonanej prezentacji. 

Istotny  dla  rozstrzygnięcia  o  tym  zarzucie  jest  również,  w  ocenie  Konsorcjum  I, 

aspekt formalny,  tj.  brak 

faktycznego  powiązania  opisywanego  stanu  faktycznego 

z naruszeniem konkretnego przepisu ustawy Pzp. Z uwagi na brak zacytowania jakiegokolwiek 

adekwatnego  postanowienia  SIWZ  oraz  postanowienia  oferty  rzekomo  z  nim  sprzecznego 

trudno zakwalifikować postawiony zarzut jako naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp. Tym bardziej 

nie  można  uznać,  że  wskazywany  przez  Odwołującego  stan  faktyczny  wypełnia  przesłanki 

naruszenia  art.9  ust.  2  Pzp.  Należy  zatem  uznać,  że  zarzut  nie  został  sformułowany 

prawidłowo  (brak  wskazania  naruszonego  przepisu  oraz  stanu  faktycznego)  a  brak  ten  nie 

może zostać uzupełniony na obecnym etapie z uwagi na brzmienie art. 192 ust. 7 Pzp. 

Na rozprawie Odwołujący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z treści: 

wyciągu  z  treści  zawartych  na  stronie  internetowej  producenta  rozwiązania 

TetraNode zawierających jego opis – dowód O3; 

zdjęć oferowanych Zamawiającemu radiotelefonów oznaczonych symbolami MS1 

i 

MS2  z  wyświetleniem  numeru  seryjnego  i  wersji  oprogramowania  urządzeń  – 

dowody O4. 

Przystępujący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z treści: 

1.  kart katalogowych TetraNodeHigh End, TetraNode Industrial i TetraNode UltraLite 

– dowody PKI1; 

broszur informacyjnych dotyczących rozwiązań oferowanych przez Odwołującego – 

DIMETRA X CORE oraz terminali radiowych TETRA 

– dowody PKI2. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  Izba,  uwzględniając  zgromadzony  materiał 

dowodowy  omówiony  w  dalszej  części  uzasadnienia,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

pisemne  i  ustne 

oświadczenia  i  stanowiska  Odwołującego,  Zamawiającego 

i 

przystępujących, ustaliła i zważyła, co następuje. 

Sygn. akt KIO 673/19 

Wniosek Konsorcjum S o odrzucenie odwołania, jako wniesionego z przekroczeniem 

terminu, o którym mowa w art. 182 ust. 3 pkt 1 Pzp, nie mógł się ostać. 

W  ocenie  Izby  treść  dowodu  O5  stanowi  potwierdzenie  należytej  staranności 

Odwołującego  w  ustaleniu  okoliczności  będących  podstawą  wniesionego  odwołania, 

czyli 

wyników  prezentacji  rozwiązań  oferowanych  przez  Konsorcjum  S.  Taki  wniosek 

wzmacnia  dodatkowo  okoliczność,  że  –  jak  oświadczył  Zamawiający  w  toku  posiedzenia 

(protokół  posiedzenia  i  rozprawy,  str.  7)  –  Zamawiający  nie  informował  wykonawców 

ubiegających się o udzielenie zamówienia o przewidzianych terminach prezentacji rozwiązań 

oferowanych  przez  poszczególnych  uczestników  Postępowania.  Informacja  z  terminem 

prezentacji  adresowana  była  każdorazowo  do  zapraszanego  do  jej  przeprowadzenia 

wykonawcy. 

Skład 

orzekający 

stwierdził, 

że 

Odwołujący 

jest 

legitymowany,  

zgodnie z przepisem art. 179 ust. 1 Pzp, do wniesienia 

odwołania, nie podzielając tym samym 

przeciwnej argumentacji Zamawiającego i Konsorcjum S. Zdaniem Izby przesłanki z art. 179 

ust. 1 Pzp muszą być oceniane na moment wniesienia odwołania. W konsekwencji znaczenia 

nabiera okoliczność, że w dacie wniesienia odwołania w tej sprawie także przeciwko ofercie 

Odwołującego  wniesione  zostało  odwołanie  (sygn.  akt  KIO  649/19),  które  –  w  razie  jego 

uwzględnienia  –  pozbawiałoby  Odwołującego  możliwości  uzyskania  zamówienia. 

Ustalenia 

tego nie  zmienia następcze odrzucenie odwołania kwestionującego  prawidłowość 

oferty Odwołującego, a to ze względu na wspomniany przez Izbę moment dokonywania oceny 

spełniania przez wykonawcę korzystającego ze środka ochrony prawnej przesłanek z art. 179 

ust. 1 Pzp. 

Skład 

orzekający 

nie 

podzielił 

również 

argumentacji 

Zamawiającego 

o 

przedwczesności  odwołania  z  uwagi  na  fakt,  że  jego  przedmiotem  nie  jest  czynność 

kierownika  Zamawiającego,  a  jego  organu  pomocniczego  w  postaci  komisji  przetargowej. 

Taką  koncepcję  należało  odrzucić,  a  to  z  uwagi  na  fakt,  że  rzekoma  niepodlegająca 

zaskarżeniu  czynność  była  podstawą  skierowania  do  Odwołującego,  w  dniu  15  kwietnia 

r.,  wezwania  do  złożenia  dokumentów  podmiotowych.  W  jego  treści  Zamawiający 

expressis  verbis 

stwierdził,  że  „[…]w  przedmiotowym  postępowaniu  Państwa  oferta 

(oferta 

Odwołującego  –  przyp.  Izby)  została  najwyżej  oceniona[…]”,  potwierdzając  tym 

samym,  że  czynność  oceny  ofert,  także  w  drodze  prezentacji  oferowanych  rozwiązań, 

niewątpliwie miała miejsce.  

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  dowody  z  treści:  SIWZ,  oferty  Konsorcjum  S, 

protokołu prezentacji  rozwiązań  oferowanych  przez  tego  wykonawcę  oraz  dokumentów 

załączonych  do  pisma  procesowego  Odwołującego  z  14  maja  br.  Na  ich  podstawie 

skład orzekający  ustalił,  że  stan  faktyczny  sprawy  nie  jest  sporny  i  został  przytoczony 

w 

pisemnych stanowiskach adekwatnie do treści wspomnianych dokumentów. 

W konsekwencji 

Izba uznała, że zarzuty odwołania nie potwierdziły się z następujących 

przyczyn. 

Przede  wszystkim  należy  zauważyć,  że  odrzucenie  oferty  wykonawcy  z  uwagi  na 

niezgodność  jej  treści  z  wymogami  SIWZ,  poza  innymi  warunkami  szczegółowo  opisanymi 

w 

doktrynie  i  orzecznictwie,  których  omówienie  w  tej  sprawie  jest  zbędne,  możliwe  jest 

wyłącznie  w  przypadku  wskazania  konkretnego  postanowienia  (konkretnych  postanowień) 

SIWZ  charakteryz

ujących  oczekiwane  przez  zamawiającego  świadczenie,  z  którym(-i) 

świadczenie oferowane przez wykonawcę pozostaje w sprzeczności. Jest to warunek sine qua 

non 

zastosowania sankcji z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, któremu, zdaniem Izby, Odwołujący nie 

sprostał. 

We wniesionym 

odwołaniu przywołany został szereg postanowień załącznika nr 6 do 

SIWZ,  w  części  obejmującej  wymagania  ogólne  dotyczące  przewidzianych  prezentacji 

oferowanych  rozwiązań,  jednak  ich  uważna  lektura  nie  potwierdza  stawianych  przez 

Odwołującego tez, tj. że – po pierwsze – Zamawiający nie dopuścił użycia w toku prezentacji 

większej  od  ośmiu  liczby  urządzeń  oraz,  że  –  po  drugie  –  raz  przypisanego  do  danego 

urządzenia  oznaczenia  („MS”)  nie  można  zmieniać  na  potrzeby  kolejnych  prezentacji. 

Takich posta

nowień  próżno  szukać  w  treści  SIWZ,  w  przeciwieństwie  do  kwestii  liczby 

przedstawicieli  wykonawcy  dopuszczonych  do  udziału  w  prezentacji,  bądź  w  jej 

przygotowaniu, 

którą  Zamawiający  precyzyjnie  określił  w  pkt  8  wymagań  ogólnych  ujętych 

w 

załączniku  nr  6  do  SIWZ  (ergo  dowody  O3  i  O4  nie  stanowiły  potwierdzenia  wniosku 

o 

odstępstwie  od  przyjętych  w  SIWZ  zasad  prezentacji  rozwiązań  oferowanych  przez 

Konsorcjum S w zaskarżonym odwołaniem zakresie).  

W  szczególności  na  pierwszy  z  wyciągniętych  przez  Odwołującego  wniosków  nie 

naprowadzają  postanowienia  zawarte  w  pkt  14  i  16  wymagań  ogólnych  załącznika  nr  6. 

Zawierają one jedynie wskazanie na stronę odpowiedzialną za konfigurację prezentowanych 

urządzeń (pkt 14) i rozwinięcie wynikającego z Rozdziału 7 SIWZ celu prezentacji, którym było 

potwierdzenie,  że  oferowany  przedmiot  zamówienia  spełnia  wymagania  określone  w  SIWZ 

(pkt  16). 

Przedstawiona  w  odwołaniu  argumentacja  potwierdza  natomiast  tezę,  że  źródłem 

twierdzenia o braku dopuszczalności użycia w toku prezentacji więcej niż ośmiu urządzeń było 

zestawienie 

przez  Odwołującego  wzoru  protokołu  prezentacji,  w  którym  w  części 

pn.: 

„Wykaz terminali  użytych  w prezentacji  (model)”  przewidziano  miejsce  na  wpisanie 

właśnie tylu urządzeń  (MS1-MS8)  z protokołem  z  prezentacji  rozwiązań  oferowanych przez 

Konsorcjum  S,  w  których  znajduje  się  wzmianka  o  użyciu  dwóch  dodatkowych  urządzeń 

(MS9 

i MS10), które służyły do przeprowadzenia prezentacji nr 3 i 4. Odnosząc się do tego 

zapatrywania  skład  orzekający  ponownie  podkreśla,  że  taki  sposób  postępowania  nie  jest 

sprzeczny  z  żadnym  postanowieniem  SIWZ.  Ponadto  wskazać  należy,  że  treść  protokołu 

miała  jedynie,  przez  wierne  odzwierciedlenie  przebiegu  poszczególnych  prezentacji, 

stwierdzać  okoliczność  spełniania  (nie  spełniania)  przez  testowane  urządzenia  wymagań 

w 

zakresie testowanych funkcjonalności. Skład orzekający, oceniając sporny protokół, nie miał 

wątpliwości, że spełnia on taką właśnie rolę. 

Odnosząc  się  dodatkowo  do  drugiego  z  przywołanych  powyżej  twierdzeń 

Odwołującego Izba, po przeanalizowaniu scenariuszy prezentacji zawartych w załączniku nr 6 

do SIWZ, uznała, że miały one niezależny od siebie charakter i stanowiły sposób sprawdzenia 

wyłącznie  niektórych  funkcjonalności  systemu  stanowiącego  przedmiot  zamówienia. 

Ergo 

twierdzenia  jakoby  na  potrzeby  poszczególnych  prezentacji  nie  można  było  zmieniać 

oznaczeń  urządzeń,  czy  dokonywać  ich  odmiennej  od  poprzedniej  konfiguracji  nie  tylko, 

jak 

wspomniano,  nie  znajdują  oparcia  w  SIWZ,  ale  są  niezrozumiałe  w  kontekście 

autonomicznego  charakteru  każdej  prezentacji.  Z  tych  samych  przyczyn  za  nieuprawnione 

uznane  zostało  twierdzenie  Konsorcjum  I,  jakoby  wymiana  urządzeń  na  potrzeby 

przeprowadzenia 

kolejnych 

prezentacji 

uniemożliwiała  sprawdzenie  poprawności 

funkcjonowania  całego  zamawianego  systemu.  Następstwem  przedstawionych  zapatrywań 

było  uznanie  dowodu  O1  za  pozbawionego  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia  o  zarzutach 

odwołania. 

W konsekwencji orzeczono, jak w pkt 1 sentencji wyroku. 

Sygn. akt KIO 801/19 

W  kwestii  legitymacji  Odwołującego  do  skorzystania  ze  środka  ochrony  prawnej 

i 

przedwczesności odwołania skład orzekający odsyła do poglądów przedstawionych w części 

uzasadnienia poświęconej sprawie o sygn. akt KIO 673/19, bowiem zachowują one aktualność 

również w odniesieniu do tej sprawy. 

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  dowody  z  treści  SIWZ,  oferty  Przystępującego, 

protokołu z prezentacji rozwiązań oferowanych przez Konsorcjum I, załączników do odwołania 

i  pisma  procesowego  Odwołującego  oraz  dokumentów  przedstawionych  na  rozprawie. 

Podobnie jak poprzednio stan faktyczny w tej sprawie 

nie był sporny i został przedstawiony 

w 

pisemnych stanowiskach adekwatnie do treści wspomnianych dokumentów. 

Także i w tej sprawie zarzuty odwołania nie potwierdziły się. 

Z  uwag  natury  ogólnej  omówienia  wymaga  zakres  zarzutów,  które  podlegały 

rozpoznaniu. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 192 ust. 7 Pzp poza zakresem kognicji Izby 

pozostają zarzuty, które nie znalazły się w treści odwołania. Z kolei, definiując zarzut odwołania 

należy  powiedzieć,  że  składa  się  on  z  podstawy  faktycznej  i  prawnej,  tj.  przytoczenia 

konkretnych  okoliczności,  w  których  odwołujący  się  wykonawca  upatruje  naruszenia 

przepisów  Pzp  i  wskazania  odpowiednich  regulacji.  O  ile  jeszcze  można  zgodzić  się 

z 

twierdzeniem,  że  przytoczenie  podstawy  prawnej  nie  ma  dla  wynikającej  z  przywołanego 

przepisu  reguły  pierwszorzędnego  znaczenia,  jako  że  Izba  rozpatrując  odwołanie 

samodzielnie  dokonuje 

subsumpcji określonego stanu faktycznego pod odpowiednią normę 

prawną wynikającą z przepisu Pzp, o tyle niedopuszczalna jest jakakolwiek zmiana w obrębie 

wynikających  z  odwołania  okoliczności  faktycznych.  Modyfikacji  takiej,  polegającej  na 

rozszerzeniu  podstawy  faktycznej  zarzutów  odwołania,  usiłował  dokonać  Odwołujący, 

sygnalizując w odwołaniu szereg niezgodności oferowanego przez Konsorcjum I rozwiązania 

z SIWZ (por. tezę 7 ze str. 6 odwołania), a następnie rozwijając argumentację w złożonym na 

posiedzeniu  piśmie  procesowym  (zob.  tezy  25-29  zawarte  w  piśmie  procesowym 

Odwołującego z 14 maja 2019 r.). 

W  konsekwencji  rozpatrzeniu  podlegał  jedynie  zawarty  w  odwołaniu  zarzut 

niezgodności treści oferty Konsorcjum I z SIWZ z uwagi na przeprowadzenie testów na innej 

wersji  systemu  (zgodnie  z  protokołem  stanowiącym  dowód  O1  był  to  system  TetraNode 

Exchange  wersja  2.36.15450-R-

827)  niż  wersja  podana  w  ofercie  (TetraNode  Exchange  

R-

827),  co  stanowi  sprzeczność  z  pkt  2  załącznika  nr  6  do  SIWZ,  w  części  obejmującej 

wymagania  ogólne  względem  prezentacji.  Dodatkowo  Odwołujący  podnosił  również 

w 

odwołaniu, że wersja systemu wynikająca z protokołu jest inna niż wskazana w załączonej 

do  niego  karcie  katalogowej  (TetraNode  High  End),  co  doprowadzi

ło  Odwołującego  do 

wniosku,  że  Przystępujący,  w  miejsce  całego  systemu,  zaoferował  jedynie  jeden  z  jego 

komponentów  oraz,  że  Zamawiający  zaniechał  weryfikacji  wersji  oferowanego  systemu, 

opierając się wyłącznie na ustnym oświadczeniu wykonawcy i karcie załączonej do protokołu 

karcie katalogowej, która sporządzona została w j. angielskim. 

Odnosząc  się  do  przytoczonych  powyżej  twierdzeń  Odwołującego  Izba  wskazuje, 

że Zamawiający  nie  przewidział  w  postanowieniach  SIWZ  procedury  weryfikacji  wersji 

oferowanego  sy

stemu.  W  szczególności  chybione  było  poparte  dowodami  O4  twierdzenie, 

że powinna  się  ona  odbyć  w  sposób  analogiczny  jak  w  przypadku  radiotelefonów. 

Weryfikacja 

taka,  a  zarazem  stwierdzenie  tożsamości  wskazanego  w  ofercie  systemu 

z 

systemem dostarczonym na potrzeby prezentacji, jest możliwa i została przez Izbę oparta 

na 

zawartych  we  wszystkich  kartach  katalogowych  i  innych  materiałach  pochodzących  od 

producenta  oferowanego  rozwiązania  oznaczeniach  literowo-cyfrowych.  Z  dowodów  PKI1 

(karty katalogowe) i dowodu O3 (wyciąg z treści zawartych na stronie internetowej producenta 

rozwiązania  TetraNode  zawierających  jego  opis)  wynika,  że  istnieją  trzy  wersje  systemu 

rozwiązania TetraNode – High End, Industrial i UltraLite. Z dowodów PKI1 wynika ponadto, 

że każda ze wspomnianych wersji oznaczana jest odrębnymi symbolami, odpowiednio, R-827, 

R-828 i R-891

. Z oferty Konsorcjum I wynika, że zaoferowano system oznaczony symbolem 

R-827,  co 

–  zgodnie  z  przedstawionymi  powyżej  ustaleniami  –  wskazuje  na  TetraNode 

High 

End. Wniosek taki potwierdzają dodatkowo protokół z prezentacji stanowiący dowód O1 

i  załączona  do  niego  karta  katalogowa  (przy  czym  Izba  nie  dopatrzyła  się  w  tym  zakresie 

naruszenia przepisu art. 9 ust. 2 Pzp, jako że oferowane rozwiązanie określane jest nazwą 

własną  niewymagającą  tłumaczenia  –  TetraNode  High  End,  podobnie  jak  nie  wymaga 

tłumaczenia  określający  je  symbol  –  R-827)  i  przedstawiona  przez  Odwołującego  broszura 

stanowiąca dowód O2. Ustalenia tego nie zmienia wskazanie w treści oferty i dowodu O1 na 

rozwiązanie  TetraNode  Exchange,  które  –  zgodnie  z  twierdzeniem  Odwołującego  – 

potwierdzać  miało  zaoferowanie  jednego  z  komponentów  systemu  (serwera),  skoro  – 

po pierwsze 

–  wskazaniu  temu  towarzyszyło  podanie  symbolu  identyfikującego  system 

TetraNode High End (R-827), a 

– po drugie – nie zostało wykazane, że pod symbolem R-827 

kryje  się  wyłącznie  wspomniany  komponent  (ubocznie  należy  zauważyć,  że  z  dowodu  O2 

wynika,  że  TetraNode  High  End  może  zawierać  również  inne  serwery,  z  których  każdy 

oznaczany  jest  własnym  symbolem,  przykładowo,  R-816  to  serwer  rejestracji  głosu,  R-817 

to serwer dyspozytorski, itd.). 

Chybiony  był  również  zarzut  niespełniania  przez  oferowane  przez  Przystępującego 

rozwiązania wymogów SIWZ z uwagi na zgłoszone przez pięciu członków komisji przetargowej 

zdania odrębne w zakresie kroku 10 w prezentacji nr 5. Odwołujący w sposób nieuprawniony 

zakwalifikował  tę  okoliczność  jako  przesłankę  odrzucenia  oferty  Przystępującego  opisaną 

w 

pkt  7  wymagań  ogólnych  z  załącznika  nr  6  do  SIWZ.  Odwołujący  nie  tylko  nie  wyjaśnił 

dlaczego  odmienna  ocena  zdecydowanej  mniejszości  przedstawicieli  Zamawiającego 

obecnych  na  prezentacji  (

ze  strony  Zamawiającego,  zgodnie  z  treścią  dowodu  O1, 

obecne by

ły 32 osoby) miałaby zaważyć na ostatecznym negatywnym wyniku całej prezentacji 

(wniosku takiego nie sposób wyprowadzić z przywołanego pkt  7 załącznika nr 6 do SIWZ), 

ale 

również  nie  podjął  jakiejkolwiek  próby  ustalenia  sposobu  procedowania  komisji 

przetargowej  Zamawiającego.  W  tym  zakresie  Izba  podziela  i  przyjmuje  za  własną 

argumentację  Konsorcjum  I,  przywołującą  §  17  Regulaminu  pracy  Komisji  Przetargowej 

stanowiącego załącznik nr 10 do Zarządzenia Nr 17 Komendanta Głównego Policji w sprawie 

planowania i udzielania zamówień publicznych w Komendzie Głównej Policji z dnia 13 lipca 

2015  r.  (Dz.Urz.KGP  z  2015  r.,  poz.  50 

–  treść  dostępna  w  systemie  informacji  prawnej 

Legalis), z którego wynika, że w sprawach spornych komisja podejmuje rozstrzygnięcia zwykłą 

większością głosów, która – w analizowanym przypadku – wskazywała na pozytywny wynik 

tego kroku prezentacji. 

W  powyższych  okolicznościach  dowody  PKI2  pozbawione  były  znaczenia  dla 

rozstrzygnięcia o zarzutach odwołania. 

W konsekwencji orzeczono, jak w pkt 1 sentencji wyroku. 

O kosztach postępowania (pkt  2 sentencji wyroku) rozstrzygnięto stosownie do jego 

wyniku, na 

podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp, oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 pkt 1 w zw. 

z § 3 pkt 2 i § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2018 r., poz. 972 j.t.).  

Przewodniczący:      ……………………………………….