KIO 725/19 WYROK dnia 16 maja 2019 r.

Stan prawny na dzień: 27.06.2019

Sygn. akt: KIO 725/19 

WYROK 

z dnia 16 maja 2019 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:      Agnieszka Trojanowska 

Protokolant:   

Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w Warszawie w dniu 13 maja 2019 

r. odwołania wniesionego do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  19  kwietnia  2019r.  przez  wykonawcę 

Paramedica  Polska 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  spółka  komandytowa  z 

siedzibą w Warszawie, ul.  Żołny 11 w postępowaniu prowadzonym przez  zamawiającego 

Skarb  Państwa  –  Wojskowy  Ośrodek  Farmacji  i  Techniki  Medycznej  Celestynów  w 

Celestynowie, ul. Wojska Polskiego 57 

przy  udziale  wykonawcy  K.  P. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  MAX 

HARTER K. P. 

z siedzibą w Otwocku, ul. Filipowicza 1/14 zgłaszający swoje przystąpienie 

w sprawie sygn. akt KIO 725/19 po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie w całości, 

Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Paramedica  Polska  spółka  z 

ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w Warszawie, 

ul. Żołny 11 i 

Zalicza na poczet postępowania odwoławczego kwotę 15 000zł. 00 gr (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Paramedica  Polska  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  spółka 

komandytowa 

z  siedzibą  w  Warszawie,  ul.  Żołny  11  tytułem  wpisu  od 

odwołania, 

Zasądza  od  wykonawcy  Paramedica  Polska  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  spółka  komandytowa  z  siedzibą  w  Warszawie,  ul. 

Żołny  11  na  rzecz  Skarbu  Państwa  –  Wojskowego  Ośrodka  Farmacji  i 

Techniki Medycznej Celestynów w Celestynowie, ul. Wojska Polskiego 57 

kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) tytułem 


zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.  

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.1986) na niniejszy wyrok - 

w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: ……………………… 


Sygn. akt KIO 725/19 

Uzasadnienie 

Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na 

dostawę  defibrylatorów  AED  oraz  fantomów  do  nauki  resuscytacji  krążeniowo-oddechowej 

zostało wszczęte ogłoszeniem w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 26 grudnia 

2018r. za numerem 2018/S 248-572826.  

W dniu 10 kwietnia 2019r. zamawiający poinformował o wyborze oferty najkorzystniejszej tj. 

oferty wykonawcy K. P. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą MAX HARTER z 

siedzi

bą w Otwocku.  

W dniu 19 kwietnia 2019r. na tę czynność oraz na zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy 

wybranego  wniósł  odwołanie  wykonawca  Paramedica  Polska  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  spółka  komandytowa  z  siedzibą  w  Warszawie.  Odwołanie  zostało 

wniesione przez pełnomocnika działającego na podstawie pełnomocnictwa z dnia 8 kwietnia 

2015r.  udzielonego  przez 

Prezesa  zarządu  komplementariusza  spółki  komandytowej 

upoważnionego  do  samodzielnego  reprezentowania  zgodnie  z  odpisem  z  KRS.  Kopia 

odwołania została przekazana zamawiającemu w dniu 19 kwietnia 2019r.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów 

1. art. 7 ust. 1 i 3, art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez bezprawne zaniechanie odrzucenia ofert 

wykonawców  K.  P.  MAX  HARTER  mimo,  iż  wykonawca  nie  potwierdził  zgodności  oferty  z 

t

reścią siwz i nie złożył w treści oferty wymaganych zał. nr 5a do siwz - WET; 

2. art. 26 ust. 3, art. 26 ust. 4, 87 ust. 1 ustawy przez bezprawne wezwanie wykonawcy K. P. 

MAX  HARTER  do  uzupełnienia:  WET-zał.  5a  do  siwz,  oświadczenia  woli  w  przedmiocie 

(nowości, kompletności, gotowości do użycia) :mimo, iż treść oferty nie podlega uzupełnieniu 

oraz prowadzeniem bezprawnych negocjacji, które zmieniły treść oferty; 

3. art. 7 ust. 1 i 3, art. 90 ust. 1 ustawy, 

przez bezprawne zaniechanie wezwania wykonawców 

K. P. MAX HARTER, AMG 

M. Ł. sp.j. do wyjaśnień w przedmiocie rażąco niskiej ceny mimo, 

iż cena za torbę transportową defibrylatora lub koszt lub ich istotne części składowe, wydają 

się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia; 

4. art. 7 ust. 1 i 3, art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy, przez bezprawne zaniechanie odrzucenia ofert 

wykonawców K. P. MAX HARTER, AMG M. Ł. sp. j. mimo, iż oferty zawierają rażąco niską 

cenę; 

5. art. 7 ust. 1 i 3, art. 89 ust. 1 pkt 1, 6 ustawy

, art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 105 zał. nr 3 do 

ustawy  o  podatku 

od  towarów  i  usług,  przez  bezprawne  zaniechanie  odrzucenia  ofert 

wykonawców I K. P. MAX HARTER, AMG M. Ł. sp. j. mimo, iż oferty zawierają nieprawidłową 

stawkę podatku VAT. 


Wniósł o: 

a) 

unieważnienie  czynności  wyboru  jako  oferty  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez 

wykonawcę K. P. MAX HARTER; 

b) 

dokonanie ponownej czynności badania i oceny ofert w tym odrzucenia ofert wykonawców 

K. P. MAX HARTER, AMG 

M. Ł. sp. j. 

Odwołujący  wskazał,  że  jest  jednym  z  najbardziej  doświadczonych  dostawców  sprzętu 

ratownictwa medycznego w Polsce. W wyniku czynności i zaniechań zamawiającego został 

pozbawiony 

możliwości  uzyskania  przedmiotowego  zamówienia,  a  tym  samym  został 

naruszony  jego  interes  prawny.  Dz

iałanie  organizatora  przetargu  może  doprowadzić  do 

powstania szkody w postaci utraconych korzyści. 

Odwołujący  w  uzasadnieniu  podniósł,  że  zamawiający  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia Rozdział X pkt 15 postawił wymóg by oferta zawierała treści wykazujące cechy 

oferowanego przedmiotu - 

zgodnie z treścią załącznika nr 5a do siwz. Oferta złożona przez 

wykonawcę K. P. MAX HARTER, w ocenie odwołującego, nie zawierała w swej treści cech 

oferowanego  przedmiotu.  Oświadczenie  woli  wykonawcy  nie  zawierało  parametrów 

oferowanego urządzenia. Oferta wykonawcy stoi w sprzeczności z treścią postanowień siwz. 

Z uwagi na ten fakt z

amawiający winien był ofertę na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 odrzucić. 

Stanowisko  to  znajduje  potwierdzenie  w  orzecznictwie  Krajowej 

Izby  Odwoławczej  wyrok  z 

dnia 12 lipca 2018 r. sygn. akt KIO 1277/18. 

Zamawiający  nie  wykonał  ciążącego  na  nim  obowiązku  odrzucenia  i  dodatkowo  jeszcze 

według odwołującego w sposób sprzeczny z prawem wezwał wykonawcę K. P. MAX HARTER 

do uzupełnienia treści oferty (wezwanie z dnia 7.03.2019 r.). Zamawiający wraz z wykonawcą 

zmodyfikowali treść pierwotnej oferty, co stanowi o naruszeniu art. 26 ust. 3 ustawy (który nie 

służy temu celowi) oraz 87 ust. 1 ustawy z uwagi na fakt, że negocjacje między wykonawcą a 

zamawiającym  doprowadziły  do  zmian  w  treści  oferty  (wezwanie  z  dnia  25.03.19  r). 

Zamawiający naruszył także art. 26 ust. 4 przez bezprawne wezwanie w dniu 5.03.19 r. do 

uzupełnienia  treści  oferty  w  przedmiocie  przymiotów  oferowanego  urządzenia  (nowy, 

kompletny, gotowy do użycia). 

Zamawiający  również  w  ocenie  odwołującego  zaniechał  zbadania  i  rozstrzygnięcia  kwestii 

wystąpienia rażąco niskiej ceny w postępowaniu. Wykonawcy K. P. MAX HARTER, AMG M. 

Ł. sp. j. w formularzu ofertowym zaoferowali identyczne produkty przez użycie dwóch pozycji: 

defibrylator,  torba  transportowa.  Pozycje  te  stanowią  dwie  odrębności  cenowo-kosztowe. 

Wykonawca K. P. 

MAX HARTER zaoferował torbę transportową do defibrylatora AED w cenie 

jednostkowej 12,3

0 zł brutto, wykonawca AMG M. Ł. sp. j. tą samą torbę zaś za kwotę 49,20 

zł  brutto.  Wartości  te  powiększone  o  wolumen  zamówienia  stanowią  istotną  cenę  i  koszt 

zakresie przedmiotowego 

zamówienia publicznego. Istotne przy tym jest to, iż obaj wykonawcy 

zaofe

rowali  ten  sam  sprzęt,  pochodzący  od  tego  samego  producenta  oraz  z  tego  samego 


kanału  dystrybucji,  gdyż  autoryzowane  partnerstwo  ZOLL  dla  obu  firm  pochodzi  od  tego 

samego  podmiotu.  Mimo 

tak  istotnej  rozbieżności  cen  zamawiający  zaniechał  wyjaśnień  w 

przedm

iocie rażąco niskiej ceny. Wyjaśnienia zgodnie z wiedzą odwołującego doprowadziłby 

organizatora przetargu do konkluzji ze obie firmy zamierzają sprzedać torbę transportową na 

defibrylator AED po cenie nie odzwierciedlającej kosztów jej wytworzenia. 

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy 

z rażąco niską cenią według odwołującego mamy do czynienia, 

jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne części składowe, wydają się rażąco niskie w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzą  wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości 

wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określanymi  przez 

zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów. 

Definicja ta pokrywa się i jednocześnie uzupełnia z tezą pochodzącą z orzecznictwa Krajowej 

Izby Odwoławczej, która to teza została przyjęta przez doktrynę i orzecznictwu jako rozsądny 

wyznacznik rażąco niskiej ceny, i tak za cenię rażąco niską uznaje się cenię „niewiarygodną, 

nierealistyczną  w  porównaniu  do  ceń  rynkowych  podobnych  zamówień,  a  zatem  cenię 

odbiegającą od cen przyjętych, wskazującą na fakt wykonania zamówienia poniżej kosztów 

wytworzenia przedmiotu zamówienia" (wyrok KIO z dnia 12 sierpnia 2010 r., sygn. akt KIO 

Co do zasady rażąco niska cena odnosi się co do całości wynagrodzenia, niemniej jednak w 

pewnych  przypadkach  przepisy  ustawy 

mogą  się  odnosić  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny 

również  w  odniesieniu  do  istotnej  części  składowej  ceny  (vide:  art.  90  ust.  1  ustawy).  W 

szczególności dotyczy tu sytuacji, gdy mamy do czynienia z istotnym elementem zamówienia. 

Prawidłowość powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Krajowej Izby 

Odwoławczej. Dla przykładu można wskazać na wyrok KIO z dnia 14 stycznia 2015 r. (KIO 

2734/14) (LEX nr 1650980), oraz na 

wyrok z dnia 24 września 2014 r. (KIO 1844/14) (LEX nr 

Z  uwagi  na  powyższe  analizowanie  zaoferowanych  w  przedmiotowym  postępowaniu  cen 

jednostkowych pod kątem rażąco niskiej ceny jest w pełni uprawnione. Przerzucanie kosztów 

pomiędzy cenami jednostkowymi będącymi podstawą wypłaty wynagrodzenia w ten sposób, 

iż koszty realnie ponoszone w części pozycji przenoszone są do innych pozycji najczęściej 

wykonywanych  w  toku  realizacji  zamówienia  jest  działaniem  sprzecznym  z  dobrymi 

obyczajami  i  narus

za  interes  zamawiającego.  Celem  powyższego  działania  nie  jest 

zaoferowanie zamawiającemu jak najkorzystniejszych warunków, czy konkurowanie ceną, a 

jedynie  wykorzystanie  przyjętych  w  siwz  założeń  obliczenia  ceny  -  służących  jedynie 

porównaniu  zaoferowanych  cen  -  do  podwyższenia  wynagrodzenia  ze  szkodą  dla 

zamawiającego." Tak np. w wyroku z dnia 19 lutego 2014 r. (KIO 216/14) (LEX nr 1436526), 

czy w wyroku KIO z dnia 22 grudnia 2016r., sygn. KIO 2225/16, KIO 2226/16, KIO 2229/16, 

KIO 2230/16. 


Zamawiający  nadto  w  ocenie  odwołującego  bezprawne  zaniechał  odrzucenia  ofert 

wykonawców K. P. MAX HARTER, AMG M. Ł. sp. j. mimo, iż oferty zawierają nieprawidłową 

stawkę  podatku  VAT  dla  torby  transportowej.  Wykonawcy  zastosowali  w  przypadku  torby 

stawkę  23%.  Stawka  ta  jest  nieprawidłowa  i  naraża  zamawiającego  jedynie  na  bezprawne 

koszty przy czym ostatecznie powiększa zysk ww. wykonawców. 

O

dwołujący wskazał, że producent oferowanych defibrylatorów dostarcza je wyłącznie wraz z 

torbą  transportową  stanowiącą  na  ten  czas  jak  i  czas  jego  właściwego  użytkowania 

funkcjonalne opakowanie o charakterystyce użytkowej. Producent nie oferuje defibrylatora i 

oddzielnie  przeznaczonej  dla  niego  torby  transportowej,  bowiem  stanowi

ą  one  komplet 

funkcjonalnego uradzenia. Nie jest możliwe dokonanie sztucznego rozłączenia kompletu na 

potrzeby  formy  formularza  zamawiaj

ącego  tak  jak  dokonali  tego  wykonawcy  K.  P.  MAX 

HARTER, AMG M. 

Ł. sp. j. Dodawana do defibrylatora torba transportowa jest integralnym i 

funkcjonalnie związanym z defibrylatorem elementem. Odwołujący wyróżnił szczególne cechy 

takie  jak  możliwość  bezpiecznego  (minimalizującego  ryzyko  uszkodzenia  defibrylatora  lub 

zakłócenia jego pracy) jak również fakt, iż torba transportowa do defibrylatora opisanego w 

stanie  faktycznym  nie  może  zostać  w  żaden  inny  sposób  użyta  niż  do  transportu  tego 

konkretnego  modelu  defibrylatora,  w  szczególności  przedmiotową  torbą  nie  mogą  być 

transportowane  defibrylatory  będące  innym  modelem  od  sprzedawanego,  jak  również 

defibrylatory innych producentów. Torba transportowa służy zatem podejmowaniu określonych 

działań  ściśle  związanych  z  defibrylatorem  -  z  jednej  strony  zabezpiecza  transport 

defibrylatora,  z  drugiej  strony  zastosowanie  torby  transportowej  jest  wskazane  do  jego 

przemieszczania  (transport  samodzielny  bez  torby  byłby  znacznie  utrudniony  -  choćby  ze 

względu na ryzyko uszkodzeń). W realiach ratownictwa medycznego transport oferowanego 

gotowego do 

użycia defibrylatora bez torby transportowej jest niedopuszczalny, już choćby z 

uwagi,  na 

które  także  z  powodów  bezpieczeństwa  muszą  znajdować  się  w  specjalnie 

dedykowanych dla nich przegrodach w ramach torby transportowej defibratora. Dodawana do 

defibrylatora  torba  służy  zatem  podejmowaniu  określonych  działań  związanych  z 

użytkowaniem  defibrylatora.  Cały  zestaw  powinien  zatem  podlegać  opodatkowaniu  przy 

zastosowaniu stawki 8% (właściwej dla defibrylatora) zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 105 

załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. 

Sztuczne rozdzielenie torby transportowej od defibrylatora dokonane przez wykonawców  K. 

P. MAX HARTER, AMG M. 

Ł. sp. j. jest bezpodstawne, bezprawne i w konsekwencji prowadzi 

do naruszenia przepisów ustawy o podatku o od towarów i usług oraz art. 7 ust. 1 i 3, art. 89 

ust. 1 pkt 1 i 6 ustawy.  

W dniu 19 kwietnia 2019r. zamawiający powiadomił wykonawców o wniesieniu odwołania.  

W dniu 23 kwietnia 2019r. (dzień 22 kwietnia 2019r.  – święto) swój udział  w postępowaniu 


odwoławczym  po  stronie  zamawiającego  zgłosił  wykonawca  K.  P.  prowadzący  działalność 

gospodarczą  pod  firmą  MAX  HARTER  K.  P.  z  siedzibą  w  Otwocku  wnoszą  o  odrzucenie 

odwołania lub jego oddalenie w całości. Wskazał, że jako wykonawca wybrany ma interes w 

rozstrzygnięciu  na  korzyść  zamawiającego,  gdyż  tylko  takie  rozstrzygnięcie  gwarantuje  mu 

wykonanie  zamówienia.  Zgłoszenie  zostało  podpisane  przez  właściciela  firmy.  Kopia 

zgłoszenia została przekazana zamawiającemu i odwołującemu w dniu 23 kwietnia 2019r.  

Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Izba  dopuściła  dowody  z  dokumentacji  postępowania  w  tym:  ustalenie  trybu  postępowania 

wniosek  nr  9/2019  wraz  z  załącznikami,  siwz  wraz  z  załącznikami,  wyjaśnień  treści  siwz  i 

udzielonych  odpowiedzi  na  pytania  wykonawców,  złożonych  ofert  przez  przystępującego, 

odwołującego, AMG M. Ł. sp. j., wezwań do uzupełnienia dokumentów z dnia 26 – 27 lutego 

2019r. wezwań do wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2019r., wezwań w 

trybie  art.  26  ust.  4  ustawy  z  dnia  5  marca  2019r.,  wezwań  do  wyjaśnienia  zaoferowanych 

stawek VAT. 

Na podstawie tych dowodów Izba ustaliła, co następuje.  

Zamawiający podzielił postępowanie na dwa zadania. Odwołanie dotyczy części pierwszej tj. 

zadania  na  dostawę  80  sztuk  defibrylatorów  AED  wraz  z  torbami  z  prawe  opcji  dotyczącej 

zakupu dodatkowych 80 sztuk.  

Zamawiający wyszacował wartość tego zadania na łączną kwotę netto 349 440,00zł. w tym 8 

% i 23% stawki podatku VAT, 377 

897,20zł. brutto.  

Z  wniosku  nr  9/2019  wynika,  że  zamawiający  ustalając  tryb  postępowania  opierał  się  o 

wartości  z  lat  ubiegłych  i  szacował  defibrylatory  na  wartość  jednostkową  netto  4 325,00, 

łącznie  346 080zł.  netto  ze  stawką  8%  podatku  VAT  i  torby  na  wartość  jednostkową  42zł. 

łącznie  3 360,00zł.  ze  stawką  23%  VAT.  Szacunek  był  czyniony  według  Gestora  SpW.  Na 

podstawie oferty na Defibrylator Primedic firmy Paramedica za cenę netto 4449,60zl. I torbę 

za cenę netto 42zł. 

Z rozdziału III pkt. 2 siwz wynika, że opis przedmiotu zamówienia stanowi załącznik nr 5 do 

siwz oraz załączniki nr 5a i nr 5b do siwz (WE-T).  

Zgodnie z rozdziałem X – Wykaz oświadczeń i dokumentów jakie mają dostarczyć wykonawcy 

z pkt. 15 wynika, że do oferty należy załączyć : 

Ppkt.5 

– zaakceptowane Wymagania Eksploatacyjno-Techniczne załączniki nr 5a i 5b do siwz 

Ppkt. 10 

– w przypadku oferowania przez wykonawców produktów, które zostały dopuszczone 

przez  zamawiającego  udzielonymi  odpowiedziami  w  kolumnie  Uwagi  załącznika  nr  5  oraz 

załączników  nr  5a  i  5b  (WE-T)  należy  wpisać  dopuszczony  (oferowany  przez  wykonawcę) 

produkt z zas

trzeżeniem „dopuszczono odpowiedzią z dnia …” 

Z rozdziału XVI pkt 5 siwz wynika, że cena oferty jest ceną brutto. Z pkt. 6, że obliczenie ceny 


miało nastąpić w następujący sposób: Ilość towaru x cena jednostkowa brutto = wartość brutto.  

Z pkt 8 wynika, że ceny jednostkowe podane przez wykonawcę powinny obejmować wszystkie 

elementy zaoferowanej realizacji zamówienia, w tym warunki i obowiązki umowne określone 

w istotnych postanowieniach umownych stanowiących załącznik nr 7 do siwz.  

Z pkt. 9 wynika, że cena oferty i ceny jednostkowe podane przez wykonawcę będą stałe przez 

okres  realizacji  umowy  i  nie  będą  mogły  podlegać  zmianie  (z  zastrzeżeniem  postanowień 

umownych w istotnych postanowieniach umownych).  

Zgodnie  ze  wzorem  formularza  ofertowego  wykonawcy  miel

i  składać  następujące 

oświadczenia m.in.: 

Pkt. 2 oświadczamy, że zapoznaliśmy się z siwz i nie wnosimy do niej żadnych zastrzeżeń 

oraz zdobyliśmy konieczne informacje do przygotowania oferty 

Pkt.  3 

–  oświadczamy,  że  złożona  przez  nas  oferta  jest  zgodna  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia zawartym w siwz. 

Załącznik  nr  5  do  siwz  stanowił  formularz  cenowy,  który  pozwalał  na  podanie  cen 

jednostkowych,  cen  brutto,  stawek  VAT  oraz  wartości  brutto  dla  zadania  1  osobno  dla 

defibrylatorów i toreb.  

W załączniku nr 5a do siwz zamawiający zawarł Wymagania Eksploatacyjno – Techniczne dla 

defibrylatorów AED – automatycznych defibrylatorów zewnętrznych.  

W siwz zamawiający nie wskazał stawki VAT dla defibrylatorów i toreb. 

Odpowiedzi z dnia 31 stycznia 2019r. udzielone na zapy

tania do treści siwz zgłoszone przez 

wykonawców nie wpłynęły na zakres i treść uczynionych powyżej ustaleń.  

W dniu 26 lutego 2019r. zamawiający wezwał w trybie art. 26 ust. 3 ustawy przystępującego 

do złożenia Wymagań Eksploatacyjno-Technicznych.  

W dniu 

27 lutego 2019r. w trybie art. 26 ust. 3 ustawy wzywał odwołującego, przystępującego 

i AMG M. 

Ł. do złożenia kart katalogowych producenta toreb.  

W  dniu  28  lutego  2019r.  w  trybie  art.  87  ust.  1  zamawiający  wzywał  wszystkich  trzech 

wykonawców do udzielenia szczegółowych wyjaśnień do treści złożonych ofert, dotyczących 

w  przypadku  przystępującego  wskaźnika  naładowania  baterii,  komunikatów  dźwiękowych  i 

graficznych,  wyświetlacza  EKG  o  przekątnej  powyżej  2,5  cala,  trybu  pracy,  przydatności 

elektrod w okresie 24 

miesięcy od daty produkcji, instrukcji użytkownika, i innych elementów 

np. automatycznego tekstu, czy programowanej częstotliwości testu. Przy czym zamawiający 

zbliżone pytania zadawał pozostałym wykonawcom – odwołującemu i AMG M. Ł.. 

W  dniu  5  marca  2019r

.  w  trybie  art.  26  ust.  4  ustawy  zamawiający  oczekiwał  od 

przystępującego potwierdzenia zaoferowania produktu nowego, kompletnego i gotowego do 

użytkowania bez żadnych dodatkowych zakupów.  

W dniu 7 marca 2019r. zamawiający wezwał odwołującego do wyjaśnień dlaczego tą samą 

stawką  opodatkował  defibrylator  i  torbę,  natomiast  pozostałych  wykonawców,  dlaczego 


opodatkowali defibrylator stawką 8%, a torbę 23%.  

W  dniu  25  marca  2019r.  zamawiający  wezwał  przystępującego  do  potwierdzenia,  czy 

zaoferował  wszystkie Wymagania  Eksploatacyjno-Techniczne,  gdyż  przesłany  dokument  w 

formie PFD nie pozwala na odtworzenie pełnej informacji zawartej w kolumnach.  

Dokumenty złożone przez przystępującego w postępowaniu o udzielenie zamówienia: 

Oferta: 

- z formularza ofertowego 

wynika, że przystępujący zaakceptował pkt. 2 i3 tegoż formularza, 

z załącznika nr 5 do siwz wynika, że przystępujący zaoferował urządzenie produkcji ZOLL 

Medical Corporation tj. defibrylator ZOLL AED Plus za cenę 3834,00zł. ze stawką 8% VAT 

łącznie 306 720zł. i torbę za cenę 12,30zł. ze stawką 23% łącznie 984zł. 

Załączył  Dodatek  A  Specyfikacja  oraz  pismo  producenta  z  dnia  5  grudnia  2019r. 

zaświadczające że przystępujący jest partnerem serwisowym producenta w Polsce w zakresie 

świadczenia usług serwisowych dla automatycznych defibrylatorów zewnętrznych ZOLL AED 

PLUS i ZOLL AED 3.  

Z  wyjaśnień  z  dnia  28  lutego  2019r.  wynika,  że  według  przystępującego  producent  nie 

wytworzył  i  nie  posiada  kart  katalogowych  dla  toreb,  torby  te  natomiast  posiadają  własny 

jednos

tkowy numer identyfikacyjny umożliwiający ich identyfikację i mogą być sprzedawane 

osobno. Ten numer to 8000-0802-

01, co można sprawdzić na stronie producenta, do której 

przystępujący podał link.  

W  dniu  1  marca  2019r.  przystępujący  udzielił  odpowiedzi  co  do  treści  swojej  oferty 

potwierdzając  zaoferowanie  każdego  ze  wskazanych  w  pytaniach  przez  zamawiającego 

kwestiach i odwo

łując się do konkretnych stron Przewodnika administratora ZOLL AED Plus.  

W dniu 7 marca 2019r. przystępujący złożył oświadczenie, że oferuje towar fabrycznie nowy, 

kompletny i gotowy do użytkowania bez dodatkowych zakupów.  

W dniu 11 marca 2019r. wyjaśnił, że defibrylator jako wyrób medyczny korzysta z obniżonej 

stawki podatku. Torba nie jest wyrobem medycznym, nie jest też opakowaniem, jej brak nie 

uniemożliwia  korzystania  z  defibrylatora  zgodnie  z  przeznaczeniem,  może  być  kupowana 

oddzielnie, a defibrylator może być transportowany w innym etui. Powołał się na orzecznictwo 

Izby wyroki KIO 1164/17 i KIO 1168/17, orzecznictwo TSUE, przepisy prawa podatkowego, a 

także ustawy o wyrobach medycznych.  

W  dniu  25  marca  2019r.  przystępujący  potwierdził  zaoferowanie  wszystkich  parametrów 

zgodnie z załącznikiem nr 5a do siwz. 

Przystępujący  złożył  także  wymagania  eksploatacyjno  –  techniczne  sporządzone  w  wersji 

tabelarycznej

,  gdzie  w  kolumnie  drugiej  wykonawca  potwierdził  spełnianie  każdego  z 

wymagań  podanych  w  kolumnie  pierwszej,  a  pod  tabelą  złożył  oświadczenie,  że  akceptuje 

wymagania. 

Dokumenty AMG M. 

Ł. złożone w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego: 


W ofercie w załączniku nr 5 do siwz AMG zaoferował defibrylator ZOLL Medical Corporation 

ZOLL AED Plus za cenę 4 058,64zł. ze stawką 8% łącznie 324 691,20zł. i torbę ZOLL za cenę 

49,20zł.  ze  stawką  23%  łącznie  3936,00zł.  Do  oferty  załączył  załącznik  nr  5a  do  siwz  nie 

zawierając na nim własnych oświadczeń, złożył także oświadczenie o zaoferowaniu produktów 

fabrycznie  nowych,  kompletnych  i  gotowych  do  użycia  bez  konieczności  poniesienia 

dodatkowych 

kosztów.  

W piśnie z dnia 2 stycznia 2019r. producent potwierdził, że AMG jest partnerem biznesowym 

w  Polsce  dla  defibrylatorów  ZOLL  AED  Plus  i  ZOLL  AED  3  autoryzowanym  w  zakresie 

dystrybucji,  sprzedaży,  instalacji  dostawy  gwarancyjnej,  serwisu  i  kosztów  stanu.  Załączył 

Specyfikację AED PLUS.  

Pismem  z  dnia  7  marca  AMG 

powiadomił  zamawiającego,  że  jego  zdaniem  cena  za  torbę 

zaoferowana przez przystępującego jest rażąco niska. 

Pismem z dnia 8 marca 2019r. wyjaśnił, że dla urządzeń medycznych oferowana jest stawka 

8%,  zaś  dla  części  zamiennych  i  akcesoriów  nie  będących  wyrobami  medycznymi  stawka 

. Załączył wydruk, z którego wynika, że torba nie jest wyrobem medycznym.  

Z  pisma  z  dnia  4  marca  2019r.  wynika,  że  AMG  potwierdził  spełnianie  wymagań,  o  które 

zapy

tywał go zamawiający pismem z dnia 28 lutego 2019r. a także załączył kartę katalogową 

dla torby do defibrylatora AED PLUS BLACK Carry Bag Part 8000-0802-01.  

Dokumenty odwołującego złożone w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego” 

Z oferty wynika

, że odwołujący zaoferował produkt ZOLL Medical Corporation tj. ZOLL AED 

Plus  w  komplecie  z  torbą  nie  wyodrębniając  wartości  torby  i  jej  ceny  jednostkowej,  ale 

wskazując na stawkę podatku VAT 8% tak dla torby jak i defibrylatora. Zaoferował cenę za 

komplet 

4224,96zł.  czyli  łącznie 337 996,80zł.  Złożył  do  oferty  załącznik  nr  5a  do  siwz  bez 

złożenia na nim jakiegokolwiek własnego oświadczenia. Załączył Przewodnik Administratora 

AED  PLUS,  w  tym  dodatek  A:  Specyfikacja,  a  także  oświadczenie  producenta,  że  jest 

autoryzowanym partnerem serwisowym dla defibrylatorów. 

W  dniu  4  marca  2019r.  złożył  wydruk  ze  strony  internetowej  producenta  zamiast  karty 

katalogowej  dotyczący  produktu  o  numerze  8000-0802-01.  W  tym  samym  dniu  oświadczył 

także, że spełnia wszystkie wymagania określone przez zamawiającego w wezwaniu z dnia 

28 lutego 2019r. i załączył instrukcję użytkownika, zaś co do zastosowanej stawki podatku, to 

podkreślił, że defibrylator i torba są sprzedawane wyłącznie razem, producent nie sprzedaje 

toreb osobno, na d

owód czego załączył oświadczenie producenta, że na zestaw składa się 

defibrylator,  torba  do  defibrylatora  i  baterie  do  defibrylatora,  a  także  stwierdził,  że  są  to 

elementy zestawu nieodłącznie ze sobą związane, brak któregokolwiek z nich uniemożliwia 

prawi

dłowe korzystanie z  defibrylatora,  a zatem jest  to  w  rzeczywistości  zbiór  przedmiotów 

powiązanych  funkcjonalnie,  których  rozdzielenie  byłoby  sztuczne.  Swoje  stanowisko  poparł 

opinią prywatną prof. dr hab. W. M.  


W toku rozprawy odwołujący złożył: 

- pismo f

irmy Zoll z dnia 24 kwietnia 2019r., z którego wynika, że wszystkie zamówienia na 

ZOLL AED Plus sa wysyłane z miękką torbą. Nie ma możliwości zamówienia tego defibrylatora 

bez torby. 

z pisma firmy Zoll z dnia 29 kwietnia 2019r. wynika, że AED Plus jest sprzedawany tylko z 

torbą i nie ma możliwości oddzielenia torby od AED Plus 

pisma firmy Zoll z dnia 28 lipca 2017r. wynika, że AED Plus jest sprzedawany w zestawie 

składającym się z defibrylatora AED Plus, torby na defibrylator i baterii do defibrylatora, a torba 

została zaprojektowana i jest przeznaczona do stosowania tylko z defibrylatorami AED Plus. 

Do pisma załączono zamówienie nr ZD 00202/17/1 z dnia 26 lipca 2017r., z którego wynika, 

że zamówiono defibrylator AED Plus, jednak żadna z pozycji opisu nie wskazuje na nazwę 

Carrying Case.  

Z wydruku ze strony Zoll Webstore wynika, że firma Zoll oferuje zastępczą torbę o nr 8000-

01. Z opisu defibrylatora półautomatycznego AED Plus w nie wynika, żeby jakiekolwiek 

funkcje tego defibrylatora były realizowane z wykorzystaniem torby transportowej. Z opisu tego 

wynika, że defibrylator jest zasilany z ogólnodostępnych baterii litowych 123 Photo Flash, co 

jest zaleta rozwiązania, gdyż pozwala na możliwość samodzielnego zakupu i natychmiastowej 

wymiany  baterii  p

rzez  użytkownika.  Jest  standardowo  oferowany  w  torbie  transportowej  i  z 

kompletem baterii typu 123. Natomiast elektrody CPR-D-padz, stat-

padz II dla dorosłych i pedi-

padz  II  pediatryczne,  oprogramowanie  RescueNet  Code  Review  do  analizy  i  archiwizacji 

danyc

h z defibrylatora, szafka ścienna na defibrylator są wyposażeniem opcjonalnym.  

Z międzynarodowej książki cenowej AED Plus wynika, że zestaw AED Plus zawiera pokrywę 

ochronną, miękką torbę, instrukcję obsługi i pięcioletnią gwarancję za cenę 2 450 dolarów, zaś 

torba  zastępcza  kosztuje  175  dolarów.  Według  tego  cennika  baterie  i  elektrody  nie  są 

dołączone do defibrylatorów 

Z upoważnienia firmy Zoll z dnia 27 marca 2018r. wynika, że Paramedica Polska sp. z o.o. 

sp.k. jest upoważniona w zakresie prowadzenia marketingu, sprzedaży, dystrybucji na polskim 

rynku Defibrylatora AED Plus oraz wszystkich elektrod i akcesoriów do niego.  

Z  opinii W.  M. 

z dnia 8 marca 2019r. wynika, że dla uznania świadczenia za kompleksowe 

przede  wszystkim  istotn

y  jest  cel  ekonomiczny  świadczenia,  a  także  świadczenie  musi  się 

składać  z  co  najmniej  dwóch  elementów  i  musi  stanowić  zestaw  pakowany  razem  w  celu 

zaspokojenia określonej potrzeby lub w celu realizacji określonych działań i powstanie zestawu 

i  jego  konsekwencje  dla  klasyfikacji  na  potrzeby  stawki  podatkowej  powinny  być  oceniane 

indywidualnie. W ocenie opiniującego zestaw składający się z defibrylatora AED Plus, torby i 

baterii  należy  oceniać  jako  zestaw  zaspokający  tę  samą  potrzebę,  który  powinien  być 

klasyfikowany ze względu na przedmiot główny czyli defibrylator. 

Dokumenty przystępującego przedstawione na rozprawie: 


pismo  firmy  Zoll  objęte  tajemnica  przedsiębiorstwa  –  z  uwagi  na  brak  możliwość 

zaprezentowania treści tego dowodu, Izba ograniczyła się do oceny jego wiarygodności oraz 

wniosków z tego pisma, które bez ujawniania jego treści dało się ustalić – Izba oceniła pismo 

jako  wiarygodne  i  n

ie  pozostające  w  sprzeczności  z  pozostałymi  dowodami,  na  podstawie 

zdania  drugiego  oświadczenia  Zoll  Izba  ustaliła,  że  przystępujący  ma  pewną  swobodę  z 

zakresie doboru elementów oferowanych wraz z defibrylatorem do dystrybucji.  

Izba uznała wyrok z dnia 26 czerwca 2017 r. w sprawie sygn. akt KIO 1164/19 jako element 

argumentacji przystępującego, który był wiążący pomiędzy stronami postępowania będącego 

przedmiotem orzeczenia, w tamtym stanie faktycznym 

-  z  opinii  M.  W. 

wynika,  że  torba  do  defibrylatora  nie  jest  elementem  świadczenia 

kompleksowego, gdyż nie służy korzystaniu z defibrylatora zgodnie z jego przeznaczeniem, 

ani jej brak nie utrudnia użycia defibrylatora, defibrylator może być transportowany w innym 

zabezpieczeniu niż torba, torba nie jest opakowaniem i może być elementem samodzielnego 

obrotu,  nie  jest  też  elementem  koniecznym  do  nabycia,  nie  jest  to  wyposażenie  wyboru 

medycznego,  bo  nie  umożliwia  używania  defibrylatora  zgodnie  z  przewidzianym 

zastosowanie. Ponadto w oparciu o podobny stan fakty

czny zapadł wyrok KIO 1164/17 i KIO 

1168/17,  co powinno powodować taką samą  ocenę prawną  stanu faktycznego,  z  uwagi  na 

zaufanie obywatela do państwa.  

Izba  nie  dopuściła  dowodu  z  oferty  formy  Zoll,  którą  przystępujący  złożył  tuż  przed 

zamknięciem rozprawy na okoliczność, że zaoferowana przez niego cena nie jest ceną rażąco 

niską. Dowód ten przystępujący objął zastrzeżeniem tajemnicy przedsiębiorstwa i w wnosił o 

ograniczenie odwołującemu dostępu do tego dokumentu. Niedopuszczenie dowodu nastąpiło 

z uwagi, n

a to, że w ocenie Izby okoliczność twierdzona tym dowodem, może być wykazana 

za  pomocą  pisma  firmy  ZOLL  już  złożonego  przez  przystępującego na  rozprawie,  a  zatem 

kolejny dowód służący wykazaniu tej samej tezy jest dowodem powołanym dla zwłoki.  

Izba oceniła dowody jako wiarygodne, rzetelne i nadające się do ustalenia na ich podstawie 

faktów  istotnych  dla  rozstrzygnięcia,  przy  czym  opinie  specjalistów  prawa  podatkowego 

złożone  przez  odwołującego  i  przystępującego  Izba  oceniła,  jako  element  stanowiska 

proceso

wego,  co  do  interpretacji  prawa  podatkowego  tych  stron.  Strony  nie  przedstawiły 

wiążącej organy podatkowe interpretacji podatkowej.  

W  odniesieniu  do  załącznika  nr  5a  Izba  ustaliła,  że  tak  jak  i  inne  załączniki  zamawiający 

wymagał  złożenia  go  do  oferty,  załącznik  ten  wraz  z  innymi  zamawiający  określił  jako 

składający się na ofertę. Zamawiający jednak mimo takiego określenia nie przesądził, że te 

dokumenty  stają  się  automatycznie elementami oświadczenia  woli  dotyczącymi  oferty.  Izba 

stwierdziła,  że  na  jednakowych  zasadach  zamawiający  oczekiwał  załączenia  do  oferty: 

JEDZa, 

załącznika nr 4 do siwz, który zawierał oświadczenie wykonawcy o spełnianiu przez 

przedmiot zamówienia warunków ustawy o wyrobach medycznych, jak i kart katalogowych czy 


też wreszcie załączników nr. 5 – formularza cenowego czy 5a – wymagań ekspoloatacyjno-

technicznych.  Tym  samym  sam  fakt,  że  jaki  dokument  należało  traktować  jako  element 

opisujący  przedmiot  zamówienia,  a jaki jedynie  za  potwierdzający  wymagania podmiotowe, 

czy  wymagania 

przedmiotowe,  nie  był  przesądzony  wyłącznie  przez  to,  że  dokument  ten 

znalazł  się w  katalogu  dokumentów  wymienionych w  rozdziale X  pkt.  15  siwz.  Izba  oceniła 

zatem, że z faktu nakazu złożenia dokumentu do oferty nie można wywieść, że dany dokument 

określa świadczenie wykonawcy. W konsekwencji sam ten fakt nie wystarczał, aby ustalić, że 

załącznik nr 5a należy traktować jako element oświadczenia woli wykonawcy co do zakresu 

świadczenia.  Izba  ustaliła,  że  w  sporny  pakiecie  zamawiający  oczekiwał  dostawy  dwóch 

elementów – defibrylatora i torby do defibrylatora. W ocenie Izby należało zatem ustalić, jakie 

dane pochodzące od wykonawcy są wystarczające dla skonkretyzowania świadczenia. Izba 

ustaliła, że wykonawcy mieli podać nazwę handlową oraz nazwę producenta lub wytwórcy i 

mieli to zrobić w załączniku nr. 5 do siwz. Wszyscy wykonawcy takiego wskazania dokonali. 

W zakresie oświadczeń, które wykonawcy załączali do oferty, to przystępujący nie załączył ani 

załącznika nr 5a, ani oświadczenia o nowości, kompletności i braku dodatkowych kosztów, ale 

złożył  załącznik  nr  5  i  specyfikację  A  pochodzącą  od  producenta.  AMG  M.  Ł.  złożył  tak 

załącznik nr 5a jak i oświadczenie o nowości, kompletności i braku dodatkowych kosztów, oraz 

specyfikację pochodzącą od producenta, zaś odwołujący załącznik nr 5a bez oświadczenia o 

nowości,  kompletności  i  braku  dodatkowych  kosztów  i  podręcznik  administratora.  W  toku 

postępowania  odwoławczego  nie  było  podnoszonych  twierdzeń,  że  wymagania 

zamawiającego określone w załączniku nr 5a do siwz zawierały postanowienia, których nie 

można było potwierdzić na podstawie dokumentów pochodzących od producenta. Odwołujący 

nie  powoływał  się  także,  że  przedmiotem  zakupu  jest  sprzęt  dedykowany,  składany  na 

potrzeby zamawiającego lub sprzęt uzyskujący swoje funkcjonalności przez złożenie szeregu 

komponentów  pochodzących  od  różnych  producentów.  Przeciwnie  zgromadzony  materiał 

dowodowy pozwala na ustalenie, że zaoferowanie danej nazwy handlowej wraz z określeniem 

producenta sprzętu wystarczało do ustalenia jego cech i sprawdzenia czy pokrywają się one 

wymaganiami  zamawiającego.  Izba  swoje  ustalenie  oparła  na  treści  załączonych  kart 

katalogowych  oraz  na  wyjaśnieniach  wykonawców  złożonych  w  toku  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego.  W  konsekwencji  za  wiarygodne  uznała  stanowisko 

zamawiającego,  że  załącznik  nr  5a  pełnił  podobną  rolę  jak  karty  katalogowe  i  miał  służyć 

potwierdzeniu  wymagań  zamawiającego,  podczas,  gdy  skonkretyzowanie  oferowanego 

sprzętu  nastąpiło w  załączniku nr  5  do  siwz  i  w  formularzu ofertowym  przez  podanie nazw 

handlowych oraz nazwy producenta. 

Izba ustaliła, że zamawiający narzucił wykonawcom treść 

załącznika  nr  5a,  a  ewentualne  zmiany,  jakie  mogły  być  przez  wykonawców  do  niego 

wprowadzenie  w  kolumnie  „Uwagi”  w  rzeczywistości  także  były  przejawem  woli 

zamawiającego, który zamiast zmodyfikować załącznik nr 5a wskazując w nim dopuszczone 


wyjaśnieniami  treści  siwz  z  dnia  19  lutego  2019r.  rozwiązania,  nakazał  wykonawcom 

samodzielnie wskazać, że z danego dopuszczenia korzystają. Tym samym także potencjalna 

treść,  która  mogła  być  wprowadzona  do  załącznika  5a,  nie  była  oświadczeniem  własnym 

wykonawcy, ale oświadczeniem zamawiającego, że dane rozwiązanie uznaje za równoważne 

opisanemu  w  załączniku  nr  5a.  Izba  ustaliła  także,  iż  zamawiający  nie  zawarł  w  siwz 

postanowień na mocy, których brak załącznika nr 5a do siwz w ofercie uznawałby za podstawę 

odrzucenia oferty.  

Izba  ustaliła,  że  przepis  art.  90  ust.  1  ustawy  daje  zamawiającemu  możliwość  badania  czy 

zaoferowana  cena  lub  koszt,  lub  ich  istotn

e  części  składowe,  mogą  być  rażąco  niskie  w 

stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  Jednakże  jeśli  przedmiotem  badania  ma  być  część 

składowa  ceny  lub  kosztu,  to  musi  być  ona  istotna.  W  ocenie  Izby,  biorąc  pod  uwagę,  że 

zamawiający ustalił wartość torby na 42zł., przystępujący na 12,30zł., a AMG M. Ł. na 49,20zł. 

w stosunku do wartości defibrylatora odpowiednio u zamawiającego 4 325zł., przystępującego 

3834zł. AMG M. Ł. 4058,64zł., co oznacza, że wartość torby u żadnego z wykonawców nie 

była znacząca oscylując od około 0,35% do 1,3%, tym samym Izba ustaliła, że wartość ta nie 

była  kosztem  istotnym.  Jednocześnie  Izba  wzięła  także  pod  uwagę,  że  torba  służy 

bezpiecznemu transportowi  defibrylatora,  ale nie  wpływa na  możliwość  wykonywania pracy 

przez  defibrylator  i  nie 

służy  do  umożliwienia  defibrylatorowi  działania  zgodnego  z 

przeznaczeniem. W ocenie Izby również ta okoliczność powoduje, że torba nie jest istotnym 

elementem  składowym  zamówienia.  Tym  samym  nawet  jeśli  wartość  podana  przez 

przystępującego mogła budzić wątpliwości zamawiającego, co do jej wysokości, to jednak z 

mocy  art.  90  ust.  1  ustawy  nie  dawała  zamawiającemu  podstaw  do  wyjaśnień  sposobu 

obliczenia ceny, czy kosztu tego elementu składowego. Natomiast w przedmiotowej sprawie 

nie  ma  zastosowania  art.  90  u

st. 1a, gdyż przepis ten dotyczy  wyzwania do wyjaśnień, ale 

wyłącznie w sytuacji, gdy cena całkowita oferty jest niższa o co najmniej 30% od: 

1) wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, ustalonej przed 

wszczęciem  postępowania  zgodnie  z  art.  35  ust.  1  i  2  lub  średniej  arytmetycznej  cen 

wszystkich złożonych ofert, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, o których mowa 

w  ust.  1, 

(w  niniejszej  sprawie  średnia  arytmetyczna  to  ok.  324 776zł.,  a  więc  oferta 

przystępującego  odbiega  o  około  14  tys.,  a  AMG  M.  Ł.  jest  wyższa  od  średniej),  chyba  że 

rozbieżność wynika z okoliczności oczywistych, które nie wymagają wyjaśnienia; 

2) wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, zaktualizowanej 

z uwzględnieniem okoliczności, które nastąpiły po wszczęciu postępowania, w szczególności 

istotnej  zmiany  cen  rynkowych,  zamawiający  może  zwrócić  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  o 

których mowa w ust. 1 (ten przepis nie dość, że stanowi o uprawnieniu zamawiającego, a nie 

o jego obowiązku, to także nie ma zastosowania, gdyż zamawiający wyszacował zamówienie 

na wartość brutto 377 897,20, a 70% tej wartości to 264 528,04zł., i od tej wartości są wyższe 


tak 

oferta przystępującego, jak i AMG M. Ł.).  

Nadto Izba wzięła pod uwagę także dowód przedstawiony przez przystępującego objęty przez 

niego  tajemnicą  przedsiębiorstwa,  na  podstawie  którego  możliwe  było  ustalenie,  że 

przystępujący na zaoferowaniu torby za cenę 12,30zł. jest w stanie wygenerować zysk.  

Izba ustaliła, że z cennika producenta wynika wartość 175 USD za torbę zastępczą, jednak 

Izba  na  podstawie  zgromadzonego  materiału  dowodowego  oceniła,  że  autoryzowani 

przedstawiciele  producenta  ZOLL  nie  oferują  sprzętu  tego  producenta  po  cenach 

wynikających ze złożonego cennika. Wynika to choćby z prostego porównania – w cenniku 

defibrylator  AEG  Plus  z  torbą,  pokrywą,  instrukcją  i  gwarancją  kosztuje  2 450USD,  co 

przyjmując średni kurs NBP z lutego 2019r. na poziomie 3,82zł. daje wartość około 9 359zł., 

co powodowałoby, że tak szacunek zamawiającego jak i złożone oferty kształtowałyby się na 

poziomie nawet mniej niż połowa wartości cennikowej. Tym samym w ocenie Izby dowód z 

danych  wynikających  z  cennika  producenta  nieskierowanego  do  autoryzowanych 

przedstawicieli nie pozwala na ustalenie rzeczywistego kosztu torby do defibrylatora.  

Izba ustaliła także, iż w par 2 ust. 4 załącznika nr 7 do siwz – wzór umowy rzeczywiście mowa 

jest  o  kosztorysie  i  cenach  jednostkowych

,  jednakże  należy  zauważyć,  że  ustępie  tym 

następuje odwołanie do załącznika nr 1 do umowy, z którego wynika, że kosztorys dotyczy 

dwóch  pozycji  zamówienia  podstawowego  i  opcjonalnego,  a  tym  samym  nie  można 

przesądzić,  że  rzeczywiście  wynagrodzenie  w  tym  postępowaniu  przyjęło  klasyczną  formę 

wynagrodzenia kosztorysowego, co najwyżej jest to wynagrodzenie o charakterze mieszanym 

ryczałtowo-kosztorysowym. 

Izba badając stanowiska stron w zakresie zastosowania stawki podatku od towarów i usług 

wzięła  pod  uwagę,  że  pomiędzy  stronami  nie  sporne  było  to,  że  defibrylator  jako  wyrób 

medyczny korzysta ze stawki preferencyjnej 8%, jak również to, że zamawiający może nabyć 

zastępczą  torbę  do  defibrylatora  w  drodze  osobnego  zakupu.  Potwierdzają  ten  fakt 

bezpośrednio dowody złożone przez samego odwołującego, z których wynika, że można kupić 

torbę zastępczą za 175 USD. Sporne jest natomiast, czy dostawa defibrylatora i dostaw  torby 

do  niego  nabywane  w  ramach  jej  umowy  stanowią  świadczenie  kompleksowe,  którego 

rozdzielenie, 

z  uwagi  na  wspólny  cel  ekonomiczny,  byłoby  sztuczne.  Izba  wzięła  tutaj  pod 

uwagę, że nie istnieje definicja świadczenia kompleksowego. Pojęcie to wypracowywane jest 

na  gruncie  orzecznictwa  TSUE  jak  i  sądów  administracyjnych.  Nadto  zasada  prawa 

podatkowego 

jest odrębne opodatkowanie poszczególnych świadczeń, a objęcie jedną stawką 

podatkową właściwą dla świadczenia głównego kilku świadczeń jest jednak wyjątkiem, który z 

uwagi na sankcyjny charakter przepisów prawa podatkowego musi być wykładany ściśle. Ze 

z

gromadzonego materiału dowodowego wynika, że wbrew stanowisku odwołującego nie ma 

jednego  ściśle  określonego  przez  producenta  zestawu  defibrylatora  i  akcesoriów,  które 

zawsze  są  dostarczane  wraz  z  defibrylatorem.  Z  oświadczeń  producenta  na  potrzeby 


postępowań na rzecz szpitali (pismo z 2017r.) wynika, że dla tych odbiorców defibrylator jest 

dostarczany z torbą i bateriami, z kolei z cennika producenta wynika, że jest dostarczany z 

torbą, pokrywą, instrukcją obsługi i gwarancją, zaś elektrody i baterie stanowią wyposażenie 

dodatkowe.  Nadto  z  wydruku  ze  strony  internetowej Web  Store  wynika,  że  defibrylator  jest 

dostarczany  z  torbą  i  bateriami,  a  elektrody,  oprogramowanie  oraz  szafka  ścienna  to 

akcesoria,  które  mogą  być  dodatkowo  zamówione.  Izba  ustaliła  także,  że  sam  defibrylator 

działa na powszechnie dostępne baterie 123 Photo Flash, które raz są w zestawie, raz nie są, 

a przecież bez baterii korzystanie z defibrylatora nie jest możliwe. Tym samym przy ocenie czy 

dane akcesorium jest świadczeniem pomocniczym nie może przesądzać to, czy wchodzi  w 

skład zestawu. W ocenie Izby pojedyncza dostawa torby może być traktowana  jak element 

usługi  kompleksowej  wówczas,  jeżeli  cel  dostawy  pomocniczej  jest  zdeterminowany  przez 

usługę  główną  oraz  nie  można  wykonać  lub  wykorzystać  dostawy  głównej  bez  dostawy 

pomocniczej. 

Te elementy w ocenie Izby powinny zachodzić łącznie i o ile można zgodzić się 

z  odwołującym,  że  dostawa  torby  do  defibrylatora  jest  zdeterminowana  faktem,  że 

zamawiający  nabywa też  defibrylator.  Bez  defibrylatora  torba  zamawiającemu mogłaby  być 

niepotrzebna. Natomiast konieczne jest łączne ustalenie, czy można korzystać z defibrylatora 

bez torby. W ocenie Izby tego faktu na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego nie 

można pozytywnie ustalić. Torba nie ma wpływu na używanie defibrylatora, defibrylator może 

być np. przechowywany w szafce ściennej, co potwierdza sam producent, tym samym torba 

nie jest nawet elementem niezbędnym dla przechowywania defibrylatora. Oczywiście zgodzić 

się  należy  z  odwołującym,  że  przechowanie  defibrylatora  w  przeznaczonym  do  tego  celu 

transporterze 

– torbie, walizce, szafce może wpływać na zmniejszenie ryzyka przypadkowego 

uszkodzenia, jednak nie musi to być każdorazowo torba. W ocenie Izby zgromadzony materiał 

dowodowy nie potwier

dził, że nie można wykonać dostawy defibrylatora, ani z niej korzystać 

bez torby.  

Izba zważyła, co następuje: 

Izba ustaliła, ze zgłoszone przystąpienie spełnia wymogi formalne określone w art. 185 ust. 2 

ustawy.  

Izba nie stwierdziła zaistnienia przesłanek, które mogłyby skutkować odrzuceniem odwołania 

na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy.  

Izba oceniła, że odwołujący wykazał posiadanie interesu w uzyskaniu zamówienia i możliwość 

poniesienia szkody w związku z potencjalnym naruszeniem przez zamawiającego przepisów 

ustawy, czym wypełnił przesłankę dopuszczalności odwołania z art. 179 ust. 1 ustawy. 

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 26 ust. 3, art. 26 ust. 4, 87 ust. 1 ustawy przez 

bezprawne wezwanie wykonawcy K. P. 

MAX HARTER do uzupełnienia: WET-zał. 5a do siwz, 

oświadczenia woli w przedmiocie (nowości, kompletności, gotowości do użycia) :mimo, iż treść 


oferty nie podlega uzupełnieniu oraz prowadzeniem bezprawnych negocjacji, które zmieniły 

treść oferty 

Zarzut nie potwierdził się. Jak wynika z ustaleń dokonanych przez Izbę załącznik nr 5a do siwz 

nie  identyfikuje  oferowanej  dostawy  defibrylatora  i  torby.  Taka  identyfikacja  następuje  za 

pomocą nazwy handlowej i nazwy producenta podawanych przez wykonawców w załączniku 

nr 5 do siwz. Sam fakt wskazania załącznika nr 5 a w rozdziale X pkt. 15 nie powoduje, że stał 

się on dokumentem określającym przedmiot oferty. Z ustaleń Izby pełni on taką samą rolę jak 

karty katalogowe tj. służy potwierdzeniu spełniania przez zaoferowany przedmiot zamówienia 

wymagań  zamawiającego.  Zgodnie  z  art.  25  ust.  1  pkt  2  ustawy  zamawiający  może  żądać 

oświadczenia potwierdzającego spełnianie przez oferowane dostawy wymagań określonych 

przez  zamawiającego.  Oświadczenia,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  ustawy  podlegają 

uzupełnieniu z mocy art. 26 ust. 3 ustawy, a także wyjaśnieniu tak z mocy tegoż przepisu jak i 

art.  26  ust.  4  ustawy.  W  tym  stanie  rzeczy  w  ocenie  Izby  zarzut  naruszenia  przez 

zamawiającego  art.  26  ust.  3,  art.  26  ust.  4,  87  ust.  1  ustawy  przez  bezprawne  wezwanie 

wykonawcy K. P. 

MAX HARTER do uzupełnienia: WET-zał. 5a do siwz nie był uzasadniony i 

odwołanie w odniesieniu do tego zarzutu należało oddalić. 

Zarzut  naruszenia przez zamawiającego  art.  7  ust.  1  i  3,  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy,  przez 

bezprawne  zaniechanie  odrzucenia  ofert  wykonawców  K.  P.  MAX  HARTER  mimo,  iż 

wykonawca  nie 

potwierdził  zgodności  oferty  z  treścią  siwz  i  nie  złożył  w  treści  oferty 

wyma

ganych zał. nr 5a do siwz – WET 

Zarzut  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Zarzut  był  oparty  przez  odwołującego  na  tezie,  że 

załącznik nr 5a do siwz stanowi element oświadczenia wykonawcy o oferowanym przedmiocie 

dostawy  i  jego  uzupełnienie czy  wyjaśnienie stanowiłoby  niedozwolone uzupełnienie oferty. 

Teza  ta  jednak  nie  znala

zła  odzwierciedlenia  w  zgromadzonym  materiale  dowodowym  i 

ustalonych na jego podstawie faktach. Izba ustaliła, że załącznik nr 5a nie opisywał przedmiotu 

oferowanej dostawy, a jedynie potwierdzał, że zaoferowany w załączniku nr 5 defibrylator o 

podanej  naz

wie  handlowej  i  pochodzący  od  konkretnego  producenta,  i  torba  do  tego 

defibrylatora spełniają wymagania zamawiającego. Było to zatem oświadczenie w rozumieniu 

art. 25 ust. 1 ustawy, w konsekwencji jego uzupełnienie było dopuszczalne, a ewentualny brak 

nie 

mógł skutkować odrzuceniem oferty, ale powinien był prowadzić do wszczęcia procedury 

z  art.  26  ust.  3.  Ustawy.  Zachowanie  zamawiającego  było  zatem  prawidłowe  i  zgodne  z 

ustawą, a zarzut należało oddalić.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 7 ust. 1 i 3, art. 90 ust. 1 ustawy, przez bezprawne 


zaniechanie wezwania wykonawców K. P. MAX HARTER, AMG M. Ł. sp.j. do wyjaśnień w 

przedmiocie rażąco niskiej ceny mimo, iż cena za torbę transportową defibrylatora lub koszt 

lub  ich  istotne  części  składowe,  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia 

Zarzut nie potwierdził się. Jak wynika z ustaleń stanu faktycznego torba do defibrylatora nie 

była  istotny  elementem  składowym  zamówienia,  tak  pod  względem  wartości  jak  i 

zastosowania. Celowość jej nabycia ogranicza się do zabezpieczenia defibrylatora podczas 

jego  przechowywania  i  przenoszenia,  co  jednak  nie  eliminuje  możliwości  uszkodzenia 

defibrylatora podczas jego używania, ani nie wpływa na pracę defibrylatora. Z tego względu 

zamawiający nawet jeśli powziął wątpliwości, co do ceny zaoferowanej przez przystępującego, 

to z mocy art. 90 ust. 1 ustawy nie miał obowiązku wezwania przystępującego do wyjaśnień. 

Z  kolei  cena  torby  AMG  M. 

Ł.  była  wyższa  niż  wyszacowana  przez  zamawiającego,  więc 

choćby  z  tego  względu  zamawiający  nie  musiał  powziąć  co  do  tej  ceny  jakichkolwiek 

wątpliwości.  Również  przepis  art.  90  ust.  1a  nie  ma  w  przedmiotowym  stanie  faktycznym 

zastosowania,  gdyż  ceny  całkowite  ofert  nie  odbiegały  o  co  najmniej  30%  ani  od  średniej 

arytmetyczn

ej  wszystkich  złożonych  ofert,  ani  od  ubruttowionej  wartości  szacunkowej 

zamawiającego. W tym stanie rzeczy  Izba  nie stwierdziła niezgodnych z  ustawą zaniechań 

zamawiającego i zarzut należało oddalić.   

Zarzut  naruszenia przez zamawiającego  art.  7  ust.  1  i  3,  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy,  przez 

bezprawne zaniechanie odrzucenia ofert wykonawców K. P. MAX HARTER, AMG M. Ł. sp. j. 

mimo, iż oferty zawierają rażąco niską cenę 

Zarzut nie potwierdził się. Izba ustaliła, że zamawiający nie wzywał wykonawców do wyjaśnień 

ceny rażąco niskiej w zakresie kosztu torby do defibrylatora. Izba ustaliła także, iż zamawiający 

nie miał takiego obowiązku wynikającego tak z art. 90 ust. 1 i 1a ustawy. Jednocześnie nie jest 

dopuszczalne  automatyczne  wykluczanie  wykonawcy  z  powodu  ceny  rażąco  niskiej  bez 

umożliwienia mu uprzedniego złożenia wyjaśnień. Tym samym nie jest możliwe odrzucenie 

oferty wykonawcy, który nie był wzywany do składania wyjaśnień. W przedmiotowej sprawie 

zamawiający  nie  wyzwał  tak  wykonawcy  przystępującego  jak  i  wykonawcy  AMG  M.  Ł.  do 

wyjaśnień.  W  konsekwencji  Izba  nie  dopatrzyła  się  naruszenia  przepisów  ustawy  przez 

zamawiającego, a zarzut należało oddalić. 

Zarzut naruszenia 

przez zamawiającego art. 7 ust. 1 i 3, art. 89 ust. 1 pkt 1, 6 ustawy, art. 41 

ust. 2 w zw. z poz. 105 zał. nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, przez bezprawne 

zaniechanie odrzucenia ofert wykonawców I K. P. MAX HARTER, AMG M. Ł. sp. j. mimo, iż 


oferty zawierają nieprawidłową stawkę podatku VAT 

Zarzut nie potwierdził się. Izba ustaliła, że dostawa defibrylatora i torby do defibrylatora nie 

stanowią  świadczenia  kompleksowego  na  gruncie  prawa  podatkowego,  gdyż  nie  zachodzi 

jedna ze wskazywanych prz

ez doktrynę o orzecznictwo przesłanek łącznych tj. że nie można 

wykonać dostawy defibrylatora, ani z niej korzystać bez torby. Opodatkowanie jedną stawką 

podatku świadczeń składających się na świadczenie kompleksowe jest wyjątkiem od zasady 

odrębnego  opodatkowanie  każdego  ze  świadczeń,  skoro  nie  można  dostawy  defibrylatora 

wraz z torbą przypisać charakteru dostawy kompleksowej, to nie można przyjąć, że stawka 

23%  zastosowana  przez  przystępującego  i  AMG  M.  Ł.  była  stawką  nieprawidłową. 

Zastosowanie zatem tej 

stawki nie prowadziło do błędnego obliczenia ceny, a więc Izba nie 

dopatrzyła się w zachowaniu zamawiającego zaniechania naruszającego przepis art. 89 ust. 

1 pkt 6 ustawy. Izba nie znalazła podstaw także do przyjęcia, że oferta jest niezgodna z ustawą 

zwłaszcza,  że poza podaniem  podstawy  prawnej,  odwołujący  nie  wskazał  w  czym  upatruje 

niezgodności  oferty  z  ustawą.  Mając  to  na  uwadze  Izba  nie  stwierdziła,  aby  zamawiający 

dopuścił się zarzucanych mu naruszeń i odwołanie w powyższym zarzucie oddaliła.  

Mając  na  uwadze  powyższe  tj.  oddalenie  wszystkich  zarzutów  odwołania,  Izba  orzekła  o 

uwzględnieniu odwołania na podstawie art. 192 ust. 1, 2 ustawy.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Pzp,  tj. stosownie do 

wyniku postępowania, z uwzględnieniem postanowień rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (tekst je

dnolity Dz. U. z 2018 r. poz. 2972) zmienionego rozporządzeniem Prezesa 

Rady Ministrów z dnia 9 stycznia 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wysokości 

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2017 r., poz. 47),  w tym w szczególności  § 

5  ust.  3 

pkt.  1  rozporządzenia  z  ograniczeniem  do  kwoty  określonej  w  §  3  pkt.  2  lit.  b 

rozporządzenia. 

Przewodniczący: 

…………………………..