KIO 2330/20 WYROK dnia 7 października 2020 r.

Stan prawny na dzień: 04.01.2021

Sygn. akt: KIO 2330/20 

WYROK 

z dnia 7 

października 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Danuta Dziubińska 

Protokolant:              Klaudia Ceyrowska

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  7  października  2020  r.  odwołania  wniesionego  do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  17  września

2020  r.  przez  wykonawcę  M.  J. 

prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą: M. J. Przedsiębiorstwo Wielobranżowe 

„MIKI”  ul.  Nad  Drwiną  33,  30-841  Kraków,  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Gminę 

Tarnów, ul. Krakowska 19, 33-100 Tarnów 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia oraz dokonanie czynności oceny i 

badania 

ofert złożonych w postępowaniu; 

Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego, i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

Odwołującego tytułem wpisu od odwołania; 

2.2.  zasądza  od  Zamawiającego  –  Gminy  Tarnów  na  rzecz  Odwołującego  –  M.  J. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą:  M.  J.  Przedsiębiorstwo 

Wielobranżowe  „MIKI”  kwotę  19 138  zł  25  gr  (słownie:  dziewiętnaście  tysięcy  sto 

trzydzieści  osiem  złotych  dwadzieścia  pięć  groszy)  tytułem  kosztów  postępowania 

odwoławczego  poniesionych  z  tytułu  wpisu  od  odwołania,  dojazdu  na  posiedzenie  i 

rozprawę oraz wynagrodzenia pełnomocnika strony. 


Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego 

doręczenia  -  przysługuje  skarga  za pośrednictwem  Prezesa  Krajowej Izby  Odwoławczej  do 

Sądu Okręgowego w Tarnowie. 

Przewodniczący:      ……………………………… 


Sygn. akt: KIO 2330/20 

U z a s a d n i e n i e 

Gmina  Tarnów  (dalej:  „Zamawiający”)  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004 

r.  Prawo zamówień  publicznych 

(tj.  Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1843),  zwanej  dalej:  „ustawa  Pzp”,  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego   

na „Odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych z nieruchomości 

zamieszkałych na terenie gminy Tarnów" z podziałem na 3 części: część I obejmująca sektor 

północno-wschodni,  część  II  -  sektor  południowo  -  zachodni,  część  III  -  sektor  zachodni. 

Numer  referencyjny 

postępowania:  IR-271.8.2020.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało 

opublikowane  w  dniu  27  lipca  2020  r  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  pod  nr: 

2020/S 143-352116.  

W  dniu  7  września  2020  r.  Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  unieważnieniu 

postępowania  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp.  W  dniu  17  września  2020  r. 

wykonawca  M.  J. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  Przedsiębiorstwo 

Wielobranżowe  „MIKI"  M.  J.  (dalej:  „Odwołujący”)  wniósł  odwołanie  zarzucając 

Zamawiającemu naruszenie:  

1)  art. 93 ust. 1 pkt 7  ustawy Pzp przez jego bezpodstawne zastosowanie  i uniew

ażnienie 

pos

tępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  podczas  gdy,  brak  jest  podstaw 

faktycznych i prawnych 

tej czynności; 

2)  art. 146 ust. 1 oraz ust. 6 ustawy Pzp 

w związku z art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp poprzez 

jego  niezastosowanie  przy  obligatoryjnym  wyjaśnianiu  podstawy  prawnej  i  faktycznej 

unieważniania postępowania  w  sytuacji,  w  której  odniesienie się do tych przepisów  jest 

warunkiem sine qua non skutecznego unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 

ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp; 

w

zględnie 

3)  art.  87  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  poprzez  jego  niezastosowanie,  w  sytuacji  gdy 

Zamawiający miał nie tyle prawo co też obowiązek dokonać poprawy ofert wykonawców, 

ponieważ popełniony przez Zamawiającego błąd w dokumentacji przetargowej nie może 

wpływać negatywnie na Wykonawców. 

Wskazując na powyższe naruszenia Odwołujący wniósł o: 

1)  merytoryczne rozpatrzenie od

wołania i jego uwzględnienie, 


nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  unieważnienia  postępowania  o 

udzielenie zamówienia publicznego; 

nakazanie 

Zamawiającemu 

dokonanie 

wyboru 

oferty 

Odwołującego 

jako 

najkorzystniejszej  i  dalszemu  procedowaniu  Postępowania  w  celu  zawarcia  umowy  z 

Odwołującym w zakresie Części I i Części II Zamówienia; 

4)  e

wentualnie  w  ramach  pkt  3  nakazanie  Zamawiającemu  dokonanie  poprawy  oferty 

Odwołującego, zgodnie z treścią art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp poprzez przemnożenie 

razy  dwa  każdej  przyjętej  do  szacunków  frakcji  odpadów,  pozostawiając  ceny 

jednostkowe  niezmienne,  tak  aby  złożone  oferty  na  Części  I  i  Części  II  Zamówienia 

odpowiadały szacunkom wynikającym z 24 a nie 12 miesięcy; 

zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa prawnego oraz zwrotu kosztów według spisu 

przedłożonego na rozprawie. 

W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał m.in., że w ogłoszeniu o zamówieniu jak 

i w SIWZ, że termin realizacji usługi został określony od 1 stycznia 2021 do 31 grudnia 2022 

roku. Informacja ta nie budziła żadnych wątpliwości, była jasna, zrozumiała i czytelna. Żaden 

z Wykonawców nie złożył w tym zakresie pytań do treści dokumentacji przetargowej uznając 

ją za prawidłową.  

Odwołujący  przywołał  §  6  umowy,  której  wzór  stanowi  załącznik  nr  12  do  SIWZ  i 

s

twierdził, że Zamawiający wprowadził obmiarowy system wynagradzania, płatny zgodnie z 

przedsta

wioną  ofertą,  za  każdą  Mg  danych  odpadów  w  każdym  z  kolejnych  miesięcy. 

Umowa  miała  trwać  do  31  grudnia  2022  roku  lub  mogła  ustać  wcześniej  z  chwilą  jej 

wykonania  poprzez  odebranie  takiej  ilości  odpadów,  które  stanowiłyby  łączną  kwotę 

całkowitego  planowanego  wynagrodzenia  brutto.  Całkowite  wynagrodzenie  brutto  stanowi 

natomiast  kwota  wynikająca  z  oferty  w  korelacji  z  maksymalną  kwotą  jaką  zamawiający 

zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  ogłoszoną  przy  otwieraniu  ofert.  W 

przypadku  gdy  oferta  wyk

onawcy  znajdzie  się  w  granicach  maksymalnej  kwoty  to 

Zamawiający  zobowiązany  jest  wybrać  ofertę  Wykonawcy  jako  najkorzystniejszą  i 

procedować zawarcie z nim umowy. W przypadku gdy kwota wynikająca z oferty przekracza 

kwotę maksymalną na sfinansowanie zamówienia wówczas Zamawiający może powiększyć 

kwotę maksymalną lub unieważnić postępowanie. W celu oszacowania ofert poszczególnych 

wykonawców  Zamawiający  wskazał  szacunkowe  rodzaje  i  kody  odpadów  oraz  ich  ilości 

mając na względnie okres 12 miesięcy w całym roku 2019. Wykonawcy mieli wskazać ceny 

jednostkowe za odbiór i zagospodarowanie jednej tony odpadów (zł/Mg). Cena jednostkowa 

była  kluczowa  w  zawiązku  z  przyjętą  przez  Zamawiającego  formą  rozliczenia  za  faktyczną 

ilość  odebranych  odpadów.  Przyjęte  szacunki  w  formularzu  oferty  służyły  natomiast 


wyłącznie  do  wyłonienia  wykonawcy.  O  tym,  że  przyjęte  ilości  odpadów,  na  podstawie 

których  Wykonawcy  składali  oferty,  służyły  wyłącznie  do  celów  wyłonienia  Wykonawcy 

świadczy  również  fakt,  że  Zamawiający  podał  ilości  odpadów  odebranych  w  całym  2019 

roku,  a  zatem  były  to  wyłącznie  szacunki  na  lata  2021  oraz  2022.  Gdyby  bowiem 

Zamawiający traktował te ilości ściśle powinien odnieść się do ilości odebranych odpadów w 

roku 2020, czego nie uczynił, ponieważ nie było to istotne w ramach oceny złożonych ofert. 

W Postępowaniu swoje oferty wniosło trzech wykonawców, z czego dwóch na Części ł i 

Część  II  oraz  jeden  na  Część  III.  Złożone  oferty  przedstawiały  się  następująco:  Część  I:  

FBSerwis  Karpatia  Sp.  z  o.o.  - 

1.859.179,33  zł,  Odwołujący  1  -  1.571.274,85  zł;  Części  II: 

FBSerwis  Karpatia  Sp.  z  o.o.  - 

2.344.603,07  zł,  Odwołujący  -  1.975.401,73  zł;  Część  III: 

REMONDiS  Kraków  Sp.  z  o.o.  -  3.062.628,09  zł.  Kwota  jaką  Zamawiający  zamierzał 

przeznaczyć na finansowanie zamówienia w okresie realizacji od dnia 1 stycznia 2021 do 31 

grudnia 2022 roku wynosiła: dla Części I zamówienia - 3.234.782,41 zł brutto, dla Części II 

zamówienia  -  4.069.295,28  zł  brutto,  dla  Części  III  zamówienia  -  5.848.102,15  zł  brutto. 

Oferta 

Odwołującego  zmieściła  się  w  maksymalnej  kwocie,  którą  Zamawiający  planował 

przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  bowiem  w  Części  I  zamówienia  w  przeliczeniu 

na  cały  okres  trwania  umowy  wynosiła  1.571.274,85  x  2  =  3.142.549,70  zł,  a  w  Części  II 

1.975.401,73  x  2  =  3.950.803,46 

zł. Natomiast Zamawiający poinformował o unieważnieniu 

postępowania  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp,  jako  uzasadnienie  faktyczne 

wskaz

ując,  że  oferty  złożone  przez  wykonawców  obejmowały  wyliczenia  sporządzone  na 

podstawie  szacunkowej  ilości  odpadów  za  jeden  rok,  czyli  zgodnie  z  treścią  formularza 

ofertowego,  natomiast  umowa  miała  być  zawarta  na  okres  dwóch  lat.  Zdaniem 

Zamawiającego, rzekomo istniejący błąd spowodował, że nie zostały złożone porównywalne 

oferty. 

Uzasadniając  zarzut  naruszenia  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp,  Odwołujący  przywołał 

ten przepis 

i podał, że wada postępowania stanowi jedną z przesłanek unieważnienia przez 

zamawiającego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Z uwagi jednak na brak 

konkretyzacji  tej  przesłanki,  przy  jej  zastosowaniu mogą pojawić  się oczywiste  wątpliwości. 

Po  pierwsze  przepis  ten  nie  określa,  o  jaką  wadę  postępowania  chodzi,  a  po  wtóre, 

ustawodawca  nie  wskazał,  jakie  wady  postępowania  kwalifikują  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  do  unieważnienia.  W  związku  z  tym  prawidłowe  zastosowanie 

przez  zamawiającego  przesłanki  unieważnienia postępowania z  art.  93 ust.  1 pkt  7  ustawy 

Pzp 

wymaga przyjęcia właściwej  wykładni  i  pojawienia się wady  postępowania,  rozumianej 

jako  naruszenie  przep

isów  ustawy  Pzp,  której  wystąpienie  uniemożliwia  zawarcie 

niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Co  więcej 

przedmiotowa  wada  musi  być  nieusuwalna.  Nie  może  to  być  zatem  wada  zwykła  - 


jakakolwiek  wada  postępowania,  lecz  wada  o  istotnym  charakterze,  uniemożliwiająca 

zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy.  

Odwołujący  nie  zgodził  się  ze  stanowiskiem  Zmawiającego,  że  wadą  postępowania 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publiczn

ego  jest  to,  że  w  złożonych  ofertach  przedstawiono  cenę  za  realizację  przedmiotu 

zamówienia  w  jednym  roku,  a  zatem  jedynie  za  połowę  okresu,  jakim  objęty  był  przedmiot 

zamówienia.  

W pierwszej kolejności Odwołujący podniósł, że w postępowaniu w ogóle nie pojawiła się 

żadna wada. Sposób kalkulacji przyjęty przez Zamawiającego jest standardowy w przypadku 

zamówień  publicznych  na  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów.  Zamawiający  zawsze 

podają  szacunkowe  ilości  odpadów  za  jakiś  historyczny  okres  tak,  aby  wykonawcy  mogli 

złożyć porównywalne oferty i na tej podstawie można było wyłonić wykonawcę. O wyłącznie 

szacunkowym  charakterze  przyjętych  ilości  odpadów  świadczy  fakt,  że  Zamawiający 

planował  rozliczać  się  z  Wykonawcą  na  podstawie  faktycznej  ilości  odebranych  odpadów 

mając  za  podstawę  zaoferowaną  stawkę  za  Mg  danej  frakcji,  co  wynika  także  z  OPZ 

stanowiącego załącznik nr 11 do SIWZ. OPZ, szacunki podawane za historyczny okres 2019 

roku oraz sposób rozliczeń za faktycznie odebraną ilość odpadów, jednoznacznie świadczą 

o  tym,  że  jest  to  normalna  i  standardowa  metoda  wyłonienia  wykonawcy,  a  nie  rzekoma 

wada postępowania.  

Następnie,  Odwołujący  wskazał,  że  treść  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  musi  być 

interpretowana wyłącznie poprzez pryzmat art. 146 ust. 1 ustawy Pzp który zawiera katalog 

przypadków,  kiedy  umowa  o  zamówienie  publiczne  ulega  unieważnieniu.  W  niniejszym 

stanie faktycznym  żadna  z  w/w  przesłanek  nie może  być  zastosowana.  Nie  bez  znaczenia 

pozostaje  również  fakt,  że  to  wyłącznie  Zamawiający  powinien  udowodnić,  że  potencjalna 

umowa  zostałaby  unieważniona  i  powinien  w  tym  celu  jasno  i  klarownie  przedstawić 

podstawę  prawną  i  faktyczną  swojej  decyzji.  Tych  elementów  w  postępowaniu  brak. 

Odwołujący przywołał wyroki Izby z dnia 12 grudnia 2019 roku, sygn. akt 2412/19 oraz z dnia 

14  listopada  2019  roku,  sygn.  akt  KIO  2212/19 

i  stwierdził,  że  Zamawiający  popełnił 

oczywisty  błąd  w  podaniu  i  wyjaśnieniu  podstawy  prawnej  swojego  rozstrzygnięcia.  Samo 

powołanie  się  na  przepis  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  jest  bowiem  niewystarczające  i 

wskaz

uje na to, że odwołanie jest w uzasadnione. 

W

skazując,  iż  czyni  to  z  najdalej  idącej  ostrożności,  gdyby  jednak  przyjąć,  że  w 

niniejszym  postępowaniu  wystąpiła  wada,  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  wszyscy 

Wykonawcy złożyli podobne oferty, mając za podstawę formularz ofertowy i zawarte w nim 

szacunki. Powszechnie przyjętą praktyką jest bowiem to, że zamawiający w postępowaniach 


dotyczących  odbierania  i  zagospodarowania  odpadów  podaje  szacunkowe  ilości  odpadów 

potrzebne  wyłącznie  do  wyłonienia  wykonawcy,  a  następnie  realizuje  umowę  zgodnie  z 

przyjętą  zasadą  płatności  za  rzeczywiście  odebraną  ilość  odpadów  przemnożoną  przez 

stawkę  jednostkową  za  daną  Mg  frakcji  odpadów.  Tak  też  skonstruowane  są  formularze 

ofertowe - 

w niniejszym postępowaniu zostały wskazane ceny jednostkowe za dane frakcje 

odpadów - oraz wzór umowy, który wprost w § 6 dawał podstawy wyliczenia miesięcznego 

wynagrodzenia,  rozumiane  jako  iloczyn  masy  odebranych  i  zagospodarowanych  odpadów 

(udokumentowanych kartami przekazania 

odpadów komunalnych) w Mg i cen jednostkowych 

zgodnie  z  ofertą.  Oznacza  to,  że  żaden  z  Wykonawców  nie  miał  wątpliwości  jak  rozumieć 

treść  dokumentacji  przetargowej.  Fakt  ten  został  również  wyraźnie  przyznany  przez 

Zamawiającego  w  Zawiadomieniu  o  unieważnieniu  postępowania.  Wszyscy  Wykonawcy 

znaleźli się zatem w takiej samej sytuacji, w tak samo logiczny i niebudzący ich wątpliwości 

sposób  zrozumieli  dokumentację  przetargową,  czego  konsekwencją  są  tożsame,  co  do 

przyjętej metody kalkulacji, oferty. 

W  dalszej 

kolejności  Odwołujący  podał,  że  Zamawiający,  powołując  się  na  orzeczenie 

KIO  z  dnia  12  listopada 2019  roku  w  sprawie 

sygn. akt KIO 2176/19, wskazał, że rzekomo 

niejednoznaczny  opis  przedmiotu  zamówienia  nie  pozwalał  na  złożenie  porównywalnych 

ofert,  co  z 

kolei  stanowiło  wystarczającą  przesłankę  do  unieważnienia  postępowania, 

natomiast OPZ wskazywał zarówno w swojej treści jak i w tabelach wyłącznie ilość odpadów 

zebranych  w  2019  roku  w  Mg.  Każdy  z  Wykonawców  logicznie  przyjął  zatem  tą  ilość  jako 

podstawę  do  stworzenia  porównywalnych  ofert  na  podstawie  których  Zamawiający  może 

wyłonić  wykonawcę.  W  niniejszym  stanie  faktycznym  każdy  z  wykonawców  tak  samo 

zrozumiał  zapisy  SIWZ,  a  zatem  złożone  oferty  są  porównywalne,  co  oznacza,  że 

zamawiający  ma  możliwość  i  obowiązek  dokonania  wyboru  oferty  najkorzystniejszej. 

Ponadto 

powołując się na wyrok Izby z dnia 26  sierpnia 2014 roku sygn. akt KIO 1643/14, 

gdzie  uznano,  że:  „Cena  oferty,  obliczona  według  wytycznych  zamawiającego  podanych  w 

SIWZ,  jest  ceną  umowną,  która  pomimo  Iż  nie  będzie  stanowiła  rzeczywistego 

wynagrodzenia wykonawcy za wykonanie przedmiotu zamówienia, podlega badaniu i ocenie 

[...] (w SIWZ wskazano bowiem, że cena podana w ofercie służy wyłącznie porównaniu ofert 

i  wyborowi  oferty  najkorzystniejszej  - 

rzeczywiste  wynagrodzenie  będzie  obliczane 

miesięcznie  w  oparciu  o  podane  w  ofercie  ceny  jednostkowe  za  wykonanie  usług)" 

Odwołujący  wskazał,  że w  postępowaniu  zostały  przyjęte  właśnie takie zasady  szacowania 

oferty oraz wynagradzania wykonawcy. Nie bez 

znaczenia pozostaje również fakt, że samo 

szacowanie  wartości  zamówienia  służy  przede  wszystkim  prawidłowemu  wyborowi  trybu 

postępowania.  


Zdaniem  Odwołującego,  o  ile  w  niniejszym  postępowaniu  występuje  wada,  to  jest  to 

wada  nieistotna,  która  mimo  zaistnienia  pozwala  na  zawarcie  ważnej  umowy.  W 

szczególności  z  uwagi  na  fakt,  że  istnieje  obiektywna  możliwość  dokonania  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej.  Takie  stanowisko  popiera  doktryna  prawna  w  dziedzinie  Pzp,  gdzie 

uznaje  się,  że:  „Wystąpienie  wady  wprawdzie  nieusuwalnej,  ale  umożliwiającej  zawarcie 

umowy  niepodlegającej  unieważnieniu,  nie  skutkuje  koniecznością  unieważnienia 

postępowania. Również zaistnienie wady usuwalnej, nawet jeżeli uniemożliwia ona zawarcie 

umowy niepodlegającej unieważnieniu, nie może być podstawą unieważnienia postępowania 

zamawiający  powinien  wówczas  usunąć  wadę  i  kontynuować  postępowanie"  (Kowalczyk 

Aldona, Unieważnienie postępowania, 2am.Pub.Dor. 2010/7/44-49 - Artykuł) oraz że: „Wada 

postępowania,  o której mowa  w  art.  93  ust. 1 pkt  7 ustawy  Pzp [ustawy  z  2004  r.  -  Prawo 

zamówień  publicznych]  powinna  wystąpić  w  danym,  konkretnym  postępowaniu  i  winna 

prowadzić  do  wystąpienia  skutku  w  postaci  niemożności  zawarcia  ważnej  umowy.  Wadą, 

która  uniemożliwia  zawarcie  umowy  jest  obiektywna  niemożność  dokonania  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej.  Jakiekolwiek  inne  błędy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  jeżeli  nie  miały  wpływu  na  wynik  tego  postępowania  i  nie  skutkują 

niemożnością zawarcia ważnej umowy z wykonawcą nie mogą prowadzić do unieważnienia 

postępowania" (Pruszowski Radosław, Kontrola udzielania i realizacji zamówień publicznych 

przeprowadzana  przez  Regionalną  Izbę  Obrachunkową,  Zam.Pub.Dor.  2010/6/4-17  - 

Artykuł). Nadto, wskazując na wyrok Izby z dnia 21 lutego 2019 roku, sygn. akt KIO 232/19, 

Odwołujący  stwierdził,  że  w  postępowaniu  nie  ma  związku  przyczynowego  pomiędzy 

rzekomą wadą a niemożliwością zawarcia ważnej umowy. 

W  uzasadnieniu  zarzut

u  ewentualnego  dotyczącego  naruszenia  art.  87  ust.  7  pkt  3 

ustawy  Pzp  Odwołujący  podniósł,  że  Zamawiający  był  zobligowany  do  poprawienia 

ewentual

nej  omyłki  wykonawców  w  złożonych ofertach.  Korekta ta  powinna sprowadzić  się 

do  przemnożenia  razy  dwa  każdej  przyjętej  do  szacunków  ilości  frakcji  odpadów, 

pozostawiając  ceny  jednostkowe  niezmienne  jako  kluczowe  do  faktycznego  rozliczania 

kontraktu.  W  ef

ekcie  oferty  Wykonawców  obejmowałyby  szacunkowe  ilości  odpadów  w 

przeliczeniu  na  24  miesiące  a  nie  jak  było  w  formularzu  ofertowym  12  miesięcy.  O 

prawidłowości  i  celowości  takiego  działania  wskazuje  fakt,  że  wszyscy  Wykonawcy  złożyli 

tożsame  co  do  sposobu  kalkulacji  oferty,  a  zatem  dokonując  czysto  matematycznego 

rachunku  żaden  z  Wykonawców  nie  zostałby  potraktowany  gorzej,  co  oznacza,  że  zasada 

uczciwej konkurencji 

nie zostałaby zachwiana. Art. 87 ust. 2 kpt. 3 ustawy Pzp powinien być 

bowiem zastosowany do wszystkich złożonych ofert, ponieważ ewentualna omyłka nie była 

efektem  świadomego  działania  Wykonawców,  a  sama  zmiana  nie  spowodowałaby  istotnej 

zmiany oferty, ponieważ kluczową rolę odgrywała nie szacunkowa ilość odpadów przyjęta do 


sporządzenia  ofert,  ale  stawka  jednostkowa  za  Mg  danej  frakcji  odpadów.  Odwołujący 

przywołał  w  tym  zakresie  wyroki  Izby  z  dnia  25  marca  2019  roku,  sygn.  akt  KIO  408/19,  z 

dnia 17 stycznia 2019 roku, sygn. akt KIO 1/19, z dnia 29 czerwca 2020 roku, sygn. akt KIO 

885/20, z dnia 13 marca 2020 roku, sygn. akt 423/20, z dnia 17 czerwca 2019 roku, sygn. akt 

KIO 995/19. 

Niezależnie od powyższego Odwołujący, przywołując wyroki KIO z dnia 16 kwietnia 2015 

roku sygn. akt KIO 660/15 oraz z dnia 16 lipca 2019 roku sygn. akt KIO 1155/19, 

zauważył, 

że  wszelkie  wątpliwości  odnośnie  treści  SIWZ  Zamawiający  jest  zobowiązany  rozpatrywać 

na  korzyść  Wykonawcy.  Jeśli  w  wyniku  niespójności,  do  której  doprowadził  swoim 

działaniem  Zamawiający,  dokumentacja  przetargowa  będzie  nieprecyzyjna,  a  Zamawiający 

nie zdąży  usunąć  swoich błędów  przed  upływem terminu  składania ofert,  przyjmuje się,  że 

ewentualne  wątpliwości  trzeba  interpretować  na  korzyść  wykonawcy.  Nie  można  bowiem 

obciążać  wykonawców  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  odpowiedzialnością  za 

błędy i niedopatrzenia stojące po stronie zamawiającego.  

Pismem  z  dnia 

5  października  2020  r.  Zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie, 

wnosząc  o  jego  oddalenie  w  całości.  W  uzasadnieniu  swojego  stanowiska  Zamawiający 

podał  m.in.,  że  Odwołujący  złożył  ofertę  na  Część  I  i  Część  II  zamówienia  podając  cenę 

oferty brutto, na podstawie wyceny ilości odpadów, z podziałem na kody w poszczególnych 

częściach zamówienia, szacownych na jeden rok, natomiast Zamawiający ogłosił przetarg na 

okres  2  lat  od  01.01.2021  r.  do  31.12.2022  r.,  co  wynika  z  ogłoszenia  o  zamówieniu  pkt. 

II.2.7,  SIWZ  §  4,  Szczegółowego  opis  przedmiotu  zamówienia  -  zał.  nr  11  do  SIWZ.  W 

postępowaniu  udział  wzięło  trzech  wykonawców,  którzy  złożyli  swoje  oferty,  z 

wykorzystaniem formularza załączonego do SIWZ, przy czym jak wynika z analizy złożonych 

ofert  wszyscy  wykonawcy  w  złożonych  ofertach  podali  cenę  za  realizację  przedmiotu 

zamówienia za okres 1 roku, a nie 2 lat - co objęte było przedmiotem zamówienia. Stąd też 

Zamawiający  rozważał  możliwość  odrzucenia  wszystkich  złożonych  ofert  w  trybie  przepisu 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, który stanowi, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść 

nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  w  tym  zaś  przypadku 

podania  ceny  oferty  za  okres  2  lat  a  nie  1  roku.  Skutkiem  czego  byłoby  unieważnienie 

postępowania  na  podstawie  przepisu  art.  93  ust.  1  pkt  1  ustawy,  który  stanowi,  że 

zamawiający  unieważnia  postępowanie,  jeżeli  nie  złożono  żadnej  oferty  niepodlegającej 

odrzuceniu.  Zamawiający  jednak  odstąpił  od  takiej  oceny  tych  okoliczności,  bowiem  w 

samym  wzorze  formularza  oferty  - 

stanowiącym  załącznik  do  SIWZ  -  omyłkowo  wpisano 

błędną  datę  realizacji  przedmiotu  zamówienia,  a  podane  w  jego  treści  pomocniczo  masy 

odpadów w Mg szacownych do odbioru dotyczyło jednego roku, co mogło wpłynąć na błędne 

podanie przez wszystkich wykonawców cen ofert - za jeden rok, zamiast na okres dwóch lat. 


W  toku  prowadzonego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  nie  kierowano 

żadnych pytań, stąd kwestie te nie były przedmiotem wyjaśnień. Uznano zatem, że pomimo 

iż  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  uczestniczą  przedsiębiorcy 

występujący  w  obrocie  jako  profesjonaliści,  to  omyłki  te,  przynajmniej  potencjalnie  mogły 

mieć  wpływ  na  przygotowanie  ofert  i  podanie  zawartych  w  nim  cen.  Wadą  postępowania, 

uniemożliwiającą  zawarcie  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  niepodlegającej 

unieważnieniu jest to, że w złożonych ofertach przedstawiono cenę za realizację przedmiotu 

zamówienia  w  jednym  roku,  zatem  jedynie  za  połowę  okresu,  jakim  był  objęty  przedmiot 

zamówienia. Ma to taki sam skutek jak odrzucenie wszystkich złożonych ofert, ale nie odnosi 

się wyłącznie do zaniechań i działań samych wykonawców, nawet jeżeli wykorzystują omyłki 

Zamawiającego.  Informacja  o  szacunkowej  ilości  odpadów  do  odbioru  w  jednym  roku  była 

podana 

w Szczegółowym opisie przedmiotu zamówienia, stanowiącym zał. nr 11 do SIWZ i 

na tej podstawie Wykonawca powi

nien podać cenę oferty w okresie realizacji zamówienia tj. 

2 lat a nie jak podano w ofertach cenę usługi na podstawie ilości odpadów szacowanych w 

okresie 1 roku, c

o wprost wynikało z treści ogłoszenia i SIWZ. Skoro jednak doszło do takiej 

wadliwości  i  to  we  wszystkich  trzech  złożonych  ofertach,  Zamawiający  uznał,  że  spełnione 

zostały przesłanki wynikające z treści przepisu art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy, które uzasadniają 

unieważnienie postępowania o udzielenie zamówienia, jeżeli jest ono obarczone niemożliwą 

do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w 

sprawie  zamówienia  publicznego,  a  ma  ona  charakter  nieusuwalny  i  jednocześnie 

powodujący, iż umowa zawarta w wyniku takiego postępowania będzie wskutek wystąpienia 

wady  podl

egała unieważnieniu. Uwzględnienie bowiem ofert, których treść nie odpowiadała 

SIWZ,  stanowiłoby  zaniechanie  czynności  ich  odrzucenia,  skutkiem  czego  wybór 

rozstrzygnięcie postępowania o udzielenie zamówienia nastąpiłoby z naruszeniem przepisów 

ustawy,  które  miało  lub  mogło  mieć  wpływ  na  wynik  postępowania  -  co  oznaczałoby 

spełnienie przesłanek, o jakich mowa w przepisie art. 146 ust. 6 ustawy. 

Zamawiający  stwierdził,  że  rozważał  także  możliwość  zastosowania  przy  ocenie 

złożonych ofert przepisu art. 87 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy, który umożliwia w toku badania i 

oceny ofert żądanie od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert, a także 

samodzielnej  poprawy  innych  omyłek  polegających  na  niezgodności  oferty  z  SIWZ, 

niepowodujących istotnych zmian w treści oferty. W ocenie Zamawiającego możliwość taka 

była  wykluczona  bowiem  prowadziłoby  to  do  niedopuszczalnej  w  świetle  tego  przepisu 

sytuacji,  w  której  doszłoby  do  faktycznego  prowadzenia  między  zamawiającym  a 

wykonawcami  negocjacji  dotyczących  złożonych  ofert  skutkujących  diametralną  zmianą  w 

ich  treści,  a  przepis  ten  zakazuje jakichkolwiek  takich  zmian.  Nadto  przepis  ten  dopuszcza 

możliwość  poprawy  innych  omyłek  polegających  na  niezgodności  oferty  z  SIWZ, 


niepowodujących  istotnych  zmian  w  treści  oferty,  a  podwojenie  w  ocenie  Zamawiającego 

ceny w złożonej ofercie nie sposób uznać, za niepowodującą istotnej zmiany w treści oferty. 

Stąd  też  odstąpiono  od  zastosowania  w  postępowaniu  instytucji  wymienionych  w  w/w 

przepisie ustawy. 

Zamawiający nie chciał też doprowadzić do sytuacji, w której dokonywałby 

oceny złożonych ofert po otrzymaniu rozbieżnego stanowiska wykonawców, co do żądanych 

ewentualnych  wyjaśnień,  tym  bardziej,  że  w  postępowaniu  zastosowanie  miała  tzw. 

procedura  odwrócona,  w  efekcie  czego  mogłyby  być  dodatkowo  podnoszone  zarzuty 

naruszenia  zasad  konkurencyjności  i  równości,  o  jakich  mowa  w  przepisie  art.  7  ust.  1 

ustawy.  W 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  dopełnienie  wymogów 

wynikających z tych zasad mogłoby budzić wątpliwości, czego Zamawiający chciał uniknąć. 

Ponadto  biorąc  pod  uwagę,  że  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

uczestniczyli  przedsiębiorcy  występujący  w  obrocie  jako  profesjonaliści,  w  ocenie 

Zamawiającego  trudno  było  przyjąć,  że  niezgodność  pomiędzy  złożoną  ofertą  a 

postanowieniami  SIWZ  ma  charakter  omyłki,  co  również  przemawiało  za  odstąpieniem  od 

zastosowania  poprawy  ofert

,  i  co,  zdaniem  Zamawiającego  znajduje  oparcie  w  tezach 

zawartych  w  piśmie  Urzędu  Zamówień  Publicznych,  pt.  „Omyłki  i  błędy  w  ofertach 

wykonawców  -  analiza  na  przykładzie  orzecznictwa  sądów  okręgowych  i  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.”(w:www.lex.pl) oraz we wskazanym wyroku Izby dnia 6 lipca 2020 r. sygn. akt: 

KIO  973/20  dotyczącym  braku  wpisania  przez  wykonawcę  w  formularzu  cenowym 

wszystkich  cen  jednostkowych. 

W  ocenie  Zamawiającego  trudno  bowiem  traktować  jako 

omyłkę  podlegającą  możliwości  poprawy,  nie  podanie  ceny  za  realizację  przedmiotu 

zamówienia za okres 2 lat, co było jego przedmiotem. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  złożone  odwołanie,  uwzględniając     

dokumentację  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  szczególności 

treść  SIWZ  i  treść  złożonych  w  postępowaniu  ofert,  oraz  stanowiska  Stron,  ustaliła  i 

zważyła co następuje: 

Odwołanie  nie  zawiera  braków  formalnych.  Wpis  w  prawidłowej  wysokości  został 

wniesiony w ustawowym terminie.  N

ie została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących  

odrzuceniem odwołania, o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.  

Uzasadniając  swoje  uprawnienie  do  skorzystania  ze  środków  ochrony  prawnej 

Odwołujący  wskazał  m.in.,  że  doznał  uszczerbku  związanego  z  niemożliwością  realizacji 

przedmiotowego zamówienia publicznego, a w konsekwencji osiągnięcia z tego tytułu zysku 

(co  jest  szkodą).  Zamawiający  bezpodstawnie  unieważnił  postępowanie,  w  którym 

Odwołujący  złożył  najkorzystniejszą  ofertę  w  zakresie  Części  I  oraz  Części  II  Zamówienia. 

Gdyby  Zamawiający  postąpił  w  sposób  prawidłowy,  to  Odwołującemu  zostałoby  udzielone 

Zamówienie.  W  konsekwencji,  w  wyniku  błędnych  czynności,  w  tym  zaniechań 


Z

amawiającego,  Odwołujący  został  pozbawiony  możliwości  wykonywania  zamówienia,  co 

oznacza oczywistą konstatację o naruszeniu jego interesu w uzyskaniu zamówienia, jak i o 

możliwości  powstania  po  jego  stronie  szkody  (niemożliwości  osiągnięcia  zysku  z  tytułu 

realizacji zamówienia). 

W  ocenie 

Izby  Odwołujący  legitymuje  się  uprawnieniem  do  skorzystania  w 

przedmiotowym  postępowaniu  ze  środków  ochrony  prawnej.  Została  wypełniona 

materialnoprawna przesłanka, o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Odwołujący jest 

zainteresowany  pozyskaniem  zam

ówienia  i  w  tym  celu  złożył  ofertę.  W  przypadku 

potwierdzenia się zarzutów odwołania Odwołujący mógłby liczyć na udzielenie zamówienia.  

Izba ustaliła, co następuje: 

Zgodnie z 

§ 6 umowy, której wzór stanowił załącznik nr 12 do SIWZ: 

Łączna  kwota  całkowitego  wynagrodzenia  brutto  Wykonawcy  z  tytułu  realizacji  usług 

objętych umową wynosi  zł brutto (słownie:), w tym obowiązujący podatek VAT, w całym 

okresie obowiązywania umowy określonym w § 2. 

Ustala się miesięczny okres rozliczeniowy wykonania usług objętych umową. 

Wynagrodzenie miesięczne Wykonawcy z tytułu realizacji usług objętych umową stanowi 

iloczyn  masy  odebranych  i  zagospodarowanych  odpadów  (udokumentowanych  kartami 

przekazania odpadów komunalnych) w Mg i cen jednostkowych zgodnie z ofertą z dnia    

Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia (dalej: „OPZ”), stanowiący załącznik nr 11 do 

SIWZ,  zawiera  m.in. 

informację: „Ustalone ilości przewidzianych do odbierania odpadów są 

szacunkowe  i  mogą  ulec  zmianie  stosownie  do  faktycznej  ilości  odpadów  wytworzonych 

przez mieszkańców". OPZ zawiera także informację o ilości zebranych odpadów w 2019 r. w 

Mg, podane w ujęciu tabelarycznym dla poszczególnych części zamówienia i w odniesieniu 

do poszczególnych kodów odpadów. Powyżej  tych tabel jest określony wymóg: „W ramach 

przedmiotu  zamówienia  Wykonawca  zobowiązany  jest  do  odbierania  i  zagospodarowania 

następujących odpadów:”  

Formularz ofertowy, stanowiący załącznik nr 1 do SIWZ, zawiera w odniesieniu do każdej 

części  zamówienia  tabele  zawierające  6  kolumn  i  9  pozycji  odnoszących  się  do  rodzaju  i 

kodu  odpadu

,  częściowo  wypełnionych  przez  Zamawiającego.  Kolumny  1-  lp,  2  –  Rodzaj  i 

kod  odpadu,  3-

Masa  odpadów  w  Mg  zostały  wypełnione  przez  Zamawiającego,  przy  czym 

kolumna 3 zawiera szacunkowe ilości odpadów zawierające dane historyczne z 2019 r., co 

wynika z OPZ. 

Do wypełnienia przez wykonawców pozostawione zostały kolumny: 4- Cena 

jednostkowa  netto  za  odbiór  i  zagospodarowanie  jednej  tony  odpadów  (zł/Mg),  5-  Wartość 

netto pozycji (kol. 3 x kol. 4) (zł/Mg), 6- Wartość brutto pozycji (zł/Mg).  


pkt  3  formularza  ofertowego  zostało  wskazane:  „Termin  realizacji  przedmiotu 

zamówienia od dnia 01.01.2021 do dnia 31.12.2020 r.” 

Pkt  4  formularza  ofertowego  zawiera  oświadczenie:  „Przystępując  do  udziału  w 

postępowaniu  o  zamówienie  publiczne  oświadczamy,  że:  zapoznaliśmy  się  ze  specyfikacją 

istotnych warunków zamówienia na odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych z 

nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy w Gminie Tarnów i nie wnosimy do niej 

zastrzeżeń.”  

 Zawia

domienie  o  unieważnieniu  postępowania  przekazane  przez  Zamawiającego 

wykonawcom zostało sformułowane w następujący sposób:  

Na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt.  7  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  Zamówień 

Publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1843, ze zm.]

, Zamawiający - Gmina Tarnów, unieważnia 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  „Odbiór  i  zagospodarowanie 

odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych na terenie gminy Tarnów". 

Uzasadnienie 

Zgodnie  z  dyspozycją  art.  93  ust.1  pkt  7  ustawy  z  dnia  z  dnia  29  stycznia  2004  r  Prawo 

Zamówień  Publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843,  ze  zm.],  zwanej  dalej  ustawą: 

„Zamawiający  unieważnia  postępowanie  o  udzielenia  zamówienia,  jeżeli  postępowanie 

obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej 

unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego.„. 

W  postępowaniu  przetargowym  na  odbiór  i  zagospodarowania  odpadów  z  nieruchomości 

zamieszkałych  na  terenie  gminy  Tarnów  wpłynęły  3  oferty,  w  których  wszyscy  Wykonawcy 

przyjęli do wyceny oferty ilości odpadów, z podziałem na kody w poszczególnych częściach 

zamówienia,  szacownych  na  jeden rok,  natomiast  Zamawiający ogłosił  przetarg na  okres  2 

lat od 01.01.2021 r. do 31.12.2022 r. ( Ogłoszenie o zamówieniu Pkt. II.2.7, SIWZ § 4]. 

Wadą  postępowania  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w 

sprawie  zamówienia  publicznego  jest  to,  że  w  złożonych  ofertach  przedstawiono  cenę  za 

realizację  przedmiotu  zamówienia  w  jednym  roku,  zatem  jedynie  za  część  okresu  -  jego 

połowę,  jakim  był  objęty  przedmiot  zamówienia.  W  samym  wzorze  formularza  oferty  - 

stanowiącym  załącznik  do  SIWZ  -  omyłkowo  wpisano  błędną  datę  realizacji  przedmiotu 

zamówienia  a  podane  w  jego  treści  pomocniczo  masy  odpadów  w  Mg  szacownych  do 

odbioru 

w jednym roku, mogły wpłynąć na błędne podanie cen ofert - za jeden rok, zamiast 

na okres dwóch lat, na jaki ogłoszono przetarg. 

Jak wskazano w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 12.11.2019 r., do sygn. akt: KIO 

2176/19  (LEX  nr  2751830):  „Niejednoznaczny  opis  przedmiotu  zamówienia,  który  nie 


pozwala  na  złożenie  porównywalnych  ofert,  stanowi  wystarczającą  podstawę  do 

unieważnienia postępowania. Na tym etapie postępowania (po złożeniu ofert) wadliwości tej 

nie można  usunąć".  Co można  byłoby  przyjąć w  nin.  sprawie,  ograniczając się do  samego 

wzoru formularza oferty. 

Należy jednak podkreślić, że informacja o szacunkowej ilości odpadów do odbioru w jednym 

roku  podana  była w  Szczegółowym  opisie przedmiotu  zamówienia,  stanowiącym  zał.  nr  11 

do  SIWZ  i  na  tej  po

dstawie  Wykonawca  powinien  podać  cenę  oferty  w  okresie  realizacji 

zamówienia t.j.  2 lat  a  nie jak podano w  ofertach cenę  usługi  na  podstawie ilości  odpadów 

szacowanych w okresie 1 roku. Co wprost wynikało zresztą z treści ogłoszenia i SIWZ. 

Skoro  jednak  do

szło  do  takiej  wadliwości  i  to  we  wszystkich  trzech  złożonych  ofertach, 

Zamawiający uznał, że spełnione zostały przesłanki wynikające z treści przepisu art. 93 ust. 

1  pkt  7  ustawy,  które  uzasadniają  unieważnienie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia, 

jeżeli  jest  ono  obarczone  niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie 

niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  a  ma  ona 

charakter  nieusuwalny  i  jednocześnie  powodujący,  iż  umowa  zawarta  w  wyniku  takiego 

postępowania będzie wskutek wystąpienia wady podlegała unieważnieniu.” 

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

Stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 7  ustawy Pzp, 

zamawiający unieważnia postępowanie o 

udzielenie  zamówienia,  jeśli  postępowanie  obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego.  

Przepis  ten  pozostaje  w  związku  z  art.146  ustawy  Pzp  regulującym  kwestie 

unieważnienia  umowy  o  zamówienie  publiczne,  który  w  ust.  1  stanowi,  iż  umowa  podlega 

unieważnieniu, jeżeli zamawiający: 

1)  z  naruszeniem  przepisów  ustawy  zastosował  tryb  negocjacji  bez  ogłoszenia  lub 

zamówienia z wolnej ręki; 

2)  nie  zamieścił  ogłoszenia  o  zamówieniu  w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych  albo  nie 

przekazał ogłoszenia o zamówieniu Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej; 

3)  zawarł  umowę  z  naruszeniem  przepisów  art.  94  ust.  1  albo  art.  183  ust.  1,  jeżeli 

uniemożliwiło to Izbie uwzględnienie odwołania przed zawarciem umowy; 

4)  uniemożliwił  składanie  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w  dynamicznym  systemie 

zakupów  wykonawcom  niedopuszczonym  dotychczas  do  udziału  w  dynamicznym 

systemie  zakupów  lub  uniemożliwił  wykonawcom  dopuszczonym  do  udziału  w 


dynamicznym systemie zakupów złożenie ofert w postępowaniu o udzielenie zamówienia 

objętego tym systemem; 

5)  uniemożliwił  wykonawcom,  z  którymi  została  zawarta  umowa  ramowa,  złożenie  ofert  w 

procedurze konkurencyjnej o udzielenie zamówienia na podstawie umowy ramowej, o ile 

nie wszystkie warunki zamówienia zostały określone w umowie ramowej; 

z naruszeniem przepisów ustawy zastosował tryb zapytania o cenę; 

zawarł umowę przed upływem terminu, o którym mowa w art. 67 ust. 12. 

Zgodnie natomiast z art. 146 ust. 6 ustawy Pzp 

Prezes Urzędu może wystąpić do sądu o 

unieważnienie  umowy  w  przypadku  dokonania  przez  zamawiającego  czynności  lub 

zaniechania  dokonania  czynności  z  naruszeniem  przepisu  ustawy,  które  miało  lub  mogło 

mieć wpływ na wynik postępowania. 

Analiza  ww.  przepisów  wskazuje,  że  dla  wypełnienia  się  przesłanki  unieważnienia 

postępowania, o której mowa w rat. 93 ust. 1 pkt 7  ustawy Pzp konieczne jest wystąpienie 

wszystkich  wymienionych  w  niej  elementów,  tj.  postępowanie  musi  być  obarczone  wadą, 

wada ta jest niemożliwa do usunięcia i uniemożliwia zawarcie niepodlegającej unieważnieniu 

umowy.  Nie  chodzi 

zatem  o  każdą  niedoskonałość  postępowania,  lecz  o  taką  jego  wadę, 

która  jest  na  tyle  istotna,  że  niemożliwe  staje  się  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu 

umowy, przy czym wada ta 

musi być niemożliwa do usunięcia. W sytuacji bowiem, gdy wada 

postępowania jest  usuwalna,  to  zważywszy  na  cel  wszczynania postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego,  jakim  jest  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  o 

zamówienie  publiczne,  powinna  zostać  usunięta.  Dopiero,  gdy  wady  nie  da  się  usunąć  i 

uniemożliwia  ona  zawarcie  umowy  niepodlegającej  unieważnieniu,  występuje  podstawa  do 

unieważnienia postępowania z uwagi na jej wystąpienie w postępowaniu.  

Stosownie  do  art.  92  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp,  w  zawiadomieniu  o  unie

ważnieniu 

postępowania, zamawiający jest zobowiązany przedstawić uzasadnienie faktyczne i prawne 

tej czynności.  

Powyższe  wskazuje,  że  w  analizowanym  postępowaniu,  w  zawiadomieniu  o 

unieważnieniu  postępowania,  Zamawiający  powinien  podać  wszystkie  okoliczności,  które 

wskazują  na  wypełnienie  się  przesłanki  unieważnienia  postępowania,  określonej  w  art.  93 

ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  z  uwzględnieniem,  co  najmniej  jednej  z  przesłanek  unieważnienia 

umowy określonych w art. 146 ustawy Pzp.

W ocenie Izby 

Zamawiający nie wywiązał się z 

tego obowiązku.    

Jak  wynika  z  treści  wyżej  przedstawionego  zawiadomienia  o  unieważnieniu 

postępowania,  Zamawiający  nie  wykazał  istnienia  wady  postępowania,  o  której  mowa  we 


wskazanym  przez  niego  przepisie  art.  93  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp, 

w  tym  pominął 

konieczność wykazania zaistnienia, co najmniej jednej z przesłanek wymienionych w art. 146 

ust. 1 ustawy Pzp lub okoliczności wskazanych w art. 146 ust. 6 ustawy Pzp. 

Treść  uzasadnienia  zawiadomienia  o  unieważnieniu  postępowania  wskazuje,  że   

okoliczności,  które  zdaniem  Zamawiającego  świadczą  o  istnieniu  w  postępowaniu  wady 

uniemożliwiającej  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy,  nie  dotyczą  żadnej  z 

przesłanek unieważnienia umowy, wymienionych w art. 146 ust. 1 ustawy Pzp. W związku z 

tym 

okoliczności podane przez Zamawiającego podlegają ocenie z uwzględnieniem art. 146 

ust.  6  ustawy  Pzp,  w  tym,  czy 

stwierdzona przez  Zamawiającego wada jest  niemożliwa do 

usunięcia,  a  jeśli  jest  możliwa,  to  czy  Zamawiający  zaniechał  dokonania  czynności  z 

naruszeniem  przepisu  ustawy,  które  miało  lub  mogło  mieć  wpływ  na  wynik  postępowania. 

Przesłanki  unieważnienia  postępowania  należy  bowiem  interpretować  ściśle.    W  ślad  m.in. 

za  wyrokiem  Izby  z  dnia  12  grudnia  2019  r.  sygn.  akt  2412/19  należy  zauważyć,  iż 

r

ozszerzająca  wykładnia  przesłanek  unieważnienia  postępowania  mogłaby  bowiem 

prowadzić  do  manipulowania  wynikiem  postępowania,  w  szczególności  gdy  unieważnienie 

następuje po otwarciu ofert, kiedy to zamawiający zna krąg wykonawców ubiegających się o 

udzie

lenie zamówienia oraz zaoferowane przez nich warunki realizacji zamówienia. 

Według informacji przedstawionych w zawiadomieniu o unieważnieniu postępowania 

Zamawiający  za  wadę  postępowania  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej 

nieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  uznał  to,  że  w  złożonych  w 

postępowaniu  ofertach  przedstawiona  została  cena  za  połowę  okresu,  na  jaki  został 

przewidziany do realizacji 

przedmiot zamówienia. Jednocześnie wskazał, że jest to wynikiem 

tego,  iż  we  wzorze  formularza  oferty,  stanowiącym  załącznik  do  SIWZ,  omyłkowo  wpisano 

błędną  datę  realizacji  przedmiotu  zamówienia,  a  podane  w  jego  treści  pomocniczo  masy 

odpadów  w  Mg  szacownych do  odbioru  w  jednym  roku,  mogły  wpłynąć  na  błędne  podanie 

cen ofert, tj. za jeden rok, zam

iast na okres dwóch lat. Nadto Zamawiający dał wyraz temu, 

że sposób zredagowania przez siebie formularza ofertowego utożsamia z niejednoznacznym 

opisem przedmiotu zamówienia niepozwalającym na złożenie porównywalnych ofert i z tego 

wywodzi  podstawę  do  unieważnienia  postępowania,  uznając,  że  wykonawcy  znając  treść 

SIWZ powinni podać cenę oferty w okresie realizacji zamówienia, tj. dwóch lat, a skoro tego 

nie uczynili, to zostały spełnione przesłanki określone w art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp. 

W ocenie Izby n

ie można zaaprobować takiego stanowiska Zamawiającego.  

W pierwszej kolejności zwraca uwagę niekonsekwencja Zamawiającego. Z jednej strony 

bowiem  Zamawiający  wskazuje  na  nieporównywalność  ofert,  a  jednocześnie  podaje,  że 

każdy z wykonawców sporządził w ten sam sposób ofertę, przy czym uczynił to zgodnie ze 


wzorem opracowanym przez Zamawiającego. Każdy wykonawca bowiem wypełnił formularz 

ofertowy opracowany przez Zamawiającego w sposób przez niego podany, w wyniku czego 

oferty są porównywalne i na takich samych zasadach podlegają ocenie w zakresie kryterium 

oceny ofert.  

W sprawie n

ie jest sporne, że wynagrodzenie za wykonanie usług objętych przedmiotem 

zamówienia  nie  jest  ryczałtowe,  lecz  rozliczenie  będzie  następowało  za  rzeczywiste 

wykonanie odbioru i za

gospodarowania odpadów według cen jednostkowych określonych w 

ofercie. 

SIWZ  nie  zawiera  postanowienia,  które  wskazywałoby,  że  szacunkowe  ilości 

odpadów podane przez Zamawiającego odnoszące się do 2019 r. służyły innemu celowi, niż 

umożliwieniu  skalkulowania  na  takich  samych  zasadach  ofert.  Oznacza  to,  że  ilości  te 

zostały  podane  celem  umożliwienia  porównania  ofert.  Cel  ten  został  osiągnięty.  Każdy  z 

wykonawców  podał  swoją  cenę  jednostkową  dla  poszczególnych  rodzajów  odpadów  oraz 

łączną cenę, co pozwala na ich porównanie.  

W

brew  sugestii  Zamawiającego,  formularza  ofertowego  nie  można  utożsamiać  z 

niejednoznacznym  opisem 

przedmiotu  zamówienia,  o  którym  mowa  w  przywołanym  przez 

niego  wyroku  Izby.  Formularz  ten  bowiem  przedstawia  te  same  rodzaje  i  kody  odpadów, 

które są wymienione w OPZ, tj. te, których dotyczy odbiór i zagospodarowanie, do których to 

czynności  zobowiązują się wykonawcy,  a także  zawiera  te same szacunkowe,  pomocniczo 

podane, 

ilości  pochodzące  z  2019  r.  Wykonawcy  mieli  zatem  przedstawione  na  takich 

samych  zasadach  informacje,  umożliwiające  im  kalkulację  ceny  oferty.  Formularz  ofertowy 

został tak skonstruowany, że w tabelach dla poszczególnych części zamówienia wykonawcy 

składali  oświadczenia  woli  w  przedmiocie  oferowanej  ceny  jednostkowej  netto  za  odbiór  i 

zagospodarowanie  jednej  tony  podanego  rodzaju 

odpadów.  Następnie  wykonawcy  winni 

podać  wartości  netto  i  brutto obliczone z  uwzględnieniem  podanej  przez Zamawiającego  w 

tabeli  masy  odpadów  w  odniesieniu  do  poszczególnych  rodzajów  i  kodów  odpadów  oraz 

łączną  wartość  wynikającą  z  takiego  przemnożenia.  Oznacza  to,  że  o  cenie  oferty 

decydowały  ceny  jednostkowe  zaoferowane  przez  każdego  z  wykonawców  indywidualnie, 

bowiem  ostateczna  cena oferty  wynikała już  z  działań  matematycznych  narzuconych przez 

Zamaw

iającego, przeprowadzonych w uwzględnieniem tych cen jednostkowych.  

W  ocenie  Izby  nie 

występuje  zatem  nieporównywalność  ofert,  której  stwierdzenie  przez 

Zamawiającego legło u podstaw unieważnienia postępowania.  

Nie  ulega  wątpliwości,  że  formularz  ofertowy,  jakkolwiek  pozwala  na  złożenie 

porównywalnych  ofert,  to  jednak  ceny  tych  ofert  zostały  podane  z  uwzględnieniem 

szacunkowych  ilości  odpadów,  podanych  pomocniczo,  z  uwzględnieniem  danych  z  2019  r. 

Okre

s świadczenia usług wynosi natomiast dwa lata, co wynika z ogłoszenia o zamówieniu 


oraz  SIWZ  i  co  m.in.  w  zawiadomieniu  o  unieważnieniu  postępowania  podkreśla 

Zamawiający.  Formularz  ofertowy  zawiera  w  pkt  2  wprawdzie  ww.  oczywistą  omyłkę  w 

odniesieniu  do  daty  realizacji  umowy, 

która  jednak  nie  może  negatywnie  skutkować  dla 

wykonawców.  Jest  bowiem  oczywiste,  że  umowa  nie  może  się  skończyć  przed  jej 

rozpoczęciem. W związku z tym maksymalna cena do zapłaty winna odnosić się do okresu 

dwóch  lat.  W  obecnym  stanie  rzeczy,  jakkolwiek  podane  ilości  są  szacunkowe,  to  należy 

liczyć  się  z  tym,  iż  wartość  tej  umowy  zostanie  wyczerpana  w  zdecydowanie  krótszym 

okresie

, niż zakładany przez Zamawiającego i określony w ogłoszeniu o zamówieniu i SIWZ.  

W związku z tym w zawiadomieniu o unieważnieniu postępowania Zamawiający powinien 

w  szczególności  wykazać,  dlaczego  jego  zdaniem  wada  ta  jest  nieusuwalna,  powinien 

wykazać,  że  stwierdzona  przez  niego  wada  postępowania,  która  powstała  na  skutek  jego 

omyłki,  miała  wpływ  na  wynik  postępowania  i  uniemożliwiałaby  zawarcie  niepodlegającej 

unieważnieniu  umowy,  dlaczego  nie  uznaje  jej  za  omyłkę  będącą  konsekwencją  omyłki 

popełnionej  przy  przygotowywaniu  wzoru  formularza  ofertowego.  Nie  zostało  to  jednak 

przedstawione w uzasadnieniu czynności unieważnienia postępowania.  

W  ocenie  Izby  potwie

rdziły  się  zatem  zarzuty  odwołania.  Zamawiający  nie  wykazał 

bowiem 

zaistnienia  podstaw  do  unieważnienia  postępowania.  Skutkuje  to  uwzględnieniem 

odwołania. 

Niezależnie  od  powyższego  zauważenia  wymaga,  iż  w  odpowiedzi  na  odwołanie 

Zamawiający rozszerzył swoje uzasadnienie czynności unieważnienia postępowania i podjął 

próbę wykazania nieusuwalności wady.  

Odnosząc się art. 146 ust. 6 ustawy Pzp, Zamawiający wskazał, że uwzględnienie ofert, 

których  treść  nie  odpowiada  SIWZ,  stanowiłoby  zaniechanie  czynności  ich  odrzucenia, 

skutkiem  czego  wybór  rozstrzygnięcia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  nastąpiłby  z 

naruszeniem przepisów ustawy, które miałoby lub mogło mieć wpływ na wynik postępowania 

– co oznaczałoby spełnienie przesłanek, o jakich mowa w tym przepisie.   

Oznacza  to,  że  Zamawiający  obecnie  uważa,  że  wykonawcy  nie  powinni  zastosować 

wprost formularza ofertowego, 

stanowiącego załącznik do SIWZ, lecz we własnym zakresie 

dokonać jego modyfikacji. Zamawiający pomija przy tym, iż mógłby wówczas otrzymać różne 

oferty,  tj.  jedni  wykonawcy,  tak  jak  obecnie,  mogliby  złożyć  ofertę  zgodnie  ze  wzorem 

formularza ofertowego, a inni dokonać jego samodzielnej zmiany. 

Jednocześnie  Zamawiający  stwierdził,  że  mimo,  iż  oferty  zawierają  cenę  za  realizację 

przedmiotu  zamówienia  za  okres  jednego  roku,  zamiast  za  okres  dwóch  lat,  jak  wynika  z 

SIWZ, 

zrezygnował z odrzucenia ofert na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, skutkiem 

czego  byłoby  unieważnienie  postępowania  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  1  ustawy  Pzp, 


bowiem  uzna

ł,  że  nie  dotyczy  to  wyłącznie  zaniechań  i  działań  samych  wykonawców, 

chociaż  ci  jego  zdaniem  wykorzystali  jego  omyłkę.  Zamawiający  podał  także,  że  rozważał 

wystąpienie  o  wyjaśnienia  w  trybie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp,  a  także  poprawę  ofert  na 

podstawie ar

t. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, jednak uznał, że prowadziłoby to do negocjacji i 

istotnej  zmiany 

treści  ofert,  bowiem  podwojenia  ceny  oferty  nie  można  uznać  za 

niepowodującą istotnej zmiany treści oferty. Zamawiający stwierdził także, że nie chciał też 

dopr

owadzić  do  sytuacji,  w  której  dokonywałby  oceny  złożonych  ofert  po  otrzymaniu 

rozbieżnego  stanowiska  wykonawców,  co  do  żądanych  ewentualnych  wyjaśnień,  tym 

bardziej,  że  w  postępowaniu  zastosowanie  miała  tzw.  procedura  odwrócona.  W  efekcie 

czego  mogłyby  być  dodatkowo  podnoszone  zarzuty  naruszenia  zasad  konkurencyjności  i 

równości, o jakich mowa w przepisie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

Stanowisko  Zamawiającego  zaprezentowane  w  odpowiedzi  na  odwołanie  i  poparte  na 

rozprawie,  w  ocenie  Izby  nie 

może  zmienić  powyższej  oceny,  co  do  potwierdzenia  się 

zarzutów  odwołania.  Niezależnie  od  tego,  iż  ww.  informacja  powinna  znaleźć  się  w 

zawiadomieniu  o  unieważnieniu  postępowania,  aby  umożliwić  wykonawcom,  w  przypadku 

skorzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  zajęcie  w  odniesieniu  do  niej  stanowiska, 

wskazania  wymaga,  iż  nie  można  się  zgodzić  z  przestawionymi  w  toku  postępowania 

odwoławczego argumentami Zamawiającego.  

W  pierwszej  kolejności  zaznaczenia  wymaga,  że  zastosowanie  w  postępowaniu 

procedury  odwróconej,  wbrew  obawom  Zamawiającego,  nie  oznacza,  że  ewentualne 

wystąpienie o wyjaśnienia złożonych ofert, jeśli nastąpiłoby na równych zasadach, miałoby w 

efekcie prowadzić do naruszenia zasad konkurencyjności i równości, o jakich mowa w art. 7 

ust.  1  ustawy  Pzp.  Nie  zostało  także  wykazane,  aby  była  potrzeba  zwracania  się  do 

wykonawców o wyjaśnienia i dlaczego w ich wyniku Zamawiający miałby otrzymać rozbieżne 

stanowiska wykonawców, co do żądanych wyjaśnień.  

Wskazania  wymaga  m.in., 

iż  przepis  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp  zawierający 

przesłankę odrzucenia oferty, z uwagi na jej niezgodność z treścią SIWZ, ma zastosowanie 

tylko  wówczas,  gdy  treść  oferty  nie  podlega  poprawie  na  podstawie  art.  87  ust.  2  pkt  3 

ustawy Pzp. Przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp 

zawiera obowiązek dokonania poprawy 

oferty, jeżeli z okoliczności sprawy wynika zamiar złożenia przez wykonawcę oferty zgodnie 

z  wymaganiami  zamawiającego,  poprawienie  omyłki  nie  ingeruje  w  sposób  istotny  w  treść 

oferty  w  rozumieniu 

oświadczenia  woli  wykonawcy  i  gdy  wiadomy  jest  sposób  poprawy 

omyłki. Fakt, iż skutkiem poprawy oferty miałaby być zmiana ceny oferty nie uniemożliwia, co 

do  zasady,  dokonania  poprawy  oferty  na  podstawie  ww.  przepisu.  Dokonanie  poprawienia 

omyłki w ofercie wykonawcy, w sytuacji, gdy zachodzą ku temu przesłanki, nie zależy od woli 

zamawiającego,  lecz  wynika  z  ustawy,  bowiem  przepis  ten  stanowi,  że  zamawiający 


„poprawia”,  a  nie,  że  „może  poprawić”  omyłki  i  chroni  zamawiających  nie  tylko  przez 

odrzuceniem  ofert,  złożonych  przez  wykonawców  zdolnych  do  wykonania  zamówienia,  ale 

te

ż przed unieważnieniem postępowania, co pozwala na zrealizowanie zamówienia, zgodnie 

z celem wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. 

W  analizowanym 

postępowaniu  nie  zostało  wykazane  przez  Zamawiającego,  aby 

po

prawa  ofert  wykonawców  nie  była  możliwa.  Przeciwnie.  Już  w  zawiadomieniu  o 

unieważnieniu  postępowania    Zamawiający  stwierdził,  że  z  treści  ogłoszenia  oraz  SIWZ 

wprost wynikało, że okres realizacji zamówienia wynosi dwa lata i wskazywał na powinność 

wykonaw

ców  uwzględnienia  w  ofercie  dwóch  lat  świadczenia  usług,  pomimo,  iż  w  treści 

wzoru  formularza  ofertowego  było  odniesienie  do  jednego  roku  (2019).  W  związku  tym 

należy  uznać,  iż  Zamawiający  dostrzegał    nie tylko  możliwość,  ale  też  obowiązek  poprawy 

oferty, 

z tym że ten obowiązek przypisywał wykonawcom, a nie sobie.   

Jak wyżej wskazano, w OPZ powyżej tabel zawierających wskazanie rodzajów odpadów, 

i podanie 

ich ilości w 2019 r. jest określony ww. wymóg: „W ramach przedmiotu zamówienia 

Wykonawca zobowiązany jest do odbierania i  zagospodarowania następujących odpadów:” 

Oznacza  to,  że  wykonawcy  przed  sporządzeniem  oferty  pozyskali  wiedzę  co  do  rodzajów 

odpadów będących przedmiotem usług, do wykonania których się zobowiązują, jak też co do 

historycznych 

ilości  tych  odpadów  w  rejonie  świadczenia  usług.  Pozwalało  to  im  na 

skalkulowanie  swoich  ofert,  przy  uwzględnieniu,  czasu  realizacji  umowy,  który  został 

przewidziany  na  dwa  lata  i  odnosił  się  do  przyszłego  okresu.  Nie  budzi  w  związku  z  tym 

wątpliwości,  że  w  formularzu  ofertowym  przygotowanym  przez  Zamawiającego  zabrakło 

informacji,  np. 

że  otrzymaną  cenę,  należy  przemnożyć  przez  2,  w  wyniku  czego  miałaby 

powstać maksymalna cena do zapłaty w okresie realizacji umowy zgodnie z SIWZ.  

Nie  jest 

sporne,  że  rozliczenie  będzie  następowało  z  zastosowaniem  podanych  w 

ofertach  cen  jednostkowych  za  rzeczywiście  wykonane  usługi.  W  związku  z  tym  należy 

uznać,  że  wolą  wykonawców  było  złożenie  oferty  odpowiadającej  wymaganiom 

Zamawiającego, a jej poprawa nie stanowiłaby zmiany ich oświadczenia woli. Skoro bowiem 

przystąpili  do  postępowania,  w  którym  okres  realizacji  zamówienia  został  przewidziany  na 

dwa lata, 

oraz wiedzieli, że rozliczenie będzie następowało za rzeczywiście wykonany odbiór 

i  zagospodarowanie, 

określonych  w  SIWZ  odpadów  i  podali  ceny  jednostkowe,  służące  do 

rozliczenia wykonanych usług, co w wyniku poprawy nie ulegałoby zmianie, to należy uznać, 

iż umowa miałaby być realizowana zgodnie z ich oświadczeniem woli. 

O

koliczność 

omyłkowego 

niedokończenia 

formularzu 

ofertowym 

działań 

matematycznych,  służących  obliczeniu  łącznej  ceny  oferty,  wyznaczającej  górną  granicę 

wynagrodzenia,  będąca  skutkiem  omyłki  popełnionej  przez  Zamawiającego,  nie  może 


negatywnie  skutkować  dla  wykonawców.  Tym  bardziej,  że  w  sprawie  nie  chodzi  o 

po

dwojenie  ceny,  jak  to  podał  w  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający,  bowiem  ceny 

jednostkowe, które służą do rozliczenia nie ulegają zmianie, a jedynie o dostosowanie górnej 

granicy wynagrodzenia do okresu realizacji umowy, 

określonego w treści SIWZ i ogłoszeniu 

o zamówieniu. 

Nie są też  sporne  podane  w  odwołaniu ceny  ofert  i kwoty, jakie  Zamawiający  zamierza 

przeznaczyć  na  realizację  zamówienia  w  poszczególnych  częściach,  a  które  znacznie 

odbiegają  od  cen  złożonych  ofert,  przy  czym  przy  przemnożeniu  przez  dwa,  cena  oferty 

Odwołującego mieści się w kwocie, jaką Zamawiający przeznaczył na realizację zamówienia. 

Powyższe  wskazuje,  że  stanowisko  Zamawiającego  nie  zasługuje  na  uwzględnienie. 

Zamawiający  nie  wykazał,  że  postępowanie  obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego

.  Nie  wykazał  zatem  zasadności  dokonanego  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  7 

ustawy Pzp unieważnienia postępowania.  

Naruszenie 

przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy  ma  istotny  wpływ  na  wynik 

postępowania, co stosownie do dyspozycji art. 192 ust. 2 ustawy Pzp stanowi podstawę do 

uwzględnienia  odwołania  i  nakazania  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności 

unieważnienia  postępowania  oraz  dokonania  badania  i  oceny  ofert,  w  ramach  których 

podejmowane są m.in. czynności poprawy omyłek występujących w ofertach.

Z tych względów na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, Izba orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  na podstawie  art.  192  ust.  9  i  10 

ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt 1 i pkt 2 lit. a i b rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz.  U.  z  2018  r.  poz.  972

),  zasądzając  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  

138  zł  25  gr,  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony  poniesione  z  tytułu  dojazdu  na 

posiedzenie 

i rozprawę, na podstawie złożonego przez Odwołującego rozliczenia kosztów z 

tym  związanych,  oraz  koszt  wynagrodzenia  pełnomocnika  strony  na  podstawie  faktury 

złożonej  przed  zamknięciem  rozprawy.  Izba  nie  uwzględniła  wniosku  Zamawiającego  o 

zasądzenie na jego rzecz kwoty 40 zł tytułem opłaty za parking oraz kwoty 25 zł tytułem diety 

właściciela  uznając,  iż  są  koszty  niewykazane  i  nieuzasadnione  w  świetle  §  3  ww. 

rozporządzenia.  

Przewodniczący:  ………………………………….