KIO 2389/20 WYROK dnia 16 października 2020 roku

Stan prawny na dzień: 07.01.2021

Sygn. akt: KIO 2389/20 

WYROK 

z dnia 16 

października 2020 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Katarzyna Prowadzisz 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie,  w  Warszawie,  w  dniu 

13  października  2020  roku  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  K

rajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  21  września  2020  roku  przez 

wykonawcę  M.  R.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  MARKPOL  Transport 

Krajowy i Zagraniczny M. R. 

z siedzibą w Mielcu  

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego Miasto Nowy Dwór Mazowiecki  

przy  udziale  wykonawcy  STALKO  P. 

i  Wspólnicy  spółka  jawna  z  siedzibą  w  Zielonce 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  2389/20  

po stronie Zamawiającego  

orzeka: 

Uwzględnia odwołanie.  

Nakazuje Zamawiającemu, w postępowaniu o udzielnie zamówienia publicznego pn.: 

Komunikacja autobusowa na terenie miasta Nowy Dwór Mazowiecki w latach 2020-

2022,  w  oparciu  o  art.  89  ust.  1  pkt  4  oraz  art.  89  ust.  1  pkt  3  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych odrzucenie oferty wykonawcy STALKO P. i Wspólnicy spółka 

jawna z siedzibą w Zielonce. 

2.  K

osztami postępowania obciąża Zamawiającego Miasto Nowy Dwór Mazowiecki i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(s

łownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 


Marka  Rzeźnika  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  MARKPOL 

Transport  Krajowy  i  Zagraniczny  M.  R. 

z  siedzibą  w  Mielcu  tytułem  wpisu  od 

odwołania, 

zasądza od Zamawiającego Miasto Nowy Dwór Mazowiecki na rzecz wykonawcy 

Marka  Rzeźnika  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  MARKPOL 

Transport  Krajowy  i  Zagraniczny  M.  R. 

z  siedzibą  w  Mielcu  kwotę  

zł  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  tytułem  wpisu  od 

odwołania i  wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

O

dwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący:      ………………………………. 


Sygn. akt: KIO  2389/20 

U Z A S A D N I E N I E 

Zamawiający – Miasto Nowy Dwór Mazowiecki - prowadzi postępowanie o udzielenie 

zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  pod  nazwą.:  Komunikacja 

autobusowa na terenie miasta Nowy Dwór Mazowiecki w latach 2020-2022 

O

głoszenie  o  zamówieniu  zostało  zamieszczone  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej pod numerem 2020/S 074-176697. 

W  dniu 

21  września  2020  roku  Odwołujący  wniósł  odwołanie  od  czynności  

i zaniechań Zamawiającego polegających wyborze jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy 

STALKO P. 

i Wspólnicy Spółka Jawna z siedzibą w Zielonce (dalej: STALKO), zaniechaniu 

odrzucenia  oferty  STALKO  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  3  i  4  ustawy  

i zaniechaniu wyboru jako najkorzystniejszej oferty Odwołującego. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu  

1)  naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy przez zaniechanie odrzucenia oferty STALKO, 

pomimo, że oferta złożona przez STALKO zawiera rażąco niską cenę w stosunku do 

przedmiotu zamówienia, 

2)  naruszenie  art.  89  ust.1  pkt  3  ustawy  w  zw.  z  art.  15  ust.1  pkt  1  ustawy  z  dnia  16 

kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (tj.  Dz.  U.  z  2018  poz.  419), 

przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  STALKO

,  pomimo  że  złożenie  oferty  przez 

w

ykonawcę  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  z  uwagi  na  utrudnianie  dostępu  

d

o rynku innym przedsiębiorcom przez zamiar świadczenia usług poniżej kosztów. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu:  (1)  merytoryczne  rozpatrzenie  przez 

Krajową  Izbę  Odwoławczą  odwołania  i  jego  uwzględnienie;  (2)  dopuszczenie  

i  przeprowadzeni

e  dowodu  z  dokumentacji  postępowania  oraz  z  innych  wskazywanych 

dowodów na okoliczności wskazane odwołaniem, z uwzględnieniem art. 190 ust. 1a ustawy; 

(3) nakazanie Zamawiającemu odrzucenie oferty STALKO oraz nakazanie Zamawiającemu 

wybór  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej;  (4)  zasądzenie  na  rzecz  Odwołującego 

zwrotu  kosztów  postępowania  odwoławczego,  w  tym  zwrotu  kosztów  wynagrodzenia 

pełnomocnika (o ile zostanie w sprawie ustanowiony) według faktury oraz kosztów dojazdu 

(wg potwierdzenia poniesio

nych kosztów, jakie zostaną złożone podczas rozprawy). 


Odwołujący podał, że posiada interes we wniesieniu odwołania uzasadniając, że jego 

oferta  nie  została  odrzucona  z  przedmiotowego  postępowania.  Odwołujący  ma  interes  

w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia oraz może ponieść szkodę na skutek naruszenia 

ustawy przez Zamawiającego. Oferta Odwołującego, wg kryteriów wyboru określonych przez 

Zamawiającego w SIWZ, otrzymała drugą w kolejności ilość punktów (była druga po ofercie 

Wykonawcy).  Gdyby  Zamawiający  dokonał  czynności  w  przedmiotowym  postępowaniu 

zgodnie z ustawą i odrzucił ofertę spółki STALKO jako ofertę zawierającą rażąco niską cenę 

w stosunku do przedmiotu zamówienia, to Odwołujący uzyskałby przedmiotowe zamówienie. 

Szkodą,  jaką  Odwołujący  może  ponieść  wskutek  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisów  ustawy,  są  utracone  korzyści  z  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, mimo iż Odwołujący złożył ofertę niepodlegającą odrzuceniu. 

Odwołujący następująco uzasadnił przedstawione w odwołaniu zarzuty 

W  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  świadczenie  usług 

Komunikacji  autobusowej  na  terenie  miasta  Nowy  Dwór  Mazowiecki  w  latach  2020-2022,  

nr  sprawy  WPI.271.1.9.2020,  Zamawiający  w  dniu  10  września  2020  r.  jako 

najkorzystniejszą wybrał  ofertę STALKO  -  Odwołujący  został  poinformowany  o wyborze  za 

pośrednictwem poczty elektronicznej w dniu 10 września 2020 r. 

Ponowny wybór najkorzystniejszej oferty został poprzedzony wyrokiem Krajowej Izby 

Odwoławczej z dnia 17 sierpnia 2020 roku (sygn. akt KIO 1352/20), zgodnie z którym Izba 

nakazała  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  oraz 

powtórzenie czynności badania i oceny ofert.  

Zamawiający,  działając na  podstawie art.  90  ust.  1  ustawy,  wezwał  STALKO,  z  siedzibą  w 

Zielonce do udzielenia wyjaśnień, w tym do złożenia dowodów dotyczących wyliczenia ceny.  

Wykonawca,  w  odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego,  dokonał  wyjaśnień  dotyczących 

cenotwórczych  elementów  oferty  oraz  przedłożył  dowody  na  poparcie  tych  wyjaśnień. 

Z

amawiający powtórzył czynność oceny ofert pod kątem przesłanek ich odrzucenia (art. 89 

ust. 1 ustawy) oraz kryteriów oceny ofert, określonych w rozdz. XIII ust. 9 SIWZ, tj. kryterium 

Cena- waga: 100%.  

Na  podstawie  przeprowadzonej  ponownej  oceny  ofert  Zama

wiający  sierdził,  że  najwyższą 

liczbę punktów otrzymała oferta złożona przez STALKO. 

Uzasadnienie  zarzutu  z  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  przez  zaniechanie  odrzucenia 

oferty Wykonawcy zawierającej rażąco niska cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia 

Cena  o

ferowana  przez  wykonawcę  STALKO,  pomimo  złożonych  na  wezwanie 

Zamawiającego  wyjaśnień,  nadal  budzi  obiektywne  wątpliwości  co  do  tego,  czy  oferta  jest 


zrównoważona  pod  względem  gospodarczym  i  czy  może  zostać    zrealizowana  w  należyty 

sposób.  

Odnosząc  się  do  argumentów  wskazanych  przez  Wykonawcę  w  wyjaśnieniach  z  dnia  

7  września  2020  r.,  Odwołujący  wskazał  wątpliwości  odnosząc  się  do  poszczególnych 

składników cenowych, przytoczonych przez STALKO, uwzględniając realne koszty realizacji 

zamówienia. 

Pomimo twie

rdzeń spółki STALKO zawartych w wyjaśnieniach, cena zaoferowana przez jest 

niższa  0  28,26  %  niż  szacunkowa  ustalona  przez  Zamawiającego  wartość  zamówienia 

powiększona o należny podatek Vat. Oferta ta jest jednocześnie o 28 % niższa od średniej 

arytmetyczne

j  pozostałych złożonych ofert  oraz  prawie o  50%  niższa od  najdroższej  oferty  

w przedmiotowym postępowaniu. 

Nie  jest  prawdą,  jak  twierdzi  STALKO  w  swoich  wyjaśnieniach,  jakoby  szacunkową 

wartością zamówienia była kwota 3 318 624,00 zł. W dniu 22 maja 2020 r., przed otwarciem  

ofert,  zgodnie  z  art.  86  ust.  3  ustawy 

podana  została  kwota,  jaką  Zamawiający  zamierzał 

przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  a  była  to  kwota  3  500  000,00  zł.  Odwołujący 

wskazał  wyrok  KIO  z  dnia  28  grudnia  2017  r.,  sygn.  KIO  2678/17,  w  którym  Krajowa  Izba 

Odwoławcza uznała, że zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, bezpośrednio przed otwarciem ofert 

Z

amawiający podaje kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zadania i podana 

przez  Z

amawiającego  kwota  jest  informacją  dla  wykonawców  i  jako  taka  nie  podlega 

zmianie.  Kwota  ta  ma  stanowić  zabezpieczenie  wykonawców  przed  nieuprawnionym 

uni

eważnieniem  postępowania  przez  Zamawiającego  z  powodu  braku  środków  

na  sfinansowanie  za

mówienia.  Krajowa  Izba  Odwoławcza  zwróciła  również  uwagę,  

że  zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami,  dopuszczalne  jest  jedynie  zwiększenie  tej  kwoty 

do kwoty oferty najkorzystniejszej, o czym stanowi art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy. Krajowa Izba 

Odwoławcza  uznała,  że  „Obowiązujące  przepisy  prawa  nie  wskazują  na  możliwość 

do

konywania  korekty  (innej  niż  wskazana  powyżej)  tej  kwoty,  w  szczególności,  gdy 

Zamawiający  zapoznał  się  z  wysokością  cen  w  złożonych  ofertach.  Tym  samym  kwota  

w  wysokości  2  500  000  zł  jest  kwotą  wiążącą.  Zamawiający  jest  bowiem  związany  kwotą, 

którą  podał  przed  otwarciem  ofert  i  nie  może  w  celu  uzasadnienia  unieważnienia 

postępowania na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy  wskazać innej, niższej kwoty, którą 

zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.” 

Kwota  zaoferowana  przez 

STALKO  nie  jest  niższa  o  24,34%  od  szacunkowej  wartości 

zamówienia,  lecz  jak  wskazano  powyżej  o  28,26%.  W  przedmiotowej  sprawie  nie  ulega 

wątpliwości,  iż  oferta  spółki  STALKO  jest  ofertą  z  rażąco  niską  ceną,  co  powoduje 

zagrożenie  dla  realizacji  świadczenia  komunikacji  autobusowej  dla  Zamawiającego  i  może 

skutkować  jego  nienależytym  wykonaniem  lub  całkowitym  niewykonaniem.  Odwołujący 


wskaza

ł,  że  podanie  jak  STALKO  posiada  wieloletnie  doświadczenie  w  branży  transportu 

osób,  które  pozwala  mu  skalkulować  rzeczywiste  koszty  realizacji  zamówienia  objętego 

przedmiotowym postępowaniem, co pozwala na wyciagnięcie nw. wniosków co do rażącego 

zaniżenia ceny zaoferowanej przez STALKO. Odnosząc się do poszczególnych składników 

cenotwórczych przedstawionych w wyjaśnieniach Odwołujący wskazał następujące fakty: 

a) 

Koszt zatrudnienia kierowców autobusów 

Zamawiający  w  SIWZ  wskazał,  że  wymaga  zatrudnienia  przez  Wykonawcę  na  podstawie 

u

mowy  o  pracę  osób  wykonujących  czynności  kierowców,  chyba  że  Wykonawca  lub  jego 

podwykonawca wykonuje działalność osobiście. 

Wykonawca  w  swojej  ofercie  oświadczył,  że  nie  zamierza  powierzyć  wykonywania  żadnej  

z części przedmiotu zamówienia podwykonawcom. Osobiste wykonanie całości zamówienia 

przez  Wykonawcę  również  nie  jest  możliwe  z  uwagi  na  przewidziany  w  Załączniku  Nr  1  

do  SIWZ  opis  przedmiotu  zamówienia,  który  wskazuje  na  świadczenie  usług 

komunikacyjnych  na  3 trasach,  tj.  linii  NDM  1  o 

długości 29,4 km- 12 kursów dziennie, linii 

NDM 2 o 

długości 30,2 km- 12 kursów dziennie oraz linii NDM 3 o długości 38,6 km- 4 kursy 

dziennie. 

W swoich waśnieniach Wykonawca wskazuje, że założył on, że część zadań przewidzianych 

do  realizacji  w  ramach  przedmiotowego  zamówienia  będzie  powierzona  do  wykonania  już 

zatrudnionym  przez  spółkę  kierowcom.  W  wyjaśnieniach  wskazano  także,  że  spółka 

STALKO dysponuje mobilnymi kierowcami dedykowanymi do na czas urlopów i uzupełniania 

ewentualnych  braków  w  obsadzie  na  poszczególnych  liniach,  a  w  obliczeniach  ilości 

kierowców  niezbędnych  do  realizacji  zamówienia  można  założyć  zastępstwa  na  czas 

urlopów  lub  zwolnień  lekarskich  lub  doraźne  uzupełnianie  obsady  przez  kierowców 

dyżurnych, co pozwala obniżyć liczbę nowych, koniecznych do zatrudnienia kierowców o 1,5 

(spółka wskazała, iż tych kierowców posiada, a ich częściowe zagospodarowanie do obsługi 

zamówienia nie będzie stanowić dodatkowego kosztu).  

Wskazania  Wykonawcy  nie  polegają  na  prawdzie,  bowiem  biorąc  pod  uwagę  wskazany 

przez  Zamawiającego  rozkład  jazdy  oraz  ilość  tras,  a  także  obowiązujące  przepisy  

w  zakresie  czasu  pracy  kierowców  (ustawa  z  dnia  16  kwietnia  2004r.  o  czasie  pracy 

kierowców)  koniecznym  jest  zatrudnienie  do  realizacji  przedmiotowego  zamówienia  7 

kierowców,  a  zatem  bezprzedmiotową  jest  okoliczność  firma  posiada  już  zatrudnionych 

kierowców,  czy  też  musi  zatrudniać  nowych.  W  tym  zakresie  należy  zatem  liczyć  koszty 

wszystkich  7  kierowców,  a  nie  tylko  tych  (5.5),  których  spółka  ma  zamiar  zatrudnić 

dodatkowo. 

Koszt zatrudnienia w okresie realizacji przedmiotu zamówienia (30 miesięcy) wyniesie zatem 

1.050.000,00 zł. Wykonawca zobowiązany jest zatrudnić każdego z kierowców na podstawie 


umowy o pracę, przeciętne miesięczne wynagrodzenie kierowcy za pracę wynosi ok. 3.150 

zł  netto,  co  dla  pracodawcy  oznacza  rzeczywisty  koszt  5000,00  zł  brutto  miesięcznie,  co 

stanowi  w  odniesieniu  do  prz

edmiotowego  zamówienia  koszt  na  poziomie  1.050.000,00  zł. 

Wykonawca wskazując na 5,5 kierowców zaniżył ten najważniejszy wskaźnik cenotwórczy o 

225.000,00 zł (1.5 x 5000 zł x 30 miesięcy wykonywania zamówienia). 

Wykonawca  w  kalkulacji  oferty  przyjął  wyliczenie  kosztów  zatrudnienia  kierowców  na 

podstawie umowy z 2018 r. (załączonej do wyjaśnień), co może wskazywać na chęć ukrycia 

obecnie obowiązujących stawek. 

b) 

Koszt bieżących napraw taboru i jego obsługi technicznej 

swoich  wyjaśnieniach  Wykonawca  wskazał,  iż  dysponuje  własnym  warsztatem 

naprawczym 

jak  również  mobilnym  serwisem.  Ponadto  wskazano,  iż  na  potrzeby  realizacji 

przedmiotowego  zamówienia  nie  ma  potrzeby  zatrudnienia  dodatkowych  pracowników 

warsztatu, dlatego spółka STALKO nie przewidziała w kalkulacji oferty dodatkowych kosztów 

z tytułu obsługi technicznej pojazdów przewidzianych do realizacji zamówienia, a realizacja 

przewozów w tym zakresie stanowi jedynie efektywne wykorzystanie zasobów spółki. 

W  tym  miejscu  STAKOL 

znowu  próbuje  ukryć  koszty  i  niejako  „przenieść”  je  na  inne 

wykonywane  obecnie  zadania.  Skoro  Wykonawca  twierdzi,  że  nie  potrzebuje  zatrudniać 

dodatkowych 

mechaników 

do 

obsługi 

technicznej 

autobusów 

przeznaczonych  

do  wykonywania  przedmiotowego  zadania,  powinien  koszty  te  rozłożyć  proporcjonalnie  

w następujący sposób: 

Wykonawca wskazuje, że zatrudnia 14 mechaników, którzy łącznie obsługują 83 autobusy; 

przyjmując  średnie  wynagrodzenie  mechanika  w  woj.  mazowieckim  na  kwotę  5.000,00  zł, 

należy  wykonać  następującego  wyliczenia:  14  mechaników  x  5.000,00  zł  daje  kwotę 

0,00  zł,  która  podzielona  na  liczbę  83  autobusów  daje  kwotę  843,37  zł  na  obsługę 

jednego  autobusu.  Kwota  843,37  zł  pomnożona  przez  liczbę  3  autobusów  potrzebnych  

do  wykonania  przedmiotowego  zamówienia  daje  miesięcznie  kwotę  2530,11  zł,  co  przez 

cały okres realizacji zadania stanowi sumę 75.903,30 zł. 

Tym samym wyjaśnienia Wykonawcy także w tym zakresie nie zasługują na uwzględnienie. 

c) 

Koszt obsługi biurowej i dyspozytorskiej 

STALKO wskazała, iż posiada dyspozytornię funkcjonującą 24 h na dobę 7 dni w tygodniu, 

jak  również  składającą  się  z  kilku  pracowników  komórkę  odpowiedzialną  za  przewozy 

pasażerskie,  a  uruchomienie  przewozów  w  ramach  przedmiotowego  zamówienia  

nie  generuje  żadnych  dodatkowych  kosztów  w  tym  względzie,  stanowiąc  efektywne 

wykorzystanie  zasobów  personalnych  i  organizacyjnych  wykonawcy.  Wykonawca  wskazał, 

że  wprowadzenie do  zakresu  obowiązków  nadzoru  nad 3  dodatkowymi  autobusami,  do  83 


pojazdów  jakimi  zarządza  obecnie  dyspozytornia,  nie  stanowi  znaczącego  wzrostu 

realizowanych obowiązków. 

Analogicznie  do  argumentacji  wskazanej  przy  kosztach  dotyczących  bieżących  napraw 

taboru i jego obsługi technicznej, także w tym miejscu Wykonawca nie może posługiwać się 

w  swoich  kalkulacjach  kosztów  wartościami  zerowymi.  Jak  wskazał  sam  przedstawiciel 

spółki  STALKO,  komórka  spółki  odpowiedzialna  za  przewozy  pasażerskie  składa  się  

z  minimum  4  dyspozytorów  (skoro jest  to  dyspozytornia  pracująca  24  h  7  dni  w  tygodniu), 

planisty,  który  opracowuje  grafiki  pracy  dla  wszystkich  kierowców,  osoby  odpowiedzialnej  

za nadzór nad pracą kierowców i organizacją, a także osoby odpowiedzialnej za rozliczanie 

umów  przewozowych.  Uśredniając  wynagrodzenia  ww.  osób  (tj.  nie  dzieląc  ich  nawet  na 

stanowiska   podległe i kierownicze)  należy  przyjąć wynagrodzenie w  kwocie 5.000,00  zł.  7 

etatów x 5.000,00 zł stanowi kwotę 35.000,00 zł miesięcznie. Kwota 35.000,00 zł podzielona 

na  83  autobusy,  jakimi  zarządzają  pracownicy,  daje  kwotę  421,69  zł  miesięcznie,  która 

pomnożona  przez  3  autobusy  potrzebne  do  wykonania  przedmiotowego  zamówienia,  daje 

miesięcznie  kwotę  1.265,07  zł.  Przez  cały  okres  wykonywania  zamówienia  (30  miesięcy) 

daje to sumę 37.952,10 zł, której to kwoty Wykonawca nie uwzględnił w swojej ofercie. 

zakresie  ww.  wskaźnika  cenotwórczego,  Wykonawca  wyraźnie  wskazuje  na  zamiar 

finansowania  poszczególnych  elementów  kosztowych  przedmiotowego  zadania  środkami 

pochodzącymi  z  innych  uzyskanych  zamówień,  co  jest  niedopuszczalnym  czynem 

nieuczciwej konkurencji. Sama Izba w wyroku z dnia 9 grudnia 2015 r. (sygn. KIO 2565/15) 

stwierdziła, że okoliczność wykonywania innych zadań przez Wykonawcę nie daje mu prawa 

do posługiwania się kosztami zerowymi w danym zakresie. 

d) 

Koszty paliwa oraz naprawy pojazdów 

W  swoich  "

waśnieniach  STALKO  wskazuje,  że  pojazdy  przewidziane  do  realizacji 

zamówienia  są  wykorzystywane  w  spółce  od  kilku  lat  na  liniach  o  podobnym  charakterze 

(komunikacja  lokalna  w  ramach  sieci  Zarządu  Transportu  Miejskiego  w  Warszawie),  

a  rzeczywiste  normy  spalania  dla  tych  pojazdów  zawierają  się  w  przedziale  od  około  27  

do 30 litrów/100 km. Ww. linie to trasy lokalne, tak zwane „elki” (linie z oznaczeniem L), które 

znacząco różnią się od wykonywania kursów komunikacji miejskiej. Trasy lokalne są bowiem 

dłuższymi  trasami  z  mniejszą  ilością  przystanków,  które  są  od  siebie  oddalone  bardziej, 

aniżeli  ma  to  miejsce  w  przypadku  komunikacji  miejskiej,  kiedy  odległości  pomiędzy 

przystankami często nie przekraczają nawet 200 metrów. Autobus, który de facto nie zdąży 

się  nawet  rozpędzić,  musi  już  hamować.  Przy  takiej  specyfice  jazdy  spalanie  znacząco 

wzrasta,  dlatego  wartości  podane  przez  Wykonawcę  nie  odzwierciedlają  w  żadnej  mierze 

rzeczywistego  spalania  autobusów  jeżdżących  w  komunikacji  miejskiej.  Nie  mogą  być 

uznane  za  wiarygodne  wydruki  dołączone  w  tym  zakresie  przez  spółkę  STALKO,  gdzie  w 


jednej  pozycji  spalanie  autobusu  wynosi  40  l/100  km,  w  innej  25  l/100  km,  a  w  jeszcze 

kolejnych  6  czy  też  2  l/100  km.  Dla  przedstawienia  realiów  świadczenia  komunikacji 

miejskiej,  stricte  przy  świadczeniu  usług  komunikacji  miejskiej  dla  UM  Nowy  Dwór 

Mazowiecki,  Odwołujący  poprosił  dotychczasowego  wykonawcę  o  przedstawienie 

faktycznego  spalania  autobusów,  które  wykonują  przedmiotowe  zamówienie.  Z  informacji 

przesłanych  przez  tego  wykonawcę  wynika,  iż  realne  spalanie  autobusów,  które  świadczą 

usługę  wykonywania  komunikacji  miejskiej  w  Nowym  Dworze  Mazowieckim  kształtuje  się  

na  poziomie  34-

37  litrów/100  km.  Nie  bez  znaczenia  jest  fakt,  iż  komunikacja  miejska  

w  Nowym  Dworze  Mazowieckim  jest  darmowa,  co  zachęca  ludzi  do  intensywnego 

korzystania  z  komunikacji  i  podróżowania  często  od  jednego  przystanku  do  kolejnego,  

w  związku  z  czym  autobusy  jeżdżą  praktycznie  cały  czas  w  niemal  pełnej  obsadzie 

pasażerów, co oczywiście także wpływa na zwiększanie średniego spalania. 

S

amo przyjęcie wartości 3,30 zł/l oleju napędowego jest dalece nieprofesjonalne, ponieważ 

w  umowie  z  Zamawiającym  nie  przewidziano  waloryzacji  cen.  Oczywistym  jest  że  obecne 

ceny  paliwa  są  jedynie  stanem  przejściowym,  wynikłym  z  panującej  pandemii.  Na  samym 

wykazie cen paliw wykonawcy widać jak drastycznie spadły ceny paliw po ogłoszeniu przez 

rząd  stanu  pandemii  z  prawie  4,00  zł  do  3,00  zł  za  litr.  Każdy  racjonalny  przedsiębiorca 

powinien  jednak  wiedzieć,  iż  swoich  wyliczeń  nie  można  opierać  na  cenach  związanych  

z  „chwilowym  załamaniem  się  rynku  transportowego,  co  zmniejszyło  popyt  na  paliwa,  

a  co  za  tym  idzie  zmalała  cena".  Przed  okresem  pandemii  ostatnim  czasem  kiedy  cena 

paliwa  była  tak  niska,  był  czerwiec  2017  r.  (vide:  dane  ogólnie  dostępne  na  stronie 

www.orlen.pl). 

Po 

kilkunastoty

godniowym  okresie  ceny  jednak  wyrównały  się  

do  funkcjonującej  od  wielu  lat  średniej  ceny  ON  w  granicach  4-4,30  zł  netto/l. Wykonawca  

na pewno zdaje sobie sprawę z ww. okoliczności, jednak korzystniej było mu przyjąć cenę z 

dnia  składania  ofert,  aby  zaniżyć  i  urealnić  swoją  ofertę.  Przyjęcie  jedynie  paliwa  na 

poziomie 4,00 zł/ l, przy przyjęciu realnego spalania na poziomie 35 l/100 km dałoby wartość 

868.000,00 zł (zamiast wskazanej 618.300,00 zł), co dałoby świadectwo tego jak drastycznie 

całość  kalkulacji  ceny  oferty  została  zaniżona  (w  tym  zakresie  aż  o  ok.  249.700,00  zł). 

Przy

jęcie  natomiast  spalania  na  35  l/100  km  (zamiast  30  l/100  km),  przy  zakładanych 

620.000  km  do  przejechania,  daje  sumę  217.000,00  litrów,  zamiast  186.000,00,  co  przy 

nieracjonalnym  pozostawieniu  wartości  ceny  paliwa  na  kwocie  3,30  zł/l  daje  kwotę 

716.000,00 zł (a nie jak wskazał Wykonawca 618.300,00 zł). Nawet w tym przypadku, jest to 

więc ok. 100.000,00 zł różnicy. 

Jeśli  chodzi  o  koszty  olejów,  opon  oraz  części  zamiennych,  wskazane  przez  Wykonawcę 

obliczenia  powinny  być  wynikiem  szczegółowej  oraz  wnikliwej  analizy  i  indywidualnej 

kalkulacji  tego  wykonawcy,  nie  zaś  powieleniem  i  skopiowaniem  wyliczeń  firmy 

Odwołującego. W tym zakresie STALKO, w przeciwieństwie do Odwołującego nie przedłożył 


żadnych  faktur  zakupowych,  które  odzwierciedlałyby  wysokość  kosztów  wskazaną  przez 

STALKO.  Każdy  przedsiębiorca,  w  zależności  od  czasu  istnienia  na  rynku  oraz  ilości 

nabywanych  towarów  nawiązuje  kontakty  handlowe,  wyrabia  sobie  u  producentów  

i sprzedawców swoją indywidualną historię, (Odwołujący działa w branży już niemal 30 lat), 

co pozwala na uzyskiwanie rabatów i korzystnych upustów na zakup części, olejów, smarów 

itp.  Ciężko  jest  przyjąć,  że  STAKOL,  która  nie  ma  aż  tak  długiego  branżowego 

doświadczenia  i  ma  siedzibę  w  miejscu  bardzo  oddalonym  od  siedziby  Odwołującego, 

zakupuje filtry, oleje, opony oraz inne części w identycznych cenach jak firma Markpol. Brak 

złożenia  przez  spółkę  STAKOL  dowodów  w  tym  zakresie  podważa  autentyczność  

i rzetelność wyliczenia. 

e) 

Amortyzacja/leasing 

Jeśli  chodzi  o  koszt  leasingu,  Wykonawca  próbuje  przekonać  Zamawiającego,  

że  przedstawiona  przez  niego  kalkulacja  obejmuje  całość  kosztów  związanych  

z  autobusami.  Do  całodziennej  obsługi  wszystkich  linii  w  Nowym  Dworze  Mazowieckim  

są  potrzebne  3  pojazdy  i  chociaż  Zamawiający  nie  wymagał  w  SIWZ  wykazania 

dodatkowego  pojazdu  do  obsługi  linii  w  przypadku  kolizji  czy  awarii,  to  jednak  w  umowie 

znalazło  się  postanowienie,  że  w  przypadku  awarii  czy  kolizji  Wykonawca  ma  jedynie  pół 

godziny  na  podstawienie  autobusu  zastępczego  o  tożsamych  parametrach  co  autobus 

podstawowy.  Sankcją  za  niewykonanie  ww.  zapisu  są  kary  umowne,  a  nawet  prawo 

Zamawiającego  do  rozwiązania  umowy.  Z  tego  względu  kalkulacja  przedstawiona  przez 

STAKOL 

nie  jest  całkowitym  kosztem.  Wykonawca,  który  pragnie  wykonywać  swoje 

zobowiązania  umowne  w  sposób  należyty,  prawidłowy  i  profesjonalny  oraz  z  należytą 

starannością,  powinien  w  przedmiotowy  koszt  wkalkulować  także  koszt  czwartego 

zastępczego pojazdu. 

f) 

Koszt ubezpieczenia pojazdów 

W  tym  zakresie,  po  raz  kolejny,  STAKOL 

przywołuje  jako  swoją  kalkulację  przedstawioną  

i popartą dowodami przez firmę Markpol. Brak wskazania w tym zakresie swoich danych jest 

dowo

dem na to, iż sama spółka STAKOL nie posiada takich ofert od ubezpieczycieli (które 

to  są  ofertami  wyjątkowo  korzystnymi  ze  względu  na  pozytywną  historię  ubezpieczeniową, 

kody PKD, lokalizację siedziby Odwołującego oraz fakt posiadania ubezpieczenia flotowego) 

i  dlatego  celo

wo  ukrywa  ten  koszt,  bazując  na  kalkulacji  Odwołującego,  co  także  stanowi 

czyn nieuczciwej konkurencji. 

g) 

Koszt wynajmu/utrzymania bazy oraz inne koszty 

zakresie ww. kosztów, STAKOL powinien w sposób analogiczny jak w pozycji dotyczącej 


mechaników  oraz  kosztów  serwisowych,  podzielić  całość  kosztów  wynajmu  bazy  

w  miejscowości  Nowy  Dwór  Mazowiecki  przez  ilość  wszystkich  pojazdów,  które  tam 

stacjonują,  a  następnie  pomnożyć  przez  ilość  autobusów  (3  sztuki),  które  będą 

wykorzystywane  do  świadczenia  usługi  dla  UM  Nowy  Dwór  Mazowiecki.  Tylko  i  wyłącznie 

taki  sposób  pozwoliłby  na  obiektywne  i  rzetelne  wskazanie  kosztu  ponoszonego  przy 

świadczeniu ww. zamówienia, bez przenoszenia go na inne realizowane przez Wykonawcę 

kontrakty. 

W

ykazane  w  wyjaśnieniach  koszty  nie  zostały  skalkulowane  poprawnie  z  należytą 

stronnością  i  nie  odzwierciedlają  one  w  pełni  całości  nakładów,  jakie  poniesie Wykonawca  

w związku z przedmiotowym zamówieniem. Wykonawca w swoich wyjaśnieniach wskazuje, 

że  suma  kosztów  netto  w  ofercie  wynosi  2.103.300,00  zł  netto  (2.272.104.00  zł  brutto).  

Jak  wykazał  powyżej  Odwołując.  łączne  koszty  zostały  zaniżone  przez  Wykonawcę  co 

najmniej o kwotę 438.855,70 zł (225.000.00 zł jako koszt kierowców, 75.903,30 zł jako koszt 

napraw  taboru,  37.952,10  zł  stanowiący  koszt  obsługi  dyspozytorskiej  oraz  co  najmniej 

100.000,00 zł jako koszt paliwa). Tym samym wskazanie przez Wykonawcę oferty realizacji 

zamówienia  za  kwotę  2.510.969.40  zł  brutto,  to  jest  kwotę  znacznie  poniżej  poziomu 

samego  kosztu  jego  wykonania,  bez 

uwzględnienia  zysku  Wykonawcy,  stanowi 

zaoferowanie  ceny  rażąco  niskiej  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  co  winno 

skutkowa

ć  odrzuceniem  oferty Wykonawcy.  Cena  zaoferowana  przez  STAKOL  jest  rażąco 

niska.  

Uzasadnienie zarzutu naruszenia art. 89 ust.1 pkt 3 ustawy w zw. z art. 15 ust.1 pkt 1 

ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 

Zgodnie  z  art.  15  ust.  1  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji,  czyn  nieuczciwej  konkurencji  stanowi  utrudnianie 

innym  przedsiębiorcom 

dostępu  do  rynku  m.in.  poprzez  sprzedaż  usług  poniżej  kosztów  ich  świadczenia  albo 

wytworzenia  w  celu  eliminacji  innych  przedsiębiorców.  W  orzecznictwie  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  wskazuje  się,  że  „Złożenie  oferty  zawierającej  cenę  nie  pokrywającą 

wszystkich  kosztów  realizacji  zamówienia  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  

w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 

1  pkt  1  u.z.n.k.,  czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  utrudnianie  innym 

przedsiębiorcom 

dostępu  do  rynku,  w  szczególności  przez  sprzedaż  towarów  lub  usług  poniżej  kosztów  ich 

wytw

orzenia lub świadczenia albo ich odsprzedaż poniżej kosztów zakupu w celu eliminacji 

innych  przedsiębiorców.  Nie  może  budzić  żadnych  wątpliwości  fakt,  iż  samo  zaoferowanie 

rażąco  niskiej  ceny  za  realizację  przedmiotu  zamówienia,  stanowi  czyn  nieuczciwej 

konkurencji  w  rozumieniu  ustawy  z  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji."  (wyrok 

Krajowej Izby Odwoławczej z 6 lutego 2017 r. KIO 102/17). Ocena działania Wykonawcy w 


przedmiotowy

m  postępowaniu  pozwala  uznać,  że  zaoferowanie  przez  niego  ceny  

za  wykonanie  usługi  na  poziomie  83.698,98  zł  brutto  za  okres  jednego  miesiąca 

wykonywania usługi stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. Wykonawca dążąc do uzyskania 

zamówienia,  a  także  wyeliminowania  z  rynku  konkurentów  zaoferował  wykonanie  usługi 

poniżej  kosztów  niezbędnych  do  prawidłowej  realizacji  zamówienia.  Działanie  te  w  opinii 

Odwołującego  ma  charakter  zamierzony,  o  czym  świadczy  fakt  (opisany  powyżej),  

iż w bardzo zbliżonym postępowaniu o udzielenie zamówienia z końca 2018 roku  STAKOL 

zaoferował dużo wyższe, (o ponad 1/3) ceny za wykonanie analogicznej usługi na rzecz tego 

samego  Zamawiającego  (Przedmiot  zamówienia:  Komunikacja  autobusowa  na  terenie 

mia

sta Nowy Dwór Mazowiecki, nr referencyjny WPI.271.37.2018). Złożenie przez STKOL w 

przedmiotowym  postępowaniu  oferty  zawierającej  rażąco  niską  cenę  skutkuje  w  opinii 

Odwołującego dopuszczeniem się czynu nieuczciwej konkurencji: „w konsekwencji przyjęcia, 

i

ż  oferta  Wykonawcy  zawiera  rażąco  niską  cenę,  jej  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej 

konkurencji  w  rozumieniu  u.z.n.k.  Wobec  przyjęcia,  że  oferta  Wykonawcy  zawiera  cenę 

rażąco niską, nie budzi wątpliwości fakt, iż oferta stanowi sprzedaż usług poniżej kosztów ich 

wytworzenia  lub  świadczenia  zatem  wypełnia  dyspozycję  przepisu  art.  15  ust.  1  pkt  1 

u.z.n.k.” (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 2 lipca 2013r., KIO 1515/13). 

W orzecznictwie wskazuje się, że ustalenie cen na poziomie, który świadczy o ich oderwaniu 

od  jakichkolwiek  realiów  rynkowych,  wyłącznie  po  to,  aby  uzyskać  zamówienie,  narusza 

dobre obyczaje kupieckie i może stanowić czyn nieuczciwej konkurencji. Takie zachowanie 

wykonawcy  może  być  rozpatrywane  także  w  kategorii  utrudniania  innym  wykonawcom 

dostępu do rynku (vide: wyrok KIO z dnia 4 maja 2015, sygn. KIO 825/15). 

STAKOL 

w  swoich  wyjaśnieniach  wyraźnie  wskazywał  na  zamiar  finansowania 

poszczególnych  elementów  kosztowych  przedmiotowego  zadania  środkami  pochodzącymi  

z innych uzyskanych zamówień, co jest niedopuszczalnym czynem nieuczciwej konkurencji, 

a  także  przyjmował  jako  swoje  kalkulacje  Odwołującego  w  zakresie  niektórych  czynników 

cenotwórczych,  których  nie  poparł  żadnymi  dowodami  (np.  brak  polis  ubezpieczeniowych, 

brak  faktur  za  oleje,  filtry,  opony).  Z  wyroku  KIO  z  dnia  14  kwietnia  2015  r.  (sygn.  KIO 

637/15)  wy

nika,  iż  z  samego  brzmienia  przepisów  art.  90  ust.  1  i  ust.  3  Pzp  wynika,  

iż  wykonawca  zobowiązany  jest  do  złożenia  wyjaśnień  popartych  dowodami.  Nie  będą 

zatem 

spełniać przesłanki „wykazania” gołosłowne, niczym nie poparte twierdzenia. Zgodnie 

z  wyrokiem  KIO  z  dnia  20  stycznia  2015  r.  (sygn.  KIO  2814/14),  wezwanie  skierowane  

do wykonawcy zg

odnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 ustawy oznacza konieczność wyjaśnienia 

w  jak  najszerszy  sp

osób  podstaw  wyceny  i  kalkulacji  całej  ceny  ofertowej  i  wykazania,  

że  cena  ta  będzie  pokrywała  co  najmniej  wszystkie  koszty  związane  z    realizacją 

zamówienia. To na wykonawcy, do którego kierowane jest takie wezwanie, spoczywa ciężar 

wykazania  powyższego  zamawiającemu.  W  świetle  przywołanej  wyżej  argumentacji,  nie 


sposób uznać, że STAKOL sprostał wymogom nakładanym na niego przez ustawę. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  stron  i  uczestnika  postępowania 

odwoławczego  na  podstawie  zebranego  materiału  w  sprawie  oraz  oświadczeń  i 

stanowisk Stron Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

I. 

Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  art. 

189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych  (Dz. U. z 2019 roku, poz. 1843; dalej: „Pzp” 

lub „ustawa”), skutkujących odrzuceniem odwołania. Odwołanie zostało złożone do Prezesa 

Krajowej Izby  Odwoławczej  21  września  2020  roku  oraz  została przekazana  w  ustawowym 

terminie  kopia  odwołania  Zamawiającemu,  co  zostało  potwierdzone  na  posiedzeniu  oraz 

wynika z akt sprawy odwoławczej.  

II. 

Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust 1 ustawy – Środki 

ochrony  prawnej  określone  w  niniejszym  dziale  przysługują  wykonawcy,  uczestnikowi 

konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego 

zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez 

zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy  -  to  jest  posiadania  interesu  w  uzyskaniu 

danego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody.  

III. 

Na  podstawie  art.  191  ust.  2  ustawy  wydając  wyrok,  Izba  bierze  za  podstawę  stan 

rzeczy ustalony w toku postępowania.  

Na  podstawie  art.  190  ust.  1  ustawy 

–  Strony  i  uczestnicy  postępowania 

odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  do  stwierdzenia  faktów,  z  których 

wywodzą skutki prawne. Dowody na poparcie swych twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony 

przeciwnej  strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  mogą  przedstawiać  

aż do zamknięcia rozprawy. Przepis ten nakłada na Strony postępowania obowiązek, który 

zarazem jest uprawnieniem Stron, wykazywania dowodów na stwierdzenie faktów, z których 

wywodzą skutki prawne. Podkreślenia wymaga w tym miejscu, że postępowanie przed Izbą 


stanowi  postępowanie  kontradyktoryjne,  czyli  sporne,  a  z  istoty  tego  postępowania  wynika, 

że  spór  toczą  Strony  postępowania  i  to  one  mają  obowiązek  wykazywania  dowodów,  

z których wywodzą określone skutki prawne.  

Mając  na  uwadze,  że  stosunki  z  zakresu  prawa  zamówień  publicznych  mają  charakter 

cywilnopraw

ny, powołując w tym miejscu na regulację art. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 

roku 

–  Kodeks  cywilny,  zgodnie  z  którym  kodeks  reguluje  stosunki  cywilnoprawne  między 

osobami  fizycznymi  i  osobami  prawnymi,  przechodząc  do  art.  6  Kodeksu  cywilnego,  który 

stano

wi,  że  ciężar  udowodnienia  faktu  spoczywa  na  osobie,  która  z  faktu  tego  wywodzi 

skutki prawne należy wskazać, że właśnie z tej zasady wynika reguła art. 190 ust 1 ustawy. 

Przepis  art.  6  Kodeksu  cywilnego  wyraża  dwie  ogólne  reguły,  a  mianowicie  wymaganie 

ud

owodnienia  powoływanego  przez  stronę  faktu,  powodującego  powstanie  określonych 

skutków prawnych oraz usytuowanie ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z 

faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne;  ei  incubit  probatio qui  dicit  non qui  negat  (na  tym  ciąży 

dowód kto twierdzi a nie na tym kto zaprzecza).  

Izba  wskazuje,  że  postępowanie  odwoławcze  jest  odrębnym  od  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  postępowaniem,  które  ma  na  celu  rozstrzygnięcie  powstałego 

pomiędzy  Stronami  sporu.  W  trakcie  postępowania  odwoławczego  to  Odwołujący 

kwestionuje  podjęte  przez  Zamawiającego  decyzje  w  zakresie  oceny  ofert  i  wykonawców  

w  postępowaniu,  nie  zgadza  się  z  podjętymi  czynnościami  lub  zaniechaniem  określonych 

działań, tak więc zgodnie z regułą płynącą z art. 190 ustawy to na Odwołującym ciąży ciężar 

dowiedzenia, że stanowisko Zamawiającego jest nieprawidłowe.  

Izba wskazuje w tym miejscu na wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 19 marca 2009 

roku  sygn.  akt  X  Ga  32/09,  w  którym  to  orzeczeniu  Sąd  wskazał  między  innymi  Ciężar 

udowodnienia  takiego  twierdzenia  spoczywa  na  tym  uczestniku  postępowania,  który 

przytacza twierdzenie o istnieniu danego faktu, a nie na uczestniku, który twierdzeniu temu 

zaprzecza (…). Za wyrokiem z dnia 21 stycznia 2012 roku Krajowej Izby Odwoławczej sygn. 

akt  KIO  54/12: 

Zgodnie  z  art.  190  ust.  1  ustawy  p.z.p.  strony  są  obowiązane  wskazywać 

dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar dowodu, zgodnie 

z art. 6 k.c. w zw. z art. 14 ustawy p.z.p. spoczywa na oso

bie, która z danego faktu wywodzi 

skutki  prawne.  Ciężar  dowodu  rozumieć  należy  z  jednej  strony  jako  obarczenie  strony 

procesu  obowiązkiem  przekonania  sądu  (w  tym  przypadku  Krajowej  Izby  Odwoławczej) 

dowodami o słuszności swoich twierdzeń, a z drugiej konsekwencjami zaniechania realizacji 

tego obowiązku, lub jego nieskuteczności, zaś tą konsekwencją jest zazwyczaj niekorzystny 

dla strony wynik postępowania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. 

akt  II  CSK  293/07).  Postępowanie  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  toczy  się  z 


uwzględnieniem  zasady  kontradyktoryjności,  zatem  to  strony  obowiązane  są  przedstawiać 

dowody a Krajowa Izba Odwoławcza nie ma obowiązku wymuszania ani zastępowania stron 

w  jego wypełnianiu (wyrok Sądu Najwyższego  z  dnia 7 listopada 2007  r., sygn.  akt  II  CSK 

293/07, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN 406/97, wyrok 

Sądu Apelacyjnego z dnia 27 maja 2008 r., sygn. akt V ACa 175/08, wyrok KIO 1639/11). 

Ponadto, co dla rozpoznania tej sprawy jest niew

ątpliwie istotne, zgodnie z przepisem 

art.  190  ust  1a  ustawy  dotyczącym  postępowania  odwoławczego,  wprowadzającym 

szczególną  regulację  dotyczącą  spraw  o  cenę  rażąco  niską  -  ciężar  dowodu,  że  oferta  nie 

zawiera  rażąco  niskiej  ceny,  spoczywa  na:  1)  wykonawcy,  który  ją  złożył,  jeżeli  jest  stroną 

albo uczestnikiem postępowania odwoławczego; 2) zamawiającym, jeżeli wykonawca, który 

złożył ofertę, nie jest uczestnikiem postępowania.  

IV.  

Skład  orzekający  Izby  rozpoznając  sprawę  uwzględnił  akta  sprawy  odwoławczej,  

w  skład  których  zgodnie  z  par.  8  ust.  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  22 

marca 2018 roku w sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz. U. 

z  2018  r.  poz.  1092)  wchodzą  odwołanie  wraz  z  załącznikami  oraz  kopia  dokumentacji 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, a także inne pisma składane w sprawie 

oraz pisma przekazywane przez Izbę w związku z wniesionym odwołaniem. 

Izba  uwzględniała  stanowisko  Zamawiającego  zaprezentowane  w  piśmie  z  dnia  

13  października    2020  roku  „Odpowiedź  na  odwołanie”  –  Zamawiający  wniósł  o  oddalenie 

odwołania w całości.   

Izba  uwzględniła  stanowisko  prezentowane  w  piśmie  z  dnia  12  września  2020  roku  przez 

Odwołującego,  Izba  dopuściła  w  poczet  materiału  dowodowego  dowody  zawnioskowane  i 

załączone do ww. pisma.  

Izba uwzględniła stanowisko procesowe zwarte w piśmie z dnia 12 października 2020 roku 

przez STALKO P. 

i Wspólnicy Spółka Jawna z siedzibą w Zielonce (dalej: STALKO  

lub uczes

tnik postępowania odwoławczego). 

Izba  uwzględniła  także  stanowiska  i  oświadczenia  Stron  i  uczestnika  postępowania 

odwoławczego złożone ustnie do protokołu.   


Izba  dopuściła  zawnioskowany  i  złożony  do  akt  sprawy  dowód  nr  1    -  wydruk  ze  strony 

internetowej Miasta Stołecznego Warszawa. 

Izba 

dopuściła  dowody  zawnioskowane  i  złożone  przez  w  trakcie  rozprawy  do  akt  sprawy 

przez STALKO: 

  dowód nr 2 – umowy o pracę – kierowca autobusu, 
  dowód nr 3 – umowy o pracę – dyspozytor,  
  dowód nr 4 – umowy o pracę- mechanik,  
  dowód nr 5 – rachunek zysków i strat spółki, 
  dowód nr 6 – informacje z postępowań o udzielnie zamówienia publicznego. 

V. 

Izba ustaliła: 

Wyrokiem  z  dnia  17  sierpnia  2020  roku  Krajowe  Izba  Odwoławcza,  sygn.  akt  KIO 

1352/20  Izba  uwzględniając  odwołanie  nakazała  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

wybor

u najkorzystniejszej oferty oraz unieważnienie czynności badania i oceny ofert a także 

powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym  wezwania  wykonawcy  Stalko  P.  

i Wspólnicy Sp.J. z siedzibą w Zielonce do złożenia wyjaśnień w trybie art. 90 ust. 1 ustawy 

Pzp. 

Pismem z dnia 2 września 2020 roku Zamawiający wezwał STALKO, w trybie art. 90 

ust. 1 ustawy do złożenia wyjaśnień, w tym złożenia dowodów dotyczących wyliczenia ceny 

oferty. Zamawiający wskazał w piśmie: 

Art.  90  ust.  1  ustawy  zawiera  przykładowe  czynniki,  które  mogą  mieć  wpływ  na  wysokość 

zaoferowanej  przez  Wykonawcę  ceny,  przy  czym  katalog  tych  czynników  ma  charakter 

otwarty.  Tym  samym  Zamawiający,  wnosi  o  przedłożenie  w  formie  tabeli  kosztów,  które 

składają  się  na  cenę  oferty  oraz  przewidywanego  zysku  Spółki,  a  także  odpowiedź  

na przedstawione poniżej zagadnienia: 

W zakresie zatrudnionych kierowców: 

Jaki  jest  koszt  zatrudnienia  kierowców  autobusu  do  przedmiotowego  zamówienia?  Ilu 

kierowców,  w  ocenie  Wykonawcy,  jest  potrzebnych  do  prawidłowego  zrealizowania 

zamówienia?  Czy  Wykonawca  będzie  zatrudniał  nowych  kierowców  czy  posiada  zasoby 

kadrowe, które umożliwią jemu realizacje przedmiotowego zamówienia? 

W zakresie kosztów bieżących napraw taboru i jego obsługi technicznej: Jaki będzie 

prze

widywany  koszt  bieżących  napraw  i  obsługi  technicznej  taboru,  który  zostanie 


wykorzystany  do  przedmiotowego  zamówienia?  Jakie  czynnik  cenotwórcze  wpływają  na 

przedmiotowy koszt? 

W zakresie kosztów obsługi biurowej i dyspozytorskiej: 

Prosimy  o  wskazanie 

ewentualnych  kosztów  obsługi  biurowej  oraz  dyspozytorskiej.  Jakie 

czynnik cenotwórcze wpływają na przedmiotowe koszty? 

W zakresie kosztu paliwa oraz naprawy pojazdów: 

Prosimy  o  przedstawienie  szczegółowej  kalkulacji  kosztów  paliwa,  z  uwzględnieniem 

st

opnia jego użycia przez pojazdy, które zostaną wykorzystane do realizacji zamówienia. 

Prosimy  o  przedłożenie  szacunkowych  kosztów,  m.  in.  części  zamiennych,  opon,  wymiany 

olejów, z uwzględnieniem normalnego zużycia pojazdów. 

W zakresie kosztów amortyzacji/ leasingu: 

Prosimy  o  wskazanie  szczegółowej  kalkulacji,  w  formie  tabeli,  kosztów  amortyzacji/leasing 

oraz przedłożenie właściwej dokumentacji w tym zakresie. 

Podatek od środków transportowych. 

Prosimy  o  przedstawienie  kosztów  związanych  z  obciążeniami  publicznoprawnymi,  w 

szczególności koszt podatku od środków transportowych oraz kosztów ubezpieczenia, w tym 

od odpowiedzialności cywilnej, autocasco, a także od następstw nieszczęśliwych wypadków. 

Przeglądy pojazdów.  

Prosimy  o  wskazanie  kosztów  przeglądów  pojazdów,  przy  uwzględnieniu  częstotliwości 

koniecznych przeglądów, biorąc pod uwagę rok poszczególnych pojazdów. 

Kwoty przeznaczone na kary umowne. 

Prosimy  o  wskazanie  kwoty  przeznaczonej  na  ewentualne  kary  umowne  związane  z 

realizacją przedmiotu umowy. 

Koszt wynajmu baz/pomieszczeń biurowych. 

Prosimy  o  wskazanie  kosztów  potencjalnego  wynajmu  i  utrzymania  bazy,  w  tym  biura, 

zaplecza  socjalnego  itp.  oraz  przedłożenia  ewentualnych  innych  koszty  związane  z 

wykonaniem przedmiotu zamówienia, które składają się na cenę zawartą w ofercie. 

Udzielając odpowiedzi, prosimy o wskazanie szczegółowego uzasadnienia, w szczególności 

czynników  cenotwórczych  wpływających  na  cenę  oferty  oraz  przedłożenie  dowodów  na 

poparcie przedmiotowych tez. 

W  trakcie  oceny  prz

edstawionych  przez  Państwa  wyjaśnień  dotyczących  cenotwórczych 

elementów oferty Zamawiający, działając zgodnie z art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy, weźmie pod 

uwagę przedstawione przez Państwa dowody na poparcie wyjaśnień. 

Cena  zaoferowana  przez  Wykonawcę  Stalko  P.  i  Wspólnicy  Spółka  Jawna,  ul. 

Poniatowskiego  65,  05 

—  220  Zielonka  jest  o  ok.  24%  niższa  od  wartości  szacunkowej 

zamówienia  powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów  i  usług  i  o  ok.  28%  niższa  od 

średniej arytmetycznej pozostałych ofert. 


Obowiązek wykazania, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny w stosunku do przedmiotu 

zamówienia, na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy spoczywa na Wykonawcy. 

STALKO  za  pismem  z  dnia 

7 września  2020  roku  złożyło  wyjaśnienia,  wraz  z  załączonymi 

dowodami, w tym z tabelą, o której pisał Zamawiający. 

VI. 

W zakresie  

zarzutów odwołania: 

W  zakresie  zarzutu  1  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  przez  zaniechanie 

odrzucenia oferty STALKO, pomimo, że oferta złożona przez STALKO zawiera rażąco niską 

cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia – Izba uznała zarzuty za zasadny. 

Na  wstępie  Izba  wskazuje,  mając  na  uwadze  treść  odwołania,  że  szacunkowa 

wartość  zamówienia  oraz  kwota  jaką  Zamawiający  przeznacza  na  realizację  zamówienia  

to dwie, 

w różnym czasie podawane wartości. Mogą być one jednakowe, jednakże mogą się 

różnić.  Szacunkowa  wartość  zamówienia  wynosiła  3 072 800,00  zł  netto,  a  wartość  jaką 

Zamawiający  przeznaczył  na  realizację  zamówienia  to  kwota  3 500 000,00  zł  –  dane  

te wynikają jednoznacznie z Protokołu postępowania ZP-PN.  

Izba  wskazuje,  że  w  ramach  postępowania  odwoławczego  oceniana  jest  prawidłowość 

czynności  Zamawiającego,  tj.  dokonanej  oceny  złożonych  w  postępowaniu  wyjaśnień 

elementów zaoferowanej ceny oferty. Zamawiający dokonuje czynności oceny zaoferowanej 

w postępowaniu przez wykonawcę ceny w oparciu o dostępne mu informacje, które uzyskuje 

w  wyniku  przedstawienia  przez  wezwanego  wykonawcę  wyjaśnień  –  temu  służy  procedura 

wyjaśnienia opisana w art. 90 ustawy. Wykonawca winien podać Zamawiającemu wszystkie 

informacje  dotyczące  kalkulacji  zaoferowanej  ceny,  w  tym  informacje  dotyczące  sposobu 

kalkulacji  ceny  oferty,  uwarunkowania  w  jakich  dokonywał  tej  kalkulacji,  szczególne 

przesłanki  warunkujące przyjęty  sposób kalkulacji  i  inne istotne  elementy  mające  wpływ  na 

wysokość  zaoferowanej  ceny  taki  jak  korzystne  upusty,  sprzyjające  w  oparciu  o  konkretne 

informacji  warunki  finansowego,  uzyskane  specjalne  oferty,  a  dowodzące  możliwości 

zaoferowania cen obniżonej w stosunku do wartości zamówienia. Wyjaśnienia wykonawcy – 

informacje  jakie  przedstawił  wykonawca  -  powinny  umożliwić  Zamawiającemu  podjęcie 

decyzji,  co  do  przyjęcia  bądź  odrzucenia  oferty.  Podkreślenia  wymaga,  że  Zamawiający 


informacje  dotyczące  indywidualnych  elementów  kalkulacji  danej  ceny  jak  również 

okoli

czności,  które  wpływają  na  daną  kalkulację  uzyskuje  od  danego  wykonawcy  w  wyniku 

wezwania do złożenia wyjaśnień w określonym przez Zamawiającego terminie. Tym samym 

wykonawca składający wyjaśnienia Zamawiającemu, już w ramach swoich wyjaśnień winien 

wskaza

ć  na  te  okoliczności,  które  stanowiły  podstawę  dokonanej  wyceny,  bowiem  

na  wykonawcy  ciąży  obowiązek  (art.  90  ust.  2  ustawy)  wykazania,  że  oferta  nie  zawiera 

rażąco  niskiej  ceny.  Wymaga  także  podkreślenia,  że  wykonawca  składający  wyjaśnienia  

w  zakresie e

lementów zaoferowanej ceny oferty powinien, dla prawidłowości i skuteczności 

takich wyjaśnień odnieść się do wszystkich elementów składowych danego zamówienia oraz 

wyjaśnić  sposób  wyceny  każdego  z  elementów  jaki  musi  być  uwzględniony  w  ramach 

danego  przedm

iotu  zamówienia.  Izba  zaznacza,  że  sposób  złożenia  wyjaśnień  zależy 

każdorazowo  od  wykonawcy,  jednakże  musi  ujmować  wszystkie  wymagane  elementy 

zamówienia.  W  rozpoznawanej  sprawie  Zamawiający  bardzo  precyzyjnie  określił  zakres 

informacji  jaki  chce  uzyskać  w  ramach  złożonych  wyjaśnień  przez  skonstruowanie 

konkretnych pytań na jakie wykonawca musiał odpowiedzieć.  

Nadal  aktualność  swą  zachowuje  stanowisko  wypracowane  w  dotychczasowym 

orzecznictwie  Izby  i  sądów  powszechnych  wskazujące,  że  Izba  może  ocenić  i  stwierdzić 

jedynie  czy  wyjaśnienia  w  przedmiocie  elementów  zaoferowanej  ceny  były  wystarczające,  

a  ich  ocena  dokonana  przez  Zamawiającego  prawidłowa.  Konsekwencją  utrzymywanej 

wykładni  przepisów  jest  słuszne  stanowisko  w  sprawie  odnoszące  się  do  konieczności 

odrzucenia  oferty,  w  przypadku  gdy  złożone  wyjaśnienia  cenowe  były  zbyt  niekonkretne, 

lakoniczne i generalnie nie wykazywały możliwości zaoferowania przez danego wykonawcę 

ceny tak niskiej. Mając na uwadze obecne brzmienie art. 90 ust. 2 ustawy zachowuje swoją 

aktualność  wyrok  Sądu Okręgowego  w Warszawie  z  dnia  30  lipca  2014  r.  (sygn.  akt  XXIII  

Ga  1293/14),  w  którym  pokreślono  znaczenie  staranności  wykonawcy  w  składaniu 

wyjaśnień,  o  których  mowa  w  art.  90  ustawy,  a  także  wskazano  na  konieczność  uznania,  

że  cena  ofertowa  jest  ceną  rażąco  niską,  w  przypadku  braku  przedstawienia  przez 

wykonawcę  takich  wyjaśnień,  które  wykażą,  że  oferowana  przezeń  cena  rażąco  niska  

nie  jest.  Podane  tezy  odnoszące  się  do  wymaganej  zawartości  i  "jakości"  wyjaśnień 

składanych  Zamawiającemu  zostały  sformułowane  przez  orzecznictwo  jeszcze  na  gruncie 

uprzednio obowiązujących przepisów. Natomiast w obecnie obowiązującym stanie prawnym 

ustawodawca  właściwie  przesądził  ich  słuszność,  wprost  wskazując  ww.  przepisie  ustawy, 

że to wykonawca powinien wykazać Zamawiającemu, że cena jego oferty lub cena istotnej 

części składowej oferty nie jest rażąco niska, i musi to wykazać to na etapie postępowania  

o udzielenie zamówienia. Tym  samym  jak  najbardziej  aktualna  i  wymagająca  podkreślenia, 

j

est  wyrażana  w  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  i  sądów  powszechnych  teza  


o  wymaganej  staranności  wykonawcy  w  składaniu  wyjaśnień,  o  których  mowa  w  art.  90 

ustawy, a tym samym ryzyku jakie ponosi wykonawca w przypadku uznania, że wyjaśnienia 

są  niewystarczające  do  wykazania  legalnego  charakteru  jego  ceny.  Izba  wskazuje,  

że  nie  istnieje  jeden  optymalny  i  powinny  kształt  czy  sposób  dowodzenia  okoliczności 

związanych  z  kalkulacją  ceny  dokonanej  przez  wykonawcę  i  sposobu  prezentowania 

okoliczności umożliwiających mu jej zaoferowanie. Sposób wykazania, że oferta nie zawiera 

rażąco  niskiej  ceny  zależy  od  indywidualnych  okoliczności  sprawy,  zwłaszcza  w  związku  

z  rodzajem  podawanych  informacji,  będzie  można  ocenić  i  przyjąć  konieczny  sposób  

i stopień uwiarygodnienia podawanych danych. Niewątpliwie można natomiast sformułować 

jeden  generalny  postulat,  który  przy  ocenie  wyjaśnień  wykonawców  powinien  być 

bezwzględnie egzekwowany - wyjaśnienia powinny być konkretne, jasne, spójne i adekwatne 

do danego przedmio

tu zamówienia. Informacje podawane w wyjaśnieniach powinny być więc 

konkretne,  tak  aby  możliwe  było  ich  przynajmniej  przybliżone  przełożenie  na  uchwytne  i 

wymierne wartości ekonomiczne, a także możliwa ich weryfikacja oraz ocena wiarygodności. 

Izba  uznała,  że  Zamawiający  nieprawidłowo  ocenił  wyjaśnienia  z  dnia  7  września 

2020 roku, co potwierdziły w zasadzie odwołanie i argumentacja z rozprawy.  

Izba  wskazuje,  że  zaoferowana  przez  wykonawcę  STALKO  cena  nie  ujmuje  wszystkich 

koniecznych  elementów,  co  sam  wykonawca  STALKO  wskazał  w  złożonych  wyjaśnieniach 

odpowiadając na konkretne  pytania Zamawiającego. Wymaga  podkreślenia w  tym  miejscu, 

że  przedstawiając  wyjaśnienia  odnośnie  elementów  ceny  wykonawca  musi  ująć  w  cenie 

wszystkie  wymagane  elementy  zamówienia,  a  nie  może  uzależniać  tych  wyjaśnień  

od sposobu prowadzenia księgowości w spółce czy innych okoliczności. Niedopuszczalnym 

jest  również  finansowanie,  choćby  niewielkich  kosztów,  zamówienia  z  innych  dochodów. 

Wykonawca  dla  prawidłowej  wyceny  przedmiotu  zamówienia  musi  ująć  w  cenie  ofertowej 

wszystkie  koszty  danego  zamówienia.  Irrelewantna  natomiast  jest  dla  kalkulacji  kosztów 

danego zamówienia praktyka księgowania kosztów w spółce. 

W  odniesieniu  do 

kosztów  napraw  taboru  oraz  obsługi  biurowej  i  dyspozytorskiej  STALKO  

w wyjaśnieniach wskazał, że koszt pracowników opiewa na 0 zł (tabela), bowiem pracownicy 

zatrudnieni  są  już  do  obsługi  innych  kontraktów.  Fakt,  że  na  potrzeby  realizacji 

przedmiotowego zamówienia nie będzie potrzeby zatrudniania dodatkowych pracowników – 

mechaników,  dyspozytorów,  czy  pracowników  biura  –  nie  powoduje,  że  nie  istnieje  realny 

koszt  realizacji  obowiązków  wykonywanych  przez  te  osoby  na  rzecz  przedmiotowego 

zamówienia.  Pokrywanie  wynagrodzenia  pracowników  STALKO  z  zysku  spółki,  który  

to  argument  pojawia  się  na  etapie  postępowania  odwoławczego,  stanowi  realny  koszt, 

którego  określona  część  byłaby  wynikiem  realizacji  przedmiotowego  zamówienia.  STALKO  


w  złożonych  wyjaśnieniach  jednoznacznie  podała,  że  nie  przewidziała  w  kalkulacji  oferty 

dodatkowych  kosztów  z  tytułu  obsługi  technicznej  pojazdów  przewidzianych  do  realizacji 

zamówienia. Oznacza to, że w ramach ceny ofertowej nie ujęto kosztów osobowych kosztów 

bieżących napraw taboru i jego obsługi technicznej. Podobnie w odniesieniu do pracowników 

biura  i  dyspozytorni  STALKO 

wskazał,  że  posiada  dyspozytornię funkcjonującą  24  godziny 

na  dobę  7  dni  w  tygodniu  składającą  się  z  kilku  pracowników  komórkę  odpowiedzialną  

za  przewozy  pasażerskie,  zatem  uruchamianie  przewozów  w  ramach  przedmiotowego 

zamówienia nie generuje żadnych dodatkowych kosztów w tym względzie, stanowi natomiast 

efektywne wykorzystanie zasobów personalnych i organizacyjnych wykonawcy. (…) Kwestia 

dyspozytorni  leży  w  gestii  wykonawcy,  a  w  przypadku  spółki  STALKO  dotychczasowa 

o

rganizacja pracy tego typu komórki pozwala na objecie nadzorem dyspozytorskim również 

przewozów  realizowanych  w  ramach  przedmiotowego  zamówienia  bez  ponoszenia 

dodatkowych kosztów.   

Takie  wyjaśnienia  STALKO  potwierdzają  w  pierwszej  kolejności,  że  w  ramach 

przedmiotowego  zamówienia  będą  wykonywane  czynności  przez  mechaników  czy 

dyspozytorów  oraz  komórki  odpowiedzialnej  za  przewozy  pasażerskie  (planista,  osoby 

odpowiedzialne za nadzór nad pracą kierowców oraz organizacją pracy wszystkich komórek 

terenowych, 

osoba  odpowiedzialna  za  rozliczanie  umów  spółki).  Argumentacja  jaką  zawarł  

w  złożonych  wyjaśnieniach  wykonawca  potwierdza  w  sposób  jednoznaczny,  że  koszt 

mechaników  czy  też  dyspozytorów  i  pracowników  biura  nie  został  ujęty  w  cenie  oferty. 

Wymaga  podkreślenia,  że  jednoznacznie  STALKO  podało  w  złożonych  wyjaśnieniach,  

że  realizacja  przewozów  w  ramach  przedmiotowego  zamówienia  mając  na  uwadze  już 

realizowaną  obsługę  taboru  nie  generuje  dodatkowych kosztów.  Tym  samym  jednocześnie 

mając na uwadze, że realnie koszty te istnieją – co potwierdza sam STALKO -  jak również 

mając  na  uwadze,  że  koszty  te  nie  zostały  ujęte  w  ofercie,  nie  można  uznać  aby  oferta 

skalkulowana  została  na  cenę,  za  którą  realizacja  zamówienia  jest  możliwa.  STALKO  sam 

potwierdził,  że  do  realizacji  zamówienia  wykorzysta  zatrudnionych  pracowników  na 

stanowiskach  mechaników,  dyspozytorów  czy  osób  w  biurze  przy  czym  koszt  w  ramach 

przedmiotowego zamówienia będzie zerowy (potwierdza to również na stronie 10 złożonych 

wyjaśnień)  bowiem  posiada  funkcjonujący  własny  warsztat  oraz  serwis  mobilny  a  także 

dyspozytornię  i  komórkę  organizacyjną.  W  ocenie  Izby  za  niezasadne  należy  przyjąć 

wyjaśnienia  STALKO  z  rozprawy,  że  koszty  dotyczące  tych  pracowników  będą  ponoszone  

marży  wskazanej  w  złożonych  wyjaśnieniach.  Na  etapie  składania  wyjaśnień  taka 

argumentacja  nie  została  podniesiona,  a  wręcz  przeciwnie  w  sposób  jednoznaczny 

wykonawca  STAKO  podał,  że  koszt  w  tym  zakresie  wynosi  0  zł,  co  również  uzasadniał. 

Dlatego  Izba  uznała  argumentację  odnoszącą  się  do  marży  jedynie  za  próbę  znalezienia 

uzasadnienia  przewidzenia  kosztów  wynagrodzenia  osób  niezbędnych  do  realizacji  tego 


zamówienia  w  kosztach  oferty  na  etapie  rozprawy.  Wymaga  również  podkreślenia,  

że  w  piśmie  procesowym  również  STALKO  wskazał,  że  w  ramach  kosztów  osobowych 

dyspozytorów  i  pracowników  biura  nie  potrzebuje  ponosić  dodatkowych  kosztów, takich  jak 

chociażby  zatrudnienie  dodatkowej  osoby,  dla  obsługi  przedmiotu  umowy.  Przedmiot  ten 

będzie  realizowany  przez  osoby  już  zatrudnione,  w  ramach  ich  dotychczasowych 

obowiązków. (…) naturalnym jest zatem, że część kosztów, w tym w szczególności właśnie 

kosztów  pracowniczych,  pokrywanych  jest  już  przez  inne  realizowane  projekty.  W  sposób 

jednoznaczny  potwierdza  to,  że  koszty  osobowe  w  odniesieniu  do  osób,  które  

dla  prawidłowości  zamówienia  byłyby  niezbędne  przy  jego  realizacji,  a  których  STALKO  

nie zatrudnia, zostałyby przeniesione na inne projekty – w efekcie nie zostały ujęte w ramach 

przedmiotowej  ceny  oferty. 

Za  niewiarygodne  Izba  uznała  również  twierdzenia  STAKOL  

z rozprawy, że wynagrodzenie mechaników zostało ujęte w lit. d - części zamienne, opony, 

olej,  bowiem  jest  to  niezgodne  z  samymi  wyjaśnieniami  jakie  zostały  przedstawione 

Zamawiającemu,  gdzie  w  wyjaśnieniach  lit.  b  –  uwzględniono  koszty  osobowe,  natomiast  

w  wyjaśnieniach  lit.  d  –  koszty  napraw  pojazdów  w  zakresie  części  i  materiałów 

eksploatacyjnych (treść złożonych wyjaśnień oraz tabela załączona do wyjaśnień). Również 

jedynie  za  próbę  wykazywania  po  wyjaśnieniach  złożonych  Zamawiającemu  Izba  uznała 

argumentację z pisma procesowego o ujęciu kosztów osobowych mechaników w odniesieniu 

do  przeglądów  technicznych  w  wyjaśnieniach  w  lit.  g.  Stanowisko  to  jest  niezgodne  

z  wcześniej  podnoszoną  argumentacją  STALKO  i  w  zasadzie  sprzeczne  z  twierdzeniami 

dotyczącymi  najpierw  na  etapie  składania  wyjaśnień  nieujmowania  kosztów  osobowych 

mechaników  już  zatrudnionych,  a  następnie  w  trakcie  rozprawy  i  piśmie  procesowym 

wskazywania pokrycia wynagrodzenia mechaników z marży jaką określił STALKO.  

Istota  wykazan

ia kosztów realizacji danego zamówienia nie sprowadza się do konieczności 

zatrudniania  kolejnych  osób,  czy  to  na  stanowiskach  mechanika  czy  dyspozytora  czy 

biurowych, ale określenia jaka jest wartość wynagrodzenia tych osób niezbędna dla realizacji 

przedmi

otowego  zamówienia.  Nie  ma  znaczenia,  w  przypadku  realnego  wykazywania 

kosztów  ponoszonych  na  realizację  przedmiotowego  zamówienia,  sposób  księgowania 

kosztów w spółce, bowiem zakres wyjaśnień nie odnosił się do księgowania czy prowadzenia 

spółki ale faktycznych realnych kosztów jakie będą ponoszone przez STALKO przy realizacji 

zamówienia.  Oczywistym  jest,  co  wynika  z  wyjaśnień,  że  mechanicy  i  dyspozytorzy  

i  pracownicy  biura  musieliby  wykonywać  czynności  w  ramach  realizacji  przedmiotowego 

zamówienia,  co  oznacza,  że  koszty  w  zakresie  ich  pracy  zostały  przeniesione  na  inne 

kontrakty, gdzie ich wynagrodzenie jest wypracowane.  

Cena  rażąco  niska  jest  ceną  nieadekwatną  do  zakresu  i  kosztów  prac  składających  się  

na  dany  przedmiot  zamówienia,  zakładającą  wykonanie  zamówienia  poniżej  jego 


rzeczywistych  kosztów  i  w  tym  zakresie  cena  oferty  STALKO  nie  obejmuje  wszystkich 

kosztów  jakie  wykonawca  będzie  musiał  ponieść  w  trakcie  realizacji  –  kosztów 

wynagrodzenia  mechaników,  dyspozytorów  i  pracowników  biura.  Wymaga  odnotowania  

w  tym  miejscu,  że  przedstawiona  w  odwołaniu  kalkulacja  wynagrodzenia  mechaników  czy 

też  dyspozytorów  lub  pracowników  biura  stanowi  określone  przez  wykonawcę 

wynagrodzenie  na  podstawie  jego  sposobu  kalkul

acji.  Mając  na  uwadze,  że  STALKO  

nie  uwzgl

ędnił  w  wyjaśnieniach  jakichkolwiek  kosztów  wynagrodzenia  w  tym  zakresie  Izba 

uznała,  że  stanowisko  Odwołującego  uprawdopodobnia  koszty  w  tym  zakresie,  

co  nie  oznacza,  że  są  one  właśnie  na  tym  poziomie.    Fakt,  że  koszty  wynagrodzenia  tych 

pracowników STALKO ponosi, potwierdzają również dowody przedstawione przez STALKO 

– dowód nr 3 i 4 (umowy).  Izba wskazuje, że dla wyliczenia wartości zamówienia niezbędne 

jest uwzględnienie wszystkich okoliczności mających wpływ na wysokość ceny, nawet, jeżeli 

wartości te nie są znaczne, tak jak właśnie w tym przypadku.  

Powyższą  argumentację  można  również  odnieść  do  nieuwzględnionego  w  cenie  oferty 

wynagrodzenia  kierowców.  Należy  bowiem  dostrzec,  że  przyjęcie  przez  STALKO  w  tabeli 

załączonej  do  wyjaśnień  5,5  etatu  przy  wynagrodzeniu  5000  zł  z  jednoczesnym 

wyjaśnieniem,  że  posiadając  bazę  w  Nowym  Dworze  Mazowieckim  i  prowadząc  rozległą 

działalność  w  zakresie  przewozu  osób  (obsługa  linii  regularnej  Warszawa  –  Zakroczyn) 

spółka  założyła,  iż  część  zadań  przewidzianych  do  realizacji  w  ramach  przedmiotowego 

zamówienia  będzie  powierzona  do  wykonania  już  zatrudnionym  kierowcom  w  spółce. 

STALKO 

jednoznacznie  wskazał  w  wyjaśnieniach,  że  pozwoliło  to  spółce  obniżyć  liczbę 

koniecznych do obsługi kierowców o 1,5 etatu, a na potrzeby sformułowania oferty przyjęto 

konieczność  zatrudnienia  nowych  pracowników  w  ilości  5,5  kierowców  niezbędnych  do 

realizacji  przedmiotowego  zamówienia. Wynika  z  powyższych  wyjaśnień,  że  w  cenie  oferty 

STALKO 

ujął  jedynie  tych  kierowców  których  będzie  zatrudniał,  natomiast  pozostałe  1,5 

etatu  to  kierowcy,  których  już  zatrudnia  i  będzie  kierował  do  realizacji  przedmiotowego 

zamówienia.    Oznacza  to,  że  kolejny  raz  STALKO  określa  cenę  oferty  nie  przez  ujęcie 

faktycznych realnych jej kosztów, jak koszty wszystkich kierowców autobusów niezbędnych 

do  realizacji  zamówienia,  lecz  przez  dokonanie  uwzględnienia  kosztów  tych  pracowników, 

których jedynie  zamierza  zatrudnić.  Z  wyjaśnień  wynika  również,  że  w  cenie  oferty  nie  ujął 

STALKO 

choćby kosztów ponoszonych z tytułu wynagrodzenia kierowcy autobusu w czasie, 

gdy inni kierowcy przebywają na urlopach wypoczynkowych czy też zwolnieniach lekarskich. 

Fakt, 

że  są  inni  zatrudnieni  u  STALKO  kierowcy  tzw.  mobilni,  nie  powoduje,  że  koszt 

zatrudnienia  kierowcy  mobilnego,  choćby  w  ułamkowej  wielkości,  w  ramach  realizacji  tego 

zamówienia  nie  będzie  ponoszony.  Co  do  kosztów  zatrudnienia  kierowców,  ich 

wynagrodzenia  i 

przyjęta  wielkość  5000  zł  wynagrodzenia  z  uwzględnieniem  kosztów 


pracodawcy  potwierdzona  została  w  ocenie  Izby  dowodami  (dowód  nr  2)  złożonymi  przez 

STALKO,  gdzie  wskazuje  on  na  realne  i  faktyczne  koszty  jakie  ponosi.  Niemniej  brak 

uw

zględnienia  wszystkich  kosztów  w  odniesieniu  do  wynagrodzeń  kierowców  autobusów 

niezbędnych  do  realizacji  zamówienia  w  cenie  oferty  powoduje,  że  wartość  jaka  została 

przyjęta  przez  STALKO  w  wyjaśnieniach  powinna  być  powiększona,  aby  w  sposób  realny 

oddawała faktyczne koszty ponoszone przez STALKO. Izba również dostrzegł, że w piśmie 

procesowym  STALKO  jednoznacznie  potwierdził,  że  nie  tylko  kierowcy  którzy  zostaną 

zatrudnieni  będą  realizowali  przewozy  w  ramach  przedmiotu  zamówienia  –  tak  trasa  III 

będzie  obsługiwana,  zgodnie  z  argumentacją  STALKO,  przez  kierowców  z  istniejącej  linii 

Warszawa 

– Zakroczym.   

STAKOL kalkulując cenę oferty w przedmiotowym postępowaniu nie uwzględnia systemowo 

kosztów  związanych  z  wynagrodzeniem  pracowników,  których  już  zatrudnia.  Natomiast 

miernikiem  kosztów  ponoszonych  na  realizację  danego  zamówienia  nie  jest  jedynie 

konieczność  zatrudnienia  pracownika,  lecz  koszt  wynagrodzenia  jaki  będzie  ponoszony  

na 

realizację  zamówienia  czy  to  w  wyniku  powierzenia  czynności  zatrudnionemu  

już  pracownikowi  –  i  tu  może  to  być  np.  część  wynagrodzenia  jakie  on  dostaje  –  

lub  zatrudnienia  nowego  pracownika. 

W  odniesieniu  do  wynagrodzeń  pracowników, 

kierowców  autobusów  czy  też  dyspozytorów  oraz  mechaników  i  pracowników  biura  Izba 

stwierdziła, że STALKO nie uwzględnił tych kosztów  w ofercie, co w zasadzie w  złożonych 

wyjaśnieniach  sam  potwierdził.  W  obliczu  powyższego  dowód  (dowód  nr  1)  złożony  przez 

Zamawiającego  jest  bezprzedmiotowy,  bowiem  fakt  obniżenia  cen  przetargów  nie  ma  

tu  żadnego  znaczenie,  bowiem  STALKO  nie  uwzględnił  określonych  kosztów

  osobowych  

w  cenie  oferty.  Dodać  należy  również,  że  obniżenie  cen  w  prowadzonych  postępowaniach  

u  danego  Zamawiającego  nie  musi  w  żaden  sposób  przekładać  się  na  ceny  oferowane 

innemu Zamawiającemu.  

W zakresie ceny paliwa i wskazanego w złożonych wyjaśnieniach zużycia paliwa Odwołujący 

nie wy

kazał, że pojazdy, które wskazał w swoich wyjaśnieniach STALKO charakteryzują się 

innym  s

palaniem  niż  podane  przez  Odwołującego.  Odwołujący  zarzucając  nierealność 

spalania  nie  charakteryzuje  podanych  pojazdów,  a  swoje  stanowisko  opiera  na  zużyciu 

paliwa  przez  autobusy  wykonawcy  obecnie  realizującego  zamówienie  –  przy  czym  nie 

określa jakie to są pojazdy i jakie są różnice czy podobieństwa w odniesieniu do  pojazdów 

wskazanych przez STALKO, chociażby takie jak np. waga pojazdów, rocznik itp. Izba uznała 

za  nieprzydatne  do  rozpoznania  sprawy  dowody  p

rzedstawione  przez  Odwołującego  

w  odniesieniu  do  raportów  spalania  pojazdów  nie  będących  własnością  STALKO,  mając  

na uwadze, że nie jest znany stan techniczny pojazdów do których referuje Odwołujący jak 


również nie jest znany sposób ich użytkowania.  W odniesieniu do ceny paliwa jaka została 

przyjęta przez STALKO Izba stwierdziła, co zostało również potwierdzone w trakcie rozprawy 

p

rzez  Odwołującego,  że  każdy  z  tych  wykonawców  przyjął  3,30  zł  za  litr  paliwa. W  ocenie 

Izby  w  zakresie  tego  elementu  Odwołujący  nie  dowiódł  swojego  stanowiska,  natomiast 

argumentacja  STALKO 

potwierdza  realność  założonego  kosztu  zużycia  paliwa.  

W  odniesieniu  do  argumentacji  dotyczącej  wyceny  kosztów  części  oraz  materiałów 

eksploatacyj

nych  Izba  stwierdziła,  że  STALKO  nie  udźwignął  ciężaru  dowodu.  Ciężar 

dowodu, 

że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, spoczywa na wykonawcy, który ją złożył. 

To po stronie tego podmiotu 

– STALKO – zgodnie z obowiązującą literą prawa pozostawała 

konieczność  wykazania  dowodów  potwierdzającego  słuszność  jego  wyliczeń.  W  tym 

zakresie  Izba  uznała  za  nie  wykazane  podane  koszty  w  zakresie  części  oraz  materiałów 

eksploatacyjnych.  

W  odniesieniu  do  kosztów  amortyzacji  i  leasingu  Izba  uznała,  mając  na  uwadze 

postanowienia  umowne,  które  zakładają  konieczność  zagwarantowania  przewozów 

pasażerskich  nawet  w  okolicznościach  awarii  autobusu,  że  niezbędnym  było  założenie 

choćby  procentowej  wartości  leasingu  /  amortyzacji  pojazdu,  który  będzie  wykorzystywany 

na potrzeby zabezpieczenia przewozów w trakcie awarii innego autobusu. Niemniej, Izba nie 

podziela  argumentacji  Odwołującego,  że  w  kosztach  powinien  zostać  uwzględniony  koszt 

czwartego autobusu, nie wynika to z żadnych okoliczności. Tym samym, mając na uwadze 

faktyczną  argumentację  Odwołującego  sprowadzającą  się  do  konieczności  wykazania 

kosztów  leasingu  /amortyzacji  odnoszących  się  do  czwartego  autobusy  Izba  uznała 

stanowisko  Odwołującego  za  niezasadne.  Odwołujący  nie  wykazał  konieczności 

dedykowania  czwartego  autobusu  jedynie  na  potrzeby  przedmiotowego  zamówienia,  

co  w  efekcie  powoduje,  że  nie  wykazał  konieczności  uwzględnienia  pełnych  kosztów  

w zakresie jego leasingowania / amortyzacji w tym zamówieniu.  

W zakresie 

kosztów ubezpieczenia pojazdów STALKO nie przedstawił  żadnej argumentacji 

faktycznej  uzasadnia

jącej  przyjętą  w  złożonych  wyjaśnieniach  wartość.  Powołanie  się  

w złożonych wyjaśnieniach na poczynioną we wcześniej prowadzonej sprawie odwoławczej 

kalkulację  kosztów  poczynioną  przez  Odwołującego  nie  sposób  uznać  za  uzasadnienie 

kosztów  ubezpieczenia  STALKO.  Formalnie  należy  wskazać,  że  to  po  stronie  STALKO 

leżała  argumentacja  i  dowodzenie,  zarówno  na  etapie  składania  wyjaśnień  -  co  wynika  

z  art.  90  usta.  2  ustawy, 

jak  również  na  etapie  rozprawy  -  co  wynika  z  art.  190  ust.  1  a 

ustawy. 

Jednakże  mimo  obowiązków  ustawowych  w  tym  zakresie  brak  jest  jakiegokolwiek 

uzasadnienia  faktycznego  w  zakresie  podanych  kosztów,  co  powoduje,  że  podane  kwoty 


kosztu  ubezpieczenia  nie  zostały  w  żaden  sposób  urealnione.  Nadmienić  należy,  

że  STALKO  wskazywał  w  trakcie  rozprawy  na  załączone  polisy,  jednakże  żadnych  polis 

urealniających  koszty  ubezpieczenia  jakie  przyjął  w  złożonych  wyjaśnieniach  nie  ma 

załączonych  w  złożonych  Zamawiającemu  wyjaśnieniach.  W  tym  zakresie  Izba  uznała  

za słuszne stanowisko Odwołującego.  

Co  do  k

osztów  wynajmu  oraz  utrzymania  bazy  i  innych  kosztów,  w  ocenie  Izby  słusznie 

twierdzi  Odwołujący,  że  nie  wszystkie  koszty  zostały  przez  STALKO  uwzględnione  

w  tej  pozycji,  a  wynika to  w  szczególności  z  dokumentów  załączonych  do  wyjaśnień  przez 

STALKO. Z pr

zedstawionej umowy najmu z dnia 5 października 2018 roku wynika w sposób 

jednoznaczny,  że  STALKO  uwzględnił  w  kosztach  oferty  jedynie  miejsca  postojowe  

dla  autobusów  (trzy  miejsca)  pominął  jednocześnie  pozostałe  koszty  takiej  bazy.  Wynika  

to również w sposób jednoznaczny z samych wyjaśnień STALKO, gdzie podał on, że koszty 

bazy  są niższe  bowiem  posiada  już  bazę,  a  dodatkowy  koszty  to  zwiększenie  ilości  miejsc 

postojowych. Tym samym STALKO, podobnie jak w przypadku kosztów osobowych, pomija 

część  kosztów  jakie  będzie  ponosił  przy  wynajęciu  bazy,  a  które  poza  miejscami 

postojowymi  są  generowane,  bowiem  jak  stwierdził  posiada  już  bazę.  Jednocześnie  nie 

wykazał, że nie ponosi w tym zakresie  – poza opłatą za miejsca postojowe  – jakichkolwiek 

innych kosztów związanych z funkcjonowaniem bazy.  

Mając  na  uwadze  całą  powyższą  argumentację  Izba  stwierdziła,  że  w  ramach 

prowadzonego  postępowania  odwoławczego,  w  którym  ciężar  dowiedzenia  realności  ceny 

oferty 

spoczywał  na  STALKO,  wykonawca  ciężarowi  temu  nie  sprostał.  Tym  samym  

nie  wykazał,  że  w  ramach  zaoferowanej  ceny  ofertowej  skalkulował  koszty  realizacji 

przedmiotowego  zamówienia.  Podnoszenie  w  trakcie  rozprawy,  że  koszty  będzie  pokrywał  

z marży – co jest również niespójne z wyjaśnieniami, w których jednoznacznie podaje czego 

nie  uwzględnił  w  cenie  oferty  i  co  będzie  finansowane  z  innych  źródeł  –  Izba  uznała  

za  pewien  sposób  „ratowania  sytuacji”  nie  mający  żadnego  umocowania  w  złożonych 

wyjaśnieniach.  Przedstawiony  Rachunek  zysków  i  strat  (dowód  nr  5)  na  okoliczność 

wykazania,  że  spółka  nie  ma  strat  nie  dowodzi  tego,  że  cena  oferty  została  prawidłowo 

skalkulowana  z  uwzględnieniem  wszystkich  kosztów.  Dowodzi  natomiast  w  ocenie  Izby 

przeciwnie, tzn. że spółka jest w stanie pokryć wszystkie nieujęte w cenie oferty koszty jakie 

musiałaby  ponieś  w  ramach  realizacji  zamówienia.  Również  fakt  tego,  że  cena  

w postępowaniu jest ceną ryczałtową nie zmienia faktu, że w określony sposób wykonawca 

ją  skalkulował,  a  ta  właśnie  kalkulacja  znajduje  odzwierciedlenie  w  wyjaśnieniach  ceny 

oferty.  Prezentacja  danych  do  jakich  referował  STALKO  w  trakcie  rozprawy  również  

nie  ma  wpływu  na  konieczność  wykazania  kosztów  realizacji  zamówienia  w  odpowiedzi  


na  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień  elementów  zaoferowanej  ceny.  Podkreślenia  wymaga, 

że wykonawca STALKO winien w szczególności wykazać zasadność i rzetelność wyjaśnień 

złożonych w wyniku wezwania wystosowanego przez Zamawiającego na mocy art. 90 ust. 1 

ustawy,  a 

Izba  w  postępowaniu  odwoławczym  ocenia  zgodność  z  prawem  czynności 

Z

amawiającego, czyli - w rozpoznawanym przypadku - trafność oceny przez Zamawiającego 

złożonych  wyjaśnień.  W  ocenie  Izby  Zamawiający  w  sposób  nieprawidłowy  dokonał  oceny 

złożonych wyjaśnień  z  dnia 7 września 2020 roku,  a  w  efekcie zaniechał  odrzucenia oferty 

STALKO 

– dlatego też Izba zarzut uznała za zasadny i nakazała w oparciu o art. 89 ust. 1 

pkt 4 ustawy odrzucenie oferty wykonawcy STALKO.  

W zakresie zarzutu 2 naruszenia art. 89 ust.1 pkt 3 ustawy w zw. z art. 15 ust.1 pkt 1 

ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (tj.  Dz.  U.  z  2018 

poz.  419),  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  STALKO,  pomimo  że  złożenie  oferty  przez 

wykonawcę stanowi czyn nieuczciwej konkurencji z uwagi na utrudnianie dostępu do rynku 

innym  przedsiębiorcom  przez  zamiar  świadczenia  usług  poniżej  kosztów  –  Izba  uznała 

zarzut za zasadny.  

Izba wskazuje, że zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 3 oferta podlega odrzuceniu jeżeli jej złożenie 

stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji. Tym samym, powyżej wskazany przepis zawiera odesłanie do konstrukcji czynu 

nieuczciwej  konkurencji  określonego  w  ustawie  z  dnia  16  kwietnia  1993  roku  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji 

(Dz.  U.  z  2019  roku  poz.  1010  ze  zm,  dalej  „ustawa  z.n.k.”),  która  

to ustawa zawiera definicję legalną czynu nieuczciwej konkurencji w art. 3 ust. 1 stanowiąc, 

że  czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  działanie  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi 

obyczajami,  jeżeli  zagraża  lub  narusza  interes  innego  przedsiębiorcy  lub  klienta.  

Zgodnie  z  art.  art.  15  ust.  1  pkt.  1  ustawy  o  zwalczeniu  nieuczciwej  konkurencji  czynem 

nieuczciwej  konkurencji  jest  utrudnianie  innym  przedsiębiorcom  dostępu  do  rynku,  

w  szczególności  przez  sprzedaż  towarów  lub  usług  poniżej  kosztów  ich  wytworzenia  

lub  świadczenia  albo  ich  odprzedaż  poniżej  kosztów  zakupu  w  celu  eliminacji  innych 

przedsiębiorców.  

Izba  mając  na  uwadze  całą  wyżej  przedstawioną  argumentację  odnoszącą  się  

do  rozpoznania  zarzutu  (1)  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  4  ustawy  stwie

rdziła,  że  złożenie 

oferty przez STALKO w przedmiotowym postepowaniu o udzielnie zamówienia publicznego 

stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  przepisów  ustawy  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji.  Wymaga  podkreślenia,  że  STALKO  wielokrotnie  w  złożonych 


wyjaśnieniach  podnosił,  że  nie  będzie  ujmował  określonych  kosztów  w  ramach  realizacji 

przedmiotowego zamówienia, bowiem zadania będą realizowane np. przez osoby, które są 

już  zatrudnione  w  STALKO  i  nie  będzie  to  powodowało  ponoszenia  przez  wykonawcę 

STALKO  dodatkowych  kosztów.  Takie  działanie  STALKO  wydaje  się  być  działaniem 

zamierzonym,  a  co  najważniejsze  jest  działaniem  powtarzalnym  w  kilku  obrębach 

zamówienia  tj.  zarówno  kosztów  osobowych  kierowców  jak  i  dyspozytorów  i  mechaników,  

a  także  osób  z  biura.  Dodatkowo  wykonawca  STALKO,  jako  profesjonalista  i  podmiot 

funkcjonujący w branży zapewne ma świadomość kosztów realizacji zamówienia w obrębie 

materiałów  eksploatacyjnych,  kosztów  faktycznych  bazy  i  innych  niezbędnych  do  realizacji 

zamówienia.  Tym  samym  koszty  te  winien  był  STALKO  ująć  w  kalkulacji  oferty. 

Nieuwzględnienie  w  cenie  oferty  wszystkich  faktycznych  kosztów,  takich  jak  np.  koszty 

o

sobowe  czy  też  odwoływanie  się  do  kalkulacji  Odwołującego  np.  polisy  powoduje,  

że  wykonawca  zaniżył  cenę  oferty,  a  mając  na  uwadze  profesjonalny  charakter  podmiotu, 

uprawdopodobnia w ocenie Izby, że działanie wykonawcy STALKO miało na celu uzyskanie 

zamówienia  i  w  tym  celu  eliminację  innych  wykonawców  z  postępowania.  STALKO 

jednoznacznie  w  złożonych  Zamawiającemu  wyjaśnieniach  odnoszących  się  do  wyliczenia 

ceny  oferty  podał,  że  będzie  finansował  poszczególne  faktyczne  koszty  tego  zamówienia 

środkami  pochodzącymi  z  innych  kontraktów,  dochodów  jakie  spółka  posiada.  Takie 

działanie  wykonawcy  można  zakwalifikować  jako  czyn  nieuczciwej  konkurencji  polegający  

na  sprzedaży  danego  świadczenia  poniżej  kosztów  jego  świadczenia.  W  ocenie  Izby 

zasadne  w  tym  zakresie  są  dowody  przedstawione  przez  Odwołującego  przy  piśmie 

procesowym 

odnoszące się do postępowań o udzielnie zamówienia publicznego, w których 

brał  udział  STALKO  potwierdzają,  a  których  zakres  przedmiotowy  był  podobny  a  także  

o  znacząco  mniejszych  wymaganiach  technicznych,  że  koszty  jakie  on  szacował  w  cenie 

ofertowej przy realizacji podobnych zamówień były znacząco inne.  

Izba podkreśla, że postępowanie o udzielnie zamówienia publicznego nie jest dowolnym, 

nieskodyfikowanym,  luźnym  postępowaniem,  stanowi  ono  szczególną  formę  prowadzącą  

do  zawarcia  umowy  w  sprawie  realizacji  danego  zamówienia,  kreowane  jest  przez 

obowiązujące  przepisy  prawa  dla  tej  dyscypliny  i  zobowiązuje  tymi  przepisami  wszystkich 

uczestników  tego  systemu.  Obowiązujące  regulacje  prawne  są  bardzo  szczegółowe  

i  nakładają  na  podmioty  starające  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  sztywną 

r

egulację  postępowania,  w  zamian  natomiast  pozwalającą  zawrzeć  kontrakt  z  podmiotem 

publicznym,  czyli  podmiotem  istniejącym  i  gwarantującym  wypłatę  środków  finansowych.  

Izba  zaznacza,  że  choć  samo  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  

nie  powin

no  być  formalizmem  samym  w  sobie,  a  jego  głównym  zadaniem  jest 


doprowadzenie  do  zawarcia  umowy 

–  to  odstąpienie  od  formalizmu  nie  może  być 

utożsamiane z modyfikacją reguł postępowania określonych ustawą.    

Zgodnie  z  brzmieniem  przepisu  art.  192  ust  2  ust

awy  Prawo zamówień  publicznych 

Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ 

lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Izba 

dokonawszy  oceny  podniesionych  w  odwołaniu  zarzutów,  biorąc  pod  uwagę  stanowiska 

Stron  przedstawione  na  rozprawie  oraz  w  pismach  procesowych  stwierdziła,  że  odwołanie 

jest niezasadne. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 

9 oraz art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 

pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (t.j. Dz. U poz. 972 ze zm.). 

Przewodniczący:    …………………………………………