Sygn. akt: KIO 2570/19
WYROK
z dnia 9 stycznia 2020 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący:
Luiza Łamejko
Protokolant:
Mikołaj Kraska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2020
r. w Warszawie odwołania wniesionego
d
o Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 grudnia 2019 r. przez wykonawcę
Przedsiębiorstwo Inżynierii Wodnej i Ochrony Środowiska Sp. z o.o., ul. Południowa 1,
400 Oleśnica w postępowaniu prowadzonym przez Gmina Kąty Wrocławskie,
ul. Rynek Ratusz 1, 55-
080 Kąty Wrocławskie
przy udziale wykonawc
ów:
A.
Przedsiębiorstwo Robót Wodnych i Ekologicznych „EKO-WOD” Sp. z o.o.,
ul. Towarowa 12-14, 58-
100 Świdnica zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie odwołującego
B.
„Przedsiębiorstwo Wodno Melioracyjne w Ząbkowicach Śląskich Sp. z o.o.”,
ul. Melioracyjna 3, 57-
200 Ząbkowice Śląskie zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. Oddala
odwołanie,
kosztami postępowania obciąża wykonawcę Przedsiębiorstwo Inżynierii Wodnej
i Ochrony Środowiska Sp. z o.o., ul. Południowa 1, 56-400 Oleśnica i:
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 zł 00 gr (słownie:
dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę Przedsiębiorstwo
Inżynierii Wodnej i Ochrony Środowiska Sp. z o.o., ul. Południowa 1, 56-400
Oleśnica tytułem wpisu od odwołania,
zasądza od wykonawcy Przedsiębiorstwa Inżynierii Wodnej i Ochrony Środowiska
Sp. z o.o., ul. Południowa 1, 56-400 Oleśnica na rzecz Gminy Kąty Wrocławskie,
ul. Rynek Ratusz 1, 55-
080 Kąty Wrocławskie kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy
tysiące sześćset złotych zero groszy) poniesioną tytułem wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego we Wrocławiu.
Przewodniczący : ………………………………
Sygn. akt: KIO 2570/19
U z a s a d n i e n i e
Gmina Kąty Wrocławskie (dalej: „Zamawiający”) prowadzi postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego na budowę kanalizacji sanitarnej Wschód - Etap III - Mokronos
Górny. Postępowanie to prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r.
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843), zwanej dalej: „ustawa
Pzp”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych
w dniu
15 października 2019 r. pod pozycją 609914-N-2019.
W dniu 17 grudnia 2019 r. wykonawca
Przedsiębiorstwo Inżynierii Wodnej i Ochrony
Środowiska Sp. z o.o. (dalej: „Odwołujący”) wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
odwołanie od czynności i zaniechań Zamawiającego polegających na wyborze jako
najkorzystniejszej oferty wykonawcy Przedsiębiorstwo Wodno Melioracyjne w Ząbkowicach
Śląskich Sp. z o.o. (dalej: „PWM”), zaniechaniu wykluczenia wykonawcy PWM
z postępowania, oraz zaniechaniu wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez
naruszenie zasady nakazującej prowadzenie postępowania w sposób zapewniający
zachowanie uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców i przejrzystości oraz
nar
uszenie innych pozostających w związku z art. 7 ustawy Pzp przepisów, tj.:
art. 24 ust. 1 pkt 16 lub pkt 17 ustawy Pzp poprzez bezpodstawne, bezzasadne
i niezgodne z ustawą Pzp zaniechanie wykluczenia PWM, z uwagi na wprowadzenie przez
tego wykonawcę Zamawiającego w błąd przy przedstawieniu informacji, że spełnia warunki
udziału w postępowaniu określone w rozdziale VI punkt 2.3.1 Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia (dalej zwanej: „SIWZ”), w zakresie realizacji:
jednego zadania polegającego na budowie sieci kanalizacji sanitarnej o długości nie
mniejszej niż 6000 m (w tym min. 5000 m kanalizacji grawitacyjnej),
jednego zadania polegającego na budowie i/lub przebudowie i/lub odbudowie dróg
o nawierzchni bitumicznej i powierzchni co najmniej 6
000 m²,
mogących mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego
w p
ostępowaniu o udzielenie zamówienia (w świetle powyższego mogło dojść do
ewentualnego naruszenia art. 26 ust. 3 lub ust. 4 ustawy Pzp w zakresie zaniechania
wezwania PWM d
o wyjaśnień w zakresie złożonych dokumentów na potwierdzenie
spełniania warunków udziału w postępowaniu);
art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp poprzez bezpodstawne, bezzasadne i niezgodne
z us
tawą Pzp zaniechanie wykluczenia PWM z uwagi na niepotwierdzenie przez tego
wykonawc
ę spełniania warunku udziału w postępowaniu określonego w rozdziale VI punkt
2.3.1 SIWZ w zakresie wykazania wykonania:
jednego zadania polegającego na budowie sieci kanalizacji sanitarnej o długości nie
mniejszej niż 6000 m (w tym min. 5000 m kanalizacji grawitacyjnej),
jednego zadania polegającego na budowie i/lub przebudowie i/lub odbudowie dróg
o nawierzchni bitumicznej i
powierzchni co najmniej 6000 m²,
(w świetle powyższego mogło dojść do ewentualnego naruszenia art. 26 ust. 3 lub ust. 4
ustawy Pzp w zakresie zaniechania wezwania PWM do wyjaśnień w zakresie złożonych
dokumentów na potwierdzenie spełniania warunków udziału w postępowaniu);
art. 91 ust. 1 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 12 i art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 17 ustawy Pzp
poprzez wybór oferty PWM jako najkorzystniejszej w postępowaniu, pomimo że oferta
najkorzystniejsza została wniesiona przez wykonawcę, który powinien podlegać wykluczeniu
z p
ostępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 i ust. 16 lub 17 ustawy Pzp,
art. 91 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie
dokonania czynności polegającej na
wyborze oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej w postępowaniu, pomimo że oferta
Odwołującego jest ofertą najkorzystniejszą w świetle kryteriów oceny ofert określonych
w S
IWZ, spośród ofert złożonych w postępowaniu, a nie podlegających odrzuceniu.
Odwołujący stwierdził, że podważa zasadność i poprawność podjętych przez
Zamawiającego rozstrzygnięć w zakresie oceny i dokonania wyboru oferty PWM jako
najkorzystniejszej podnos
ząc jak poniżej.
Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 lub pkt 17 ustawy Pzp
Odwołujący wskazał, że wykonawca PWM na potwierdzenie spełniania warunku
udziału w postępowaniu sformułowanego w rozdziale VI punkt 2.3.1. SIWZ przedstawił
referencje wystawi
one przez podmioty, na rzecz których wykonane zostały roboty budowlane
wymienione w Wykazie robót stanowiącym Załącznik nr 3 do SIWZ, będącym jednocześnie
załącznikiem do oferty PWM. Z załączonych do oferty PWM referencji wynikało, że PWM
zrealizował roboty budowlane w zakresie następujących zadań:
„Przebudowa sieci wodociągowej oraz budowa kanalizacji sanitarnej w Starej
Bystrzycy” realizowane w ramach projektu „Rozwój i modernizacja infrastruktury wodno-
ściekowej w Aglomeracji Bystrzyca Kłodzka, 2016-2020” na rzecz Zakładu Wodociągów
i Kanalizacji Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Bystrzycy Kłodzkiej (referencje
z dnia 28 października 2019 r.; roboty zostały realizowane w ramach konsorcjum PWM
z „JATAX” Sp. z o.o.)
„Budowa kanalizacji sanitarnej dla miejscowości Przezdrowice i Świątniki, gm.
Sobótka" na rzecz Urzędu Miasta i Gminy Sobótka (referencje z dnia 3 lipca 2015 r.).
W ocenie Odwołującego, w powyższym zakresie doszło do złożenia informacji
niezgodnych z rzeczywistością. Zdaniem Odwołującego, żadna z ww. referencji
w rzeczywistości nie potwierdza spełnienia przez PWM warunków udziału określonych
w rozdziale VI punkt 2.3.1. SIWZ.
Odwołujący stwierdził, że wykonawca PWM w rzeczywistości nie spełnia również
warunku określonego w rozdziale VI punkt 2.3.1. SIWZ w zakresie wykonania jednego
zadania polegającego na budowie sieci kanalizacji sanitarnej o długości nie mniejszej niż
6000 m (w tym min. 5000 m kanalizacji grawitacyjnej). W zakresie referencji z dnia 3 lipca
2015 r. podmiot na r
zecz, którego wykonawca PWM realizował inwestycję wskazał, że
w ramach ww. inwestycji doszło do wykonania robót instalacyjnych:
sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej z rur PVC SN8 o średnicy 200mm - 6.227,00
mb
sieci kanalizacji sanitarnej gr
awitacyjnej z rur PVC SN8 o średnicy 160mm
(przyłącza) - 1.222,94 mb (162 szt.)
Odwołujący wskazał, że realizacja przyłączy nie jest równoznaczna z realizacją sieci
kanalizacji sanitarnej, chodzi o dwa różne rodzaje robót budowlanych. Jak zauważył
Odwołujący, w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane (Dz.U z 2019 poz.1186) nie
zostały zdefiniowane pojęcia „sieci kanalizacji sanitarnej” oraz „przyłącza kanalizacyjnego”,
natomiast ich rozróżnienie zostało dokonane na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo
budowlane
, w którym pod odrębnymi pozycjami wskazano, iż pozwolenia na budowę nie
wymaga budowa: sieci kanalizacyjnej (29 ust. 1 pkt 19a lit. c ustawy Prawo budowlane), jak
również przyłączy: elektroenergetycznych, wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych,
cieplnych i telekomunikacyjnych (29 ust. 1 pkt 20 ustawy Prawo budowlane). W przekonaniu
Odwołującego, przy ocenie przez Zamawiającego spełnienia warunków udziału
w postępowaniu należało brać pod uwagę wyłącznie wymagane przez niego roboty
budowlan
e polegające na budowie sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej o długości nie
mniejszej niż 6000 m, nie doliczając do tego łącznej długości wykonanych przyłączy.
W związku z powyższym, jak wskazał Odwołujący, przy ocenie spełnienia warunków nie
można było brać pod uwagę budowy sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej z rur PVC SN8
o średnicy 160mm (przyłącza) -1.222,94 mb (162 szt.).
Odwołujący zwrócił też uwagę na okoliczność, że co prawda w referencji z dnia
3 lipca 2015 r. wskazane zostało również doświadczenie w realizacji sieci kanalizacji
sanitarnej grawitacyjnej z rur PVC SN8 o średnicy 200mm - 6.227,00 mb, jednakże nie
skonkretyzowano,
jaka część ww. zadania obejmowała budowę przyłączy. W związku
z powyższym, w ocenie Odwołującego, tak podane informacje nie wykazują spełnienia przez
PWM wymogu dotyczącego wykonania jednego zadania polegającego na budowie sieci
kanalizacji sanitarnej o długości nie mniejszej niż 6000 m (w tym min. 5000 m kanalizacji
grawitacyjnej).
Zdaniem
Odwołującego,
wątpliwe
jest
również
wykazanie
powyższego
doświadczenia na podstawie referencji z dnia 28 października 2019 r. Z ww. referencji
wynika bowiem, że w ramach inwestycji doszło do wykonania robót instalacyjnych:
sieci kanalizacji sanitarnej gra
witacyjnej o średnicy 200mm – 4 655,6 mb
sieci kanalizacji sanitarnej gr
awitacyjnej o średnicy 160mm -1 208,5 mb.
Przyjmując analogię do referencji z dnia 3 lipca 2015 r. Odwołujący uznał, że
w ramach inwestycji opisanej w r
eferencjach z dnia 28 października 2019 r. przez budowę
sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej o średnicy 160 mm (rury o takiej średnicy służą do
budowy przyłączy) należało rozumieć budowę samych przyłączy kanalizacyjnych, co nie jest
równoznaczne z budową sieci kanalizacji sanitarnej. Na potwierdzenie powyższego
Odwołujący wskazał na Informację z dnia 25 września 2019 r. dla mieszkańców i podmiotów
w Starej Bystrzycy o możliwości podłączenia się (a więc wykonania przyłącza) do budowanej
w
ramach
inwestycji
kanalizacji
sanitarnej
http://bip.zwikbvstrzyca.pl/wp-
content/uploads/2019/09/podl do sieci kan sby.pdf
Odwołujący stwierdził, że nawet bez rozstrzygania czy w ramach budowy sieci
kanalizacji
sanitarnej grawitacyjnej o średnicy 200 mm doszło również do budowy przyłączy
(i w jakim zakresie) - samo wskazanie realiza
cji powyższej części zadania (4 655,6 mb) nie
pozwala na wykazanie spe
łnienia warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa
w rozdziale VI punkt 2
.3.1. SIWZ. W ocenie Odwołującego, wykonawca PWM przedstawiając
referencję z dnia 3 lipca 2015 r. oraz referencję z dnia 28 października 2019 r. również
w powyższym zakresie dopuścił się podania nieprawdziwych informacji wprowadzających
Za
mawiającego w błąd, co miało wpływ na realizację czynności związanych z prawidłowym
badaniem i oceną ofert oraz wyborem oferty najkorzystniejszej, przez co powinien podlegać
wykluczeniu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 17 ustawy Pzp.
Odwołujący podkreślił również, że wykonawca PWM nie spełnił także wymogu
dotycz
ącego realizacji jednego zadania polegającego na budowie i/lub przebudowie i/lub
odbudowie dróg o nawierzchni bitumicznej i powierzchni co najmniej 6000 m²”. Odwołujący
zwrócił uwagę, że zarówno z referencji z dnia 28 października 2019 r., jak i z referencji z dnia
3 lipca 2015 r. wynika, że w ramach powyższych zadań zrealizowane zostały prace
polegające na wykonaniu budowy, przebudowy i remontu dróg innego rodzaju nawierzchni
niż wymaganej przez Zamawiającego. Odwołujący podniósł, że z przedstawionych przez
PWM r
eferencji nie można również wywieść, aby zakres prac polegających na budowie i/lub
przebudowie i/lub odbudowie dróg o wymaganej przez Zamawiającego nawierzchni dotyczył
powierzchni co na
jmniej 6000 m². W związku z powyższym, w ocenie Odwołującego,
wykonawca
PWM dopuścił się podania niezgodnych z rzeczywistością informacji
wprowadzających Zamawiającego w błąd przy realizacji czynności związanych
z prawidłowym badaniem i oceną ofert oraz wyborem oferty najkorzystniejszej.
Odwołujący podniósł ponadto, że z referencji z dnia 28 października 2019 r. wynika,
że wskazana w nich inwestycja była realizowana przez wykonawcę PWM działającego
w ramach konsorcjum z JATAX. Jednocześnie, z treści powyższego dokumentu nie wynika,
jaka część inwestycji była realizowana przez PWM, a jaka część przez JATAX. Zdaniem
Odwołującego, takie rozróżnienie jest o tyle istotne, że zgodnie z aktualnie obowiązującym
orzecznictwem,
realizacja inwestycji przez członków konsorcjum pozwala im na uzyskanie
doświadczenia przy wykonywaniu umowy w takim zakresie, w jakim realnie dany członek
konsorcjum (za pośrednictwem swoich pracowników) wykonuje określone zadania. Tak
Krajowa Izba Odwoławcza orzekła m. in. w wyrokach:
1) z d
nia 12 września 2019 r., sygn. akt: KIO 1671/19: „Można polegać na doświadczeniu
uzyskanym w ramach umowy wykonanej w ramach konsorcjum, ale tylko w zakresie, w jakim
wykonawca prace rzeczywiście wykonywał. W sytuacji, gdy przykładowo przedmiotem
zamówienia były roboty instalacyjne sanitarne i elektryczne, a wykonywali je dwaj
wykonawcy w ramach konsorcjum - jeden wykonawca prace sanitarne, a drugi elektryczne,
to mogą się powoływać na nabyte doświadczenie, ale tylko dla robót, które były wykonywane
przez d
anego wykonawcę: wykonawca prac instalacyjnych sanitarnych nie może się
powoływać na doświadczenie, uzyskane w wyniku wspólnej realizacji umowy, w zakresie
prac elektrycznych”,
2) z dnia 23 sierpnia 2018 r., sygn. akt
KIO 1577/18: „Co do doświadczenia zdobytego
w ramach konsorcjum do jego oceny należy każdorazowo podchodzić indywidualnie i brać
pod uwagę specyfikę realizowanych czynności oraz faktyczną możliwość wyodrębnienia
i podziału zadania pomiędzy poszczególnych jego członków”.
W związku z powyższym, w opinii Odwołującego, w celu wykazania spełnienia
warunków udziału, nie jest dopuszczalne posługiwanie się referencjami wystawionymi na
rzecz konsorcjum bez sprecyzowania,
w jakim zakresie każdy z członków realizował
przedmiot zamówienia. Odwołujący wskazał, że wbrew powyższemu zakazowi, PWM
przedstawił referencje z dnia 28 października 2019 r., z których nie wynika zakres prac
realnie wykonanych wyłącznie przez PWM. Ponadto, nie można również wykluczyć
okoliczności, iż w realizacji robót brali udział również podwykonawcy, co również będzie
wskazywało na brak rzetelności przedłożonych przez PWM informacji. Odwołujący stwierdził,
że w powyższym zakresie również nie można mówić ani o potwierdzeniu spełnienia warunku
udziału w zakresie rozdziału VI punkt 2.3.1. SIWZ, ani o przedstawieniu przez PWM
informacji niewprowadzających Zamawiającego w błąd, co miało istotny wpływ na wynik
p
ostępowania.
Wobec wystąpienia w przedmiotowej sprawie powyższych okoliczności, należy
zdaniem Odwołującego stwierdzić, że PWM przedstawiając referencje z dnia 28
października 2019 r. i referencje z dnia 3 lipca 2015 r., z których wynikają informacje
o rzekomym posiadaniu doświadczenia określonego w rozdziale VI punkt 2.3.1. SIWZ,
próbował wprowadzić Zamawiającego w błąd. Jak zauważył Odwołujący, działanie PWM
odniosło pożądany skutek ze względu na niezasadny wybór jego oferty jako
najkorzystniejszej w p
ostępowaniu.
Odwołujący podkreślił, że niedozwolone działanie mające wpłynąć na wynik
p
ostępowania o udzielenie zamówienia publicznego stanowi podstawę do wykluczenia
takiego wykonawcy z p
ostępowania. Odwołujący wskazał, że w świetle wyroku Krajowej Izby
Odwoławczej z dnia 29 marca 2018 r., sygn. akt KIO 491/18: „Rato legis art. 24 ust. 1 pkt 16
i 17 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r.
poz. 1579 ze zm.) jest eliminacja z postępowań takich wykonawców, których działanie
cechuje zamiar wprowadzenia w błąd zamawiającego, a także wykonawców, którzy
wprowadzają zamawiającego w błąd na skutek swojego lekkomyślnego lub niedbałego
zachowania”. Odwołujący zwrócił też uwagę na pogląd wyrażony w doktrynie
w szczególności P. Granecki w „Prawo zamówień publicznych. Komentarz”, C.H. Beck,
Warszawa 2016 r., wydanie 5, złożenie dokumentu zawierającego nieprawdziwe informacje
nie podlega uzupełnieniu i w każdym przypadku skutkuje wykluczeniem wykonawcy
z p
ostępowania.
Odwołujący za istotne dla uznania, że wykonawca jest winny wprowadzenia
Zamawiającego w błąd, uznał, iż wystarczająca jest wina najlżejszego rodzaju, wynikająca
z lekkomyślności lub niedbalstwa. Odwołujący zwrócił uwagę, że nie jest wymagane
działanie umyślne, choć takie, jako dalej idące, również spełnia warunki przepisu art. 24 ust.
1 pkt 16 ustawy Pzp (wyrok KIO z dnia 21 marca 2018 r., sygn. akt KIO 421/18). Podobny
pogląd Izba wyraziła w wyroku z dnia 7 marca 2019 r., sygn. akt KIO 271/19.
Odwołujący stwierdził, że wstrzymując się od wykluczenia z postępowania
wykonawcy PWM na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 17 ustawy Pzp Zamawiający
zaniechał podstawowych działań mających na celu zachowanie uczciwej konkurencji
i równego traktowania wykonawców ponieważ, jak wskazuje się w orzecznictwie KIO,
„Zamawiający, stojąc na straży zasady równego i niedyskryminującego traktowania
wszystkich wy
konawców, winien w takiej sytuacji dołożyć wszelkich starań, aby sprawę
wyjaśnić maksymalnie obiektywnie” (wyrok KIO z dnia 9 marca 2017 r., sygn. akt
KIO 345/17).
Mając powyższe na uwadze Odwołujący stwierdził, że Zamawiający zaniechawszy
czynności wykluczenia PWM dopuścił się naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 17 ustawy Pzp,
niezależnie od intencji, jakimi kierował się wykonawca przy podawaniu nieprawdziwych
informacji dotyczących spełnienia warunków udziału w postępowaniu.
Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp
Odwołujący zauważył, że przy okazji uzasadnienia zarzutu nr 1 odwołania
(naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 17 ustawy Pzp) potwierdził, iż wykonawca PWM
w rzeczywistości nie zrealizował minimum jednego zadania polegającego na budowie sieci
kanalizacji sanitarnej o długości nie mniejszej niż 6000 m (w tym min. 5000 m kanalizacji
grawitacyjn
ej), jak również jednego zadania polegającego na budowie i/lub przebudowie i/lub
odbudowie dróg o nawierzchni bitumicznej i powierzchni co najmniej 6000 m², ponieważ
w rzeczy
wistości nie potwierdzają tego referencje z dnia 28 października 2019 r. i referencje
z dnia 3 lipca 2015 r.
Na podstawi
e powyższych okoliczności Odwołujący podniósł, że wykonawca PWM
nie potwierdzi
ł spełnienia warunku udziału w postępowaniu postawionych przez
Zamawiającego z rozdziale VI punkt 2.3.1. SIWZ, w związku z czym powinien podlegać
wykluczeniu z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp.
Odwołujący wskazał, że postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
prowadzone w oparciu o przepisy ustawy Pzp jest postępowaniem bardzo sformalizowanym.
Zamawiający jest zatem związany procedurami obowiązującymi w przepisach ustawy Pzp.
Zamawiający opisuje przedmiot zamówienia zgodnie ze swoimi wymaganiami, wykonawca
ma natomiast obowiązek sprostać wymaganiom Zamawiającego lub nie składać oferty
w postępowaniu. Odwołujący zaznaczył, że wykonawcy ubiegający się o udzielenie
zamówienia w postępowaniu są związani treścią SIWZ. Jednocześnie podkreślił, że również
Zamawiający jest zobowiązany do prowadzenia postępowania zgodnie z ustalonymi
w postanowieniach SIWZ zasadami.
Odwołujący przywołał wyrok KIO z dnia 19 kwietnia
2019 r., KIO 621/19, oraz wyrok KIO z dnia 11 lipca 2018 r., sygn. akt KIO 1248/18.
Odwołujący podkreślił, że treść przepisu art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp nie
pozostawia wątpliwości, iż skoro wykonawca PWM nie potwierdził spełnienia warunków
udziału w postępowaniu, powinien zostać z tego postępowania wykluczony. Powyższe, jak
zauważył Odwołujący, potwierdzone zostało w licznych orzeczeniach Krajowej Izby
Odwoławczej, w tym m. in. w wyrokach z dnia 30 listopada 2018 r., sygn. akt KIO 2407/18,
z dnia 8 maja 2019 r., sygn. akt KIO 746/19, z dnia 8 lutego 2019 r., sygn. akt KIO 100/19.
Odwołujący stwierdził, że w okolicznościach sprawy, Zamawiający dopuścił się
naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp ze względu na zaniechanie wykluczenia
z postępowania wykonawcy PWM, który nie wykazał spełnienia warunków udziału
w postępowaniu.
3. Zarzut naruszenia art. 91 ust. 1 w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 12 i pkt 16 lub 17 ustawy
Pzp
W związku z powyższymi zarzutami Odwołujący wskazał, że wybór jako
najkorzystniejszej oferty wykonawcy
PWM był niedopuszczalny i został dokonany wbrew
przepisom ustawy Pzp i w sposób naruszający zasady równego traktowania wykonawców
i uczciwej konkurencji, ponieważ wszystkie wymienione w niniejszym odwołaniu argumenty
przesądzają o zasadności podniesionych zarzutów, a tym samym skutkują koniecznością
wykluczenia PWM na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 i pkt 16 lub 17 ustawy Pzp.
Odwołujący
zauważył przy tym, że wybór najkorzystniejszej oferty jest związany z koniecznością
prawidłowego przeprowadzenia badania i oceny ofert, a tym samym z obowiązkiem
doko
nania przez Zamawiającego odrzucenia ofert i wykluczenia wykonawców wobec
ziszczenia się ustawowych przesłanek do podjęcia takich czynności. Odwołujący powołał się
na stanowisko Krajowej Izby Odwoławczej wyrażone w wyroku z dnia 10 września 2014 r.,
sygn. akt KIO 1804/14.
Ponadto,
jak podał Odwołujący, wybór oferty wykonawcy PWM jako
najkorzystniejszej jest równoznaczny z niespełnieniem wymogu opisanego w art. 91 ust. 1
ustawy Pzp
, tj. „wyboru oferty najkorzystniejszej” w postępowaniu, za którą to powinna
zostać uznana oferta Odwołującego.
W ocenie Odwołującego, w wyniku zaniechania wyboru jego oferty jako
najkorzystniejszej w p
ostępowaniu, doszło do naruszenia art. 91 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 i 3
ustawy Pzp.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
unieważnienia czynności polegającej na wyborze oferty wykonawcy PWM jako
najkorzystniejszej;
powtórzenia stosownych czynności w zakresie prawidłowej oceny ofert;
wykluczenia
wykonawcy PWM z postępowania ze względu na wprowadzenie
Zamawiającego w błąd przy przedstawieniu informacji, że spełnia warunki udziału
w postępowaniu, co mogło mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez
Zamawiającego w postępowaniu oraz ze względu na niepotwierdzenie spełniania warunków
udziału w postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 12 i art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 17
ustawy Pzp;
dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej w postępowaniu na
podstawie ustalonych w SIWZ kryteriów oceny ofert, przy uwzględnieniu konsekwencji
wynikających z powtórnej oceny ofert.
Do postępowania odwoławczego przystąpienie po stronie Zamawiającego zgłosił
wykonawca PWM.
Izba dokonała następujących ustaleń:
W pkt VI podpunkt 2.3.1. SIWZ
Zamawiający wymagał wykazania przez wykonawcę,
że w okresie ostatnich 5 lat przed dniem wszczęcia postępowania, a jeżeli okres
prowadzenia działalności jest krótszy – w tym okresie, zrealizował (zakończył) z należytą
starannością jako wykonawca, co najmniej:
jedno zadanie polegające na budowie sieci kanalizacji sanitarnej o długości nie mniejszej niż
6000 m (w tym min. 5000 m kanalizacji grawitacyjnej);
jedno zadanie polegające na budowie przepompowni ścieków sanitarnych w ilości min. 3 szt.
wraz z wyposażeniem i zagospodarowaniem terenu;
jedno zadanie polegające na budowie i/lub przebudowie i/lub odbudowie dróg o nawierzchni
bitumicznej i
powierzchni co najmniej 6000 m².”
Na potwierdzenie spełniania ww. warunków wykonawca zobowiązany był złożyć
wykaz robót budowlanych wraz z podaniem ich rodzaju, wartości, daty, miejsca wykonania
i podmiotów, na rzecz których roboty te zostały wykonane, wraz z załączeniem dowodów
określających czy te roboty budowlane zostały wykonane zgodnie z przepisami prawa
budowlanego i prawidłowo ukończone, w przy czym dowodami są referencje bądź inne
dokumenty wystawione przez podmiot, na rzecz którego roboty budowlane były
wykonywane, a jeżeli z uzasadnionej przyczyny o obiektywnym charakterze wykonawca nie
jest w stanie uzyskać tych dokumentów – inne dokumenty.
Wykonawca PWM złożył Wykaz robót budowlanych, w którym na potwierdzenie
spełniania ww. warunków powołał następujące roboty:
„Przebudowa sieci wodociągowej oraz budowa kanalizacji sanitarnej w Starej
Bystrzycy” realizowane w ramach projektu „Rozwój i modernizacja infrastruktury
wodno-
ściekowej w Aglomeracji Bystrzyca Kłodzka, 2016 - 2020” na rzecz Zakładu
Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Bystrzycy Kłodzkiej,
„Budowa kanalizacji sanitarnej dla miejscowości Przezdrowice i Świątniki, gm.
Sobótka” na rzecz Urzędu Miasta i Gminy Sobótka.
Wykonawca PWM załączył także Poświadczenie wykonania robót budowlanych
z dnia 29 października 2019 r. wydane przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o.
w Bystrzycy Kłodzkiej, oraz Poświadczenie z dnia 3 lipca 2015 r. wydane przez Urząd Miasta
i Gminy Sobótka.
Na rozprawie strony podtrzymały dotychczas prezentowane stanowiska.
Krajowa Izba Odwoławcza, rozpoznając złożone odwołanie na rozprawie
i uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy wymieniony w treści uzasadnienia, jak
również stanowiska stron i uczestnika postępowania zaprezentowane na piśmie i ustnie do
protokołu posiedzenia i rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje.
Izba stwierdziła, że Odwołujący legitymuje się interesem we wniesieniu środka
ochrony prawnej, o którym mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Zakres zarzutów, w sytuacji
ich potwierdzenia się, wskazuje na pozbawienie Odwołującego możliwości uzyskania
zamówienia i jego realizacji, narażając go tym samym na poniesienie w tym zakresie
wymiernej szkody.
Rozpoznając odwołanie w granicach podniesionych zarzutów Izba uznała, że nie
zaistniały podstawy do jego uwzględnienia.
Odwołujący we wniesionym środku ochrony prawnej sfomułował zarzuty wobec
dwóch robót budowlanych, których realizacją wykazał się wykonawca PWM.
Rozpozna
jąc podniesione przez Odwołującego zarzuty w zakresie wykazanej roboty
„Przebudowa sieci wodociągowej oraz budowa kanalizacji sanitarnej w Starej Bystrzycy” Izba
miała na uwadze treść warunku udziału w postępowaniu sformułowanego przez
Zamawiającego, tj. wymóg wykazania się zrealizowaniem zadania polegającego na budowie
sieci kanalizacji sanitarnej.
Izba uwzględniła także okoliczność, że pojęcia przyłącze
kanalizacyjne oraz sieć posiadają swoje legalne definicje. Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawie
z dnia 7 cze
rwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu
ścieków (Dz.U. z 2019 r. poz. 1437), przez przyłącze kanalizacyjne należy rozumieć odcinek
przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy usług
z sieci
ą kanalizacyjną, za pierwszą studzienką, licząc od strony budynku, a w przypadku jej
braku do
granicy nieruchomości gruntowej. Zgodnie z pkt 7 art. 2 ww. ustawy sieć stanowią
przewody wodociągowe lub kanalizacyjne wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, którymi
dostarczana jest woda lub którymi odprowadzane są ścieki, będące w posiadaniu
przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego. Izba zważyła, że Zamawiający stawiając
warunek udziału w postępowaniu nie zdefiniował pojęcia sieci na użytek przedmiotowego
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, przeciwnie, posłużył się pojęciem
zdefiniowanym prawnie.
Izba, mając na uwadze treść warunku udziału w postępowaniu,
a także ww. ustawowe rozróżnienie pojęć sieci i przyłącza kanalizacyjnego stwierdziła, że
brak jest podstaw
do uwzględnienia przy ocenie spełniania warunku udziału w postępowaniu
budowy przyłączy kanalizacyjnych. Izba pomimo istniejących w doktrynie i orzecznictwie
rozbieżności w zakresie interpretacji ww. pojęć, przede wszystkim na tle stosunków
w
łasnościowych, stwierdziła, że z uwagi na legalne definicje obu pojęć, oraz na brak
odrębnego zdefiniowania przez Zamawiającego w SIWZ na użytek oceny spełniania
warunku udziału w postępowaniu pojęcia sieci, nieuprawnione byłoby rozszerzanie tego
pojęcia o przyłącza.
Izba ustaliła, że w Poświadczeniu wykonania robót budowlanych z dnia 28
października 2019 r. nie wyróżniono zakresu robót polegających na budowie przyłączy. Co
za tym idzie, w celu ustalenia czy zakres wykonanych robót obejmował przyłącza, niezbędne
byłoby wezwanie wykonawcy PWM na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy Pzp do wyjaśnienia
przedmiotowej kwestii.
Izba
miała na uwadze okoliczność, że wykonawca PWM złożył oświadczenie, że
projekt dla roboty w Bystrzycy Kłodzkiej nie uwzględniał przyłączy. Jednakże postępowanie
o udzielenie zamówienia publicznego ma charakter sformalizowany, a co za tym idzie, nie
może opierać się na ustnych oświadczeniach wykonawcy. Dodatkowo, Izba w postępowaniu
odwoławczym dokonuje oceny czynności bądź zaniechań Zamawiającego, stąd dla rzetelnej
oceny
spełniania warunku na podstawie powołanej przez wykonawcę PWM roboty
„Przebudowa sieci wodociągowej oraz budowa kanalizacji sanitarnej w Starej Bystrzycy”
właściwe byłoby pozyskanie przez Zamawiającego wyjaśnień od wykonawcy PWM
w przedmiotowym zakresie.
Ta sama robota
„Przebudowa sieci wodociągowej oraz budowa kanalizacji sanitarnej
w Starej Bystrzycy
” została powołana przez wykonawcę PWM dla wykazania spełniania
warunku
wykonania zadania polegającego na budowie i/lub przebudowie i/lub odbudowie
dróg o nawierzchni bitumicznej i powierzchni co najmniej 6000 m². Odwołujący stwierdził, że
z Poświadczenia z dnia 28 października 2019 r. wynika, że w ramach przedmiotowego
zadania zrealizowane zostały prace polegające na wykonaniu budowy, przebudowy
i remontu dróg innego rodzaju nawierzchni niż wymagana przez Zamawiającego, co podaje
w wątpliwość także to, czy zakres prac polegających na budowie i/lub przebudowie i/lub
odbudowie dróg o wymaganej przez Zamawiającego nawierzchni dotyczył powierzchni co
najmniej 6000 m². Izba dała wiarę wyjaśnieniom Zamawiającego, że nawierzchnie
bitumiczne można podzielić na podtypy w zależności od ilości lepiszcza przeznaczonego do
ich wykonania
. Zamawiający podał, że należy wyróżnić trzy główne nawierzchnie:
powierzchniowo bitumiczne, tj. naprawione płynnym lepiszczem drogi tłoczniowe czy też
żwirowe,
uzyskiwane z kruszyw bitumowanych (smołospoinowych) występujących w formie gorącej
masy bitumicznej
– wykorzystywane zarówno na jezdniach, jak i drogach przeznaczonych
dla pieszych,
wykonane z betonu asfaltowego i smołowego – wielowarstwowe, cechują się bardzo
wysoką trwałością.
Zamawiający wskazał, że masa bitumiczna to mieszkanka kruszywa, lepiszcza i wypełniacza
stosowana w budownictwie drogowym.
Mieszanki asfaltowe są stosowane w konstrukcji
nawierzchni drogowej od początku XX wieku. Jak wyjaśnił Zamawiający, asfalt to określenie
dla nawierzchni bitumicznych. Asfalt to materiał (lepka ciecz lub skała) pochodzenia
naturalnego (asfalt naturalny) lub otrzymywany jako jedna z frakcji przerobu ropy naftowej
(asfalt ponaftowy), o konsystencji stałej lub półstałej o barwie od ciemnobrązowej do czarnej.
Jest on układem koloidalnym o dużej trwałości, składającym się z dwóch faz: rozproszonej
(asfalte
ny) i rozpraszającej (oleje). Jest stosowany do budowy nawierzchni dróg, do
produkcji papy oraz jako materiał izolacyjny (lepik asfaltowy). Jest to mieszanina
wielocząsteczkowych
węglowodorów
łańcuchowych,
cyklicznych
oraz
związków
heterocyklicznych. O jak
ości asfaltu decyduje jego temperatura mięknienia, ciągliwość,
stopień penetracji, łamliwość. Należy do tak zwanych bitumów. Zamawiający uznał, że
określenie: „nawierzchnie drogowe z mieszanek mineralno-bitumicznych asfaltowych”
w pełni wpisuje się w opis warunku udziału w postępowaniu.
Izba miała na uwadze, że Odwołujący, na którym, zgodnie z art. 6 Kodeksu cywilnego
w zw. z art. 14 ustawy Pzp,
spoczywał ciężar wykazania zasadności stawianych tez, nie
złożył dowodu przeciwnego. Wobec możliwości interpretacji pojęcia nawierzchni
bitumicznych zaprezentowanego przez Z
amawiającego, którego Odwołujący skutecznie nie
zakwestionował, Izba stwierdziła, że zawężanie tego pojęcia na użytek oceny spełniania
warunku udziału w postępowaniu na niekorzyść wykonawcy byłoby działaniem
nieuprawnionym.
Odwołujący podniósł także, że wykonawca PWM nie wykazał spełniania warunków
udziału w postępowaniu, o których mowa w rozdziale VI pkt 2.3.1. SIWZ, a także wprowadził
Zamawiającego w błąd przez powołanie się na wykonanie roboty „Przebudowa sieci
wodociągowej oraz budowa kanalizacji sanitarnej w Starej Bystrzycy”, mimo że robota ta
zrealizowana została w konsorcjum z „JATAX” Sp. z o.o. Przy ocenie zasadności
przedmiotowego zarzutu
Izba wzięła pod uwagę oświadczenie wykonawcy PWM, że przy
realizacji ww. zamówienia był wykonawcą istotnych części zamówienia, które obejmowały
zakres wymagany obecnie przez Z
amawiającego. Izba miała jednak na względzie
orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 4 maja 2017 r. w sprawie
C-
387/14 Esaprojekt, który stwierdził, że wykonawca biorący indywidualnie udział
w
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego nie może polegać na doświadczeniu
konsorcjum, którego był członkiem przy innym zamówieniu publicznym, jeżeli faktycznie
i
konkretnie nie uczestniczył w jego realizacji. Doświadczenie to należy oceniać w zależności
od konkretnego zakresu udziału tego wykonawcy, a więc jego faktycznego wkładu
w
realizację zamówienia. Trybunał podzielił w tym zakresie stanowisko Rzeczypospolitej
Polskiej, zgodnie z którym wykonawca nabywa realne doświadczenie nie przez sam fakt
bycia członkiem konsorcjum i bez względu na to, jaki miał w tę grupę wkład, lecz wyłącznie
poprzez bezpośredni udział w realizacji przynajmniej jednej z części zamówienia, do którego
całościowego wykonania zobowiązana jest ta grupa wykonawców. Izba nie wyklucza przy
tym
możliwości powołania się przez wykonawcę PWM na przedmiotowe zamówienie, jednak
w tym celu niezbędne byłoby wyjaśnienie na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy Pzp zakresu
faktycznie zrealizowanych przez wykonawcę PWM prac. Izba stwierdziła, że za
wystarczające w tym względzie nie może zostać uznane oświadczenie złożone na rozprawie
przez
wykonawcę PWM, jak też dokumenty, które zostały złożone na posiedzeniu dotyczące
realizacji ww. zamówienia, co do których brak jest pewności, że dotyczą pełnego zakresu
zamówienia. Z uwagi na wspomniany powyżej formalizm postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, oraz okoliczność objęcia oceną Izby czynności bądź zaniechania
zamawiającego, Izba stwierdziła, że ustalenie zakresu faktycznej realizacji zamówienia przez
wykonawcę PWM w ramach inwestycji w Starej Bystrzycy powinno odbyć się na etapie
postępowania toczącego się przed Zamawiającym, aby Zamawiający mógł ewentualnie
zweryfikować podjęte czynności.
Odwołujący podniósł zarzuty wprowadzenia Zamawiającego w błąd oraz nie
wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu przez wykonawcę PWM także
w odniesieniu do
roboty „Budowa kanalizacji sanitarnej dla miejscowości Przezdrowice
i Świątniki, gm. Sobótka”.
Podtrzymując przedstawione powyżej stanowisko dotyczące konieczności
rozróżnienia pojęć „przyłącze kanalizacyjne” i „sieć” Izba nie znalazła podstaw do
kwestionowania
złożonego przez wykonawcę PWM Poświadczenia z dnia 3 lipca 2015 r.
w zakresie warunku dotyczącego wykonania zadania polegającego na budowie sieci
kanalizacji sanitarnej o długości nie mniejszej niż 6000 m (w tym min. 5000 m kanalizacji
grawitacyjnej). W dokumencie tym
w sposób jednoznaczny został rozróżniony zakres robót
związanych z instalacją przyłączy – 1 222,94 mb (162 szt.), oraz osobno zakres robót
związanych z budową sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej – 6 227 mb. Wobec tak
ukształtowanej treści Poświadczenia, w ocenie Izby, brak jest podstaw do twierdzenia, że
w ramach wskazanej w Poświadczeniu długości sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej
(6 227 mb) realizowana
była także budowa przyłączy. Odwołujący nie przedstawił dowodu
na tę okoliczność. W tych okolicznościach Izba stwierdziła, że wskazany w Poświadczeniu
z dnia 3 lipca 2015 r. oraz w Wykazie robót zakres robót, potwierdza spełnianie przez
wykonawcę PWM warunku wykonania zadania polegającego na budowie sieci kanalizacji
sanitarnej o długości nie mniejszej niż 6000 m (w tym min. 5000 m kanalizacji grawitacyjnej).
W zakresie warunku dotyczącego budowy i/lub przebudowy i/lub odbudowy dróg
o nawierzchni bitumicznej i powierzchni co najmniej 6000 m
² Izba podtrzymuje stwierdzenia
przytoczone powyżej dotyczące możliwości uznania, że wskazana w Poświadczeniu
nawierzchnia drogowa z mieszanek mineralno-bitumicznych asfaltowych jest zaliczana do
nawierzchni bitumicznych
. W konsekwencji powyższego, Izba uznała, że powołana przez
wykonawcę PWM robota „Budowa kanalizacji sanitarnej dla miejscowości Przezdrowice
i Świątniki, gm. Sobótka” potwierdza spełnianie przez wykonawcę PWM przedmiotowego
warunku.
Reasumując, Izba stwierdziła, że wykazana przez wykonawcę PWM robota na rzecz
Gminy Sobótka potwierdza spełnianie warunków udziału w postępowaniu w zakresie
kwestionowanym przez Odwołującego.
Wobec stwierdzenia, że warunki udziału w postępowaniu w zakresie objętym
zarzutami zostały potwierdzone przez inwestycję dla Gminy Sobótka, Izba nie nakazała
dokonania przez Zamawiającego wezwania wykonawcy PWM do wyjaśnień w zakresie
realizacji przyłączy kanalizacyjnych w ramach roboty „Przebudowa sieci wodociągowej oraz
budowa kanalizacji sanitarnej w Starej Bystrzycy”, jak też faktycznego zakresu prac
zrealizowanych przez wykonawcę PWM na tej inwestycji. Stwierdzenie zasadności
wezwania wykonawcy PWM do złożenia wyjaśnień w ww. zakresie pozostaje bez wpływu na
wynik postępowania.
Mając na uwadze powyższe, Izba nie stwierdziła podstaw do uwzględnienia zarzutów
naruszenia przez Zamawiającego wskazanych w odwołaniu przepisów ustawy Pzp.
Izba nie mogła objąć zakresem rozpoznania zarzutu dotyczącego realizacji przez
wykonawcę PWM zamówienia na rzecz Gminy Sobótka nie samodzielnie, a przez
konsorcjum
z Zakładem Inżynierii Sanitarnej „WINSAN” L. W. Z. W. Spółka jawna, bowiem
nie został on podniesiony w odwołaniu. Należy mieć na uwadze, że zarzutu nie można
wywodzić jedynie z powołanej przez wykonawcę w odwołaniu podstawy prawnej. Dla
skutecznego
podniesienia
zarzutu
Odwołujący
zobowiązany
był
przywołać
w odwołaniu także określone okoliczności, z których wywodzi naruszenie przez
Zamawiającego przepisów ustawy Pzp. Takich okoliczności dotyczących realizacji inwestycji
„Budowa kanalizacji sanitarnej dla miejscowości Przezdrowice i Świątniki, gm. Sobótka”
przez konsorcjum, nie samodzielnie przez wykonawcę PWM, Odwołujący w odwołaniu nie
wskazał. Izba zaś na mocy art. 192 ust. 7 ustawy Pzp nie mogła rozpoznać zarzutu nie
podniesionego w odwołaniu.
Z uwagi na
powyższe, na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy Pzp, orzeczono jak
w sentencji.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp
oraz § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r., poz. 972).
Przewodniczący : ………………………………