KIO 2687/19 POSTANOWIENIE dnia 16 stycznia 2020 r.

Sygn. akt: KIO 2687/19 

POSTANOWIENIE 

z dnia 16 stycznia 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:      Monika Szymanowska 

Członkowie:   

Ryszard Tetzlaff 

Justyna Tomkowska 

Protokolant:    

Piotr Kur 

po  rozpoznaniu  na 

posiedzeniu  z  udziałem  stron  postępowania  odwoławczego  w  dniu 

16 stycznia  2020 

r.  w  Warszawie  odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  w  dniu  30  grudnia  2019  r.  przez  wykonawcę  Budimex  S.A.  w  Warszawie 

w 

postępowaniu prowadzonym przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie 

postanawia: 

umorzyć postępowanie odwoławcze, 

nakazać  Urzędowi  Zamówień  Publicznych  zwrot  na  rzecz  wykonawcy  Budimex  S.A. 

w Warszawie kwoty 18 000 

zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy złotych zero groszy) 

stanowiącej 90% uiszczonego wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) na niniejsze postanowienie 

– w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………………………... 

Członkowie: 

………………………………… 

………………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

postanowienia z dnia 16 stycznia 2020 r. w sprawie o sygn. akt: KIO 2687/19 

Zamawiający  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.,  ul.  Targowa  74,  03-734  Warszawa 

prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.:  Opracowanie  projektów 

wykonawczych  i  wykonanie  robót  budowlanych  w  ramach  projektu  pn.:  „Rewitalizacja 

i 

odbudowa  częściowo  nieczynnej  linii  kolejowej  nr  182  Tarnowskie  Góry  -  Zawiercie”, 

o 

ogłoszeniu  o  zamówieniu  publicznym  opublikowanym  w  dniu  9  października  2019  r.  pod 

numerem  2019/S  195-

474865 w  Dzienniku Urzędowym Unii  Europejskiej, zwane dalej jako 

„postępowanie”. 

Izba  ustaliła,  że  postępowanie  na  robotę  budowlaną,  o  wartości  powyżej  kwoty 

określonej  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1843) zwanej dalej jako „p.z.p.”, 

jest prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego. 

W  dniu  19  grudnia  2019  r.  zamawiający  opublikował  zmianę  treści  dokumentacji 

postępowania  w  postaci  §  4  ust.  3  projektu  umowy  (akt  umowy,  tom  II),  zaś  w  dniu  30 

grudnia  2019 

r.  odwołanie  wobec  tejże  zmiany  wniósł  wykonawca  Budimex  S.A.,  ul. 

Siedmiogrodzka 9, 01-

204 Warszawa, dalej zwany jako „odwołujący”.  

Odwołujący  we  wniesionym  środku  zaskarżenia  postawił  zamawiającemu 

następującego zarzuty naruszenia (pisownia oryginalna): 

art. 117ba § 1 i § 3, art. 117bb Ustawy Ordynacja podatkowa w zw. z art. 5, art. 353

art. 354, art. 369 k.c. w  zw. z art. 96b ust. 1 Ustawy o podatku od towarów  i usług 

w 

zw. z art. 139 i art. 7 ust. 1 Ustawy Pzp poprzez ukształtowanie treści przyszłego 

stosunku  zobowiązaniowego,  tj.  wzoru  Umowy  (§  4  Aktu  Umowy)  w  sposób 

naruszający  jego  właściwość  (naturę),  bezwzględnie  obowiązujące  przepisy  prawa 

oraz równowagę stron i prowadzący do nadużycia własnego prawa podmiotowego,  

art. 2 i 19 Ustawy Prawo przedsiębiorców w zw. z art. 5, art. 353

, art. 354 k.c. w zw. 

z art. 49 ust. 1, art. 62a ust. 1 Ustawy Prawo bankowe w zw. z art. 96b ust. 3 pkt 13) 

i 

art.  108a  ust.  1a,  ust.  1b  oraz  ust.  2 Ustawy  o  podatku od  towarów  i  usług  (VAT) 

w 

zw. z art. 139 i art. 7 ust. 1 Ustawy Pzp poprzez ukształtowanie treści przyszłego 

stosunku  zobowiązaniowego,  tj.  wzoru  Umowy  (§  4  Aktu  Umowy)  w  sposób 

naruszający jego właściwość (naturę), zasadę swobody umów oraz zasadę swobody 

działalności  gospodarczej,  a  przez  to  równowagę  i  równe  traktowanie  stron  -  tj.  w 

sposób prowadzący do nadużycia własnego prawa podmiotowego,  

art. 2 i 19 Ustawy Prawo przedsiębiorców w zw. z art. 5, art. 3531, art. 354 k.c. w zw. 

z  art.  49  ust.  1,  art.  59,  art.  62a  ust.  1  Ustawy  Prawo  bankowe  w  zw.  z  art.  117ba 

§ 3 Ustawy Ordynacja podatkowa w zw. z art. 96b ust. 3 pkt 13) i art. 108a ust. 1a, 

ust. 1b oraz ust. 2 Ustawy  o podatku od towarów i usług (VAT) w zw. z art. 22 ust. 

1a,  art.  23  ust.  1,  art.  29  ust.  2,  art.  7  ust.  1  i  art.  139  Ustawy  Pzp  poprzez 

ukształtowanie treści przyszłego stosunku zobowiązaniowego, tj. wzoru Umowy (§ 4 

Aktu  Umowy)  w 

sposób  naruszający  jego  właściwość  (naturę),  zasadę  swobody 

umów  oraz  zasadę  uczciwej  konkurencji,  a  przez  to  także  równowagę  i  zasadę 

równego  traktowania  stron  w ramach  postępowania  -  prowadząc  do  nadużycie 

własnego prawa podmiotowego,  

art. 2 i 19 Ustawy Prawo przedsiębiorców w zw. z art. 5, art. 353

, art. 354 k.c. w zw. 

z  art.  49  ust.  1,  art.  59,  art.  62a  ust.  1  Ustawy  Prawo  bankowe  w  zw.  z  art.  117ba 

§ 3 Ustawy Ordynacja podatkowa w zw. z art. 96b ust. 3 pkt 13) i art. 108a ust. 1a, 

ust. 1b oraz ust. 2 Ustawy  o podatku od towarów i usług (VAT) w zw. z art. 23 ust. 1, 

art.  29  ust.  2,  art.  7  ust.  1  i  art.  139  Ustawy  Pzp  poprzez  ukształtowanie  treści 

przyszłego  stosunku  zobowiązaniowego,  tj.  wzoru  Umowy  (§  4  Aktu  Umowy)  w 

sposób  naruszający  jego  właściwość (naturę),  zasadę  swobody  umów  oraz  zasadę 

uczciwej  konkurencji,  a  przez  to  także  równowagę  i  zasadę  równego  traktowania 

stron  w 

ramach  postępowania  -  prowadząc  do  nadużycie  własnego  prawa 

podmiotowego,  

art.  143c Ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  5,  art.  3531, art.  354,  art.  487 § 2,  art.  647,  art. 

627 w zw.  z  art.  639  k.c.  w  zw.  z  art.  139  i  art.  7  ust.  1  Ustawy  Pzp  poprzez 

ukształtowanie  treści  przyszłego  stosunku  zobowiązaniowego,  tj.  wzoru  Umowy 

(§ 4 Aktu  Umowy)  w  sposób  naruszający  jego  właściwość  (naturę),  bezwzględnie 

obowiązujące  przepisy  prawa  oraz  równowagę  stron    i  prowadzący  do  nadużycia 

własnego prawa podmiotowego, 

art.  143c  Ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  5,  art.  353

,  art.  354,  art.  487  §  2,  art.  647,  art. 

627 w zw. z art. 639 k.c. w zw. z art. 8 ust. 2 (znowelizowanej) Ustawy o terminach 

zapłaty  w  transakcjach  handlowych  w  zw.  z  art.  187 § 1  pkt  1 [1]  Kpc w  zw.  z  art. 

139 i 

art.  7  ust.  1  Ustawy  Pzp  poprzez  ukształtowanie  treści  przyszłego  stosunku 

zobow

iązaniowego, tj. wzoru Umowy (§ 4 Aktu Umowy) w sposób naruszający jego 

właściwość  (naturę),  bezwzględnie  obowiązujące  przepisy  prawa  oraz  równowagę 

stron i prowadzący do nadużycia własnego prawa podmiotowego. 

W  uzasadnieniu  odwołania  odwołujący  przedstawił  żądania  modyfikacji  SIWZ  oraz 

okoliczności  faktyczne  i  prawne  uzasadniające  w  jego  ocenie  wniesienie  środka  ochrony 

prawnej. 

W dniu 15 stycznia 2020 

r. do Izby wpłynęło oświadczenie odwołującego o cofnięciu 

odwołania, złożone przez osobę prawidłowo umocowaną do składania oświadczeń w imieniu 

strony.  

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje:  

Zgodnie  z  art.  187  ust.  8  p.z.p.  „Odwołujący  może  cofnąć  odwołanie  do  czasu 

zamknięcia  rozprawy;  w  takim  przypadku  Izba  umarza  postępowanie  odwoławcze.  Jeżeli 

cofnięcie nastąpiło przed otwarciem rozprawy, odwołującemu zwraca się 90% wpisu.” 

Z materiału  procesowego wynika,  że  dnia  15  stycznia 2020  r.  odwołujący  przekazał 

Izbie skuteczne oświadczenie o wycofaniu odwołania. Przedmiotowe stanowisko procesowe 

strony zostało przekazane Izbie przed wyznaczonym na dzień 16 stycznia 2020 r. terminem 

posiedzenia i rozprawy. 

W wywiedzionym stanie faktycznym 

i prawnym Izba stwierdziła spełnienie przesłanek 

opisanych  w  dyspozycji  art.  187  ust.  8  p.z.p.  i  zobligowana  była  postępowanie  umorzyć, 

w 

związku z czym orzeczono jak w sentencji. 

Wydając  rozstrzygnięcie  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  uwzględniła  okoliczność,  iż  wycofanie  odwołania  miało  miejsce  przed 

otwarciem rozprawy. Zgodnie zatem z art. 187 ust. 8 zd. 2 p.z.p. w zw. z 

§ 5 ust. 1 pkt 3 lit. 

a 

rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości 

i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972), Izba nakazała dokonanie 

zwrotu na rzecz odwołującego 90% kwoty uiszczonej tytułem wpisu od odwołania.  

Prz

ewodniczący: 

………………………………... 

Członkowie: 

………………………………… 

…………………………………