KIO 2575/21 WYROK dnia 22 października 2021 r.

Sygn. akt: KIO 2575/21 

WYROK 

z dnia 22 października 2021  r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Emil Kawa 

Członkowie:   

Emilia Garbala 

Magdalena Grabarczyk 

Protokolant:            

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozpraw

ie  w  dniu  20  października  2021  roku  w  Warszawie,  odwołania 

wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 30.08.2021 r. przez wykonawcę 

PreZero Recycling Wschód sp. z o.o. ul. Ciepłownicza 6, 20-479 Lublin, w postępowaniu 

prowadzonym przez 

Gminę Lublin, pl. Króla Władysława Łokietka 1, 20-109 Lublin, 

przy  udziale  wykonawcy 

KOMA  Lublin  Sp.  z  o.o.,  ul.  Mełgiewska  2,  20-209  Lublin, 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego. 

                                                orzeka 

Oddala odwołanie  

Kosztami postępowania obciąża odwołującego i : 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  kwotę  15  000,00  (piętnaście  tysięcy)  złotych 

uiszczonych  przez  odwołującego  PreZero  Recycling  Wschód  sp.  z  o.o.    tytułem  wpisu  od 

odwołania  

zasadza od odwołującego PreZero Recycling Wschód sp. z o.o. na rzecz zamawiającego 

Gminy  Lublin  kwotę  3  600,00  (trzy  tysiące  sześćset)  złotych  tytułem  zwrotu  kosztu 

wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust

. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo 

zamówień publicznych (tj. Dz. U.  z 2021 poz. 1129) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący ……………………… 

Członkowie        ……………………… 

………………………

KIO 2575/21 

                                                      UZASADNIENIE 

Gmina  Lublin, 

Plac  Króla  Władysława  Łokietka  1,  20-109  Lublin,  dalej  zwana 

„zamawiającym”  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego, 

prowadzonego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  „Odbieranie  i  zagospodarowanie 

odpadów  komunalnych  z  nieruchomości  zamieszkałych  położonych  na  obszarze  miasta 

Lublin- 

VII części: część 1-sektor I, część 2- sektor II, część 3- sektor III, część 4 - sektor IV; 

c

zęść 5-sektor V; część 6-sektor VI; część 7-sektorVII.”.

Ogłoszenie o zamówieniu w sprawie 

przedmiotowego  zamówienia  zostało  opublikowane  w  Dz.Urz.  UE  nr  2021/S  058-146845  z 

dnia 24 marca 2021 r. 

Zamawiający  dokonał  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  –  w  tym  na

cz.  3,  4  oraz  7, 

których  dotyczy  odwołanie.  Od  takiej  czynności  zamawiającego  wykonawca

PreZero 

Recykling  Wschód  Sp.  o.o.  ul.  Ciepłownicza  6,  20-479  Lublin,  dalej  zwany  „odwołującym” 

wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.  Na przedmiotowe części zostały 

złożone dwie oferty, tj. oferta Odwołującego oraz oferta wybranego wykonawcy KOMA Lublin 

Sp. z o.o. 

ul. Mełgiewska 11E, 20-209 Lublin, dalej zwany także „przystępującym”.  

Odwołujący we wniesionym odwołaniu zarzucił zamawiającemu dokonanie czynności 

wyboru, 

jako najkorzystniejszej  oferty złożonej  przez KOMA  LUBLIN  Sp. z  o.o.    w  sytuacji, 

kiedy 

oferta ta winna była zostać odrzucona. 

Wskazał, że zamawiający dokonując tej czynności naruszył przepisy ustawy Pzp, tj.: 

Art.  226  ust.  1  pkt  5  Pzp  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Wykonawcy  KOMA, 

pomimo że treść oferty wykonawcy jest niezgodna z warunkami zamówienia, tj. wykonawca 

w  zał.  10a  do  SWZ,  załączonym  do  oferty,  wskazał  instalacje,  do  których  będzie 

przekazywać  odebrane  od  właścicieli  nieruchomości  odpady,  a  które  nie  są  instalacjami 

uprawnionymi; 

Art.  226  ust.  1  pkt  7  Pzp  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy  KOMA, 

pomimo  że  oferta  tego  wykonawcy  została  złożona  w  warunkach  czynu  nieuczciwej 

konkurencji  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji,  tj.  w

Wykonawca  ten  dopuścił  się  manipulacji  pozacenowymi  kryteriami  oceny 

ofert; 

Art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy KOMA, 

pomimo  że  Wykonawca  ten  nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  w 

zakresie zdolności technicznej i zawodowej (doświadczenie), tj. wykazał się doświadczeniem 

w  wykonaniu  zamówienia  obejmującego  określoną  liczbę  m3  odebranych  pojemników 

odpadów, nie zaś m3 odpadów; 

Art. 224 ust. 1 Pzp 

przez zaniechanie wezwania KOMA do wyjaśnień w tym złożenia 

dowodów  w  zakresie  wyliczenia  przez  tego  wykonawcę  ceny  oferty,  pomimo  że  cena  ta 

wydaje  się  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzi  wątpliwości  co  do 

możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  w 

dokumentach zamówienia; 

Art.  16  pkt  1  Pzp 

przez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  naruszający  zasady 

uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia. 

Na  wstępie  Izba  wskazuje,  że  odwołujący  na  etapie  posiedzenia  cofnął  zarzut  ozn. 

numerem  cztery, 

dotyczący rażąco niskiej ceny oferty  wykonawcy  KOMA.  W  takiej  sytuacji 

Izba  uznała  za  niezasadne  przedstawianie  stanu  faktycznego  oraz  argumentacji  prawnej 

zawartej w odwołaniu, odpowiedzi na odwołanie oraz piśmie procesowym przystępującego. 

W  tym  stanie  rzeczy  odwołujący  wniósł  o  nakazanie  zamawiającemu  unieważnienia 

czynności  wyboru,  jako  najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy  KOMA  oraz  powtórzenia 

czynności badania i oceny ofert i odrzucenia oferty wykonawcy KOMA.  

Odwołujący  uzasadniając  zarzut  pierwszy  podał,  że  zgodnie  z  pkt  4.2.1.2.  SWZ 

przedmiotem zamówienia w cz. 1, 2, 6 i 7 objęte jest wykonywanie usługi polegającej m.in. 

na 

„zagospodarowaniu w uprawnionych instalacjach, nadto 

„ Wykonawca realizując zagospodarowanie odpadów komunalnych, o którym mowa 

w ust. 2, jest zobowiązany: 

zagospodarowywać  niesegregowane  (zmieszane)  odpady  komunalne  -  kod 

200301 w instalacjach komunalnych  

zagospodarować selektywnie zbierane odpady komunalne, o których mowa w ust. 

2 pkt 1) w instalacjach zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami oraz zasadami, w 

szczególności z zachowaniem zasady bliskości oraz hierarchią postępowania z odpadami. 

Tym  samym 

w  ramach  realizacji  przedmiotu  zamówienia  w  cz.  7  wykonawca  jest 

zobowiązany  do  odbioru  i  zagospodarowania  zmieszanych  odpadów  komunalnych  i 

selektywnie  zebranych  odpadów  komunalnych,  przy  czym  zagospodarowanie  wszystkich 

frakcji  odpadów  powinno  odbywać  się  w  uprawnionych  instalacjach,  zgodnie  z  przepisami 

po

wszechnie obowiązującego prawa. Także w przypadku cz. 3 i 4 zamówienia, wykonawca 

również  zobowiązany  jest  do  odbioru  i  zagospodarowania  zmieszanych  odpadów 

komu

nalnych  i  selektywnie  zebranych  odpadów  komunalnych.  W  odniesieniu  do 

zmieszanych  odpadów  komunalnych  zamawiający  wskazał  instalację,  w  której 

zagospodarowane 

będą 

odpady 

zmieszane 

instalacja 

komunalna 

Zakład 

Zagospodarowania  Odpadów  w  Wólce  Rokickiej,  zaś  selektywnie  zebrane  odpady 

komunalne  mogą  być  transportowane  do  wybranej  przez  wykonawcę  instalacji,  jednak 

zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego prawa.

Wskazał, że w oparciu o przepis 

art.  41  ust.  1  ustawy  o  odpadach,  prowadzenie  zbierania  od

padów  i  prowadzenie 

przetwarzania odpadów wymaga uzyskania zezwolenia. Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 2 w 

zezwoleniu  na  zbieranie  odpadów  określa  się  rodzaje  odpadów  przewidywanych  do 

zbierania.  Każda  instalacja  może,  zatem  przyjmować  do  przetworzenia  odpady  wyłącznie 

objęte wydanym dla tej instalacji zezwoleniem. Zamawiający, stawiając w SOPZ dla cz. 7 w 

odniesieniu  do  odpadów  zmieszanych  i  selektywnie  zebranych  oraz  dla  cz.  3  i  4  w 

odniesieniu  do  odpadów  selektywnie  zebranych  warunek  zagospodarowania  odpadów 

zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego prawa, w tym w szczególności zgodnie z 

ustawą o odpadach, wymagał, aby odpady były transportowane do instalacji, które posiadają 

zezwolenie do przetwarzania poszczególnych frakcji odpadów. 

Wykonawca KOM

A w załączniku 10a - w odniesieniu do cz. VII oraz w załączniku 10 

b - 

w odniesieniu do cz. III i IV, wskazał odrębnie dla każdej z frakcji odpadów listę instalacji, 

do  których  „zamierza  przekazywać  odebrane  od  właścicieli  nieruchomości,  na  których 

zamiesz

kują mieszkańcy odpady komunalne. Jednocześnie część ze wskazanych instalacji 

w 

ogóle  nie  posiada  uprawnień  do  przyjmowania,  a  tym  bardziej  przetwarzania  odpadów 

danej frakcji. Przykładowo, instalacja będąca w zarządzie odwołującego - SUEZ Wschód Sp. 

z o.o

. została wskazana, jako instalacja, do której będą transportowane odpady wskazane w 

poz.  2-

8  załącznika  nr  10a  i  10b  do  SOPZ.  Jednocześnie  instalacja  odwołującego 

(znajdująca się w Radomiu a nie Lublinie) nie posiada uprawnienia w przedmiocie zarówno 

zbie

rania, a tym bardziej przetwarzania odpadów o kodach 20 01 08 i 20 02 01. Dodatkowo, 

o

dwołujący  nie  posiada  umowy  z  wykonawcą  KOMA,  która  uprawniałaby  go  do 

przekazywania  jakichkolwiek  odpadów  do  instalacji  odwołującego.  Co  więcej,  wykonawca 

KOMA  wskazał  inne  instalacje,  które  również  nie  posiadają  uprawnień  w  przedmiocie 

zbierania i/lub przetwarzania odpadów wskazanych w w/w pozycjach załącznika. 

Oświadczenie,  co  do  instalacji,  do  których KOMA  zamierza  przekazywać  odebrane  odpady 

zawarte w załączniku nr 10a i 10b pozostaje zatem w sprzeczności z § 1 pkt 3 SOPZ  - dla 

cz.  7  oraz  z  §  1  pkt  3  SOPZ  -  dla  cz.  3  i  4.  Oświadczenie,  iż  wykonawca  zamierza 

przekazywać

odebrane  odpady  do  instalacji  nie  posiadających  zezwoleń  na  przetwarzanie 

poszczególnych frakcji świadczy o niezgodności oferty KOMA z warunkami zamówienia, co 

stanowi przesłankę odrzucenia tej oferty. 

W zakresie zarzutu drugiego dotyczącego naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 7 Pzp podał, 

że zgodnie z pkt. 16.2.1. SWZ (po zmianie dokonanej odpowiedzią na pytanie nr 50 z dnia 

25.05.2021)  pozacenowym  kryterium  oceny  ofert  o  wadze  40%  był  poziom  recyklingu. 

Zamawiający przewidział, iż: w powyższym kryterium oceniany będzie poziom przygotowania 

do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  (bez  uwzględniania  innych  niż 

niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady  komunalne), 

jaki  w

ykonawca  zobowiązuje  się  osiągnąć  w  roku  2021,  2022,  2023  i  2024  w  sektorze,  na 

który składa ofertę. W załączeniu dla potrzeb poziomów recyklingu zał. nr 8 do SWZ - Ilość 

osób  zameldowanych  w  sektorach.  Zamawiający  podał  także  wzór,  według  jakiego  poziom 

uzyskanego recyklingu będzie obliczany.

W pkt. 16.2.1.1. SWZ wskazano, 

iż „ocena poziomu 

przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych (bez uwzględniania 

innych  niż  niebezpieczne  odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  stanowiących  odpady 

komunalne) będzie dokonywana w następujący sposób: 

16.2.1.1.1. minimum stanowi następujący poziom ustawowo obowiązujący: 

2021  r . - 20% (0 pkt) 

2022  r. - 25% (0 pkt) 

2023  r. - 35% (0 pkt) 

2024  r. - 45% (0 pkt) 

Zamawiający stwierdził, że wykonawca, który za proponuje minimalny poziom przygotowania 

do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych otrzyma 0 punktów. W przypadku, 

gdy  Wykonawca  zaproponuje  poz

iom  przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu 

odpadów poniżej minimalnego poziomu jego oferta zostanie odrzucona."  

Nadto podał, że za każdy dodatkowy 1% uzyskanego powyżej minimalnego progu recyklingu 

wykonawca uzyska 6,25 pkt. 

Parametry 

powyższe były takie same dla wszystkich części zamówienia. Wykonawca KOMA 

w  swoich  ofertach  dla  cz.  3,  4  i  7  Zamówienia  oświadczył,  iż  dotrzyma  maksymalnych 

poziomów recyklingu w każdym kolejnym roku świadczenia usługi: 

2021  24 % (minimum 20 %) 

           2022  29 % (minimum 25%)  

2023  39 % (minimum 35%) 

2024  49 % (minimum 45 %) 

Biorąc powyższe pod uwagę odwołujący podał, że jego zdaniem utrzymanie zaoferowanych 

przez  KOMA  poziomów  recyklingu  nie  jest  możliwe  w  okolicznościach  niniejszej  sprawy. 

Oświadczenie  złożone  przez  KOMA  w  tym  zakresie  w  ofercie  miało  na  celu  jedynie 

zwiększenie  szansy  na  uzyskanie  zamówienia,  pomimo  świadomości  braku  możliwości 

realizacji zamówienia zgodnie z ofertą, co do poziomów recyklingu. Ceny zaoferowane przez 

KOMA  (załącznik  nr  7  do  ofert  -  Wykaz  cenowy),  wskazują  jednoznacznie,  że  KOMA 

przygotowała ofertę zakładając transport odpadów do Instalacji ZZO (ul. Metalurgiczna 17a, 

234  Lublin,  dalej  jako:  „Instalacja  KOM-EKO"),  która  jest  instalacją właściwą  biorąc  pod 

uwagę-  m.in.  zasadę  bliskości.  Ceny  te  są  identyczne  z  tymi,  jakie  odwołujący  uzyskał  w 

ofercie Instalacji KOM-

EKO (nie zawierają żadnego narzutu). Przykładowo cena jednostkowa 

netto  za  przetworzenie  1  Mg  papieru  i  tektury  zaoferowana  przez  Instalację  KOM-EKO 

wynosi 120 zł i dokładnie taką kwotę w tej pozycji w Wykazie cenowym zaoferowało KOMA. 

Dotyczy  to  wszystkich  pozycji  poza  zmieszanymi  odpadami  komunalnymi,  gdzie 

zaoferowano  cenę  przetwarzania  Instalacji  w  Bełżycach  (tylko  w  cz.  7)  oraz  odpadami 

rozbiórkowymi  i  budowalnymi  (nie  brane  pod  uwagę  w  kryterium  pozacenowym). 

Jednocześnie  Instalacja  KOM-EKO,  oferując  jednolite  ceny  odbioru  dla  wszystkich 

wykonawców,  zaoferowała  także  takie  same  poziomy  recyklingu  poszczególnych  frakcji 

odpadów.  Tym  samym,  po  przeliczeniu  i  uśrednieniu  poziomu  odzysku  z  poszczególnych 

frakcji branych pod uwagę w kryteriach oceny ofert (kody odpadów: kod 20 03 01, kod 20 01 

01, kod 20 01 39, kod 20 01 40, kod 20 01 02, kod 20 01 08, kod 20 02 01, kod 20 03 07) i 

poziomy 

oferowane przez wykonawcę KOMA. 

Podkreślił, że KOMA zaoferowała poziomy recyklingu w latach 2021 - 2024 znacznie 

wyższe niż możliwe do osiągniecia przy przetwarzaniu odpadów przez Instalację KOM-EKO i 

wyższe niż w ogóle możliwe realnie do osiągnięcia w którejkolwiek z instalacji wskazanych 

przez KOMA w wykazie Instalacji. Z uwagi na fakt, że poziom recyklingu stanowił kryterium o 

wadze  40%,  podanie  przez  KOMA  w  ofercie  maksymalnych  punktowanych  przez 

Zamawiającego,  a  niemożliwych  do  uzyskania  poziomów  odzysku,  obliczone  było  na 

wyelimino

wanie  konkurencji  w  postępowaniu.  Takie  działanie  należy  uznać  za  czyn 

nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji.

N

ie  ulega  wątpliwości,  że  wykonawca  KOMA  dopuścił  się  czynu 

nieuczciwej  konk

urencji,  oferując  nierealne  i  niemożliwe  do  uzyskania  w  warunkach 

niniejszego  postępowania  poziomy  recyklingu,  eliminując  tym  samym  konkurencję  w 

postępowaniu. 

W  kolejnym  zarzucie  odwołujący  zarzucił  zamawiającemu,  że  został  wybrany 

wykonawca zamówienia, który nie wykazał spełnienia warunków udziału w postępowaniu w 

zakresie  wykazania  ilość  odebranych  w  referencyjnych  latach  odpadów.  Wskazał,  że 

przystępujący w cz. IC.C. JEDZ dla cz. 3, 4 i 7 Zamówienia wykazał się wykonaniem zadania 

pn.  - 

Odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z  nieruchomości  zamieszkałych 

położonych na obszarze miasta Lublin sektor IV. W wyniku wezwania do uzupełnienia JEDZ 

z  dnia  6.07.2021  w

ykonawca  wskazał,  że  w  ramach  przedmiotowej  usługi  średnioroczna 

ilość  odebranych  odpadów  komunalnych  wynosiła  100  185,99  m3.  Zamawiający  powziął 

wątpliwość co do tak podanej średniorocznej odebranej liczby odpadów i wezwał wykonawcę 

do wyjaśnień pismem z dnia 13 lipca 2021 r. w zakresie „metody i przedstawienia wyliczeń z 

podaniem  danych  źródłowych  (w  szczególności  przyjętej  ilości  odpadów  w  Mg,  przyjętej 

gęstości  nasypowej  (ciężaru  objętościowego)  jaką  wykonawca  zastosował  do  wyliczenia 

ilości  m3  podanej  w  JEDZ  (oddzielnie  dla  części  3,4,7)".

Wykonawca  w  odniesieniu  do 

wszystkich  części,  co  do  których  złożył  ofertę,  wskazał,  iż  obliczenia  dokonał  poprzez 

przemnożenie  liczby  odebranych,  w  okresie  świadczenia  Usługi  pojemników  o  objętości 

0,240  m3,  0,77  m3  oraz  1,1  m3  przez  ich  objętość.  Wykonawca  podał,  zatem  łączną 

objętość  w  m3  pojemników,  które  podlegały  odbiorowi,  nie  zaś  objętość  odebranych 

odpadów.  Należy  zwrócić  uwagę,  iż  warunek  w  tym  zakresie  brzmiał  jednoznacznie. 

Chodziło,  bowiem  o  wykazanie  się  wykonaniem  usługi  polegającej  na  odbieraniu 

niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  (...)  w  średniorocznej  ilości 

wynoszącej,  co  najmniej  8500  Mg  lub  68000  m3.  Waga  lub  objętość,  o  których  mowa  w 

warunku  dotyczyły  odpadów,  a  nie  odebranych  pojemników.  Podanie  przez  wykonawcę 

objętości  odebranych  pojemników  obarczone  jest  błędem  tego  rodzaju,  że,  co  oczywiste, 

odbierane pojemniki na odpady nie zawsze są pełne, a nawet w ogromnej ilości przypadków 

zapełnione  są  tylko  w  pewnym  stopniu.  Podanie  objętości  odebranych  pojemników 

spowodowało,  że  wykonawca  w  sposób  nieuprawniony  doliczył  do  objętości  odebranych 

odpadów, również objętość pojemników niezapełnioną odpadami. Zarzucił, że zamawiający, 

jako 

odbiorca  przedmiotowej  usługi  mógł  z  łatwością  zweryfikować  prawdziwość  twierdzeń 

wykonawcy,  bowiem  posiada  wiedzę  na  temat  ilości  odebranych  w  ramach  tej  usługi 

odpadów,  liczonej  w  Mg.  Przy  przyjęciu  standardowego  przelicznika  (zastosowanego  w 

warunku  udziału  w  postępowaniu),  że  około  8  m3  odpadów  równa  się  1  Mg  odpadów, 

okazuje  się,  że  wykonawca  KOMA,  w  ramach  usługi  odbioru  odpadów  nie  odebrał 

wyma

ganej ilości Mg ani m3 odpadów, zaś podana w JEDZ objętość w m3 jest zawyżona w 

stosunku  do  masy  odpadów,  bowiem  uwzględnia  objętość  pojemników  niezapełnioną 

odpadami. 

Z tego względu należy stwierdził, że wykonawca Koma nie potwierdził spełniania 

warunku  u

działu  w  postępowaniu  w  zakresie  8.1.4.1.1.  SWZ,  nie  wykazał,  bowiem,  że 

posiada doświadczenie w  wykonaniu usługi  odbioru  odpadów  w  wymaganej  ilości.  Z  uwagi 

na  fakt,  że  Zamawiający  wzywał,  co  do  tego  warunku  udziału  w  postępowaniu  do 

uzupełnienia  JEDZ,  zgodnie  z  zasadą  jednokrotności  wezwania  do  uzupełnienia,  należy 

uznać,  że  procedura  określona  w  art.  128  Pzp  została  wyczerpana.  Z  tego  względu  oferta 

KOMA podlega odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 2 pkt 2) lit. b) Pzp. 

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania w 

całości,  jako  niezasadnego.  Odnosząc  się  do  stawianego  zarzutu  w  zakresie  nie  podania 

właściwych  instalacji  do  których  przystępujący  zamierza  przekazywać  odebrane  od 

wytwórców  odpady  podał,  że  KOMA  w  zał.  10a  i  10  b  do  SWZ  wskazał  w  zależności  od 

rodzaju odpadów komunalnych 8, 10, 12, 13 i 14 alternatywnych instalacji, do których będzie 

przekazywać odebrane od właścicieli nieruchomości odpady. 

W  obowiązującym  stanie  prawnym  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

kompleksowego  tj.  na  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych,  zamawiający  w 

przypadku sporządzania dokumentów zamówienia określa w nich w szczególności: 

instalacje,  w  szczególności  instalacje  komunalne,  do  których  podmiot 

odbierający  odpady  komunalne  od  właścicieli  nieruchomości,  jest  obowiązany  przekazać 

odebrane odpady - 

w przypadku udzielania zamówienia publicznego na odbieranie odpadów 

od właścicieli nieruchomości lub zobowiązuje do wskazania takich instalacji w ofercie 

w  przypadku  udzielania 

zamówienia  publicznego  na  odbieranie  i 

zagospodarowywanie  tych  odpadów;  w  przypadku  niewielkich  ilości  odebranych  odpadów 

selektywnie  zbieranych  możliwe  jest  wskazanie  podmiotu  zbierającego  te  odpady  (art.  6d 

ust. 4 pkt 5 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o

utrzymaniu czystości i porządku w gminach 

t.j. Dz.U.2021.888 ze zm. zwana dalej ucpg). 

Zamawiający 

na 

podstawie 

przekazywanych 

raportów 

miesięcznych 

potwierdzających  należyte,  zgodne  z  postanowieniami  umowy  wykonanie  zamówienia  tj 

odbierania  i  zagospodar

owania odpadów komunalnych, przez Wykonawców umów dokonał 

analizy do jakich i ilu instalacji najczęściej są dostarczane odebrane odpady w latach 2013-

2020  z  siedmiu  sektorów  położonych  na  obszarze  miasta  Lublin.  Zagospodarowanie 

odpadów  komunalnych,  zgodnie  z  ustawą  o  odpadach,  odbywa  się  z  uwzględnieniem 

hierarchii  sposobów  postępowania  z  odpadami.  Niesegregowane  (zmieszane)  odpady 

komunalne  są  kierowane  do  mechaniczno-biologicznego  przetwarzania,  co  jest  wymogiem 

ustawowym. 

Całość  strumienia  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych 

odbieranych  z  nieruchomości  zamieszkałych  w  Lublinie  trafia  do  instalacji  mechaniczno-

biologicznego  przetwarzania,  co  klasyfikuje  się,  jako  proces  odzysku  R12,  z  czego  ponad 

połowa trafia do  instalacji  należącej  do  KOM-EKO  przy  ul. Metalurgicznej  oraz  w mniejszej 

ilości  do  Zakładu  Zagospodarowania  Odpadów  Komunalnych  Sp.  z  o.o.  w  Bełżycach.

Począwszy  od  1  lipca  2017  r.  Gmina  Lublin  przejęła  obowiązek  samodzielnego 

zagospodarowania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych z sektorów III, 

IV  i  V,  nakładając  na  kolejne  podmioty je odbierające  obowiązek  kierowania tych odpadów 

do instalacji Związku Komunalnego Gmin Ziemi Lubartowskiej w Wólce Rokickiej. 

Odpady  surowcowe  z  zasady  są  przeznaczone  do  recyklingu  lub  przygotowania  do 

ponownego 

użycia. 

W 

przypadku 

frakcji 

selektywnych 

nie 

istnieją 

rygory 

zagospodarowywania  ich  w  określonych  instalacjach.  Odpady  surowcowe  są  poddawane 

sortowaniu, 

określanemu,  jako  proces  odzysku  R12.  Odpady  te  są  zazwyczaj 

zagospodarowane  w  Kom-

Eko  S.A.,  Wólce  Rokickiej,  instalacji  Suez  Wschód  Sp.  z  o.o.  w 

Radomiu, w Bełżycach i w mniejszych podmiotach, takich jak Eko-Dyś Sp. z o.o. w Lublinie. 

Bioodpady  stanowiące  części  roślin  z  nieruchomości  zamieszkałych  w  Lublinie  są 

przetwarzane  w  instalacjach:  Kom-

Eko  S.A.  przy  ul.  Metalurgicznej  w  Lublinie,  Związku 

Komunalnego Gmin Ziemi Lubartowskiej w Wólce Rokickiej, Ekoland Polska S.A. w Lasach 

k.  Kraśnika,  Zakładu  Zagospodarowania  Odpadów  Komunalnych  w  Bełżycach  i 

sporadycznie Zakładu Usług Komunalnych w Puławach. 

Pozostałe  bioodpady  obejmują  resztki  żywności  pochodzenia  roślinnego.  Są  poddawane 

obróbce beztlenowej, stąd większość ich trafia do Wólki Rokickiej. Część jest przetwarzana 

w instalacji Kom-Eko S.A. przy ul. Metalurgicznej. 

Odpady  wiel

kogabarytowe,  są  rozdzielenie  na  części  w  specjalistycznych  punktach 

demontażu  (co  jest  klasyfikowane  jako  proces  odzysku  R12).  Odpady  wielkogabarytowe  z 

nieruchomości zamieszkałych w Lublinie są zagospodarowywane w instalacji Kom-Eko S.A. 

przy ul. Metalur

gicznej, w instalacji Suez Wschód Sp. z o.o. w Radomiu, częściowo także w 

instalacji  w  Starej  Wsi  k.  Łęcznej,  należącej  do  Przedsiębiorstwa  Gospodarki  Komunalnej  i 

Mieszkaniowej  w  Łęcznej.  Odpady  budowlane  i  rozbiórkowe  niemal  w  całości  podlegają 

odzyskowi 

przez wypełnianie wyrobisk, utwardzanie gruntów, niwelowanie terenu, tworzenie 

warstw  izolacyjnych  na  składowiskach.  Odpady  budowlane  i  rozbiórkowe  z  nieruchomości 

zamieszkałych  są  zagospodarowywane  w  Kom-Eko  S.A.  w  Lublinie,  na  składowisku 

odpadów  w  Lubochni  i  Eko-Dyś  Sp.  z  o.o.  w  Lublinie,  na  składowisku  Gminy  Lublin  w 

Rokitnie. 

Zamawiający  zwrócił  uwagę,  że  7  z  10  wymienionych  powyżej  instalacji 

umieszczonych  jest  na  liście  prowadzonej  przez  Marszałka  Województwa  Lubelskiego  na 

postawie art. 38b ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r o odpadach (Dz.U.2021.779 ze zm.) 

w  Biuletynie  Informacji  Publicznej.  Są  to  zatem  funkcjonujące  instalacje  spełniające 

wymagania  dla  instalacji  komunalnych,  które  zostały  oddane  do  użytkowania  i  posiadają 

wymagane  decyzje  po

zwalające  na  przetwarzanie odpadów (art.38b  ust.  1  pkt  1)  ustawy  o 

odpadach) oraz znajdują się w prowadzonej przez marszałka województwa Bazie danych o 

produktach  i  opakowaniach  oraz  o  gospodarce  odpadami  (BDO).  BDO  jest  prowadzona  w 

systemie  teleinformatycznym  w  rozumieniu  art.  3  pkt  3  ustawy  z  dnia  17  lutego  2005  r.  o 

informatyzacji  działalności  podmiotów  realizujących  zadania  publiczne.  Baza  danych  o 

produktach  i  opakowaniach  oraz  o  gospodarce  odpadami  umożliwia  dla  danego  rodzaju 

odpadów  identyfikację  ich  wytwórcy  oraz  kolejnych  posiadaczy  tych  odpadów.  W  BDO 

gromadzi  się  m.in.  informacje  o  decyzjach  z  zakresu  gospodarki  odpadami,  z 

uwzględnieniem  pozwoleń  na  wytwarzanie  odpadów  i  pozwoleń  zintegrowanych, 

poszczególnych  rodzajach  instalacji  do  zagospodarowania  odpadów  wraz  z  podaniem  ich 

położenia,  mocy  przerobowych  i  rodzaju  stosowanej  technologii  oraz  ilości  i  rodzajów 

odpadów przetwarzanych w tych instalacjach (art. 79 ust. 2 pkt 8) i pkt 14)).  

Stwierdził,  że  zamawiający  wykazał,  że  mając  na  uwadze  doświadczenie  z  lat 

ubiegłych  do  należytego,  zgodnego  z  prawem  wykonania  zamówienia,  w  szczególności  w 

zakresie  zagospodarowania  odpadów  komunalnych  Wykonawcy  umowy  wystarczy  średnio 

10  instalacji,  do  których  będzie  przekazywał  odebrane  od  właścicieli  nieruchomości,  na 

których  zamieszkują  mieszkańcy  odpady  komunalne.

Zamawiający  zwraca  uwagę,  że  w 

trakcie  realizacji  kontraktu  w  latach  2019- 

2020  wykonawcy  odbierający  odpady  z  terenu 

miasta Lublin - tj. Ekoland Sp. z o.o. czy KOM-EKO S.A. przekazywali odpady odpowiednio 

jedynie  do  2  i  3  instalacji.  Stanowi  to  dowód  na  to,  że  ujęcie  w  wykazie  już  nawet  dwóch 

instalacji  pozwala  na  realizację  umowy  i  należyte  świadczenie  usługi  odbioru  i 

zagospodarowania odpadów komunalnych. 

Po

dkreślił,  że  do  należytego  wykonania  przedmiotowego  zamówienia  wystarczy 

wykonawcy 1 

– 2 instalacji. Dlatego wskazanie ich przez KOMA w ilościach w zależności od 

rodzaju  odpadów  komunalnych  8,  10,  12,  13  i  14  daje  gwarancję  Zamawiającemu  na 

należyte  i  zgodne  z  obowiązującym  prawem  wykonanie  zagospodarowania  odpadów 

komunalnych. 

Zamawiający  wskazał  że KOMA  wskazała  kilkanaście alternatywnych  instalacji  tj.  podała  w 

złożonym  oświadczeniu  informacje  niezbędne,  które  gwarantują,  że  zagospodarowanie 

odebranych  odpadów  komunalnych  będzie  odbywało  się  w  zgodzie  z  obowiązującym 

prawem  i  warunkami  określonymi  przez  zamawiającego.

Zamawiający  podkreślił,  że 

załączniku  nr  10  i  10  b  do  SWZ  wykonawcy  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez 

z

amawiającego mieli podać: 

wykaz  instalacji,  w  szczególności  instalacji  komunalnych,  do  których 

wykonawcy  zamówienia  będą  przekazywać  odebrane  od  właścicieli  nieruchomości,  na 

których  zamieszkują  mieszkańcy  odpady  komunalne  lub,  w  przypadku  niewielkich  ilości 

odebranych odpadów selektywnie zbieranych, do podmiotów zbierających te odpady, 

rodzaj odpadów komunalnych 

nazwa  i  adres  instalacji  do  których  będą  przekazywane  odebrane  od 

właścicieli  nieruchomości,  na  których  zamieszkują  mieszkańcy  odpady  komunalne  lub,  w 

przypadku  niewielkich  ilości  odebranych  odpadów  selektywnie  zbieranych,  nazwa  i  adres 

podmiotów zbierających te odpady. 

Stwierdził,  że  Koma  Lublin  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Lublinie  przy  ul.  Mełgiewskiej  11E,  na 

podstawie  udzielonego  jej  zamówienia  publicznego,  wykonywała  w  okresie  od  dnia  1 

stycznia  2019  r.  - 

30.06.2021  r.  na  rzecz  mieszkańców  miasta  Lublin,  usługi  odbioru  i 

zagospodarowania odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych w sektorze IV, na 

podstawie umowy nr 180/OŚ/18 z dnia 6.12.2018 r. 

Wskazanie  przez  KOMA  miejsca  gdzie  nie  ma 

właściwej  instalacji  nie  skutkowało 

odrzuceniem  oferty  przez  z

amawiającego,  ponieważ  KOMA  wykazała  poprzez  wskazanie 

innych  alternatywnych  instalacji,  że  gwarantuje  zgodne  z  obowiązującym  prawem  i 

warunkami  określonymi  przez  zamawiającego  zagospodarowanie  niesegregowanych 

(zmieszanych)  odpadów  komunalnych  i  selektywnie  zebranych  odpadów  komunalnych. 

Odwołujący  podniósł,  że  oprócz  instalacji  odwołującego  przystępujący  „wskazał  inne 

instalacje,  które  nie  posiadają  uprawnień  w  przedmiocie  zbierania  i  /lub  przetwarzania 

odp

adów wskazanych w w/w pozycjach załącznika”  - Poza tym lakonicznym stwierdzeniem 

instalacje  zakwestionowane  nie  zostały  wymienione.  Precyzyjnie  rzecz  ujmując  w  zakresie 

tego  zarzutu  o

dwołujący  nie  wymienia  z  nazwy  żadnej  instalacji,  której  uprawnienia 

kwes

tionuje, i przede wszystkim nie powołuje na zacytowane twierdzenie żadnego dowodu, 

przez  co  narusza  za

sadę  opisaną  w  art.  534  ustawy  Pzp,  zgodnie,  z  którą  strona  ma 

obwiązek wskazywać dowody na stwierdzenie faktów, z których wywodzi skutki prawne. 

Nadto  po

dał,  że  w  treści  odwołania  odwołujący  przemilczał  fakt,  że  również 

o

dwołujący  na  liście  instalacji  w  złożonych  załącznikach  wykaz  instalacji,  do  których 

wykonawca  zamówienia  będzie  przekazywać  odebrane  od  właścicieli  nieruchomości,  na 

których  zamieszkują  mieszkańcy  odpady  komunalne  wpisał  instalację  Suez  Wschód  Sp.  z 

o.o.  ul.  Ciepłownicza  6,  20-479  Lublin.  Zamawiający  zwraca  uwagę,  że  odwołujący  złożył 

dwa  załączniki  10  a  podczas  gdy  zamawiający  w  SWZ  wymagał  złożenia  odrębnych 

załączników dotyczących cz. 1,2,6 i 7 zał. 10 a oraz cz. 3, 4 i 5 zał. 10 b . Podsumowując, 

stwierdził , że odwołujący nie zachował należytej staranności przy wypełnianiu załączników i 

wskazaniu  instalacji  w  przedłożonej  ofercie.  W  związku  z  powyższym,  gdyby  zamawiający 

miał  zamiar  (choć  nie  ma)  uznać  ten  zarzut  odwołania,  powinien  byłby  w  wyniku  tej 

czynności odrzucić także ofertę odwołującego na tej samej podstawie prawnej. 

Zamawiający  odnosząc  się  do  zarzutu  drugiego,  dotyczącego  tego,  iż  według 

odwołującego  oferta  przystępującego  była  złożona  w  warunkach  czynu  nieuczciwej 

konkurencji  podniósł,  iż  ten  zarzut  nie  został  uzasadniony  ani  udowodniony.  W  zakresie 

formalno-prawnym  z

amawiający  podniósł,  że  w  treści  odwołania  odwołujący  nie  powołał 

żadnego dowodu na potwierdzenie jakiegokolwiek twierdzenia lub tezy.  

Zwrócił także uwagę na kwestie, że odwołujący nie wykazał, że doszło do naruszenia 

zasad uczciwej konkurencji w postępowaniu, czy równego traktowania wykonawców. Skoro 

przedstawione przez zamawiającego wzory miały zastosowanie do wszystkich wykonawców, 

a  więc  wszyscy  mieli  jednakowe  szanse  i  dowolność  w  zakresie  zaoferowania  wykonania 

zamówienia  na  dopuszczonym  przez  zamawiającego  (oraz  Krajową  Izbę  Odwoławczą  KIO 

sygn KIO 1058/21) 

poziomie. Zamawiający podkreślił, że wobec wszystkich są stosowane te 

same  kryteria,  są  stosowane  od  dawna,  a  odwołujący  wielokrotnie  brał  udział  w 

postępowaniach  przetargowych  z  zastosowaniem  takich  kryteriów.  Zauważył,  że  w 

niniejszym postępowaniu odwołujący złożył odwołanie na zapisy SWZ, a następnie złożył w 

postępowaniu  ofertę  z  zastosowaniem  niezakwestionowanych  przez  KIO  kryteriów  oceny 

ofert. Zdaniem z

amawiającego tak postawiony zarzut mieści się w dyspozycji art. 528 pkt 3) 

oraz  pkt  4)  pzp,  kwalifikujący  odwołanie,  jako  niedopuszczalne,  albo  ze  względu  na 

okoliczność,  że  odwołanie  jest  spóźnione  albo  wniesione  w  sprawie  już  osądzonej  przez 

Krajową Izbę Odwoławczą.  

Celem  zamawiającego  było  pozyskanie  ofert  realnych  cenowo,  adekwatnych  do  aktualnej 

sytuacji rynkowej. Zatem jeżeli odwołujący zarzuca zamawiającemu dokonanie wyboru oferty 

w

ykonawcy,  który  nie  zaproponował  osiągnięcie  poziomów  recyklingu  w  granicach 

dopuszczonych  przez  z

amawiającego,  to  taki  zarzut  mógłby  być  skuteczny  jedynie  gdyby 

o

dwołujący uprzednio skutecznie zakwestionował zasady przyznawania punktacji, co na tym 

etapie  postępowania  jest  niedopuszczalne  -  albo  gdyby  wykazał,  że  zamawiający  dokonał 

obliczenia punktacji niezgodnie z przyjętymi w SWZ zasadami. Żadna z powyższych sytuacji 

nie zaistniała, zatem postawiony zarzut nie został uzasadniony. 

Podkreślił,  iż  Gmina  Lublin  organizuje  przetarg  na  odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów,  a 

nie  wyłącznie  na  odbiór,  dlatego  wymaga  spełnienia  określonych  wysokich  standardów  w 

zakresie  nie  tylko  odbioru,  ale  i  zagospodarowania  odpadów.  Najistotniejszym  standardem 

określającym,  jakość  usługi  zagospodarowania  odpadów  jest  poziom  wykorzystania 

odpadów  poprzez  ich  recykling  zgodnie  z  hierarchią  postępowania  z

odpadami  określoną 

przepisami prawa polskiego i unijnego. 

Prawidłowość zaś wykonania przedmiotu umowy przejawia się w przypadku zamawiającego 

poprzez  kontrolowanie  i  nadzorowanie  jej  wykonywania  zgodnie  z  określonymi  warunkami. 

Temu  właśnie  celowi  służą  m.  in.  przewidziane  we  wzorze  umowy  kary  umowne  za 

nieosiągnięcie wymaganych poziomów recyklingu ( §13 załącznika nr 11 a i 11 b do SWZ - 

wzór umowy). Stwierdził, że  oświadczenie wykonawcy dot. wysokości poziomów recyklingu 

poparte może  być jedynie szacunkiem,  w  którym  należy przyjąć pewne  wartości  nie znane 

na  dzień  składania  oferty  -  tj.  np.  ilość  odpadów,  które  wykonawca  w  przyszłości  podda 

recyklingowi. 

Zaznaczył,  że  przyjęte  przez  zamawiającego  kryterium  pozacenowe  jako 

wysokość  osiągniętego  w  danym  roku  poziomu  przygotowania  do  ponownego  użycia  i 

recyklingu  odpadów  komunalnych  jest  zobowiązaniem  wykonawcy,  które  to  On  sam 

deklaruje.  Potencjalny  w

ykonawca  deklarując  w  ofercie  poziomu  recyklingu  powinien  mieć 

świadomość  odpowiedzialności  za  złożone  oświadczenie,  które  ma  istotne  znaczenie  z 

punktu  widzenia  uznania  oferty  za  najkorzystniejszą,  ponieważ  zamawiający  określił  wagę 

tego kryterium na 40%. 

Zmawiający kategorycznie nie zgadza się z zarzutem odwołującego, 

że  utrzymanie  zaoferowanych  przez  KOMA  poziomów  recyklingu  nie  jest  możliwe  w 

oko

licznościach  niniejszej  sprawy.  Zamawiający  kwestionuje  sposób  i  metodologię 

zastosowaną  przez  o  przy  wyliczeniu  poziomów  oferowanych  przez  wykonawcę  KOMA. 

Odwołujący  nie  przedstawił  dowodów,  które  potwierdzają  poprawność  jego  wyliczeń  i 

postawionych  tez.  Wartości  końcowe  tj.  „możliwy  do  osiągnięcia  poziom  recyklingu  przez 

KOMA”  w  tabelach  stanowią  projekcję  założeń  przyjętych  przez  odwołującego  opartych  na 

jego założeniach i jednostkowych doświadczeniach związanych z realizacją kontraktu, które 

mogą  być  odmienne  od  założeń  przyjętych  przez  KOMA.  Wyliczenia  dokonane  przez 

z

amawiającego  potwierdzają,  że  podane  przez KOMA  w  ofercie  przetargowej  maksymalne 

war

tości są możliwe do osiągnięcia. 

W  odniesieniu  do  trzeciego  z  zarzutów  odwołania  dotyczącego  niewykazania  przez 

przystępującego  warunku  udziału  w  postepowaniu  zamawiający  podał,  że  zarzut  powyższy 

nie  został  uzasadniony,  a  odwołujący  nie  powołał  żadnego  dowodu  na  potwierdzenie 

jakiegokolwiek twierdzenia lub tezy. W związku z powyższym zamawiający nie jest stanie w 

sposób  konstruktywny  odnieść  się  do  poszczególnych  tez  zarzutów.  Zamawiający  w 

Specyfikacji  Warunków  Zamówienia  dot.  postępowania  o  zamówienie

o

kreślił  warunki 

udziału w postępowaniu o udzielnie zamówienia. W pkt 8.1.4.1 SWZ zapisał, że w zakresie 

zdolności  technicznej  lub  zawodowej  zamawiający  określa  minimalne  poziomy  zdolności 

dotyczące doświadczenia umożliwiającego realizację zamówienia na odpowiednim poziomie 

jakości,  jako  wykonanie  lub  wykonywanie  usług/usługi  odbierania  niesegregowanych 

(zmieszanych)  odpadów  komunalnych  (20  03  01)  od  właścicieli  nieruchomości  w  okresie 

ostatnich 3 lat licząc wstecz od dnia w którym upływa termin składania ofert, a jeżeli okres 

prowadzenia działalności jest krótszy- w tym okresie, w średniorocznej ilości wynoszącej co 

najmniej 8500 Mg lub 68000 m3.

Zamawiający  tym  samym  umożliwił  wykonawcy  dwa  sposoby  przedstawienia  ilości 

odbieranych  niesegregowanych  (zmiesz

anych)  odpadów  komunalnych.  Natomiast  w  pkt 

9.2.7.1. z

amawiający określił wykaz podmiotowych środków dowodowych na potwierdzenie, 

że  wykonawca spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  (wymienione  w  pkt.  8.1.4.1  SWZ  ) 

jako  wykaz  usług  wykonanych,  a  w  przypadku  świadczeń  powtarzających  się  lub  ciągłych 

również  wykonywanych,  w  okresie  ostatnich  3  lat,  a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności 

jest  krótszy  -  w  tym  okresie,  wraz  z  podaniem  ich  wartości,  przedmiotu,  dat  wykonania  i 

podmiotów,  na  rzecz  których  usługi  zostały  wykonane  lub  są  wykonywane  wraz  z 

załączeniem  dowodów  określających,  czy  te  usługi  zostały  wykonane  lub  są  wykonywane 

należycie,  przy  czym  dowodami,  o  których  mowa,  są  referencje  bądź  inne  dokumenty 

sporządzone  przez  podmiot,  na  rzecz  którego  usługi  zostały  wykonane,  a  w  przypadku 

świadczeń powtarzających się lub ciągłych są wykonywane, a jeżeli wykonawca z przyczyn 

niezależnych  od  niego  nie  jest  w  stanie  uzyskać  tych  dokumentów  -  oświadczenie 

wykonawcy;  w  przypadku  świadczeń  powtarzających  się  lub  ciągłych  nadal  wykonywanych 

referencje  bądź  inne  dokumenty  potwierdzające  ich  należyte  wykonywanie  powinny  być 

wystawione w okresie ostatnich 3 miesięcy. 

Z  uwagi  na  powyższe  KOMA  Lublin  Sp.  z  o.o.  w  cz.  IC.C  JEDZ  dla  części  3,  4  i  7 

zamówienia  wykazała  wykonanie  zadania  pn.  Odbiór  i  zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych z nieruchomości zamieszkałych położonych na obszarze miasta Lublin - sektor 

IV  wskazując  w  uzupełnieniu  do  JEDZ,  że  w  ramach  przedmiotowej  usługi  średnioroczna 

ilość  odebranych  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  wyniosła  100 

185,99 m3. 

Przystępujący na potwierdzenie spełnienia warunku dot. doświadczenia złożył w dniu 

05.08.2021 r. poświadczenie należytego wykonania umowy nr 180/OŚ/18 z dnia 06.12.2018 

r.  wystawione  przez  Gminę  Lublin.

KOMA  Lublin  Sp.  z  o.o.  wykazała,  że  w  okresie  od 

01.01.2019 r. do 30.04.2021 r. odebrała: 

• 

43053 szt. pojemników o objętości 0,120 m3, 

• 

71062 szt. pojemników o objętości 0,240 m3, 

• 

19838 szt. pojemników o objętości 0,77 m3, 

• 

178428 szt. pojemn

ików o objętości 1,1 m3. 

Łączna objętość wskazanych przez KOMA Lublin Sp. z o.o. odebranych pojemników wynosi 

100 185,99 m3. 

Komisja przetargowa dokonała analizy ilości opróżnionych pojemników 1100 I., 770I., 240 I. i 

120  I.  przeznaczonych  na  niesegregowane  (zmieszane)  odpady  komunalne  w  okresie  od 

stycznia 2019 r. do kwietnia 2021 r. na podstawie zaakceptowanych miesięcznych raportów 

składanych  zgodnie  z  §  9  realizowanej  umowy  nr  180/OŚ/18  z  dnia  06.12.2018  r.  przez 

KOMA  Lublin  Sp.  z  o.  o.,  na  podstawie,  k

tórych  stwierdziła  różnice  w  ilości  objętości 

odebranych  odpadów,  pomiędzy  wskazaną  przez  Wykonawcę  ilością  100  185,99  m3,  a 

obliczoną  w  oparciu  o  posiadane  raporty  miesięczne  ilością  wynoszącą  100  287,59  m3. 

Komisja  ustaliła,  że  powyższa  różnica  może  być  wynikiem  wykorzystywania  do  obliczeń 

przez  w

ykonawcę  niezaakceptowanych  (nieskorygowanych)  raportów  miesięcznych,  zaś 

z

amawiający  do  swojej  analizy  wykorzystał  wyłącznie  raporty  zaakceptowane.  Jednakże  w 

istocie,  pomimo  powstałej  różnicy,  zarówno  ilość  odebranych  odpadów  wykazana  przez 

w

ykonawcę  oraz  ilość  wyliczona  przez  zamawiającego,  pozwala  na  uznanie  spełnienia 

warunku  udziału  w  postępowaniu  przez  wykonawcę.

Zamawiający  rozliczał  usługę  odbioru 

odpadów wykonywaną przez KOMA Lublin Sp. z o.o. na podstawie umowy nr 180/OŚ/18 z 

dnia 06.12.2018 r. (na którą powołuje się wykonawca w celu wykazania spełniania warunków 

udziału  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia)  w  oparciu  o  ilość  odpadów  wyrażoną  w 

Mg. Ilość ta jest comiesięczne analizowana i weryfikowana w ramach raportów miesięcznych 

przesyłanych przez wykonawcę, które zaakceptowane są podstawą do stwierdzenia zakresu 

zrealizowanej usługi i wystawienia faktury Vat. 

Stwierdził,  że  zamawiający  umożliwił  w  celu  wykazania  w/w  warunku  udziału  w 

postępowaniu  określenie  ilości  odebranych  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów 

komunalnych  zarówno  w  Mg  jak  również  w  m3.  Jednocześnie  należy  zaznaczyć,  że  nie 

podał  on  metodologii  wyliczenia  m3  w  oparciu  o  Mg  i  nieprawidłowym  jest  przyjęcie 

założenia, jakie wnosi odwołujący, że 8500 Mg jest równe 68000 m3 tj. 1 Mg równa się 8m3. 

Zamawiający  uznał,  że  zarówno  odebranie  średniorocznej  ilości  odpadów  równej  8500  Mg 

jak i 68 000m3 daje gwarancję posiadania przez Wykonawcę doświadczenia pozwalającego 

na należyte wykonanie przedmiotu zamówienia, ale nie postawił znaku równości miedzy tymi 

ilościami. Zatem odwołujący nie jest uprawniony do przeliczania ilości odpadów z Mg na m3 

w świetle obowiązujących zapisów SWZ. 

Przystępujący do postępowania odwoławczego wykonawca KOMA Lublin Sp. z o.o. 

w złożonym piśmie procesowym wraz z dowodami na poparcie stawianych w nim tez, wniósł 

o oddalenie 

odwołania, jako niezasadnego. 

Przystępujący poparł w całości stanowisko zaprezentowane przez zamawiającego i zakresie 

zarzutu  pierwszego  dotycz

ącego  wskazania  niewłaściwych  instalacji  odbioru  dodatkowo 

podał,  że  odwołujący  w  żaden  sposób  nie  wykazał  w  odwołaniu,  iż  wykonawca  KOMA 

wypełniając  załącznik  nr  10a  i  10b  do  SWZ  wskazał  liczne  instalacje,  które  nie  posiadają 

uprawnień  do  przyjmowania  odpadów  wskazując  jedynie  przykładowo  własną  instalację, 

twierdząc, że nie jest ona uprawniona do przyjmowania odpadów o kodach 20 01 08 i 20 02 

02,  a  zatem  wymienionych w  wierszu  nr  5  i  6  załącznik  nr  10a  i10  do  SWZ.

Przystępujący 

zrealizował w okresie 1.01.2019 — 30.06.2021 zamówienie publiczne na odbiór odpadów od 

właścicieli  nieruchomości  z  sektora  IV  Lublina  na  rzecz  Gminy  Lublin.  W  okresie  realizacji 

zamówienia Przystępujący nie przekazywał odpadów do SUEZ KOMA w załączniku do oferty 

wskazała  liczne  instalacje  i  podmioty  zbierające  odpady  (w  tym  SUEZ)  dlatego  aby  mieć 

większe możliwości kierowania odpadów do różnych podmiotów tych, które w danym czasie 

maja  lepsze  wskaźniki  recyklingu  (i  są  uprawnione),  co  pozwoli  osiągnąć  ich  wysokie 

poziomy  zadeklarowane  z

amawiającemu.  Dlatego  też  wskazanie  instalacji  SUEZ  nie 

oznaczało,  że  odpady  faktycznie  tam  trafią.  Zmiany  w  zakresie  posiadania  uprawnień  do 

zbierania  lub  także  zagospodarowania  odpadów  przez  podmiot  zajmujące  się  gospodarką 

odpadową są dynamiczne. Może zdarzyć się tak, że na dzień składania ofert dany podmiot 

posiadał  stosowne  zezwolenie,  które  nie  będzie  aktualne  po  zakończeniu  postępowania  o 

udzielenie zamówienia publicznego.

Instalacje podane przez KOMA w załączniku do oferty, 

są tymi, do których zamierza transportować odpady (załącznik nr lOa i lOb do SWZ w poz. 5 

i 6). 

W  nawiązaniu  do  drugiego  z  zarzutów  sprowadzającego  się  do  zakwestionowania 

realności  poziomów  recyklingu  odpadów,  zaoferowanych  przez  KOMA  odwołujący  w  tym 

zakresie  wywodzi

ł  twierdzenie,  że  przystępujący  zadeklarował  osiągnięcie  maksymalnych 

poziomów recyklingu w celu uzyskania najwyższej ilości punktów w pozacenowym kryterium 

oceny  ofert,  pomimo  że  ich  osiągnięcie  jest  niemożliwe.  Powyższe  działanie,  zdaniem 

o

dwołującego  wypełnia znamiona czynu  nieuczciwej  konkurencji,  a  w  związku  z  tym  oferta 

KOMA  powinna 

zostać  odrzucona.  Zauważył,  że  zamawiający  określając  punktację 

zaoferowanych  przez  wykonawców  poziomów  recyklingu  przewidział  na  wszystkie  części 

zamówienia  minimalne  poziomy  recyklingu:  2021  r.  —  20%;  2022  —  25%;  2023  —35%; 

—  45%.  Zamawiający  punktował  każdy  dodatkowy  1%  zadeklarowanego  poziomu 

recyclingu  powyżej  minimalnego  poziomu.  Maksymalna  ilość  punktów  była  zatem  za 

zadeklarowanie  o  4%  większego  poziomu  recyklingu  niż  minimalny  za  każdy  rok. 

Przystępujący zaoferował dla każdej części zamówienia osiągniecie poziomów recyklingu o 

4% więcej niż minimalny poziom tj. dla 2021 r.— 24%; 2022 r. - 29%; 2023 r. - 39%; 2024 r. - 

49%.  Dodał,  iż  odwołujący  nie  zaskarżył  wprost  postanowień  SWZ,  w  zakresie  w  jakim 

przewidziane  zostały  punktowane  przez  zamawiającego  poziomy  recyklingu.  Stawiając 

obecnie  zarzuty,  wobec  wykonawcy,  który  zaoferował  przewidziane  w  SWZ  poziomy 

recyklingu, że nie są one dla niego możliwe do osiągnięcia próbuje zakwestionować de facto 

realność przyjętych przez zamawiającego kryteriów oceny ofert. 

Natomiast a

naliza informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty w częściach 3,4,7 prowadzi 

do  wniosku,  że  zaoferowanie  maksymalnych  poziomów  przez  KOMA,  nie  dało  temu 

wykonawcy  przewagi  nad 

odwołującym,  ponieważ  przede  wszystkim  oferta  KOMA  w 

powyższych  3  częściach  była  znacznie  korzystniejsza  w  cenowym  kryterium  oceny  ofert. 

Ponadto  odwołujący  w  swoich  obliczeniach  wychodzi  z  założenia,  że  stopień  segregacji 

prowadzo

ny  przez  mieszkańców  oraz  możliwości  instalacji  w  zakresie  recyklingu  nie  będą 

ulegały  zwiększaniu.  Twierdzenie  to jest  błędne  i  niepoparte  żadnymi  argumentami.  Wręcz 

przeciwnie,  dane  zawarte  w  analizach  stanu  gospodarki  odpadami  komunalnymi  za  lata 

2020,  wykonanymi  przez  Urząd  Miasta  Lublina,  wskazują  na  bardzo  silny  trend  w 

kierunku  zmniejszania  ilości  odpadów  komunalnych  odbieranych  w  formie  zmieszanej,  a 

zwiększanie w formie segregowanej. 

Stwierdził,  że  przystępujący  zamierza  osiągnąć  zadeklarowane  w  ofercie  poziomy 

recyklingu, 

zakładając,  że  w  poszczególnych  latach  realizacji  zamówienia  będzie  wciąż 

postępowała  efektywność  recyklingu.  Przystępujący  zamierza  przeprowadzić  akcje 

edukacyjne  informujące  o  sposobach  prowadzenia  selektywnej  zbiórki  odpadów  przez 

mieszkańców u „źródła”, a podczas nich kłaść szczególny nacisk na informowanie właścicieli 

nieruchomości  o  konieczności  wyłączenia  ze  strumienia  niesegregowanych  (zmieszanych) 

odpadów  komunalnych,  odpadów  z  remontu  i  budowy,  odpadów  wielkogabarytowych  oraz 

odpadów  biodegradowalnych,  ponieważ  w  tym  obszarze  sytuacja  jest  gorsza  niż  w 

selektywnej zbiórce odpadów surowcowych. 

Odwołujący  wychodząc  z  założenia,  że  zaoferowane  przez  KOMA  poziomy  recyklingu  są 

nierealne  do  osiągnięcia  stawia  zarzut  „manipulowania”  kryteriami  oceny  ofert,  które  jego 

zdaniem prowadzi do eliminując konkurencję z rynku a to działanie stanowi czyn nieuczciwej 

konkurencji,  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji. 

Zdaniem przystępującego jest to twierdzenie nie poparte żadnym dowodem, jak 

i argumentami mogącymi uwiarygodnić postawiony zarzut. 

W  zakresie  zarzutu  trzeciego  dotyczącego  tego,  że  przystępujący  nie  spełnia 

warunków  udziału  w  postepowaniu  poza  stanowiskiem  zamawiającego  nadto  dodał,  że 

w

ykonawca KOMA w JEDZ w części IV Kryteria Kwalifikacji w Sekcji C: zdolność techniczna 

i zawodowa (w brzmieniu po uzupełnieniu JEDZ przez KOMA na wezwanie zamawiającego) 

wskazał, że zrealizował usługę odbioru odpadów z sektora IV Lublina na rzecz Gminy Lublin 

w okresie 1.01.2019 - 

30.06.2021 za kwotę 14 276377,58 zł brutto, podając jednocześnie, że 

ilość  odebranych  w  ramach  tej  usługi  odpadów  wynosiła  100  185,99  m3.

Ustosunkowując  się  do  tego  zarzutu  odwołania  należy  wskazał  w  pierwszej 

kol

ejności, że podstawową jednostką rozliczeniową w zakresie odbieranych odpadów jest ich 

waga wyrażona w Mg, każdy wykonawca i zamawiający publiczny posiada informacje o ilość 

Mg  odebranych  przez  wykonawcę.  W  tym  kontekście  nieuprawnione  jest  założenie,  że 

o

kreślone  w  warunku  doświadczenia  8500  Mg  równa  się  68000  m3,  ponieważ  skoro,  jak 

wyjaśniono,  wyżej  każdy  wykonawca  zna  ilość  ton  odpadów  odebranych  w  danym 

zamówieniu nie miałoby sensu wykazywanie się tą ilością przeliczoną na m3, skoro 8500 Mg 

miałoby się równać 68000 m3. Biorąc pod uwagę racjonalność zamawiającego, temu raczej 

chodziło  o  umożliwienie  udziału  w  zamówieniu  wykonawcy,  który  posiada  znaczne 

doświadczenie w odbiorze odpadów o niewielkie gęstości (wadze) tak, aby mógł wykazać się 

doświadczeniem w odbiorze odpadów o mniejszej wadze niż 8500 Mg, ale dużej objętości - 

co  najmniej  68000  m3.  Nieuprawnione  są  zatem  obliczenia  odwołującego  oparte  o  błędne 

założenie, że 1 Mg odpadów równe jest 8 m3 odpadów. Przy takim wyliczeniu rzeczywiście 

odebrana  pr

zez  KOMA  w  przywołanej  usłudze  ilość  około  6.9  tys.  Mg  byłaby 

niewystarczająca  zarówno,  jako  wyrażona  w  tonach  (mniej  niż  8500  Mg)  a  także  wagowo 

przy zastosowaniu przelicznika 1 Mg = 8 m3. 

W

yrażona ilość odebranych odpadów

w m3, to 

ilość, która trafia do śmieciarki z opróżnianych pojemników na odpady, które następnie są w 

niej  zagęszczane,  a  zatem  tracą  pierwotną  objętość.  Nie  ma  innej  metody  wykazania  się 

ilością odebranych odpadów (w m3) niż poprzez powołanie się na pojemność opróżnionych z 

odpadów pojemników. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  stron  i  przystępującego,  na 

podstawie zebranego materiału dowodowego w sprawie oraz oświadczeń i stanowisk 

stron  i  przystępującego  zaprezentowanych  na  rozprawie,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

ustaliła i zważyła, co następuje – odwołanie jest niezasadne, gdyż podniesione zarzuty 

nie 

zasługiwały na uwzględnienie. 

Na wstępie Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z ustawowych przesłanek, 

o których stanowi art. 528 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania. 

Za  podstawę rozstrzygnięcia Izby został  uznany stan faktyczny sprawy, ustalony  na 

moment  zamknięcia  rozprawy,  chociaż  ocenie  Izby  podlegała  czynność  zamawiającego 

kwestionowana  w  odwołaniu,  wiążąca  się  z  wyborem  najkorzystniejszej  oferty  na  dane 

sektory.   

Zauważyć  należy,  że  postępowanie  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  toczy  się  z 

uwzględnieniem  zasady  kontradyktoryjności,  zatem  to  strony  obowiązane  są  przedstawiać 

dowody, a Krajowa Izba Odwoławcza nie ma obowiązku wymuszania ani zastępowania stron 

w 

wypełnianiu tego  obowiązku  (wyrok  Sądu  Najwyższego z  dnia  7  listopada 2007  r.,  sygn. 

akt  II  CSK  293/07,  wyrok  Sądu  Najwyższego  z  dnia  16  grudnia  1997  r.,  sygn.  akt  II  UKN 

406/97,  wyrok Sądu Apelacyjnego  z  dnia 27  maja 2008  r., sygn.  akt  V  ACa 175/08,  wyrok 

KIO 1639/11). 

W  przedmiotowym  postępowaniu  ciężar  dowodowy  obciążał  odwołującego,  który 

poprzez  złożone  dowody  winien  był  uwiarygodnić  zasadność  stawianych  zarzutów  i  żądań. 

Zdaniem  Izby  odwołujący  temu  obowiązkowi  nie  sprostał.  Podkreślić  należy  za  wyrokiem 

wy

rok  SO  w  Wrocławiu  z  6  lutego  2018  roku  sygn.  akt  XI  Ga  692/17  że,  aby  Izba  mogła 

oprzeć orzeczenie na złożonych dowodach to dowody te muszą być pewne i kategoryczne. 

Przedkładane  przez  odwołującego  na  rozprawie  dowody  nie  potwierdzały  zasadności 

podniesio

nych zarzutów. 

W  wyniku  analizy  i  oceny  materiału  dowodowego  w  sprawie  Izba  uznała,  że 

podniesione zarzuty nie zasługują na uwzględnienie. 

Przechodząc do oceny pierwszego zarzutu odwołania, dotyczącego braku odrzucenia 

oferty  przystępującego  z  powodu,  iż  przystępujący  wskazał  do  odbioru  odpadów  o 

określonych  kodach,  także  te  instalacje,  które  nie  posiadają  zezwolenia  na  ich  odbiór  i 

zagospodarowanie,  na 

wstępie  podkreślić  należy,  że  zarówno  zamawiający  jak  i 

przystępujący  wnosili  o  nierozpoznawanie  tego  zarzutu,  gdyż  ich  zdaniem  odwołujący 

stawiając ten zarzut nie spełnił wymagań ustawowych, gdyż  w treści odwołania odwołujący 

nie powołał żadnego dowodu na potwierdzenie jakiegokolwiek twierdzenia lub tezy stawianej 

w zarzucie. Przystępujący w nawiązaniu do powyższego stwierdził, że Izba winna zarzut taki 

pominąć stosownie do regulacji art. 555 Pzp.  

Odnosząc  się  do  wniosków  zamawiającego  i  przystępującego  Izba  zauważa,  że  sposób 

sformułowania  przedmiotowego  zarzutu  wraz  z  potrzebą  wykazania  jego  zasadności  na 

pewno odbiega od zakładanego wzorca, ale niewątpliwym jest, że zarzut zawiera wskazanie 

czynności  kwestionowanej  przez odwołującego wraz z jej  uzasadnieniem.  Dlatego też brak 

jest podstaw prawnych do jego nierozpatrywania przez Izbę.  

Wracając  do  sedna  stawianego  zarzutu  wskazać  należy,  że  osią  sporu  pomiędzy 

stronami  w  tym  przedmiocie  jest  kwestia,  czy  wykonawca 

w  załącznik  10a)  i  10b)  do  SWZ 

przy odpowiedniej pozycji wymienionych odpadów winien był podać, jako odbiorcę, tylko tą 

instalację,  która  posiada  uprawnienie  do  odbioru  tego  kodu  odpadu.  Odwołujący  stał  na 

stanowisku, że z treści SWZ wynikało, że przy danym kodzie odpadów należało wpisać tylko 

te instancje, które dany odpad przyjmują, a nie wszystkie instalacje w regionie jak to uczynił 

p

rzystępujący niezależnie od tego czy dana instalacja dany kod odpadów przyjmuje czy też 

nie. 

Izba  uznała,  że  istotą  odbioru  i  przekazywania  zebranych  od  wytwórców  odpadów  jest  ich 

przekazanie do instalacji uprawnionej z 

uwzględnieniem hierarchii sposobów postępowania z 

odpadami. 

W  przedmiotowej  sytuacji  poza  sporem  jest  kwestia,  że  wśród  wymienionych 

przez KOMA 

instalacji, są conajmniej 2 instalacje(tj. Kom Eko i Bełżyce), które mogą przyjąć 

do  zagospodarowania  każdą  frakcję  odebranych  odpadów.  Tym  samym  nie  ma 

niebez

pieczeństwa,  że  jakiś  odebrany  odpad  zostanie  przekazany  do  instalacji 

nieposiadającej zezwolenia na jego odbiór. Izba za przekonywujące w tym zakresie przyjęła 

także  informację  zamawiającego  w  zakresie  przyjmowania  odpadów  do  instalacji,  że 

przekazywanie 

konkretnej  partii  odpadów  następuje  na  podstawie  generowanej 

elektronicznie w danym momencie karty 

z systemu danej instalacji, a więc nie ma możliwości 

przekazania do danej instalacji odpadów o kodach, których dana instalacja np. w danym dniu 

nie przyjmuje. 

Podkreślić  należy,  że  z  treści  SWZ  nie  da  się  wywieść  wprost  obowiązku  wykonawcy,  aby 

przy  danym  kodzie  odpadów  wskazał  tylko  instalacje  uprawnioną  do  jego  odbioru.  W  tym 

przypadku  nie 

można  uznać  za  niezgodność  z  SWZ  sytuacji,  kiedy  przystępujący  przyjął 

zasadę  podawania  większej  ilości  Instalacji,  ponad  te,  które  na  dzień  składania  ofert 

przyjmowały  odpady  o  określonym  kodzie.  Przystępujący  stanął  na  stanowisku,  że  według 

dotychczasowych  doświadczeń  z  odbioru  odpadów  dla  tego  zamawiającego  wynika,  iż 

po

siadanie  przez  instalacje  zezwolenia  dotyczącego  konkretnych  kodów  odpadów,  jest 

kwestią  zmienną.  Instalacja  na  dzień  złożenia  oferty  mogła  posiadać  zezwolenie,  które  np. 

obecnie  już  wygasło  lub  zostało  cofnięte.  W  odmiennym  przypadku  należy  mieć  na 

względzie także  okoliczność,  że  instalacja może  także  uzyskać  zezwolenie na  poszerzenie 

katalogu odbioru odpadów.  

Także możliwość płynnej  zmiany  instalacji  dla  dostarczania odpadów  o określonym  kodzie, 

jest  korzystna  dla  wykonawcy, 

gdyż  potrzeba  zmiany  może  wynikać  z  sytuacji,  iż  np. 

instalacja  rozbuduje  linię  przetwarzania  odpadów  zwiększającą  poziom  uzyskiwanego 

recyklingu.  

Reasumując  powyższe  Izba  uznała,  że  odrzucenie  oferty  przystępującego  byłoby 

zasadne  tylko 

wtedy,  gdyby  przy  zastosowaniu  obowiązujących  w  tym  zakresie  przepisów 

prawa, nie została wskazana chociażby jedna instalacja uprawniona do odbioru odpadów o 

kodzie  wskazanym  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  i  to  stwarzałoby  niebezpieczeństwo 

przekazywania odpadów do miejsc lub instalacji do tego nieprzystosowanych. Taka sytuacja 

nie miała miejsca w przedmiotowym postępowaniu. 

W  zakresie  zarzutu  drugiego  odwołujący  zarzucał  zamawiającemu,  iż  oferta 

przystępującego  winna  być  odrzucona  z  tego  powodu,  że  przystępujący  w  sposób 

pozbawiony  podstaw  przyjął  dla  uzyskania  punktacji  poziom  recyklingu  w  maksymalnej 

wysokości  wskazanej  przez  zamawiającego.

Poda

ł,  że  w  regionie  występują  tylko  trzy 

większe instalacje, które zajmują się między innymi recyklingiem, tj. instalacje: Kom Eko, w 

Bełżycach  i  w  Wólce  Rokickiej  i  żadna  z  nich  nie  przewiduje  w  tym  okresie  czasowym 

uzyskania odzysku i przetworzenia odpadów na takim poziomie. Odwołujący w argumentacji 

powoływał  się  na  prognozy  instalacji,  wskazując,  że  KOMA  założył  dużo  wyższy  poziom 

recyklingu, którego osiągnięcie jest niemożliwe.  

Przystępujący  replikując  podniesioną  w  tym  zarzucie  argumentację  odwołującego 

podał,  że  zamierza  osiągnąć  zakładany  poziom,  natomiast  obiektywnie  zależy  to  od  wielu 

zmiennych 

w  czasie  czynników.  Natomiast  w  chwili  obecnej  brak  jest  możliwości 

udowodnienia w 100% uzyskania 

zakładanych współczynników, a tym samym wykazania, że 

zostaną  spełnione.  Nadto  podał,  że  zaoferowany  poziom  recyklingu  odpadów  nie  jest  tak 

wysoki, 

jak  próbuje  to  podnosić  odwołujący,  gdyż  wskazane  poziomy  recyklingu  w  latach 

–  2021  są  wyższa  tylko  o  4%  od  poziomu  minimalnego,  ustawowego,  określonego  w 

pkt 16.2.1.1 SWZ. 

Izba  odnosząc  się  do  tego  zarzutu  zauważa,  że  zgodnie  z  SWZ  każdy  wykonawca  miał 

prawo  wskazać  zakładany  poziom  recyklingu,  bez  potrzeby  udawadniania,  iż  osiągnięcie 

takiego  poziomu  jest  realnie  możliwe.  Nadto  oceniając  ten  zarzutu,  Izba  zauważa,  że 

odwołujący kwestionuje możliwość uzyskania przez Koma zakładanego poziomu recyklingu 

bez  wskazania  jakiegokolwiek  wiarygodnego  dowodu  w  tej  kwestii.  Zauw

ażyć  należy,  że 

wszelkie wyliczenia w tym zakresie opierają na założeniach hipotetycznych. Trudno jest przy 

obecnym  postępie  technologicznym  nie  zakładać,  że  w  kolejnych  latach  wielkość 

minimalnego  ustawowego 

poziomu  recyklingu  nie  będzie  oscylować  wokół  wielkości 

zakładanych  przez  przystępującego.  Odwołujący

pomija  dynamikę  zmian,  jaka  zachodzi  w 

gospodarowaniu  odpadami. 

Izba  nie  może  uznawać  za  udowodnione,  zarzutów  opartych  o 

czysto hipotetyczne założenia odwołującego wywodzone na użytek tego postępowania.  Izba 

oceniając  powyższe  nie  znalazła  podstaw  do  uznania,  że  celem  przystępującego 

oferującego  uzyskanie  maksymalnych  poziomów  recyklingu  było  wyeliminowanie  z  rynku 

innych  wykonawców.  Każdy  z  wykonawców  mógł  zaoferować  taki  poziom,  jaki  zaoferował 

przy

stępujący.

KOMA  sp.  z  o.o. 

nie dopuściła się czynu  nieuczciwej  konkurencji,  ponieważ 

zaoferowała  możliwe  do  uzyskania  w  warunkach  niniejszego  postępowania  poziomy 

recyklingu.  Natomiast  o

dwołujący  nie  przedstawił  dowodów  na  poparcie  stawianych  w 

odwołaniu  tez,  które  umożliwiałyby  ocenę  prawidłowości  przyjętych  przez  odwołującego 

założeń.  Zauważyć  należy,  że  także  zamawiający  w  tym  zakresie  oceniał  jedynie  wynik 

kalkulacji 

przystępującego,  czyli  zobowiązanie  wykonawcy,  który  powinien  dokonać  jak 

najbardziej w

iarygodnych wyliczeń (wykonanych w oparciu o swoje doświadczenie na rynku i 

analizę prognoz) i przyjąć na siebie ryzyko swojego oświadczenia mającego istotny wpływ na 

wybór  jego  oferty.  W  tym  stanie  rzeczy  Izba  oddaliła  przedmiotowy  zarzut  uznając,  że  w 

op

arciu  o  przedłożone  przez  odwołującego  dowody  nie  jest  możliwe  wywiedzenie  jak  tego 

oczekuje  odwołujący,  iż  zakładane  przez  przystępującego  poziomy  recyklingu  nie  mogą 

zostać spełnione.  

W  kolejnym  trzecim 

zarzucie,  w  którym  odwołujący  zarzuca  zamawiającemu 

nieodrzucenie  oferty  wykonawcy  KOMA  sp.  z  o.o.  z  powodu  braku  wykazania  spełniania 

warunków udziału w postepowaniu, zamawiający wniósł o oddalenie zarzutu wskazując, że 

pomimo iż nie ma takiej treści w odwołaniu, to jednak odwołujący kwestionuje zapisy treści 

SWZ w przedmiotowym zakresie. 

Zauważyć  należy,  że  w  pkt  8.4.1SWZ  zostały  określone  minimalne  wymagane  poziomy 

doświadczenia  w  dotychczas  wykonywanych  przez  wykonawcę  usługach  odbierania 

odpadów  komunalnych  wskazując,  że  o  uzyskanie  zamówienia  może  ubiegać  się 

wykonawca, który wykonał usługi odbierania odpadów komunalnych (20 03 0l) od właścicieli 

nieruchomości  w  okresie  ostatnich  3  lat  licząc  wstecz  od  dnia,  w  którym  upływa  termin 

składania  ofert,  a  jeżeli  okres  prowadzenia  działalności  jest  krótszy-  w  tym  okresie,  w 

średniorocznej ilości wynoszącej, co najmniej 8500 Mg lub 68000 m3. 

Oceniając ten zarzut na wstępie podkreślić należy, że zamawiający w zakresie tego zarzutu 

postawił  wymaganie,  aby  wykonawcy  mieli  możliwość  wykazania  się  odebraniem  i 

dost

arczeniem  do  instalacji  odpowiedniej  ilości  odpadów  w  tonach  lub  m3.  Taki  zapis 

warunku 

według zamawiającego wynikał z tego, że w różnych miastach są stosowane różne 

sposoby obliczania odebranych odpadów, w niektórych liczą w tonach, w niektórych w m3. 

Aby 

nie  różnicować  wykonawców  i  dopuści  jak  największą  ilość  w  postępowaniu 

z

amawiający  dopuścił  obie  możliwości  wykazania  się  ilością  odebranych  odpadów. 

Przystępujący  Koma  wykazał  się  spełnianiem  warunku  w  oparciu  o  ilość  odebranych 

odpadów wyliczonych w m3. 

Odwołujący  całą  swoją  argumentacje  w  tym  zakresie  oparł  na  niedopuszczalnej,  jego 

zdaniem, 

metodzie  wyliczania  objętości  odebranych  odpadów  przez  przystępującego,  w 

oparciu  o  objętość  odebranych  pojemników,  a  nie  rzeczywiście  samych  odpadów. 

Odwołujący  w  tym  zakresie  argumentował,  że  z  jego  wiedzy  i  doświadczenia  wynika,  iż 

znaczna ilość odbieranych pojemników nie jest zapełniona w 100%, a tym samym wliczanie 

całej pojemności pojemnika do ilości odebranych odpadów jest nieprawidłowe. 

Przystępujący  odnosząc  się  do  tej  kwestii  podkreślał,  że  przyjął  ilość  odpadów  w 

oparciu  o 

ilość  pojemność  pojemników,  biorąc  pod  uwagę  sytuacje,  iż  w  takcie  odbioru 

odpadów są pojemniki, które nie są w pełni zapełnione, są i takie, które są przepełnione, a są 

i  takie,  obok 

których  zostały  wyłożone  śmieci.  Podał,  że  nie  ma  takiej  możliwości,  aby  do 

ilości  odebranych  pojemników  były  wliczane  puste  pojemniki,  bo  puste  pojemniki  nie  są 

podpinane pod maszynę a tym samym nie widnieją w ewidencji. Stwierdził, że nie ma innego 

sposo

bu  wykazania  ilości  odebranych  odpadów  biorąc  pod  uwagę  ich  objętość,  jak 

wyliczania  jej  według  pojemności  odebranych  pojemników,  gdyż  odebrane  odpady  są 

wrzucane do maszyny- 

śmieciarki, która jest jednocześnie zgniatarką odpadów i tym samym 

ich objętość jest automatycznie zmniejszana. 

Podkreślić  należy,  że  przystępujący  wykazał  się  odbiorem

100  185  m3  odpadów  na 

wymagane  68 000  m3,  czyli  o  47%  ponad  wymagane  minimum  w  SWZ.  Izba  za 

zamawiającym przyjmuje, że wielkości odbieranych odpadów były stale weryfikowane przez 

zamawiającego  w  trakcie  świadczenia  usługi  przez  Koma  i  nie  były  stwierdzane 

nieprawidłowości. Zamawiający zauważył, że oprócz sytuacji, kiedy mogą wystąpić pojemniki 

niezapełnione w 100% występują takie sytuacje, kiedy te pojemniki są przepełnione,

ale tego 

o

dwołujący  w  swoim  odwołaniu  nie  brał  pod  uwagę.  Izba  oceniając  złożone  przez 

przystępującego  karty  pracy,  gdzie  jest  wskazywany  stopień  zapełnienia  pojemników,  iż 

twierdzenia  zamawiającego  w  tym  zakresie  polegają  na  prawdzie.  Dane  zawarte  w  tych 

kartach  nie  były  kwestionowane  przez  odwołującego.  Na  rozprawie  odwołujący  stał  na 

stanowisku,  iż  przystępujący  winien  był  wykazać  się  ilością  odebranych  odpadów  w  formie 

Mg  a  nie  m3. 

Izba  nie  może  na  tym  etapie  postępowania  kwestionować  możliwości 

wy

kazania  się  przez  wykonawcę  ilością  odebranych  odpadów  w  m3,  chociaż  -  czego 

zamawiający  nie  zakwestionował,  rozliczał  wykonawcę  z  wykonania  poprzedniego 

zamówienia wg. wagi dostarczonych odpadów. Podobne zasady będą obowiązywać także w 

przedmiotowym  postępowaniu.  Zdaniem  Izby  zasady  wykazywania  spełniania  warunków 

udziału  w  postepowaniu  winny  być  jednolite  dla  wszystkim  wykonawców,  lub  winny  mieć 

szczegółowo dopracowane uzasadnione zasady odstępstw. 

Izba  uznała,  że  niespornym  w  sprawie  jest  fakt,  że  wykonawcy  mieli  możliwość 

wykazanie  się  ilością  odebranych  odpadów  w  formie  m3.  Izba  uznała  także,  że  brak  było 

innej możliwości wyliczania m3 odebranych odpadów niż poprzez przemnożenie pojemności 

pojemników  razy  odebraną  ich  ilość.  Trudno  wyobrazić  sobie,  aby  np.  dla  obliczenia 

objętości  odpadów  pryzmować  je  np.  przed  blokiem,  aby  zmierzyć  ich  objętość.    Izba  za 

zamawiającym  i  przystępującym  uznała,  biorąc  pod  uwagę  powyższą  sytuacje  oraz 

argumentację  odwołującego,  iż  odwołujący  kwestionując  prawo  wykonawców  do 

wykazywania  się  ilością  odebranych  odpadów  w  m3,  to  tym  samym  kwestionuje 

postanowienie  SWZ  w  tym  zakresie,  co  na  tym  etapie  postępowania  należało  uznać  za 

zarzut spóźniony.

Za wyrokiem SO w Warszawie 3 czerwca 2013 roku sygn. akt V Ca 533/13 

należy  stwierdzić,  że  niezasadnym  jest  przywoływanie  dla  rozstrzygnięcia  sprawy  kwestii 

nieujętych w postanowieniach SIWZ. Zawsze decydujące znaczenie ma analiza sformułowań 

zawartych  w  SIWZ.

Twierdzenia  odwołującego,  pozostały  bez  wskazanego  na  ich 

potwierdzenie dowodu i 

były tylko twierdzeniami na użytek przedmiotowego sporu. 

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  ustalenia  i  rozważania  Izba  nie  stwierdziła  naruszenia 

przez zamawiającego przepisów wskazanych w odwołania, a nadto uznała, że postępowanie 

zamawiającego  w  zakresie  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  było  oparte  na  dokonanych 

prawidłowo ustaleniach faktycznych. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 557, art. 574 i 

art.  575  ustawy  z  11  września  2019  r.  Prawo  zamówień  publicznych  oraz  w  oparciu  o 

przepisy § 5 pkt 1 oraz § 8 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 

2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich 

rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2021 r. poz. 

1129), stosownie do wyniku postępowania obciążając kosztami postępowania odwołującego.  

Przewodniczący: 

Członkowie    

…………………….. 

………………………