KIO 3462/20 KIO 3515/20 WYROK dnia 2 lutego 2021 r.

Sygn. akt: KIO 3462/20 

KIO 3515/20 

WYROK 

z dnia 2 lutego 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   –   w składzie: 

Przewodniczący:   Anna Osiecka 

Członkowie:   

Aneta Mlącka 

Katarzyna 

Odrzywolska

Protokolant:   

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  21  i  28  stycznia  2021  r.,  w  Warszawie, 

odwołań 

wniesionych 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej: 

A.   

w dniu 28 grudnia 2020 r. przez 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia:  CEVA  Freight  (Poland)  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  

z  siedzibą  w  Warszawie,  Fights  On  Logistics  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie oraz Logmaster  Spółka z  ograniczoną 

odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w Radzyminie, 

B.   

w dniu 28 grudnia 2020 r. przez 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia  DSV  Air  &  Sea  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  

w  Duchnicach  oraz  Pekao  Cargo  Agencja  Celna  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Skarb  Państwa  -  Inspektorat 

Uzbrojenia z siedzibą w Warszawie 

przy udziale: 

A.  

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia DSV Air & Sea Spółka 

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Duchnicach  oraz  Pekao  Cargo 

Agencja  Celna  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie, 

zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  3462/20  

po stronie zamawiającego, 

B. 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  CEVA  Freight 

(Poland) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie, Fights 

On  Logistics  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  

oraz  Logmaster  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  Spółka  komandytowa  

z  siedzibą w  Radzyminie,  zgłaszających  przystąpienie do  postępowania odwoławczego  

o sygn. akt KIO 3515

/20 po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  wniesione  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających 

się  o  udzielenie  zamówienia:  CEVA  Freight  (Poland)  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie,  Fights  On  Logistics  Spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Logmaster 

Spółka  

z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  Spółka  komandytowa  z  siedzibą  

w  Radzyminie  w  zakresie  zarzutu 

przyjęcia  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia DSV Air & Sea Spółka z ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Duchnicach oraz Pekao Cargo Agencja Celna 

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie niewłaściwej 

stawki  podatku  VAT 

i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

wyboru oferty najkorzystniejszej, powtórzenie czynności badania i oceny ofert, 

w  tym  odrzucenie  oferty 

wykonawców wspólnie  ubiegających  się  o udzielenie 

zamówienia DSV Air & Sea Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą 

w  Duchnicach  oraz  Pekao  Cargo  Agencja  Celna  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  6 

ustawy Prawo zamówień publicznych.  

W pozostałym zakresie zarzuty odwołania oddala. 

Oddala  odwołanie  wniesione  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia  DSV  Air  &  Sea  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Duchnicach oraz Pekao Cargo Agencja Celna 

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie. 

4.  Kosztami 

postępowania  odwoławczego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3462/20  obciąża 

zamawiającego Skarb Państwa - Inspektorat Uzbrojenia z siedzibą w Warszawie 

w części 1/5 oraz wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 

CEVA 

Freight 

(Poland) 

Spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością  

z  siedzibą  w  Warszawie,  Fights  On  Logistics  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Logmaster  Spółka  

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  Spółka  komandytowa  z  siedzibą  

w Radzyminie 

w części 4/5 i: 

zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  18 600  zł  00  gr 

(słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty 

poniesione  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia: 

CEVA 

Freight 

(Poland) 

Spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie,  Fights  On  Logistics  Spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Logmaster 

Spółka  

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  Spółka  komandytowa  z  siedzibą  

w Radzyminie 

tytułem wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika; 

zasądza  od  zamawiającego  Skarbu  Państwa  -  Inspektorat  Uzbrojenia  

z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia:  CEVA  Freight  (Poland)  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie,  Fights  On  Logistics  Spółka  

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie oraz Logmaster 

Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  Spółka  komandytowa z  siedzibą  

w Radzyminie 

kwotę 3 720 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące siedemset dwadzieścia 

złotych zero groszy).  

Kosztami  postępowania  odwoławczego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3515/20  obciąża 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  DSV  Air  &  Sea 

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Duchnicach oraz Pekao 

Cargo  Agencja  Celna  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  

w  Warszawie  i 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  

15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  

przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  DSV  Air  & 

Sea  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Duchnicach  oraz 

Pekao  Cargo  Agencja  Celna  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z 

siedzibą  

w Warszawie 

tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  

(Dz.  U.  z  2019 r.  poz.  1843 ze zm.)  oraz  art.  580 ust.1  ustawy  z  dnia 11  września 2019  r. 

Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2019 ze zm.) w związku z art. 92 ust.1 

ustawy  

z  dnia  11  września  2019  r.  Przepisy  wprowadzające  ustawę  Prawo  zamówień  publicznych 

(Dz.U z 2019 r. poz. 2020) na niniejszy wyrok 

– w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - 

przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:   ………………………………………. 

Członkowie:   

………………………………………. 

………………………………………. 

Sygn. akt KIO 3462/20 

U z a s a d n i e n i e 

Skarb  Państwa  -  Inspektorat  Uzbrojenia  z  siedzibą  w  Warszawie,  dalej 

„Zamawiający”,  prowadzi  w  trybie  przetargu  ograniczonego  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  w  zakresie  obronności  i  bezpieczeństwa  pn.  Świadczenie  usług 

celno-  spedycyjnych  na  rzecz  Inspektoratu  Uzbrojenia  i  innych  jednostek  wojskowych. 

Postępowanie  prowadzone  jest  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

Prawo zamówień publicznych (Dz. U. t.j. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.), dalej „ustawa Pzp” lub 

„PZP”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 15 maja 2020 r. pod numerem 2020/S 095-228216. 

W  dniu  28  grudnia  2020  r.  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia: 

KONSORCJUM 

CEVA 

Freight 

(Poland) 

Spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie,  Fights  On  Logistics  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Logmaster  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w Radzyminie, dalej „Odwołujący 1” lub 

„Konsorcjum Ceva”, wnieśli odwołanie, zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art. 89 ust. 1 pkt 2 i 6 w zw. z art. 7 ust. 1 PZP poprzez zaniechanie odrzucenia oferty 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia DSV Air & Sea 

S

półka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Duchnicach  oraz  Pekao 

Cargo Agencja Celna Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą  

w Warszawie, dalej „Konsorcjum DSV”, pomimo tego, że Konsorcjum DSV złożyło 

ofertę  niezgodną  z  treścią  SIWZ  obowiązującej  w  postępowaniu  oraz  popełniło 

błąd w obliczeniu ceny w zakresie Części I §1 pkt 1 ppkt 2 oraz dodatkowo ppkt 

6  „Cennika”  -  „Stawki  frachtu  lotniczego  w  transporcie  międzynarodowym”, 

gdzie Konsorcjum DSV zaoferowało stawki, które nie są stawkami za bezpośredni 

lub  pośredni  „przewóz  samolotem”  przesyłek  skonsolidowanych  (MAWB)  na 

trasie  USA  - 

Warszawa  (tj.  stawkami  za  przewóz  tych  przesyłek  na  całej  trasie 

wyłącznie samolotem z międzylądowaniem lub bez międzylądowania); 

2.  art. 89 ust. 1 pkt 3 i 4 w zw. z art. 7 ust. 1 PZP w zw. z art. 3 ust. 1 i art. 15 ust. 1 pkt 1 

ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji    (dalej 

jako: „UZNK”) poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Konsorcjum DSV, pomimo 

tego, że w Części I §1 pkt 1 ppkt 2 oraz dodatkowo ppkt 3-6 „Cennika” - „Stawki 

frachtu  lotniczego  w  transporcie  międzynarodowym”  Konsorcjum  DSV 

zaoferowało rażąco niskie ceny oraz dopuściło się czynu nieuczciwej konkurencji 

polegającego  na  zaoferowaniu  stawek  dumpingowych,  ponieważ  nawet  gdyby 

hipotetycznie założyć, że ceny zaoferowane przez Konsorcjum DSV w Części I §1 

pkt  1  ppkt  2-

6  „Cennika”  faktycznie  dotyczą  bezpośredniego  lub  pośredniego 

„przewozu  samolotem”  przesyłek  skonsolidowanych  (MAWB)  na  trasie  USA  - 

Warszawa  (tj.  przewozu 

tych  przesyłek  na  całej  trasie  wyłącznie  samolotem  z 

międzylądowaniem lub bez), to Konsorcjum DSV nie mogłoby wykonać tej usługi 

bez ponoszenia straty. Koszty przewozu samolotem przesyłek skonsolidowanych 

(MAWB)  na  trasie  USA  - 

Warszawa  (niezależnie  od  tego  czy  odbywa  się  to  z 

międzylądowaniem  czy  bez  międzylądowania)  w  rzeczywistości  są  bowiem 

znacząco wyższe od tych, które zaoferowało Konsorcjum DSV w Części I §1 pkt 1 

ppkt 2-

6 „Cennika”; 

3.  art. 89 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 7 ust. 1 PZP poprzez  zaniechanie  odrzucenia oferty 

złożonej przez Konsorcjum DSV, pomimo tego, że w Części II §5 pkt 2 „Cennika” 

Koszty wszystkich czynności związanych z odprawą celną w wywozie z Polski - 

Konsorcjum  DSV  przyjęło  niewłaściwą  stawkę  podatku  VAT,  tj.  stawkę  VAT  w 

wysokości  0%,  podczas  gdy  właściwą  stawką  podatku  VAT  dla  tej  pozycji 

„Cennika” winna być stawka w wysokości 23%; 

4.  art. 89 ust. 1 pkt 3 i 4 w zw. z art. 7 ust. 1 PZP w zw. z art. 3 ust. 1 i art. 15 ust. 1 pkt 1 

UZNK poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Konsorcjum D

SV, pomimo tego, że 

w  Części  II  §7  pkt  3  i  4 „Cennika”  dotyczących okresu  składowania przesyłek  w 

magazynie  czasowego  składowania  wykonawcy,  który  to  okres  jest  zwolniony  z 

opłaty  składowego oraz  cen  za składowanie przesyłek  po  upływie tego okresu  - 

Konsor

cjum  DSV  zaoferowało  rażąco  niską  cenę  oraz  dopuściło  się  czynu 

nieuczciwej  konkurencji  polegającego  na  zaoferowaniu  stawki  dumpingowej, 

ponieważ zaoferowanie stawki w wysokości 0,05 zł netto/kg/dzień składowania (tj. 

0,06  zł  brutto/kg/dzień  składowania)  przy  jednoczesnym  zwolnieniu  z  opłat 

składowego  przez  okres  60  dni  uniemożliwia  wykonanie  tej  usługi  przez 

Konsorcjum DSV bez ponoszenia straty; 

5.  art.  24  ust.  1  pkt  17  w  zw.  z  art.  24  ust.  12  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP  poprzez 

zaniechanie  wykluczenia  Konsorcjum  DSV  z  p

ostępowania,  pomimo  tego,  że 

Konsorcjum  DSV  co  najmniej  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa 

przedstawiło  informacje  wprowadzające  w  błąd  Zamawiającego  mające  istotny 

wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiającego  w  postępowaniu,  tj. 

informacje udzielone przez Konsorcjum DSV w ramach wyjaśnień rażąco niskiej 

ceny  dotyczących  pozycji  Części  II  §7  pkt  4  „Cennika”,  z  których  wynika,  że 

Pekao  będący  członkiem  Konsorcjum  DSV  „posiada  swój  własny  magazyn 

czasowego  składowania  w  Polsce  zlokalizowany  przy  Al.  Krakowskiej  106”,  co 

ostatecznie doprowadziło do tego, że Konsorcjum DSV nie przedstawiło żadnych 

kosztów posiadania i obsługi tego magazynu, w tym kosztu najmu od faktycznego 

właściciela  -  Airnet  Service  sp.  z  o.o.,  w  wyniku  czego  Zamawiający  uznał,  iż 

stawka  zaoferowana  przez  Konsorcjum  DSV  w  Części  II  §7  pkt  4  „Cennika”  nie 

jest rażąco niska; 

art.  91  ust.  1  PZP  poprzez  wybór  oferty  Konsorcjum  DSV  jako  oferty 

najkorzystniejszej  w  p

ostępowaniu,  pomimo  tego  że  oferta  Konsorcjum  DSV 

powinna 

zostać  odrzucona,  zaś  zgodnie  z  przyjętymi  kryteriami  oceny  ofert  za 

najkorzystniejszą powinna zostać uznana oferta Odwołującego; 

ewentualnie: 

7.  art.  90  ust.  1  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP  poprzez  zaniechanie  wezwania  Konsorcjum 

DSV do złożenia wyjaśnień oraz złożenia odpowiednich dowodów w trybie art. 90 

ust. 1 PZP w zakresie wyliczenia cen oraz kosztów dla pozostałych pozycji Części 

I  §1  pkt  1  „Cennika”  (tj.  ppkt  3-6,  bez  ppkt  2,  tj.  przedziału  wagowego  50kg  - 

100kg,  w  stosunku  do  którego  Zamawiający  wystosował  już  takie  wezwanie), 

pomimo  tego,  że  wysokość  tych  stawek  powinna  wzbudzić  uzasadnione 

wątpliwości Zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu Zamówienia 

przez Konsorcjum DSV w zakresie usług określonych w tej części „Cennika”; 

8.  art.  93  ust.  1  pkt  7  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  PZP  pop

rzez  zaniechanie  unieważnienia 

p

ostępowania,  pomimo  tego,  że  jest  ono  obarczone  niemożliwą  do  usunięcia 

wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w 

sprawie  zamówienia  publicznego,  w  zakresie  w  jakim  w  Części  II  §1  pkt  2 

„Cennika” - Koszty wszystkich czynności związanych z odprawą celną w wywozie 

z  Polski  - 

Konsorcjum  DSV  oraz  Konsorcjum  KONSORCJUM  CEVA  przyjęły 

różne stawki podatku VAT dla tożsamej usługi (tj. odpowiednio 0% oraz 23%), co 

zostało  zaakceptowane  przez  Zamawiającego,  podczas  gdy  przyjęcie  takiego 

stanowiska powoduje, że oferty tych wykonawców są nieporównywalne. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości,  nakazanie  Zamawiającemu: 

unieważnienia czynności badania i oceny ofert w postępowaniu, przeprowadzenia ponownej 

oceny  i  badania  ofert  w  postępowaniu,  wykluczenie  Konsorcjum  DSV  z  postępowania, 

odrzucenie  oferty  Konsorcjum  DSV  oraz  wybór  oferty  Odwołującego  jako  oferty 

najkorzystniejszej  w  postępowaniu,  ewentualnie  wezwania  Konsorcjum  DSV  do  złożenia 

wyjaśnień rażąco niskiej ceny w zakresie opisanym w niniejszym odwołaniu, tj. Części 1 §1 

pkt 1 ppkt 3-

6 „Cennika”, ewentualnie unieważnienia postępowania. 

W dniu 28 grudnia 2020 r. również wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie 

zamówienia  DSV  Air  &  Sea  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w 

Duchnicach  oraz  Pekao  Cargo  Agencja  Celna  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z 

siedzibą  w  Warszawie,  dalej  „Odwołujący  2”  lub  „DSV”,  wnieśli  odwołanie  (sygn.  akt  KIO 

15/20), zarzucając Zamawiającemu naruszenie: 

art.  89  ust.  1  pkt  2  PZP  poprzez  jego  niezastosowanie  do  oferty  Konsorcjum  CEVA, 

podczas  gdy  Konsorcjum  CEVA  w  zakresie  pozycji  zawartej  w  części  II  §5  ust.  4 

cennika  tego  wykonawcy  zaoferowało  stawkę  niezgodną  z  wprost  wyartykułowanymi 

z

ałożeniami  zawartymi  w  treści  SIWZ,  w  szczególności  w  uwadze  do  cennika 

nakazującej wykonawcom uwzględnienie w ramach omawianej pozycji także (i) kosztu 

rewizji  w  magazynie  czasowego  składowania  obsługiwanym  przez  operatora  portu 

lotniczego  lub  morskiego,  (ii)  kosztu  delegacji/pracy  funkcjonariusza  celnego  wg 

urzędowych  stawek,  (iii)  kosztu  delegacji  pracownika  -  jeżeli  taka  konieczność 

zaistnieje, 

art.  89  ust.  1  pkt  6  PZP  poprzez  jego  niezastosowanie  do  oferty  Konsorcjum  CEVA, 

podczas  gdy  Konsorcjum 

CEVA  w  zakresie  pozycji  zawartej  w  części  II  §5  ust.  2 

cennika  tego  wykonawcy  zaoferowało  stawkę  podatku  od  towarów  i  usług  (VAT) 

niezgodną z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  

(„ustawa  o  VAT"),  co  skutkowało  tym,  że  wskazana  cena  obarczona  jest  błędem, 

którego nie sposób poprawić na gruncie obowiązujących przepisów PZP, 

art.  8  ust.  3  PZP  w  zw.  z  art.  11  ust.  2  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  

poprzez  ich  niewłaściwe  zastosowanie  skutkujące  brakiem  udostępnienia 

Odwołującemu  wyjaśnień  przedłożonych  przez  Konsorcjum  CEVA  stanowiących 

odpowiedzi  tego  wykonawcy  na  wezwania  z  11  grudnia  2020  r.  o  nr  (1) 

IU/ZZZ/12457/20,  (2)  IU/ZZZ/12458/20  oraz  (3)  IU/ZZZ/12459/20,  podczas  gdy 

Konsorcjum  CEVA 

nie  wykazało  spełnienia  przesłanek  uprawniających  tego 

wykonawcę  do  zastrzeżenia  w  całości  udzielonych  Zamawiającemu  wyjaśnień,  a  w 

szczególności  nie  wykazało  w  jakikolwiek  sposób  konieczności  utajnienia  całych 

dokumentów,  wartości  gospodarczej  informacji  zawartych  w  tych  dokumentach  ani 

działań podjętych w celu ochrony informacji podlegających zastrzeżeniu. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości,  nakazanie  Zamawiającemu: 

odrzucenia  oferty  Konsorcjum  CEVA  złożonej  w  postępowaniu,  ujawnienia  Odwołującemu 

wyjaśnień złożonych w postępowaniu przez Konsorcjum CEVA w odpowiedzi na wezwania z 

11 grudnia 2020 r. o nr (1) IU/ZZZ/12457/20, (2) IU/ZZZ/12458/20 oraz (3) IU/ZZZ/12459/20.  

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  przystąpili:  wykonawcy 

wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  DSV  Air  &  Sea  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Duchnicach  oraz  Pekao  Cargo  Agencja  Celna  Spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  (sygn.  akt  KIO  3462/20)  oraz 

wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: CEVA Freight (Poland) Spółka 

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie,  Fights  On  Logistics  Spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Logmaster  Spółka  z 

o

graniczoną  odpowiedzialnością  Spółka  komandytowa  z  siedzibą  w  Radzyminie  (sygn.  akt 

KIO 3515/20). 

Pismami  z  dnia  20  stycznia  2021  r.  Zamawiający  złożył  odpowiedzi  na  odwołanie, 

wnosząc  o  oddalenie  odwołania  KIO  3462/20  w  całości,  a  w  zakresie  odwołania  3515/20 

oświadczył,  iż  uwzględnia  ww.  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  zaniechania  ujawnienia 

Odwołującemu  2  wyjaśnień  złożonych  w  postępowaniu  przez  Konsorcjum  CEVA, 

sta

nowiących  odpowiedzi  Konsorcjum  CEVA  na  wezwania  z  11  grudnia  2020  r.  o  nr 

IU/ZZZ/12457/20 oraz IU/ZZZ/12458/20.  

Przystępujący  po  stronie  Zamawiającego,  Konsorcjum  CEVA,  złożył  na  posiedzeniu 

oświadczenie w przedmiocie sprzeciwu co do uwzględnionego przez Zamawiającego zarzutu 

przedstawionego w odwołaniu. Równocześnie Konsorcjum Ceva w piśmie procesowym z 20 

stycznia 2021 r. wyraziło zgodę na odtajnienie wyjaśnień o nr IU/ZZZ/12459/20 odnoszących 

się stawki podatku VAT w Części II §5 ust. 2 Cennika. 

Przystępujący  złożyli  pisma  procesowe  odpowiednio  15  oraz  20  stycznia  2021  r., 

wnosząc o oddalenie odwołań w całości. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska 

stron,  oraz  uczes

tników  postępowania  odwoławczego,  złożone  w  pismach 

procesowych, jak też podczas rozprawy, Izba stwierdziła, iż odwołanie o sygn. akt KIO 

3462/20  zasługuje  na  uwzględnienie w  zakresie zarzutu  przyjęcia  przez wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  DSV  Air  &  Sea  Spółka  z 

ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Duchnicach oraz Pekao Cargo Agencja 

Celna Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie niewłaściwej 

stawki  podatku  VAT,  natomiast  odwołanie  o  sygn.  akt  KIO  3515/20  zasługuje  na 

oddalenie.  

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania,  

w  szczególności:  z  postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  pytań  i 

odpowiedzi  w  zakresie  treści  SIWZ,  ofert  złożonych  przez  wykonawców,  wyjaśnień 

składanych przez wykonawców w toku postępowania, informacji Zamawiającego o wyborze 

ofert  najkorzystniejszych.  Izba  wzięła  również  pod  uwagę  stanowiska  wyrażone  w 

odwołaniach,  odpowiedzi  na  odwołania,  pismach  procesowych  Przystępujących,  a także 

oświadczenia  i  stanowiska  stron  oraz  uczestników  postępowania  odwoławczego  wyrażone 

ustnie  do  protokołu  posiedzenia  i rozprawy  w dniu  21  oraz  28  stycznia  2021  r.  wraz  z 

dowodami  przedłożonymi  na  rozprawie.  Co  do  przedłożonej  opinii  przez  DSV,  Izba 

potrakto

wała  ją jako  stanowisko  własne  uczestnika  postępowania  odwoławczego  wyrażone 

w dokumencie prywatnym.  

Uwzględniając powyższe, Izba ustaliła, co następuje. 

Przedmiotem  zamówienia  jest  świadczenie  usług  celno-spedycyjnych  na  rzecz 

Inspektoratu Uzbrojenia i 

innych jednostek wojskowych. Zgodnie z § III specyfikacji istotnych 

warunków zamówienia, dalej „SIWZ”, przedmiotem zamówienia są usługi celno-spedycyjne, 

których przedmiotem będzie sprzęt wojskowy w tym jego części, komponenty i podzespoły, 

importowane  lub 

wywożone  na  rzecz  Inspektoratu  Uzbrojenia  i  jedenastu  jednostek 

wojskowych  (Zamawiający  przewiduje  możliwość  rozszerzenia  ilości  jednostek 

obsługiwanych o nie więcej niż trzy), wskazanych w umowie ramowej. Przedmiotem usług, o 

których mowa  w  ust.  1, będą  w  szczególności: 1)  towary, którymi  obrót  jest  ograniczony  w 

różnym  zakresie  i  z  różnych  przyczyn  na  podstawie  międzynarodowych  porozumień  lub 

umów  dwu-/wielostronnych  oraz  przepisów  prawa  Rzeczypospolitej  Polskiej  lub  państw 

obcych  -  w  tym  towary:  a)  o  zn

aczeniu  strategicznym,  będące  produktami  podwójnego 

zastosowania lub uzbrojeniem, o których mowa w art. 3 pkt 1-3 ustawy z dnia 29 listopada 

2000 r. o obrocie z za granicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym 

dla  bezpieczeństwa  państwa,  a  także  dla  utrzymania  międzynarodowego  pokoju  i 

bezpieczeństwa  (Dz.  U.  z  2020  r.  poz.  509);  b)  zawierające  informacje  niejawne  —  w 

rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2019 

r.,  poz.  742),  należące  do  kategorii  „materiałów”  określonych  w  art.  2  pkt  4  tej  ustawy,  do 

klauzuli  „tajne”  włącznie,  lub  równoważnej  klauzuli  wyrażonej  w  innym  języku,  bez 

możliwości  dostępu  do  zawartych  w  nich  informacji  niejawnych  (opisane  także  w  rozdz.  7 

załącznika  nr  1  do  SIWZ);  c)  towary  niebezpieczne  w  przewozie,  określone  w  przepisach 

międzynarodowych: DGR, ADR lub IMO, w tym amunicja i materiały pirotechniczne klas od 

1.1 do 1.4. d) wymienione w lit. a-

c, należące — na podstawie regulacji prawnych USA — do 

materiałów „kontrolowanych” (ang.: controlled items), w tym: materiały  wrażliwe z uwagi na 

rozpowszechnianie (ang.: sensitive), broń konwencjonalna, amunicja i materiały wybuchowe 

(ang.:  arms,  ammunition  and  explosives),  niejawne  (ang.:  classified),  urządzenia  ochrony 

kryptograficznej (COMSEC). 

Zgodnie  z  §  III  ust.  4  SIWZ  Zleceniodawcy  będą  w  Polsce  udzielali  Wykonawcy 

zleceń  spedycyjnych,  na  podstawie  umowy  ramowej,  w  imieniu  własnym,  przy  czym: 

Odprawy  celne,  wywozowe  i  przywozowe,  na  obszarze  celnym  Unii  Europejskiej,  b

ędą 

dokonywane: 1) zasadniczo na terytorium Polski: a) 

w  urzędach  celnych  przywozu  i 

wywozu, właściwych dla: - siedzib Zleceniodawców (importerów/eksporterów przesyłek), lub   

jednostek wojskowych, będących odbiorcami/nadawcami przesyłek, lub - portów lotniczych, 

morskich, lub - 

innych przejść granicznych; b) poza miejscami odpraw celnych, w miejscach 

uznanych  przez  urząd  celny  (w  jednostkach  wojskowych)  —  w  przypadku  niektórych 

kategorii  przesyłek  sprzętu  wojskowego  lub  materiałów  niebezpiecznych  w  przewozie;  2) 

sporadycznie w urzędach celnych innych państw należących do Unii Europejskiej. 

Zgodnie z § III ust. 5 SIWZ 1) zlecenia wystawiane przez IU będą udzielane w imieniu 

IU

,  na  rzecz  własną  i  innych  jednostek  organizacyjnych  resortu  obrony  narodowej 

znajd

ujących  się  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej,  a  w  wyjątkowych  przypadkach 

także  poza  jej  granicami,  w  ramach  różnych  procedur  celnych,  realizowanych  w  urzędach 

celnych wymienionych w ust. 4; 

2) zlecenia wystawiane przez pozostałych Zleceniodawców, 

tzn.: 31 BLT, 32 BLT, 33 BLTr, I RBLog, 2 RBLog, 3 RBLog, 18 WOG, JW 2305, JW 4724, 

KPW  GDYNIA  i  4  RBLog 

—  będą  udzielane  zwykle  na  rzecz  własną  tych  jednostek,  przy 

czym umowa ramowa nie wy

klucza możliwości udzielania przez nich zleceń na rzecz innych 

jednostek resortu obrony narodowej. 

Zgodnie  z  Uwagą  znajdująca  się  pod    §  III  ust.  5  SIWZ  opis  czynności  zlecanych 

bądź wykonywanych przez Zleceniodawców, zawarty w ust. 4-5, ma charakter orientacyjny, 

dotyczy  towarów  i  sytuacji  typowych;  może  on  ulec  zmianie  w  trakcie  realizacji  umowy,  w 

zależności  od  charakteru  przesyłek  i  bieżących  zadań  wykonywanych  przez 

Zleceniodawców. 

Zgodnie  z  §  IV  SIWZ  umowa  zawarta  w  niniejszym  postępowaniu  będzie  umową 

ramową.  Umowa  zostanie  zawarta  z  jednym  wykonawcą.  Umowa  będzie  dotyczyć  usług 

dokonywanych na podstawie zleceń spedycyjnych realizowanych w okresie 48 miesięcy. 

Zgodnie  z  §  X  SIWZ  sposób  obliczenia  ocen  cząstkowych  oraz  szczegółowe 

wyjaśnienia przedstawiono w „Kryteriach oceny oferty”, stanowiących załącznik nr 4. 

Zgod

nie  z  §  IX  SIWZ  cenę  oferty  (oferowane  stawki)  należy  określić  w  wysokości 

netto i brutto (z podatkiem od towarów i usług VAT), zgodnie ze wzorem „Cennika”, podanym 

w  załączniku  nr  2  do  SIWZ.  Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  nie  wskazał  w  SIWZ  stawki 

podatku VAT. 

Oferowane  stawki  muszą  zawierać  wszystkie  należności  związane  z  wykonaniem 

danej  usługi,  które  Zamawiający  będzie  zobowiązany  zapłacić  Wykonawcy  w  związku  z 

wykonaniem  zlecenia  spedycyjnego,  w  tym  opłaty  i  dopłaty,  które Wykonawca  obowiązany 

będzie ponieść w ramach danej usługi - o ile nie wyłączono ich w treści „Cennika” lub innych 

częściach umowy ramowej. 

Zgodnie z Częścią I §1 Cennika Stawki FRACHTU LOTNICZEGO W TRANSPORCIE 

MIĘDZYNARODOWYM należało podać stawkę netto oraz brutto: 1. Za przewóz samolotem, 

na  trasie 

…  (lotnisko/lotniska  znajdujące  się  na  terytorium  kontynentalnym  Stanów 

Zjednoczonych) - 

Warszawa, przesyłki skonsolidowanej (MAWB) o wadze brutto: 1) od 0 kg 

do 50 kg włącznie, 2) od ponad 50 kg do 100 kg włącznie, 3) od ponad 100 kg do  300 kg 

włącznie, 4) od ponad 300 kg do 500 kg włącznie, 5) od ponad 500 kg do 1000 kg włącznie,  

6)  powyżej  1000  kg.  2.  Za  przewóz  samolotem  na  trasie  Warszawa  -    (lotnisko/lotniska 

znajdujące  się  na  terytorium  kontynentalnym  Stanów  Zjednoczonych),  przesyłki 

skonsolidowanej (MAWB) o wadze brutto: 1) od 0 kg do 50 kg włącznie, 2) od ponad 50 kg 

do 100 kg włącznie, 3) od ponad 100 kg do 300 kg włącznie, 4) od ponad 300 kg do 500 kg 

włącznie, 5) od ponad 500 kg do 1000 kg włącznie,  6) powyżej 1000 kg.  

Uwaga: Stawki frachtowe oferowane w ust. 1-

2, mają następujące cechy:  

są wyrażone w USD na trasie: USA — Polska, a w PLN na trasie: Polska - USA; 

w  przywozie  z  USA  do  Polski  obejmują  wszystkie  koszty  związane  z 

przemieszczeniem  towaru  z  magazynu  lotniskowego  w  USA  do  magazynu  czasowego 

składowania  portu  lotniczego  w  Warszawie,  wszystkie  koszty  obsługi  terminalowej  (ang.: 

terminal handling charges) w USA, oraz wszystkie opłaty i dodatki linii lotniczej w tym m.in. 

opłaty bezpieczeństwa, paliwowa; 

w wy

wozie z Polski do USA obejmują wszystkie koszty związane z przemieszczeniem 

towaru  z  magazynu  czasowego  składowania  portu  lotniczego  w  Polsce  do  magazynu 

lotniskowego  w  USA,  wszystkie  koszty  obsługi  terminalowej  (ang.:  terminal  handling 

charges) w Polsce i 

w USA, oraz wszystkie opłaty i dodatki linii lotniczej w tym m. in. opłata 

bezpieczeństwa, paliwowa; 

dotyczą  towarów  drobnicowych,  nie  będących:  materiałami  niebezpiecznymi  według 

przepisów konwencji międzynarodowych: ADR, IMO lub DGR, towarami łatwo psującymi się, 

przesyłkami wartościowymi, żywymi zwierzętami, ani sprzętem kryptograficznym (ang.: CCI) 

lub niejawnym (ang.: classified); 

dotyczą przewozów przez kraje nie objęte konfliktem wojennym; 

w  transporcie  lotniczym  za  podstawę  zapłaty  za  fracht  przyjmuje  się  wagę  brutto 

towaru,  podaną  w  lotniczym  liście  przewozowym  (MAWB,  HAWB),  jako  waga  płatna, 

wyrażoną  w  kilogramach,  albo  przeliczoną  na  kilogramy  z  objętości  wg  wzoru:  kg(vol.) 

długość [cm] x wysokość] [cm] x szerokość [cm] /6000, jeśli tak obliczona waga jest wyższa 

od rzeczywistej wagi brutto; 

zakłada się,  że stawki frachtowe w  transporcie międzynarodowym  są  objęte  zerową 

stawką  podatku  VAT  (czyli  nie  przewiduje  się  np.  przywozu  towarów  z  przeznaczeniem  do 

składu celnego). 

Zgodnie z Częścią II §5 ust. 2 i 4 Cennika należało podać koszt netto oraz brutto: 

Koszty  wszystkich czynności  związanych z  odprawą celną  —w  wywozie  z  Polski (w 

tym : opracowanie zgłoszenia celnego (niezależnie od liczby pozycji), wraz z wystawieniem 

listu  lotniczeg

o  AWB  i  nadaniem  przesyłki,  oraz  rewizja  celna/kontrola  bezpieczeństwa  w 

exporcie)  

Uwaga: (a) Przez „przedstawienie do odprawy celnej” rozumie się czynności agenta celnego 

polegające  na  przyjęciu  od  zleceniodawcy  oraz  przesłaniu  władzom  celnym  kompletu 

do

kumentów  do  odprawy  celnej,  a  także  prowadzenia  korespondencji  związanej  z  tymi 

czynnościami. 

(b) 

Przez  „odbiór/nadanie przesyłki” rozumie się wszelkie czynności biurowe spedytora i 

operacje przemieszczania towaru wykonywane przez spedytora - 

w celu obsługi tej przesyłki. 

(c) 

Stawki  oferowane  w  niniejszym  ustępie  nie  obejmują  (i)  kosztów  dojazdu  agenta 

celnego  do  miejsca  odprawy  poza  oddziałem  celnym  właściwym  dla  Warszawy  lub  dla 

siedziby  Wykonawcy  oraz  pobytu  w  takim  miejscu 

—  które  są  rozliczane  na  zasadach 

zgodnych z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. 

w  sprawie  należności  przysługujących  pracownikowi  zatrudnionemu    w  państwowej  lub 

samorządowej  jednostce  sfery  budżetowej  z  tytułu  podróży  służbowej  Ministra  Pracy  i 

Polityki  Społecznej  z  dnia  29  stycznia  2013  r.  w  sprawie  należności  przysługujących 

pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z 

tytułu  podróży  służbowej,  (ii)  „terminal  handling”  w  Polsce,  dokonywanego  przez  podmiot 

obsługujący port lotniczy lub morski (jak np. obsługa dokonywana przez operatora LS Airport 

Services Sp.  z  o.o.  w  terminalu Cargo portu  lotniczego na  Okęciu w Warszawie),  (iii)  opłat 

ujętych w §7. 

Rozliczenie  kosztów  Wykonawcy  związanych  z  rewizją/kontrolą  bezpieczeństwa 

przesyłki (niezależnie od jej wagi)  

Uwaga:(i) koszt rewizji w magazynie czasowego składowania obsługiwanym przez operatora 

portu  lotniczego  lub  morskiego  (poza  magazynem  Wykonawcy)  wg  cennika  operatora,  (ii) 

koszt  delegacji/prac

y  funkcjonariusza  celnego    wg  urzędowych  stawek,  (iii)  Jeśli  w  trakcie 

rewizji w ww. magazynie portowym jest niezbędna obecność delegowanego przedstawiciela 

Wykonawcy 

—  wg  kosztów  delegacji  tego  przedstawiciela,  które  są  rozliczane  zgodnie  z 

rozporządzeniem  Ministra  Pracy  i  Polityki  Społecznej  z  dnia  29  stycznia  2013  r.  w  sprawie 

należności  przysługujących  pracownikowi  zatrudnionemu  w  państwowej  lub  samorządowej 

jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. 

Zgodnie  z  §7  Opłaty  za  SKŁADOWANIE  i  PRZEŁADUNEK  PRZESYŁEK  W 

MAGAZYNACH CZASOWEGO SKŁADOWANIA W POLSCE 

Przesyłki  składowane  w  magazynie  czasowego  składowania  należącym  do  portu 

lotniczego lub morskiego na terytorium Polski są wolne od opłat składowego przez ilość dni 

określoną w regulaminie tego portu, a po tym terminie są składowane wg stawek cenników 

ww. magazynów i rozliczane ze Zleceniodawcą bez naliczania marży Wykonawcy. 

Stawka  za  przewóz  /  handling  przesyłek,  dokonywany  między  magazynem 

czasowego  składowania  należącym  do  Portu  Lotniczego  w  Warszawie,  a  magazynem 

czasowego  składowania  należącym  do  Wykonawcy,  znajdującym  się  w  Warszawie  lub  w 

obrębie  do  30  km  od  granic  administracyjnych  Warszawy  (w  tym  zabezpieczenie  przesyłki 

pod nadzorem celnym o ile wymagane) oraz handling w magazynie Wykonawcy (netto brutto 

PLN/kg) 

Przesyłki  składowane  w  magazynie  czasowego  składowania  należącym  do 

Wykonawcy są wolne od opłat składowego przez: 

—  pierwsze …  dni  (jeżeli  magazynem Wykonawcy  jest magazyn LS  są to dni  dodatkowe), 

licząc od następnego dnia po przywiezieniu przesyłki z magazynu portu lotniczego, o którym 

mowa w ust. 1, bez względu na wagę przesyłki. 

Składowanie  przesyłek  po  okresie  wymienionym  w  ust.  3  dla  przesyłek 

standardowych i HAZMAT: netto brutto PLN

/kg/dzień składowania 

Za za

ładunek / rozładunek przesyłek o wadze rzeczywistej powyżej Ikg, po odprawie 

celnej , w celu ekspedycji przesyłki - nalicza się następującą stawkę (opłata jednorazowa bez 

względu na magazyn przechowywania): (netto brutto PLN/kg) 

Zgodnie z §11 USŁUGI NIE UJĘTE W CENNIKU 

Za usługi, których stawek nie ujęto w Cenniku, będzie naliczana następująca marża 

od kwoty netto uzasadnionych i udokumentowanych kosztów, zgodnie z podrozdz. 11.1 ust. 

2 pkt 3 Umowy ramowej: … %. 

Zgodnie  z  Podrozdziałem  6.4  ust.  1  pkt  1  IPU  (załącznik  nr  1  do  SIWZ)  w  całym 

okresie realizacji Umowy, w zakresie przesyłek jawnych, Wykonawca będzie dysponował w 

Warszawie  lub  w  obrębie  do  30  km  od  granic  administracyjnych  Warszawy:  magazynem 

czasowego składowania (w rozumieniu obowiązujących przepisów celnych), umożliwiającym 

składowanie  przesyłek  jawnych,  mającym  odpowiednie  wyposażenie  w  sprzęt 

przeładunkowy i odpowiedni system zabezpieczeń w celu ochrony powierzonych towarów, w 

którym  możliwe  jest  także  świadczenie  usług  w  zakresie  pakowania,  paletyzowania  i 

konsolidacji  przesyłek,  oraz  infrastrukturą  biurową,  odpowiednio  wyposażoną  w  sprzęt 

biurowy,  umożliwiającą  dokonywanie  odpraw  celnych,  wymianę  korespondencji  drogą 

elektroniczną  i  dochodzenie  roszczeń  w  imieniu  Zleceniodawców,  jakie  mogą  wyniknąć  w 

trakcie realizacji Umowy, z tytułu utraty lub uszkodzenia ładunku. 

Zgodnie z Podrozdziałem 11.2 ust. 2 pkt 4 lit a) IPU – dokumenty przedstawione do 

zapłaty  przez  Wykonawcę:  Do  faktury  VAT/e-faktury  Wykonawca  dołączy  dokumenty 

stanowiące  podstawę  wystawienia  faktury  i  dokonania  odprawy  celnej  (odpowiednio  do 

sposobu  przewozu  i  rodzaju  odprawy,  określonych  w  zleceniu  spedycyjnym),  a  w 

szczególności:  w  obrocie  z  krajami  spoza  Unii  Europejskiej,  dodatkowo  do  dokumentów 

wskazanych w pkt. 1) i odpowied

nio w pkt 2) albo 3), następujące dokumenty: 

a) 

dla  różnego  rodzaju  odpraw  ostatecznych  lub  czasowych  (wywozowych  lub 

przywozowych) 

— elektroniczny dokument dokonania odprawy celnej, albo równoważny mu 

aktualnie  obowiązujący  dowód  odprawy  celnej  (wskazany  w  podrozdz.  8.2  ust.  3  lub 

podrozdz. 8.3 ust. 3), w tym: 

i.  w  przywozie  - 

komunikat  „Poświadczone  zgłoszenie  celne”  (ZC299),  w  postaci 

wydruku  z  celnego  systemu  elektronicznego,  lub  równoważny  dokument  — 

potwierdzający zwolnienie towaru do procedury, 

ii.  w  wywozie 

—  komunikat  IE  599,  w  postaci  wydruku  z  celnego  systemu 

elektronicznego,  lub  równoważny  dokument  —  potwierdzający  ostatecznie  fakt 

wyprowadzenia towaru poza obszar celny Unii Europejskiej. 

Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  pismem  z  27  listopada  2020  r.  udzielił  odpowiedzi  na 

pytania  nr  37  do  SIWZ,  w  ramach  którego  jeden  z  wykonawców  zwrócił  uwagę 

Zamawiającemu,  że  na  potrzeby  lepszej  porównywalności  ofert  warto  byłoby  w  cenniku 

ustalić  jeden  stały  port  lotniczy  w  USA,  tak  żeby  wszyscy  wykonawcy  ubiegający  się  o 

udzielenie  zamówienia  wycenili  to  samo  połączenie  lotnicze  na  linii  Polska-USA  (np. 

Warszawa 

–  Nowy  Jork).  W  przeciwnym  razie  wykonawcy  będą  wyceniali  połączenia 

pomiędzy  różnymi  lotniskami  na  terenie  USA,  a  ich  oferty  będą  przez  to  nieporównywalne 

(pod

obnie  jak  nieporównywalne  może  być  połączenie  lotnicze  i  połączenie  mieszane  – 

przyp. Przystępującego). W odpowiedzi na to pytanie Zamawiający wskazał, że z jego strony 

jest  brak  woli  ograniczania  konkurencji,  ponadto  Zamawiający  kieruje  się  w  postępowaniu, 

wynikającą  z  przepisów  ustawy  o  finansach  publicznych  i  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych, koniecznością uzyskania oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. 

Po  przeprowadzeniu  badania  i  oceny  wniosków  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu do drugiego etapu postępowania zostało zaproszonych dwóch wykonawców, 

tj. Konsorcjum 

CEVA oraz DSV. Ostatecznie wykonawcy ci zdecydowali się na złożenie ofert 

w Postępowaniu. 

DSV do oferty załączył cennik gdzie wskazał poszczególne stawki, w tym m.in. w: 

a. 

Części  I  §1  pkt  1  ppkt  2  i  ppkt  3-6  „Cennika”  -  „Stawki  frachtu  lotniczego  w 

transporcie  międzynarodowym  Część  I.  FRACHT/PRZEWOŹNE  §  1.  Stawki  FRACHTU 

LOTNICZEGO  W  TRANSPORCIE  MIĘDZYNARODOWYM:  1.  Za  przewóz  samolotem,  na 

trasie  Nowy  Jork  (JFK)/Newark  (EWR)  (lotnisko/l

otniska  znajdujące  się  na  terytorium 

kontynentalnym Stanów Zjednoczonych)  - Warszawa, przesyłki skonsolidowanej (MAWB) o 

wadze brutto: 

netto  brutto   

1) od 0 kg do 50 kg włącznie: 

140,00 140,00 [USD] 

2) od ponad 50 kg do 100 kg włącznie: 

[USD/kg] 

3) od ponad 100 kg do 300 kg włącznie: 

[USD/kg] 

4) od ponad 300 kg do 500 kg włącznie: 

[USD/kg] 

5) od ponad 500 kg do 1000 kg włącznie:  2,20  2,20  [USD/kg] 

6) powyżej 1000 kg   

[USD/kg] 

b. 

Części  II  §5  pkt  2  „Cennika”  -  „Koszty  wszystkich  czynności  związanych  z 

odprawą celną w wywozie z Polski’: 2. Koszty wszystkich czynności związanych z odprawą 

celną  -w  wywozie  z  Polski  (w  tym:  opracowanie  zgłoszenia  celnego  (niezależnie  od  liczby 

pozycji),  wraz  z  wystawieniem  listu  lo

tniczego  AWB  i  nadaniem  przesyłki,  oraz  rewizja 

celna/kontrola bezpieczeństwa w exporcie) 150,00 netto 150,00 brutto [PLN] 

c. 

Części II §7 pkt 3 i 4 „Cennika” dotyczących okresu składowania przesyłek w 

magazynie  czasowego  składowania  wykonawcy,  który  to  okres  jest  zwolniony  z  opłaty 

składowego  oraz  cen  za  składowanie  przesyłek  po  upływie  tego  okresu:  3.  Przesyłki 

składowane w  magazynie czasowego składowania należącym  do Wykonawcy  są wolne  od 

opłat składowego przez: - pierwsze 60 dni (jeżeli magazynem Wykonawcy jest magazyn LS 

są  to  dni  dodatkowe),  licząc  od  następnego  dnia  po  przywiezieniu  przesyłki  z  magazynu 

portu lotniczego, o którym mowa w ust. 1, bez względu na wagę przesyłki. 4. Składowanie 

przesyłek  po  okresie  wymienionym  w  ust;  3  dla  przesyłek  standardowych  i  HAZMAT:  0,05 

netto 0,06 brutto [PLN]/kg/dzień składowania. 

Konsorcjum  Ceva  do  oferty  załączył  cennik,  gdzie  wskazał  poszczególne  stawki,  w 

tym  m.in.  w:  Części  II  §5  pkt  2  „Cennika”  -  „Koszty  wszystkich  czynności  związanych  z 

odprawą celną w wywozie z Polski’: 2. Koszty wszystkich czynności związanych z odprawą 

celną  -w  wywozie  z  Polski  (w  tym:  opracowanie  zgłoszenia  celnego  (niezależnie  od  liczby 

pozycji),  wraz  z  wystawieniem  listu  lotniczego  AWB  i  nadaniem  przesyłki,  oraz  rewizja 

celna/kontrola 

bezpieczeństwa w exporcie) 90,00 netto 110,70 brutto [PLN], a w Części II §5 

pkt  4  „Cennika”  -  Rozliczenie  kosztów  Wykonawcy  związanych  z  rewizją/kontrolą 

bezpieczeństwa przesyłki (niezależnie od jej wagi) – 15,75 zł netto 19,37 zł brutto. 

Zamawiający  w  dniu  11  grudnia  2020  r.  wezwał  do  złożenia  wyjaśnień  Konsorcjum 

DSV,  w  odniesieniu  do  wskazanych  stawek  „Cennika”,  w  kontekście:  rażąco  niskiej  ceny: 

wskazanej  w  Części  I  §  1  pkt  2  cennika  stawki  w  wysokości  2,65  USB/kg  w  ramach 

FRACHTU  LOTNICZEGO  W  TRANSPO

RCIE  MIĘDZYNARODOWYM  za  przewóz 

samolotem, na trasie Nowy Jork (JFK)Newark (EWR) - 

Warszawa, przesyłki skonsolidowanej 

(MAWB) o wadze brutto od ponad 50 kg do 100 kg włącznie oraz wskazanej w Części II § 7 

pkt 4 w ramach opłat za SKŁADOWANIE i PRZEŁADUNEK PRZESYŁEK W MAGAZYNACH 

CZASOWEGO  SKŁADOWANIA  W  POLSCE  opłaty  w  wysokości  0,05  (netto)/0,06  (brutto) 

zł/kg/dzień  składowania  za  składowanie  przesyłek  po  okresie  wymienionym  w  ust.3  dla 

przesyłek standardowych i HAZMAT. 

Równocześnie  na  podstawie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  Zamawiający  zwrócił  się  do 

DSV  o  wyjaśnienie  treści  oferty  w  zakresie  wskazanego  w  Części  II  §  5  pkt  2  w  ramach 

kosztów  CZYNNOŚCI  CELNO-SPEDYCYJNYCH  na  terytorium  Polski  kosztu  w  wysokości 

150,00  (netto)/  150,00  (brutto)  PLN  wszystkich  czynno

ści  związanych z  odprawą celną  -  w 

wywozie  z  Polski  (w  tym;  opracowanie  zgłoszenia  celnego  (niezależnie  od  liczby  pozycji), 

wraz z wystawieniem listu lotniczego AWB i nadaniem przesyłki, oraz rewizja celna/kontrola 

bezpieczeństwa w exporcie). Mając na względzie, że ww. koszt w zakresie wartości (netto) i 

ceny  (brutto)  jest  jednakowy,  Zamawiający  prosił  o  wskazanie  przyczyn  podania 

jednakowych stawek netto/brutto. 

DSV  wyjaśnił  odnosząc  się  do  stawki  wskazanej  w  części  I  §1  ust.  2  cennika  w 

wysokości  2,65  USD/kg  w  ramach  frachtu  lotniczego  w  transporcie  międzynarodowym  za 

przewóz  samolotem  na  trasie  Nowy  Jork  (JFK)/Newark  (EWR)  Warszawa,  przesyłki 

skonsolidowanej  (MAWB)  o  wadze  brutto  od  ponad  50  kg  do  100  kg  włącznie,  że  na 

potrzeby  ustalenia  omawianej  stawki  (jak  i  innych  stawek  w  ramach  frachtu  lotniczego) 

przedstawiciel  wykonawcy  na  terenie  USA  tj.  DSV  Air  &  Sea  Inc.  (działający  na  zlecenie 

wykonawcy)  wystąpił  do  wielu  na  stałe  współpracujących  z  nim  przewoźników  lotniczych  

oferujących  swe  usługi  w  powyższym  zakresie.  W  odpowiedzi  na  wskazane  powyżej 

szerokie  rozeznanie  rynku  DSV  Air  &  Sea  Inc.  pozyskał  szereg  ofert.  Wśród  nich 

najkorzystniejszą dla omawianej stawki cennika wykonawcy była otrzymana w dniu 1 grudnia 

2020 r. oferta od przewoźnika lotniczego AiwFrance-KLM, z której wynika,  że koszty frachtu 

lotniczego  w  transporcie  międzynarodowym  na  trasie  Nowy  Jork  (JFK)/Newark  (EWR)  — 

Warszawa za pośrednictwem tego przewoźnika w omawianej stawce będą kształtowały się 

na poziomie 2,26 USD/kg 

— 2,45 USD/kg, a dodatkowo do tej opłaty należy doliczyć koszt 

kontroli  bezpieczeństwa (tzw. screening) wysokości 0,15 USD/kg. 

Na  potwierdzenie  powyższego  przedłożył  korespondencję  mailową  prowadzoną 

pomiędzy przedstawicielem DSV Air  Sea Inc. a przedstawicielem przewoźnika lotniczego Air 

France-KLM  z  1  grudnia  2020  r.,  gdzie  wskazano 

Najlepiej  będzie  zarezerwować  Twoje 

przesyłki  on-líne  poprzez  My  Cargo  (nazwa  własna  systemu  komputerowego)  i  system 

zaoferuje  ci  miejsce  na  każdą  przesyłkę  (lub  możesz  skontaktować  się  z  naszą  obsługą 

dokonująca wycen) (…) stawki ofertowe dla przesyłek od 45 kg wzwyż mieszczą się od 2,26 

USD/kg do 2,45 USD/kg doliczając kontrolę bezpieczeństwa w kwocie 0,15 USD/kg. Mamy 

połączenia samochodowe z CDG w poniedziałki oraz za pomocą KL w czwartki i niedziele. 

Dalej  DSV  wyjaśnił,  że  z  zestawienia  kwot  wskazanych  powyżej  oraz  cennika 

wykonawcy  złożonego  w  postępowaniu  wynika,  że  na  tej  konkretnej  pozycji  wykonawca 

poniesie koszt w wysokości 2,41 USD/kg — 2,60 USD/kg a tym samym zysk wykonawcy w 

przy

padku tej konkretnej pozycji będzie kształtował się na poziomie od 0,24 USD/kg do 0,05 

USD/kg. 

Odnosząc  się  do  stawki  wskazanej  w  części  Il  §7  ust.  4  w  ramach  opłat  za 

składowanie  i  przeładunek  przesyłek  w  magazynach  czasowego  składowania  w  Polsce 

opłaty w wysokości 0,05 (netto) / 0,06 (brutto) zł/kg/dzień składowania przesyłek po okresie 

wymienionym w ust. 3 dla przesyłek standardowych i HAZMAT, DSV podkreślił, że niniejsza 

st

awka  odnosi  się wyłącznie  do  opłaty  za  składowanie  przesyłek  po  okresie wskazanym  w 

części  Il  §7  ust.  3  cennika  i  została  ustalona  w  ramach  konsorcjum  wykonawcy  z 

uwzględnieniem faktu, że członek tego konsorcjum (Pekao Cargo Agencja Celna Sp. z O.o.) 

posiada  swój  własny  magazyn  czasowego  składowania  w  Polsce  zlokalizowany  w 

Warszawie  p

rzy  Al.  Krakowskiej  106.  Na  podstawie  zawartej  przez  członków  konsorcjum 

Wykonawcy  umowy  z  dnia  27  listopada  2020  r.  strony  ustaliły,  że  za  wszelkie  operacje  w 

ramach  magazynu  czasowego  składowania  w  Polsce  (nie  tylko  składowanie,  ale  i 

przeładunek),  które  będą  realizowane  na  podstawie  umowy  zawartej  z  Zamawiającym, 

będzie odpowiedzialna Pekao Cargo Agencja Celna Sp. z o.o. W ramach rozliczeń pomiędzy 

członkami  Konsorcjum  Wykonawcy,  Pekao  Cargo  Agencja  Celna  Sp.  z  o.o.  otrzyma  w 

ramach  wynagrodzenia  za  real

izację  umowy  z  Zamawiającym  w  zakresie  wskazanym 

powyżej  wynagrodzenie  w  wysokości  500  zł  netto  miesięcznie,  niezależnie  od  liczby 

przesyłek  składowanych  i  przeładowywanych  w  magazynie  czasowego  składowania 

należącym  do  Pekao  Cargo  Agencja  Celna  Sp.  z  o.o.  W  dalszej  kolejności  Wykonawca 

uwzględnił,  że członek jego konsorcjum (Pekao Cargo Agencja Celna Sp. z o.o.) a  zatem i 

całe  konsorcjum,  nie  będzie  ponosiło  jakichkolwiek  dodatkowych  kosztów  związanych  z 

wykorzystaniem  magazynu  czasowego  składowania  na  potrzebę  realizacji  umowy  dla 

Zamawiającego.  Po  drugie,  Wykonawca  przewidział  stosunkowo  długi  okres  wolny  od 

składowego wskazany w części Il §7 ust. 3 cennika tj. 60 dni. Z informacji posiadanych przez 

Wykonawcę  wynika  także,  że  bardzo  rzadko  zdarza  się  sytuacja,  kiedy  przesyłka 

znajdowałaby  się  na  terenie  magazynu  czasowego  składowania  dłużej  niż  30  dni.  Tym 

samym, należy przyjąć, że zastosowanie w praktyce stawki wskazanej w części Il §7 ust. 4 

cennika  Wykonawcy  wydaje  się  mało  prawdopodobne.  Bez  względu  jednak  na  powyższe, 

Wykonawca  z  daleko  posuniętej  ostrożności,  oszacował  takie  niezbędne  koszty  w  tym 

zakresie.  Swoje  szacunki  Wykonawca  oparł  na  danych  ze  zleceń  realizowanych  na  rzecz 

Zamawiającego  (przy  uwzględnieniu  mniejszej  liczby  podmiotów  obsługiwanych)  przez  UTI 

Poland Sp.  z  o.o. (spółka  z  grupy kapitałowej  lidera  konsorcjum Wykonawcy) w  okresie od 

stycznia 2019 r. do listopada 2020 r. Z informacji tych wynika, że średni miesięczny wolumen 

w imporcie wynosi 7.046 kg. Uwzględniwszy, że dane te pochodzą ze zleceń realizowanych 

na  rzecz  mniejszej  liczby  podmiotów  (6)  niż  zakłada  to  umowa,  która  zostanie  zawarta  w 

wyniku  przeprowadzenia  Postępowania  (12-15),  Wykonawca  przyjął,  że  średni  miesięczny 

wolumen  w  imporcie  co  najmniej  się  podwoi  (7.046  kg  x  2  14.092  kg).  W  związku 

powyższym,  obsługa  1  kg  wedle  ustalonej  stawki  wynagrodzenia  z  Pekao  Cargo  Agencja 

Celna Sp. z o.o. szacowana jest na poziomie 500 zł netto / 14.092 kg — 0,035 zł netto / 1 kg. 

W  powyższej  kwocie  Wykonawca  uwzględnił  wszystkie  czynności  wykonywane  na  terenie 

magazynu czasowego składowania w Polsce, które zgodnie z umową konsorcjum z dnia 27 

listopada 2020 r., będzie wykonywała na terenie swojego magazynu Pekao Cargo Agencja 

Celna  Sp.  z  o.o.  Tym  samym, w tej  kwocie Wykonawca  uwzględnił  zarówno (i) rozładunek 

oraz załadunek, jak i (ii) opłatę za składowe. W świetle powyższego, nawet jeżeli zaistnieje 

konieczność uruchomienia omawianej stawki (którą Wykonawca określił w swoim cenniku na 

poziomie  0,05  zł  netto/  1kg),  to  Wykonawca  zapewnił  sobie  godziwy  zysk  w  zakresie 

powyższego. 

Odnosząc  się  do  podania  jednakowych  stawek  netto/brutto  DSV  potwierdził,  że 

stawka wskazana w części Il § 5 ust. 2 cennika dotycząca wszystkich czynności związanych 

z odprawą celną — w wywozie z Polski, w tym: opracowanie zgłoszenia celnego, niezależnie 

od  liczby  pozycji,  wraz  z  wystawieniem  listu  lotniczego  AWB  i  nadaniem  przesyłki,  oraz 

rewizja celna/kontrola bezpieczeństwa w  exporcie  została wskazana w sposób  prawidłowy. 

DSV wyjaśnił, że wartość tej stawki zarówno w kwocie netto jak i kwocie brutto powinna być 

w  tym  przypadku  jednakowa  ze  względu  na  konieczność  zastosowania  stawki  VAT  w 

wysokości 0%, co wynika bezpośrednio z art. 83 ust. 1 pkt 21) ustawy z dnia 11 marca 2004 

r,  o  podatku  od  towarów  i  usług  (tekst  jednolity:  Dz.  U.  z  2020  r.,  poz.  106,  ze  zm.,  dalej: 

ustawa  o  VAT). 

DSV  przywołał  treść  ww.  przepisu  i  wskazał,  że  potwierdza,  że  będzie  w 

posiadaniu stosownej dokumentacji, o której w mowa w art. 83 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie 

z  którym  opodatkowaniu  stawką  podatku  w  wysokości  0%  podlegają  czynności,  o  których 

mowo w ust. 1 pkt 7

—18 i 20—22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, 

z  której  jednoznacznie  wynika,  że  czynności  te  zostały  wykonane  przy  zachowaniu 

warunków  określonych  w  tym  przepisie.  Ponadto,  DSV  wskazał,  że  potwierdzeniem 

powyższego  pozostaje  także  dotychczasowa  praktyka  przy  realizacji  tożsamej  umowy  na 

świadczenie  usług  celno-spedycyjnych  zawartej  pomiędzy  UTI  Poland  Sp.  z  o.o.  a 

Zamawiającym,  gdzie  konsekwentnie  czynności,  do  których  odnosi  się  omawiana  stawka 

obecnego cennika objęte są zerową stawką podatku VAT. 

KONSORCJUM  CEVA  również  zostało  wezwane  do  przedstawienia  wyjaśnień  w 

drodze  trzech  skierowanych  wezwań  datowanych  na  dzień  11  grudnia  2020  r.  Pierwsze  z 

wezwań  oznaczone  nr  IU/ZZZ/12457/20  dotyczyło  4  elementów  cennika  KONSORCJUM 

CEVA,  których  wartość  była  o  30%  niższa  od  średniej  arytmetycznej  wszystkich  złożonych 

ofert.  Drugie  z  wezwań  oznaczone  nr  IU/ZZZ/12458/20  dotyczyło  5  elementów  cennika 

KONSORCJUM CEVA (w tym je

den z nich zawierał 5 podpunktów), których wartość była o 

30%  wyższa  od  średniej  arytmetycznej  wszystkich  złożonych  ofert.  Trzecie  z  wezwań 

wystosowane  na  podstawie  art.  87  ust.  1  ustawy  Pzp  oznaczone  nr  IU/ZZZ/12459/20 

dotyczyło  stawki  wskazanej  w  części  II  §5  pkt  2  cennika,  tj.  kosztów  wszystkich  czynności 

związanych z odprawą celną - w wywozie z Polski (w tym opracowanie zgłoszenia celnego 

(niezależnie  od  liczby  pozycji),  wraz  z  wystawieniem  listu  lotniczego  AWB  i  nadaniem 

przesyłki, oraz rewizja celna/kontrola bezpieczeństwa w exporcie), a konkretnie wątpliwości 

Zamawiającego w zakresie stawki podatek VAT w wysokości 23%. 

W  dniu  16  grudnia  2020  r.  KONSORCJUM  CEVA  przedstawiło  swoje  wyjaśnienia, 

jednak ich treść w całości została zastrzeżona jako zawierająca tajemnicę przedsiębiorstwa, 

gdzie  w  uzasadnieniu  wskazało,  że  informacje  zawarte  w  wyjaśnieniach  i  dowodach, 

zastrzeżone  jako  stanowiące  tajemnicę  przedsiębiorstwa  spełniają  wszystkie  przesłanki 

wskazane  w  art.  11  ust.  2  UZNK,  tj.: 

stanowią  informacje  o  charakterze  technicznym, 

organizacyjnym  i  handlow

ym    oraz  posiadają  wartość  gospodarczą  dla  Konsorcjum  Ceva, 

nie  są  ujawnione  do  wiadomości  publicznej  —  w  szczególności  nie  są  znane  szerszemu 

gronu  odbiorców,  a  Konsorcjum  nie  udostępnia    powyższych  informacji  publicznie, 

przykładowo  na  stronach  internetowych  czy  w  materiałach  marketingowych.  Dodatkowo, 

Konsorcjum  Ceva 

wyraża  wolę  zachowania  ich  w  poufności  oraz  że  co  do  powyższych 

informacji Konsorcjum Ceva 

podjęło niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. 

Konsorcjum  Ceva  w  piśmie  procesowym  do  sprawy  KIO  3515/20  oświadczyło,  że 

wyraża  zgodę  na  odtajnienie  wyjaśnień  o  nr  IU/ZZZ/12459/20  odnoszących  się  stawki 

podatku VAT w Części II §5 ust. 2 Cennika. 

Po przeprowadzeniu badania i oceny ofert Zam

awiający, w dniu 18 grudnia 2020 r., 

poinformował  o  wyborze  oferty  Konsorcjum  DSV  jako  najkorzystniejszej  oferty  w 

Postępowaniu.  Z  kolei  oferta  KONSORCJUM  CEVA  została  sklasyfikowana  na  drugim 

miejscu  w  rankingu  ofert.  Oferta  Konsorcjum  DSV  uzyskała  łącznie  90,47  pkt,  natomiast 

oferta Odwołującego 78,09 pkt. 

Izba zważyła, co następuje. 

Izba  stwierdziła,  że  nie  zachodzą  przesłanki  do  odrzucenia  odwołań,  o  których 

stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

z  zastosowaniem  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wymaganych  przy 

procedurze,  której  wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwotę  określoną 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że Odwołujący posiadają interes w uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowanego  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179  ust.  1 

ustawy Prawo zamówień publicznych, co uprawniało ich do złożenia odwołań.  

Izba  postanowiła  dopuścić  wszystkich  wykonawców  zgłaszających  przystąpienie  do 

postępowania  odwoławczego,  tj.  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia  DSV  Air  &  Sea  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w 

Duchnicach  oraz  Pekao  Cargo  Agencja  Celna  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z 

siedzibą w Warszawie (sygn. akt KIO 3462/20) oraz wykonawców wspólnie ubiegających się 

o  udzielenie  zamówienia:  KONSORCJUM  CEVA  Freight  (Poland)  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie,  Fights  On  Logistics  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  Logmaster  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w Radzyminie (sygn. akt KIO 3515/20). 

Izba  oddaliła  opozycję  konsorcjum  KONSORCJUM  CEVA  wobec  przystąpienia 

konsorcjum DSV po stronie Zamawiającego w postępowaniu odwoławczym o sygn. akt KIO 

3462/20. Odwołujący  1 wniósł  o niedopuszczenie DSV  do  postępowania odwoławczego po 

stronie  Zamawiającego  podnosząc,  iż,  w  jego  ocenie,  złożone  przystąpienie  jest 

nieskuteczne, zawiera brak formalny niepodlegający uzupełnieniu, bowiem do przystąpienia 

zostały  dołączone  3  pełnomocnictwa,  z  czego  tylko  jedno  z  nich,  tj.  pełnomocnictwo  z  18 

grudnia  2020  r.  zostało  złożone  w  formie  elektronicznej,  pozostałe  dwa  zostały  złożone  w 

kopii.  

Wpierw  Izba  wskazuje,  że  zgodnie  z  art.  185  ust.  4  ustawy  Pzp  Izba  uwzględnia 

opozycję,  jeżeli  zgłaszający  opozycję  uprawdopodobni,  że  wykonawca  nie  ma  interesu  w 

uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść  strony,  do  której  przystąpił;  w  przeciwnym  razie  Izba 

od

dala opozycję.  Rozpoznając opozycję zgłoszoną przez  Odwołującego 1, Izba  ustaliła,  że 

DSV  ma  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść  strony,  do  której  przystąpił.  Izba 

dopuściła DSV do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, bowiem uznała, 

że  skoro  przystąpienie  zostało  złożone  w  formie  elektronicznej,  a  całość  została  opatrzona 

podpisem  elektronicznym  profesjonalnego  pełnomocnika,  to  jest  on  uprawniony  do 

poświadczania  za  zgodność  wszelkich  dokumentów  załączonych  do  zgłoszonego 

przystąpienia. 

Sygn. akt KIO 3462/20 

W pierwszej kolejności Izba  uznała, że zarzut zaniechania odrzucenia oferty DSV na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp 

podlega uwzględnieniu.  

Odwołujący 1 podnosił, że przyjęta przez DSV stawka podatku VAT w wysokości 0% 

dla ceny ujętej w Części Il §5 pkt 2 Cennika jest nieprawidłowa, a tym samym popełnił błąd w 

obliczeniu ceny, co winno skutkować odrzuceniem jego oferty. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 

ustawy  Pzp  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  zawiera  ona  błąd  w  obliczeniu  ceny  oferty. 

Zgodnie  z  uchwałami  Sądu  Najwyższego  III  CZP  52/11  oraz  III  CZP  53/11  błędem  w 

obliczeniu ceny skutkującym koniecznością jej odrzucenia jest zastosowanie nieprawidłowej 

stawki podatku VAT. 

W  niniejszej  sprawie  rozstrzygnięcia  Izby  wymagało,  czy  zastosowanie  przez  DSV  

0% stawki podatku od towarów i usług w zakresie kosztów wszystkich czynności związanych 

z odprawą celną  było działaniem prawidłowym. Odwołujący 1 wywodził, że usługi te powinny 

zostać  opodatkowane  stawką  podstawową,  tj.  23%,  natomiast  DSV  stał  na  stanowisku,  że 

takie  czynności  należy  opodatkować  stawką  preferencyjną,  tj.  0%  stawką  podatku  od 

towarów i usług. 

W ocenie Izby rację należy przyznać Odwołującemu 1. Skoro Zamawiający w Części 

II  §  5  pkt  2  Cennika  wskazał  na  konieczność  wyceny  wszystkich  czynności  związanych  z 

odprawą celną — w wywozie z Polski (w tym: opracowanie zgłoszenia celnego (niezależnie 

od  liczby  pozycji),  wraz  z  wystawieniem  listu  lotniczego  AWB  i  nadaniem  przesyłki,  oraz 

rewizja celna/kontrola bezpieczeństwa w eksporcie) to nie ograniczył ich palety tylko do tych 

o  charakterze  bezpośrednim.  Wyliczenie  podane  przez  Zamawiającego  ma  charakter 

przykładowy.  Zatem,  przedmiotem  świadczenia  Zamawiającego  mogą  być  nie  tylko 

czynności  bezpośrednio  związane z  organizacją eksportu towarów  czy  też  usługi  związane 

bezpośrednio  z  eksportem  towarów,  ale  też  wszelkie  czynności  lub  usługi,  które  nawet 

pośrednio związane są z eksportem towarów.  

W  związku  z  powyższym  nie  sposób  twierdzić,  że  w  niniejszej  sprawie  można 

zastoso

wać  stawkę  0%  na  podstawie  art.  83  ust.  1  pkt  21  ustawy  z  9  grudnia  2019  r.  o 

podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 106), zgodnie z którym stawkę podatku w 

wysokości  0%  stosuje  się  do  usług  związanych  bezpośrednio  z  eksportem  towarów:  a) 

dotycz

ących towarów eksportowanych polegających na ich pakowaniu, przewozie do miejsc 

formowania  przesyłek  zbiorowych,  składowaniu,  przeładunku,  ważeniu,  kontrolowaniu  i 

nadzorowaniu  bezpieczeństwa  przewozu,  b)  świadczonych  na  podstawie  umowy 

maklerskiej,  agency

jnej,  zlecenia  i  pośrednictwa,  dotyczących  towarów  eksportowanych. 

Gdyby  zakres  działań  miał  dotyczyć  wyłącznie  usług,  które mogą  podlegać  opodatkowaniu 

0% stawką VAT treść Cennika powinna wskazywać, że przedmiotem wyceny mają być np. 

koszty  wszystkich  czy

nności  bezpośrednio  związanych  z  odprawą  celną  —  w  wywozie  z 

Polski  (tj.  opracowanie  zgłoszenia  celnego  (niezależnie  od  liczby  pozycji),  wraz  z 

wystawieniem  listu  lotniczego  AWB  i  nadaniem  przesyłki,  oraz  rewizja  celna/kontrola 

bezpieczeństwa  w  eksporcie).  Zgodnie  z  wyrokiem  Naczelnego  Sądu  Administracyjnego  z 

dnia  5  stycznia  1998  roku  I  SA/Ka  987/96 

ustawodawca  nie  sformułował  zamkniętego 

katalogu usług związanych bezpośrednio z eksportem towarów, nie oznacza to jednak, że w 

grę  wchodzi  każda  czynność  nakierowana  na  eksportowany  towar.  Czynność  ta  musi  być 

podobna  w  swym  charakterze  do  przykładowo  wymienionych  w  przepisie.  Wymienione  w 

przepisie  czynności  dotyczą  wyraźnie  już  samego  etapu  ekspediowania  towaru  do 

zagranicznego odbiorcy. 

Oznacza  to,  że  prawo  do  zastosowania  stawki  0%  wyłącznie  dla  czynności 

związanych  bezpośrednio  z  eksportem  towarów  jest  reglamentowane  i  korzystają  z  niej 

usługi, które ściśle wiążą  się z  realizacją transakcji  eksportowej. Tym  samym  nie obejmują 

one wszystkich czynności związanych z odprawą celną. Jako przykład takich czynności Izba 

uznała  czynności  wskazane  przez  Odwołującego  1  w  postępowaniu  odwoławczym  KIO 

3515/20,  gdzie  Odwołujący  1  był  Przystępującym  i  podawał  jako  przykłady  następujące 

czynności:  obsługę  zewnętrznego  systemu  kontroli  w  eksporcie,  analizy  prawne,  druk 

naklejek,  artykuły  niezbędne  do  zabezpieczenia  palet,  druki  neutralne  AWB,  tłumaczenia 

(czy to faktur czy też innych dokumentów), gdzie do wszystkich ww. czynności zastosowanie 

będzie  miała  stawka  23%.  Równocześnie  już  w  samych  wyjaśnieniach  Konsorcjum  Ceva 

wskazało,  że  przykładem  innej  czynności  niezwiązanej  bezpośrednio  z  eksportem,  ale 

koniecznej  do  przeprowadzenia  w  przypadku  niejasności  taryfowych  jest  np.  pozyskanie  w 

imieniu  Zleceniodawcy  Wiążącej  Informacji  Taryfowej  za  pośrednictwem  PUESC,  czy  też 

uzyskanie  świadectwa  pochodzenia  towaru,  wykonanie  dokumentacji  fotograficznej  lub 

technicznej, albo tłumaczenie dokumentów obcojęzycznych. Odniesienie się do powyższych 

przykładów przez DSV było pobieżne i w zasadzie koncentrowało się na zanegowaniu tezy 

bez  podania  jakiegokolwiek  uzasadnienia. 

Zresztą  opis  czynności  zleconych  przez 

Zamawiającego  ma charakter  orientacyjny,  dotyczy  towarów  i  sytuacji typowych oraz  może 

ulec zmianie, co w zasadzie nadaje m

u postać zdarzenia przyszłego i niepewnego.  

W ocenie Izby wszystkie czynności związane z odprawą celną nie stanowią też jednej 

usługi  kompleksowej,  są  to  pojedyncze  czynności,  do  których  stosuje  się  zarówno  stawkę 

0%, jak i stawkę 23% VAT. W ramach „wszystkich czynności związanych z odprawą celną” 

nie  będą  znajdować  się  takie  świadczenia,  które  można  uznać  za  świadczenie  główne  i 

pomocnicze.  Jak  słusznie  zauważył  Odwołujący  1  przykładowo  wystąpienie  o  uzyskanie 

Wiążącej  Informacji  Taryfowej  (23%  VAT)  nie  jest  świadczeniem  pomocniczym  np.  wobec 

opracowania  zgłoszenia  celnego  (0%  VAT).  W  przypadku  gdy  transakcja  składa  się  z 

zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest 

ona dokonywana, w celu określenia, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy 

też  o  świadczenie  jednolite  (tak  m.in.  wyrok  TSUE  z  dnia  29  marca  2007  roku,  sygn.  C-

111/05).  Zatem  zasadą  jest,  iż  każde  świadczenie  powinno  być  zwykle  uznawane  za 

odrębne  i  niezależne  i  dopiero  gdy  zostanie  uznane,  że  co  najmniej  dwie  czynności 

dokonywane  przez  podatnika  są  ze  sobą  tak  ściśle  związane,  że  tworzą  obiektywnie  tylko 

jedno  nierozerwalne  świadczenie  gospodarcze,  którego  rozdzielenie  miałoby  sztuczny 

charakter to do  całości świadczenia może mieć zastosowanie jedna  stawka VAT (tak m.in. 

wyroki TSUE: z dnia 18 stycznia 2018 r, sygn. C-463/16). 

Izba podzieliła również argumentację Odwołującego 1, że potwierdzeniem dokonania 

eksportu jest wygenerowanie odpowiedniego komunikatu przez władze celne (w tym również 

innych państw UE), a więc instytucje na funkcjonowanie których wykonawca nie ma wpływu. 

W przypadku opóźnienia wydania takiego komunikatu w momencie wystawienia faktury nie 

jest  możliwe  udokumentowanie  zgodnie  z  wymaganiami  ustawy  VAT,  iż  taki  eksport  został 

dokonany. W konsekwencji, z przyczyn niezależnych od wykonawcy, tj. braku dostarczenia 

lub  wygenerowania  odpowiednich  dokumentów  przez  podmioty  trzecie,  wykonawca  może 

nie być uprawniony do zastosowania stawki 0% VAT. Potwierdza to wyrok Naczelnego Sądu 

Administracyjnego  z  dnia  14  lutego  2017  r.  I  FSK  1253/15,  gdzie  wskazano,  że  zgodnie  z 

przytoczonymi wyżej przepisami dla zastosowania 0% stawki podatku VAT z tytułu eksportu 

towarów niezbędne jest otrzymanie przez podatnika, przed złożeniem deklaracji podatkowej 

za dany miesiąc, dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. W 

razie  ostatecznego  nieotrzymania  tego  dokumentu  mają  zastosowanie  stawki  właściwe  dla 

dostawy  tego  towaru  na  terytorium  kraju  (…)  okoliczność  faktycznego  wywozu  towarów 

udokumentowanego spornymi fakturami z terytorium kraju na Białoruś  i jedynie z uwagi na 

fakt,  że  spółka  nie  posiadała  dokumentów  celnych  potwierdzających  wywóz  towarów  poza 

terytorium kraju, tj.  z uwagi na fakt,  że spółka nie spełniała warunków  zastosowania stawki 

0%, określonych w art. 2 pkt 8 w związku z art. 41 ust. 6 ustawy VAT, do spornych transakcji 

na  podstawie  art.  41  ust.  7  ustawy  VAT,  zastosowanie  znajduje  podstawowa  stawka  VAT, 

właściwa dla dostaw realizowanych na terytorium kraju.  

Równocześnie  Izba  wskazuje,  że  wbrew  twierdzeniom  DSV,  art.  41  ust.  6a  ustawy 

VAT 

zgodnie  z  którym  dokumentem,  o  którym  mowa  w  ust.  6,  jest  w  szczególności:  1) 

dokument  w  formie  elektronicznej  otrzymany  z  systemu  teleinformatycznego  służącego  do 

obsługi  zgłoszeń  wywozowych  albo  potwierdzony  przez  właściwy  organ  celny  wydruk  tego 

dokumentu; 2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego 

służącego  do  obsługi  zgłoszeń  wywozowych,  otrzymany  poza  tym  systemem,  jeżeli 

zapewniona jes

t jego autentyczność; 3) zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone 

poza  systemem  teleinformatycznym 

służącym  do  obsługi  zgłoszeń  wywozowych  albo  jego 

kopia potwierdzona przez właściwy organ celny) określa termin, gdyż odwołuje się do ust. 6 

gdzie  wpr

ost  wskazano,  że  stawkę  podatku  0% stosuje się  w  eksporcie towarów,  o którym 

mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji 

podatkowej  za  dany  okres  rozliczeniowy  otrzymał  dokument  potwierdzający  wywóz  towaru 

poza terytorium Unii Europejskiej. 

Izba  podnosi  także,  że  zastosowanie  stawek  preferencyjnych  VAT  powinno  być 

interpretowane ściśle i nie należy ich interpretować w sposób rozszerzający, co potwierdza 

jednolite stanowisko sądów administracyjnych, min. wyrok z dnia 13 listopada 2020 r, sygn. I 

SA/Kr  921/20;  z  dnia  25  lutego  2020  r,  Sygn.  III  SA/Wa  1390/19;  z  dnia  4  grudnia  2019  r, 

sygn.  I  SA/Gd  1473/19;  z  dnia  27  czerwca  2019  r,  sygn.  III  SA/Wa  2702/18;  z  dnia  23 

czerwca 2017 r, sygn. I SA/Kr 232/17. 

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyroku o 

sygn. C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd v. Commissioners of Customs and Excise, 

dał prymat ochronie zasady nierozszerzania zwolnienia podatkowego nad traktowaniem kliku 

dostaw  jako  świadczenia  złożonego,  opodatkowanego  wedle  zasad  dotyczących 

świadczenia  głównego.  Zgodnie  ze  stanowiskiem  TSUE  każde  odstępstwo  od  zasadniczej 

stawki  podatku  od  towarów  i  usług  winno  być  interpretowane  ściśle.  Ochrona  tej  zasady 

została także zaakcentowana w stanowisku Rzecznika Generalnego wydanego w tej sprawie 

szósta  dyrektywa  ustanawia,  niezależnie  od  określonych  opcji  dostępnych  dla  państw 

członkowskich,  wyczerpujący  katalog  transakcji  zwolnionych  lub  opodatkowanych  według 

obniżonej  stawki  podatkowej.  Jej  celem  jest  zharmonizowanie  w  jak  największym  stopniu 

opodatkowania  VAT  i  wyłączenie  w  ten  sposób  zakłócenia  konkurencji.  Zatem,  tylko  ścisłe 

podejście do regulacji  związanych z  preferencyjnymi  stawkami podatku od  towarów  i  usług 

jest gwarantem zachowania zasad konkurencji na rynku UE i w tym zakresie organy krajowe 

(zarówno  organy  podatkowe,  jak  również  sądowe  i  pozasądowe  organy  orzekające)  są 

zobligowane  do  takiego,  tj.  ścisłego  stosowania  tych  regulacji.  W  przeciwnym  wypadku, 

może  dojść  do  nieporównywalności  ofert  na  skutek  nieprawidłowego  zastosowania 

preferencyjnych stawek podatku VAT.  

Dalej,  Izba  wskazuje,  że  złożone  przez  DSV  wyjaśnienia  w  zakresie  zastosowania 

stawki podatku VAT w wysokości 0% są lakoniczne i ograniczają się jedynie do zacytowania 

przepisu ustawy oraz p

odkreślenia dotychczasowej praktyki stosowanej przez inny podmiot, 

tak jakby to owa praktyka przesądzała o zastosowaniu prawidłowej stawki podatku VAT. Izba 

doszła  do  przekonania,  ze  zarówno  złożone  wyjaśnienia,  jak  i  stanowisko  procesowe  DSV 

nie  udowodniły,  że  nie  doszło  do  zaistnienia  błędu  w  obliczeniu  ceny.  DSV  nie  przedstawił 

żadnego dowodu na okoliczność, iż stawka 23% nigdy nie wystąpi. Za taki dowód nie może 

być  uznana  załączona  opinia  podatkowa,  bowiem  jest  to  opinia  prywatna  będąca 

stanowiskiem  uc

zestnika  postępowania  odwoławczego.  Dowodem  takim  nie  może  być 

również  załączona  do  wyjaśnień  DSV  faktura,  z  której  treści  wynika  jednak,  że  dotyczy 

importu, a nie eksportu.  

DSV  potwierdziło  jedynie  w  wyjaśnieniach,  że  będzie  w  posiadaniu  stosownej 

dokume

ntacji,  o  której  w  mowa  w  art.  83  ust.  2  ustawy  o  VAT,  zgodnie  z  którym 

opodatkowaniu  stawką  podatku  w  wysokości  0%  podlegają  czynności,  o  których  mowo  w 

ust. 1 pkt 7

—18 i 20—22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której 

jednoznacznie 

wynika,  że  czynności  te  zostały  wykonane  przy  zachowaniu  warunków 

określonych  w  tym  przepisie.  Niemniej  Izba  uznała,  że  powyższe  twierdzenie  jest 

gołosłowne,  bowiem  w  przypadku  nieuzyskania  odpowiedniego  dokumentu  wykonawca 

będzie  zmuszony  wystawić  fakturę  VAT  niezależnie  do  przepisów  znajdujących  się  w 

umowie, 

gdyż zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy o VAT termin wystawionej faktury wynosi 15 

dni  po  zakończeniu  świadczenia  usługi  i  dostawy  towaru.  Nawet  jeśli  wykonawca  uzyska 

wskazany  doku

ment w terminie późniejszym to Zamawiający nie będzie mógł już odzyskać 

podatku  VAT. 

Równocześnie  należy  wskazać,  że  postanowienia  umowne  posługują  się 

sfomułowaniem  „lub  równoważny  dokument”  (podrozdział  11.2),  który  nie  jest  zależny  od 

k

omunikatu IE 599, a który winien być urzędowo potwierdzony, co może zajmować czas.  

W

ymaga wskazania, iż Sąd Najwyższy w dwóch uchwałach z 20 października 2011 r. 

w sprawach o sygn. akt III CZP 52/11 i III CZP 53/11 zauważył, że określenie w treści oferty 

wykonawcy błędnej stawki podatku VAT oraz obliczenie w oparciu o tą stawkę podatku VAT, 

jako składnika ceny brutto, stanowi błąd w obliczeniu ceny, o którym mowa w przepisie art. 

89  ust.  1  pkt  6  ustawy  Pzp  w  każdym  przypadku,  gdy  brak  jest  ustawowych  przesłanek 

wystąpienia omyłki określonej w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Tym samym, Sąd Najwyższy 

potwierdził,  że  zamawiający  na  gruncie  przywołanej  regulacji  ma  obowiązek  weryfikacji 

zaoferowanej  ceny  pod  kątem  ustalenia,  czy  nie  zawiera  ona  błędu  w  obliczeniu  ceny,  w 

zakresie dotyczącym określenia właściwej stawki VAT. Na zamawiającym spoczywa bowiem, 

wynikający z ustawy Pzp, obowiązek prawidłowego i zgodnego z przepisami przygotowania i 

przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  w  celu  dokonania  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  z  zachowaniem  zasad  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców. O porównywalności ofert w zakresie oferowanej ceny można mówić wyłączne 

w  tych  przypadkach,  w  których  porównywane  ceny  zostały  obliczone  według  tych  samych 

reguł.  

Zgodnie  z  art.  7  ust. 

1  ustawy  Pzp  zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji  i  równe  traktowanie  wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i 

przejrzystości. Wypełnieniem tego obowiązku, w przypadku gdy wykonawca błędnie wskaże 

właściwą stawkę podatku VAT w swojej ofercie, będzie odrzucenie oferty zawierającej błędy 

w  obliczeniu  ceny.  Zamawiający,  który  tego  nie  czyni,  narusza  art.  89  ust.  1  pkt  6  ustawy 

Pzp. 

W świetle powyższego potwierdził się zarzut naruszenia art. 89 ust.  1 pkt 6 w zw. z 

art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

Odnosząc się zaś do zarzutu jakoby zastosowanie przez DSV do stawki z II § 5 ust. 2 

cennika podatku VAT w wysokości 0% miało być niezgodne z SIWZ lub stanowiło dowód na 

cenę rażąco niską Izba wskazuje, że nie został on w ogóle wykazany i nie stanowi zarzutu, a 

raczej gołosłowne twierdzenie Odwołującego 1. 

W dalszej kolejności Izba uznała, że pozostałe zarzuty podlegają oddaleniu. 

Podkreślenia  wymaga,  że  postępowanie  przed  Izbą  jest  postępowaniem 

kontradyktoryjnym, a z istoty tego postępowania wynika, że spór toczą strony postępowania i 

to  one  mają  obowiązek  przedstawiania  dowodów,  z  których  wywodzą  określone  skutki 

prawne.  W  myśl  zaś  art.  6  Kodeksu  cywilnego  ciężar  udowodnienia  faktu  spoczywa  na 

osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten wyraża dwie ogólne reguły, a 

mianowicie  wymaganie  udowodnienia  powoływanego  przez  stronę  faktu,  powodującego 

powstanie  określonych  skutków  prawnych  oraz  usytuowanie  ciężaru  dowodu  danego  faktu 

po  stronie  osoby,  która  z  faktu  tego  wywodzi  skutki  prawne.  Reguła  ta,  znajduje  swoje 

odzwierciedlenie  w  treści  art.  190  ust.  1  ustawy  Pzp  zdanie  pierwsze,  który  implementuje 

zasady kodeksowe na grunt postępowania odwoławczego przed Krajową Izbą Odwoławczą, 

i  stanowi,  że    strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać 

dowody  dla stwierdzenia faktów,  z których wywodzą skutki  prawne  (por. m.in.  wyrok  KIO  z 

dnia 31 stycznia 2017 r., sygn. akt KIO 141/17; wyrok KIO z dnia 9 lipca 2016 r., sygn. akt 

KIO1591/16).  

Ponadto, jak wskazał Sąd Okręgowy w Katowicach w wyroku z dnia 19 marca 2008 r. 

(sygn. akt XIX Ga 92/08), w postępowaniu odwoławczym przed KIO to strony postępowania, 

a  nie  Izba  winna  poszukiwać  i  wykazać  dowody  na  poparcie  swoich  twierdzeń.  Zatem, 

obowiązkiem  strony,  na  której  spoczywa  ciężar  dowodu,  jest  wskazanie  wszystkich 

okoliczności,  od  których  zależy  powodzenie  wnoszonego  odwołania.  Podobne  stanowisko 

przedstawił Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 8 kwietnia 2008 r. (sygn. akt V Ca 

571/08), stwierdzając, że kontradyktoryjny charakter postępowania odwoławczego przed KIO 

pozostawia  inicjatywę  dowodową  stronom,  nie  nakładając  na  KIO  obowiązku  ustalenia 

prawdy materialnej. 

ZARZUT 1 STAWKI ZA FRACHT LOTNICZY  

Odwołujący  1  zarzucił  Konsorcjum  DSV,  że  zaoferowało  niezgodną  z  treścią  SIWZ 

oraz  stanowiącą  błąd  w  obliczeniu  ceny  stawkę  frachtu  lotniczego  w  transporcie 

międzynarodowym  za  przewóz  samolotem  na  trasie  Nowy  Jork  (JFK)  /  Newark  (EWR)  – 

Warszawa  przesyłki  skonsolidowanej  (MAWB)  o  wadze  brutto  od  ponad  50  kg  do  100  kg 

włącznie  (część  I  §1  ust.  1  pkt  2  cennika  DSV).  DSV  zaoferował  w  stawkę  2,65  USD/kg. 

Odwołujący  1  podnosił,  ze  DSV  nie  wycenił  w  odniesieniu  do  powyżej  wskazanej  stawki 

przewozu  przesyłek  samolotem,  a  wycenił  tzw.  połączenie  mieszane,  na  które  składa  się 

częściowo transport samolotem, częściowo transport samochodem.  

Należy  wskazać, że odrzucenie oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp 

może  mieć  miejsce  tylko  i  wyłącznie  w  sytuacji,  gdy  zamawiający  ma  pewność,  że  oferta 

danego  wykonawcy  jest  niezgodna  z  SIWZ,  przy  czym  postan

owienia  SIWZ  powinny  być 

jasne i klarowne, a jakiekolwiek wątpliwości w interpretacji postawień zawartych w SIWZ nie 

mogą  być  odczytywane  na  niekorzyść  wykonawcy.  Jeżeli  w  dokumentacji  postępowania 

występują niejasności lub niedoprecyzowania, nie mogą być interpretowane zawężająco na 

etapie oceny ofert, na niekorzyść wykonawcy. Równocześnie Izba wskazuje, że odpowiedzi 

na  pytania  wykonawców  są  uznawane  za  rodzaj  wykładni  autentycznej,  wiążącej  zarówno 

zamawiającego jak i wykonawców (tak np. w wyroku z dnia 17 listopada 2015 roku, sygn. akt 

KIO  2412/15).  Zamawiający,  prowadząc  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia,  winien 

przestrzegać naczelnych zasad postępowania o udzielenie zamówienia, a zwłaszcza zasady 

równego traktowania wykonawców i uczciwej konkurencji, wynikającej z art. 7 ust. 1 ustawy 

Pzp.  Przejawia  się  ona  również  w  tym,  że  wykonawca  ma  prawo  działać  w  zaufaniu  do 

udzielanych  mu  odpowiedzi,  traktować  je  jako  wykładnię  autentyczną  i  oczekiwać,  że 

zastosowanie się do  nich nie będzie się wiązało  dla niego  z  ujemnymi  skutkami  (tak  np.  w 

wyroku KIO z dnia 14 sierpnia 2018 r., sygn. akt KIO 1479/18). Treść odpowiedzi na pytanie 

dotyczące postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia jest jedną z czynności 

podejmowanych  przez  zamawiającego  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  wobec  których  wykonawcom  przysługuje  uprawnienie  do  wniesienia  środka 

ochrony prawnej.  

Odnosząc  powyższe  do  przedmiotowej  sprawy,  należy  wskazać,  że  zgodnie  z 

Częścią  I  §1  Cennika  Stawki  FRACHTU  LOTNICZEGO  W  TRANSPORCIE 

MIĘDZYNARODOWYM należało podać stawkę netto oraz brutto za przewóz samolotem, na 

trasie  …  (lotnisko/lotniska  znajdujące  się  na  terytorium  kontynentalnym  Stanów 

Zjednoczonych) - 

Warszawa, przesyłki skonsolidowanej (MAWB). 

Natomiast  żadne  postanowienie  SIWZ  nie  wskazywało  jednoznacznie,  że  stawki 

frachtowe  zawarte  w  część  I  §1  ust.  1  cennika  mają  opierać  się  na  przewozie  lotniczym 

rozumianym w ten sposób, że przewóz na całej trasie ma odbywać się samolotem i nie jest 

dopuszczalne wykonanie na jakimkolwiek elemencie trasy przewozu samochodem. 

Izba  podziela  opinię  DSV,  że  wydaje  się,  że  realną  intencję  Zamawiającego  w 

zakresie świadczenia  wykonawcy  objętego  omawianą  stawką  najlepiej  obrazuje  odpowiedź 

na  pytanie  nr  37  do  SIWZ  z  27  listopada  2020  r.

,  gdzie  Zamawiający  wskazał,  że  z  jego 

strony  jest  brak  woli  ograniczania  konkurencji,  ponadto  Zamawiający  kieruje  się  w 

postępowaniu,  wynikającą  z  przepisów  ustawy  o  finansach  publicznych  i  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych,  koniecznością  uzyskania  oferty  najkorzystniejszej  ekonomicznie. 

Odpowiedź  ta  nie  wyklucza  więc  połączenia  mieszanego,  pod  warunkiem  że  będzie  ono 

korzystniejsze  ekonomicznie. 

Równocześnie  Zamawiający  wyjaśnił  w  piśmie  procesowym, 

że celowo i świadomie zrezygnował z określania warunku bezpośredniego lotu, ze względu 

na monopol PLL LOT S.A. w 

zakresie połączeń bezpośrednich. W jego ocenie dopuszczenie 

różnych  form  przewozu  daje  możliwość  złożenia,  zgodnie  z  zasadami  ustawy  Pzp,  oferty 

najkorzystniejszej  ekonomicznie  w  postępowaniu  zapewniającym  konkurencję  i  równe 

traktowanie wykonawców. 

Ponadto,  Zamawiający  podnosił,  że  użycie  zamienne  wyrazów  samolotowy, 

powietrzn

y,  lotniczy  nie ma znaczenia w  kontekście fikcji  prawnej, którą  wprowadzają m.in. 

przepisy konw

encji warszawskiej, traktujące jako przewóz powietrzny (samolotowy, lotniczy) 

także przewóz lądowy (kołowy), stanowiący jego kontynuację. Zgodnie bowiem z art. 31 ust. 

2  Konwencji  o  ujednostajnie

niu  niektórych  prawideł,  dotyczących  międzynarodowego 

przewozu lotniczego, podpisanej w Wars

zawie dnia 12 października 1929 r. (Dz. U. z 1933 r. 

Nr 8, poz. 49 

z późn. zm.) Nic w niniejszej konwencji nie stoi na przeszkodzie zamieszczeniu 

przez  strony  w  razie  przewozów  mieszanych  w  dokumencie  przewozu  powietrznego 

dotyczących  innych  sposobów  przewozu  pod  warunkiem,  aby  postanowienia  niniejszej 

konwencji były szanowane o ile chodzi o przewóz powietrzny. 

Izba  uznała,  że  skoro  nie  ma  w  dokumentacji  postępowania  jednoznacznego 

postanowienia,  z  którego  wynikałby  brak  możliwości  dokonania  przewozu  mieszanego  na 

potrzeby  zaoferowania  stawki  frachtu  lotniczego  w  transporcie  na  trasie  Nowy  Jork  (JFK)  / 

Newark  (EWR) 

– Warszawa,  to oferta  DSV  nie może być  niezgodna  z  wymogiem, którego 

nie ma. 

Niemniej  nawet  gdyby  przyjąć,  iż  było  odwrotnie  to  nie  sposób  zgodzić  się  z 

Odwołującym  1,  że  oferta  oraz  wyjaśnienia  DSV  zawierają  informację  o  wykonaniu 

transportu  mieszanego. 

Z  wyjaśnień  DSV  wynika  jedynie,  że  wycenę  oferty  w  zakresie 

stawki frachtu lotniczego w transporcie międzynarodowym za przewóz samolotem na trasie 

Nowy Jork (JFK) / Newark (EWR) 

– Warszawa przesyłki skonsolidowanej (MAWB) o wadze 

brutto od ponad 50 kg do 100 kg włącznie (część I §1 ust. 1 pkt 2) cennika) oparto na ofercie 

pochodzącej  od  przewoźnika  lotniczego  Air  France/KLM.  Równocześnie  wskazano,  że  są 

połączenia samochodowe z CDG w poniedziałki oraz za pomocą KL w czwartki i niedziele. 

Nie  sposób  jednak  uznać  na  tej  podstawie,  że  intencją  DSV  było  zaoferowanie 

Zamawiającemu  w  ramach  stawek  frachtowych  zawartych  w  cenniku  połączenia 

mieszanego,  tj.  uwzględniającego  zarówno  samolot,  jak  i  transport  samochodem.  Izba 

podziela w tym zakresie pogląd DSV, że informacja zawarta w korespondencji mailowej od 

przedstawiciela  przewoźnika  lotniczego  miała  służyć  jedynie  zobrazowaniu  systemu 

połączeń  drogowych  (które  w  przeciwieństwie  do  połączeń  lotniczych  nie  są  publicznie 

dostępne),  aby  przekazać  potencjalnemu  zleceniodawcy  całość  informacji  na  temat 

możliwości logistycznych przewoźnika lotniczego.  

Dodatkowo należy podkreślić, że lot z międzylądowaniem, czy też transport mieszany 

(kontynuacja  przewozu przesyłki  skonsolidowanej np.  na  „kołach”),  jeśli odbywa się  na tym 

samym  dokumencie  MAWB 

zachowuje  status  przesyłki  lotniczej,  mimo  wykonania  części 

trasy  na  tzw.  „kołach”.  Jak  wyjaśnił  Zamawiający,  zgodnie  z  powszechnie  obowiązującą 

praktyką  w  ramach  przewozów  lotniczych  (samolotowych)  powszechnie  znanym  i 

akceptowanym  jest  fakt,  że  jako  transport  lotniczy  (samolotowy)  w  ramach  dokumentów 

przewozowych  AWB  (Airway  Bill,  lotniczy  list  przewozowy)  i  MAWB  (Master  Airway  Bill, 

lotniczy list przewozowy dla przesyłek skonsolidowanych) uznawany jest tzw. trucking/Road 

Feeder  Service,  czyli  u

sługi  transportu  przesyłek  ciężarówkami  między  różnymi  lotniskami 

realizowane na zlecenie linii lotniczych.  

Dalej,  Zamawiający  wyjaśnił,  że  na  lotniczych  listach  przewozowych  AWB  i  MAWB 

wskazuje się nazwę lotniska wylotu, a lotniska docelowe są oznaczone kodami lotniskowymi 

(np.:  WAW).  Na  podstawie  tego  dokumentu  ma  być  dokonywany  przewóz  lotniczy. 

Jednocześnie  odbywa  się  on  pomiędzy  wskazanymi  w  tym  dokumencie  punktami 

doc

elowymi.  Trasa  ta  jest  uznawana  za  przewóz  lotniczy,  także  w  przypadku 

międzylądowania i użycia transportu mieszanego.  

W  związku  z  powyższym  Izba  nie  znalazła  podstaw  do  kwestionowania  możliwości 

dokonania  przez  Konsorcjum  DSV  przewozu  lotniczego  oparciu  o  dokument  AWB/MAWB, 

zgodny  z  obowiązującymi  przepisami.  Zresztą  gdyby  przewóz  towarów  miałby  charakter 

odrębny  (nie  lotniczy/samolotowy)  wystawiany  byłby  w  miejsce  lotniczego  listu 

przewozowego  AWB  lub  MAWB  odrębny  dokument  przewozowy  dotyczący  transportu 

ko

łowego,  tj.  Międzynarodowy  list  przewozowy  —  CMR  (franc.  Convention  relative  a 

contratde  transport  international  de  Marchandise  par  Route),  potwierdzający  zawarcie 

um

owy  o  przewóz  kołowy.  Skoro  więc  nie  ma  dokumentu  CMR,  transport  kołowy,  nawet 

gdyby był, stanowi kontynuację przewozu lotniczego (bez zmiany jego statusu). Reasumując, 

Zamawiający  wymagał podania kosztu za przewóz samolotem przesyłki skonsolidowanej w 

ramach lotniczego listu przewozowego MAWB. Oznacza to

, że lot z międzylądowaniem, czy 

też  transport  mieszany  (kontynuacja  przewozu  przesyłki  skonsolidowanej  np.  na  „kołach”), 

odbywa się nadal na tym samym dokumencie MAWB, przez co zachowuje status przesyłki 

lotniczej, mimo wykonania części trasy na tzw. „kołach”. 

Równocześnie  za  gołosłowne  Izba  uznała  twierdzenia  Odwołującego  1,  że  na  tej 

samej  ofercie,  którą  DSV  przedstawił  jako  dokument  uwiarygadniający  ustalone  z 

przewoźnikiem  lotniczym  stawki  dla  przesyłki  skonsolidowanej  w  przedziale  wagowym 

powyżej  50  kg  -  100  kg  włącznie,  DSV  oparł  całą  swoją  ofertę,  czyli:  wszystkie  przedziały 

wagowe dla przesyłek  45+,  czyli  +100-300 kg,  +300-500 kg,  +500-1000 kg i  powyżej  1000 

kg.  

W związku z powyższym Izba uznała, że zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy 

Pzp nie potwierdził się. Równocześnie Izba uznała, że zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 6 

ustawy Pzp nie zo

stał ani przedstawiony ani udowodniony. 

ZARZUT 2 RAŻĄCO NISKIE STAWKI ZA FRACHT LOTNICZY  

Zdaniem Odwołującego 1 stawki zaoferowane w części I §1 ust. 1 pkt 2) – 6) cennika 

DSV  należy  uznać  za  rażąco  niskie,  a  działanie  DSV  za  czyn  nieuczciwej  konkurencji 

polegający  na  zaoferowaniu  stawek  dumpingowych.  Odwołujący  1  podnosi,  że  oferta 

pozyskana przez DSV od przewoźnika lotniczego Air France/KLM za przewóz samolotem na 

trasie  Nowy  Jork  (JFK) 

– Warszawa przesyłki  skonsolidowanej  (MAWB)  o  wadze brutto  od 

ponad 

50  kg  do  100  kg  to  oferta  jednorazowo  (tzw.  spot),  a  przez  to  niedająca  rzekomo 

gwarancji  niezmienności  choćby  w  ciągu  pierwszych  miesięcy  świadczenia  usług  na  rzecz 

Zamawiającego. 

Izba  nie  podziela  powyższej  argumentacji  wskazując,  że  zgodnie  z  korespondencją 

mailową między przedstawicielem DSV a przedstawicielem przewoźnika lotniczego dopiero z 

chwilą  skorzystania  z  systemu  on-line  My  Cargo  tego  konkretnego  przewoźnika  lotniczego 

(tj.  Air  France  /  KLM),  zostanie  zaoferowany  konkretny  spot  (oferta  jednorazowa)  na 

konkretny  przewóz  samolotem.  Dopiero  wówczas  przedstawiona  oferta  będzie  miała 

charakter jednorazowy. 

Zatem  stawki  zaoferowane  przez  przewoźnika  lotniczego  należy  uznać  za  mające 

charakter przedziału (pomiędzy 2,26 USD/kg a 2,45 USD/kg), w jakim w przyszłości będzie 

odbywała  się  współpraca  podmiotów,  a  w  konsekwencji  ofertę  z  korespondencji  mailowej 

należy  postrzegać  jaką  ofertę  o  charakterze  ogólnym,  tj.  znajdującym  zastosowanie  w 

dłuższym okresie czasu.  

Jak  słusznie  zauważył  DSV,  gdyby  oferta  ta  miała  charakter  jednorazowy, 

zawierałaby  nie  tyle  przedział  cenowy,  co  konkretną  cenę  za  kg,  a  dodatkowo  musiałaby 

obejmować konkretne parametry dla przesyłki, stanowiące podstawę dla jej przygotowania. 

Odwołujący  1  zarzuca  także,  że  nie  tylko  stawka  za  przewóz  samolotem  na  trasie 

Nowy Jork (JFK) 

– Warszawa przesyłki skonsolidowanej (MAWB) o wadze brutto od ponad 

50 kg do 100 kg opiera się na ofercie Air France / KLM, ale że pozostałe przedziały wagowe 

(tj. 100 kg 

– 300 kg, 300 kg – 500 kg, 500 kg – 1000 kg, powyżej 1000 kg) opierają się na 

dokładnie tej samej ofercie od tego samego przewoźnika lotniczego. 

Izba  również  w  tym  zakresie  nie  podziela  stanowiska  Odwołującego  1,  gdyż  z 

wyjaśnień  DSV  wynika,  że    pozyskał  szereg  ofert. Wśród  nich  najkorzystniejszą  dla  stawki 

cennika, będącej przedmiotem zapytania Zamawiającego, była otrzymana w dniu 1 grudnia 

2020  r.  oferta  od  przewoźnika  lotniczego  Air  France-KLM.  Co  oznacza,  ze  dotyczyła  ona 

jedynie będącej przedmiotem wyjaśnień konkretnej stawki i tym samym nie dotyczyła innych 

przedziałów wagowych. 

Odwołujący  1  nie  wykazał  również,  aby  kwestionowane  stawki  zostały  zaniżone  do 

poziomu  nieuwzględniającego  podstawowych  kosztów  ich  świadczenia.  Odwołujący  1  nie 

wykazał  także,  aby  powyższe  zaniżenie  miało  na  celu  eliminację  innych  przedsiębiorców  z 

rynku,  a  także,  aby  DSV  zajmował  na  rynku  pozycję  dominującą  oraz  aby  w  jakikolwiek 

sposób tej pozycji nadużywał. 

W związku z powyższym nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 3 i 4 w 

zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 3 ust. 1 i art. 15 ust. 1 pkt 1 UZNK. 

ZARZUT 4 OPŁATY NA MAGAZYNIE CZASOWEGO SKŁADOWANIA  

Zgodnie z częścią II §7 pkt 3 i 4 Cennika dotyczącą okresu składowania przesyłek w 

magazynie czasowego składowania wykonawcy, DSV zaoferowało stawkę w wysokości 0,05 

zł  netto/kg/dzień  składowania  (tj.  0,06  zł  brutto/kg/dzień  składowania)  przy  jednoczesnym 

zwolnieniu z opłat składowego przez okres 60 dni. 

DSV w ramach wyjaśnienia rażąco niskiej ceny dla pozycji Części II §7 pkt 4 Cennika 

stwierdziło,  że  Wskazana  w  niniejszym  punkcie  stawka  została  ustalona  w  ramach 

konsorcjum Wykonawcy z uwzględnieniem faktu, ze członek tego konsorcjum (Pekao Cargo 

Agencja Celna Sp. z o.o.) posiada swój własny magazyn czasowego składowania w Polsce 

zlokalizowany w Warszawie przy Al. Krakowskiej 106. 

Powyższe  zdaniem  Odwołującego  1  doprowadziło  do  wprowadzenia  w  błąd 

Zamawiającego,  bowiem  z  informacji  jakie  posiada  Odwołujący  1  wynika,  że  Pekao  Cargo 

Agencja Celna Sp. z o.o. nie posiada swojego własnego magazynu czasowego składowania 

przy  ul.  Krakowskiej  106.  Dodatkowo,  według  Odwołującego  1,  DSV  nie  przedstawiło 

żadnych  kosztów,  wyliczeń  lub  kalkulacji  oraz  żadnych  wiarygodnych  dowodów  na  ich 

poparcie. W konsekwencji  powyższego cena zaoferowana przez  DSV  w  Części  II  §7  pkt 4 

Cennika, zdaniem Odwołującego 1, jest rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia, 

a ponadto DSV dopuściło się czynu nieuczciwej konkurencji, polegającego na zaoferowaniu 

stawki  dumpingowej,  co  oznacza,  że  oferta  DSV  winna  zostać  odrzucona  także  na  tej 

podstawie. 

Z  powyższymi  stwierdzeniami  nie  sposób  się  zgodzić.  Po  pierwsze  Izba  ustaliła,  że 

konsorcjant DSV - 

Pekao Cargo Agencja Celna Sp. z o.o. posiada umowę najmu zawartą z 

Airnet  Sp.  z  o.o.  (str.  32  wniosku  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu),  uzyskał 

pozwolenie  na  prowadzenie  magazynu  czasowego  składowania  (str.  89-93  wniosku  o 

dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu).  Oznacza  to,  że  ani  z  treści  wniosku  o 

dopuszczenie do udziału w postępowaniu, ani z treści oferty, czy tez wyjaśnień  składanych 

przez  DSV  nie  wynika,  aby  którykolwiek  z  konsorcjantów  pozostawał  właścicielem 

nieruchomości znajdującej się w Warszawie przy Al. Krakowskiej 106. 

Po  drugie,  Zamawiający  nie  wymagał,  aby  wykonawca  posiadał  tytuł  własności  do 

magazynu, 

Zamawiający  wymagał  jedynie  dysponowania  magazynem  (zgodnie  z 

podrozdziałem  6.4  ust.  1  IPU),  a  zatem  prawem  do  dysponowania  na  podstawie  zawartej 

chociażby  umowy  najmu. Tak też  wyjaśnił  DSV  podnosząc,  że jego konsorcjant  posiada w 

związku z prowadzoną działalnością taki magazyn i ponosi bieżące koszty jego działalności 

(np.  koszty  najmu,  elektryczność,  ochrona).  Na  potrzeby  wykorzystania  tego  magazynu  w 

związku  z  realizacją  umowy  dla  Zamawiającego,  wspomniane  koszty  nie  zwiększą  się. 

Pozostaną  one  zatem  bez  wpływu  na  koszty  realizacji  umowy  dla  Zamawiającego  i  będą 

stanowiły w tym sensie, swojego rodzaju, koszty ogólne DSV, które ten poniesie niezależne 

od  realizacji  umowy  dla  Zamawiającego.  Natomiast  nawet  jeśli  w  powyższym  zakresie 

zaistnieją  jakiekolwiek  koszty,  to  wskazany  przez  DSV  koszt  500  zł  (zgodnie  z  umową 

konsorcjum i wyjaśnieniami przedłożonym w zakresie rażąco niskiej ceny) je zrekompensuje.  

Ponadto,  Odwołujący  1  kwestionując  ww.  stawki  nie  przedstawił  wyliczeń,  które 

podważałyby  nieopłacalność  w  odniesieniu  do  kwot  przedstawionych  przez  DSV,  jedynie 

ofertę sporządzoną po terminie składania ofert na wynajem magazynu o znacznie większej 

powierzchni wraz z kosztami biurowymi, których to DSV nie ponosi w tamtej lokalizacji. 

W związku z powyższym zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 3 i 4 w zw. z art. 7 ust. 1 

ustawy Pzp 

w zw. z art. 3 ust. 1 i art. 15 ust. 1 pkt 1 UZNK nie potwierdził się. 

ZARZUT 5 

– WPROWADZENIE ZAMAWIAJĄCEGO W BŁĄD 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 24 ust. 1 pkt 17 w zw. z art. 24 

ust.  12  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  DSV  z 

postępowania, pomimo tego, że DSV co najmniej w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa 

przedstawiło  informacje  wprowadzające  w  błąd  Zamawiającego  mające  istotny  wpływ  na 

decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu, tj. informacje udzielone przez 

DSV  w  ramach  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny  dotyczącego  pozycji  Części  li  §7  pkt  4 

„Cennika”,  zgodnie  z  którym  Pekao  będący  członkiem  Konsorcjum  DSV  „posiada  swój 

własny  magazyn  czasowego  składowania  w  Polsce  zlokalizowany  przy  Al..  Krakowskiej 

106",  co  ostatecznie  doprowadziło  do  tego,  że  Zamawiający  uznał,  iż  stawka  zaoferowana 

przez DSV w Części II §7 pkt 4 „Cennika” nie jest rażąco niska.  

Izba  wskazuje,  że  prowadzone  postępowanie  jest  zamówieniem  w  dziedzinie 

obronności  i  bezpieczeństwa.  Zgodnie  ze  stanowiskiem  Urzędu  Zamówień  Publicznych 

reżim  udzielania  zamówień  w  dziedzinach  obronności  i  bezpieczeństwa  stanowi  swoiste 

wyłączenie  spod  obowiązku  stosowania  dwóch  podstawowych  reżimów:  klasycznego  i 

sektorowego.  Reżim  ten  reguluje  kwestie  wykluczenia  wykonawców  z  postępowania  w 

sposób  szczególny,  przewidziany  w  art.  131e  ustawy  Pzp,  co  oznacza,  że  do  wykluczania 

wykonawców z tych postępowań nie stosuje się bezpośrednio art. 24 ustawy Pzp. Powyższe 

potwierdza również doktryna stwierdzając, że art. 131e ustawy Pzp stanowi odrębny katalog 

w  stosunku  do  zawartego  w  art.  24  ustawie  Pzp.  Przesądzającym  jest  także  sam  fakt,  że 

ustawa Pzp wprost odwołuje się w Rozdziale IVa do poszczególnych przesłanek, o których 

mowa  w  art.  24  ustawy  Pzp,  określając  przez  to  zakres  ich  stosowania  w  odniesieniu  do 

zamówień w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa. 

Zgodnie z art. 131e ust. 1 i 1b ustawy Pzp z postępowania o udzielenie zamówienia 

w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa wyklucza się: 1) wykonawców, o których mowa 

w  art.  24  ust.  1  pkt  12  i  13,  z  wyłączeniem  wykonawców  skazanych  za  przestępstwo,  o 

którym mowa w art. 181-188 i art. 189a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny, i pkt 

14, gdy osoba o której mowa w tym przepisie, została skazana za przestępstwo wymienione 

w art. 24 ust. 1 pkt 13, z wyjątkiem przestępstw, o których mowa w art. 181-188 i art. 189a 

ustawy  z  dnia  6  czerwca  1997  r.  - 

Kodeks  karny,  jeżeli  stosowne  zastrzeżenie  zostało 

przewidziane  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu;  2)  (uchylony);  3)  (uchylony);  4)  wykonawców 

będących  osobą  fizyczną,  spółką  jawną,  spółką  partnerską,  spółką  komandytową,  spółką 

komandytowo-

akcyjną  lub  osobą  prawną,  jeżeli,  odpowiednio,  w  stosunku  do  takiej  osoby, 

wspólnika, partnera lub członka zarządu, komplementariusza, urzędującego członka organu 

zarządzającego, lub w związku z podejmowanym przez niego działaniem lub zaniechaniem 

podjęto decyzję o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa, o której mowa w art. 33 ust. 11 

ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 742); 

5)  wykonawców,  którzy  naruszyli  zobowiązania  w  zakresie  bezpieczeństwa  informacji  lub 

bezpieczeństwa dostaw, lub których uznano za nieposiadających wiarygodności niezbędnej 

do wykluczenia zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa, także w inny sposób niż w drodze 

wydania  decyzji  o  cofnięciu  świadectwa  bezpieczeństwa  przemysłowego,  o  której  mowa  w 

art.  66  ustawy  z  dnia  5  sierpnia  2010 

r. o ochronie informacji niejawnych; 6) wykonawców, 

którzy  mają  siedzibę  albo  miejsce  zamieszkania  w  innym  państwie,  niż  państwa,  o  których 

mowa w art. 131d ust. 1, z zastrzeżeniem art. 131d ust. 2. 

Zgodnie  z  art.  131e  ust.  1b  w  postępowaniach  o  udzielenie  zamówienia  w 

dziedzinach  obronności  i  bezpieczeństwa  zamawiający  może  wykluczyć  wykonawcę:  1)  o 

którym mowa w art. 24: a) ust. 1 pkt 13 lit. a, jeżeli został skazany za przestępstwo, o którym 

mowa w art. 181-188 lub art. 189a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny, b) ust. 1 

pkt  14,  gdy  osoba,  o  której  mowa  w  tym  przepisie,  została  skazana  za  przestępstwo,  o 

którym mowa w art. 181-188 lub art. 189a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny, 

c)  ust.  5;  2)  będącego  osobą  fizyczną,  która  naruszyła  zobowiązania  dotyczące 

bezpieczeństwa  informacji  lub  bezpieczeństwa  dostaw  w  związku  z  wykonaniem, 

niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zamówienia; 3) jeżeli urzędujący członek jego 

organu  zarządzającego  lub  nadzorczego,  wspólnik  spółki  w  spółce  jawnej  lub  partnerskiej 

albo  komplementariusz  w  spółce  komandytowej  lub  komandytowo-akcyjnej  lub  prokurent 

naruszył  zobowiązania  dotyczące  bezpieczeństwa  informacji  lub  bezpieczeństwa  dostaw  w 

związku z wykonaniem, niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zamówienia. 

Powyższe przepisy zawierają enumeratywny i wyczerpujący katalog sytuacji, których 

wystąpienie skutkować powinno wykluczeniem wykonawcy z postępowania. W katalogu tym 

próżno  szukać  przesłanki  wykluczenia  z  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp.  Jak  słusznie 

zauważył DSV zastosowanie przepisów dla zamówień klasycznych w przypadku postępowań 

w dziedzinie obronności i bezpieczeństwa jest możliwe jedynie w przypadkach, gdy przepisy 

ustawy Pzp stanowią wyraźne odesłanie do poszczególnych przepisów.  

W  związku  z  powyższym  w  niniejszym  stanie  faktycznym  nie  miały  zastosowania 

przepisy dotyczące przesłanki wykluczenia określone w art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp, w 

konsekwencji Izba postanowiła powyższy zarzut oddalić. 

ZARZUT  6  ZANIECHANIE  WYBORU  OFERTY  ODWOŁUJĄCEGO  1  JAKO 

NAJKORZYSTNIEJSZEJ  

Izba uznała, że powyższy zarzut potwierdził się, bowiem Zamawiający nieprawidłowo 

dokonał  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  gdyż  bezpodstawnie  zaniechał  odrzucenia  oferty 

DSV z uwagi na podaną błędną stawkę podatku VAT. 

ZARZ

UT  7  ZANIECHANIE  WEZWANIA  DSV  DO  DODATKOWYCH  WYJAŚNIEŃ  W 

ZAKRESIE RAŻĄCO NISKIEJ CENY  

Z ostrożności procesowej Odwołujący postawił również zarzut ewentualny polegający 

na  zaniechaniu  wezwania  DSV  do  udzielenia  wyjaśnień  w  trybie  art.  90  ust.1  ustawy  Pzp, 

podnosząc,  że  wezwanie  takie  powinno  dotyczyć  również  pozostałych  stawek 

zaoferowanych  przez  DSV  w  Części  I  §1  pkt  1  „Cennika”  (tj.  ppkt  3-6  bez  ppkt  2,  tj. 

przedziału  wagowego  50kg  -  100kg,  w  stosunku  do  którego  Zamawiający  wystosował  już 

takie wezwanie). 

Zgodnie z art.  90 ust. 1 ustawy Pzp jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne 

części  składowe,  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  budzą 

wątpliwości zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z 

wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych  przepisów, 

zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów,  dotyczących 

wyliczenia  ceny  lub  kosztu.  Zamawiający  w  każdym  przypadku  kiedy  oferowana  przez 

wyko

nawcę  cena  lub  proponowany  koszt  lub  ich  istotne  części  składowe  wydają  mu  się 

rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  i  poweźmie  wątpliwość,  co  do 

możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  w  oparciu  o  określone  przez  niego  

wymagania,  zobowiązany  jest  o  zwrócenie  się  do  wykonawcy  o  złożenie  wyjaśnień 

dotyczących wyliczenia ceny lub kosztu. 

Izba zwraca uwagę, że w odniesieniu do zarzutu zaniechania wezwania do wyjaśnień 

w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny,  ustawa  Pzp  nie  zwalnia  Odwołującego  z  ciężaru 

dowodowego.  Wymaga  podkreślenia,  że  przepisy  ustawy  Pzp  posługują  się  pojęciami 

nacechowanymi  elementami  subiektywnymi,  odwołują  się  do  „wątpliwości  zamawiającego”, 

czy  wskazują,  że  „cena  wydaje  się  rażąco  niska”.  Nie  jest  więc  tak,  że  Zamawiający  w 

każdym przypadku zobowiązany jest do przeprowadzenia procedury wyjaśniającej kalkulację 

oferty. Jest to konieczne w sytuacji pojawienia się wątpliwości Zamawiającego. Jeżeli ocena 

danych  prowadzi  do  wniosków,  że  wystąpiły  obiektywne  przesłanki  potwierdzające 

pr

awidłowość  kalkulacji,  Zamawiający  nie  ma  obowiązku  wzywania  do  wyjaśnień. 

Odwołujący 1 nie wskazał zaś żadnych dodatkowych, czy innych obiektywnych okoliczności 

faktycznych. (vide: wyrok Izby  z dnia 17 października 2019 r., sygn. akt KIO 1935/19). 

Odwołujący  1  nie  jest  zwolniony  z  obowiązku  dowiedzenia  tez  w  zakresie  zarzutów 

odwołania, tylko dlatego, że to Zamawiający w trybie art. 90 ustawy Pzp ma przeprowadzić 

postępowanie  wyjaśniające.  Jeżeli  Odwołujący  1  uważa,  że  takie  postępowanie  winno  być 

przepro

wadzone, to w tym zakresie powinien przeprowadzić rzeczową argumentację, której 

zabrakło.  Nie  jest  w  ocenie  Izby  wystarczające  jedynie  proste  wskazanie,  że  do  podanych 

kwot  DSV  winien  doliczyć  odpowiednią  marżę,  dającą  możliwość  osiągnięcia  zysku.  Nie 

przy

toczono,  choćby  fragmentarycznie,  istotnych  elementów  opisu  przedmiotu  zamówienia, 

szczegółowych  wymogów  dotyczących  realizacji  tego  zamówienia  i  nie  wskazano  w  jaki 

sposób  przekładają  się  one  na  koszty  realizacji  zamówienia.  Każdorazowo  to  zamawiający 

roz

waża  czy  zachodzą  podstawy  do  żądania  wyjaśnień,  a  obowiązek  taki  zachodzi  po 

stronie  zamawiającego  dopiero  wówczas,  gdy  zamawiający  poweźmie  wątpliwość  co  do 

tego, czy cena nie jest rażąco niska (vide: wyrok SO w Katowicach z dnia 30 stycznia 2007 r. 

sygn. akt XIX Ga 3/07 oraz wyrok SO w Katowicach z dnia 21 czerwca 2010 r. sygn. akt XIX 

Ga 175/10). Równocześnie Odwołujący 1 w sposób błędny zakłada ponownie, że wszystkie 

kwoty  wskazane  w  Części  I  §1  pkt  1  „Cennika”  (tj.  ppkt  3-6  bez  ppkt  2)  zostały  oparte  o 

wycenę znajdującą się w ofercie Air France/KLM. 

Niezależnie  od  powyższego  Zamawiający  wskazał,  że  powszechnie  stosowaną 

praktyką jest  uwzględnienie  niższych  stawek  w  kolejnych  przedziałach  wagowych  (wraz  ze 

wzrostem  tonażu),  co  potwierdza  choćby  treść  oferty  złożonej  przez  Odwołującego  1  oraz 

dotychczasowe doświadczenie  w  tym  zakresie Zamawiającego.  Zamawiający  nie miał  więc 

podstaw  do  kwestionowania  i  dodatkowego  wyjaśniania  podanych  kwot,  skoro  nie  budziły 

one jego wątpliwości w zakresie możliwości wykonania. 

Reasumując, w ocenie Izby, Odwołujący 1 nie wykazał, że doszło do naruszenia art. 

90 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. 

ZARZUT 8 ZANIECHANIA UNIEWAŻNIENIA POSTĘPOWANIA 

Ostatni  z  zarzutów  Odwołującego  1  (o  charakterze  ewentualnym)  wiąże  się  z 

zarzutem  odnoszącym  się  do  stawki  podatku  VAT  za  czynności  wskazane  w  części  II  §  5 

ust. 2 cennika wykonawców. Odwołujący 1 przyjął, że skoro dwóch wykonawców w zupełnie 

inny sposób zastosowało podatek VAT (jeden z nich wskazał stawkę 23%, drugi stawkę 0%) 

to oferty są nieporównywalne, a postępowanie podlega unieważnieniu. 

Izba  wskazuje,  iż  powyższy  zarzut  nie  potwierdził  się,  bowiem  Zamawiający  winien 

ofertę DSV odrzucić na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp.  

Sygn. akt KIO 3515/20 

Izba 

stwierdziła, że odwołanie podlega oddaleniu jako bezzasadne. 

W pierwszej  kolejności Odwołujący  2 zakwestionował  wysokość  zaoferowanej  przez 

Konsorcjum  CEVA  stawki  w  Części  II  §5  ust.  4  Cennika,  stanowiącego  element  oferty 

wykonawcy, której wartość netto wynosi 15,75 zł, uznając  że jest niezgodna z treścią SIWZ i 

winna  zostać  odrzucona  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp,  bowiem  nie 

uwzględnia kosztów wskazanych w uwagach znajdujących się pod §5 ust. 4 Cennika, tj: (i) 

koszt  rewizji  w  magazynie  cza

sowego  składowania  obsługiwanym  przez  operatora  portu 

lotniczego  lub  morskiego  (poza  magazynem  wykonawcy)  wg  cennika  operatora,  (ii)  koszt 

delegacji/pracy funkcjonariusza celnego 

wg urzędowych stawek, (iii) Jeśli w trakcie rewizji w 

ww.  magazynie  portowym 

jest  niezbędna  obecność  delegowanego  przedstawiciela 

wykonawcy 

—  wg  kosztów  delegacji  tego  przedstawiciela,  które  są  rozliczane  zgodnie  z 

rozporządzeniem  Ministra  Pracy  i  Polityki  Społecznej  z  dnia  29  stycznia  2013  r.  w  sprawie 

należności  przysługujących  pracownikowi  zatrudnionemu  w  państwowej  lub  samorządowej 

jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. 

Odwołujący 2 podnosił, że stawka wskazana przez Konsorcjum CEVA nie uwzględnia 

kosztu delegacji/pracy funkcjonariusza celnego, która zgodnie z §3 rozporządzenia Ministra 

Rozwoju  i  Finansów  z  dnia  22  lutego  2017  r.  w  sprawie  stawek  opłat  oraz  sposobu  ich 

obliczania  (Dz.  U.  z  2017  r.,  poz.  375)  wynosi  30  zł  za  każdą  rozpoczętą  godzinę  pracy 

funkcjonariusza  Służby  Celno-Skarbowej,  w  tym  za  czas  niezbędny  na  dojazd  oraz  za 

opóźnienia i przerwy w ich wykonywaniu, niezawinione przez funkcjonariusza Służby Celno-

Skarbowej.  Stawka  zaoferowana  przez  KONSORCJUM  CEVA,  zdaniem  Odwołującego  2, 

nie  uwzględnia  również  rezerwy  na  koszt  rewizji  w  magazynie  czasowego  składowania 

obsługiwanym  przez  operatora  portu  lotniczego  lub  morskiego  (poza  magazynem 

w

ykonawcy), który powinien być ustalony w oparciu o cennik operatora oraz nie uwzględnia 

kosztu  delegacji  przedstawiciela  wykonawcy  zgodnie  z  rozporządzeniem  Ministra  Pracy  i 

Polityki  Społecznej  z  dnia  29  stycznia  2013  r.  w  sprawie  należności  przysługujących 

pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z 

tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 167). Odwołujący 2 zwracał uwagę, że żaden 

z  wykonawców  nie  miał  podstaw,  aby  przyjąć  optymistyczne  (z  punktu  widzenia  wyceny 

omawianej  stawki)  założenie,  że  wszystkie  rewizje  będą  odbywały  się  na  terenie  Portu 

Lotniczego  w  Warszawie  (co  teoretycznie  mogłoby  skutkować  brakiem  konieczności 

doliczenia do omawianej stawki diety na czas delegacji pracownika).  

Izba uznała, że KONSORCJUM CEVA  w swoich wyjaśnieniach, które zastrzegł jako 

tajemnicę przedsiębiorstwa, potwierdził, że zaoferowana stawka jest zgodna z SIWZ. 

Odnosząc się do kosztu rewizji w magazynie czasowego składowania obsługiwanym 

przez operatora portu lotniczego lub morskiego (poza magazynem  wykonawcy) wg cennika 

operatora,  Konsorcjum  Ceva  załączyła  do  wyjaśnień  cennik  operatora,  a  do  pisma 

procesowego - 

odpowiedź dyrektora działu cargo wskazująca w jaki sposób ten koszt został 

odzwierciedlony.  Izba  zauważa  również,  że  zgodnie  z  Częścią  II  §5  pkt  1  i  2  Cennika 

należało wskazać koszty wszystkich czynności związanych z odprawą celną — w przywozie 

do  Polski  (

w  tym  :  opracowanie  zgłoszenia  celnego  (niezależnie  od  liczby  pozycji), 

opracowanie  zgłoszenia  tranzytowego(niezależnie  od  liczby  pozycji)  przedstawienie  do 

odprawy celnej i odbiór/nadanie przesyłki w imieniu klienta w miejscu odprawy (tj. w oddziale 

celny

m  w  Warszawie  lub  innym  oddziale  celnym  na  terytorium  RP)  wraz  z  czynnościami 

Wykonawcy związanymi z rewizją celną lub wstępną przesyłki (o ile wymagana) oraz koszty 

wszystkich  czynności  związanych  z  odprawą  celną  —w  wywozie  z  Polski  (w  tym  : 

opracowanie  z

głoszenia  celnego  (niezależnie  od  liczby  pozycji),  wraz  z  wystawieniem  listu 

lotniczego  AWB  i  nadaniem  przesyłki,  oraz  rewizja  celna/kontrola  bezpieczeństwa  w 

exporcie.  Równocześnie  Izba  wskazuje,  że  cenniki  przedłożone  na  rozprawie  przez 

Odwołującego 2 dotyczą handlingu, a stawka handlingu została określona w §1 pkt 3 ppkt 2 i 

3 cennika. Natomiast §5 ust. 4 nie wskazywał na obowiązek uwzględnienia kosztu handlingu, 

tylko kosztu rewizji. 

Odnosząc  się  do  kosztu  delegacji/pracy  funkcjonariusza  celnego  Izba  wskazuje,  że 

zgodnie z §3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w 

sprawie  należności  przysługujących  pracownikowi  zatrudnionemu  w  państwowej  lub 

samorządowej  jednostce  sfery  budżetowej  z  tytułu  podróży  służbowej  ustala  się  stawkę 

opłaty  za  czynności  podejmowane  w  wyniku  wykonywania,  na  wniosek  osoby 

zainteresowanej,  czynności  przewidzianych  w  przepisach  prawa  celnego  w  miejscu  innym 

niż urząd celno-skarbowy lub poza czasem pracy urzędu celno-skarbowego w wysokości 30 

z

ł  za  każdą  rozpoczętą  godzinę  pracy  funkcjonariusza  Służby  Celno-Skarbowej,  w  tym  za 

czas  niezbędny  na  dojazd  oraz  za  opóźnienia  i  przerwy  w  ich  wykonywaniu,  niezawinione 

przez funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej. Zatem, po pierwsze dotyczy to tylko sytuacji, 

w  której  czynności  celnika  wykonywane  są  na  wniosek  osoby  zainteresowanej,  a  nie 

zarządzane  przez  funkcjonariuszy  Służby  Celnej.  Nadto,  stawka  30  zł  obowiązuje  jedynie 

gdy  rewizja  będzie  się  odbywała  w  miejscu  innym  niż  urząd  celno-skarbowy  lub  poza 

czasem  pracy  urzędu  celno-skarbowego.  Zgodnie  zaś  z  §III  ust.  4  SIWZ  Zleceniodawcy 

będą w Polsce udzielali Wykonawcy zleceń spedycyjnych, na podstawie umowy ramowej, w 

imieniu własnym, przy czym: Odprawy celne, wywozowe i przywozowe, na obszarze celnym 

Un

ii  Europejskiej,  będą  dokonywane:  1)  zasadniczo  na  terytorium  Polski:  a)  w  urzędach 

celnych 

przywozu 

i 

wywozu, 

właściwych 

dla: 

siedzib 

Zleceniodawców 

(importerów/eksporterów 

przesyłek), 

lub 

jednostek 

wojskowych, 

będących 

odbiorcami/nadawcami  przesyłek,  lub  -  portów  lotniczych,  morskich,  lub  innych  przejść 

granicznych; 

b) poza miejscami odpraw celnych, w miejscach uznanych przez urząd celny (w 

jednostkach wojskowych) 

— w przypadku niektórych kategorii przesyłek sprzętu wojskowego 

lub  materiałów  niebezpiecznych  w  przewozie;  2)  sporadycznie  w  urzędach  celnych  innych 

państw należących do Unii Europejskiej. Zatem, Zamawiający zakłada, że odprawy celne, w 

tym  rewizje,  co  do  zasady  będą  wykonywane  na  terenie  urzędu  celnego  lub  w  miejscu 

uznanym  przez  urząd  celny  do  dokonania  takich  czynności.  Ponadto,  biorąc  pod  uwagę 

liczbę  jednostek  organów  celnych  obejmujących  zasięgiem  całe  terytorium  Polski  istnieje 

możliwość  zorganizowania  pracy  w  taki  sposób,  aby  przeprowadzenie  czynności  odbywało 

się w godzinach pracy urzędu. 

Odnosząc  się  do  kosztu  delegacji  pracownika  Izba  wskazuje,  że  zgodnie  z  uwagą 

Zamawiającego  jeśli  w  trakcie  rewizji  w  magazynie  portowym  jest  niezbędna  obecność 

delegowanego  przedstawiciela  Wykonawcy 

—  wg  kosztów  delegacji  tego  przedstawiciela, 

które są rozliczane zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 

stycznia  2013  r.  w  sprawie  należności  przysługujących  pracownikowi  zatrudnionemu  w 

państwowej  lub  samorządowej  jednostce  sfery  budżetowej  z  tytułu  podróży  służbowej. 

Powyższe  oznacza,  że  jeżeli  w  trakcie  rewizji  wykonawca  nie  przewiduje  poniesienia 

p

owyższych kosztów, to nie musi uwzględniać ich w stawce zaoferowanej w Części Il S 5 pkt 

4  Cennika.  Dodatkowo, 

wyjaśnienia  Konsorcjum  Ceva  potwierdziły,  że  czas  potrzebny  na 

dojazd, rewizję oraz powrót pracownika wykonawcy nie wyniesie więcej niż 8 godzin, a więc 

pracownikowi  takiemu  nie  będzie  przysługiwała  dieta  z  tytułu  delegacji,  o  której  mowa  w 

rozporządzeniu  Ministra  Pracy  i  Polityki  Społecznej  z  dnia  29  stycznia  2013  r.  w  sprawie 

należności  przysługujących  pracownikowi  zatrudnionemu  w  państwowej  lub  samorządowej 

jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.  

Odnosząc się do zarzutu związanego z błędem w obliczeniu ceny w zakresie stawki z 

części II §5 ust. 2 cennika Konsorcjum Ceva Izba uznała, że również podlega on oddaleniu. 

Konsorcjum CEVA wskazało w części II §5 ust. 2 cennika stawkę netto w  wysokości 90 zł, 

zaś  kwota  brutto  została  wskazana  na  poziomie  110,70  zł.  Zdaniem  Odwołującego  2 

doliczenie przez Ko

nsorcjum CEVA stawki podatku VAT w wysokości 23% jest niezgodne z 

bezwzględnie  obowiązującymi  przepisami  tj.  ustawą  o  VAT.  Na  potwierdzenie  powyższego 

Odwołujący  2 przytoczył  treść  art.  83  ust  1  pkt 21  ustawy  o VAT,  po  czym  stwierdził,  że w 

przypadku stawk

i zawartej w części II §5 ust. 2 cennika niezbędne było zastosowanie stawki 

0% VAT i konsekwentnie wskazanie jednakowej wartości netto i brutto ceny.  

Izba  podziela  podgląd  Odwołującego  2,  że  skoro  Zamawiający  nie  podał  w 

postępowaniu  stawki  podatku  VAT,  która  winna  znaleźć  zastosowanie,  to  winien 

każdorazowo  badać,  czy  wykonawca  zastosował  do  kalkulacji  ceny  stawkę  VAT  w 

prawidłowej wysokości, a przyjęcie w ofercie nieprawidłowej stawki podatku VAT, będącego 

elementem  cenotwórczym,  jest  równoznaczne  z  błędem  w  obliczeniu  zawartej  w  ofercie 

ceny,  polegającym  na  wadliwym  doborze  przez  wykonawcę  elementu  mającego  wpływ  na 

obliczenie wysokości zaoferowanej ceny.  

Niemniej  w  niniejszym  stanie  faktycznym  Izba  uznała,  że  to  oferta  Odwołującego  2 

podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy PZP,  a nie oferta Konsorcjum 

Ceva.  Izba  podtrzymuje  stanowisko  w  zakresie  zarzutu  związanego  z  podaniem  błędnej 

stawki  podatku  VAT  jak  w  sprawie 

z  odwołania  o  sygn.  akt  KIO  3462/20,  tym  samym  za 

niezasadne  Izba  uz

nała  powielanie  pełnej  argumentacji  w  przedmiotowym  zakresie.  Tym 

bardziej,  że  w  odniesieniu  do  powyższego  zarzutu,  Odwołujący  2  ograniczył  się  do 

ogólnikowego i lakonicznego uzasadnienia, które sprowadziło się do przytoczenia przepisu z 

ustawy  o  VAT  oraz 

orzecznictwa  dotyczącego  odrzucenia  oferty  ze  względu  na  błąd  w 

obliczeniu  ceny.  Nie  sposób  więc  uznać,  aby  Odwołujący  sprostał  ciążącemu  na  nim 

ciężarowi dowodowemu w powyższym zakresie. 

Odnosząc się do zastrzeżonych dokumentów Izba uznała, że przełożone wyjaśnienie 

jest  wystarczające  do  objęcia  całości  wyjaśnień  (pierwszych  i  drugich)  tajemnica 

przedsiębiorstwa.  Odwołujący  podnosił,  że  wyjaśnienia  złożone  przez  Konsorcjum  Ceva  w 

dniu  16  grudnia  2020  r.  winny  zostać  odtajnione,  ponieważ  wykonawca  nie  wykazał,  że 

informacje  te  posiadają  wartość  gospodarczą  oraz  że  zostały  podjęte  działania  w  celu 

zachowania tych informacji w poufności. 

Izba  podziela  pogląd  Konsorcjum  Ceva,  że  w  niniejszym  stanie  faktycznym  złożone 

wyjaśnienia  dotyczyły  konkretnych,  pojedynczych  świadczeń  wskazanych  w  cenniku,  które 

są  objęte  oddzielną,  niezależną  marżą.  Informacje  o  wysokości  i  sposobie  obliczenia  tej 

marży  mogą  więc  podlegać  utajnieniu,  jeśli  nie  były  one  ujawniane  do  wiadomości 

publicznej.  Wyjaśnienia  Konsorcjum  Ceva  zawierały  również  kalkulacje,  oferty  i  wyceny, 

pozyskane  od 

kontrahentów.  Ponadto,  poza  informacjami  typowo  handlowymi  dotyczącymi 

stosowanych  cen,  kalkulacji,  metodyk  wycen,  mar

ż,  warunków  handlowych,  faktur  VAT, 

wyjaśnienia zawierają informacje o organizacyjnym charakterze, w szczególności w zakresie 

linii i połączeń lotniczych z jakich zamierza korzystać wykonawca przy wykonywaniu umowy. 

Dodatkowo,  wartość  gospodarcza  zastrzeżonych  informacji  wyraża  się  w  ich  szczególnym 

zestawieniu. 

Które  całościowo budują przewagę konkurencyjną.  Równocześnie  wykonawca 

załączył  do  uzasadnienia  dowody  w  postaci  umów  i  oświadczeń  o  zachowaniu  poufności 

oraz wyjaśnił, że  

podjął  szereg  konkretnych  działań  ukierunkowanych  na  zachowanie  zastrzeżonych 

informacji w tajemnicy.  

Reasumując, Izba doszła do przekonania, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art. 

8 ust. 3 ustawy Pzp w zw. z art. 11. Ust. 2 UZNK. 

Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  wyniku  na  podstawie  

art. 192 ust. 9 i 10 ust

awy Prawo zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i 

sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. poz. 972).  

Przewodniczący:    

……………………..…………. 

……………………..……….. 

……………………..………..