KIO 1280/22 KIO 1283/22 KIO 1284/22 WYROK dnia 1 czerwca 2022 r.

Sygn. akt: KIO 1280/22 
 

       KIO 1283/22 

       KIO 1284/22 

WYROK 

z dnia 1 czerwca 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak  

Członkowie:   

Anna Packo 

Anna Kuszel-Kowalczyk 

Protokolant:   

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 i 30 maja 2022 r. 

odwołań wniesionych do Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 12 maja 2022 r. przez: 

A)  Wykonawc

ę ŠKODA Transportation a.s., Emila Škody 2922/1, Jižni Přdeměsti, 301 

00 P

lzeň, Repulika Czeska (sygn. akt KIO 1280/22); 

B)  Wykonawc

ę  NEWAG  Spółka  Akcyjna,  ul.  Wyspiańskiego  3,  33-300  Nowy  Sącz 

(sygn. akt KIO 1283/22); 

C)  Wykonawcy  Pojazdy  Szynowe  PESA  Bydgoszcz 

Spółka  Akcyjna,  ul.  Zygmunta 

Augusta 11, 85-082 Bydgoszcz (sygn. akt KIO 1284/22); 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  POLREGIO  Spółka  Akcyjna,  ul. 

Kolejowa 1, 01-217 Warszawa 

przy udziale 

Wykonawcy  Stadler  Polska 

Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością,  ul.  Targowa  50, 

08-110  Siedlce 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt 

KIO 1280/22, KIO 1283/22, KIO 1284/22 

po stronie Odwołujących 

Wykonawcy Pojazdy Szynowe PESA Bydgoszcz 

Spółka Akcyjna, ul. Zygmunta Augusta 

11, 85-082 Bydgoszcz 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. 

akt KIO 1283/22 po stronie 

Odwołującego 

Wykonawcy 

NEWAG  Spółka  Akcyjna,  ul.  Wyspiańskiego  3,  33-300  Nowy  Sącz 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  1284/22  po 

stronie 

Odwołującego 

Wykonawcy  H.  C.  -  Fabryka 

Pojazdów  Szynowych  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością,  ul.  28  czerwca  1956  r.,  61-485  Poznań  zgłaszającego  przystąpienie 

do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt:  KIO  1283/22,  KIO  1284/22  po  stronie 

Zamawiającego 

orzeka: 

A. 

Uwzględnia  w  całości odwołanie  wniesione  przez  ŠKODA Transportation  a.s.  i 

nakazuje  Zamawiającemu zmianę  w  załączniku III  do załącznika  nr 8  do  SWZ - 

wytyczne  dotyczące  specyfikacji  taboru,  wymagania  dotyczące  konstrukcji 

nadwozia  w  zakresie  lp.  1  opisu  parametru 

dotyczącego  „wytrzymałość 

kon

strukcji”  w  sposób  dopuszczający  również  konstrukcję  aluminiową  (sygn. 

akt KIO 1280/22); 

B. 

Uwzględnia  w  całości  odwołanie  wniesione  przez  Newag  S.A.  i  nakazuje 

Zamawiającemu  wykreślenie  z  §  9  załącznika  nr  7  do  SWZ  (wzór  umowy 

ramowej) 

obowiązku  dostarczenia  „rysunków  wykonawczych”  wraz  z 

katalogiem  części  zamiennych,  wydłużenie  terminów  dostaw  pojazdów 

odpowiednio  do  20  miesięcy  (dla  pojazdu  homologowanego)  oraz  do  36 

miesięcy  (dla  pojazdu  niehomologowanego)  od  dnia  zawarcia  umowy 

wykonawczej  oraz 

zmianę  załącznika  nr  III  do  załącznika  nr  8  do  SWZ  – 

wytyczne  dotyczące  specyfikacji  taboru,  charakterystyka  ogólna  i  parametry 

techniczne  pojazdów  w  zakresie  lp.  5  punkt  1  w  obu  kolumnach  poprzez 

usunięcie słów „po dwa na każdy człon pojazdu” oraz w zakresie lp. 10 poprzez 

zmianę długości EZT w wersji pierwszej na „do 60 m”, a w wersji drugiej na „do 

85 m”, alternatywnie poprzez wprowadzenie w obu kolumnach postanowienia o 

treści: długość pojazdu według projektu wykonawcy” (sygn. akt KIO 1283/22); 

C. 

Uwzględnia  w  zakresie  zarzutu  nr  2  odwołanie  wniesione  przez  Pojazdy 

Szynowe  PESA  Bydgoszcz  S.A.  i  nakazuje  Zamawiaj

ącemu  wydłużenie 

terminów  dostawy  pojazdów  odpowiednio  do  20  miesięcy  (dla  pojazdu 

homologowanego)  oraz  do 

36  miesięcy  (dla  pojazdu  niehomologowanego)  od 

dnia  zawarcia  umowy  wykonawczej

.  W  pozostałym  zakresie  odwołanie  oddala 

(sygn. akt KIO 1284/22). 

2.  Kos

ztami  postępowania  odwoławczego  obciąża:  Zamawiającego  oraz  Odwołującego 

Pojazdy Szynowe PESA Bydgoszcz S.A. w sprawie o sygn. akt KIO 1824/22 - stosownie 

do wyniku i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę  45.000 zł 00 gr. (słownie: 

czterdzieści  pięć  tysięcy  złotych,  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Wykonawców:  ŠKODA 

Transportation  a.s.,  (sygn.  akt  KIO  1280/22),  NEWAG  S.A.  (sygn.  akt  KIO  1283/22), 

Pojazdy  Szynowe  PESA  Bydgoszcz  S.A.  (sygn.  akt  KIO  1284/22), 

tytułem  wpisów  od 

odwołań  oraz  kwotę:  19 391  zł  00  gr  (słownie:  dziewiętnaście  tysięcy  trzysta 

dziewięćdziesiąt  jeden  złotych  zero  groszy)  tytułem  wynagrodzeń  pełnomocników 

Odwołujących i Zamawiającego; 

Zasądza: 

2.2.1  od 

Zamawiającego na rzecz Odwołującego ŠKODA Transportation a.s. (sygn. akt 

KIO  1280/22

)  kwotę  18.600  zł  00  gr.  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset 

złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów  strony  poniesionych  w  związku  z 

wpisem od o

dwołania oraz wynagrodzeniem pełnomocnika; 

od Zamawiającego na rzecz Odwołującego Newag S.A. (sygn. akt KIO 1283/22) 

kwotę  19.991  zł  00  gr.  (słownie:  dziewiętnaście  tysięcy  dziewięćset 

dziewięćdziesiąt  jeden  złotych  zero  groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów  strony 

poniesionych w związku z wpisem od odwołania, wynagrodzeniem pełnomocnika 

oraz kosztami dojazdu; 

od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  Pojazdy  Szynowe  PESA  Bydgoszcz 

S.A. (sygn. akt KIO 1284/22

) kwotę 2.600 zł 00 gr. (słownie: dwa tysiące sześćset 

złotych zero groszy)

tytułem zwrotu 1/3 kosztów postępowania odwoławczego.

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. 2021 r. poz. 1129 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni od dnia 

jego do

ręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Członkowie:   

……………………………… 

……………………………… 

Sygn. akt: KIO 1280/22 
 

       KIO 1283/22 

       KIO 1284/22 

U z a s a d n i e n i e 

W postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – POLREGIO S.A, w trybie przetargu 

nieograniczonego  w  celu  zawarcia  umowy  ramowej  na 

dostawę  fabrycznie  nowych 

elektryczn

ych  zespołów  trakcyjnych  do  obsługi  kolejowych  przewozów  pasażerskich  (nr 

postępowania:  PZP1.240.51.2022),  ogłoszonym  w  Dzienniku  Urzędowym  Wspólnot 

Europejskich  2022/S  085-231191

w  dniu  2  maja  2022  r.,  wobec 

postanowień  specyfikacji 

warunków zamówienia, zostały wniesione w dniu 12 maja 2022 r. do Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej odwołania wykonawców: SKODA Transportation a.s., (sygn. akt KIO 1280/22), 

NEWAG  S.A.  (sygn.  akt  KIO  1283/22),  Pojazdy Szynowe  PESA  Bydgoszcz  S.A.  (sygn.  akt 

KIO 1284/22). 

Zamawiaj

ący  udostępnił  dokumenty  stanowiące  podstawę  wniesionych  odwołań  na 

platformie zakupowej 2 maja 2022 r. 

I. 

Sygn. akt KIO 1280/22 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 99 ust. 4 w zw. z ust. 2 Pzp, poprzez 

ustanowienie wymagań w opisie przedmiotu 

zamówienia  (załącznik  nr  8  do  swz  załącznik  III  Wytyczne  dotyczące  specyfiki 

taboru), które preferują szczególny proces wykonania pojazdów, które charakteryzują 

konkretnych  wykonawców  (innych  niż  odwołujący)  bez  uzasadnienia  oraz  utrudniają 

uczciwą konkurencję i nie są proporcjonalne do celów zamówienia; 

2)  art.  16  pkt  1  oraz  pkt  3  Pzp  poprzez 

dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia 

(załącznik nr 8 do swz załącznik III Wytyczne dotyczące specyfiki taboru), w sposób 

który  narusza  równe  traktowanie  wykonawców,  powoduje  znaczące  utrudnienia  w 

zaistnieniu  uczciwej  konkurencji  w  postępowaniu  oraz  jest  nieproporcjonalne  do 

celów zamówienia; 

3)  art. 

17 ust. 1 Pzp poprzez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia (załącznik nr 8 do 

swz załącznik III Wytyczne dotyczące specyfiki taboru), który nie zapewnia najlepszej 

jakości  dostaw  oraz  uzyskania  najlepszych  efektów  zamówienia  w  stosunku  do 

poniesionych nakładów.  

Odwołujący  wnosi  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  zmiany 

postanowień swz polegające na obowiązku dopuszczenia konstrukcji aluminiowych.   

Zamawiający  złożył  w  piśmie  z  26.05.2022  r.  odpowiedź  na  odwołanie  wnosząc  o  jego 

oddalenie w całości. 

II. 

Sygn. akt KIO 1283/22 

Odwołujący zarzuca Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art.  97  ust.  1  i  2  Ustawy,  art.  99  ust.  1  Ustawy  oraz  art.  312  ust.  2  Ustawy  poprzez 

zawarcie 

w  §  9  ust.  1  i  §  10  ust.  5  SWZ  oraz  Sekcji  III.1.6)  Ogłoszenia  wzajemnie 

wykluczających się postanowień dotyczących wniesienia wadium przez wykonawców, 

jednocześnie  bez  określenia  wysokości  żądanego  wadium,  co  sprawia,  że  nie  jest 

możliwe  ustalenie,  czy  Zamawiający  wymaga  wniesienia  wadium  w  przypadku 

niniejszego  postępowania  oraz  postępowań  w  przedmiocie  zawarcia  umów 

wykonawczych,  a  także  nie  jest  możliwe  ustalenie,  w  jakiej  wysokości  ewentualne 

wadium po

winno zostać wniesione; 

art. 99 ust. 1 Ustawy oraz art. 387 § 1, art. 353 [1], art. 58 § 1 i 2 i art. 605 Kodeksu 

Cywilnego 

w związku z art. 8 ust. 1 Ustawy poprzez wymaganie w § 11 ust 3 pkt 6) 

SWZ złożenia wraz z ofertą wykazu towarów pochodzących z państw członkowskich 

Unii  Europejskiej,  państw,  z  którymi  Unia  Europejska  zawarła  umowy  o  równym 

traktowaniu  przedsiębiorców,  lub  państw,  wobec  których  na  mocy  decyzji  Rady 

stosuje  się  przepisy  dyrektywy  2014/25/UE,  przy  jednoczesnym  złożeniu 

oświadczenia,  że  ich  udział  przekracza  50%,  co  stanowi  wymóg  niejednoznaczny  i 

obiektywnie niemożliwy do spełnienia; 

art. 433 pkt 3) Ustawy oraz art. 353 [1], art. 58 § 1 i 2 i art. 605 Kodeksu Cywilnego w 

związku z art. 8 ust. 1 Ustawy poprzez wymaganie w § 7 ust. 11 i 12 załącznika nr 7 

do SWZ (wzór umowy ramowej), aby Wykonawca wyraził Zamawiającemu zgodę na 

zakup  Części,  Zespołów,  Podzespołów  do  Pojazdów,  w  tym  Części  złącznych 

niezbędnych  do  montażu  tych  Elementów  bezpośrednio  u  producentów  lub 

jakichkolwiek  dostawców  oferujących  takie  Zespoły,  Podzespoły  i  Części  oraz 

wymaganie  utrzymania  gwarancji  jakości  w  przypadku  montażu  wskazanych  części 

zamiennych  niezależnie  od  okoliczności,  tj.  nawet  w  razie  zaniechań  ze  strony 

Zamawiającego,  co  stanowi  wymóg  sprzeczny  z  naturą  stosunku  prawnego  umowy 

dostawy  oraz  zasadami  współżycia  społecznego,  prowadząc  do  naruszenia  zasady 

odpłatności 

zamówienia 

publicznego 

i 

bezpodstawnego 

wzbogacenia 

Zamawiającego; 

art.  353  [1],  art.  58  §  1  i  2  i  art.  605  Kodeksu  Cywilnego  w  związku  z  art.  8  ust.  1 

Ustawy  poprzez  wymaganie  w  §  7  ust.  17  załącznika  nr  7  do  SWZ  dostarczenia  w 

terminie  do  30  dni  od  dnia  zawarcia  umowy  ramowej  do  akceptacji  przez 

Zamawiającego dokumentacji poglądowej pojazdów, co stanowi wymóg sprzeczny z 

naturą stosunku prawnego umowy dostawy oraz zasadami współżycia społecznego, 

prowadząc  do  naruszenia  zasady  odpłatności  zamówienia  publicznego  i 

bezpodstawnego wzbogacenia Zamawiającego;  

art. 99 ust. 1 Ustawy oraz art. 387 § 1, art. 353 [1], art. 58 § 1 i 2 i art. 605 Kodeksu 

Cywilnego 

w związku z art. 8 ust. 1 Ustawy poprzez wymaganie w § 9 ust. 1, pkt 15 i 

18,  ust.  5  lit.  k,  §  13  ust.  9  lit.  c  załącznika  nr  7  do  SWZ  dostarczenia  rysunków 

wykonawczych  każdej  części  pojazdu  szynowego  oraz  dokumentacji  umożliwiającej 

modernizac

ję  pojazdów,  bez  sprecyzowania  zakresu  owej  modernizacji,  co  stanowi 

wymóg  niejednoznaczny  i  obiektywnie  niemożliwy  do  spełnienia,  a  ponadto 

sprzeczny  z  naturą  stosunku  prawnego  umowy  dostawy  oraz  zasadami  współżycia 

społecznego, prowadząc do naruszenia zasady odpłatności zamówienia publicznego 

i bezpodstawnego wzbogacenia Zamawiającego;  

art.  353  [1],  art.  58  §  1  i  2  i  art.  605  Kodeksu  Cywilnego  w  związku  z  art.  8  ust.  1 

Ustawy  poprzez  wymaganie  w  §  12  ust.  1  załącznika  nr  7  do  SWZ  umożliwienia 

Zamawiającemu  fotografowania  i  rejestrowania  całego  procesu  produkcyjnego 

pojazdów, co stanowi wymóg sprzeczny z naturą stosunku prawnego umowy dostawy 

oraz  zasadami  współżycia  społecznego,  niemający  związku  z  przedmiotem 

zamówienia, prowadząc do naruszenia zasady odpłatności zamówienia publicznego i 

bezpodstawnego wzbogacenia Zamawiającego;  

art. 433 pkt 3) Ustawy oraz art. 353 [1], art. 58 § 1 i 2 i art. 605 Kodeksu Cywilnego w 

związku z art. 8 ust. 1 Ustawy poprzez próbę przeniesienia na wykonawcę w § 12 ust. 

1 załącznika nr 7 do SWZ ryzyk i odpowiedzialności związanej z czynnościami, które 

będzie  wykonywał  Zamawiający,  tj.  utrzymania  pojazdu  kolejowego  po  upływie  6 

miesięcy  od  daty  dostawy,  bez  zapłaty  wykonawcy  jakiegokolwiek  wynagrodzenia  z 

tego  tytułu,  co  stanowi  wymóg  sprzeczny  z  naturą  stosunku  prawnego  umowy 

dostawy wraz z utrzymaniem oraz zasadami współżycia społecznego, prowadząc do 

naruszenia  zasady  odpłatności  zamówienia  publicznego  i  bezpodstawnego 

wzbogacenia Zamawiającego;  

art. 387 § 1, art. 353 [1], art. 58 § 1 i 2 i art. 605 Kodeksu Cywilnego w związku z art. 

8  ust.  1  Ustawy  poprzez  wymaganie  w  §  16  ust.  11  załącznika  nr  7  do  SWZ 

przedłożenia  na  etapie  zawarcia  umowy  ramowej  zestawienia  części  zamiennych, 

podczas  gdy  tworzenie  dokumentacji  technicznej  pojazdu,  w  zestawienia  części 

zamiennych,  rozpoczyna  się  dopiero  po  zawarciu  umowy  wykonawczej,  co  stanowi 

świadczenie obiektywnie niemożliwe do spełnienia; 

art.  353  [1],  art.  58  §  1  i  2  i  art.  605  Kodeksu  Cywilnego  w  związku  z  art.  8  ust.  1 

Ustawy poprzez wymaganie w § 21 ust. 18 załącznika nr 7 do SWZ udzielenia nowej 

gwarancji na każdą wymienioną część składową pojazdu, niezależnie od charakteru 

oraz  istotności  owej  części  składowej,  co  stanowi  wymóg  sprzeczny  z  naturą 

stosunku prawnego gwarancji jakości na pojazd szynowy oraz zasadami współżycia 

społecznego, prowadząc do naruszenia zasady odpłatności zamówienia publicznego 

i bezpodstawnego wzbogacenia Zamawiającego;  

art. 99 ust. 1 Ustawy oraz art. 387 § 1, art. 353 [1], art. 58 § 1 i 2 i art. 605 Kodeksu 

Cywilnego 

w  związku  z  art.  8  ust.  1  Ustawy  poprzez  dopuszczenie  w  §  31  ust.  9 

załącznika  nr  7  do  SWZ  „samoistnej  zmiany  terminów  płatności”,  co  prowadzi  do 

niejednoznaczności  wymagań  Zamawiającego  i  w  konsekwencji  obiektywnej 

niemożliwości ich spełnienia przez wykonawcę; 

art. 16 pkt 1) Ustawy, art. 99 ust. 4 Ustawy, art. 311 ust. 4 Ustawy oraz art. 387 § 1, 

art.  353  [1],  art.  58  §  1  i  2  i  art.  605  Kodeksu  Cywilnego  w  związku  z  art.  8  ust.  1 

Ustawy poprzez wymaganie w § 4 ust. 1 pkt 1) załącznika nr 3 do załącznika nr 7 do 

SWZ dostarczenia pojazdu zgodnego z typem, dla którego wydano już zezwolenie na 

dopuszczenie  do  eksploatacji  typu  pojazdu  kolejowego,  w  terminie  10  miesięcy  od 

zawarcia  umowy  wykonawczej,  co  stanowi  wymóg  obiektywnie  niemożliwy  do 

spełnienia przy zachowaniu uczciwej konkurencji;  

art. 16 pkt 1) Ustawy, art. 99 ust. 4 Ustawy, art. 311 ust. 4 Ustawy oraz art. 387 § 1, 

art.  353  [1],  art.  58  §  1  i  2  i  art.  605  Kodeksu  Cywilnego  w  związku  z  art.  8  ust.  1 

Ustawy poprzez 

wymaganie w § 4 ust. 1 pkt 2) załącznika nr 3 do załącznika nr 7 do 

SWZ dostarczenia pojazdu zgodnego z typem, dla którego nie wydano zezwolenia na 

dopuszczenie  do  eksploatacji  typu  pojazdu  kolejowego,  w  terminie  24  miesięcy  od 

zawarcia  umowy  wykonawczej,  co  stanowi  wymóg  obiektywnie  niemożliwy  do 

spełnienia  przy  zachowaniu  uczciwej  konkurencji,  prowadzący  do  ograniczenia 

uczciwej  konkurencji  poprzez  zawężenie  kręgu  wykonawców  do  jednego  podmiotu, 

powiązanego kapitałowo z Zamawiającym;  

13. art.  16  pkt  1)  Ustawy,  art.  99  ust.  4  Ustawy  oraz  art.  311  ust.  4  Ustawy  poprzez 

wymaganie 

w  załączniku  nr  III  do  załącznika  nr  8  do  SWZ  (Opis  Przedmiotu 

Zamówienia)  –  wytyczne  dotyczące  specyfikacji  taboru,  charakterystyka  ogólna  i 

parametry  techniczne  pojazdów  lp.  5  oraz  lp.  10,  aby  w  pojazdach  obu  typów 

zastosować wózki 2-osiowe w ilości po dwa na każdy człon pojazdu oraz ograniczeni 

całkowitej długości pojazdu z elementami skrajnymi do 55 m dla wersji pierwszej oraz 

do  80  m  dla  wersji  drugiej,  co  stanowi  opis  przedmiotu  zamówienia  utrudniający 

uc

zciwą  konkurencję  w  postaci  bezpodstawnego  uprzywilejowania  jednego  z 

wykonawców, powiązanego kapitałowo z Zamawiającym. 

Wykonawca 

wniósł o nakazanie Zamawiającemu zmiany Ogłoszenia i SWZ poprzez: 

ujednolicenie  wymagań  dotyczących złożenia  wadium  w  SWZ  i  Ogłoszeniu  poprzez 

jednoznacznie  wskazanie,  że  wykonawcy  nie  będą  zobowiązani  do  wniesienia 

wadium; 

rezygnację  z  wymogu  złożenia  wykazu  towarów  pochodzących  z  państw 

członkowskich Unii Europejskiej, państw, z którymi Unia Europejska zawarła umowy 

o równym traktowaniu przedsiębiorców, lub państw, wobec których na mocy decyzji 

Rady stosuje się przepisy dyrektywy 2014/25/UE; 

rezygnację z wymogu udzielenia zgody na zakup Części, Zespołów, Podzespołów do 

Pojazdów,  w  tym  Części  złącznych  niezbędnych  do  montażu  tych  Elementów 

bezpośrednio u producentów lub jakichkolwiek dostawców oferujących takie Zespoły, 

Podzespoły i Części; 

zmianę treści załącznika nr 7 do SWZ § 7 ust. 17 – zdanie pierwsze na następującą: 

„Wykonawca w terminie do 180 dni od dnia zawarcia Umowy Wykonawczej dostarczy 

do  akceptacji  przez  Zamawiającego  niżej  wymienioną  dokumentację  poglądową, 

odrębnie dla każdej z Wersji Pojazdów:”; 

rezygnację  z  wymogu  dostarczenia  rysunków  wykonawczych  wraz  z  katalogiem 

części  zamiennych  oraz  rezygnację  z  wymogu  dostarczenia  dokumentacji 

konstrukcyjnej umożliwiającej wykonanie modernizacji pojazdów; 

zmianę treści załącznika nr 7 do SWZ § 12 ust. 1 na następującą: „Zamawiającemu 

przysługuje  za  pośrednictwem  jego  upoważnionych  przedstawicieli  prawo  do 

nadzorowania całego procesu produkcyjnego Pojazdów u Wykonawcy.”; 

wykreślenie  w  całości  treści  załącznika  nr  7  do  SWZ  §  16  ust.  16  i  wprowadzenie 

postanowienia  potwierdzającego,  że  Zamawiający  będzie  pełnił  funkcję  ECM  dla 

dostarczonych pojazdów; 

wykreślenie w całości treści § 16 ust. 11załącznika nr 7 do SWZ; 

wykreślenie w całości treści § 21 ust. 18 załącznika nr 7 do SWZ;  

wykreślenie w całości treści § 31 ust. 9 załącznika nr 7 do SWZ do SWZ;  

zmianę § 4 ust. 1 pkt 1) załącznika nr 3 do załącznika nr 7 do SWZ poprzez zmianę 

wymaganego 

terminu  dostawy  pierwszych  pięciu  pojazdów  na  18  miesięcy  od 

zawarcia  umowy 

wykonawczej  i  odpowiednie  dostosowanie  terminów  dostaw 

kolejnych pojazdów;  

zmianę § 4 ust. 1 pkt 2) załącznika nr 3 do załącznika nr 7 do SWZ poprzez zmianę 

wymaganego 

terminu dostawy pierwszego pojazdu na 36 miesięcy od daty zawarcia 

umowy  wykonawczej 

i  odpowiednie  dostosowanie  terminów  dostaw  kolejnych 

pojazdów;  

zmianę  załącznika  nr  III  do  załącznika  nr  8  do  SWZ  –  wytyczne  dotyczące 

specyfikacji  taboru,  charakterystyka  ogólna  i  parametry  techniczne  pojazdów  w 

zakresie  lp.  5  punkt  1  w  obu  kolumnach  poprzez  usunięcie  słów  „po  dwa  na  każdy 

człon  pojazdu”  oraz  w  zakresie  lp.  10  poprzez  zmianę  długości  EZT  w  wersji 

pierwszej  na  „do  60  m”,  a  w  wersji  drugiej  na  „do  85  m”,  alternatywnie  poprzez 

wprowadzenie  w  obu  kolumnach  postanowienia  o  treści:  długość  pojazdu  według 

projektu wykonawcy”. 

Zamawiający złożył w piśmie z 26.05.2022 r. odpowiedź na odwołanie, w której uwzględnił w 

części zarzuty, tj. z pkt 1, 2, 6, 9.  

Zama

wiający w odniesieniu do zarzutu nr 3 wprowadził zmianę w postanowieniu dotyczącym 

prawa zakupu Części, Zespołów i Podzespołów do Pojazdów u producentów lub dostawców 

takich elementów (§ 7 ust. 12 wzoru umowy) w celu rozwiania wątpliwości co do zobowiązań 

wynikających z gwarancji. 

W  odniesieniu  do  zarzutów  nr  5,  6,  7,  10,  których  Zamawiający  nie  uwzględnił  –  dokonał 

zmiany postanowień wzoru umowy.  

Odwołujący w związku z wprowadzonymi zmianami cofnął na posiedzeniu zarzuty z pkt 3, 4, 

6, 7, 8 i 10 odwołania, podtrzymując zarzuty 5, 11, 12 i 13. 

III. 

 Sygn. akt KIO 1284/22 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art. 112 ust. 1 i 2 PZP w zw. z art. 16 pkt 1, 2 i 3 PZP poprzez ustanowienie warunku 

udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej  w  sposób 

nieadekwatny i nieproporcjonalny, na zbyt niskim poziomie, który nie umożliwia oceny 

zdolności wykonawcy do należytego wykonania zamówienia; 

art.  99  ust.  1  PZP  w  zw.  z  art.  387  kc  w  zw.  z  art.  8  PZP  poprzez  określenie 

niemożliwych  do  spełnienia  terminów  realizacji  zamówienia  w  zakresie  dostawy 

pojazdów,  nieuwzględniających  istotnych  okoliczności  mających  wpływ  na 

sporządzenie oferty i realizację zamówienia; 

art.  393  ust.  1  pkt  4)  PZP  w  zw.  z  art.  99  PZP  poprzez  żądanie  złożenia  wraz  z 

ofertą  wykazu  towarów  pochodzących  z  państw  członkowskich  Unii  Europejskie, 

państw,  z  którymi  Unia  Europejska  zawarła  umowy  o  równym  traktowaniu 

przedsiębiorców,  lub  państw,  wobec  których  na  mocy  decyzji  Rady  stosuje  się 

przepisy dyrektywy 2014/25/UE; 

4.  art.  99  ust.  1  PZP  w  zw.  z  art.  7  pkt  26)  PZP  w  zw.  16  pkt  1,  2  i  3  PZP  poprzez 

zaniechanie  wskazania  minimalnego  zakresu  zamówienia  w  ramach  postępowania 

wykonawczego,  co  uniemożliwia  wykonawcy  uwzględnienie  wszystkich  istotnych 

okoliczności mających wpływ na sporządzenie oferty i prawidłowe oszacowanie ceny; 

5.  art.  240  ust.  1  i  2  PZP,  art.  241  ust.  1  PZP  oraz  art.  99  ust.  1  PZP  w  zw.  z  art.  16 

pkt 1, 2, i 3 PZP poprzez ograniczenie możliwości zaoferowania przez wykonawcę w 

postępowaniu  wykonawczym  ceny  wyższej  niż  w  postępowaniu  zmierzającym  do 

zawarcia umowy ramowej, co ogranicza możliwość uwzględnienia przez wykonawcę 

wszystkich  okoliczności  i  kosztów  mających  wpływ  na  sporządzenie  oferty  w 

postępowaniu  wykonawczym,  przy  jednoczesnym  braku  waloryzacji  wynagrodzenia 

wykonawcy; 

6.  art.  439  ust.  1-5  PZP  poprzez  brak  wskazania  w  umowie  ramowej  zasad 

wprowadzania zmian wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy w przypadku 

zmiany  cen  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją  zamówienia  w 

odniesieniu  do  usług  wymienionych  w  punktach  3-14  we  wzorze  formularza 

cenowego stanowiącego załącznik do oferty;  

art. 99 ust. 1 i 4 PZP w zw. z art. 16 pkt 1, 2 i 3 PZP poprzez żądanie złożenia przez 

Wykonawcę  w  terminie  30  dni  od  dnia  zawarcia  Umowy  Ramowej  dokumentacji 

technicznej p

ojazdów, podczas gdy wskutek zawarcia Umowy Ramowej Wykonawca 

nie będzie jeszcze zobowiązany do wykonywania prac projektowych;  

8.  art. 99 ust. 1 i 4 PZP w zw. z art. 16 pkt 1, 2 i 3 PZP poprzez wymaganie zapewnienia 

zgodności  pojazdów  z  przepisami  prawa,  normami  i  przepisami  technicznymi 

obowiązującymi  na  dzień  odbioru  każdego  z  Pojazdów,  podczas  gdy  konfiguracja 

i  rozwiązania techniczne  zastosowane  w  Pojazdach  mają być  zgodne z zamówioną 

wersją pojazdu, a wykonawca nie jest w stanie przewidzieć zmian przepisów prawa i 

norm, które mogą wejść w życie w całym okresie obowiązywania umowy ramowej;  

9.  art. 99 ust. 1 i 4 PZP w zw. z art. 16 pkt 1, 2 i 3 PZP poprzez wymaganie przekazania 

dokumentacji  konstrukcyjnej  i  oprogramowania  umożliwiających  zamawiającemu 

wykonanie 

modernizacji  pojazdów,  co  jest  żądaniem  nieprecyzyjnym  i 

nieuzasadnionym,  nie  uwzględniającym  wszystkich  istotnych  okoliczności  mających 

wpływ na sporządzenie oferty i prawidłowe oszacowanie ceny; 

10. art.  99  ust.  1  i  4  PZP  w  zw.  z  art.  16  pkt  1,  2  i  3  PZP  poprzez  ustanowienie 

uprawnienia  Zamawiającego  do  dokumentowania  całego  procesu  produkcyjnego 

u  wykonawcy  i  jego  podwykonawców  za  pomocą  fotografii  lub  materiałów 

audiowizualnych,  urządzeń  rejestrujących,  co  jest  żądaniem  nieuzasadnionym, 

nadmiernym 

i 

naru

szającym  tajemnicę  przedsiębiorstwa  wykonawcy,  nie 

uwzględniającym wszystkich istotnych okoliczności mających wpływ na sporządzenie 

oferty i prawidłowe oszacowanie ceny;  

11. art.  99  ust.  1  i  4  PZP  w  zw.  z  art.  16  pkt  1,  2  i  3  PZP  poprzez  wymaganie,  aby 

wykona

wca  był  Podmiotem  Odpowiedzialnym  za  Utrzymanie  Pojazdów  (ECM)  w 

całym  okresie  gwarancji,  podczas  gdy  wykonawca  wykonuje  jedynie  wąski  i 

ograniczony w czasie zakres usług utrzymania, co jest żądaniem nieuzasadnionym i 

nadmiernym, nie uwzględniającym wszystkich istotnych okoliczności mających wpływ 

na sporządzenie oferty i prawidłowe oszacowanie ceny; 

12. art. 436 pkt 3) PZP w zw. z art. 3531 kc w zw. z art. 8 ust. 1 i art. 16 pkt 1, 2 i 3 PZP 

poprzez  określenie  łącznej  maksymalnej  wysokości  kar  umownych,  których  może 

dochodzić  Zamawiający,  w  oderwaniu  od  wartości  rzeczywiście  udzielonego 

zamówienia, co w konsekwencji prowadzi do braku ustanowienia realnego limitu kar 

umownych  oraz  ułożenia  stosunku  prawnego  w  sposób  sprzeciwiający  się  jego 

właściwości 

oraz 

zasadom 

współżycia 

społecznego 

oraz 

naruszający 

równowagę stron;  

art. 483 § 1 kc w zw. z art. 353 1 kc oraz w zw. z art. 8 ust. 1 PZP i art. 16 pkt 1, 2 i 

3  PZP  poprzez  zapisanie  kar  umownych  za  zwłokę  w  przekazaniu  pojedynczych 

dokumentów,  podczas  gdy  kara  umowna  powinna  dotyczyć  co  najwyżej  zwłoki  w 

przekazaniu  kompletnej  dokumentacji,  co  w  konsekwencji  prowadzi  do  ułożenia 

stosunku 

prawnego 

w 

sposób 

sprzeciwiający 

się 

jego 

właściwości 

oraz  zasadom  współżycia  społecznego  oraz  naruszający  równowagę  stron. 

Maj

ąc  na  względzie  powyższe,  Odwołujący  wnosi  o  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania 

następujących zmian w SWZ:  

Zmianę § 6 ust. 2 SWZ na: „Wykonawca musi spełniać następujące warunki udziału 

w  Postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej:  Wykonawca  winien 

wykazać, że w okresie ostatnich pięciu (5) lat prze upływem terminu składania ofert, a 

jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy – w tym okresie, należycie wykonał 

dostawę  fabrycznie  nowych  elektrycznych  zespołów  trakcyjnych  o  wersjach 

zap

ewniających  co  najmniej  130  stałych  miejsc  siedzących  do  obsługi  kolejowych 

przewozów  pasażerskich,  o  łącznej  wartości  nie  mniejszej  niż  200  000  000,00  PLN 

brutto (słownie: dwieście milionów złotych).” 

Zmianę § 4 ust. 1 wzoru umowy wykonawczej (załącznik nr 3 do umowy ramowej) na: 

„1. Terminy dostaw wynoszą:  

1)  w  przypadku  Pojazdów  homologowanych  tj.  Pojazdów  zgodnych  z  typem,  dla 

którego  przed  dniem  zawarcia  Umowy  wykonawczej  wydano  już  ważne 

bezterminowo, 

bezwarunkowo 

i 

bez 

ograniczeń 

Zezwolenie: 

- pierw

sze 5 (pięć) Pojazdów – zostanie dostarczonych nie później niż w terminie 20 

miesięcy od dnia zawarcia Umowy wykonawczej; 

następnie  co  miesiąc,  tj.  odpowiednio  nie  później  niż  w  terminie  21  (dwudziestu 

jeden),  22  (dwudziestu  dwóch),  23  (dwudziestu  trzech)  i  następnych  kolejnych 

miesięcy od dnia zawarcia Umowy wykonawczej – zostanie dostarczonych w każdym 

miesiącu po 5 (pięć) kolejnych Pojazdów, aż do wyczerpania całkowitej puli Pojazdów 

składających się na Umowę wykonawczą; 

2)  w  przypadku  Pojazdów  niehomologowanych,  tj.  Pojazdów  innych  niż  w  pkt  1) 

powyżej: 

-  pierwszy  (jeden)  Pojazd 

–  zostanie  dostarczony  nie  później  niż  w  terminie  36 

(trzydziestu  sześciu)  miesięcy  od  dnia  zawarcia  Umowy  wykonawczej; 

następnie  co  miesiąc,  tj.  odpowiednio  nie  później  niż  w  terminie  37  (trzydziestu 

siedmiu),  38 

(trzydziestu  ośmiu),  39  (trzydziestu  dziewięciu)  i  następnych  kolejnych 

miesięcy od dnia zawarcia Umowy wykonawczej – zostanie dostarczonych w każdym 

miesiącu po 5 (pięć) kolejnych Pojazdów, aż do wyczerpania całkowitej puli Pojazdów 

składających się na Umowę wykonawczą.” 

Usunięcie § 3 ust. 3 pkt 6) SWZ oraz z pkt 3) wzoru formularza ofertowego zdania: 

„Wykaz towarów spełniających warunki określone w zdaniu poprzedzającym stanowi 

załącznik nr ..... do Oferty.”  

Zmianę  §  28  ust.  2  wzoru  umowy  ramowej  (załącznik  nr  7  do  SWZ)  na: 

„W  ramach  jednego  Postępowania  wykonawczego,  przedmiotem  zamówienia 

wykonawczego i Umowy wykonawczej może być minimalnie 10 Pojazdów w Wersji I 

lub  15  Pojazdów  w  Wersji  II  oraz  maksymalnie  50  (pięćdziesiąt)  sztuk  Pojazdów, 

jednej z lub obu Wersji.” 

Usunięcie § 14 ust. 11 SWZ oraz § 3 ust. 6 wzoru umowy ramowej (załącznik nr 7 do 

SWZ),  ewentualnie  zmianę  tych  postanowień  na:  §  14  ust.  11  SWZ: 

„Niezależnie  od  wartości  maksymalnej  (ceny  przyjętej  oferty,  zgodnie  z  ust.  9, 

złożonej  w  Postępowaniu)  przeznaczonej  na  sfinansowanie  realizacji  Umowy 

ramowej  i  zamówień  wykonawczych  Wykonawca  nie  może  zaproponować  mniej 

korzystnych  cen  jednostkowych  w  odpowiedzi  na  zaproszenie  do  składania  ofert,  w 

celu wyłonienia Wykonawcy niż w ofercie złożonej w postępowaniu, w celu zawarcia 

Umowy  ramowej,  zwaloryzowanych  o  miesięczny  wskaźnik  cen  towarów  i  usług 

konsumpcyjnych  do  analogicznego  miesiąca  roku  poprzedniego,  opublikowany  w 

miesiącu  bezpośrednio poprzedzającym  skierowanie  do  wykonawcy  zaproszenia  do 

składania  ofert  w  postępowaniu  wykonawczym.  Oferta  zawierająca  mniej  korzystne 

ceny jednostkowe niż zaoferowane w Postępowaniu na zawarcie Umowy ramowej po 

waloryzacji będzie podlegać odrzuceniu.”  

§  3  ust.  6  wzoru  umowy  ramowej:  „Wynagrodzenie  Wykonawcy  za  wykonanie 

zamówienia wykonawczego nie może być wyższe od wynagrodzenia określonego na 

podstawie  cen  jednostkowych  zawartych  w  Ofercie  zwaloryzowanego  o  miesięczny 

wskaźnik  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  do  analogicznego  miesiąca  roku 

poprzedniego,  opublikowany  w  miesiącu  bezpośrednio  poprzedzającym  skierowanie 

do 

wykonawcy zaproszenia do składania ofert w postępowaniu wykonawczym”. 

Uwzględnienie  we  wzorze  umowy  ramowej  mechanizmu  wprowadzania  zmian 

wysokości  wynagrodzenia  należnego  wykonawcy  w  przypadku  zmiany  cen 

materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia w odniesieniu do usług 

utrzymania,  wymienionych  w  punktach  3-14  we  wzorze  formularza  cenowego 

stanowiącego załącznik do oferty. 

Zmianę § 7 ust. 17 zdanie pierwsze wzoru umowy ramowej (załącznik nr 7 do SWZ) 

na: 

„Wykonawca w terminie do 180 dni od dnia zawarcia Umowy wykonawczej dostarczy 

do  uzgodnienia  z  Zamawiającym  niżej  wymienioną  dokumentację  poglądową, 

odrębnie  dla  każdej  z  Wersji  Pojazdów,  z  zastrzeżeniem,  że  przedmiotowa 

dokumentacja uzgodniona przez Strony pozostaje wiążąca dla danej Wersji Pojazdu 

przy kolejnych Umowach wykonawczych”. 

Zmianę § 7 ust. 3 zdanie pierwsze wzoru umowy ramowej (załącznik nr 7 do SWZ) 

na: 

„Pojazdy  zostaną  wyprodukowane  zgodnie  z  warunkami  określonymi  w  OPZ,  SWZ, 

Umowie  ramowej, 

Umowie  wykonawczej  oraz  Ofercie  i  będą  zgodne  ze  wszystkimi 

bezwzględnie  obowiązującymi  przepisami  prawa  oraz  normami  i  przepisami 

technicznymi  na  dzień  złożenia  oferty  w  Postępowaniu  wykonawczym,  w 

szczególności  w  sposób  zapewniający  bezpieczeństwo  ruchu  kolejowego, 

bezpieczeństwo  przewozu  osób  i  rzeczy,  a  także  z  uwzględnieniem  zasad 

wymaganej  wiedzy  technicznej  i  oczekiwanych  przez  Zamawiającego  standardów 

jakościowych.”  

Wykreślenie słowa „modernizacji” z § 10 ust. 2 i 11, § 11 ust. 2 oraz § 13 ust. 9 lit. c) 

wzoru umowy ramowej (załącznik nr 7 do SWZ). 

Zmianę § 12 ust. 1 zdanie pierwsze wzoru umowy ramowej (załącznik nr 7 do SWZ) 

poprzez 

usunięcie  słów  „w  tym  w  szczególności  obejmujące  prawo  do 

dokumentowania  za  pomocą  fotografii  lub  materiałów  audiowizualnych,  urządzeń 

rejestrujących,  całego  procesu  produkcyjnego  Pojazdów  u  Wykonawcy  i  jego 

podwykonawców.”  

Usunięcie § 16 ust. 16 z wzoru umowy ramowej (załącznik nr 7 do SWZ). 

Zmianę  §  24  ust.  6  wzoru  umowy  ramowej  (załącznik  nr  7  do  SWZ)  na: 

„Łączna  wysokość  kar  umownych  naliczonych  w  związku  z  realizacją  danej  Umowy 

wykonawczej nie przekroczy 15 % wynagrodzenia netto określonego w § 3 ust. 1 tej 

Umowy wykonawczej.” 

Usunięcie § 24 ust. 1 pkt 1-6 wzoru umowy ramowej (załącznik nr 7 do SWZ). 

Zamawiający złożył w piśmie z 26.05.2022 r. odpowiedź na odwołanie, w której uwzględnił w 

części zarzuty podniesione w odwołaniu, tj. z pkt: 3, 5, 6, 9 (w części), 10.  

W  zakresie  zarzutów  z  pkt:  4,  7,  8,  11,  12  i  13,  których  nie  uwzględnił,  Zamawiający 

wprowadził  zmiany  w  dokumentacji  –  postanowieniach  wzoru  umowy  ramowej  w  celu 

rozwiania wątpliwości, jakie wynikać miały z zarzutów. 

Odwołujący na posiedzeniu wycofał zarzuty nr 4, 6, 7, 9, 11, 12 i 13 podtrzymał zarzuty z pkt 

1, 2 i 8 odwołania. 

Stanowisko Izby 

Do  rozpoznania 

zarzutów  w  odwołaniach  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  z  dnia 

11  września  2019  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  1129  ze  zm.), 

obowiązującej  w  dacie  wszczęcia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  zwana  dalej 

Ustawą. 

Żadne  z  odwołań  nie  podlegało  odrzuceniu  i  takich  wniosków  również  nie  formułowano  w 

pismach  procesowych,  jak  i  w  toku  posiedzenia  niejawnego  przed  otwarciem  rozprawy. 

Wszystkie odwołania skierowane zostały do rozpoznania na rozprawie w zakresie zarzutów 

podtrzymanych przed otwarciem rozprawy.   

Rozpoznając  odwołania  Izba  miała  na  uwadze  stan  faktyczny  ustalony  w  oparciu  o 

dokumentację  postępowania  złożoną  do  akt  sprawy,  w  tym  specyfikację  warunków 

zamówienia (swz) wraz z załącznikami oraz przeprowadzonych dowodów.  

Izba ustaliła i zważyła. 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie w trybie  przetargu  nieograniczonego w  celu  zawarcia 

umowy  ramowej,  na  podstawie  której  zostaną  zawarte  umowy  wykonawcze  na  dostawy 

fabrycznie  nowych  elektrycznych  zespołów  trakcyjnych  do  obsługi  kolejowych  przewozów 

pasażerskich,  stanowiące  element  projektu  realizowanego  przez  CPK  Sp.  z  o.o.  i 

finansowanego  z  KPO. 

Zamawiający  przewiduje  alternatywnie  dostawę  pojazdu 

homologow

anego  (już  istniejącego)  lub  nie  homologowanego  (nowo  projektowanego). 

Maksymalna  liczba 

pojazdów  dostarczanych  na  podstawie  umów  wykonawczych  nie 

przekroczy  60  szt.  (pojazd  w  wersji  I)  oraz  140  szt.  (pojazd  w  wersji  II). 

Zamawiający 

przewidział zawarcie umów ramowych z maksymalnie 7 wykonawcami.    

Postępowanie  to  poprzedzały  przeprowadzone  w  grudniu  2021  r.  wstępne  konsultacje 

rynkowe 

w  sprawie zamówienia na  dostawę nowych elektrycznych  zespołów  trakcyjnych  w 

wersji  4-

członowej  i  3-członowej.  Zamawiający  skierował  zaproszenie  wraz  z  pytaniami 

dotyczącymi aspektów technicznych produkcji pojazdów, jak i organizacji dostawy. 

Zamawiający w § 6 ust. 2 swz opisał warunek udziału w postępowaniu dotyczący zdolności 

technicznej  lub  zawodowej  wymagając  od  wykonawców  wykazania,  że  w  okresie  ostatnich 

pięciu (5) lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres prowadzenia działalności 

jest krótszy – w tym okresie, należycie wykonał dostawę elektrycznych zespołów trakcyjnych 

w  wersjach  zapewniających  co  najmniej  130  stałych  miejsc  siedzących  do  obsługi 

kolejowych przewozów pasażerskich, o łącznej ich wartości nie mniejszej niż 60 000 000,00 

PLN brutto (słownie: sześćdziesiąt milionów złotych). 

W  przypadku  Wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie,  warunek  ten  spełnić 

winien co najmniej jeden z Wykonawców w całości. 

Zamawiający w załączniku nr 8 do swz zawarł szczegółowy opis przedmiotu zamówienia w 

tym wymagania dotyczące specyfikacji taboru (załącznik nr III).  

Izba zważyła. 

I. 

Odwołanie w sprawie sygn. akt KIO 1280/22. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

art. 99 ust. 4 w zw. z ust. 2 Pzp, poprzez ustanowienie wymagań w opisie przedmiotu 

zamówienia  (załącznik  nr  8  do  swz  załącznik  III  Wytyczne  dotyczące  specyfiki 

taboru), które preferują szczególny proces wykonania pojazdów, które charakteryzują 

konkretnych  wykonawców  (innych  niż  odwołujący)  bez  uzasadnienia  oraz  utrudniają 

uczciwą konkurencję i nie są proporcjonalne do celów zamówienia; 

2)  art.  16  pkt  1  oraz  pkt  3  Pzp  poprzez  dokonanie  opisu  przedmio

tu  zamówienia 

(załącznik nr 8 do swz załącznik III Wytyczne dotyczące specyfiki taboru), w sposób 

który  narusza  równe  traktowanie  wykonawców,  powoduje  znaczące  utrudnienia  w 

zaistnieniu  uczciwej  konkurencji  w  postępowaniu  oraz  jest  nieproporcjonalne  do 

cel

ów zamówienia; 

art. 17 ust. 1 Pzp poprzez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia (załącznik nr 8 do 

swz załącznik III Wytyczne dotyczące specyfiki taboru), który nie zapewnia najlepszej 

jakości  dostaw  oraz  uzyskania  najlepszych  efektów  zamówienia  w  stosunku  do 

poniesionych nakładów.  

Zarzuty  w  odwołaniu  dotyczą  wymagania,  aby  konstrukcja  nadwozia  została  wykonana  ze 

stali, podczas gdy w powszechnym użytku od wielu lat są również konstrukcje wykonywane z 

aluminium. 

Zamawiający w załączniku III tabeli Wymagania dotyczące konstrukcji nadwozia 

(str.  56)  wskazał  –  „Wytrzymałość  konstrukcji  –  konstrukcja  stalowa”  wraz  ze  wskazaniem 

norm/TSI.  

Dokonując  opisu  przedmiotu  zamówienia  Zamawiający  odniósł  się  do  norm  europejskich 

oraz przyjętych w UE specyfikacji technicznych, co wskazuje na przyjęty standard rozwiązań. 

Zarówno Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1302/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie 

technicznej  specyfikacji  interoperacyjności  odnoszącej  się  do  podsystemu  „Tabor  – 

lokomotywy i tabor pasażerski” systemu kolej i Unii Europejskiej (pkt 4.2.2.4), jak i w dodatku 

J  indeks  7  i  indeks  102,  oraz  norma  PN-

EN  12663,  nie  wskazują  na  rodzaj  materiału,  z 

jakiego  zbudowana  ma  być  konstrukcja.  Zawierają  szereg  wymagań,  które  dotyczą 

wytrzymałości statycznej i dynamicznej, obciążeń, odporności na ściskanie. Zamawiający nie 

może  zawężać  dostępu do  rynku  poprzez  niedopuszczenie konstrukcji  z materiału,  którego 

zastosowanie pozwala na spełnienie takich wymagań.    

Producenci polscy, 

jak PESA czy NEWAG stosują powszechnie w pojazdach ramy stalowe, 

podczas  gdy  inni  producenci  (z  siedzibą  w  innych  krajach  lub  należący  do 

międzynarodowych  koncernów)  stosują  rozwiązania  nowocześniejsze,  w  tym  ramy 

aluminiowe.  Odwołujący  przygotował  zestawienie  producentów  pojazdów  wraz  z 

infor

macjami o stosowanych materiałach. 

Wymaganie  wykonania  konstrukcji  ze  stali

,  zdaniem  Odwołującego,  jest  nieproporcjonalne 

do  celu  jaki  zamierza  osiągnąć  Zamawiający  –  skoro  przepisy  dotyczące  specyfikacji 

technicznych  UE  oraz  zharmonizowane  normy  dopuszcza

ją  możliwość  zastosowania 

różnych materiałów, a nauka wykazuje, że są one odpowiednie do uzyskania bezpiecznych i 

podlegających  właściwej  eksploatacji  pojazdów,  to  ograniczenie  w  zakresie  stosowanego 

materiału  nie  może  korzystać  z  ochrony.  Stopy  aluminium  są  materiałem,  który  posiada 

zalety  w  postaci  możliwości  uzyskania  oszczędności  eksploatacyjnych  (zużycie  energii, 

konserwacja,  recykling).  Zamawiający  nie  dąży  do  osiągnięcia  najlepszego  efektu 

zamówienia. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  zarzuty  odniósł  się  do  potrzeb  związanych  z  eksploatacją 

pojazdów  przeznaczonych  do  obsługi  przewozów  pasażerskich,  mających  uzasadniać 

narzuconą  konstrukcję  stalową  pojazdu,  niezależnie  od  ustalenia,  czy  konstrukcja 

aluminiowa  spełnia  wymagania  mające  oparcie  w  przepisach  prawa  oraz  normach 

europejskich  wskazujących  na  standard,  jaki  powinien  być  dochowany,  aby  uznać  pojazdy 

za bezpieczne i dopuszczone do eksploatacji. 

Wpływ  na  dostępność  usługi  publicznego  transportu  zbiorowego  ma  mieć  optymalizacja 

kosztów jej zapewnienia, na którą składają się, m.in. koszty oraz czas nabycia, utrzymania i 

naprawy  taboru.  Jako  uzasadnienie  dla  zastosowania  konstrukcji  stalowej  Zamawiający 

wskazał na odmienne właściwości materiałów (stali i aluminium) oraz specyfikę prowadzonej 

działalności  (liczba  połączeń,  ryzyko  uszkodzeń  pojazdów  w  związku  ze  zdarzeniami  o 

charakterze kolizji i wypadków). W przypadku wystąpienia poważnego uszkodzenia pojazdu 

(uszkodzenie czoła i/lub ramy) naprawa konstrukcji stalowej jest niewspółmiernie krótsza pod 

względem niezbędnego na jej wykonanie czasu, prostrza technologicznie, tańsza i możliwa, 

w wielu przypadkach do wykonania w punkcie utrzymania taboru (PUT) Polregio S.A., wobec 

konstrukcji  aluminiowej.  W  ocenie  Zamawiającego,  przy  konstrukcji  aluminiowej  występuje 

ryzyko  utraty  członu  pojazdu  lub  całego  pojazdu  w  przypadku  poważnego  uszkodzenia  ze 

względu  na  brak  możliwości  jego  naprawy  lub  wykonania  naprawy,  której  koszt  będzie 

nieuzasadniony ekonomicznie. 

Zamawiający  w  swz,  jako  optymalny  przyjął  model  utrzymania  pojazdów,  w  którym  po 

półrocznym okresie wdrożenia (szkoleń) przewiduje utrzymanie w ramach całego cyklu życia 

pojazdów we własnym zakresie (30 lat), co uzasadnia posiadaną szeroko rozwiniętą siatką 

PUT (17 punktów). W jego ocenie pozwoli to na optymalizację kosztów wobec stosowanego 

na rynku rozwiązania polegającego na zakupie pojazdów wraz z usługą utrzymania. W chwili 

obecnej  Zamawiający  nie  dysponuje  zasobami  w  postaci  technologii,  urządzeń  i  kadry 

pracowniczej  posiadającej  potencjał  i  umiejętności  utrzymania,  konserwacji  i  naprawy 

elementów  aluminiowych.  Zamawiający  nie  przewiduje  rozwoju  swoich  PUT  w  kierunku 

wyspecjalizowania  się  w  utrzymaniu  pojazdów  opartych  o  konstrukcję  aluminiową. 

Zamawiający wskazał na posiadane 63 pojazdy, z których żaden nie jest wyprodukowany z 

wykorzystaniem konstrukcji aluminiowej. 

Wykonanie  konstrukcji  ostoi  pojazdów  z  aluminium,  wobec  bardzo  ograniczonego  kręgu 

podmiotów  posiadających  realne  możliwości  wykonywania  napraw  ostoi  z  zastosowaniem 

technologii  spawalniczych  (w 

istocie  może  to  być  wyłącznie  producent  pojazdu,  który 

posiada wyłączny dostęp do dokumentacji konstrukcyjnej, technologicznej i oprzyrządowania 

spawalniczego  oraz  do  wytwórców  specjalistycznych  kształtowników  aluminiowych, 

dedykowanych  do  danej  konstrukc

ji)  stanowi  realne  zagrożenie  skutkujące  bądź  to 

nieakceptowalnie  długim  procesem  naprawy  pojazdu,  bądź  też  jego  kasacją  w  przypadku 

braku ekonomicznego  uzasadnienia naprawy.  Zamawiający  przedstawił  dane  za lata  2018-

2022 prezentujące ilość poważnych naprawa powypadkowych pojazdów. 

Nabycie  pojazdów  o  konstrukcji  aluminiowej  i  ich  utrzymanie  (w  warunkach  w  jakich 

aktualnie  funkcjonuje  Zamawiający)  spowodowałoby,  że  niemożliwe  byłoby  konkurencyjne 

dokonanie wyceny  usługi  z  uwzględnieniem  optymalizacji kosztów,  co  jest  niekorzystne  dla 

Zamawiającego, jako operatora, ponieważ uniemożliwia sporządzenie konkurencyjnej oferty i 

powoduje  naruszenie  przepisów  rozporządzenia  (WE)  nr  1370/2007  określających  zasady 

kalkulacji kosztów wykonania usługi i rekompensaty.   

Z

amawiający  w  oparciu  o  powyższe  uznał,  iż  obiektywne  przesłanki  podyktowane 

potrzebami  jego 

uzasadniają  wymóg  dotyczący  konstrukcji  stalowej  pojazdu,  co  może 

powodować ograniczenie do złożenia oferty niektórym wykonawcom, to jednak nie narusza 

równego  traktowania  wykonawców,  a  także  nie  powoduje  znaczącego  utrudnienia  w 

zaistnieniu  uczciwej  konkurencji  w  postępowaniu.  Wymóg  ten  pozwoli  osiągnąć  najlepszą 

jakość  dostaw  oraz  efekty  zamówienia  w  stosunku  do  poniesionych  nakładów  z 

zachowaniem zasad udzielania 

zamówień określonych w art. 17 Ustawy. 

Zgodnie  z  oświadczeniami  stron  złożonymi  na  rozprawie  oraz  treścią  dokumentacji 

postępowania Izba ustaliła, iż Zamawiający w OPZ, załącznik 3 do SWZ pkt 6 i 7 dopuszcza 

wykorzystanie  w  elementach  poszycia 

oraz  czoła  pojazdu  elementów  stalowych,  jak  i 

aluminiowych. 

Po  stronie  Zamawiającego  spoczywać  będzie  utrzymanie  pojazdów  po 

upływie  podstawowego  okresu  utrzymania (6  miesięcy)  i  po  tym  czasie sam  będzie  musiał 

zabezpieczyć  dostępność  pojazdów  i  ich  sprawność,  w  szczególności  realizując  przeglądy 

na  poziomie  od  P1  do  P5,  które  są  w  sposób  konkretny  opisane  zarówno co  do  przebiegu 

pojazdów,  terminów,  częstotliwości  i  jest  to  regulowane  przepisami  prawa  (wyjaśnienia 

Zamawiającego).  Zgodnie  z  §  16  wzoru  umowy  ramowej,  wykonawca  zobowiązany  będzie 

do  przeszkolenia  pracowników  Zamawiającego  w  celu  przygotowania  do  wykonywania 

czynności utrzymaniowych na poziomie P1 i P2, a także nadzorowania nad przeglądami P1 

do P3. 

Na podstawie zgodnych oświadczeń stron Izba przyjęła, iż przeglądy na poziomie P1-

P3  nie  są  uzależnione  od  rodzaju  konstrukcji  i  dotyczą  wykonania  tego  samego  rodzaju 

czynności  na  komponentach  pojazdu.  W  przypadku  przeglądu  P4  może  wystąpić  potrzeba 

naprawy konstrukcji 

– usunięcia korozji, która pojawia się w konstrukcjach stalowych (nie ma 

takiej  potrzeby  dla  konstrukcji  aluminiowej).  Zamawiający  przyznał,  iż  przy  dużych 

uszkodzeniach naprawa pojazdu w konstrukcji stalowej również może wymagać przekazania 

pojazdu  do  podmiotu  zewnętrznego  (producenta,  innego  zakładu).  Zamawiający  ocenił,  iż 

ryzyko  wystąpienia  poważnych  zdarzeń  (wypadków)  jest  wyższe  w  przewozach 

regionalnych,  co  oznaczać  może  większą  ilość  wyłączeń  pojazdów  na  czas  ich  naprawy. 

Zamawiający wyjaśniał, iż w przypadku lekkich napraw może w ramach własnego zaplecza 

usunąć  usterkę  i  doprowadzić  pojazd  w  konstrukcji  stalowej  do  sprawności,  natomiast  przy 

większych  naprawach  istnieją  w  kraju  podmioty,  które  mogą  takie  naprawy  dokonać.  W 

przypadku  konstrukcji  aluminiowej  w  zasadzie  doszłoby  do  sytuacji,  w  której  Zamawiający 

uzależniłby  się  faktycznie  od  producenta  pojazdów,  a  czas  oczekiwania  na  naprawę 

pojazdów  znacząco  wydłużyłby  się.  Zamawiający  podał  przykład  pojazdu  Pendolino,  który 

jako  pociąg  szybkich  prędkości  został  wykonany  w  konstrukcji  stalowej,  a  jego  naprawa, 

która  odbywa  się  we  Włoszech  trwała  3  lat.  Jak  wyjaśniał  Przystępujący,  sam  proces 

naprawy  pojazdu  faktycznie  wyniósł  1  rok,  a  pozostały  czas  wyłączenia  pojazdu  wynikał  z 

braku zgody co odpowiedzialności ubezpieczyciela za naprawę pojazdu. 

Przystępujący Stadler wyjaśniał, że jako producent pojazdów od 2007 produkuje w Siedlcach 

pojazdy  szynowe  wyłącznie  w  konstrukcji  aluminiowej  i  dostarcza  te  pojazdy  dla  różnych 

krajów, w tym dla polskich przewoźników dostarczył łącznie 127 takich pojazdów. Dotyczy to 

PKP Intercity, Łódzka Kolej Aglomeracyjna, Koleje Śląskie i Koleje Mazowieckie. 

Izba  uwzględniła  odwołanie  w  całości,  przyjmując  jako  wspólny  dla  podniesionych 

zarzutów  warunek  dotyczący  wymaganej  konstrukcji  stalowej,  jako  parametru 

wytrzymałościowego pojazdu. 

Po  pierwsze  należy  zauważyć,  iż  wskazując  konstrukcję  stalową  Zamawiający  narzucił 

rozwiązanie  konstrukcyjne,  co  powodowało,  iż  konstrukcja  aluminiowa  –  powszechnie 

wykorzystywana  w  produkcji  pojazdów  szynowych,  nie  spełniała  warunku  technicznego 

opisanego  jako  „wytrzymałość  konstrukcji”,  chociaż  spełnia  wymagania  norm  przywołanych 

przez  Zamawiającego.  Tym  samym  Zamawiający  w  ogóle  nie  dopuścił  innych  konstrukcji,  

które  z  punktu  widzenia  wytrzymałości  spełniają  normy  i  są  powszechnie  stosowane  przez 

producentów  pojazdów,  w  tym  co  najmniej  przez  Odwołującego  oraz  Przystępującego  po 

jego stronie.  

Chociaż  w  ten  sposób  Zamawiający  nie  wskazał  konkretnego  pojazdu,  to  wprowadzone 

ograniczenie  w  zakresie  konstrukcji  faktycznie  mo

że  ograniczać  dostęp  do  zamówienia 

podmiotom  zdolnym  do  dostarczenia  pojazdu  spełniającego  obowiązujące  normy 

dopuszczenia  do  użytkowania.  Możliwość  zaoferowania  pojazdu,  który  nie  uzyskał  jeszcze 

homologacji  nie  zmienia  tej  oceny,  gdyż  należałoby  przyjąć,  jako  wystarczającą  dla 

wykazania braku ograniczenia dostępu do zamówienia, już samą możliwość zaprojektowania 

nowego  pojazdu.  W  ocenie  składu  orzekającego  przyjęcie,  że  producenci,  którzy  swoją 

produkcję opierają na konstrukcjach aluminiowych – mając przygotowany park maszynowy, 

przeszkolony  personel

,  wyłącznie  na  potrzeby  tego  Zamawiającego,  mieliby  całkowicie 

zmienić  proces  produkcji,  jest  faktycznie  fikcyjnym  i  niemożliwym  do  spełnienia.  Zmiana 

profilu  ważnego  elementu  konstrukcyjnego  pojazdu  nie  może  odbyć  się  bez  koniecznych 

nakładów i nie ma uzasadnienia w ograniczeniach wprowadzonych przepisami prawa. Bilans 

kosztów,  z  jakimi  wiązałoby  się  wprowadzenie  zmian  w  konstrukcji  pojazdu,  z  dużym 

prawdopodob

ieństwem  oznaczałby  dużo  wyższą  cenę  oferty,  pozbawiającą  faktycznej 

konkurencyjności  pojazdów,  które  są  obecnie  rozwijane,  jako  myśl  technologiczna.  W  tym 

miejscu  należy  zauważyć,  iż  Przystępujący  po  stronie  Zamawiającego  wskazał  na  proces, 

jaki poprzedzał przygotowanie prototypu nowego pojazdu, który mógłby spełnić wymagania 

Zamawiającego.  Stanowił  on  efekt  decyzji  biznesowej,  obserwacji  rynku  i  możliwych 

rozwiązań,  które  pozwoliły  stworzyć  nowy  rodzaj  pojazdu.  Rozwój  technologii,  a  co  za  tym 

idzie  zmiana  profilu  produkcji  nie  jest  efektem  działań  podejmowanych  z  dnia  na  dzień. 

Stanowi  natomiast  założony  w  dłuższej  perspektywie  proces  rozwoju  firmy  i  profilu 

działalności. Zamawiający z jednej strony upatruje w możliwości zaprojektowania pojazdu w 

konstrukcji stalowej 

– uzasadnienia dla uznania braku ograniczeń w dostępie do zamówienie 

dla każdego producenta, a sam jednocześnie wskazuje na własne zaplecze techniczne (jego 

ograniczenia),  jako  uzasadniające  narzuconą  konstrukcję  pojazdu.  Przyjmując  pewną 

proporcję  należałoby  zatem  uznać,  że  również  Zamawiający  może  swoje  zaplecze 

rozbudować i przeszkolić pracowników do obsługi pojazdów w konstrukcji aluminiowej.  

W  świetle  powyższego  Izba  przyjęła,  iż  dla  przedmiotowego  zamówienia,  narzucenie 

konstrukcji pojazdu w sposób zasadniczy wpływa na dostępność tego zamówienia dla części 

producentów,  którzy  funkcjonują  na  rynku  i  dostarczają  (produkują)  pojazdy  kolejowe  na 

potrzeby  przewoźników  krajowych  i  nie  tylko.  Tym  samym,  Odwołujący  uprawdopodobnił 

skutek,  jaki  dla  zamówienia  ma  ograniczenie  rozwiązania  konstrukcyjnego  do  konstrukcji 

stalowych,  jakim  jest  wyłączenie  z  postępowania  części  producentów  pojazdów.  W  tej 

sytuacji,  to  na  Zamawiającym  spoczywał  ciężar  wykazania  istnienia  uzasadnienia  dla  tego 

wyłączenia,  tj.  istnienia  obiektywnych  potrzeb  Zamawiającego,  które  mogłyby  uzasadniać 

narzucenie wykonawcom konstrukcji pojazdu.  

W  świetle  powyższego  decydującym  było  odniesienie  się  do  okoliczności  podniesionych 

przez  Zamawiającego,  jako  mających  uzasadniać  istnienie  obiektywnych  potrzeb  tego 

Zamawiającego dla wprowadzenia ograniczenia w zakresie wykonania konstrukcji pojazdu.  

Przede wszystkim Zamawiający wskazywał na potrzeby związane z utrzymaniem pojazdów 

w całym okresie cyklu życia (30 lat) po upływie pierwszych 6 miesięcy, kiedy to utrzymanie 

pojazdu  spoczywać  będzie  na  wykonawcy.  Jak  sam  wskazał,  ten  model  utrzymania 

Zamawiający uznał, jako najbardziej efektywny i odpowiadający jego potrzebom. Zasadniczo 

utrzymanie  pojazdu  wymaga  wykonywania  obowiązkowych  przeglądów  według 

harmonogramu i zakresu czynności opisanych w dokumentacji, co jest przypisane w ramach 

kategorii  przeglądów  od  P1  do  P5,  które  Zamawiający  zamierza  wykonywać  we  własnych 

PUT

. Zamawiający w zasadzie nie skomentował wyjaśnień Przystępującego Stadler, o tym iż 

konstrukcja  w  żaden  sposób  nie  wpływa  na  sposób  wykonywania  czynności  w  ramach 

przeglądów  P1-P3  (które  dotyczą  komponentów),  co  Izba  uznała  za  fakt  przyznany. 

Podobnie  należało  uznać,  iż  konieczność  naprawy  konstrukcji  stalowej  w  zakładach 

naprawczych  Zamawiającego  w  ramach  przeglądu  P4  wynika  zasadniczo  z  właściwości 

korozyjnych  stali. 

Również jako  okoliczność  przyznaną Izba  przyjęła,  iż Zamawiający może 

dokonać  drobnych  napraw  konstrukcji  stalowych,  a  przy  większych  szkodach 

spowodowanych  wypadkiem,  kolizją  Zamawiający  samodzielnie  nie  wykonuje  naprawy 

konstrukcji, a pojazd może wymagać przekazania do naprawy podmiotom zewnętrznym (np. 

producenta). 

Na  rozprawie  Zamawiający  przyznał,  iż  eksploatując  pojazdy  w  zależności  od 

potrzeb organizuje również przetargi w celu dokonania czynności utrzymania pojazdu. Dane 

historyczne 

przez  Zamawiającego  wskazują  na  poziom  szkód,  przy  których  zachodziła 

konieczność  wyłączenia  pojazdu  na  czas  naprawy,  który  nie  jest  możliwy  do  określenia  z 

góry  i  nie  zależy  od  rodzaju  konstrukcji  pojazdu.  Zamawiający  nie  prowadził  wywodu  w 

kierunku wykazania różnic w użytkowaniu pojazdów w zależności od rodzaju konstrukcji.       

Uwzględniając specyfikę tego Zamawiającego, wynikająca z utrzymywania własnych PUT w 

celu  zabezpieczenia  technicznego  pojazdów,  Izba  uznała,  iż  typ  konstrukcji  pojazdu  nie 

wpływa  w  sposób  istotny  na  wykonywanie  czynności  przeglądów  technicznych,  co  jest 

zasadniczą  formą  działalności  zakładów  naprawczych.  Jak  wynika  z  wzoru  umowy 

obowiązkiem  każdego  wykonawcy  jest  przeszkolenie  pracowników  Zamawiającego  do 

wy

konywania przeglądów P1 i P2 oraz nadzór nad przeglądem P3. Co istotne w ramach tych 

przeglądów,  to  nie  konstrukcja  pojazdu,  lecz  jego  komponenty  są  przedmiotem 

ewentualnych  czynności,  co  może  dotyczyć  również  poszycia,  czy  też  czoła  pociągu,  a  te 

zgodnie 

z  swz  mogą  zawierać  elementy  aluminiowe.  W  zasadzie  konieczność  naprawy 

konstrukcji  pojazdu  w  zakładach  Zamawiającego  może  wynikać  z  uszkodzeń,  a  te  w 

największym  stopniu  są  udziałem  zdarzeń  losowych.  Jak  wskazał  Zamawiający,  również 

przy  konstrukcji  stalo

wej  nie  ma  pewności,  że  będzie  on  w  stanie  samodzielnie  wykonać 

naprawę,  a  przykłady  podane  na  rozprawie  wskazują,  że  pojazdy  te  kierowane  są  do 

zakładów  producenta  pojazdu  (Pendolino).  Powyższe  okoliczności  wskazują  na  podobne 

ryzyka,  jakie  mogą  wystąpić  na  etapie  eksploatacji  pojazdu,  niezależnie  od  rodzaju 

konstrukcji  pojazdu

.  Co  ważne,  Zamawiający  nie  próbował  wykazywać  wyższości 

technologicznej  konstrukcji  stalowej  nad  aluminiową.  Zatem  to  nie  walory  technologiczne 

samego  pojazdu,  ale  kwestia  organizac

ji  zaplecza  Zamawiającego  miałyby  uzasadniać 

ograniczenie  konkurencji  tylko  do  tych  producentów,  którzy  oferują  pojazdy  w  konstrukcji 

stalowej.  Zamawiający  wprawdzie  stwierdził,  iż  przyjęty  przez  niego  model  utrzymania 

pojazdów  przez  cykl  życia  (po  pierwszych  6  miesiącach  przechodzi  w  całości  na 

Zamawiającego) jest korzystniejszy, to nie przedstawił w tym zakresie żadnych analiz. Samo 

wskazanie  na  posiadane  zaplecze  PUT

,  nie  wyklucza  możliwości  jego  rozwoju  w  kierunku 

utrzymania  pojazdów  w  konstrukcji  aluminiowej,  czemu  również  służą  szkolenia 

przewidziane w ramach zamówionej dostawy pojazdów.    

Zamawiający  wskazywał  również  na  aspekt  ekonomiczny  związany  ze  zmianą  zasad  na 

jakich  będzie  mógł  świadczyć  w  niedalekiej  przyszłości  (po  zakończeniu  umów  na  SUP) 

usługę  transportu  i  potrzebę  zapewnienia  konkurencyjności  swojej  oferty  względem 

pozostałych  przewoźników.  Drogą  do  osiągnięcia  tego  celu  miałoby  być  zapewnienie 

możliwości  napraw  i  utrzymania  pojazdów  we  własnych  zakładach.  W  ocenie  składu 

orzekającego,  argument  ten  nie  ma  znaczenia,  gdyż  z  punktu  widzenia  rynku  świadczenia 

usługi przewozu regionalnego, pozostali przewoźnicy rozwijając swoje zaplecza techniczne i 

personel tak aby móc świadczyć usługi najtaniej, na co wpływ przede wszystkim mogą mieć 

koszty 

eksploatacji  pojazdów.  Co  najmniej  do  czterech  innych  przewoźników  dostarczane 

były już pojazdy w konstrukcji aluminiowej (pojazdy Stadlera). Ponieważ nie ma na ten temat 

żadnych analiz, Zamawiający w zasadzie nie wykazał, iż z punku widzenia ekonomicznego 

pojazdy  w  konstrukcji  stalowej  w  okresie  całego  cyklu  życia  pojazdu  przynoszą  korzyści 

względem lżejszych konstrukcji z aluminium. Jednocześnie przykłady z rynku przewoźników, 

którzy  posiadają  tabór  wykonany  w  konstrukcji  aluminiowej  (Łódzka  Kolej  Aglomeracyjna, 

Koleje  Mazowieckie,  K

oleje  Śląskie)  wskazują  na  różne  formy  zabezpieczenia  usługi 

utrzymania  pojazdów  kolejowych,  co  może  odbywać  się  albo  poprzez  zlecenie  usługi 

utrzymaniowej  lub  jej  wykonywanie  we  własnych  zakładach,  które  mogą  wymagać 

rozbudow

ania.  Uwzględniając  różne  czynniki  ekonomiczne  Zamawiający  może  ustalić 

kryteria oceny ofert, które pozwolą na wybór oferty najkorzystniejszej nie tylko pod względem 

ceny,  ale  również  kosztów  utrzymania  w  całym  cyklu  życia  pojazdu,  bez  ograniczenia 

dostępu  do  zamówienia  dla  części  producentów  pojazdów.  Przyjmując  jednak  model 

bazujący  na  posiadanym  zapleczu  (którego  Zamawiający  nie  zamierza  rozwijać  w  celu 

wyspecjalizowania  się  w  konstrukcji  aluminiowej)  ograniczenie  dostępu  do  zamówienia 

części  producentów  nie  wynika  z  potrzeby  zabezpieczenia  konkurencyjności  oferty  w 

przyszłych  przetargach,  ale  braku  gotowości  na  zmiany,  jakie  są  dyktowane  przez 

producentów  pojazdów.  W  ocenie  składu  orzekającego  aspekt  ekonomiczny  jest  dużo 

bardziej złożony i wymaga uwzględnienia nie tylko kosztów przeglądów i napraw, ale również 

kosztów  eksploatacji,  co  pozwoliłoby  ewentualnie  przyjąć  argumentację  Zamawiającego. 

Ponieważ nie jest możliwe przeprowadzenie takiego dowodu – Zamawiający wskazał, iż nie 

ma  szczegółowych  analiz,  to  element  ekonomiczny  w  zasadzie  pozostawał  obojętny  dla 

wyniku sprawy.   

Ponieważ Zamawiający nie wykazał istnienia rzeczywistych przyczyn mogących uzasadniać 

ograniczenie  dostępu  do  zamówienia  części  podmiotom  działającym  na  rynku  dostaw 

pojazdów kolejowych, Izba uwzględniła odwołanie.  

II. 

Odwołanie Newag S.A. (sygn. akt KIO 1283/22). 

W związku ze  wprowadzonymi  zmianami Odwołujący  cofnął zarzuty  z  pkt  3,  4,  6,  7,  8  i  10 

odwołania i podtrzymał zarzuty z pkt 5, 11, 12 i 13. 

Izba rozpoznała odwołanie w zakresie podtrzymanych zarzutów naruszenia: 

art.  99  ust.  1  Ustawy  oraz  art.  387  §  1,  art.  353  [1],  art.  58  §  1  i  2  i  art.  605  Kodeksu 

Cywilnego w związku z art. 8 ust. 1 Ustawy poprzez wymaganie w § 9 ust. 1, pkt 15 i 18, 

ust.  5  lit.  k,  §  13  ust.  9  lit.  c  załącznika  nr  7  do  SWZ  dostarczenia  rysunków 

wykonawczych  każdej  części  pojazdu  szynowego  oraz  dokumentacji  umożliwiającej 

modernizację  pojazdów,  bez  sprecyzowania  zakresu  owej  modernizacji,  co  stanowi 

wymóg  niejednoznaczny  i  obiektywnie  niemożliwy  do  spełnienia,  a ponadto  sprzeczny z 

naturą  stosunku  prawnego  umowy  dostawy  oraz  zasadami  współżycia  społecznego, 

prowadząc do naruszenia zasady odpłatności zamówienia publicznego i bezpodstawnego 

wzbogacenia Zamawiającego (pkt 5 odwołania); 

2.  art. 16 pkt 1) Ustawy, art. 

99 ust. 4 Ustawy, art. 311 ust. 4 Ustawy oraz art. 387 § 1, art. 

353  [1],  art.  58  §  1  i  2  i  art.  605  Kodeksu  Cywilnego  w  związku  z  art.  8  ust.  1  Ustawy 

poprzez  wymaganie  w  §  4  ust.  1  pkt  1)  załącznika  nr  3  do  załącznika  nr  7  do  SWZ 

dostarczenia  pojazdu  zgodnego  z  typem,  dla  którego  wydano  już  zezwolenie  na 

dopuszczenie  do  eksploatacji  typu  pojazdu  kolejowego,  w  terminie  10  miesięcy  od 

zawarcia  umowy  wykonawczej,  co  stanowi  wymóg  obiektywnie  niemożliwy  do  spełnienia 

przy zachowaniu uczciwej konkurencji (pkt 

11 odwołania);  

art. 16 pkt 1) Ustawy, art. 99 ust. 4 Ustawy, art. 311 ust. 4 Ustawy oraz art. 387 § 1, art. 

353  [1],  art.  58  §  1  i  2  i  art.  605  Kodeksu  Cywilnego  w  związku  z  art.  8  ust.  1  Ustawy 

poprzez  wymaganie  w  §  4  ust.  1  pkt  2)  załącznika  nr  3  do  załącznika  nr  7  do  SWZ 

dostarczenia  pojazdu  zgodnego  z  typem,  dla  którego  nie  wydano  zezwolenia  na 

dopuszczenie  do  eksploatacji  typu  pojazdu  kolejowego,  w  terminie  24  miesięcy  od 

zawarcia  umowy  wykonawczej,  co  stanowi  wymóg  obiektywnie  niemożliwy  do  spełnienia 

przy zachowaniu uczciwej konkurencji, prowadzący do ograniczenia uczciwej konkurencji 

poprzez zawężenie kręgu wykonawców do jednego podmiotu, powiązanego kapitałowo z 

Zamawiającym (pkt 12 odwołania);  

4.  art.  16  pkt  1)  Ustawy,  art.  99  ust.  4  Ustawy  oraz  art.  311  ust.  4  Ustawy  poprzez 

wymaganie w załączniku nr III do załącznika nr 8 do SWZ (Opis Przedmiotu Zamówienia) 

– wytyczne dotyczące specyfikacji taboru, charakterystyka ogólna i parametry techniczne 

pojazdów  lp.  5  oraz  lp.  10,  aby  w  pojazdach  obu  typów  zastosować  wózki  2-osiowe  w 

ilości  po  dwa  na  każdy  człon  pojazdu  oraz  ograniczeni  całkowitej  długości  pojazdu  z 

elementami  skrajnymi  do  55  m  dla  wersji  pierwszej  oraz  do  80  m  dla  wersji  drugiej,  co 

stanowi  opis  przedmiotu  zamówienia  utrudniający  uczciwą  konkurencję  w  postaci 

bezpodstawnego  uprzywilejowania  jednego  z  wykonawców,  powiązanego  kapitałowo  z 

Zamawiającym (pkt 13 odwołania). 

W odniesieniu do zarzutu z pkt 5 odwołania, zmiana wprowadzona przez Zamawiającego po 

wniesieniu  odwołania  jedynie  częściowo  odnosiła  się  do  brzmienia  kwestionowanego 

postanowienia  §  13  wzoru  umowy  ramowej.  Zamawiający  wykreślił  konieczność 

dostarczenia  dokumentacji  konstrukcyjnej  dla  „modernizacji”.  Odwołujący  nadal  podtrzymał 

odwołanie  w  odniesieniu  do  żądania  dostarczenia  rysunków  wykonawczych  wraz  z 

katalogiem  części  zamiennych.  Na  rozprawie  Zamawiający  zapowiedział  wprowadzenie 

zmiany w żądaniu dotyczącym rysunków wykonawczych i praw autorskich, jednak w innym 

zakresie, niż żąda Odwołujący. W świetle powyższego Izba rozpoznała odwołanie mając na 

uwadze  brzmienie  postanowienia  swz,  które  nie  zostało  zmienione  na  moment  wydania 

orzeczenia w sprawie.  

W ramach wynagrodzenia za dostawę Wykonawca zobowiązany jest sporządzić i przekazać 

Zamawiającemu  dokumentację  –  odrębnie  dla  każdej  z  wersji  zamówionych  pojazdów, 

wymieniona  w  18  ppkt.  W  pkt  15  Zamawiający  wskazał  Katalog  Części  zamiennych, 

zawierający  niezbędne  dane  do  składania  zamówień  na  Części  (rysunki  wykonawcze,  nr 

katalogowe,  rysunki  poglądowe  z  wymiarami  montażowymi  producentów)  –  w  ilości  3 

egzemplarzy (

załącznik nr 7 do swz – wzór umowy ramowej). 

Zamawiający  w  §  9  ust.  1 pkt  15  umowy  ramowej  wskazał,  że Katalog Części  zamiennych 

ma  obejmować  niezbędne  dane  do  składania  zamówienia  na  takie  Części.  Rysunki 

wykonawcze  są  jednymi  z  takich  danych.  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie 

dodatkowo  wskazał,  iż  nabyte  w  ramach  dostawy  prawa  autorskie  pozwolić  mają  na 

następcze zlecanie napraw  w  okresie życia pojazdów  na  rzecz  podmiotów  trzecich. W tym 

celu  konieczne  jest  dysponowan

ie  nośnikiem  utworu  w  postaci  rysunku.  Na  rozprawie 

Zamawiający  potwierdził,  iż  na  podstawie  §  10  wzoru  umowy  ramowej  –  zidentyfikowane 

pola praw autorskich mają pozwolić między innymi na wykonanie części  zamiennych przez 

inny podmiot, 

niż producent lub jego podwykonawca (producent części). Zamawiający chce 

tym  samym  zabezpieczyć  się przed  sytuacją,  w której  byłby  uzależniony  od  wykonawców i 

ich  podwykonawców,  gdyż  w  praktyce  zdarzają  się  sytuacje,  w  których  można  mieć 

zastrzeżenia  co  do  jakości  i  dostępności  części.  Rysunki  wykonawcze  (oryginalne)  są 

niezbędne  Zamawiającemu  do  tego,  aby  przygotować  dokumentację  niezbędną  dla 

wykonania i 

zastosowania równoważników.   

Izba uwzględniła odwołanie w tym zakresie, gdyż kwestionowany zapis w § 9 ust. 1 pkt 15 

umo

wy ramowej odnosił się do obowiązków związanych ze składaniem zamówień na Części 

zamienne dla 

pojazdów. Zamawiający opisał ten obowiązek jako sporządzenie i przekazanie 

dokumentacji  - 

Katalog  Części  zamiennych,  zawierający  niezbędne  dane  do  składania 

zamówień na Części (rysunki wykonawcze, nr katalogowe, rysunki poglądowe z wymiarami 

montażowymi producentów). 

Zamawiający  odpierając  zarzut  podnosił,  iż  żaden  z  wykonawców  nie  kwestionował 

kolejnych  postanowień  umowy  ramowej  opisujących  zasady  dotyczące  przeniesienia  praw 

autorskich,  w  tym  zidentyfikowanych  p

ól.  W  ocenie składu orzekającego,  wykonawcy  mogli 

nie  podejrzewać  jakie  intencje  rzeczywiście  przyświecały  przy  wprowadzaniu  zapisu 

związanego  z  zamawianiem  części  zamiennych  do  pojazdów,  a  te  zostały  dopiero 

wyartykułowane  na  rozprawie.  Zamawiający  przyznał,  iż  zakłada  możliwość  wykonywania 

części  zamiennych  u  innych  podmiotów  w  oparciu  o  rysunki  wykonawcze,  które  będąc 

oryginalnymi  dokumentami  producenta 

części  umożliwiają  wytworzenie  dokumentacji  do 

zatwi

erdzenia zamienników części oryginalnych.  

Analizując  wyłącznie  paragraf  9  ust.  1  pkt  15  wzoru  umowy  ramowej  wykonawcy  mogli 

rozumieć  opisany  tam  obowiązek  w  kontekście potrzeby  złożenia  zamówienia  na  części,  a 

nie ich wykonania zastępczego poza producentem lub podwykonawcami oryginalnych części 

pojazdu.  Przyjmując  taką  optykę,  żądanie  złożenia  rysunków  wykonawczych,  które  oprócz 

wskazania elementów danej części również zawierają opis ich wykonania, nie jest niezbędne 

do  tego  aby  część  zamówić,  czego  nie  należy  rozumieć,  jako  wyprodukować.  Do 

zamówienia części wystarcza wskazanie numeru katalogowego nadanego przez producenta. 

Jeżeli  części  są  dostępne  również  jako  zamienniki,  Zamawiający  na  tej  podstawie  również 

będzie  mógł  złożyć  zamówienie.  Próba  odtworzenia  elementu  na  podstawie  rysunku 

wykonawczego  prowadziłaby  do  ryzyka  uzyskania  części,  która  nie  została  zintegrowana 

przez  producenta  i  jest  innym  procesem,  niż  opisany  w  §  9  ust.  1  pkt  15  -  składania 

zamówień na części.  

Ponadto,  należy  mieć  na  uwadze,  iż  zobowiązanie  wykonawcy  do  przekazania  rysunków 

wykonawczych 

Części  określonych  we  wzorze  umowy  ramowej  jako  niepodzielny  element 

(część) wchodzący/ca w skład Podzespołu lub Zespołu, np. oś zestawu kołowego, koło bose, 

sworzeń,  itp.,  może  faktycznie  okazać  się  niewykonalne,  co  jest  powiązane  z 

wykorzystaniem 

wielu komponentów różnych producentów w pojeździe produkowanym pod 

nazwą  producenta  pojazdu.  Udział  w  kosztach  produkcji  pojazdu,  kosztów  podzespołów 

zamawianych  u  podwykonawców  został  wskazany  przez  Stadler  na  poziomie  ok  70%. 

Oznacza to zatem, że producent pojazdu nigdy nie jest wytwórcą wszystkich podzespołów i 

nie  ma  dostępu  do  rysunków  wykonawczych  innych  producentów.  Żądanie  od  wykonawcy 

nie

będącego  producentem  części  do  przedłożenia  rysunków  wykonawczych,  co  do  których 

nie dysponuje prawem do ich 

przekazania wykracza poza granice swobody umów. Żądanie 

to może być niewykonalnym dla żadnego z producentów pojazdu w zakresie w jakim obecnie 

zostało to wskazane w odniesieniu do Części.  

Zarzuty  z  pkt 

11  i  12  odwołania  miały  wspólną  podstawę  wynikającą  z  ustalenia  terminów 

dostawy  dla  pojazdów  niehomologowanych  oraz  homologowanych.  Zamawiający  ustalił 

terminy  na  10  miesięcy  (dla  pojazdu  homologowanego)  oraz  24  miesiące  (dla  pojazdu 

niehomologowanego) od dnia zawarciu umowy wykonawczej.  

Według  Odwołującego  sam  proces  homologacji  wymaga  co  najmniej  12  miesięcy  na 

przejście  całego  procesu  dla  pojazdu  nowo  projektowanego.  Uwzględniając  czas 

oczekiwania na dostawę komponentów (do 12 miesięcy) oraz czas projektowania i produkcji, 

według  Odwołującego,  terminy  te  powinny  zostać  wydłużone  odpowiednio  do  18  i  36 

miesięcy. 

Zamawiający  na  rozprawie  wyjaśniał,  że  na  ustalenie  terminów  wpływ  miały  zasady 

finansowania (KPO) i wyznaczone ramy czasowe tego finansowania, 

tj. III kwartał 2021 do III 

kwartał 2026, jak również rozpytanie w ramach RFI i uzyskane od wykonawców informacje. 

Zamawiający  liczy  się  z  ryzykiem  braku  zrealizowania  tego  zamówienia  w  związku  ze 

źródłem finansowania i decyzjami jakie mogą pojawić się co do losów projektu. Stąd pewne 

historyczne założenia i informacje nie do końca miały znaczenie i Zamawiający zdecydował 

się  określić  terminy,  które  nieznacznie  odbiegały  od  średnich  terminów  podawanych  w 

ramach rozpytania, a te dla pojazdu niehomologowanego 

były określane w przedziale od 18 

do 50 miesięcy. Zamawiający założył, iż przy czasie projektowania wynoszącym 12 miesięcy 

pozostanie 12 miesięcy na produkcję, co mieściłoby się w terminie 24 miesięcy dla pojazdu 

niehomologowanego.  Termin  10  miesięcy  przewidziany  dla  pojazdów  homologowanych  w 

jego ocenie jest terminem realnym, gdyż producenci pojazdów posiadają zabezpieczenie w 

podzespoły  na  jakich  pojazdy  byłyby  produkowane.  Pojazdy  te  stanowią  pojazdy  seryjne. 

Zamawiający  wskazał  na  przykład  dostawy  pojazdu  Newag  na  podstawie  umowy  z  lipca 

2021.  Pojazd  uzyskał  wszystkie  dokumenty  w  maju  2022,  a  zatem  termin  10  miesięcy 

wydaje się być terminem realnym dla pojazdu homologowanego. 

Na podstawie złożonego zestawienia pytań i odpowiedzi udzielonych w ramach rozeznania 

rynkowego  z  grudnia  2021  r. 

skład  orzekający  ustalił,  iż  w  pytaniu  dotyczącym  terminu 

dostawy  Zamawiający  nie  wymagał  wskazania,  czy  dotyczy  on  pojazdu  homologowanego, 

czy  pojazdu,  który  będzie  wymagał  homologacji.  Zamawiający  ujął  to  pytanie  następująco: 

„Jaki  czas  przewiduje  oferent  na  dostarczenie  pierwszego  pojazdu  oraz kolejnych  partii  (ile 

pojazdów w każdej z transz dostawy – jaki czas dostawy każdej partii”. Jak wyjaśniał Newag 

–  biorący  udział  w tych konsultacjach, treść  pytania dotycząca  pojazdów  3 i  4 członowych, 

rozumiał  jako  odnoszące  się  do  pojazdów  już  istniejących,  wyprodukowanych,  a  nie 

pojazdów jakie miałyby zostać zaprojektowane na potrzeby tego Zamawiającego. Stąd, jego 

wskazanie  na  18  miesięcy  dotyczyło  dostawy  pojazdu  już  istniejącego.  Należy  zatem 

założyć,  iż  odpowiedzi  udzielane  przez  różnych  producentów,  którzy  deklarowali  okresy  w 

wymiarze:  18  m-cy,  29  m-cy,  30  m-cy,  36  m-cy,  40  m-cy  i  50  m-cy

,  były  podyktowane 

istnieniem lub brakiem konieczności zaprojektowania pojazdu 3 i 4 członowego (wykonawcy, 

którzy nie mieli żadnego pojazdu spełniającego parametry opisane w pytaniach deklarowali 

czas  dla  pojazdu  niehomologowanego).  Nie  można  zatem  w  oparciu  o  takie  rozpytanie 

potwierdzić  tezy  Zamawiającego,  iż  termin  18  miesięcy  zadeklarowany  we  wstępnych 

konsultacjach rynkowych dotyczył pojazdu niehomologowanego. Ponadto, dopiero po wyniku 

wstępnych konsultacji Zamawiający ostatecznie sprecyzował swoje oczekiwania techniczne 

dla  pojazdu,  jaki  chce  zamówić,  co  mogłoby  wpłynąć  na  udzielone  wcześniej  odpowiedzi 

wykonawców.     

Izba  uwzględniła  odwołanie  w  zakresie  obu  terminów  uznając,  iż  określone  przez 

Zamawiającego  terminy  nie  mają  oparcia  w  warunkach  rynkowych,  w  szczególności  nie 

uwzględniały  wyników  wstępnego  rozeznania.  Zamawiający  przyjmuje,  iż  w  przypadku 

pojazdu  homologowanego  wykonawcy  nie  będą  potrzebowali  czasu  na  pozyskanie 

(zamówienie) komponentów, co pozwolić miałoby na skrócenie terminu do 10 m-cy na samą 

produkcję  pojazdu.  W  ocenie  składu  orzekającego  takie  założenie  nie  może  być  przyjęte, 

gdyż  żaden  podmiot  nie  ma  obowiązku  zamawiania  podzespołów  (często  kluczowych  i 

kosztownych)  bez  pewności,  iż  zostaną  one  wykorzystane  do  produkcji  i  będą  spełniały 

oczekiwania zamawiającego. Jak sam Zamawiający wielokrotnie podkreślał, może zachodzić 

potrzeba  dostosowania  już  wyprodukowanych  pojazdów  do  warunków  ustalonych  w 

zamówieniu,  a  tym  samym  dotychczas  posiadane  podzespoły  mogą  okazać  się 

nieprzydatne. 

Potwierdza to również wypowiedź Przystępującego po stronie Zamawiającego 

o potrzebie dostosowania jego pojazdu prototypowego, 

co wymagać będzie zmiany rodzaju 

napędu  (na  silnik  elektryczny)  oraz  układu  hamulcowego.  Ponadto,  w  zależności  od 

warunków  już  zrealizowanych  dostaw,  zgromadzone  podzespoły  w  celu  utrzymania 

pojazdów mogą nie być możliwe do wykorzystania. Termin narzucony przez Zamawiającego 

faktycznie  ingeruje  w  politykę  działalności  podmiotu,  wymuszając zamrożenie  środków  bez 

gwarancji  ich  zwrotu. 

Wykonawca  do  momentu  ogłoszenia  zamówienia  wykonawczego  nie 

wie  nawet  dla  jakiej 

ilości  pojazdów  będzie  konieczne  uruchomienie  produkcji.  Określając 

termin  dostawy 

Zamawiający  zobowiązany  jest  uwzględnić  pełen  proces,  jakiego  wymagać 

będzie dostawa wyprodukowanego dopiero na jego zlecenie pojazdu, a to obejmuje również 

etap związany z dostawą kluczowych komponentów, których produkcja również uzależniona 

jest  od  składanych  zamówień.  Według  szacunków,  czas  oczekiwania  na  komponent  może 

wynosić od 11-14 miesięcy.  

Również  w  sposób  całkowicie  dowolny  Zamawiający  określił  termin  24-miesięczny  na 

dostawę pojazdu niehomologowanego, zakładając wyłącznie czas potrzebny na produkcję i 

homologację.  Nie  ma  żadnych  podstaw  do  tego,  aby  założenia  te  uznać  za  racjonalne  z 

punktu  widzenia  procesu  projektowania,  uzyskania  komponentów  przyjętych  w  projekcie, 

produkcji i uzyskania wszystkich pozwoleń na pojazd nowo projektowany. 

Należy podkreślić,  iż  Zamawiający ma możliwości  uzyskania  ofert,  w  których  czas  dostawy 

będzie krótszy, niż prezentują to obecnie Odwołujący ustalając, np. kryterium oceny ofert. Na 

etapie umowy ramowej wydaje się być zasadnym stworzenie takich warunków granicznych, 

które  pozwolą  uzyskać  najlepszą  ofertę  dostosowaną  do  warunków,  jakie  będą  istniały  w 

chwili jej składania. Należy odnotować, na co zwrócił uwagę sam Zamawiający, iż na chwilę 

wszczęcia postępowania prowadzonego w celu zawarcie umowy ramowej, Zamawiający nie 

ma  pewności  co  do  tego,  czy  i  kiedy  mogłyby  być  udzielone  zamówienia  wykonawcze,  co 

jest  powiązane  z  finansowaniem  dostawy  z  KPO.  Tym  samym  nie  można  w  bliższej 

perspe

ktywie czasowej ustalić jak będą wyglądały łańcuchy dostaw, jak również jaka będzie 

skala zamówienia wykonawczego – ilości pojazdów w wariancie I i II.  

Stanowisko  Izby  w  tym  zakresie  pozostaje  aktualne  dla  zarzutu  nr  2  z  odwołania  PESA 

(sygn. akt KIO 1284/22). 

Ponieważ żądania obu Odwołujących w niewielkim stopniu różniły 

się co do terminu na dostawę pojazdu homologowanego Izba nakazała zmianę postanowień 

swz uwzględniającą dłuższy o dwa miesiące termin, tj. 20 miesięcy, niż żądany w odwołaniu 

Newag S.A. 

Zarzut  z  pkt  13  odwołania  dotyczy  wymagania  zastosowania  w  pojeździe  wózków 

klasycznych oraz narzuconej maksymalnej długości pojazdu typu I i II.  

Zamawiający  w  załączniku  nr  III  do  załącznika  nr  8  do  SWZ  –  wytyczne  dotyczące 

specyfikacji taboru, charakterystyka ogólna i parametry techniczne pojazdów w pozycji lp. 5 

w  opisie  układu  jezdnego  dla  wózków  wskazał:  wózki  2-osiowe  po  dwa  na  każdy  człon 

pojazdu

, a w lp. 10 całkowitą długość pojazdu z elementami skrajnymi opisał do „55m” i do 

„80m”, dla obu wariantów pojazdu. 

Zamieszczony opis wózków identyfikuje jeden z dwóch występujących na rynku rozwiązań, 

tj. nazywany „klasycznym” (wózki wagonowe), polegającym na tym, że pod każdym członem 

występują  dwa  odrębne wózki.  Drugim  stosowanym  rozwiązaniem  są  wózki  Jacobsa,  które 

łączą człony pojazdu, tj. dwa człony pojazdu posiadają jeden wspólny wózek. Zatem przy 3 

członach w rozwiązaniu klasycznym wystąpi 6 wózków, a przy rozwiązaniu Jacobsa 4 wózki. 

W  ocenie  Odwołującego,  Zamawiający  dyskryminuje  w  sposób  nieuzasadniony  jedno  z 

rozwiązań,  które  jest  wykorzystywane  przez  wielu  producentów  i  zostało  wprowadzone  z 

jednej  strony  dla  ograniczenia  kosztów  eksploatacji,  ale  również  w  celu  zwiększenia 

bezpieczeństwa.  Obecnie  producentami,  którzy  wykorzystują  rozwiązanie  Jacobsa  są: 

Newag,  PESA,  Stadler,  Alstrom.  Przystępujący  po  stronie  Zamawiającego  (Cegielski)  do 

swoich  pojazdów  wykorzystuje  wózki  wagonowe  (klasyczne).  Również  włoski  producent 

pojazdu Pendolino wykorzystuje wózki klasyczne. Ponadto PESA opracowała i jest w trakcie 

homologacji  pojazdu  ezt  654  na  wózkach  wagonowych,  zaprojektowany  na  potrzeby  rynku 

czeskiego  (zaoferowany  i  w  trakcie  dostawy,  nie  uzyska  dopuszczenia  w  warunkach 

krajowych  z  uwagi  na  wysokość  podłogi).  Pierwsze  pojazdy  kolejowe  na  wózkach 

wagonow

ych zostały  wprowadzone przez  Newag  w  latach  60-tych  XX w. (19  EW/20  EW  – 

produkowane  od  1962  r.  do  1993  r.

).  Obecnie  producent  ten  nie  oferuje  pojazdów  na 

wózkach wagonowych.  

Zamawiający  wyjaśniał,  że  z  uwagi  na  zaplecze  techniczne  w  jakie  wyposażone  są  jego 

PUT, 

w  jakich  następuje  przegląd  i  naprawa  pojazdów,  rozwiązanie  oparte  na  wózkach 

Jacobsa  jest  dla  Zamawiającego  niekorzystne  z  uwagi  na  konieczność  doposażenia  w 

specjalne  podnośniki  pozwalające  podnieść  cały  pojazd  wieloczłonowy.  Na  wózkach 

klasycz

nych  tego  problemu  nie  ma,  jest  to  zatem  z  punktu  widzenia  obsługi  pojazdu 

rozwiązanie  dla  Zamawiającego  korzystne,  zakładając  konieczność  obsługi  zakupionych 

pojazdów przez cały cykl życia pojazdów (30 lat). Zamawiający założył, iż każdy producent 

może  dostosować  swoje  pojazdy  do  jego  wymagań,  a  producenci  Newag  i  PESA 

produkowali już pojazdy na wózkach klasycznych (19WE/20WE – Newag, ezt 654 PESA). W 

trakcie  rozprawy  Przystępujący  po  stronie  Zamawiającego  wskazywał  na  ograniczenia  dla 

ruchu pojazdów na wózkach Jacobsa wynikające z jakości infrastruktury torowej (kategorii A 

i  B),  na  której  nie  mogą  poruszać  się  pojazdy  o  większym  nacisku  na  oś.  W  przypadku 

wózków  klasycznych  jest  niższy  nacisk  na  oś,  a  pojazdy  kolejowe  na  tych  wózkach  mogą 

wjechać na wszystkie kategorie linii kolejowej A-D.  

Ponadto,  dodatkowym  argumentem  przemawiającym  na  korzyść  wózków  klasycznych 

miałaby  być  specyfikacja  punktów  utrzymania  taboru  (PUT).  Zamawiający  wskazał  w 

załączniku do umowy ramowej 19 takich punktów. Zamawiający na rozprawie sygnalizował, 

że tylko w 2 punktach może obecnie obsłużyć pojazdy na wózkach Jacobsa (z uwagi na ilość 

dźwigów).  Przystępujący  dodatkowo  wskazał,  że  również  długość  torów  technicznych 

stanowić  może  przeszkodę  do  tego,  aby  rozłączyć  pojazd  na  wózkach  Jacobsa.  Przy 

krótszym torze tylko wagony wcześniej rozłączone mogą na ten tor wjechać.  

Zamawiający  nie  przedstawił  analizy  technicznej  PUT  pod  względem  długości  torów 

technologicznych

,  jak  również  innych  analiz  dotyczących  ilości  pojazdów  na  wózkach 

J

acobsa, jakie obecnie są obsługiwane w PUT i kosztów, jakie ewentualnie niosłoby za sobą 

doposażenie  PUT  w  dźwigi  w  ilości  pozwalającej  zwiększyć  ilość  pojazdów  na  wózkach 

Jacobsa. 

Ponadto,  Zamawiający obecnie posiada 200 pojazdów  z  wózkami Jacobsa,  które 

obsługuje  w  PUT  (pojazdy  Newag  -  Impulse  oraz  PESA  -  Elf).  Jak  wyjaśniał,  jest 

właścicielem 8 z tych pojazdów, a pozostałe zostały mu przekazane do świadczenia usługi 

transportu pasażerskiego przez Marszałków Województw.  

Zamawiający  we  wstępnych  konsultacjach  rynkowych  zadał  pytanie  w  pozycji  5  tabeli  o 

rodzaj wózków. Pięciu z siedmiu wykonawców, którzy udzielili odpowiedzi wskazali na wózki 

Jacobsa, jeden na możliwość wykorzystania obu typów wózków i tylko 1 wykonawca wskazał 

na wózki klasyczne. 

W zależności od kategorii linii kolejowej występują różnice w dopuszczalnym nacisku na oś, 

tj.  dla  kategorii  A  do  16  ton,  a  w  kategorii  B  do  18  ton/oś.  W  SWZ  pkt  6  załącznik  8 

Zamawiający parametr ten określił na 18,86 tony (185 kN). Zamawiający opisując parametr 

z

wiązany z naciskiem na oś faktycznie wskazuje na klasę linii C, a na tej mogą poruszać się 

pojazdy z naciskiem na oś 20 ton. 

Izba  uwzględniała  odwołanie  w  zakresie  obu  okoliczności  podniesionych  w  zarzucie, 

tj. narzuconym systemie wózków oraz długości pojazdów. 

Ponieważ Zamawiający szczegółowo uzasadniał stanowisko w odniesieniu do wózków, Izba 

uznała,  iż  podany  parametr  długości  pojazdów  nie  znajduje  potwierdzenia  w  rzeczywistych 

potrzebach  Zamawiającego  i  prowadzi  jednocześnie  do  ograniczenia  możliwości 

z

aoferowania  pojazdów  spełniających  pozostałe  parametry  techniczne,  w  szczególności 

parametr dotyczący pojemności pojazdów (ilość miejsc). 

Odnosząc  się  natomiast  do  wymogu  technicznego  dotyczącego  wózków,  skład  orzekający 

uznał,  iż  żadna  z  okoliczności  podniesionych  przez  Zamawiającego  i  Przystępującego  po 

jego  stronie  nie  uzasadnia  wyłączenia  rozwiązania  powszechnie  wykorzystywanego  w 

układzie jezdnym pojazdów kolejowych – wózków Jacobsa.  

Na  podstawie  oświadczeń  stron  skład  orzekający  ustalił,  iż  część  producentów  wcześniej 

wykorzystujących  wózki  wagonowe  w  pojazdach  kolejowych  zmieniła  profil  technologiczny 

układu jezdnego na wykorzystujący wózki Jacobsa (np. Newag). Ponadto, wyniki rozeznania 

rynku  wskazują  na  przewagę  stosowania  wózków  Jacobsa.  Podane  przykłady  różnych 

pojazdów  i  producentów  korzystających  z  wózków  klasycznych  nie  spełniały  warunków 

zamówienia  (np.  pociągi  piętrowe  –  z  większym  naciskiem  na  oś,  pojazdy  wąskotorowe, 

szerokotorowe, szybkich prędkości). Faktycznie spośród obecnie oferowanych pojazdów na 

rynku  krajowym  to  pojazd  Przystępującego  po  stronie  Zamawiającego  może  spełnić 

parametry  techniczne, 

które 

stanowią 

barierę 

dla 

pozostałych 

producentów, 

wykorzystujących  rozwiązanie  Jacobsa,  takich  jak  Newag,  PESA,  Stadler,  Alstrom 

(dostarczaj

ących dotychczas swoje pojazdy). 

Uwzględniając  odwołanie  Izba  miała  na  uwadze,  iż  po  stronie  Zamawiającego  spoczywał 

ciężar  wykazania  istnienia  uzasadnienia  dla  wprowadzenia  ograniczenia  dotyczącego 

konstrukcji 

technicznej  pojazdu,  jakim  jest  układ  jezdny.  Zamawiający  nie  przedstawił 

żadnego  dowodu,  z  którego  możliwy  byłby  wniosek  o  przewadze  jednego  rozwiązania  nad 

drugim 

(klasyczne  wózki  wagonowe/wózki  Jacobsa).  Strony  zgodnie  twierdziły,  iż  każde  z 

tych  rozwiązań  posiada  wady  i  zalety.  Zamawiający  nie  wykazał  również,  aby  pojazdy  na 

wózkach  Jackobsa  nie  mogły  poruszać  się  pod  torach  na  jakich  będzie  prowadzony  ruch 

pasażerski. Podany jednocześnie w swz parametr nacisku na oś pozwala na wykorzystanie 

tego rozwiązania. Zasadniczy argument Zamawiającego dotyczy utrzymania pojazdu w PUT, 

co wymaga odpowiedniego przygotowania zaplecza w dźwigi do podniesienia całego składu, 

w  celu  rozłączenia  członów  pociągu.  Zamawiający  nie  przedstawił  przy  tym  żadnego 

zestawienia, analizy potrzeb jakie wiązałyby się z doposażeniem w dodatkowe dźwigi, ponad 

te  które  już  pozwalają  Zamawiającemu  na  obsługę  pociągów  na  wózkach  Jacobsa.  Samo 

stwierdzenie,  iż  zakup  pojazdów  na  wózkach  Jacobsa  powodowałby  dodatkowe  nakłady 

finansowe  po  stronie  Zamawiającego  na  doposażenie  PUT,  nie  zostało  w  żaden  sposób 

wykazane.  Jak  wynika  z  twierdzeń  prezentowanych  na  rozprawie  rozwiązanie  Jacobsa 

generuje  oszczędność  na etapie  produkcji  (mniejsza ilość  wózków), co również może mieć 

przełożenie  na  cenę  pojazdu,  koszty  eksploatacji,  a  w  konsekwencji  pozwoliłoby  na 

wykorzystanie zaoszczędzonych środków na potrzeby doposażenia zaplecza technicznego. 

Nie można również pominąć okoliczności, która nie budziła wątpliwości, iż Zamawiający już 

eksploatuje  i  zabezpiecza  właściwe  utrzymanie  200  pociągów  na  wózkach  Jacobsa,  co 

potwierdza  posiadanie  zaplecza  pozwalającego  na  zakup  i  utrzymanie  pojazdów  w  tej 

konstrukcji.  

Podobnie  jak  przy  zarzucie  dotyczącym  konstrukcji  stalowej  (odwołanie  sygn.  akt  KIO 

1280/22)  skład  orzekający  uznał,  iż  parametr  wskazujący  na  konieczność  zastosowania 

wózków klasycznych, prowadził do ograniczenia konkurencji uniemożliwiając złożenie oferty 

przez dużą część producentów obecnie mogących dostarczyć nowe pojazdy kolejowe. Przy 

braku wykazania przez Zamawiającego istnienia rzeczywistych potrzeb, które uzasadniałyby 

wykluczenie  dużej  grupy  dostawców  z  udziału  w  postępowaniu,  skład  orzekający  uznał,  iż 

prowadzi to do nieuprawnionego ograniczenia konkurencji.  

III. 

Odwołanie Pojazdy Szynowe PESA Bydgoszcz S.A. (sygn. akt KIO 1284/22). 

W związku ze wprowadzonymi zmianami Odwołujący cofnął zarzuty z pkt 4, 6, 7, 9, 11, 12 

odwołania i podtrzymał zarzuty z pkt 1, 2 i 8. 

Izba rozpoznała odwołanie w zakresie podtrzymanych zarzutów naruszenia: 

1.  art. 112 ust. 1 i 2 PZP w zw. z art. 16 pkt 1, 2 i 3 PZP poprzez ustanowienie warunku 

udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej  w  sposób 

nieadekwatny i nieproporcjonalny, na zbyt niskim poziomie, który nie umożliwia oceny 

zdolności wykonawcy do należytego wykonania zamówienia; 

2.  art.  99 

ust.  1  PZP  w  zw.  z  art.  387  kc  w  zw.  z  art.  8  PZP  poprzez  określenie 

niemożliwych  do  spełnienia  terminów  realizacji  zamówienia  w  zakresie  dostawy 

pojazdów,  nieuwzględniających  istotnych  okoliczności  mających  wpływ  na 

sporządzenie oferty i realizację zamówienia; 

3.  art. 99 ust. 1 i 4 PZP w zw. z art. 16 pkt 1, 2 i 3 PZP poprzez wymaganie zapewnienia 

zgodności  pojazdów  z  przepisami  prawa,  normami  i  przepisami  technicznymi 

obowiązującymi  na  dzień  odbioru  każdego  z  Pojazdów,  podczas  gdy  konfiguracja 

i  rozwiązania  techniczne  zastosowane  w  Pojazdach  mają być  zgodne z zamówioną 

wersją pojazdu, a wykonawca nie jest w stanie przewidzieć zmian przepisów prawa i 

norm, które mogą wejść w życie w całym okresie obowiązywania umowy ramowej. 

Izba  uwzględniła  zarzut  nr  2  –  zgodnie  z  żądaniem  Odwołującego  nakazała  wydłużenie 

terminu dostawy. Stanowisko w tym zakresie zostało przedstawione powyżej przy tożsamym 

zarzucie w odwołaniu Newag S.A. (sygn. akt KIO 1283/22). 

W pozostałym zakresie odwołanie zostało oddalone. 

W odniesieniu do zarzutu nr 1 

– Odwołujący dąży w żądaniu do zaostrzenia warunku w ten 

sposób,  aby  udział  w  postępowaniu  mogły  wziąć  jedynie  podmioty,  które  dostarczyły  nowy 

pojazd, a wartość tej dostawy wynosić miałaby co najmniej 200.000.000,00 PLN. 

Przystępujący po stronie Zamawiającego kwestionował istnienie interesu w żądaniu zmiany -

zaostrzenia  warunku  przez  Odwołującego,  który  spełnia  obecny  warunek  udziału  w 

postępowaniu.  Taki  wykonawca  nie  może  ponieść  szkody  –  na  obecnym  etapie  będzie 

możliwe  zawarcie  z  tym  podmiotem  umowy  ramowej,  co  umożliwi  ubieganie  się  o 

zamówienie  wykonawcze.  Odwołujący  na  rozprawie  odpierając  ten  zarzut  podniósł,  iż 

istnienie interesu w uzyskaniu zamówienia w rozumieniu art. 505 ust. 1 Ustawy przy umowie 

ramowej  jest  wynikiem  wprowadzeni

a  przez  Zamawiającego  limitu  podmiotów,  z  którymi 

podpisze  umowy  ramowe,  tj.  7  podmiotów.  Przy  obecnym  kształcie  warunku  udział  w 

postępowaniu mogą wziąć nie tylko producenci, a to może powodować, że PESA nie zmieści 

się  w  grupie  podmiotów,  z  którymi  zostanie  zawarta  umowa,  stąd  wnosi  o  zaostrzenie 

warunku w sposób wskazany. 

Izba  uznała,  iż  Odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  które  wymaga 

wcześniejszego  zawarcia  umowy  ramowej.  Ustalenie  węższego  kręgu  podmiotów,  w 

szczególności ograniczenie do tych które mają doświadczenie w dostawie nowych pojazdów 

(a nie, np. modernizowanych) spowoduje, iż podmioty o podobnym profilu działalności będą 

następnie konkurowały o uzyskanie zamówienia. W ocenie składu orzekającego  nie można 

pozbawić wykonawcy, który dąży do zaostrzeniu warunku udziału w postępowaniu, prawa do 

wniesienia  odwołania,  które  może  pozwolić  na  ograniczenie  udziału  podmiotów  w 

postępowaniu.  Jest  to  działalnie  uprawnione  w  tym  znaczeniu,  że  wykonawca  może 

próbować doprowadzić do zmiany warunków udziału w postępowaniu, które wyznaczać będą 

kryteria oceny zdolności podmiotu do wykonania dostawy fabrycznie nowego elektrycznego 

zespołu  trakcyjnego.  Kwestią  niezależną  od  ustalenia  istnienia  interesu  w  uzyskaniu 

zamówienia i możliwości poniesienia szkody na skutek decyzji o dopuszczeniu do udziału w 

postępowaniu  podmiotów,  które  mogłyby  nie  mieć  doświadczenia  w  dostawie  nowego 

pojazdu,  jest  ocena  samego  warunku  udziału  w  postępowaniu  pod  kątem  zarzutów 

podniesionych w odwołaniu. 

Odwołujący  kwestionując  obecne  brzmienie  warunku,  w  którym  Zamawiający  wymaga 

doświadczenia w dostawie  elektrycznych  zespołów  trakcyjnych  w  wersjach  zapewniających 

co najmniej 130 stałych miejsc siedzących do obsługi kolejowych przewozów pasażerskich, 

o  łącznej  ich  wartości  nie  mniejszej  niż  60 000 000,00  PLN  brutto  (słownie:  sześćdziesiąt 

milionów  złotych),  wskazywał  na  brak  zapewnienia  proporcjonalności  warunku  z  zakresem 

przedmiotu  zamówienia  i  możliwości  weryfikacji  koniecznego  doświadczenia  zawodowego. 

Art.  112  ust.  1  Ustawy  wyznacza

ć  ma  Zamawiającemu  również  minimalne  warunki 

konieczne  do  udzielenia  w  postępowaniu,  które  gwarantowałyby  możliwość  weryfikacji 

przygotowania  zawodowego,  co  w  niniejszym  zamówieniu  jest  dodatkowo  uzasadnione 

krótkimi  terminami  dostawy,  wymaganiami  jakie  muszą  być  spełnione  w  celu  uzyskania 

dopuszczenia do eksploatacji. Brzmienie warunku w zasadzie wskazuje na brak spójności z 

przedmiotem zamówienia, co czyni warunek nieproporcjonalnym. 

Oddalając odwołanie w tym zakresie Izba uznała, iż warunek udziału w postępowaniu w 

obecnym  brzmieniu  pozwoli  na  udział  podmiotów,  które  faktycznie  zajmują  się  produkcją 

pojazdów,  ale  nie musiały  w  ostatnich  latach  dostarczać  nowych  pojazdów  na  rynku.  Taka 

sytuacja dotyczy, m.in. Przystępującego po stronie Zamawiającego, który dostarczał pojazdy 

po modernizacji. Mając na uwadze specyfikę tego zamówienia, w którym dostawa pojazdów 

często  wymaga  dostosowania  pojazdu  na  potrzeby  konkretnego  zamówienia,  nie  każdy 

podmiot zdolny do wykonania pojazdu, z uwagi na koszty d

ecyduje się na dostawę nowych 

pojazdów,  ukierunkowując  swoje  zasoby  na  modernizację  pojazdów,  co  jak  wskazał 

Odwołujący  nie  obejmuje  procesu  projektowania.  Nie  oznacza  to  zatem,  iż  nie  ma 

doświadczenia  w  produkcji  pojazdu.  Ponadto,  mając  na  uwadze  czas,  jaki  wymaga 

wprowadzenie  nowego  pojazdu  spełniającego  normy  bezpieczeństwa  oraz  techniczne 

specyfikacje  interoperacyjności,  jego  homologacji  oraz  dostawy,  znacząco  zmienia  ocenę 

warunku  udziału  w  postępowaniu.  Proporcjonalność  warunku  udziału  w  postępowaniu 

powinna  być  rozumiana  jako  narzędzie  pozwalające  ocenić  przygotowanie  zawodowe 

dostawcy  pojazdów,  co nie musi  obejmować  pełnego  procesu  produkcji,  projektowania,  jak 

również  pełnej  zgodności  pojazdu  ze  specyfikacjami  technicznymi.  Tym  samym  Izba  nie 

dopatr

zyła  się  naruszenia  przepisów  Ustawy.  Izba  uznała  za  przyznaną  okoliczność,  iż 

zmiana  do  jakiej  dąży  Odwołujący  może  faktycznie  wyłączyć  z  udziału  w  postępowaniu 

konkretny podmiot, tj. H. C. 

– Fabryka Pojazdów Szynowych Sp. z o.o., który obecnie jest na 

et

apie  uzyskania  dopuszczenia  dla  nowo  zaprojektowanego  pojazdu,  który  może  spełniać 

wymagania Zamawiającego (po dostosowaniu pewnych komponentów, tj. napęd elektryczny 

i układ hamulcowy).  

W  odniesieniu  do  zarzutu  z  pkt  8  odwołania  Odwołujący  podtrzymał  go  pomimo  zmiany 

wprowadzonej  przez  Zamawiającego  po  wniesieniu  odwołania  wskazując,  iż  zmiana  treści 

nadal  nie  rozwiewa  wszystkich  wątpliwości,  które  przede  wszystkim  są  powiązane  z 

ustaleniem zakresu odpowiedzialności w okres 5 lat za każdą zmianę przepisu prawa, norm, 

która  mogłaby  powodować  konieczność  wprowadzenia  zmiany  w  konstrukcji,  czy  też 

wyposażeniu  pojazdu,  co  jedynie  częściowo  zostało  uwzględnione  w  umowie  w  części 

dotyczycącej zmian, jakie mogą być wprowadzone.  

Zamawiający wskazał, iż od początku jego oczekiwaniem jest, aby na dzień odbioru pojazdu 

spełniał  wszystkie  normy  i  przepisy  prawa.  W  jego  ocenie  nie  zachodzi  sprzeczność 

pomiędzy  postanowieniami  przywoływanymi  przez  Odwołującego,  w  których  Zamawiający 

oczekuje,  aby  pojazd  był  zgodny  z  aktualnie  wprowadzonymi  na  dzień  odbioru  przepisami 

(1.1.1.2  i  1.1.1.6).  Żądania  Odwołującego  zmierzają  do  tego,  aby  Zamawiający  odebrał 

pojazd  zgodny  na  dzień  ofertowania,  nawet  jeżeli  pojazd  nie  uzyskałby  dopuszczenia  z 

uwagi  na  niezgodność  z  przepisami  na  dzień  odbioru.  Taki  pojazd  nie  mógłby  być  przez 

Zamawiającego  eksploatowany,  a  po  stronie  Zamawiającego  ponownie  zachodziłaby 

konieczność poniesienia kosztów na dostosowanie pojazdu. Mając na uwadze profesjonalny 

charakter  podmiotów  działających  na  rynku  Zamawiający  zakłada,  że  profesjonaliści 

kalkulując cenę zakładają sytuację, w której pomiędzy czasem od udzielenia zamówienia do 

odbioru  pojazdu  wystąpią  zmiany  wymagające  dostosowania  pojazdu  do  tych  zmian. 

Żądania  Odwołującego  w  zasadzie  nie  odnoszą  się  do  współdzielenia  ryzyka,  ale  zmiany, 

której Zamawiający nie może zaakceptować.  

Izba  podzieliła  w  całości  stanowisko  Zamawiającego  i  traktuje  je  jako  własne.  Nie 

wymaga ono uzupełnienia dla wykazania bezzasadności zarzutu. 

Izba  zgadza  się,  że  ryzyko  powinno  być  podzielone  pomiędzy  strony,  a  żądanie 

Odwołującego zmierzało z kolei do tego, by je w całości przerzucić na Zamawiającego. 

O 

kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz 

art. 192 ust. 10 w zw. z art. 186 ust. 6 pkt 3 i 4 

Prawa zamówień publicznych oraz w oparciu 

o przepisy § 3 i § 5 ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 2 w zw. z § 6 rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. Nr 41, poz. 238. ze zm.). 

Izba zaliczyła do kosztów postępowania wpisy wniesione w 

sprawach  połączonych  do  wspólnego  rozpoznania,  a  także  koszty  wynagrodzenia 

pełnomocników  Odwołujących  oraz  Zamawiającego,  w  wysokości  ustalonej  na  podstawie 

rachunków  złożonych  przez  zamknięciem  rozprawy  i  obciążyła  nimi  odpowiednio 

Zamawiającego  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  1280/22,  KIO  1283/22,  a  w  sprawie  KIO 

1824/22 Odwołującego (PESA) i Zamawiającego.  

W  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1280/22 

–  odwołanie  zostało  w  całości  uwzględnione,  a  do 

kosztów  postępowania  odwoławczego  zaliczony  został  wpis  oraz  koszty  pełnomocników 

stron.  W  związku  z  wynikiem,  który  obciążał  Zamawiającego  Izba  nakazała  zwrot  na  rzecz 

strony  wygrywającej  całość  kosztów,  jakie  poniosła  w  związku  z  wpisem  oraz 

wynagrodzen

iem  pełnomocnika,  którego  wysokość  została  ograniczona  do  kwoty 

maksymalnej  wynikającej  z  przepisów  rozporządzenia  w  sprawie  kosztów  postępowania 

odwoławczego.  

W  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1283/22 

–  odwołanie  zostało  w  całości  uwzględnione,  a  do 

kosztów  postępowania  odwoławczego  zaliczony  został  wpis  oraz  koszty  pełnomocników 

stron.  W  związku  z  wynikiem,  który  obciążał  Zamawiającego  Izba  nakazała  zwrot  na  rzecz 

strony  wygrywającej  całość  kosztów,  jakie  poniosła  w  związku  z  wpisem,  wynagrodzeniem 

pełnomocnika i kosztami dojazdu, ustalonymi na podstawie rachunków przedłożonych przed 

zamknięciem rozprawy.  

W sprawie o sygn. akt KIO 1284/22 

– odwołanie w części zostało uwzględnione i do kosztów 

postępowania  odwoławczego  zaliczone  zostały  koszty  obu  stron,  rozliczone  stosownie  do 

wyniku.  Łączne  koszty  postępowania  odwoławczego  wyniosły  18.600  zł  na  co  składały  się 

koszty wpisu 15.000 zł. (po stronie Odwołującego) oraz koszty wynagrodzenia pełnomocnika 

Zamawiającego  w  wysokości  3.600  zł.  Izba  uznała,  iż  Odwołujący  wygrał  w  stosunku  1-2, 

gdyż  uwzględniony  został  jeden  z  trzech  podtrzymanych  zarzutów  odwołania.  Tym  samym 

Odwołujący  i  Zamawiający  ponieśli  koszty  w  wysokości  12.400  zł/6.200  zł.  Zamawiający 

zobowiązany był pokryć różnicę pomiędzy przypadającymi na niego kosztami postępowania 

odwoławczego, a kosztami poniesionymi przez Odwołującego z tytułu wniesienia wpisu, tj. w 

wysokości 2.600,00 zł. 

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji 

Przewodniczący: ………………………. 

Członkowie:         ………………………. 

……………………….