KIO 315/22 WYROK dnia 28 lutego 2022 r.

Stan prawny na dzień: 18.03.2022

Sygn. akt: KIO 315/22 

WYROK 

z dnia 28 lutego 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:    Anna Kuszel-Kowalczyk 

Członkowie: 

Monika Kawa 

– Ogorzałek   

Emil Kuriata 

Protokolant:           

Adam Skowroński 

po rozpoznaniu na posiedzeniu i rozprawie w dniu 23 lutego 2022 

r. w Warszawie odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  7  lutego  2022  r.  przez 

wykonawcę  Mota-Engil  Central  Europe  S.A.  z  siedzibą  w  Krakowie  w  postępowaniu 

prowadzonym  przez 

Skarb  Państwa  –  Generalnego  Dyrektora  Dróg  Krajowych  i 

Autostrad  w  Warszawie  działającego  przez  Oddział  Generalnej  Dyrekcji  Dróg 

Krajowych i Autostrad w Lublinie 

przy  udziale  wykonawcy  POLAQUA 

sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Wólce  Kozodawskiej, 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

1.  o

ddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  odwołującego  -  Mota-Engil  Central  Europe  S.A.  z 

siedzibą w Krakowie i  

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00   gr 

(słownie: dwudziestu tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego 

Mota-

Engil  Central  Europe  S.A.  z  siedzibą  w  Krakowie  tytułem  wpisu  od 

odwołania,  

zasądza  od  odwołującego  Mota-Engil  Central  Europe  S.A.  z  siedzibą  w 

Krakowie na rzecz z

amawiającego Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i 

Autostrad  w  Warszawie  działającego  przez  Oddział  Generalnej  Dyrekcji 

Dróg Krajowych i Autostrad w Lublinie kwotę 3 600,00 zł (słownie: trzy tysiące 

sześćset  złotych  i  00/100  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania 

od

woławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 


Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. poz. 2021, poz. 1129) na niniejszy wyrok - w terminie 14 

dni  od  dnia 

jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………...…….… 

Członkowie:   

……………………………… 

……………………………… 


Sygn. akt: KIO 315/22 

U z a s a d n i e n i e 

Gener

alna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  w  Warszawie  Oddział  w  Lublinie,  zwana 

dalej  „Zamawiającym”,  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na  podstawie 

przepisów z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. poz. 2021, 

poz. 1

129), zwanej dalej „ustawą Pzp” lub „Pzp”, którego przedmiotem jest Projekt i budowa 

drogi ekspresowej S19 Białystok – Lubartów, Kock (początek obwodnicy) – Lubartów węzeł 

„Lubartów  Północ”,  odcinek  1:  Obwodnica  Kocka  i  Woli  Skromowskiej  (dobudowa  drugiej 

jezdni) długość, ok. 7.839 km”, numer referencyjny: O.LU.D-3.2410.1.2021.af. 

O

głoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z 

dnia 6 sierpnia 2021 r., pod numerem 2021/S 151-398773. 

Wobec czynności i zaniechań zamawiającego w ww. postępowaniu w dniu 7 lutego 2022 r. 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwo

ławczej  wniósł  odwołanie  wykonawca  Mota-Engil  Central 

Europe S.A. 

z siedzibą w Krakowie, zwany dalej „Odwołującym”. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 252 ust. 1 w zwi

ązku z art. 109 ust. 1 pkt 10 i ust. 2 ustawy Pzp, poprzez wybór 

oferty  z

łożonej  przez  Polaqua  sp.  z  o.o.  jako  najkorzystniejszej  i  zaniechanie 

wykluczenia z post

ępowania tego Wykonawcy, mimo że Wykonawca ten w wyniku co 

najmniej niedbalstwa przedstawi

ł informacje wprowadzające Zamawiającego w błąd, 

a  co mia

ło istotny wpływ na decyzję o wyborze oferty najkorzystniejszej, a przy tym 

Wykonawca ten nie dokona

ł skutecznie czynności, o których mowa w art. 110 ust. 2 

Pzp, 

2)  art. 252 ust. 1 w zwi

ązku z art. 109 ust. 1 pkt 7 i ust. 2 i 3 Pzp, poprzez wybór oferty 

z

łożonej przez Polaqua sp. z o.o. jako najkorzystniejszej i zaniechanie wykluczenia z 

post

ępowania  tego  Wykonawcy,  mimo  że  Wykonawca  ten  z  przyczyn  leżących  po 

jego  stronie,  w  znacznym  stopniu  nie  wykona

ł  lub  wykonał  nienależycie  inną, 

wcze

śniejszą  umowę  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  co  doprowadziło  do 

odst

ąpienia od umowy. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej. 

Ponadto  odwołujący  wnosił  o  przeprowadzenie  dowodu  z  załączonych  do  odwołania 

dokumentów: 

1)  odpowiedzi  Gminy  Miasta  Szczecin  z  29  wrze

śnia  2021  r.  udzielonej  w  trybie 

przepisów o dostępie do informacji publicznej, 


oświadczenia Gminy Miasta Szczecin z 6 sierpnia 2020 r. o naliczeniu kar umownych 

wraz z wezwaniem Polaqua sp. z o.o. do zap

łaty, 

oświadczenia Gminy Miasta Szczecin z 7 sierpnia 2020 r. o odstąpieniu od umowy nr 

CRU 17/0003358 z 28 wrze

śnia 2017 r. zawartej z Polaqua sp. z o.o. 

oświadczenia Gminy Miasta Szczecin z 12 marca 2021 r. o wezwaniu Polaqua sp. z 

o.o. do zap

łaty kar umownych,  

wszystkich na okoliczno

ść niewykonania i nienależytego wykonania przez Polaqua sp. z o.o. 

z  przyczyn  le

żących  po  jej  stronie,  w  znacznym  stopniu  lub  zakresie  istotnych  zobowiązań 

wynikaj

ących  z  umowy  zawartej  przez  Polaqua  sp.  z  o.o.  z  Gminą  Miasto  Szczecin  nr 

CRU/17/0003358  z  dnia  28  wrze

śnia  2017  r.,  której  przedmiotem  była  „Budowa  szkoły 

podstawowej w rejonie ulic Podbórzańskiej i Kredowej w Szczecinie”, a co doprowadziło do 

odst

ąpienia od umowy i dochodzenia przez Gminę Miasto Szczecin roszczeń od Polaqua sp. 

z o.o. z tytu

łu naprawienia szkody. 

Uzasadnienie odwołania  

Odwołujący podał, że Zamawiający, Skarb Państwa - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i 

Autostrad,  dzia

łający  przez  Oddział  w  Lublinie,  prowadzi  postępowanie  w  przedmiocie 

udzielenia  zamówienia  publicznego  na  wykonanie  inwestycji  pn.  Projekt  i  budowa  drogi 

ekspresowej  S19  Białystok  –  Lubartów,  Kock  (początek  obwodnicy)  –  Lubartów  węzeł 

„Lubartów  Północ”,  odcinek  1:  Obwodnica  Kocka  i  Woli  Skromowskiej  (dobudowa  drugiej 

jezdni) długość, ok. 7.839 km”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku 

Urz

ędowym Wspólnot Europejskich z dnia 6 sierpnia 2021 r., numer 2021/S 151-398773. 

Dalej Odwołujący podał, że działając w oparciu o art. 109 ust. 2 Pzp, Zamawiający określił w 

postanowieniu  9.2  Specyfikacji  Warunków  Zamówienia  –  Instrukcji  dla  Wykonawców,  iż 

wykluczy tych wykonawców, którzy dopuszczą się czynów określonych m.in. w art. 109 ust. 1 

pkt 7 i pkt 10 Pzp. U

żyte w ust. 1 tego przepisu słowo „może” oznacza, iż Zamawiający miał 

mo

żliwość  zastrzeżenia  konieczności  wykluczenia  wykonawcy  w  przypadku  zaistnienia  w 

stosunku do niego którejkolwiek w sytuacji opisanych w tej jednostce redakcyjnej. Jednak w 

przypadku,  gdy  Zamawiaj

ący  zdecydował  się  już  na  takowe  zastrzeżenie,  stał  się  on  już 

prawnie zobligowany do wykluczenia wykonawcy wobec którego ziszczą się jedna lub więcej 

przes

łanek wymienionych w art. 109 ust. 1 Pzp, wskazanych w ogłoszeniu lub dokumentach 

zamówienia  jako  podstawy  wykluczenia  (por.  wyrok  KIO  z  26  lipca  2021  r.,  KIO  1804/21, 

wyrok KIO z 23 marca 2018 r., KIO 434/18). 

Odwołujący wskazał, że Polaqua sp. z o.o. (dalej „Polaqua”) biorąc udział w postępowaniu o 

udzielenie 

zamówienia  publicznego  prowadzonego  przez  Skarb  Państwa  –  Generalnego 

Dyrektora  Dróg  Krajowych  i  Autostrad,  Oddział  w  Katowicach,  na  wykonanie  inwestycji  pn. 

„Zaprojektowanie  i  wykonanie  drogi  S1  Kosztowy  –  Bielsko-Biała,  Odcinek  I/B  węzeł 

„Kosztowy  II”  (z  węzłem)  –  węzeł  „Bieruń”  (bez  węzła)”  złożyła  na  formularzu  Jednolitego 


Europejskiego  Dokumentu Zamówienia oświadczenie,  iż  nie  zaistniała wobec niej  sytuacja, 

w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z 

podmiotem  zamawiaj

ącym  została rozwiązana  przed  czasem  lub  w  której  nałożone  zostało 

odszkodowanie  b

ądź  inna  porównywalna  sankcja  w  związku  z  tą  wcześniejszą  umową. 

O

świadczenie  identycznej  treści  Polaqua  złożyła  również  w  niniejszym  postępowaniu  o 

udzielenie zamówienia publicznego. 

Odwołujący  podał,  że  w  niniejszym  postępowaniu,  Polaqua  złożyła  również  na  formularzu 

JEDZ  o

świadczenie,  iż nie była winna poważnego  wprowadzenia w  błąd  przy  dostarczaniu 

informacji  wymaganych  do  weryfikacji  braku  podstaw  do  wykluczenia  lub  do  weryfikacji 

spe

łnienia kryteriów kwalifikacji ani nie zataiła tych informacji.  

Dalej  Odwołujący  podał,  że  oświadczenie  złożone  przez  Polaqua  w  postępowaniu 

dotycz

ącym  odcinka  S1  Kosztowy  –  Bieruń  (odcinek  1  /B)  dotyczące  braku  nienależytego 

wykonania  wcze

śniejszej  umowy  jest  oświadczeniem  nieprawdziwym  i  wprowadzającym 

Zamawiającego w błąd, co jednoznacznie stwierdziła Krajowa Izba Odwoławcza w, wydanym 

w trzyosobowym składzie, wyroku z 13 grudnia 2021 r. (KIO 3467/21). Odwołujący wskazał, 

że Izba ustaliła w przywołanym wyżej orzeczeniu, że Polaqua: 

a. z przyczyn le

żących po jej stronie, 

b. w znacznym stopniu lub zakresie, 

c. nie wykona

ła lub nienależycie wykonała istotne zobowiązanie, 

wynikaj

ące  z  umowy  zawartej  przez  tego  wykonawcę  z  Gminą  Miasto  Szczecin  nr 

CRU/17/0003358  z  dnia  28  wrze

śnia  2017  r.,  a  której  przedmiotem  była  Budowa  szkoły 

podstawowej  w  rejonie  ulic  Podbórzańskiej  i  Kredowej  w  Szczecinie,  a  przy  tym 

wprowadzi

ła  ona  Zamawiającego  w  błąd  nieprawdziwą  informacją  mającą  wpływ  na 

rozstrzygni

ęcia  Zamawiającego,  bezzasadnie  zakreślając  w  części  III.C  JEDZ  odpowiedź 

„NIE”. 

Odwołujący  podkreślił,  że  wyrokiem  tym  Krajowa  Izba  Odwoławcza  oddaliła  w  całości 

odwo

łanie  Polaqua  wobec  decyzji  Zamawiającego  w  przedmiocie  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  i  wykluczeniu  tego  wykonawcy  z  post

ępowania.  W  uzasadnieniu 

orzeczenia  Izba  wskaza

ła,  iż  dokonane  przez  Zamawiającego  wykluczenie  Polaqua  z 

post

ępowania było czynnością prawidłową i znajdowało ono swoją podstawę zarówno w art. 

109 ust. 1 pkt 7 ustawa Pzp jak i w art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp. 

Odnośnie  zarzutu  nr  1  Odwołujący  wskazał,  że  Izba  w  rzeczonym  wyroku  z  13  grudnia 

2021 r.  stwierdzi

ła,  że  obowiązkiem  Polaqua  było  zaznaczenie  w  treści  oświadczenia 

sk

ładanego  w  formie  JEDZ  odpowiedzi  „TAK”  na  pytanie  zawarte  w  części  III  sekcja  C, 

zwa

żywszy na sposób wykonania przez tego wykonawcę umowy obejmującej budowę szkoły 

podstawowej  w  Szczecinie.  Co  istotne,  Izba  podj

ęła  powyższe  ustalenia  uwzględniając 

okoliczno

ść,  że  między  Polaqua  a  Gminą  Miasto  Szczecin  istniał  i  istnieje  spór  co  do 

przyczyn  niewykonania  umowy, 

który  do  dnia  dzisiejszego  nie  został  rozstrzygnięty 


orzeczeniem  s

ądu  powszechnego.  Odwołujący  wskazywał,  że  wbrew  temu  co  twierdzi 

Polaqua  w  pi

śmie  do  Zamawiającego  z  13  grudnia  2021  r.  (złożonym  po  ogłoszeniu  ww. 

wyroku), ani tre

ść pytania III.C w JEDZ, ani treść 

instrukcji  wype

łniania JEDZ wydanej przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych, ani też 

fakt zmiany tre

ści art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp względem treści art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy 

z 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych, nie wywołują żadnych wątpliwości co do 

sposobu udzielania odpowiedzi na pytanie zawarte w punkcie III.C JEDZ. Jest oczywiste, i

ż, 

zwa

żywszy  okoliczności  niewykonania  umowy  w  Szczecinie,  Polaqua  bezzasadnie 

zaznaczy

ła  odpowiedź  „NIE”  i  to  zarówno  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego dotycz

ącym budowy drogi S1 jak i pierwotnie w niniejszym postępowaniu. 

Odwołujący wskazał, że to w jaki sposób wykonawca ma obowiązek udzielić odpowiedzi na 

rzeczone  pytanie  nigdy nie  budzi

ło wątpliwości Odwołującego i przeważającej liczby innych 

wykonawców startujących w przetargach publicznych, a przecież wiadomym jest, iż spora ich 

cz

ęść,  jak  nie  większość,  toczy  czasem  spory  z  publicznymi  inwestorami  co  do  przyczyn 

nienale

żytego wykonania zamówień. Wbrew „niejasnościom”, które Polaqua dostrzega w tej 

materii i które wyartykułowała na stronach 9 i następnych pisma z 13 grudnia 2021 r., sposób 

post

ępowania  przy  odpowiedzi  na  pytanie  zawarte  w  punkcie  III.C  JEDZ  jest  klarowny.  W 

najbardziej  zwi

ęzły  i jasny sposób  aspekt  ten  ujęła KIO  w  przywoływanym już  wyroku z  13 

grudnia 2021 r. (KIO 3467/21). Izba dokona

ła podziału przesłanek zawartych w art. 109 ust. 

1 pkt 7 Pzp na: 

a. przes

łanki obiektywne tj.: 

i. czy dosz

ło do nienależytego wykonania lub niewykonania umowy, 

ii.  czy  owo  nienale

żyte  wykonanie  umowy  lub  jej  niewykonanie  dotyczyło  znacznego 

stopnia/zakresu umowy, czy dotyczy

ło istotnego zobowiązania, 

iii.  czy  mia

ło  miejsce  złożenie  przez  jedną  ze  stron  oświadczenia  o  odstąpieniu  od  umowy 

(jej  wypowiedzeniu)  lub  czy  strona  czuj

ąca  się  poszkodowana  wezwała  kontrahenta  do 

zap

łaty odszkodowania czy kosztów wykonania zastępczego lub realizacji uprawnień z tytułu 

rękojmi za wady, 

b. przes

łankę subiektywną tj.: 

i.  czy  ww.  okoliczno

ści  zaistniały  z  przyczyn  leżących  po  stronie  zamawiającego  czy 

wykonawcy. 

Odwołujący  wskazał,  że  udzielając  odpowiedzi  w  zakresie  przesłanek  obiektywnych 

wykonawca  mo

że  udzielić  odpowiedzi  ostrych,  kategorycznych,  w  systemie  0-1,  o  treści 

„TAK” albo „NIE”. Zaistnienie tych przesłanek (bądź jego brak) nie zależy od subiektywnego 

przekonania  wykonawcy  co  do 

źródeł  faktu  niewykonania  bądź  nienależytego  wykonania 

umowy.  Mo

że  ono  zostać  również  łatwo  zweryfikowane  przez  osoby  trzecie  nie 

uczestnicz

ące  w  wykonywaniu  danej  inwestycji,  nie  znające  całokształtu  okoliczności 

sprawy. 


Ponadto O

dwołujący wskazał Krajowa Izba Odwoławcza w ww. orzeczeniu, trafnie wskazała, 

że  Polaqua  odpowiadając  na  pytanie  znajdujące  w  punkcie  III.C  JEDZ  w  kontekście 

wykonywania  umowy  na  budow

ę  szkoły  zawartej  z  Gminą  Miastem  Szczecin,  powinna  w 

odniesieniu  do  okoliczno

ści  obiektywnie  stwierdzalnych  udzielić  trzykrotnie  odpowiedzi 

„TAK”. 

Odwołujący  podkreślił,  że  Izba  zasadnie  dostrzegła,  iż  istnienie  tych  okoliczności  zostało 

zreszt

ą przyznane przez Wykonawcę w składanych Zamawiającemu wyjaśnieniach i w toku 

post

ępowania odwoławczego, było zatem bezsporne. Zatem: 

a.  bezsporne  by

ło,  iż  nie  doszło  do  wykonania  umowy  w  całości;  przedmiot  umowy  został 

wykonany w 43% (informacja pochodz

ąca od Polaqua), zaawansowanie finansowe w chwili 

zako

ńczenia robót wynosiło 37%, 

b. bezsporne by

ło, iż niewykonanie umowy dotyczyło istotnego świadczenia Wykonawcy; nie 

wykona

ł  on  bowiem  części  projektów  (§  3  ust.  12  umowy),  nie  wykonał  on  większości 

zleconych  mu  robót  budowlanych,  nie  został  wybudowany  przez  niego  w  całości  obiekt 

budowlany  (m.in.  nie  wykona

ł  on  w  ogóle  zadaszenia  sali  sportowej),  Wykonawca  nie 

uzyska

ł pozwolenia na użytkowanie (§ 1 ust. 2 pkt 2 i 3 umowy), 

c. bezsporne by

ło, że obie strony złożyły oświadczenia woli o odstąpieniu od umowy; Miasto 

Szczecin w dniu 7 sierpnia 2020 r., a Wykonawca w dniu 22 wrze

śnia 2020 r., 

d.  bezsporne  by

ło,  iż  w  pismem  z  6  sierpnia  2020  r.  Gmina  Miasto  Szczecin  wezwała 

Polaqua  do  zap

łaty  kwoty  w  łącznej  wysokości  12.571.163,24  zł  tytułem  kar  umownych  z 

tytu

łu  naruszenia  obowiązków  związanych  z  podwykonawcami,  z  tytułu  opóźnień  w 

przekazaniu aktualizacji osób zatrudnionych na umowę o pracę oraz z tytułu nienależytego 

wykonania umowy skutkuj

ącej odstąpieniem. 

Dalej 

Odwołujący  podkreślił,  że  w  przywoływanym  wyroku  z  13  grudnia  2021  r.  (KIO 

3467/21) Izba wskaza

ła, iż udzielenie odpowiedzi twierdzącej co do choć jednej okoliczności 

obiektywnej,  obliguje  wykonawc

ę  do  udzielenia  odpowiedzi  „TAK”  w  stosunku  do  całego 

pytania  zawartego  w  punkcie  III.C  JEDZ.  Wykonawca  powinien  post

ąpić  w  ten  sposób 

również  w  sytuacji,  w  której  uważa,  iż  przyczyny  nienależytego  wykonania  umowy  /  jej 

niewykonania,  odstąpienia  od  niej  itd.  spowodowane  są  w  części  a  nawet  w  całości 

okolicznościami  leżącymi  po  stronie  zamawiającego.  W  takim  wypadku,  zadaniem 

wykonawcy  jest  je  szczegółowo  wskazać  tak,  ażeby  zamawiający  mógł  dokonać  oceny  w 

zakresie przes

łanki wykluczenia wykonawcy z art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp. 

Ponadto Odwołujący podkreślił, że z rzeczoną tezą zbieżna jest treść Instrukcji Wypełniania 

Jednolitego  Europejskiego 

Dokumentu  Zamówienia,  opublikowana  na  stronie  internetowej 

Urz

ędu  Zamówień  Publicznych  (https://www.uzp.gov.pl/baza-wiedzy/prawo-zamowien-

publicznychregulacje/prawo-krajowe/jednolity-europejski-dokument-zamowienia).  Instrukcja 

ta  na  stronach  44  i  45  nakazuje  interpretowa

ć  treść  pytania  zamieszczonego  w  JEDZ 

zgodnie z tre

ścią art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp. Zatem przy uwzględnieniu, iż niewykonaniem lub 


nienale

żytym  wykonaniem  powinna  (dla  zaistnienia  konieczności  udzielenia  odpowiedzi 

twierdz

ącej)  być  objęta  istotna  część  przedmiotu  umowy.  Z  kolei  „nieprawidłowości  w 

zakresie realizacji

”, o których mowa w prawej kolumnie tabeli, odnosić należy do obiektywnej 

kategorii  niewykonania  przedmiotu  umowy  lub  jego  niew

łaściwego  wykonania.  Instrukcja  – 

identycznie jak Krajowa Izba Odwo

ławcza w wyroku z 13 grudnia 2021 r. – nakazuje, ażeby 

w  przypadku  zaistnienia  takiego  stanu,  wykonawca  poda

ł  „szczegółowe  informacje  na 

temat

”. Zatem, każdy 

starannie  dzia

łający  wykonawca  znalazłszy  się  w  miejscu  Polaqua,  bazując  li  tylko  na 

pouczeniu wynikaj

ącym z instrukcji, nie miałby wątpliwości, iż, w kontekście niewykonanej w 

ca

łości szkoły w Szczecinie, powinien w odpowiedzi na pytanie III.C JEDZ zaznaczyć kratkę 

„TAK”,  a  następnie  przekazać  szczegółowe  informacje  na  temat  sposobu  spełniania 

świadczeń przez obie strony (w tym oczywiście, jeżeli takie by zaistniały zdaniem Polaqua - 

również te obciążające inwestora). 

Odwołujący wskazał, że powyższe tezy nie mają charakteru nowości; stanowisko zbieżne z 

tym  pochodz

ącym  z  wyroku  KIO  z  13  grudnia  2021  r.,  zarówno  Izba  jak  i  doktryna  prawa 

prezentowa

ły  już  wcześniej  (uchwalenie  nowej  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  nie 

zdezaktualizowa

ło tych tez): w przypadku omawianej przesłanki wykluczenia, niezależnie od 

t

ego, kto przyczynił się do przedwczesnego rozwiązania umowy i z czyjej winy nastąpiła ta 

okoliczność,  wykonawca  ma  obowiązek  potwierdzić  w  JEDZ  sam  fakt  wcześniejszego 

rozwiązania  umowy.  Taki  wniosek  wypływa  z  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  30 

stycznia  2019  r.  (KIO  80/19):  „Nie  ulega  zatem  wątpliwości,  że  w  rozpoznawanej  sprawie 

zaszły  okoliczności,  wobec  których  na  zawarte  w  JEDZ  pytanie  w  brzmieniu:  «czy 

wykonawca znajdował  się w  sytuacji,  w  której  wcześniejsza 

umowa w  sprawie zamówienia 

publicznego, 

wcześniejsza umowa z podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w 

sprawie  koncesji 

została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało 

odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą  wcześniejszą  umową?» 

należało odpowiedzieć 

twierdząco. Izba podkreśla, że twierdząca odpowiedź na przytoczone 

wyżej  pytanie  nie  jest  uzależniona  od  faktu,  iż  do  przedwczesnego  rozwiązania  umowy 

doszło  z  winy  którejkolwiek  ze  stron,  w  szczególności  z  winy  wykonawcy.  Pytanie  dotyczy 

wyłącznie obiektywnego zdarzenia polegającego na wcześniejszym rozwiązaniu umowy. W 

tej 

sytuacji  odwołujący,  który  udzielił  negatywnej  odpowiedzi  na  tak  zadane  pytanie, 

wprowadził zamawiającego w błąd”. Jak wynika z powyższego wyroku, wykonawca powinien 

w JEDZ zawsze potwierdzi

ć fakt wcześniejszego rozwiązania umowy w sprawie zamówienia 

publicznego,  nawet  jeżeli  okoliczność  ta  nie  wynikała  z  jego  winy,  w  innym  bowiem 

przypadku wystąpi wobec niego kolejna przesłanka wykluczenia, określona w art. 24 ust. 1 

pkt  16  p.z.p., 

związana  z  wprowadzeniem  zamawiającego  w  błąd”  zob.  I.  Skubiszak-

Kalinowska  [w:]  E.  Wiktorowska,  I.  Skubiszak-Kalinowska,  Prawo 

zamówień  publicznych. 

Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2020, art. 24.


Odwołujący podkreślił, iż Polaqua co najmniej na skutek niedbalstwa przedstawiła, zarówno 

w  post

ępowaniu  o  udzielenie  Zamówienia  publicznego  prowadzonego  przez  Generalnego 

Dyrektora  Dróg  Krajowych  i  Autostrad,  Oddział  w  Katowicach,  na  wykonanie  inwestycji  pn. 

„Zaprojektowanie  i  wykonanie  drogi  S1  Kosztowy  –  Bielsko-Biała,  Odcinek  I/B  węzeł 

„Kosztowy  II”  (z  węzłem)  –  węzeł  „Bieruń”  (bez  węzła)”  ,  jak  i  w  niniejszym  postępowaniu, 

nieprawdziwą informację  wprowadzająca  Zamawiającego  w  błąd,  a  co  do  braku  zaistnienia 

wobec  tego  Wykonawcy  okoliczno

ści  określonych  w  art.  109  ust.  1  pkt  7  w  odniesieniu  do 

umowy zawartej w dniu 28 wrze

śnia 2017 r. nr CRU/17/0003358 z Gminą Miastem Szczecin 

na  wykonanie  inwestycji  pn. 

„Budowa  szkoły  podstawowej  w  rejonie  ulic  Podbórzańskiej  i 

Kredowej  w  Szczecinie  wraz  z 

pełnieniem  nadzoru  autorskiego  w  procedurze  zaprojektuj  i 

wybuduj”.  Odwołujący  skonkludował,  powyższe,  że  Zamawiający  niegodnie  z  prawem 

zaniecha

ł  wykluczenia  Polaqua  z  postępowania  i  niezasadnie  dokonał  wyboru  oferty  tego 

wykonawcy, czym naruszy

ł art. 252 ust. 1 w związku z art. 109 ust. 1 pkt 10 i ust. 2 i 3 Pzp. 

Odwołujący  stwierdził,  że  zapewne  przyczyną  naruszenia  przez  Zamawiającego  ww. 

przepisów była, dokonana przez Polaqua pismem datowanym na 13 grudnia 2021 r. próba 

(nieskuteczna 

–  o  czym  dalej)  udowodnienia  Zamawiającemu,  iż  Wykonawca  ten  spełnił 

łącznie przesłanki wskazane w punktach 1-3 ust. 2 art. 110 Pzp, a zatem, że dokonał on tzw. 

self-cleaningu,  samooczyszczenia. 

Niemniej,  zarówno  treść  wyjaśnień  Polaqua  zawarta  w 

pi

śmie  opatrzonym  datą  13  grudnia  2021  r.  jak  przede  wszystkim  kontekst,  w  którym  owe 

wyja

śnienia  zostały  przedłożone  Zamawiającemu,  dyskwalifikują  tę  czynność  jako 

spełniającą warunki skutecznego self-cleaningu. 

Odwołujący  podkreślił,  że  immanentnym  warunkiem  do  uznania  czynności  Wykonawcy  za 

spe

łniające warunki z art. 110 ust. 2 Pzp jest świadomość i wiedza Wykonawcy co do tego, 

i

ż  naruszył  on  wcześniej  jakiś  przepis  ustawy,  jak  również  jego  otwarte  przyznanie,  że 

dopu

ścił  się  on  któregokolwiek  z  czynów  stanowiących  przesłankę  do  wykluczenia  z 

post

ępowania. 

Zarówno w doktrynie prawa jak i orzecznictwie KIO aspekt ten jest akcentowany szczególnie 

silnie  i  wyj

ątkowo jednolicie: 

„Wykonawca powinien  zatem  w  pierwszej  kolejności  wskazać, 

że zaistniała wobec niego podstawa wykluczenia z postępowania” (A. Gawrońska-Baran [w:] 

E.  Wiktorowska,  A.  Wiktorowski,  P. 

Wójcik,  A.  Gawrońska-Baran,  Prawo  zamówień 

publicznych.  Komentarz  aktualizowany,  LEX/el.  2021,  art.  110).  Podobnie  wskazuje  I. 

Skubiszak-Kalinowska  [w:]  E.  Wiktorowska,  I.  Skubiszak-Kalinowska,  Prawo  zam

ówień 

publicznych. 

Komentarz aktualizowany

, LEX/el. 2020,: „żeby skorzystać z self-cleaningu wykonawca musi 

przyznać się do deliktu. Jeśli temu zaprzecza, to jego oświadczenie o samooczyszczeniu jest 

niewiarygodne”. Taki pogląd został zaprezentowany w szczególności w orzeczeniu KIO z 3 

lutego 2017 r. (KIO 139/17), w my

śl którego: „przechodząc do drugiej kwestii, z uwagi na tak 

istotny stopień nienależytego wykonania umowy, czyli uwzględniając ustaloną i ocenioną w 


powyższy  sposób  przez  Izbę  wagę  i  szczególne  okoliczności,  Zamawiający  słusznie  uznał, 

że  Konsorcjum  nie  wykazało,  że  w  ramach  tzw.  samooczyszczenia  podjęło  wystarczające 

działania  dla  przywrócenia  statusu  rzetelnego  wykonawcy.  W  pierwszej  kolejności  należy 

zauważyć, że warunkiem sine qua non takiej procedury jest uznanie przez przyznanie przez 

wykonawcę  faktu,  że  popełnił  delikt,  którego  ma  dotyczyć  samooczyszczenie.  Tymczasem 

Konsorcjum, zarówno w toku postępowania prowadzonego przez Zamawiającego, jak i przed 

Izbą,  konsekwentnie  kwestionowało,  że  znalazło  się  w  sytuacji,  o  której  mowa  w  hipotezie 

art.  24  ust.  5  pkt  5  Pzp.  Już  z  tego  powodu  oświadczenia  o  podjętych  działaniach  dla 

przywrócenia  rzetelności  należy  uznać  za  niewiarygodne”.  Podobnie  wskazała  KIO  w 

orzeczeniu  z  28  wrze

śnia  2018  r., 

(KIO  1797/18)

„Aby  skorzystać  z  self-cleaningu, 

wykonawca w pierwszej kolejności musi przyznać się do deliktu. Po pierwsze, na tym polega 

procedura  (wykonawca 

przyznaje,  że  przesłanki  wykluczenia  istnieją,  ale  obecnie  i  na 

przyszłość  się  poprawił),  po  drugie  -  w  przeciwnym  wypadku  trudno  wadliwe  działanie 

przeanalizować i skorygować”

Odwołujący  wskazał,  że  tymczasem  zarówno  treść  oświadczeń  Polaqua  jak  i  kontekst, 

którym zostały one złożone dowodzą, iż wykonanie czynności określonych w art. 110 ust. 2 

Pzp ma charakter pozorny, nierzeczywisty, nakierowany jedynie na unikni

ęcie wykluczenia z 

post

ępowania,  bez  zamiaru  dokonania  rzeczywistych  zmian  mających  wykluczyć  lub 

znacz

ąco  zminimalizować  w  przyszłości  ryzyko  wprowadzenia  zamawiających  w  błąd 

poprzez przekazywanie im nieprawdziwych informacji lub zatajanie niewygodnych 

faktów. O 

powy

ższym świadczy konsekwentnie prezentowane przez Polaqua stanowisko, iż nie ziściła 

si

ę  wobec  tego  wykonawcy  ani  przesłanka  wykluczenia  wskazana  w  art.  109  ust.  1  pkt  7 

Pzp, ani wskazana w art. 109 ust. 1 pkt 10 Pzp. 

Odwołujący podkreślił, że Wykonawca ten w piśmie datowanym na 13 grudnia 2021 r. stara 

si

ę  przekonać  Zamawiającego  szeroko  rozbudowanymi  wywodami,  że  przyczyny 

niewykonania umowy z Miastem Szczecin le

żą w całości po stronie inwestora, ale też przede 

wszystkim  stwierdza  wprost, 

że  „W  tym  stanie  rzeczy  sposób,  jaki  Spółka  wypełniła 

dokument  JEDZ  w  niniejszym  Postępowaniu  był  w  ocenie  Spółki  prawidłowy  i  zgodny  z 

przepisami  prawa  rządzącymi  procesem  udzielania  zamówień  publicznych”  (s.  9).  Dalej, 

Polaqua  poszukuje  przyczyn  takiego  a  nie  innego  wype

łnienia  odpowiedzi  na  pytanie  III.C 

JEDZ  w  zmianie  interpretacji  przepisów  wynikającej  z  opublikowaniem  przez  UZP  nowej 

instrukcji  wype

łniania  JEDZ  (a  co  jest  oczywiście  bezpodstawne)  oraz  w  wyroku  KIO  z  13 

grudnia 2021 r. (KIO 3467/21), 

który rzekomo miałby stać w sprzeczności z tą instrukcją (co 

nie  jest  prawd

ą).  Wykonawca  ten  zatem  do  instytucji  samooczyszczenia  podchodzi 

koniunkturalnie,  unika 

–  niezbędnego  w  celu  uznania  samooczyszczenia  za  czynność 

skuteczn

ą – przyznania się, iż w istocie prawdziwym powodem nie wskazania w odpowiedzi 

III.C JEDZ okoliczno

ści niewykonania umowy w Szczecinie był zamiar uniknięcia wyjaśniania 

Zamawiaj

ącemu złożonych przyczyn tego stanu rzeczy i odnoszenia się do (a jak wynika z 


do

łączonej  do  odwołania  korespondencji  pochodzącej  od  Gminy  Miasta  Szczecin)  bardzo 

powa

żnych i uprawdopodobnionych) zarzutów inwestora co do tego iż niewykonanie umowy 

by

ło spowodowane winą Polaqua. O tym jakiego ryzyka Wykonawca mógł uniknąć zatajając 

niewygodne  dla  niego  fakty, 

świadczy zresztą treść uzasadnienia wyroku KIO z 13 grudnia 

2021  r.  w  którym  Izba  potwierdziła  zasadność  wykluczenia  Polaqua  z  postępowania  przez 

GDDKiA  Oddzia

ł w Katowicach nie tylko ze względu na przesłankę z art. 109 ust. 1 pkt 10 

Pzp, ale te

ż na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp.  

Odwołujący podniósł, że Polaqua zresztą nie ukrywa, iż przyczyną podjęcia czynności self-

clearingu  był  „zapadły  w  dniu  13  grudnia  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  sprawie 

odwołania spółki pod sygnaturą KIO 3467/21” (s. 16), a z którego ustaleniami się nie zgadza. 

Dalej Wykonawca, szczerze przyznaje, i

ż celem podjęcia szeregu działań naprawczych było 

unikni

ęcie sytuacji w której rzetelność Polaqua będzie kwestionowana, nie zaś po to ażeby 

kolejni  zamawiaj

ący  nie  byli  nigdy  wprowadzani  w  błąd  co  do  okoliczności  wykonania 

wszystkich  zamówień  publicznych  zgodnie  z  prawem  i  treścią  łączących  Wykonawcę  z 

poszczególnymi inwestorami umów. Zatem, działania które Polaqua przedstawiła w piśmie z 

13 grudnia 2021 r., a które mają na celu jedynie uniknięcie wykluczenia z postępowania, nie 

mog

ą być utożsamiane z czynnościami, o których mowa w art. 110 ust. 2 Pzp, co powoduje 

niemo

żliwość zaniechania przez Zamawiającego wykluczenia Polaqua (art. 110 ust. 3 Pzp a 

contario). 

Na  potwierdzenie  powy

ższego, Odwołujący przytoczył, obrazujący problem wyrok KIO z 

sierpnia  2019  r.  (KIO  1576/19): 

„Odwołujący  polemizuje  z  wnioskami  Zamawiającego, 

wykazując  zasadność  przyjętych  przez  siebie  wniosków.  Nie  można  zatem  przeprowadzać 

skutecznie  procedury  self

–cleaningu  w  sytuacji,  gdy  wykonawca  nie  przyznaje  okoliczności 

stanowiących podstawę do podjęcia działań naprawczych. A z taką właśnie sytuacją mamy 

do czynienia w analizowanym stanie faktyczny. Z 

treści pisma z dnia 22 lipca 2019 r. wynika, 

że  Odwołujący  powołuje  się  na  procedurę  samooczyszczenia  «na  wszelkie  wypadek».  Nie 

ma takiej konstrukcji samooczyszcze

nia w ustawie Pzp”

Odwo

łujący zarzucał ponadto, iż Polaqua podjęła czynności, o których mowa w art. 110 ust. 

2 Pzp zbyt późno, a co sprawia, że również z tej przyczyny nie odniosły one skutku w postaci 

mo

żliwości uniknięcia wykluczenia z postępowania. Ustawa literalnie nie określa terminu, w 

ci

ągu  którego  wykonawca  zobowiązany  jest  wszcząć  procedurę  samooczyszczenia. 

Niemniej,  cel  dla  którego  ustanowiono  tę  instytucję,  jak  również  jej  wyjątkowy  charakter 

wzgl

ędem zasady wykluczania z postępowania wykonawców naruszających przepisy prawa, 

nakazuje  przyj

ąć,  iż  czynności  self-cleaningu  jeżeli  mają  być  uznane  za rzeczywiste,  a  nie 

podj

ęte  pozornie  jedynie  dla  wywołania  skutku  w  postaci  uniknięcia  wykluczenia  z 

post

ępowania,  powinny  zostać  wszczęte  z  własnej  inicjatywy  wykonawcy,  niezwłocznie  po 

dostrze

żeniu  uchybień,  nie  zaś  na  skutek  wezwań  zamawiającego  bądź  zdarzeń  istotnie 

zwi

ększających  ryzyko  wykluczenia  –  w  szczególności  ogłoszenia  wyroków  KIO.  Jak 


wskaza

ł  J.  E.  Nowicki  [w:]  M.  Kołecki,  J.  E.  Nowicki,  Prawo  zamówień  publicznych. 

Komentarz,  wyd.  IV,  Warszawa  2019,  art.  24  (teza  wydana  w  oparciu  o  stan  prawny 

wynikaj

ący z poprzedniej ustawy Prawo 

zamówień  publicznych,  niemniej  zachowująca  w  pełni  swą  aktualność):  „to  wykonawca ma 

wyst

ąpić  z  inicjatywą  samooczyszczenia  i  przedstawić  zamawiającemu  dokumenty  dające 

mu  podstawę  do  odstąpienia  od  obowiązku  wykluczenia  tego  wykonawcy.  Procedura 

wskazana  w  art.  24  ust.  8  p.z.p.  służy  dobrowolnemu  naprawieniu  szkody  –  wykonawca 

winny  wprowadze

nia  w  błąd  musi  się  do  tego  przyznać,  zanim  fakt  ten  uświadomi  sobie 

zamawiający”.  Odwołujący  stwierdził,  że  z  tego  względu  za  bezskuteczne  winno  uznać  się 

si

ęgnięcie  przez  Polaqua  do  instytucji  samooczyszczenia  nie  z  nieprzymuszonej  woli 

naprawiania  wadliwej  praktyki  wype

łniania  JEDZ  wprowadzającej  zamawiających  w  błąd, 

lecz na skutek og

łoszenia przez tut. Izbę w wyroku w sprawie o sygnaturze KIO 3467/21. Co 

wi

ęcej,  szersze  spojrzenie  na  kwestię  tzw.  self-clearingu,  dokonane  z  uwzględnieniem 

zamys

łu  jaki  towarzyszył  autorom  tej  instytucji  i  celu  do  jakiego  została  ona  powołana, 

nakazuje  przyj

ąć,  iż  samooczyszczenie  nie  powinno  w  ogóle  być  dopuszczalne  w 

postępowaniu, w którym wykonawca naruszył już przepisy prawa. Jak wskazano w doktrynie 

(I.  Skubiszak-Kalinowska  [w:]  E.  Wiktorowska,  I.  Skubiszak-Kalinowska, 

Prawo  zamówień 

publicznych.  Komentarz  aktualizowany,  LEX/el.  20

20,  art.  24):  „W  przypadku  przesłanki 

wykluczenia  z  pkt.  17  art.  24  ust.  1  ustawy  pzp 

słusznym  wydaje  się  uznanie,  że 

dopuszczalność  samooczyszczenia  «aktualizuje  się»  dopiero  w  kolejnym  postępowaniu, 

dopiero 

bowiem  w  przypadku  kolejnego  postępowania  fakt  istnienia  podstawy  wykluczenia 

jest już wykonawcy znany (wykonawca został wykluczony w innym postępowaniu i ciąży na 

nim  opinia  wykonawcy  przedstawiającego  zamawiającemu  informacje  wprowadzające  w 

błąd).  (…)  «Self-cleaning»  nie  może  mieć  odniesienia  w  sytuacji,  w  której  Zamawiający 

dowiaduje  się  od  podmiotu  trzeciego  o  zamieszczeniu  przez  wykonawcę  w  ofercie 

nieprawdziwych  informacji  a  dodatkowo  wykonawca 

zaprzecza  spełnieniu  pozostałych 

przesłanek  z  art.  24  ust  1  pkt  17.  Wypaczałoby  to  całkowicie  cel  i  sens  przedmiotowej 

inst

ytucji” (wyrok SO w Gdańsku z 9.04.2019 r., XII Ga 206/19)”. Koncepcja ta wydaje się ze 

wszech  miar  s

łuszna;  stworzenie  procedur  mających  zapobiec  przyszłym  nadużyciom,  ich 

wdro

żenie  i  przede  wszystkim  analiza  ich  działania  w  praktyce  wymaga  czasu.  Ocena  ta 

powinna zatem zosta

ć dokonana już na gruncie kolejnych postępowań.  

W  tym  stanie 

Odwołujący  podkreślił,  że  Zamawiający  niezgodnie  z  przepisami  prawa  oraz 

sprzecznie  z  funkcj

ą  dla  której  ustawodawca  stworzył  tzw.  self-clearing,  przyjął  iż  Polaqua 

skutecznie dokona

ła w ramach niniejszego postępowania czynności, o których mowa w art. 

110 ust. 2 Pzp. Wskazuje na to zarówno sama treść oświadczeń tego Wykonawcy zawarta w 

pi

śmie z 13 grudnia 2021 r., jak również kontekst i termin w jakim ostało ono złożone. 

Odnośnie drugiego zarzutu Odwołujący wskazał co następuje:  


Na 

wst

ępie  uzasadnienia  zarzutu  dotyczącego  zaniechania  wykluczenia  przez 

Zamawiającego  Polaqua  z  postępowania z  uwagi  na  niewłaściwe wykonanie  wcześniejszej 

umowy  o  zamówienie  publiczne,  podkreślić  należy,  iż  Wykonawca  ten  nie  objął  procedurą 

samooczyszczeni

a okoliczności i skutków nienależytego wykonania / niewykonania umowy o 

budowę szkoły  podstawowej  w  Szczecinie (art. 109 ust.  1  pkt  7 Pzp).  Procedura  ta  odnosi 

si

ę  tylko  do  konsekwencji  wprowadzenia  Zamawiającego  w  błąd  nieprawdziwą  informacją 

(art.  109  ust.  1  pkt  10  Pzp). 

Świadczy  o  tym  brak  przedstawienia  przez  Polaqua 

jakichkolwiek 

środków, rozwiązań,  procedur  itp. nakierowanych na  uniknięcie w  przyszłości 

ryzyka nieprawid

łowego wykonywania umów o roboty budowlane. Na stronie 13 (dolna część 

strony)  zmodyfikowanego  o

świadczenia  złożonego  przez  Polaqua  na  formularzu  JEDZ  w 

dniu 13 grudnia 2021 r., Wykonawca ten zreszt

ą wprost wskazuje, iż nie przedsięwziął w tym 

zakresie 

żadnych środków. 

Odwołujący  podkreślił,  że  okoliczność  ta  ma  kluczowe  znaczenie  dla  oceny  zasadności 

drugiego  zarzutu  niniejszego  odwo

łania.  Obowiązkiem  Zamawiającego  była  ocena  czy 

wzgl

ędem Polaqua zachodzi przesłanka wykluczenia z postępowania, o której mowa w  art. 

109 ust. 1 pkt 7 Pzp, a ocena to winna zosta

ć wykonana osobno od ustaleń w przedmiocie 

kwestii  wykluczenia  Polaqua  z  post

ępowania  z  uwagi  na  wprowadzanie  Zamawiającego  w 

b

łąd i kwestii prób samooczyszczania się tego Wykonawcy od skutków tego czynu. 

Od

wołujący ocenił, że dokonana przez Zamawiającego ocena w tym zakresie była wadliwa. 

Odwołujący  stwierdził,  że  jej  wynik  budzi  daleko  idące  zdziwienie,  albowiem  Zamawiający 

dysponowa

ł  takim  samym  materiałem  dowodowym  dotyczących  okoliczności  niewykonania 

przez  Polaqua  umowy  z  Gmin

ą  Miasto  Szczecin  na  budowę  szkoły  podstawowej,  jakim 

dysponowa

ł  zamawiający  Generalny  Dyrektor  Dróg  Krajowych  Oddział  w  Katowicach 

(analizuj

ący  ten  materiał  w  ramach  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na 

budow

ę  drogi  S1  Kosztowy  –  Bielsko-Biała,  Odcinek  I/B),  a  który  to  zamawiający  podjął 

decyzj

ę o wykluczeniu Polaqua postępowania na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp. 

Odwołujący wskazał, że niezwykle ważną kwestią dla rozstrzygnięcia zasadności niniejszego 

zarzutu  jest  jednak  tre

ść  wyroku  i  jego  uzasadnienia,  a  który  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

wyda

ła w dniu 13 grudnia 2021 r. (KIO 3467/21). Izba – co należy podkreślić – analizując te 

same  dowody,  które  oceniał  (powinien  oceniać)  Zamawiający  w  niniejszym  postępowaniu, 

nie mia

ła wątpliwości, że Polaqua z przyczyn leżących po jej stronie, w znacznym stopniu lub 

zakresie  nie  wykonała  lub  wykonała  nienależycie  istotne  zobowiązania  wynikającego  z 

umowy  zawartej  w  dniu  28  wrze

śnia  2017  r.  między  Polaqua  a  Gminą  Miasto  Szczecin,  a 

której  przedmiotem  była  „Budowa  szkoły  podstawowej  w  rejonie  ulic  Podbórzańskiej  i 

Kredowej  w 

Szczecinie”, a co doprowadziło do odstąpienia od umowy. W ww. wyroku Izba 

rozwa

żała  zarówno  zaistnienie  przesłanek  obiektywnych  zawartych  w  art.  109  ust.  1  pkt  7 

Pzp (czy dosz

ło do nienależytego wykonania lub niewykonania umowy, czy owo nienależyte 

wykonanie  umowy  lub  jej  niewykonanie  dotyczy

ło  znacznego  stopnia/zakresu  umowy,  czy 


dotyczy

ło  istotnego  zobowiązania,  czy  miało  miejsce  złożenie  przez  jedną  ze  stron 

o

świadczenia  o  odstąpieniu  od  umowy  (jej  wypowiedzeniu)  lub  czy  strona  czująca  się 

poszkodowana  wezwa

ła  kontrahenta  do  zapłaty  odszkodowania  czy  kosztów  wykonania 

zast

ępczego lub realizacji uprawnień z tytułu rękojmi za wady) – co z uwagi na oczywistość i 

bezsporno

ść  tych  okoliczności  odbyło  się  niemalże  automatycznie  –  ale  też  oceniała 

kluczow

ą  kwestię  o  charakterze  subiektywnym,  ocennym,  tj.  czy  wystąpienie  ww.  zdarzeń 

by

ło  spowodowane  zawinionym  działaniem  lub  zaniechaniem  stron,  a  jeśli  tak  –  w  jakim 

stopniu. 

Odwołujący  wskazał,  że  przedmiotowym  analizom  poddany  został  dość  szeroki  materiał 

dowodowy,  w  postaci  m.in.  odpisu  pozwu  z

łożonego przez Polaqua przeciwko inwestorowi, 

jak  również  (mimo  że  Gmina  Miasto  Szczecin  nie  uczestniczyła  w  żadnej  roli  w  tym 

post

ępowaniu)  obszerną  dokumentację  pochodzącą  od  tego  ostatniego,  m.  in.  niezwykle 

rozbudowane faktograficznie o

świadczenie Gminy Miasta Szczecin o odstąpieniu od umowy 

z 7 sierpnia 2020 r.  

Odwołujący  wskazał,  że  specyfika  postępowania  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą, 

odznaczaj

ąca  się  szybkością  i  zwięzłością  postępowania  dowodowego,  jak  również  fakt,  iż 

okoliczno

ści  niewykonania  przez  Polaqua  umowy  zawartej  z  Gminą  Miasto  Szczecin  mają 

bardzo  szeroki  i  z

łożony  charakter  (por.  oświadczenie  inwestora  z  7  sierpnia  2020  r.),  a 

Odwo

łujący  nie  był  stroną  tamtej  umowy  i  wynikającego  z  niej  sporu,  sprawiają,  że 

Odwo

łujący  nie  jest  w  stanie  przedłożyć  wszystkich  dowodów  (w  szczególności  ekspertyz 

technicznych,  korespondencji  mi

ędzy  stronami  itd.),  że  zawinione  przyczyny  braku 

wybudowania  budynku  szko

ły  leżą  w  całości  po  stronie  Polaqua.  Zasadniczo  wiążącym 

ustaleniem  w  tej  sprawie  b

ędzie  dopiero  prawomocny  wyrok  sądu  powszechnego  (albo 

nawet  S

ądu  Najwyższego),  który  niemniej  zważywszy  na  stopień  skomplikowania  sprawy, 

z

łożoność  i  ilość  dowodów  do  przeprowadzenia  (w  tym  opinii  biegłych,  zeznań  świadków) 

mo

że zostać wydany nawet w latach 30. tegoż wieku.  

Niemniej

,  Odwołujący  wskazał,  że  przedkładany  w  załączeniu  do  niniejszego  odwołania 

materia

ł  dowodowy  w  szczególności  w  postaci  oświadczenia  Gminy  Miasta  Szczecin  z  7 

sierpnia 2020 r. o odst

ąpieniu od umowy nr CRU 17/0003358, istotnie uprawdopodabnia, ze 

wzgl

ędu  na  wyczerpujący  i  profesjonalnie  wykonany  opis  sprawy  i  jego  wiarygodną  treść, 

tez

ę,  iż  jedyną  albo  przeważającą  przyczyną  niewykonania  i  nienależytego  wykonania 

umowy by

ł zawinione działania lub zaniechania Polaqua.  

Odwołujący zgodził się z ustaleniem Krajowej Izby Odwoławczej zawartym w przytaczanym 

wielokrotnie  w  odwo

łaniu orzeczeniu  z  13  grudnia 2021  r.,  przydającym prawną  doniosłość 

chronologii sk

ładania przez strony oświadczeń o odstąpieniu od umowy nr CRU 17/0003358. 

To  inwestor  z

łożył  to  oświadczenie  jako  pierwszy  –  w  dniu  7  sierpnia  2021  r.  –  bardzo 

szeroko i skrupulatnie je uzasadniaj

ąc. W tym stanie istnieje spore prawdopodobieństwo, że 

o

świadczenie  Polaqua  z  22  września  2022  r.  nie  było  uzasadnione  ani  w  świetle  stanu 


faktycznego  na  tej  budowie  ani  stanu  prawnego,  za

ś  było  jedynie  instrumentem  budowy 

strategii  procesowej  w  zbli

żającym  się  sporze  z  inwestorem.  Słusznie  ponadto  KIO  w 

rzeczonym  wyroku  konstatuje,  i

ż  ani  skuteczność  i  ani  zasadność  odstąpienia dokonanego 

przez  Miasto  Gmin

ę  Szczecin  (podkreślając,  że  dokonanego  w  pierwszej  kolejności)  nie 

zosta

ła  zakwestionowana  przez  sąd  powszechny.  Choć  w  praktyce  oczywiście  nie  było 

mo

żliwe rozpoznanie takiej sprawy w ciągu kilku tygodni, nie zmienia to faktu, iż odstąpienie 

od  umowy  przez  inwestora  niesie  za  sob

ą  domniemanie  faktycznie  niewykonania  lub 

nienale

żytego  wykonania  umowy  przez  wykonawcę,  a  co  ma  doniosłe  znaczenie  do 

rozstrzygni

ęcia niniejszego postępowania odwoławczego. 

Odwołujący  wskazał,  że  opisane  przez  Gminę  Miasto  Szczecin  przyczyny  odstąpienia  od 

umowy brzmi

ą wiarygodnie i spójnie. Wydaje się nieprawdopodobnym iż inwestor ten, stale i 

zawodowo  prowadz

ący  tego  typu  inwestycje,  składałby  nieuzasadnione  oświadczenie  o 

odst

ąpieniu od umowy na siedem tygodni przed umownym terminem zakończenia robót, nie 

maj

ąc  ku  temu  bardzo  solidnych  podstaw.  Innymi  słowy,  gdyby  zakres  i  charakter 

nienale

żytego  wykonania  przez  wykonawcę  nie  był  istotny  (np.  jedynie  parotygodniowa 

zw

łoka, wady usuwalne), inwestor nie zdecydowałby się na taki ruch, zdając sobie sprawę, 

że  inwentaryzacja  robót  i  wyłonienie  nowego  wykonawcy  w  kolejnym  postępowaniu  o 

udzie

lenie zamówienia publicznego, wiązałoby się z jeszcze większym opóźnieniem budowy, 

a zwa

żywszy na galopujące w 2020 r. ceny materiałów budowalnych – również ze znacznym 

wzrostem kosztów inwestycji. 

Odwołujący  podniósł,  że  Inwestor  Gmina  Miasto  Szczecin  w  oświadczeniu  z  7  sierpnia 

2021 r.  wskazuje  na  liczne  b

łędy  projektowe  w  sporządzonym  projekcie  przez 

podwykonawc

ę Polaqua, niedostateczne zaangażowanie sprzętowe i ludzkie (60 osób lipcu 

2020  r.),  brak  zg

łaszania  przez  Wykonawcę  wniosków  materiałowych.  Wedle  doniesień 

inwestora znacz

ąca część robót realizowana była siłami podwykonawców, których obecności 

na 

placu budowy Polaqua z wiadomych sobie powodów nie zgłaszała inwestorowi. Tak więc, 

wskazane  w  pi

śmie  inwestora  przyczyny  odstąpienia  od  umowy  wydają  się  wielce 

prawdopodobne  i  uzasadnione;  co  najmniej  zastanawiaj

ący  wydaje  się  fakt,  iż  Polaqua 

maj

ąc  3  lata  na  wykonanie  –  dość  prostego  technologicznie  obiektu  (a  wcześniej  jego 

projektu) tj. budynku trzykondygnacyjnego oraz sali gimnastycznej 

– po upływie 34 miesięcy 

od  zawarcia  umowy  wykona

ła 43  %  zakresu  robót,  przy  zaawansowaniu  finansowym  37%. 

Odwo

łujący,  bazując  na  swym  doświadczeniu  dużego  przedsiębiorstwa  budowlanego, 

wskazał, że inwestycje, w których wykonawcy doznają różnych przeszkód od zamawiających 

zdarzaj

ą  się  powszechnie,  niemniej  takie  w  których  przeszkody  powodują  tak  gigantyczny 

po

ślizg (a do czego nie przyczynia się wykonawca) praktycznie nigdy nie występują. Dotyczy 

to zw

łaszcza inwestycji realizowanych w formule „zaprojektuj i buduj”, gdzie wpływ inwestora 

na  poziom  merytoryczny  dokumentacji  projektowej,  ostateczny  kszta

łt  i  prawidłowość 


rozwi

ązań  technicznych,  harmonogram  realizacji  robót,  ich  kolejność,  organizację  budowy 

itd. 

– jest praktycznie żaden. 

Ponadto  Odwołujący  wskazał,  ze  oprócz  przyczyn  opisanych  przez  inwestora, 

do

świadczenie  życiowe  nakazuje  poszukiwać  rzeczywistych  przyczyn  nienależytego 

wykonania cz

ęści robót i niewykonania reszty w fakcie zaniżonej wyceny przez Polaqua ceny 

ofertowej,  tak 

ażeby  bezwzględnie  pozyskać  zamówienie,  zaś  zakładany  zysk  „odrobić”  na 

agresywnych optymalizacjach obni

żających cechy funkcjonalne szkoły (np. kwestia kanałów 

wentylacyjnych maj

ących zapewnić określoną ilość wymiany powietrza). 

O

dwołujący wskazał również, że znamienny jest też przypadek, wystąpienia powszechnego 

problemu  w

łaściwego  „ekonomicznym”  projektom  obiektów  kubaturowych,  jakim  jest 

niewystarczaj

ąca  izolacja  przeciwwodna  płyt  posadzkowych.  Zresztą  analiza  całego 

przebiegu  inwestycji  dowodzi, 

że  właśnie  na  tym  etapie  Wykonawca  popełnił  najwięcej 

b

łędów (zmiana podwykonawcy – projektanta w trakcie procesu projektowania z PAS Projekt 

sp. z o.o. na Urbicon sp. z o.o., b

łędy projektowe w zakresie rozwiązań przeciwpożarowych, 

sprzeczno

ści  między  projektami  budowlanym  a  wykonawczymi,  brak  akceptacji  przez 

inwestora poszczególnych opracowań projektowych). 

Odwo

łujący, zaznaczył, że nie będąc stroną umowy na budowę szkoły w Szczecinie, nie ma 

mo

żliwości przedłożenia szczegółowych dowodów wykazujących okoliczność nienależytego 

wykonania  tej  umowy  przez  Pol

aqua,  w  szczególności  ekspertyzy  technicznej.  Zresztą 

przeprowadzenie  w  tym  zakresie  pe

łnego  postępowania  dowodowego  w  niniejszym 

post

ępowaniu byłoby de facto niewykonalne, zważywszy chociażby na fakt, iż takowe zajmie 

w

łaściwemu sądowi kilka lat. Niemniej, oświadczenie Gminy Miasta Szczecin o odstąpieniu 

od  umowy  zawieraj

ące  obszerne  uzasadnienie,  zważywszy  na  zasady  doświadczenia 

życiowego  i  kontekst  odstąpienia,  stanowi  dowód,  który  uprawdopodabnia  zasadność 

zarzutu  odwo

łania  w  zakresie  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp  w  stopniu  wystarczającym  do  jego 

uwzgl

ędnienia.  Odwołujący  podkreślił,  że  powyższej  konstatacji  nie  zmienia  ciężar  dowodu 

spoczywaj

ący  na  Odwołującym.  Rozkład  ciężaru  dowodu  decyduje  jedynie  o  tym,  która 

strona  jest  zobowi

ązana  poprzeć  dowodami  swoje  twierdzenia  w  celu  wykazania  ich 

prawdziwo

ści;  pozostaje  on  już  natomiast  kwestią  irrelewantną  w  sytuacji,  gdy  w 

post

ępowaniu  zostały  zebrane  i  przedłożone  dowody,  które  z  uwzględnieniem  domniemań 

faktycznych, zasad do

świadczenia życiowego, logiki i towarzyszących sprawie okoliczności, 

pozwalaj

ą uwzględnić zarzut odwołania. 

Odwołujący przywołał jeszcze raz wyrok KIO z 13 grudnia 2021 r. (KIO 3467/21), w którym 

Izba 

– rozpoznając odwołanie dysponowała dokładnie takim samym materiałem dowodowym 

jak ten pr

zedłożony w niniejszym postępowaniu – orzekła, iż Polaqua dopuściła się ze swej 

winy  nienależytego  wykonania  lub  niewykonania  istotnej  części  umowy  o  zamówienie 

publiczne i podlega wykluczeniu z post

ępowania w oparciu o art.109 ust. 1 pkt 7 Pzp.  


Odwołujący  stwierdził,  że  niezależnie  od  przesłanek  merytorycznych,  za  uwzględnieniem 

odwo

łania  przemawia  zatem  również  uzasadnione  oczekiwanie  uczestników  obrotu  -  rynku 

zamówień publicznych, zachowania jednolitości orzecznictwa KIO w sprawach odnoszących 

si

ę do identycznych stanów faktycznych. 

Zwa

żywszy  na  powyższy  stan,  Odwołujący  stwierdził,  że  Zamawiający  dysponujący 

powy

ższym materiałem dowodowym co najmniej od grudnia 2021 r. (vide wezwanie Polaqua 

do  wyja

śnień  z  3  grudnia  2021  r.)  zobligowany  był  do  wykluczenia  tego  wykonawcy  z 

post

ępowania  również  na  podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  7  Pzp.  Podkreślenia  wymaga,  iż 

Zamawiaj

ący  nie  posiadał  w  tym  zakresie  luzu  decyzyjnego,  albowiem  nie  zaszła  tym 

przypadku 

żadna  z  przesłanek  określonych  w  art.  109  ust.  3  Pzp.  Zakres  niewykonania 

umowy  przez  Polaqua  powoduje,  i

ż  wykluczenie  tego  Wykonawcy  z  niniejszego 

post

ępowania jest sankcją proporcjonalną. 

W  dniu 

22  lutego  2021  r.  Zamawiający,  w  formie  elektronicznej,  złożył  do  akt  sprawy 

odpowiedź  na  odwołanie  w  której  wnosił  o  odrzucenie  odwołania,  ewentualnie  o  oddalenie 

odwołania i obciążenia kosztami postępowania Odwołującego. Zadamawiający w ww. piśmie 

szeroko odniósł się do argumentacji Odwołującego, przedstawiając własne stanowisko. 

W  dniu  22  lutego  2021  r.  wyko

nawca  POLAQUA  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Wólce 

Kozodawskiej

,  w  formie  elektronicznej,  złożył  stanowisko  Przystępującego  do  akt  sprawy 

wskazując, iż zarzuty podnoszone przez Odwołującego są w całości bezzasadne i wnosząc 

o oddalenie Odwołania. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  jak  również 

biorąc  pod  uwagę  oświadczenia,  pisma  procesowe  stron  i  uczestnika  postępowania 

wraz 

załącznikami,  stanowiska  i  dokumenty  złożone  przez  strony  i  uczestnika 

postępowania,  w  tym  w  trakcie  posiedzenia  i  rozprawy,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

ustaliła i zważyła, co następuje: 

Przystępując  do  rozpoznania  odwołania,  Izba  ustaliła  wystąpienie  przesłanek  z  art. 

505  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  istnienie  po  stronie  O

dwołującego  interesu  w  uzyskaniu 

zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  przez  Odwołującego  szkody  w  wyniku 

kwestionowanych czynności zamawiającego.  

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego,  zachowując  termin 

ustawowy  oraz  wykazując  interes  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  rzecz  zamawiającego 

zgłosił  przystąpienie  wykonawca  POLAQUA  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Wólce  Kazodawskiej 

(dalej Przystępujący lub POLAQUA).  


Izba  stwierdziła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  ustawowych 

skutkujących  odrzuceniem  odwołania,  wynikających  z  art.  528  ustawy  Pzp.  Odwołujący 

wnioskował o odrzucenie odwołania, ze względu na niedołączenie do odwołania przesłanego 

Zamawiającemu żadnego z załączników na jakie Odwołujący powoływał się w odwołaniu, w 

szczególności Zamawiający wskazał, że Odwołujący nie przedłożył pełnomocnictwa, a także 

jednego z dokumentów o którym Zamawiający nie miał wiedzy tj. odpowiedzi Gminy Miasta 

Szczecin  z  29  sierpnia  2021  r.  udzielonej  w  trybie 

przepisów  o  dostępie  do  informacji 

publicznej. 

Wniosek  ten  popierał  Przystępujący.  Izba  postanowiła  oddalić  wniosek 

Zamawiającego  o  odrzucenie  odwołania,  stwierdzając,  iż  odrzucenie  odwołania  w  sytuacji 

braku  przekazania  załączników  może  nastąpić  w  sytuacji,  w  której  niosą  one  za  sobą 

wartość  merytoryczną  dla  sprawy  odwoławczej,  a  niezapoznanie  się  z  nimi  uniemożliwia 

Zamawiającemu merytoryczną polemikę z podnoszonymi zarzutami, co w niniejszej sprawie  

ni

e wystąpiło. Zamawiający podkreślał w odpowiedzi na odwołanie, że jedynym dokumentem 

merytorycznym 

mu nieznanym była odpowiedź Gminy Miasta Szczecin z 29 sierpnia 2021 r. 

udzielona 

w  trybie  przepisów  o  dostępie  do  informacji  publicznej,  która  to  odpowiedź  nie 

zwiera  informacji 

innych  niż  te,  które  Zamawiającemu  nie  były  dostępne  w  toku 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Zamawiający  nie  kwestionował  znajomości 

pozostałych dokumentów merytorycznych stanowiących załączniki do odwołania w tym m.in. 

oświadczeń  Gminy  Miasta  Szczecin  o:  naliczeniu  kar  umownych  wraz  z  wezwaniem 

POLAQUA  do 

zapłaty,  odstąpieniu  od  umowy  nr  CRU  17/0003358,  czy  też  o  wezwaniu 

POLAQUA do zapłaty kar umownych. Jednocześnie podkreślić należy, iż na znajomość ww. 

dokumentów  wskazywała  korespondencja  Zamawiającego  z  Przystępującym  w  toku 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Dostrzeżenia  również  wymagało,  iż  Odwołujący 

pozyskał  pisma  dot.  okoliczności  rozwiązania  umowy  przez  POLAQUA  z  Gminą  Miasto 

Szczecin  do  innej  jednostki  organizacyjnej  Zamawiającego  tj.  Oddziału  w  Katowicach. 

Wobec powyższego wniosek Zamawiającego Izba uznała za niezasadny. 

Izba ustaliła, że: 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  którego  przedmiotem  jest 

Projekt i budowa drogi ekspresowej S19 Białystok – Lubartów, Kock (początek obwodnicy) – 

Lubartów  węzeł  „Lubartów  Północ”,  odcinek  1:  Obwodnica  Kocka  i  Woli  Skromowskiej 

(dobudowa drugiej 

jezdni) długość, ok. 7.839 km”

Zamawiający, w SWZ, w następujący sposób uregulował kwestię wykluczenia wykonawców: 

„9. PRZESŁANKI WYKLUCZENIA WYKONAWCÓW 


9.1.  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się  Wykonawcę,  w  stosunku  do 

którego  zachodzi  którakolwiek  z  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  108  ust.  1  i  ust.  2 

ustawy Pzp. 

9.2. Dodatkowo Zamawiający wykluczy Wykonawcę: 

1)  który  naruszył  obowiązki  dotyczące  płatności  podatków,  opłat  lub  składek  na 

ubezp

ieczenia społeczne lub zdrowotne, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 108 

ust.  1  pkt  3  ustawy  Pzp,  chyba  że  Wykonawca  przed  upływem  terminu  składania  ofert 

dokonał  płatności  należnych  podatków,  opłat  lub  składek  na  ubezpieczenia  społeczne  lub 

zdrowotne  wraz  z  odsetkami  lub  grzywnami  lub  zawa

rł  wiążące  porozumienie  w  sprawie 

spłaty tych należności; 

2)  który  naruszył  obowiązki  w  dziedzinie  ochrony  środowiska,  prawa  socjalnego  lub  prawa 

pracy  będącego  osobą  fizyczną  skazanego  prawomocnie  za  przestępstwo  przeciwko 

środowisku,  o  którym  mowa  w  rozdziale  XXII  Kodeksu  karnego  lub  za  przestępstwo 

przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową, o którym mowa w rozdziale XXVIII 

Kodeksu  karnego,  lub  za 

odpowiedni  czyn  zabroniony  określony  w  przepisach  prawa 

obcego; 

3)  jeżeli  urzędującego  członka  jego  organu  zarządzającego  lub  nadzorczego,  wspólnika 

spółki w spółce jawnej lub partnerskiej albo komplementariusza w spółce komandytowej lub 

komandytowo-akcyjnej  lub  prokurenta 

prawomocnie  skazano  za  przestępstwo,  o  którym 

mowa pkt. 2 powyżej. 

4)  w  stosunku  d

o  którego  otwarto  likwidację,  ogłoszono  upadłość,  którego  aktywami 

zarządza likwidator lub sąd, zawarł układ z wierzycielami, którego działalność gospodarcza 

jest  zawieszona  albo  znajduje  się  on  w  innej  tego  rodzaju  sytuacji  wynikającej  z  podobnej 

procedury przewidzianej w przepisach 

miejsca wszczęcia tej procedury; 

5)  który  w  sposób  zawiniony  poważnie  naruszył  obowiązki  zawodowe,  co  podważa  jego 

uczciwość, w szczególności gdy Wykonawca w wyniku zamierzonego działania lub rażącego 

niedbalstwa nie wykonał lub nienależycie wykonał zamówienie, co Zamawiający jest w stanie 

wykazać za pomocą stosownych dowodów; 

6)  jeżeli  występuje  konflikt  interesów  w  rozumieniu  art.  56  ust.  2  ustawy  Pzp,  którego  nie 

m

ożna skutecznie wyeliminować w inny sposób niż przez wykluczenie Wykonawcy; 

7) który, z przyczyn leżących po jego stronie, w znacznym stopniu lub zakresie nie wykonał 

lub  nienależycie  wykonał  albo  długotrwale  nienależycie  wykonywał  istotne  zobowiązanie 

wyn

ikające z wcześniejszej umowy w sprawie zamówienia publicznego lub umowę koncesji, 

co doprowadziło do  wypowiedzenia lub  odstąpienia od  umowy, odszkodowania,  wykonania 

zastępczego lub realizacji uprawnień z tytułu rękojmi za wady; 

8)  który  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził 

Zamawiającego  w  błąd przy  przedstawianiu informacji,  że niepodległa  wykluczeniu,  spełnia 

warunki  udziału  w  postępowaniu  lub  kryteria  selekcji,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na 


decyzje podejmowane prz

ez Zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia, lub 

który  zataił  te  informacje  lub  nie  jest  w  stanie  przedstawić  wymaganych  podmiotowych 

środków dowodowych; 

9)  który  bezprawnie  wpływał  lub  próbował  wpływać  na  czynności  Zamawiającego  lub 

próbował  pozyskać  lub  pozyskał  informacje  poufne,  mogące  dać  mu  przewagę  w 

postępowaniu o udzielenie zamówienia;  

10) który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił informacje wprowadzające w 

błąd,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiającego  w 

postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

9.3.  W  zależności  od  zaistniałych  podstaw  wykluczenia  określonych  w  pkt.  9.1.  i  9.2.  IDW 

(przesłanki  obligatoryjne  i  fakultatywne),  następuje wykluczenie Wykonawcy  na  odpowiedni 

okres wskazany w art. 111 ustawy Pzp. 

9.4.  Wykonawca  może  zostać  wykluczony  przez  Zamawiającego  na  każdym  etapie 

postępowania o udzielenie zamówienia. 

9.5.  Wykonawca  nie  podlega  wykluczeniu  w  okolicznościach  określonych  w  art.  108  ust.  1 

pkt 1, 2 i 5 ustawy Pzp lub na podstawie o

koliczności wymienionych w pkt 9.2. ppkt 2) – 5) i 

– 10) IDW, jeżeli udowodni Zamawiającemu, że spełnił łącznie następujące przesłanki: 

1)  naprawił  lub  zobowiązał  się  do  naprawiania  szkody  wyrządzonej  przestępstwem, 

wykroczeniem lub swoim 

nieprawidłowym postępowaniem, w tym poprzez  zadośćuczynienie 

pieniężne; 

2)  wyczerpu

jąco wyjaśnił fakty i okoliczności związane z przestępstwem, wykroczeniem lub 

swoim nieprawidłowym postępowaniem oraz spowodowanymi przez nie szkodami, aktywnie 

współpracując  odpowiednio  z  właściwymi  organami,  w  tym  organami  ścigania  lub 

Zamawiającym; 

3)  p

odjął  konkretne  środki  techniczne,  organizacyjne  i  kadrowe,  odpowiednie  dla 

zapobiegania dalszym przestępstwom, wykroczeniom lub nieprawidłowemu postępowaniu, w 

szczególności: 

a)  zerwał  wszelkie  powiązania  z  osobami  lub  podmiotami  odpowiedzialnymi  za 

niepr

awidłowe postępowanie Wykonawcy, 

b) zreorganizował personel, 

c) wdrożył system sprawozdawczości i kontroli, 

d) utworzył struktury audytu wewnętrznego do monitorowania przestrzegania 

przepisów, wewnętrznych regulacji lub standardów, 

e) wprowadził wewnętrzne regulacje dotyczące odpowiedzialności i 

odszkodowań za nieprzestrzeganie przepisów, wewnętrznych regulacji lub standardów. 

9.6.  Zamawiający  ocenia,  czy  podjęte  przez  Wykonawcę  czynności,  o  których  mowa  w  pkt 

9.5. IDW, są wystarczające do wykazania jego rzetelności, uwzględniając wagę i szczególne 

okoliczności  czynu  Wykonawcy.  Zamawiający  wyklucza  Wykonawcę,  jeśli  podjęte  przez 


Wykonawcę czynności, o których mowa w pkt 9.5. IDW, nie są wystarczające do wykazania 

jego rzetelności.” 

Ponadto w pkt 10. Podmioto

we Środki Dowodowe SWZ Zamawiający w następujący sposób 

uregulował  wymagania  względem  Jednolitego  Europejskiego  Dokumentu  Zamówienia 

(JEDZ): 

„10.2.  Oświadczenie,  o  którym  mowa  w  art.  125  ust.  1  ustawy  Pzp  nie  jest  podmiotowym 

środkiem  dowodowym  i  stanowi  tymczasowy  dowód  potwierdzający  brak  podstaw 

wykluczenia i spełnianie warunków udziału w postępowaniu na dzień składania ofert. 

10.3.  Oświadczenie,  o  którym  mowa  w  pkt.  10.2.  IDW  (w  formie  jednolitego  europejskiego 

dokumentu  zamówienia  sporządzonego  zgodnie  z  wzorem  standardowego  formularza 

określonego w rozporządzeniu Wykonawczym Komisji Europejskiej wydanym na podstawie 

art.  59  ust.  2  dyrektywy  2014/24/UE,  zwanego 

dalej  „jednolitym  dokumentem”  lub  „JEDZ”), 

Wykonawca  zobowiązany  jest  przesłać  Zamawiającemu  w  formie  elektronicznej  (tj. 

opatrzonej  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym),  zgodnie  z  zasadami  określonymi  w 

pkt. 14 IDW. 

Wykonawca wypełnia JEDZ, tworząc dokument elektroniczny. Może korzystać z 

narzędzia  ESPD  lub  innych  dostępnych  narzędzi  lub  oprogramowania,  które  umożliwiają 

wypełnienie  JEDZ  i  utworzenie  dokumentu  elektronicznego.  Jednolity  dokument 

przygotowany  wstępnie  przez  Zamawiającego  dla  przedmiotowego  postępowania  (w 

formacie xml 

– do zaimportowania w serwisie ESPD) jest dostępny na Platformie w miejscu 

zamieszczenia niniejszej SWZ. 

W  zakresie  „części  IV  Kryteria  kwalifikacji”  JEDZ,  Wykonawca  może  ograniczyć  się  do 

wypełnienia  sekcji  a,  w  takim  przypadku  Wykonawca  nie  wypełnia  żadnej  z  pozostałych 

sekcji (A-

D) w części IV JEDZ. 

Zamawiający  zastrzega,  że  w  Części  III  Sekcja  C  jednolitego  dokumentu  „Podstawy 

związane  z  niewypłacalnością,  konfliktem  interesów  lub  wykroczeniami  zawodowymi”  w 

podsekcji  „Czy  wykonawca,  wedle  własnej  wiedzy,  naruszył  swoje  obowiązki  w  dziedzinie 

prawa środowiska, prawa socjalnego i prawa pracy” 

Wykonawca składa oświadczenie w zakresie: 

przestępstwa,  o  którym  mowa  w  art.  9  lub  art.  10  ustawy  z  dnia  15  czerwca  2012  r.  o 

skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom 

przebywającym wbrew przepisom 

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. 769 ze zm.). 

W związku z tym, że Zamawiający nie stosuje przesłanek fakultatywnych, o których mowa w 

art. 109 ust. 1 pkt 2) lit. b) i c) i 3) w zakresie odnoszącym się do pkt. 2) lit. b) ustawy Pzp w 

Części  III  Sekcja  C  jednolitego  dokumentu  „Podstawy  związane  z  niewypłacalnością, 

konfliktem  interesów  lub  wykroczeniami  zawodowymi”  Wykonawca  składa  oświadczenie  w 

zakresie  wyżej  wymienionych  przestępstw,  stanowiących  obligatoryjną  przesłankę 

wykluczenia określonych w art. 108 ust. 1 pkt 1) lit. f) i h) oraz pkt 2) ustawy Pzp. 


10.4.  Zamawiający  przed  wyborem  najkorzystniejszej  oferty,  wezwie  Wykonawcę,  którego 

oferta została najwyżej oceniona, do złożenia w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 10 

dni, aktualnych na dzień złożenia podmiotowych środków dowodowych.” 

W postępowaniu oferty złożyli m.in. Przystępujący i Odwołujący. Termin składania i otwarcia 

ofert upłynął w dniu 8 października 2021 r. 

Przystępujący  składając  jednolity  dokument  wraz  z  ofertą  w  jego    Części  III  pn.  Podstawy 

wykluczenia, na pytanie: 

„Czy  wykonawca  znajdował  się  w  sytuacji,  w  której  wcześniejsza  umowa  w  sprawie 

zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub 

wcześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą 

wcześniejszą umową?” 

Podał odpowiedź „Nie” 

„Czy wykonawca znalazł się w jednej z poniższych sytuacji: 

a) był winny poważnego wprowadzenia w błąd przy dostarczaniu informacji wymaganych do 

weryfikacji braku podstaw wykluczenia lub do weryfikacji 

spełnienia kryteriów kwalifikacji; 

b) zataił te informacje; 

c)  nie  był  w  stanie  niezwłocznie  przedstawić  dokumentów  potwierdzających  wymaganych 

przez instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający; oraz 

d)  pr

zedsięwziął  kroki,  aby  w  bezprawny  sposób  wpłynąć  na  proces  podejmowania  decyzji 

przez  instytucję zamawiającą  lub  podmiot  zamawiający,  pozyskać  informacje  poufne,  które 

mogą dać mu nienależną przewagę w postępowaniu o udzielenie zamówienia, lub wskutek 

zan

iedbania przedstawić wprowadzające w błąd informacje, które mogą mieć istotny wpływ 

na decyzje w sprawie 

wykluczenia, kwalifikacji lub udzielenia zamówienia?” 

P

odał odpowiedź „Nie”. 

Zamawiający  w  dniu  3  grudnia  2021  r.  wystosował  do  Przystępującego  wezwanie  w  trybie 

art. 128 ust. 4 ustawy Pzp o wyjaśnienie treści JEDZ, w związku z zaznaczeniem odpowiedzi 

NIE  na  pytanie  dot. 

rozwiązania  umowy  przed  czasem,  odszkodowania  lub  innych 

porównywalnych  sankcji,  w  sytuacji  gdy  Zamawiający  pozyskał  informacje,  że  w  dniu  7 

sierpnia  2020  r.  Gmina  Miasto  Szczecin 

złożyła  oświadczenie  o  odstąpieniu  od  umowy  nr 

CRU/17/0003358

,  przywołując  jednocześnie  szereg  okoliczności  na  które  powołała  się 

Gmina w odstąpieniu. Zamawiający zakreślił POLAQUA termin a na udzielenie wyjaśnień do 

dn. 13 grudnia 2021 r. 

Przystępujący  w  dniu  13  grudnia  2021  r.  złożył  odpowiedź  na  powyższe  wezwanie, 

obejmującą wyjaśnienie podstaw wypełnienia JEDZ i własne stanowisko wobec odstąpienia 

p

rzez Gminę Miasto Szczecin od umowy nr CRU/17/0003358, a także co do braku podstaw 

do  wykluczenia  go  na  podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp

.  Ponadto  w  piśmie  tym 

Przystępujący wskazał na zapadłe w tym samym dniu tj. 13 grudnia 2021 r. orzeczenie Izby 


o  sygn.  akt  KIO  3467

/21.  W  związku  z  powyższym  Przystępujący  dokonał  uzupełnienia 

JEDZ 

oraz przeprowadził procedurę samooczyszczenia przewidzianą art. 110 ust. 2 ustawy 

Pzp.  

Złożone wyjaśnienia wraz załącznikami objął tajemnicą przedsiębiorstwa. 

W  dniu  14  stycznia  21022  r.  Z

amawiający  poinformował  Przystępującego  że:  „W  wyniku 

b

adania i oceny skuteczności zastrzeżenia, jako tajemnicy przedsiębiorstwa, dokumentów i 

informacji 

złożonych odpowiednio przez Państwa: 

1)  Pismem  z  dnia  23.11.2021  r.  (wraz  z 

załącznikami)  stanowiącym  odpowiedź  na  pismo 

Z

amawiającego znak: O.LU.D-3.2410.2021.12.af z dnia 9.11.2021 r. 

oraz 

2)  Pismem  z  dnia  13.12.221 

r.  stanowiącym  odpowiedź  na  pismo  Zamawiającego  znak: 

O.LU.D-3.2410.1.2021.15.af z dnia 3.12.2021 r. 

Zamawiający  -  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  oddział  w  Lublinie 

postanawia odtajnić w całości przedmiotowe dokumenty i informacje.” 

W  dniu  28  stycznia  2022  r. 

Zamawiający  wybrał  ofertę  Przystępującego  jako  ofertę 

najkorzystniejszą w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

Izba zw

ażyła, co następuje: 

Podstawy prawne orzeczenia 

stanowią: 

- art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp -  

Z postępowania o udzielenie zamówienia zamawiający 

może wykluczyć wykonawcę który, z przyczyn leżących po jego stronie, w znacznym stopniu 

lub zakresie nie wyk

onał lub nienależycie wykonał albo długotrwale nienależycie wykonywał 

istotne zobowiązanie wynikające z wcześniejszej umowy w sprawie zamówienia publicznego 

lub  umowy  koncesji,  co  doprowadziło  do  wypowiedzenia  lub  odstąpienia  od  umowy, 

odszkodowania, wykon

ania zastępczego lub realizacji uprawnień z tytułu rękojmi za wady; 

- art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp -  

Z postępowania o udzielenie zamówienia zamawiający 

może  wykluczyć  wykonawcę   który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił 

informacje  wpr

owadzające  w  błąd,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane 

przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia; 

-  art.  109  ust.  2  ustawy  Pzp  - 

Jeżeli  zamawiający  przewiduje  wykluczenie  wykonawcy  na 

podstawie  ust.  1,  wskazuje  podstawy  wykl

uczenia  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu  lub 

dokumentach zamówienia. 

-  art.  109  ust.  3  ustawy  Pzp  - 

W  przypadkach,  o  których  mowa  w  ust.  1  pkt  1-5  lub  7, 

zamawiający może nie wykluczać wykonawcy, jeżeli wykluczenie byłoby w sposób oczywisty 

nieproporcjonalne,  w  s

zczególności  gdy  kwota  zaległych  podatków  lub  składek  na 


ubezpieczenie  społeczne  jest  niewielka  albo  sytuacja  ekonomiczna  lub  finansowa 

wykonawcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, jest wystarczająca do wykonania zamówienia. 

-  art.  110  ust.  2  ustawy  Pzp 

–   Wykonawca  nie  podlega  wykluczeniu  w  okolicznościach 

określonych w art. 108 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 lub art. 109 ust. 1 pkt 2-5 i 7-10, jeżeli udowodni 

zamawiającemu, że spełnił łącznie następujące przesłanki: 

naprawił  lub  zobowiązał  się  do  naprawienia  szkody  wyrządzonej  przestępstwem,  

w

ykroczeniem lub swoim nieprawidłowym postępowaniem, w tym poprzez zadośćuczynienie 

pieniężne; 

wyczerpująco wyjaśnił fakty i okoliczności związane z przestępstwem, wykroczeniem lub 

swoim nieprawidłowym postępowaniem oraz spowodowanymi przez nie szkodami, aktywnie 

współpracując  odpowiednio  z  właściwymi  organami,  w  tym  organami  ścigania,  lub 

zamawi

ającym; 

podjął  konkretne  środki  techniczne,  organizacyjne  i  kadrowe,  odpowiednie  dla 

zapobiegania dalszym przestępstwom, wykroczeniom lub nieprawidłowemu postępowaniu, w 

szczególności: 

a) 

zerwał  wszelkie  powiązania  z  osobami  lub  podmiotami  odpowiedzialnymi  za 

nieprawidłowe postępowanie wykonawcy, 

b) 

zreorganizował personel, 

c)  

wdrożył system sprawozdawczości i kontroli, 

d) 

utworzył  struktury  audytu  wewnętrznego  do  monitorowania  przestrzegania  przepisów, 

wewnętrznych regulacji lub standardów, 

e)   wprowad

ził  wewnętrzne  regulacje  dotyczące  odpowiedzialności  i  odszkodowań  za 

nieprzestrzeganie przepisów, wewnętrznych regulacji lub standardów. 

- art. 110 ust. 3 ustawy Pzp  - 

Zamawiający ocenia, czy podjęte przez wykonawcę czynności, 

o  których  mowa  w  ust.  2,  są  wystarczające  do  wykazania  jego  rzetelności,  uwzględniając 

wagę  i  szczególne  okoliczności  czynu  wykonawcy.  Jeżeli  podjęte  przez  wykonawcę 

czynności,  o  których  mowa  w  ust.  2,  nie  są  wystarczające  do  wykazania  jego  rzetelności, 

zamawiający wyklucza wykonawcę. 

-  art.  252  ust.  1  ustawy  Pzp  - 

Zamawiający  wybiera  najkorzystniejszą  ofertę  w  terminie 

związania ofertą określonym w dokumentach zamówienia. 

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. 

Wydając wyrok Izba uznała za istotne dla sprawy i rozstrzygające poniższe kwestie. 

Odwołujący, w znacznej części odwołania budował argumentację, w oparciu o wydany 

przez  Izbę,  w  dniu  13  grudnia  wyrok  o  sygn.  akt  KIO  3467/21.  Nie  kwestionując  istotności 

jednolitości  orzecznictwa  dla pewności  obrotu prawnego,  wskazać  należy,  iż system  prawa 


polskiego nie jest systemem precedensowym. 

Zaś samo powołanie się przez Odwołującego 

na  wyrok  Izby  nie  zwalnia  go 

z  obowiązku  dowiedzenia  podnoszonych  zarzutów.  Ma  to 

znaczenie o tyle, że Odwołujący formułuje zarzuty odwołania, nie dostrzegając odmiennego 

stanu faktycznego zaistniałego w postępowaniu, w którym wydany został wyrok KIO 3467/21 

od stanu faktycznego zaist

niałego w postępowaniu  o udzielenie zamówienia którego dotyczy 

odwołanie,  a  w  konsekwencji  zaistniałego  w  niniejszym  postępowaniu  odwoławczym  i 

stanowiącego  podstawę  wyrokowania.  Nie  bez  znaczenia  pozostaje  również  przyjęcie  za 

pewnik przez O

dwołującego pewnych tez, które z ww. wyroku nie wynikają. 

 Zgodnie  przepisem  534  ust.  1  ustawy  Pzp 

postępowanie  odwoławcze  jest 

postępowaniem  kontradyktoryjnym  -  strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego 

obowiązani  są  wskazywać  dowody  dla  stwierdzenia  faktów,  z  których  wywodzą  skutki 

prawne. Ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 Kodeksu Cywilnego w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy Pzp 

s

poczywa na osobie, która z danego faktu wywodzi skutki prawne. Ciężar dowodu rozumieć 

należy z jednej strony jako obarczenie strony procesu obowiązkiem przekonania sądu (w tym 

przypadku  Krajowej  Izby  Odwoławczej),  na  podstawie  wskazanych  dowodów,  o  słuszności 

swoich  twierdzeń,  a  z  drugiej  konsekwencjami  zaniechania  realizacji  tego  obowiązku,  lub 

jego  nieskuteczności,  zaś  tą  konsekwencją  jest  zazwyczaj  niekorzystny  dla  strony  wynik 

postępowania.  

Powyższe  reguły  dowodowe  doprowadziły  Izbę  do  wniosku,  iż  zarzuty  wobec 

zaniechania  odrzucenia  oferty  POLAQUA 

przez  Zamawiającego  nie  potwierdziły  się  i  jako 

takie 

nie podlegały uwzględnieniu.  

Na wstępie zaznaczyć  należy,  iż  w  postępowaniu  pn.  „Zaprojektowanie i  wykonanie 

drogi  S1  Kosztowy 

–  Bielsko-Biała,  Odcinek  I/B  węzeł  „Kosztowy  II”  (z  węzłem)  –  węzeł 

„Bieruń” (bez  węzła)”,   Zamawiający  odrzucił  ofertę Przystępującego  na podstawie art.  226 

ust.  1  pkt  2  lit.  a)  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  109  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp

.  Czynność  tę 

Przystępujący  kwestionował  w  postępowaniu  o  sygn.  akt  KIO  3467/21.  Do  tej  czynności 

odnosił  się  również  wyrok.  Izba  nie  wyrokowała  w  ww.  sprawie  o  zaistnieniu  wobec 

POLAQUA  podstawy  wykluczenia  z  art.  109 

ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp,  gdyż  okoliczność  ta 

wychodziła  poza  zakres  zaskarżenia.  Izba  w  ww.  wyroku  odnosiła  się  do  tej  przesłanki 

wykluczenia jedynie w zakresie wpływającym na sposób wypełnienia JEDZ. Nieprawdziwym 

jest  wi

ęc twierdzenie Odwołującego, iż Izba w ww.  wyroku orzekła, iż POLAQUA dopuściła 

się ze swej winy nienależytego wykonania lub niewykonania istotnej części umowy i podlega 

wykluczeniu  z  postępowania  w  oparciu  o  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp,  w    związku  z 

rozwiązaniem  umowy  z  Gminą  Miastem  Szczecin  nr  CRU  17/0003358  z  dn.  28  września 

2017 r. 

niniejszym postępowaniu, co było bezsporne, Zamawiający przewidział możliwość 

odrzucenia  oferty  wykonawcy  w  p

rzypadku  wystąpienia  fakultatywnych  przesłanek 


wykluczenia z art. 109 ust. 1 pkt 7 i 10 ustawy Pzp. Sporna była natomiast ocena czynności 

Przystępującego dokonanych w toku postępowania. 

W  dniu  19  listopada  2021  r. 

Zamawiający  odrzucił  ofertę  Przystępującego  w 

postępowaniu pn. „Zaprojektowanie i wykonanie drogi S1 Kosztowy – Bielsko-Biała, Odcinek 

I/B  węzeł  „Kosztowy  II”  (z  węzłem)  –  węzeł  „Bieruń”  (bez  węzła)”,    Zamawiający  odrzucił 

ofertę Przystępującego na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy Pzp w zw. z art. 109 

ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp

.  Zamawiający  wskazał,  iż  POLAQUA  przedstawiła  informacje 

wprowadzające  w  błąd  w  zakresie  wypełnienia  dokumentu  JEDZ  i  oświadczenia  NIE  w 

odpowiedzi na pytanie „czy wobec wykonawcy zachodzą podstawy do wykluczenia związane 

z  rozwiązaniem  umowy  przed  czasem,  odszkodowaniem  lub  innych  porównywalnych 

sankcji”. W sytuacji, gdy wykonawca na to pytanie winien odpowiedzieć „zgodnie z prawdą i 

opisać  okoliczności  faktyczne  i  prawne  dot.  odstąpienia  przez  Gminę  Miasto  Szczecin  od 

umowy na: „Budowę Szkoły Podstawowej przy ul. Podbórzańskiej i Kredowej w Szczecinie”. 

Zamawiający stwierdził, iż „wykonawca nie podał w JEDZ żadnych informacji w tym zakresie 

i  nie  skorzystał  z  możliwość  wykazania,  iż  pomimo  zaistnienia  nieprawidłowości  przy 

realizacji  umowy  jest  rzetelnym  wykonawcą  i  zasługuje  na  powierzenie  mu  zamówienia”. 

Ponadto  Zamawiający  stwierdził,  że  „nie  ulega  wątpliwości,  że  w  przypadku  gdy  nastąpiło 

odstąpienie  od  umowy  z  innym  zamawiającym,  a  wykonawca  mimo  to  odpowiedział 

przecząco na pytanie w JEDZ dotyczące rozwiązania umowy przed czasem (…), oznacza to, 

że  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd”.  POLAQUA  kwestionując  czynność  Zamawiającego 

wniosła odwołanie, w wyniku którego zapadł w dniu 13 grudnia 2021 r. wyrok w sprawie KIO 

, oddalający odwołanie, a tym samym utrzymujący w mocy decyzję Zamawiającego i 

potwierdzający,  że  poprzez  niewłaściwe  wypełnienie  JEDZ  wypełniła  się  wobec  POLAQUA 

przesłanka odrzucenia jej oferty na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp. 

C

zynności  w  toku  postępowania  dot.  pn.  „Zaprojektowanie  i  wykonanie  drogi  S1 

Kosztowy 

– Bielsko-Biała, Odcinek I/B węzeł „Kosztowy II” (z węzłem) – węzeł „Bieruń” (bez 

węzła)” były podejmowane przez Zamawiającego z pewnym, nieznacznym, wyprzedzeniem 

czasowym 

w  stosunku  do  czynności  podejmowanych  w  niniejszym  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia.  Przystępujący  składając  JEDZ  wraz  z  ofertą  w  niniejszym 

postępowaniu, pominął, tak jak w wyżej przywołanym postępowaniu informację o odstąpieniu 

od  umowy 

o  zamówienie  publiczne  nr  CRU  17/0003358  z  dn.  28  września  2017  r.  na 

„Budowę  Szkoły  Podstawowej  przy  ul.  Podbórzańskiej  i  Kredowej  w  Szczecinie”  przez 

Gminę  Miasto  Szczecin.    W  związku  z  powziętymi  przez  Zamawiającego  informacjami 

zwrócił  się  on  do  Przystępującego,  w  dniu  3  grudnia  2021  r.  o  wyjaśnienie  podstaw  do 

złożenia  w  JEDZ  oświadczenia,  że  NIE  znajdował  się  w  sytuacji:  w  której  wcześniejsza 

umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem 

zamawiającym  lub  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed 

czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w 


związku  z  tą  wcześniejszą  umową.  Przystępujący  złożył  wyjaśnienia  wraz  z  uzupełnionym 

JEDZ  oraz 

przeprowadził  procedurę  samooczyszczenia  w  dniu  13  grudnia  2021  r.,  czyli  w 

tym  samym  dniu  w  którym  zapadł  wyrok  w  sprawie  KIO  3467/21,  którym  Izba  potwierdziła 

niewłaściwe  działanie  wykonawcy  odnośnie  sposobu  wypełniania  JEDZ  w  sytuacji  gdy 

Gmina Miasto Szczecin odstąpiła od umowy o zamówienie publiczne nr CRU 17/0003358 z 

dn. 28 września 2017 r. na „Budowę Szkoły Podstawowej przy ul. Podbórzańskiej i Kredowej 

w Szczecinie, zawartej z P

rzystępującym. Czynności zostały podjęte przez Przystępującego 

po 

ogłoszeniu wyroku  w  sprawie KIO  3467/21,  tak więc  były  one wykonane w  następstwie 

tego wyroku. 

Skład  orzekający,  podziela  przy  tym  stanowisko  Izby  wyrażone  w  wyroku  KIO 

3467/21,  iż  wykonawca  wypełniając  cz.  III  JEDZ  w  zakresie  odpowiedzi  na  pytanie  „Czy 

wykonawca znajdował  się w  sytuacji,  w  której  wcześniejsza  umowa w  sprawie zamówienia 

publicznego, wcześniejsza umowa z podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w 

sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało 

odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą  wcześniejszą  umową?” 

winien zaznaczyć odpowiedź TAK i przedstawić stosowne informacje, jeśli był stroną umowy 

w  sprawie  zamówienia  publicznego  która  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą 

wcześniejszą umową, czyli w zakresie wystąpienia przesłanek obiektywnych z art. 109 ust. 1 

pkt 7 ustawy Pzp. Natomiast kwestia

, czy niewykonanie lub nienależyte wykonanie nastąpiło 

z  przyczyn  leżących  po  stronie  wykonawcy  ma  charakter  ocenny  i  ta  ocena  nie  należy  do 

wykonawcy lecz do Zamawi

ającego - żeby była możliwa do przeprowadzenia konieczne jest 

podanie odpowiednich informacji przez wykonawcę.  

Wobec faktu, iż Przystępujący w niniejszym postępowaniu wraz z ofertą złożył JEDZ w 

którym oświadczył, że NIE znajdował się w sytuacji: w której wcześniejsza umowa w sprawie 

zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem  zamawiającym  lub 

wcześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed  czasem,  lub  w  której 

nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w  związku  z  tą 

wcześniejszą  umową  oraz,  że  nie  był  winny  poważnego  wprowadzenia  w  błąd  przy 

dostarczaniu  informacji  wymaganych  do  weryfikacji  braku  podstaw  wykluczenia  lub  do 

weryfikacji  spełnienia  kryteriów  kwalifikacji,  co  w  wyroku  KIO  3467/21  zostało 

zakwestionowane

,  słuszne  były  czynności  podjęte  przez  Przystępującego  za  pismem  z  13 

grudnia 2021 r.  tj.  zmiana i  uzupełnienie JEDZ  i oświadczenie odnośnie powyższych  pytań 

TAK  oraz  opisanie 

faktów  i  okoliczności  leżących  u  podstaw  podejmowanych  przez 

Prz

ystępującego czynności wraz z przeprowadzeniem procedury samooczyszczenia. 

Jednocześnie  Przystępujący  wyjaśniając  Zamawiającemu  podstawy  udzielenia 

odpowiedzi NIE na pytanie  

„Czy wykonawca znajdował się w sytuacji, w której wcześniejsza 

umowa  w  sprawie  za

mówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z  podmiotem 


zamawiającym  lub  wcześniejsza  umowa  w  sprawie  koncesji  została  rozwiązana  przed 

czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne  sankcje  w 

związku  z  tą  wcześniejszą  umową?”  wskazywał,  iż  odstąpienie  od  umowy  przez  Gminę 

Miasto  Szczecin 

było  bezpodstawne,  a  samo  odstąpienie  od  Umowy  –  bezskuteczne,  a 

nieskuteczne 

odstąpienie od umowy i naliczenie kar nie wywołuje konsekwencji prawnych. W 

tym stanie rzeczy Wykonawca 

wypełniając JEDZ uznał, iż powyższe pytanie dot. wyłącznie 

sytuacji, gdy zachodzi przesłanka z art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp,  powołując się w tym 

zakresie 

na  aktualnie  dostępną  instrukcję  wypełniania  JEDZ  opracowaną  przez  Urząd 

Zamówień  Publicznych.  W  ocenie  Izby,  Przystępujący  zmienił  swe  stanowisko  co  do 

sposobu  i  podstaw  oświadczenia  składanego  w  JEDZ  w  tym  zakresie  w  związku  z 

brzmieniem  wyroku  KIO  3467/21. 

Ponadto,  wobec  stwierdzenia  przez  Izbę  w 

przywoływanym  wyroku,  iż  wobec  wykonawcy  zaistniała  przesłanka  wykluczenia  z  art.  109 

ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp 

Przystępujący  zdecydował  się  na  zmianę  i  uzupełnienie  JEDZ  w 

zakresie  oświadczeń  odnośnie    rozwiązania  umowy  przed  czasem  oraz  że  nie  był  winny 

poważnego  wprowadzenia  w  błąd  przy  dostarczaniu  informacji  wymaganych  do  weryfikacji 

braku  podstaw  wykluczenia  oraz  przeprowadzenie  procedury  samooczyszczenia  w 

powyższym zakresie. 

Izba  ocenia te czynności  jako  prawidłowe,  skuteczność  procedury  samooczyszczenia 

należy  zawsze  oceniać  w  świetle  okoliczności  faktycznych  danej  sprawy  oraz  charakteru  i 

rangi  uchybienia  którego  ona  dotyczy.  Skład  orzekający  oceniając  stanowisko 

Przystępującego,  doszedł  do  przekonania,  że  niewłaściwym  byłoby  obarczanie  wykonawcy 

odpowiedzialnością  za  działanie  które  podejmował  w  zaufaniu  do  instrukcji  wypełniania 

JEDZ, 

chociaż stoi ona w sprzeczności z literalnym brzmieniem zapytania zamieszczonego 

w  cz.  III  JEDZ,  czego  skutkiem 

było  stwierdzenie  przedstawienia  informacji 

wprowadzających Zamawiającego w błąd. 

Przystępujący  wobec  zmiany  i  uzupełnienia  JEDZ,  w  powyższym  zakresie, 

przeprowadził,  skuteczną  w  ocenie  Izby,  procedurę  samooczyszczenia przewidzianą  w  art. 

110  ustawy  Pzp. 

Przystępujący  przedstawił  Zamawiającemu  informacje  przewidziane  art. 

110 ust. 2 ustawy Pzp 

w zakresie związanym z podstawą wykluczenia w oparciu o art. 109 

ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp 

i  złożeniem  oświadczenia  o  nie  znajdowaniu  się  w  sytuacji 

wcześniejszego  rozwiązania  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  (…).  Izba  nie 

podziela  stanowiska 

Odwołującego,  iż  Przystępujący  nie  spełnił  przesłanek  do  uznania,  iż 

dokonane  samooczyszczenie  jest  nieskuteczne. 

W  szczególności,  Izba  nie  podziela 

stanowiska  Odwołującego,  iż  Przystępujący  nie  przyznał  się  do  popełnionego  czynu, 

samooczyszczenia  ma  charakter  pozorny,  a  p

odejście  wykonawcy  jest  koniunkturalne  czy 

te

ż podjęte zbyt późno. 

W piśmie z dn. 13 grudnia 2021 r. Przystępujący samodzielnie, bez uprzedniego wezwania 

Zamawiającego  podjął  procedurę  samooczyszczenia,  nie  kwestionował  też  ustaleń  wyroku 


KIO 3467/21

. Jednocześnie wskazać należy, iż w doktrynie jak i w orzecznictwie uznaje się, 

najpóźniejszą datą w której wykonawca może podjąć procedurę samooczyszczenia jest data 

podjęcia  przez  Zamawiającego  czynności  odrzucenia  wykonawcy  z  postępowania.  Dopóki 

zamawiający  nie  podejmie  stosownej  decyzji  wykonawca  zawsze  ma  prawo  przedstawić 

swoje  argumenty  i  dowody  dotyczące  samooczyszczenia.    Izba  podziela  w  tym  zakresie 

pogląd,  wyrażony  w  wyroku  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie,  z  dnia  18  stycznia  2019  r. 

(sygn.  akt:  XXIII  Ga  1811/18) 

przywołanym  również  przez  Zamawiającego,  że  „brak  jest 

podstaw prawnych do założenia, że jeżeli w trakcie postępowania przetargowego wyjdą na 

jaw  okoliczności,  w  świetle  których  okaże  się,  że  oferta  danego  wykonawcy  wprowadzać 

może  zamawiającego  w  błąd,  to  z  przedmiotowej  procedury  nie  można  skorzystać.  Skoro 

zamawiający  nie  wykluczył  wykonawcy,  a  wykonawca  złożył  odpowiednie  oświadczenie, 

poparte  dowodami,  jest  to  wystarczające  do  rozpoczęcia  procedury  samooczyszczenia”. 

Dlatego  te

ż,  w  ocenie  składu  orzekającego,  dopuszczalne  było  wszczęcie  procedury 

samooczyszczenia  przez  Przystępującego  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia, 

skutecznej  zarówno  wobec  uchybień  które  wystąpiły  w  postępowaniach  poprzedzających 

niniejsze  jak  i    w  nin

iejszym  postępowaniu.  Tym  bardziej,  iż  okoliczności  czynu  od  którego 

ekskulpował się Przystępujący były tożsame. Ponadto Izba podziela, ocenę przedmiotowego 

samooczyszczenia  dokonan

ą  przez  Zamawiającego,  zawierającą  się  w  stwierdzeniu,  że 

Przystępujący  w  piśmie  z  13  grudnia  2021  r.  wyczerpująco  wyjaśnił  fakty  i  okoliczności 

związane z naruszeniem i nieprawidłowym postępowaniem, i chociaż czas był krótki  dokonał 

czynności  faktycznych  mających  na  celu  wyeliminowanie  naruszeń  w  przyszłości,  a  także 

przedsta

wił  na  tę  okoliczność  dowód  w  postaci  Uchwały  zarządu  spółki  pt.  „Instrukcja 

wypełnienia  Jednolitego  Europejskiego  Dokumentu  Zamówienia".  Powyższe  wyczerpuje 

przesłanki  skutecznej  procedury  samooczyszczenia  odnośnie  czynu  stanowiącego  jej 

podstawę.  Podkreślenia  wymaga,  iż  procedura  samooczyszczenia  nie  dotyczyła  przesłanki 

wykluczenia  określonej  w  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp,  gdyż  wykluczenie 

Przystępującego  w  oparciu  o  tę  przesłankę  dotychczas  nie  nastąpiło.  Procedura 

samooczyszczenia  niejako  dotyka

ła  tej  przesłanki,  lecz  tylko  w  zakresie  oświadczenia 

zawartego  w  JEDZ 

odnośnie  pytania  „Czy  wykonawca  znajdował  się  w  sytuacji,  w  której 

wcześniejsza  umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  wcześniejsza  umowa  z 

podmiotem zamawiającym lub wcześniejsza umowa w sprawie koncesji została rozwiązana 

przed  czasem,  lub  w  której  nałożone  zostało  odszkodowanie  bądź  inne  porównywalne 

sankcje  w  związku  z  tą  wcześniejszą  umową?”  i  konieczności  przedstawiania  stosownych 

informacji

,  czego  w  żadnej  mierze  nie  można  utożsamiać  w  niniejszym  przypadku  ze 

stwierdzeniem, czy te

ż przyznaniem przez wykonawcę, iż podlega on wykluczeniu w oparciu 

o art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp. 

Odnosząc  się  do  zarzutu  dotyczącego  zaniechania  wykluczenia  Przystępującego  

z postępowania na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp w związku z niewykonaniem  


lub  nienależytym  wykonaniem  zobowiązania  wynikającym  z  umowy  z  Gminą  Miastem 

Szczecin 

w  sprawie zamówienia publicznego,  co doprowadziło  do  odstąpienia od  umowy  z 

przyczyn leżących po stronie Przystępującego i naliczenia kar umownych (odszkodowania), 

wskazać należy co następuje.  

Zgodnie  z  treścią  powyższego  przepisu,  dla  skutecznego  wykluczenia  wykonawcy  

z  udziału  w  postępowaniu  konieczne  jest  wykazanie  łącznego  wystąpienia  następujących 

przes

łanek: 

wykluczenie,  musi  być  związane  z  niewykonywaniem  zobowiązań  z  wcześniej  zawartej 

umowy 

w  sprawie  zamówienia  publicznego  lub  koncesji  lub  wykonywaniem  ich  w  sposób 

nienależyty wyłącznie z przyczyn obciążających wykonawcę, 

okoliczności związane z niewykonaniem zobowiązania lub nienależytym wykonaniem albo 

długotrwałym  nienależytym  wykonywaniem  zobowiązania  powinny  doprowadzić  do 

wypowiedzenia  lub  odstąpienia,  odszkodowania,  wykonania  zastępczego  lub  realizacji 

uprawnień z rękojmi, 

w  każdym  przypadku  niezbędne  jest  zbadanie  stopnia  naruszenia  zobowiązań  przez 

wykonawcę,  jedynie  bowiem  nienależyte  wykonywanie  w  znacznym  stopniu  lub  zakresie 

oraz jedynie zobowiązań istotnych będzie przesłanką wykluczenia. 

W świetle powyższego, stwierdzić należy że nie każde nienależyte wykonanie umowy  

w sprawie zamówienia publicznego lub koncesji będzie stanowiło podstawę do wykluczenia 

wykonawcy  z  postępowania,  lecz  tylko  takie,  które  wskazuje  na  nienależyte  wykonanie  

w  znacznym  stopniu  lub  zakresie,  albo  długotrwałe  nienależyte  wykonywanie  istotnych  

zobowiązań  wynikających  z  umowy,  z  przyczyn  leżących  po  stronie  wykonawcy,  które 

doprowadziło  do  wypowiedzenia  lub  odstąpienia  od  umowy,  odszkodowania,  wykonania 

zastępczego lub realizacji uprawnień z tytułu rękojmi za wady. 

W  ocenie  Izby,  analiza  treści  zarzutu,  nie  pozwala  na  stwierdzenie,  iż  Odwołujący 

wykazał zaistnienie przesłanek wykluczenia określonych w art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp, 

tj.  że  łącznie  zostały  spełnione  przesłanki  polegające  na  niewykonaniu  lub  nienależytym 

wykonaniu  w  znacznym  stopniu  lub  zakresie  umowy  albo  jej  długotrwałym  nienależytym 

wykonywaniu odnoszącym się do istotnych zobowiązań umownych, z przyczyn leżących po 

stronie wykonawcy. 

Jak wskazano na wstępie postępowanie przed Izbą jest postępowaniem 

kontradyktoryjnym, w którym strony zobowiązane są do dowodzenia faktów w oparciu o które 

oczekują określonego rozstrzygnięcia Izby. 

Od

wołujący,  argumentując  postawienie  tego  zarzutu,  błędnie  –  jak  już  wskazano  na 

wstępie, powołał się na wykluczenie Przystępującego z postępowania pn. „Zaprojektowanie i 

wykonanie drogi S1 Kosztowy 

– Bielsko-Biała, Odcinek I/B węzeł „Kosztowy II” (z węzłem) – 

węzeł  „Bieruń”  (bez  węzła)”,  na  podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp  przez 


Zamawiającego oraz stwierdzenie przez Izbę w wyroku KIO 3467/21 podlegania wykluczeniu 

POLAQUA 

z postępowania w oparciu o tę przesłankę. Powyższe nie miało miejsca.  

Odwołujący,  w  zakresie  argumentacji  odnośnie  wypełnienia  przesłanek  wykluczenia 

Przystępującego z postępowania na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp, w związku z 

o

dstąpieniem przez Gminę Miasto Szczecin od umowy nr CRU/17/0003358 oparł się jedynie 

na  oświadczeniach  Gminy  Miasta  Szczecin,  nawet  nie  odnosząc  się  do  argumentacji 

Przystępującego  kwestionującej  podstawy:  roszczeń  Gminy  Miasta  Szczecin,  odstąpienia, 

czy  też  naliczenia  kar  umownych,  przedstawionej  w  piśmie  z  dn.  13  grudnia  2021  r.. 

Odwołujący  w  tym  zakresie  nie  podjął  żadnej  polemiki.  W  związku  z  tym  trudno  uznać,  iż 

Odwołujący  wykazał,  iż  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Przystępującego  naruszało 

przywołany przez niego przepis ustawy Pzp. 

Podkreślenia wymaga, iż sam fakt, iż zostało złożone przez zamawiającego – stronę 

umowy oświadczenia o odstąpieniu od umowy, nie oznacza jeszcze, że zaistniały pozostałe 

pr

zesłanki wykluczenia wykonawcy z postępowania określone w art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp. W 

wyroku z dnia 19 października 2017 r., KIO 2095/17, zachowującym aktualność, iż Krajowa 

Izba  Odwoławcza  uznała,  że  „Ustalenie,  że  brak  jest  dowodu  na  to,  że  do  rozwiązania 

umowy  doszło  z  winy  wykonawcy,  powoduje  samo  w  sobie  bezzasadność  czynności 

wykluczenia,  warunkiem  koniecznym  do  dokonania  tej  czynności  -  zgodnie  z  art.  24  ust.  5 

pkt 4 ustawy Pzp - 

jest bowiem ustalenie, że wykonawca z przyczyn leżących po jego stronie 

nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał  umowę,  co  doprowadziło  do  jej  rozwiązania  lub 

zasądzenia odszkodowania.” 

Sam 

Odwołujący  potwierdza,  że  nie  ma  możliwości  przedłożenia  szczegółowych 

dowodów wykazujących okoliczność nienależytego wykonania ww. umowy przez POLAQUA, 

co  jednak  nie  stoi  na  przeszkodzie  formułowaniu  wniosków,  iż  jedyną  albo  przeważającą 

przyczyną  niewykonania  i  nienależytego  wykonania  umowy  było  zawinione  działanie  lub 

zaniechanie  POLAQUA.  Z  drugiej  strony 

Odwołujący  podnosi,  że  rozkład  ciężaru  dowodu 

decyduje  jedynie  o  tym,  która  ze  stron  jest  zobowiązana  poprzeć  dowodami  swoje 

twierdzenia  w  celu  wykazania  ich  prawdziwości;  pozostaje  jednak  irrelewantny  w  sytuacji, 

gdy  w  postępowaniu  zostały  zebrane  i  przedłożone  dowody,  które  z  uwzględnieniem 

domniema

ń  faktycznych,  zasad  doświadczenia  życiowego,  logiki  i  towarzyszących  sprawie 

okoliczności, pozwalają uwzględnić zarzut odwołania. Izba podkreśla, iż w niniejszej sprawie, 

Odwołujący  zaniechał  przedstawienia  swoich  twierdzeń  i  stanowiska  wobec  argumentacji  i 

dowodów  przedstawionych  przez  Przystępującego,  a  nie  leży  w  obowiązku  Izby 

poszukiwanie  argumentacji  i  dowodów  za  Odwołującego.  W  świetle  powyższego,  Izba 

wskazuje,  że  treść  zarzutu  podniesionego  w  odwołaniu  zawiera  wyłącznie  ogólnikowe 

stwierdzenia 

Odwołującego  oraz  jego  subiektywne  oceny,  które  nie  potwierdzają,  że 

zaistniały przesłanki uzasadniające wykluczenie Przystępującego na podstawie art. 109 ust. 


1 pkt 7 Pzp. Odwołujący w żaden sposób nie wykazał, w szczególności, że odstąpienie od 

u

mowy nastąpiło na skutek przyczyn leżących po stronie Przystępującego.  

Wobec powyższego, Odwołujący nie wykazał, że zaistniały okoliczności uzasadniające 

wykluczenie Przystępującego na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 7 Pzp, co prowadzi do braku 

możliwości uznania, iż zarzut  zasługuje na uwzględnienie. 

Nie  potwierdził  się  również  zarzut  naruszenia  art.  252  ust.  1  ustawy  Pzp,  będący 

zarzutem 

niejako wynikowym wobec treści omawianych powyżej. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono 

stosownie do wyniku postępowania - na podstawie art. 557 oraz art. 575 ustawy Pzp oraz w 

oparciu o przepisy § 8 ust. 2 w zw. z § 5 pkt 1 i 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 

dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. 

U. z 2020 r. poz. 2437). 

W

obec powyższego orzeczono jak w sentencji. 

P

rzewodniczący:      ……………….………….… 

Członkowie:   

……………….………….… 

……………….………….…