KIO 425/22 WYROK dnia 3 marca 2022 roku

Sygn. akt: KIO 425/22 

WYROK 

z dnia 3 marca 2022 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Irmina Pawlik 

 Protokolant:   

Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  3  marca  2022  r.  w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  16  lutego  2022  r.  przez  wykonawcę  Grupa 

Ekoenergia 

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Sierakowicach Prawych 

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Specjalistyczny  Szpital  Wojewódzki 

w Ciechanowie 

orzeka: 

1.  oddala 

odwołanie; 

kosztami  postępowania obciąża  odwołującego  Grupę  Ekoenergia  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Sierakowicach Prawych i: 

zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  odwołującego  Grupy  Ekoenergia  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością 

z siedzibą 

w 

Sierakowicach 

Prawych 

na 

rzecz 

zamawiającego Specjalistycznego Szpitala Wojewódzkiego w Ciechanowie kwotę 

3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą 

koszty  postępowania  poniesione  przez  zamawiającego  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art. 

579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 

14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej 

Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………………….……… 

Sygn. akt: KIO 425/22 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  Specjalistyczny  Szpital  Wojewódzki  w  Ciechanowie  prowadzi 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego pn. 

„Przebudowa i modernizacja pomieszczeń Budynku Zakaźnego - roboty budowlane” (nr ref.  

ZP/2501/95.1/21). 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym 

Unii  Europejskiej  z dnia  13 grudnia  2021  r.  pod  numerem  2021/S  241-634301.  Do  ww. 

postępowania  o udzielenie  zamówienia  zastosowanie  znajdują  przepisy  ustawy  z dnia  11 

września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm., dalej 

„ustawa  Pzp”).  Wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  progi  unijne,  o których  mowa 

w art. 3 ustawy Pzp.   

W  dniu 

16  lutego  2022  r.  wykonawca  Grupa  EKOENERGIA  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Skierniewicach (dalej jako „Odwołujący”) wniósł odwołanie 

wobec 

czynności  unieważnienia  przez  Zamawiającego  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej, unieważnienia (w sposób dorozumiany) czynności badania i oceny oferty 

wykonawcy  S.  P. 

Usługi  Remontowo  Budowlane  (dalej  jako  „wykonawca  S.”),  braku 

jednoczesnego unieważnienia czynności odrzucenia na podstawie art. 226 ust. 1 pkt. 5 i 10 

ustawy  Pzp  oferty  złożonej  przez  Odwołującego  oraz  braku  jednoczesnego  unieważniania 

czynności  badania  i  oceny  oferty  Odwołującego.  Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu 

naruszenie 

art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp w związku z naruszeniem art. 253 ust. 1 ustawy Pzp 

poprzez  ograniczenie  się  wyłącznie  do  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej  z  21  stycznia  2022  r.,  tj.  unieważnienia  wyboru  oferty  złożonej  przez 

wykonawcę  S.,  oraz  unieważnienia  (w  sposób  dorozumiany)  czynności  badania  i oceny 

oferty wykonawcy S.

, przy braku jednoczesnego unieważnienia czynności odrzucenia oferty 

złożonej  przez  Odwołującego  jak  i  czynności  badania  i  oceny  oferty  Odwołującego. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia 

również  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  unieważnienia  również  czynności 

badania i oceny oferty Odwołującego, dokonania ponownego badania i oceny ofert w pełnym 

zakresie,  czyli  także w odniesieniu do  oferty Odwołującego,  dokonania  ponownego  wyboru 

najkorzystniejszej oferty w taki sposób, aby Odwołujący, w razie ponownego odrzucenia jego 

oferty  przez  Zamawiającego,  miał  realną  możliwość  skorzystania  ze  środków  ochrony 

prawnej  nie tylko  wobec  odrzucenia jego  oferty, ale także  wobec  wyboru  najkorzystniejszej 

oferty, 

jak również wobec zaniechania odrzucenia oferty złożonej przez wykonawcę S.  

Uzasadniając  zarzuty  Odwołujący  opisał  stan  faktyczny,  jaki  miał  miejsce 

w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  oraz  okoliczności  związane  z  wniesieniem 

odwołania w sprawie o sygn. akt KIO 251/22. W ramach argumentacji merytorycznej wskazał 

w szczególności, że unieważnienie przez Zamawiającego wyłącznie czynności wyboru oferty 

na

jkorzystniejszej,  bez  jednoczesnego  unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  złożonej 

przez Odwołującego stanowi rażące naruszenie przepisów ustawy Pzp, w szczególności art. 

253 ust. 1 ustawy Pzp. 

Odwołujący przywołał treść art. 253 ust. 1 ustawy Pzp, wskazując, iż 

jest  on 

jasny  i  nie  pozostawia  żadnych  wątpliwości  interpretacyjnych:  zawiadomienie 

o 

odrzuceniu  oferty  danego  wykonawcy  możne  nastąpić  tylko  i  wyłącznie  równocześnie 

z zawiadomieniem 

o 

wyborze 

najkorzystniejszej 

oferty 

i 

dopiero 

po 

wyborze 

najk

orzystniejszej  oferty,  a  nie  przed  jego  dokonaniem.  Przepis  wymaga  jednoczesności 

przekazania  wszystkich  wskazanych  w  nim  informacji. 

Odwołujący  omówił  również  relację 

art.  253  ust.  1  ustawy  Pzp  do 

art.  92  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  z  2004  r. 

Odwołujący  podniósł,  iż  działanie  Zamawiającego  pozbawia  Odwołującego  możliwości 

kwestionowania  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  skoro  czynność  ta  została  unieważniona. 

Odwołujący,  wobec  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i  zapowiedzi 

pono

wienia czynności badania i oceny oferty złożonej w postępowaniu przez wykonawcę S. 

będzie zmuszony do cofnięcia zarzutów odwołania w sprawie KIO 251/22 dotyczących oferty 

wykonawcy  S. 

wobec  braku  substratu  zaskarżenia.  Jednocześnie,  wobec  utrzymania  w 

mocy odrzucenia oferty 

Odwołującego, Odwołujący będzie zmuszony podtrzymać odwołanie 

w sprawie KIO 251/22 w zakresie zarzutów i żądań dotyczących odrzucenia oferty złożonej 

przez Odwołującego.  

Ponadto 

Odwołujący  podniósł,  iż  wobec  braku  unieważnienia  czynności  odrzucenia 

oferty  złożonej  przez  Odwołującego,  po  ponownym  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  może 

się  okazać,  że  Odwołujący  nie  będzie  miał  realnej  możliwości  skorzystania  ze  środków 

ochrony  prawnej  nie  tylko  wobec  odrzucenia  jego  oferty,  ale  także  wobec  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  jak  również  wobec  zaniechania  odrzucenia  oferty  złożonej  przez 

wykonawcę  S.,  gdyż  oferta  Odwołującego  będzie  już  wówczas  skutecznie  (prawomocnie) 

odr

zucona. Zamawiający doprowadził zatem do sytuacji, w której, wbrew temu, co wynika z 

art.  253  ust.  1  ustawy  Pzp,  Odwołujący  został  pozbawiony  możliwości  kwestionowania 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  a  może  i  musi  kwestionować  wyłącznie 

odrzuce

nie  oferty  Odwołującego.  Odwołujący  podkreślił  ponadto,  że  Zamawiający  zdaje 

sobie sprawę, iż zgodnie z art. 253 ust. 1 ustawy Pzp niedopuszczalne jest odrzucenie oferty 

jakiegokolwiek wykonawcy bez jednoczesnego dokonania wyboru najkorzystniejszej oferty, o 

czym  świadczy  skorygowanie  przez  Zamawiającego  jego  wcześniejszego  działania,  tj. 

powiadomienia  Odwołującego  o  odrzuceniu  jego  oferty  przed  wyborem  oferty 

najkorzystniejszej  (pisma  Zamawiającego  z  14  stycznia  2022  r.  i  18  stycznia  2022  r.).  

Zdaniem  Odw

ołującego nie ma zatem usprawiedliwienia dla Zamawiającego, który wiedząc 

o  tym,  że  nie  może  dokonać  czynności  odrzucenia  oferty  wykonawcy  bez  jednoczesnego 

dokonania  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  to  właśnie  czyni,  unieważniając 

jedynie  wybór  najkorzystniejszej  oferty  i  podtrzymując  decyzję  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego.  Takie  postępowanie  Zamawiającego  jest  zdaniem  Odwołującego 

niedopuszczalne i nie zasługuje na ochronę prawną.  

W  ocenie  Odwołującego  Zamawiający  liczy  na  to,  iż  albo  Odwołujący  cofnie  swoje 

odwołanie  w  sprawie  KIO  251/22  w  całości,  i  tym  samym  jego  oferta  zostanie  skutecznie 

(prawomocnie)  odrzucona,  albo  że  Odwołujący  nie  zdoła  podważyć  przed  KIO  odrzucenia 

swojej  oferty  przez  Zamawiającego  i  tym  samym  oferta  Odwołującego  zostanie  skutecznie 

(prawomocnie)  odrzucona.  W  rezultacie,  po  ponownym  wyborze  najkorzystniejszej  oferty, 

Odwołujący nie będzie miał realnej możliwości skorzystania ze środków ochrony prawnej nie 

tylko  wobec  odrzucenia  jego  oferty,  ale  także  wobec  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  jak 

również  wobec  zaniechania  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  S.,  gdyż  oferta 

Odwołującego  będzie  już  wówczas  skutecznie  (prawomocnie)  odrzucona.  Czynności  i 

zaniechania  Zamawiającego  mają  zatem  jeden  cel,  którym  jest  wyeliminowanie 

Odwołującego z postępowania, tak aby nie mógł on więcej „przeszkadzać” Zamawiającemu 

w dokonaniu wyboru oferty wykonawcy S.

, który jest w ewidentny sposób preferowany przez 

Zamawiającego. 

Takie 

postępowanie 

Zamawiającego 

jest 

niedopuszczalne, 

a 

kwestionowane  czynności  i  zaniechania  Zamawiającego  powinny  zostać  wyeliminowane 

z obrotu  prawnego. 

Odwołujący  podkreślił,  że  jeżeli  Izba  zaaprobuje  postępowanie 

Zamawiającego, kwestionowane w niniejszym odwołaniu, to może się ono stać powszechną 

praktyką  wśród  innych  zamawiających,  którzy  w  analogicznych  sytuacjach  również  zaczną 

następczo, tj. po wyborze najkorzystniejszej oferty, i wybiórczo, tj. tylko w zakresie czynności 

wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  unieważniać  swoje  czynności,  pozbawiając  wykonawców 

możliwości kwestionowania wyboru najkorzystniejszej oferty i zmuszając ich jednocześnie od 

obrony  swoich  ofert  przed  dokonanym  odrzuceniem. 

Odwołujący  wskazał,  że  tego  typu 

nieuprawnione praktyki Zamawiającego nie mają nic wspólnego z wyrażonymi w art. 16 pkt 1 

i  2  ustawy  Pz

p zasadami prowadzenia postępowania z zachowaniem uczciwej konkurencji, 

równego  traktowania  wykonawców  oraz  przejrzystości  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia. 

Odwołujący  zwrócił  także  uwagę,  iż  skoro  Zamawiający  10  lutego  2022  r.  wezwał 

wykonawcę  S.  do  uzupełnienia  podmiotowych  środków  dowodowych  celem  wykazania 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu,  to  w  razie  nieuwzględnienia  niniejszego 

odwołania i tym samym w razie braku realnej możliwości skorzystania ze środków ochrony 

prawnej  przez  Odwołującego  po  ponownym  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  nie  będzie 

jakiejkolwiek gwarancji, że Zamawiający prawidłowo oceni uzupełnione przez wykonawcę S. 

podmiotowe  środki  dowodowe  i  prawidłowo  uzna,  że  wykonawca  S.  tym  razem  faktycznie 

wykazał  spełnianie  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Odwołujący  wskazał,  że 

Zamawiający  w  toku  pierwotnego  badania  i  oceny  ofert  badał  już  podmiotowe  środki 

dowodowe  złożone  przez  wykonawcę  S.  i  błędnie  je  wówczas  ocenił,  tj.  bezpodstawnie 

uznał,  iż  potwierdzają  one  spełnianie  warunku  doświadczenia  przez  wykonawcę  S. 

Potrzebne było wniesienie odwołania przez Odwołującego, aby Zamawiający dostrzegł to, co 

jest  ewidentne  i  dostrzegalne  dla  każdego,  tj.  że  w  świetle  podmiotowych  środków 

dowodowych  pierwotnie  złożonych  przez  wykonawcę  S.  podmiot  ten  nie  spełnia  warunku 

doświadczenia.  Co więcej,  nie tylko,  że  Zamawiający uwzględnił  w  tym zakresie odwołanie 

wniesione przez Odwołującego w sprawie KIO 251/22, to jeszcze wykonawca S. nie wniósł 

sprzeciwu  wobec  tego  uwzględnienia,  przyznając  tym  samym,  że  faktycznie  nie  wykazał 

spełniania  warunku  doświadczenia.  Jest  zatem  dla  Odwołującego  oczywiste,  że  bez 

skutecznej  „kontroli”  ze  strony  Odwołującego  przy  ponownym  badaniu  i ocenie  oferty 

wykonawcy  S. 

może  się  powtórzyć  sytuacja zaistniała w toku  pierwotnego badania i  oceny 

tej  oferty. 

W  niniejszym  postępowaniu  doszło  zatem  do  sytuacji,  w  której  z  jednej  strony 

toczy  się  postępowanie  odwoławcze  przed  Izbą  względem  prawidłowości  czynności 

odrzucenia  oferty  Odwołującego,  z  drugiej  zaś  Zamawiający  bez  skrępowania  dokonuje 

czynności  względem  oferty  S.,  wystosowując  do  tego  wykonawcy  różne  wezwania  i 

dokonując  badania  tej  oferty.  W  ocenie  Odwołującego,  Zamawiający  działa  zatem  z 

premedytacją i po raz wtóry w sposób rażący narusza przepisy ustawy Pzp. 

Odwołujący  ponadto  w  dniu  2  marca  2022  r.  złożył  pismo  procesowe  zawierające 

uzupełniającą argumentację.  

Zamawiający na posiedzeniu złożył pisemną odpowiedź na odwołanie, w której wniósł 

o 

jego  oddalenie  w  całości.  Zamawiający  wskazał  w  szczególności,  iż  odwołanie  złożone 

w 

sprawie  KIO  251/22  ujawniło  dwie  wady  postępowania  w  zakresie  dotyczącym  oferty 

wykonawcy  S.

,  a  Zamawiający  zobowiązany  jest  unieważnić  dokonaną  czynność,  jeśli 

narusza  ona  przepisy  ustawy  Pzp  w  sposób,  który  ma  lub  może  mieć  wpływ  na  wynik 

postępowania.  Zamawiający  powołał  się  także  na  orzecznictwo  Izby  dotyczące  prawa 

Zamawiającego  do  samodzielnego  unieważnienia  podjętych  decyzji.  Zamawiający  wskazał 

także,  że  zarzut  naruszenia  art.  253  ust.  1  ustawy  Pzp  opiera  się  na  niewłaściwej 

interpretacji tego przep

isu dokonanej przez Odwołującego, Odwołujący twierdzi bowiem, że 

Zamawiający unieważniając czynność wyboru oferty najkorzystniejszej zobowiązany jest do 

równoczesnego i automatycznego unieważniania innych czynności, nawet tych dokonanych 

bez  naruszenia  prz

episów  ustawy  Pzp,  a  taką  czynnością  jest  zdaniem  Zamawiającego 

odrzucenie  oferty  Odwołującego.  Zamawiający  podkreślił,  że  ww.  przepis  nakłada  na 

Zamawiającego  obowiązek  informacyjny,    który  musi  być  wykonany  po  wyborze  oferty  i 

dotyczy  czynności  wcześniej  już  wykonanych.  Przepis  ten  nie  wymaga  kumulowania  w 

czasie  wskazanych  w  nim  czynności,  tj.  równoczesnego  wykonania  czynności  badania  i 

oceny  ofert,  odrzucenia  ofert  oraz  wyboru  oferty  najkorzystniejszej.  Użyty  w  art.  253  ust.  1 

ustawy  Pzp  przysłówek  „równocześnie”  odnosi  się  jedynie  do  czynności  informacyjnej. 

Unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  oznaczałoby,  że  Zamawiający 

akceptuje  anulowanie  czynności  niewadliwej,  podjętej  w  oparciu  o  prawnie  i  merytorycznie 

uzasadnione przesłanki. Zamawiający wskazał także, że czynność odrzucenia oferty została 

zaskarżona  innym  odwołaniem  i  w  tej  sprawie  nie  zapadło  jeszcze  orzeczenie  Izby, 

Odwołujący jest zatem w pozycji niezagrożonej, co podważa istnienie interesu we wniesieniu 

kolejnego  odwołania  w powiązaniu z możliwością poniesienia szkody.  Na dalsze  czynności 

Zamawiającego  podejmowane  w  postępowaniu  wykonawcom  będzie  przysługiwała 

możliwość wniesienia odwołania, natomiast jeśli Izba w sprawie o sygn. akt KIO 251/22 uzna 

odrzucenie  oferty  Odwołującego  za  niezasadne,  to  Zamawiający  unieważni  również  tę 

czynność  i  ponowna  ocena  ofert  odbędzie  się  z uwzględnieniem  również  oferty 

Odwołującego.  

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z 

udziałem  Stron  postępowania,  na  podstawie 

zgromadzonego w sprawie 

materiału dowodowego, Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła 

i 

zważyła, co następuje: 

Izba 

stwierdziła,  iż  w  terminie  wynikającym  z  art.  525  ust.  1  ustawy  Pzp  do 

postępowania odwoławczego nie zgłosił przystąpienia żaden wykonawca.  

Izba  stwierdziła,  iż  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem odwołania w całości na podstawie art. 528 ustawy Pzp. 

Mając  na  uwadze,  że  zarzuty  i  żądania  odwołania  zmierzają  do  unieważnienia 

czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  z  postępowania,  Izba  uznała,  iż  Odwołujący 

wykazał,  iż  posiada  interes  w uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 

naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisów  ustawy,  czym  wypełnił  materialnoprawne 

przesłanki dopuszczalności odwołania, o których mowa w art. 505 ust. 1 ustawy Pzp.  

Izba  dokonała  ustaleń  faktycznych  w  oparciu  o  dokumentację  postępowania  o 

udzielenie zamówienia przekazaną przez Zamawiającego, w szczególności SWZ, informację 

z  otwarcia  ofert, 

oferty  wykonawców,  pisma  kierowane  przez  Zamawiającego  do 

wykonawców  w  dniach  14  stycznia  2022  r.,  18  stycznia  2022  r.,  21  stycznia  2022  r.  i  10 

lutego  2022  r. 

Izba  wzięła  również  pod  uwagę  treść  odwołania  i  odpowiedzi  na  odwołanie 

złożonych w sprawie o sygn. akt KIO 251/22.  

Izba ustaliła, co następuje: 

Zgodnie  z  pkt  IV.1  SWZ  przedmiotem 

zamówienia  są:  1.  roboty  budowlane,  

realizowane  w  ramach  zadania  Przebudowa  i  modernizacja  pomieszczeń  Budynku 

Zakaźnego.  2.  Dostawa  oraz  instalacja,  w  miejscu  wskazanym  przez  zamawiającego 

wyposażenia  przebudowanych  pomieszczeń.  W  dokumentacji  projektowej  i    przedmiarze  

zostały określone podstawowe minimalne wymagania zamawiającego wobec zamawianego 

wyposażenia. 3. Inne zobowiązania wybranego wykonawcy, o których mowa w dokumentach 

zamówienia,                                            w szczególności projekcie umowy (załącznik nr 9 do 

SWZ).  

W postępowaniu oferty złożyło dwóch wykonawców - Odwołujący i wykonawca S. 

Zamawiający w dniu 14 stycznia 2022 r. zawiadomił wykonawców o odrzuceniu oferty 

Odwołującego  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  5  i  10  ustawy  Pzp,  podając  uzasadnienie 

faktyczne  i  prawne.  W  dniu  18  stycznia  2022  r. 

czynność  tę  unieważnił  wskazując,  że 

dokonał  jej  omyłkowo,  podczas  gdy  o  powyższym  powinien  poinformować  wykonawców 

dopiero po wyborze oferty najkorzystniejszej.  

Następnie  Zamawiający  w  dniu  21  stycznia  2022  r.  zawiadomił  wykonawców  o 

wyborze  oferty  najkorzystniejszej,  za  którą  uznał  ofertę  wykonawcy  S.  oraz  o  odrzuceniu 

oferty  Odwołującego  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  5  i  10  ustawy  Pzp,  podając 

uzasadnienie faktyczne i prawne.  

Odwołujący  powyższe  czynności  zaskarżył  w  dniu  31  stycznia  2022  r.  odwołaniem 

(sygn. akt KIO 251/22), w którym zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp w związku z naruszeniem art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp 

poprzez bezpodstawne odrzucenie oferty Odwołującego pomimo, że jej treść jest zgodna 

z warunkami zamówienia, 

art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp w związku z naruszeniem art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp 

poprzez  bezpodstawne  odrzucenie  oferty  Odwołującego  pomimo,  że  oferta 

Odwołującego nie zawiera błędów w obliczeniu ceny,  

art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp w związku z naruszeniem art. 128 ust. 1 ustawy Pzp poprzez 

zaniechanie  wezwania  wykonawcy  S. 

do  uzupełnienia  podmiotowych  środków 

dowodowych celem wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu,  

art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp w związku z naruszeniem art. 239 ust. 1 ustawy Pzp poprzez 

bezpodstawne  dokonanie  wyboru  oferty  wykonawcy  S.

,  która  to  oferta  nie  jest  ofertą 

najkorzystniejszą,  oraz  poprzez  zaniechanie  dokonania  wyboru  oferty  złożonej  przez 

Odwołującego jako najkorzystniejszej oferty,  

z ostrożności (zarzut ewentualny) – art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp w związku z art. 226 ust. 

1 pkt 5 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy S. 

pomimo, że jej 

treść jest niezgodna z warunkami zamówienia, 

z ostrożności (zarzut ewentualny) –art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp w związku z art. 226 ust. 

1 pkt 10 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy S.

, pomimo, że 

oferta wykonawcy S. 

zawiera błędy w obliczeniu ceny; 

z ostrożności (zarzut ewentualny) –art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp w związku z naruszeniem 

art. 

255 pkt 2 ustawy Pzp poprzez zaniechanie unieważnienia postępowania w sytuacji, 

gdy wszystkie złożone oferty podlegają odrzuceniu.  

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie w sprawie o sygn. akt KIO 251/22 wskazał, iż 

uwzględnia zarzut nr 3 - naruszenie art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp w związku z naruszeniem 

art.  128  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  wezwania  wykonawcy  S. 

do  uzupełnienia 

podmiotowych  środków  dowodowych  celem  wykazania  spełniania  warunków  udziału 

w p

ostępowaniu. W związku z powyższym Zamawiający poinformował, iż w dniu 10.02.2022 

r.  wykonał  czynności  wskazane:  w  pkt  1  żądań  Odwołującego  (unieważnienie  czynności 

wyboru  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  S.  jako  oferty  najkorzystniejszej),  w  pkt  3  żądań 

Odwołującego  (wezwanie  wykonawcy  S.  do  uzupełnienia  podmiotowych  środków 

dowodowych celem wykazania spełniania warunków udziału w Postępowaniu). Zamawiający 

wskazał także, że zobowiązuje się do wykonania czynności wskazanych w pkt 4 i 6 żądań co 

do  sposobu  rozstrzygnięcia  odwołania  tj.  wykonania  ponownego  badania  oceny  ofert, 

dokonania  ponownego  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  lub  ewentualnego  unieważnienia 

postępowania w przypadku, gdyby oferta wykonawcy S. podlegała odrzuceniu. 

Izba  ustaliła,  iż  Zamawiający  w  dniu  10  lutego  2022  r.  zawiadomił  wykonawców 

o 

unieważnieniu  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  wskazując:  „Zamawiający 

unieważnia  czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  o  czym  uczestnicy  postępowania 

zostali  poinformowani  pismem  zamawiającego  z  dnia  21.01.2022  r.  Zamawiający  ponowi 

czynność badania i oceny oferty złożonej w postępowaniu przez wykonawcę S. (…).” 

Izba zważyła, co następuje: 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, poczynione ustalenia 

faktyczne oraz orzekając w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba stwierdziła, iż 

odwołanie podlega oddaleniu w całości. 

Izba uznała za bezzasadny zarzut naruszenia art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp w związku 

z 

art.  253  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  ograniczenie  się  przez  Zamawiającego  wyłącznie  do 

unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  z  21  stycznia  2022  r.,  tj. 

unieważnienia  wyboru  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  S.,  oraz  unieważnienia  (w sposób 

d

orozumiany)  czynności  badania  i oceny  oferty  wykonawcy  S.,  przy  braku  jednoczesnego 

unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  Odwołującego,  jak  i czynności 

badania i oceny oferty Odwołującego. 

Zgodnie  art.  16  ustawy Pzp 

zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie 

o 

udzielenie zamówienia w sposób: 1)  zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz 

równe traktowanie wykonawców, 2) przejrzysty; 3) proporcjonalny.  

Zgodnie z art. 253 ust. 1 ustawy Pzp 

niezwłocznie po wyborze najkorzystniejszej oferty 

zamawiający informuje równocześnie wykonawców, którzy złożyli oferty, o: 

wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  podając  nazwę  albo  imię  i  nazwisko,  siedzibę  albo 

miejsce  zamieszkania,  jeżeli  jest  miejscem  wykonywania  działalności  wykonawcy, 

którego  ofertę  wybrano,  oraz  nazwy  albo  imiona  i  nazwiska,  siedziby  albo  miejsca 

zamieszkania, jeżeli są miejscami wykonywania działalności wykonawców, którzy złożyli 

oferty,  a  także  punktację  przyznaną  ofertom  w  każdym  kryterium  oceny  ofert  i  łączną 

punktację, 

wykonawcach, których oferty zostały odrzucone 

podając uzasadnienie faktyczne i prawne. 

Wskazać  należy,  iż  art.  253  ust.  1  ustawy  Pzp  nakłada  na  zamawiających  obowiązki 

o charakterze  stricte 

informacyjnym.  Jako  taki  służy  on  przede  wszystkim  realizacji  zasady 

jawności  postępowania,  zasady  przejrzystości  postępowania  i  zasady  równego  traktowania 

wykonawców,  obligując  zamawiających  do  informowania  wykonawców  o  podejmowanych 

w 

postępowaniu  czynnościach  wpływających  na  los  ich  oferty,  tj.  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej oraz o odrzuceniu ofert wykonawców. Art. 253 ust. 1 ustawy Pzp wymaga, 

aby  wspomniany  obowiązek  informacyjny  był  realizowany  równocześnie  względem 

wykonawców,  którzy  złożyli  oferty,  czyli  aby  wszyscy  wykonawcy  ubiegający  się  o 

zamówienie zostali poinformowani o czynnościach zamawiającego w tym samym czasie. Ta 

równoczesność  oraz  kompleksowość  zawiadomienia  sprzyja  niewątpliwie  ekonomice 

postępowania, jako że data zawiadomienia wykonawców o wyborze oferty najkorzystniejszej 

ma kluczowe znaczenie dla terminu zawarcia umowy (klauzula standstill), jak i dla terminu na 

wniesienie środków ochrony prawnej.  

Po  wyborze  oferty  najkorzystniej  zamawiający  zobowiązany  jest  zatem  niezwłocznie, 

równocześnie powiadomić wykonawców o tym wyborze oraz o wykonawcach, których oferty 

zostały  odrzucone,  podając  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne.  Wyłącznie  tego  rodzaju 

obowiązek  obciążał  Zamawiającego  na  gruncie  art.  253  ust.  1  ustawy  Pzp  i  temu 

obowiązkowi  Zamawiający  zadośćuczynił  –  zawiadamiając  w  dniu  21  stycznia  2022  r.  obu 

wykonawców,  którzy  złożyli  oferty,  w  tym  samym  czasie,  o wyborze  oferty  wykonawcy  S. 

jako 

najkorzystniejszej  oraz  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego.  Zamawiający  zrealizował 

zatem  w 

pełni  wynikający  z  tego  przepisu  obowiązek  równoczesnego  poinformowania 

wykonawców  o obu ww.  czynnościach  po  wyborze oferty.  Odwołującemu wobec czynności 

wyboru  ofer

ty  najkorzystniejszej  oraz  czynności  odrzucenia  jego  oferty  przysługiwało 

uprawnienie  do 

wniesienia  odwołania,  z  którego  Odwołujący  skorzystał,  zapewniając  sobie 

tym samym przewidzianą ustawą ochronę prawną (sprawa rozpoznawana pod sygn. akt KIO 

W  niniejszym  postępowaniu  odwoławczym  mamy  do  czynienia  z  sytuacją,  w której 

następczo - w związku z wniesionym przez Odwołującego odwołaniem w sprawie o sygn. akt 

KIO  251/22  oraz  stanowiskiem  prezentowanym  przez  Zamawiającego,  który  częściowo 

uwzględnił zarzuty odwołania - unieważniony został wybór oferty najkorzystniejszej z dnia 21 

stycznia  2022  r., 

przy  jednoczesnym  utrzymaniu  w  mocy  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  zakomunikowanej  wykonawcom  w  tym  samym  dniu.  Odwołujący  z 

powyższego  działania  Zamawiającego  wywodził  naruszenie  art.  253  ust.  1  ustawy  Pzp  z 

uwagi na zaniechanie unieważnienia przez Zamawiającego równocześnie z unieważnieniem 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  oraz  czynności 

badania i oceny tej oferty.  

W ocenie Izby 

Odwołujący w sposób nieprawidłowy interpretuje art. 253 ust. 1 ustawy 

Pzp,  twierdząc,  że  regulacja  ta  zobowiązuje  Zamawiającego  w  przypadku  unieważnienia 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  do  jednoczesnego  unieważnienia  czynności 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  oraz  czynności  badania  i  oceny  oferty  Odwołującego.  Art. 

253 ust.  1  ustawy  Pzp do  takiego przypadku  się nie odnosi.  Zdaniem  składu orzekającego 

nie należy wywodzić z wynikającego z art. 253 ust. 1 ustawy Pzp obowiązku poinformowania 

wykonawców  po  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  o  określonych  czynnościach  podjętych 

w 

postępowaniu  wpływających  na  ten  wybór  (w  tym  o  odrzuceniu  oferty),  skutku  w  postaci 

konieczności  automatycznego  unieważnienia  każdej  zakomunikowanej  wykonawcom 

czynności  odrzucenia  oferty  w  sytuacji  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej. Do tego bowiem w istocie sprowadza się stwierdzenie Odwołującego, że 

Zamawiający  powinien  unieważnić  czynność  odrzucenia  oferty  i  czynność  badania  i  oceny 

oferty 

Odwołującego  skoro  unieważnił  czynność  wyboru  oferty  wykonawcy  S.  Podkreślić 

należy,  że  czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i czynność  odrzucenia  oferty  to  dwie 

rożne  rodzajowo,  odrębne  czynności  Zamawiającego.  Sam  fakt,  że  Zamawiający  ma 

obowiązek  uzewnętrznić  te  czynności  w jednym  momencie,  tj.  równocześnie  poinformować 

wykonawców, którzy złożyli oferty, o tych czynnościach po wyborze oferty najkorzystniejszej, 

nie oznacza, że są one ze sobą nierozerwalnie związane, a ważność jednej z tych czynności 

przekładać  się  będzie  samorzutnie  na  ważność  drugiej  z czynności.  Ustawa  Pzp  takiego 

skutku  nie  przewiduje,  a  tym  bardziej  nie  sposób  wywodzić  go  z  przepisu  statuującego 

obowiązek o charakterze informacyjnym.   

Idąc  tokiem  rozumowania  Odwołującego  należałoby  stwierdzić,  że  instytucje 

zamawiające  decydując  się  unieważnić  wybór  oferty  najkorzystniejszej  (co  czasem  w  toku 

postępowania  o udzielenie  zamówienia  może  mieć  miejsce  wielokrotnie)  musiałyby 

każdorazowo,  w sposób  czysto  automatyczny,  unieważniać  zakomunikowaną  wraz  z  tym 

wyborem 

czynność  odrzucenia  ofert  wykonawców  i  to  bez  względu  na  to,  czy  czynność  ta 

naruszała przepisy ustawy Pzp i czy została zaskarżona. Obowiązek informacyjny wskazany 

w  art.  253  ust.  1  ustawy  Pzp  -  jakkolwiek 

służy  co  do  zasady  ekonomice  postępowania 

o 

udzielenie  zamówienia  oraz  koncentracji  środków  ochrony  prawnej  -  to  jednak  nie  może 

prowadzić  do  konieczności  każdorazowego,  mechanicznego  unieważniania  czynności 

odrzucenia  oferty,  prawidłowo  zakomunikowanej  wykonawcom  po  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej, 

w przypadku gdy ten wybór zostanie podważony z innego powodu. Tym 

bardziej 

nie  może  prowadzić  –  jak  domaga  się  tego  Odwołujący  –  do  automatycznego 

unieważnienia  już  dokonanej  czynności  badania  i  oceny  oferty  odrzuconej,  czyli  do 

ponownego  badania  tej  oferty  w  zakresie  zaistnienia 

podstaw  odrzucenia,  które  już  zostały 

przez  Zamawiającego  stwierdzone.  W  ocenie  Izby  wykładnia  prezentowana  przez 

Odwołującego stanowi jego autorską koncepcję zmierzającą w swej istocie do przywrócenia 

oferty Odwołującego do postępowania o udzielenie zamówienia. Interpretacja art. 253 ust. 1 

ustawy  Pzp  zaprezentowana  w  odwołaniu  prowadziłaby  do  wielokrotnego  zawiadamiania 

wykonawców  o czynności  opartej  na  tożsamych,  nieulegających  zmianie  w  toku 

postępowania, okolicznościach faktycznych i prawnych, w dodatku niezależnie od faktu, czy 

dana  czynność  została  zaskarżona,  czy  nie.  Nie  sprzyja  to  ani  wspomnianej  ekonomice 

postępowania, ani koncentracji środków ochrony prawnej. 

W  ocenie  Izby  n

ie  zasługuje  na  aprobatę  także  stanowisko  Odwołującego,  który 

konieczność unieważnienia czynności odrzucenia jego oferty motywował brakiem możliwości 

skorzystania  ze  środków  ochrony  prawnej  na  dalszym  etapie  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  w  sytuacji  gdy  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  251/22  zostanie  stwierdzona 

prawidłowość czynności odrzucenia oferty Odwołującego. Odwołujący posunął się wręcz do 

stwierdzenia

,  że  w  takim  przypadku  „nie  będzie  jakiejkolwiek  gwarancji,  że  Zamawiający 

prawidłowo  oceni  uzupełnione  przez  wykonawcę  S.  podmiotowe  środki  dowodowe 

i 

prawidłowo  uzna,  że  wykonawca  faktycznie  wykazał  spełnienie  warunków  udziału 

w 

postępowaniu”  oraz  że  „bez  skutecznej  kontroli  ze  strony  Odwołującego  przy  ponownym 

badaniu  i  ocenie  oferty  wykonawcy  S. 

może  się  powtórzyć  sytuacja  zaistniała  w  toku 

pierwotnego badania i oceny tej oferty”. Odwołujący stawia się zatem niejako w roli podmiotu 

kontrolującego 

prawidłowość 

prowadzenia 

postępowania 

przez 

Zamawiającego, 

uzasadniając  tym  konieczność  unieważnienia  czynności  odrzucenia  jego  oferty  i  jej 

ewentualne ponowienie na dalszym etapie postępowania. Tego rodzaju kontrola powadzenia 

postępowania w sposób zgodny z przepisami ustawy Pzp nie jest jednak co do zasady rolą 

Odwołującego.  Odwołujący  zakłada  z  góry  nieprawidłowości  w  działaniu  Zamawiającego, 

który  jest  podmiotem  profesjonalnym,  zobowiązanym  do  działania  z  wynikającą  z  tego 

profesjonalnego  charakteru  działalności  należytą  starannością.  Jednocześnie  Odwołujący 

pomija okoliczność, że jego czynny udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia, a co za 

tym  idzie  także  legitymacja  czynna  do  wnoszenia  środków  ochrony  prawnej,  są  integralnie 

powiązane  ze  skutecznością  złożonej  przez  Odwołującego  oferty,  której prawidłowość 

została przez Zamawiającego zakwestionowana. W sytuacji, gdy Izba w sprawie o sygn. akt 

KIO  251/22 

stwierdzi  wadliwość czynności  polegającej  na  odrzuceniu  oferty Odwołującego, 

to Odwołującemu  w  dalszym  ciągu  przysługiwał  będzie  status  wykonawcy  w  postępowaniu 

o 

udzielenie  zamówienia  i  będzie    uprawniony  do  zaskarżenia  czynności  podjętych  przez 

Zamawiającego  (lub  zaniechanych)  w tym  postępowaniu  na  dalszym  jego  etapie,  a  zatem 

jego  interes  będzie  właściwie  zabezpieczony.  W  przypadku  niekorzystnego  dla 

Odwołującego rozstrzygnięcia będzie on musiał ponieść wszelkie wynikającego z tego faktu 

negatywne  konsekwencje  faktyczne  i 

prawne,  to  on  bowiem  odpowiada  za  prawidłowe 

skonstruowanie oferty. 

Izba stwierdziła również, iż zawarte w odwołaniu twierdzenia, jakoby Zamawiający miał 

liczy

ć  na  to,  że  Odwołujący  wycofa  odwołanie  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  251/22  i  tym 

samym jego oferta zostanie ostatecznie odrzucona, jest niczym nieuzasadnione. Odwołujący 

pomija  okoliczność,  że  czynności  faktyczne,  jakie  podjął  Zamawiający  po  wniesieniu 

odwołania  w sprawie  o  sygn.  akt  KIO  251/22  są  pochodną  stanowiska  Zamawiającego 

zaprezentowanego w tym postępowaniu, a nie „działaniem z premedytacją”, jak to wskazano 

w  odwołaniu.  Unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  przez 

Zamawiającego dokonane 10 lutego 2022 r. było konsekwencją częściowego uwzględnienia 

odwołania  przez  Zamawiającego.  Czynność  odrzucenia  oferty  Odwołującego  pozostała  w 

mocy, 

ponieważ Zamawiający podtrzymał swoje stanowisko co do zasadności tej czynności i 

spór w tym zakresie pozostaje aktualny i będzie podlegał rozpoznaniu przez Izbę w sprawie 

o sygn. akt KIO 251/22. 

Faktem jest, że Zamawiający nie czekając na rozstrzygnięcie Izby w 

ww. sprawie 

wykonał czynności w postępowaniu zgodnie z żądaniem odwołania w sprawie o 

sygn.  akt  KIO  251/22,  w  zakresie  w  jakim  zostało  ono  uwzględnione,  niemniej  przepisy 

ustawy  Pzp takiego działania mu nie zabraniają.  Zamawiający  – jak wskazał  w  odpowiedzi 

na  odwołanie  –  oczekuje  na  rozstrzygnięcie  Izby  w sprawie  o  sygn.  akt  KIO  251/22  i  w 

przypadku,  gdy  stwierdzone  zostanie,  że  jego  decyzja  o odrzuceniu  oferty  Odwołującego 

była  nieprawidłowa,  to  unieważni  wybór  oferty  najkorzystniejszej  i  powtórzy  czynność 

badania  i  oceny  ofert  z 

uwzględnieniem  oferty  Odwołującego.  Trudno  tutaj  mówić  zatem  o 

celowym działaniu na niekorzyść Odwołującego, jak zasugerowano to w odwołaniu. 

Mając  na  uwadze  wszystko  powyższe  Izba  stwierdziła,  że  odwołanie  podlega 

oddaleniu 

w całości i na podstawie art. 553 ustawy Pzp orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach 

postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  na 

podstawie  art.  557  i  575  ustawy  Pzp  oraz 

§    8  ust.  2  pkt  1  w  zw.  z  §  5  pkt  1  i  2  lit.  b 

Rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania z dnia 30 grudnia 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodniczący:      ……………………………….………