Sygn. akt KIO 488/22
WYROK
z dnia 14 marca 2022 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski
Protokolant:
Mikołaj Kraska
po rozpoznaniu na rozprawie 9 marca 2022 r. w Warsz
awie odwołania wniesionego
22 lutego 2022 r.
przez wykonawcę: G. C. KANZEON Wrocławski Catering, Wrocław [„Odwołujący”]
w postępowaniu pn. Usługi restauracyjne na rzecz uczniów Szkoły Podstawowej nr 77 im.
T.
Różewicza we Wrocławiu w 2022 roku
prowadzonym przez zamawiającego: Szkoła Podstawowa nr 77 im. T. Różewicza
we
Wrocławiu [„Zamawiający”]
przy udziale wykonawcy: H. J. S., Wro
cław [„Przystępujący] – zgłaszającego przystąpienie
do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego
orzeka:
Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie wyboru
najkorzystniejszej
oferty i odrzucenia oferty Odwołującego oraz uwzględnienie tej
oferty przy
powtarzaniu czynności w prowadzonym postępowaniu.
2. K
osztami postępowania odwoławczego obciąża Zamawiającego i:
1) z
alicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7500 zł 00 gr
(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną tytułem wpisu
od
odwołania,
zasądza od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kwotę 11682 zł 00 gr
(słownie: jedenaście tysięcy sześćset osiemdziesiąt dwa złote zero groszy) –
odpowiadającą kosztom poniesionym przez Odwołującego z tytułu uiszczonego
wpisu od odwołania oraz uzasadnionych kosztów w postaci wynagrodzenia
pełnomocnika i kosztów dojazdu na wyznaczone posiedzenie.
Sygn. akt KIO 488/22
Stosownie do art. 579 i 580 ustawy z dnia 11
września 2019 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) na niniejszy wyrok
– w terminie 14 dni
od
dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Sygn. akt KIO 488/22
U z a s a d n i e n i e
Szko
ła Podstawowa nr 77 im. T. Różewicza we Wrocławiu {dalej: „Zamawiający”}
prowadzi na podstawie
ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) {dalej
również: „ustawa pzp” lub „pzp”} w trybie
podstawowym
postępowanie o udzielenie zamówienia na usługi społeczne pn. Usługi
restauracyjne na rzecz uczniów Szkoły Podstawowej nr 77 im. T. Różewicza we Wrocławiu
w 2022 roku.
Ogłoszenie o tym zamówieniu 28 stycznia 2022 r. zostało zamieszczone w Biuletynie
Zam
ówień Publicznych pod nr 2022/BZP 00039673/01
Wartość tego zamówienia nie przekracza progów unijnych.
17 lutego 2022
r. Zamawiający zawiadomił drogą elektroniczną o rozstrzygnięciu
powyższego postępowania – wyborze jako najkorzystniejsze oferty złożonej przez H. J. S. z
Wrocławia {dalej: „H.” lub „Przystępujący”}, a także o odrzuceniu oferty złożonej przez G. C.
KANZEON Wrocławski Catering z Wrocławia {dalej również: „Kanzeon”}.
22 lutego 2022 r. Kanzeon {dalej
również: „Odwołujący”} wniósł do Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej odwołanie od powyższych czynności Zamawiającego.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp:
1. Art. 226 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 224 ust. 6
– polegające na zastosowaniu tych przepisów
i odrzuceniu oferty Kanzeonu
w sytuacji, gdy nie było ku temu podstaw, gdyż złożone
przezeń wyjaśnienia uzasadniały podaną w ofercie cenę.
2. Art. 239 ust. 1 i 2
– polegające na wyborze oferty H., pomimo że nie była
najkorzystniejsza spośród złożonych ofert, które nie powinny podlegać odrzuceniu, gdyż
oferta Kanzeonu z najniższą ceną powinna być uznana za najkorzystniejszą.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
Unieważnienia odrzucenia oferty Kanzeonu.
Unieważnienia wyboru oferty H.. Ponownego badania i oceny ofert złożonych w
przetargu oraz jego rozstrzygnięcia zgodnie z postanowieniami SWZ i przepisami
ustawy pzp.
3. Wyboru oferty Kanzeonu jako najkorzystniejszej.
Odwołujący sprecyzował powyższe zarzuty w szczególności przez podanie
nas
tępujących okoliczności faktycznych i prawnych dla uzasadnienia wniesienia odwołania.
{okoliczności faktyczne}
Aktualnie prowadzone przez Zamawiającego postępowanie jest trzecim z kolei
Sygn. akt KIO 488/22
o udzielen
ie tego samego zamówienia. Jednym z warunków udziału określonych przez
Zamawiającego jest dysponowanie sprzętem kuchennym i wyposażeniem szczegółowo
wskazanym w pkt 6.2.4.2 SWZ.
Kanzeon
złożył ofertę w drugim postępowaniu (ogłoszenie nr 2021/BZP
, do której załączył wykaz narzędzi, wyposażenia zakładu i urządzeń
technicznych, których wymagał Zamawiający zgodnie z załącznikiem nr 4 do SWZ
poprzedniego postępowania. Z wykazu tego wynikało, że Kanzeon dysponuje na własność
sprzętem kuchennym i wyposażeniem wymaganym przez Zamawiającego.
Poprzednie post
ępowanie zostało unieważnione przez Zamawiającego 22 grudnia
2021 r.,
przy czym z treści ogłoszenia wynikało, że druga oferta została złożona przez H.,
która jest dotychczasowym wykonawcą usług objętych przedmiotem zamówienia.
W SWZ dotyczącej niniejszego postępowania Zamawiający nie zażądał, aby do oferty
załączyć wykaz narzędzi, wyposażenia zakładu i urządzeń technicznych wymaganych przez
Zamawia
jącego. Zgodnie z pkt 8.3. ppkt 2 lit. b) SWZ wykaz ten miał być przedstawiony
dopiero przez w
ykonawcę, którego oferta zostanie najwyżej oceniona. Na potrzeby złożenia
oferty
wystarczające było złożenie oświadczenia o braku podstaw do wykluczenia
i
spełnianiu warunków udziału w postępowaniu, które miało tymczasowo zastępować
wymagane przez Zamawiającego podmiotowe środki dowodowe (pkt 8.2. SWZ).
Kanzeon
złożył ofertę w aktualnie prowadzonym postępowaniu, załączając
oświadczenia zgodnie ze wzorem w SWZ.
Cena oferty Kanzeonu jest
o 10,35% niższa od ceny oferty H., a sumarycznie
(po pr
zemnożeniu przez szacowaną liczbę dni i posiłków) wynagrodzenie, jakie
otrzymywałby Kanzeon, byłoby tylko o 20% niższe od kwoty, którą Zamawiający zamierza
przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia.
Pismem z 7 lutego 2022 r. Zamaw
iający poinformował, że cena oferty Kanzeonu
wydaje się rażąco niska oraz budzi jego wątpliwości co do możliwości wykonania przedmiotu
zamówienia, wobec czego zażądał wyjaśnień, w tym złożenia dowodów, w zakresie
wyliczenia ceny i jej części składowych. Zamawiający ograniczył się do powielenia zapisów
art. 224 ust. 3 pzp, w tym
wskazując, że interesują go zwłaszcza m.in. „metody budowy” czy
też „oryginalność robót budowlanych oferowanych przez wykonawcę”. W szczególności
Zamawiający nie zadał jakichkolwiek pytań odnośnie konkretnych czynników wpływających
na
cenę oferty Kanzeonu.
W odpowiedzi z dnia 9 lutego 2022 r. Kanzeon
udzielił wyczerpujących wyjaśnień
odnośnie wyceny przygotowania i wydawania posiłków, w szczególności wskazując, że:
1) stale zatrudni
a 2 konserwatorów na umowie o pracę, których może skierować
Sygn. akt KIO 488/22
do wykonywania
ewentualnych napraw (a zatem usuwanie napraw odbywałoby się bez
dodatkowych kosztów robocizny);
przewiduje miesięcznie 350 zł jako koszt zakupu materiałów niezbędnych
do przeprowadz
enia napraw czy też uzupełnienia wyposażenia;
dysponuje nowoczesną i energooszczędną bazą maszynową, dzięki której znacznie
obniża koszty pracy, dodatkowo wskazując, że maszyny zostały zakupione
(sfinansowane
z kredytów i pożyczek);
4) posiada grono sprawdzon
ych dostawców produktów i półproduktów, którzy dostarczają
je bezpośrednio do bloków żywieniowych, dzięki czemu nie ponosi kosztów
ich transportu.
Do pisma załączono uproszczony budżet miesięczny, wskazujący strukturę kosztów,
które będą ponoszone co miesiąc w celu wykonania przedmiotu zamówienia. Wskazano
również wysokość planowanego zysku miesięcznego, jaki Kanzeon miał osiągnąć podczas
realizacji umowy.
Jako podstawę prawną odrzucenia oferty Kanzeonu Zamawiający wskazał art. 226
ust. 1 pkt 8 pzp w zw. z
art. 224 ust. 6 pzp. Zamawiający stwierdził, że oferta Kanzeonu
zawierała rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia. W ocenie
Zamawiającego złożone wyjaśnienia nie uzasadniają podanej w ofercie ceny lub kosztu,
gdyż nie wykazano w nich kosztu zapewnienia sprzętu/wyposażenia koniecznego do
realizacji przedmiotowego zadania (np. zakupu, transportu, instalacji, naprawy etc.).
{okoliczności prawne}
(…) Przyjmuje się bowiem, że treść wystosowanego wezwania determinuje zakres
i
kształt odpowiedzi udzielonej przez wykonawcę. W sytuacji zatem, gdy tylko to jest
możliwe, wezwanie do złożenia wyjaśnień w zakresie wyliczenia ceny lub kosztu lub ich
istot
nych części składowych powinno mieć formę konkretnych zagadnień (pytań), które
budzą wątpliwości zmawiającego i które następnie będą podlegały wyjaśnieniu przez
wykonawc
ę. Pytania lub też zagadnienia określone przez zamawiającego, które zostają
przedstawione wykonawcy, powinny wskazywać elementy oferty, które podczas jej badania
wzbudziły wątpliwości i co do których zamawiający oczekuje wyjaśnień. Tego rodzaju
konstrukcja
treści wyjaśnień wystosowanych przez zamawiającego do wykonawcy ma służyć
temu, aby wykonawca posiadał wiedzę, które elementy wyceny oferty wzbudziły
zastrzeżenia zamawiającego i w jakim kierunku mają iść jego wyjaśnienia. Zamawiający nie
powinien oczekiw
ać od wykonawcy, aby ten domyślał się, które elementy wyceny oferty
zamawiający zakwestionował (które budzą jego wątpliwości), albo spodziewać się, że
wykonawca w takiej sytuacji szc
zegółowo przeanalizuje każdą pozycję cenową oferty
Sygn. akt KIO 488/22
{komentarz do art. 224 pzp
[w:] Gawrońska-Baran Andrzela i in., Prawo zamówień
publicznych. Komentarz aktualizowany
, dostępny w SIP LEX}.
W uzasadnieniu wyroku z 26 czerwca 2020 r. sygn. akt KIO 758/20 Iz
ba stwierdziła,
że Zamawiający po otrzymaniu pierwszych wyjaśnień, które mogły zrodzić u niego pewne
wątpliwości, nie próbował ich wyjaśnić, pomimo że mógł i powinien to uczynić, gdyż
w
powyżej ustalonych okolicznościach przepisy ustawy pzp (w tym art. 90 ust. 1 i art. 90 ust.
3 pzp rozpatrywane
w kontekście wyrażonych w art. 7 ust. 1 pzp zasad prowadzenia
postępowania o udzielenie zamówienia z poszanowaniem uczciwej konkurencji i równego
traktowania wykonawców) nie stały temu na przeszkodzie, a wręcz obligowały do tego, skoro
niewyjaśnione stały się podstawą faktyczną odrzucenia oferty.
Choć ww. wyrok został wydany jeszcze na gruncie poprzedniej ustawy pzp prawo
zamówień publicznych, tezy jego uzasadnienia zachowują w pełni swoją aktualność.
{zarzuty odwo
łania}
W tych okolicznościach Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenia przepisów,
jak na wstępie odwołania, dodatkowo podnosząc, co następuje.
Według Odwołującego przy powyżej wskazanej niewielkiej różnicy w stosunku
do ceny oferty drugiego wykonawcy
i ubruttowionej wartości oszacowania Zamawiającego
nie sposób twierdzić, że cena jego oferty jest nierealistyczna, niewiarygodna i mogła
sprawiać wrażenie rażąco niskiej.
Zdaniem Odwołującego skoro miał zadeklarować, czy posiada sprzęt i wyposażenie
na własność (a zatem, czy poniesie w związku z tym dodatkowe koszty) dopiero
w przypadku
uznania jego oferty za najwyżej ocenioną, jeżeli Zamawiający powziął w tym
zakres
ie wątpliwości już po otwarciu ofert, powinien je wyartykułować w żądaniu wyjaśnienia
ceny.
Z kolei w
obec braku jakichkolwiek wskazówek co do informacji, jakich oczekuje
Zamawiający – w tym, że oczekuje wyszczególnienia kosztów zapewnienia sprzętu
i
wyposażenia, tj. jego zakupu, transportu, instalacji i naprawy – nie sposób było oczekiwać
od Od
wołującego, aby ten odnosił się do wszelkich możliwych czynników, które potencjalnie
mogłyby wpływać na cenę.
Tym bardziej nie sposób wymagać od Odwołującego, aby odnosił się do tych
kosztów, które według jego wiedzy i doświadczenia miały nie występować przy realizacji
zamówienia.
Odwołujący stwierdził, że ponieważ jest właścicielem całego sprzętu i wyposażenia,
nie musi go k
upować czy brać w leasing, stąd nie mógł wykazać w miesięcznej strukturze
kosztów raty kredytu czy raty leasingowej.
Sygn. akt KIO 488/22
Niezależnie od powyższego według Odwołującego Zamawiający powinien wręcz
założyć, że takich kosztów Kanzeon nie będzie ponosić, skoro już przy okazji poprzedniego
postępowania złożył wykaz sprzętu i wyposażenia posiadanego na własność.
Odwołujący podsumował, że Zamawiający:
całkowicie zignorował zarówno złożone wyjaśnienia, jak i informacje na temat sprzętu i
wyposażenia, które pozyskał przy okazji poprzedniego postępowania;
bez próby wyjaśnienia nieporuszanych w żądaniu kwestii, arbitralnie założył, że Odwołujący
nie p
osiada niezbędnego sprzętu ani wyposażenia, a kosztów jego pozyskania nie
uwzględnił w przedstawionych wyjaśnieniach.
Odwołujący stwierdził, że nie odniósł się w wyjaśnieniach do kosztu transport sprzętu
i
wyposażenia, gdyż jest to jednorazowa czynnością w ramach przygotowania się
do
wykonywania usługi przygotowania i wydawania posiłków, której wyceny bezpośrednio
dotyczyło wezwanie.
Niezależnie od powyższego Odwołujący zaznaczył, że jak wskazała w wyjaśnieniach,
posiada on własną flotę oraz pracowników, w tym konserwatorów. Stąd jednorazowy koszt
tr
ansportu sprzętu i wyposażenia do kuchni Zamawiającego był na tyle niski, że nie
przekładałby się w widoczny sposób na miesięczną strukturę kosztów wykonywania
zamówienia.
O
dwołujący zauważył, że nieprawdziwe jest stwierdzenie przez Zamawiającego,
jakoby
nie odniósł się do kosztów instalacji i naprawy sprzętu i wyposażenia, gdyż wyjaśnił,
że zatrudnia na stałe dwóch konserwatorów, z czego wynika logiczny wniosek, że nie
ponosiłby w trakcie wykonywania umowy dodatkowych kosztów robocizny związanych
z
instalacją lub naprawą sprzętu. Z kolei na poczet materiałów niezbędnych
do przeprowadzenia
napraw lub uzupełnienie wyposażenia (np. zastawy) przewidział
miesięcznie 350 zł.
W złożonej na posiedzeniu odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wniósł o oddalenie
odwołania, podnosząc następujące okoliczności i argumentację.
Zamawiający podniósł, że to na wykonawcy, do którego zostało skierowane wezwanie
do wyjaśnienia, czy cena oferty nie jest rażąco niska, spoczywa ciężar wykazania
powyższego zamawiającemu. Wykonawca również ma najlepszą wiedzę, w jaki sposób
kalkulował cenę oferty, z jakich metod korzystał oraz jakie zastosował szczególne czynniki,
które wpłynęły na wycenę i powinien dochować należytej staranności przy formułowaniu
swoich wyjaśnień.
Zdaniem Zamawiającego profesjonalista, jakim niewątpliwie jest Odwołujący, który
Sygn. akt KIO 488/22
ubiega się i uzyskuje zamówienia publiczne wedle procedur przewidzianych w ustawie pzp,
ma świadomość, że kierowane do niego wezwanie oznacza konieczność wyjaśnienia w jak
najszerszy sposób podstaw wyceny i kalkulacji ceny ofertowej i wykazania, że cena ta
będzie pokrywała co najmniej wszystkie koszty związane z realizacją zamówienia.
Natomiast nie było możliwe odniesienie się przez Zamawiającego w treści wezwania
do wszystkich części składowych ceny, ze względu na to, że wycena nie była dokonywana
na podstawie arkusza kalkulacyjnego, w którym należałoby wskazać poszczególne elementy
ceny. Z kolei
dokumenty zamówienia wskazywały na konieczność zapewnienia sprzętu
do realizacji zadania.
Według Zamawiającego ponieważ złożone wyjaśnienia mają charakter kalkulacyjny
i
szczegółowy, Odwołujący miał świadomość i wiedzę o jakie elementy ceny zapytuje
Zamawiający, w tym że niezbędne jest zapewnienie przez wykonawcę sprzętu do realizacji
tego zamówienia.
W
ocenie Zamawiającego Odwołujący nie sprostał ciążącemu na nim obowiązkowi
wykazania, że zaoferowana przez niego cena jest realna, rynkowa i gwarantuje wykonanie
zadania w należyty sposób, zapewniając jednocześnie zysk w realnej wysokości.
Zamawiający wyraził przypuszczenie, że zapewnienie sprzętu niezbędnego
do realizacji
tego zamówienia może stanowić znaczącą pozycję w kosztach, zwłaszcza że
w
edług złożonych sprzęt, którym dysponuje Odwołujący jest finansowany z pożyczek
i leasingu.
Zamawiający podkreślił, że w wyjaśnieniach nie ma jednoznacznego stwierdzenia,
że wymagany na potrzeby tego zamówienia sprzęt został już zakupiony. Nawet jeśli
Odwołujący dysponuje takim sprzętem może on wymagać serwisu lub wymiany. Zatrudnienie
konserwatorów nie oznacza, że koszty serwisowania czy wymiany sprzętu nie będą
występowały.
Ponieważ odwołanie nie zawierało braków formalnych, a wpis od niego został
uiszczony
– podlegało rozpoznaniu przez Izbę.
W toku czynności formalnoprawnych i sprawdzających Izba nie stwierdziła,
aby
odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 528 pzp
i
nie zgłoszono w tym zakresie odmiennych wniosków.
Z uwagi na brak podstaw do odrzucenia odwołania lub umorzenia postępowania
o
dwoławczego, sprawa została skierowana do rozpoznania na rozprawie, podczas której
Strony podtrz
ymały dotychczasowe stanowisko i argumentację, a Przystępujący poparł
Zamawiającego.
Po przeprowadzeniu rozprawy
, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy,
Sygn. akt KIO 488/22
jak
również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska wyrażone ustnie
na rozprawie i
odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Z art. 505 ust. 1
pzp wynika, że legitymacja do wniesienia odwołania przysługuje
wykonawcy, jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu zamówienia oraz poniósł lub może
ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.
W ocenie Izby Odwołujący wykazał, że ma interes w uzyskaniu przedmiotowego
zamówienia, gdyż złożył ofertę w tym postępowaniu o udzielenie zamówienia. Jednocześnie
Odwołujący może ponieść szkodę w związku z zarzucanymi Zamawiającemu naruszeniami
przepisów ustawy pzp, gdyż odrzucenie jego oferty uniemożliwia mu uzyskanie
przedmiotowego zamówienia, na co mógłby w przeciwnym razie liczyć.
Izba ustaliła poniższe okoliczności jako istotne dla rozpoznawanej sprawy.
W piśmie z 7 lutego 2022 r. Zamawiający nie sprecyzował ani dlaczego cena oferty
złożonej przez Kanzeon wydała mu się rażąco niska, ani dlaczego wzbudziła jego
wątpliwości co do możliwości wykonania zgodnie z wymaganiami określonymi
w dokumentach
zamówienia lub wynikających z odrębnych przepisów, choć poza wszelkim
spo
rem jest, że nieznacznie odbiegała ona od średniej arytmetycznej cen dwu złożonych
w
tym postępowaniu ofert i nie odbiegała znacząco od ubruttowionej wartości szacunkowej
dla tego za
mówienia. Zamawiający ograniczył się do przytoczenia w całości brzmienia art.
224 ust. 1 pzp. Zamawi
ający nie skonkretyzował również żadnych oczekiwań co do zakresu
i
szczegółowości wyjaśnień, ograniczając się do przytoczenia brzmienia art. 224 ust. 3 pzp,
nawet w zakresie tych elementów, które dotyczą wyłącznie robót budowlanych. W końcowej
części pisma Zamawiający przytoczył brzmienie art. 224 ust. 5 pzp
W odpowiedzi z 9 lutego 20
22 r. Kanzeon nie ograniczył się do powołania się
na
swoje wieloletnie doświadczenie w branży gastronomicznej, zastosowanie nowoczesnego
sprzętu, dysponowaniu dwoma niezależnymi kuchniami, korzystnymi warunkami zakupu
produktów i półproduktów dzięki dużej skali działalności [w drugiej część pisma
rozpoczynającej się od stwierdzenia: Dodatkowo na sposób wyliczenia ceny podanej
w
ofercie ma wpływ:].
W pierwszej części wyjaśnień przedstawiona została kalkulacja, począwszy
od
przedstawienia założeń co do okresu wykonywania usługi i jej skali, przez
wyszczególnienie w jedenastu punktach poszczególnych elementów kosztowych [1) czynszu
Sygn. akt KIO 488/22
za wynajem pomieszczeń, 2) opłat za media, 3) podatku od nieruchomości, 4) kosztu
utylizacji resztek i
zużytego oleju, 5) kosztu czyszczenia odstojników tłuszczu, 6) kosztu
przeglądu dwóch dźwigów towarowych, 7) kosztu pomiarów elektrycznych tych dźwigów,
kosztu deratyzacji, 9) kosztów zatrudnienia personelu kuchennego, 10) kosztów zakupu
środków czystości i środków ochrony osobistej, 11) kosztów napraw, serwisu i konserwacji
sprzętu i wyposażenia] oraz przedstawienie sposobu wyliczenia wysokości tych kosztów,
aż do wskazania zysku stanowiącego różnicę pomiędzy wyliczonymi koszami a założonymi
przychodami.
Ponieważ Zamawiający w ramach uzasadnienia faktycznego ograniczył się
do stwierdzenia,
że brak jest wykazania kosztu zapewnienia (np. zakup, transport, instalacja,
naprawy etc.)
sprzętu/wyposażenia koniecznego do realizacji przedmiotowego zadania,
należy uznać, że w pozostałym zakresie przedstawiona w ramach wyjaśnień kalkulacja
została przez niego uznana za rzetelną, wiarygodną oraz niewymagającą przedstawienia
dodatkowych d
owodów.
Z kolei biorąc pod uwagę, że ponieważ prowadzone postępowanie zostało
bezpośrednio po unieważnieniu poprzedniego na ten sam przedmiot zamówienia,
Zamawiający miał z urzędu wiedzę o tym, że Kanzeon dysponuje własnym sprzętem
i
wyposażeniem niezbędnym do wykonywania tej usługi, co wynika również opisowej części
wyjaśnień, a pośrednio także z faktu nieujęcia takiej pozycji w ramach szczegółowej
kalkulacji. Dodatkowo niesporna oka
zała się na rozprawie okoliczność, że z uwagi
na
wymaganie uruchomienia wydawania posiłków nie później niż trzeciego dnia
od podpisania umowy, de facto
w postępowaniu mogli wziąć udział wykonawcy, którzy
faktycznie już dysponują wymaganym sprzętem i wyposażeniem, co dodatkowo pośrednio
potwierdza nikła i sprowadzająca się do tych samych co w poprzednio prowadzonym
postępowaniu wykonawców.
Zamawiający przeoczył uwzględnienie w kalkulacji kosztu napraw sprzętu
i
wyposażenia, gdyż w rzeczywistości taka pozycja została ujęta w kalkulacji.
Wreszcie do zamknięcia rozprawy Zamawiający nie był w stanie choćby
w
przybliżeniu podać kosztów transportu i instalacji sprzętu i wyposażenia, a zatem
b
ezpodstawnie przyjął, że będzie on przekraczać wysokość zysku podanego przez Kanzeon,
który wprost zastrzegł w wyjaśnieniach, że zysku wyjaśnieniach zysku, co do którego
Kanzeon wprost zastrzegł, że w razie potrzeby zostanie przeznaczony na zakup usług
lub
materiałów, które będą dodatkowo konieczne dla wykonania tego zamówienia.
Natomiast w toku rozprawy, na pytanie
o liczbę osób objętych żywieniem wskazaną
Sygn. akt KIO 488/22
w dokumencie
dot.
ok
reślenia wartości szacunkowej, Zamawiający potwierdził,
że odpowiednio 350 w pierwszym semestrze i 450 w drugim semestrze osób to maksymalna
liczba, która może wystąpić.
Tymczasem zawarta w wyjaśnieniach kalkulacja ceny oparta jest na przyjęciu
ostrożnego założenia, czyli minimalnie możliwej liczby 143 osób. Oczywiste jest, że im
więcej osób będzie faktycznie żywionych, tym większe będą przychody Odwołującego,
nawet jeżeli niektóre koszty wzrosną, a w konsekwencji założony przez niego zysk będzie
wyższy.
Izba stwierdziła, że w tych okolicznościach odwołanie jest zasadne.
Zamawiający nie miał podstaw, aby odrzucić ofertę Odwołującego na podstawie art.
226 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 224 ust. 6
ustawy pzp, skoro udzielone wyjaśnienia odpowiadały
wezwaniu, a także nie było przeszkód natury prawnej ani faktycznej, aby Zamawiający
zwrócił się o dodatkowe wyjaśnienia w odniesieniu do wątpliwości, które ewentualnie powziął
w związku z treścią pierwotnych wyjaśnień.
Zgodnie z art. 224 ust. 1 pzp j
eżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich istotne części
składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia lub budzą
wątpliwości zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie
z
wymaganiami określonymi w dokumentach zamówienia lub wynikającymi z odrębnych
przepisów, zamawiający żąda od wykonawcy wyjaśnień, w tym złożenia dowodów
w
zakresie wyliczenia ceny lub kosztu, lub ich istotnych części składowych.
Przy czym według art. 224 ust. 2 pzp w przypadku gdy cena całkowita oferty złożonej
w terminie je
st niższa o co najmniej 30% od: 1) wartości zamówienia powiększonej o należny
p
odatek od towarów i usług, ustalonej przed wszczęciem postępowania lub średniej
arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert niepodlegających odrzuceniu na podstawie
art.
226 ust. 1 pkt 1 i 10, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, o których mowa
w
ust. 1, chyba że rozbieżność wynika z okoliczności oczywistych, które nie wymagają
wyjaśnienia; 2) wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług,
zaktualizowanej z uwzględnieniem okoliczności, które nastąpiły po wszczęciu postępowania,
w szczególności istotnej zmiany cen rynkowych, zamawiający może zwrócić się o udzielenie
wyjaśnień, o których mowa w ust. 1.
Art. 224 ust. 3 pzp stanowi, że wyjaśnienia, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć
w
szczególności: 1) zarządzania procesem produkcji, świadczonych usług lub metody
budowy;
2) wybranych rozwiązań technicznych, wyjątkowo korzystnych warunków dostaw,
Sygn. akt KIO 488/22
usług albo związanych z realizacją robót budowlanych; 3) oryginalności dostaw, usług
lub
robót budowlanych oferowanych przez wykonawcę; 4) zgodności z przepisami
dotyczącymi kosztów pracy, których wartość przyjęta do ustalenia ceny nie może być niższa
od
minimalnego wynagrodzenia za pracę albo minimalnej stawki godzinowej, ustalonych
na
podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu
za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207) lub przepisów odrębnych właściwych dla spraw, z
którymi związane jest realizowane zamówienie; 5) zgodności z prawem w rozumieniu
przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej; 6) zgodności
z
przepisami z zakresu prawa pracy i zabezpieczenia społecznego, obowiązującymi
w
miejscu, w którym realizowane jest zamówienie; 7) zgodności z przepisami z zakresu
ochrony środowiska; 8) wypełniania obowiązków związanych z powierzeniem wykonania
części zamówienia podwykonawcy.
Przy czym art. 224 ust. 4 pzp stanowi, że w przypadku zamówień na roboty
budowlane lub usługi, zamawiający jest obowiązany żądać wyjaśnień, o których mowa w ust.
1, co najmniej
w zakresie określonym w ust. 3 pkt 4 i 6.
Według art. 224 ust. 5 pzp obowiązek wykazania, że oferta nie zawiera rażąco niskiej
ceny lub kosztu spoczywa na wykonawcy.
Art. 224 ust. 6 pzp stanowi, że odrzuceniu, jako oferta z rażąco niską ceną
lub kosztem, podlega oferta wykonawcy, k
tóry nie udzielił wyjaśnień w wyznaczonym
terminie, lub jeżeli złożone wyjaśnienia wraz z dowodami nie uzasadniają podanej w ofercie
ceny lub kosztu. Z
kolei zgodnie z art. 226 ust. 1 pkt 8 pzp zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli
zawiera rażąco niską cenę lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia.
Ponadto na mocy art. 537 pkt 1 pzp ciężar dowodu, że oferta nie zawiera rażąco
niskiej ceny, spoczywa na wykonawcy, który ją złożył, jeżeli jest stroną albo uczestnikiem
postępowania odwoławczego.
Ponieważ ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych {dalej:
„popzp”} zawierała analogiczne uregulowania, w przeważającej mierze zachowuje
aktualność dorobek doktryny i orzecznictwa wypracowany na tle stosowania poprzednio
obowiązujących przepisów.
Z
godnie z normą prawną wynikającą z art. 224 ust. 6 ustawy pzp, jeżeli złożone
wyjaśnienia wraz z dowodami nie uzasadniają podanej w ofercie ceny (hipoteza), oferta ta
podlega odrzuceniu jako oferta z rażąco niską ceną (dyspozycja). Obecnie obowiązująca
reg
ulacja wprost odzwierciedla interpretację poprzednio obowiązującego art. 90 ust. 3 popzp,
który literalnie stanowił, że zamawiający odrzuca ofertę wykonawcy, jeżeli dokonana ocena
wyjaśnień wraz ze złożonymi dowodami potwierdza, że oferta zawiera rażąco niską cenę
Sygn. akt KIO 488/22
w
stosunku do przedmiotu zamówienia. Oczywiste było bowiem, że za takie „potwierdzenie”,
które rzadko wprost wynika ze złożonych wyjaśnień wraz z dowodami, należy również
poczytać sytuację, w której nie potwierdzają one, że cena oferty nie jest rażąco niska.
De lege lata
niewykazanie przez wezwanego do wyjaśnień wykonawcę, że cena jego oferty
nie jest rażąco niska mieści się w zakresie hipotezy normy prawnej dotyczącej oferty
zawierającej rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia, którą zamawiający
w
takiej sytuacji, zgodnie z dyspozycją tej normy, obowiązany jest odrzucić (art. 226 ust. 1
pkt 8 pzp).
N
ależy rozważyć, co oznacza termin „rażąco niska cena”. Jak trafnie wskazano
w
wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z 28 kwietnia 2008 r. sygn. akt XIX Ga 128/08
przepisy ustawy pzp nie określają definicji pojęcia rażąco niskiej ceny. Punktem odniesienia
do jej określenia jest przedmiot zamówienia i przyjąć można, że cena rażąco niska to taka,
która jest nierealistyczna, niewiarygodna w porównaniu do cen rynkowych podobnych
zamówień i ewentualnie innych ofert złożonych w toku postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego.
Przy braku takiej legalnej definicji „rażąco niskiej ceny” orzecznictwo sądów
okręgowych oraz Krajowej Izby Odwoławczej, a wcześniej orzecznictwo arbitrażowe,
wypracowało pewne cząstkowe lub opisowe rozumienie tego pojęcia. I tak w wyroku Izby
z 28 marca 2013 r. sygn. akt KIO 592/13
zauważono, że o cenie rażąco niskiej można mówić
wówczas, gdy oczywiste jest, że przy zachowaniu reguł rynkowych wykonanie umowy przez
wykonawcę byłoby dla niego nieopłacalne. Ponadto w wyroku z 4 sierpnia 2011 r. sygn. akt
KIO 1562/11
wskazano, że cena rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia będzie
ceną odbiegającą od jego wartości, a rzeczona różnica nie będzie uzasadniona
obiektywnymi względami pozwalającymi danemu wykonawcy, bez strat i finansowania
wykonania zamówienia z innych źródeł niż wynagrodzenie umowne, zamówienie to
wykonać. W podsumowaniu stwierdzono, że cena rażąco niska jest ceną nierealistyczną,
nieadekwatną do zakresu i kosztów prac składających się na dany przedmiot zamówienia,
zakładającą wykonanie zamówienia poniżej jego rzeczywistych kosztów i w takim sensie nie
jest ceną rynkową, tzn. generalnie niewystępującą na rynku, na którym ceny wyznaczane są
m.in. poprzez ogólną sytuację gospodarczą panującą w danej branży i jej otoczeniu
biznesowym, postęp technologiczno-organizacyjny oraz obecność i funkcjonowanie uczciwej
konkurencji podmiotów racjonalnie na nim działających. Podobnie według powszechnie
przywoływanej w doktrynie i orzecznictwie definicji zawartej w uzasadnieniu wyroku Sądu
Okręgowego w Katowicach z 30 stycznia 2007 r. sygn. akt XIX Ga 3/07 o cenie rażąco
niskiej można mówić wówczas, gdy oczywiste jest, że przy zachowaniu reguł rynkowych
Sygn. akt KIO 488/22
wykonanie umowy przez wykonawcę byłoby dla niego nieopłacalne. Rażąco niska cena jest
to cena niewiarygodna, oderwana całkowicie od realiów rynkowych. Przykładem może być
oferowanie towarów poniżej kosztów zakupu lub wytworzenia albo oferowanie usług za
symboliczną kwotę. Natomiast Sąd Okręgowy w Krakowie w uzasadnieniu wyroku z 23
kwietnia 2009 r. sygn. akt XII Ga 88/09
wskazał następujące kryteria określające cenę
rażąco niską: odbieganie całkowitej ceny oferty od cen obowiązujących na danym rynku
w
taki sposób, że nie ma możliwości realizacji zamówienia przy założeniu osiągnięcia zysku;
zaoferowanie ceny, której realizacja nie pozwala na utrzymanie rentowności wykonawcy
na tym zadaniu; niewiarygod
ność ceny z powodu oderwania jej od realiów rynkowych.
Ponadto w opinii prawnej Urzędu Zamówień Publicznych {dalej: „UZP”} dotyczącej
ceny rażąco niskiej (opublikowanej w serwisie internetowym UZP) zbieżnie z powyższym
wskazano, m.in., że ustawa pzp wprowadzając możliwość odrzucenia oferty
przez
zamawiającego z powodu rażąco niskiej ceny, nie precyzuje jednak tego pojęcia.
Nie
definiują go również przepisy dyrektyw Unii Europejskiej będące u podstaw
przedmiotowej regulacji. Znaczenia tego wyrażenia nie wyjaśnia również orzecznictwo
Eu
ropejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Mając na względzie cel przedmiotowej regulacji
wydaje się, iż za ofertę z rażąco niską ceną można uznać ofertę z ceną niewiarygodną,
nierealistyczną w porównaniu do cen rynkowych podobnych zamówień. Oznacza to cenę
zn
acząco odbiegającą od cen przyjętych, wskazującą na fakt realizacji zamówienia poniżej
kosztów wytworzenia usługi, dostawy, roboty budowlanej.
Pomimo generalnej adekwatności powyższych definicji, występowanie w nich,
po pierwsze
– nieostrych terminów definiujących (takich jak „nierealistyczność”,
„niewiarygodność”, „nieadekwatność”, „znaczne odbieganie” etc.), po drugie – terminów
niewyraźnych (takich jak „nieopłacalność”, „koszt wytworzenia”, „rentowność na zadaniu”),
powoduje,
że mają one ograniczoną przydatność przy rozstrzyganiu konkretnych
przypadków wystąpienia rażąco niskiej ceny. W szczególności powyższe definicje
nie
wyjaśniają, jakiego rodzaju koszty przedsiębiorstwa ma pokrywać cena ofertowa ani nie
wskazują do jakich wskaźników lub progów rentowności postulat opłacalności ceny się
odnosi (np. w jakim stopniu zaoferowana cena ma wpływać na wynik finansowy całej
jednostki lub jej inne wskaźniki ekonomiczne, chociażby wskaźniki płynności finansowej).
Wydaje się, że co do zasady rażąco niską będzie cena niepokrywająca średniego
jednostkowego kosztu zmiennego wykonania, czyli pogarszająca wynik finansowy
przedsiębiorstwa. Zawsze jednak konieczne jest, aby cena oferty była rażąco niska
w
stosunku do przedmiotu zamówienia, a dokładniej – jak wynika z przywołanych powyżej
wypowiedzi orzecznictwa i opinii UZP
– jego wartości rynkowej. W konsekwencji wartość
Sygn. akt KIO 488/22
rynkowa przedmiotu zamówienia, obejmująca jego pełny zakres i wszystkie konieczne
do
jego wykonania nakłady kosztowe, ustalana przez porównanie cen występujących
w
danej branży dla określonego asortymentu, stanowić będzie punkt odniesienia dla ceny
rażąco niskiej.
W
toku postępowania odwoławczego Izba bada prawidłowość dokonanej przez
zamawiającego oceny złożonych mu wyjaśnień i dowodów, a dodatkowe okoliczności
i
dowody zgłoszone na ich potwierdzenie przez takiego wykonawcę nie powinny być brane
pod uwagę. Przy czym nawet przed obarczeniem wykonawcy wezwanego w trybie art. 224
ust. 1 pzp (90 ust. 1 popzp) obowiązkiem uregulowanym aktualnie wprost w art. 224 ust. 5
pzp (art. 90 ust. 2 popzp), konsekwentnie wskazywano w orzecznictwie, że dla
zakwalifikowania oferty do dalszego postępowania nie jest wystarczające złożenie
jakichkolwiek wyjaśnień, lecz wyjaśnień odpowiednio umotywowanych, przekonujących,
że zaproponowana oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny [por. uzasadnienia wyroków Sądu
Okręgowego w Warszawie wydanych: 5 stycznia 2007 r. sygn. akt V Ca 2214/06, 13 lutego
2014 r. sygn. akt V Ca 3765/13 (dotyczył wyroku Izby z 22 października 2013 r. sygn. akt KIO
2354/13) oraz 17 lutego 2014 r. sygn. akt V Ca 3547/13 (dotyczył wyroku Izby z 7
października 2013 r. sygn. akt: KIO 2216/13, KIO 2221/13]. Jak trafnie wskazał Sąd
Okręgowy w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z 8 czerwca 2006 r. sygn. akt V Ca 459/06
postępowanie wyjaśniające ma utwierdzić zamawiającego, że dokonana przez niego
wstępna ocena oferty jest prawidłowa lub nie. Jeśli lektura wyjaśnień pozostawia istotne
wątpliwości co do tego, że wykonanie przedmiotu zamówienia za cenę wskazaną w ofercie
j
est możliwe, zamawiający jest zobowiązany do odrzucenia oferty.
Dla tej sprawy najistotniejsze znaczenie ma jednak
rozważenie ciężaru dowodu
w
przypadku zarzutu dotyczącego rażąco niskiej ceny w kontekście granic kognicji Izby,
a
więc relacji przepisów art. 534 ust. 1 i art. 537 pzp oraz art. 192 ust. 7 pzp.
Według art. 534 ust. 1 pzp (art. 190 ust. 1 zd. 1 popzp) strony i uczestnicy
postępowania odwoławczego są obowiązani wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów,
z
których wywodzą skutki prawne. Przy czym art. 535 pzp (art. 190 ust. 1 zd. 2 popzp)
dowody na poparcie swoich twierdzeń lub odparcie twierdzeń strony przeciwnej można
przedstawiać do zamknięcia rozprawy. Jednakże zgodnie z art. 537 pzp (art. 190 ust. 1a
popzp)
ciężar dowodu, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, spoczywa na wykonawcy,
który ją złożył, jeżeli jest stroną albo uczestnikiem postępowania odwoławczego (pkt 1), a
jeżeli nie jest – na zamawiającym (pkt 2). Zdaniem składu orzekającego Izby powyższa
regula
cja wprowadzająca szczególny rozkładu ciężaru dowodu w toku postępowania
odwoławczego w odniesieniu do rażąco niskiej ceny oferty, musi być odczytywana
Sygn. akt KIO 488/22
w powi
ązaniu z poprzedzającym przepisem art. 534 ust. 1 pzp, a także z uwzględnieniem
normy
wynikającej z art. 555 pzp (art. 192 ust. 7 popzp).
Zgodnie z tym ostatnim przepisem Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie
były zawarte w odwołaniu. Oznacza to, że niezależnie od wskazania w odwołaniu przepisu,
którego naruszenie jest zarzucane zamawiającemu, Izba jest uprawniona do oceny
prawidłowości zachowania zamawiającego (podjętych czynności lub zaniechania czynności),
jedynie przez pryzmat sprecyzowanych w odwołaniu okoliczności faktycznych i prawnych
uzasadniających jego wniesienie. Mają one decydujące znaczenie dla ustalenia granic
kognicji Izby przy rozpoznaniu sprawy, gdyż konstytuują zarzut podlegający rozpoznaniu.
Krajowa Izba Odwoławcza wielokrotnie wypowiadała się w tym przedmiocie.
W
szczególności w wyroku z 1 grudnia 2009 r. (sygn. akt KIO/UZP 1633/09) Izba wskazała,
że zarzut odwołania stanowi wskazanie czynności lub zaniechanej czynności zamawiającego
(arg. z art. 180 ust. 1 pop
zp) oraz okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających jego
wniesienie.
Trafność takiego stanowiska została potwierdzona w orzecznictwie sądów
okręgowych, w szczególności w wyroku z 25 maja 2012 r. (sygn. akt XII Ga 92/12) Sąd
Okręgowy w Gdańsku wywiódł, że Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były
zawarte w odwołaniu, przy czym stawianego przez wykonawcę zarzutu nie należy
rozpo
znawać wyłącznie pod kątem wskazanego przepisu prawa, ale również jako wskazane
okoliczności faktyczne, które podważają prawidłowość czynności zamawiającego i mają
wpływ na sytuację wykonawcy.
W konsekwencji o ile dowody na mocy art. 535
pzp odwołujący może przedstawiać
aż do zamknięcia rozprawy, o tyle okoliczności, z których chce wywodzić skutki prawne musi
uprzednio zawrzeć w odwołaniu, pod rygorem ich nieuwzględnienia przez Izbę z uwagi
na art. 555 pzp.
Należy rozgraniczyć bowiem okoliczności faktyczne konstytuujące zarzut,
czyli określone twierdzenia o faktach, z których wywodzone są skutki prawne, od dowodów
na ich poparcie. Wprowadzony w art. 537 pzp sz
czególny rozkład ciężaru dowodu
nie
zmienia tego, że wpierw muszą zaistnieć w postępowaniu odwoławczym fakty, z których
wywodzone są skutki prawne. Stąd odwołanie, które inicjuje postępowanie odwoławcze,
zawsze musi zawierać okoliczności uzasadniające zarzucenie zamawiającemu naruszenia
przepisów ustawy pzp, również gdy chodzi o art. 226 ust. 1 pkt 8 pzp lub art. 224 ust. 6 pzp.
Przy czym nie może się to sprowadzać do samego twierdzenia, że cena oferty (nie) jest
rażąco niska, czy też twierdzenia, że ocena wyjaśnień (nie) powinna prowadzić do takiej
oceny, gdyż należy skonkretyzować okoliczności faktyczne, które w danej sprawie pozwalają
na wyprowadzenie takiego wniosku.
W tej sprawie w odwołaniu – jak to powyżej zrelacjonowano i potwierdzono w ramach
Sygn. akt KIO 488/22
poczynionych ustaleń – adekwatnie sprecyzowano okoliczności, które świadczą o tym,
że Zamawiający nie miał wystarczających podstaw faktycznych, aby negatywnie ocenić
złożone na jego żądanie wyjaśnienia.
Dla tej sprawy kluczowe
znaczenie ma kolejny aspekt wspomnianej już powyżej
regulacji art. 555 pzp
– w przypadku spraw dotyczących odwołań od czynności odrzucenia
zakres kognicji Izby nie może wykraczać poza uzasadnienie faktyczne decyzji
zamawiającego przekazane wykonawcy. Oczywiste jest, że odwołujący się wykonawca może
skutecznie zakwestionować tylko znane mu powody odrzucenia jego oferty. W konsekwencji
je
żeli w toku postępowania odwoławczego zamawiający przedstawia dodatkowe podstawy
faktyczne odrzucenia oferty wykonawcy, nie podlegają one rozpoznaniu i nie mogą mieć
wpływu na wynik sprawy. W tym aspekcie zasada wynikająca z art. 555 pzp chroni
wykonawców przed wdaniem się w spór co do nieznanych im uprzednio motywów decyzji,
które zamawiający przez przeoczenie lub celowo nie podał zgodnie z art. 253 ust. 1 pkt 2
pzp. Przepis ten nakazuje bowiem zamawiającemu niezwłoczne poinformowanie wszystkich
wykonawców o wykonawcach, których oferty zostały odrzucone, z podaniem uzasadnienia
faktycznego i prawnego, czyli
powodów odrzucenia oferty. Stąd w tej sprawie Izba nie wzięła
pod uwagę okoliczności, na które Zamawiający powołał się dopiero na rozprawie, gdyż
wykrac
zały one poza ramy uzasadnienia faktycznego przekazanego uprzednio
Odwołującemu. Tym bardziej nie mogły zostać wzięte pod uwagę krytyczna ocena wyjaśnień
zaprezentowana przez Przystępującego w toku rozprawy.
Izba zważyła, że Zamawiający po otrzymaniu wyjaśnień, jeżeli zrodziły u niego pewne
wątpliwości, nie próbował ich wyjaśnić, pomimo że mógł i powinien w takiej sytuacji
to
uczynić, gdyż w powyżej ustalonych okolicznościach przepisy ustawy pzp (w tym art. 226
ust. 1 pkt 8 pzp lub art. 224 ust. 6 pzp rozpatrywanych
w kontekście wyrażonych w art. 16
pkt 1
pzp zasad prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia z poszanowaniem
uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców), nie stały temu na przeszkodzie,
a
wręcz obligowały do tego, skoro niewyjaśnione stały się podstawą faktyczną odrzucenia
oferty. W szczególności przy stosowaniu art. 224 ust. 6 pzp należy mieć na uwadze,
że zgodnie z art. 69 ust. 3 zd. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE
z dnia 26 lu
tego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę
2004/18/WE
{dalej: „dyrektywa klasyczna”} – czyli przepisem, który podlegał implementacji
do krajowego porządku prawnego instytucja zamawiająca ocenia dostarczone informacje w
drodze konsultacji z oferentem (analogic
zny przepis zawierała również uchylona dyrektywa
2004/18/WE).
Stąd procedura wyjaśniająca cenę oferty nie zawsze może i powinna
ograniczać się do jednokrotnego wezwania do wyjaśnień i ich oceny przez zamawiającego.
Sygn. akt KIO 488/22
Użycie sformułowania „konsultacje” wskazuje bowiem nie tylko na większą aktywność
obydwu stron, ale i na dopuszczenie etapowego przebiegu tej procedury.
Mo
żliwość wielokrotnego wzywania do udzielenia wyjaśnień potwierdzają też opinie
prawne Urzędu Zamówień Publicznych (np. zawarte w Informatorze Urzędu Zamówień
Publicznych nr 11 z 2013 r.) oraz wyroki
sądów okręgowych (np. Sądu Okręgowego
w Warszawie z 5 lipca 2007 r. sygn. akt V Ca 2214/06,
Sądu Okręgowego w Olsztynie z 9
grudnia 2010 r. sygn. akt
V Ga 122/10), w których sądy jednoznacznie wskazały, że brak jest
przeszkód do ponownego wzywania wykonawcy do złożenia wyjaśnień, jeżeli pierwotne
wyjaśnienia zamawiającego nie rozwiały wątpliwości zamawiającego związanych z rażąco
niską ceną. Stanowisko to nie jest również odosobnione w orzecznictwie Krajowej Izby
Odwoławczej, która wielokrotnie wskazywała, że po pierwsze gdy pierwotne wezwanie
Zamawiającego jest zbyt ogólne, to wykonawca nie może ponosić negatywnych
konsekwencji takiego wezwania, a co za tym idzie, zamawia
jący winien ponownie wezwać
wykonawcę do złożenia wyjaśnień, wskazując, które kwestie wymagają uszczegółowienia,
a po drugie
że nie ma żadnych przeszkód, aby ponownie wezwać wykonawcę do złożenia
wyjaśnień, gdy pierwotnie złożone wyjaśnienia budzą jakieś nowe szczegółowe wątpliwości
(np. wyrok z 23 czerwca 2015 r. sygn. akt KIO 1143/15 oraz wyrok z 18 lutego 2016 r. sygn.
akt KIO 150/16).
Wobec tego,
rozpoznając sprawę w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba
stwierdziła, że należy uznać je za zasadne, gdyż Zamawiający nie miał podstaw,
aby
odrzucić ofertę Odwołującego na podstawie dotychczas złożonych wyjaśnień, których
zakres odpowiadał wystosowanemu wezwaniu. Działanie takie należy uznać również
za
nieodpowiadające zasadzie proporcjonalności wyrażonej w art. 16 pkt 3 pzp w sytuacji,
gdy nic nie stało na przeszkodzie, aby Zamawiający uzyskał wyjaśnienie swoich wątpliwości,
zamiast
przedwcześnie i arbitralnie podejmować decyzję eliminującą definitywnie
Odwołującego z postępowania.
Naruszenie pozost
ałych przepisów wymienionych na wstępie odwołania, należy
formalnie uznać za potwierdzone, jednak zarzuty te nie mają charakteru samoistnego, a są
jedynie konsekwencją zasadności zarzutu zasadniczego.
Izba stwierdziła, że ponieważ naruszenie przez Zamawiającego art. 226 ust. 1 pkt 8
w zw. z art. 224 ust. 4
ustawy pzp miało wpływ na wynik prowadzonego przez niego
postępowania o udzielenie zamówienia – wobec czego – działając na podstawie art. 554 ust.
1 pkt 1, ust. 3 pkt 1 lit. a oraz b ustawy pzp
– orzekła, jak w pkt 1. sentencji.
O
kosztach postępowania odwoławczego w tej sprawie, na które złożył się uiszczony
Sygn. akt KIO 488/22
wpis od odwołania oraz uzasadnione koszty Odwołującego w postaci wynagrodzenia
pełnomocnika i kosztów dojazdu na wyznaczone posiedzenie, orzeczono – w pkt 2. sentencji
– stosownie do jej wyniku na podstawie art. 557 ustawy pzp w zw. z § 5 pkt 1 i 2 oraz § 7 ust.
1 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie
szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. poz. 2437) – obciążając nimi
Zamawiaj
ącego.