KIO 49/22 WYROK dnia 24 stycznia 2022 r.

Sygn. akt: KIO 49/22 

WYROK 

z dnia 24 stycznia 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:   Agnieszka Trojanowska 

Członkowie:   

Justyna Tomkowska 

Maksym Smorczewski 

Protokolant:   

Mikołaj Kraska 

po rozpoznaniu na rozprawie w Warszawie w dniu 24 stycznia 2022 

r. odwołania wniesione-

go do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej dniu 7 stycznia 2022 r. przez wykonawcę Trak-

cja Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie Al. Jerozolimskie 100 II p. w postępowaniu 

prowadzonym przez 

zamawiającego – PKP Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, Al. 

Jerozolimskie 142 A 

przy udziale 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Konsor-

cjum  Firm:  Przedsiębiorstwo Remontowo-Budowlane Agad  spółka z  ograniczoną  od-

powiedzialnością  z  siedzibą  w  Toruniu,  ul.  Chrzanowskiego  23b  i  A.  G.  prowadzący 

działalność gospodarczą pod firmą Firma Usługowo-Handlowa ACS A. G.  z siedzibą w 

Toruniu,  ul.  Chrzanowskiego  25 

zgłaszających  swoje  przystąpienie  w  sprawie  sygn.  akt 

KIO 49/22 po stronie zamawiającego  

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej,  unieważnienie  czynności  odrzucenia  oferty  wykonawcy 

Trakcja Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, Al. Jerozolimskie 100 IIp i nakazuje 

powtórzenie czynności badania i oceny oferty z udziałem wykonawcy Trakcja Spółka 

Akcyjna, 

2.  kosztami 

postępowania obciąża zamawiającego – PKP Spółka Akcyjna z siedzibą 

w Warszawie, Al. Jerozolimskie 142 A i:   

zalicza w poczet kos

ztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wyko-

nawcę Trakcja Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, Al. Jerozolimskie 

100 II p. 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza od zamawiającego  –  PKP  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Warsza-

wie, Al. Jerozolimskie 142 A na rzecz 

wykonawcy Trakcja Spółka Akcyjna 

z siedzibą w Warszawie, Al. Jerozolimskie 100 II p. kwotę 23 600 zł 00 gr 

(słownie:  dwadzieścia  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą 

koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  wpisu  i  wydatków 

pełnomocnika.  

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia 

11  września  2019  r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  1129  z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w 

terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

………………….. 

Członkowie:   

………………….. 

………………….. 

Sygn. akt KIO 49/22 

Uzasadnienie 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  trybie  przetargu  ograniczonego  na  „Przebudowa 

dworca  kolejowego  Toruń  Miasto  oraz  przebudowa  dworca  kolejowego  Toruń  Wschodni” 

zostało  wszczęte  ogłoszeniem  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  z  dnia  31  lipca 

2020 r. pod numerem 2021/S 139-368804. 

W dniu 27 grudnia 

2021 r. zamawiający poinformował odwołującego o odrzuceniu jego ofer-

ty.  

W dniu 7 stycznia 2022 

r. odwołujący wniósł odwołanie. Odwołanie zostało wniesione przez 

pełnomocnika działającego na podstawie pełnomocnictwa z dnia 3 stycznia 2022 r. udzielo-

nego  przez 

prezesa zarządu i  prokurenta  zgodnie z  zasadami reprezentacji  ujawnionymi  w 

KRS. O

dwołanie zostało przekazane zamawiającemu w dniu 7 stycznia 2022 r.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) w zw. z art. 111 pkt 6) w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy 

przez niezasadne ich zastosowanie i uznanie, 

że oferta odwołującego podlega odrzuceniu z 

uwagi na objęcie Trakcji roczną „karencją” (zakazem udziału w przetargach), o jakiej mowa 

w treści art. 111 pkt 6 ustawy, a to w związku z wykluczeniem odwołującego w innym poste-

powaniu z powodu rzekomego dopuszc

zenia się przez Trakcję wprowadzenia w błąd zama-

wiającego  (naruszenia  dawnego  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy),  podczas  gdy  –  co  wynika  z 

orzeczenia SO w Warszawie 

– ww. decyzja zamawiającego o wykluczeniu Trakcji z innego 

przetargu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy 

była nieprawidłowa, błędna i całkowicie 

niesłuszna, a zatem nie można powiedzieć, że Trakcja dopuściła się wprowadzenia w błąd w 

tym innym postępowaniu (naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy), a tym samym wystąpiło 

zdarzenie będące podstawą wykluczenia, o którym mowa w treści art. 111 pkt 6) ustawy;  

art.  110  ust.  2  ustawy  przez 

nieuzasadnione przyjęcie, że Trakcja powinna przepro-

wadzić procedurę samooczyszczenia, gdy tymczasem:  

a) 

procedura ta przeprowadzana jest przez wykonawcę, wobec którego zachodzą pod-

stawy wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, co – jak zostanie 

wykazane - w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca, a ponadto:  

− przeniesienie tejże procedury na grunt art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy oznacza, że ma ona 

zastosowanie do przypadków, w których wykonawca (i) przyznaje, że jest winny wprowadze-

ni

a w błąd, (ii) wyczerpał możliwość skorzystania ze środków ochrony prawnej w tym zakre-

sie, podczas gdy Odwołujący ani w Przetargu Annopol, ani też w tym postępowaniu nie przy-

znawał się / nie przyznaje się do wprowadzenia któregokolwiek z zamawiających w błąd, co 

też  – zgodnie z  orzecznictwem Izby  –  uniemożliwia skorzystanie z  procedury  samooczysz-

czenia, przy czym  

− Odwołujący wniósł skargę od wyroku Krajowej Izby Odwoławczej wydanego w związku z 

postępowaniem  prowadzonym  pn.  „Budowa  zajezdni  Annopol”  (wyrok  z  dnia  27  sierpnia 

2021 r., KIO 2080/21), konsekwentnie nie godząc się z twierdzeniem zamawiającego w tam-

tym postępowaniu, iż doszło do ziszczenia się przesłanek uzasadniających wykluczenie od-

wołującego z tamtego postępowania, a,  

b) 

wyrokiem  z  dnia  16  g

rudnia  2021  r.  Sąd  Okręgowy  w  Warszawie  (sygn.  XXIII  Zs 

123/21) przyznał odwołującemu rację (uwzględnił skargę odwołującego) i zmienił wyrok KIO 

2080/21, stwierdzając naruszenie przez zamawiającego art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy;  

art. 109 ust. 1 pkt 10  ustawy przez jego niezasadne zastosowanie w odniesieniu do 

informacji ujętych w Jednolitym Europejskim Dokumencie Zamówienia („JEDZ”) składanym w 

p

ostępowaniu,  będące  konsekwencją  błędnego  uznania,  że  odwołujący,  w  wyniku  lekko-

myślności  lub  niedbalstwa,  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd,  co  mogło  mieć 

istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego, gdy tymczasem:  

a) 

Odwołujący przedstawił zamawiającemu w JEDZ prawdziwą informację na temat spo-

ru prowadzonego w ramach postępowania pn. „Budowa zajezdni Annopol”;  

b) 

Zamawiający nie wskazuje w treści uzasadnienia odrzucenia oferty odwołującego, na 

czym polegać ma rzekome wprowadzenie w błąd;  

art. 128 ust. 4 oraz art. 16 ustawy przez zaniechanie jego zastosowania w przypadku, 

w którym zamawiający miał wątpliwości odnośnie okoliczności związanych z postępowaniem 

pn. „Budowa zajezdni Annopol” i, będącego jego konsekwencją, postępowania skargowego, 

w konsekwencji czego nie wezwał on odwołującego do wyjaśnień, a zdecydował się na sko-

rzystanie 

z najdotkliwszego dla każdego wykonawcy środka, tj. odrzucenia oferty Trakcji, co 

należy uznać – szczególnie w okolicznościach tej sprawy, o których zamawiający wiedział – 

za działanie nieproporcjonalne oraz naruszające zasadę uczciwej konkurencji;  

a) 

w 

konsekwencji powyższych  

art. 16 ust. 1 ustawy przez przeprowadzenie p

ostępowania w sposób niezapewniają-

cy zachowania uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, proporcjonalności i 

przejrzystości.  

Wniósł o rozpatrzenie i uwzględnienie odwołania oraz nakazanie zamawiającemu:  

unieważnienia czynności odrzucenia oferty odwołującego;  

uznania, że względem odwołującego nie zmaterializowały się podstawy do wyklucze-

nia z p

ostępowania;  

unieważnienia czynności badania i oceny ofert oraz wyboru oferty złożonej przez wy-

konawców Przedsiębiorstwo Remontowo – Budowlane AGAD sp. z o.o. z siedzibą w Toruniu 

oraz Firma Usługowo Handlowa ACS A. G. z siedzibą w Toruniu;  

dokonania ponownego badania i oceny ofert oraz dalszych c

zynności w postępowa-

niu z uwzględnieniem oferty odwołującego;  

ewentualnie, wezwania 

odwołującego do wyjaśnień/ uzupełnienia JEDZ;  

nakazanie 

zamawiającemu wyboru oferty zgodnie z przepisami ustawy.  

Ponadto 

o dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  załączonych  do  odwołania,  wniosko-

wanych  w  odwołaniu  lub  przedstawionych  na  rozprawie,  na  okoliczności  wskazane  w  uza-

sadnieniu pisemnym bądź ustnym.  

Wniósł o zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów postępowania od-

woławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przewidzianych przepi-

sami prawa zgodnie z fakturą przedstawioną na rozprawie.  

Odwołujący wskazał, że ma interes w uzyskaniu zamówienia będącego przedmiotem postę-

powania  oraz  mo

że  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów 

prawa. Gdyby z

amawiający przeprowadził czynności w postępowaniu zgodnie z przepisami 

ustawy

, prawidłowo ocenił stan faktyczny, wówczas nie doszłoby do odrzucenia odwołujące-

go

,  a Odwołujący  miałaby  realne  szanse  na  uzyskanie  zamówienia  (jego  oferta  jest  najko-

rzystniejsza).  

W 

treści  Specyfikacji  Warunków  Zamówienia  („SWZ”)  zamawiający  przewidział  możliwość 

wykluczenia z Postępowania wykonawców w oparciu o m. in. art. 109 ust. 1 pkt 10  ustawy 

(Rozdział IX pkt 1 SWZ).  

Trakcja (w kon

sorcjum ze spółkami Polimex Mostostal S.A. oraz Polimex Infrastruktura Sp. z 

o.o., łącznie „Konsorcjum Trakcja”) ubiegała się o udzielenie zamówienia publicznego w po-

stępowaniu  pn.  „Budowa  zajezdni  Annopol”  („Przetarg  Annopol”),  prowadzonym  przez 

Tramwaje 

Warszawskie Sp. z o.o. oraz Miasto Stołeczne Warszawa. Pismem z dnia 2 lipca 

2021  r.  zamawiający  poinformował  Konsorcjum  Trakcja  o  wykluczeniu  z  postępowania  w 

oparciu o dyspozycję art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy. Konsorcjum Trakcja wniosło odwołanie do 

Krajo

wej Izby Odwoławczej (pismo z dnia 12 lipca 2021 roku). Wyrokiem z dnia 27 sierpnia 

2021  r.  Krajowa  Izba  Odwoławcza  oddaliła  odwołanie  Konsorcjum  Trakcja  (sygn.  KIO 

Nie godząc się z wyrokiem KIO, Konsorcjum Trakcja wniosło 20 września 2021 r. skargę do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2021 r. (sprawa prowadzona 

była pod sygn. XXIII Zs 123/21) Sąd Okręgowy w Warszawie uwzględnił skargę Konsorcjum 

Trakcja i zmienił wyrok KIO 2080/21,  stwierdzając naruszenie przez zamawiającego art. 24 

ust. 1 pkt 17 ustawy.  

Dowód: Wyciąg ze skargi z dnia 20 września 2021 r. od wyroku KIO 2080/21 z potwierdze-

niem nadania  

Dowód:  Wyrok  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  z  dnia  16  grudnia  2021  r.,  sygn.  XXIII  Zs 

Okoliczności  te  zostały  podane  przez  Trakcję  w  JEDZ  składanym  w  postępowaniu  (oferta 

składana była przed wydaniem wyroku przez Sąd Okręgowy, zatem w JEDZ nie ma jeszcze 

informacji o treści rozstrzygnięcia).  

Pismem z dnia 27 grudnia 2021 r. Zamawi

ający zdecydował się na odrzucenie oferty odwo-

łującego, jako podstawę prawną wskazując art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a), art. 109 ust. 1 pkt 10 

ustawy, art. 111 pkt 6 ustawy

. Uzasadniając swoją decyzję, zamawiający dodatkowo stwier-

dził, że Trakcja powinna przeprowadzić procedurę samooczyszczenia, o której mowa w art. 

110 ust. 2 ustawy.  

Odwołujący  zaznaczył,  że  zarzuty  sformułowane  pod  adresem  odwołującego,  które  legły  u 

podstaw odrzucenia oferty Trakcji, są niezasadne. Jak zostanie to wykazane w dalszej czę-

ści odwołania (1) nie można powiedzieć, że Trakcja w innym postępowaniu (Przetarg Anno-

pol) dopuściła się wprowadzenia w błąd (ściśle: naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy), a 

zatem wystąpiło zdarzenie będące podstawą wykluczenia, o którym mowa w treści art. 111 

pkt  6)  ustawy

. Z pewnością też (2) nie doszło do takiego wprowadzenia w błąd zamawiają-

cego 

w przedmiotowym postępowaniu.  

Uwzględniając zatem powyższe (3) nie było podstaw do wprowadzenia procedury samoocz-

yszczenia, co w swoim stanowisku sugeruje z

amawiający, a jeśli zamawiający miał jakiekol-

wiek wątpliwości co do przebiegu Przetargu Annopol i treści oświadczeń złożonych w JEDZ, 

przede  wszystkim 

odnośnie  zaistnienia  podstaw  do  wykluczenia  (4)  w  sytuacji,  jaka  miała 

miejsce w tym p

ostępowaniu, powinien wezwać odwołującego do wyjaśnień, a nie sięgać po 

najdalej 

idące w skutkach i najdotkliwsze środki, tj. odrzucenie oferty wykonawcy, która miała 

rea

lne szanse być wybraną jako najkorzystniejsza.  

W ocenie 

odwołującego, zamawiający całkowicie niezasadnie zdecydował w przedmiotowej 

sprawie o zastosowaniu wobec Trakcji art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) w zw. z art. 111 pkt 6) w zw. 

z art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy. N

ie sposób bowiem uznać, że oferta odwołującego podlega 

odrzuceniu z uwagi na objęcie Trakcji roczną „karencją” (zakazem udziału w przetargach), o 

jakiej  mowa  w  treści  art.  111  pkt  6  ustawy  (w  konsekwencji  wykluczeniem  odwołującego  z 

p

ostępowania). Z orzeczenia SO w Warszawie w sprawie Przetargu Annopol wyraźnie wyni-

ka, że decyzja zamawiającego o wykluczeniu Trakcji z tamtego postępowania była nieprawi-

dłowa, błędna i całkowicie niesłuszna. Oznacza to, że Trakcja nie dopuściła się wprowadze-

nia  w  błąd  (a  ściślej  rzecz  ujmując:  nie  doszło  do  zmaterializowania  się  przesłanek  art.  24 

ust. 1 pkt 17 ustawy

) w innym postępowaniu, a tym samym, że wystąpiło zdarzenie będące 

podstawą wykluczenia, o którym mowa w treści art. 111 pkt 6) ustawy. W związku z tym za-

mawiający w tym postępowaniu nie był uprawniony do skorzystania z tego przepisu.  

Odwołujący  przypomniał,  że  nie  godząc  się  z  wyrokiem  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  doty-

czącym jego wykluczenia z Przetargu Annopol, wniósł w imieniu Konsorcjum Trakcja w dniu 

września  2021  roku  skargę  do  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie.  Wyrokiem  z  dnia  16 

grudnia  2021  roku  (sprawa  prowadzona  była  pod  sygn.  XXIII  Zs  123/21)  Sąd  Okręgowy  w 

Warszawie uwzględnił tę skargę i zmienił wyrok KIO 2080/21, stwierdzając naruszenie przez 

zama

wiającego art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy. Wyraźnie dał zatem SO w Warszawie sygnał, że 

nie wystąpiło zdarzenie, które uprawniało do wykluczenia odwołującego.  

Jest to o tyle ważne, że, jak wynika z orzecznictwa Izby, a co jest zgodne z elementarnymi 

zasadami

, które legły u podstaw prawnych także polskiego systemu prawnego – nie można 

waloru  ostateczności/  prawomocności  przypisać  rozstrzygnięciu  (decyzji),  co  do  którego 

konkretny  podmiot  ma  otwarta  drogę  do  jego  zaskarżenia.  Tym  bardziej,  nie  można  nega-

tywnych 

konsekwencji  wyciągać  wobec  podmiotu,  co  do  którego  wydana  decyzja  organu 

okazała  się  całkowicie  błędna  (a  tak  należy  traktować  zarówno  decyzję  zamawiającego  w 

Przetargu Annopol, jak i stanowisko Izby w wyroku KIO 2080/21).  

W  powyższym  kontekście  jedynie  dla  przykładu  można  przywołać  wyrok  KIO  z  dnia  12 

czerwca 2019 roku , w którym czytamy m.in.: „Z prawomocnością mamy do czynienia wów-

czas, gdy orze

czenie sądowe lub rozstrzygnięcie organu nie może być zmienione ani uchy-

lone  przez 

wniesienie  środka  odwoławczego  lub  zaskarżenia.  Skoro  minął  już  termin  na 

wniesienie  skargi  na  powyższe  orzeczenie  Izby,  rozstrzygnięcie  to  zyskało  przymiot  osta-

tecznego, a 

treść orzeczenia wiąże wszystkie inne podmioty, które się na nią powołują (tak 

też w Wyroku KIO z 21 września 2016 r., sygn. akt KIO 1640/16)”. W sposób jasny widać, a 

contrario, że z przymiotem ostateczności mamy do czynienia dopiero w sytuacji, w której  w 

sposób skuteczny upłynął termin na wniesienie skargi albo też taka skarga została już roz-

strzygnięta.  

Analogiczne stanowisko zajęła również Izba (przykładowo) w postanowieniu z dnia 13 

lutego  2013  r.  ,  w  którym  czytamy:  „Wyrok  ten  korzysta  więc  z  przymiotu  prawomocności, 

gdyż  skarga  na  przedmiotowe  orzeczenie  nie  została  wniesiona.  Jest  on  już  wykonany,  a 

kwestia rażąco niskiej ceny została już ostatecznie przesądzona”. A contrario, o ile mamy do 

czynienia z wniesieniem skargi, nie mamy do czynienia 

z prawomocnością. W postępowaniu 

dotyczącym Przetargu Annopol, taka skarga nie tylko została wniesiona, ale została ona roz-

strzygnięta na korzyść odwołującego.  

Jedynie na marginesie 

odwołujący wskazał, że przyjęcie, iż decyzja, która uznana została za 

nie

prawidłową i błędną, miałaby wywoływać dla odwołującego jakiekolwiek negatywne skutki 

(prawne), byłoby nielogiczne i sprzeczne z elementarnymi zasadami, jakimi rządzi się prawo, 

w tym prawem do sądu. Nie sposób uznać, że w tej sytuacji, kiedy to decyzja zamawiającego 

w Przetargu Annopol o wykluczeniu Trakcji, została uznana za błędną, zamawiający w tym 

p

ostępowaniu miał jakiekolwiek podstawy do przyjęcia, że odwołujący podlega wykluczeniu, 

a zatem jego ofertę należy odrzucić.  

Podkreślenia  wymaga  przy  tym  już  w  tym  miejscu,  że  zamawiający  miał  pełną  wiedzę  nie 

tylko  o  toczącym  się  postępowaniu  skargowym,  ale  również  o  pozytywnym  dla  Trakcji  roz-

strzygnięciu Sądu Okręgowego w Warszawie (po otrzymaniu decyzji o odrzuceniu,  odwołu-

jący przekazał stosowną informację). W tej sytuacji, uwzględniając powyższe, nawet po od-

rzuceniu oferty, mógł jeszcze skorzystać z instytucji autokorekty, tj. unieważnić swoją decy-

zję o odrzuceniu oferty Trakcji z postępowania oraz wyborze oferty kolejnego wykonawcy w 

rankingu, jako najk

orzystniejszej. Tego jednak zaniechał. Dlatego, biorąc pod uwagę wszyst-

ko 

to,  co  powyżej,  już  tylko  ze  względu  na  przytoczone  okoliczności,  niniejsze  odwołanie 

należy uznać za w pełni zasadne i zasługujące na uwzględnienie.  

Jedynie na marginesie 

odwołujący wskazał, niezależnie od powyższego, że zachowanie za-

mawiającego,  uwzględniając  całokształt  okoliczności  przedmiotowej  sprawy,  jawi  się  jako 

absolutnie nieproporcjonalne, a przez to naruszające również podstawowe zasady wyrażone 

w treści art. 16 ustawy – zasadę przejrzystości i zachowania uczciwej konkurencji oraz rów-

nego traktowania wykonawców.  

Zamawiający  szczegółowo  opisuje  przebieg  procedury  selfcleaningu,  o  której  mowa  w  art. 

110 ust. 2 ustawy

, dochodząc m. in. do wniosku, że czynności opisane w tym przepisie pod-

jęte  powinny  zostać  łącznie.  Przenosząc  te  ustalenia  na  stan  faktyczny zaistniały  w  postę-

powaniu,  z

amawiający  stwierdza,  że  odwołujący  nie  sprostał  wymogom  opisanym  w  tym 

przepisie.  

Odwołujący  wskazał,  że  stanowisko  zamawiającego  opiera  się  na  błędnych  założeniach 

(niezależnie już od tych opisanych powyżej). Zamawiający przyjmuje bowiem, że odwołujący 

powinien  przeprowadzić  procedurę  samooczyszczenia  i  przez  pryzmat  takiego  założenia 

ocenia zaistniałą sytuację. Tymczasem jest ono błędne. Z uwagi bowiem na wniesienie skar-

gi do Sądu Okręgowego, odwołujący nie tylko nie musiał, ale wręcz nie powinien przeprowa-

dzać procedury samooczyszczenia.  

Odwołujący  ma  świadomość,  że  procedura  samooczyszczenia  nie  może  mieć  charakteru 

pozornego. W sposób rzetelny i kompletny powinna wyczerpywać wymogi ujęte przez usta-

wodawcę w art. 110 ust. 2 ustawy. Tylko w ten bowiem sposób możliwe jest zadośćuczynie-

nie celowi, jaki, zdaniem zarówno unijnego, jak i polskiego ustawodawcy, przyświeca tej pro-

cedurze, a jakim jes

t zapewnienie uniknięcia analogicznych sytuacji w przyszłości.  

Sam  z

amawiający  w  swoim  wywodzie  podkreśla doniosłość  procedury  samooczyszczenia i 

jej złożony charakter. Co więcej, wskazuje on na wymóg wdrożenia wszelkiego rodzaju środ-

ków związanych z zaistniałą sytuacją (technicznych, organizacyjnych i kadrowych).  

Z  powyższego  wywieść  można  dwa  zasadnicze  wnioski  (ściśle  ze  sobą  powiązane):  po 

pierwsze, procedura samooczyszczenia nie może być przeprowadzana z ostrożności przez 

wykonawcę, który kwestionuje istnienie podstaw wykluczenia go z postępowania, po drugie, 

procedura  samooczyszczenia  generuje  n

ieodwracalne  skutki  (a  przynajmniej  część  z  nich 

ma tę właśnie cechę).  

Zagadnienie  możliwości  przeprowadzenia  procedury  samooczyszczenia  w  przypadku,  w 

którym  wykonawca kwestionuje zasadność  wykluczenia go  z  postępowania,  było wielokrot-

nie  analizowane  prz

ez składy orzekające Krajowej Izby Odwoławczej i doczekało się zgod-

nych rozstrzygnięć (wydanych zarówno w oparciu przepisów „starej”, jak i „nowej” ustawy). Z 

orzecznictwa  tego  wynika,  że  samooczyszczenie  przeprowadzone  przez  wykonawcę  nieu-

znającego istnienia zasadności wykluczenia jest niewiarygodne i budzi daleko idące wątpli-

wości, co do rzetelności i prawidłowości takiej (podjętej „z ostrożności”) procedury.  

Tytułem przykładu wskazać warto na reprezentatywne orzeczenia w tym zakresie:  

a) 

„Aby skorzystać z self-cleaningu wykonawca musi przyznać się do deliktu. Jeśli temu 

zaprzecza, to jego oświadczenie o samooczyszczeniu jest niewiarygodne. Taki pogląd został 

zaprezentowany  w 

szczególności w orzeczeniu KIO z dnia 3 lutego 2017 r., sygn. akt: KIO 

139/17.” ;  

b) 

„Pozytywna  weryfikacja  tych  dowodów  obliguje  zamawiającego  do  zaniechania  wy-

kluczenia  wykonawcy  z  postępowania.  Z  regulacji  tych  wynika,  że  warunkiem  skutecznego 

samooczyszczenia jest uznanie przez wykonawcę faktu, że popełnił delikt (por. m. in. wyrok 

KIO z 8 czerwca 2017 r., sygn. akt KIO 1034/17, wyrok KIO z 3 lutego 2017 r., sygn. akt KIO 

139/17).” ;  

c) 

„W pierwszej kolejności należy zauważyć, że warunkiem sine qua non procedury sa-

mooczyszczenia j

est przyznanie przez wykonawcę faktu, że popełnił delikt, którego ma doty-

czyć  samooczyszczenie  (…)  Nie  można  zatem  przeprowadzać  skutecznie  procedury  self  - 

cleaningu w sytuacji, gdy wykonawca nie przyznaje 

okoliczności stanowiących podstawę do 

podjęcia działań  naprawczych.  A  z taką  właśnie  sytuacją mamy  do  czynienia w  analizowa-

nym stanie faktyczny. Z treści pisma z dnia 22 lipca 2019 r. wynika, że Odwołujący powołuje 

się na procedurę samooczyszczenia "na wszelkie wypadek". Nie ma takiej konstrukcji samo-

oczyszczenia w ustawie ustawy 

(…) Nie można twierdzić jednocześnie, że podało się infor-

macje prawdziwe i  dokonywać procedury  samooczyszczenia. Odwołujący jako  profesjonali-

sta musi podejmować decyzję w toku postępowania przetargowego i ponosić konsekwencję 

takich działań” ;  

d) 

„Warunkiem sine qua non takiej procedury - jak podkreśla się w orzecznictwie [vide: 

sygn.  akt:  KIO  139/17]  jest  uznanie  przez  wykonawcę  faktu,  że  popełnił  delikt  [przyznanie 

następuje w JEDZ w jego części przez, którego ma dotyczyć "samooczyszczenie" ;  

e) 

„Izba  nie  podziela  wątpliwości  zamawiającego,  jakoby  przyznanie  się  odwołującego 

do  winy,  niezbędne  dla prawidłowego przeprowadzenia selfcleaningu, mogło być  wyłącznie 

pozorne. W ocenie I

zby nie ulega wątpliwości, że instytucja samooczyszczenia dla swej sku-

teczności wymaga uznania przez wykonawcę faktu, iż po jego stronie leżą przyczyny, z po-

wodu których nastąpiło niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy w istotnej części”12  

Podobnie 

Izba orzekała chociażby w wyrokach z dnia 3 lutego 2017 r. (sygn. KIO 139/17), z 

dnia 3 sierpnia 2020 r. (sygn. KIO 1342/20), czy z dnia 2 maja 2018 r. (sygn. KIO 596/18).  

A zatem wniesienie skargi do Sądu Okręgowego (jako wyraz konsekwentnego niegodzenia 

się  wykonawcy  z  istnieniem  podstaw  wykluczenia)  wywołało  skutek  w  postaci  braku możli-

wości  przeprowadzenia  w  skuteczny  sposób  procedury  samooczyszczenia.  Oczekiwanie 

zamawiającego w tym zakresie już z tego powodu jest więc nieuzasadnione.  

Odwołujący zwrócił uwagę na praktyczne skutki sytuacji, w której wykonawca zdecydowałby 

się na przeprowadzenie procedury samooczyszczenia zanim rozstrzygnięte zostałoby postę-

powanie  skargowe.  Po  pierwsze,  jak  wskazuje  sam  z

amawiający,  procedura  samooczysz-

czenia  wymaga  pr

zedsięwzięcia konkretnych i faktycznych działań. Nie wystarczy więc zło-

żenie oświadczenia czy też inne rozwiązanie, które nie wymagać będzie określonych zmian 

w strukturze przedsiębiorstwa. Oczekiwane są zatem działania konkretne, wywołujące okre-

ślone skutki.  Ustawodawca w  art.  110  ust.  2  ustawy  podaje  przykładowy  katalog  środków  i 

czynności, których podjęcia należy oczekiwać od wykonawcy. Pomijając działania właściwe 

dla deliktów karnych lub innych wywołujących szkodę u innego podmiotu (art. 110 ust. 2 pkt 

1  ustawy

), wskazana została konieczność wyjaśnienia faktów i okoliczności (art. 110 ust. 2 

pkt 2 ustawy

) oraz podjęcie określonych środków technicznych, organizacyjnych i kadrowych 

(art. 110 ust. 2 pkt 3 ustawy).  

Po kilku latach obowiązywania przepisów dotyczących instytucji samooczyszczenia zdaje się 

nie budzić wątpliwości, że kluczowe znaczenie należy przypisać właśnie środkom opisanym 

w art. 110 ust. 2 pkt 3 ustawy

. Jak wskazuje Izba: „Ustawodawca uzależnił możliwość uzna-

nia takiego wykonawcy za dającego rękojmię prawidłowego wykonania zamówienia publicz-

nego,  od  udowodnienia,  iż  podjęte  przez  przedsiębiorcę  środki  zaradcze  są  wystarczające 

dla  wykazania  jego  rzetelności  -  czyli  od  wykazania,  że  wdrożono  niezbędne  mechanizmy 

zmierzające do usunięcia skutków okoliczności, które stanowią podstawę wykluczenia wyko-

nawcy, a także, że powzięto kroki zapobiegające wystąpieniu takich okoliczności w przyszło-

ści. Jeżeli takie dowody można będzie uznać za wystarczające, dany wykonawca nie powi-

nien zostać wykluczony z postępowania” .  

A zatem, uznać należy, że warunkiem sine qua non prawidłowej procedury samooczyszcze-

nia jest wdrożenie takich środków zaradczych, które pozwolą w przyszłych postępowaniach 

na uniknięcie sytuacji analogicznej do tej, która doprowadziła do wykluczenia wykonawcy z 

postępowania. Jak wspomniano, katalog środków wymienionych w art. 110 ust. 2 ustawy ma 

charakter  przykładowy,  jak  pokazuje  jednak  praktyka,  w  istocie trafnie  on  oddaje  faktyczne 

możliwości  wykonawców  chcących  usprawnić  funkcjonowanie  swojego  przedsiębiorstwa. 

Jako  przykłady  określonych  środków  zaradczych  oczekiwanych  od  wykonawcy  ustawy  wy-

mienia:  

a) 

zerwał  wszelkie powiązania z  osobami  lub  podmiotami  odpowiedzialnymi za niepra-

widłowe postępowanie wykonawcy,  

b) 

zreorganizował personel,  

c) 

wdrożył system sprawozdawczości i kontroli,  

d) 

utworzył struktury audytu wewnętrznego do monitorowania przestrzegania przepisów, 

wewnętrznych regulacji lub standardów,  

e) 

wprowadził  wewnętrzne  regulacje  dotyczące  odpowiedzialności  i  odszkodowań  za 

nieprzestrzeganie przepisów, wewnętrznych regulacji lub standardów.  

Wspólną cechą wszystkich tych działań jest to, że zmuszają one wykonawcę do poniesienia 

kosztów, wdrożenia zmian organizacyjnych i zreorganizowana struktury.  

Z

a zupełnie nietrafione, w ocenie odwołującego, uznać więc należy oczekiwanie wdrożenia 

ich w sytuacji, w której mogą się one okazać nie tylko nieprzydatne, ale wręcz błędne. Tytu-

łem  przykładu  –  ustawodawca  wymaga  reorganizacji  personelu  oraz  zerwania  powiązań  z 

osobami  odpowiedzi

alnymi  za  zaistnienie  określonej  sytuacji.  Wykonawca,  kierując  się 

brzmieniem art. 110 ust. 2 ustawy

, powinien rozważyć dyscyplinarne zwolnienie osób, które 

ponoszą  winę  za  doprowadzenie  do  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania.  Co  jednak, 

jeśli wykonawca rzeczywiście zwolni takie osoby, a sąd w postępowaniu skargowym przyzna 

jednak  wykonawcy  rację?  Tego  typu  działania  mają  nieodwracalny  charakter.  Oczekiwanie 

zatem,  iż  wykonawca,  który  wierzy,  iż  wykluczenie go  z  postępowania jest  niesłuszne  i ko-

rzysta z pr

zysługujących mu środków ochrony prawnej podejmie tego typu działania jest nie 

tylko  nietrafione,  ale  wręcz  mogłoby  zostać  potraktowane  jako  działanie  na  szkodę  spółki 

(zwolnionemu pracownikowi przysługiwałoby powództwo do sądu pracy).  

Po drugie, nie nale

ży zapominać, że przeprowadzenie procedury samooczyszczenia mogło-

by zniweczyć szanse Trakcji na skuteczne dochodzenie swoich praw w postępowaniu skar-

gowym. Za co najmniej możliwą uznać należy sytuację, w której Sąd, oceniając okoliczności 

sprawy, doszedłby do wniosku, że przeprowadzenie przez wykonawcę procedury samoocz-

yszczenia stanowi w istocie przyznanie się do istnienia względem tegoż wykonawcy podstaw 

wykluczenia.  Oczywiście  można  argumentować,  że  podjęto  środki  naprawcze  jedynie  „z 

ostrożności”  i  „na  wszelki  wypadek”,  ale,  uwzględniając  przywołane  powyżej  (jednolite) 

orzecznictwo Izby, szansa, że argumentacja ta spotkałaby się z akceptacją Sądu jest mini-

malna (a przynajmniej nie przemawiają za nią jakiekolwiek logiczne argumenty).  

Decydując się na  przeprowadzenie procedury  samooczyszczenia,  Trakcja nie tylko ponosi-

łaby koszty (finansowe, osobowe), które uznać należy za co najmniej wątpliwe, ale działała-

by w sposób mogący jej zaszkodzić w postępowaniu sądowym.  

Odwołujący  znalazł  się  zatem  w  sytuacji,  w  której  jedynym  rozsądnym,  logicznym  i  konse-

kwentnym  rozw

iązaniem  było powstrzymanie się z  wdrożeniem  procedury  samooczyszcze-

nia  do  momentu,  w  którym  decyzja  o  wykluczeniu  Trakcji  z  Przetargu  Annopol  stanie  się 

prawomocna.  Nie  istnieją  również  jakiekolwiek  podstawy  pozwalające  założyć,  że  Trakcja 

nadużywa  przysługujących  jej  praw  (o  takiej  sytuacji  można  by  dywagować  np.  w  sytuacji 

złożenia  skargi  z  ewidentnymi  brakami  formalnymi  czy  innymi  wadami  pozwalającymi  do-

mniemywać,  że  intencją  skarżącego  jest  wywołanie  innego  celu  niż  poddanie  danego  pro-

blemu prawnego oc

enie Sądu). Jest dokładnie odwrotnie – lektura JEDZ złożonego w postę-

powaniu (oraz innych przetargach) dowodzi, że odwołujący postępuje w sposób transparent-

ny.  Nie  inaczej  wygląda  sytuacja  w  przypadku  samooczyszczenia  –  gdyby  Sąd  uznał,  że 

wyrok  KIO  w  sprawie  Przetargu  Annopol  jest 

prawidłowy,  przed  kolejnym  postępowaniu 

przetargowym Trakcja wdrożyłaby procedurę samooczyszczenia.  

Odwołujący wskazał również, że wywód zamawiającego jest niekonsekwentny z jeszcze jed-

nego powodu. Otóż zamawiający podniósł, że fakt korzystania przez wykonawcę ze środka 

ochrony prawnej (skarga do Sądu Okręgowego) jest w istocie pozbawiony znaczenia, a wy-

konawca powinien przeprowadzić procedurę samooczyszczenia. Niezależnie od wykazanych 

powyżej powodów przemawiających za wadliwością takiej koncepcji, postawić należy nastę-

pujące  pytanie:  czy,  analogicznie,  samooczyszczenie  przeprowadzić  powinien  wykonawcy, 

który  został  wykluczony  z  postępowania  z  uwagi  na  podanie  nieprawdziwej  informacji,  ale 

wniósł  odwołanie  do  Krajowej  Izby  Odwoławczej?  Innymi  słowy  –  czy  obowiązek  podejmo-

wania  środków  zaradczych  materializuje  się  już  w  momencie  wykluczenia  z  postępowania 

przez  zamawiającego?  Odwołujący  stoi  konsekwentnie  na  stanowisku,  że  taka  koncepcja 

stanowiłaby w istocie ograniczenie prawa do sądu (co stanowi jedną z konstytucyjnych pod-

staw  europejskiego  i  polskiego  porządku  prawnego).  Jej  zaakceptowanie  oznaczałoby,  że 

wykonawca  musi  przedsięwziąć  (często  nieodwracalne)  środki,  zanim  jeszcze  zasadność 

wykluczenia oceni uprawniony do tego organ.  

Tak jak nie istnieje podstawa do oczekiwania od wykonawcy wdrażania selfcleaningu zanim 

w jego sprawie wypowie s

ię Krajowa Izba Odwoławcza, tak nie istnieje analogiczny przepis 

odnoszący się do postępowania skargowego.  

Definitywnym  i  jednoznacznym  dowodem  na  prawidłowość  działań  Trakcji  jest  wyrok  Sądu 

Okręgowego w Warszawie z dnia 16 grudnia 2021 r. w sprawie prowadzonej pod sygn. XXIII 

Zs 123/21, w którym Sąd rozstrzygnął skargę wniesioną przez wykonawcę od wyroku Krajo-

wej Izby Odwoławczej w sprawie KIO 2080/21 zapadłego w związku z wykluczeniem Trakcji 

z Przetargu Annopol. W wyroku tym Sąd zmienił zaskarżone orzeczenie Krajowej Izby Od-

woławczej  i  stwierdził  naruszenie  art.  24  ust.  1  pkt  17  Prawa  zamówień  publicznych.  Tym 

samym Sąd Okręgowy w Warszawie w pełni podzielił argumentację Trakcji, co oznacza, że:  

a) 

odwołującego  nie  wprowadził  zamawiającego  (Tramwaje  Warszawskie  sp.  z  o.o.  w 

Warszawie i Miasto Stołeczne Warszawa) w błąd w Przetargu Annopol i, tym samym  

b) 

nie istnieją jakiekolwiek podstawy do przeprowadzenia przez odwołującego procedury 

samooczyszczenia.  

W  opinii 

odwołującego  rozstrzygnięcie  niniejszego  odwołania  nie  powinno  być  uzależnione 

od sentencji wyroku Sądu w sprawie Przetargu Annopol (wszak, jak wskazano powyżej, Od-

wołujący w dobrej wierze oczekiwał na rozstrzygnięcie wniesionej przez niego skargi i w tym 

okresie nie miał podstaw do przeprowadzania procedury samooczyszczenia). Niemniej jed-

nak wyrok ten w sposób pozbawiony wątpliwości dowodzi słuszności twierdzeń odwołujące-

go

. Nawiasem mówiąc – trudno sobie wyobrazić sposób, w jaki Trakcja miałaby (po wydaniu 

powyższego  orzeczenia)  odwrócić  skutki  (np.  personalne)  wywołane  przeprowadzeniem 

nadmiernego (zbędnego) samooczyszczenia.  

Niezależnie  od  powyższego,  z  najdalej  idącej  ostrożności,  odwołujący  podkreślił,  że  nie 

przedstawił  również  informacji  wprowadzających  zamawiającego  w  błąd  w  tym  postępowa-

niu. Zatem również na tej płaszczyźnie nie ziściła się zatem podstawowa przesłanka art. 109 

ust. 1 pkt 10  ustawy. Ten 

zarzut stawiany jest, jak wspomniano, „z ostrożności”, w uzasad-

nieniu odrzucenia oferty z

amawiający sugeruje bowiem również, że odwołujący nie dochował 

wymaganej  rzetelności  w  ramach  informacji  przekazywanych  na  potrzeby  tego  postępowa-

nia.  

Odwołujący z własnej inicjatywy, kierując się troską o maksymalną transparentność czynno-

ści podejmowanych w postępowaniu, wskazał zamawiającemu w JEDZ na fakt wykluczenia 

go  z  Przetargu  Annopol.  Jednocześnie,  dążąc  do  poinformowania  zamawiającego  o  bieżą-

cym stanie procedur wszczętych na skutek korzystania ze środków ochrony prawnej, odwo-

łujący poinformował również zamawiającego o przebiegu postępowania odwoławczego oraz 

zainicjowaniu postępowania skargowego:  

Podkreślił,  że  o  trafności  zarzutu  stawianego  względem  prawdziwości  informacji  prezento-

wanych  przez  Trakcję  w  tym  postępowaniu  można  by  mówić  co  najwyżej  w  przypadku,  w 

którym Trakcja w treści JEDZ w ogóle nie przyznałaby się do faktu wykluczenia z Przetargu 

Annopol. W opinii 

odwołującego nawet w takiej sytuacji stwierdzenie, że doszło do wprowa-

dzenia  w  błąd  byłoby  nietrafione.  Tak  długo  bowiem,  jak  wykonawca ma  możliwość  dowo-

dzenia swoich twierdzeń  w  ramach  procedur  wywołanych wniesienia środka  ochrony  praw-

nej, tak długo ma pełne prawo twierdzić, że jego stanowisko jest prawidłowe (na co odwołu-

jący  po  części  wskazywał  już  powyżej).  Ocena  tego  zagadnienia  ma  jednak  drugorzędne 

znaczenie. W analizowanym 

bowiem przypadku, mając świadomość, że kwestia ta może być 

różnie  oceniana,  odwołujący  od  samego  początku  (jaki  wyznacza  moment  złożenia  JEDZ) 

zachował się w stosunku do zamawiającego w sposób maksymalnie przejrzysty (informując 

o, nieprawomocnym, orzecze

niu Krajowej Izby Odwoławczej w sprawie Przetargu Annopol i 

wniesionej skardze).  

P

odnieść  w  tym  miejscu  należy,  że,  w  orzecznictwie  Izby,  problematyka  notyfikowania  za-

mawiającemu faktów związanych z przeszłością danego wykonawcy była wielokrotnie poru-

szan

a.  Jakkolwiek  większość  tych  orzeczeń  dotyczyła  art.  109  ust.  1  pkt  7  ustawy  ,  to  z 

orzecznictwa tego wynika, że JEDZ powinien być wypełniany w ścisłym nawiązaniu do prze-

pisów  sankcjonujących  wykluczenie  wykonawcy  z  postępowania  .  Procedura  wypełniania 

JED

Z nie powinna zatem następować w sposób bezrefleksyjny. Stanowi to kolejny argument 

przemawiający za brakiem obowiązku podawania w JEDZ wszelkich informacji, które pozo-

stają  w  związku  z  danym  pytaniem  formularza.  Jeszcze  raz  podkreślić  jednak  należy,  że, 

w

nosząc  skargę  do  Sądu  Okręgowego  od  wyroku  KIO  dotyczącego  Przetargu  Annopol, 

Trakc

ja miała prawo konsekwentnie wykazywać, że przesłanka wykluczenia z postępowania 

się nie ziściła (czego skutkiem jest brak przeprowadzenia samooczyszczenia). Niemniej jed-

nak, chcąc uniknąć jakichkolwiek wątpliwości w tym zakresie, Trakcja przedstawiła w JEDZ 

informacje o Przetargu Annopol.  

Odwołujący podniósł, że, jeśli w opinii zamawiającego zasadne było pozyskanie od odwołu-

jącego jakichkolwiek informacji np. na temat aktualnego stanu postępowania skargowego, to 

z

amawiający  powinien  zwrócić  się  do  Trakcji  z  wnioskiem  o  udzielenie  stosownych  wyja-

śnień.  

Nieuzasadnione  jest 

formułowanie  w  stosunku  do  odwołującego  zarzutów  opierających  się 

na  argumencie  o  niezałączeniu  przez  odwołującego  do  JEDZ  złożonej  skargi.  Obowiązek 

taki  nie  wynika  z  jakichkolwiek  przep

isów,  a  JEDZ  –  jak  powszechnie  się  podkreśla,  z  jest 

oświadczeniem  o „wstępnym”  charakterze.  Co więcej, jak  wykazano  na wstępie odwołania, 

informacje  o  postępowaniu  skargowym  zostały  przedstawione  z  inicjatywy  odwołującego. 

Trudno zatem uznać, że istniał jakikolwiek bezwzględnie wiążący katalog informacji, czy do-

kumentów, które powinny zostać przedstawione.  

W  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wskazuje  się,  że  w  przypadku  zaistnienia  ja-

kichkolwiek  wątpliwości,  uruchomienie  procedury  uzupełniającej  jest  nie  tylko  prawem,  ale 

wręcz obowiązkiem zamawiającego: „Zgodnie z art. 26 ust. 4 p.z.p., zamawiający wzywa, w 

wyznaczonym przez siebie terminie, do złożenia wyjaśnień dotyczących oświadczeń lub do-

kumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 p.z.p. Konstrukcja przepisu wskazuje, że wezwa-

nie do wyjaśnienia dokumentów w sytuacji, gdy zajdą ku temu przesłanki, jest obowiązkiem, 

nie zaś uprawnieniem zamawiającego” .  

O ile zatem z

amawiający miał jakiekolwiek wątpliwości dotyczące treści oświadczenia JEDZ, 

w tym w 

zakresie wypełnienia tego dokumentu odnośnie wystąpienia podstaw do wyklucze-

nia  Trakcji,  powinien 

odwołującego  wezwać  do  wyjaśnień.  Tego  jednak  zaniechał,  od  razu 

decydując się na skorzystanie z najcięższych „narzędzi”, tj. odrzucenia oferty. Zachowanie to 

wygląda  nieco  tak,  jakby  zamawiającego  kompletnie  to  nie  interesowało  (nie  interesowała 

oferta 

odwołującego).  Analizując  okoliczności  przedmiotowej  sprawy  dojść  należy  do  wnio-

sku, że odwołujący nie wprowadził zamawiającego w błąd. Przekazane w treści JEDZ infor-

macje  są prawdziwe i  odpowiadają stanowi rzeczywistemu.  Zatem  zamawiający mógł mieć 

względem  odwołującego  i  złożonej  przez  niego oferty  co  najwyżej  wątpliwości.  Odwołujący 

nie  dostrzega  pola  do  takowych,  niemniej  jednak,  mając  świadomość,  że  art.  128  ust.  4 

ustawy  skierowany  do 

zamawiającego  i  stanowi  odpowiedź  ustawodawcy  na  wątpliwości 

„gospodarza  postępowania”  (a nie  innych  jego  uczestników)  jest  w  stanie  wyobrazić  sobie, 

że  zamawiający  dążyłby  do  uszczegółowienia  przekazanych  informacji.  Takie  działanie  za-

mawiającego nie naruszałoby reguł ustawy.  

Posłużenie  się  jednak  najdalej  idącą  sankcją  (jaką  jest  odrzucenie  oferty  odwołującego)  w 

okolicznościach zaistniałych w postępowaniu jest działaniem nieprawidłowym, nadmiernym i 

nieproporcjonalnym.  

W 

dniu 10 stycznia 2022 r. zamawiający poinformował wykonawców o wniesieniu odwołania.  

W  dniu  12  stycznia  2022  r.  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego 

zgłosili swój udział wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia Konsorcjum 

Firm: 

Przedsiębiorstwo 

Remontowo-Budowlane 

Agad 

spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Toruniu,  ul.  Chrzanowskiego  23b  i  A.  G.  prowadzący 

działalność  gospodarczą  pod  firmą  Firma  Usługowo-Handlowa  ACS  A.  G.  z  siedzibą  w 

Toruniu,  ul.  Chrzanowskiego  25

.  Wskazali,  że  posiadają  interes  prawny  w  uzyskaniu 

orzeczenia  na  korzyść  zamawiającego  –  przystępujący  jest  wykonawcą,  którego  oferta 

została  wybrana  przez  zamawiającego  jako  najkorzystniejsza  tym  samym  uwzględnienie 

odwołania  może  uniemożliwić  uzyskanie  przedmiotowego  zamówienia  publicznego. 

Powyższe  wskazuje  na  bezpośredni  interes  prawny  przystępującego  w  uzyskaniu 

korzystnego  rozstrzygnięcia  na  korzyść  zamawiającego  i  oddaleniu  odwołania.  Zgłoszenie 

zostało  wniesione  przez  pełnomocnika  konsorcjum,  będącego  jednocześnie  prezesem 

zarządu  lidera  i  właścicielem  partnera  konsorcjum.  Do  zgłoszenia  dołączono  dowody 

przekazania  kopii  przystąpienia  stronom.  Przystępujący  przyłączył  się  do  zarzutów  i 

wniosków  zamawiającego  i  wniósł  o  oddalenie  odwołania  w  całości.  Przystępujący  w  pełni 

podziela  argumentację  i  stanowisko  zamawiającego  –  w  pełni  popierając  wnioski 

z

amawiającego  zarówno  w  zakresie  wykluczenia  odwołującego  –  firmy  Trakcja  S.A.  z 

siedzibą w Warszawie jak również dokonania wyboru najkorzystniejszej oferty. Zamawiający 

dokonał  wnikliwej  analizy  treści  oferty  złożonej  przez  odwołującego,  który  na  etapie 

składania oferty pomimo orzeczenia KIO z dnia 27 sierpnia 2021 roku o sygn. KIO 2080/21 

oprócz poinformowania o powyższym orzeczeniu i wskazaniu, iż złożył skargę do Sądu, nie 

złożył  żadnych  wyjaśnień  w  zakresie  stanu  faktycznego  dotyczącego  wykluczenia,  jego 

przyczyn, nie przedłożył dokumentu i argumentacji zamawiającego w tamtym postępowaniu 

ani  także  swojej  argumentacji  w  tym  także  dokumentu  skargi  do  Sądu.  Zamawiający 

dokonuje  oceny 

ofert  na  dzień  złożenia  oferty  –  tym  samym  dokonał  właściwej  oceny  i 

odrzucił  ofertę  złożoną  przez  wykonawcę  Trakcja  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  i  dokonał 

prawidłowego  wyboru  najkorzystniejszej  oferty.  Z  tych  też  względów  wnoszę  o  oddalenie 

odwołania. 

W  dniu  24  stycznia  2022  r.  odwołujący  złożył  dodatkowe  stanowisko  procesowe,  w  którym 

podtrzymał zarzuty i żądania odwołania podniósł, że istota sprawy jest ocena prawnych kon-

sekwencji prawomocnego wyro

ku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 grudnia 2021 r. 

sygn. akt XXIII Zs 123/21 i zakres związania wyrokiem oraz res iudicata. Podkreślił ponow-

nie,  że  o  fakcie  odrzucenia  jego  oferty  w  postępowaniu  Annopol,  o  nieprawomocnym  i  za-

skarżonym wyroku Izby sygn. akt KIO 2080/21 jak również o tym, że wyrok ten został zmie-

niony przez Sąd Okręgowy w Warszawie informował zamawiającego, a zamawiający nadal 

nie przyjmuje do wiadomości konsekwencji faktu, że Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił, że 

w postępowaniu Annopol odwołujący nie dopuścił się wprowadzenia w błąd tamtejszego za-

mawiającego. Podkreślił, że zarzuty skargi oparł na naruszeniu prawa materialnego i to na-

ruszenie znalazło uznanie w wyroku Sądu Okręgowego. Podkreślił, że prawomocnym wyro-

kiem  potwierdzono,  że  odwołujący  nie  wprowadził  Tramwajów  Warszawskich  w  błąd,  nie 

podlegał wykluczeniu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy i przysługuje mu roszczenie 

odszkodowawcze od Tramwajów Warszawskich. Natomiast w tym postępowaniu zamawiają-

cy  wadliwie przyjął,  że  odwołujący wprowadził  w  błąd  Tramwaje  Warszawie,  że  został  sku-

tecznie wykluczony i wypełnił dyspozycję art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy, a w konsekwencji po-

winien był poddać się procedurze self-cleaning. Oznacza to w ocenie odwołującego, że za-

mawiający próbuje konsekwencjami niezgodnego z prawem działania Tramwajów Warszaw-

skich  obciążyć  odwołującego.  Podkreślił,  że  zakres  związania  sądu  treścią  prawomocnego 

orzeczenia oznacza zakaz dokonywania ustaleń sprzecznych z uprzednio osądzoną kwestią, 

a  nawet  niedopuszc

zalność  prowadzenia  w  tym  zakresie  postępowania  dowodowego.  Pra-

womocne  orzeczenie 

wiąże  nie  tylko  strony  i  sąd,  który  je  wydał,  lecz  również  inne  sądy  i 

inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach przewidzianych w 

ustawie  także  inne  osoby.  Prawomocne  orzeczenie  odpowiada  rzeczywistemu  stanowi 

prawnemu,  potwierdza  g

o  i  czyni  niewątpliwym,  a  sąd  obowiązany  jest  uznać,  że  kwestia 

prawna, która była już przedmiotem rozstrzygnięcia w innej sprawie , a która ma znaczenie 

prejudycjalne w 

sprawie przez niego rozpoznawanej, kształtuje się tak jak przyjęto w prawo-

mocnym  wcześniejszym  wyroku  i  w  późniejszym  procesie  nie  może  już  być  badana.  Tym 

samym zamawiający nie może dokonywać oceny postępowania Annopol w sposób dla siebie 

wygodny,  zgodny 

z  aktualnymi  interesami  z  pominięciem  prawomocnej  treści  orzeczenia 

sądowego,  a  Izba  pozostaje  tym  wyrokiem  związana.  Nadto  odwołujący  zwrócił  uwagę  na 

treść art. 552 ust. 1 ustawy nakazujący Izbie uwzględnienie aktualnego stanu faktycznego w 

postępowaniu o udzielenie zamówienia.  

W  dniu 24  stycznia 2022 r.  zamawiający złożył odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  wniósł  o 

oddalenie odwołania w całości i zasądzenie od odwołującego na jego rzecz kosztów poste-

powania, w tym wydatków pełnomocnika. 

Podniósł, że: 

W 

rozdziale IX ust. 1 pkt 1) Specyfikacji Warunków Zamówienia, zwanej dalej „SWZ”, zama-

wi

ający określił: 

„Zgodnie z art. 57 ustawy, o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się   którzy: 

1)  nie  podlega

ją wykluczeniu z postepowania na podstawie art. 108 ust. 1 i  ust. 2 oraz art. 

109 ust. 1 pkt 1) 

— 5) i 7) — 10) ustawy PZD, (...)”.  

Te same przesłanki wykluczenia zostały wskazane również w sekcji VI.3) ogłoszenia  o za-

mówieniu opublikowanego pod numerem 2021/S 139-368804. 

W  dniu  30  września  2021  r.  wykonawca  Trakcja  S.A.,  w  odpowiedzi  na  wezwanie  (pismo 

znak: KFZOl.210.29.2021.WC/14, UNP: 2021-0430632 z dnia 20.09.2021 r.), o 

którym mowa 

w art. 126 ust. 1 

ustawy, złożył za pośrednictwem Platformy Zakupowej oświadczenia i pod-

miotowe  środki  dowodowe  aktualne  na  dzień  złożenia,  na  potwierdzenie  spełniania  warun-

ków  udziału w  postępowaniu oraz  braku  podstaw  wykluczenia,  w tym  m.in.  Jednolity  Euro-

pejski Dokument Zamówienia wykonawcy, zwany dalej „JEDZ” (plik o nazwie: „załącznik nr 3 

do swz -__jedz TRAKCJA-

sig”). 

W części III, sekcja C dokumentu JEDZ, w kolumnie przeznaczonej do udzielania odpowie-

dzi na pyt

ania:  Czy wykonawca może potwierdzić, że: 

a) 

nie jest winny poważnego wprowadzenia w błąd przy dostarczaniu informacji wyma-

ganych  do  weryfikacji  braku  podstaw  wykluczen

ia  lub  do  weryfikacji  spełnienia  kryteriów 

kwalifikacji; 

b) 

nie zataił tych informacji; 

c) 

jest  w  stanie  niezwłocznie  przedstawić  dokumenty  potwierdzające  wymagane  przez 

instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający; oraz 

d) 

nie przedsięwziął kroków, aby w bezprawny sposób wpłynąć na proces podejmowa-

nia decyzji przez instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający, pozyskać informacje po-

ufne,  które  mogą  dać  mu  nienależną  przewagę  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia, 

lub  wskutek  zaniedbania  przedstawić  wprowadzające  w  błąd  informacje,  które  mogą  mieć 

istotny  wp

ływ  na  decyzje w  sprawie wykluczenia,  kwalifikacji  lub  udzielenia zamówienia?  ", 

Wykonawca wpisał odpowiedź: 

„[X] Nie 

Wykonawca informuje, że pismem z dnia 2 lipca 2021 r. został wykluczony z postępowania 

pn. „ Budowa zajezdni Annopol ” prowadzonego przez Tramwaje Warszawskie Sp. z o. o. z 

siedzibą w Warszawie oraz Miasto Stołeczne Warszawa. Podstawą wykluczenia był art. 24 

ust. I pkt 17 ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 29 stycznia 2004 roku. Wykonawca 

informuje jednocześnie, że 12 lipca 2021 r. złożone zostało od powyższej decyzji odwołanie 

do Krajowej Izby Odwoławczej, które oddalone zostało wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2021 r. 

(sprawa o sygn. KIO 2080/21). 

Na obecnym etapie wykonawca wniósł skargę do sądu okręgowego w dniu 20.09.2021 r. ” 

W art. 109 ust. I pkt 10) ustawy, który w ustawie, stanowi odpowiednik art. 24 ust. I pkt 17 

ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 29 stycznia 2004 roku, wskazano: 

„Z postępowania o udzielenie zamówienia zamawiający może wykluczyć wykonawcę: 

10) który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił informacje wprowadzające w 

błąd, co mogło mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postę-

powaniu o udzielenie zamówienia. ” 

Istotnym je

st fakt, iż ww. przepis ustawy, dotyczy sytuacji wykluczenia nie tylko z tego kon-

kretne

go postępowania, w którym zamawiający w SWZ przewidział powyżej wskazaną pod-

stawę wykluczenia, ale konsekwencje wykluczenia rozciągają się również na inne postępo-

wania publiczne u innych z

amawiających. 

W art. 111 pkt 6) ustawy ustawodawca wskazał natomiast, że w przypadku, o którym mowa 

w art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy, wykluczenie wykonawcy - 

roku od zaistnienia zdarzenia bę-

dącego podstawą wykluczenia. Istotnym  jest  fakt,  iż  przepis  art.  109  ust.  1 pkt  10)  ustawy, 

dotyczy sytuacji wykluczenia nie tylko z te

go konkretnego postępowania w którym doszło do 

naruszenia wskazanego w ww. przepisie, ale konsekwencje wykluczenia rozciągają się rów-

nież na  inne postępowania publiczne  u innych zamawiających  którzy  w SWZ  wskazali  ww. 

podstawę wykluczenia i trwają przez okres 12 miesięcy od dnia zaistnienia zdarzenia będą-

cego podstawą wykluczenia. 

Wbrew  twierdzeniom  o

dwołującego  podniesionym  w  odwołaniu,  w  przypadku  zaistnienia 

okoliczności o których mowa w art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy, okres 12 miesięcy karencji tj. 

zakaz

u udziału w przetargach, liczony jest od dnia zaistnienia zdarzenia będącego podstawą 

wykluczenia. Zgodnie z informacjami zawartymi w JEDZ i wskazanym przez o

dwołującego w 

wyroku  K

rajowej  Izby  Odwoławczej  (dalej  „KIO”)  z  dnia  27  sierpnia  2021  r.  o  sygn.  KIO 

2080/21,  wykluczenie  Trakcji  S.A.  z  postępowania  pn.  „Budowa  zajezdni  Annopol”  prowa-

dzonego przez Tramwaje Warszawskie sp. z o.o. oraz Miasto Stołeczne Warszawa, nastąpi-

ło pismem z dnia 02.07.2021 r., a więc miało miejsce przed upływem jednego roku w stosun-

ku do prowadzonego przez z

amawiającego postępowania. 

Z informacji przekazanej przez w

ykonawcę — Trakcja S.A. wynika, że nie zgadza się z wy-

kluczeniem, czemu dał wyraz odwołując się do Krajowej Izby Odwoławczej, a dalej z uwagi 

na niekorzystny dla siebie 

wyrok KIO, złożył skargę do Sądu, która jak wynika z wyroku Sądu 

Okręgowego w Warszawie z dnia 16 grudnia 2021 r. została uwzględniona. Niemniej jednak 

takie działanie Wykonawcy, nie stanowi o tym, iż nie podlegał on wykluczeniu z postepowań 

publicznych, 

a  złożona  przez  niego  oferta  nie  podlegała  odrzuceniu  w  niniejszym  postępo-

waniu.  W  ocenie  z

amawiającego  przesądzające w  niniejszej sprawie jest,  iż  na dzień  skła-

dania przez o

dwołującego oferty w postępowaniu tj. 2 wrześnie 2021 r., obowiązywał okres 

12 miesięcznej karencji — zakazu udziału w przetargach, zaś w tamtym czasie  odwołujący 

nie  dyspon

ował  wyrokiem  Sądu  uwzględniającym jego  skargę, tym  samym  ziściły  się  prze-

słanki  określone  w  art.  226  ust.  1  pkt  2  lit.  a)  ustawy  PZP tj.  "Zamawiający  odrzuca  ofertę, 

jeżeli  została  złożona  przez  wykonawcę  podlegającego  wykluczeniu  z  postępowania  ",  po-

niew

aż wykonawca podlega wykluczeniu na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 10) ustawy: „Z po-

stępowania o udzielenie zamówienia zamawiający może wykluczyć wykonawcę: (...) który w 

wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd,  co 

mogło mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o 

udzielenie zamówienia. ", w związku z art. 111 pkt 6) ustawy: „ Wykluczenie wykonawcy na-

stępuje (...) w przypadku, o którym mowa w art. 109 ust. I pkt 10, na okres roku od zaistnie-

nia zdarzenia będącego podstawą wykluczenia  

W  związku  z  powyższym,  wykonawca -  Trakcja  S.A.  podlegał  wykluczeniu z  postępowania 

na podstawie art. 109 ust. I pkt 10) ustawy, w związku z art. 111 pkt 6 ustawy, a w konse-

kwencji jego oferta podlega odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. I pkt 2 lit. a) ustawy, po-

nieważ została złożona przez wykonawcę podlegającego wykluczeniu z postępowania. 

Jednocześnie  zamawiający  wskazał,  iż  wbrew  twierdzeniom  wykonawcy  podniesionym  w 

o

dwołaniu,  zamawiający  nie  zarzucił  odwołującemu  wprowadzenia  go  w  błąd  w  tym  postę-

powaniu, tym samym zarzuty Trakcji S.A. w tym zakresi

e są w całości bezzasadne. 

Odnosząc się do zarzutu odwołującego w zakresie naruszenia przez zamawiającego art. 128 

ust. 4 oraz art. 16 przez zaniechanie jego zastosowania,  z

amawiający wskazał, iż w przed-

miotowej sprawie, mając na uwadze postanowienia SWZ jak również postanowienia art. 109 

ust.  1  pkt  10  jak również  postanowienia  art.  111  pkt  6  ustawy  oraz  postanowienia  art.  226 

ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy

, brak było podstaw do zastosowania ww. przepisu ustawy. 

Odnosząc  się  do  zarzutu  odwołującego  dotyczącego  naruszenia  przez  zamawiającego  art. 

110  ust.  2  ustawy 

przez  nieuzasadnione przyjęcie, że Trakcja  S.A.  powinna przeprowadzić 

procedurę samooczyszczenia, zamawiający wskazał, iż zamawiający w informacji o wyborze 

najkorzystniejszej of

erty nadmienił jedynie, iż wykonawcom, w tym odwołującemu zgodnie z 

przepisem art. 110 ust. 2 ustawy, przysługuje uprawnienie do samooczyszczenia w przypad-

ku zaistnienia okol

iczności 109 ust. 1 pkt 2-5 i 7-10 ustawy, z którego to uprawnienia odwołu-

jący nie skorzystał. Niemniej jednak w przedmiotowej sprawie istotnym jest fakt, iż w stosun-

ku do o

dwołującego ziściły się przesłanki określone w art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, po-

nieważ  Wykonawca  podlega  wykluczeniu  na  podstawie  art.  109  ust.  1  pkt  10)  ustawy,  tym 

samym zarzuty o

dwołującego w zakresie naruszenia przez zamawiającego przepisu art. 110 

ust. 2 ustawy, są w całości bezzasadne. 

Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Izba dopuściła dowody z dokumentacji postępowania, tj.: SWZ wraz z załącznikami, wezwa-

nia  odwołującego  do  złożenia  dokumentów  podmiotowych  w  trybie  art.  126  ust.  1  ustawy  i 

udzielonej  odpowiedzi  wraz  z  załącznikami,  informacji  o  wyniku  postępowania  z  dnia  27 

grudnia 2021 r., wniosku odwołującego z dnia 30 grudnia 2021 r. wraz z załącznikami.  

Na podstawie tych dowodów Izba ustaliła, że: 

W SWZ zamawiający określił jako podstawy wykluczenia: 

IX. Informacje o warunkach udziału w postępowaniu oraz podstawach wykluczenia z postę-

powania 

1. Zgodnie z art. 57 ustawy o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy: 

1) nie podlegają wykluczeniu z postępowania na podstawie art. 108 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 

109 ust. 1 pkt 1) 

– 5) i 7) – 10) ustawy 

X. Informa

cja o podmiotowych i przedmiotowych środkach dowodowych 

1. Zamawiający przed wyborem najkorzystniejszej oferty, wezwie Wykonawcę, którego oferta 

została  najwyżej  oceniona,  do  złożenia  w  wyznaczonym  terminie,  nie  krótszym  niż  10  dni, 

następujących  oświadczeń  i  podmiotowych  środków  dowodowych  aktualnych  na  dzień  zło-

żenia: 

1) oświadczenia o niepodleganiu wykluczeniu oraz o spełnianiu warunków udziału w postę-

powaniu  na  formularzu  jednolitego  europejskiego  dokumentu  zamówienia,  sporządzonego 

zgodnie z wzorem sta

ndardowego formularza określonego w rozporządzeniu wykonawczym 

Komisji Europejskiej KE (UE) 2016/7 z dnia 5 stycznia 2016 r., ustanawiającym standardowy 

formularz jednolitego europejskiego dokumentu zamówienia (Dz. Urz. UE L 3 z 06.01.2016, 

str. 16) zwaneg

o dalej „JEDZ”, w następującym zakresie: Część II sekcje A-D, Część III sek-

cje A-

D, Część IV sekcja α (Wykonawca ogranicza się do wypełnienia sekcji α w części IV i 

nie musi wypełniać żadnej z pozostałych sekcji w części IV) oraz Część VI. Wzór JEDZ sta-

now

i  Załącznik  nr  3  do  SWZ;  Zamawiający  informuje,  że  na  stronie  internetowej  pod  adre-

sem:  https://espd.uzp.gov.pl/  zamieszczone  jest  elektroniczne  narzędzie  do  wypełniania 

JEDZ/ESPD/UZP. 

3) w celu potwierdzenia braku podstaw wykluczenia Wykonawcy z udziału w postępowaniu 

Zamawiający żąda: 

f) oświadczenia Wykonawcy o aktualności informacji zawartych w JEDZ w zakresie podstaw 

wykluczenia z postępowania określonych w: 

(ix) art. 109 ust. 1 pkt 5), 7) - 

10) ustawy (zgodnie z Załącznikiem nr 7 do SWZ); 

10. JEDZ 

składa się w formie elektronicznej pod rygorem nieważności (tj. opatrzony kwalifi-

kowanym  podpisem  elektronicznym  przez  osobę  uprawnioną  do  reprezentacji  podmiotu). 

Podmiotowe  środki  dowodowe,  inne  dokumenty  i  oświadczenia,  o  których  mowa  w  niniej-

szym Rozdzial

e, Wykonawca składa w sposób określony w §6 i §7 Rozporządzenia o elek-

tronizacji. 

W dniu 20 września 2021 r. zamawiający wezwał odwołującego w trybie art. 126 ust. 1 usta-

wy  do  Zgodnie  z  treścią  rozdziału  X  SWZ,  Zamawiający  żąda  następujących  oświadczeń  i 

p

odmiotowych środków dowodowych: 

1) oświadczenia o niepodleganiu wykluczeniu oraz o spełnianiu warunków udziału w postę-

powaniu  na  formularzu  jednolitego  europejskiego  dokumentu  zamówienia,  sporządzonego 

zgodnie z wzorem standardowego formularza określonego w rozporządzeniu wykonawczym 

Komisji Europejskiej KE (UE) 2016/7 z dnia 5 stycznia 2016 r., ustanawiającym standardowy 

formularz jednolitego europejskiego dokumentu zamówienia (Dz. Urz. UE L 3 z 06.01.2016, 

str. 16) zwanego dalej „JEDZ”, w następującym zakresie: Część II sekcje A-D, Część III sek-

cje A-

D, Część IV sekcja α (Wykonawca ogranicza się do wypełnienia sekcji α w części IV i 

nie musi wypełniać żadnej z pozostałych sekcji w części IV) oraz Część VI. Wzór JEDZ sta-

nowi  Załącznik  nr  3  do  SWZ;  Zamawiający  informuje,  że  na  stronie  internetowej  pod  adre-

sem:  https://espd.uzp.gov.pl/  zamieszczone  jest  elektroniczne  narzędzie  do  wypełniania 

JEDZ/ESPD/UZP. 

3) w celu potwierdzenia braku podstaw wykluczenia Wykonawcy z udziału w postępowaniu: 

f) oświadczenia Wykonawcy o aktualności informacji zawartych w JEDZ w zakresie podstaw 

wykluczenia z postępowania określonych w: 

(ix) art. 109 ust. 1 pkt 5), 7) - 

10) ustawy (zgodnie z Załącznikiem nr 7 do SWZ). 

W dniu 30 września 2021 r. odwołujący złożył: 

1.  Oświadczenie  Wykonawcy  o  niepodleganiu  wykluczeniu  oraz  o  spełnianiu  warunków 

udziału w postępowaniu: 

Załącznik nr 3 – JEDZ Trakcji S.A. 

3. W celu potwierdzenia braku podstaw do wykluczenia Wykonawcy z udziału w postępowa-

niu: 

f. Załącznik nr 7 – Oświadczenie Wykonawcy o aktualności informacji zawartych w JEDZ w 

zakresie podstawy wykluczenia z postępowania, 

W  JEDZ-

u  odwołującego  w  części  C:  Podstawy  związane  z  niewypłacalnością,  konfliktem 

interesów  lub  wykroczeniami  zawodowymi  odwołujący  na  pytanie  :  Czy  wykonawca  może 

potwierdzić, że: a) nie jest winny poważnego wprowadzenia w błąd przy dostarczaniu infor-

macji  wymaganych  do  weryfikacji  braku 

podstaw  wykluczenia  lub  do  weryfikacji  spełnienia 

kryteriów kwalifikacji; b) nie zataił tych informacji; c) jest w stanie niezwłocznie przedstawić 

dokumenty potwierdzające wymagane przez instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiają-

cy; oraz d) nie przedsięwziął kroków, aby w bezprawny sposób wpłynąć na proces podejmo-

wania decyzji  przez instytucję zamawiającą  lub podmiot  zamawiający,  pozyskać  informacje 

poufne, które mogą dać mu nienależną przewagę w postępowaniu o udzielenie zamówienia, 

lub  wskutek  zaniedba

nia  przedstawić  wprowadzające  w  błąd  informacje,  które  mogą  mieć 

istotny wpływ na decyzje w sprawie wykluczenia, kwalifikacji lub udzielenia zamówienia? 

oświadczył, że [] Tak [x] Nie 

„Wykonawca informuje, że pismem z dnia 2 lipca 2021 r. został wykluczony z postępowania 

pn.  „Budowa  zajezdni  Annopol”  prowadzonego  przez  Tramwaje  Warszawskie  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Warszawie oraz Miasto Stołeczne Warszawa. Podstawą wykluczenia był art. 24 

ust. 1 pkt 17 ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 29 stycznia 2004 roku. Wykonawca 

informuje jednocześnie, że 12 lipca 2021 r. złożone zostało od powyższej decyzji odwołanie 

do Krajowej Izby Odw

oławczej, które oddalone zostało wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2021 r. 

(sprawa o sygn. KIO 2080/21). Na obecnym etapie wykonawca wn

iósł skargę do sądu okrę-

gowego w dniu 20.09.2021r”. 

Załącznik nr 7 do SWZ Oświadczenie Wykonawcy o aktualności informacji zawartych w Jed-

nolitym Europejskim Dokumencie Zamówienia (JEDZ) odwołujący oświadczył, że  

informacje  zawarte  w  oświadczeniu,  o  którym  mowa  w  art.  125  ust.  1  ustawy  (Jednolitym 

Europejskim  Dokumencie  Zamówienia)  w  zakresie  podstaw  wykluczenia Wykonawcy  z  po-

stępowania wskazanych przez Zamawiającego, o których mowa w: i) art. 109 ust. 1 pkt 5), 7) 

– 10) ustawy są aktualne. 

W  dniu  27  grudnia  2021  r.  zamawiaj

ący  poinformował  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  i 

jako najkorzystniejszą wybrano ofertę złożoną przez Wykonawcę: 

Konsorcjum firm w składzie: 

Przedsiębiorstwo  Remontowo-Budowlane  AGAD  sp.  z  o.o.,  ul.  Chrzanowskiego  23  B,  87-

100 Toruń, (Lider Konsorcjum) i Firma Usługowo Handlowa ACS A. G., ul. Chrzanowskiego 

100 Toruń, (Partner Konsorcjum). 

Zamawiający wybrał najkorzystniejszą ofertę na podstawie kryterium oceny ofert określonym 

w Specyfikacji Warunków Zamówienia, tj.: cena brutto (C) – 100%. 

Zamawiający działając w oparciu o art. 253 ust. 1 pkt 2) ustawy zawiadomił, iż odrzucił ofertę 

nr 1 z

łożoną przez Wykonawcę Trakcja S.A., Al. Jerozolimskie 100, II p., 00-807 Warszawa. 

Oferta Wykonawcy Trakcja S.A. podlega odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) 

ustawy Pzp, tj. ”Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli została złożona przez wykonawcę podle-

gającego wykluczeniu z postępowania”, ponieważ Wykonawca podlega wykluczeniu na pod-

stawie art. 109 ust. 1 pkt 10) ustawy

: „Z postępowania o udzielenie zamówienia zamawiający 

może wykluczyć wykonawcę: (…) który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił 

informacje  wprowadzające  w  błąd,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane 

przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia.”, w związku z art. 111 pkt 6) 

ustawy:  „Wykluczenie  wykonawcy  następuje  (…)  w  przypadku,  o  którym  mowa  w  art.  109 

ust. 1 pkt 10, na okres roku od zaistnienia zdarzenia będącego podstawą wykluczenia”. 

W rozdziale IX ust. 1 pkt 1

) Specyfikacji Warunków Zamówienia, zwanej dalej „SWZ”, Zama-

wiający określił: 

„Zgodnie z art. 57 ustawy, o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy: 

1) nie podlegają wykluczeniu z postępowania na podstawie art. 108 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 

109 ust. 1 pkt 1) 

– 5) i 7) – 10) ustawy Pzp, (…)”. 

Te  same  przesłanki  wykluczenia zostały  wskazane  również w  sekcji  VI.3)  ogłoszenia o za-

mówieniu opublikowanego pod numerem 2021/S 139-368804. 

W  dniu  30.09.2021  r.  Wykonawca  Trakcja  S.A.,  w  odpowiedzi  na  wezwanie  (pismo  znak: 

KFZ01.210.29.2021.WC/14,  UNP:  2021-

0430632  z  dnia  20.09.2021  r.),  o  którym  mowa  w 

art.  126  ust.  1  ustawy  P

zp,  złożył  za  pośrednictwem  Platformy  Zakupowej  oświadczenia  i 

podmiotowe środki dowodowe aktualne na dzień złożenia, na potwierdzenie spełniania wa-

runków udziału w postępowaniu oraz braku podstaw wykluczenia, w tym m.in. Jednolity Eu-

ropejski  Dokument  Zamówienia  Wykonawcy,  zwany  dalej  „JEDZ”  (plik  o  nazwie:  „zalacz-

nik_nr_3 _do_swz_-_jedz_TRAKCJA-

sig”). 

Wykonawca w części III, sekcja C dokumentu JEDZ, w kolumnie przeznaczonej do udziela-

nia odpowiedzi na pytania: 

„Czy wykonawca może potwierdzić, że: 

a) nie je

st winny poważnego wprowadzenia w błąd przy dostarczaniu informacji wymaganych 

do weryfikacji braku podstaw wykluczenia lub do we

ryfikacji spełnienia kryteriów kwalifikacji; 

b) nie zataił tych informacji; 

c) jest w stanie niezwłocznie przedstawić dokumenty potwierdzające wymagane przez insty-

tucję zamawiającą lub podmiot zamawiający; oraz 

d)  nie  przedsięwziął  kroków,  aby  w  bezprawny  sposób  wpłynąć  na  proces  podejmowania 

decyzji przez instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający, pozyskać informacje poufne, 

które  mogą  dać  mu  nienależną  przewagę  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  lub 

wskutek zaniedbania przedstawić wprowadzające w błąd informacje, które mogą mieć istotny 

wpływ na decyzje w sprawie wykluczenia, kwalifikacji lub udzielenia zamówienia?”, 

wp

isał odpowiedź: 

„[x] Nie 

Wykonawca informuje, że pismem z dnia 2 lipca 2021 r. został wykluczony z postępowania 

pn.  „Budowa  zajezdni  Annopol”  prowadzonego  przez  Tramwaje  Warszawskie  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Warszawie oraz Miasto Stołeczne Warszawa. Podstawą wykluczenia był art. 24 

ust. 1 pkt 17 ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 29 stycznia 2004 roku. Wykonawca 

informuje jednoc

ześnie, że 12 lipca 2021 r. złożone zostało od powyższej decyzji odwołanie 

do Krajowej Izby Odwoławczej, które oddalone zostało wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2021 r. 

(sprawa o sygn. KIO 2080/21). Na obecnym etapie wykonawca wniósł skargę do sądu okrę-

gowego w 

dniu 20.09.2021 r.” 

Poza  informacją  wskazaną  powyżej,  Wykonawca  Trakcja  S.A.  nie  przedstawił  innych  infor-

macji, jak również nie przedstawił żadnych dokumentów w zakresie ww. wykluczenia i ewen-

tualnych działań podjętych w jego konsekwencji przez Wykonawcę. 

Zamawiający nadmienił, że podstawa wykluczenia (art. 24 ust. 1 pkt 17) na gruncie poprzed-

nio  obowiązującej  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  z  dnia  29  stycznia  2004  roku,  ma 

swoje  odniesienie  w  art.  109  ust.  1  pkt  10)  ustawy,  obowiązującej  od  01.01.  2021  roku,  o 

treści: 

„Z postępowania o udzielenie zamówienia zamawiający może wykluczyć wykonawcę: 

(…) 

10) który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił informacje wprowadzające w 

błąd, co mogło mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postę-

powaniu o udzielenie zamówienia.” 

Jak zostało wspomniane wcześniej, ww. przesłanka wykluczenia, określona w art. 109 ust. 1 

pkt 10) ustawy, została wskazana w zapisach rozdziału IX ust. 1 pkt 1) SWZ i w ogłoszeniu o 

zamówieniu. Art. 111 pkt 6) ustawy wskazuje natomiast, że w przypadku, o którym mowa w 

art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy, wykluczenie wykonawcy następuje na okres roku od zaistnienia 

zdarzenia będącego podstawą wykluczenia. 

Zgodnie z informacjami zawartymi w JEDZ i wskazanym prz

ez Wykonawcę wyroku Krajowej 

Izby Odwoławczej (dalej „KIO”) z dnia 27 sierpnia 2021 r. o sygn. KIO 2080/21, wykluczenie 

Trakcji S.A. 

z postępowania pn. „Budowa zajezdni Annopol” prowadzonego przez Tramwaje 

Warszawskie  sp. 

z  o.o.  oraz  Miasto  Stołeczne  Warszawa  nastąpiło  pismem  z  dnia 

02.07.2021  r.,  a  więc miało  miejsce  przed  upływem  jednego  roku  w  stosunku  do  aktualnie 

prowadzonego postępowania przez Zamawiającego PKP S.A. 

Z informacji przekazanej przez Wykonawcę – Trakcja S.A. wynika, że nie zgadza się z wy-

kluczeniem, czemu dał wyraz odwołując się do Krajowej Izby Odwoławczej, a dalej z uwagi 

na niekorzystny dla siebie wyrok KIO, złożył skargę do Sądu. Niemniej jednak takie działanie 

Wykonawcy nie stanowi o tym, iż nie podlega on wykluczeniu z postępowań publicznych, a 

złożone  przez  niego  oferty  nie  podlegają  odrzuceniu  przez  okres  roku  od  dnia  zaistnienia 

zdarzenia będącego podstawą wykluczenia. 

Ponadto, nadmieni

ł, że w art. 110 ust. 2 ustawy Ustawodawca przewiduje obowiązek odstą-

pienia  przez  zamawiającego  od  wykluczenia  wykonawcy,  pomimo  zaistnienia  podstaw  wy-

kluczenia określonych w art. 108 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 lub art. 109 ust. 1 pkt 2‒5 i 7–10 ustawy, 

ale  warunkiem  tego  odstąpienia  jest  udowodnienie  zamawiającemu  przez  Wykonawcę,  że 

podjął on działania we wszystkich trzech wskazanych w art. 110 ust. 2 pkt 1–3 ustawy ob-

szarach. W pierwszej kolejności wykonawca musi naprawić lub zobowiązać się do naprawie-

nia szkody wyrządzonej swoim nieprawidłowym postępowaniem (art. 110 ust. 2 pkt 1 usta-

wy). Następnie powinien aktywnie współpracować przy wyjaśnianiu nieprawidłowego postę-

powania (art. 110 ust. 2 pkt 2 ustawy). Wreszcie jest obowiązany podjąć środki techniczne, 

organizacyjne i kadrowe w celu zapobieżenia dalszemu nieprawidłowemu postępowaniu (art. 

110 ust. 2 pk

t 3 ustawy). Wykonawca powinien zatem podjąć działania naprawcze (art. 110 

ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy) oraz zapobiegawcze (art. 110 ust. 

2 pkt 3 ustawy), których celem jest 

przywrócenie jego rzetelności. 

Jak wynika z brzmienia zdania wprowadzającego do ww. wyliczenia (art. 110 ust. 2 ustawy), 

działania  wymienione  w  art.  110  ust.  2  pkt  1–3  muszą  być  podjęte  łącznie.  Jednocześnie 

szczegółowa  analiza katalogu tych  działań  wskazuje,  że  powinny  być  one dostosowane  do 

konkretnego  naruszenia.  Jeżeli  przykładowo  z  nieprawidłowego  postępowania  wykonawcy 

nie wynikła żadna szkoda, działania nie będą obejmowały naprawienia szkody zgodnie z art. 

110 ust

. 2 pkt 1 ustawy. Z kolei jeśli fakty i okoliczności związane z nieprawidłowym postę-

powaniem wykonawcy są oczywiste, niepotrzebne będzie ich wyjaśnianie zgodnie z art. 110 

ust. 2 pkt 2 ustawy. Nasuwa się na tym tle wniosek, że działania wymienione w art. 110 ust. 

2 pkt 1

–3 ustawy muszą być podjęte łącznie, pod warunkiem, że w danym przypadku okre-

ślone działanie nie jest bezprzedmiotowe. 

Z brzmienia art. 110 ust. 2 ustawy wynika, że samo podjęcie działań naprawczych i zapobie-

gawczych określonych w art. 110 ust. 2 pkt 1–3 ustawy nie jest wystarczające. Wykonawca 

musi udowodnić te działania zamawiającemu. Ciężar udowodnienia samooczyszczenia spo-

czywa zatem na wykonawcy. Zamawiający nie bada z urzędu, czy wykonawca, wobec które-

go zachodzą podstawy wykluczenia określone w art. 108 i art. 109 ust. 1 ustawy, podjął dzia-

łania w celu samooczyszczenia, które są wystarczające do wykazania jego rzetelności. Wy-

konawca musi przedstawić dowody z własnej inicjatywy. 

Powyższe twierdzenia potwierdza treść motywu 102 preambuły Dyrektywy klasycznej, zgod-

nie z którym, wykonawcy powinni mieć możliwość zwracania się o zbadanie środków dosto-

sowawczych  p

odjętych  w  celu  ewentualnego  dopuszczenia  do  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia.  Udowodnienie  samooczyszczenia  jest  elementem  aktywnej  współpracy  wyko-

nawcy z zamawiającym, która zgodnie z art. 110 ust. 2 pkt 2) ustawy, stanowi warunek sku-

tecznego samoocz

yszczenia. Wykonawca, chcąc wykazać swą rzetelność, pomimo istnienia 

odpowiedniej podstawy wykluczenia, powinien w pełni wyjaśnić fakty i okoliczności związane 

z  popełnionym  przestępstwem  lub  wykroczeniem,  aktywnie  współpracując  nie  tylko  z  orga-

nem  prowadz

ącym  dochodzenie,  ale  również  z  zamawiającym,  w  zakresie  właściwym  dla 

jego roli, by dowieść mu przywrócenia swojej rzetelności, pod  warunkiem że ta współpraca 

będzie  ograniczona  do  środków  ściśle  niezbędnych  do  tej  oceny.  Ta  aktywna  współpraca 

powinna pol

egać na tym, że wykonawca bez wezwania złoży kompletne dowody, wystarcza-

jące do wykazania jego rzetelności. Jeśli wykonawca przedstawi niekompletne, a tym samym 

nierzetelne informacje, nie zostanie spełniona konieczna przesłanka samooczyszczenia. 

Współpraca  z  zamawiającym  obejmuje  również  wyjaśnienie,  czy  istnieje  podstawa  wyklu-

czenia. Oznacza to, że w celu samooczyszczenia wykonawca musi z własnej inicjatywy i bez 

wezwania  podać  w  oświadczeniu  o  niepodleganiu  wykluczeniu,  o  którym  mowa  w  art.  125 

ust. 1 us

tawy, informację, że zachodzi wobec niego odpowiednia podstawa wykluczenia oraz 

wskazać  opis  środków  naprawczych  i  zapobiegawczych.  Zgodnie  z  art.  110  ust.  2  pkt  2 

ustawy  wykonawca  musi  wyczerpująco  wyjaśnić  fakty  i  okoliczności  związane  z  przestęp-

stwem,  w

ykroczeniem  lub  swoim  nieprawidłowym  postępowaniem  oraz  spowodowanymi 

przez  nie  szkodami,  aktywnie  współpracując  odpowiednio  z  właściwymi  organami,  w  tym 

organami  ścigania  lub  zamawiającym.  Należy  zatem  oczekiwać,  że  wykonawca  będzie  ak-

tywnie,  czyli  samodz

ielnie, z własnej inicjatywy współpracował z właściwymi organami oraz 

zamawiającym. (patrz: Prawo Zamówień Publicznych Komentarz pod redakcją Huberta No-

waka i Mateusza Winiarza 

– Urząd Zamówień Publicznych). 

W  kontekście  przytoczonych  wyżej  przepisów  prawnych  i  ich  interpretacji,  wskazać  należy, 

że Wykonawca  –  Trakcja S.A.,  poza  lakonicznym  poinformowaniem  Zamawiającego,  przez 

zamieszcz

enie w JEDZ informacji o zachodzących wobec niego podstawach wykluczenia, o 

których  mowa  w  art.  109  ust.  1  pkt  10  ustawy,  nie  przedstawił  praktycznie  żadnych  wyja-

śnień, jak również nie przedłożył dokumentów, takich chociażby jak skarga złożona do Sądu 

na  orzeczenie  wydane  przez  KIO  w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  2080/21  z  dnia  27.08.2021 r. 

Zamawiający  samodzielnie  odszukał  wydany  w  sprawie  wyrok  KIO  z  dnia  27.08.2021  r., 

przywołany przez Wykonawcę w dokumencie JEDZ. Biorąc zatem pod uwagę: 

– zapisy SWZ oraz ogłoszenia o zamówieniu w zakresie podstaw wykluczenia, gdzie Zama-

wiający  w  fakultatywnych  przesłankach  wykluczenia  przewidział  wykluczenie  wykonawcy, 

który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w 

błąd, co mogło mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postę-

powaniu o udzielenie zamówienia (art. 109 ust. 1 pkt 10) ustawy), 

– treść informacji zawartych w dokumencie JEDZ Wykonawcy Trakcja S.A., z których jedno-

znacznie  wynika,  że  Wykonawca  został  wykluczony  z  postępowania  pn.  „Budowa  zajezdni 

Annopol”  prowadzonego  przez  Tramwaje  Warszawskie  sp.  z  o.o.  oraz  Miasto  Stołeczne 

Warszawa na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Prawo zamówień publicznych z dnia 29 

stycznia 2004 roku, która to podstawa prawna ma swoje odniesienie właśnie w art. 109 ust. 1 

pkt 10) aktualnie obowiązującej ustawy; 

–  fakt, że wykluczenie Wykonawcy  Trakcja  S.A.  z  postępowania pn.  „Budowa zajezdni  An-

nopol” nastąpiło pismem z dnia 02.07.2021 r., a więc miało miejsce przed upływem jednego 

roku w stosunku do niniejszego postępowania, 

– brak jakichkolwiek dokumentów czy wyjaśnień wskazujących na podjęcie przez Wykonaw-

cę inicjatywy samooczyszczenia, które jak zostało to już wskazane wcześniej, powinno być 

dokonane przez Wykonawcę z jego własnej inicjatywy i bez wezwania, gdyż jego istotą jest 

dobrowolna chęć naprawy szkody przez wykonawcę i to wykonawca musi wystąpić z inicja-

tywą samooczyszczenia  i  przedstawić  zamawiającemu dokumenty  dające mu podstawę do 

odstąpienia od wykluczenia tego wykonawcy z postępowania, 

zamawiający  stwierdził,  że  istnieje  niezaprzeczalna  przesłanka  wykluczenia  Wykonawcy 

Trakcja S.A. z 

przedmiotowego postępowania. Nie występują, a co za tym idzie, nie mają tu 

zastosowania, wskazane w art. 110 ust. 2 ustawy, przesłanki dające Zamawiającemu możli-

wość rozważenia odstąpienia od wykluczenia Wykonawcy. 

W związku z powyższym Wykonawca Trakcja S.A. podlega wykluczeniu z postępowania na 

podstawie art. 109 ust. 1 pkt 10) ustawy, w związku z art. 111 pkt 6 ustawy, a w konsekwen-

cji jego oferta podlega odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, ponieważ 

została złożona przez wykonawcę podlegającego wykluczeniu z postępowania. 

W dniu 30 grudnia 2021 r. odwołujący wniósł o dokonanie przez zamawiającego autokorekty 

podjętych czynności oraz unieważnienie czynności odrzucenia oferty wykonawcy. 

Stanowisko Zamawiającego odnośnie Wykonawcy i złożonej przez niego oferty jest całkowi-

cie  nieuzasadnione.  Wykonawca  bowiem  nie  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd,  wręcz 

przeciwnie

, wskazując na toczące się postępowanie skargowe przed Sądem Okręgowym w 

Warszawie, wykazał się troską o transparentność relacji z Zamawiającym. 

Za  zupełnie  nietrafione  uznać  należy  twierdzenie  Zamawiającego  opierające  się  na  braku 

przeprowadzenia  przez  Wy

konawcę  procedury  samooczyszczenia.  Zgodnie  z  utrwalonym  i 

jednolitym orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej, działania w ramach samooczyszcze-

nia podejmować powinien wykonawcy, który przyznaje się do ziszczenia się względem niego 

przesłanki wykluczenia, lub, gdy zostanie to stwierdzone prawomocnym wyrokiem. Tak długo 

jak wykonawca utrzymuje, że przesłanka wykluczenia nie występuje i, w celu dowiedzenia tej 

okoliczności,  korzysta  ze  swoich  praw  na  ścieżce  odwoławczej  czy  sądowej,  nie  można 

stwierdzić, że powinien on przeprowadzać działania w ramach samooczyszczenia. Do takich 

wniosków doszła Krajowa Izba Odwoławcza np. w wyroku z dnia 30 sierpnia 2021 r. (sygn. 

KIO 1922/21): „Izba w tym składzie orzekającym podziela pogląd, że warunkiem niezbędnym 

dopuszczal

ności samooczyszczenia jest uznanie przez wykonawcę istnienia w stosunku do 

niego  podstaw  wykluczenia  (vide  przykładowo  wyroki  w  sprawach  KIO  139/17,  wyrok  KIO 

1101/17,  KIO  1034/17).  Wówczas  bowiem  podjęte  przez  wykonawcę  środki  naprawcze  są 

możliwe do oceny i stwierdzenia, czy są one adekwatne do stwierdzonych przyczyn wyklu-

czenia  i  dają  podstawę  do  uznania,  że  wykonawca  nie  dopuści  się  podobnych  czynów  w 

przyszłości.  Konsekwentnie  twierdzenie  przez  wykonawcę,  że  nie  podlega  wykluczeniu  z 

postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17, stoi w sprzeczności z tezą, że wykonawca 

podjął realne działania naprawcze”. 

Definitywnym  i 

jednoznacznym  dowodem  na  prawidłowość  działań  Wykonawcy  jest  wyrok 

Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 grudnia 2021 r. w sprawie prowadzonej pod sygn. 

XXIII Zs 123/21, w którym Sąd rozstrzygnął skargę wniesioną przez Wykonawcę od wyroku 

Krajowej  Izby  Od

woławczej  w  sprawie  KIO  2080/21  (który  to  wyrok  stanowił  podstawę  od-

rzucenia oferty Wykonawcy przez Zamawiającego), w którym Sąd zmienił zaskarżone orze-

czenie Krajowej Izby Odwoławczej i stwierdził naruszenie art. 24 ust. 1 pkt 17 Prawa zamó-

wień publicznych. 

Tym  samym  Sąd  Okręgowy  w  Warszawie  w  pełni  podzielił  argumentację  Wykonawcy,  co 

oznacza, że: 

a)  Wykonawca  nie  wprowadził  zamawiającego  (Tramwaje  Warszawskie  sp.  z  o.o.  w  War-

szawie  i  Miasto  Stołeczne  Warszawa)  w  błąd  w  prowadzonym  przez  tego  zamawiającego 

postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego i, tym samym 

b)  nie  istnieją jakiekolwiek  podstawy  do  przeprowadzenia  przez  Wykonawcę  procedury  sa-

mooczyszczenia. 

Wykonawca oświadcza, że okoliczności podniesione powyżej zostaną szczegółowo wyłożo-

ne  w  odw

ołaniu  wniesionym  do  Krajowej  Izby  Odwoławczej  kwestionującym  czynność  od-

rzucenia  oferty  Wykonawcy.  Niemniej  jednak,  kierując  się  świadomością,  iż  Zamawiający 

może  nie  wiedzieć  o  wydaniu  przez  Sąd  Okręgowy  powyższego  orzeczenia,  Wykonawca 

składa niniejsze  pismo. Do pisma  załączony  został  przywołany  wyrok.  Ponadto,  biorąc  pod 

uwagę,  że  Sąd  Okręgowy  w  Warszawie  nie  przesłał  jeszcze  Wykonawcy  pisemnego  uza-

sadnienia orzeczenia, załączył również skargę. 

Ze  skargi  od  wyrok  KIO  2080/21 

wynika,  że  odwołujący  zaskarżył  wyrok  w  następującym 

zakresie: 

(i) 

w  odniesieniu  do  sprawy  o  sygn.  KIO  2080/21  (pkt  3  Wyroku)  w  części  dotyczącej 

oddalenia  o

dwołania  w  zakresie  zarzutu  dotyczącego  wykluczenia  Skarżącego  z  udziału  w 

postępowaniu (zarzut 1 i 3 odwołania) ; 

(ii) 

pkt 9 Wyroku - 

w całości. 

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił: 

(a) naruszenie przepisu prawa materialnego, art. 24 ust, 1 pkt 17 oraz art. 7 ust. 1 ustawy z 

dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych („Pzp"), przez jego błędną wykładnię 

skutkującą uznaniem przez Izbę, że wykluczenie Wykonawcy z Postępowania było zasadne, 

gdy tymczasem nie doszło do spełnienia się wszystkich przesłanek art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp, 

w szczególności brak było podstaw do przyjęcia, że, w momencie podejmowania przez Za-

mawiającego decyzji o wykluczeniu z postępowania, podane błędne informacje miały lub też 

mogły mieć istotny wpływ na decyzje tego podmiotu - takie stanowisko Izby wynika wyłącznie 

z zignorowania szeregu istotnych okoliczności, na które wskazywał Wykonawca (opisane w 

szczegółach  w  uzasadnieniu  Skargi),  a  także  niewyrażonej  wprost  w  przepisach,  nieliteral-

nej, rozszerzającej, a przez to błędnej wykładni ww. przepisu i przyjęcia, że podstawą wyklu-

czenia w związku z treścią art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp jest również „polepszenie sytuacji” wyko-

nawcy w postępowaniu, o czym nie wspomina przedmiotowa regulacja, która mówi o „wpły-

wie na decyzję” (co nie jest tym samym), a co w ostateczności skutkowało błędnym zasto-

sowanie tego przepisu, a także naruszeniem zasady uczciwej konkurencji; 

(b)  naruszenie  przepisu  postępowania,  które  miało  istotny  wpływ  na  wynik  sprawy,  tj.  542 

ust. 1 nPzp, poprzez brak wszechstronneg

o rozważania zgromadzonego materiału dowodo-

wego, skutkujące ustaleniami stanu faktycznego sprzecznymi z treścią zebranego w sprawie 

materiału dowodowego oraz poprzez pominięcie ustalenia i wyjaśnienia istotnych dla sprawy 

okoliczności  faktycznych,  czyli  nie  przeprowadzenie  prawidłowego  postępowania  dowodo-

wego, w szczególności przejawiające się brakiem uwzględnienia okoliczności wskazywanych 

przez  Wykonawcę  w  treści  wyjaśnień  z  dnia  30  czerwca  2021  r.,  co  doprowadziło  Izbę  do 

błędnego ustalenia w zakresie spełnienia przesłanek z art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp; 

c) 

naruszenie przepisu postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 559 

ust. 2 nPzp, poprzez sporządzenie uzasadnienia Wyroku w niniejszej sprawie w sposób wa-

dliwy, lakoniczny i bez wyja

śnienia istotnych dla rozstrzygnięcia okoliczności, w tym: 

pominięcie w treści uzasadnienia wskazania, na czym polega rzeczywisty lub potencjalny 

wpływ (co stanowi jedną z przesłanek art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp) nieprawdziwej informacji po-

danej przez Wyko

nawcę na decyzje Zamawiającego;   

pominięcie w treści uzasadnienia odpowiedzi na pytanie o to, na jakie decyzje Zamawiają-

cego,  choćby  potencjalnie,  informacje  nieprawdziwe  podane  przez  Wykonawcę  w  Wykazie 

mogły  mieć  istotny  wpływ  -  w tym  zakresie Izba  ograniczyła się do  samego stwierdzenia o 

tym, że przedstawienie takich informacji „z pewnością” mogło mieć wpływ na decyzje podej-

mowane przez Zamawiającego; 

d) 

naruszenie przepisu postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 552 

ust. 1 n

Pzp, przez uznanie, że ziszczenie się przesłanki wpływu na decyzje Zamawiającego, 

o której mowa w art. 24 ust, 1 pkt 17 Pzp nastąpiło, gdyż nieprawdziwe informacje „przybliża-

ją” Wykonawcę do wykazania spełnienia warunku (w ewentualnej procedurze uzupełniającej 

Wykonawca musiałby uzupełnić jedynie 10 brakujących miesięcy), a zatem mógłby w przy-

szłości  to  wykazać,  gdy  tymczasem,  zgodnie  z  art.  552  ust.  1  nPzp,  wydając  Wyrok,  Izba 

zobligowana była do wzięcia pod uwagę stanu rzeczy ustalonego w toku postępowania od-

woławczego,  a  stan  ten  nie  obejmował  procedury  uzupełniającej  (nie  miała  ona  miejsca  w 

Post

ępowaniu, ewentualnie mogła, ale nie musiała, mieć miejsce w przyszłości). 

Wniósł o: 

uwzględnienie  niniejszej  Skargi  w  całości  i  zmianę  Zaskarżonego Wyroku  (w  pkt.  3)  oraz 

orzeczenie co do istoty sprawy,  tj.  uwzględnienie odwołania i  uznanie, że wykluczenie Wy-

konawcy z Postępowania było niezasadne; 

dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach 

postępowania odwoławczego prowadzonego przed Krajową Izbą Odwoławczą; 

(3)  zmianę  Zaskarżonego  Wyroku  w  pkt.  9  i  zasądzenie  od  Przeciwnika  Skargi  na  rzecz 

Skarżącego kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego 

według norm prawem przewidzianych, zgodnie z fakturą przedstawioną na rozprawie; 

(4) zasądzenie od Przeciwnika Skargi na rzecz Skarżącego kosztów procesu, w tym kosztów 

postępowania  skargowego  (II    instancyjnego)  i  kosztów  zastępstwa  procesowego  według 

norm prawem przepisanych. 

Z wyroku 

Sądu Okręgowego w Warszawie XXIII Zs 123/21 wynika, że na skutek skargi od-

wołującego  od  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  27  sierpnia  2021r.  sygn.  akt  KIO 

Sąd 

zmienia zaskarżony wyrok w pkt 3 i stwierdza naruszenie prawa materialnego, tj. art. 

24 ust. 1 pkt 

17 ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. prawo zamówień publicznych 

zmienia  zaskarżony  wyrok  w  pkt  9  w  ten  sposób,  że  kosztami postępowania  odwo-

ławczego  obciąża  zamawiającego  Tramwaje  Warszawskie  spółka  z  ograniczoną  odpowie-

dzialnością  w  Warszawie  i  Miasto  Stołeczne  Warszawa  w  Warszawie  i  w  pkt.9.1 zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20.000  złotych  uiszczoną  przez  wyko-

nawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Trakcja S.A, w Warszawie, Po-

limex  S.A,  w  Warszawie,  Polimex  Infra

struktura  Sp.  z  o.o.  w  Warszawie  tytułem  wpisu  od 

odwołania, a w pkt. 9.2 zasądza od Tramwaje Warszawskie sp. z o.o. w Warszawie i Miasto 

Stołeczne  Warszawa  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie  zamówienia Trakcja  S.A,  w  Warszawie,  Polimex  S.A,  w  Warszawie,  Polimex In-

frastruktura  Sp.  z  o.o.  w  Warszawie  23.600  zł  (dwadzieścia  trzy  tysiące  sześćset  złotych) 

tytułem kosztów postępowania odwoławczego, 

zasądza od Tramwaje Warszawskie sp. z o.o. w Warszawie i Miasto Stołeczne War-

szawa  w  Warszawie  na  rzecz  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamó-

wienia  Trakcja  S.A,  w Warszawie,  Polimex  S.A,  w  Warszawie,  Polimex  Infrastruktura  Sp.  z 

o.o.  w  Warszawie  72.500  zł  (siedemdziesiąt  dwa  tysiące  pięćset  złotych  złotych)  tytułem 

kosztów postępowania skargowego. 

Izba zważyła, co następuje: 

Izba  stwierdziła,  że  zgłoszone  przystąpienie  spełnia  wymogi  formalne  określone  w  art.  525 

ust. 1 

– 3 ustawy.  

Izba nie dopatrzyła się zaistnieni

e

a 

przesłanek z art. 528 ustawy, które skutkowałyby odrzu-

ceniem odwołania.  

Izba  oceniła,  że  odwołujący  wykazał  przesłankę  materialnoprawą  dopuszczalności  odwoła-

nia, o której mowa w art. 505 ust. 1 ustawy.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a) w zw. z art. 111 pkt 6) w 

zw. z art. 109 ust. 1 pkt 10  ustawy przez 

niezasadne ich zastosowanie i uznanie, że oferta 

odwołującego  podlega  odrzuceniu  z  uwagi  na  objęcie  Trakcji  roczną  „karencją”  (zakazem 

udziału w przetargach), o jakiej mowa w treści art. 111 pkt 6 ustawy, a to w związku z wyklu-

czeniem 

odwołującego w innym postępowaniu z powodu rzekomego dopuszczenia się przez 

Trakcję  wprowadzenia  w  błąd  zamawiającego  (naruszenia  dawnego  art.  24  ust.  1  pkt  17 

ustawy), podczas gdy 

– co wynika z orzeczenia SO w Warszawie – ww. decyzja zamawiają-

cego o wykluczeniu Trakcji z innego przetargu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy 

była 

nieprawidłowa, błędna i całkowicie niesłuszna, a zatem nie można powiedzieć, że wystąpiło 

zdarzeni

e będące podstawą wykluczenia, o którym mowa w treści art. 111 pkt 6) ustawy.  

Zarzut potwierdził się. Izba ustaliła, że przystępujący w JEDZ na pytania : 

Czy wykonawca może potwierdzić, że: 

a) nie jest winny poważnego wprowadzenia w błąd przy dostarczaniu informacji wymaganych 

do weryfikacji braku podstaw wykl

uczenia lub do weryfikacji spełnienia kryteriów kwalifikacji; 

b) nie zataił tych informacji; 

c) jest w stanie niezwłocznie przedstawić dokumenty potwierdzające wymagane przez insty-

tucję zamawiającą lub podmiot zamawiający; oraz 

d)  nie  przedsięwziął  kroków,  aby  w  bezprawny  sposób  wpłynąć  na  proces  podejmowania 

decyzji przez instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający, pozyskać informacje poufne, 

które  mogą  dać  mu  nienależną  przewagę  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  lub 

wskutek zaniedbania przedstaw

ić wprowadzające w błąd informacje, które mogą mieć istotny 

wpływ na decyzje w sprawie wykluczenia, kwalifikacji lub udzielenia zamówienia? 

Odpowiedział NIE, natomiast wykonawca podał, że wniósł skargę na orzeczenie Izby sygn.. 

akt KIO 2080/21 w dniu 20 wr

ześnia 2021 r.  

Izba stoi na stanowisku, że dokument JEDZ jest dokumentem uniwersalnym dostosowanym 

do postępowań o udzielenie zamówienia prowadzonych w każdym z państw członkowskich. 

Tym samym nie m

ożna bez uwzględniania brzmienia przepisów prawa krajowego implemen-

tującego  prawa  wspólnotowe  ocenić  udzielonych  w  jego  treści  odpowiedzi  (oczywiście  pod 

warunkiem, że nie są sprzeczne z postanowieniami prawa wspólnotowego). Przepis art. 109 

ust. 1 pkt 10 

ustawy stanowi, że z postępowania o udzielenie zamówienia zamawiający mo-

że wykluczyć wykonawcę, który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił infor-

macje wprowadzające w błąd, co mogło mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez 

zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Zgodnie z art. 110 ust. 1 ustawy 

wykonawca może zostać wykluczony przez zamawiającego na każdym etapie postępowania 

o udzielenie zamówienia. Wykluczenie wykonawcy następuje w przypadku, o którym mowa 

w art. 109 ust. 1 pkt 10 na okres roku od zaistnienia zdarzenia będącego podstawą wyklu-

czenia.  

Z przytoczonych przepisów prawa wykonają następujące wnioski: 

pytania  postawione  w  JEDZ  muszą  być  odczytywane  jako  pytania  o  brak  podstawy 

wykluczenia, a więc jeśli wykonawca deklaruje słowo „NIE”, to nie można w sposób 

bezrefleksy

jny  ocenić,  że  wykonawca  wyraził  wolę  oświadczenia,  że  nie  może  po-

twierdzi,  że  nie  jest  winny  poważnego  wprowadzenia  w  błąd.  Zwłaszcza,  że  sam 

JEDZ wskazuje, 

że „Należy zauważyć, że do celów niniejszego zamówienia niektóre 

z  poniższych  podstaw  wykluczenia  mogą  być  zdefiniowane  bardziej  precyzyjnie  w 

prawie  krajowym,  w  stosownym  ogłoszeniu  lub  w  dokumentach  zamówienia.  Tak 

więc prawo krajowe może na przykład stanowić, że pojęcie „poważnego wykroczenia 

zawodowego” może obejmować kilka różnych postaci zachowania stanowiącego wy-

kroczenie.

” Tym samym skoro odwołujący zakreślił słowo „NIE” i jednocześnie podał, 

że  skarży  czynność  wykluczenia  przez  zamawiającego  Tramwaje  Warszawie,  to  w 

ocenie Izby nie można było jednoznacznie przyjąć, że wykonawca przyznał, że speł-

nia przesłanki wykluczenia. Co więcej przeczy temu kolejna czynność odwołującego 

jaką  było  przekazanie  zamawiającemu  sentencji  wyroku  Sądu  Okręgowego  w  War-

szawie w sprawie sygn. akt XXIII Zs 123/21.  

Izba  wzięła  też  pod  uwagę,  że  zamawiający  istnienie  bądź  nieistnienie  przesłanek 

wykluczenia  ma  badać  na  każdy  etapie  postępowania,  o  czym  wprost  stanowi  art. 

110 ustawy, co więcej JEDZ jest tymczasowym podmiotowym środkiem dowodowym 

i jeśli zamawiający poweźmie wątpliwości, co do jego aktualności powinien wezwać w 

każdym czasie wykonawcę do złożenia tego podmiotowego środka dowodowego ak-

tualnego  na  dzień  złożenia.  Tym  samym  niezasadna  jest  teza  zamawiającego,  że 

zamawiający ma badać tylko i  wyłącznie to,  czy wykonawca nie podlegał  wyklucze-

niu, a jego oferta od

rzuceniu na datę składania ofert.  

Izba podziela także stanowisko odwołującego, co do tego, że wykonawcom służy prawo ko-

rzystania ze środków ochrony prawnej wynikające z ustawy i odnoszące się do każdej czyn-

ności lub zaniechania zamawiającego, co więcej kontrola ta jest dwuinstancyjna i wyrok Izby 

wprawdzie podlega wykonaniu po jego wydaniu, w tym wydanie orzeczenia przez Izbę znosi 

zakaz  zawarcia  umowy,  jedna

k  wyrok  ten  do  upływu  terminu  na  wniesienie  skargi  lub  do 

momentu wydania orzeczenia przez Sąd Okręgowy w Warszawie nie posiada waloru wyroku 

prawomocnego.  

Zgodnie  z  motywem  17  dyrektywy  odwoławczej  2007/66/WE  PARLAMENTU  EUROPEJ-

SKIEGO I RADY z dnia 11 gru

dnia 2007 r. Procedura odwoławcza powinna przysługiwać co 

najmniej każdej osobie, która jest lub była zainteresowana uzyskaniem danego zamówienia i 

która poniosła szkodę lub jest zagrożona szkodą w wyniku domniemanego naruszenia. 

Zgodnie  z  art.  2  pkt  8  i  9 

Państwa  członkowskie  zapewniają  efektywne  wykonanie  decyzji 

podjętych przez organy odwoławcze. 

W przypadku gdy organy odwoławcze nie mają charakteru sądowego, ich decyzje są zaw-

sze  uzasadnione 

na  piśmie.  Ponadto w takim  przypadku  należy  wprowadzić  przepisy  gwa-

rantujące  postępowanie,  dzięki  któremu  wszelkie  ewentualnie  bezprawne  środki  podjęte 

przez 

organ  odwoławczy  lub  wszelkie  uchybienia  w  wykonywaniu  nadanych  mu  uprawnień 

będą mogły być przedmiotem odwołania w sądzie lub odwołania rozpatrywanego przez inny 

organ  będący  sądem  w  rozumieniu  art.234  Traktatu  i  niezależny  zarówno  od  instytucji  za-

mawiającej, jak i organu odwoławczego. 

W ocenie Izby nie da się zatem pogodzić z efektywnością systemu odwoławczego sytuacji, w 

której wydanie prawomocnego orzeczenia sądowego w wyniku kontroli instancyjnej orzecze-

nia Izby nie mogło wywrzeć wpływu na decyzje zamawiającego wadliwie podjęte w toku pro-

cedury o udzielenie zamówienia jedynie z tego względu, że w dacie składania ofert nie był 

jeszcze  zn

any  wynik  postępowania  sądowego.  Przyjęcie  interpretacji  dokonanej  przez  za-

mawiającego i przystępującego w tym postepowaniu w ocenie Izby rodziłoby bowiem sytua-

cję,  w  której  wykonawca  uzyskujący  korzystne  dla  siebie  prawomocne  rozstrzygnięcie  nie 

mógł skutecznie się na nie powoływać z uwagi na upływ terminu do składania ofert. Słusznie 

również podnosi  odwołujący,  że  istotą  sporu  pomiędzy  zamawiającym  Tramwaje  Warszaw-

skie, a odwołujących było to, czy zaistniało zdarzenie uzasadniające wykluczenie odwołują-

cego  z  post

ępowania  Annopol.  Rozstrzygnięcie  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  kończąc 

ten  spór  pomiędzy  stronami  przesądziło,  że  takie  zdarzenie  nie  miało  miejsca.  W  konse-

kwencji  zamawiający  pozyskując  wiedzę  o  orzeczeniu  sądowym  uznającym  za  niebyłe  wy-

kluczenie o

dwołującego z postępowania Annopol powinien był ustalić, czy nie zachodzi po-

trzeba aktualizacji oceny tymczasowego podm

iotowego środka dowodowego jakim był JEDZ 

złożonym przez odwołującego. Stanowisko, że decyzja zamawiającego była prawidłowa, bo 

w dacie s

kładania ofert wykonawca był wykluczony z postępowania Annopol, jest o tyle nie-

prawidłowa, że Sąd Okręgowy stwierdził, że wykluczenie to było wadliwe, a w konsekwencji 

nieskuteczne. Orzeczenie sądowe uchyliło zatem czynności zamawiającego Tramwaje War-

szaws

kie, od momentu jej podjęcia. W konsekwencji zaś wydania tego orzeczenia zamawia-

jący winien był zweryfikować, że od daty wydania tego orzeczenia, wykluczenie nie nastąpi-

ło, ale ze skutkiem od dnia 2 lipca 2021 r., a więc na długo przed terminem składania ofert. 

Przyjęcie  tezy  przeciwnej  podważałoby  w  ogóle  sens  istnienia  środków  ochrony  prawnej  i 

podważałoby  skuteczność  prawa  do  obrony  swoich  praw  przez  stronę,  co  oczywiście  nie 

może się ostać.  

Izba  nie  podziela  obaw  zamawiającego  i  przystępującego  o  nadużywanie  prawa  do  sądu 

przez  wykonawców  zwłaszcza w  świetle  art.  578  ust.  2 pkt  2 ustawy, z  którego  wynika,  że 

Izba może uchylić zakaz zawarcia umowy jeżeli zamawiający uprawdopodobnił, że odwoła-

nie wnoszone jest wyłącznie w celu uniemożliwienia zawarcia umowy. Nadto przed niepożą-

danymi zachowaniami wykonawców i nielojalnym korzystaniem ze środków ochrony prawnej 

chroni  zama

wiającego  bariera  fiskalna  w  postaci  wpisu  od  odwołania  i  opłaty  od  skargi,  a 

także  krótkie  terminy  instrukcyjne  rozpoznania  odwołania  i  skargi  oraz  udział  uczestników 

postepowania,  którzy  w  tym  zakresie  mogą  wspomagać  zamawiającego  w  zabezpieczeniu 

prawid

łowego toku  postępowania.  Tym  samym Izba  uznała, że zamawiający  nie dokonując 

ponownego badania przesłanek wykluczenia po powzięciu informacji o treści sentencji wyro-

ku S

ądu Okręgowego w Warszawie sygn. akt XXIII Zs 123/21 i dokonując odrzucenia oferty 

odw

ołującego i wyboru oferty uczestnika postępowania dopuścił się naruszenia zarzucanych 

mu przepisów prawa.  

Zarzut naruszenia przez zamaw

iającego art. 110 ust. 2 ustawy przez nieuzasadnione przyję-

cie, że Trakcja powinna przeprowadzić procedurę samooczyszczenia  

Zarzut  zasługuje  na  uwzględnienie.  Przede  wszystkim  Izba  zauważa,  że  instytucja  self-

cleaningu służy jedynie wykonawcom, co do których zachodzą podstawy wykluczenia z po-

st

ępowania.  W  Ocenie  Izby  zamawiający  nieprawidłowo  zastosował  wobec  wykonawcy 

przepis 

art. 111 pkt 6 w związku z art. 109 ust. 1 pkt 10 i w konsekwencji wadliwie odrzucił 

jego  ofert

ę  na  podstawie art.  226 ust.  1 pkt  2 lit.  a ustawy.  Oznacza to,  że odwołujący nie 

podlegając wykluczeniu z postepowania Annopol, nie podlegał także wykluczeniu z tego po-

st

ępowania z uwagi na roczny zakaz ubiegania się o zamówienia publiczne wynikający z art. 

11  ust.  6  ustawy.  Tym  samym 

nie  zachodziła  podstawa  do  skorzystania  z  art.  110  ust.  2 

ustawy.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy przez jego niezasadne 

zastosowanie  w  odniesieniu  do  informacji  ujętych  w  Jednolitym  Europejskim  Dokumencie 

Zamówienia („JEDZ”) składanym w postępowaniu, będące konsekwencją błędnego uznania, 

że odwołujący, w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa, przedstawił informacje wprowadza-

jące w błąd. 

Zarzut ten nie zasługiwał na uwzględnienie. Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie wyja-

śnił, że nie wykluczył odwołującego z uwagi na wprowadzenie zamawiającego w błąd w tym 

post

ępowaniu, a odwołujący w wyniku tego oświadczenia nie podnosił argumentacji związa-

nej z zarzutem. Izba również nie dopatrzyła się w uzasadnieniu odrzucenia oferty odwołują-

cego,  aby  ze  stanowiska  zamawiającego  wynikało,  że  ocenia  on  informacje  przedstawione 

przez odwołującego w JEDZu jako wprowadzające w błąd. Przeciwnie zamawiający uważał, 

że wykonawca podał informacje stanowiące o istnieniu podstawy wykluczenia w tym postę-

powaniu i podnosił, że mimo istnienia tej postawy odwołujący nie skorzystał z instytucji sa-

mooczyszczenia. Z tego 

wynika, że nie uznawał podanych mu informacji za wprowadzające 

w błąd, ale umożliwiające mu ocenę istnienia podstaw wykluczenia u odwołującego.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 128 ust. 4 oraz art. 16 ustawy przez zaniecha-

nie jego zastosowania 

w przypadku, w którym zamawiający miał wątpliwości odnośnie oko-

liczności  związanych  z  postępowaniem  pn.  „Budowa  zajezdni  Annopol”  i,  będącego  jego 

konsekwencją,  postępowania skargowego,  w  konsekwencji  czego  nie wezwał  on  odwołują-

cego 

do wyjaśnień 

Zarzut  p

otwierdził  się.  W  ocenie  Izby  zamawiający  mając  informacje  o  nieprawomocności 

orzeczenia KIO 2080/21 przed podjęciem decyzji o odrzuceniu oferty odwołującego powinien 

był skorzystać z możliwości ustalenia czy i na jakim etapie jest rozpoznanie wniesionej skar-

gi. Zamawiający mógł też skorzystać z możliwości zażądania od wykonawcy szczegółowych 

wyjaśnień  związanych  z  wykluczeniem  go  z  postępowania  Annopol.  Zamawiający  z  jednej 

strony oczekiwał przeprowadzenia przez odwołującego procedury self-cleaningu, która prze-

cież również daje wykonawcy i to nierzetelnemu prawo do złożenia wyjaśnień i podjęcia pró-

by wykazania, że stan nierzetelności ustał. Tym bardziej zatem w sytuacji, gdy zamawiający 

nie ma pewności, co do możliwości negatywnego dla wykonawcy wyniku postepowania są-

dowego, a ma ono wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu 

powinien umożliwić wykonawcy wyjaśnienie swego stanowiska w sprawie.  

Zarzut naruszenia przez zamawiającego art. 16 ust. 1 ustawy przez przeprowadzenie postę-

powani

a w sposób niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji, równego traktowania 

wykonawców, proporcjonalności i przejrzystości.  

Zarzut potwierdził się. W ocenie Izby zamawiający nie dokonując oceny sytuacji odwołujące-

go w postępowaniu na każdym etapie postępowania i pomijając informację o korzystnym dla 

odwołującego wyroku sądowym potraktował go nierówno z innymi wykonawcami, czym na-

ruszył art. 16 ust. 1 ustawy.  

Mając  na  uwadze  powyższe  orzeczono  jak  w  sentencji  na  podstawie  art.  553  zdanie  1 

ustawy. 

O 

kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 574 i 575 ustawy, tj. 

stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem postanowień Rozporządzenia Preze-

sa Rady Ministrów w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławcze-

go, i

ch rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania z dnia 30 grud-

nia 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437) na podstawie par. 5 ust. pkt. 1 

w związku z par. 7 ust. 

1  pkt  1  r

ozporządzenia  obciążając  kosztami  zamawiającego.  Izba  na  podstawie  akt  postę-

powania

, że odwołujący poniósł koszty wpisu w kwocie 20 000 zł, oraz koszty wynagrodze-

nia pełnomocnika, które wykazał rachunkiem na kwotę 3 600zł., z tego względu Izba nakaza-

ła zamawiającemu, aby zwrócił odwołującemu oba poniesione koszty. Nieuwzględnienie jed-

nego  z  zarzutów  odwołania,  nie  powoduje,  że  odwołujący  nie  osiągnął  celu  postępowania 

jakim było przywrócenie go do postępowania, stąd też Izba korzystając z par. 7 ust. 5 rozpo-

rządzenia odstąpiła od stosunkowego rozdzielenia kosztów.  

Przewodniczący: 

………………….. 

Członkowie:   

………………….. 

…………………..