KIO 56/22 WYROK dnia 25 stycznia 2022 r.

Sygn. akt: KIO 56/22 

WYROK 

z dnia 25 stycznia 2022 r.  

Krajowa 

Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Małgorzata Matecka 

Protokolant:  

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  24  stycznia  2022  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  10  stycznia  2022  r.  przez 

odwołującego:  PZOM  STRACH  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  spółka 

komandytowa  z  siedzibą  w Konopiskach  w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

zamawiaj

ącego: Gminę Lelów 

przy  udziale  wykonawcy 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie zamawiającego: J. C. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą P.H.U. „REKO” 

J. C. 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  zaniechania  odrzucenia  oferty  złożonej 

przez 

wykonawcę J. C. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą P.H.U. „REKO” 

J.  C. 

na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  2  lit.  c)  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  i 

nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i 

odrzucenie 

oferty  złożonej  przez  wykonawcę  J.  C.  prowadzący  działalność 

gospodarczą  pod firmą P.H.U.  „REKO”  J.  C.  na  podstawie art.  226  ust.  1 pkt  2  lit. c) 

ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Pozostałe zarzuty odwołania uznaje za nieuzasadnione. 

Kosztami postępowania obciąża zamawiającego, i:  

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od 

od

wołania; 

zasądza  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kwotę  15  000  zł  00  gr  (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)

stanowiącą  koszty  postępowania 

odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  art.  580  ust.  1  i  2  ust

awy  z  dnia 11  września 2019  r.  Prawo 

zamówień  publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2019, ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 

14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej 

Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:        ….…………………………… 

Sygn. akt: KIO 56/22 

U z a s a d n i e n i e  

Zamawiający  Gmina  Lelów  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie 

o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  pod  nazwą  „Odbiór,  transport  i  zagospodarowanie 

odpadów z obszaru gminy Lelów na lata 2022-2023” (numer referencyjny: PIR.271.11.2021). 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w dniu 26 października 2021 r. w Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej pod nr 2021/S 208-544697. 

I.  W  dniu  10  stycznia  2022  r.  wykonawca 

PZOM  STRACH  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  spółka  komandytowa  z  siedzibą  w  Konopiskach  wniósł  do  Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  odwołanie  wobec  czynności  i  zaniechań  zamawiającego 

polegających na:  

wydłużeniu wykonawcy: J. C. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą P.H.U. 

„REKO”  J.  C.  (dalej  również  jako  „wykonawca  REKO”)  terminu  do  uzupełnienia 

dokumentu (podmiotowego środka dowodowego) wymaganego celem potwierdzenia 

braku  podstaw  wykluczenia  wykonawcy  z  udziału  w  postępowaniu  o udzielenie 

zamówienia  publicznego,  w  postaci  Informacji  z  Krajowego  Rejestru  Karnego  w 

zakresie określonym w art. 108 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – 

Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129, ze zm.), dalej jako „ustawa 

Pzp”,  już  po  upływie tego  terminu,  pomimo tego,  że  ww.  wykonawca  nie  przedłożył 

tego  dokumentu  w  pierwotnie  wyznaczonym  przez  z

amawiającego  terminie  na  jego 

uzupełnienie wyznaczonym w wezwaniu z dnia 13 grudnia 2021 r.;  

2)  zaniechaniu  przez  z

amawiającego  czynności  odrzucenia  oferty  wykonawcy  REKO 

z 

uwagi  na  to,  że  nie  złożył  on  w  przewidzianym  terminie  podmiotowego  środka 

dowodowego  w  postaci  Informacji  z  Krajowego  Rejestru  Karnego  w  zakresie 

określonym w art. 108 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy Pzp i tym samym nie potwierdził on 

braku podstaw wykluczenia z 

postępowania;  

3)  zaniechaniu  wezwania  wykonawcy  REKO 

do  uzupełnienia  przedłożonych  dowodów 

na  należyte  wykonanie  usług  potwierdzających  spełnienie  warunków  udziału 

w 

postępowaniu  (referencji)  poprzez  nadanie  im  należytej  formy  tj.  cyfrowego 

odwzorowania 

tych 

dokumentów 

opatrzonych 

kwalifikowanym 

podpisem 

elektronicznym. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy Pzp: 

1)  art.  16  pkt  1)  i  pkt  2)  ustawy  Pzp 

w  związku  z  art.  128  ust.  1 ustawy  Pzp  przez  ich 

błędną  wykładnię  i  niewłaściwe  zastosowanie  poprzez  przyjęcie,  że  zamawiający 

uprawniony  jest  do  przedłużenia  terminu  na  składanie  uzupełnień  po  upływie  tego 

terminu, co de facto równoznaczne jest z ponownym wezwaniem tego wykonawcy do 

kolejnego uzupełnienia tych samych dokumentów w takim samym zakresie, co godzi 

w  zasadę  jednokrotności  wzywania  do  uzupełnień  tego  samego  dokumentu 

i w 

konsekwencji  powtórne  wezwanie  wykonawcy  REKO  w  trybie  art.  128  ust.  1 

ustawy  Pzp 

do  uzupełnienia  dokumentu  potwierdzającego  spełnianie  warunku 

udziału w postępowaniu, o którym mowa w Rozdziale II ust. 9 pkt 9.2. ppkt 9.2.1 lit a) 

SWZ, 

dotyczącego Informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie określonym 

w  art.  108  ust.  1  pkt  1,  2  i  4  ustawy  Pzp

,  pomimo  tego,  że  wykonawca  REKO  nie 

przedłożył  tego  dokumentu  w  pierwotnie  wyznaczonym  przez  zamawiającego 

terminie  na  jego  uzupełnienie  wyznaczonym  w  wezwaniu  zamawiającego  z  dnia  13 

grudnia 2021 r.;  

2)  art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. c) ustawy Pzp przez jego niezastosowanie i w konsekwencji 

zaniechanie przez z

amawiającego czynności odrzucenia oferty wykonawcy REKO na 

podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. c) ustawy Pzp 

z uwagi na to, że wykonawca ten nie 

złożył w przewidzianym terminie dokumentu, o którym mowa w Rozdziale II ust. 9 pkt 

9.2.  ppkt  9.2.1  lit  a)  SWZ,  w  postaci  Informacji  z  Krajowego  Rejestru  Karnego 

w 

zakresie  określonym  w  art.  108  ust.  1  pkt  1,  2  i  4  ustawy  Pzp  potwierdzającego 

brak podstaw wykluczenia;  

3)  art.  128  ust.  1  ustawy  Pzp 

w  związku  z  §  7  ust.  2,  ust.  3  pkt  1)  rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie sposobu sporządzania 

i 

przekazywania  informacji  oraz  wymagań  technicznych  dla  dokumentów 

elektronicznych  oraz  środków  komunikacji  elektronicznej  w  postępowaniu  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  lub  konkursie  (Dz.  U.  poz.  2452)  przez 

zaniechanie  wezwania  wykonawcy 

REKO  do  uzupełnienia  przedłożonych  dowodów 

na  należyte  wykonanie  usług  potwierdzających  spełnienie  warunków  udziału  w 

postępowaniu  tj.  referencji  poprzez  nadanie  im  należytej  formy  tj.  cyfrowego 

odwzorowania 

tych 

dokumentów 

opatrzonych 

kwalifikowanym 

podpisem 

elektronicznym. 

W  związku  z  podniesionymi  zarzutami  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania 

i nakazani

e zamawiającemu: 

unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej tj. oferty wykonawcy REKO;  

2)  odrzucenia 

oferty 

wykonawcy 

REKO 

wobec  okoliczności  niezłożenia  w 

przewidzianym  terminie  podmiotowego  środka  dowodowego  w  postaci  Informacji  z 

Krajowego  R

ejestru  Karnego  w  zakresie  określonym  w  art.  108  ust.  1  pkt  1,  2  i  4 

ustawy Pzp i tym samym nie potwierdzenia przez niego braku podstaw wykluczenia;   

3)  wezwania wykonawcy REKO 

do uzupełnienia referencji poprzez nadanie im należytej 

formy  tj.  cyfrowego  odwzo

rowania  tych  dokumentów  opatrzonych  kwalifikowanym 

podpisem elektronicznym;  

powtórzenia czynności badania i oceny ofert złożonych w postępowaniu. 

II.  Pismem  wniesionym  w  dniu  21  stycznia  2022  r. 

zamawiający  udzielił  odpowiedzi  na 

odwołanie. Zamawiający uznał zarzuty odwołania za niezasadne i wniósł o jego oddalenie. 

III.  Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosił 

wykonawca  J.  C. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  P.H.U.  „REKO”  J.  C.. 

Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba uznała, że odwołanie podlega częściowemu uwzględnieniu. 

Zarzut naruszenia art. 16 pkt 1) i pkt 2) ustawy Pzp w związku z art. 128 ust. 1 ustawy Pzp 

przez  ich  błędną  wykładnię  i  niewłaściwe  zastosowanie  poprzez  przyjęcie,  że zamawiający 

uprawniony  jest  do  przedłużenia terminu  na  składanie uzupełnień  po  upływie tego terminu, 

co  de  facto  równoznaczne  jest  z  ponownym  wezwaniem  tego  wykonawcy  do  kolejnego 

uzupełnienia  tych  samych  dokumentów  w  takim  samym  zakresie,  co  godzi  w  zasadę 

jednokrotności wzywania do uzupełnień tego samego dokumentu i w konsekwencji powtórne 

wezwanie wykonawcy REKO w trybie art. 128 ust. 1 ustawy Pzp 

do uzupełnienia dokumentu 

potwierdzającego spełnianie warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa w Rozdziale 

II ust. 9 pkt 9.2. ppkt 9.2.1 lit a) SWZ, dotyczącego Informacji z Krajowego Rejestru Karnego 

w 

zakresie określonym w art. 108 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy Pzp, pomimo tego, że wykonawca 

REKO  nie  przedłożył  tego  dokumentu  w  pierwotnie  wyznaczonym  przez  zamawiającego 

terminie na jego uzupełnienie wyznaczonym w wezwaniu zamawiającego z dnia 13 grudnia 

2021 r. 

Izba uznała zarzut za niezasadny.  

Jak  nal

eży  przyjąć  na  podstawie  dokumentacji  postępowania  (dowód  przeciwny  nie  został 

przedstawiony) 

wykonawca  REKO  zwrócił  się  do  zamawiającego  z  prośbą  o  przedłużenie 

terminu  na  udzielenie  odpowiedzi  na  wezwanie  zamawiającego  (pismo  wykonawcy  REKO 

z dnia  21  grudnia  2021  r.) 

jeszcze  przed  upływem  pierwotnie  wyznaczonego  terminu 

(21 grudnia  2021  r.  godz.  15:00)

.  Żaden  z  przepisów  ustawy  Pzp  nie  zabrania 

zamawiającemu  przedłużenia  pierwotnie  wyznaczonego  terminu  udzielenia  odpowiedzi  na 

wezwanie. W art. 

126 ust. 1 ustawy Pzp ustawodawca wskazał jedynie minimalny termin (10 

dni).  Z 

zastrzeżeniem  przestrzegania  tego  unormowania,  zamawiający  posiada  swobodę 

w wyznaczeniu ww. terminu. 

Okoliczność przekazania wykonawcy informacji o przedłużeniu 

tego  terminu 

po  upływie  terminu  pierwotnie  wyznaczonego  w  ocenie  składu  orzekającego 

Izby nie skutkuje uznaniem nie

dopuszczalności podjęcia takiej decyzji przez zamawiającego, 

o  ile  zwrócenie  się  przez  wykonawcę  z  prośbą  o  przedłużenie  terminu  nastąpiło  przed 

upływem terminu pierwotnie wyznaczonego. Taka sytuacja zaistniała w niniejszej sprawie. 

Zarzut  naruszenia  art.  226  ust.  1  pkt  2  lit.  c)  ustawy  Pzp  przez  jego  niezastosowanie 

i w 

konsekwencji zaniechanie przez zamawiającego czynności odrzucenia oferty wykonawcy 

REKO na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. c) ustawy Pzp z uwagi na to, że wykonawca ten 

nie złożył w przewidzianym terminie dokumentu, o którym mowa w Rozdziale II ust. 9 pkt 9.2. 

ppkt  9.2.1  lit  a)  SWZ  w  postaci  Informacji  z  Krajowego  Rejestru  Karnego  w  zakresie 

określonym  w  art.  108  ust.  1  pkt  1,  2  i  4  ustawy  Pzp  potwierdzającego  brak  podstaw 

wykluczenia. 

Izba uznała zarzut za zasadny. 

Jak  wynika  z  dokumentacji  postępowania  wykonawca  REKO  nie  przedstawił  w 

wyznaczonym  terminie  wymaganego  podmiotowego  środka  dowodowego  w  postaci 

informacji  z  Krajowego  Rejestru  Karnego.  W  odpowiedzi  na  pierwsze  wezwanie 

zamawiającego  (pismo  z  dnia  3 grudnia  2021  r.)  wykonawca  REKO  złożył  informację  z 

Krajowego  Rejestru  Karnego,  jednakże  jej  treść  nie  odpowiadała  aktualnemu  stanu 

prawnego 

– zakres danych, które były przedmiotem informacji o osobie, dotyczył art. 24 ust. 

1  pkt  13,  14  oraz  ust.  5  pkt  5  i  6  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1843,  ze  zm.)

,  dalej  jako „ustawa  Pzp z  2004  r.”.  W 

związku  z  powyższym  zamawiający  wystosował  do  wykonawcy  REKO  wezwanie  do 

uzupełnienia tego środka dowodowego (pismo z dnia 13 grudnia 2021 r.). W odpowiedzi na 

to  wezwanie  wykonawca  REKO  złożył  zamawiającemu  informację  z  Krajowego  Rejestru 

Karnego 

o treści odnoszącej się do aktualnego stanu prawnego, jednakże uzupełnienie tego 

dokumentu  nastąpiło  po  upływie  terminu  wyznaczonego  przez  zamawiającego,  a  zatem 

należy jej uznać za nieskuteczne. Wskazuje na to data złożenia podpisu elektronicznego: 28 

grudnia 2021 r., podczas gdy termin na udzielenie odpowiedzi na wezwanie zamawiającego 

został przedłużony do 27 grudnia 2021 r. godz. 15:00. Twierdzenia przeciwne nie zostały w 

toku postępowania odwoławczego przedstawione.  Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem 

Krajowej 

Izby  Odwoławczej  wezwanie  do  uzupełnienia  podmiotowych  środkowych 

dowodowych  może  mieć  miejsce  –  w określonym  zakresie  -  tylko  jednokrotnie.  Wobec 

niezłożenia przez wykonawcę REKO prawidłowej informacji z Krajowego Rejestru Karnego, 

w 

terminie  wyznaczonym  na  uzupełnienie  tego  dokumentu,  należało  uznać,  że  wystąpiła 

sytuacja,  o  której  mowa  w  art.  226  ust.  1  pkt  2  lit.  c)  ustawy  Pzp,  tj.  niezłożenie  przez 

wykonawcę w przewidzianym terminie podmiotowego środka dowodowego potwierdzającego 

brak  podstaw  wykluczenia

.  Należało  zatem  uznać,  że  oferta  wykonawcy  REKO  podlega 

odrzuceniu na ww. podstawie prawnej

. Ponadto Izba nie podzieliła poglądu zamawiającego, 

że informacja  z  Krajowego  Rejestru Karnego  złożona  w  odpowiedzi  na  pierwsze  wezwanie 

sta

nowiła wystarczającą podstawę do uznania, że wykonawca REKO wykazał brak podstaw 

do wykluczenia. Zgodnie bowiem z 

przepisem art. 24 ust. 1 pkt 13 nieobowiązującej ustawy 

Pzp 

z  2004 r.  z  postępowania wyklucza  się wykonawcę  będącego osobą fizyczną,  którego 

p

rawomocnie skazano za przestępstwo:  

a) 

o którym mowa w art. 165a, art. 181-188, art. 189a, art. 218-221, art. 228-230a, art. 250a, 

art.  258  lub  art.  270-309  ustawy  z dnia  6  czerwca  1997  r.  -  Kodeks  karny  (Dz.U.  z  2018  r. 

poz. 1600, z późn. zm.) ) lub art. 46 lub art. 48 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie 

(Dz.U. z 2019 r. poz. 1468 i 1495),   

b)  o charakterze terrorystycznym, o którym mowa w art. 115 § 20 ustawy z dnia 6 czerwca 

1997 r. - Kodeks karny,  

c)  skarbowe,  

d)    o  którym  mowa  w  art.  9  lub  art.  10  ustawy  z  dnia  15  czerwca  2012  r.  o  skutkach 

powierzania  wykonywania  pracy  cudzoziemcom  przebywającym  wbrew  przepisom  na 

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. poz. 769). 

Natomiast  w  myśl  art.  108  ust.  1  pkt  1)  obecnie  obowiązującej  ustawy  Pzp  (w  brzmieniu 

obowiązującym  zarówno  na  dzień  składania  ofert  jak  i  złożenia  przez  wykonawcę 

podmiotowych środków dowodowych) z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się 

wykonawcę będącego osobą fizyczną, którego prawomocnie skazano za przestępstwo: 

a) udziału w zorganizowanej grupie przestępczej albo związku mającym na celu popełnienie 

przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, o którym mowa w art. 258 Kodeksu karnego, 

b) handlu ludźmi, o którym mowa w art. 189a Kodeksu karnego, 

c)  o  którym  mowa  w  art.  228-230a,  art.  250a  Kodeksu  karnego  lub  w  art.  46  lub  art.  48 

ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, 

d)  finansowania  przestępstwa  o  charakterze  terrorystycznym,  o  którym  mowa  w  art.  165a 

Kodeksu karnego, lub przestępstwo udaremniania lub utrudniania stwierdzenia przestępnego 

pochodzenia pieniędzy lub ukrywania ich pochodzenia, o którym mowa w art. 299 Kodeksu 

karnego, 

e)  o  charakterze  terrorystycznym,  o  którym  mowa  w  art.  115  §  20  Kodeksu  karnego,  lub 

mające na celu popełnienie tego przestępstwa, 

f)  powierzenia  wykonywania  pracy  małoletniemu  cudzoziemcowi,  o  którym  mowa  w  art.  9 

ust.  2  ustawy  z  dnia  15  czerwca  2012  r.  o  skutkach  powierzania  wykonywania  pracy 

cudzoziemcom  przebywającym  wbrew  przepisom  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej 

(Dz.U. poz. 769 oraz z 2020 r. poz. 2023), 

g)  przeciwko  obrotowi  gospodarczemu,  o  których  mowa  w  art.  296-307  Kodeksu  karnego, 

przestępstwo  oszustwa,  o  którym  mowa  w  art.  286  Kodeksu  karnego,  przestępstwo 

przeciwko wiarygodności  dokumentów,  o  których  mowa w  art.  270-277d Kodeksu  karnego, 

lub przestępstwo skarbowe, 

h) o którym mowa w art. 9 ust. 1 i 3 lub art. 10 ustawy z dnia 15 czerwca 2012 r. o skutkach 

powierzania  wykonywania  pracy  cudzoziemcom  przebywającym  wbrew  przepisom  na 

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 

lub za odpowiedni czyn zabroniony określony w przepisach prawa obcego. 

Ww. regulacje prawa krajowego stanowią implementację art. 57 ust. 1 dyrektywy Parlamentu 

Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, 

uchylającej dyrektywę 2004/18/WE z dnia 26 lutego 2014 r. (Dz. Urz. UE. L Nr 94, str. 65). 

Zgodnie  z  tym  przepisem  i

nstytucje  zamawiające  wykluczają  danego  wykonawcę  z  udziału 

w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  gdy  stwierdzą  -  po  weryfikacji  przeprowadzonej 

zgodnie z art. 59, 60 oraz 61 - 

lub gdy w inny sposób zdobyły informację, że w stosunku do 

tego  wykonawcy  wydany  został  prawomocny  wyrok  z  powodu  dopuszczenia  się  jednego 

z 

następujących czynów: (…) 

a) 

udziału  w  organizacji  przestępczej,  zgodnie  z  definicją  takiej  organizacji  zawartą 

w art. 2 decyzji ramowej Rady 2008/841/WSiSW);  

b) 

korupcji, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 Konwencji w sprawie zwalczania korupcji 

urzędników  Wspólnot  Europejskich  i  urzędników  państw  członkowskich  Unii 

Europejskiej)    i  art.  2  ust.  1  decyzji  ramowej  Rady  2003/568/WSiSW),  jak  również 

korupcji zdefiniowanej w prawie krajowym instytucji zamawiającej lub wykonawcy;  

c) 

nadużycia finansowego w rozumieniu art. 1 Konwencji w sprawie ochrony "interesów 

finansow

ych" Wspólnot Europejskich);  

d) 

przestępstw  terrorystycznych  lub  przestępstw  związanych  z  działalnością 

terrorystyczną, zgodnie z definicją zawartą odpowiednio w art. 1 i 3 decyzji ramowej 

Rady  2002/475/WSiSW),  bądź  podżegania  do  popełnienia  przestępstwa, 

po

mocnictwa,  współsprawstwa  lub  usiłowania  popełnienia  przestępstwa,  o  których 

mowa w art. 4 tej decyzji ramowej;  

e)  prania 

pieniędzy  lub  finansowania  terroryzmu,  zgodnie  z  definicją  zawartą  w  art.  1 

dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE);  

f) 

pracy  dzieci  i  innych  form  handlu  ludźmi,  zgodnie  z  definicją  zawartą  w  art.  2 

dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/36/UE). 

Jak  wskazano  w  preambule  ww.  dyrektywy  (motyw  100):  „Nie  należy  udzielać  zamówień 

publicznych wykonawcom, którzy byli członkami organizacji przestępczej lub których uznano 

winnymi  korupcji,  nadużycia  ze  szkodą  dla  interesów  finansowych  Unii,  przestępstw 

terrorystycznych, prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.”. 

Zakres przedmiotowy  ww. regulacji  prawa krajowego 

nie jest tożsamy. W pewnym zakresie 

zakres przedmiotowy obecnie obo

wiązującego przepisu jest szerszy:  

Po  pierwsze, 

na  gruncie  obecnie  obowiązującego  stanu  prawnego  podmiotowy  środek 

dowodowy 

ma  również  obejmować  dane  w  zakresie  czynów  zabronionych  określonych 

w 

przepisach  prawa  obcego  odpowiadających  przestępstwom  wymienionym  w  ww. 

przepisie. 

W  ocenie  składu  orzekającego  Izby  ratio  legis  ww.  unormowania  jest,  aby 

wykluczeniu  z 

postępowania  podlegał  każdy  wykonawca  prawomocnie  skazany  za 

popełnienie  któregokolwiek  z  ww.  czynów  zabronionych,  bez  względu  na  to,  czy  miało  to 

miejsce w Polsce czy 

w innym państwie. Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 2 pkt 4) ustawy z 

dnia  24  maja  2000  r.  o  Krajowym  Rejestrze  Karnym  (t.j.  Dz.U.  z  2021  r.  poz.  1709)  w 

Rejestrze  gromadzi  się  dane  o  osobach:  4)  będących  obywatelami  polskimi  prawomocnie 

skazanymi przez sądy państw obcych.  

Powyższej interpretacji nie sprzeciwiają się przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy 

i Technologii z dnia 23 grudnia 2020 r. 

w sprawie podmiotowych środków dowodowych oraz 

innych dokumentów lub oświadczeń, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy (Dz.U. 

z 2020 r.  poz.  2415).  Zgodnie  z 

§ 2 ust. 1 pkt 1) ww. rozporządzenia w celu potwierdzenia 

braku podstaw wykluczenia wykonawcy z udziału w postępowaniu zamawiający może żądać 

następujących  podmiotowych  środków  dowodowych:  1)  informacji  z  Krajowego  Rejestru 

Karnego w zakresie: a) art. 108 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy  Pzp, b) art. 108 ust. 1 pkt 4 ustawy 

Pzp

,  dotyczącej  orzeczenia  zakazu  ubiegania  się  o  zamówienie  publiczne  tytułem  środka 

karnego. Zgodnie z 

§ 4 ust. 1 pkt 1) ww. rozporządzenia jeżeli wykonawca ma siedzibę lub 

miejsce  zamieszkania  poza  granicami  Rzeczypospolitej  Polskiej,  zamiast:  1)  informacji  z 

Krajowego  Rejestru  Karnego,  o  której  mowa  w  §  2  ust.  1  pkt  1  -  składa  informację  z 

odpowiedniego rejestru, takiego jak rejestr sądowy, albo, w przypadku braku takiego rejestru, 

inny równoważny dokument wydany przez właściwy organ sądowy lub administracyjny kraju, 

w 

którym wykonawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, w zakresie, o którym mowa w § 

2  ust.  1  pkt  1. 

Natomiast  w  myśl  §  4  ust.  3  ww.  rozporządzenia  jeżeli  w  kraju,  w  którym 

wykonawca  ma  siedzibę  lub  miejsce  zamieszkania,  nie  wydaje  się  dokumentów,  o  których 

mowa w ust. 1, lub gdy dokumenty te 

nie odnoszą się do wszystkich przypadków, o których 

mowa  w  art.  108  ust.  1  pkt  1,  2  i  4,  art.  109  ust.  1  pkt  1,  2  lit.  a  i  b  oraz  pkt  3  ustawy, 

zastępuje się je odpowiednio w całości lub w części dokumentem zawierającym odpowiednio 

oświadczenie  wykonawcy,  ze  wskazaniem  osoby  albo  osób  uprawnionych  do  jego 

reprezentacji,  lub  oświadczenie  osoby,  której  dokument  miał  dotyczyć,  złożone  pod 

przysięgą,  lub,  jeżeli  w  kraju,  w  którym  wykonawca  ma  siedzibę  lub  miejsce  zamieszkania 

nie  ma  przepisów  o  oświadczeniu  pod  przysięgą,  złożone  przed  organem  sądowym  lub 

administracyjnym,  notariuszem,  organem  samorządu  zawodowego  lub  gospodarczego, 

właściwym ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania wykonawcy. 

Z  żadnego  z  ww.  przepisów,  zarówno  prawa  europejskiego  jak  i  prawa  krajowego,  nie 

wynika,  aby  ww. 

podstawa  wykluczenia  z  postępowania  miała  dotyczyć  wyłącznie  czynów 

zabronionych

, za które wykonawca został skazany przez sąd kraju, w którym ma siedzibę lub 

miejsce zamieszkania. 

Po  drugie,  w 

obecnie  obowiązującym  przepisie  dodano  również  przestępstwo  mające  na 

celu  popełnienie  przestępstwa  o  charakterze  terrorystycznym  (art.  108  ust.  1  pkt  1  lit.  e) 

ustawy  Pzp). 

Zgodnie  z  art.  115  §  20  Kodeksu  karnego  przestępstwem  o  charakterze 

terrorystycznym  jest  czyn  zabroniony  zag

rożony  karą  pozbawienia  wolności,  której  górna 

granica wynosi co najmniej 5 lat, popełniony w celu: 1) poważnego zastraszenia wielu osób; 

zmuszenia  organu  władzy  publicznej  Rzeczypospolitej  Polskiej  lub  innego  państwa  albo 

organu organizacji 

międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności; 3) 

wywołania poważnych zakłóceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej Polskiej, innego 

państwa lub organizacji międzynarodowej – a także groźba popełnienia takiego czynu.  

Natomiast  jako 

przestępstwo  mające  na  celu  popełnienie  przestępstwa  o  charakterze 

terrorystycznym 

można  zakwalifikować  np.  przestępstwo,  o  którym  mowa  w  art.  259a 

Kodeksu  karnego  („Kto  przekracza  granicę  Rzeczypospolitej  Polskiej  w  celu  popełnienia 

przestępstwa  o  charakterze  terrorystycznym  lub  przestępstwa  określonego  w  art.  255a  lub 

art. 258 § 2 lub 4, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”). 

Jak  wskazują  przedstawiciele  doktryny  (A.  Grześkowiak,  K.  Wiak  (red.),  Kodeks  karny. 

Komentarz. Wyd. 7, Warszawa 2021

) ww. przestępstwo należy zaliczyć do kategorii czynów 

zabronionych 

znajdujących  się  na  "przedpolu"  właściwego  przestępstwa  o  charakterze 

terrorystycznym. 

Rozumie  się  przez  to  różne  zachowania  polegające  na  stwarzaniu 

warunków,  ułatwianiu  oraz  nawoływaniu  do  działalności  terrorystycznej.  Do  tej  kategorii, 

oprócz ww. przestępstwa z art. 259a Kodeksu karnego, można również zaliczyć: 

−  finansowanie  terroryzmu  (art.  165a  KK)  –  wymienione  w  art.  108  ust.  1  pkt  1  lit.  d 

ustawy Pzp 

[kursywą – dopiski składu orzekającego Izby],  

−  niezawiadomienie  o  popełnieniu  przestępstwa  o  charakterze  terrorystycznym  (art. 

240 § 1 KK), 

−  rozpowszechnianie treści mogących ułatwić popełnienie przestępstwa o charakterze 

terrorystycznym (art. 255a § 1 KK),  

−  uczestnictwo w szkoleniu terrorystycznym (art. 255a § 2 KK),  
−  branie udziału w grupie terrorystycznej (art. 258 § 2 i 4 KK) - wymienione w art. 108 

ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy Pzp. 

Jak wskazują ww. autorzy przestępstwo, o którym mowa w art. 259a Kodeksu karnego, ma 

charakter  powszechny 

–  sprawcą  może  być  każdy  człowiek  zdolny  do  ponoszenia 

odpowiedzialności karnej, zarówno obywatel RP, jak i cudzoziemiec.

Przekraczaniem granicy 

jest każde przemieszczenie się stanowiące wjazd na terytorium RP lub wyjazd z terytorium 

RP.  

W  związku  z  powyższym  przedstawienie  przez  wykonawcę  REKO  informacji  z  Krajowego 

Rejestru  Karnego  zawierającej  dane  zgodnie  z  nieobowiązującą  ustawą  Pzp  z  2004  r. 

należało uznać za niewykazanie zaistnienia braku podstawy do wykluczenia z postępowania, 

o której mowa w art. 108 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp. 

Zarzut  naruszenia  art.  128  ust.  1  ustawy  Pzp  w  związku  z  §  7  ust.  2,  ust.  3  pkt  1) 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  sposobu 

sporządzania  i  przekazywania  informacji  oraz  wymagań  technicznych  dla  dokumentów 

elektronicznych  oraz  środków  komunikacji  elektronicznej  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  lub  konkursie  (Dz.  U.  poz.  2452)  przez  zaniechanie  wezwania 

wykonawcy  REKO  do  uzupełnienia  przedłożonych  dowodów  na  należyte  wykonanie  usług 

potwierdzających  spełnienie  warunków  udziału  w  postępowaniu  tj.  referencji  poprzez 

nadanie  im  należytej  formy  tj.  cyfrowego  odwzorowania  tych  dokumentów  opatrzonych 

kwalifikowanym podpisem elektronicznym. 

Izba uznała zarzut za niezasadny. 

Jak wynika z dokumentacji postępowania podmiotowe środki dowodowe w postaci referencji 

zostały  wraz  z  oświadczeniem  w  postaci  wykazu  usług  złożone  przez  wykonawcę  REKO 

w 

postaci skanu dokumentów sporządzonych pierwotnie w postaci papierowej, opatrzonego 

kwalifikowanym podpisem elektronicznym. 

W ocenie składu orzekającego Izby w ww. stanie 

faktycznym  przepis 

§  8  rozporządzenia  Rozporządzenie  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia 

grudnia  2020  r.  w  sprawie  sposobu  sporządzania  i  przekazywania  informacji  oraz 

wymagań  technicznych  dla  dokumentów  elektronicznych  oraz  środków  komunikacji 

elektronicznej w 

postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego lub konkursie znajduje 

odpowiednie  zastosowanie. 

Izba  za  prawidłowe  uznała  stanowisko  zamawiającego,  że: 

„Niezależnie  od  tego,  czy  dojdzie  do  podpisania  każdego  pliku  z  osobna,  czy  wszystkich 

plików łącznie poprzez podpisanie pliku skompresowanego, należy uznać, że podpis złożony 

pod  zest

awem  plików  obejmuje  całość  zawartych  w  nim  danych.  Kwalifikowany  podpis 

elektroniczny,  co  do  zasady  obejmuje  całą  treść,  niezależnie  od  tego  gdzie  znajduje  się 

wizualizacja tego podpisu lub czy ta wizualizacja w ogóle występuje.” 

Biorąc pod uwagę powyższe, Izba orzekła, jak w punkcie pierwszym sentencji, na podstawie  

art. 554 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz ust. 3 pkt 1 lit. a) i b) ustawy Pzp. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  557,  574  i  575 

ustawy Pzp oraz § 7 ust. 5 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 

r. w 

sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania 

oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). Na 

podstawie ww. przepis

ów kosztami postępowania Izba obciążyła zamawiającego kierując się 

wagą  uwzględnionego  zarzutu  prowadzącego  do  wyeliminowania  z  postępowania  oferty 

wykonawcy REKO. 

Przewodniczący:    

….…………………………...