KIO 84/23 WYROK dnia 27 stycznia 2023 r.

Sygn. akt KIO 84/23 
 

WYROK 

z dnia 27 stycznia 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Beata Konik 

Emil Kuriata 

Protokolant: 

Tomasz Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  23  stycznia  2023  r. 

w  Warszawie  odwołania  wniesionego 

do Prezesa Kr

ajowej Izby Odwoławczej 9 stycznia 2023 r. 

przez wykonawc

ę: MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie [„Odwołujący”] 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Pełnienie  nadzoru  nad 

projektowaniem  i  realizacją  Robót  oraz  zarządzanie  Kontraktem  pn.:  Budowa  drogi 

ekspresowej  S19  Białystok  -  Lubartów  na  odcinku  Radzyń  Podlaski  -  Kock  (początek 

obwodnicy) [nr O.Ki.D-3.2410.3.2022.mj] 

prowadzonym  przez 

zamawiającego:  Generalny  Dyrektor  Dróg  Krajowych  i  Autostrad 

w Warszawie 

–  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  Oddział  Kielcach 

[„Zamawiający”] 

przy udziale 

wykonawców zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego: 

A.  SAFEGE S.A.S. z sied

zibą w Nanterre (Francja) – po stronie Odwołującego 

B.  ZDI sp. z o.o. 

z siedzibą w Zamościu –  po stronie Zamawiającego [„Przystępujący”] 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty,  a  przy  powtarzaniu  czynności  –  odrzucenie  oferty  ZDI 

sp. z o.o. 

z siedzibą w Zamościu [„Przystępujący”] na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 

2 lit. a w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 8 i 10 u

stawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.). 

Kosztami postępowania odwoławczego obciąża Przystępującego i: 

1)  zalicza w poczet tych 

kosztów kwotę 15000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy 

złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  tytułem  wpisu  od 

odwołania, 

zasądza  od  Przystępującego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  odpowiadającą  uiszczonemu 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

wpisowi od 

odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.) na niniejszy wyrok 

– w terminie 14 dni od 

dnia  jego  dor

ęczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

U z a s a d n i e n i e 

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad w Warszawie  – Generalna Dyrekcja 

Dróg  Krajowych  i  Autostrad  Oddział  w  Kielcach  {dalej:  „GDDKiA”  lub  „Zamawiający”} 

prowadzi  na   podstawie 

ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z  2022 r. poz. 1710 ze zm.) {dalej 

również: „ustawa pzp”, „ustawa Pzp”, „pzp” lub 

„Pzp) w  trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia na usługi 

pn.  P

ełnienie  nadzoru nad  projektowaniem  i  realizacją Robót  oraz zarządzanie Kontraktem 

pn.:  Budowa  drogi  ekspresowej  S19  Białystok-Lubartów  na  odcinku  Radzyń  Podlaski-Kock 

(początek obwodnicy) [nr O.Ki.D-3.2410.3.2022.mj]. 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  6  maja  2022  r.  zostało  opublikowane  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej nr 2022/S_089 pod poz. 243185. 

Wartość tego zamówienia przekracza progi unijne. 

29  grudnia  2022 

r.  Zamawiający  zawiadomił  drogą  elektroniczną  o  wyborze  jako 

na

jkorzystniejszej  oferty złożonej  przez    ZDI  sp. z  o.o.  z siedzibą  w  Zamościu  {dalej:  „ZDI” 

lub  

„Przystępujący”}. 

9  stycznia  2023  r.  MGGP  S.A.  z 

siedzibą  w  Tarnowie  {dalej:  „MGGP”  lub 

„Odwołujący”} wniosło odwołanie od takiego rozstrzygnięcia postępowania. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  następujące naruszenia  przepisów  ustawy pzp 

{lista zarzutów}: 

1.  Art.  109  ust.  1  pkt  8  i/lub  10  w  oraz  art.  16 

–  przez  zaniechanie  wykluczenia  ZDI  z  

postępowania,  pomimo że w  wyniku zamierzonego działania lub  rażącego  niedbalstwa 

wprowadziło Zamawiającego w błąd przy przedstawianiu informacji, że spełnia warunki 

udziału  w  tym  postępowaniu,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane 

przez Zamawiającego w tym postępowaniu o udzielenie zamówienia, lub co najmniej w 

wyn

iku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawiło informacje wprowadzające w błąd, 

co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiającego  w  tym 

postępowaniu  o   udzielenie  zamówienia  –  w  zakresie,  w  jakim  podało,  że  pan  E.  O., 

przewidziany 

do  pełnienia  funkcji  Inżyniera  Kontraktu,  przez  75  miesięcy  pełnił  taką 

funkcję  przy  realizacji  zadania  pn.  Zaprojektowanie  i  budowa  drogi  ekspresowej  S17 

Garwolin - 

Kurów na odcinku granica województwa mazowieckiego i lubelskiego - węzeł 

„Sielce” obecnie „Kurów Zachód” (bez węzła), Część nr 3: odcinek dojazd do przeprawy 

mostowej  na  rz.  Wiśle w  m.  Puławy,  podczas  gdy  w  rzeczywistości  sprawował  tam  tę  

funkcj

ę przez 46 miesięcy. 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

2.  Art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a w zw. z art. 16 i 17 ust. 2 

– przez zaniechanie odrzucenia oferty 

ZDI,  pomimo 

że  zachodzą  wobec  niego  przesłanki  wykluczenia  z  postępowania,  a 

zamiast tego bezprawne wybranie jego oferty. 

3.  Art.  17  ust.  2 

–  przez  wybór  oferty  ZDI  jako  najkorzystniejszej  z  naruszeniem  powyżej 

wskazanych przepisów ustawy pzp. 

4.  Art. 223 ust. 1 

– przez zaniechanie wezwania ZDI do złożenia wyjaśnień treści oferty, w  

sy

tuacji  gdy  zachodzi  wątpliwość,  kogo  skieruje  do  pełnienia  funkcji  Głównego 

Inspektora  Nadzoru  Specjalności  Inżynieryjnej  Drogowej:  pana  S.  M.,  dzięki  którego 

doświadczeniu zawodowemu otrzymało maksymalną liczbę punktów w  kryterium oceny 

ofert,  czy  pana  A.  K.

,  którego  oferta  współpracy  została  załączona  do  wyjaśnień  ceny 

oferty  z  21  lipca  2022  r.  [zarzut  ewentualny  na   wypadek  nieuwzgl

ędnienia  przez  Izbę 

głównych zarzutów] 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  {lista 

żądań}: 

Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Powtórzenia badania i oceny ofert. 

Wykluczenia ZDI z postępowania oraz odrzucenia jego oferty. 

4.  W

ezwania  ZDI  do  wyjaśnienia  treści  złożonej  oferty  [żądanie  ewentualne  na  wypadek 

nieuwzględnienia przez Izbę poprzednich żądań]. 

W  uzasadnieniu 

odwołania  podniesiono  w  szczególności  następujące  okoliczności 

faktyczne i prawne jako dodatkowe sprecyzowanie 

głównych zarzutów odwołania z pkt 1.-3. 

listy zarzutów. 

{okoliczności faktyczne} 

Z pkt 8.2.4.2. lit. a) lit. A) pkt 2 Instrukcji dla W

ykonawców (Tom I SWZ) {dalej: „IDW”} 

wynika,  że  w  ramach  warunków  dotyczących  zdolności  technicznej  lub  zawodowej 

Zamawiający  m.in.  wymagał  aby  wykonawca  wykazał,  że  dysponuje  osobą,  która  będzie 

pełniła  funkcję  Inżyniera  Kontraktu,  posiadającą  co  najmniej  5  lat  doświadczenia 

zawodowego  na  stanowiskach  samodzielnych  lub  kierowniczych  przy  realizacji  zadań 

obejmujących roboty budowlane w ramach inwestycji polegających na budowie, przebudowie 

lub remoncie obiektu budowlanego. 

W odpowiedzi na wezwanie z 24 listopada 2022 r. w trybie art. 126 ust. 1 ustawy pzp 

1 grudnia 2022 r. 

ZDI złożyło Wykaz osób, w którym w szczególności podało informację, jak  

w  pkt 

1. listy zarzutów powyżej. 

13 grudnia 

2022 r. Zamawiający w trybie art. 128 ust. 1 ustawy pzp wezwał ZDI do  

złożenia,  poprawienia  lub  uzupełnienia  podmiotowych  środków  dowodowych,  w  tym  mi.in. 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

Wykazu  osób  w  zakresie  doświadczenia pana  E. O. .  Zamawiający  wskazał,  że   zgodnie z 

posiadaną przez niego wiedzą osoba ta przy realizacji wskazanego zadania pełniła funkcję 

Inżyniera Kontraktu w okresie od 3 lutego 2015 do 2. Stycznia 2019 r., a więc przez okres 

46, a nie 

– jak wskazało ZDI – 75 miesięcy. 

W odpowiedzi 19 grudnia 2022 

r. ZDI złożyło uzupełniony wykaz osób, w którym: 1)  

zmieniło okres pełnienia przez pana E. O. funkcji Inżyniera Kontraktu z 75 na 47 miesięcy; 

uzupełniło wykaz o drugie zadanie dla potwierdzenia spełniania przez tę osobę powyżej 

wskazanego warunku 

udziału. 

W 

treści pisma, do którego załączono tak zmieniony i uzupełniony Wykaz osób ZDI, 

de   facto 

potwierdziło,  że  w  pierwotnie  złożonym  wykazie  wprowadziło  Zamawiającego  w 

błąd,  gdyż  75  miesięcy  doświadczenia  odnosiło  się  do  okresu  liczonego  od  daty 

zatwierdzenia  pana O. 

jako  Inżyniera  Kontraktu  (tj.  od  03.02.2015  r.)  do  daty  zakończenia 

usługi,  a  nie  do  daty  zakończenia  sprawowania  przez  tę  osobę  tej  funkcji  Inżyniera  w 

przedmiotowym zadaniu. 

ZDI nie 

skorzystało z przysługującego mu prawa do złożenia odpowiednich wyjaśnień 

w trybie art. 110 ust. 2 ustawy pzp odnośnie posługiwania się nieprawdziwymi informacjami. 

{okoliczności prawne} 

Art. 109 ust. 1 pkt 10 ustawy pzp nakazuje wykluczenie wykonawcy, 

gdy wprowadził 

on  w  błąd  zamawiającego  nawet  w  wyniku  zachowania  nieumyślnego  (lekkomyślność, 

niedbalstwo), 

w przeciwieństwie do dyspozycji pkt 8, wskazującego na konieczność zajścia 

celowego  działania  wykonawcy  zmierzającego  do  wprowadzenie  w  błąd  lub  rażącego 

niedbalstwa  wywołującego  ten  sam  skutek.  Przepis  art.  109  ust.  1  pkt.  10  pzp  ma  

zastosowanie  nawet  wtedy, 

gdy  wykonawca  wprowadził  zamawiającego  w  błąd  nie  mając 

takiego 

zamiaru, 

przez  niedochowanie  należytej  staranności  (niedbalstwo)  czy 

lekkomyślność. 

Oceny 

czynności  wykonawcy  w  postępowaniu o  udzielenie zamówienia publicznego 

dokonuje się bowiem z zastosowaniem przepisów Kodeksu cywilnego {„kc”}, co wynika z art. 

14  p

zp.  Zgodnie  zaś  z  art.  355  §  1  kc  dłużnik  zobowiązany  jest  do  staranności  ogólnie 

wymaganej  w  stosunkach  danego  rodzaju  (należyta  staranność),  przez  którą  rozumie  się 

określony  sposób  postępowania,  mający  doprowadzić  do  spełnienia  świadczenia,  pewien 

model  czy  wzorzec  postępowania.  Dodatkowo  w  stosunku  do  profesjonalistów  miernik  ten 

ulega podwyższeniu, gdyż należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego 

działalności  gospodarczej  określa  się  przy  uwzględnieniu  zawodowego  charakteru  tej 

działalności,  co  skutkuje  uzasadnionym  zwiększeniem  oczekiwania  co  do  wiedzy, 

skrupulatności i rzetelności podmiotu prowadzącego taką działalność. Takim profesjonalistą 

jest  także  wykonawca  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Wzorzec 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

należytej staranności nakłada na takiego wykonawcę miedzy innymi obowiązek upewnienia 

się  (sprawdzenia),  czy  deklarowany  w  składanych  w  ramach  postępowania  przetargowego 

oświadczeniach/dokumentach  stan  faktyczny  jest  prawdziwy  (odpowiada  rzeczywistości). 

Na  ich podstawie bowiem z

amawiający dokonuje oceny wykonawcy, w tym oceny spełniania 

przez niego warunków udziału w postępowaniu i maja one wpływ na decyzje zamawiającego 

[tak Izba w uzasadnieniu wyroku z 7 marca 2019 r. sygn. akt KIO 271/19]. 

{subsumpcja} 

W  tych  okolicznościach  Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenia  przepisów, 

jak w zarzutach 1.-3. 

odwołania, a ponadto wywiódł, jak poniżej. 

ZDI w pierwotnie złożonym wykazie Wykaz osób nie dochowało należytej staranności 

i  podało  nieprawdziwą  informację  dotyczącą  doświadczenia  pana  E.  O.  w  pełnieniu  funkcji 

Inżyniera Kontraktu, co potwierdziło po otrzymaniu wezwania w trybie art. 128 pzp.  

Wykonawca nie wskazał bowiem, że informacja dotycząca tej osoby wskazanej do pełnienia 

funkcji  Inżyniera  Kontraktu  jest  zgodna  ze  stanem  faktycznym,  wręcz  przeciwnie,  od  razu 

przedst

awił  zmodyfikowany  Wykaz  osób,  w  którym  zastąpił  tę  nieprawdziwą  informację 

informacją prawdziwą. 

W  tej  sytuacji  n

iezrozumiałe  jest  działanie  Zamawiającego,  który  pomimo  powzięcia 

wiedzy o podaniu przez ZDI nieprawdziwych informacji, zamiast wykluczenia go i odrzucenia 

jego oferty, wystosował wezwanie do wyjaśnienia rozbieżności. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  z  9  listopada  2022  r.  uznał  zasadność 

zarzutów  1.-3.  i  zarazem zobowiązał  się do  uczynienia zadość  żądaniom  1.-3.,  wnosząc  o  

poczytanie  tego  za 

uwzględnienie w całości odwołania w rozumieniu art. 522 ust. 1 ustawy 

pzp. 

Przystępujący  w  piśmie  z  18  stycznia  2023  r.  zgłosił  sprzeciw  co  do  powyższej 

czynno

ści Zamawiającego. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony 

– podlegało rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby 

odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 528 pzp i 

nie zgłoszono w tym zakresie odmiennych wniosków. 

Z  uwagi  na  br

ak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego  i  wobec  zgłoszonego  sprzeciwu,  Izba  skierowała  odwołanie  do  rozpoznania 

na   r

ozprawie,  podczas  której  Odwołujący,  Zamawiający  i  Przystępujący  podtrzymali  swoje 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

dotychczasowe  stanowiska 

i  argumentację,  z  tym  że  odpowiednio  Przystępujący 

i 

Zamawiający uprzednio przedstawili je w swoich pismach procesowych odpowiednio z  20  

i  23 stycznia 2023 r. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy, 

jak 

również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  wyrażone  ustnie  na 

rozprawie i 

odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Z  art.  505  ust.  1 

pzp  wynika,  że  legitymacja  do  wniesienia  odwołania  przysługuje 

wykonawcy,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może 

ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. 

W  ocenie 

Izby  Odwołujący,  który  złożył  ofertę  w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

Zamawiającego,  wykazał,  że  ma  taki  interes,  a  ponadto,  że  w  związku  z  zaniechaniem 

odrzucenia oferty Przystępującego (jako podlegającego wykluczeniu) może ponieść szkodę, 

gdyż w przeciwnym razie mógłby uzyskać przedmiotowe zamówienie, co nie było też sporne. 

{rozpatrzenie głównych zarzutów odwołania z pkt 1.-3. listy zarzutów} 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

Żaden z wykonawców nie zwracał się do Zamawiającego z wnioskiem o wyjaśnienie 

treści  SWZ  zawartej  w  pkt  8.2.4.2.  lit.  a)  IDW,  gdzie  został  określony  warunek  udziału  w  

pos

tępowaniu  dotyczący  zdolności  zawodowej  w  zakresie  dysponowania  osobą  zdolną 

do 

pełnienia funkcji Inżyniera Kontraktu. 

[okoliczność bezsporna] 

Dla  wykazania  spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego 

dysponowania  osob

ą  zdolną  do  pełnienia  funkcji  Inżyniera  Kontraktu  z  racji  posiadania 

następująco określonego doświadczenia zawodowego: 

(…) 

Minimum  12  miesięcy  doświadczenia  w  okresie  trwania  robót  budowlanych  przy 

realizacji 1 lub 2 zadań obejmujących budowę, przebudowę lub remont lub nadzór nad 

bud

ową,  przebudową  lub  remontem  Obiektu  Budowlanego  (zgodnie  z  poniższą 

definicją)  o   wartości  robót  co  najmniej  200  mln  PLN  netto  każde  na 

stanowisku/stanowiskach:  Inżyniera  Kontraktu  lub  Dyrektora  Kontraktu  lub  Inżyniera 

Rezydenta. 

Minimum 5 lat doświadczenia zawodowego na stanowisku/stanowiskach samodzielnych 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

lub  kierowniczych  przy  realizacji  zadań  obejmujących  roboty  budowlane  w  ramach 

inwestycji  polegających  na  budowie,  przebudowie  lub  remoncie  Obiektu  Budowlanego 

(zgodnie z poniższą definicją). 

(…) 

Uwagi: 

Przez 

okres trwania robót budowlanych należy rozumieć okres od daty wpisu do Dziennika 

Budowy  o  rozpoczęciu  robót  budowlanych  do  daty  wystawienia  Świadectwa  Przejęcia 

(wydanego zgodnie z Subklauzulą 10.1 dla kontraktów realizowanych zgodnie z warunkami 

FIDIC) lu

b podpisania końcowego Protokołu odbioru robót lub równoważnego dokumentu (w  

przypadku zamówień, w których nie wystawia się Świadectwa Przejęcia). 

[opis  warunku  zawarty  w  pkt  8.2.4.2.  lit.  a)  dla  wariantu  A)  IDW  SWZ 

wraz  z  uwagą 

odnoszącą się zarówno do wariantu A), jak i B) tego warunku] 

–  w  odpowiedzi  na  wystosowane  w  trybie  art.  126  ust.  1  pzp  wezwanie 

Zamawiającego,  ZDI  złożyło  wykaz  (sporządzony  według  załączonego  do  IDW  SWZ 

formularza  3.6 

–  Wykaz  osób),  w  którym  (po  wstępnym  oświadczeniu  w  brzmieniu: 

…przedkładamy  wykaz  osób,  które  będą  skierowane  przez  Wykonawcę  do  realizacji 

zamówienia  publicznego  w  celu  potwierdzenia  spełniania  przez  Wykonawcę  warunków 

udziału  w  postępowaniu,  dotyczących  zdolności  zawodowej  i  których  opis  sposobu  oceny 

sp

ełniania  został  zamieszczony  w  pkt  8.2.4.2.  IDW  )  w  szczególności  oświadczyło,  że  do 

pełnienia funkcji Inżyniera Kontraktu przewiduje pana E. O., którym dysponuje bezpośrednio, 

jednobrzmiąco  opisując  doświadczenie  tej  osoby  w  odniesieniu  do  sposobu  spełnienia  obu 

aspektów [patrz pkt 1 i 2 zacytowane powyżej] wymaganego doświadczenia: 

Zamawiający Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział Lublin 

nazwa zadania: Zaprojektowanie i budowa drogi ekspresowej S17 Garwolin - 

Kurów na  

odcinku  grani

ca  województwa  mazowieckiego  i  lubelskiego  -  węzeł  „Sielce”  obecnie 

„Kurów  Zachód”  (bez węzła),  Część  nr  3:  odcinek dojazd  do  przeprawy mostowej  na 

rz. Wiśle w m. Puławy” 

Wartość zamówienia: 200 917 825,82 zł netto 

Doświadczenie w m-cach: 47 mcy 

Pełniona funkcja: Inżynier Kontraktu** 

[informacje  zawarte  w  poz.  1. 

wykazu  osób  ZDI  z  1  grudnia  2022  r.,  w  tym  zacytowane  z  

kolumny 5. według jej opisu w formularzu przewidzianej na opis doświadczenia zawodowego 

zawierający  informacje  potwierdzające  spełnianie  warunku  udziału;  **   objaśnione  w 

formularzu: 

zapisy w tabeli odpowiednio dostosować; pogrubienia jak w  oryginale]. 

Następnie,  na  wystosowane  w  trybie  art.  128  ust.  1  pzp  wezwanie  Zamawiającego 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

do 

wyjaśnienia  rozbieżności  pomiędzy  tak  podaną  długością  doświadczenia  tej  osoby  w  

pełnieniu  funkcji  Inżyniera  Kontraktu  w  ramach  zadania  wskazanego  w  złożonym  wykazie 

osób  a  posiadaną  przez  Zamawiającego  wiedzą,  że  pan  E.  O.  pełnił  tam  tę  funkcję  od  

3lutego 2015 r. do 2 stycznia 2019 r. (czyli mniej 

niż wymagane 5 lat) 

[zob. pkt III pisma Zamawiającego z 13 grudnia 2022 r.] 

– ZDI wyjaśniło, co następuje:  

…okres  75  mcy  doświadczenia  Pana  E.  O.  na  stanowisku  Inżyniera  Kontraktu  podczas 

realizacji  inwestycji  pn.:(...) 

uzyskaliśmy  licząc  okres  od  zatwierdzenia  Pana  O.  na  w/w 

Kontrakcie, tj. od dnia 03.02.2015 r. do daty zakończenia usługi,. tj. do 28.04.2021 r. 

Jak słusznie zauważył Zamawiający Pan E. O. był obecny na w/w Kontrakcie krócej, bowiem 

w  dniu 02.01.2019 r.  rozpoczął  pracę na  stanowisku Inżyniera  Kontraktu podczas realizacji 

inwestycji  pn.:  Projekt  i  budowa  drogi  ekspresowej  S19  Lublin  - 

Rzeszów,  odc.  Lublin  - 

koniec  obw.  Kraśnika”  Część  nr  1:  odc.  realizacyjny  Lublin  (węzeł  „Konopnica”  obecnie 

„Lublin Węglin” -  bez  węzła)  -  węzeł „Niedrzwica  D.”  obecnie  „Niedrzwica Duża”  z  węzłem, 

długości ok. 12 km” na której jest obecny do dnia dzisiejszego 

– ponadto ZDI oświadczyło, co następuje: 

W  związku  z  powyższym  w  załączeniu  przedkładamy  poprawiony  Formularz  nr  3.6.  Wykaz 

osób uzupełniony o doświadczenie Pana E. O. spełniające warunek udziału w  postępowaniu 

opisany w pkt. 8.2.4. 2 a) cz. A) 2 IDW Tom I SWZ. 

[zob. pkt III pisma ZDI z 19 grudnia 2022 r.] 

Do  powyższych  wyjaśnień  ZDI  załączyło  wykaz  (ponownie  sporządzony  według 

załączonego  do  IDW  SWZ  formularza  3.6  –  Wykaz  osób),  w  którym  powtórzyło  powyżej 

zacytowany  opis  doświadczenia,  z  tą  różnicą,  że  wierszu  „Doświadczenie  w  m-cach:”  tym 

razem  podało:  47  mcy.  Niezależnie  od  tego  w  odniesieniu  do  drugiego  aspektu  warunku 

[patrz pkt 2 zacytowany 

powyżej] dodało 

[informacje  za

warte  w  poz.  1.  wykazu  osób  ZDI  z  19  grudnia  2022  r.,  w  tym  z  kolumny  5. 

według  jej  opisu  w  formularzu  przewidzianej  na  opis  doświadczenia  zawodowego 

zawierający  informacje  potwierdzające  spełnianie  warunku  udziału;  **  objaśnione  w 

formularzu: zapisy w  ta

beli odpowiednio dostosować; pogrubienie jak w oryginale]. 

Zamawiający  na  podstawie  tak  zmienionego  i  uzupełnionego  wykazu  osób 

pozytywnie zweryfikował  spełnianie przez  ZDI  warunku udziału dotyczącego dysponowania 

oso

bą  zdolną  do  pełnienia  funkcji  Inżyniera  Kontraktu,  co  skutkowało  dokonaniem  wyboru 

oferty ZDI jako najkorzystniejszej. 

Reasumując,  z  przedstawionego  powyżej  chronologicznie  przebiegu  badania 

spełniania przez ZDI warunku udziału dotyczącego dysponowania osobą zdolną do pełnienia 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

funkcj

i Inżyniera Kontraktu, wynika, co następuje. 

Po  pierwsze, 

że  Zamawiający  określił  ten  warunek  w  sposób  jednoznaczny  i  

wyczerpujący,  w  tym  odnośnie  podlegania  zaliczeniu  na  poczet  5-letniego  doświadczenia 

zawodowego 

wyłącznie  okresów,  w  którym  osoba  zgłaszana  do  pełnienia  funkcji  Inżyniera 

Kontraktu  pełniła  takie  lub  inne  samodzielne  czy  kierownicze  stanowisko  przy  realizacji 

budowlanego 

przedsięwzięcia  inwestycyjnego  podobnego  do  tego,  którego  obsługi  dotyczy 

przedmiotowe zam

ówienie (zdefiniowanego precyzyjnie w treści warunku). 

Po drugie, że ZDI doskonale wiedziało, że wskazana przez nie osoba nie zajmowała 

przez  co  najmniej  5  lat  stanowiska  Inżyniera  Kontraktu  w  ramach  przedsięwzięcia 

wskazanego w wykazie osób, skoro z ramienia ZDI zaczęła pełnić taką funkcję przy realizacji 

innego podobnego budowlanego przedsięwzięcia inwestycyjnego. 

Po  trzecie, 

Zamawiający  de  facto  zakwalifikował  wykazanie  warunku  za  pomocą 

nieprawdziwej informacji za niewykazanie spełniania warunku, a następnie – pomimo że nie 

wzywał w trybie art. 128 ust. 1 pzp do uzupełnienia wykazu osób – pozytywnie zweryfikował 

spełnianie  przez  ZDI  warunku  na  podstawie  wykazu  osób  zmienionego  i  uzupełnionego  z  

własnej inicjatywy przez ZDI. 

Odwołujący  zgłosił  na  rozprawie  następujące  wnioski  dowodowe  z  dokumentów 

lub 

oświadczeń dotyczących zadania wskazanego w wykazie osób [„Lista dowodów”]: 

1)  Umowy  nr  GDDKiA-O/LU-

D3jł/417/N-S17  Puławy/15  z  26  stycznia  2015  r.  –  na 

potwierdzenie  podstaw  kontraktowych  wykonywania  obowiązków  Inżyniera  Kontraktu 

przez E. O.

, zakresu obowiązków i ich rodzaju; 

2)  referencji 

GDDKiA Oddziału w Lublinie z 14 kwietnia 2022 r. dla ZDI – na potwierdzenie 

okresu  świadczenia  przez  ZDI  jako  Konsultanta  usługi  na  rzecz  GDDKiA  Oddziału  w  

Lublinie oraz wykonywania przez pana E. O. 

obowiązków Inżyniera Kontraktu przez cały 

ten okres; 

oświadczenia Kierownika projektu działającego jako przedstawiciel GDDKiA Oddziału w  

Lublinie, 

oświadczenia przedstawiciela Przedsiębiorstwa Robót Drogowych sp. z o.o. w Zwoleniu, 

wykonawcy robót budowlanych {dale również: „Wykonawca”}, 

oświadczenia radcy prawnego współpracującego z ZDI, 

oświadczenia Inżyniera Kontraktu A. W., który zastąpił na tej funkcji E.  O. 

–  na  okoliczność  pełnienia  przez  E.  O.  obowiązków  Inżyniera  Kontraktu  po  wydaniu 

Świadectwa Przejęcia aż do zakończenia wykonywania usługi przez ZDI; 

7)  wydruku  korespondencji  mailowej 

pomiędzy  przedstawicielami  Zamawiającego, 

Wykonawcy i Konsultanta 

– na okoliczność pełnienia przez E. O. obowiązków Inżyniera 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

Kontraktu  po  wydaniu  Świadectwa  Przejęcia  aż  do  czasu  zakończenia  usługi,  w   tym 

koordynowania procesu budowlanego; 

8)  decyzji o przyznaniu panu E. O. nagrody 

za kontynuację działań Inżyniera Kontraktu po 

wydaniu 

Świadectwa Przejęcia aż do zakończenia wykonywania usługi przez ZDI [teza 

dowodowa identyczna jak dla pkt 3)-

6) powyżej]; 

Izba  stwierdziła,  że  powyższe  dowody  niczego  na  korzyść  Przystępującego  nie 

wnoszą  do  sprawy,  już  z  tego  względu,  że  zostały  zgłoszone  dla  wykazania  faktycznego 

wykonywania przez pana O. 

obowiązków Inżyniera Kontraktu po tym, jak na tym stanowisku 

zastąpiła  go  inna  osoba,  podczas  gdy  –  jak  to  już  powyżej  ustalono  –    dla  weryfikacji 

spełniania warunku mogły mieć znaczenie wyłącznie okresy formalnego zajmowania takiego 

stanowiska, co  

zresztą nie budziło dotychczas również wątpliwości ZDI. 

Przede  wszystkim  dla  Izby  zupełnie  nieprzekonująca  była  wolta  Przystępującego  w  

toku  postępowania  odwoławczego,  w  tym  obszernie  wywiedziona  w  piśmie  procesowym  z  

20  stycznia  2023  r  koncepcja 

–  jakoby  dwa  ze  sobą  sprzeczne  twierdzenia  o  tym  samym 

fakcie 

(czyli  w  tym  przypadku  oświadczenia w  pierwotnym  i  poprawionym  wykazie osób  co 

do  długości  okresu  pełnienia  przez  pana  O.  stanowiska  Inżyniera  Kontraktu  w  tym  samym 

zadaniu 

na  potrzeby  wykazania tego  samego  warunku  udziału w  postepowaniu)  mogły  być 

jednocześnie  prawdziwe  –  która  stanowi  obrazę  jednego  z  podstawowych  praw  logiki 

klasycznego rachunku zdań, że z dwóch zdań sprzecznych co najwyżej jedno jest prawdziwe 

(zasada niesprzeczności). 

Niezależnie od powyższego moc dowodowa pozyskanych specjalnie na potrzeby tej 

sprawy 

oświadczeń osób, które wprost (pracownicy w szerokim rozumieniu) lub pośrednio są 

powiązane z ZDI, czy też mogą czuć się względem niego w jakiś sposób zobowiązane z racji 

dotychczasowej  współpracy,  jest  co  do  zasady  niższa  niż  dokumentów  źródłowych  z 

przeb

iegu  realizacji  zamówienia.  W  tym  kontekście  należy  zauważyć,  że  przedstawiciel  z 

ramienia wykonawcy robót budowlanych wskazuje jedynie na wchodzenie przez pana O. w 

skład  zespołu  ZDI  na  etapie  przeglądów  i  rozliczenia  kontraktu,  nie   określając 

wykonywanych  w 

związku  z  tym  czynności  mianem  „pełnienia  obowiązków  Inżyniera 

Kontraktu

”. Z kolei oświadczenie Kierownika Projektu, czyli przedstawiciela Zamawiającego, 

wydaje  się  próbą  pogodzenia  „obu  prawd”  sugerowanych  przez  Przystępującego  , 

prawdopodobnie  z

e  względu  na  wdzięczność  względem  ZDI  za  dodatkowe  wsparcie 

merytoryczne udzielone w związku z upadłością jednego z wykonawców robót budowlanych, 

co  spowodowało  konieczność  rozpatrzenia  roszczeń  o  bezpośrednią  płatność  zgłaszanych 

przez jego podwykonawców. 

Z powyższych  względów  zbędne  było  przeprowadzenie dowodu,  zgłoszonego  w  pkt 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

9) „Listy dowodów”, z zeznań pana E. O. w charakterze świadka – na okoliczność pełnienia 

przez  niego 

obowiązków  Inżyniera  Kontraktu  po  wydaniu  Świadectwa  Przejęcia  aż   do 

zakończenia  wykonywania  usługi  przez  ZDI  (koordynowania  procesu  budowlanego 

związanego  z  etapem  przeglądów  i  rozliczania  kontraktu,  w  tym  nadzoru  i  obrotu 

dokumentów na  tym etapie, obsługą roszczeń wykonawcy i podwykonawców, w tym udziału 

w   rozpatryw

aniu  roszczeń,  powiadamiania  o  roszczeniach  wykonawców,  przedstawianiu 

Kierownikowi  Projektu merytorycznego  stanowiska  w  odniesieniu  d

o roszczeń wraz z pełną 

dokumentacją dotyczącą roszczenia). 

Natomiast 

z  dowodów,  które  nie zostały  specjalnie  wytworzone  dla  uwiarygodnienia 

argumentacji Przystępującego, nie wynika nawet, że pan O. pełnił choćby niektóre obowiązki 

Inżyniera  Kontraktu  w  ramach  dodatkowego  wsparcia  osoby,  która  zastąpiła  go  na tym 

stanowisku.  

Ze  skromnej 

–  zarówno  co  do  obszerności  (niespełna  5  str.  wydruku),  jak   i  

merytorycznie  (dwa  zdarzenia) 

–  korespondencji  mailowej  wynika  jedynie,  że  pan  O. 

otrzymał od pana P. J. – podpisującego się jako Kierownik Projektu (podczas gdy w  ramach 

omówionych  powyżej  oświadczeń  inna  osoba  stwierdziła,  że  pełniła  tę  funkcję)  –  dwie 

wiadomości  (w  tym  jedną  bezpośrednio  jako  kopię,  a  w  drugim  za  pośrednictwem  Biura 

Inżyniera ZDI), które następnie przesłał dalej do pani D. W. (o której wiadomo jedynie tyle, że 

ma adres e-mail wsk

azujący na ZDI). 

Z  kolei  ponieważ  w  obszernej  referencji  należytego  wykonania  przez  ZDI  usług 

Konsultanta  nigdzie  nie  wspomniano  o  panu  O.

,  nie  sposób  twierdzić  –  jak  chciałby 

Przystępujący  –  że  dokument  ten  potwierdza  okres  sprawowania  przez  tę  osobę  funkcji 

Inżyniera  Kontraktu,  a  tym  bardziej  pełnienia  przez  nią  jakichkolwiek  obowiązków 

czy 

czynności po zastąpieniu na tym stanowisku przez inną osobę.  

Wreszcie 

–  choć  nie  ma  to  znaczenia,  bo  kwestia  zakresu  obowiązków  Inżyniera 

Kontraktu  nie  była  przedmiotem  sporu  –  należy  zauważyć,  że  z  samego  dokumentu 

głównego  umowy,  który  został  złożony  bez  załączenia  ani  ogólnych,  ani  szczególnych 

warunków  kontraktu  (do  których  odesłano  już  w  §  1  Definicje),  wynikają  bezpośrednio 

jedynie  obowiązki  ZDI  jako  Konsultanta  (zob.  §  12-26).  Natomiast  z  umowy  tej  wynika 

sformalizowany  tryb  zmiany  o

sób  na  kluczowych  stanowiskach,  na  czele  z  Inżynierem 

Kontraktu,  w 

szczególności  wymaga  to  każdorazowo  pisemnej  zgody  Kierownika  Projektu, 

czyli  przedstawiciela  Zamawiającego  (§   10  ust.  18).  Co  więcej,  wprost  przewidziano 

uprawnienie Inżyniera Kontraktu do delegowania części swoich uprawnień na inne osoby (§  

10  ust.  5),  co  oznacza,  że  pan  O.  mógł  co  najwyżej  w  tym  trybie  wykonywać  niektóre 

czynności  Inżyniera  Kontraktu,  gdy  za zgodą  Kierownika  Projektu  został  już  zastąpiony  na 

tym stanowisku przez now

ą osobę z ramienia ZDI.  

Sygn. akt KIO 84/23 
 

Z  uwagi  na  powyższe  uregulowania  kontraktowe,  które  wiązały  ZDI  jako  stronę 

umowy,  nie  ma  znaczenia,  że  na  swoje  wewnętrzne  potrzeby  na  początku  2020  r.  nadal 

poczytywał pana O. za Inżyniera Kontraktu, przyznając mu awansem nagrodę za cały ten rok 

„za kontynuację  działań  Inżyniera  Kontraktu”,  co  zresztą  równie  dobrze  może  odnosić  się 

do 

sytuacji delegowania części uprawnień przez Inżyniera Kontraktu, o której mowa powyżej. 

Izba stwierdziła, że w tych okolicznościach odwołanie jest zasadne. 

Zgodnie  z  art.  226  ust.  1  pkt  2  lit.  a  ustawy  pzp  zama

wiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli 

z

ostała złożona przez wykonawcę podlegającego wykluczeniu z postępowania. 

W  art.  109  ust.  1  pkt  8  i  10 

ustawy  pzp  określono,  że  z  postępowania  o  udzielenie 

z

amówienia wyklucza się wykonawcę, który w wyniku: 

•  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził  zamawiającego  w  błąd 

przy przedstawianiu informacji, że nie podlega wykluczeniu, spełnia warunki udziału w  

postępowaniu  lub  kryteria  selekcji,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia, lub który 

zataił  te  informacje  lub  nie  jest  w  stanie  przedstawić  wymaganych  podmiotowych 

środków dowodowych [pkt 8]; 

•  lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił informacje wprowadzające w błąd, co mogło 

mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o  

udzielenie zamówienia [pkt 10]. 

Powyższe  przepisy  stanowią  implementację  do  krajowego  porządku  prawnego 

określonych w art. 57 ust. 4 lit. h oraz i (in fine) Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 

2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającą dyrektywę 

2004/18/WE (Dz. U. UE L 94, 28.3.2014, p. 65

–242) podstaw wykluczenia w następujących 

sytuacjach: 

•  jeżeli  wykonawca  był  winny  poważnego  wprowadzenia  w  błąd  przy  dostarczaniu 

informacji,  które  wymagane  były  do  weryfikacji  braku  podstaw  wykluczenia  lub   do  

weryfikacji  spełnienia  kryteriów  kwalifikacji,  zataił  te  informacje  lub  nie  jest  w  stanie 

p

rzedstawić dokumentów potwierdzających wymaganych na mocy art. 59 [lit. i]; 

•  jeżeli wykonawca podjął kroki, aby wskutek zaniedbania przedstawić wprowadzające w  

błąd  informacje,  które  mogą  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  w  sprawie  wykluczenia, 

kwalifikacji lu

b udzielenia zamówienia [lit. h in fine]. 

W  poprzednim  stanie  prawnym,  pod  rządami  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  – 

Prawo 

zamówień publicznych w jej ostatecznym brzmieniu (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze 

zm.) 

{dalej:  „poprzednia  ustawa  pzp”  lub  „ppzp”},  implementację  powyższych  przepisów 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

prawa  unijnego  zawierał  art.  24  ust.  1  w  pkt  16  i  17,  stanowiąc,  że  z  postępowania  o 

udzielenie zamówienia wyklucza się wykonawcę, który w wyniku: 

•  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził  zamawiającego  w  błąd 

przy  przedstawieniu  informacji,  że  nie  podlega  wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału 

w 

postępowaniu  lub  obiektywne  i  niedyskryminacyjne  kryteria,  zwane  dalej  „kryteriami 

selekcji”,  lub  który  zataił  te  informacje  lub  nie  jest  w  stanie  przedstawić  wymaganych 

dokumentów [pkt 16]; 

•  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd 

zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia [pkt 17]. 

Z  uwagi  na  zbliżone  brzmienie  poprzednio  i  aktualnie  obowiązujących  przepisów 

prawa krajowego, stanowiących transpozycję tych samych przepisów prawa unijnego, co do 

zasady za aktualne należy uznać orzecznictwo wypracowane na tle stosowania art. 24 ust. 1 

pkt 16 i  17 poprzedniej ustawy pzp. 

Dla 

prawidłowej  interpretacji  obecnie  obowiązujących  przepisów  nie  bez  znaczenia 

jest  również  zestawienie  ich  z  jeszcze  dawniejszymi  przepisami,  zarówno  krajowymi,  jak  i 

unijnymi, które obowiązywały w powyższym zakresie. 

Według  dawnego  art.  24  ust.  2  pkt  3  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo 

zamówień publicznych w brzmieniu obowiązującym do 27 lipca 2016 r. (t.j. Dz. U. z 2013 r. 

poz.  907  ze  zm.) 

{dalej:  „dawna  ustawa  pzp”  lub  „dpzp”}  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  wykluczało  się  wykonawców,  którzy  złożyli  nieprawdziwe  informacje  mające 

wpływ lub mogące mieć wpływ na wynik prowadzonego postępowania. Przepis ten stanowił 

implementację art. 45 ust. 2 lit. g Dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 

z dnia  21  marca  2004  r.  w  sprawie  koordyn

acji  procedur  udzielania  zamówień  publicznych 

na  

roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz. U. UE L z 30 kwietnia 2004 r.). Zgodnie z tym 

przepisem  z  udziału  w  zamówieniu  można  było  wykluczyć  każdego  wykonawcę,  który  jest 

winny  poważnego  wprowadzenia  w  błąd  w  zakresie  przekazania  lub  nieprzekazania 

informacji. 

W  odróżnieniu  od  przepisu  krajowego  hipoteza  przepisu  dyrektywy  obejmowała 

zarówno  złożenie,  jak  i  niezłożenie  informacji  wymaganych  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia, przy czym w obu przypadkach miało to prowadzić do wprowadzenia w błąd. Z  

kolei  przesłankę  wpływu  nieprawdziwych  informacji  na  wynik  postępowania  z  art.  24  ust.  2 

pkt  3  d

pzp  można  było  uznać  za  odpowiednik  poważnego  wprowadzenia  w  błąd 

zamawiającego, o którym mowa w przepisie dyrektywy. W zakresie tych przesłanek, pomimo 

różnic sformułowań, interpretacja art. 24 ust. 2 pkt 3 dpzp w zgodzie z przepisem dyrektywy 

nie 

budziła większych wątpliwości. 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

Kolejna różnica polegała na tym, że przepis art. 45 ust. 2 lit. g dyrektywy 2004/18/WE 

wpro

st  odwoływał  się  do  winy  wykonawcy,  który  przez  złożenie  lub  niezłożenie  informacji 

poważnie wprowadził  w  błąd  zamawiającego,  natomiast  w  literalne  brzmienie  art.  24  ust. 2 

pkt  3  dpzp 

nie  zawierało  przesłanki  zawinienia  wykonawcy.  Stąd  w  orzecznictwie  sądów 

okręgowych co do interpretacji art. 24 ust. 2 pkt 3 dpzp z uwzględnieniem art. 45 ust. 2 lit. g 

dyrektywy  2004/18/WE  z  czasem  skrystalizowało  się  stanowisko,  że  wykluczenie  może 

dotyczyć  wyłącznie  wykonawcy  działającego  z  winy  i  to  umyślnej.  W  szczególności  Sąd  

Okręgowy  Warszawa-Praga  w  Warszawie  w  uzasadnieniu  wyroku  z  19  lipca  2012  r.  sygn. 

akt  IV  Ca  683/12  wskazał,  że  przepis  ten  ma  zastosowanie  w  warunkach  celowego, 

zawinionego  i  zamierzonego  zachowania  wykonawcy,  podjętego  z  zamiarem  podania 

nieprawdziwych informacji w celu wprowadzenia zamawiającego w błąd i wykorzystania tego 

błędu  dla   uzyskania  zamówienia  publicznego.  Według  tego  zapatrywania  złożenie 

nieprawdziwej  informacji 

ze  skutkiem  w  postaci  wykluczenia  z  postępowania  musi  być 

czynno

ścią  dokonaną  z  winy  umyślnej,  nie  zaś  w  wyniku  błędu  czy  niedbalstwa.  Jeżeli  ze 

stanu faktycznego wynika, że wykonawca w dniu składania ofert działał w dobrej wierze, nie 

sposób uznać, że jego celem było wprowadzenie zamawiającego w błąd. Z powyższego Sąd 

wywiódł,  że  nie  będzie  podstawą  wykluczenia  nieświadome  wprowadzenie  w  błąd.  Takie 

stanowisko  sądów  okręgowych  nie  pozostało  bez  wpływu  na  orzecznictwo  Izby,  które 

uprzednio  nie  wymagało  dla  wypełnienia  hipotezy  normy  określonej  w  art.  24  ust.  2  pkt  3 

dpz

p umyślnego zawinienia wykonawcy. 

Jednakże  Sąd  Unii  Europejskiej  w  wyroku  z  26  września  2014  r.  w  połączonych 

sprawach  T-91/12  i  T-

280/12 (Flying Holding NV z siedzibą w Wilrijk, Flying Group Lux SA 

z 

siedzibą  w  Luksemburgu,  Flying  Service  NV  z  siedzibą  w  Deurne  przeciwko  Komisji 

Europejskiej)  orzekł  w  związku  z  wykluczeniem  na  podstawie  przepisu  art.  94  lit.  b 

R

ozporządzenia  Rady  (WE,  Euratom)  nr  1605/2002  z  dnia  25  czerwca  2002  r.  w  sprawie 

rozporządzenia  finansowego  mającego  zastosowanie  do  budżetu  ogólnego  Wspólnot 

Europejskich  (Dz.  U.  L  248,  s.  1  ze  zm.) 

–  stanowiącego,  że  nie  udziela  się  zamówienia 

kandydatom,  którzy  w  związku  z  procedurą  udzielania  zamówień  są  winni  złożenia 

nieprawdziwych  oświadczeń  przy  dostarczaniu  informacji  wymaganych  przez  instytucję 

zamawiającą  w  celu  dopuszczenia  do  udziału  w  procedurze  udzielania  zamówień  lub  nie  

dostarczyli  tych  informacji 

–  że  w  przypadku  gdy,  tak jak  w  rozstrzyganej  sprawie,  wykryte 

zostaje  przekazanie  nieprawdziwych  danych,  Komisja  nie  ma  innego  wyboru  ni

zastosowanie  powyższego  przepisu,  gdyż  pojęcie  „nieprawdziwe  oświadczenia”  odnosi  się 

zarówno  do   oświadczeń  umyślnie  wprowadzających  w  błąd  jak  i  tych,  które  są  błędne  w 

wyniku niedbalstwa, i po ustaleniu nieprawdziwego charakteru oświadczeń nie ma potrzeby 

przeprowadzania analizy uzasadnienia tej nieprawdziwości. Wobec złożenia nieprawdziwych 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

oświadczeń,  niezależnie  od  tego,  czy  doszło  do  tego  w  sposób  umyślny,  czy  też  wskutek 

niedbalstwa  skarżących,  Komisja  nie  miała  innego  wyboru  niż  zastosowanie  art.  94  lit.  b) 

rozporządzenia finansowego [por. pkt 75. i 119. wyroku]. 

Powyższe orzeczenie Izba wzięła pod uwagę w wyroku z 11 lutego 2015 r. sygn. akt 

KIO 177/15

, argumentując, że co prawda powyższy wyrok dotyczył stosowania przepisu aktu 

prawnego  stosowane

go  przez  Komisję  Europejską  przy  udzielaniu  zamówień  publicznych, 

jednak zarówno treść przepisu art. 94 lit. b rozporządzenia finansowego, jak i art. 45 ust. 2 lit. 

g  dyrektywy  2004/18/WE  odwołują  się  do  winy  wykonawcy  (kandydata)  składającego 

nierzetelne 

informacje,  bez  wskazywania  na  postać  tej  winy,  która  powinna  być 

interpretowana  w  taki  sam  sposób.  Stąd  Izba  doszła  do  przekonania,  że  wykluczenie  na 

podstawie art. 24 ust. 2 pkt 3 d

pzp, interpretowanego z uwzględnieniem treści art. 45 ust. 2 

lit.  g  dyrektywy  2004/18/WE,  wymaga  przypisania  wykonawcy  winy,  jednak  m

oże  to  być 

również niedbalstwo. 

Izba  wywiodła,  że  w  praktyce  wykazanie  winy  umyślnej  wykonawcy  jest  niezwykle 

trudne,  gdyż  częstokroć  może  wymagać  dowodów  spoza  dokumentacji  o  udzielenie 

zamówienia,  które  potwierdzałyby  zamiar  wprowadzenia  w  błąd  zamawiającego,  czyli  że 

wykonawca wyobrażał sobie taki skutek i tego chciał, ewentualnie na to się godził. Zupełnie 

inaczej  przedstawia  się  możliwość  przypisania  wykonawcy  niedbalstwa,  czyli  niedołożenia 

n

ależytej  staranności  przy  podawaniu  zamawiającemu  wprowadzających  w  błąd  informacji. 

Na podstawie  art.  14  dpzp  do 

oceny  czynności  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  stosuje  się  przepisy  Kodeksu  cywilnego,  a  zgodnie  z  art.  355  §  1  kc  dłużnik 

o

bowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach danego rodzaju (należyta 

staranność).  Przypisanie  określonej  osobie  niedbalstwa  jest  uzasadnione  tylko  wtedy, 

gdy osoba  ta 

zachowała  się  w  określonym  miejscu  i  czasie  w  sposób  odbiegający 

od 

właściwego  dla  niej  miernika  należytej  staranności  (vide  uzasadnienie  wyroku  Sądu 

Najwyższego  z  10  marca  2004  r.  sygn.  akt  IV  CK  151/03).  Przy  czym  wzorzec  należytej 

staranności ma charakter obiektywny i abstrakcyjny, jest ustalany niezależnie od osobistych 

przymiotów i cech konkretnej osoby, a jednocześnie na poziomie obowiązków dających się 

wyegzekwować w świetle ogólnego doświadczenia życiowego oraz konkretnych okoliczności 

(vide 

uzasadnienie  wyroku  Sądu  Najwyższego  z  23  października  2003  r.  sygn.  akt  V  CK 

.  Dodatkowo w  stosunku  do  profesjonalistów  miernik ten  ulega podwyższeniu,  gdyż 

art.  355  §  2  kc  precyzuje,  że  należytą  staranność  dłużnika  w  zakresie  prowadzonej  przez 

niego działalności gospodarczej określa się przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej 

działalności.  Za  takiego  profesjonalistę  należy  również  uznać,  co  do  zasady,  wykonawcę 

ubiegającego się o udzielenie zamówienia publicznego. Należyta staranność profesjonalisty 

nakłada na wykonawcę, który składa ofertę, dokumenty i oświadczenia we własnym imieniu, 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

aby upewnił się, czy deklarowany w nich stan rzeczy odpowiada rzeczywistości. 

W aktualnym stanie prawnym podstawa wykluczenia z 109 ust. 1 pkt 10 pzp (art. 24 

ust.  1  pkt  17  ppzp) 

wprost  określa,  że  przedstawienie  informacji  wprowadzających  w  błąd 

zamawiającego może  nastąpić  w  wyniku niedbalstwa,  a nawet  lekkomyślności  wykonawcy. 

Natomiast  przypisanie  wykonawcy  winy  umyślnej  lub  rażącego  niedbalstwa  jest  konieczne 

dla  

wykluczenia z powołaniem się na art. 109 ust. 1 pkt 8 pzp (art. 24 ust. 1 pkt 16 ppzp). 

W przypadku obu powyższych podstaw wykluczenia wykonawcy pierwszą przesłanką 

jest  przedstawienie  zamawiającemu  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

wprowadzających w błąd, czyli po prostu nieprawdziwych (według dawniejszej terminologii), 

bo niezgodnych z rzeczywistym stanem rzeczy informacji. 

Należy  przyjąć,  że  obecnie  obowiązujące  przepisy,  tak  jak  dawniej  obowiązujący 

art. 

24  ust.  2  pkt  3  pzp,  nie  ustalają  jakiegoś  szczególnego  rozumienia  „prawdy”  lub 

„nieprawdy”  w odniesieniu  do  informacji  składanych  przez  wykonawców  w  toku 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Wobec  tego adekwatny  pozostaje  (na 

co Krajowa Izba Odwoławcza wskazała już w uzasadnieniu wyroku z 6 kwietnia 2010 r. sygn. 

akt  KIO/UZP  372/10)  pogl

ąd  Sądu  Najwyższego  wyrażony  w  uzasadnieniu  wyroku  z  5 

kwietnia  2002  r.  sygn.  akt  II  CKN  1095/99  [

opubl.  Orzecznictwo  Sądu  Najwyższego  Izba 

Cywilna  rok  2003,  nr  3,  poz.  42]: 

Pojęcia  „prawda”,  „prawdziwy”,  bądź  ich  zaprzeczenia 

występują w Prawie prasowym w art. 6 ust. 1, art. 12 ust. 1 pkt 1, art. 31 pkt 1 i art. 41, a 

także  wielokrotnie  w  innych  aktach  normatywnych,  a  wśród  nich  w  kodeksie  cywilnym  (np. 

art. 780 § 1, art. 834, 815 § 3), w  kodeksie postępowania cywilnego (np. art. 3, 103 § 2, art. 

. 254 § 1 i 2, art. 268, 304, 333 § 2, art. 339 § 2, art. 485 § 2, art. 913 § 2, art. 1045), 

w  kodeksie  karnym  (np.  art. 

132,  213  §  1,  2  i  3,  art.  303  §  1,  art.  312)  oraz  w  kodeksie 

postępowania  karnego  (np.  art.  2  §  2,  art.  188  §  1  i  art.  190  §  1).  We  wszystkich  tych 

przypadkach  pojęcie  „prawda”  rozumiane  jest  tak,  jak  w  języku  potocznym,  a  więc  jako 

zgodność (adekwatność)  myśli  (wypowiedzi  –  w  znaczeniu logicznym)  z  rzeczywistością (z 

„faktami”  i  „danymi”).  Odpowiada  to  –  na  gruncie  filozoficznym  –  tzw.  klasycznej  koncepcji 

prawdy. W tym sensie wypowiedź o rzeczywistości jest prawdziwa tylko wtedy, gdy głosi tak, 

jak jest w rzeczywistości. 

Ponieważ  w  tej  sprawie  Przystępujący,  w  zakresie  powyżej  ustalonym,  przedstawił 

informacje wprowadzające w błąd Zamawiającego co do spełniania warunku udziału, została 

wypełniona pierwsza z przesłanek koniecznych dla zastosowania obu rozważanych podstaw 

wykluczenia. 

Druga 

przesłanka,  o  której  już  była  mowa  powyżej,  wymaga,  aby  przedstawienie 

informacji wprowadzającej w błąd było zawinione przez wykonawcę, przy czym art. 109 ust. 

1  pkt  8  pzp  wymaga  co  najmniej  wystąpienia  rażącego  niedbalstwa,  natomiast  według  art. 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

109 ust. 1 pkt 10 p

zp wystarczająca jest lekkomyślność. 

Rażące  niedbalstwo  jako  najcięższy  z  przypadków  winy  nieumyślnej  oznacza 

zachowanie  się  w  sposób  istotnie  odbiegający  od  oczekiwań  stawianych  wobec  podmiotu 

działającego  na  rynku  profesjonalnie.  Sąd  Najwyższy  trafnie  wskazał,  że  przez  rażące 

niedbalstwo  rozumie  się  niezachowanie  minimalnych  (elementarnych)  zasad  prawidłowego 

zachowania się w  danej  sytuacji. O  przypisaniu pewnej  osobie  winy w  tej  postaci  decyduje 

więc  zachowanie  się  przez  nią  w  określonej  sytuacji  w  sposób  odbiegający  od  miernika 

staranności  minimalnej  (zob.  uzasadnienie  wyroku  z  10  marca  2004  r.  sygn.  akt  IV  CK 

151/03). Jednocześnie porównanie art. 355 kc z przepisami kc, w których występuje pojęcie 

„rażącego  niedbalstwa”,  wskazuje  na  to,  że  rażące  niedbalstwo  to  coś  więcej  niż  brak 

zachowania  zwykłej  staranności  w  działaniu.  Wykładania  tego  pojęcia  powinna  zatem 

uwzględniać  kwalifikowaną  postać  braku  zwykłej  lub  podwyższonej  staranności  w 

przewidywaniu  skutków  działania.  Chodzi  tu  o  takie  zachowanie,  które  graniczy  z 

umyślnością (zob. uzasadnienie wyroku z 25 września 2002 r. sygn. akt I CKN 969/00). 

Spełnianie warunków udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia dotyczących 

zdolności zawodowej wykonawcy (wiedzy i doświadczenia według dawniejszej terminologii), 

w tym wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i doświadczenia osób, którymi dysponuje na  

potrzeby  realizacji  zamówienia,  w  przeważającej  mierze  badane  jest  przez  zamawiających 

na  podstawie  oświadczeń  własnych  wykonawców.  Takie  odformalizowanie,  polegające 

na 

braku  obowiązku  przedstawiania  przez  wykonawców  pochodzących  od  osób  trzecich 

d

owodów  na  potwierdzenie  prawdziwości  tych  oświadczeń,  służy  usprawnieniu  i  

przyśpieszeniu postępowań o udzielenie zamówień publicznych. Jednocześnie wskazuje, że  

właściwym  wzorcem  postępowania  wykonawcy  jest  przedstawianie  w  składanych  przez 

siebie 

oświadczeniach  informacji  rzetelnych,  wyczerpujących  i  zgodnych  z  rzeczywistym 

stanem rzeczy. 

Jeżeli wykonawca składa solenne zapewnienie, że spełnia warunek udziału 

w  

postępowaniu  w  określony  sposób,  zamawiający  ma  prawo  działać  w  zaufaniu 

do 

rzetelności tego oświadczenia. 

Stąd  przedstawienie  przez  Przystępującego  w  wykazie  osób,  czyli  szczególnym 

oświadczeniu własnym, w jaki sposób spełnia warunek udziału w tym postępowaniu, stanowi 

rażące  naruszenie  tego  wzorca.  Co  więcej,  Przystępujący  w  toku  postępowania 

o

dwoławczego  nieudolnie  usiłował  wycofać  się  z  de  facto  przyznania  się  Zamawiającemu 

do podania  nieprawdziwej  informacji 

w  celu  wykazania  spełniania  warunku,  gdy  dzięki 

wniesionemu  odwołaniu  Zamawiający  zorientował  się,  że  nieprawidłowo  pozytywnie 

zweryfiko

wał  spełnianie  warunku  na  podstawie  bezprawnie  zmienionego  i  uzupełnionego 

wykazu  osób,  co   w konsekwencji  spowodowało  wadliwy  wybór  najkorzystniejszej  oferty. 

Takie  zachowanie  należy  poczytać  za  swoistą  odwrotność  samooczyszczenia,  dla  którego 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

konieczne  j

est,  choć  niewystarczające,  właśnie  przyznanie  się  przez  wykonawcę 

do n

ieprawidłowego  działania  lub zaniechania,  które  mogło  wprowadzić  w  błąd 

zamawiającego  w  prowadzonym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia.  Tym  bardziej 

uzasadnia  to  przypisanie  Przystępującemu  działania  z  zamiarem  wprowadzenia 

Zamawiającego w błąd. 

Trzecia  i  ostatnia  przes

łanka,  która  musi  łącznie  wystąpić  z  poprzednimi  dla 

zaistnienia  rozważanych  podstaw  wykluczenia,  wymaga,  aby  wprowadzenie  w  błąd 

dotyczyło  informacji,  które  co  najmniej  mogą  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane 

przez  zamawiającego.  Przy  czym  według  dominującego  w  orzecznictwie  Izby  stanowiska 

wykluczeniu podlega wykonawca za podanie wprowadzających w  błąd  informacji,  które  nie 

musiały faktycznie wpłynąć na działania zamawiającego, gdyż wystarczy, że mogły one mieć 

potencjalny  wpływ  na   decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w  prowadzonym  przez 

niego 

postępowaniu.  Taka  interpretacja  jest  również  podzielana  przez  Sąd  Okręgowy  w 

Warszawie, który trafnie wskazał, że dla zastosowania podstawy wykluczenia z art. 24 ust. 1 

pkt  17  ppzp  istotne  jest  jedynie  za

chowanie  wykonawcy  i  treść  informacji  (mogącej  mieć 

wpływ  na  decyzje  zamawiającego),  natomiast  stan  wiedzy  czy  zachowanie  zamawiającego 

nie ma żadnego znaczenia. W szczególności, czy został skutecznie wprowadzony w błąd, na 

skutek czego podjął jakiekolwiek decyzje czy wykonał jakiekolwiek czynności. Sąd podkreślił, 

że  gdyby  nawet  zamawiający  w  powołaniu  na  wypracowane  notorium  (uwzględniając  stan 

posiadanej  przez  siebie  w

iedzy)  zachowałby  ostrożność  w  podejmowaniu  decyzji,  samo 

podanie  informacji 

nieprawdziwej  wypełnia  przesłankę  wykluczenia  z  postępowania  o 

udzielenie zamówienia (vide uzasadnienie wyroku wydanego 20 lipca 2018 r. sygn. akt XXIII 

Ga 849/18; podobnie w uzasadnieniu wyroku z 5 sierpnia 2021 r. sygn. akt XXIII Zs 48/21).  

Przy  czym  po

nownie  należy  podkreślić,  że  skoro  decyzje  m.in.  odnośnie  spełniania 

w

arunków  udziału  w  postępowaniu  dotyczących  zdolności  zawodowej  zamawiający 

pod

ejmuje  na  podstawie  oświadczeń  przedstawionych  przez  wykonawcę  (w  aktualnym 

stanie  prawnym  zaliczanych  do  po

dmiotowych  środków  dowodowych)  na  potrzeby 

prowadzonego  postępowania  znaczenie  ma  wyłącznie  fakt,  czy  wykonawca  formalnie 

wykazał  w  ten  sposób  spełnianie  takiego  warunku.  Natomiast  zamawiający  nie  ma 

obowiązku ani nawet nie jest uprawniony, aby ustalać tzw. prawdę materialną tzn., czy biorąc 

pod  uwagę  najlepszy  możliwy  sposób  wykazania  tych  okoliczności  przez  danego 

wykonawcę,  obiektywnie  spełnia  on  warunki.  Innymi  słowy  nie  ma  podstaw  prawnych,  aby 

skutek wprowadzenia w błąd zamawiającego odnosić do innego stanu rzeczy niż wynikający 

ze złożonych przez wykonawcę w postępowaniu oświadczeń. 

Ponieważ wprowadzające w błąd informacje dotyczyły jedynej pozycji wykazu, która 

konieczna  była  dla  wykazania  spełniania  warunku  przez  Przystępującego,  również 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

przesłanka  potencjalnego  wpływu  na  wynik  postępowania  prowadzonego  przez 

Zamawiającego została wypełniona. 

Z  art.  128  ust.  1  pzp  wynika,  że  jeżeli  wykonawca  nie  złożył  m.in.  podmiotowych 

środków  dowodowych,  innych  dokumentów  lub  oświadczeń  składanych  w  postępowaniu 

lub 

są one niekompletne lub zawierają błędy, zamawiający wzywa wykonawcę odpowiednio 

do  ich  złożenia,  poprawienia  lub  uzupełnienia  w  wyznaczonym  terminie,  chyba  że  oferta 

wykonawcy 

podlega  odrzuceniu  bez  względu  na  dokonanie  tych  czynności  lub  zachodzą 

przesłanki unieważnienia postępowania. 

Powyższa  regulacja  jest  analogiczna  do  poprzednio  zawartej  w  art.  26  ust.  3 

poprzedniej  ustawy  pzp,  stąd  za  w  pełni  aktualne  należy  uznać  utrwalone  w  orzecznictwie 

Izby stanowisko

, że nieprawdziwej czy wprowadzającej w błąd informacji, która mogła mieć 

wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w  prowadzonym  przez  niego 

postępowaniu  (w  powyżej  objaśnionym  rozumieniu),  nie  można  w  tym  trybie  zastępować 

informacją  prawdziwą.  Jeżeli  wykonawca  winny  jest  wprowadzenia  w  błąd  nieprawdziwym 

oświadczeniem  w  zakresie  istotnych  dla  tego  postępowania  informacji,  nie  można 

jednocześnie twierdzić,  że  takie  oświadczenie  zawiera  błąd  dotyczący  braku  potwierdzenia 

spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu.  W  takim  przypadku  oświadczenie  wręcz 

potwierdza 

spełnianie  warunku,  tyle  że  za  pomocą  informacji,  która  w  rzeczywistości 

wprowadzała  w  błąd.  Właśnie  dlatego  wykluczenie  za  złożenie  nieprawdziwych  informacji 

w 

oświadczeniach na potwierdzenie spełniania warunków udziału w postępowaniu nie musi 

się  wiązać  z  odrzuceniem  oferty  jako  złożonej  przez  wykonawcę  niespełniającego  tych 

warunków, gdyż są to dwie niezależne od siebie podstawy prawne. 

Odmienne  stanowisko  o

znaczałoby  również,  że  w  ramach  badania  zaistnienia 

podstaw wykluczenia z art. 109 ust. 8 i 10 pzp 

mieści się również badanie, czy wykonawca, 

który  przedstawił  informację  wprowadzającą  w  błąd,  był  już  wzywany  do  uzupełnienia 

dokumentów  na  potwierdzenie  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu.  W 

konsekwencji  prowadziłoby  to  do  takiej  interpretacji  tych  podstaw  wykluczenia,  że  dla  ich 

zaistnienia  konieczne  jest  jeszcze  zaistnienie  czwartej  przesłanki.  Innymi  słowy  nie 

podlegałby  wykluczeniu  wykonawca,  który  co  prawda  przedstawił  wprowadzające  w  błąd 

informacje,  ale 

uczynił  to  po  raz  pierwszy  tzn.  nie  był  wzywany  do  zastąpienia  tej 

nieprawdziwej  informacji  potwierdzającej  spełnianie  warunku  udziału  prawdziwą  informacją 

potwierdzającą spełnianie tego warunku. 

W  okolicznościach  tej  sprawy  Zamawiający  przeszedł  do  porządku  dziennego 

nad 

przedstawieniem  przez  Przystępującego  w  wykazie  osób  wprowadzającej  w  błąd 

informacji  odnośnie  potwierdzenia  spełnianie  warunku  dotyczącego  inżyniera  kontraktu,  z  

naruszeniem ar

t. 109 ust. 8 i 10 w zw. z art. 128 ust. 1 pzp umożliwiając Przystępującemu jej 

Sygn. akt KIO 84/23 
 

usunięcie i wykazanie spełniania tego warunku w inny sposób. 

{zarzut ewentualny z pkt 4. listy zarzutów} 

Ponieważ  potwierdziły  się  zarzuty  główne,  Izba  nie  rozpoznawała  zarzutu 

ewentualnego. 

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  stwierdziła,  że  naruszenie  przez  Zamawiającego 

art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a w zw. z art. 109 ust. 1 pkt 8 i 10 oraz art. 128 ust. 1 ustawy pzp, 

co w  

konsekwencji  doprowadziło  do  naruszenia  art.  17  ust.  2  ustawy  pzp,  miało  wpływ 

na 

wynik  prowadzonego  przez  niego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  stąd  na  

podstawie art. 554 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 lit. a oraz b ustawy pzp orzeczono, jak w pkt 1. 

sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono – w pkt 2. sentencji – stosownie 

do  wyniku  sprawy

,  na  podstawie  art.  575  pzp  w  zw.  z  §  7  ust.  1  pkt  2  rozporządzenia 

Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów 

kosztów  postępowania odwoławczego,  ich  rozliczania oraz  wysokości  i  sposobu pobierania 

wpisu  od 

odwołania  (Dz.  U.  poz.  2437)  –  obciążając  Przystępującego  kosztami  tego 

postępowania, na które złożył się, na zasadzie § 5 pkt rozporządzenia, wpis uiszczony przez 

Odwołującego.