KIO 3005/24 Warszawa, 3 września 2024 r.

Sygn. akt: KIO 3005/24 

                  Warszawa, 3 

września 2024 r. 

POSTANOWIENIE 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:   Beata Pakulska-Banach  

Członkowie:   

Katarzyna Odrzywolska 

Mateusz Paczkowski  

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  niejawnym 

bez  udziału  stron  w  dniu  3  września  2024  r. 

odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  19  sierpnia  2024  r. 

przez wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie: 1. MAXTO Technology spółka  

z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Modlniczce  i  2.  PROASISSTANS  spółka  

z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. z siedzibą w Krakowie 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.  z siedzibą  w 

Warszawie

w imieniu której działa Centrum Realizacji Inwestycji Region Śląski 

postanawia: 

umorzyć postępowanie odwoławcze; 

nakazać  zwrot  z  rachunku  bankowego  Urzędu  Zamówień  Publicznych  na  rzecz 

odwołującego  -  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie:  1.  MAXTO 

Technology  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Modlniczce 

i 2. PROAS

ISSTANS  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  S.K.A.  z  siedzibą 

w Krakowie  kwoty    15  0

00  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy) 

uiszczonej  

tytułem wpisu od odwołania. 

Na  orzeczenie  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  

za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie  

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodniczący: 

……………………………….……… 

Członkowie:   

……………………………….……… 

……………………………….……… 

Sygn. akt: KIO 3005/24 

U z a s a d n i e n i e 

PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  w  imieniu  której  działa 

Centrum  Realizacji  Inwestycji  Region  Śląski  (dalej:  „zamawiający”)  prowadzi  postępowanie 

o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego,  na  podstawie 

przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2024 r., 

poz.  1320  ze  zm.)  - 

dalej:  „ustawa  Pzp”,  pn.:  „Zaprojektowanie,  dostawa  i  zabudowa 

urządzeń Centralnego Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej na linii kolejowej nr 191 

na  odcinku 

Goleszów  –  Wisła  Głębce  w  ramach  projektu  pn.:  „Zabudowa  Systemu 

Dynamicznej 

Informacji 

Pasażerskiej 

– 

etap 

I

”, 

numer 

postępowania: 

9090/IREZA4/14258/03783/23/P 

(dalej „postępowanie” lub „zamówienie”). 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej pod nr 2023/S 159-505400 w dniu 21 sierpnia 2023 r. 

W  dniu  19  sierpnia  2024  r. 

przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

zamówienie  MAXTO  Technology  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w 

Modlniczce, PROAS

ISSTANS Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. z siedzibą w 

Krakowie 

(dalej  „odwołujący”)  zostało  wniesione,  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej, 

odwołanie  

na  czynności  zamawiającego  polegające  na  unieważnieniu  przedmiotowego  postępowania.  

W konsekwencji, zdaniem odwołującego, zamawiający naruszył przepisy: 

1.  art. 257 ustawy Pzp 

poprzez unieważnienie postępowania, pomimo braku ziszczenia się 

przesłanki,  o  której  mowa  w  ww.  przepisie,  tj.  bezpodstawne  uznanie,  że  środki  które 

zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  nie  zostały  mu 

przyznane;  

art.  260  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  ogólne,  lakoniczne  i  nieprecyzyjne  podanie 

uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji o unieważnieniu postępowania;  

art.  16  pkt  1,  2  i  3  ustawy  Pzp  poprzez  prowadzenie  postępowania  w  sposób 

niezapewniający 

zachowania 

uczciwej 

konkurencji, 

nieprzejrzysty 

oraz 

nieproporcjonalny.  

O

dwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości i nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienia  czynności  unieważnienia  postępowania  oraz  wyboru  oferty  odwołującego 

jako najkorzystniejszej. 

Izba  ustaliła,  że  zamawiający  wezwał  wykonawców  do  zgłoszenia  przystąpienia  

do  postępowania  odwoławczego,  w  terminie  3  dni  od  dnia  otrzymania  kopii  odwołania.  

We  wskazanym  terminie  do  postępowania  odwoławczego  nie  zgłosił  przystąpienia  żaden 

wykonawca. 

Ponadto 

zamawiający,  pismem  z  dnia  3  września  2024  r.,  poinformował  

o  unieważnieniu  czynności  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  którą  to 

czynność zaskarżył odwołujący w odwołaniu z dnia 19 sierpnia 2024 r.  

Izba w konsekwencji stwierdz

iła, że w przedmiotowym przypadku zachodzi podstawa 

do  umorzenia  postępowania  odwoławczego  w  oparciu  o  art.  568  pkt  2  ustawy  Pzp. 

Zgodnie z art.  568  pkt  2  ustawy  Pzp 

Izba  umarza  postępowania  odwoławcze,  w  formie 

postanowienia,  w  przypadku  stwierdzenia,  że  dalsze  postępowanie  stało  się  z  innej 

przyczyny zbędne lub niedopuszczalne.  

Zgodnie  ze  stanowiskiem  doktryny:  P

odstawą  do  umorzenia  postępowania  jest 

również  stwierdzenie  przez  Izbę,  że  postępowanie  stało  się  z  innej  przyczyny  zbędne 

lub 

niedopuszczalne. Ustawodawca nie doprecyzował, o jakie sytuacje chodzi. Z pewnością 

dyspozycją  przepisu  objęte  będą  sytuacje  utraty  bytu  prawnego  przez  stronę  odwołania,  

na skutek likwidacji lub śmierci odwołującego. Wydaje się również, że podstawa umorzenia 

zaistnieje,  jeśli  zamawiający  przed  zakończeniem  rozprawy  unieważni  postępowanie, 

wówczas  spór  stanie  się  bezprzedmiotowy,  a  ewentualnemu  zaskarżeniu  w  drodze 

odwołania  będzie  podlegała  nowa  czynność  zamawiającego  (tak:  Komentarz  Prawo 

Zamówień Publicznych, pod red. Marzeny Jaworskiej, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 

str. 1236). 

Wyżej  opisana  sytuacja  zaistniała  w  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia publicznego oraz postępowaniu odwoławczym.  

Zamawiający,  po  wniesieniu  odwołania,  dokonał  nowych  czynności,  do  których 

odnosiły  się  zarzuty  odwołania,  a  mianowicie  dokonał  unieważnienia  czynności 

unieważnienia postępowania.  

Izba  zwraca  uwagę,  że  zgodnie  z  treścią  art.  552  ust.  1  ustawy  Pzp  Izba,  wydając 

orzeczenie,  bierze  pod  uwagę  stan  rzeczy  ustalony  na  moment  zamknięcia  postępowania 

odwoławczego.  Ustawodawca  przewidział  zatem  sytuację,  w  której  może  dojść  do  zmian  

w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  co  Izba  zobowiązana  jest  uwzględnić 

wydając orzeczenie.  

Należy  również  wskazać,  że  przepisy  ustawy  Pzp  nie  zobowiązują  zamawiającego  

do  zawieszenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  sytuacji,  w  której  wykonawca 

wniesie  odwołanie.  Zgodnie  z  treścią  przepisu  art.  552  ust.  1  ustawy  Pzp,  podobnie  jak  

w przypadku art. 316 § 1 kpc, w myśl którego podstawą wydania przez sąd wyroku jest stan 

rzeczy  istniejący  w  chwili  zamknięcia  rozprawy  -  nakazuje  uwzględnienie  aktualnego  stanu 

faktycznego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Ponadto stan rzeczy, o którym mowa 

w  przepisie  art.  552  ust.  1  ustawy  Pzp  należy  analogicznie,  jak  w  art.  316  §  1  kpc, 

interpretować  jako  okoliczności  faktyczne  ustalone  przed  zamknięciem  rozprawy  oraz  stan 

prawny  

tj.  obowiązujące  przepisy,  które  mogą  stanowić  podstawę  rozstrzygnięcia  (wyrok  SN  

z  25  czerwca  2015  r.,  sygn.  akt:  V  CSK  535/14,  wyrok  Sądu  Apelacyjnego  ze  Szczecina  

z 13 września 2018 r., sygn. akt: I Aga 159/18). 

Rolą ustalenia stanu rzeczy na moment zamknięcia postępowania odwoławczego jest 

uwzględnienie  aktualnego  stanu  faktycznego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego.  Izba  jest  więc  w  takim  przypadku  zobowiązana  uwzględnić  czynności 

zamawiającego, które miały miejsce po wniesieniu odwołania, do czasu wydania orzeczenia 

w  sprawie.  Skoro  zamawiający  unieważnił  czynność  unieważnienia  postępowania,  tym 

samym czynność stanowiąca podstawę wniesienia środka ochrony prawnej przestała istnieć. 

Zaskarżenie czynności, która  w  kształcie wskazanym  w  odwołaniu już nie istnieje,  nie daje 

podstaw  Izbie  do  stwierdzenia  naruszenia  przepisów  przez  zamawiającego  i  nie  może  być 

podstawą do wydania orzeczenia merytorycznego. Uznać w takiej sytuacji w ocenie składu 

orzekającego  Izby  należało,  że  prowadzenie  dalszego  postępowania  odwoławczego  było 

bezcelowe,  czyli  jak  stanowi  przepis  Pzp  - 

zbędne.  Jest  to  przesłanka  umożliwiająca 

umorzenie  postępowania  odwoławczego  i  zdaniem  Izby  może  być  ona  wykorzystywana 

właśnie w podobnych sytuacjach.  

Biorąc  pod  uwagę  powyższe,  Izba  uznała,  że  zachodzą  podstawy  do  umorzenia 

postępowania odwoławczego zgodnie z art. 568 pkt 2 ustawy Pzp.  

O kosztach postępowania odwoławczego Izba orzekła na podstawie art. 557, art. 574 

i 

art. 575 ustawy Pzp w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania 

oraz 

wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  z  dnia  30  grudnia  2020  r. 

(Dz. U. z 

2020 r. poz. 2437), nakazując dokonanie na rzecz odwołującego zwrotu z rachunku 

Urzędu Zamówień Publicznych kwoty uiszczonej tytułem wpisu.  

Z uwagi na powyższe, Izba postanowiła jak w sentencji. 

Przewodniczący: 

……………………………….……… 

Członkowie:   

……………………………….……… 

……………………………….………