KIO 3216/24 WYROK Warszawa, dnia 20 września 2024 r.

Sygn. akt: KIO 3216/24 

WYROK 

Warszawa, dnia 20 

września 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Protokolant:            

Oskar Oksiński 

po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

w  dniu 

3  września  2024  r.  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia  Seris  Konsalnet  Ochrona  sp.  z  o.o.  w  Warszawie  oraz  Seris  Konsalnet 

Security sp. z o.o. w Warszawie 

w postępowaniu prowadzonym przez Teatr Polski we Wrocławiu 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

unieważnienia postępowania, 

kosztami postępowania obciąża Teatr Polski we Wrocławiu i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7.500  zł  00  gr 

(słownie:  siedem  tysięcy  pięćset  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Seris 

Konsalnet Ochrona sp. z o.o. w Warszawie oraz Seris Konsalnet Security sp. 

z o.o. w Warszawie 

tytułem wpisu od odwołania, kwotę 3.600 zł 00 gr (słownie: 

trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) poniesioną przez odwołującego tytułem 

wynagrodzenia pełnomocnika, 

zasądza  od  Teatr  Polski  we  Wrocławiu  na  rzecz  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia Seris Konsalnet Ochrona sp. z o.o. w 

Warszawie oraz Seris Konsalnet Security sp. z o.o. w Warszawie 

kwotę 11.100 

zł 00 gr (słownie: jedenaście tysięcy sto złotych zero groszy) stanowiącą koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  przez  odwołującego  tytułem  wpisu  od 

odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika. 

Na  orzeczenie  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  do  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  - 

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Sygn. akt: KIO 3216/24 

U z a s a d n i e n i e 

Teatr  Polski  we  Wrocławiu,  zwany  dalej  „zamawiającym”,  prowadzi  postępowanie  o 

udzielenie zamówienia na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 ze zm.), zwanej dalej „ustawą Pzp” lub 

„Pzp”,  którego  przedmiotem  jest  ochrona  osób  i  mienia  w  obiektach  Teatru  Polskiego  we 

Wrocławiu. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych 

8 sierpnia 2024 r., nr 2024/BZP 00450563. 

Wobec czynności i zaniechań zamawiającego w ww. postępowaniu w dniu 3 września 

r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wnieśli  odwołanie  wykonawcy  wspólnie 

ubiegający się o udzielenie zamówienia Seris Konsalnet Ochrona sp. z o.o. w Warszawie oraz 

Seris Konsalnet Security sp. z o.o. w Warszawie, zwani 

dalej „odwołującym”. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 255 pkt 6 w zw. z art. 457 ust. 1 pkt 1 

ustawy  Pzp  przez  ich  błędne  zastosowanie  i  przyjęcie,  że  postępowanie  obarczone  jest 

niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu 

umowy w sprawie zamówienia publicznego w związku z możliwością udzielenia zamówienia z 

naruszeniem  ustawy  polegającym  na  braku  wskazania  w  ogłoszeniu  lub  dokumentach 

zamówienia  wymagań  związanych  z  realizacją  zamówienia  w  zakresie  zatrudnienia  przez 

wy

konawcę lub podwykonawcę na podstawie stosunku pracy osób wykonujących czynności z 

zakresu  ochrony  podczas,  gdy  okoliczność  ta  nie  może  stanowić  podstawy  unieważnienia 

postępowania. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu unieważnienie czynności unieważnienia 

postępowania oraz dokonanie wyboru swej oferty jako najkorzystniejszej. 

W  uza

sadnieniu  odwołania  odwołujący  podniósł,  że  w  decyzji  o  unieważnieniu, 

Zamawiający  powołał  jako  podstawę  prawną  art.  255  pkt  6  ustawy  Pzp,  a  w  uzasadnieniu 

faktycznym wskazał m.in., że zgodnie z art. 95 ust. 1 ustawy Pzp, Zamawiający ma obowiązek 

określenia  w  dokumentach  zamówienia  wymagań  związanych  z  realizacją  zamówienia  w 

zakresie  zatrudniania  przez  wykonawcę  lub  podwykonawcę  na  podstawie  stosunku  pracy 

osób  wykonujących  wskazane  przez  Zamawiającego  czynności  w  zakresie  realizacji 

zamówienia  jeśli  czynności  te  zawierają  cechy  stosunku  pracy.  Zamawiający  uznał,  że  w 

niniejszym przypadku wskazane w dokumentacji postępowania czynności zostały określone 

zbyt  wąsko  co  stanowi  naruszenie  przepisu  art.  95  ust.1  ustawy  Pzp,  gdyż  wskazał,  iż  na 

podstawie  stosunku  pracy  mają  być  zatrudnione  osoby  wykonujące  czynności  obsługi 

administracyjnej  kontraktu. 

Zdaniem  Zamawiającego  „Nie  wyeliminowanie  błędu  przez 

Zamawiającego na etapie postępowania przed otwarciem ofert uniemożliwia podjęcie na tym 

etapie 

postępowania  działania  innego  niż̇  unieważnienie  postępowania,  tym  bardziej  że 

przedmiotowa sytuacja miała bezpośredni i znaczący wpływ na przygotowanie ofert cenowych 

przez 

Wykonawców. Zawarcie umowy w kształcie przyjętym w SWZ stanowiłoby niewątpliwie 

naruszenie 

przepisów  Ustawy  Pzp  co  w  szczególności  skutkowałoby  groźbą̨ unieważnienia 

umowy w sprawie 

zamówienia publicznego stosownie do przepisu art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy 

Pzp.

” 

Odwołujący argumentował, że w pkt 12.1 SWZ, Zamawiający wskazał: 

„Stosownie  do  dyspozycji  art.  95  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień́  publicznych  Zamawiający 

wymaga,  aby  w  trakcie  realizacji  przedmiotu 

zamówienia  Wykonawca  lub  Podwykonawca 

zatrudniał na podstawie stosunku pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 

1974  r.-  Kodeks  pracy  (tj.  Dz.U  z  2019  r.  poz.  1320),  osoby 

wykonujące  czynności  obsługi 

administracyjnej kontraktu.” 

Odwołujący  podniósł  także,  że  w  odpowiedziach  na  pytania  Wykonawców  z  dnia 

14.08.2024r., Zamawiający wskazał: 

PYTANIE 16: 

Czy wszystkie roboczogodziny powinny by

ć́ wypracowane w oparciu o umowę̨ o pracę? 

Odpowied

ź: Tylko osób, dla których wymagane jest zatrudnienie w oparciu o umowę̨ o pracę 

w niniejszym 

postępowaniu. 

Oraz 

PYTANIE 40: 

Czy 

Zamawiający  dopuszcza  dowolną  formę̨  zatrudnienia  dla  pracowników  ochrony  np. 

umowa zlecenie? 

Odpowied

ź: TAK 

Zdaniem odwołującego decyzja Zamawiającego jest błędna i nie znajduje oparcia w 

ustawie Pzp. 

Zgodnie z art. 255 ustawy Pzp, Zamawiający jest zobowiązany do unieważnienia 

postepowania  w  sprawie  zamówienia  publicznego  tylko  i  wyłącznie  w  razie  zaistnienia  co 

najmniej  jednej  z  przesłanek  wskazanych  w  tym  przepisie.  Odwołujący  argumentował,  że 

z

godnie  z  pkt  6  przywołanego  przepisu,  Zamawiający  unieważnia  postępowanie,  jeżeli 

postępowanie  obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie 

niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Zakładając 

jakąkolwiek racjonalność ustawodawcy oraz zasady techniki prawodawczej, należy uznać, że 

zgodnie  tym  przepisem  w  postępowaniu  musi  być  stwierdzona  taka  wada,  oczywiście 

niemożliwa do usunięcia, która spowoduje, że zawarta umowa będzie unieważniona. 

Odwołujący zwracał uwagę, że ustawodawca wprost odwołał się w tym przepisie do 

instytucji  prawnej  „unieważnienia  umowy”,  która  została  zdefiniowana  poprzez  wskazanie 

katalogu  zamkniętego  w  art.  457  ustawy  Pzp  przypadków,  w  których  umowa  w  sprawie 

zamówienia publicznego podlega unieważnieniu. Znamienne przy tym jest, że ustawodawca 

w  art.  255  pkt  6  ustawy  Pzp  nie  odwołał  się  do  możliwości  odstąpienia  od  umowy,  czy  jej 

n

ieważności,  tylko  konkretnie  do  „unieważnienia  umowy”.  Przyjmując  zatem  jakąkolwiek 

racjonalność  ustawodawcy  oraz  zasady  techniki  prawodawczej,  stwierdzić  należy,  że  aby 

możliwym było zastosowanie przesłanki wskazanej w art. 255 pkt 6 ustawy Pzp, koniecznym 

jest równoczesne wykazanie którejkolwiek przesłanki wskazanej w art. 457 ustawy Pzp. 

Odwołujący  podniósł,  że  w  art.  457  ustawy  Pzp  wskazany  jest  katalog  zamknięty 

podstaw unieważnienia umowy w sprawie zamówienia publicznego i z uwagi na restrykcyjny 

charakter  tych  postanowień,  które  dają  przecież  prawo  unicestwienia  stosunku 

zobowiązaniowego,  nie  można  stosować  do  nich  jakiejkolwiek  wykładni  rozszerzającej. 

Wskazał,  że  z  treści  uzasadnienia  faktycznego  unieważnienia  wynika,  że  Zamawiający 

„upatruje” podstawę ewentualnego unieważnienia umowy w art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp. 

Według  odwołującego  decyzja  taka  jest  błędna  a  uzasadnienie  nie  znajduje  żadnego 

odzwierciedlenia w tym przepisie. 

Odwołujący  podniósł,  że  w  przepisie  w  sposób  wyraźny  stypizowano,  że  udzielenie 

zamówienia z naruszeniem ustawy, które powoduje unieważnienie umowy, polega wyłącznie 

na  braku  wykonania  obowiązków  informacyjnych  przez  Zamawiającego,  a  nie  jakiekolwiek 

naruszenie  ustawy  przez  Zamawi

ającego.  Zdaniem  odwołującego  gdyby  intencją 

ustawodawcy  było,  aby  każde  naruszenie  ustawy  Pzp  mogło  stanowić  podstawę 

unieważnienia umowy, to zbędny byłby zamknięty katalog przesłanek wskazanych w całym 

art.  457  ustawy  Pzp,  gdyż  wystarczyłoby  zamieścić  jedno  postanowienie  w  myśl  którego, 

„Umowa  w  sprawie  zamówienia  publicznego  podlega  unieważnieniu,  jeżeli  w  toku 

postępowania  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  lub  udzielenia  zamówienia  doszło  do 

naruszenia przepisów ustawy.”. Według odwołującego celem art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp 

jest unieważnienie umowy, która została zawarta z pogwałceniem zasad równego traktowania 

wykonawców i uczciwej konkurencji w związku z tym, że nie każdy potencjalny wykonawca 

mógł się dowiedzieć w ogóle o postępowaniu o udzielenie zamówienia lub z wprowadzonymi 

zmianami, które np. powodowałyby, że po zmianach może wziąć udział w postępowaniu lub 

złożyłby ofertę o innej treści. Natomiast, jeżeli Zamawiający w sposób prawidłowy dokonywał 

publikacji,  to  każde  inne  naruszenie  przepisów  ustawy  Pzp  nie  może  stanowić  podstawy 

unieważnienia umowy na podstawie art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp. 

Odwołujący argumentował także, że w zakresie interpretacji art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy 

Pzp, warto przywołać również poprzednio obowiązującą ustawę Pzp, gdzie w art. 146 ust. 6 

ustawy  Pzp  z  2004r.,  ustawodawca  przewidział  właśnie  bardzo  szeroką  podstawę 

unieważnienia umów w sprawie zamówienia publicznego wskazując, że „Prezes Urzędu może 

wystąpić́  do  sądu  o  unieważnienie  umowy  w  przypadku  dokonania  przez  zamawiającego 

czynności lub zaniechania dokonania czynności z naruszeniem przepisu ustawy, które miało 

lub mogło mieć́ wpływ na wynik postępowania.”. Zdaniem odwołującego nie bez przyczyny w 

obecnej ustawie Pzp zrezygnowano z tak szerokiego prawa unieważniania umów w sprawie 

zamówień publicznych, określając konkretnie wyspecyfikowane przesłanki, które umożliwiają 

unieważnienie  umowy,  a  do  których  z  całą  pewnością  nie  należy  naruszenie  jakichkolwiek 

przepisów ustawy Pzp, nawet jeżeli to naruszenie miało wpływ na wynik postępowania. Być 

może  ustawodawca  doszedł  do  przekonania,  że  w  toku  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  wykonawcy  stosując  środki  ochrony  prawnej  są  w  stanie  wyegzekwować 

prawidłowe  działanie  Zamawiającego,  ale  muszą  mieć  na  to  szansę  znając  np.  treść 

ogłoszenia  czy  też  mieć  możliwość  wniesienia  tych  środków  przed  zawarciem  umowy.  W 

przeciwnym razie należałoby uznać, że instytucja środków ochrony prawnej jest w ustawie Pzp 

zbędna, gdyż każde naruszenie ustawy Pzp będzie skutkowało obligatoryjnym przecież (art. 

457  ust.  1  wskazuje  na  unieważnienia,  a  nie  na  możliwość  unieważnienia),  co  do  zasady 

unieważnieniem  umowy  i  wszczęciem  nowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego. 

Według  odwołującego,  skoro  w  przedmiotowej  sprawie  nie  zachodzi  przesłanka 

wskazana  w  art.  457  ust.  1  pkt  1  ustawy  Pzp,  gdyż  Zamawiający  dopełnił  obowiązków 

informacyjnych a w uzasadnieniu wyłącznie odwołuje się do naruszenia art. 95 ust. 1 ustawy 

Pzp, to Zamawiający nie miał prawa unieważnić postępowania. W powyższym stanie rzeczy, 

brak jest podstaw powoływania się na naruszenie norm wynikających z art. 95 ust. 1 ustawy 

Pzp,  jako  skutkujących  koniecznością  unieważnienia  postępowania.  Naruszenia  w  obrębie 

t

ych przepisów można jedynie rozpatrywać w kontekście nieprawidłowości w postępowaniu o 

udzielenie zamówienia, które jednak nie wywołują skutków w postaci unieważnienia umowy. 

Odwołujący wskazywał, że nawet w art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp naruszenie musi 

wywołać jeszcze skutek w odniesieniu do braku publikacji zmian, a mianowicie zmiany muszą 

mieć  wpływ  na  treść  składanych  ofert.  Jak  wskazywano  w  opisie  stanu  faktycznego, 

Zamawiający konsekwentnie wskazywał w toku udzielania wyjaśnień, że osoby wykonujące 

usługi  ochroniarskie  mogą  być  zatrudnione  w  dowolnej  formie  np.  na  podstawie  umowy 

zlecenia. Tak więc wszyscy uczestnicy mieli takie same informacje, na podstawie których mieli 

przygotować swoje oferty. 

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania. W 

odpowiedzi  i  w  trakcie  rozprawy  przedstawił  uzasadnienie  faktyczne  i  prawne  swego 

stanowiska. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia  specyfikacji  warunków 

zamówienia  (SWZ),  odpowiedzi  na  pytania  dotyczące  treści  SWZ,  modyfikacje  SWZ, 

informację  z  otwarcia  ofert,  oferty  wykonawców,  zawiadomienie  o  unieważnieniu 

postępowania, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia, stanowiska złożone przez 

strony w trakcie posiedzenia i rozprawy, Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, 

co następuje: 

Art. 16 ustawy Pzp stanowi, że Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie 

o udzielenie zamówienia w sposób: 

1) zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców; 

2) przejrzysty; 

3) proporcjonalny. 

Art.  95  ust.  1  Pzp stanowi,  że  Zamawiający określa w  ogłoszeniu o zamówieniu lub 

dokumentach zamówienia na usługi lub roboty budowlane wymagania związane z realizacją 

zamówienia  w  zakresie  zatrudnienia  przez  wykonawcę  lub  podwykonawcę  na  podstawie 

stosunku  pracy  osób  wykonujących  wskazane  przez  zamawiającego  czynności  w  zakresie 

realizacji  zamówienia,  jeżeli  wykonanie  tych  czynności  polega  na  wykonywaniu  pracy  w 

sposób określony w art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 

2023 r. poz. 1465 oraz z 2024 r. poz. 878 i 1222). 

Art.  255  pkt  6 

Pzp stanowi,  że  Zamawiający  unieważnia  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia,  jeżeli  postępowanie  obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego. 

Art. 457 

ust. 1 Pzp stanowi, że Umowa podlega unieważnieniu, jeżeli zamawiający: 

1)  z  naruszeniem  ustawy  udzielił  zamówienia,  zawarł  umowę  ramową  lub  ustanowił 

dynamiczny  system  zakupów  bez  uprzedniego  zamieszczenia  w  Biuletynie  Zamówień 

Publicznych  albo  przekazania  Urzędowi  Publikacji  Unii  Europejskiej  ogłoszenia 

wszczynającego  postępowanie  lub  bez  wymaganego  ogłoszenia  zmieniającego  ogłoszenie 

wszczynające  postępowanie,  jeżeli  zmiany  miały  znaczenie  dla  sporządzenia  wniosków  o 

dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo ofert; 

2) zawarł umowę z naruszeniem art. 264 lub art. 308 ust. 2 lub 3 lub art. 421 ust. 1 lub 2 albo 

art. 577, jeżeli uniemożliwiło to Krajowej Izbie Odwoławczej uwzględnienie odwołania przed 

zawarciem umowy; 

3) zawarł umowę przed upływem terminu, o którym mowa w art. 216 ust. 2; 

4)  z  naruszeniem  art.  314  ust.  1  pkt  3,  ust.  3  i  4,  art.  315  lub  art.  422 ust.  2  lub  3  udzielił 

zamówienia objętego umową ramową; 

5)  z  naruszeniem  art.  323,  art.  324  lub  art.  391  ust.  4  lub  5  udzielił  zamówienia  objętego 

dynamicznym systemem zakupów. 

Art.  45

7  ust.  5  Pzp  stanowi,  że  Przepis  ust.  1  nie  wyłącza  możliwości  żądania 

unieważnienia  umowy  na  podstawie  art.  70

ustawy  z  dnia  23  kwietnia  1964  r.  −  Kodeks 

cywilny. 

Ustalono, że przedmiotem zamówienia jest ochrona osób i mienia w obiektach Teatru 

Polskiego we Wrocławiu. 

Ustalono także, że w SWZ zamawiający przewidział m.in.: 

12. Wymagania dot. Zatrudnienia na umowę o pracę. 

12.1  Stosownie  do  dyspozycji  art.  95  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych 

Zamawiający wymaga, aby w trakcie realizacji przedmiotu zamówienia Wykonawca lub 

Podwykonawca  zatrudniał  na  podstawie  stosunku  pracy,  w  rozumieniu  przepisów 

ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r.- Kodeks pracy (tj. Dz.U z 2019 r. poz. 1320), osoby 

wykonujące czynności obsługi administracyjnej kontraktu. 

Kolejno ustalono, że w odpowiedziach na pytania Wykonawców z dnia 14.08.2024r., 

Zamawiający wskazał: 

PYTANIE 16: 

Czy wszystkie roboczogodziny powinny by

ć́ wypracowane w oparciu o umowę̨ o pracę? 

Odpowied

ź: Tylko osób, dla których wymagane jest zatrudnienie w oparciu o umowę̨ o pracę 

w niniejszym postępowaniu. 

Oraz 

PYTANIE 40: 

Czy  Zamawiający  dopuszcza  dowolną  formę̨  zatrudnienia  dla  pracowników  ochrony  np. 
umowa zlecenie? 

Odpowied

ź: TAK 

Kolejno u

stalono także, że do upływu terminu składania ofert do zamawiającego wpłynęło 

osiem ofert, w tym oferta odwołującego.   

(por.  informacja  z  otwarcia  ofert,  w  dokumentacji  postępowania  przekazanej  przez 

zamawiającego na nośniku elektronicznym). 

Następnie ustalono, że pismem z dnia 29 sierpnia 2024 r., zamawiający zawiadomił 

odwołującego o unieważnieniu postępowania na odstawie art. 255 pkt 6 Pzp. W uzasadnieniu 

faktycznym czynności zamawiający wskazał, co następuje:  

Powyższy  przepis  stanowi,  że  Zamawiający  unieważnia  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia publicznego jeżeli postepowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego. Przesłanki unieważnienia umowy zostały natomiast określone w art. 457. Jedną 

z  takich  przesłanek  mówi  że  umowa  podlega  unieważnieniu  jeżeli  zamawiający  udzielił 

zamówienia z naruszeniem ustawy. Co niewątpliwie miałoby miejsce w niniejszym przypadku. 

Zgodnie bowiem z art. 95 ust. 1 Ustawy Pzp zamawiający ma obowiązek określenia 

wymagań związanych z realizacją zamówienia w zakresie zatrudniania przez wykonawcę lub 

podwykonawcę  na  podstawie  stosunku  pracy  osób  wykonujących  wskazane  przez 

Zamawiającego czynności w zakresie realizacji zamówienia jeśli czynności te zawierają cechy 

stosunku  pracy.  Na  podstawie  art.  95  ustawy  Pzp  zamawiający  jest  obowiązany  wskazać 

wszystkie czynności, których wykonanie będzie zawierało cechy stosunku pracy. W niniejszym 

przyp

adku wskazane w dokumentacji postępowania czynności zostały określone zbyt wąsko 

co  stanowi  naruszenie  przepisu  art.95  ust.1  ustawy  Pzp.  Zgodnie  z  linią  orzeczniczą 

zamawiający  zobowiązany  jest  do  wyspecyfikowania  wszystkich  tych  czynności  w  danym 

zamówieniu. Niezgodne z treścią art. 95 ust. 1 jest wskazanie tylko niektórych z nich choćby 

miały  znaczenie  doniosłe  dla  zamawiającego  i  pominięcie  innych  mających  np.  znaczenie 

drugorzędne. 

Zgodnie  z  opinią  uwzględniającą  wspólne  stanowisko  Prezesa  Urzędu  Zamówień 

Publicznych  oraz  Generalnego  Inspektora  Danych  Osobowych  co  do  zasady,  pracowniczy 

charakter będą miały czynności wykonywane przez ochroniarzy (czynności świadczenia usług 

ochrony). 

Powyższe  czynności  polegają  na  świadczeniu  pracy  w  rozumieniu  art.  22  §  1 

kodeksu pracy. Powyższe stanowisko powielają również liczne orzeczenia KIO. 

Nie  wyeliminowanie  błędu  przez  Zamawiającego  na  etapie  postępowania  przed 

otwarciem  ofert  uniemożliwia  podjęcie  na  tym  etapie  postępowania  działania  innego  niż 

unieważnienie  postępowania,  tym  bardziej  że  przedmiotowa  sytuacja  miała  bezpośredni  i 

znaczący wpływ na przygotowanie ofert cenowych przez Wykonawców. Zawarcie umowy w 

kształcie przyjętym w SWZ stanowiłoby niewątpliwie naruszenie przepisów Ustawy Pzp co w 

szczególności  skutkowałoby  groźbą  unieważnienia  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego stosownie do przepisu art. 457 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp. 

Mając na względzie powyższe, unieważnienie postępowania na podstawie art. 255 ust. 

6 Ustawy Pzp. jest konieczne i uzasadnione. 

(por.  zawiadomienie  zamawiającego,  w  aktach  sprawy,  na  nośniku  elektronicznym 

przekazanym przez zamawiającego). 

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. 

Odwołanie  zostało  skierowane  przez  odwołującego  przeciwko  czynności 

unieważnienia postępowania z dnia 29 sierpnia 2024 r.  

Zgodnie  z  art.  255  pkt  6  ustawy  Pzp 

Zamawiający  unieważnia  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia,  jeżeli  postępowanie  obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą 

uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego. 

Jak  wynika  z  ww.  przepisu,  aby  unieważnić  postępowanie  na  jego  podstawie 

konieczne jest spełnienie łącznie wszystkich przesłanek z niego wynikających: 

a) 

wada niemożliwa do usunięcia, 

b) 

uniemożliwiająca zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia 

publicznego. 

Dostrzeżenia  wymagało  również,  że  zgodnie  z  art.  260  ust.  1  Pzp  obowiązkiem 

zamawiającego  jest  sporządzenie  i  przesłanie  wykonawcy  stosownego  uzasadnienia 

faktycznego  i  prawnego  czynności  unieważnienia  postępowania.  Obowiązek  podania 

uzasadniania  faktycznego  czynności  unieważnienia  stanowi  przejaw  zasady  przejrzystości 

postępowania,  o  której  mowa  w  art.  16  Pzp.  Podkreślenia  wymagało  również,  że  podanie 

podstawy faktycznej czynności unieważnienia jest kluczowe celem zapewnienia wykonawcy 

pełnej  i  rzetelnej  wiedzy  na  temat  przyczyn  podjęcia  określonych  czynności  przez 

zamawiającego.  Poznanie motywacji  zamawiającego ma wpływ  nie tylko na  podjęcie przez 

wykonawcę decyzji o skorzystaniu ze środków ochrony prawnej ale także wywiera wpływa na 

kształt i treść środka odwoławczego. Dopiero należycie uzasadniona czynność unieważnienia 

postępowania pozwala wykonawcy prawidłowo sformułować i uzasadnić zarzuty odwołania.  

Jak  wynikało  z  uzasadnienia  zaskarżonej  przez  odwołującego  czynności  unieważnienia 

postępowania  z  dnia  29  sierpnia  2024  r.,  zamawiający  upatrywał  wady  postępowania  w 

niezgodnym z art. 95 Pzp opisaniu w SWZ wymagań związanych z realizacją zamówienia w 

zakresie  zatrudnienia  przez  wykonawcę  lub  podwykonawcę  na  podstawie  stosunku  pracy 

osób wykonujących czynności z zakresu ochrony. Zamawiający wskazał także, że ponieważ 

postępowanie znalazło się już na etapie po otwarciu ofert, to nie miał już możliwości usunięcia 

wady przez stosowną zmianę SWZ, a zatem wada była niemożliwa do usunięcia. 

Odwołujący  w  treści  odwołania  nie  zakwestionował,  że  ww.  okoliczność  stanowi  wadę 

postępowania,  która  na  obecnym  etapie jest  niemożliwa  do  usunięcia.  Wobec  powyższego 

okoliczność ta pozostawała niesporna pomiędzy stronami.  

Jak  wynikało  z  treści  odwołania,  sporne  między  stronami  okazało  się  wyłącznie 

spełnienie  drugiej  przesłanki,  a  zatem  czy  tak  opisana  wada  uniemożliwia  zawarcie 

niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Przepis art. 255 

pkt 6 Pzp łączy bowiem obowiązek unieważnienia postępowania wyłącznie z takimi wadami, 

które uniemożliwiają zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia 

publicznego. Regulacja ta nakazuje zatem odwołanie się przez zamawiającego i wykazanie 

jednej z przesłanek unieważnienia umowy, które z kolei zostały opisane przez ustawodawcę 

w art. 457 ust. 1 ustawy Pzp a także w art. 457 ust. 5 ustawy Pzp z zw. z art. 70

§ 1 Kodeksu 

cywilnego.  

Jak wynikało z uzasadnienia czynności unieważnienia postępowania z dnia 29 sierpnia 

2024 r. zamawiający powołał się wyłącznie na przesłanki unieważnienia umowy wynikające z 

art. 457 ust. 1 pkt 1 Pzp. Odwołujący zakwestionował zaś w odwołaniu spełnienie wyłącznie 

tej  jednej  przesłanki,  na  jaką  powołał  się  zamawiający.  Wobec  powyższego  przedmiotem 

orzeczenia 

Izby  mogłoby  być  rozstrzygnięcie  tylko  tak  opisanego  sporu  pomiędzy 

zamawiającym a odwołującym. Przypomnienia wymaga bowiem w tym miejscu również to, że 

zgodnie  z  art.  555  ustawy  Pzp,  Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  zostały 

przedstawione w odwołaniu.  

Nie  można  było  podzielić  stanowiska  zamawiającego,  jakoby  zawarta  umowa 

podlegała unieważnieniu na podstawie art. 457 ust. 1 pkt 1 Pzp. Ten ostatni przepis stanowi, 

że  umowa  podlega  unieważnieniu,  jeżeli  zamawiający  z  naruszeniem  ustawy  udzielił 

zamówienia,  zawarł  umowę  ramową  lub  ustanowił  dynamiczny  system  zakupów  bez 

uprzedniego zamieszczenia w Biuletynie Zamówień Publicznych albo przekazania Urzędowi 

Publikacji Unii 

Europejskiej ogłoszenia wszczynającego postępowanie lub bez wymaganego 

ogłoszenia  zmieniającego  ogłoszenie  wszczynające  postępowanie,  jeżeli  zmiany  miały 

znaczenie dla sporządzenia wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo ofert. 

Powyższy  przepis  zawiera  kilka  przesłanek  unieważnienia  umowy,  lecz  sformułowanie  „z 

naruszeniem ustawy udzielił zamówienia” jest zawężone jedynie do naruszeń związanych z 

niezamieszczeniem  ogłoszenia  w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych  albo  nieprzekazaniem 

ogłoszenia  Urzędowi  Publikacji  Unii  Europejskiej.  Przyjęcie  założenia,  że  sformułowanie  „z 

naruszenie

m ustawy udzielił zamówienia”, o którym mowa w art. 457 ust. 1 pkt 1 Pzp, stanowi 

samodzielną przesłankę unieważnienia umowy oznaczałoby, że każde bez wyjątku naruszenie 

ustawy, nawet niemające wpływu na wynik postępowania, prowadziłoby do takiego skutku. W 

tej  sytuacji  wszystkie  inne 

przesłanki  unieważnienia  umowy  opisane  odrębnie  przez 

ustawodawcę w art. 457 Pzp okazałyby się zbędne, gdyż objęte byłyby zakresem przesłanki 

„z  naruszeniem  ustawy  udzielił  zamówienia”.  Wykładnia  przepisu  art.  457  ust.  1  pkt  1  Pzp 

dokonana przez zamawiającego okazała się zatem chybiona. Dla spełnienia dyspozycji tego 

przepisu, oprócz wykazania znamienia „z naruszeniem ustawy udzielił zamówienia” konieczne 

jest zatem dodatkowo wykazanie przez zamawiającego jednej z przesłanek: 

a) 

bez  uprzedniego  zamieszczenia  w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych  albo  przekazania 

Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej ogłoszenia wszczynającego postępowanie,  

b) 

bez  wymaganego  ogłoszenia  zmieniającego  ogłoszenie  wszczynające  postępowanie, 

jeżeli zmiany miały znaczenie dla sporządzenia wniosków o dopuszczenie do udziału w 

postępowaniu albo ofert. 

Zamawiający w uzasadnieniu zaskarżonej czynności nie powoływał się na niewykonanie 

przez siebie któregokolwiek z obowiązków informacyjnych, o jakich mowa w art. 457 ust. 1 pkt 

1 Pzp. 

Wobec powyższego należało dojść do wniosku, że postępowanie nie powinno podlegać 

unieważnieniu  na  podstawie  art.  255  pkt  6  w  zw.  z  art.  457  ust.  1  pkt  1  Pzp,  jak  wskazał 

zamawiający w uzasadnieniu zaskarżonej czynności unieważnienia postępowania. 

W  konsekwencji  Izba  stwierdziła,  że  zaskarżona  w  odwołaniu  czynność  unieważnienia 

postepowania z dnia 29 sierpnia 2024 r., z takim uzasadnieniem faktycznym i prawnym, jakie 

sporządził zamawiający, nie odpowiadała prawu i powinna zostać unieważniona.  

Stosownie do art. 553 ustawy Pzp, 

o oddaleniu odwołania lub jego uwzględnieniu Izba 

orzeka w wyroku. W pozostałych przypadkach Izba wydaje postanowienie. Orzeczenie Izby, o 

którym  mowa  w  pkt  1  sentencji,  miało  charakter  merytoryczny,  gdyż  odnosiło  się  do 

uwzględnienia odwołania. Z kolei orzeczenie Izby zawarte w pkt 2 sentencji miało charakter 

formalny,  gdyż  dotyczyło  kosztów  postępowania,  a  zatem  było  postanowieniem.  O  tym,  że 

orzeczenie o kosztach zawarte w wyroku Izby jest postanowieniem przesądził Sąd Najwyższy 

w uchwale z 8 grudnia 2005 r. III CZP 109/05 (OSN 2006/11/182). Z powołanego przepisu art. 

553  ust.  1  ustawy 

Pzp  wynika  zakaz  wydawania  przez  Izbę  orzeczenia  o  charakterze 

merytorycznym w innej formie aniżeli wyrok. Z uwagi zatem na zbieg w jednym orzeczeniu 

rozstrzygnięć o charakterze merytorycznym (pkt 1 sentencji) i formalnym (pkt 2 sentencji), całe 

orzeczenie musiało przybrać postać wyroku.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  554  ust.  1  pkt  1  ustawy 

Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w całości lub w części, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, 

które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  konkursu  lub  systemu  kwalifikowania  wykonawców.  W  analizowanej  sprawie 

stwierdzone naruszenia ustawy Pzp 

miały wpływ na wynik postępowania, gdyż zamawiający 

nieprawidłowo unieważnił postępowanie. 

W świetle art. 554 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp, uwzględniając odwołanie, Izba może jeżeli 

umowa nie została zawarta: 

a) nakazać wykonanie lub powtórzenie czynności zamawiającego albo 

b) nakazać unieważnienie czynności zamawiającego, albo 

c)  nakazać  zmianę  projektowanego  postanowienia  umowy  albo  jego  usunięcie,  jeżeli  jest 

niezgodne z przepisami ustawy. 

Na  ww.  podstawie  Izba  nakazała  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

unieważnienia. 

Wobec powyższego, na podstawie art. 554 ust. 1 pkt 1 i art. 554 ust. 3 pkt 1 ustawy 

Pzp, orzeczono jak w pkt 1 sentencji. 

Zgodnie  z  art.  557  ustawy  Pzp, 

w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 575 ustawy Pzp, strony oraz uczestnik postępowania odwoławczego wnoszący 

sprzeciw ponoszą koszty postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku. 

Jak  wskazuje  się  w  piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów 

postępowania odwoławczego stosownie do wyników postępowania odwoławczego oznacza, 

że „obowiązuje w nim, analogicznie do procesu cywilnego, zasada odpowiedzialności za wynik 

procesu,  według  której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę  „przegrywającą” 

sprawę (por. art. 98 § 1 k.p.c.)” Jarosław Jerzykowski, Komentarz do art.192 ustawy - Prawo 

zamówień publicznych, w: Dzierżanowski W., Jerzykowski J., Stachowiak M. Prawo zamówień 

publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.  

W  analizowanej  sprawie  Izba  uwzględniła  odwołanie.  Odpowiedzialność  za  wynik 

postępowania  ponosił  zatem  zamawiający.  Na  koszty  postępowania  składał  się  wpis  od 

odwołania  uiszczony  przez  odwołującego  w  kwocie  7.500  zł,  oraz  koszty  wynagrodzenia 

pełnomocnika odwołującego w wysokości 3.600 zł, ustalone na podstawie rachunku złożonego 

do akt sprawy. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono 

stosownie do wyniku postępowania - na podstawie art. 557 oraz art. 575 ustawy Pzp oraz w 

oparciu  o  przepisy  §  7  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  §  5  pkt  2  lit.  b  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Mini

strów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów postępowania 

odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. 

U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodniczący:      ………………….…