Freelancing daje możliwość realizowania projektów na całym świecie, co otwiera ogromne możliwości zawodowe, ale jednocześnie rodzi obowiązki podatkowe, które trzeba spełnić zarówno w Polsce, jak i w krajach, w których wykonujesz usługi. W tym artykule wyjaśniamy najważniejsze przepisy podatkowe, które każdy polski freelancer pracujący za granicą powinien znać.
Pierwszym krokiem dla każdego freelancera pracującego za granicą jest ustalenie rezydencji podatkowej, czyli kraju, w którym należy odprowadzać podatki.
Rezydencja podatkowa określa kraj, w którym freelancer podlega tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli rozlicza się ze wszystkich dochodów, niezależnie od tego, gdzie zostały uzyskane. W Polsce rezydentem podatkowym jesteś, jeśli:
Jeżeli nie spełniasz powyższych kryteriów, możesz stać się rezydentem podatkowym innego kraju i tam będziesz musiał płacić podatki. Warto to sprawdzić, aby uniknąć nieporozumień z polskim urzędem skarbowym.
Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z wieloma krajami. Te umowy regulują, w którym kraju freelancer powinien zapłacić podatek od dochodów uzyskanych za granicą. W praktyce stosowane są dwie główne metody:
Przed rozliczeniem warto sprawdzić, którą metodę przewiduje umowa między Polską a krajem, w którym pracujesz, bo z każdym krajem podpisuje się inną.
Jeśli świadczysz usługi dla klientów z UE, musisz znać zasady dotyczące VAT:
Jeżeli współpracujesz z klientami spoza UE, najczęściej Twoje usługi nie podlegają VAT w Polsce. W takim przypadku faktury wystawiasz bez VAT, zaznaczając, że świadczenie jest opodatkowane w kraju klienta (lub nie podlega opodatkowaniu).
Freelancer wyjeżdżający na krótki okres (mniej niż 183 dni) poza Unię Europejską, np. na Bali, nadal podlega polskiemu systemowi podatkowemu i ubezpieczeniowemu. Kluczowe jest zrozumienie zasad dotyczących zarówno podatków, jak i ubezpieczeń społecznych w takiej sytuacji.
Freelancer przebywający za granicą przez mniej niż 183 dni w ciągu roku nie zmienia rezydencji podatkowej – pozostaje polskim rezydentem podatkowym. Oznacza to, że jego dochody uzyskane z działalności, nawet jeśli świadczy usługi zagranicznym klientom podczas pobytu na Bali, muszą być rozliczane w Polsce. Jeżeli freelancer uzyskuje dochody lokalne (np. z dodatkowej pracy na Bali), może być wymagane rozliczenie tych dochodów również w Indonezji. W takim przypadku należy sprawdzić, czy Polska i Indonezja mają podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, aby uniknąć podwójnego opodatkowania dochodów.
Podczas krótkiego pobytu poza UE freelancer nadal podlega polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych, co oznacza konieczność opłacania składek na ZUS w Polsce. W tym przypadku nie ma potrzeby uzyskiwania zaświadczenia A1, które dotyczy głównie wyjazdów do krajów UE/EOG. Jednak freelancer powinien zadbać o swoje bezpieczeństwo zdrowotne, gdyż ZUS nie pokrywa kosztów leczenia za granicą w krajach spoza UE. Dobrym rozwiązaniem jest wykupienie prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego, które obejmuje koszty leczenia za granicą.
Freelancer wyjeżdżający na mniej niż 183 dni poza UE, np. na Bali, nadal pozostaje związany z polskim systemem podatkowym i ubezpieczeniowym, co oznacza, że jego obowiązki wobec polskich organów nie ulegają zmianie. Warto jednak z wyprzedzeniem zadbać o kwestie związane z bezpieczeństwem zdrowotnym i zrozumieć lokalne regulacje, aby uniknąć problemów podczas pobytu.
Pracując za granicą, nie możesz zapominać o ubezpieczeniach społecznych. Dzięki zaświadczeniu A1 możesz nadal podlegać polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych, co oznacza, że składki na ZUS płacisz w Polsce, nawet jeśli wykonujesz pracę w innym kraju UE lub EOG.
Zaświadczenie A1 jest wymagane, jeśli:
Aby je uzyskać, złóż wniosek w ZUS wraz z dokumentami potwierdzającymi, że prowadzisz działalność w Polsce.
Freelancerzy pracujący za granicą często otrzymują płatności w obcej walucie. W Polsce dochody muszą być przeliczone na złote polskie według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego uzyskanie przychodu. Prawidłowe przeliczanie ma kluczowe znaczenie dla poprawnego obliczenia podatku.
Nieprawidłowe rozliczenie dochodów może skutkować podwójnym opodatkowaniem. Aby tego uniknąć, dokładnie przeanalizuj umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a krajem, w którym pracujesz.
Każdy kraj ma swoje regulacje, które mogą być trudne do zrozumienia. Warto skorzystać z pomocy doradcy podatkowego, aby upewnić się, że spełniasz wymagania zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Niektóre kraje wymagają od freelancerów dodatkowych rejestracji lub dokumentów, takich jak lokalne numery podatkowe czy zgłoszenia VAT. Upewnij się, że spełniasz te wymagania, aby uniknąć problemów podczas współpracy z zagranicznymi klientami.
To tylko powierzchowne nakreślenie obowiązków ciążących na freelancerze pracującym za granicą. Dlatego zawsze sugerujemy skontaktowanie się z biurami rachunkowymi takimi jak Biuro Precyzja, które specjalizuje się w rozliczaniu dochodów z zagranicy, a nie ze “zwykłymi” biurami rachunkowymi, które specjalizują się tylko w polskich podatkach.