Wyeliminowanie przeszkód dla handlu transgranicznego spowodowanych istnieniem wielu wymogów prawnych i norm technicznych dotyczących fakturowania elektronicznego to podstawowy cel nowej dyrektywy unijnej.
Przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/55/UE z 16 kwietnia 2014 roku w sprawie fakturowania elektronicznego w zamówieniach publicznych wyznaczają wspólną normę europejską dotyczącą semantycznego modelu danych w zakresie podstawowych elementów faktury elektronicznej. Powinna ona określać i opisywać podstawowe elementy, jakie faktura elektroniczna musi zawsze zawierać. W ten sposób wysyłanie i odbiór faktur elektronicznych między systemami wykorzystującymi różne normy techniczne ma być zdecydowanie łatwiejszy. Przy czym jeśli dotychczasowe krajowe normy techniczne nie są sprzeczne z normą europejską, można je stosować równolegle z normą europejską.
Nowe regulacje unijne mają zastosowanie m.in. w przypadku faktur elektronicznych wystawianych w związku z realizacją zamówień publicznych. Jeżeli przedmiotem transakcji są zamówienia z dziedziny obronności i bezpieczeństwa i mają charakter tajny bądź muszą im towarzyszyć szczególne środki bezpieczeństwa obowiązujące w danym państwie członkowskim, oraz pod warunkiem, że dane państwo członkowskie stwierdziło, że odnośnych podstawowych interesów nie można zagwarantować przez mniej inwazyjne środki, wówczas dyrektywa o elektronicznym fakturowaniu nie ma zastosowania.
Polska ma czas do 27 listopada 2018 roku na zaimplementowanie nowych przepisów.