Artykuł 87 ust. 2 ustawy Pzp reguluje kwestie ingerencji podmiotu zamawiającego w treść złożonej przez wykonawcę oferty w przypadku dostrzeżenia określonych enumeratywnie trzech typów omyłek. Artykuł 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp nie wskazuje na „oczywistość” omyłki, lecz na jej „nieistotność” dla treści oferty, tj. stosunkowo niewielki zakres zmiany (uchwała Krajowej Izby Odwoławczej z 26 marca 2019 r., sygn. akt KIO/KU 18/19).
W dwóch pierwszych przypadkach uregulowanych w art. 87 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Pzp mowa jest o oczywistych omyłkach pisarskich i rachunkowych. Ostatni 3 punkt tego przepisu odnosi się do innych omyłek polegających na niezgodności oferty (w zasadzie o niezgodności jej treści) z siwz. Odmiennie niż w przypadku omyłek pisarskich i rachunkowych, w odniesieniu do innych omyłek ustawodawca nie posługuje się zwrotem „oczywistych”.
Oznacza to, że o ile omyłki pisarskie i rachunkowe muszą mieć taki charakter, a więc winny być one wynikiem niejako wewnętrznych rozbieżności treści złożonej oferty − a zatem winny być łatwo dostrzegalne i w taki sam sposób możliwe do poprawienia, to dla zaistnienia obowiązku zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp wystarczająca jest sama rozbieżność pomiędzy treścią oferty a treścią siwz. Oznacza to, że wystąpienie takiej rozbieżności uruchamia automatycznie proces jej oceny pod kątem spełnienia innych przesłanek ujętych we wskazanym wyżej przepisie. Jednym z tych elementów jest uznanie, że poprawienie zaistniałej rozbieżności nie może powodować istotnej zmiany w treści oferty.