Przepis art. 87 ust. 3 ustawy Pzp odnosi się do innych omyłek, które nie muszą być oczywiste, ale z kolei ich poprawa nie może powodować istotnej zmiany treści oferty. Ze względu na obowiązek działania zamawiającego z należytą starannością również i tutaj organizator postępowania musi wskazać podstawy do takiej, a nie odmiennej poprawy omyłki. W taki sposób powinien postąpić zamawiający, poprawiając omyłkę w rubryce, której wykonawca nie wypełnił (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 31 maja 2016 r., sygn. akt 784/16).
Odwołujący nie wykazał, w jaki sposób zamawiający powinien poprawić niewypełnioną rubrykę i nie wskazał podstawy znajdującej się w treści oferty, która upoważniałaby do korekty w taki, a nie inny sposób. Ponadto ta podstawa sposobu poprawy musi istnieć w ofercie lub w powszechnej świadomości, np. wynikać z reguł języka czy z zasad logiki. Należy wziąć pod uwagę, że w przypadku wpisania formuły „system spełnia wymaganie” wykonawca oferuje, że w systemie jest już zainstalowana określona aktywność. Jej działanie można nawet sprawdzić podczas prezentacji.
W przypadku zaś wpisania formuły „system zostanie dostosowany na etapie wdrożenia” wykonawca deklaruje, że dana funkcjonalność będzie dopiero wbudowywana do systemu bez możliwości weryfikacji jej działania na etapie wyboru najkorzystniejszej oferty. Zdaniem Izby taka rozbieżność nie mieści się w ramach przepisu dopuszczającego poprawienie innych omyłek, bez spowodowania istotnych zmian w treści oferty.
Ze względu na możliwość dwojakiego wypełnienia rubryki zamawiający nie miał wskazówek, jak konkretnie powinien ją poprawić. Dlatego słusznie nie podjął się dokonania poprawki w ofercie na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Ze względu na brak jednoznacznego wskazania, jak należy dokonać poprawienia innej omyłki, zamawiający nie miał podstaw do jednoznacznego wskazania, który wpis powinien zastosować w ofercie. W konsekwencji nie daje to podstaw do poprawienia omyłki.