Skład orzekający:
Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Kwiecińska.
Sędziowie WSA: Alicja Polańska (spr.), Joanna Wojciechowska.
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie po rozpoznaniu w Wydziale II w trybie uproszczonym w dniu 13 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi P. B. "C." S. z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na decyzję S. T. B. S. S. z ograniczoną odpowiedzialnością w S. z dnia (...) sierpnia 2021 r. nr (...) w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej
I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję S. T. B. S. S. z ograniczoną odpowiedzialnością w S. z dnia 2 sierpnia 2021 r., nr (...),
II. zasądza od S. T. B. S. S. z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz P. B. "C." S. z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę (...)) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedsiębiorstwo Budowlane "C. " spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wyniosła do sądu skargę na decyzję S. T. B. S. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. (dalej: "STBS") z dnia (...) sierpnia 2021 r. nr (...) utrzymującą własną decyzję z dnia (...) sierpnia 2021 r. nr (...) w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
Zaskarżone decyzje zostały wydane w następującym stanie faktycznym sprawy.
Wnioskiem z dnia 8 lipca 2021 r. spółka zwróciła się do STBS o udostępnienie informacji publicznej obejmującej:
1) umowę na roboty budowlane z P. C. spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytową, ul. (...), (...) (dalej: "wykonawca") w ramach przetargu "Rewitalizacja obszaru obejmującego kwartał śródmiejski oznaczony numerem (...) ograniczony Aleja (...) oraz ulicami (...) w S.";
2) komplet kosztorysów ofertowych sporządzonych przez wykonawcę, zgodnie z rozdziałem X SIWZ w ramach ww. postępowania przetargowego, które stanowią część umowy.
STBS udostępnił spółce ww. umowę na roboty budowlane, natomiast decyzją z dnia (...) sierpnia nr (...) odmówił udostępnienia informacji publicznej w zakresie kosztorysów ofertowych sporządzonych przez wykonawcę. W uzasadnieniu decyzji STBS odwołał się do przepisów art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 2176 z późn. zm.), dalej: "u.d.i.p." i wyjaśnił, że tajemnicą ustawowo chronioną, o której mowa w tym przepisie, jest tajemnica przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1913), dalej: "u.z.n.k.". STBS podkreślił, że wykonawca przedkładając kosztorysy ofertowe zastrzegł, iż są to dokumenty objęte tajemnicą przedsiębiorstwa, wnosząc o ich utajnienie i nieudostępnianie osobom trzecim.
Wykonawca wskazał, że kosztorysy zawierają informacje o kosztach przypisanych przez niego do określonego zakresu robót i stanowią pośrednio informację na temat organizacji przedsiębiorstwa. Sposób przypisania kosztów jest wynikiem wieloletniego doświadczenia, a tym samym zdobytego przez wnioskodawcę know-how, które wypracował na przestrzeni lat świadcząc roboty budowlane, a przez to informacje te stanowią wartość gospodarczą. Ponadto informacje te w żaden sposób nie zostały przez wykonawcę upublicznione.
W ocenie STBS, kosztorysy ofertowe stanowią informacje podlegające ochronie, czego efektem jest odmowa ich udostępnienia. W związku z tym, że zawarty w kosztorysach szczegółowy sposób przypisania kosztów do zakresu robót obrazuje sposób wyceny robót i sposób zorganizowania procesu budowlanego, spółka jako podmiot trzeci profesjonalnie działający na rynku robót budowlanych mógłby na ich podstawie (w szczególności cen jednostkowych), odtworzyć zastosowany mechanizm kalkulacji cen i elementy strategii budowania ofert. Ponadto STBS podkreślił, że przedmiot zamówienia wymaga wykonania robót powtarzalnych, które są wykonywane również w innych podobnych kontraktach. Przy poziomie szczegółowości kalkulacji można założyć, że pozycje o takim samym lub zbliżonym zakresie będą wykonywane w ramach kolejnych postępowań, w efekcie ujawnienie tych danych może istotnie wpłynąć na efektywne konkurowanie w kolejnych postepowaniach o udzielenie zamówienia publicznego. W tym zakresie STBS odwołało się do orzecznictwa Krajowej Izby Odwoławczej, zgodnie z którym informacje pozwalające na ujawnienie zastosowanej metody kalkulacji ceny, kalkulacje oraz konkretne dane cenotwórcze stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa będącą przedmiotem ochrony. Końcowo STBS stwierdził, że - zgodnie z SIWZ - kosztorysy ofertowe nie stanowiły części oferty, a obowiązek ich przedłożenia ziścił się dopiero po podpisaniu, zatem informacje zawarte w kosztorysach nie wpłynęły na wybór wykonawcy.
Po rozpatrzeniu wniosku spółki o ponowne rozpoznanie sprawy dotyczącej udostępnienia przedmiotowej informacji publicznej, STBS wydał zaskarżoną decyzję utrzymującą w mocy decyzję z dnia 2 sierpnia 2021 r.
W uzasadnieniu decyzji STBS wskazał, że nie znalazł podstaw do zmiany stanowiska, gdyż kosztorysy jakich udostępnienia domaga się spółka nie stanowią kosztorysów inwestorskich, o których jest mowa w art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych i których dotyczy jedno z przywołanych przez spółkę orzeczeń. Natomiast, kosztorysy ofertowe jakie ma sporządzić wykonawca nie są elementem oferty, nie podlegają złożeniu i weryfikacji w toku postępowania przetargowego i pozostają bez wpływu na wybór wykonawcy, a zatem nie stosuje się do nich zasad jawności postępowania przetargowego. Podstawą ich wykonania jest kalkulacja indywidualna wykonawcy, zaś przedmiary robót przekazane przez zamawiającego nie są materiałem wiążącym dla sporządzenia kosztorysów, a kosztorysy ofertowe mogą co do zasady zawierać informacje związane z tajemnicą przedsiębiorstwa wykonawcy, co uzasadnia odmowę ich udostępnienia.
Spółka złożyła do sądu skargę na ww. decyzję STBS, zarzucając naruszenie prawa materialnego w zakresie informacji publicznej poprzez bezzasadną odmowę udostępnienia kompletu kosztorysów ofertowych sporządzonych przez wykonawcę, które stanowią część umowy na roboty budowlane z wykonawcą. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i decyzji ją poprzedzającej oraz zobowiązanie STBS do przedłożenia kosztorysów w ramach udzielenia informacji publicznej.
W ocenie skarżącej, przedstawiona w uzasadnieniu decyzji argumentacja uniemożliwia zweryfikowanie wynagrodzenia wynikającego z umowy oraz rozliczenia się zamawiającego z wykonawcą, a - zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem - kosztorys ofertowy stanowiący dokument, w oparciu o który rozliczane jest wynagrodzenie płatne ze środków publicznych, stanowi informację publiczną i powinien zostać udostępniony.
W odpowiedzi na skargę, STBS ponownie stwierdziło, że żądany kosztorys ofertowy nie stanowi informacji publicznej i wniosło o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zauważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.); dalej: "p.p.s.a.", kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne. W wyniku takiej kontroli decyzja może zostać uchylona w razie stwierdzenia, że naruszono przepisy prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy lub doszło do takiego naruszenia przepisów prawa procesowego, które mogłoby w istotny sposób wpłynąć na wynik sprawy, ewentualnie w razie wystąpienia okoliczności mogących być podstawą wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a, b i c p.p.s.a.).
Z przepisów art. 134 § 1 p.p.s.a. wynika z kolei, że sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przedmiotem skargi jest odmowa udzielenia informacji publicznej przez zamawiającego w zakresie kosztorysów ofertowych, jakie ma sporządzić wykonawca w ramach postępowania przetargowego.
Z uwagi na przedmiot zaskarżenia należy mieć na uwadze przepisy u.d.i.p. Powołana ustawa reguluje zakres podmiotowy i przedmiotowy jej stosowania, a także tryb i procedurę udostępniania informacji publicznej.
Z brzmienia art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. wynika, że obowiązek udostępnienia informacji publicznej nałożony został na podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.
Nie stanowi sporu pomiędzy stronami postępowania okoliczność, że STBS należy do kręgu podmiotów obowiązanych do udostępnienia informacji publicznej na podstawie u.d.i.p. Do kręgu tego rodzaju podmiotów w przepisie art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. zaliczono osoby prawne, w których jednostki samorządu terytorialnego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji konsumentów. W STBS Miasto S. taką pozycję posiada. Zatem, nie ulega wątpliwości, iż wniosek skarżącej powinien zostać rozpoznany na podstawie zastosowanych przez STBS przepisów u.d.i.p.
W rozpatrywanej sprawie spór, co do zasady, koncentruje się wokół oceny, czy STBS w załatwieniu wniosku strony z dnia 8 lipca 2021 r. prawidłowo procedował, a w efekcie w sposób przewidziany prawem załatwił żądanie strony, czyli czy mógł odmówić skarżącej udostępnienia informacji objętych wnioskiem z powołaniem się na tajemnicę przedsiębiorcy.
Zgodnie z art. 5 ust. 2 u.d.i.p., prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa.
W orzecznictwie sądów administracyjnych jednolicie wskazuje się, iż tajemnicę przedsiębiorcy, o której mowa w art. 5 ust. 2 u.d.i.p., wyprowadza się z tajemnicy przedsiębiorstwa. Definicja legalna terminu "tajemnica przedsiębiorstwa" została zawarta w art. 11 ust. 2 u.z.n.k., zgodnie z którym przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności.
Na gruncie tego przepisu, dane informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione zostały łącznie trzy przesłanki:
po pierwsze - są to informacje o charakterze technicznym, technologicznym, organizacyjnym przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą;
po drugie - są to informacje poufne, tzn. nie zostały ujawnione do wiadomości publicznej; po trzecie - przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania poufności takich informacji.
W doktrynie wskazuje się, iż brak spełnienia choćby jednej ze wskazanych przesłanek dyskwalifikuje daną informację jako tajemnicę przedsiębiorstwa. Omawiane terminy, w zasadzie, pokrywają się zakresowo, choć tajemnica przedsiębiorcy w niektórych sytuacjach może być rozumiana szerzej. Na tajemnicę przedsiębiorcy składają się dwa elementy: materialny, np. szczegółowy opis, stosowanych technologii, urządzeń oraz formalny - wola utajnienia danych informacji (por. wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r. sygn. akt I OSK 193/13).
Przypomnieć należy, iż zarówno w sytuacji, gdy chodzi o tajemnicę przedsiębiorcy, jak i tajemnicę przedsiębiorstwa, odmowa udostępnienia informacji publicznej wymaga: po pierwsze - odniesienia się do definicji legalnej tajemnicy przedsiębiorstwa, po drugie - zbadania treści żądanej informacji w świetle przesłanek zamieszczonych w tej definicji, i dopiero w następstwie tego - wykazania, że zaistniały przesłanki niezbędne dla wydania decyzji odmownej z uwagi na tajemnicę przedsiębiorcy. Ewentualne przesłanki nieudzielenia informacji publicznej powinny być przez podmiot obowiązany omówione i wyjaśnione w sposób wyczerpujący. Dopiero taka argumentacja, w połączeniu z udostępnionymi sądowi administracyjnemu materiałami źródłowymi, umożliwi sądowi ocenę zasadności zastosowanych przesłanek ograniczenia prawa dostępu do wnioskowanej informacji publicznej (por. wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r. sygn. akt I OSK 192/13).
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał w wyroku z dnia 22 czerwca 2017 r. sygn. akt I OSK 2347/15, iż odmowa udostępnienia informacji publicznej z uwagi na tajemnicę przedsiębiorcy wymaga skonkretyzowanego, zindywidualizowanego względem określonej informacji wykazania, że ma ona charakter informacji technicznej, technologicznej, organizacyjnej lub innej posiadającej wartość gospodarczą. Odmowa oparta na tych podstawach, aby była skuteczna i legalna, musi wystąpić po spełnieniu dwóch przesłanek: formalnej i materialnej (szerzej: wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2016 r. sygn. akt I OSK 3260/14). W zakresie przesłanki formalnej, przedsiębiorca musi zamanifestować w sposób zewnętrzny wolę zachowania określonych informacji w poufności. W zakresie zaś przesłanki materialnej, informacja ta, objęta manifestacją przedsiębiorcy, musi być tego rodzaju, że ma obiektywnie charakter informacji technicznej, technologicznej, organizacyjnej lub innej posiadającej realnie określoną wartość gospodarczą, wykluczającą możliwość udostępnienia informacji i przeważającą nad zasadą jawności. Wykazanie przesłanki materialnej względem objętych osnową decyzji informacji, musi nastąpić w uzasadnieniu decyzji odmownej. Natomiast, organ nie może przyjmować a priori, że istota materii przesądza, iż określone jedynie w sposób dalece generalny informacje mają taką wartość dla przedsiębiorcy. Ocena tego rodzaju informacji powinna być dokonana i przedstawiona w uzasadnieniu decyzji w sposób umożliwiający kontrolę stanowiska organu przez sąd administracyjny.
Według sądu, uzasadnienie decyzji odmawiającej - wydanej na podstawie art. 5 ust. 2 u.d.i.p. - udostępnienia informacji, z uwagi na tajemnicę przedsiębiorcy, powinno zawierać argumentację na okoliczność spełnienia w sprawie przesłanek formalnych i materialnych tej odmowy. Obie te przesłanki muszą być bowiem spełnione, aby dana informacja podlegała ochronie. Nie wystarczy ogólnikowe wskazanie w decyzji odmawiającej udostępnienia wnioskowanej informacji, że żądane informacje objęte są tajemnicą przedsiębiorstwa, konieczne jest bowiem wykazanie, że żądane informacje w istocie tę tajemnicę zawierają (por. wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 stycznia 2019 r. sygn. akt II SA/Kr 1466/18).
W ocenie sądu, STBS nie wykazał z jakich zindywidualizowanych i obiektywnych względów wynika, że żądane przez skarżącą informacje podlegają ochronie i nie mogą być udostępnione w trybie u.d.i.p. Nie jest wystarczające jedynie oświadczenie przedsiębiorcy, że dostarczone kosztorysy należy utajnić ze względu na to, iż stanowią one tajemnicę przedsiębiorstwa. Z taką sytuacją mamy do czynienia w sprawie, czego wyrazem jest brzmienie pisma wykonawcy z dnia 25 czerwca 2021 r. Jednak, aby takie zastrzeżenie było skuteczne, konieczne jest dokładne wyjaśnienie, dlaczego konkretne informacje posiadają określoną wartość gospodarczą i w czym się ona wyraża (por. wyrok NSA z dnia 27 października 2017 r. sygn. akt I OSK 3176/15).
W wyroku z dnia 10 stycznia 2014 r. sygn. akt I OSK 2143/13 NSA podniósł, iż niewystarczające jest powołanie się jedynie na tajemnicę przedsiębiorcy, bez szczegółowego rozwinięcia, w jakim aspekcie tajemnicę tę należałoby oceniać. Z kolei w wyroku z dnia 4 kwietnia 2017 r. sygn. akt I OSK 1939/15 SA zauważył, iż nie jest możliwe do przyjęcia zapatrywanie, że to wyłącznie wola przedsiębiorcy decyduje o utajnieniu określonej informacji publicznej. Sąd w składzie orzekającym w sprawie podziela zaprezentowane poglądy.
Analiza uzasadnienia decyzji STBS, a także znajdującego się w aktach sprawy pisma wykonawcy z dnia 25 czerwca 2021 r. nie pozwoliła na uznanie, że w sposób wyczerpujący i przekonujący wykazano, iż żądane informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, co uniemożliwia udostępnienie ich jako informacji publicznej.
Wykonawca stwierdził, że informacje o kosztach przypisanych do określonego zakresu robót stanowią pośrednio informację na temat organizacji jego przedsiębiorstwa oraz, że sposób przypisania kosztów jest wynikiem wieloletniego doświadczenia, a tym samym zdobytego przez wykonawcę know-how, które wypracował na przestrzeni wielu lat w trakcie świadczenia robót budowlanych, a przez to posiadają dla niego niezaprzeczalną wartość gospodarczą.
Ze stanowiskiem wykonawcy, które zaprezentowało w uzasadnieniu decyzji również STBS, nie można się zgodzić. Zauważyć, bowiem należy, że kosztorysy ofertowe zostały sporządzone na potrzeby tego konkretnego postępowania w oparciu o przekazane na równych zasadach wszystkim zainteresowanym zamówieniem, przez STBS przedmiary robót. Zindywidualizowana ocena materiału dowodowego sprawy oraz charakteru kosztorysów wykonawcy, pozwala na stwierdzenie, że nie są one informacjami technicznymi, technologicznymi, organizacyjnymi przedsiębiorstwa i w konsekwencji nie mogą stanowić informacji posiadających wartość gospodarczą. Ponadto przedstawienie cen w kosztorysie nie wskazuje na sposób dokonanej przez wykonawcę kalkulacji cen, czy sposobu budowania strategii cenowej i elementów składowych tej strategii, czy też know-how wykonawcy. Stwierdzić zatem należało, że bez względu na okoliczności i wkład intelektualny wykonawcy przy sporządzaniu oferty w części cenowej, kalkulacje kosztorysowe nie mogą być zastrzeżone przez wykonawców i objęte tajemnicą przedsiębiorstwa.
Podkreślenia wymaga, iż analizowany art. 11 ust. 2 u.z.n.k. nie eliminuje kosztorysu, czy cen jednostkowych ze zbioru informacji, które mogą być objęte tajemnicą przedsiębiorstwa. Właściwa kwalifikacja wymaga więc indywidualnej oceny. Jednakże, nie można zapominać o art. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 z późn. zm.), dalej: "u.p.z.p.", który nakazuje jawność postępowania o udzielenie zamówienia publicznego gwarantującą w praktyce uczciwą konkurencję i równe traktowanie wykonawców oraz art. 96 ust. 2 u.p.z.p., który stanowi, że protokół z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego wraz z załącznikami jest jawny oraz, że załączniki do protokołu udostępnia się po dokonaniu wyboru najkorzystniejszej oferty lub unieważnieniu postępowania (oferty udostępnia się od chwili ich otwarcia). Nie ulega wątpliwości, że ustawodawca - czyniąc postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego jak najbardziej transparentne - przewidział jawność postępowania na każdym etapie jak również jawność dokumentów jemu towarzyszących. Wykonawca może oczywiście zastrzec poufność dokumentów, jednak takie zastrzeżenie podlega weryfikacji przez zamawiającego.
Sąd wskazuje także, że zagadnienie tajemnicy przedsiębiorstwa na gruncie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i powstające na tym polu wątpliwości stanowiły przedmiot oceny prowadzonej przez Urząd Zamówień Publicznych. Urząd ten upublicznił stanowisko w tym zakresie, w którym wskazał, że za tajemnice przedsiębiorstwa nie mogą być uznane między innymi kosztorys, ceny jednostkowe stanowiące podstawę obliczenia ceny na roboty budowlane (zob.: www.uzp.gov.pl/baza-wiedzy/interpretacja-przepisow/opinie-archiwalne/opinie-dotyczace-ustawy-pzp/inne/tajemnica-przedsiebiorstwa# oraz Informator Urzędu Zamówień Publicznych nr 2/2018, "Jawność postępowania a tajemnica przedsiębiorstwa - przykłady naruszeń przepisów ustawy Pzp w świetle najnowszych wyników kontroli przeprowadzonych przez Prezesa UZP, s. 28-33).
W konsekwencji, sąd uznał, że brak było podstaw do przyjęcia w sprawie, iż żądane przez skarżącą informacje stanowiły tajemnicę przedsiębiorcy, a tym samym nie było podstaw dla odmowy ich udostępnienia na podstawie art. 5 ust. 2 u.d.i.p. Powołanie się przez STBS na ochronę tajemnicy przedsiębiorcy, bez przekonującego wykazania, że kosztorysy ofertowe wpisują się w jej definicję, nie uzasadnia takiej odmowy. Ograniczenie dostępności informacji publicznej ze względu na tajemnicę przedsiębiorcy (art. 5 ust. 2 zd. pierwsze u.d.i.p.) ma charakter wyjątku od zasady i nie może być wykładane rozszerzająco. Przesłanki przemawiające za nieudzieleniem informacji publicznej ze wskazanej przyczyny muszą być wyjaśnione oraz omówione wyczerpująco i precyzyjnie. Wskazanie konkretnej podstawy i zakresu utajnienia danej informacji jest konieczne ze względu na specyficzny charakter objęcia ochroną tajemnicy przedsiębiorcy. Kontrola sądowa w tym zakresie nie może być iluzoryczna, a w związku z tym musi być prowadzona na podstawie dokumentów źródłowych (por. wyrok NSA z dnia 18 sierpnia 2016 r. sygn. akt I OSK 113/15). Tym samym, kosztorysy ofertowe nie stanowią tajemnicy przedsiębiorstwa i nie korzystają z ochrony, która uniemożliwiałaby ich udostępnienie na podstawie u.d.i.p.
W tej sytuacji, sąd - na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a. - orzekł jak w sentencji w pkt I.
O kosztach postępowania orzeczono w pkt II sentencji, na podstawie art. 200 i art. 205 § 1 p.p.s.a. Zasądzony zwrot kosztów postępowania obejmuje wpis od skargi w wysokości (...) zł, pobrany od skarżącej na podstawie § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 535);
Na podstawie art. 141 § 4 p.p.s.a. sąd wskazuje, aby w ponownie prowadzonym postępowaniu STBS uwzględnił ocenę prawną zawartą w wyroku i rozpoznał wniosek skarżącej zgodnie z przedstawionym przez sąd stanowiskiem.
Otrzymuj raz w tygodniu aktualne informacje
o zmianach w prawie oraz komentarzach ekspertów
Otrzymasz darmowy e-book w prezencie!
„6 pytań o znowelizowane przepisy Pzp"