Wadium wniesione w postaci gwarancji przez lidera konsorcjum jest prawidłowe. Przemawia za tym solidarna odpowiedzialność wykonawców za świadczenie niepodzielne, jakim jest realizacja obowiązku zawarcia umowy. Potwierdza to również okoliczność, w której lider konsorcjum w zakresie tego obowiązku wskazany został do reprezentowania konsorcjum przed zamawiającym. Kierując się stanowiskiem prezentowanym w uchwale Sądu Najwyższego z 15 lutego 2018 r. (sygn. akt IV CSK 86/17), Izba uznała, iż wykładnia zapisów gwarancji pozwala przyjąć, że obejmuje ona wszystkie przyczyny, za które odpowiedzialność ponosi zlecający gwarancję (wymienione w treści gwarancji) – wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 2 grudnia 2020 r. (sygn. akt KIO 3025/20).
W rozstrzyganym przypadku nie można również tracić z oczu faktu umocowania lidera. Został on wskazany do występowania w imieniu i na rzecz podmiotów tworzących konsorcjum i jednocześnie jest komplementariuszem partnera konsorcjum.
Działania jednej spółki – wymienionej w treści gwarancji, jako „Zobowiązany” nie mogą być zakwestionowane jako nieskuteczne wobec obu członków konsorcjum. Hipotetyczna sytuacja, jaka miałaby czynić zabezpieczenie nieskutecznym, a dotycząca wystąpienia przeszkód po stronie partnera konsorcjum w zawarciu umowy, wprost obejmowałaby zobowiązanie gwaranta do zapłaty kwoty wadium.
W treści gwarancji, będącej przedmiotem oceny, nie było odniesienia do zakresu działalności wnioskodawcy. Ponadto zobowiązanie gwaranta było niezależne od ustalenia, czy „Zobowiązany” odmówił zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego jako lider czy partner konsorcjum. Zamawiający nie miał zatem podstaw do kwestionowania skuteczności złożonego wadium.
Wyrok został wydany na podstawie poprzednio obowiązującej ustawy Pzp z 29 stycznia 2004 r.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz tutaj: