Pojęcie interesu we wniesieniu odwołania powinno być interpretowane szeroko, w odniesieniu do danego zamówienia, a nie tylko do danego postępowania. Odwołujący, jako podmiot, który wniósł skargę na wyrok KIO, nie utracił statusu wykonawcy i cały czas ma szansę na uzyskanie przedmiotowego zamówienia, może zatem ponieść szkodę na skutek niezgodnych z ustawą decyzji zamawiającego. Tym samym ma interes w uzyskaniu zamówienia w rozumieniu art. 179 ustawy Pzp. Pogląd ten jest zgodny ze stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyrażonym m.in. w wyroku w sprawie C-131/16 (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 4 października 2018 r., sygn. akt KIO 1888/18).
Konieczne jest szerokie rozumienie interesu we wnoszeniu środków ochrony prawnej, co na gruncie polskich przepisów przekłada się na to, że interesu wykonawcy w uzyskaniu kontraktu nie należy odnosić tylko do „danego postępowania”, ale do „danego zamówienia”. Pojęcie „danego zamówienia” ma szerszy charakter niż samo postępowanie o udzielenie zamówienia. Zamówienia można bowiem udzielić nie tylko w wyniku przeprowadzenia jednego postępowania. Procedur tych może być więcej, zwłaszcza w sytuacji kiedy w wyniku poprzedniego postępowania w tej samej sprawie nie wybrano wykonawcy albo nie udzielono zamówienia.