Decyzja zamawiającego co do poprawienia innej omyłki musi wynikać z treści złożonej oferty, a nie być umotywowana wyłącznie własnym przekonaniem zamawiającego (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 29 stycznia 2018 r., sygn. akt KIO 2746/17).
Aby można było dokonać poprawy omyłki – na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp – muszą zostać spełnione określone przesłanki. Przede wszystkim omyłka nie może być wynikiem świadomego, zamierzonego działania wykonawcy. Poprawienie takiej omyłki nie może powodować istotnych zmian w treści oferty. Dodatkowo zamawiający może poprawić omyłkę, tylko w sytuacji gdy wie, jak dokonać takiej poprawy. Zaoferowanie przez wykonawcę monitorów V554 – zamiast monitorów V552 – stanowi niezgodność treści oferty z treścią siwz. Doprowadziła ona do zaoferowania zupełnie innego – niż wymagał tego zamawiający – przedmiotu zamówienia – zatem dokonana korekta była istotną zmianą. Aby art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp mógł znaleźć zastosowanie, zamawiający musi wiedzieć, w jaki sposób ma poprawić taką omyłkę.
W ocenie Izby z żadnych złożonych wraz z ofertą dokumentów nie można było wywnioskować woli wykonawcy zaoferowania monitorów typu V552 – a wręcz przeciwnie jedynym dokumentem potwierdzającym intencje wykonawcy co do oferowanego sprzętu był formularz oferty ze wskazaniem na monitory V554.