Na podstawie wewnętrznie sprzecznych zapisów siwz nie można ustalić jednoznacznie rzeczywistej woli zamawiającego. W konsekwencji tego ustalenia należało przyjąć, że wolą zamawiającego było podporządkowanie się przepisom ustawy Pzp i żądanie dokumentów podmiotowych od podmiotów trzecich tylko w sytuacji, gdy będą one brały udział w realizacji części zamówienia (wyrok KIO z 29 czerwca 2016 r.; sygn. akt 1051/16).
Dalszym logicznym wnioskiem powyższych ustaleń jest to, że skoro wolą zamawiającego było żądanie dokumentów podmiotowych od podmiotów trzecich tylko w sytuacji, gdy będą one brały udział w realizacji części zamówienia, to wymóg zamiaru powierzenia podmiotom trzecim części zamówienia określony w formularzu ofertowym nie był wymogiem bezwzględnie obowiązującym, ale podlegał modyfikacjom w zależności od sposobu korzystania przez wykonawców z zasobów podmiotów trzecich na etapie realizacji zamówienia.
Przyjęcie rozumowania przeciwnego prowadziłoby bowiem do ograniczenia wykonawców w możliwości korzystania z zasobów podmiotów trzecich, choćby w zakresie potencjału technicznego czy kadrowego, gdzie najem lub dzierżawa sprzętu czy delegowanie pracownika nie wiążą się z osobistym udziałem podmiotu trzeciego w realizacji części zamówienia.