Zamawiający nie jest uprawniony do uzupełniania na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp dokumentów, które w istocie stanowią treść oferty i nie są niezbędne do przeprowadzenia postępowania. Arkusz cenowy stanowi treść oferty i zawiera elementy przedmiotowo istotne – essentialia negotii, to jest ceny jednostkowe i szczegółowy opis przedmiotu zamówienia z określeniem zaoferowanego asortymentu produktu. Wobec tego nie podlega on uzupełnieniu w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. Takie uzupełnienie stanowiłoby niedopuszczalną zmianę treści oferty, o której mowa w art. 87 ust. 1 zd. 2 ustawy Pzp (wyrok KIO z 23 czerwca 2017 r., sygn. akt KIO 1104/17).
Arkusz cenowy jako część oferty nie mieści się w kategorii oświadczenia, o którym mowa w art. 25a ust. 1 ustawy Pzp stanowiącego wstępne potwierdzenie, że wykonawca nie podlega wykluczeniu oraz spełnia warunki udziału w postępowaniu lub kryteria selekcji.
Ponadto w ocenie Izby arkusz cenowy nie stanowi innego dokumentu niezbędnego do przeprowadzenia postępowania.
Prezentując inną wykładnię, należałoby przyjąć, że również takie dokumenty przedmiotowo istotne, jak przykładowo formularz cenowy, harmonogram wykonania przedmiotu zamówienia czy gwarancja wadialna mogą być uzupełniane w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, co byłoby równoznaczne z możliwością zmiany treści oferty i dopuszczalnością prowadzenia negocjacji.