Twierdzenia odwołującego podniesione podczas rozprawy, jeżeli w odwołaniu nie postawiono danego zarzutu naruszenia przepisów ustawy Pzp, zostaną pominięte. Oceny zgodności działań zamawiającego z przepisami ustawy Pzp następuje wyłącznie przez pryzmat okoliczności faktycznych wskazanych w odwołaniu.
W myśl postanowień art. 555 ustawy Pzp Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. Przy czym stawianego przez wykonawcę zarzutu nie należy rozpoznawać wyłącznie pod kątem wskazanego przepisu prawa, ale również jako wskazane okoliczności faktyczne, które podważają prawidłowość czynności zamawiającego i mają wpływ na sytuację wykonawcy. Zgodnie bowiem z regulacjami art. 516 ust. 1 ustawy Pzp odwołanie powinno zawierać w szczególności wskazanie czynności lub zaniechanie czynności zamawiającego, której zarzuca się niezgodność z przepisami ustawy, zwięzłe przedstawienie zarzutów, określać żądanie co do sposobu rozstrzygnięcia a także wskazywać okoliczności faktyczne i prawne uzasadniające wniesienie odwołania oraz dowody na poparcie przytaczanych okoliczności. Jak podnosi się jednolicie w orzecznictwie Izba jest uprawniona do oceny prawidłowości zachowania zamawiającego jedynie przez pryzmat sprecyzowanych w odwołaniu okoliczności, przede wszystkim faktycznych i prawnych. Mają one decydujące znaczenie dla ustalenia granic kognicji Izby przy rozpoznaniu sprawy, gdyż konstytuują zarzut podlegający rozpoznaniu (por. m.in. wyrok KIO z 11 lipca 2023 r., sygn. akt KIO 1799/23). W konsekwencji to sposób skonstruowania zarzutów i wskazane na ich poparcie okoliczności faktyczne determinują zakres rozpoznania sprawy przez Izbę. Izba nie może oprzeć rozstrzygnięcia na okolicznościach niepodniesionych w odwołaniu, a rozszerzanie w toku postępowania odwoławczego podstaw faktycznych podniesionych w odwołaniu zarzutów nie jest dopuszczalne, ponieważ zarzuty odwołania muszą zostać skonkretyzowane w terminie na wniesienie odwołania, który jest terminem zawitym, niepodlegającym przywróceniu. Nie jest również dopuszczalne podnoszenie po upływie terminu na wniesienie odwołania nowych zarzutów.
Postępowanie odwoławcze jest postępowaniem ściśle kontradyktoryjnym, co oznacza, że spór toczą strony postępowania i to one mają obowiązek przedstawienia twierdzeń, a także dowodów dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Rola Izby sprowadza się wyłącznie do oceny prezentowanych w toku postępowania odwoławczego twierdzeń i dowodów.
Sygnatura
Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 7 listopada 2024 r. sygn. akt KIO 3846/24