Wykładnia celowościowa § 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie dokumentów prowadzi do wniosku, że zakres żądania dokumentów od podmiotu trzeciego nie może być szerszy niż wymagany od wykonawcy. Taki wniosek jest zgodny z powszechnie akceptowaną w orzecznictwie i w piśmiennictwie zasadą pierwszeństwa wykładni językowej i subsydiarności wykładni pozajęzykowej, dopuszczającą odstępstwa od jej zastosowania, tylko wtedy gdy prowadzi ona do absurdu, co nie znajduje zastosowania do § 9 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia (uchwała Krajowej Izby Odwoławczej z 1 kwietnia 2019 r., sygn. akt KIO/KU 21/19).
W konsekwencji uznać należy, że podmiot udostępniający zasoby powinien być weryfikowany pod kątem podstaw wykluczenia w takim samym zakresie jak wykonawca. Jeżeli więc zamawiający przewidział możliwość wykluczenia wykonawcy z postępowania na podstawie konkretnych, określonych w dokumentacji przetargowej przesłanek wykluczenia, wówczas podmiot trzeci badany jest pod takim samym kątem. Tym samym podmiot trzeci nie może być weryfikowany w zakresie szerszym niż sam wykonawca. Rozszerzenie badania podmiotu trzeciego będzie działaniem nieuprawnionym.