Pojęcie innej omyłki, co wynika z treści samego przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, jest związane z tym rodzajem omyłki, która nie ma charakteru oczywistego. Brak odniesienia w tym przypadku do popełnienia przez wykonawcę omyłki o charakterze oczywistym wprowadza po stronie zamawiającego obowiązek dokonania analizy możliwości poprawienia innej omyłki. Dlatego też sama zasada poprawienia innej omyłki obwarowana jest dodatkowymi wymogami formalnymi, tak aby zmiany następujące w kontekście wprowadzonych poprawek nie mogły doprowadzić do zmiany treści oferty.
Zmiana treści oferty polegająca na zastąpieniu przez zamawiającego w ramach procedury konwalidacji opartej na art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp wymienionych w ofercie przetargowej asortymentów niespełniających stawianych im wymagań przez zamawiającego na takie, które te wymagania spełniają, stanowić będzie w konsekwencji istotną zmianę treści oferty. Zamawiający nie może przekroczyć uprawnień w zakresie poprawienia innej omyłki, np. poprzez dokonanie arbitralnego wykreślenia z formularza asortymentowego przedmiotów zamówienia nieodpowiadających wymaganiom zamawiającego, zmieniając ich nazwę oraz numer katalogowy. Spowodowałoby to, że oferta byłaby konwalidowana w sposób niezgodny z przepisami ustawy Pzp i jednocześnie oferta, która pierwotnie nie spełniałaby warunków zostałaby w sposób nieuprawniony poprawiona i uzyskałaby status oferty najkorzystniejszej.
Poprawienie innej omyłki, nawet w przypadku gdy wykonawca wyraża zgodę na dokonanie określonej poprawki, rozpatrywane zawsze powinno być w kontekście ingerencji w treść oświadczenia woli, jakim jest złożona oferta. Ustawodawca uprawnia zamawiającego do takiej ingerencji wyłącznie w sytuacji, gdy chodzi o niezgodność treści oferty z siwz i w konsekwencji nie prowadzi to do istotnej zmiany treści oferty. Należy także zauważyć fakt, że w ramach złożonego przez wykonawcę wyjaśnienia co do treści założonej oferty nie może dojść do negocjowania treści oferty.