OMYŁKI

Precyzujący to art. 87 ust. 2 ustawy z 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych odnosi się wprost do skorygowania błędów popełnionych w ofercie, które ma obowiązek poprawić sam zamawiający.

Co do zasady, prowadzenie między zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści jestniedopuszczalne, z zastrzeżeniem, które wynika art. 87 w ust. 1. Ten sam przepis zawiera również stwierdzenie, że podczas badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert, a wskazane wyżej zastrzeżenie co zakazu negocjacji sprecyzowane jest w ust. 1a i 2 tego artykułu:

1a. W postępowaniu prowadzonym w trybie dialogu konkurencyjnego w toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców sprecyzowania i dopracowania treści ofert oraz przedstawienia informacji dodatkowych, z tym że niedopuszczalne jest dokonywanie istotnych zmian w treści ofert oraz zmian wymagań zawartych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia.

Rozwijając wskazania cytowanego na wstępie art. 87 ust. 2, należy podkreślić, że szczególnie istotne jest, by zamawiający po dokonaniu poprawek we fragmentach zawierających omyłki wymienione wyżej niezwłocznie zawiadomił o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona. Jeżeli bowiem wykonawca nie wyrazi zgody na poprawienie omyłki polegającej na niezgodności zapisu w ofercie z SIWZ, choć nie spowodowało to istotnych zmian treści, zamawiający odrzuca jego ofertę zgodnie z przepisem art. 89 ust. 1 pkt 7 Pzp.

Artykuł 89 ust. 1 pkt 6 Pzp wskazuje, że zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera ona błędy w obliczeniu ceny lub kosztu.Nie każda omyłka rachunkowa zatem może być poprawiona.

Omyłki podlegające poprawkom, zarówno rachunkowe, jak i pisarskie i pozostałe wymienione w ust. 2 art. 87 Pzp, często budzą kontrowersje pomiędzy stronami w postępowaniu o zamówienie publiczne i stają się powodem odwołań do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.

Patrz: Ocena ofert.