Usługa arbitrażowa lub pojednawcza może polegać na polubownym rozstrzygnięciu sporu w sprawach cywilnych przez arbitrów. Ponadto usługa ta może polegać na podejmowaniu przez mediatora, tj. osobę pośredniczącą między stronami, działań w celu rozwiązania konfliktu.
Ustawy nie stosuje się do zamówień, których przedmiotem są usługi arbitrażowe lub pojednawcze – art. 4 pkt 3 lit. a ustawy z 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.
Przedmiotowe wyłączenie wprowadzono w okresie przedakcesyjnym w ramach procesu dostosowywania prawa polskiego do prawa unijnego – w ustawie z 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych. W prawie unijnym (Motyw 24 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z 26 lutego 2014 r.) wyłączenie usług arbitrażowych pojednawczych uzasadniono w następujący sposób: Usługi arbitrażowe i pojednawcze oraz inne podobne formy alternatywnego rozwiązywania sporów są zwykle
świadczone przez podmioty lub osoby fizyczne zatwierdzone lub wybrane w sposób, który nie może być regulowany przepisami dotyczącymi zamówień. Przedmiotowe wyłączenie uzasadnione jest zatem nieadekwatnością procedur udzielania zamówień publicznych do zawierania umów na tego typu usługi.
Podstawa prawna
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE z 26 lutego 2014 r. ─ motyw 24.
Ustawa z 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) ─ art. 4 ust. 1 pkt 3 lit. a.
Ustawa z 22 czerwca 2001 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 2001 r. nr 76, poz. 813).