Konsekwencje niezłożenia oświadczenia z art. 17 ust. 1 ustawy Pzp

Podczas kontroli zarzucono nam naruszenie dyscypliny finansów publicznych  z tytułu niezłożenia oświadczeń z art. 17 ust. 1 ustawy Pzp. Przedmiotem kontroli były przetargi z 2007 r., gdy obowiązywało rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z 19 maja 2006 r. w sprawie protokołu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. W § 3 tego rozporządzenia jest mowa o tym, że zamawiający nie ma obowiązku sporządzania druków dodatkowych do protokołu (oprócz ZP-14, ZP-21 i ZP-23), a więc i druku ZP-11. W związku z tym druki te, a zatem i oświadczenia nie były dołączane, jako że nie ma takiego wymogu. Nadmienię tylko, że wcześniej kontrolowane były już udzielane przez nas zamówienia ( też w czasie obowiązywania tego rozporządzenia i też dokumentacja nie zawierała oświadczeń) i nie dopatrzono się w nich żadnych nieprawidłowości. Czy rzeczywiście należało te oświadczenia dołączać? Jeśli tak, to jak możemy się bronić?