Europejska ocena techniczna (dalej: ETA lub EOT) zdefiniowana jest w art. 2 pkt 13 rozporządzenia UE nr 305/2011. Przepis ten wskazuje, że europejska ocena techniczna oznacza udokumentowaną ocenę właściwości użytkowych wyrobu budowlanego w odniesieniu do jego zasadniczych charakterystyk zgodnie z odnośnym europejskim dokumentem oceny. Podmioty upoważnione do wydawania europejskich ocen technicznych to m.in. Instytut Techniki Budowlanej i Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej.
Od 1 lipca 2013 r. europejska ocena techniczna zastąpiła europejską aprobatę techniczną.
Europejska ocena techniczna zapewnia niezależną ogólnoeuropejską procedurę oceny zasadniczych właściwości użytkowych niestandardowych wyrobów budowlanych. Ocena ta oferuje producentom dobrowolną drogę do oznakowania CE, gdy produkt nie jest w pełni objęty normą zharmonizowaną (hEN) zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wyrobów budowlanych (UE) 305/2011.
Oznakowanie CE na podstawie europejskiej aprobaty technicznej pozwala producentom na swobodne wprowadzanie swoich produktów na cały europejski rynek wewnętrzny.
Europejska ocena techniczna wydawana jest przez jednostkę oceny technicznej (JOT). W Polsce uprawnionymi JOT są:
Na poziomie UE organizacją skupiającą wszystkie jednostki ds. oceny technicznej jest europejska organizacja ds. oceny technicznej (EOTA - European Organisation for Technical Assessment).
ETA to specyfikacja techniczna w procesie oceny właściwości użytkowych wyrobu budowlanego. Stanowi dokument odniesienia do sporządzenia w oparciu o tę ocenę, certyfikatu stałości właściwości użytkowych albo deklaracji właściwości użytkowych – dokumentów dopuszczających wyroby do obrotu i stosowania w budownictwie.