Jak oceniać podpisy kwalifikowane wykonawców spoza Unii Europejskiej?

W postępowaniu o udzielenie zamówienia prowadzonym w trybie zamówienia z wolnej ręki wykonawca powinien opatrzyć m.in. JEDZ kwalifikowanym podpisem elektronicznym:

• wydanym dla danej osoby (np. pełnomocnika) przez dostawcę kwalifikowanych usług zaufania w jednym z państw członkowskich UE albo
• uznawanym za prawnie równoważny do kwalifikowanego podpisu elektronicznego tj. spełniającym wymagania z niżej przywołanego art. 14 e-IDAS.

Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającym dyrektywę 1999/93/WE (Dz.Urz. UE L 257 z 28 sierpnia 2014 r., str. 73, dalej „e-IDAS”) kwalifikowany podpis elektroniczny oznacza zaawansowany podpis elektroniczny, który jest składany za pomocą kwalifikowanego urządzenia do składania podpisu elektronicznego i który opiera się na kwalifikowanym certyfikacie podpisu elektronicznego.

Jak wynika z tego rozporządzenia, zaawansowany podpis elektroniczny musi spełniać następujące wymogi:

1)       jest unikalnie przyporządkowany podpisującemu,

2)       umożliwia ustalenie tożsamości podpisującego,

3)       jest składany przy użyciu danych służących do składania podpisu elektronicznego, których podpisujący może, z dużą dozą pewności, użyć pod wyłączną swoją kontrolą,

4)       jest powiązany z danymi podpisanymi w taki sposób, że każda późniejsza zmiana danych jest rozpoznawalna.

Z art. 25 ust. 3 e-IDAS wynika, że kwalifikowany podpis elektroniczny oparty na kwalifikowanym certyfikacie wydanym w jednym państwie członkowskim jest uznawany za kwalifikowany podpis elektroniczny we wszystkich pozostałych państwach członkowskich.

Nieco inna sytuacja występuje w odniesieniu do podpisów z innych państw niż państwa członkowskie UE, a więc np. podpisów z Australii. Stosownie bowiem do art. 14 ust. 1 e-IDAS usługi zaufania świadczone przez dostawców usług zaufania mających siedzibę w państwie trzecim są uznawane za prawnie równoważne kwalifikowanym usługom zaufania świadczonym przez kwalifikowanych dostawców usług zaufania mających siedzibę w Unii, w przypadku gdy usługi zaufania pochodzące z państwa trzeciego są uznawane na mocy umowy zawartej między Unią a danym państwem trzecim lub organizacją międzynarodową zgodnie z art. 218 TFUE.

Jednocześnie w art. 14 ust. 2 e-IDAS określono, że umowy, o których mowa w art. 14 ust. 1, zapewniają w szczególności, aby:

a)       wymogi mające zastosowanie do kwalifikowanych dostawców usług zaufania mających siedzibę w Unii i do świadczonych przez nich kwalifikowanych usług zaufania były spełniane przez dostawców usług zaufania w państwie trzecim lub organizacjach międzynarodowych, z którymi zawarta została umowa, oraz przez świadczone przez nich usługi zaufania;

b)       kwalifikowane usługi zaufania świadczone przez kwalifikowanych dostawców usług zaufania mających siedzibę w Unii były uznawane za prawnie równoważne usługom zaufania świadczonym przez dostawców usług zaufania w państwie trzecim lub organizacjach międzynarodowych, z którymi zawarta została umowa.