Jak wynika z regulacji art. 22a ust. 4 ustawy Pzp w odniesieniu do warunków dotyczących wykształcenia, kwalifikacji zawodowych lub doświadczenia, wykonawcy mogą polegać na zdolnościach innych podmiotów, jeśli zrealizują one roboty budowlane lub usługi, do wykonania których te zdolności są wymagane. Ustawodawca przesądził więc budzące dotychczas w praktyce oraz orzecznictwie wątpliwości wynikające z interpretacji uchylonego art. 26 ust. 2b ustawy Pzp. Odnosiły się one do realności zobowiązań podmiotów trzecich (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 4 września 2017 r., sygn. akt KIO 1755/17).
Wykonawca polegający na wiedzy i doświadczeniu innego podmiotu w sytuacjach określonych wskazanym powyżej przepisem jest zobowiązany do zaangażowania podmiotu trzeciego – w sposób bezpośredni – w realizację tego przedmiotu zamówienia. Tylko i wyłącznie wtedy wiedza i doświadczenie, które posiada podmiot trzeci, znajdą jakiekolwiek przełożenie na realizację zamówienia. Odnosi się to zwłaszcza do zamówień na roboty budowlane, w których podmiot trzeci musi czynnie uczestniczyć przy ich realizacji. Przywołany przepis dopuszcza zatem możliwość polegania na potencjale podmiotów trzecich – z zastrzeżeniem jednak, że w robotach budowlanych i usługach – poleganie na potencjale podmiotów trzecich musi być realne. Wykonawca nie może zaś celem wykazania spełnienia warunków udziału – wyłącznie formalnie na potrzeby konkretnego postępowania – powoływać się na potencjał podmiotów trzecich, bez rzeczywistego ich zaangażowania w realizację zamówienia.